kkokkolis

Ο Αστροναύτης της ΕSA Paolo Nespoli μοιράζεται με το κοινό εμπειρίες από το ταξίδι του στο Διάστημα την Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012, στο Ίδρυμα Ευγενίδου Ο Αστροναύτης της ΕSA Paolo Nespoli είναι ο επίσημος προσκεκλημένος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και του Ιδρύματος Ευγενίδου την Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012 και ώρα 18:30. Το Ελληνικό κοινό θα έχει την μοναδική ευκαιρία να συναντήσει στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Ευγενίδου τον Ιταλό Αστροναύτη, ο οποίος θα μοιραστεί τις εμπειρίες του από την εξάμηνη παραμονή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο Paolo Nespoli θα μιλήσει για τις πιο σημαντικές στιγμές του ως αρχιμηχανικός της αποστολής MagISStra. Ο Ιταλός Αστροναύτης παρέμεινε συνολικά 159 ημέρες στο διάστημα μαζί με άλλα πέντε μέλη του πληρώματος. Όπως παλαιότερες αποστολές, η αποστολή MagISStra συμπεριλάμβανε ένα μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων. Το πλήρωμα του Διαστημικού Σταθμού αφιέρωσε χρόνο στην ολοκλήρωση απαραίτητων εργασιών συντήρησης και στην υποδοχή Ευρωπαϊκών, Ιαπωνικών και Ρωσικών διαστημικών φορτηγών, που μετέφεραν τεχνολογικό εξοπλισμό και εφόδια. Επιπλέον, το πλήρωμα της αποστολής MagISStra δέχθηκε την επίσκεψη δύο διαστημικών λεωφορείων και συνέβαλε στην επιτυχία των αποστολών τους. Η συγκεκριμένη αποστολή έγινε ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Πάολο Νέσπολι όποτε είχε ελεύθερο χρόνο, ακόμα και αν διέθετε μονάχα πέντε λεπτά, άδραττε την ευκαιρία να φωτογραφίσει διαφορετικές γωνιές του γαλάζιου πλανήτη μας και δημοσιοποιούσε αυτές τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Παρά την ταχύτητα με την οποία κινείται ο Διαστημικός Σταθμός, πολλές φορές κατάφερνε να φωτογραφίσει την Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα. Τις φωτογραφίες αυτές επέλεξε να παρουσιάσει η ΕSA ανάμεσα σε άλλες, την ίδια ημέρα, στην έκθεση φωτογραφίας με τίτλο: «Ένα ταξίδι στο Διάστημα, μέσα από τις εικόνες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA)». Τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας θα πραγματοποιηθούν την ίδια ημέρα (21 Μαρτίου) στο Ίδρυμα Ευγενίδου αμέσως μετά την ομιλία του Paolo Nespoli. Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες από εκτοξεύσεις, από το μακρινό Σύμπαν και το Ηλιακό Σύστημα, και βέβαια φωτογραφίες της Γης από ψηλά, ανάμεσά τους και οι εντυπωσιακές φωτογραφίες της Ελλάδας που τράβηξε ο Πάολο Νέσπολι. Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη, αλλά απαραίτητη είναι η κράτηση θέσεων στο τηλέφωνο 210 9469688. Διάρκεια Έκθεσης: 21 Μαρτίου 2012 έως 12 Απριλίου 2012. Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 11:00-20:30 (εξαιρούνται οι επίσημες αργίες). http://www.eugenfound.edu.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=2249&cnode=20

Astro Base and Rocket Transport play sets, Ideal, 1960

Τι λέγαμε; Αυτό το inED μου λείπει. Παρά λίγο να το πάρω αλλά έδωσα τότε τα χρήματα για κάτι άλλο. Να όμως που μπορεί να βγάλει τα χρήματά του περισσότερο από άλλα, ειδικά αν φωτογραφίζεις ή κάνεις επίγεια παρατήρηση. Είναι αυτό που λένε "Nice to haves". Σκεφτείτε όμως πως κάποιοι άνθρωποι δίνουν 3000 ευρώ για να βλέπουν Τούρκικα serial σε 42". Ή ακόμη περισσότερα για να παρκάρουν το θηριώδες τζιπ τους σε θέσεις αναπήρων. Σε σύγκριση με αυτά και 24 τηλεσκόπια να αγοράσει κανείς, μπορεί να θεωρείται υγιής. Σας το υπογράφω.

Επάνω που τα έλεγα αυτά έλαβα για δοκιμή τον διορθωτή κόμης της SW, ο οποίος είναι 2'' (Μ48x0.75 αρσενικό) και βιδώνει σε υποδοχέα 2'' όπως τα φίλτρα. Δεδομένου του οτι δεν υπάρχει Clicklock Μ48x0.75 μήπως υπάρχει προσαρμογέας SCT to M48; Το ύψος του εγγενούς προσαρμογέα είναι περίπου ίσο με του Clicklock (47mm) και αυτό έχει σημασία για την διόρθωση της κόμης. Αλλά κάποιοι φακοί ίσως απαιτούν άλλη ρύθμιση. Αν δουλέψει με έναν από τους Hyperion Aspheric 31 ή ES82 30 και έναν από τους Nagler 22 ή ES100 20 στο εγγενές ύψος καλά θα είναι.

Όταν το seeing ήταν καλό ο συνδυασμός αυτός μου έδωσε αξιομνημόνευτες εικόνες το καλοκαίρι, ιδίως σε σφαιρωτά και διπλούς αστέρες. 255x@0.78mm, οριακά μεγέθη.

Πόσο <; O 6mm αποδίδει μια χαρά. Από εκεί και πέρα όσο κατεβαίνεις χειροτερεύουν τα πράγματα. Δεν συνιστώ κάτω από 4mm. O 5mm (ή 4.7mm) είναι ασφαλέστερη επιλογή.

Beginners' Star Atlas από τον Ed Vazhorovbeginners_star_atlas.pdf

Τι σόι αλλενόβιδες είναι αυτές; Το μικρότερο κλειδί που έχω βρει είναι 1.5mm και δεν κάνει. Υπάρχει κλειδί 1mm; Ενημέρωση: Δεν χρειάζεται να πειράξει κανείς τις Αλλενόβιδες τελικά. Ξεβιδώνοντας την κάννη αποκαλύπτεται σπείρωμα SCT Θηλυκό. Έτσι το Clicklock μπορεί να μετατρέψει ένα SCT σε 2" για υποδοχή push to κάννης κάποιου διαγωνίου, ενώ μπορεί να συνδεθεί και με εξαρτήματα SCT. Για του λόγου το αληθές συνέδεσα την κάννη του Hyperion Aspheric αλλά και τον SCT Focal Reducer- field Corrector. Επίσης, η βίδα της χειρολαβής του SW 12" έχει διάμετρο ίδια με την φωτογραφική 1/4-20. Μια τέτοια βίδα βιδώνει μέχρι ένα σημείο μόνο καθώς η αυθεντική είναι μετρική (Μ5;). Άρα μπορεί να βιδωθεί και μια λαβή με ανάλογη βίδα. Κάποια ιδέα;

Μια άλλη άποψη. Αν αγόραζε κάποιος τον πυργίσκο μόνο, τι θα ήταν καλό σαν ερευνητικό προσοφθάλμιο, που να είναι και ευρύτερα χρήσιμο; Ένα TV Plossl 32mm; Baader Eudiascopic 30mm; Edmund RKE28mm;

Ίσως καθένας οδηγήθηκε σε αυτό από διαφορετικά αίτια, οπότε θα μιλήσω για τον εαυτό μου. Κατ' αρχάς, όπως συμβαίνει και με το τσιγάρο ή τα ναρκωτικά, οδηγήθηκα στην απόκτηση διαφόρων τηλεσκοπίων από: 1. Περιέργεια (sensation seeking ή novelty seeking behaviour) 2. Πίεση των ομοτίμων (peer pressure) Κατόπιν γίνεται συνήθεια και έπειτα εξάρτηση. Αν δεν υπήρχαν ανασταλτικοί παράγοντες (με έχει σώσει από πολλές κακοτοπιές η μακροχρόνια σύντροφός μου, να' ναι καλά) θα είχα διπλάσια τηλεσκόπια και μεγαλύτερα. Εγώ έχω μόνο ένα μεσαίο τηλεσκόπιο και όλα τα άλλα είναι μικρά. Αν εξαιρέσεις το πρώτο μου που τότε νόμιζα πως θα είναι και το μόνο μου, ένα 6" SCT, όλα τα άλλα τα πήρα δοκιμαστικά. Είπα "Ας πάρω ένα μικρό Mak, Achro, ED, Νευτώνειο, και όποιο μου αρέσει θα με οδηγήσει σε ένα μεγαλύτερο της ίδιας κατηγορίας". Πήρα ένα από το καθένα, εκτός από το ED που δεν μου έκατσε μέχρι τώρα και ούτως ή άλλως και να μου άρεσε δεν θα αγόραζα πραγματικά μεγάλο, καθώς μετά τα 120mm οι τιμές τους είναι εξωφρενικές και το μέγεθός τους επαχθές. Από τα άλλα είχα αποφασίσει πως θα πάρω είτε ένα Mak 180mm, είτε ένα SCT 11", είτε ένα Νευτώνιο 10-12". Τελικά νίκησε το 12" Νευτώνιο, με μια ενδιάμεση στάση στις 8". Είναι άχρηστα τα άλλα; Όχι φυσικά. Ενώ κόστισαν λίγα χρήματα, 100-200 ευρώ το ένα, τα χρησιμοποιώ με πολλούς τρόπους. Ημερήσια διόπτρα, δοκιμές οπτικών, τηλεσκόπια ταξιδίου, γρήγορες πλανητικές παρατηρήσεις. Δεν πιάνουν χώρο, δεν ζητούν πολλά πολλά και δεν μετανοώ που διάλεξα αυτόν το δρόμο. Ούτε θα αγόραζα ένα μεγάλο από το καθένα, εκτός αν είχα κάπου το δικό μου παρατηρητήριο. Ποιό διοπτρικό σκέπτεσαι; Αν πάρεις τέτοιο θα χρειαστείς και βάση.

Ο σωλήνας πως συνδέεται στην βάση φίλε μου; Με dovetail; ΥΓ: Η φωτογραφία απαντά στην ερώτησή μου.

Les étoiles, Alphonse de Lamartine, 1790-1869 Il est pour la pensée une heure... une heure sainte, Alors que, s'enfuyant de la céleste enceinte, De l'absence du jour pour consoler les cieux, Le crépuscule aux monts prolonge ses adieux. On voit à l'horizon sa lueur incertaine, Comme les bords flottants d'une robe qui traîne, Balayer lentement le firmament obscur, Où les astres ternis revivent dans l'azur. Alors ces globes d'or, ces îles de lumière, Que cherche par instinct la rêveuse paupière, Jaillissent par milliers de l'ombre qui s'enfuit Comme une poudre d'or sur les pas de la nuit ; Et le souffle du soir qui vole sur sa trace, Les sème en tourbillons dans le brillant espace. L'oeil ébloui les cherche et les perd à la fois ; Les uns semblent planer sur les cimes des bois, Tel qu'un céleste oiseau dont les rapides ailes Font jaillir en s'ouvrant des gerbes d'étincelles. D'autres en flots brillants s'étendent dans les airs, Comme un rocher blanchi de l'écume des mers ; Ceux-là, comme un coursier volant dans la carrière, Déroulent à longs plis leur flottante crinière ; Ceux-ci, sur l'horizon se penchant à demi, Semblent des yeux ouverts sur le monde endormi, Tandis qu'aux bords du ciel de légères étoiles Voguent dans cet azur comme de blanches voiles Qui, revenant au port, d'un rivage lointain, Brillent sur l'Océan aux rayons du matin. De ces astres brillants, son plus sublime ouvrage, Dieu seul connaît le nombre, et la distance, et l'âge ; Les uns, déjà vieillis, pâlissent à nos yeux, D'autres se sont perdus dans les routes des cieux, D'autres, comme des fleurs que son souffle caresse, Lèvent un front riant de grâce et de jeunesse, Et, charmant l'Orient de leurs fraîches clartés, Etonnent tout à coup l'oeil qui les a comptés. Dans la danse céleste ils s'élancent... et l'homme, Ainsi qu'un nouveau-né, les salue, et les nomme. Quel mortel enivré de leur chaste regard, Laissant ses yeux flottants les fixer au hasard, Et cherchant le plus pur parmi ce choeur suprême, Ne l'a pas consacré du nom de ce qu'il aime ? Moi-même... il en est un, solitaire, isolé, Qui, dans mes longues nuits, m'a souvent consolé, Et dont l'éclat, voilé des ombres du mystère, Me rappelle un regard qui brillait sur la terre. Peut-être?... ah! puisse-t-il au céleste séjour Porter au moins ce nom que lui donna l'Amour ! Cependant la nuit marche, et sur l'abîme immense Tous ces mondes flottants gravitent en silence, Et nous-même, avec eux emportés dans leur cours Vers un port inconnu nous avançons toujours ! Souvent, pendant la nuit, au souffle du zéphire, On sent la terre aussi flotter comme un navire. D'une écume brillante on voit les monts couverts Fendre d'un cours égal le flot grondant des airs ; Sur ces vagues d'azur où le globe se joue, On entend l'aquilon se briser sous la proue, Et du vent dans les mâts les tristes sifflements, Et de ses flancs battus les sourds gémissements ; Et l'homme sur l'abîme où sa demeure flotte Vogue avec volupté sur la foi du pilote ! Soleils ! mondes flottants qui voguez avec nous, Dites, s'il vous l'a dit, où donc allons-nous tous ? Quel est le port céleste où son souffle nous guide ? Quel terme assigna-t-il à notre vol rapide ? Allons-nous sur des bords de silence et de deuil, Echouant dans la nuit sur quelque vaste écueil, Semer l'immensité des débris du naufrage ? Ou, conduits par sa main sur un brillant rivage, Et sur l'ancre éternelle à jamais affermis, Dans un golfe du ciel aborder endormis ? Vous qui nagez plus près de la céleste voûte, Mondes étincelants, vous le savez sans doute ! Cet Océan plus pur, ce ciel où vous flottez, Laisse arriver à vous de plus vives clartés ; Plus brillantes que nous, vous savez davantage ; Car de la vérité la lumière est l'image ! Oui : si j'en crois l'éclat dont vos orbes errants Argentent des forêts les dômes transparents, Qui glissant tout à coup sur des mers irritées, Calme en les éclairant les vagues agitées ; Si j'en crois ces rayons dont le sensible jour Inspire la vertu, la prière, l'amour, Et quand l'oeil attendri s'entrouvre à leur lumière, Attirent une larme au bord de la paupière ; Si j'en crois ces instincts, ces doux pressentiments Qui dirigent vers nous les soupirs des amants, Les yeux de la beauté, les rêves qu'on regrette, Et le vol enflammé de l'aigle et du poète ! Tentes du ciel, Edens ! temples ! brillants palais ! Vous êtes un séjour d'innocence et de paix ! Dans le calme des nuits, à travers la distance, Vous en versez sur nous la lointaine influence! Tout ce que nous cherchons, l'amour, la vérité, Ces fruits tombés du ciel dont la terre a goûté, Dans vos brillants climats que le regard envie Nourrissent à jamais les enfants de la vie, Et l'homme, un jour peut-être à ses destins rendu, Retrouvera chez vous tout ce qu'il a perdu ? Hélas! combien de fois seul, veillant sur ces cimes Où notre âme plus libre a des voeux plus sublimes, Beaux astres! fleurs du ciel dont le lis est jaloux, J'ai murmuré tout bas : Que ne suis-je un de vous ? Que ne puis-je, échappant à ce globe de boue, Dans la sphère éclatante où mon regard se joue, Jonchant d'un feu de plus le parvis du saint lieu, Eclore tout à coup sous les pas de mon Dieu, Ou briller sur le front de la beauté suprême, Comme un pâle fleuron de son saint diadème ? Dans le limpide azur de ces flots de cristal, Me souvenant encor de mon globe natal, Je viendrais chaque nuit, tardif et solitaire, Sur les monts que j'aimais briller près de la terre ; J'aimerais à glisser sous la nuit des rameaux, A dormir sur les prés, à flotter sur les eaux ; A percer doucement le voile d'un nuage, Comme un regard d'amour que la pudeur ombrage : Je visiterais l'homme; et s'il est ici-bas Un front pensif, des yeux qui ne se ferment pas, Une âme en deuil, un coeur qu'un poids sublime oppresse, Répandant devant Dieu sa pieuse tristesse ; Un malheureux au jour dérobant ses douleurs Et dans le sein des nuits laissant couler ses pleurs, Un génie inquiet, une active pensée Par un instinct trop fort dans l'infini lancée ; Mon rayon pénétré d'une sainte amitié Pour des maux trop connus prodiguant sa pitié, Comme un secret d'amour versé dans un coeur tendre, Sur ces fronts inclinés se plairait à descendre ! Ma lueur fraternelle en découlant sur eux Dormirait sur leur sein, sourirait à leurs yeux : Je leur révélerais dans la langue divine Un mot du grand secret que le malheur devine ; Je sécherais leurs pleurs ; et quand l'oeil du matin Ferait pâlir mon disque à l'horizon lointain, Mon rayon en quittant leur paupière attendrie Leur laisserait encor la vague rêverie, Et la paix et l'espoir; et, lassés de gémir, Au moins avant l'aurore ils pourraient s'endormir. Et vous, brillantes soeurs! étoiles, mes compagnes, Qui du bleu firmament émaillez les campagnes, Et cadençant vos pas à la lyre des cieux, Nouez et dénouez vos choeurs harmonieux ! Introduit sur vos pas dans la céleste chaîne, Je suivrais dans l'azur l'instinct qui vous entraîne, Vous guideriez mon oeil dans ce brillant désert, Labyrinthe de feux où le regard se perd ! Vos rayons m'apprendraient à louer, à connaître Celui que nous cherchons, que vous voyez peut-être ! Et noyant dans son sein mes tremblantes clartés, Je sentirais en lui.., tout ce que vous sentez !

Αυτό είναι!

Space Shuttle vs Buran

John Glenn 1962

John Glenn, 1998

John Glenn 1962

Το πρώτο πράγμα που έκαναν οι περισσότεροι αστροναύτες μόλις πατούσαν το πόδι τους στην γή.

Το κάθε τι δίδει μια ευκαιρία για διαφήμιση.

Apollo lunar suit, 1969

Apollo cutaways

1969 Lunar Excursion Module, John Ortmann, 2006

1969 Lunar Excursion Module, John Ortmann, 2006

1969 Lunar Excursion Module, John Ortmann, 2006