kkokkolis

Αυτούς του γαλαξίες μπορείς να τους δεις, τους έχω δει και με κιάλια, ακόμη και με ένα ETX70 (στον Κιθαιρώνα). Τέτοιοι εύκολοι γαλαξίες είναι καμιά 10ριά περίπου όλοι και όλοι. Βέβαια το 2003 η φωτορρύπανση ήταν λιγότερη, όσο πάνε τα πράγματα χειροτερεύουν. Ένα διοπτρικό 104mm ισοδυναμεί με καταδιοπτρικό ή νευτώνιο 135-140mm. Δεδομένου πως έχω δει στο Αλεποχώρι τέτοια αντικείμενα με νευτώνιο 130mm θα έλεγα πως ναι. Βέβαια ο συγγραφέας λέει πως έχει βελτιώσει τις τεχνικές του και βλέπει λεπτομέρειες. Ας βελτιώσουμε και εμείς τις δικές μας. Οι περισσότεροι γαλαξίες χρειάζονται κάτι παραπάνω πάντως.

Καλή επιτυχία Γρηγόρη και σε όλους το ίδιο.

Αν κατάλαβα καλά δεν θα δούμε ολόκληρο το φαινόμενο. Ο ήλιος ανατέλλει στις 6:00πμ και το φαινόμενο λήγει 7:49πμ (ΠΩ +3);

Γράψτε λάθος.

Επειδή η Palm, όπως και η Psion, εγκλωβίστηκαν σε ένα απαιτητικό Geek κοινό και έχασαν όλους εκείνους που θαμπώνονται με καθρεπτάκια και χαντρούλες. Και η Handspring δεν βρήκε τα κεφάλαια να διαδώσει τα Palm Smartphone της ώστε να επενδύσει εκ νέου, αντιθέτως προς τις Nokia και Ericsson. Και η Sony ξαφνικά αποφάσισε πως δεν την ενδιαφέρει να επεκτείνει την κυκλοφορία των εκπληκτικών Clie -είχε μονοπώλιο σε videogames, τηλεοράσεις, βιντεοκάμερες, σίγουρα χρήματα- αφήνοντας ολομόναχο το PalmOS απέναντι στον μονοπωλιακό υπεργίγαντα του Bil Gates, ο οποίος αντιγράφοντας την αλάνθαστα φθηνή (με κάθε σημασία της λέξης) τακτική της ανάπτυξης των Windows 95 επάνω σε θεμέλια DOS κατασπάραξε μεν το PalmOS αλλά δεν κατόρθωσε να συγκινήσει την νοικοκυρά με τα δύσχρηστα δεινοσαυράκια του και ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για την Fahisonistapple. Πεθαίνοντας μέσα στο φέρετρο της HP τα Windows αναφώνησαν στον αιώνιο αντίπαλο: Από τα μονοπώλια να το' βρεις. Και εγένετο Android. Και τώρα εγώ, κατακλυσμένος από νοσταλγικές αναμνήσεις του υπέρτατου Vx αναγκάζομαι να σχεδιάζω την αντικατάσταση του Aino και του iPAQ από ένα δηλητηριασμένο μήλο, ελπίζοντας ως έσχατη σανίδα σωτηρίας από τον ολοκληρωτικό εξευτελισμό να μην αναγκαστώ να το αποκτήσω σε λευκό. Επειδή απλώς δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Πού είναι η γραφίδα; Οι ρυθμίσεις; Οι βάσεις δεδομένων; Τρώει ο ένας τον άλλον σε αυτό το καπιταλιστικό πανηγύρι, εκτός αν τα βρουν μεταξύ τους και συμφωνήσουν την αρμονική (αλλά εύθραυστη) συνύπαρξη σε ένα trust: Θα τα βάφω εγώ πορτοκαλί και εσύ μπλε. Θα τα αγοράζουμε από τους κινέζους και θα τα πουλάμε σαν να κατασκευάστηκαν στην Στουτγκάρδη. Θα έχουμε θύρα RS232, γιατί να μπαίνουμε σε έξοδα και να διευκολύνουμε την ανάπτυξη συμβατών εξαρτημάτων και ανοικτού κώδικα; Θα τα μοιραζόμαστε οι δυό μας και όποιος θέλει κάτι καλύτερο θα το πληρώνει ακριβά, πολύ ακριβά.

Sternenfall -Chute d’étoiles, Anselm Kiefer, Exposition Monumenta 2007 "The exhibition at the Grand Palais is called Sternenfall. It's a title I gave to some of my paintings years ago. The title encompasses the birth and death of the universe with all these stars that are born and die every day like human beings. 100 million years for a star is maybe like a minute for us. The time scale is different. And when a star dies, it explodes and becomes incandescent, white, exploding and sending all sorts of debris and dust into the universe at unimaginable distances. This matter comes together, coagulates and forms a new star, another star. Sternenfall speaks of this universal metabolism, this metabolism of nature and stars. The title encompasses not just our lives but the universe." Anselm Kiefer

La chute des étoiles, Leconte de Lisle, 1862 Tombez, ô perles dénouées, pâles étoiles, dans la mer. Un brouillard de roses nuées émerge de l'horizon clair ; à l'orient plein d'étincelles le vent joyeux bat de ses ailes l'onde que brode un vif éclair. Tombez, ô perles immortelles, pâles étoiles, dans la mer. Plongez sous les écumes fraîches de l'océan mystérieux. La lumière crible de flèches le faîte des monts radieux ; mille et mille cris, par fusées, sortent des bois lourds de rosées ; une musique vole aux cieux. Plongez, de larmes arrosées, dans l'océan mystérieux. Fuyez, astres mélancoliques, ô paradis lointains encor ! L' aurore aux lèvres métalliques rit dans le ciel et prend l'essor ; elle se vêt de molles flammes, et sur l'émeraude des lames fait pétiller des gouttes d'or. Fuyez, mondes où vont les âmes, ô paradis lointains encor ! Allez, étoiles, aux nuits douces, aux cieux muets de l'occident. Sur les feuillages et les mousses le soleil darde un oeil ardent ; les cerfs, par bonds, dans les vallées, se baignent aux sources troublées ; le bruit des hommes va grondant. Allez, ô blanches exilées, aux cieux muets de l'occident. Heureux qui vous suit, clartés mornes, ô lampes qui versez l'oubli ! Comme vous, dans l'ombre sans bornes, heureux qui roule enseveli ! Celui-là vers la paix s'élance : haine, amour, larmes, violence, ce qui fut l'homme est aboli. Donnez-nous l'éternel silence, ô lampes qui versez l'oubli !

Απολύτως. Η σύγκριση όμως είναι αποκαλυπτική και για την επιδείνωση της φωτορρύπανης.

Θα μπορούσαν να τα συμπεριλάβουν και οι Meade- Celestron- Synta αν δεν επέμεναν να προσφέρουν ηλεκτρονικά των 80's (άκου RS232 το 2012!) με οπτικά του 21ου αιώνα. Τι θα κόστιζε μια υποδοχή SD για επιπλέον καταλόγους (και USB και μια μονόχρωμη κόκκινη οθόνη 256 διαβαθμίσεων με χάρτη real time). Τι πάμε και αγοράζουμε; Αν ήταν κινητά αυτά ούτε Πακιστανός δεν θα τα καταδεχόταν. Κοιμούνται όρθιοι αυτοί οι γίγαντες της ερασιτεχνικής αστρονομίας.

Θα σου κάνω παρέα. Σκόρπισα τα χρήματα του GOTO σε 2 φακούς και 1 τηλεσκοπιάκι και θα είμαι αυτόχειρ αυτό το καλοκαίρι. Σχετικά με τον τρόπο αναζήτησης ένα έχω να πω: το GOTO είναι φίλος μας.

Ίσως ισχύει. Έχει γίνει τεράστια κουβέντα γιαυτό. Εγώ βλέπω μια διαφορά μεταξύ TV και BGO αλλά πιθανώς είναι Placebo, επειδή πρώτα το διάβασα και μετά το είδα. Επίσης ο Delos που υποτίθεται είναι cool δεν διαφοροποιήθηκε από τους υπόλοιπους TV στα μάτια μου. Αμφιβάλω αν διαφορά 2% είναι αντιληπτή από το ανθρώπινο οπτικό σύστημα και ειδικά των ανδρών. Σύμφωνα με τις συνήθεις αθρώπινες κατανομές η μεγάλη πλειοψηφία δεν θα έχει αυτήν την διαριτική ικανότητα, ιδίως αν δεν έχει εκπαιδευτεί να την αντιλαμβάνεται. Ο καταρράκτης επίσης, του οποίου ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται την σημασία, μετατοπίζει τα χρώματα προς το κίτρινο. Αυτό δεν ισχύει για σένα αλλά προοδευτικά για όσους περάσαμε τα 40. Είναι άτοπο να αναλύεις τον άνθρωπο ή το όποιο έμβιο ον με όρους χημείας, φυσικής ή μαθηματικών. Αυτό επειδή στα έμβια υπάρχει ένα υψηλότερο επίπεδο απαρτίωσης που μπορούν να μελετήσουν μόνο η συστημική και κυβερνητική επιστήμη. Αυτό που βλέπει η ''όραση'' το τροποποιεί η ''αντίληψη''. Έτσι το μηχάνημα θα διακρίνει την διαφορά του 2%, ο άνθρωπος όχι απαραιτήτως. Οι επιστρώσεις όντως έχουν διαφορές αν και συνήθως οι εταιρίες κρατούν μυστική την σύστασή τους λες και πρόκειται για θωράκιση αρμάτων μάχης. Οι χημικές ενώσεις είναι πολύ διαπερατές από την ακτινοβολία αλλά και ανακλούν μια στενή ζώνη, συνήθως προς το πράσινο ή ιώδες.

Η αγγελία δεν είχε τις εστιακές που ήθελες. Την ανήρτησα για να δεις τους προσοφθάλμιους φακούς των Pentax XW & Vixen LVW. Οι Pentax έχουν τεράστιο φακό!

http://www.astromart.com/classifieds/details.asp?classified_id=779457

http://www.astromart.com/classifieds/details.asp?classified_id=779457

Τι σύμπτωση! Εκείνη η πλατφόρμα κόστισε αρχικά 700 ευρώ, όσα το GOTO του 12''. Η άλλη είναι φθηνότερη. Αλλά εσείς Παναγιώτη και Τάσο δεν με συμβουλεύατε όταν ξεκινούσα να μην αγοράζω τα φθηνά εξαρτήματα επειδή κάνουν κάποιες παραχωρήσεις; Ποιές παραχωρήσεις να κάνει αυτή της TS άραγε;

Προσθέτουν κάποιο ύψος (καλό αυτό) αλλά και κάποια κλίση (κακό αυτό). Κλίση = λόξα. Ζύγισμα. Πολική ευθυγράμμιση, χονδροειδής έστω. Χμ! Αφού το θες, δοκίμασέ το. Αν υπάρξει καλοκαίρι και δεν πάμε κατευθείαν σε φθινόπωρο θα έχουμε την ευκαιρία εις το βουνό ψηλά εκεί να κάνουμε μια μικρή δοκιμή με το αυθεντικό GOTO ως προς το tracking και την πρακτικότητα. Πάντως θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί αυτή η ιδέα δεν πουλά και τόσο. Και γιατί μερικοί έφτιαξαν μια πλατφόρμα και δεν την χρησιμοποιούν.

Επειδή ρωτήσαμε και εμείς όσο έλειπες, η απάντηση είναι εδώ

Ναι Πάνο, διαγώνιος Amici 45 μοιρών, αυτό είναι που χρειάζεται. Και οι εξειδικευμένες διόπτρες τέτοια διαμόρφωση έχουν. http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=521 Σχετικά με την επίγεια τώρα, ιδού το πρόβλημα. Έχεις χαμηλές μεγεθύνσεις όρθιος και καθιστός σε μια υψαζιμουθιακή λογική συντεταγμένων. Στην ημερήσια όμως ενώ γενικά παρατηρείς σχετικά οριζοντίως, όταν είσαι σε βουνό ή μπαλκόνι αντιστρέφονται οι όροι και ο φακός βλέπει στα ουράνια οπότε πρέπει να κατέβει το συνολικό ύψος. Αν πάλι βάλεις κιάλια που δεν έχουν διαγώνιο θα πρέπει να ανέβει ακόμη υψηλότερα το ύψος για να παρατηρήσεις. Ενώ στην αστρονομία μπορείς μεν να ακολουθήσεις την υψαζιμουθιακή λογική αλλά ο τρίποδας γενικά είναι σταθερά χαμηλότερος (αφού το διοπτρικό στοχεύει ψηλά, άρα ο διαγώνιος βρίσκεται χαμηλά). Ωστόσο οι μεγεθύνσεις είναι υψηλότερες και άρα χρειάζεται μεγαλύτερη σταθερότητα (δηλαδή χαμηλό κέντρο βάρους του τρίποδα και υλικό μεγάλης ακαμψίας) αλλά και μικρομετρικές ρυθμίσεις καθώς μια ελαφρότατη απόκλιση αρκεί για να εξαφανισθεί το αντικείμενο από το πεδίο σου και άντε να το ξαναβρείς. Για την επίγεια παρατήρηση χρειάζεσαι έναν σχετικά σταθερό τρίποδα, με κεντρική δοκό που να ανεβαίνει ψηλά, ξεκλείδωτο αζιμούθιο και ένα χειριστήριο στον άξονα ύψους που να στοχεύει με ευκολία και να κλειδώνει γρήγορα με μια εύκολη κίνηση χαμηλής ισχύος και μικρής διαδρομής. Σ= Καλός φωτογραφικός τρίποδας με κεφαλή από την απλή 3D έως και με ανάρτηση λαδιού. Για την επουράνια φωτογράφιση χρειάζεσαι μια καλή ισημερινή με autotracking. Για την επουράνια παρατήρηση χρειάζεσαι μια σταθερή υψαζιμουθιακή με χειριστήρια μικρομετρικών ρυθμίσεων. Όπως βλέπεις οι προδιαγραφές διαφέρουν σε κάθε περίπτωση. Το χειρότερο είναι πως στην Ελληνική αγορά όλες οι σταθερές στηρίξεις δεν διαθέτουν μικρομετρικές ρυθμίσεις (πχ AZ4, AZ5) και όλες εκείνες που διαθέτουν δεν είναι σταθερές (AZ3, MiniPorta) ή και δεν ανεβαίνουν σε ύψος (Porta). Υπάρχει ένα κενό στην αγορά. Όταν βρεθεί στήριξη που να κάνει το ίδιο καλά και τις δυο δουλειές να το πείτε και σε εμένα. Το ψάχνω και εγώ ακόμη. Κοίτα: Οι ορνιθολόγοι επιλέγουν φωτογραφικούς τρίποδες με καλές κεφαλές: http://www.birdforum.net/forumdisplay.php?f=451

Όπως είπα και πριν υπάρχουν 2 καλές επιλογές. 1. Να αγοράσεις έναν αχρωματικό Carton 60mm και να φτιάξεις μόνος όλα τα υπόλοιπα, χρησιμοποιώντας μια καλή βάση. 2. Να πάρεις ένα 66ED ή SD f/6. Με Powermate στο δικό μου έχω 1000mm εστιακή (f/15) και απίθανη εικόνα στους πλανήτες, ενώ το μήκος του είναι μηδαμινό.

Το ίδιο άρθρο λέει πόσο καλός είναι ο zoom. Μήπως έχουν πάθει κάτι τα μηχανικά μέρη του δικού σου; Ας πούμε, μήπως έχουν κλίνει οι αντικειμενικοί φακοί; Ενδέχεται να ευθύνεται και η ευθυγράμμιση. Τον έχεις δοκιμάσει σε άλλο τηλεσκόπιο; ΥΓ: Σε αυτήν την αγγελία υπάρχουν 2 φωτογραφίες όπου μπορείς να δεις την διαφορά ανάμεσα στον προσοφθάλμιο φακό του Vixen και του Pentax (2η και 3η φωτογραφία).

Θα γίνει πιο συχνή χρήση o 10 κατά την γνώμη μου. Θα έχεις μεγέθυνση 120x, κόρη εξόδου 1.67mm, πεδίο 0.58 μοίρες (ένα φεγγάρι με λίγη κορνίζα). Είσαι μέσα στο παράθυρο για Deep Sky. Ότι θα στοχεύει ο εσώτερος κύκλος του Telrad θα βρίσκεται στο πεδίο σου. Ο 7 θα είναι καλύτερος για πλανήτες, όταν όμως το seeing θα είναι κακό ή δεν θα έχεις πετύχει τόσο την ευθυγράμμιση θα κάθεται στο κουτί του λυπημένος.

Το ευκολότερο ίσως αντικείμενο βαθέως ουρανού είναι ένα νεφέλωμα, το Μ42 του Ωρίωνα. Είναι όμως χειμερινό αντικείμενο και έχει δύσει πια. Δοκίμασε τον Δακτύλιο, M57. Φαίνεται και από την πόλη, προσπάθησε όμως να έχεις τουλάχιστον 100x. Αν παρατηρήσεις μετά τα μεσάνυκτα θα δεις αρκετά στον Τοξότη, όπως της Λιμνοθάλασσας Μ8, το Ωμέγα Μ17 και το Τρισχιδές, Μ20. Όλα εύκολα ακόμη και από την πόλη, αλλά σε σκοτεινό ουρανό είναι υπερθέαμα. Εννοείται πως το φεγγάρι γέμισε αρκετά και θα πρέπει να περιμένεις 2 εβδομάδες ακόμη. Με αυτά τα αντικείμενα ένα φίλτρο UHC ή OIII βοηθά, αν και δεν είναι απαραίτητο. Σαν το σκοτάδι τίποτε.

Για τηλεσκόπια f/5-f/7 ισχύει. Όχι αυστηρώς 13mm, 10-15mm δουλεύουν καλά.

Αν υποθέταμε πως και οι δύο είναι οπτικά τέλειοι τότε ο Pentax δίνει μεγαλύτερη μεγέθυνση, έχει μεγαλύτερο AFOV και αμελητέα μικρότερο TFOV, καλύτερη σχεδίαση και εργονομία με το παρέκταμά του και το σχήμα του, μεγαλύτερης διαμέτρου φακό, υψηλότερη τιμή μεταπώλησης, περισσότερες ευνοικές δοκιμές και αναφορές χρηστών. Ο Vixen είναι κάπως φθηνότερος, αν και έχει ακριβύνει τα τελευταία χρόνια. Ακόμη δυσκολεύεσαι;

Είναι τόσο υποκειμενικό. Εγώ αντιθέτως αγαπώ πολύ τον zoom (MkII) μεταξύ 12-8 και καθόλου μεταξύ 24-20. Ουσιαστικά ελάχιστα χρησιμοποιούσα τους Hyperions 13-10-8 και τους έδωσα. Ο Pentax 20 XW, όπως και ο 14, έχουν δυσφημιστεί για καμπύλο πεδίο και ελάχιστοι τους έχουν. Ο Κυριάκος έχει τον 14XW. Οι δημοφιλείς είναι οι 10-7-5 και τους 2 πρώτους μόνο έχω δει, σύντομα. Ο Τάσος που του ανήκουν σου απήντησε ήδη. Από αυτούς που έχω ο ίδιος και έχουν δοκιμαστεί έως και σε 9 τηλεσκόπια, όλων των ειδών, f/4-f/13 μπορώ να αντιπροτείνω τον Delos 10-8-6 (ο 8 από φθινόπωρο αλλά δεν αναμένεται χειρότερος του 10) και τον ES100 9mm. Μιλάμε για μήλα και πορτοκάλια. Διαφορετική αίσθηαη αλλά το ίδιο καλές και οι 2 σχεδιάσεις. Φυσικά υπάρχουν και οι Ethos 10-8-6 εκεί αλλά το κόστος εκτοξεύεται. Στις μεγάλες εστιακές αν περάσεις στις 2'' αυξάνονται οι επιλογές. Εδώ μπορώ να προτείνω τον ES100 20. Πρόκειται για μαγευτική εμπειρία. Ο Nagler 22 T4 μου αρέσει αν και στα άκρα του πεδίου δυσκολεύεται. Χωρίς να τους έχω δει έχουν καλή φήμη οι TV Ethos 21 και Nagler 20 T5. Και ο Panoptic 24 φυσικά. Νομίζω πρώτα πρέπει να αποφασίσεις αν προτιμάς φακούς με σταθερά υψηλό eye relief (Nagler T4, Delos, Radian, Pentax XW, XF, Vixen LVW, Baader Hyperions κλπ) ή με μικρότερο (Nagler T5, T6, Panoptic, ES 68, 82, 100). Άλλοι προτιμούν τους μεν, άλλοι τους δε, εγώ αμφότερους. Κατόπιν αν θέλεις πεδίο 70, 80 ή 100 μοιρών και αν θα περιοριστείς στις 1.25''. Έπειτα τα πόσα χρήματα μπορείς να δώσεις και τι παραχωρήσεις θα κάνεις. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου έμπειρο αλλά έχουν περάσει από τα χέρια μου 10 τηλεσκόπια και 30 φακοί, έχω δει και καμμιά 10ριά ακόμη. Ο ωραιότερος που έχω δει -ίσως υπάρχει το Placebo του καινούριου κοσκίνου- είναι ο TV Delos 10, δεν βρήκα ακόμη ένα σφάλμα στο πεδίο (δηλαδή βρήκα, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους). Ο αγαπημένος μου ο Nagler 22 T4, η εμπειρία είναι αυτό που λέμε ''χαλλλαρά''. Ο εντυπωσιακότερος ο ES100 20, σου έρχεται να σταυροκοπηθείς. Θα μπορούσες να αντικαταστήσεις τους παραπάνω με Pentax XW, Vixen LVW και Ethos 21 αντιστοίχως, οι διαφορές τους ίσως υπερεκτιμώνται. Αν είσαι έτοιμος να δώσεις 300 ευρώ για έναν φακό είναι δύσκολο να μην σε ικανοποιήσει.