Δροσος Γεωργιος

Το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx της NASA ‘επιστρέφει’ στη Γη. … στις 24 Σεπτεμβρίου. Μεταφέρει δείγμα εδάφους από τον αστεροειδή Bennu. To 2016 η NASA εκτόξευσε το διαστημόπλοιο OSIRIS-Rex, ένα σκάφος στο μέγεθος ενός μικρού λεωφορείου, με προορισμό τον αστεροειδή Bennu. Ο αστεροειδής Μπενού έχει διάμετρο περίπου 500 μέτρων και απέχει απόσταση περίπου 390 εκατομμυρίων χλμ. από την Γη. Τον Δεκέμβριο του 2018 το σκάφος έφτασε στον Bennu και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. Τον Οκτώβριο του 2020 έκανε το μεγάλο βήμα: προσεδαφίστηκε σε έναν μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή και χρησιμοποιώντας έναν ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων συνέλεξε δείγματα από σκόνη και πέτρες. https://physicsgg.me/2020/10/21/το-σκάφος-osiris-rex-κατάφερε-να-αγγίξει-τον-ασ/ Τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής προς τη Γη.Στις 24 Σεπτεμβρίου, το OSIRIS-REx θα φτάσει πολύ κοντά στη Γη και θα απελευθερώσει την κάψουλα που περιέχει δείγμα εδάφους του αστεροειδούς. Η κάψουλα που περιέχει 250±101 γραμμάρια υλικού από τον Bennu – αναμένεται να πέσει με αλεξίπτωτο στην Γη. Θα προσγειωθεί σε μια περιοχή 59 χλμ. επί 15 χλμ. της ερήμου Γιούτα στις ΗΠΑ, ολοκληρώνοντας έτσι την κύρια αποστολή του OSIRIS-REx.Η επιστροφή στη Γη δειγμάτων από τον αστεροειδή Bennu θα είναι το αποκορύφωμα μιας προσπάθειας 12 και πλέον ετών από τη NASA. Στη συνέχεια οι επιστήμονες από όλο τον κόσμο θα στρέψουν την προσοχή τους στην ανάλυση αυτού του μοναδικού και πολύτιμου υλικού που θα μας δώσει πληροφορίες από την εποχή σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος.Το OSIRIS-REx θα συνεχίσει το ταξίδι του, αφού προηγουμένως κάνει τρεις περιφορές γύρω από τον πλανήτη μας, πιθανόν να ταξιδέψει έως τον αστεροειδή Άποφι, όταν αυτός θα έχει πλησιάσει τη Γη το 2029. Υπενθυμίζεται ότι παρόμοια αποστολή με το OSIRIS-REx εκτέλεσε και το διαστημόπλοιο Hayabusa2 συλλέγοντας δείγμα από την επιφάνεια του αστεροειδούς Ryugu. Με διάμετρο περίπου 300 μέτρα ο Απόφις δεν μπορεί να προκαλέσει ένα Αρμαγεδδώνα επιφέροντας τον τέλος της ανθρωπότητας αλλά είναι βέβαιο ότι πιθανή πτώση του θα επιφέρει ανυπολόγιστες καταστροφές και θύματα σε μια περιοχή έκτασης εκατοντάδων χιλιομέτρων αν πέσει στην ξηρά. Νεότερες αναλύσεις έδειξαν ότι ο αστεροειδής είναι απίθανο να πέσει στη Γη, αν και τον Απρίλιο του 2029 αναμένεται να περάσει πολύ κοντά, σε απόσταση μόλις 36.000 χιλιομέτρων, πιο κοντά και από την τροχιά μερικών γεωστατικών δορυφόρων και αρκετά χαμηλά για να γίνει ορατός δια γυμνού οφθαλμού από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Στη φωτογραφία εικονίζεται το εργαστήριο που θα τοποθετηθούν και θα αναλυθούν τα δείγματα του αστερεοιδή και οι επιστήμονες της NASA που κάνουν εκπαίδευση σε αυτό. (πηγή φωτό NASA) https://physicsgg.me/2023/03/25/το-διαστημόπλοιο-osiris-rex-της-nasa-επιστρέφει-σ/

Πέρασε από τη Γη ο τεράστιος αστεροειδής. Γύρω στις 22:30 το πρωί πέρασε από τη Γη ο γιγάντιος αστεροειδής 2023 DZ2 με διάμετρο 50-100 μέτρα.Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, αλλά μπορούσε κανείς να τον δει ακόμη και από μικρά, ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.Μπορείτε να δείτε εδώ την εικονική πορεία του: Ο διαστημικός βράχος πέρασε από τη Γη με ταχύτητα περίπου 28.000 χιλιομέτρων την ώρα.O αστεροειδής 2023 DZ2 βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της NASA εξαιτίας του μεγέθους του.Αν και είναι συνηθισμένο για αστεροειδείς να περνούν δίπλα από τη Γη, η NASA υποστήριξε ότι είναι ασυνήθιστο για έναν τόσο μεγάλο αστεροειδή να πλησιάζει τόσο κοντά τον πλανήτη μας. «Κάτι τέτοιο, συμβαίνει μόνο μία φορά κάθε 10 χρόνια» σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA.Newly-discovered asteroid 2023 DZ2 will sail safely past Earth today. Asteroids pass our planet safely all the time, but a close approach by one of this size (140–310 ft, or 43–95 m) happens only about once per decade. (There is no known threat for at least the next 100 years.)— NASA (@https://www.in.gr/2023/03/25/b-science/space/perase-apo-ti-gi-o-terastios-asteroeidis/NASA) March 25, 2023

Παρουσιάζουμε το έμβλημα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22! Το Soyuz MS-22 έφτασε στο ISS τον Σεπτέμβριο του 2022. Παρέδωσε τους κοσμοναύτες της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετέλιν, καθώς και τον αστροναύτη της NASA, Φρανκ Ρούμπιο, στον σταθμό. Το διαστημόπλοιο θα επιστρέψει στη Γη ακυβέρνητο στις 28 Μαρτίου. Η μονάδα καθόδου του διαστημικού σκάφους θα φιλοξενήσει τα αποτελέσματα επιστημονικών πειραμάτων και τον εξοπλισμό του σταθμού. Για να αντικαταστήσει το κατεστραμμένο Soyuz MS-22, το διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 προσδέθηκε στον ISS τον Φεβρουάριο - σχεδιάζεται να επιστρέψει τους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες σε αυτό τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Το έμβλημα του Soyuz MS-22 είναι φτιαγμένο με τη μορφή κύκλου. Στη μέση είναι ένα πλοίο με φόντο τα αστέρια και τον πλανήτη Γη. Στο επάνω μέρος του εμβλήματος βρίσκεται το λογότυπο της Roskosmos, στο κάτω μέρος το όνομα και ο σειριακός αριθμός. Τι θα επιστρέψει το Soyuz MS-22 στη Γη; Οι «αποσκευές» του πλοίου θα φιλοξενήσουν 218 κιλά φορτίου. Μεταξύ αυτών είναι τα αποτελέσματα επιστημονικών πειραμάτων (Neuroimmunity, Biomag-M, Photobioreactor, 3D εκτυπωτής και άλλα) Ο εξοπλισμός κατεβαίνει από το ISS για ανάλυση ή επαναχρησιμοποίηση, συμπεριλαμβανομένων μονάδων πλοήγησης, λάμπες, τηλεοπτικές κάμερες, επαναφορτιζόμενη μπαταρία, φορτιστή και εφεδρικές αντλίες "Orlanov-MKS", μανίκια της διαστημικής στολής Orlan-MK, μάσκες αερίου, δείγματα νερού και συμπυκνώματος. Επιστρέφεται επίσης ο εξοπλισμός του διαστημικού σκάφους Soyuz MS και ο εξοπλισμός συστημάτων ευρυζωνικής επικοινωνίας, ο έλεγχος του εξοπλισμού και του ενσωματωμένου συγκροτήματος, ο κλιματισμός, η αναγέννηση νερού από τα ούρα και η παροχή οξυγόνου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566912 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566911

Πώς ήταν η μέρα σας στην τροχιά της Γης; Οι κοσμοναύτες προετοιμάζονταν για την προσγείωση του μη επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22, που είχε προγραμματιστεί για τα τέλη Μαρτίου - πραγματοποίησαν προληπτική συντήρηση στους μηχανισμούς στεγανοποίησης για τα καλύμματα των καταπατών μεταξύ του διαστημικού σκάφους και της μονάδας Rassvet και προετοίμασαν επίσης φορτίο που θα επέστρεφε στο Γη στο όχημα κατάβασης. Επιπλέον, χθες στο ρωσικό τμήμα του ISS, ο Andrey Fedyaev εκπαιδεύτηκε να χειρίζεται τον χειριστή ERA - θα βοηθήσει τον Sergei Prokopiev και τον Dmitry Petelin από το εσωτερικό του σταθμού κατά τη διάρκεια διαστημικών περιπάτων. Διαβάστε για άλλες διαστημικές υποθέσεις στην έκθεση https://www.roscosmos.ru/39070/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566901

Η Κρατική Επιτροπή ενέκρινε το αναθεωρημένο πρόγραμμα πτήσεων για το ρωσικό τμήμα του ISS το 2023 Στις 6 Απριλίου, σχεδιάζεται η επαναπροσέγγιση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23 από τη μονάδα Poisk στο Prichal. Θα εκτελεστεί χειροκίνητα από τον κοσμοναύτη της Roscosmos Sergei Prokopiev, μαζί με αυτόν στο πλοίο κατά τη διάρκεια της κίνησης θα είναι ο κοσμοναύτης της Roscosmos Dmitry Petelin και ο αστροναύτης της NASA Francisco Rubio. Η επαναπροσέγγιση του Soyuz MS-23 πραγματοποιείται για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των διαστημικών περιπάτων στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος από τη μονάδα Poisk. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, προγραμματίζονται αρκετοί διαστημικοί περίπατοι από τον Sergei Prokopiev και τον Dmitry Petelin, κύριο καθήκον των οποίων είναι η ολοκλήρωση της ενσωμάτωσης της εργαστηριακής μονάδας πολλαπλών χρήσεων Nauka στο ρωσικό τμήμα του ISS. Η μονάδα θα είναι εξοπλισμένη με έναν πρόσθετο εναλλάκτη θερμότητας ακτινοβολίας και ένα airlock, το οποίο θα μεταφερθεί στη μονάδα Nauka από τη μικρή ερευνητική μονάδα Rassvet χρησιμοποιώντας τον ευρωπαϊκό τηλεχειριστή ERA, που ελέγχεται από τον κοσμοναύτη της Roscosmos Andrei Fedyaev. Εκτοξεύσεις φορτηγών πλοίων Progress MS-23 και Progress MS-24 στις 24 Μαΐου και στις 23 Αυγούστου. Το Soyuz MS-24 με τους κοσμοναύτες της Roscosmos Oleg Kononenko και Nikolai Chub και τον αστροναύτη της NASA Loral O'Hara θα πρέπει να πετάξουν στον σταθμό στις 15 Σεπτεμβρίου. Προσγείωση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23 με τους Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Francisco Rubio - 27 Σεπτεμβρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566907

Κρατική Επιτροπή: Το Soyuz MS-22 θα επιστρέψει στη Γη με μη επανδρωμένο τρόπο στις 28 Μαρτίου! Αποσύνδεση του διαστημικού σκάφους από τη μονάδα Rassvet του ρωσικού τμήματος του ISS - στις 12:57 ώρα Μόσχας Προσγείωση του οχήματος καθόδου στην περιοχή νοτιοανατολικά της πόλης Zhezkazgan του Καζακστάν - στις 14:45 ώρα Μόσχας Το Soyuz MS-22 θα επιστρέψει 218 κιλά φορτίου στη Γη, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων επιστημονικών πειραμάτων και του εξοπλισμού του σταθμού για ανάλυση ή επαναχρησιμοποίηση. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566905

Στον Luis Caffarelli το «Νόμπελ των Μαθηματικών» Το θεωρούμενο ως «Nόμπελ» των Μαθηματικών Βραβείο Abel 2023 απονεμήθηκε στον 75χρονο Luis A. Caffarelli Οι εξισώσεις είναι εργαλεία που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να προβλέψουν τη συμπεριφορά του φυσικού κόσμου. Τα περισσότερα φυσικά φαινόμενα όπως, κύματα διαφόρων ειδών, ροή ρευστών, διάδοση θερμότητας, διάχυση κ.ά, μπορούν να εκφραστούν ως «Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις (ΜΔΕ)», ένας τύπος εξίσωσεων με περισσότερες από μία ανεξάρτητες μεταβλητές και μία άγνωστη συνάρτηση αυτών των μεταβλητών . Κανένας άλλος, εν ζωή, μαθηματικός δεν έχει συμβάλλει περισσότερο στην κατανόηση των μερικών διαφορικών εξισώσεων όσο ο αργεντινο-αμερικανός Luis A. Caffarelli. Ανακάλυψε έξυπνες νέες τεχνικές, ανέδειξε λαμπρή γεωμετρική διορατικότητα και έχει δώσει πολλά θεμελιώδη αποτελέσματα.Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1948 και σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Υπό την επίβλεψη του Calixto Calderon, απέκτησε το διδακτορικό του το 1972 (τίτλος διατριβής: On conjugation and summability of Jacobi series) και το επόμενο έτος μετακόμισε στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα ως μεταδιδακτορικός.Στη Μινεσότα, ο Caffarelli άλλαξε την κατεύθυνση της έρευνάς του αφού παρακολούθησε μια σειρά διαλέξεων για την αρμονική ανάλυση που δόθηκε από τον Hans Lewy, έναν συνταξιούχο πολωνικής καταγωγής αμερικανό μαθηματικό. Ο Caffarelli ζήτησε από τον Lewy να του προτείνει μερικά προβλήματα για να ασχοληθεί και ο Lewy πρότεινε το «πρόβλημα εμποδίου». https://en.wikipedia.org/wiki/Obstacle_problem Ο Caffarelli έπρεπε να μάθει το θέμα από μηδενική βάση. Γρήγορα άρχισε να σημειώνει εκπληκτική πρόοδο στο θέμα και στην ευρύτερη περιοχή των «προβλημάτων ελεύθερων συνόρων». Το 1976 δημοσίευσε έξι εργασίες και το 1977 είχε την πρώτη του εργασία στο έγκριτο περιοδικό Acta Mathematica με τίτλο «The regularity of free boundaries in higher dimensions«. (Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνο το χρονικό διάστημα 1977 έως 1979, ο Ιωάννης Αθανασόπουλος, καθηγητής σήμερα στο τμήμα μαθηματικών του πανεπιστημίου Κρήτης, ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή υπό την καθοδήγηση του L.A. Caffarelli). Το 1980 ο Caffarelli μετακόμισε στο ινστιτούτο Courant του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, το οποίο ειδικεύεται στα εφαρμοσμένα μαθηματικά. Περπατώντας μια μέρα στην Chinatown με τον Robert Kohn και τον Louis Nirenberg (ο βραβευμένος με το βραβείο Abel 2015 -απεβίωσε το 2020), αποφάσισαν να συνεργαστούν σε ένα θέμα σχετικά με τις εξισώσεις Navier-Stokes, ένα σύνολο ΜΔΕ που περιγράφει την δυναμική των ρευστών. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η δημοσίευση του 1982 με τίτλο «Partial regularity of suitable weak solutions of the Navier-Stokes equations« https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cpa.3160350604 , μια εργασία ορόσημο που αργότερα, το 2014, θα κέρδιζε το βραβείο Steele της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας. Όταν ο Nirenberg ρωτήθηκε αργότερα για τον Caffarelli ως μαθηματικός, απάντησε: «Φανταστική διαίσθηση. Απίστευτη. ..Δυσκολεύτηκα να συμβαδίσω μαζί του. Κατά κάποιο τρόπο βλέπει αμέσως πράγματα που οι άλλοι άνθρωποι δεν βλέπουν». Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Caffarelli είχε ήδη καθιερωθεί στην κοινότητα των μαθηματικών. Κέρδισε το βραβείο Guido Stampacchia το 1982 και το βραβείο Bôcher το 1984. Ο Caffarelli ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο από το 1983 έως το 1986, και στη συνέχεια μετακόμισε για μια δεκαετία στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών στο Πρίνστον. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ασχολήθηκε κυρίως με την εξίσωση Monge-Ampère, https://en.wikipedia.org/wiki/Monge–Ampère_equation μια άλλη γνωστή μη γραμμική ΜΔΕ, αναπτύσσοντας αυτό που τώρα ονομάζεται «θεωρία κανονικότητας του Caffarelli», που έχει σημαντικές εφαρμογές σε άλλους τομείς, όπως η θεωρία της βέλτιστης μεταφοράς.Από το 1997 είναι καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν, όπου, μεταξύ άλλων εργασιών, έχει κάνει εντυπωσιακές προόδους στη θεωρία της ομογενοποίησης, ένα πεδίο έρευνας στις ΜΔΕ που εξετάζει φυσικές ιδιότητες σε διαφορετικές κλίμακες.Ο Caffarelli δεν είναι μόνο αξιοσημείωτος για το βάθος του έργου του, είναι επίσης και εξαιρετικά παραγωγικός. Έχει δημοσιεύσει 320 εργασίες και, σε ηλικία 74 ετών, συνεχίζει να δημοσιεύει αρκετές εργασίες κάθε χρόνο. Είναι πολύ αγαπητός στην κοινότητα και έχει συν-γράψει εργασίες με περισσότερα από 130 άτομα. Οι εργασίες του Caffarelli είχαν 19.000 αναφορές, αριθμός που μαρτυρεί την επιρροή του στα σύγχρονα μαθηματικά, και είχε περισσότερους από 30 διδακτορικούς φοιτητές. Τιμήθηκε μεταξύ άλλων, με το βραβείο Rolf Schock 2005, το βραβείο Steele 2009 της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας, το βραβείο Wolf 2012, το μετάλλιο Solomon Lefschetz 2013 και το βραβείο Shaw 2018. https://physicsgg.me/2023/03/24/στον-luis-caffarelli-το-νόμπελ-των-μαθηματικών/

Δείτε το γαλαξία «μέδουσα» που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (βίντεο) Ο εντυπωσιακός γαλαξίας μέδουσα (πηγή φωτό ESA) Εντυπωσιακές εικόνες από ένα γαλαξία που διαθέτει κοσμικά... πλοκάμιαΜια ακόμη καταπληκτική σκηνή από τον απέραντο κόσμο του Διαστήματος κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που για περισσότερες από τρεις δεκαετίες εξερευνά το Σύμπαν φωτίζοντας την ύπαρξη και λειτουργία του. Το Hubble φωτογράφισε σε απόσταση 800 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Πήγασου, τον σπειροειδή γαλαξία JW100. Λαμπερά ρεύματα αερίου που σχηματίζουν αστέρια μοιάζει σαν να… στάζουν από τον κεντρικό δίσκο του γαλαξία και δημιουργούν μια εικόνα σαν ο γαλαξίας να διαθέτει πλοκάμια μέδουσας.Ο JW100 ανήκει σε μια κατηγορία γαλαξιών που διαθέτουν μακριές έλικες που φωτίζονται από συστάδες σχηματισμού άστρων οι οποίες φαίνεται να ρέουν μακριά από το κύριο σώμα του γαλαξία δίνοντάς του μια όψη σαν μέδουσα. Αυτές οι έλικες σχηματίζονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται απογύμνωση πίεσης ram, η οποία συμβαίνει όταν οι γαλαξίες συναντούν το διάχυτο αέριο που διαπερνά τα σμήνη γαλαξιών. «Καθώς οι γαλαξίες περνούν μέσα από αυτό το ισχνό αέριο δημιουργούνται συνθήκες που κάνουν το αέριο να λειτουργεί σαν αντίθετος άνεμος με αποτέλεσμα να σχηματίζονται αυτές οι κοσμικές δομές που μοιάζουν με πλοκάμια» αναφέρει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος στην ανακοίνωση https://esahubble.org/images/potw2312a/ που συνοδεύει την φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1454061/deite-to-galaxia-medoysa-poy-kategrapse-to-diastimiko-tileskopio-hubble-vinteo/

Πώς σχηματίστηκαν τα πρώτα άστρα στο αρχέγονο σύμπαν. Τα πρώτα σουπερνόβα που δημιουργήθηκαν στο σύμπαν εκτόξευσαν βαρύτερα στοιχεία εμπλουτίζοντας το αρχέγονο αέριο υδρογόνο και ήλιο. Αν τα πρώτα άστρα γεννήθηκαν ως πολλαπλά αστρικά συστήματα, και όχι ως μεμονωμένα άστρα, τα στοιχεία που εκτοξεύθηκαν από διαφορετικά σουπερνόβα θα αναμειγνύονταν μεταξύ τους και θα ενσωματώνονταν στην επόμενη γενιά άστρων. Οι χαρακτηριστικές χημικές αφθονίες από έναν τέτοιο μηχανισμό διατηρούνται στις ατμόσφαιρες των μακρόβιων άστρων. Τα πρώτα άστρα του σύμπαντος γεννήθηκαν σε ομάδες και όχι ως μεμονωμένα μεμονωμένα άστρα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι ερευνητές Hartwig et al, στην δημοσίευσή τους με τίτλο «Machine Learning Detects Multiplicity of the First Stars in Stellar Archaeology Data« https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/acbcc6 , όπου παρουσιάζουν την ανάλυση της χημικής σύστασης παλαιών άστρων με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Οι ερευνητές ελπίζουν να εφαρμόσουν αυτή τη μέθοδο σε νέα παρατηρησιακά δεδομένα για να κατανοήσουν καλύτερα το πρώιμο σύμπαν.Μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, τα μόνα στοιχεία που υπήρχαν στο σύμπαν ήταν κυρίως υδρογόνο και ήλιο, και πολύ λιγότερο λίθιο. Τα άλλα στοιχεία του περιοδικού πίνακα δημιουργήθηκαν από πυρηνικές αντιδράσεις είτε στο εσωτερικό των άστρων είτε κατά τον εκρηκτικό θάνατο των άστρων ως σουπερνόβα. Τα σουπερνόβα διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη διασπορά των στοιχείων που δημιουργούνται από τα άστρα, έτσι ώστε να μπορούν να ενσωματωθούν στην επόμενη γενιά άστρων.Η πρώτη γενιά των άστρων, ήταν η πρώτη που παρήγαγε στοιχεία βαρύτερα από το λίθιο και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όμως τα άστρα πρώτης γενιάς είναι δύσκολο να μελετηθούν γιατί κανένα δεν έχει παρατηρηθεί άμεσα, αφού όλα έχουν εκραγεί ως σουπερνόβα. Έτσι, οι ερευνητές προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα για τα άστρα πρώτης γενιάς μελετώντας τη χημική υπογραφή της πρώτης γενιάς σουπερνόβα που αποτυπώθηκε στην επόμενη γενιά άστρων. Με βάση τη σύνθεσή τους, τα εξαιρετικά φτωχά σε μέταλλα άστρα πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν μετά τον πρώτο γύρο των σουπερνόβα. Τέτοια άστρα είναι μεν σπάνια, αλλά αρκετά από αυτά έχουν βρεθεί και μπορούν να μελετηθούν.Οι ερευνητές Hartwig et al ‘συνεργάστηκαν’ με την τεχνητή νοημοσύνη για την ερμηνεία της αφθονίας των στοιχείων σε περισσότερα από 450 άστρα, εξαιρετικά φτωχά σε μέταλλα, που παρατηρήθηκαν από τηλεσκόπια, συμπεριλαμβανομένου και του τηλεσκοπίου Subaru. Διαπίστωσαν ότι το 68% των παρατηρηθέντων άστρων, εξαιρετικά φτωχών σε μέταλλα, έχουν χημικό αποτύπωμα που είναι σύμφωνο με τον εμπλουτισμό από στοιχεία που παράχθηκαν και διασκορπίστηκαν από προηγούμενα σουπερνόβα. Για να σχηματιστεί ένα άστρο από τα υπολλείματα της έκρηξης των σουπερνόβα, θα πρέπει τα σουπερνόβα να βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση. Αυτό σημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις τα άστρα πρώτης γενιάς σχηματίστηκαν ως σμήνη και όχι ως μεμονωμένα άστρα.Η ερευνητική ομάδα θα εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο σε περισσότερα παρατηρησιακά δεδομένα για να εξιχνιάσει τον τρόπο σχηματισμού των πρώτων άστρων στο αρχέγονο σύμπαν. https://physicsgg.me/2023/03/24/πώς-σχηματίστηκαν-τα-πρώτα-άστρα-στο-α/

Μια νέα μέτρηση της μάζας του μποζονίου W. … που συμφωνεί με την θεωρία Το πείραμα CDF (Collider Detector at Fermilab) στις ΗΠΑ, πριν από έναν χρόνο περίπου μέτρησε την μάζα του μποζονίου W βρίσκοντας mexp=80433,5±9,4 MeV. Η τιμή αυτή ήταν αρκετά μεγαλύτερη από την θεωρητικά αναμενόμενη mth=80357±6 MeV, σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων. Το εντυπωσιακό με την μέτρηση του πειράματος CDF ήταν ότι είχε το μικρότερο σφάλμα από όλες τις προηγούμενες. Όμως, το πιο ακριβές δεν σημαίνει απαραίτητα και το πιο σωστό.Χτες οι ερευνητές του πειράματος ATLAS στο CERN, ανακοίνωσαν την δική τους πειραματική προσέγγιση της μάζας του μποζονίου W στα mexp=80360±16 MeV, 16% πιο ακριβή σε σχέση την παλαιότερη εκτίμηση του ATLAS το 2017. Η τιμή αυτή συμφωνεί με το Καθιερωμένο Πρότυπο, και προφανώς διαφωνεί με την περσινή ακριβέστερη εκτίμηση του πειράματος CDF. Η μετρηθείσα τιμή της μάζας του μποζονίου W συγκρίνεται με παλαιότερες μετρήσεις. Οι κάθετες ζώνες δείχνουν την θεωρητική πρόβλεψη του Καθιερωμένου Προτύπου Τα μποζόνια W, όπως τα περισσότερα στοιχειώδη σωματίδια με μεγάλη μάζα, είναι τόσο βραχύβια – ζουν μόνο για περίπου 10-25 δευτερόλεπτα – που οι φυσικοί δεν τα βλέπουν ποτέ απευθείας. Ανιχνεύουν τα προϊόντα διάσπασης του μποζονίου W και μετρούν τη ορμή τους. Αυτό που κάνει τη μέτρηση της μάζας του μποζονίου W τόσο δύσκολη είναι ότι μόνο τα μισά από τα υποπροϊόντα είναι ορατά. Τα μποζόνια W διασπώνται προς ένα νετρίνο που συνοδεύεται από ένα ηλεκτρόνιο ή ένα μιόνιο. Όμως, δεν μπορούμε να μετρήσουμε τα νετρίνα, κι αυτό δημιουργεί το μεγάλο πρόβλημα στον προσδιορισμό της μάζας του W. Στη νέα ανάλυση, οι φυσικοί του ATLAS επανεξέτασαν τα δεδομένα που είχαν συλλεχθεί το 2011 από τις συγκρούσεις πρωτόνίων σε ενέργεια κέντρου μάζας 7 TeV Χρησιμοποιώντας βελτιωμένες στατιστικές μεθόδους και βελτιώσεις στην επεξεργασία των δεδομένων, κατάφεραν να μειώσουν την αβεβαιότητα της μέτρησης της μάζας του μποζονίου W περισσότερο από 15%. Eστίασαν σε γεγονότα όπου το μποζόνιο W διασπάται σε ηλεκτρόνιο ή μιόνιο (λεπτόνια) και στο αντίστοιχο νετρίνο (του ηλεκτρονίου ή του μιονίου). Η μάζα του μποζονίου W στη συνέχεια προσδιορίστηκε προσαρμόζοντας τις κινηματικές κατανομές των παραγόμενων λεπτονίων στα πειραματικά δεδομένα. Η ιστορία των μετρήσεων της μάζας του μποζονίου W δεν τελειώνει εδώ. Αναμένονται επιπλέον ανεξάρτητες μετρήσεις και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να μέχρι να επέλθει η πειραματική συμφωνία. Bίντεο: Τo μποζόνιο W ‘ξαναζυγίστηκε’ από το πείραμα ATLAS και βρέθηκε ελαφρύτερο https://physicsgg.me/2023/03/23/μια-νέα-μέτρηση-της-μάζας-του-μποζονίο/

Διαστημικές βιοτεχνολογίες: πείραμα MSK-2 Οι παράγοντες πίεσης της διαστημικής πτήσης (έλλειψη βαρύτητας, αυξημένο επίπεδο ακτινοβολίας, ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία κ.λπ.) επηρεάζουν αρνητικά την κατάσταση και τις ιδιότητες των βλαστοκυττάρων και του ανοσοποιητικού, τα οποία καθορίζουν τις αναγεννητικές ικανότητες του σώματος. Για να γίνει αυτό, ο διαστημικός σταθμός μελετά την επίδρασή τους στα MSCs, ένα υποείδος βλαστοκυττάρων που μπορεί να μετατραπεί σε κύτταρα οστού, χόνδρου και λιπώδους ιστού, παίζοντας σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση της βλάβης σε όργανα και ιστούς του σώματος. Ένας ειδικός βιοαντιδραστήρας έχει αναπτυχθεί για την καλλιέργεια τέτοιων κυττάρων υπό συνθήκες μικροβαρύτητας. Οι προκύπτουσες κυτταρικές καλλιέργειες επιστρέφονται και μελετώνται προσεκτικά στη Γη. Χάρη στο πείραμα, είναι δυνατό να αξιολογηθεί πώς το διάστημα επηρεάζει το αναγεννητικό δυναμικό των ανθρώπινων ιστών, να βρεθούν πιθανοί τρόποι ρύθμισής του. Επιπλέον, αυτό ανοίγει το δρόμο για τη δημιουργία εμφυτευμάτων που μοιάζουν με ιστούς τόσο στη Γη όσο και σε άλλα κοσμικά σώματα με διαφορετική βαρύτητα από αυτή της Γης. Σχετικά με άλλα θέματα σχετικά με το ISS - στην καθημερινή έκθεση: https://www.roscosmos.ru/39062/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566900

Λίγο πριν από μια εβδομάδα, το Crew Dragon έπεσε στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα. Στο πλοίο βρίσκεται το μοναδικό κορίτσι από το σώμα κοσμοναυτών της Roscosmos, η Άννα Κίκινα. Η Άννα πέρασε 157 ημέρες σε τροχιά, έκανε δεκάδες πειράματα, βοήθησε τους συναδέλφους της σε διαστημικούς περιπάτους... και τώρα είναι έτοιμη να το μοιραστεί μαζί σας! Υπήρχαν τόσες πολλές ερωτήσεις! Η Άννα θα μιλήσει για ενδιαφέρουσες εργασίες σε τροχιά, τεχνικές που βοήθησαν στην ανακούφιση του στρες στο διάστημα, για τα είδωλα, τις αξίες και τα όνειρά της και πολλά άλλα! Σήμερα συναντιόμαστε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών στη συνέντευξη τύπου μετά την πτήση στις 14:30 ώρα Μόσχας! Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών με το όνομα Yu.A. Γκαγκάριν σήμερα στις 5:30 μ.μ. Σήμερα στις 14:30 ώρα Μόσχας, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη Τύπου από την κοσμοναύτη Άννα Κίκινα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά στον ιστότοπο TASS σε συνεργασία με το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών και την κρατική εταιρεία Roscosmos και ήταν αφιερωμένη στην επιστροφή ενός Ρώσου κοσμοναύτη από την τροχιά. «Η γη είναι πολύ όμορφη και καταπληκτική. Αλλάζει συνεχώς και εξαρτάται από διαφορετικές συνθήκες: τη γωνία πρόσπτωσης των ακτίνων του ήλιου, τη θέση διέλευσης του σταθμού, την εποχή του χρόνου και την ημέρα. Είναι περίεργο να παρατηρείς αυτή τη ζωντανή διαδικασία», είπε η Άννα για τη θέα του «μπλε πλανήτη» από το διάστημα. Στις 5 Οκτωβρίου 2022, η Άννα Κίκινα πήγε σε μια αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το διαστημόπλοιο Crew Dragon. Έγινε Ρωσίδα κοσμοναύτης - «πρωτοπόρος» στο πλαίσιο του προγράμματος πολλαπλών πτήσεων. Η Άννα είπε στους δημοσιογράφους για τις εντατικές προετοιμασίες για την αποστολή Crew-5, για τα χαρακτηριστικά και τις διαφορές μεταξύ των πλοίων και των διαστημικών στολών ρωσικών και αμερικανικών εταιρειών. Στο σταθμό, η Άννα Κίκινα συναντήθηκε με τους συναδέλφους της κοσμοναύτες Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετελίν, με τους οποίους είχε λάβει εκπαίδευση πριν από την υπογραφή της συμφωνίας πολλαπλής πτήσης. Στην «ομάδα» του ISS-68 συνεργάστηκαν και οι αστροναύτες Frank Rubio, Nicole Mann, Josh Kassada, Koichi Wakata. Συνάδελφοι με εμπειρία πτήσης στο διάστημα βοήθησαν όσους πήγαν στην πρώτη τους αποστολή. «Οι ανώτεροι συνάδελφοί μου, ο Sergey Prokopyev και ο Koichi Wakata, έδωσαν συστάσεις για το πώς να κάνετε αυτή ή εκείνη τη δουλειά πιο γρήγορα και καλύτερα. Αυτή η διαδικασία μεταφοράς εμπειρίας από την παλαιότερη στη νεότερη γενιά είναι πολύ σημαντική», δήλωσε η κοσμοναύτης. Η Άννα Κίκινα μίλησε για την έρευνα στον σταθμό. Σύμφωνα με τον κοσμοναύτη, το επιστημονικό πρόγραμμα ήταν εκτενές και ενδιαφέρον. Το πιο ασυνήθιστο πράγμα για την Άννα ήταν μια εξέταση υπερήχων στο πλοίο, προκειμένου να μελετηθεί η επίδραση των παραγόντων πτήσης στο ανθρώπινο σώμα. Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και χρηστών κοινωνικών δικτύων, η Anna Kikina έλαβε συγχαρητήρια από τους συμπολίτες της στο Νοβοσιμπίρσκ, μίλησε για την πορεία του κοσμοναύτη και ευχήθηκε καλή τύχη σε άλλα κορίτσια που θέλουν να ενταχθούν στο σώμα κοσμοναυτών. «Καθοδηγήθηκα από το γεγονός ότι θα πετάξω. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς ενός κοσμοναύτη λαμβάνει χώρα στη Γη και στο διάστημα μπορεί να συνειδητοποιήσει όλες τις αποκτηθείσες δεξιότητες και να εκπληρώσει αυτό για το οποίο ετοίμαζε », συνόψισε η Άννα. «Αν είσαι πραγματικά αποφασισμένος, αν νιώθεις αρκετά δυνατός, έτοιμος να αντιμετωπίσεις ένα σοβαρό σύνολο, μελετήστε τις απαιτήσεις. Η παρουσίαση του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος «θα παίξει στα χέρια σας». Σου εύχομαι καλή επιτυχία στην πορεία σου». Αφού πέρασε 157 ημέρες στην αποστολή, ο αστροναύτης επέστρεψε με ασφάλεια στη Γη. Από τις 12 Μαρτίου 2023, υποβάλλεται σε αποκατάσταση στο Χιούστον, υπό την επίβλεψη του ιατρικού προσωπικού του Κέντρου. Η Άννα Κίκινα υποδέχτηκε χθες στο Star City, όπου θα ολοκληρώσει την αποθεραπεία της από την πτήση της στο διάστημα. https://vk.com/roscosmos?z=video-33119141_456242511%2F6c6702efce503aee7b%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566899

Relativity Space: Παραλίγο επιτυχία στην εκτόξευση του πρώτου εκτυπωμένου πυραύλου. Ο πρώτος πύραυλος που παράγεται σχεδόν εξ ολοκλήρου με τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης εκτοξεύτηκε την Πέμπτης από την Καλιφόρνια, δεν κατάφερε όμως να φτάσει σε τροχιά.Οι εργαζόμενοι της κατασκευάστριας εταιρείας Relativity Space πανηγύρισαν όταν ο πύραυλος Terran 1, ύψους 35 μέτρων, εκτοξεύτηκε στις 05.25 ώρα Ελλάδας από πρώην στρατιωτικό πεδίο βολής στην Καλιφόρνια.Η απογοήτευση ήρθε περίπου 80 δευτερόλεπτα αργότερα, σε ύψος 16 χιλιομέτρων πάνω από τον Ατλαντικό, όταν ο κινητήρας του δεύτερου σταδίου αρνήθηκε να ενεργοποιηθεί για να φτάσει το επιθυμητό ύψος των 200 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.Το σημαντικό όμως είναι ότι ο εκτυπωμένος πύραυλος άντεξε την πιο δύσκολη φάση της πτήσης, τη μέγιστη αεροδυναμική πίεση που δέχτηκε όταν ξεπέρασε την ταχύτητα του ήχου και έφτασε τα 1.999 χιλιόμετρα την ώρα. «Αν και δεν καταφέραμε να φτάσουμε σήμερα μέχρι το τέλος, συλλέξαμε αρκετά δεδομένα που δείχνουν ότι οι πτήσεις εκτυπωμένων πυραύλων είναι εφικτές» δήλωσε η Άρουα Τιζάνι Κέλι της Relativity, επικεφαλής της δοκιμαστικής εκτόξευσης.Ο Terran 1 αποτελείται κατά 85% από μεταλλικά εξαρτήματα που παράγονται με 3D εκτύπωση στο εργοστάσιο της εταιρείας στην Καλιφόρνια, συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων που καίνε φυσικό αέριο. Το ποσοστό σχεδιάζεται να αυξηθεί στο μέλλον.Η προσέγγιση αυτή θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά το κόστος της εκτόξευσης δορυφόρων, ελπίζει η εταιρεία.Όπως είχε δηλώσει ο Τζος Μπροστ, αντιπρόεδρος της Relativity αρμόδιος για τα έσοδα, ο Terran 1 «είναι μακράν η μεγαλύτερη εκτυπωμένη κατασκευή που έχει ποτέ συναρμολογηθεί».Η διαδικασία της τρισδιάστατης εκτύπωσης, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως σε διάφορες βιομηχανίες, χρησιμοποιεί μηχανήματα που χτίζουν αλλεπάλληλα στρώματα μεταλλικής σκόνης ή ρευστών που στη συνέχεια στερεοποιούνται και σχηματίζουν μια μασίφ κατασκευή.Όπως επισήμανε ο Μπροστ, το 3D printing αφενός μειώνει το κόστος, αφετέρου επιταχύνει τη διαδικασία παραγωγής και επιτρέπει αλλαγές του σχεδιασμού και καταργεί τις περίπλοκες εφοδιαστικές αλυσίδες.Ο Terran 1, ο οποίος δεν είναι επαναχρησιμοιούμενος όπως οι πύραυλοι της SpaceX, μπορεί να μεταφέρει φορτία μόλις 1.250 κιλών σε χαμηλή γήινη τροχιά. Η πτώση της ζήτησης για αυτή την κατηγορία πυραύλων οδήγησε στην απόφαση ανάπτυξης ενός μεγαλύτερου, επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου, με την ονομασία Terran R, του οποίου η παρθενική πτήση προγραμματίζεται για το 2024.Ένας από τους πρώτους πελάτες θα είναι η ευρωπαϊκή εταιρεία δορυφορικού Διαδικτύου OneWeb.Η Realativity έχει εξασφαλίσει συμβόλαια 1,65 δισ. δολαρίων για εκτοξεύσεις δορυφόρων, με το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού να αντιστοιχεί σε πτήσεις του Terran R.https://www.in.gr/2023/03/23/b-science/space/relativity-space-paraligo-epityxia-stin-ektokseysi-tou-protou-ektypomenou-pyraylou/

Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a εκτοξεύτηκε από το Plesetsk Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σήμερα στις 9:40 ώρα Μόσχας από το κοσμοδρόμιο Plesetsk στην περιοχή του Αρχάγγελσκ, πληρώματα μάχης των Διαστημικών Δυνάμεων των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων εκτόξευσαν όχημα εκτόξευσης μεσαίας κατηγορίας Soyuz-2.1a με διαστημόπλοιο προς το συμφέρον του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας Η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-2.1a και η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους στην υπολογισμένη τροχιά ήταν φυσιολογικές! Σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κατά τον εκτιμώμενο χρόνο το διαστημικό σκάφος εκτοξεύτηκε στην τροχιά του στόχου και έγινε δεκτό για έλεγχο επίγειων εγκαταστάσεων των διαστημικών δυνάμεων των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων. Μια σταθερή σύνδεση τηλεμετρίας έχει δημιουργηθεί και διατηρηθεί με το διαστημόπλοιο. Τα εποχούμενα συστήματα του διαστημικού σκάφους λειτουργούν κανονικά. Στο διαστημόπλοιο αποδόθηκε ο σειριακός αριθμός Kosmos-2567. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243526%2F7494912f36505e2afe%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566897

Πλάνα από την 48η πτήση του ελικοπτέρου Ingenuity στον πλανήτη Άρη. Το ελικοπτεράκι της NASA έφτασε σε ύψος 12 μέτρων και διάνυσε 398 μέτρα για 149,9 δευτερόλεπτα με ταχύτητα 16,7 χλμ./ώρα, στην 48η πτήση του, που πραγματοποιήθηκε την 21η Μαρτίου 2023. Υπενθυμίζεται ότι το ρεκόρ ύψους του Ingenuity ήταν ~14 μέτρα κατά τη διάρκεια της 35ης πτήσης του στις 3 Δεκεμβρίου 2022.Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε εικόνες από τo ελικόπτερο Ingenuity καθώς προσ-αρειώνεται, ολοκληρώνοντας την 48η πτήση του: Η πρώτη πτήση του Ingenuity έγινε στις 19 Απριλίου του 2021 και ήταν το πρώτο ελικοπτεράκι που πραγματοποίησε πτήση σε ένα πλανήτη εκτός της Γης. Μια πτήση στον Άρη είναι δυσκολότερη από ό,τι στη Γη, γιατί ναι μεν ο Άρης έχει μικρότερη ένταση βαρύτητας (gm=3,7 m/s²) σε σχέση με εκείνη της Γης (ge=9,8 m/s²), αλλά η ατμόσφαιρά του κοντά στην επιφάνειά του είναι δεκάδες φορές αραιότερη σε σχέση με Γη (ρe=60ρm). Έτσι, ο έλικας του ελικοπτέρου πρέπει να περιστρέφεται γρηγορότερα όταν αιωρείται στον πλανήτη Άρη, σε σχέση με την αντίστοιχη περιστροφή κατά την αιώρησή του στη Γη.Ο αρχικός στόχος των τεχνικών της NASA ήταν το ελικοπτεράκι να πετάξει απλά για λίγα δευτερόλεπτα. Αν το κατάφερνε, θα πραγματοποιούσε το πολύ πέντε πτήσεις μέσα σε τρεις εβδομάδες. Τελικά, το Ingenuity ξεπέρασε κάθε προσδοκία συνεχίζοντας να πραγματοποιεί πτήσεις μέχρι σήμερα, καταγράφοντας μοναδικές εικόνες του Άρη από ψηλά που βοηθούν τους επιστήμονες στη καλύτερη μελέτη του πλανήτη. Επιπλέον χαρτογραφεί τις περιοχές που θα επισκεφτεί το διαστημικό όχημα Preseverance. Και με τις αναβαθμίσεις που έγιναν στο σύστημά του, το Ιngenuity μπορεί τώρα να προσεδαφίζεται και σε ανώμαλες επιφάνειες ενώ μέχρι σήμερα ήταν απαραίτητο να προσεδαφίζεται και να απογειώνεται μόνο από ομαλές επίπεδες επιφάνειες. https://physicsgg.me/2023/03/23/πλάνα-από-την-48η-πτήση-του-ελικοπτέρου-ingen/

Το τηλεσκόπιο James Webb ‘είδε’ τη κίνηση και τη σύσταση των νεφών εξωπλανήτη. Μία καταστροφική αμμοθύελλα σε έναν μακρινό κόσμο, έναν πλανήτη εκτός του ηλιακού μας συστήματος, παρατηρήθηκε για πρώτη φορά, χάρη στις αξιοσημείωτες δυνατότητες του τηλεσκοπίου James Webb (JWST). Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη VHS 1256 b και της ατμόσφαιράς του με τα νέφη που στροβιλίζονται. Ο πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση περίπου 40 έτη φωτός από τη Γη. Τα νέφη του που περιέχουν σκόνη πυριτικών ανιόντων SiOχψ-, κινούνται συνεχώς κατά τη διάρκεια μίας ημέρας με διάρκεια 22 ώρες. Η τεράστια αμμοθύελλα εντοπίστηκε στον εξωπλανήτη VHS 1256b, που απέχει περίπου 40 έτη φωτός από τη Γη. Τα σωματίδια σκόνης αποτελούνται πυριτικά άλατα: είναι μικροί κόκκοι από πυρίτιο και οξυγόνο, που αποτελούν τη βάση των περισσότερων ορυκτών. Στo φάσμα του εξωπλανήτη VHS 1256 β εντοπίζονται οι υπογραφές πυριτικών ανιόντων, νερού, μεθανίου, μονοξειδίου του άνθρακα και ίχνη διοξειδίου του άνθρακα. Η εξωγήινη καταιγίδα που εντόπισε το James Webb δεν θυμίζει τις αμμοθύελλες που συναντά κανείς σε άνυδρες, ερημικές περιοχές της γης και μοιάζει περισσότερο με μία «βραχώδη» ομίχλη.«Θυμίζουν κόκκους άμμου, αλλά πολύ πιο λεπτούς. Κόκκοι πυριτίου στο μέγεθος σωματιδίων καπνού», εξήγησε η καθηγήτρια Beth Biller από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Εδιμβούργου, στο Ηνωμένο Βασίλειο.«Ο πλανήτης VHS 1256b είναι ένα καυτό, νεαρό ουράνιο αντικείμενο. Η θερμοκρασία στην κορυφή των νεφών είναι μάλλον παρόμοια με τη θερμοκρασία που έχει η φλόγα ενός κεριού», δήλωσε στο BBC News.Ο εξωπλανήτης VHS 1256b είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο Vista που αναπτύχθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο στη Χιλή το 2015. Είναι ένας «σούπερ-Δίας», δηλαδή ένας πλανήτης παρόμοιος με τον γίγαντα αερίων στο δικό μας ηλιακό σύστημα, αλλά πολύ μεγαλύτερος, με 12 έως 18 φορές μεγαλύτερη μάζα.Περιφέρεται γύρω ένα ζεύγος αστέρων σε μεγάλη απόσταση – περίπου τετραπλάσια από την ακτίνα περιφοράς του Πλούτωνα γύρω από τον Ήλιο. Xρειάζεται περίπου 10.000 χρόνια για μία πλήρη περιφορά.Προηγούμενες παρατηρήσεις του VHS 1256b κατέδειξαν ότι έχει κόκκινη όψη, γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι πιθανό να αιωρείται σκόνη στην ατμόσφαιρά του. «Είναι συναρπαστικό γιατί δείχνει πόσο διαφορετικά μπορεί να είναι τα σύννεφα σε έναν άλλο πλανήτη από τα νέφη υδρατμών στη Γη», δήλωσε η καθηγήτρια Biller. https://physicsgg.me/2023/03/22/το-τηλεσκόπιο-james-webb-είδε-την-σύσταση-και/

Ο αστεροειδής 2023 DZ2 θα περάσει το Σάββατο σε κοντινή απόσταση από τη Γη. Ένας τεράστιος αστεροειδής σχεδόν στο μέγεθος του εμβληματικού πύργου του ρολογιού του Λονδίνου, «Big Ben» θα φτάσει σε απόσταση 173.000 km από τη Γη το Σάββατο – δύο φορές πιο κοντά από ό,τι βρίσκεται το φεγγάρι, το οποίο περιφέρεται σε μέση απόσταση 384.400 km. Η τροχιά του αστεροειδούς 2023 DZ2 Ο διαστημικός βράχος, που ονομάζεται «2023 DZ2», εκτιμάται επί του παρόντος ότι έχει διάμετρο από 43 έως 93 μέτρα, ενώ το Μπιγκ Μπεν βρίσκεται στα 96 μέτρα.Είναι επίσης τρεις φορές μεγαλύτερος από τον αστεροειδή του Τσελιάμπινσκ που έπληξε τη Ρωσία το 2013, ο οποίος προκάλεσε ωστικό κύμα δύο φορές σε όλο τον κόσμο.Ο 2023 DZ2 εκτιμάται ότι θα κάνει την πλησιέστερη προσέγγισή του στη Γη στις 19:51 GMT (15:51 EDT), με ταχύτητα 28.044 km/h.Η NASA λέει ότι το να περνά τόσο κοντά στη Γη, ένας αστεροειδής αυτού του μεγέθους συμβαίνει «μόνο περίπου μία φορά τη δεκαετία». https://physicsgg.me/2023/03/22/ο-αστεροειδής-2023-dz2-θα-περάσει-το-σάββατο/

Εξωγήινο σκάφος μπορεί να κρύβεται στο Ηλιακό Σύστημα, λέει αξιωματούχος του Πενταγώνου. Ο επικεφαλής της νέας υπηρεσίας που μελετά τα UFO στο αμερικανικό υπουργείο Άμυνας σίγουρα δεν πάσχει από έλλειψη φαντασίας.Ο Σον Κιλπάτρικ, διευθυντής της υπηρεσίας AARO που ιδρύθηκε τον περυσινό Ιούλιο για να διερευνά ανεξήγητα εναέρια φαινόμενα, συνυπογράφει μελέτη σύμφωνα με την οποία κάποιο εξωγήινο σκάφος δεν αποκλείεται να κρύβεται στο Ηλιακό Σύστημα και να στέλνει drone μέχρι τη Γη.Το κείμενο συνυπογράφει επίσης ο Άβι Λεμπ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που έγινε παγκοσμίως γνωστός το 2017, όταν υποστήριξε ότι το διαστρικό αντικείμενο Οουμούαμούα που πέρασε εκείνη τη χρονιά από το Ηλιακό Σύστημα ήταν στην πραγματικότητα εξωγήινο διαστημόπλοιο.Η αξιοπιστία του Λεμπ δέχτηκε πλήγμα από επόμενες μελέτες που συμπέραιναν ότι ο Οουμούαμούα ήταν ένας απλός κομήτης ή μεγάλο κομμάτι παγωμένου αζώτου.Η νέα μελέτη, η οποία δεν έχει υποβληθεί σε ανεξάρτητο έλεγχο και δεν αποτελεί επίσημο έγγραφο του Πενταγώνου, «εξετάζει την πιθανότητα ότι ένα τεχνητό διαστρικό αντικείμενο μπορεί δυνητικά να είναι μητρικό σκάφος που απελευθερώνει πολλές μικρές διερευνητικές συσκευές στη διάρκεια του κοντινού περάσματος από τη Γη, μια ιδέα επιχείρησης που δεν απέχει πολύ από τις αποστολές της NASA» δήλωσε ο Λεμπ στο Livescience.com.«Απλά αναφερόμαστε σε θεωρητικές πιθανότητες» παραδέχτηκε ο αμφιλεγόμενος αστρονόμος μιλώντας στη Daily Mail.Παρά τη διευκρίνιση, η μελέτη δεν γλίτωσε τα πυρά του φυσικού δρ Τράβις Τέιλος, ο οποίος μέχρι το 2019 ήταν επικεφαλής της προηγούμενης αμερικανικής υπηρεσίας για τα UFO μέχρι την αντικατάστασή της από το γραφείο.Η μελέτη «είναι τόσο γελοία» σχολίασε ο Τέιλορ στην Daily Mail.Παρά τις συνεχιζόμενες επικρίσεις, όμως, ο Λεμπ δεν το βάζει κάτω. Όπως είπε στη βρετανική εφημερίδα, επόμενος στόχος του είναι να ανασύρει από τον Ειρηνικό Ωκεανό έναν διαστρικό μετεωρίτη που έπεσε στη Γη στις 9 Μαρτίου 2017, έξι μήνες πριν από το κοντινό πέρασμα του Οουμούαμούα.Πεπεισμένος ότι ο μετεωρίτης ήταν στην πραγματικότητα drone που απελευθερώθηκε από το «μητρικό σκάφος» του Οουμούαμούα, ο Λεμπ θέλει να διαπιστώσει αν το αντικείμενο που κατέληξε στο βυθό «έχει φυσική προέλευση σαν βράχος, ή αν είναι τεχνητό, για παράδειγμα από ατσάλι ή κάποιο κράμα». https://www.in.gr/2023/03/23/b-science/space/eksogiino-skafos-mporei-na-kryvetai-sto-iliako-systima-leei-aksiomatouxos-tou-pentagonou/

Πώς ήταν η μέρα σας στο ρωσικό τμήμα του ISS; Πολύ έντονο! Χθες οι Sergey Prokopiev, Dmitry Petelin και Andrey Fedyaev δοκίμασαν τον εξοπλισμό των συστημάτων ραδιοφωνικών ραντεβού Kurs-P των μονάδων Zvezda και Kurs-NA του Soyuz MS-23, προετοίμασαν φορτίο για κάθοδο στο μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-22. Επίσης, μην ξεχνάτε τον υγειονομικό έλεγχο! Κατά τη διάρκεια της πτήσης στο διάστημα, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε όλες τις αισθήσεις. Η έλλειψη βαρύτητας επηρεάζει την οπτική οξύτητα. Μερικές φορές οι αστροναύτες σημειώνουν τη φθορά του κατά τη διάρκεια του τροχιακού ταξιδιού. Περισσότερες λεπτομέρειες στην ημερήσια αναφορά στην ιστοσελίδα της Roscosmos: https://www.roscosmos.ru/39059/ https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_566892

Η Άννα Κίκινα στο σπίτι! Σήμερα το πρωί προσγειώθηκε ειδικό αεροπλάνο στο Domodedovo - η μοναδική γυναίκα στο απόσπασμα Roscosmos, Άννα Κίκινα, επέστρεψε στη Ρωσία! Η Άννα θα συνεχίσει την αποκατάστασή της στο Star City, όπου η υγεία του κοσμοναύτη θα αξιολογηθεί σε διάστημα αρκετών εβδομάδων υπό την καθοδήγηση ειδικών. Μετά από ιατρική εξέταση και διάφορες εξετάσεις, οι γιατροί του Κέντρου θα καθορίσουν ένα περαιτέρω σχέδιο αποθεραπείας. Και θα μπορέσουμε να συναντηθούμε με την Άννα αύριο - στο συνέδριο μετά την πτήση! Υπενθυμίζουμε ότι οι ερωτήσεις μπορούν να αποσταλούν στο mail press-center@tass.ru και στα κοινωνικά δίκτυα του TsPK TsPK σήμερα μέχρι τις 18:00! Το να γυρνάς σπίτι είναι μια ιδιαίτερη χαρά! Σε χειροκροτήματα και χαιρετισμούς, η Anna Kikina χαιρετίστηκε στη γη κοντά στη Μόσχα από συγγενείς, φίλους και συναδέλφους, εκπροσώπους του Κέντρου Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών και του Star City, χωρίς να ξεχνάμε τις παραδόσεις - ψωμί και αλάτι. https://vk.com/roscosmos?from=top&z=video-30315369_456243523%2F828ded62c012f7fbb2%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_566887

Νέα ευρήματα για την εξωγήινη καταγωγής της ζωής. Στη φωτογραφία εικονίζεται ένα από το ρομπότ που προσεδαφίστηκαν στον αστεροειδή Ryugu και συνέλεξαν δείγματα από το εσωτερικό του τα οποία περιέχουν δομικά υλικά της ζωής. Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Η επιστημονική κοινότητα είναι χωρισμένη στα δύο με τη μια πλευρά να στηρίζει τη θεωρία ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τα υποθαλάσσια φρεάτια στον πυθμένα των ωκεανών ή κάποιες γούρνες νερού κοντά σε ηφαίστεια ως τόπο δημιουργίας της. Η έτερη και μάλλον πιο δημοφιλής θεωρία έχει εντελώς αντίθετη συλλογιστική και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεφταν στον πλανήτη μας λίγες εκατοντάδες έτη μετά την γέννηση του πριν από περίπου 4 δισ. έτη.Με δημοσίευση https://www.nature.com/articles/s41467-023-36904-3 της στην επιθεώρηση «Nature Communications» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Hokaido στην Ιαπωνία ενισχύουν το σενάριο της εξωγήινης προέλευσης της ζωής. Το 2014 εκτοξεύτηκε το ιαπωνικό σκάφος Hayabusa 2 με προορισμό τον τον αστεροειδή Ryugu. Τέσσερα χρόνια μετά το σκάφος έφτασε στον αστεροειδή και με την χρήση ενός ειδικά σχεδιασμένου για την αποστολή βλήματος συλλέχθηκαν δείγματα από το εσωτερικό του διαστημικού βράχου. Τα δείγματα αυτά επέστρεψαν στη Γη το 2020 και έκτοτε πραγματοποιούνται συνεχώς αναλύσεις και μελέτες σε αυτά. Το σκάφος έστειλε επίσης στην επιφάνεια του αστεροειδή δύο ρομποτικές συσκευές μελέτης και ανάλυσης του διαστημικού βράχου. Οι ερευνητές μελετώντας τα δείγματα του Ryugu εντόπισαν την παρουσία ουρακίλης και νιασίνης. Η ουρακίλη αποτελεί δομικό υλικό του RNA ενώ η νιασίνη αποτελεί μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη του συμπλέγματος Β (βιταμίνη Β3) και παίζει κομβικό ρόλο στον μηχανισμό του μεταβολισμού. «Το βασικό μας εύρημα είναι ότι η ουρακίλη και η νιασίνη, που και οι δύο έχουν βιολογική αξία, υπάρχουν σε εξωγήινα περιβάλλοντα και μπορεί να έχουν έρθει στην πρώιμη Γη ως συστατικό αστεροειδών και μετεωριτών. Υποψιαζόμαστε ότι είχαν ρόλο στην εμφάνιση πρεβιοτικών και πιθανώς στην εμφάνιση της πρώτης ζωής», δήλωσε ο αστροχημικός Γιασουσίρο Όμπα του Πανεπιστημίου Hokkaido στην Ιαπωνία, επικεφαλής της μελέτης. Αν και τα πρεβιοτικά έχουν σχεδόν όμοιο όνομα με τα προβιοτικά και αρκετοί μπορεί να πιστέψουν ότι είναι το ίδιο πράγμα κάτι που δεν ισχύει. Προβιοτικά και πρεβιοτικά έχουν διαφορετικούς ρόλους. Τα προβιοτικά είναι ωφέλιμα βακτήρια και τα πρεβιοτικά είναι η τροφή για αυτά τα βακτήρια. Στη φωτογραφία εικονίζεται ένα από τα δείγματα του αστεροειδή Ryugu. (πηγή φωτό JAXA) https://www.naftemporiki.gr/techscience/1453117/nea-eyrimata-gia-tin-exogiini-katagogis-tis-zois/

Αλλάζει η ακοή κατά τη διάρκεια της πτήσης στο διάστημα; Και στο ISS είναι αρκετά θορυβώδες, πολλά συστήματα λειτουργούν - από πολύπλοκο εξοπλισμό μέχρι απλούς ανεμιστήρες που οδηγούν αέρα. Δεν υπάρχουν γιατροί στο σταθμό, επομένως, κατά τη διάρκεια του τροχιακού τους ταξιδιού, οι αστροναύτες πρέπει να διεξάγουν ακοομετρία με τη βοήθεια ειδικού εξοπλισμού - αυτό είναι ένα γράφημα της κατάστασης της ακοής που λαμβάνεται ως αποτέλεσμα της εξέτασης. Και μετά μεταδώστε τα δεδομένα στη Γη.Τι άλλο κάνατε χθες στο ρωσικό τμήμα του σταθμού - διαβάστε στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39052/ https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_566885

Τυφώνας 14 φορές μεγαλύτερος από τη Γη σαρώνει τον Ήλιο (βίντεο) ESA Είχε ύψος 220 χιλιάδες χλμ. και κινούνταν με ταχύτητες περίπου 500 χιλιάδων χλμ./ώρα.Ένα ακόμη εντυπωσιακό από κάθε άποψη φαινόμενο κατέγραψε στον Ήλιο ο δορυφόρος SDO της NASA που παρακολουθεί συνεχώς το μητρικό μας άστρο και προσπαθεί να συλλέξει στοιχεία που να ρίχνουν φως στους μηχανισμούς του. Το SDO κατέγραψε εικόνες από ένα τυφώνα που σχηματίστηκε στον Ήλιο το περασμένο Σαββατοκύριακο.Ο τυφώνας που σάρωσε την επιφάνεια του Ήλιου ήταν σύμφωνα με τους επιστήμονες που παρακολούθησαν το φαινόμενο 14 φορές μεγαλύτερος από τη Γη. Πιο συγκεκριμένα ο ανεμοστρόβιλος είχε ύψος 220 χιλιάδες χλμ. και κινούνταν με ταχύτητες περίπου 500 χιλιάδων χλμ./ώρα, μια πραγματικά θηριώδης κολασμένη δομή ύλης. Ο τυφώνας σάρωσε για περίπου 72 ώρες τις περιοχές του Βόρειου πόλου του Ήλιου εκτοξεύοντας στο Διάστημα μαγνητισμένο αέριο. Οι ηλιακοί τυφώνες εμφανίζονται όταν κάνουν την εμφάνιση τους σπειροειδείς μαγνητικές δομές που εμφανίζονται στην επιφάνεια του άστρου. Όταν μια στήλη πλάσματος (ιονισμένο αέριο), γνωστή ως προεξοχή, εκτοξεύεται μέσα σε αυτή τη δομή καθοδηγείται κατά μήκος του ελικοειδούς μαγνητικού πεδίου προκαλώντας την περιστροφή του πλάσματος και συνολικά της δομής δημιουργώντας το εντυπωσιακό φαινόμενο.Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά για αυτούς τους τυφώνες αλλά με βάση όσα δεδομένα έχουν συλλεχθεί για αυτούς θεωρείται ότι η εμφάνιση της σχετίζεται με τη διαδικασία της αντιστροφής του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου που συμβαίνει μια φορά σε κάθε ηλιακό κύκλο ο οποίος έχει διαπιστωθεί ότι έχει διάρκεια έντεκα ετών. Η μαγνητική δραστηριότητα στον Ήλιο είναι εξαιρετικά έντονη εδώ και περίπου δύο μήνες παράγοντας διάφορα εντυπωσιακά φαινόμενα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1452552/tyfonas-14-fores-megalyteros-apo-ti-gi-saronei-ton-ilio-vinteo/

Υπόγειους ωκεανούς βλέπουν οι επιστήμονες (και) σε δορυφόρους του Ουρανού. Οι δορυφόροι του Ουρανού μπορεί να διαθέτουν ωκεανούς (πηγή φωτό NASA/Johns Hopkins APL/Mike Yakovlev) Σε τουλάχιστον δύο, μπορεί και σε πέντε, φεγγάρια του πλανήτη μπορεί να υπάρχει νερό και πιθανώς ζωή.Το άνυδρο και άγονο (πλην Γης) ηλιακό μας σύστημα είναι όπως φαίνεται μια πλασματική εικόνα αφού εντοπίζονται συνεχώς υδάτινοι κόσμοι σε αυτό ορισμένοι εκ των οποίων διαπιστώνεται ότι έχουν και συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής. Μετά τα φεγγάρια του Δία (Ευρώπη), του Κρόνου (Εγκέλαδος), τον Πλούτωνα και κάποιους ακόμη νάνους πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα που τα στοιχεία που υπάρχουν υποδεικνύουν την παρουσία ωκεανών κάτω από την επιφάνεια τους ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χοπκινς στις ΗΠΑ αναφέρουν https://www.jhuapl.edu/news/news-releases/230316-radiation-around-uranus-suggests-it-has-ocean-moons ότι δύο δορυφόροι του Ουρανού είναι πολύ πιθανό να διαθέτουν ενεργά γεωλογικά συστήματα υπόγειων ωκεανών. Οι ερευνητές αφήνουν μάλιστα ανοικτό το ενδεχόμενο ο αριθμός των δορυφόρων του Ουρανού με υπόγειο ωκεανό να είναι πέντε.Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση από τον Ήλιο, ο τρίτος μεγαλύτερος και ο τέταρτος σε μάζα πλανήτης του Ηλιακού συστήματος. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί 27 δορυφόροι του πλανήτη οι οποίοι σε αντίθεση με τους υπόλοιπους πλανήτες και δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος δεν έχουν λάβει ονόματα της ελληνικής μυθολογίας αλλά ονόματα χαρακτήρων έργων του Ουίλιαμ Σέξπηρ και ποιημάτων του Αλεξάντερ Πόουπ.Το σκάφος Voyager 2 της NASA επισκέφτηκε το σύστημα του Ουρανού το 1986 στη διάρκεια του επικού του ταξιδιού που το έχει οδηγήσει μαζί με το δίδυμο του σκάφος Voyager 1 έξω από τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος. Η ερευνητική ομάδα μελετώντας δεδομένα που κατέγραψε το Voyager 2 από το σύστημα του Ουρανού εντόπισε στοιχεία που δείχνουν ότι οι δορυφόροι Άριελ και Μιράντα εκτοξεύουν στο Διάστημα ύλη (ενεργητικά σωματίδια) από την επιφάνεια τους και εξετάζεται το ενδεχόμενο το ίδιο να συμβαίνει και σε άλλους τρεις δορυφόρους του πλανήτη. Πρόκειται για μια γεωλογική διεργασία που συμβαίνει και στον Εγκέλαδο και θεωρείται πλέον δεδομένο ότι οφείλεται σε γεωλογικές διεργασίες που εξελίσσονται στον ωκεανό που υπάρχει στο εσωτερικό του. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το ίδιο συμβαίνει στους δύο δορυφόρους του Ουρανού αυξάνοντας. «Είναι σύνηθες φαινόμενο η παρουσία σωματιδίων υψηλής ενέργειας να αποτελεί προπομπό της ύπαρξης ενός ωκεάνιου κόσμου» αναφέρει ο Ιάν Κοέν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Αν η άποψη των ερευνητών για τους δορυφόρους του Ουρανού επιβεβαιωθεί αυτόματα αυξάνονται οι πιθανότητες ύπαρξης ζωής έστω και σε μικροβιακή μορφή σε κάποιο κόσμο μακριά από τη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1452622/ypogeioys-okeanoys-vlepoyn-oi-epistimones-kai-se-doryforoys-toy-oyranoy/

Μια σύγκρουση αστέρων νετρονίων. Όταν ένα τεράστιο άστρο πεθαίνει σε μια έκρηξη σουπερνόβα, μπορεί να αφήσει πίσω του ένα μικρό, αλλά πολύ πυκνό υπόλειμμα που ονομάζεται άστρο νετρονίων. Μερικές φορές, δύο άστρα νετρονίων παγιδεύονται σε έναν βαρυτικό εναγκαλισμό, εκπέμποντας βαρυτικά κύματα καθώς χορεύουν το ένα γύρω από το άλλο για εκατομμύρια χρόνια. Όταν τελικά το ζεύγος καταλήγει στην αναπόφευκτη σύγκρουση, παράγεται φως που καλύπτει όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και πραγματοποιούνται πυρηνικές αντιδράσεις διαμέσου των οποίων δημιουργούνται βαρέα στοιχεία όπως ο χρυσός και ο λευκόχρυσος.Σε μια πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό Astrophysical Journal, οι Luciano Combi και Daniel M. Siegel προσομοίωσαν τις πυρηνικές αντιδράσεις και την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που παράγεται μετά την συγχώνευση ζεύγους άστρων νετρονίων. Η παραπάνω εικόνα δείχνει τα τέσσερα στάδια της προσομοίωσης των Combi και Siegel, από την στιγμή λίγο πριν την σύγκρουση των άστρων νετρονίων, όταν η αμοιβαία βαρύτητα τους τα παραμορφώνει δίνοντάς τους το σχήμα δακρύων, έως το αποτέλεσμα της συγχώνευσης όταν ένας δίσκος προσαύξησης τροφοδοτεί το μοναδικό άστρο που απομένει. Περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με την προσομοίωση στη δημοσίευση με τίτλο: «GRMHD Simulations of Neutron-star Mergers with Weak Interactions: r-process Nucleosynthesis and Electromagnetic Signatures of Dynamical Ejecta« https://physicsgg.me/2023/03/21/μια-σύγκρουση-αστέρων-νετρονίων/