kkokkolis

Θα προσπαθήσω να αναγνωρίσω παρατηρησιακά τις θέσεις που επισημαίνεις, με την βοήθεια ενός χάρτη. Μετά θα προσπαθήσω να τις θυμάμαι.

Earthshine and Venus Over Sierra de Guadarrama, Daniel Fernández, 2012

The Grand Canyon in Moonlight, Malcolm Park, 2012

Η πρώτη δυσκολία είναι να βρεις μια κατάλληλη πηγή ρεύματος. Ακόμη και όταν υπάρχει δίκτυο είναι καλύτερο να χρησιμοποιείς μια πηγή 12V Η δεύτερη σχετίζεται με το καλώδιο. Είναι εύκολο να τυλιχθεί γύρω από το περιστρεφόμενο τηλεσκόπιο, να μπερδευτεί στα πόδια σου, να τραβηχθεί και να παγώσουν όλα, να τσακίσει. Μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις αυτό και η ευθυγράμμιση (το star alignment, όχι το collimation) ξαναγίνεται στο λεπτό. Η τρίτη σχετίζεται με την θέση έναρξης. Ανάλογα με το τηλεσκόπιο, η βάση και ο σωλήνας μπορεί να πρέπει να βρίσκονται σε συγκεκριμένη θέση προτού αρχίσεις, νομίζω πως με το Skywatcher θα πρέπει η βάση να είναι απλώς οριζοντίως αλφαδιασμένη. Αφού ευθυγραμμίσεις με τους αστέρες πλοήγησης θα πρέπει να προσέξεις να μην το κουνήσεις -άρα πρέπει να κατέβει από τα ροδάκια- γιατί θα χαλάσει η ευθυγράμμιση. Επειδή μου έχει συμβεί, με μικρές μετακινήσεις σε ευθεία έννοια μπορείς να συνεχίσεις να παρατηρείς, αν όμως στραφεί γύρω από τον εαυτό του, ακόμη και 2-3 μοίρες, αρχίζουν τα προβλήματα. Αυτό το πρόβλημα είναι σημαντικότερο με τα πανάλαφρα Nexstar και Meade ETX και λιγότερο με το βαρύ 12", λόγω μεγαλύτερης αδράνειας. Αν κάνεις καλό alignment δεν θα έχεις προβλήματα στην εύρεση οποιουδήποτε στόχου (μιλώ από εμπειρία με την βάση του Nexstar 6SE, ίσως δεν είναι όλα τόσο ακριβή), ειδικά αν έχεις τον ES82 30mm στον εστιαστή. Με τα μικρά GOTO είναι πιθανό να στρέψεις το τηλεσκόπιο σε κάποιον στόχο που είναι πέραν των δυνατοτήτων του τηλεσκοπίου και έτσι να μην βλέπεις τίποτε. Με το 12ρι αυτοί οι δύσκολοι στόχοι περιορίζονται δραματικά, ειδικά αν βρίσκεσαι σε σκοτεινό ουρανό.

Πέραν αυτού, δεν έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι σχεδιάσεις των ανορθωτών εικόνας, Είναι οπτικό έγκλημα να παρεμβάλεις έναν κινέζικο ανορθωτή (δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές, δυστυχώς) ανάμεσα σε έναν Televue Delos ή έναν Meade ή ES UWA και ένα ολοκαίνουργιο Νευτώνιο 12".

Το έκανα κε Ζολά, αλλά θα σου θυμίσω πως στην εκεί πρώτη απάντησή μου σου απήντησα ξεκάθαρα και δίχως περιστροφές:

Η προσωπική μου γνώμη, με λίγα λόγια και σταράτα, χωρίς παραβολές, αναλογίες και μεταφορές. Το GOTO ενδείκνυται, ιδίως για έναν μεσήλικα με πολλές υποχρεώσεις. Κατ' αρχάς οι άνθρωποι μαθαίνουν δυσκολότερα μετά τα 30 τους και ακόμη περισσότερο μετά τα 40 τους. Γεγονός. Πρόκειται για την πιο παραγωγική ηλικία και ο χρόνος είναι περιορισμένος, ενώ η ευκοπωσία και η πράξει κόπωση αντιστρόφως ανάλογες. Πιθανό είναι να μπορεί κάποιος να βρεθεί λίγες φορές κάθε χρόνο σε σκοτεινό ουρανό, οπότε το GOTO βοηθά φοβερά στην αναζήτηση στόχων σε ουρανούς με φωτορρύπανση. Ακόμη και όταν βρεθεί σε σκοτεινό ουρανό, ακριβώς επειδή αυτό μπορεί να είναι σπάνιο, με το GOTO θα δει πολλαπλάσια πράγματα στα πλαίσια του ίδιου χρονικού διαστήματος. Όταν μάλιστα έχεις και καλούς φακούς σου δίνεται περισσότερος χρόνος να απολαύσεις τα αντικείμενα, καθώς πολλά από αυτά είναι ιδιαίτερα απολαυστικά. Αυτά αρκούν κατά την γνώμη μου. Θα προσθέσω πάντως πως ο ώριμος μεσήλικας δεν έχει πλέον να αποδείξει τίποτε, ούτε στον εαυτό του, ούτε στους άλλους. Αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του. Αναγνωρίζει την ατομικότητά του και ανέχεται την διαφορετικότητα των άλλων. Αντιλαμβάνεται πως έχει δικαίωμα να προσφέρει και στον εαυτό του εκείνο που επιθυμεί, όσο έχει την δυνατότητα και όσο έχει τον χρόνο, καθώς αυτό δεν είναι απλώς εγωκεντρικό αλλά τον ανανεώνει και αυξάνει την παραγωγικότητά του και την δυνατότητα προσφοράς στους σημαντικούς άλλους και το εν γένει κοινωνικό σύνολο. Με λίγα λόγια το GOTO είναι ένα βάλσαμο για τους ανθρώπους της ηλικίας μας. Αν η χειροκίνητη αναζήτηση μας διασκεδάζει και μας ψυχαγωγεί έχει καλώς. Αν μας αγχώνει, μας εκνευρίζει, μας απογοητεύει, τότε το GOTO είναι το φάρμακο. Τι δηλαδή; Θα κάτσουμε να αρρωστήσουμε; Επειδή μίλησες για σύγκριση. Το καλοκαίρι βρεθήκαμε με τον Τάσο, τον Μάνο και άλλους σε ένα βουνό. Εκείνοι με τα 12ρια και εγώ με το Nexstar 6SE. Έβλεπα 5-6 αντικείμενα, άλλαζα και 3-4 φακούς στο καθένα (άλλη πάθηση αυτή) και μετά το άφηνα να δει η γυναίκα μου και έκανα βόλτα στα τηλεσκόπια των άλλων. Γυρνούσα μετά από 20 λεπτά και στον φακό έβλεπα το ίδιο αντικείμενο. Έβλεπα άλλα 5-6 αντικείμενα και ξανά βόλτα. Ο μόνος χάρτης που χρησιμοποίησα ήταν ο Orion 600, μονοσέλιδος χάρτης όλου του ουρανού. Εκεί έβλεπα τα Messier και NGC που βρίσκονταν σε βολική θέση (γιαυτό είναι καλό να γνωρίζεις τους αστερισμούς ούτως ή άλλως) και απλώς πληκτρολογούσα τον αριθμό τους στο χειριστήριο. Σκέφτηκα πως το GOTO μου με τις ίντσες των τηλεσκοπίων των φίλων μου θα ήταν ένας εξαίρετος συνδυασμός. Μετά από 2 μήνες αγόρασα τις ίντσες και σύντομα θα αγοράσω και το GOTO.

Όταν καταλήξετε σε αυτό θα ανοίξουμε το άλλο μεγάλο θέμα και ουσιαστικότερο ίσως: "Είναι αλήθεια πως αν πλύνω το κάτοπτρό μου θα κερδίσω 1";".

Δεν χρειάζεται να απολογείται κάποιος που θέλει ή έχει GOTO. Όπως αρέσει στον καθένα. Αν θες μπορούμε να το συζητήσουμε κάπου, καθώς έχω τέτοιο και μπορώ να συγκρίνω. Από την άλλη ένα νέο άτομο οφείλει στον εαυτό του (όχι σε εμάς) να εξερευνά τις δυνατότητές του. Είναι ένα σημαντικότατο εχέγγυο για το μέλλον, όπως και κάθε είδους μάθηση. Και εγώ χαίρομαι να βλέπω παιδιά σαν τον Γρηγόρη και τον Μάκη να προχωρούν βασιζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις.

Μπράβο Μάκη! Ωραίο θέμα. Κάτι θα κάνω και εγώ.

ΟΚ, με έπεισες. Θα το πάρω. Τρίζει λίγο ο συμπλέκτης της πλευράς του εστιαστή, σκεπτόμουν να ψεκάσω με Λίθιο. Θα περιμένει μέχρι να πάρω το ψαρόλαδο.

Δεν λέω, χρήσιμο είναι. Και φθηνό. Μυρίζει όμως;

Sketch of Twilight Lunar-Planetary Conjunction, Jeremy Perez, 2010

April Night, Archibald Lampman, 1888 How deep the April night is in its noon, The hopeful, solemn, many-murmured night ! The earth lies hushed with expectation ; bright Above the world’s dark border burns the moon, Yellow and large; from forest floorways, strewn With flowers, and fields that tingle with new birth, The moist smell of the unimprisoned earth Comes up, a sigh, a haunting promise. Soon, Ah, soon, the teeming triumph! At my feet The river with its stately sweep and wheel Moves on slow-motioned, luminous, grey like steel. From fields far off whose watery hollows gleam, Aye with blown throats that make the long hours sweet, The sleepless toads are murmuring in their dream.

Μήπως εκτός των περιστεριών σιχαίνομαι και εγώ αυτή την μυρωδιά; Μου θυμίζει: "χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει''. Τώρα διάβασα το κατεβατό. Σαν άρθρο: "Οι αρετές του Windex'', υπό Gus Portokalos! Να δοκίμαζα Singer Oil ή σπρέυ λιθίου;

Χαίρομαι πραγματικά. Εδώ στο Λεκανοπέδιο πλέον δεν είναι εφικτό αυτό. Κάθε τόσο, ανάμεσα στα αυτοκίνητα που ενοχλούν σε μέτριο βαθμό υπάρχουν τα μηχανάκια με τις βγαλμένες εξατμίσεις, τα σκυλάδικα και τέκνο που τα βάζουν στην διαπασών στις 2:00 όσοι θέλουν να μοιραστούν την αγαπημένη τους "μουσική" ή την χαρά τους για το νεοαποκτηθέν subwoofer με όλον τον κόσμο (τι καλοί και ευκοινώνητοι άνθρωποι), οι ξεκούρδιστες ντήζελ των απορριματοφόρων και οι φωναχτές οδηγίες των υπαλλήλων καθαριότητας στον οδηγό, τα αλυχτήματα εκατοντάδων σκυλιών που τραγουδούν από ταράτσα σε στριμωγμένο μπαλκόνι τα blues της φυλακής τους και τόσα άλλα. Και αν στο τέλος κοιμηθείς θα σε ξυπνήσουν τα κομπρεσέρ και πάσης λογής ντεσιμπέλ οικοδομικών μηχανημάτων. Και ούτως ή άλλως περισσότερα αστέρια δεν θα δεις πέρα από τους φάρους των 1 και 2 mag. Ζείστε την εμπειρία όσοι και όσο μπορείτε.

Αν και όταν το συνέκρινα με τα αντίστοιχα τηλεσκόπια της Celestron (Nexstar 4, 5, 6) θεώρησα πως εκείνα υπερτερούσαν σε όλα τα σημεία, στην τιμή των 390-400 ευρώ που πωλούνται αυτή τη στιγμή στις μικρές αγγελίες θα έτρεχα να το αγοράσω. Ειδικά αν με ενδιέφερε κυρίως η παρατήρηση πλανητών από την πόλη.

Για την αποκατάσταση του θέματος. Σήμερα έλαβα ένα πακετάκι με όλα όσα έλειπαν από την προηγούμενη παραλαβή. Επιπλέον, σαν να διάβασε το μυαλό μου, πρόσθεσε ένα ζευγάρι βίδες για RDF (είχα παραγγείλει 3 ζευγάρια ενώ είχα 4 RDF, αλλά εκείνος δεν το γνώριζε!) και 4 καπάκια κάννης 1.25" (είχα κάνει λάθος στην παραγγελία και είχα διαγράψει τα 8 καπάκια που ήθελα να παραγγείλω). Δεν μπορώ να έχω πλέον αμφιβολίες για την ηθική διάθεση του ανθρώπου αυτού και προφανώς ο φόρτος εργασίας του οδήγησε στις ανωμαλίες που παρατηρήθησαν. Συνιστάται. Φθάνει να οπλιστείτε με υπομονή.

Όσοι αναφέραμε την στρωματσάδα έχουμε περάσει τα 40. Τι κρίμα που έχει σχεδόν εξαφανισθεί αυτή η πρακτική.

Και εγώ δεν είχα ιδιαίτερα παράπονα από το παράξενο μέταλλο του Saxon. Βέβαια η μηχανική του απαρτίωση δεν ήταν πρώτης ποιότητας, αλλά ούτε και μη λειτουργική. Το μειονέκτημα του δικού μου ήταν ο κάθετος στην διαδρομή της δέσμης στόχος. Ενώ στο 5ρι δεν αντιμετώπιζα πρόβλημα, με τα μακρά τηλεσκόπια έπρεπε να σηκώνομαι για να βλέπω. Φυσικά αυτό διορθώθηκε καθώς τα περισσότερα που κυκλοφορούν πλέον έχουν στόχο υπό γωνία 45 μοιρών. Τα Saxon νομίζω πως είναι die cast ενώ στα Glatter είναι εμφανής η χρήση μηχανικού τόρνου, ή κάνω λάθος; Ένα άλλο όργανο που μοιάζει μηχανικά με αυτά είναι το Farpoint. Από την άλλη, η τεχνική με τον Barlow ακυρώνει τις διάφορες αδυναμίες των ευθυγραμμιστών δέσμης laser. Μπορείς να ευθυγραμμίσεις το δευτερεύον με Chesire ή ανάλογη μέθοδο και να χρησιμοποιήσεις οποιονδήποτε laser με τον Barlow. Εφόσον αυτό ισχύει τα αποτελέσματα θα είναι ικανοποιητικά με οποιαδήποτε μέθοδο. Φυσικά η ευκολία και η ποιότητα κατασκευής είναι άλλες παράμετροι που εξακολουθούν να διαφοροποιούν τις μεθόδους.

Όσο η συζήτηση είναι κόσμια και ευσεβής, δεν υπάρχει λόγος να παρέμβει. Τι άλλο προτείνετε για το 12'' Flextube; Έχω στα σχέδια τον ES82 30 και Delos 8 & 6 (αν κυκλοφορήσει , χωρίς να αποκλείω τους 10 & 5 (αν κυκλοφορήσει 5), ή τους Pentax 10, 7 & 5. Και το Goto φυσικά. Σιγά- σιγά.

Δεν μπορώ να απαντήσω άμεσα στο ερώτημα του Πάνου, αλλά πιστεύω πως ισχύει ο γενικός κανόνας. Υπάρχει ένα ελάχιστο προδιαγραφών για να γίνει μια δουλειά. Υπάρχει ένα μέγιστο προδιαγραφών που σε καμμιά περίπτωση δεν εξασφαλίζει την τελειότητα, αλλά προσφέρει το καλύτερο που μπορεί να προσφερθεί. Συνήθως όμως σε μία κατηγορία, αφού οι ίδιες τιμές μπορεί να επιδεινώνουν τις επιδόσεις σε μια άλλη κατηγορία. Και υπάρχουν οι ενδιάμεσες τιμές προδιαγραφών που εξασφαλίζουν, κβαντωμένα συνήθως, καλές επιδόσεις με ευχρηστία ή καλή σχέση τιμής απόδοσης κλπ. Ας πούμε με τα αυτοκίνητα ένα παράδειγμα. Υπάρχει το 2CV από την μία. Κάνει την δουλειά, τι άλλο να πει κανείς; Αποδεδειγμένα. Υπάρχουν τα κορυφαία αυτοκίνητα. Τι βλέπουμε εδώ; Υπάρχει η εκάστοτε πρωταθλήτρια της F1. Αυτή είναι η καλύτερη δυνατή εφαρμογή στο πεδίο "δρόμος ταχύτητας μέσων αποστάσεων με ανεφοδιασμό και τεχνική υποστήριξη χωρίς απαιτήσεις φορτίου". Το ίδιο αυτοκίνητο δεν είναι το ιδανικό για dragster, ούτε για Paris Dakkar, ούτε για μεταφορά μιας οικογένειας, ούτε για μεταφορά VIP, ούτε για μεταφορά Containers. Υπάρχουν άλλα καλύτερα δυνατά αυτοκίνητα σε εκείνα τα πεδία. Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλές υλοποιήσεις οι οποίες συνήθως πωλούν και (πολύ) περισσότερο καθώς ικανοποιούν καλύτερα ένα ευρύτερο φάσμα αναγκών. Το δικό μου, το Hyundai Matrix είναι ένα παράδειγμα, σε καμμία περίπτωση δεν είναι τέλειο αλλά κάνει πολλά πράγματα και δεν ζητάει πολλά πράγματα και έχει πουλήσει τόσο που η βιομηχανία διστάζει να το ανανεώσει. Αν θέλεις ένα κάπως πιο γρήγορο και κάπως πιο μεγάλο και κάπως πιο μουράτο θα πάρεις ένα Opel Zafira, αν είσαι πουρίστας ένα Renault Espace κλπ, κάνοντας όμως παραχωρήσεις, όπως δυσκολότερο παρκάρισμα και και περισσότερη βενζίνη. Ακόμη και με την Mercedes κάνεις παραχωρήσεις. Έτσι είναι και τα τηλεσκόπια. Δεν υπάρχει "το καλύτερο" και αν υπάρχει αυτό δεν θα είναι ένα Obsession αλλά ένα επαγγελματικό κάπου στην Χιλή ή σε τροχιά. Και με εκείνο θα κάνεις παραχωρήσεις φυσικά (κόστος, μέγεθος, πολυπλοκότητα). Εγώ δεν θέλω 2CV, ούτε Ferrari, ούτε Mercedes. Κινούμαι από Hyundai μέχρι Alfa Romeo και όχι μόνο με κριτήρια κόστους. Που θα βάλεις το 12ρι στην Ferrari, μου λες; Ονομάζω αυτή την διαδικασία επιλογής "αναζήτηση της χρυσής τομής". Φυσικά η χρυσή τομή δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και το τέλειο, αναζητώντας όμως την χρυσή τομή ή το τέλειο μπορείς να λάβεις μια ικανοποιητική προσέγγιση, όπως αναζητώντας το Eldorado οι Conquistadores ανακάλυψαν νέους κόσμους. Πέραν αυτών, το τηλεσκόπιο δεν είναι μια συσκευή όπως το πλυντήριο. Πρόκειται για μια "μηχανή" η οποία επεκτείνει τις δυνατότητες του χρήστη σε τέτοιο βαθμό που εκείνος να ταυτίζεται εν μέρει μαζί της. Όπως συμβαίνει και με την μοτοσυκλέτα ή το αυτοκίνητο. Έχετε δει κανέναν να βάζει ζαντολάστιχα στο πλυντήριο ή τον φούρνο μικροκυμάτων; Παρόλο που οι συσκευές αυτές επιτελούν απαραίτητες εργασίες, συνδέονται με την ανάγκη, την υποχρέωση, τον μόχθο. Το αυτοκίνητο, το αεροπλάνο και το τηλεσκόπιο προσδίδουν υπερφυσικές ιδιότητες στον άνθρωπο, προσφέρουν νέους βαθμούς ελευθερίας. Ταυτίζεσαι, τους αποδίδεις χαρακτηριστικά, τα υπερασπίζεσαι στα forum, τα βαπτίζεις, τα καθαρίζεις, τα αγαπάς, τα χαϊδεύεις, τα προτυποποιείς και ένα σωρό άλλα. Όταν μπαίνω στο Matrix μου δεν με ενδιαφέρει πως το βλέπουν οι άλλοι, αφού εγώ νιώθω πως γινόμαστε ένα, ένα είδος Κενταύρου. Όταν βλέπω μέσα από την Κατερίνα με έναν Nagler T4 ο οποίος σχεδόν εξαφανίζεται δεν με πολυενδιαφέρει αν είναι το τέλειο τηλεσκόπιο, αισθάνομαι πως αποκτώ μια υπερφυσική ιδιότητα, πως το μάτι μου είναι εκείνο που βλέπει τον Κρόνο. Αν θέλω να τον δω τέλειο θα δω φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Εκείνο που έχει σημασία είναι το βίωμα. Όπως το βίωμα να βλέπω από 2 μίλια απόσταση ένα πλοίο που δεν χωρούσε στο οπτικό πεδίο του τηλεσκοπίου μου, με τα F18, τα ιπτάμενα ραντάρ, τους τεχνικούς με τις color coded στολές και τον τύπο με τα κίτρινα που έκανε χαλαρό τρέξιμο στο κατάστρωμα, καθόλου δεν μειωνόταν από το γεγονός του οτι χρησιμοποιούσα ένα τηλεσκόπιο των 100 ευρώ. Και εννοείται πως, όπως διαφορετικοί άνθρωποι αγοράζουν διαφορετικά αυτοκίνητα, έτσι αγοράζουν και διαφορετικά τηλεσκόπια ή διαφορετικούς φακούς. Και εννοείται πως η διαδικασία ιδιοποίησης του εξοπλισμού σου μπορεί να συμπεριλαμβάνει την τροποποίησή του ή την προικοδότησή του χωρίς προφανές και αδιαμφισβήτητο όφελος, πέραν του οτι ασχολήθηκες μαζί του. Ας πούμε πως είμαστε τηλεσκοπιοκάγκουρες αν προτιμάτε. Τώρα, μην τυχόν και βρεθεί κανένας να μου πει πως είμαι off topic στο θέμα αυτό γιατί, μα την Κατερίνα, έτοιμη την έχω την ένεση.

Αυτό ακριβώς διάβασα 1 μήνα πριν πάρω το πρώτο μου τηλεσκόπιο. Συνιστάται ανεπιφύλακτα. Ψήφισα συνδυασμό. Από μικρό παιδί είχα ενδιαφέρον, αρχικά με το διάστημα -μεγάλωσα την ηρωική εποχή του διαστήματος και η περιπέτεια του Apollo 13 είναι μία από τις πρώτες μου αναμνήσεις- και αργότερα με την αστρονομία, χαζεύοντας τις προ- Hubble αστροφωτογραφίες του περιοδικού Πτήση & Διάστημα επί 10ετίες. Προσφάτως τα εναύσματα ήταν τα εξής 1. Οι συζητήσεις με τον φίλο και εξαίρετο συνάδελφο, αστροφωτογράφο Βαγγέλη Καφετζόπουλο 2. Η θέα του νυκτερινού ουρανού σε ένα συνέδριο στην Καππαδοκία όπου συμμετείχαμε ως ομιλητές, ένα πρόχειρο μάθημα ουρανογραφίας και οι αναμνήσεις του νυκτερινού ουρανού της παιδικής μου ηλικίας (στρωματσάδα στην βεράντα) που μου ξύπνησαν. Βλέπετε, η σταδιακή φωτορρύπανση δεν μου επέτρεψε να καταλάβω την μεταβολή των συνθηκών αυτών και η εμπειρία ήταν αποκαλυπτική. Ο ουρανός τώρα εκεί (σεληνιακό και το τοπίο για όποιον δεν έχει πάει) μοιάζει με τον ουρανό που είχαμε 30-40 χρόνια πριν εδώ. 3. Η πρόσφατη εντατική ενασχόλησή μου με την Γεωλογία. Ένας τομέας με τον οποίο ασχολούμαι επί 20ετία και είχε φουντώσει προ 6ετίας. Έχοντας συμπληρώσει μια αξιόλογη συλλογή μικροδειγμάτων ορυκτών το έριξα στο διάβασμα. Εδώ και εκεί, διαβάζοντας για την Γη, συναντούσα το διάστημα. Επειδή Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΝΗΤΗΣ! 4. Η αγάπη μου για τα αεροπλάνα και τα πλοία, ιδίως τα πολεμικά, χρονολογείται από αμνημονεύτων ετών. Όταν μετακόμισα στην Καστέλα αγάπησα την κυκλική "γωνιά" του μπαλκονιού μου, που τότε την ονόμαζα παρατηρητήριο και σήμερα "Γκιοζλεμεβί". Από εκεί παρατηρούσα τα πλοία (την ναυτική εβδομάδα) και τα αεροπλάνα (τα Red Arrows) που περνούσαν και αποφάσισα πως οπωσδήποτε θα αγόραζα ένα διοπτρικό για να μελετώ από απόσταση. Σήμερα με το ST80 θαύμασα το αεροπλανοφόρο USS Enterprise (CVN-65), το μακρύτερο πλοίο στην γη (νομίζω πως είναι ακόμη) και ένα καταδρομικό κλάσης Ticonderoga που σύμφωνα με τον αριθμό του είναι το USS Vicksburg (CG-69). Άσχετο με την αστρονομία αλλά τα διοπτρικά τηλεσκόπια και τα κιάλια εκπληρώνουν άριστα αυτόν τον διπλό ρόλο. Φυσικά έβλεπα το StarTrek και το Space 1999 και το Star Wars και τον Sagan (και τον Cousteau και τον Morris) και ήθελα να γίνω αστροναύτης και διάβαζα Heinlein και Philip Dick και, και, και...

Μπορεί να είναι ωραία τα ΟΟ και εξαίρετα τα Obsession, αλλά το Premium που θα διάλεγα εγώ είναι το Teleport, 12.5''-14''. Λέω ''θα διάλεγα'' αλλά ψεύδομαι εν μέρει. Το SW 8'' μου εξορίσθηκε στην σοφίτα του εξοχικού, ενώ το SW 12'' έγινε αποδεκτό με θαυμασμό καταμεσίς στο σαλόνι, δίπλα στο άλλο κόσμημα, το Nexstar 6SE. Έτσι τα ''θερμοσίφωνα'' είναι verboden για μένα και ακόμη περισσότερο τα truss που χρειάζονται τόσην ώρα στήσιμο. Αν και πωλήθηκαν σε εξωφρενικές τιμές 16'' Lightbridge και ΟΟ 12''- 14'' δεν τα πήρα και μερικά ουδείς τα πήρε. Μέχρι να (και εάν) μου κάτσει ένα Teleport το 12'' Flextube είναι το ιδανικό Grab n' Go για μένα, τόσο που ξέχασα πότε χρησιμοποίησα το 5.1 Flextube τελευταία φορά. Και έχει και εξαιρετικές κριτικές και από Αμερικανούς και ANZACs. Και γίνεται και GOTO (πάει και το Nexstar τότε). Όσο για τις βελτιώσεις, έχετε καταλάβει πως το διασκεδάζουμε, έτσι; Το αντίβαρο το έχω μόνιμα ψηλά στον κάτω κλωβό και το ζύγισμα επιτρέπει να δουλεύω τα μισόκιλα (Τ4, ES9). Όταν βάζω το ES20 (και κάποια στιγμή το ES30) το κυλώ με το χέρι προς το κάτοπτρο.