kkokkolis

Μάλλον πρώτα πρέπει να ρωτήσουμε πως ικανοποιούνται και γιατί νομίζουν πως ικανοποιούνται τα μέλη του Astrovox από την αστροπαρατήρηση.

Μην ξεχνάμε και αυτό: http://skysurvey.org/ http://media.skysurvey.org/interactive360/index.html http://media.skysurvey.org/openzoom.html

Όχι, αλλά τα RC δεν είναι φτιαγμένα για να βλέπεις, έχουν χαμηλό κοντράστ, κάτι που διορθώνεται με την μακρά έκθεση της αστροφωτογράφισης. Ένας φίλος έχει ένα VISAC200 και προτιμά να παρατηρεί από το 80ED του. Από το TOA θα ήθελα να δω, ο Κρόνος με το 120ED είναι εντυπωσιακός, αλλά πράγματι το Νευτώνιο προσφέρει περισσότερα. Τελικά όμως περισσότερα απ' όλα προσφέρουν το Hubble και το Cassini και η παρατηρησιακή εμπειρία μάλλον σχετίζεται περισσότερο με άλλα πράγματα παρά με την τελειότητα της εικόνας. Έχω κάνει κάποιες υποθέσεις, αν σας ενδιαφέρει θα σας πω. Με το 16ρι μου χρωστά ο Βασίλης 2h παρατήρησης (νομίζεις πως το ξέχασα; ), έχω δει πάντως μέσα από ένα Meade. Επίσης από 5", 6", 8", 10" και 12" Νευτώνια. Μια φορά είδα έναν άνθρωπο με ένα Obsession (15 ή 18, δεν θυμάμαι) και δεν τον ενόχλησα, για διάφορους λόγους. Όποτε έχω δει RC, Vixen κατοδιοπτρικά, τριπλέτες και τέτοια, πάντοτε έχουν επάνω έναν αισθητήρα και κρέμονται γύρω καλώδια και δεν έχω καλή χημεία με αστροφωτογράφους, οπότε δεν δόθηκε η ευκαιρία να δω μέσα από αυτά. Έχω δει μέσα από διάφορα SCTs- MCTs και αν αγόραζα 1 και μόνο 1 τηλεσκόπιο αυτό θα ήταν 10-14" SCT με Denkmeier Powerswitch και φακούς 40-30-20mm, σε διχαλωτή υψαζιμουθιακή στήριξη, με ένα 100-120mm ED f/7 εφιππεύον.

Σήμερα είδα και τις Vanguard, σε ένα κατάστημα εργαλείων (πολλά Facom) ακριβώς δίπλα στον Βέντη. Είναι και αυτές εξαιρετικές. Οι Supreme 46F και 53F μπορούν να χωρέσουν οποιανδήποτε συλλογή φακών. Η 46F κοστίζει 180 ευρώ και υπερτερεί από την B & W σε αρκετά πράγματα. 1. Έχει καλύτερο φινίρισμα 2. Διαθέτει πορτοκαλί λεπτομέρειες, ορατές στο σκοτάδι 3. Έχει πιο εύκολα ανοίγματα (αλλά είναι φασαρία να έχεις 6 ανοίγματα να χειρίζεσαι) 4. Έχει ετικέτα για το όνομα χρήστη Όλα αυτά τα θεωρώ δευτερεύοντα, αλλά το επόμενο είναι σημαντικό: 5. Ο προκομμένος αφρός έχει σχήμα κυψέλης, αποτελείται δηλαδή από εξάγωνα. Έτσι εξοικονομείς χώρο και οι θέσεις που δημιουργείς προσομοιάζουν περισσότερο τον κύκλο παρά το τετράγωνο, ωστε να είναι καταλληλότερες για προσοφθάλμιους φακούς. Και η 38F είναι καλή για μια συμμαζεμένη συλλογή φακών και αρκετά φθηνότερη, ενώ υπάρχει και η σειρά X-Pedition η οποία μάλλον αρκεί για μια αποτελεσματική και οικονομική λύση http://store.smartastronomy.com/products.html

Είναι μπρούτζος. Ξέρεις γιατί οι παλιές κατσαρόλες είχαν μπρούτζινα χερούλια; Η δικιά μου Κατερίνα κελαηδεί σαν καρδερίνα. Αν βρεθούμε σε καμμιά εξόρμηση θα στην βάλω να την ακούσεις.

Αν και δεν ήταν όλα του ιδίου επιπέδου, ένα καλό διοπτρικό δεν έχει κεντρική παρεμπόδιση, δεν δείχνει ακίδες αράχνης, δεν έχει κακή ευθυγράμμιση (από τον χρήστη τουλάχιστον), δεν έχει κόμη και μπορεί να μην έχει και καμπύλο πεδίο (πχ Petzval). Αν είναι καλά διορθωμένο και στο χρώμα τα δείχνει όλα καλύτερα. Αλλά, ένα τέτοιο καλό διοπτρικό που μπορεί να ανεβάζει 300x με κόρη εξόδου 1mm είναι πανάκριβο, απαιτεί βαρβάτη βάση και ηττάται κατά κράτος από το 12ρι σου σε φωτεινότητα. Μου θυμίζει μια εξομολόγηση κάποιου στο Cloudy Nights Που περίμενε χρόνια για ένα Astrophysics και όταν το έλαβε ένιωθε δυστυχσμένος γιατί έγινε νευρωτικός. Φοβόταν να το βγάλει έξω μην γρατζουνιστεί, μην πιάσει υγρασία ο φακός, μην του κάνει καμμιά δακτυλιά. Μου θυμίζει και μια ατυχή συζήτηση εδώ:

http://apod.nasa.gov/apod/ap120320.html Evolution of the Moon, LRO, SVC, NASA, 2012 APOD 20/03/12

Σε λίγο η Κατερίνα θα είναι έτοιμη για το... Σύμπαν της Τέχνης! Μπορεί να γυαλίζουν απ' έξω, από μέσα όμως στηρίζονται σε κατάμαυρες Μ4 με ελαστικές τσιμούχες.

Έτσι έγινε. Είδα κάτι γαλαξίες μέσα από το 12'' του Μάνου στον Κιθαιρώνα. Δεν χρειάστηκε να πει κουβέντα.

Πόσο προβλέπεται να διαρκέσει άραγε; Με 13mag ζόρικο από εδώ.

Εμένα με έπεισε ο Μάνος ο Αθόρυβος (σιγανοπαπαδιά).

Τα πραγματικά μάτια κρύβονται βαθιά, πίσω από τα μάτια.

A Vision of Twilight, Alcyone, Archibald Lampman, 1899 By a void and soundless river On the outer edge of space, Where the body comes not ever, But the absent dream hath place, Stands a city, tall and quiet, And its air is sweet and dim ; Never sound of grief or riot Makes it mad, or makes it grim. And the tender skies thereover Neither sun, not star, behold -- Only dusk it hath for cover, -- But a glamour soft with gold, Through a mist of dreamier essence Than the dew of twilight, smiles On strange shafts and domes and crescents, Lifting into eerie piles. In its courts and hallowed places Dreams of distant worlds arise, Shadows of transfigured faces, Glimpses of immortal eyes Echoes of serenest pleasure, Notes of perfect speech that fall, Through an air of endless leisure, Marvellously musical. And I wander there at even, Sometimes when my heart is clear, When a wider round of heaven And a vaster world are near, When from many a shadow steeple Sounds of dreamy bells begin, And I love the gentle people That my spirit finds therein. Men of a diviner making Than the sons of pride and strife, Quick with love and pity, breaking From a knowledge old as life ; Women of a spiritual rareness, Whom old passion and old woe Moulded to a slenderer fairness Than the dearest shapes we know. In its domed and towered centre Lies a garden wide and fair, Open for the soul to enter, And the watchful townsmen there Greet the stranger gloomed and fretting From this world of stormy hands, With a look that deals forgetting And a touch that understands. For they see with power, not borrowed From a record taught or told, But they loved and laughed and sorrowed In a thousand worlds of old ; Now they rest and dream for ever, And with hearts serene and whole See the struggle, the old fever, Clear as on a painted scroll. Wandering by that grey and solemn Water, with its ghostly quays -- Vistas of vast arch and column, Shadowed by unearthly trees -- Biddings of sweet power compel me, And I go with bated breath, Listening to the tales they tell me, Parables of Life and Death. In a tongue that once was spoken, Ere the world was cooled by Time, When the spirit flowed unbroken Through the flesh, and the Sublime Made the eyes of men far-seeing, And their souls as pure as rain, They declare the ends of being, And the sacred need of pain. For they know the sweetest reasons For the products most malign -- They can tell the paths and seasons Of the farthest suns that shine. How the moth-wing’s iridescence By an inward plan was wrought, And they read me curious lessons In the secret ways of thought. When day turns, and over heaven To the balmy western verge Sail the victor fleets of even, And the pilot stars emerge, Then my city rounds and rises, Like a vapour formed afar, And its sudden girth surprises, And its shadowy gates unbar. Dreamy crowds are moving yonder In a faint and phantom blue ; Through the dusk I lean, and wonder If their winsome shapes are true ; But in veiling indecision Come my questions back again -- Which is real? The fleeting vision ? Or the fleeting world of men ?

Sunspot Group 1429 and the Distant Sun, Juan Manuel Pérez Rayego, 2012 APOD 19/03/12

Εγώ βρήκα την παρατήρηση με το Baader άκρως εντυπωσιακή. Η κόρη μου ενθουσιάστηκε. Μου άρεσε να βλέπω όλο τον Ήλιο και έτσι περιορίστηκα σε φακό 20mm, περί τα 75x. Εικόνες με άλλα φίλτρα μπορείτε να δείτε και στο NASA Sun- Earth Viewer

Διάβασα κάποτε περιγραφές αστροναυτών, όπου δήλωναν πως η εικόνες που λαμβάνουν από τον έναστρο ουρανό δεν είναι και τόσο ειδυλλιακές. Συγκεκριμένα υποφέρουν από φωτορρύπανση. Ήλιος χωρίς ατμοσφαιρικό φιλτράρισμα, έντονα φώτα, κατάλευκες και ολόχρυσες ανακλαστικές επιφάνειες, στις στολές, τους διαστημικούς σταθμούς και τα διαστημόπλοια, δεν αφήνουν τα μάτια τους να επιτύχουν σκοτοψία. Η κατάσταση μοιάζει με εκείνη των γνωστών φωτογραφιών από τις σεληνιακές προσεδαφίσεις. Μόνο οι πλανήτες και τα φωτεινότερα αστέρια είναι ορατά.

Καλή επιτυχία.

Παίζοντας τους πλανήτες στα δάχτυλα...!, Κωνσταντίνος Εμμανουηλίδης, 2012

Να τι λέει

Προτείνουν όλοι να το στείλεις στην TV (και κάποιος εξ αυτών το έκανε με έναν 19mm) καθώς υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης μυκήτων από τα χέρια σου και είναι αδύνατο (λένε) να βάλεις στην ακριβή απόσταση τους δακτυλίους. Ένας Ρώσος αναγνωρίζει τα στοιχεία ως εξής (πες μου αν χρειάζεσαι μετάφραση): ''In order of the details on the picture (from left side): 1 - body of the EP 2 - field lens (the last in the assembling), convex to eye 3 - eye lens (the first in the assembling), concave to eye 4 - one of the middle component (could be the second in the assembling), more plane surface to eye 5 - another middle component (could be the third in the assembling), convex surface to eye 6,7 - rings between middle lenses (spacers) and field component (shall be matched), one of ring looks messed (shall be 3)) 8 - threaded ring to grip the assembling (or ring between eye lens and middle lens?) 9 - barrel ''

Δεν υπάρχει τίποτε online. Έγραψα στο Cloudy Nights και περιμένω απάντηση. Μην στεναχωρείσαι, το πολύ πολύ να το στείλεις στην TV. Αν θέλεις κάτι για τον Μαραθώνιο απλώς πες μου ποιό, τα έχω όλα στο προφίλ.

Έτσι είναι Κώστα. Ε, σαν V2 έπεσε τότε, βαλλιστικά.

Κάτι βαλλιστικοί πύραυλοι που έριχναν οι Γερμανοί στο Λονδίνο, πρόδρομοι των Skud.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=16067&postdays=0&postorder=asc&start=0 Πριν λίγες μέρες σας προειδοποίησα. Επειδή έχω διαβάσει πολλά τέτοια σε ξένα forum να σου πω πως η Televue δεν κυκλοφορεί σχήματα για την διάταξη των φακών και όσοι το παθαίνουν το στέλνουν στον θείο Al και το επιστρέφει συναρμολογημένο. Θα ψάξω για καμμιά εικόνα, αλλά ο Pan 15 είναι και λίγο σπάνιος. ΥΓ: Μην ακουμπάς τους φακούς σε μέταλλο, μόνο επάνω σε κάποιο ύφασμα microfiber.

La meridiana, Giuseppe Casella, 1793 Museo Archeologico di Napoli