Jump to content

Δροσος Γεωργιος

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    14323
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    15

Όλα αναρτήθηκαν από Δροσος Γεωργιος

  1. Το λυκόφως στον πλανήτη Άρη. … φωτογραφήθηκε από το διαστημικό όχημα της NASA Curiosity Μπορεί τα ηλιοβασιλέματα στον πλανήτη Άρη συνήθως είναι μουντά και ανιαρά: Hλιοβασίλεμα στον πλανήτη Άρη, όπως το κατέγραψε το Curiosity στις 15 Απριλίου 2015 …. όμως, το διαστημικό όχημα της NASA Curiosity της NASA κατέγραψε πρόσφατα ένα ξεχωριστό ηλιοβασίλεμα. Καθώς ο ήλιος πέρναγε κάτω από τον ορίζοντα στις 2 Φεβρουαρίου 2023, οι ηλιακές ακτίνες φώτισαν μια ομάδα νεφών στον αρειανό ουρανό. Ήταν η πρώτη φορά μετά από 3.730 Αρειανές ημέρες του Curiosity στον κόκκινο πλανήτη, που οι ακτίνες του λυκόφωτος, παρατηρήθηκαν τόσο καθαρά στον Άρη. Το Curiosity φωτογράφισε τις ακτίνες του ήλιου να λάμπουν μέσα από τα σύννεφα κατά τη δύση του ήλιου στις 2 Φεβρουαρίου 2023. Το Curiosity είχε καταγράψει ξανά το 2021 νέφη στον Άρη. Ενώ τα περισσότερα σύννεφα του Άρη αιωρούνται όχι πάνω από 60 χιλιόμετρα από το έδαφος και αποτελούνται από πάγο νερού, τα σύννεφα στις τελευταίες εικόνες φαίνεται να βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο, όπου επικρατούν πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Αυτά τα σύννεφα είναι από πάγο διοξειδίου του άνθρακα ή ξηρό πάγο.Εκτός από τις ακτίνες του ήλιου, το Curiosity απαθανάτισε μια σειρά από πολύχρωμα σύννεφα σε σχήμα φτερού στις 27 Ιανουαρίου. Όταν φωτίζονται από το ηλιακό φως, ορισμένοι τύποι νεφών μπορούν να δημιουργήσουν μια εικόνα που μοιάζει με ουράνιο τόξο και ονομάζεται ιριδισμός. Αυτό το ιριδίζον νέφος σε σχήμα φτερού καταγράφηκε αμέσως μετά τη δύση του ηλίου, στις 27 Ιανουαρίου 2023, την 3.724η Αρειανή ημέρα, της αποστολής του Curiosity. Η μελέτη των χρωμάτων στα ιριδίζοντα σύννεφα δίνει πληροφορίες για το μέγεθος των σωματιδίων μέσα στα νέφη νεφών και την εξέλιξή τους με την πάροδο του χρόνου. https://physicsgg.me/2023/03/08/το-λυκόφως-στον-πλανήτη-άρη/
  2. Γη: Εξερευνώντας το μαγνητικό πεδίο της – Τι ανησυχεί τους επιστήμονες. Η Γη διαθέτει δύο ασπίδες που την προστατεύουν από διαστημικούς κινδύνους, την ατμόσφαιρα και ένα μαγνητικό πεδίο. Η απώλεια αυτών των δύο θα σήμαινε το τέλος κάθε ζωής στον Γαλάζιο Πλανήτη. Σε κίνηση Αυτή τη στιγμή πολλά στοιχεία του γιγάντιου μαγνητικού πεδίου βρίσκονται σε κίνηση και πληθαίνουν οι εικασίες σχετικά με το εάν οι μαγνητικοί πόλοι της Γης θα μπορούσαν μακροπρόθεσμα να αντιστραφούν και να αποδυναμώσουν το πεδίο. Ομως πόσο πιθανό είναι αυτό και τι θα συνεπαγόταν;Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), το μαγνητικό πεδίο της Γης αποτελεί έναν σύνθετο και δυναμικό προστατευτικό μηχανισμό του πλανήτη μας από την κοσμική ακτινοβολία και τα φορτισμένα σωματίδια του ηλίου.«Το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι μια σχετικά χαοτική διαδικασία», λέει ο Γιούργκεν Μάτσκα, ειδικός στον γεωμαγνητισμό από το Γερμανικό Κέντρο Ερευνών για τις Γεωεπιστήμες (GFZ) στο Πότσνταμ. Ο κίνδυνος των ηλιακών καταιγίδων Οι ηλιακές καταιγίδες δεν είναι μόνο υπεύθυνες για το συναρπαστικό Βόρειο Σέλας. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν σημαντικές τεχνολογικές ζημιές και παρεμβολές στους δορυφόρους και στις τηλεπικοινωνίες.Κατά τη διαδικασία αυτή, μικροσωματίδια υψηλής ενέργειας που κινούνται μέσα σ’ ένα νέφος ηλιακού πλάσματος διανύουν περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα μέχρι τον πλανήτη μας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.Σ’ αντίθεση με τους γεωγραφικούς πόλους, οι μαγνητικοί πόλοι της Γης δεν είναι καθόλου άκαμπτοι. Από στατιστική άποψη, η επαναλαμβανόμενη διαδικασία αντιστροφής των πόλων έχει καθυστερήσει εδώ και καιρό, σύμφωνα με τον Μάτσκα.«Η τελευταία αντιστροφή έγινε πριν περίπου 780.000 χρόνια» όπως λέει, δηλαδή περισσότερο από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο των 300.000 έως 500.000 ετών.Ωστόσο, υπάρχουν φάσεις στις οποίες δεν υπήρξε καμία αντιστροφή για εκατομμύρια χρόνια.Σύμφωνα με τον Μάτσκα, «γνωρίζουμε από το 1840 ότι η συνολική ισχύς του μαγνητικού πεδίου μειώνεται», κυρίως λόγω της σημαντικής μείωσης στο νότιο ημισφαίριο, στις περιοχές της Νότιας Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και του Νοτίου Ατλαντικού, όπου το πεδίο είναι περίπου 30% ασθενέστερο από το αναμενόμενο.Στην Ευρώπη, ωστόσο, βρίσκεται και πάλι σε άνοδο. Μπορεί να αντιστραφούν οι μαγνητικοί πόλοι; Μπορεί να εξασθενήσει επικίνδυνα το μαγνητικό πεδίο; «Εχουμε κατασκευάσει ορισμένες αναπαραστάσεις του μαγνητικού πεδίου της Γης στο παρελθόν, από τις οποίες παρατηρείται πολύ συχνή και έντονη μεταβολή της ισχύος του πεδίου ή αντιστροφή των πόλων», λέει ο Μάτσκα.Στο πραγματικό μαγνητικό πεδίο δεν υπάρχουν ενδείξεις αντιστροφής, ωστόσο αυτή θα μπορούσε να προκληθεί λόγω των φαινομένων στο νότιο ημισφαίριο.Την εποχή της τελευταίας αντιστροφής του πεδίου δεν υπήρχαν άνθρωποι στη Γη, οπότε δεν υπάρχουν και σχετικές καταγραφές. Τα περισσότερα ευρήματα από τους πυρήνες ωκεάνιων ιζημάτων έδειξαν μάλλον μικρό αντίκτυπο στην εξέλιξη ή την εξαφάνιση των ειδών.Ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά στην τεχνολογικά ανεπτυγμένη εποχή μας. Οι κίνδυνοι για τους δορυφόρους αυξάνονται διαρκώς.Οταν υπάρχουν προειδοποιήσεις για ηλιακές καταιγίδες, τα συστήματα στις εκάστοτε περιοχές πρέπει να απενεργοποιούνται.«Σίγουρα υπάρχει επίσης η πιθανότητα, αν μας χτυπήσει ένα ιδιαίτερα ισχυρό φαινόμενο, να υπάρξουν μεγαλύτερες ζημιές από αυτές που μπορεί κανείς να φανταστεί», λέει ο Μάτσκα.Η περιοχή του Νότιου Ατλαντικού αποτελούσε πάντα μια πρόκληση για τους δορυφόρους σε χαμηλές γήινες τροχιές, καθώς τα ηλεκτρονικά τους συστήματα μπορούν να επηρεαστούν αρκετά από τα πρωτόνια υψηλής ενέργειας.Η λεγόμενη ηλιακή δραστηριότητα αυξάνεται σήμερα και πάλι στον περίπου ενδεκαετή κύκλο της και το 2025 αναμένεται να φτάσει στον μέγιστο βαθμό.Ωστόσο, η εξασθένηση του μαγνητικού πεδίου δεν είναι τόσο ισχυρή, ώστε να υπάρχουν έντονοι φόβοι για σοβαρές επιπτώσεις από τις ηλιακές καταιγίδες.Πάντως, αν και δεν μπορεί κανείς να δει ή να ακούσει το μαγνητικό πεδίο στον εξωτερικό πυρήνα της Γης, επιστήμονες του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας μετέτρεψαν σε ήχο τα μαγνητικά σήματα που καταμετρήθηκαν από δορυφορική αποστολή του ESA.Και τα ευρήματα είναι περισσότερο απειλητικά παρά καθησυχαστικά. https://www.in.gr/2023/03/08/b-science/space/gi-eksereynontas-magnitiko-pedio-tis-ti-anisyxei-tous-epistimones/
  3. Photobombing: Οι δορυφόροι του Έλον Μασκ λεκιάζουν τις εικόνες του Hubble. Με τον αριθμό των δορυφόρων χαμηλής τροχιάς να αυξάνεται με αστρονομική ταχύτητα τα τελευταία χρόνια, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αρχίζει να βλέπει μυγάκια.Ένα μικρό αλλά αυξανόμενο ποσοστό των εικόνων του θρυλικού οργάνου αλλοιώνονται από άσπρες γραμμές, ίχνη των δορυφόρων που περνούν μπροστά του.Το Hubble κινείται σε τροχιά σε ύψος περίπου 500 χιλιομέτρων, λίγο πιο χαμηλά από ορισμένους δορυφόρους του Starlink, υπηρεσίας δορυφορικού Διαδικτύου της SpaceX. Ο αριθμός τους προσεγγίζει σήμερα τος 4.000 και σχεδιάζεται να αυξηθεί σε τουλάχιστον 12.000 τα επόμενα χρόνια.Θορυβημένη από τις επιπτώσεις στη λειτουργία των διαστημικών τηλεσκοπίων, διεθνής ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει στην επιθεώρηση Nature Astronomy μια πληθώρα περιστατικών photobombing. Παραδείγματα λευκών γραμμών στις εικόνες του Hubble. Ο μέσος χρόνος έκθεσης είναι περίπου 11 λεπτά (Kruk et al. 2023 / Nature Astronomy) H μελέτη βασίστηκε στο έργο περισσότερων από 11.000 εθελοντών σε όλο τον κόσμο που συμμετέχουν σε πρόγραμμα εντοπισμού αστεροειδών στα δεδομένα του Hubble και κλήθηκαν να εξετάσουν εικόνες που συλλέχθηκαν το διάστημα 2001-2021. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν στη συνέχεια με αλγόριθμο μηχανικής μάθησης ώστε να εκτιμηθεί πόσο συχνά εμφανίζεται το πρόβλημα.Περίπου το 2,7% των παρατηρήσεων του Hubble είναι πιθανό να εμφανίζουν γραμμές από δορυφόρους, αναφέρουν οι ερευνητές. Σημειώνουν επίσης ότι η πιθανότητα εμφάνισης γραμμών σε μια τυχαία εικόνα αυξήθηκε από το 3,7% το 2009 στο 5,9% το 20220.Το πρόβλημα, τονίζουν οι συντάκτες της μελέτης, θα επιδεινωθεί σημαντικά όχι μόνο από την επέκταση του Starlink αλλά και από άλλους αστερισμούς δορυφορικού Διαδικτύου που σχεδιάζονται ή υλοποιούνται από εταιρείες όπως η αμερικανική Amazon, η ευρωπαϊκή OneWeb και η κινεζική China Aerospace Science and Industry Corp.Στην περίπτωση των διαστημικών τηλεσκοπίων, το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη μεταφορά τους πιο μακριά από τη Γη, όπως έγινε με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που απέχει 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα.Ακόμα κι έτσι όμως, οι λευκές γραμμές θα συνεχίσουν να εμφανίζονται στις εικόνες των επίγειων τηλεσκοπίων.Σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τους αστρονόμους, η SpaceX του Έλον Μασκ δέχτηκε να αλλάξει το χρώμα των δορυφόρων της ώστε να είναι λιγότερο φωτεινοί. https://www.in.gr/2023/03/07/b-science/space/photobombing-oi-doryforoi-tou-elon-mask-lekiazoun-tis-eikones-tou-hubble/
  4. Ποια πραγματικά ήταν η Υπατία; Ο θάνατος της Υπατίας.Η ελαιογραφία του Charles William Mitchell (1885) απεικονίζει την Υπατία σε ηλικία αρκετά νεαρότερη από αυτήν που πραγματικά είχε την ημέρα της τραγικής δολοφονίας της Ποια ήταν πραγματικά η φημισμένη φιλοσοφος και μαθηματικός της Αλεξάνδρειας; Βρισκόμαστε στο έτος 2023 μ.Χ και το θέμα της ισότητας των φύλλων, η γυναικεία καταπίεση και τα στερεότυπα εις βάρος των γυναικών αποτελούν ακόμα αντικείμενο διεκδίκησης.Αντιλαμβάνεται λοιπόν ο καθένας ποιες ήταν οι συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι γυναίκες κατά τους πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, την εποχή δηλαδή που έζησε και μεγαλούργησε η σπουδαία μαθηματικός και φιλόσοφος, Υπατία.Αυτό που γνωρίζουμε για την Υπατία ότι υπήρξε μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες στην ιστορία των Μαθηματικών και της Φιλοσοφίας και πως η ζωή της έλαβε ένα τραγικό και βίαιο τέλος.Παρά όμως το επιστημονικό της μέγεθος, η Υπατία περιβάλλεται, ως ιστορικό πρόσωπο, από πολλά ερωτηματικά και αρκετούς μύθους. Το μυστήριο γύρω από την Υπατία Γράφει η Μαίρη Παπαγιαννίδου στο «ΒΗΜΑ» της 7ης Ιουλίου 1997, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Υπατία η Αλεξανδρινή», της Maria Dzielska,από τις Εκδόσεις Ενάλιος, σε μετάφραση Γιώργου Κουσουνέλου:«Ποια είναι η αλήθεια για την Υπατία; Καμία από τις διαδεδομένες απόψεις περί του ατόμου της δεν φαίνεται να ευσταθεί (…).»Ούτε ακριβώς μαθηματικός ήταν, ούτε ακριβώς πολέμια του χριστιανισμού, ούτε ακριβώς θύμα θρησκευτικού φανατισμού, ούτε έκλυτη και ερωτοπαθής, ούτε κορασίδα παρθένα.»Τόσο σύγχυση γύρω από μια ιστορική προσωπικότητα μόνο στην περίπτωση της Υπατίας βρίσκουμε, και αυτό μάλλον έχει να κάνει με την περίπτωση της φρικτής δολοφονίας της: μια δολοφονία για την οποία «ο ανδρικός πληθυσμός της ανθρωπότητας έχει στιγματιστεί αιωνίως», όπως έγραψε ο Τζον Τόλαντ το 1720. Αποσιώπηση »Οι δολοφόνοι της Υπατίας αλλά και οι διάδοχοί της στην αλεξανδρινή “σχολή” δεν είχαν καμία διάθεση να πληροφορήσουν τους μεταγενέστερους σχετικά με αυτό το μελανό σημείο στην ιστορία της Αλεξάνδρειας και μάλιστα, όπως συμπεραίνει η συγγραφέας που είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ιστορικός σε θέματα του ρωμαϊκού κόσμου, “άρχισε μια εκστρατεία συγκάλυψης για την προστασία των ενόχων, οι οποίοι συνδέονταν με την εκκλησία και είχαν δολοφονήσει ένα άτομο με τόσο καλές διαθέσεις απέναντι στους χριστιανούς». Οι διαφωτιστές για την Υπατία «Στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία η Υπατία εισήλθε τον 18ο αιώνα και αποτελεί ακόμη και σήμερα προσφιλές θέμα ιστορικών μυθιστορημάτων. Η μορφή της είναι συμβολική. Αναλόγως του συγγραφέα, της εποχής, της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, ο συμβολισμός αλλάζει.»Στην εποχή του Διαφωτισμού προβλήθηκε η μορφή της τελευταίας ελληνίδας φιλοσόφου, «η οποία κατακρεουργήθηκε από τον κλήρο της Αλεξάνδρειας για να ικανοποιηθεί η υπεροψία, η ζήλεια και η σκληρότητα του αρχιεπισκόπου ο οποίος, κοινώς αλλά αναξίως, ονομάζεται Αγιος Κύριλλος», σύμφωνα με τον Τζον Τόλαντ. (…)»Ο Βολταίρος, αποστρεφόμενος τόσο την Εκκλησία όσο και τον φανατισμό, γράφει για την “κτηνώδη δολοφονία που διεπράχθη από τα κουρεμένα σκυλιά του Κυρίλλου με μια φανατισμένη συμμορία να τρέχει ξοπίσω τους” (…)»Ακολουθούν πολλοί (…) οι οποίοι προσθέτου τις δικές τους εκδοχές, ρομαντικές ή επιστημονικές ή προπαγανδιστικές, για την Υπατία. Και τι δεν γράφτηκε. Αντιπαρατέθηκε “η λογική και πνευματική ανάπτυξη (Yπατία) εναντίον του δογματισμού και της βαρβαρικής αποχαλίνωνσης (Κύριλλος και χριστιανισμός)”. O Bολταίρος Η πολύμορφη Υπατία »Η μορφή της Υπατίας προβλήθηκε ως “συμβολικό θύμα των μεταβαλλόμενων περιστάσεων της ιστορίας”. Ήταν “η τελευταία ελληνίδα φιλόσοφος” και η “τελευταία ελεύθερη γυναίκα”».»Μαθηματικός; Πυθαγόρεια φιλόσοφος; Διευθύντρια της νεοπλατωνικής Ακαδημίας στην Αλεξάνδρεια; Οπαδός του νεστοριανισμού; Σύμβολο της σεξουαλικής απελευθέρωσης; Μάρτυρας του μισογυνισμού;»Η Υπατία ασχολήθηκε όχι τόσο με τα μαθηματικά όσο με την ηθική φιλοσοφία εν γένει. Ως μαθηματικός, εισήγαγε τους μαθητές της στην πιο πρακτική ασχολία της μελέτης των κρυφών μαθηματικών – αστρονομικών μυστηρίων.»Δεν έχουν διασωθεί έργα της, αλλά μπορούμε να ανασυνθέσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές της φιλοσοφίας της από τους τίτλους των έργων της, που γνωρίζουμε. Τι γνωρίζουμε »Οπωσδήποτε ήταν εξέχουσα πνευματική μορφή. Επίσης ήταν σημαίνον πρόσωπο στην κοινωνία της Αλεξάνδρειας, με υψηλές διασυνδέσεις και πολιτική επιρροή.»Την εποχή του λιντσαρίσματός της ήταν αρκετά ηλικιωμένη – ούτε 25 ετών, ούτε 45, όπως πιστευόταν- , περίπου 60.»Η κύρια αρετή της ήταν η σωφροσύνη, η οποία εκφράστηκε με τη σεξουαλική αποχή: ήταν όντως παρθένα (αλλά όχι και έφηβη) όταν δολοφονήθηκε. Όσον αφορά το ειδεχθές έγκλημα ήταν μάλλον απότοκο όχι θρησκευτικού φανατισμού αλλά πολιτικής σκευωρίας.»Διαπράχθηκε όχι από μονάχους αλλά από φανατισμένους “παραβολάνους” (ένα είδος στρατιωτικού σώματος) του πατριάρχη της Αλεξάνδρειας. Το τραγικό τέλος «ΤΟ ΒΗΜΑ» της 1oης Ιανουαρίου 1950, δημοσιεύοντας κείμενα που αποδίδονται στον Συνέσιο, χριστιανό επίσκοπο στην Πτολεμαϊδα Κυρηναϊκής της Λιβύης μετά το 410 και μαθητή της Υπατίας, αναφέρει:«Αλλοίμονον! Ο φθόνος κάποτε ωπλίσθηκε εναντίον της. Διέδωσαν στον όχλον ότι δήθεν εκείνη εμπόδιζε τον Άρχοντα Ορέσην να συνάψη φιλία με τον Αρχιεπισκόπον Αλεξανδρείας, τον Κύριλλον.»Μια νύχτα, την ώρα, που εγύριζε με αμάξι σπίτι της από κάπου, μια σπείρα φανατικών χριστιανών με αρχηγόν κάποιον αναγνώστην Πέτρον ορμά, την κατεβάζει από το αμάξι, την οδηγεί στον ναόν Καισάριον, την γυμνώνει και την διαμελίζει! Κ’ έπειτα φέρουν τα λείψανα της στον Κιναρώνα, και τα καίουν!»Ποιος ο ηθικός αυτουργός; Πώς να το πω, μα πώς να το πω; Βέβαια ο Κύριλλος δεν εσχεδίασε, δεν εσκηνοθέτησε το έγκλημα. Μονάχα, πολλές φορές εξέφραζε δημόσια την αποστροφή του προς την άτυχη Υπατία.»Ήταν αρκετόν αυτό για τους εγκληματίας. Διέπραξαν το ανοσιούργημα για να ευχαριστήσουν τον Πάπα της Αλεξανδρείας! Μα η συνείδησις όλης της Κοινωνίας όλων των αιώνων δεν θα συγχωρέση ποτέ τον άδικο χαμό μιας πνευματικής και φιλοσοφικής δόξας της Αλεξανδρείας». https://www.tovima.gr/2023/03/08/istoriko-arxeio/poia-pragmatika-itan-i-ypatia/
  5. Ο Andrey Fedyaev συναντά τον χειραγωγό της ERA! Η Άννα Κίκινα άρχισε να παραδίδει το έργο με τον τηλεχειριστή ERA στον Αντρέι Φεντιάεφ. Όπως η Άννα, ο Andrey θα βοηθήσει τους κοσμοναύτες μας κατά τη διάρκεια διαστημικών περιπάτων από το ρωσικό τμήμα του ISS. Το πλήρωμα εξοικειώθηκε με το αφιχθέν διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 και πραγματοποίησε την πρώτη εκπαίδευση κατάβασης. Εκεί μεταφέρθηκε και το κατάλυμα του αστροναύτη της NASA Francisco Rubio από το διαστημόπλοιο Crew Dragon της αποστολής Crew-5. Σχετικά με άλλα θέματα σχετικά με το ISS - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39022/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566812
  6. Το Σαββατοκύριακο στον ISS, η διαστημική βιολογία επίσης δεν ξεχάστηκε! Οι διακυμάνσεις στο γεωμαγνητικό πεδίο της Γης επηρεάζουν όλους τους ζωντανούς οργανισμούς! Ταυτόχρονα, η θωράκιση του μαγνητικού πεδίου μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες για την απόκτηση καλλιεργειών που δεν είναι μόνο ανθεκτικές στις διαστημικές συνθήκες, αλλά έχουν και αυξημένη δραστηριότητα με στοχευμένες ιδιότητες. Για τη μελέτη και την πρόβλεψη αλλαγών στις ιδιότητες των καλλιεργειών μικροοργανισμών, το πείραμα Biomag-M πραγματοποιείται στον ISS. Δοχεία με καλλιέργειες βακτηρίων, μυκήτων και φυτικών κυττάρων τοποθετούνται σε μαγνητικά μονωτικό δοχείο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια, στη Γη συγκρίνονται με δείγματα που εκτέθηκαν στο γεωμαγνητικό πεδίο εκείνη την εποχή. Το κύριο καθήκον είναι η αξιολόγηση των αλλαγών στο γονιδίωμα του κυττάρου, καθώς και ο προσδιορισμός των συνθηκών υπό τις οποίες γίνονται μη αναστρέψιμες. Αυτό θα καταστήσει δυνατή την ανάπτυξη μιας μεθοδολογίας για τη μακροχρόνια διατήρηση των καλλιεργειών με επιθυμητές ιδιότητες, που θα βοηθήσει στην εξερεύνηση του βαθέως διαστήματος. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566805
  7. Η «αλλαγή βάρδιας» είναι ένα δύσκολο στάδιο πτήσης για τα πληρώματα! Οι κοσμοναύτες που φτάνουν προσαρμόζονται στην έλλειψη βαρύτητας και όσοι ολοκληρώνουν την πτήση αφιερώνουν πολύ χρόνο στην εκπαίδευση και την προετοιμασία για αποδέσμευση. Στις 3 Μαρτίου, ο Andrei Fedyaev πέταξε σε τροχιά με το αμερικανικό πλοίο Crew Dragon. Έχει ήδη εξοικειωθεί με τον σταθμό, έχει περάσει από μια ενημέρωση για την ασφάλεια και το Σαββατοκύριακο ανέλαβε την ευθύνη του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο Αντρέι θα πρέπει να αντικαταστήσει την Άννα Κίκινα στον σταθμό, η οποία θα πάει στη Γη στις 9 Μαρτίου. Σχετικά με άλλα πράγματα στο διάστημα αυτό το Σαββατοκύριακο - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39019/
  8. Οι κοσμοναύτες στον ISS εγκατέστησαν καταφύγια στο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 Σήμερα, το κατάλυμα του αστροναύτη της NASA Francisco Rubio μεταφέρθηκε από το American Crew Dragon και εγκαταστάθηκε στη δεξιά θέση του Soyuz MS-23. Στις 2 Μαρτίου, τα καταφύγια των κοσμοναυτών της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετελίν μεταφέρθηκαν από το Soyuz MS-22 και εγκαταστάθηκαν, αντίστοιχα, στην κεντρική και την αριστερή θέση του διαστημικού σκάφους. Το Soyuz MS-23 έφτασε στο ISS για να αντικαταστήσει το Soyuz MS-22, το οποίο στις 15 Δεκεμβρίου 2022 υπέστη αποσυμπίεση του συστήματος θερμικού ελέγχου λόγω βλάβης του ψυγείου από σποραδικό μικρομετεωροειδές. Το νέο πλοίο θα επιστρέψει τους Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Francisco Rubio στη Γη το δεύτερο εξάμηνο του 2023 και θα εξασφαλίσει επίσης την επείγουσα κάθοδό τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Προσγείωση του οχήματος καθόδου Soyuz MS-22 στα τέλη Μαρτίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566802
  9. Το διαστημικό σκάφος Progress πήρε ξανά τον ISS μακριά από τα διαστημικά συντρίμμια Σήμερα, η τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού προσαρμόστηκε με τη χρήση των κινητήρων του φορτηγού Progress MS-22 για την αποφυγή πιθανής σύγκρουσης με διαστημικά σκουπίδια. Στις 15:42 ώρα Μόσχας, οι κινητήρες του πλοίου άναψαν, λειτούργησαν για 375,8 δευτερόλεπτα και έδωσαν ώθηση 0,7 m/s. Ως αποτέλεσμα, το μέσο ύψος της τροχιάς του ISS ήταν 418,59 km πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη μας. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566798
  10. Στις 5 Φεβρουαρίου εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ ο μετεωρολογικός δορυφόρος Electro-L. Εκτοξεύτηκε σε τροχιά με πύραυλο Proton-M. Είναι αλήθεια ότι ο σκληρός καιρός της στέπας έκανε τις δικές του προσαρμογές, σχεδόν δεν είδαμε την εκτόξευση. Δείτε όμως μόνο το βίντεο με τον διαχωρισμό των βημάτων που λάβαμε από τους πυραύλους! https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243512%2F49a3c04a6bc3586584%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566813
  11. Μοριακό νέφος «φόρτωσε» τη ζωή σε διαστημικούς βράχους που την έφεραν στη Γη. Μια νέα μελέτη υποδεικνύει τον τόπο δημιουργίας των δομικών υλικών της ζωής.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Η επιστημονική κοινότητα είναι χωρισμένη στα δύο με τη μια πλευρά να στηρίζει τη θεωρία ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τα υποθαλάσσια φρεάτια στον πυθμένα των ωκεανών ή κάποιες γούρνες νερού κοντά σε ηφαίστεια ως τόπο δημιουργίας της. Η έτερη και μάλλον πιο δημοφιλής θεωρία έχει εντελώς αντίθετη συλλογιστική και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεφταν στον πλανήτη μας λίγες εκατοντάδες έτη μετά την γέννηση του πριν από περίπου 4 δισ. έτη.Με δημοσίευση https://pubs.acs.org/doi/full/10.1021/acsearthspacechem.2c00274 τους στην επιθεώρηση «ACS Earth and Space Chemistry» επιστήμονες της NASA όχι μόνο στηρίζουν τη θεωρία των αστεροειδών «ταχυδρόμων» αλλά εξηγούν το πώς παρέλαβαν το πολύτιμο φορτίο. Γνωρίζοντας τα δομικά υλικά της ζωής που έχει διαπιστωθεί ότι μπορούν να μεταφέρουν οι διαστημικοί βράχοι οι ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν την πηγή αυτών των υλικών δεδομένου ότι θεωρείται απίθανο τα υλικά αυτά να δημιουργήθηκαν στην επιφάνεια ή ακόμη και το εσωτερικό των διαστημικών βράχων.Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι στα μοριακά νέφη βρίσκονται αμίνες, οι οργανικές αζωτούχες ενώσεις που βρίσκονται σε κάθε κύτταρο μας με την μορφή πρωτεϊνών στην παρουσία των οποίων βασίζεται η ζωή έτσι τουλάχιστον όπως εμείς την γνωρίζουμε. Σύμφωνα με τη θεωρία των ερευνητών το μοριακό νέφος μέσα στο οποίο σχηματίστηκε το ηλιακό μας σύστημα «έλουσε» με αμίνες τους διαστημικούς βράχους που δημιουργούνταν στο ηλιακό σύστημα παράλληλα με τους πλανήτες και στη συνέχεια αυτοί που έπεσαν στη Γη μετέφεραν αυτά τα δομικά υλικά της ζωής στον πλανήτη https://www.naftemporiki.gr/techscience/1447412/moriako-nefos-fortose-ti-zoi-se-diastimikoys-vrachoys-poy-tin-eferan-sti-gi/ ADVERTISING
  12. Δροσος Γεωργιος

    Περί Ηλίου

    Ηλιακή έκρηξη δέκα φορές μεγαλύτερη από τη Γη που χτύπησε την Αμερική (βίντεο) ESA Η έκλαμψη συνέβη στις 3 Μαρτίου και δημιούργησε προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες στην αμερικανική ήπειρο.Στις 3 Μαρτίου προκλήθηκε στο Ήλιο μια έκρηξη, μια ηλιακή έκλαμψη όπως είναι ο επιστημονικός όρος για αυτό το φαινόμενο. Οι ηλιακές εκλάμψεις είναι εκρήξεις που παρατηρούνται όταν η έντονη δραστηριότητα στα μαγνητικά πεδία του Ήλιου διαταράσσει την ισορροπία στα μαγνητικά του πεδία με έκλυση τεράστιας ενέργειας που συνοδεύεται μια με λάμψη.Οι εκρήξεις αυτές εξαπολύουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και λαμπρότητας, ενώ τα ηλιακά ενεργειακά σωματίδια που απελευθερώνονται, επηρεάζουν τη Γη με φαινόμενα όπως το σέλας αλλά και με παρεμβολές στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας στην Γη. Οι εκλάμψεις χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την ισχύ τους. Η έκλαμψη που συνέβη στις 3 Μαρτίου ήταν στην κατηγορία των πιο ισχυρών και όπως αναφέρουν οι επιστήμονες που την παρατήρησαν το ωστικό της κύμα είχε μέγεθος δέκα φορές μεγαλύτερο από αυτό της Γης.Η μαγνητική καταιγίδα αποτέλεσμα της έκλαμψης έφτασε στον πλανήτη μας και επηρέασε κυρίως την αμερικανική ήπειρο. Τόσο στη Βόρειο Αμερική συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ όσο και στη Νότιο Αμερική παρατηρήθηκαν τηλεπικοινωνιακά προβλήματα κυρίως στις ραδιοεπικοινωνίες γεγονός που προκάλεσε δυσλειτουργίες στις επικοινωνίες των αεροσκαφών αλλά χωρίς να δημιουργηθεί κίνδυνος σε κάποια πτήση. Την τρομερή έκλαμψη κατέγραψε το διαστημικό παρατηρητήριο SDO της NASA που έχει αποστολή την παρατήρηση του Ήλιου και την συνεχή καταγραφή της δραστηριότητας και των φαινομένων του. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1447279/deite-tin-iliaki-ekrixi-deka-fores-megalyteri-apo-ti-gi-poy-chtypise-tin-ameriki/
  13. Πριν από 63 χρόνια δημιουργήθηκε το πρώτο απόσπασμα κοσμοναυτών Η επιτυχημένη εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου της Γης επέτρεψε στους ανθρώπους να σκεφτούν νέες ευκαιρίες και να κάνουν το επόμενο βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος. Μέχρι το 1959, το Συμβούλιο Επικεφαλής Σχεδιαστών, με επικεφαλής τον Σεργκέι Κορόλεφ, αποφάσισε επίσημα να δημιουργήσει έναν βαρύ δορυφόρο για ανθρώπινες διαστημικές πτήσεις. Στο μεταξύ, ξεκίνησαν οι προπαρασκευαστικές εργασίες στο Ινστιτούτο Αεροπορικής Ιατρικής για την επιλογή υποψηφίων για την πρώτη διαστημική πτήση. Τον Αύγουστο του 1959 ξεκίνησε η στρατολόγηση στο απόσπασμα, η διαδικασία ηγήθηκε από τον Συνταγματάρχη της Ιατρικής Υπηρεσίας Yevgeny Karpov. Τα κριτήρια επιλογής ήταν αυστηρά: ηλικία - έως 35 ετών, ύψος - όχι περισσότερο από 175 cm, βάρος - έως 75 κιλά και άριστη υγεία. Κατά το πρώτο στάδιο εξετάστηκαν τα έγγραφα 3.461 πιλότων μαχητικών. Μέχρι το 1960, 29 άτομα είχαν ολοκληρώσει ιατρική εξέταση. Στις 11 Ιανουαρίου 1960, η οδηγία Νο. 321141 καθόρισε την οργανωτική και στελέχωση της στρατιωτικής μονάδας 26266, γνωστής ως Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών. Στις 7 Μαρτίου 1960, με διαταγή του Γενικού Διοικητή της Πολεμικής Αεροπορίας Νο 267, κατατάχθηκαν οι 12 πρώτοι χειριστές στις θέσεις των μαθητών-κοσμοναυτών του ΚΠΚ: Ι.Ν. Anikeev, V.F. Bykovsky, B.V. Volynov, Yu.A. Gagarin, V.V. Gorbatko, V.M. Komarov, A.A. Leonov, G.G. Nelyubov, A.G. Nikolaev, P.R. Πόποβιτς, Γ.Σ. Titov και G.S. Shonin. Την ημέρα αυτή δημιουργήθηκε επίσημα ένα απόσπασμα κοσμοναυτών και το καλοκαίρι του ίδιου έτους εγκρίθηκε μια ομάδα έξι ατόμων για τις πρώτες πτήσεις στο διάστημα. Η πτήση του πρώτου κοσμοναύτη στον κόσμο Γιούρι Γκαγκάριν πραγματοποιήθηκε στις 12 Απριλίου 1961, ήταν ένα μεγαλειώδες γεγονός για όλη την ανθρωπότητα. Από τότε, 130 εκπαιδευμένοι Ρώσοι κοσμοναύτες έχουν πάει στο διάστημα. Τέσσερις από αυτούς, ο Sergei Prokopiev, ο Dmitry Petelin, η Anna Kikina και ο Andrey Fedyaev, εργάζονται επί του παρόντος στον ISS. Για πολύ καιρό, το απόσπασμα κοσμοναυτών υπήρχε όχι μόνο εντός του CTC. Ομάδες και αποσπάσματα δοκιμαστικών κοσμοναυτών και ερευνητικών κοσμοναυτών δημιουργήθηκαν στο OKB-1 (επί του παρόντος RSC Energia), στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων, στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών και σε άλλες επιχειρήσεις της διαστημικής βιομηχανίας. Από την 1η Ιανουαρίου 2011, σύμφωνα με την εντολή της κρατικής εταιρείας Roscosmos, με βάση το Yu.A. Gagarin, σχηματίστηκε ένα ενιαίο απόσπασμα κοσμοναυτών. Για 63 χρόνια, έχουν πραγματοποιηθεί 18 προσλήψεις για το σώμα κοσμοναυτών, τρεις από τις οποίες (το 2012, το 2018 και το 2021) έχουν γίνει ανοιχτές σε όλους όσοι είναι έτοιμοι να αφοσιωθούν σε αυτό το δύσκολο αλλά ενδιαφέρον επάγγελμα. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566806
  14. Νέα πρωτοβουλία για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής Οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι το Σύμπαν είναι «διαποτισμένο» από απλούς οργανισμούς, μα ότι οι προηγμένοι πολιτισμοί είναι εξαιρετικά σπάνιοι Επιστήμονες σε τέσσερα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου συνεργάζονται για να διερευνήσουν την προέλευση της ζωής στη Γη - και να αναζητήσουν παρόμοιες βιολογικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα αλλού στο Σύμπαν, δηλαδή την εξωγήινη ζωή. Οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι απλοί οργανισμοί βρίσκονται παντού στο Σύμπαν αλλά οι προηγμένοι πολιτισμοί είναι εξαιρετικά σπάνιοι.Τα Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ στο Ηνωμένο Βασίλειο, του Χάρβαρντ και του Σικάγου στις ΗΠΑ και το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ETH) της Ζυρίχης στην Ελβετία ανακοίνωσαν το Σάββατο, στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης για την Προώθηση της Επιστήμης στην Ουάσιγκτον, τον σχηματισμό της Ομοσπονδίας Προέλευσης (Origins Federation), γράφουν οι «Financial Times».«Η ζωή είναι ενσωματωμένη στους νόμους της φυσικής του Σύμπαντος», δήλωσε ο ελβετός νομπελίστας (2019) αστροφυσικός Ντιντιέ Κελό, ένας από τους επικεφαλής της πρωτοβουλίας. Επιστήμονας του Κέιμπριτζ και του ETH, ήταν ένας από εκείνους που ανακάλυψαν τον πρώτο γνωστό εξωπλανήτη - έναν πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο διαφορετικό από τον ήλιο μας - τη δεκαετία του 1990. Συμπληρωματική έρευνα Η μακροχρόνια αναζήτηση εξωγήινης ζωής - είτε πρόκειται για απλά μικρόβια είτε για προηγμένους πολιτισμούς - θα ενισχυθεί από τις νέες διαπλανητικές αποστολές στον Αρη και στα φεγγάρια του Δία και από παρατηρητήρια όπως το τηλεσκόπιο James Webb, δήλωσαν οι επιστήμονες. Συμπληρωματική έρευνα θα επικεντρωθεί στην ακόμα μυστηριώδη εμφάνιση της ζωής στην ίδια τη Γη.«Ζούμε σε μια εξαιρετική στιγμή της Ιστορίας», τόνισε ο Κελό. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει περισσότερους από 5.000 εξωπλανήτες και πιστεύουν ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια μόνο στον γαλαξία μας. «Η ανακάλυψη πολλών διαφορετικών πλανητών είναι η μεγάλη αλλαγή του παιχνιδιού», πρόσθεσε. «Εχουμε βρει μια τεράστια ποικιλία πλανητικών συστημάτων και πολλά από αυτά είναι αρκετά διαφορετικά από το ηλιακό σύστημα».Η συνάδελφός του εξελικτική βιολόγος στο Τμήμα Ζωολογίας του Κέιμπριτζ Εμιλι Μίτσελ πιστεύει ότι η απλή ζωή θα είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλο τον γαλαξία μας, κρίνοντας από την ταχύτητα με την οποία εμφανίστηκαν τα μικρόβια στη νεαρή Γη πριν από περίπου 4 δισ. χρόνια. Το εργαστήριο της Μίτσελ αναζητά στοιχεία για την εξωγήινη ζωή από την πρώιμη βιοχημική εξέλιξη των πρώτων μικροβίων στη Γη. «Καθώς αρχίζουμε να ερευνούμε άλλους πλανήτες», περιγράφει, «οι βιοϋπογραφές θα μπορούσαν να αποκαλύψουν αν η προέλευση της ίδιας της ζωής και η εξέλιξή της στη Γη είναι απλώς ένα ευτυχές ατύχημα ή μέρος της θεμελιώδους φύσης του Σύμπαντος, με όλες τις βιολογικές και οικολογικές πολυπλοκότητές του». Σύνολα δεδομένων Αλλά η ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής πιθανόν να μην είναι ένα και μόνο ξεκάθαρο γεγονός. «Μια ανακοίνωση για την ανίχνευση ζωής είναι απίθανο να γίνει από ένα μόνο κομμάτι δεδομένων», παρατηρεί η Χέδερ Γκράχαμ, αστροβιολόγος στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρντ της NASA, της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας. «Αν πάρουμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα από ένα όχημα στον Αρη ή από ένα τηλεσκόπιο, θα πρέπει να το εξετάσουμε με άλλο τρόπο για να το επιβεβαιώσουμε. Εχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε την ανίχνευση ζωής και την ανίχνευση βιολογικών υπογραφών ως σύνολα δεδομένων και όχι ως μεμονωμένα κομμάτια δεδομένων».Η Κέιτ Ανταμάλα στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα ερευνά την προέλευση της ζωής κατασκευάζοντας στο εργαστήριό της απλά συνθετικά κύτταρα. «Η χημεία θέλει να φτιάξει ζωή, αλλά το να φτιάξει έξυπνη ζωή είναι πολύ πιο δύσκολο», αναφέρει. «Στη συνέχεια, το να παραμείνει κανείς ζωντανός ως ευφυής μορφή ζωής μπορεί να είναι πραγματικά δύσκολο». Οι εξωγήινοι πολιτισμοί θα μπορούσαν να αυτοκαταστρέφονται με τις προηγμένες τεχνολογίες τους, συμπληρώνει.Ο Κελό συμφωνεί ότι, αν και η απλή ζωή πιθανώς διαπερνά το Σύμπαν, οι πολιτισμοί υψηλής τεχνολογίας μπορεί να είναι εξαιρετικά σπάνιοι. «Καθώς αποκτάς περισσότερη γνώση, γίνεται ευκολότερο να αυτοκαταστραφείς. Ισως υπάρχει ένα είδος καταστροφής που μας περιμένει». https://www.tanea.gr/2023/03/07/science-technology/nea-protovoulia-gia-tin-anazitisi-eksogiinis-zois/?utm_source=taneagr&utm_medium=hp_mustread_widget&utm_campaign=NetworkWidget
  15. H πρώτη σαλάτα φτιαγμένη για το… διαστημικό τραπέζι (βίντεο) Στη φωτογραφία εικονίζεται η σαλάτα που έφτιαξαν οι ερευνητές για τους αστροναύτες (πηγή φωτό University of Adelaide) Η σαλάτα αποτελείται από λαχανικά και τρόφιμα ωφέλιμα για την διατροφή αστροναυτών.Είναι γνωστό ότι η διατροφή των αστροναυτών και ειδικά εκείνων που ζουν σε διαστημικούς σταθμούς αποτελεί ένα από τα προβλήματα παρατεταμένης παραμονής του ανθρώπου έξω από τη Γη. Από τη μια πλευρά τα προβλήματα που δημιουργούνται στον ανθρώπινο οργανισμό από την παραμονή σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας και η δυσκολία δημιουργίας φρέσκων τροφών στο Διάστημα κάνουν το ζήτημα της υγιούς και ισορροπημένης διατροφής των αστροναυτών ένα σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες.Στο πλαίσιο αυτό επιστήμονες του Κέντρου Διαστημικών Πηγών του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας στην Αυστραλία ανέλυσαν μελέτες και δεδομένα της NASA για τις διατροφικές ανάγκες των αστροναυτών και εντόπισαν τα συστατικά εκείνα που είναι ιδανικά για μια… διαστημική σαλάτα. Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα πιάτο με τροφές που οι περισσότερες εξ αυτών έχει διαπιστωθεί από τα σχετικά πειράματα που έχουν διεξαχθεί τα τελευταία χρόνια μπορούν να καλλιεργηθούν σε διαστημικές συνθήκες ενώ παράλληλα είναι τροφές που έχουν τα θρεπτικά συστατικά και ουσίες που χρειάζονται οι αστροναύτες. Η σαλάτα περιέχει φασόλια σόγιας, κριθάρι, λάχανο kale, φιστίκια, γλυκοπατάτα, ηλιόσποροι και παπαρούνα. Οι ερευνητές έδωσαν σε εθελοντές να δοκιμάσουν αυτή την σαλάτα και κάποιοι εξ αυτών δήλωσαν ότι θα την έτρωγαν καθημερινά ευχαρίστως αν ήταν αστροναύτες. Οι ερευνητές οργανώνουν τώρα το δεύτερο στάδιο της έρευνας τους που είναι να σχεδιάσουν τα συστήματα και τους μηχανισμούς καλλιέργειας αυτών των τροφίμων στις διαστημικές συνθήκες ώστε να τα έχουν φρέσκα στη διάθεση τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1446951/h-proti-salata-ftiagmeni-gia-to-diastimiko-trapezi-vinteo/
  16. Στο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 είναι εγκατεστημένα δύο καταφύγια Χθες, οι κοσμοναύτες της Roscosmos Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin μετέφεραν από το διαστημόπλοιο Soyuz MS-22 στο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 την ατομική εξάρτηση και τον εξοπλισμό του πληρώματος - λίκνες και επιγονατίδες, συστήματα λουριών καθισμάτων Kazbek-UM, σακούλες φορτίου, Trout wetsu », Σκάφη Neva-KV, στολές προστασίας από τη θερμότητα, πτήσεις και στολές anti-g, στολές διάσωσης Sokol. Σχετικά με άλλες περιπτώσεις στο ρωσικό τμήμα - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39012/ https://m.vk.com/wall-30315369_566790
  17. Αύριο η Anna Kikina, ο Sergey Prokopiev και ο Dmitry Petelin θα συναντήσουν τον συνάδελφό τους στο ρωσικό τμήμα Andrey Fedyaev! Θα φτάσει στον ISS με το αμερικανικό «Dragon» στις 9:17 ώρα Μόσχας. Χθες, οι κοσμοναύτες μετέφεραν φορτίο από το μη επανδρωμένο Soyuz MS-23 στον σταθμό, αποσυναρμολόγησαν τα εμπορευματοκιβώτια ωφέλιμου φορτίου από τα καθίσματα Kazbek-UM στο πλοίο και πραγματοποίησαν επίσης μια σειρά πειραμάτων: ▪ "Pilot-T" - έλεγχος της απόδοσης ενός κοσμοναύτη σε τροχιά. ▪ "Interaction-2" - μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μεγάλη πτήση. ▪ «Φωτοβιοαντιδραστήρας» - καλλιέργεια μικροφυκών στη μικροβαρύτητα. ▪ "Ekon-M" - φωτογράφηση της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης. Σχετικά με άλλες περιπτώσεις σε τροχιά κοντά στη Γη - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39007/ https://m.vk.com/wall-30315369_566780
  18. Πώς επηρεάζει η κοσμική ακτινοβολία τους βακτηριοφάγους; Μάθετε από το πείραμα Fagen Σήμερα μιλάμε πάλι για διαστημική βιολογία. Οι βακτηριοφάγοι είναι ιοί βακτηρίων ή καταστροφείς τους. Παρά όλα τα προληπτικά μέτρα αποστείρωσης, οι φυσικοί φάγοι φτάνουν στο ISS μαζί με τα μικρόβια, διατηρώντας τη μικροβιολογική ισορροπία. Όμως, υπό την επίδραση της ηλιακής και γαλαξιακής ακτινοβολίας, η γενετική τους συσκευή υφίσταται μεταλλάξεις, γεγονός που επηρεάζει τις ιδιότητές τους. Το διαστημικό πείραμα Fagen στοχεύει στη διόρθωση αυτών των αλλαγών, γεγονός που καθιστά δυνατό τον εντοπισμό της κατεύθυνσης των μεταλλάξεων του DNA των βακτηριοφάγων. Αυτό θα βοηθήσει στην επιλογή βακτηριοφάγων με αυξημένη αντίσταση στην ακτινοβολία για πιθανή χρήση στο διάστημα ως φάρμακα. Τα αποτελέσματα αυτού του μακροχρόνιου πειράματος μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στη Γη για την ανάπτυξη θεραπευτικών βακτηριοφάγων που είναι ενεργοί έναντι μικροοργανισμών ανθεκτικών σε πολλά φάρμακα. Σχετικά με άλλα πειράματα στο ISS - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39002/ https://m.vk.com/wall-30315369_566775
  19. 33 τροχιές γύρω από τη Γη - από την εξέδρα εκτόξευσης του Μπαϊκονούρ στον ISS: Το Soyuz MS-23 προσδέθηκε με επιτυχία στον ISS «Όλα πήγαν ομαλά, κανονικά. Όλοι οι ειδικοί επιβεβαίωσαν ότι η ελλιμενοποίηση ήταν επιτυχής », δήλωσε ο Γιούρι Μπορίσοφ, επικεφαλής της Roscosmos.Οι κοσμοναύτες του ISS αρχίζουν να μεταφέρουν καταφύγια στο Soyuz MS-23 Σήμερα, σχεδιάζεται η μεταφορά των καταλυμάτων των κοσμοναυτών της Roscosmos Sergey Prokopiev και Dmitry Petelin από τις θέσεις στο επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-22 και η εγκατάσταση τους στις θέσεις του Soyuz MS-23. Μεταφορά του καταλύματος του αστροναύτη της NASA Francisco Rubio από το διαστημόπλοιο Crew Dragon στο Soyuz MS-23 — 6 Μαρτίου. Το Soyuz MS-23 έφτασε στον ISS για να αντικαταστήσει το Soyuz MS-22 — θα επιστρέψει τους Sergey Prokopiev, Dmitry Petelin και Francisco Rubio στη Γη το δεύτερο εξάμηνο του 2023 και θα εξασφαλίσει επίσης την επείγουσα κάθοδό τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Προσγείωση του οχήματος καθόδου Soyuz MS-22 στα τέλη Μαρτίου. https://m.vk.com/wall-30315369_566779
  20. Πλήρωμα 6 στο ISS! Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Crew Dragon ελλιμενίστηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σήμερα το πρωί! Σύμφωνα με τη NASA, λόγω τεχνικών προβλημάτων, η ελλιμενοποίηση του διαστημικού σκάφους καθυστέρησε ελαφρά. Μετά την εξάλειψή τους, το Crew Dragon έδεσε με επιτυχία στη μονάδα Harmony του αμερικανικού τμήματος. Το πλήρωμα του Crew-6 έλεγξε τη στεγανότητα των καταπακτών μεταφοράς και, αφού τις άνοιξε, μετακινήθηκε στον ISS! Τώρα 11 άτομα εργάζονται προσωρινά στον σταθμό - οι κοσμοναύτες Andrey Fedyaev, Anna Kikina, Sergey Prokopiev και Dmitry Petelin, καθώς και οι αστροναύτες Stephen Bowen, Woody Hoburg, Sultan al-Neyadi, Frank Rubio, Nicole Mann, Josh Kassada και Koi! Δείτε το βίντεό μας για το πώς πέρασε το πρωί σε τροχιά! Πλήρωμα 6 στο ISS! https://vk.com/roscosmos?from=top&z=video-30315369_456243509%2F57aac7104f02cee95b%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_566785
  21. Rick Tumlinson: Είμαστε στα πρόθυρα της εισόδου στο ίδιο το Σύμπαν. Πόσο κοντά είναι η στιγμή που η ανθρωπότητα θα στείλει έποικους σε άλλους πλανήτες, πώς οι αστεροειδείς μπορούν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα στη Γη και τι θα συμβαίνει με όσους «πηγαινοέρχονται» από τη Γη στον Άρη; Λεπτή σαν σκόνη ταλκ, κοφτερή σαν ξυράφι, ηλεκτροστατικά φορτισμένη και με μυρωδιά καμένης πυρίτιδας: έτσι είναι η σκόνη στη Σελήνη, που η απουσία ατμόσφαιρας και η ανομβρία εκατομμυρίων ετών, της δίνουν χαρακτηριστικά που την καθιστούν εχθρική προς τους ανθρώπους. Εισχωρεί πολύ εύκολα στους πνεύμονες λόγω του μεγέθους των μικροσωματιδίων της και της μειωμένης βαρύτητας, διαβρώνει τις στολές των αστροναυτών και δεν κατακάθεται, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται επίμονα σύννεφα που πλανώνται παντού και εμποδίζουν την ορατότητα, κάθε φορά που ένα σκάφος προσεληνώνεται.Αντίστοιχα, το έδαφος του Άρη είναι δηλητηριώδες και η ακτινοβολία -όπως και στη Σελήνη- ισχυρή, ενώ η βαρύτητα αποτελεί πρόβλημα για το είδος μας σχεδόν οπουδήποτε εκτός του πλανήτη Γη: αν οι άνθρωποι πετύχαιναν να εγκατασταθούν στον Άρη, κάποιοι πιστεύουν πως μερικές γενιές αργότερα θα ήταν βασανιστήριο για αυτούς να σταθούν όρθιοι στη Γη, εκτός και αν προηγουμένως ζούσαν σε διαρκώς περιστρεφόμενα ενδιαιτήματα, που μιμούνται τις συνθήκες βαρύτητας του πλανήτη μας.Παρόλα αυτά, ο Αμερικανός Ρικ Τάμλινσον (Rick Tumlinson), εκ των γνωστότερων οραματιστών του Διαστήματος παγκοσμίως, και ο άνθρωπος που περιγράφει τις παραπάνω εικόνες, θέλει να δει πεταλούδες να πετάνε στη Σελήνη, δέντρα στον Άρη και το ηλιακό σύστημα να πρασινίζει. Θεωρεί εφικτή τη δημιουργία ανθρώπινων κοινοτήτων εκτός Γης εντός των επόμενων δεκαετιών, αλλά και τη δρομολόγηση «προσιτών» εμπορικών πτήσεων προς τη Σελήνη και τον Άρη, εάν όπως λέει το πρότζεκτ «Starship» του Ίλον Μασκ -που θα επιτρέψει τα ταξίδια μετ’ επιστροφής στο Διάστημα με επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους- στεφθεί με επιτυχία και οι κυβερνήσεις «δουν» φιλικότερα και υποστηρίξουν πιο ενεργά τα εγχειρήματα των πρωτοπόρων του χώρου. Εξόρυξη πόρων από αστεροειδείς και νεκρούς πλανήτες Ο Τάμλινσον επισημαίνει ότι αντί να εξαντλούν τη Γη, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να εξορύσσουν πόρους από αστεροειδείς και νεκρούς πλανήτες, από όπου μπορούν να αντληθούν στοιχεία χρήσιμα ακόμα και για την πολυπόθητη πυρηνική σύντηξη, όπως το Ήλιο-3 στη Σελήνη. Υποστηρίζει όμως την προσέγγιση αστεροειδών και πλανητών όχι σαν ένα εξωγήινο «Ελ Ντοράντο», αλλά στη βάση νόμων, κανονισμών και σεβασμού κάθε μορφής ζωής και των δικαιωμάτων της.Ουτοπία; Ο χρόνος θα δείξει. Αλλά ο Ρικ -που συναντήθηκε και συνομίλησε με τους μεγάλους Arthur Clarke, Isaac Asimov και Ray Bradbury (έχοντας μάλιστα αναπτύξει φιλία με τον πρώτο, τον οποίο αποκαλούσε «Θείο Άρθουρ» και για τoν οποίο είχε οργανώσει το 2001 ένα πάρτι γενεθλίων στο Χόλιγουντ, προς τιμήν της «Οδύσσειας του Διαστήματος») σίγουρα ξέρει πολλά για το Διάστημα, αφού εργάζεται επί δεκαετίες για το αύριο της ανθρωπότητας «εκεί έξω».Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον τομέα του Διαστήματος (περιοδικό «Space News»), βοήθησε στην καθιέρωση του ευρέως χρησιμοποιούμενου όρου «NewSpace» και του αποδίδεται σημαντική συμβολή στη δημιουργία της ιδιωτικής διαστημικής βιομηχανίας, στην οποία επενδύουν αδρά οι Ίλον Μασκ και Τζεφ Μπέζος. Βοήθησε, σύμφωνα με το βιογραφικό του, στην έναρξη αυτού που εξελίχθηκε στην πρώτη αποστολή για την ανεύρεση νερού στη Σελήνη, υπέγραψε την πρώτη εμπορική συμφωνία αγοράς διαστημικών δεδομένων, ηγήθηκε της εμπορικής εξαγοράς του ρωσικού διαστημικού σταθμού MIR και είναι συνιδρυτής του «Space Frontier Foundation». Το 2018 ίδρυσε στο Χιούστον το ταμείο επιχειρηματικών συμμετοχών «SpaceFund», με 19 διαστημικές εταιρείες στο χαρτοφυλάκιό του.Ο Ρικ Τάμλινσον θα βρεθεί σύντομα στην Ελλάδα, ως ομιλητής στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, που θα πραγματοποιηθεί στις 26-29 Απριλίου. Με την αφορμή αυτή, μίλησε από το Όστιν του Τέξας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αλεξάνδρα Γούτα. «Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα έρθω στην Ελλάδα. ο πατέρας μου ήταν σμηνίας στην αμερικανική Πολεμική Αεροπορία, και όταν ήμουν παιδί είχε τοποθετηθεί στην Ελλάδα. Από εκεί έστελνε σε εμένα και τους αδερφούς μου πολλές φωτογραφίες και αναμνηστικά, που ακόμα κρατώ στο σπίτι. Πάντα έλεγα «θα πάω στην Ελλάδα κάποια στιγμή» και είναι σπουδαίο που αυτό επιτέλους θα γίνει» λέει.Η συνέντευξη έγινε με φόντο μια αφίσα της ταινίας «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος», υπογεγραμμένη από τον Άρθουρ Κλαρκ, σε βιβλίο του οποίου στηρίχθηκε το κινηματογραφικό αριστούργημα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. «Συνάντησέ με εδώ» γράφει -με ένα βελάκι που δείχνει σε έναν από τους χώρους του εικονιζόμενου διαστημικού σταθμού- ο αείμνηστος Κλαρκ, που χρίστηκε Ιππότης το 1998. Star Τrek, Mad Max και το «άλογο» της NASA σε έναν αγώνα με αυτοκίνητα «Aν το Starship πετύχει, θα βιώσουμε μια απ΄τις σημαντικότερες αλλαγές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η ίδια η ιδέα να μπορούμε να πηγαίνουμε στο Σύμπαν και να επιστρέφουμε στη Γη με επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους, που θα κάνουν την τακτική πρόσβαση στο Διάστημα πολύ φθηνότερη, επειδή δεν θα πετιούνται απευθείας για να φτιάξουμε καινούργιους, θα αλλάξει τα πάντα σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, τη σχέση μας με τη Γη και το Διάστημα. Θα είναι σαν να έχουμε ξαφνικά αποκτήσει -ταυτόχρονα όλα μαζί- το πρώτο πλοίο, τρένο, αυτοκίνητο και αεροπλάνο. Αν αυτή τη στιγμή έγραφα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, θα εξελισσόταν σε κάποια από τις εξής δύο κατευθύνσεις: στην πρώτη, το Starship ή κάποιος από τους άλλους ιδιώτες ανοίγει τη «ναυτιλιακή γραμμή» προς το Δάστημα και κατευθυνόμαστε σε ένα μέλλον τύπου «Star Trek». Στη δεύτερη, το Starship ή κάποιο από τα άλλα εγχειρήματα δεν πετυχαίνει, η ανθρωπότητα συνεχίζει στην ίδια τροχιά και κατευθυνόμαστε σε έναν κόσμο που θυμίζει «Mad Max» (δυστοπική ταινία του 1979)» λέει ο Τάμλινσον, ο οποίος πιστεύει ότι φτάνουμε στο τέλος των 100 πιο σημαντικών ετών στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας, που ξεκίνησαν γύρω στο 1920- 1940 (παγκόσμιοι πόλεμοι και η πρώτη παγκόσμια πανδημία, οι πρώτες ζωντανές μεταδόσεις ραδιοφώνου και τηλεόρασης, που σύνδεσαν τον κόσμο, οι πρόδρομες εργασίες για τους πρώτους πυραύλους και τα πρώτα πυρηνικά όπλα, αλλά και για σύγχρονα υλικά, οι υπολογιστές και η ίδρυση του ΟΗΕ).Η γνώση που η ανθρωπότητα απέκτησε τότε, επισημαίνει, την έκανε ικανή να καταστρέψει τον κόσμο, αλλά το άνοιγμα του Διαστήματος, που αναμένεται να ξεκινήσει το 2030-2040, θα δώσει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να αντιστρέψει τη φθίνουσα πορεία του πλανήτη, ανοίγοντας τον δρόμο για νέες πηγές πρώτων υλών και μορφές ενέργειας, αλλά και για νέες προοπτικές στον τομέα της ανθρώπινης υγείας. «Μέσα σε 10-15 χρόνια από τη στιγμή που θα αποκτήσουμε φθηνή πρόσβαση στο Διάστημα, θα είμαστε ικανοί να κάνουμε εκπληκτικά πράγματα, που δεν μπορούμε ούτε να τα φανταστούμε σήμερα. Για παράδειγμα, θα μπορούμε να αναπτύσσουμε εκεί ανθρώπινα όργανα, όπως πνεύμονες, κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε εύκολα στη Γη λόγω της βαρύτητας, και να τα μεταμοσχεύουμε στους πάσχοντες στη Γη. Πιθανότατα θα γίνει ευκολότερη η πυρηνική σύντηξη, ενώ θα μπορούμε να βρούμε σε αστεροειδείς και νεκρούς πλανήτες τα μέταλλα και πρώτες ύλες που χρειαζόμαστε για την ηλεκτρική οικονομία» εκτιμά.Κατά τον Τάμλινσον, το μεγάλο αυτό άνοιγμα στο Διάστημα, είναι πιθανότερο να το πετύχουν είτε Αμερικανοί ιδιώτες είτε η κινεζική κυβέρνηση. «Όχι η αμερικανική κυβέρνηση; Όχι η NASA;» είναι το επόμενο ερώτημα. «Αγαπώ την επιστήμη που παράγεται στη NASA από σπουδαίους ανθρώπους, αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο για το διαστημικό της πρόγραμμα για τον άνθρωπο. Η NASA έχει κολλήσει στο «χρησιμοποίησε το και μετά πέταξέ το». Έχει τον πύραυλο SLS, το κόστος πτήσης του οποίου είναι ίσως δεκάδες φορές υψηλότερο από εκείνο του επαναχρησιμοποιούμενου Starship -αν το Starship πετύχει. Στη NASA ποντάρουν σε λάθος άλογο, στην πραγματικότητα (γελάει) φτιάχνουν ένα άλογο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά, και το βάζουν σε αγώνα αυτοκινήτων» υποστηρίζει. Πότε αναμένεται να είναι εφικτές οι πρώτες εμπορικές πτήσεις για «κοινούς θνητούς» στον Άρη; «Με περίπου το ίδιο κόστος που απαιτείται για να αγοράσει ένα σπίτι στη Γη, ένας κανονικός άνθρωπος, όχι ένας δισεκατομμυριούχος, θα μπορεί να ταξιδέψει στον Άρη περίπου δέκα χρόνια αφότου θα έχουμε το Starship και άρα τη δυνατότητα για roundtrips» σημειώνει, ενώ προσθέτει ότι απ΄τη στιγμή που η ανθρωπότητα ξεπεράσει τα πρώτα 100 μίλια στο Διάστημα, θα μπορεί να φτάσει οπουδήποτε στο Σύμπαν. «Βρισκόμαστε στα πρόθυρα της εισόδου στο ίδιο το Σύμπαν» τονίζει. Ο ίδιος ο Τάμλινσον εργάζεται πάνω σε αυτή την εξέλιξη, μεταξύ άλλων μέσω του ταμείου επιχειρηματικών συμμμετοχών «SpaceFund», που επενδύει κατά κύριο λόγο σε μικρές εταιρείες με συναρπαστικά project στον τομέα του Διαστήματος, αλλά όχι …σε πυραύλους.Οι άνθρωποι που επενδύουν σήμερα σε πυραύλους στις ΗΠΑ, λέει, είναι υπερβολικά πολλοί και υφίστανται πάνω από 150 εταιρείες πυραύλων, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει χώρος για μερικές δεκάδες -ίσως και λιγότερες. Οι επενδυτές, επισημαίνει, θα ήταν καλύτερο να ποντάρουν τα χρήματά τους σε εγχειρήματα που υποστηρίζουν βιομηχανικές δραστηριότητες στο Διάστημα και θα επωφεληθούν από τις τεράστιες μειώσεις κόστους, που θα είναι δυνατές όταν επιτευχθούν διαστημικά ταξίδια μετ’ επιστροφής.Αν όμως οι ιδιώτες φτάσουν πρώτοι στο Διάστημα και αρχίζουν να εκμεταλλεύονται τους πόρους του, δεν υπάρχει κίνδυνος να διαμορφωθεί ένα άνομο «Ελ Ντοράντο»; Όπως λέει, το άνοιγμα στο Νέο Σύνορο προϋποθέτει υπευθυνότητα και ηθικότητα. «Εάν είναι ο ιδιωτικός τομέας που θα πάει στο Διάστημα, είναι σημαντικό και γι’ αυτούς τους ίδιους να έχουμε νόμους, ασφάλεια και κατανόηση του πώς πρέπει να συνεργαζόμαστε όλοι μαζί. Έτσι, μπορούμε να έχουμε απεριόριστη ελευθερία στο νέο αυτό σύνορο γα την ανθρωπότητα, αρκεί να έχουμε υπεύθυνες αλληλεπιδράσεις. Για παράδειγμα, τα ανθρώπινα όντα θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να πηγαίνουν όπου θέλουν, να κάνουν ό,τι θέλουν, εφόσον δεν απειλούν τη Γη, την υγεία κάποιου άλλου ή την περιουσία του και δεν παραβιάζουν την Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (…) Πρέπει να προστατεύσουμε τον μητρικό κόσμο μας και ταυτόχρονα να επεκτείνουμε το πεδίο της ζωής. Για μένα κάθε ζωή είναι πολύτιμη, αλλά απ’ όσο γνωρίζω, είμαστε ο μοναδικός πλανήτης στο σύμπαν που έχει ζωή. Μπορώ να ελπίζω ότι υπάρχουν περισσότερα εκεί έξω, μπορώ να βλέπω ταινίες με τον ΕΤ ή να ονειρεύομαι ότι UFO πετούν παντού, αλλά πρέπει να ποντάρω στο χαρτί που έχω μπροστά μου, και με βάση αυτό βλέπω ότι το μόνο μέρος όπου ξέρω απόλυτα ότι υπάρχει ζωή είναι εδώ. Πιστεύω ότι η αποστολή μας είναι να μεταφέρουμε τους σπόρους της ζωής σε μέρη που είναι νεκρά» λέει.Προσθέτει ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, που οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν και να επεκταθούν με έναν τρόπο που εμπεριέχει και ενέχει τον διαφωτισμό. «Σε κάθε άλλη εποχή στο παρελθόν, οι άνθρωποι έλεγαν «αυτό είναι δικό μου» ή «έφτασα εδώ πρώτος» ή «έχω καλύτερα όπλα». Το Διάστημα μάς δίνει τη δυνατότητα να τιμήσουμε και να εξελίξουμε τον πολιτισμό μας θετικά. Άλλωστε, υπάρχει μόνο ένα μέρος στο Σύμπαν σήμερα, στο οποίο Αμερικανοί και Ρώσοι ζουν αρμονικά στο ίδιο «σπίτι», μεταξύ άλλων και επειδή η ζωή του ενός εξαρτάται από τον άλλον: στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό» επισημαίνει. Θα δούμε κάποτε ανθρώπινες κοινότητες στη Σελήνη ή τον Άρη; Κατά τον Τάμλινσον, σε ό,τι αφορά την εγκατάσταση στη Σελήνη, τον Άρη και αυτό που αποκαλεί «Ελεύθερο Διάστημα», η μεγαλύτερη πρόκληση και ανασταλτικός παράγοντας είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις των κρατών, που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα και να πολεμούν μεταξύ τους. Η δεύτερη μεγαλύτερη πρόκληση είναι η ακτινοβολία και στην περίπτωση της Σελήνης, το ίδιο το έδαφός της. «Η πολύ λεπτή αυτή σκόνη δεν έχει αμβλυνθεί ποτέ από τη βροχή ή τον αέρα και τα μόριά της μοιάζουν με μικρές λεπίδες ξυραφιού, με αποτέλεσμα να είναι είναι διαβρωτική, να καταστρέφει τους πνεύμονες, τις στολές, τα πάντα. Αν θέλουμε ανθρώπινες κοινότητες στη Σελήνη, αυτό πρέπει να βρούμε τρόπο να το αντιμετωπίσουμε, όπως και την ακτινοβολία. Βλέπουμε συχνά εικόνες ανθρώπων που στο μέλλον ζουν στην επιφάνεια της Σελήνης, αλλά λόγω της ισχυρής ακτινοβολίας θα ζουν κάτω από αρκετά μέτρα χώματος, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί μια λύση -που φαίνεται πως πάντα βρίσκεται. Για παράδειγμα, ο άλλος τρόπος ν΄αντιμετωπίσουμε την ακτινοβολία είναι η γενετική. Υπάρχουν βακτήρια που ζουν σε πυρηνικούς αντιδραστήρες, επειδή έχουν την ικανότητα να επιδιορθώνουν τις βλάβες της ακτινοβολίας εξαιρετικά γρήγορα. Μελλοντικά μπορεί να υπάρξει ένα νέο είδος ανθρώπου -τους ονομάζω «Homo Spacialis»- με γονίδια που θα τον βοηθούν να επιδιορθώνει πολύ γρήγορα τις ζημιές από την ακτινοβολία» εκτιμά.Πόσο γρήγορα θα μπορούσε να ξεκινήσει η εγκατάσταση ανθρώπων στον Άρη ή τη Σελήνη; «Και πάλι εξαρτάται από το Starship κι άλλα αντίστοιχα πρότζεκτ που βρίσκονται υπό εξέλιξη όπως o (πύραυλος) New Glenn της Blue Origin. Aπό τη στιγμή που ο πρώτος από αυτούς (τους πυραύλους) πετύχει, αναμένω ότι θα χρειαστούν περίπου δέκα χρόνια για να εγκατασταθούν οι πρώτοι κάτοικοι. Μετά από αυτό, οι κοινότητες θα μπορούσαν να είναι πλήρως λειτουργικές σε 20 χρόνια. Πρέπει να μάθουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα. Από εκεί και πέρα, η ανάπτυξη θα βασίζεται στην οικονομία και όχι στην τεχνολογία. Τα πρώτα 10-20 χρόνια θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, η ζωή θα είναι πολύ σκληρή, θα υπάρξουν σίγουρα αποτυχίες και, ναι, πιθανώς άνθρωποι θα πεθάνουν, μόλις όμως καταλάβουμε τι πρέπει να γίνει, τότε όλο αυτό θα αναπτυχθεί πολύ γρήγορα» εκτιμά.Τι θα έλεγε σε ένα νέο άνθρωπο, που θέλει να εμπλακεί σε αυτή την οδύσσεια του Διαστήματος; «Έχουν περάσει οι εποχές που για να πας στο Διάστημα έπρεπε να είσαι πιλότος μαχητικού ή να εργάζεσαι για κάποια κυβέρνηση. Μελέτησε, επιδίωξε επαφές με ανθρώπους που ασχολούνται με το Διάστημα, παρακολούθησε συνέδρια, διάβασε όσο περισσότερο μπορείς σε σχέση με τα πάντα και δες πώς θα μπορούσες να αποκτήσεις τη δική σου επιχείρηση. Βρες τα κενά στην αγορά και άρχισε να ονειρεύεσαι τις δικές σου επιχειρηματικές ιδέες. Δεν υπάρχει πια η ιδανική στιγμή για να ξεκινήσεις τη δική σου επιχείρηση σε αυτόν τον χώρο, δημιουργώντας νέες λύσεις για παλιά προβλήματα» υπογραμμίζει και προσθέτει: Δώσε στον εαυτό σου την άδεια να ονειρευτεί! https://physicsgg.me/2023/02/26/rick-tumlinson-είμαστε-στα-πρόθυρα-της-εισόδου-στ/
  22. H NASA βάζει στο στόχαστρο τον πιο άγνωστο πλανήτη του ηλιακού συστήματος. Η NASA πρέπει να αποφασίσει μέχρι το 2024 ποια θα είναι η επόμενη μεγάλη αποστολή της στο διάστημα. Η πρώτη επιλογή, προς το παρόν, είναι ο πλανήτης Ουρανός, ο πλέον «άγνωστος» πλανήτης του ηλιακού συστήματος. Ενα βασικό ζήτημα έχει τεθεί στην επιστημονική κοινότητα, καθώς η NASA πρέπει να αποφασίσει μέχρι το 2024 ποια θα είναι η επόμενη μεγάλη αποστολή της στο διάστημα. Οι επιστημονικές κοινότητες ήδη έχουν αρχίσει και καταθέτουν τις προτάσεις τους. Η πρώτη επιλογή προς το παρόν είναι ο πλανήτης Ουρανός, ο πλέον «άγνωστος» πλανήτης του ηλιακού συστήματος.Κι αυτό γιατί οι επιστήμονες ξέρουν πολύ λίγα πράγματα για αυτόν τον πλανήτη, ο οποίος έχει τέσσερις φορές το μέγεθος της Γης. Έχουν περάσει άλλωστε 30 χρόνια από τότε που το διαστημικό σκάφος Voyager 2 τράβηξε φωτογραφίες του. Ο Ουρανός ολοκληρώνει τη τροχιά του γύρω από τον Ήλιο κάθε 84 γήινα χρόνια. Και ο χειμώνας στον πλανήτη διαρκεί 21 χρόνια, με θερμοκρασίες που φτάνουν τους −224 βαθμούς Κελσίου.Μάλιστα οι επιστήμονες πιστεύουν πως στην επιφάνειά του ενδεχομένως να υπάρχει ωκεανός κάτω από τον πάγο και άρα πιθανότητες για ύπαρξη ζωής. Αποστολή 2 δισεκατομμυρίων Η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή θα πρέπει να είναι η επόμενη μεγάλη αποστολή που θα πρέπει να εγκρίνει η NASA μέχρι το 2024.Συγκεκριμένα προτείνει στη NASA να στείλει έναν ανιχνευτή στον Ουρανό – ο οποίος θα διεισδύσει στην άγνωστη ατμόσφαιρά του- και ένα άλλο διαστημόπλοιο που να μπορεί να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη για τουλάχιστον πέντε (γήινα) χρόνια.Ο προϋπολογισμός για την αποστολή θα ξεπερνούσε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια.Στις 16 Φεβρουαρίου, η Kathleen Mandt του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Johns Hopkins εξήγησε σε άρθρο της στο περιοδικό Science ότι η αποστολή «θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμπεράσματα για την προέλευση και την εξέλιξη του ηλιακού συστήματος, καθώς και πολλά άλλα φαινόμενα γύρω από τον μυστηριώδη πλανήτη».Με την τρέχουσα τεχνολογία, ένα διαστημικό σκάφος θα χρειαζόταν 12 έως 15 χρόνια για να καλύψει τα 1,8 δισεκατομμύρια μίλια που απαιτούνται για να φτάσει στον Ουρανό. Κι άλλες προτάσεις στο τραπέζι Σύμφωνα με τον αστροφυσικό Φάμπιο Φαβάτα, η NASA έχει ακόμη πολλές επιλογές στο τραπέζι. Οι τελικές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν το αργότερο μέχρι το 2024 ώστε η εκτόξευση να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.Πάντως εκτός από τον Ουρανό, ίσως η επόμενη μεγάλη αποστολή (σε δύο δεκαετίες) να είναι ο Ποσειδώνας: ο άλλος παγωμένος «γίγαντας» που παραμένει ανεξερεύνητος.Ο Πλούτωνας, από την άλλη – που είναι ακόμη πιο μακριά και δεν θεωρείται πλέον πλανήτης – έχει ερευνηθεί αρκετά από τους ειδικούς, χάρη στην επίσκεψη που πραγματοποίησε το σκάφος New Horizons της NASA. https://physicsgg.me/2023/02/26/h-nasa-βάζει-στο-στόχαστρο-τον-πιο-άγνωστο-π/
  23. Η NASA επιβεβαιώνει την εκτροπή αστεροειδούς. …. από την αποστολή DART με τρεις επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό Nature Το αποτύπωμα του διαστημικού σκάφους Double Asteroid Redirection Test (DART) και των δύο μεγάλων ηλιακών πάνελ του πάνω από την περιοχή σύγκρουσης με τον αστεροειδή Δίμορφο. Ο μεγαλύτερος βράχος κοντά στο σημείο πρόσκρουσης έχει διάμετρο περίπου 6,5 μέτρα. Το DART τράβηξε την παραπάνω φωτογραφία τρία δευτερόλεπτα πριν από την πρόσκρουση. Tο διαστημικό σκάφος της NASA Double Asteroid Redirection Test (DART), προσέκρουσε στις 26 Σεπτεμβρίου στον αστεροειδή Δίμορφο, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο αστεροειδή, τον Δίδυμο. Τότε η NASA επιβεβαίωσε ότι η πρόσκρουση του διαστημικού σκάφους άλλαξε την τροχιά του Δίμορφου γύρω από το Δίδυμο, συντομεύοντας την περίοδο περιφοράς του κατά 32 λεπτά – από τις 11 ώρες και 55 λεπτά σε 11 ώρες και 23 λεπτά. Αυτή η εκτίμηση είχε ένα περιθώριο σφάλματος περίπου συν ή πλην 2 λεπτά.Οι ερευνητές της αποστολής DART μετά από λεπτομερή ανάλυση των δεδομένων δημοσίευσαν πριν από λίγες ημέρες τρεις σχετικές επιστημονικές εργασίες στο περιοδικό Nature.Η πρώτη έχει τίτλο «Successful Kinetic Impact into an Asteroid for Planetary Defense» https://www.nature.com/articles/s41586-023-05810-5 και αναφέρεται στην επιτυχημένη αυτόνομη στόχευση του μικρού αστεροειδούς από το DART, παρά τις περιορισμένες προηγούμενες παρατηρήσεις, κάτι που αποτελεί το πρώτο κρίσιμο βήμα προς την ανάπτυξη της τεχνολογίας εκτροπής αστεροειδών για την πλανητική άμυνα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η αναχαίτιση ενός αστεροειδούς με διάμετρο περίπου μισού μιλίου, όπως ο Δίμορφος, μπορεί να επιτευχθεί χωρίς προηγούμενη αποστολή αναγνώρισης, αν και η προκαταρκτική αναγνώριση θα έδινε πολύτιμες πληροφορίες για τον σχεδιασμό και την πρόβλεψη του αποτελέσματος. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι επαρκής χρόνος προειδοποίησης, τουλάχιστον αρκετά χρόνια πριν. Η κίτρινη επιφάνεια είναι ένα ψηφιακό μοντέλο της επιφάνειας του αστεροειδούς στο σημείο πρόσκρουσης και του διαστημικού σκάφους DART μερικές δεκάδες μικροδευτερόλεπτα πριν την πρόσκρουση. Η λευκή γραμμή δείχνει την τροχιά του διαστημικού σκάφους. Η δεύτερη δημοσίευση έχει τίτλο «Orbital Period Change of Dimorphos Due to the DART Kinetic Impact» https://www.nature.com/articles/s41586-023-05805-2 και υπολογίζει την ακριβή μεταβολή της περιόδου περιφοράς του Δίμορφου εξαιτίας της πρόσκρουσης. Το αποτέλεσμα είναι: 33 λεπτά, συν ή πλην ένα λεπτό. Αυτή η μεγάλη μεταβολή (σε σχέση με τα 7 λεπτά που ανέμεναν οι ερευνητές) οφείλεται και στην εκτίναξη υλικού του αστεροειδούς στο διάστημα μετά την πρόσκρουση.Η τρίτη δημοσίευση «Momentum Transfer from the DART Mission Kinetic Impact on Asteroid Dimorphos» https://www.nature.com/articles/s41586-023-05878-z υπολόγισε τη μεταβολή της ορμής που μεταφέρθηκε στον αστεροειδή ως αποτέλεσμα της πρόσκρουσης του DART, μελετώντας την αλλαγή στην τροχιακή περίοδο του Δίμορφου. Βρήκαν ότι η πρόσκρουση προκάλεσε μια στιγμιαία επιβράδυνση της ταχύτητας του Δίμορφου κατά μήκος της τροχιάς του, περίπου 2,7 χιλιοστών ανά δευτερόλεπτο – υποδεικνύοντας, όπως και η προηγούμενη εργασία, ότι η ανάκρουση από την εκτίναξη υλικού του αστεροειδούς στο διάστημα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μεταβολή της ορμής του. https://physicsgg.me/2023/03/02/η-nasa-επιβεβαιώνει-την-εκτροπή-αστεροει/
  24. Σκουληκότρυπες στο εργαστήριο. Στη Φυσική η σκουληκότρυπα, γνωστή και ως γέφυρα Αϊνστάιν-Ρόζεν, είναι μια υποθετική σήραγγα που συνδέει απομακρυσμένα σημεία του χωροχρόνου. Παρότι η ύπαρξη των σκουληκοτρυπών επιτρέπεται από την θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, προς το παρόν δεν έχουν εντοπιστεί στο σύμπαν μας. Πριν από μερικούς μήνες μια ομάδα επιστημόνων δημοσίευσε ένα άρθρο στο περιοδικό Nature με τίτλο ‘Traversable wormhole dynamics on a quantum processor‘, https://www.nature.com/articles/s41586-022-05424-3 σχετικό με την προσομοίωση μιας σκουληκότρυπας σε υπολογιστή. Χρησιμοποιώντας τον κβαντικό υπολογιστή Sycamore της Google, μετέφεραν πληροφορίες από μια περιοχή του υπολογιστή σε άλλη. Εννοείται ότι η σκουληκότρυπα που δημιούργησαν δεν είναι μια σήραγγα που υφίσταται στον πραγματικό φυσικό χώρο.Σύμφωνα με την επικεφαλής του πειράματος Μαρία Σπυροπούλου: «Οι θεωρητικοί φυσικοί Lenny Susskind του Stanford και Juan Maldacena διατύπωσαν τη θεωρία ότι οι σκουληκότρυπες είναι ισοδύναμες με την κβαντική σύμπλεξη, ένα φαινόμενο κατά το οποίο δύο σωματίδια μπορούν να παραμείνουν συσχετισμένα σε τεράστιες αποστάσεις. Υπέθεσαν ότι οι σκουληκότρυπες (ή “ER”) είναι ισοδύναμες με κβαντική συσχέτιση ή διεμπλοκή (γνωστή και ως “EPR” από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον Μπόρις Ποντόλσκι και τον Νέιθαν Ρόζεν. Η ομάδα μου πραγματοποίησε πειραματικά αυτό το είδος δυναμικής σκουληκότρυπας σε μια κβαντική συσκευή της Google, τον κβαντικό επεξεργαστή Sycamore. Χρησιμοποιώντας κβαντικές πύλες, εισαγάγαμε ένα qubit σε ένα κβαντικό σύστημα και παρατηρήσαμε τις πληροφορίες που αναδύονταν από το άλλο σύστημα στον ίδιο κβαντικό επεξεργαστή. Τα αποτελέσματα συμφωνούν με τη συμπεριφορά που αναμένεται από ένα κβαντικό σύστημα που ισοδυναμεί με μια σκουληκότρυπα.»Στο βίντεο που ακολουθεί ο Joe Lykken, επικεφαλής του Fermilab Quantum Institute και μέλος της ερευνητικής ομάδας της Σπυροπούλου, μας εξηγεί με τον δικό του τρόπο το επίτευγμά τους: https://physicsgg.me/2023/03/04/σκουληκότρυπες-στο-εργαστήριο/
  25. Τι είναι το υπολογιστόνιο (ή computronium); Είναι άλλο ένα στοιχειώδες σωματίδιο; O όρος υπολογιστόνιο (ή computronium) επινοήθηκε από τους ερευνητές του ΜΙΤ Norman Margolus και Tommaso Toffoli, το 1991, για να δηλώσουν οποιαδήποτε ουσία μπορεί να εκτελέσει υπολογισμούς – να χρησιμοποιηθεί δηλαδή ως «προγραμματιζόμενη ύλη». Πρόκειται για ένα υλικό υπόστρωμα, που εκτός από το να χρησιμοποιηθεί ως συσκευή αποθήκευσης πληροφορίας, μπορεί να επεξεργάζεται πληροφορίες εκτελώντας υπολογισμούς.Η κατασκευή ενός υπολογιστονίου δεν είναι απαραίτητα δύσκολη υπόθεση: αρκεί π.χ. η ουσία να συνδυάζει πολλές πύλες NAND με οποιοδήποτε επιθυμητό τρόπο. H άψυχη ύλη μπορεί να εκτελέσει πολύπλοκους υπολογισμούς αρκεί να διαταχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να συνδυάζει λογικές πύλες NAND. Παρακάμπτοντας τις πύλες NAND από μικροσκοπικά τρανζίστορ πυριτίου στους σημερινούς υπολογιστές, μπορούμε πολύ εύκλολα να υλοποιήσουμε πύλες NAND στο σπίτι μας. Πώς; Αρκεί να συνδέσουμε δυο αυτοσχέδιους διακόπτες σε σειρά με μια μπαταρία και ένα καρφί τυλιγμένο με καλώδιο (ηλεκτρομαγνήτης), έτσι ώστε ο ηλεκτρομαγνήτης να έλκει έναν τρίτο διακόπτη όταν θα διαρρέεται από ρεύμα. Αν θεωρήσουμε τους δυο πρώτους διακόπτες ως τα εισαγόμενα μπιτ και τον τρίτο ως το εξαγόμενο μπιτ (0=ανοιχτός διακόπτης, 1=κλειστός διακόπτης), τότε η αυτοσχέδια κατασκευή λειτουργεί ως πύλη NAND: ο τρίτος διακόπτης είναι ανοιχτός μόνο αν οι δυο πρώτοι είναι κλειστοί. Τα νευρωνικά δίκτυα επίσης μπορούν να λειτουργήσουν ως υπολογιστόνια. Ο Stephen Wolfram έδειξε ότι το ίδιο ισχύει και για απλές συσκευές που ονομάζονται κυτταρικά αυτόματα.Το υπολογιστόνιο αναφέρεται επίσης και ως η κατάλληλη διάταξη της ύλης, ώστε να αποτελεί την καλύτερη δυνατή μορφή υπολογιστικής συσκευής για την συγκεκριμένη ποσότητα ύλης. Με αυτή την έννοια, το υπολογιστόνιο προσεγγίζει το θεωρητικό όριο της υπολογιστικής ισχύος που μπορούμε να επιτύχουμε χρησιμοποιώντας αποδοτικά την ύλη γύρω μας. Κάθε άτομο ενός κομματιού ύλης χρησιμοποιείται κάνοντας υπολογισμούς με τον μέγιστο βαθμό απόδοσης (ελάχιστη ενεργειακή σπατάλη προς θερμική ενέργεια). Η έννοια του υπολογιστονίου εμφανίζεται (προφανώς) και σε μυθιστορήματα ή ταινίες επιστημονικής φαντασίας, με ευφάνταστο τρόπο μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει την εξέλιξη της μυθοπλασίας.Σίγουρα λοιπόν το υπολογιστόνιο δεν είναι άλλο ένα στοιχειώδες σωματίδιο στον κατάλογο των στοιχειωδών σωματιδίων της καθιερωμένης θεωρίας του μικρόκοσμου της Φυσικής. https://physicsgg.me/2023/03/05/τι-είναι-το-υπολογιστόνιο-ή-computronium/
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης