kkokkolis

Τα απλοποιώ για να μην δεχθώ καμμιά επίθεση ''Κοκκώλη είσαι offtopic''. Δεν υπονοώ πως δεν χρειάζεσται να επιδιώκουμε το οπτικό αποτέλεσμα. Αφού εγκατασταθεί το πρότυπο δεν έχουμε πολλές επιλογές. Απλώς 1. Όπως η γνώση του οτι βλέπεις γαλαξίες σε ικανοποιεί, έτσι και η γνώση του πως βλέπουμε ή ικανοποιούμαστε βλέπω πως με ικανοποιεί 2. Η συνειδητότητα των μηχανισμών βοηθά να εξασκηθεί μερικός έλεγχος. Έτσι, ενώ θα ήθελα να έχω όσα λες πως έχω, στην πραγματικότητα έχω βάλει όρια. Και δεν μου αρέσει κάτι απλώς επειδή αρέσει σε έναν άλλο, αναγνωρίζω τις ευρύτερες πολιτισμικές επιρροές αλλά αναζητώ τις εγγενείς ορμές και τις μικροπολιτισμικές επιδράσεις. Κατά τ' άλλα βρίσκω καλό το σχέδιό σου. Το SW 80ED βασίζει την τεράστια επιτυχία του και σε αυτήν την λογική, όπως και τα κάποτε William Optics 66ED.

Ναι Ηλία, Μ3 και Μ4 ήθελα. Ευχαριστώ.

Αν συνέχιζα τον συλλογισμό μου ίσως δεν έβρισκες το παράδειγμα ατυχές. Αλλά το πιάσατε: Με λίγα λόγια η εικόνα δεν είναι από μόνη της ευχάριστη ή δυσάρεστη, υπάρχει ένα ολόκληρο γνωστικοαντιληπτικό σύστημα που επεξεργάζεται την εικόνα και παράγει συναισθήματα. Χρησιμοποιεί πολλά στοιχεία, μεταξύ αυτών την σύγκριση με αποθηκευμένα πρότυπα. Μερικά φαίνεται πως είναι εγγενή (πχ η αναγνώριση βασικών συναισθημάτων του Tomkins που γίνεται και από νεογνά και βασίζεται στην ίδια αρχή η οποία χρησιμοποιείται από τα emoticons που βλέπω αριστερά μου αυτήν την στιγμή), άλλα προϊόν μάθησης (η γνώση του τι είναι γαλαξίας οδηγεί σε συγκίνηση όταν αντιληφθείς πως η μουτζούρα είναι ένας γαλαξίας) και άλλα μεικτά (όπως η έλξη από το αντίθετο φύλλο που βασίζεται σε εξελικτικά εγγεγραμμένα μοτίβα αναγνώρισης του άλλου φύλλου αλλά και πολιτισμικά στοιχεία, όπως εκείνα της ιδανικής φόρμας ανά εποχή ή των αξεσουάρ που αναγνωρίζονται ως σχετικά με το φύλλο- γόβες, μανικετόκουμπα κλπ). Εξάλλου τα υπόλοιπα τα συμπληρώνει η φαντασία. Μπορείς να αισθανθείς πως είσαι εκεί, πως ταξιδεύεις στο διάστημα, πως είσαι ο Γαλιλαίος η ο Hubble, πως βλέπεις την αστρόσκονη να ταξιδεύει μετά από ασύλληπτα Supernova και να καταλήγει στο κύτταρά σου, πως πως, πως... Αυτά μπορούν να γίνουν και με ένα 80ST ή 114 Νευτώνιο και έναν Plossl 25mm. Τώρα, όταν υιοθετήσεις ένα νέο πρότυπο, τότε αρχίζεις να συγκρίνεις με αυτό. Τότε αρχίζει η δυστυχία! Οι 82 μοίρες σου προκαλούν δυσφορία εγκλωβισμού. Μια ουρίτσα στα αστέρια πανικό. Λίγο λουλακί χρώμα μελαγχολία. Διαφορά εσεστίασης- εξεστίασης νευρικό κλονισμό. Χαμηλή αντίθεση ισοπέδωση της αυτοεκτίμησης. Τα λέω λίγο υπερβολικά ποιητική αδεία, αλλά καταλάβατε τι θέλω να πω. Όταν κάποιος εγκαταστήσει οπτικά πρότυπα ενός αποχρωματικού, τότε μαθαίνει να αναγνωρίζει ως ομορφότερη την εικόνα ενός αποχρωματικού. Αυτό γίνεται με συνδυασμό αισθητικών και γνωστικών κριτηρίων. Και είναι ομορφότερη η λιγότερο διαστρεβλωμένη εικόνα αλλά και υπάρχει η συνειδητότητα πως τα χρήματα που ξόδεψε δεν αξιοποιήθηκαν και πως ο άλλος αστρονόμος τα βλέπει καλύτερα με το Tak του, για να αναφέρω μόνο μερικά. Οπότε Πάνο τι φαγώθηκες να δεις μέσα από ένα APO; Μετά που θα θέλεις 12" APO -και να ναι και φορητό!- τι θα κάνεις;

Επειδή και εγώ διάβασα την σελίδα εκείνη έχω στείλει διάφορα μηνύματα, τόσο νέα όσο και απαντητικά, με επικεφαλίδες που προτείνουν οι ίδιοι. Όλα τα βαρέα και ακριβότερα αντικείμενα βρίσκονταν μέσα στο πακέτο, όπως και μερικά καπάκια, απλώς δεν τα μέτρησαν σωστά. Επειδή λείπουν τα μισά περίπου καπάκια και ήταν όλα μαζί σε ένα σακκουλάκι, υποθέτω πως τοποθέτησαν τα υπόλοιπα μισά σε άλλο σακκουλάκι και ξέχασαν να το βάλουν μέσα. Θα περιμένω λίγο ακόμη και αν δεν έχω απάντηση θα τους ξεχάσω και θα παραγγείλω από αλλού. Από εδώ τι λέτε; http://www.eyepiececaps.net Εναλλακτικά, αν κάποιος έχει 4 κίτρινα για Barlows των 1.25" και δεν τα χρειάζεται ας στείλει ένα πμ.

Καλημέρα. Αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με την εταιρία Scopestuff και σκέφτηκα να σας ενημερώσω. Έκανα μια παραγγελία για διάφορα πράγματα. Είχα κανονική επικοινωνία μαζί τους, πλήρωσα κανονικά, έλαβα το πακέτο μου. Όταν το άνοιξα έλειπαν από μέσα κάποια πράγματα. 16 καπάκια προσοφθαλμίων, μικρής συνολικής αξίας 18$. Όλα τα υπόλοιπα πράγματα ήταν εκεί, μάλλον έκαναν λάθος στο μέτρημα. Δεν είναι τόσο σπουδαίο αλλά τα χρειάζομαι (γιαυτό τα παρήγγειλα άλλωστε) και τους έστειλα μήνυμα αναφέροντας το πρόβλημα. Και τους ξαναέστειλα. Και τους ξαναέστειλα. Και τους ξαναέστειλα. Καμμία απάντηση. Δεν είναι τόσο σημαντική η ζημία, αλλά με έχει ενοχλήσει η συμπεριφορά τους. Δικαιούμαι μια απάντηση, έτσι; Στην πραγματικότητα δικαιούμαι να μου στείλουν τα προϊόντα που έχω πληρώσει, ή επιστροφή χρημάτων, αλλά τώρα πια θα ήμουν ικανοποιημένος και με μια απλή απάντηση του τύπου "Δεν δεχόμαστε πως κάναμε λάθος". Απλώς δεν πρόκειται να ξαναπαραγγείλω από εκεί, εκτός αν ζητήσουν συγνώμη για την συμπεριφορά τους. Σας έχει συμβεί αυτό με την συγκεκριμένη εταιρία. Με κάποια άλλη; Από που μπορώ να αγοράσω αυτά τα κίτρινα καπάκια που δεν μου έστειλαν οι ίδιοι; Ευχαριστώ.

Πάντοτε είχα απορία για τα MNT και τα SNT. Γιατί δεν είναι τόσο διαδεδομένα; Γιατί δεν υπάρχουν Dobsonian τέτοια; Επίσης, γιατί μόνο η Celestron και η Meade παράγουν πλάκες Schmidt (παλαιότερα και η Criterion, αλλά όχι καλές) ενώ όλοι παράγουν Maksutov (ή όλοι αγοράζουν Maksutov από τον Κινέζο ή Ρώσο κατασκευαστή, αν προτιμάτε). Θα μου άρεσε ένα MNT που να μην έδειχνε Spikes και να διόρθωνε την κόμη μέσω εξουδετέρωσης από την πλάκα Maksutov. Επίσης νομίζω πως ήρθε η ώρα τα "βράγχια του καρχαρία" που διαθέτουν τα Celestron Edge να γίνουν βασικός εξοπλισμός σε όλα τα SCT και MCT (εφόσον υποθέσουμε πως είναι αποτελεσματικός τρόπος εξαερισμού).

Σχετικά με τους κύβους: Οι μικροί φακοί (Plossl- Ortho- Nagler T6) χωρούν σε διατομή 3x3 Λίγο μεγαλύτεροι (Hyperions, Vixens κλπ) σε διατομή 4x4 Γίγαντες (Ethos- ES100- ES82 24 & 30) σε διατομή 5x5 Όταν ο φακός είναι ενδιάμεσος είναι καλύτερο να αφήσεις τα κυβάκια στις 4 γωνίες άκοπα. Προκύπτει ένα σταυρόσχημο σχήμα, όπως εκεί που έχω βάλει τον ES100 9mm. Και οι Nagler T4 έπρεπε να μπουν έτσι, αλλά δεν το σκέφτηκα εξαρχής. Επίσης: Το λουρί του ώμου είναι χρησιμότερο απ'όσο φαντάζεστε. Αναρτώντας σε αυτό μια μικρή θήκη βιντεοκάμερας (ή φωτογραφικής ή όποια σας εξυπηρετεί) έχω εύχρηστα ένα Giotto, 2-3 πανάκια καθαρισμού, μερικά καθαριστικά αυτιών, το Baader Wonder Fluid, έναν κόκκινο φακό της Skywatcher, λίγα γάντια μιας χρήσεως χωρίς πούδρα, ένα lens pen και μερικά ανταλλακτικά καπάκια.

Ευχαριστώ Δημήτρη, η εμπειρία σου είναι πολύτιμη. Στην θεωρία μου φάνηκαν καλύτερες οι κυψέλες, αλλά αυτό που μετράει είναι η καθημερινή χρήση. Άρα κύβοι λοιπόν. Ελπίζω να μην μετάνιωσες που σε παρέσυρα. Βαγγέλη: http://www.iso-net.gr/details3.php?lang=1&wh=1&the1id=1&theid=1&open1=1&open2=&thepid=10&page=1 Επίσης στην Ρετσίνα http://www.lazarakis-constructions.gr/products.php?cid=392 απ' όπου το πήρα εγώ. Οι βαλίτσες που αναφέρουμε εδώ διαθέτουν τέτοιον αφρό στον βασικό τους εξοπλισμό και όλες, εκτός από τις Vanguard και σαν ανταλλακτικό με κόστος 30-60 ευρώ.

Μέσα είσαι!

Απεβίωσε ο ιδρυτής της Celestron Thomas J. Johnson Ο άνθρωπος που παράλληλα με τον John Dobson βοήθησε όσο κανείς άλλος στην εκλαΐκευση της ερασιτεχνικής αστροπαρατήρησης, ιδρυτής της Celestron και εφευρέτης των μαζικής παραγωγής SCT, πατέρας του πολυαγαπημένου πορτοκαλί σωλήνα, απεβίωσε την 13η Μαρτίου 2012

Μα το θέμα το άνοιξε ο Πάνος, οπότε εκείνος κανονίζει ποιό είναι το θέμα, ή όχι; Μπορούμε να τα πούμε και αλλού φυσικά, αλλά θα δώσω άλλο ένα, τελευταίο παράδειγμα. Ποιά τεχνική ή ποιά σχολή ζωγραφικής αποδίδει τέλεια τα αντικείμενα; Όποια και αν είναι η απάντησή σου, σκέψου τώρα, αυτή η σχολή ζωγραφικής είναι η πλέον δημοφιλής ή εκείνη που διαδράμει μεγαλύτερη πορεία στον χρόνο; Ο Van Gogh απέδιδε τέλεια τα αντικείμενα που παρατηρούσε; Η αγιογραφία αποδίδει τέλεια την ανθρώπινη μορφή; Εάν όχι, γιατί μας συγκινεί; Γιατί οδεύει πλησιάζει να κλείσει την 2 χιλιετία της; Τα ερυθρόμορφα Αττικά αγγεία; Και γιατί οι αρχαίοι ημών κλπ, κλπ, κατασκεύαζαν ανθρώπινες μορφές σε μάρμαρο που αισθάνεσαι πως ανέπνεαν, ενώ η ζωγραφική τους ήταν τόσο απλοϊκή; Και γιατί ενώ ήταν τόσο απλοϊκή ήταν τόσο υπέροχη; Ο αυλητής της Κέρου; Τι σχέση έχουν; Ότι σχέση έχει κάθε τι που ανήκει στην ομάδα των εικόνων. Όλες οι εικόνες προσλαμβάνονται από το μάτι με τον ίδιο τρόπο. Από εκεί και πέρα κάτι άλλο συμβαίνει. Αυτό το κάτι οδηγεί μια μικροσκοπική αχνή θολούρα να μας προκαλεί ενθουσιασμό, έξαψη, θαυμασμό, έκπληξη, ηδονή, ρίγος και συγκίνηση. Αυτό το κάτι δεν είναι ένα, είναι πολλά που κάνουν ένα.

Δεν εννοώ αυτό. Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Υπάρχει μια οπή σε έναν τοίχο. Λές σε κάποιον: "Βάλε το μάτι σου εκεί και πες μου τι βλέπεις" Το κάνει. Σου λέει: "Βλέπω σκοτάδι και μέσα στο σκοτάδι κάτι αραιά μικροσκοπικά φωτάκια και έναν φωτεινό λεκέ" Υπάρχει ένας φακός σε ένα τηλεσκόπιο. Λές σε κάποιον: "Βάλε το μάτι σου εκεί και πες μου τι βλέπεις" Το κάνει. Σου λέει: "Βλέπω σκοτάδι και μέσα στο σκοτάδι αστέρια και έναν γαλαξία" Ποιός νομίζεις πως ικανοποιήθηκε; Σε ποιόν χτύπησε συναγερμός στην Κοιλιακή Καλυπτρική Περιοχή; Ποιού γέμισε με ντοπαμίνη ο Nucleus Accubens? Σε ποιόν άνοιξε σαν λεωφόρος η Μεσομεταιχμιακή- Μεσοφλοιώδης οδός; .... Και αν σου πω πως είδαν ακριβώς το ίδιο πράγμα; τι συμπέρασμα βγάζεις;

Μάλλον πρώτα πρέπει να ρωτήσουμε πως ικανοποιούνται και γιατί νομίζουν πως ικανοποιούνται τα μέλη του Astrovox από την αστροπαρατήρηση.

Μην ξεχνάμε και αυτό: http://skysurvey.org/ http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html http://media.skysurvey.org/openzoom.html

Όχι, αλλά τα RC δεν είναι φτιαγμένα για να βλέπεις, έχουν χαμηλό κοντράστ, κάτι που διορθώνεται με την μακρά έκθεση της αστροφωτογράφισης. Ένας φίλος έχει ένα VISAC200 και προτιμά να παρατηρεί από το 80ED του. Από το TOA θα ήθελα να δω, ο Κρόνος με το 120ED είναι εντυπωσιακός, αλλά πράγματι το Νευτώνιο προσφέρει περισσότερα. Τελικά όμως περισσότερα απ' όλα προσφέρουν το Hubble και το Cassini και η παρατηρησιακή εμπειρία μάλλον σχετίζεται περισσότερο με άλλα πράγματα παρά με την τελειότητα της εικόνας. Έχω κάνει κάποιες υποθέσεις, αν σας ενδιαφέρει θα σας πω. Με το 16ρι μου χρωστά ο Βασίλης 2h παρατήρησης (νομίζεις πως το ξέχασα; ), έχω δει πάντως μέσα από ένα Meade. Επίσης από 5", 6", 8", 10" και 12" Νευτώνια. Μια φορά είδα έναν άνθρωπο με ένα Obsession (15 ή 18, δεν θυμάμαι) και δεν τον ενόχλησα, για διάφορους λόγους. Όποτε έχω δει RC, Vixen κατοδιοπτρικά, τριπλέτες και τέτοια, πάντοτε έχουν επάνω έναν αισθητήρα και κρέμονται γύρω καλώδια και δεν έχω καλή χημεία με αστροφωτογράφους, οπότε δεν δόθηκε η ευκαιρία να δω μέσα από αυτά. Έχω δει μέσα από διάφορα SCTs- MCTs και αν αγόραζα 1 και μόνο 1 τηλεσκόπιο αυτό θα ήταν 10-14" SCT με Denkmeier Powerswitch και φακούς 40-30-20mm, σε διχαλωτή υψαζιμουθιακή στήριξη, με ένα 100-120mm ED f/7 εφιππεύον.

Σήμερα είδα και τις Vanguard, σε ένα κατάστημα εργαλείων (πολλά Facom) ακριβώς δίπλα στον Βέντη. Είναι και αυτές εξαιρετικές. Οι Supreme 46F και 53F μπορούν να χωρέσουν οποιανδήποτε συλλογή φακών. Η 46F κοστίζει 180 ευρώ και υπερτερεί από την B & W σε αρκετά πράγματα. 1. Έχει καλύτερο φινίρισμα 2. Διαθέτει πορτοκαλί λεπτομέρειες, ορατές στο σκοτάδι 3. Έχει πιο εύκολα ανοίγματα (αλλά είναι φασαρία να έχεις 6 ανοίγματα να χειρίζεσαι) 4. Έχει ετικέτα για το όνομα χρήστη Όλα αυτά τα θεωρώ δευτερεύοντα, αλλά το επόμενο είναι σημαντικό: 5. Ο προκομμένος αφρός έχει σχήμα κυψέλης, αποτελείται δηλαδή από εξάγωνα. Έτσι εξοικονομείς χώρο και οι θέσεις που δημιουργείς προσομοιάζουν περισσότερο τον κύκλο παρά το τετράγωνο, ωστε να είναι καταλληλότερες για προσοφθάλμιους φακούς. Και η 38F είναι καλή για μια συμμαζεμένη συλλογή φακών και αρκετά φθηνότερη, ενώ υπάρχει και η σειρά X-Pedition η οποία μάλλον αρκεί για μια αποτελεσματική και οικονομική λύση http://store.smartastronomy.com/products.html

Είναι μπρούτζος. Ξέρεις γιατί οι παλιές κατσαρόλες είχαν μπρούτζινα χερούλια; Η δικιά μου Κατερίνα κελαηδεί σαν καρδερίνα. Αν βρεθούμε σε καμμιά εξόρμηση θα στην βάλω να την ακούσεις.

Αν και δεν ήταν όλα του ιδίου επιπέδου, ένα καλό διοπτρικό δεν έχει κεντρική παρεμπόδιση, δεν δείχνει ακίδες αράχνης, δεν έχει κακή ευθυγράμμιση (από τον χρήστη τουλάχιστον), δεν έχει κόμη και μπορεί να μην έχει και καμπύλο πεδίο (πχ Petzval). Αν είναι καλά διορθωμένο και στο χρώμα τα δείχνει όλα καλύτερα. Αλλά, ένα τέτοιο καλό διοπτρικό που μπορεί να ανεβάζει 300x με κόρη εξόδου 1mm είναι πανάκριβο, απαιτεί βαρβάτη βάση και ηττάται κατά κράτος από το 12ρι σου σε φωτεινότητα. Μου θυμίζει μια εξομολόγηση κάποιου στο Cloudy Nights Που περίμενε χρόνια για ένα Astrophysics και όταν το έλαβε ένιωθε δυστυχσμένος γιατί έγινε νευρωτικός. Φοβόταν να το βγάλει έξω μην γρατζουνιστεί, μην πιάσει υγρασία ο φακός, μην του κάνει καμμιά δακτυλιά. Μου θυμίζει και μια ατυχή συζήτηση εδώ:

http://apod.nasa.gov/apod/ap120320.html Evolution of the Moon, LRO, SVC, NASA, 2012 APOD 20/03/12

Σε λίγο η Κατερίνα θα είναι έτοιμη για το... Σύμπαν της Τέχνης! Μπορεί να γυαλίζουν απ' έξω, από μέσα όμως στηρίζονται σε κατάμαυρες Μ4 με ελαστικές τσιμούχες.

Έτσι έγινε. Είδα κάτι γαλαξίες μέσα από το 12'' του Μάνου στον Κιθαιρώνα. Δεν χρειάστηκε να πει κουβέντα.

Πόσο προβλέπεται να διαρκέσει άραγε; Με 13mag ζόρικο από εδώ.

Εμένα με έπεισε ο Μάνος ο Αθόρυβος (σιγανοπαπαδιά).

Τα πραγματικά μάτια κρύβονται βαθιά, πίσω από τα μάτια.

A Vision of Twilight, Alcyone, Archibald Lampman, 1899 By a void and soundless river On the outer edge of space, Where the body comes not ever, But the absent dream hath place, Stands a city, tall and quiet, And its air is sweet and dim ; Never sound of grief or riot Makes it mad, or makes it grim. And the tender skies thereover Neither sun, not star, behold -- Only dusk it hath for cover, -- But a glamour soft with gold, Through a mist of dreamier essence Than the dew of twilight, smiles On strange shafts and domes and crescents, Lifting into eerie piles. In its courts and hallowed places Dreams of distant worlds arise, Shadows of transfigured faces, Glimpses of immortal eyes Echoes of serenest pleasure, Notes of perfect speech that fall, Through an air of endless leisure, Marvellously musical. And I wander there at even, Sometimes when my heart is clear, When a wider round of heaven And a vaster world are near, When from many a shadow steeple Sounds of dreamy bells begin, And I love the gentle people That my spirit finds therein. Men of a diviner making Than the sons of pride and strife, Quick with love and pity, breaking From a knowledge old as life ; Women of a spiritual rareness, Whom old passion and old woe Moulded to a slenderer fairness Than the dearest shapes we know. In its domed and towered centre Lies a garden wide and fair, Open for the soul to enter, And the watchful townsmen there Greet the stranger gloomed and fretting From this world of stormy hands, With a look that deals forgetting And a touch that understands. For they see with power, not borrowed From a record taught or told, But they loved and laughed and sorrowed In a thousand worlds of old ; Now they rest and dream for ever, And with hearts serene and whole See the struggle, the old fever, Clear as on a painted scroll. Wandering by that grey and solemn Water, with its ghostly quays -- Vistas of vast arch and column, Shadowed by unearthly trees -- Biddings of sweet power compel me, And I go with bated breath, Listening to the tales they tell me, Parables of Life and Death. In a tongue that once was spoken, Ere the world was cooled by Time, When the spirit flowed unbroken Through the flesh, and the Sublime Made the eyes of men far-seeing, And their souls as pure as rain, They declare the ends of being, And the sacred need of pain. For they know the sweetest reasons For the products most malign -- They can tell the paths and seasons Of the farthest suns that shine. How the moth-wing’s iridescence By an inward plan was wrought, And they read me curious lessons In the secret ways of thought. When day turns, and over heaven To the balmy western verge Sail the victor fleets of even, And the pilot stars emerge, Then my city rounds and rises, Like a vapour formed afar, And its sudden girth surprises, And its shadowy gates unbar. Dreamy crowds are moving yonder In a faint and phantom blue ; Through the dusk I lean, and wonder If their winsome shapes are true ; But in veiling indecision Come my questions back again -- Which is real? The fleeting vision ? Or the fleeting world of men ?