kkokkolis

Ναι, είναι καλύτερος από τους απλούς Plossl. Έχει καλύτερες επιστρώσεις και μεγαλύτερο πεδίο. Η διαφορά από τις 52 στις 68 μοίρες είναι μεγάλη. Επειδή η επιφάνεια ενός κύκλου είναι πr2 (τετράγωνο) ο Hyperion 24 σου δείχνει 1.7 φορές μεγαλύτερη επιφάνεια! Έχει ελαφρώς μεγαλύτερο πραγματικό πεδίο από τον Plossl 32mm σε μεγέθυνση 1.33 φορές μεγαλύτερη και φαινομενικό πεδίο 1.7 φορές μεγαλύτερο, όπως είπαμε. Και είναι πολύ φωτεινό, περισσότερο από τον Zoom και τους άλλους Hyperions. Μερικοί άνθρωποι δεν είναι ευχαριστημένοι από τον Hyperion 24 καθώς, επειδή δεν διαθέτει barlow όπως οι υπόλοιποι Υπερίωνες στα άκρα διακρίνεται κάποιος αστιγματισμός σε γρήγορα τηλεσκόπια. Εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου, όχι μόνο στο 8ρι f/6 αλλά ούτε και στο 12ρι f/4.9. Με ενοχλεί στον ερευνητή μου που είναι f/4. Εναλλακτικά, αν θες καλύτερη διόρθωση, με το ανάλογο τίμημα, υπάρχει ο Vixen LVW 22mm 65 μοιρών. Έχει όμως στενότερο πεδίο. Εκείνος που συνδυάζει το μέγιστο πεδίο με καλή διόρθωση είναι ο Televue Panoptic 24mm. Αναμένεται και ο Meade 20mm 82 μοιρών από στιγμή σε στιγμή. Καλό όνομα έχουν και τα αντίγραφα των Panoptic. Κυκλοφορούσαν σαν Meade SWA 24mm αλλά τώρα πια διεκόπη η κυκλοφορία τους και επανακυκλοφορούν από την Explore Scientific ως υδατοστεγή SWA 68 μοιρών. Είναι αδύνατο να σου πω απλώς ''πάρε το'' ή ''μην το πάρεις'' καθώς η επιλογή σχετίζεται και με τις δικές σου προτιμήσεις που δεν τις γνωρίζουμε. Αν το ήθελες για ένα SCT ή MCT θα έλεγα να το πάρεις με ενθουσιασμό. Το 8ρι Νευτώνιο όμως είναι κάπως οριακό. Ξαναδές και στην αρχή της σελίδας, τα λέω αρκετά αναλυτικά.

Το μάτι διαθέτει και μια εξαιρετική στήριξη τριών επιπέδων. Μπορεί να στραφεί με όλο το σώμα (πόδια και μέση), με όλη την κεφαλή (μυς του αυχένα) αλλά και με ακινητοποιημένα τα άλλα επίπεδα, μέσω 8 μυών για κάθε μάτι. Συνήθως οι κινήσεις είναι συζυγείς και τα μάτια κινούνται μαζί ώστε να διατηρείται η διόφθαλμη όραση. Η μόνη εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα: η σύγκλιση των οφθαλμών μέσω των έσω μυών τα φέρνει κοντά το ένα στο άλλο, διατηρώντας και πάλι την διόφθαλμη όραση για αντικείμενα που βρίσκονται κοντά. Παρατηρώντας στο άπειρο τα μάτια ευθυγραμμίζονται. Αυτές οι κινήσεις ελέγχονται από ένα πολύπλοκο σύστημα, μέρος του οποίου είναι η παρεγκεφαλίδα, παίζοντας τον ρόλο του LNT module των Meade.

Το μάτι είναι ένα ιδιότυπο οπτικό όργανο διαθλαστικού τύπου. Όπως και στα διοπτρικά σας το είδωλο σχηματίζεται ανεστραμμένο και ο εγκέφαλος αναλαμβάνει να το ανορθώσει. Εν αντιθέσει με τα διοπτρικά σας δεν αυξομειώνεται η εστιακή απόσταση ώστε να εστιάσει το είδωλο, καθώς το μάτι περιβάλλεται από τον σκληρό χιτώνα που δεν είναι εύκαμπτος, παρέχει όμως μεγάλη προστασία. Αντιθέτως μεταβάλλεται ο εστιακός λόγος του φακού! Αυτό γίνεται διότι δεν είναι υάλινος (όπως οι προσθετικοί μετά από εγχείρηση καταρράκτη) αλλά βιολογικός και μπορεί να αυξομειώνεται το πάχος και η καμπυλότητά του με την βοήθεια λείων μυικών ινών. Η ίριδα μπροστά από τον φακό παίζει τον ρόλο του διαφράγματος (μεταβάλλοντας τον εστιακό λόγο) και τα βλέφαρα λειτουργούν ως καπάκι, αφήνοντας να περνά πάντοτε κάποια ακτινοβολία ώστε να ρυθμίζονται οι κιρκάδιοι κύκλοι και να λαμβάνει ο εγκέφαλος κάποια πληροφορία. Ο οφθαλμός μας λοιπόν διαθέτει adaptive optics ηλικίας πολλών εκατομμυρίων ετών αλλά πάντοτε στην αιχμή της τεχνολογίας. Διαθέτει επίσης dew heater, σύστημα αυτοκαθαρισμού, εξωτερικό lightshield (χέρι), έναν πανίσχυρο επεξεργαστή και το σημαντικότερο, έναν άλλο οφθαλμό με τον οποίο συλλειτουργεί συνήθως ώς ένα διοφθάλμιο σύστημα.

Έχετε ίσως ακούσει για το οπτικό χίασμα. Ορίστε μια απεικόνιση. Το σήμα από τους δεξιούς αμφιβληστροειδείς κάθε οφθαλμού (αριστερό οπτικό πεδίο) πάει πάντοτε δεξιά και από τους αριστερούς αριστερά. Ακόμη και του επικρατούς οφθαλμού ή εκείνου της παρατήρησης μοιράζεται πάντοτε στα δύο ημισφαίρια. Όχι όμως κατά την πλάγια όραση στο τηλεσκόπιο. Εκεί ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ σε ποιό ημισφαίριο θα πάει φέροντας το αντικείμενο στο ένα ή το άλλο οπτικό πεδίο. Ενδιαφέρον δεν είναι;

Θα περιμένετε λίγο ακόμη, εν τω μεταξύ ελέγξτε τον επικρατή σας οφθαλμό. Δεν βρήκα στοιχεία για το θέμα αυτό, κάτι που σημαίνει πως ενδέχεται να κάνουμε πρωτότυπη παρατήρηση. Στην πράξη η ανάλυση θα δοθεί τμηματικά οπότε μείνετε συντονισμένοι. Για αρχή σας μεταφέρω την ανατομία της οπτικής οδού από μια παλαιότερη δημοσίευση που ξεπέρασε τα όρια ...Λοιπόν, ας τα πούμε όσο πιο απλά γίνεται, δίνοντας έναν δικό μου ορισμό εργασίας, χωρίς να είμαι απολύτως ειδικός επί του θέματος. Αντίληψη είναι η λειτουργία εκείνη του Νευρικού συστήματος μέσω της οποίας τα αισθητηριακά ερεθίσματα (πχ ερεθισμός των κωνίων και ραβδίων του αμφιβληστροειδούς από φωτόνια) οργανώνονται, ταξινομούνται, συνειρμούνται, μεταφράζονται και εντάσσονται σε ένα πλαίσιο ερμηνείας και κατανόησης του εαυτού και του κόσμου. Η συλλογή πληροφοριών γίνεται από περιφερειακούς αισθητηριακούς υποδοχείς (πχ κωνία και ραβδία αμφιβληστροειδούς) οι οποίοι συλλαμβάνουν τα ερεθίσματα του αντιληπτικού πεδίου (φωτόνια), τα φιλτράρουν κατά περίπτωση (στον οφθαλμό οι φωτοϋποδοχείς συνάπτονται με διπολικά κύτταρα και εκείνα με την σειρά τους με γαγγλιακά κύτταρα, υποπολλαπλασιάζοντας την πληροφορία 130000000 φωτοϋποδοχέων σε 12000000 νευράξονες σε σχέση 108/1) και κατόπιν μεταφέρονται μέσω των οπτικών οδών (αφού χιαστούν) στον οπτικό φλοιό του ινιακού λοβού. Εκεί ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τα στοιχεία προσδίδοντας την αντίληψη των βασικών ιδιοτήτων (σχήμα, κατεύθυνση, χρώμα κλπ) και κατόπιν οι πληροφορίες προωθούνται στα οπτικά συνειρμικά πεδία, ενδεχομένως μέσω της ραχιαίας- βρεγματικής οδού όπου επιτελείται η χωροθέτηση και της κοιλιακής- κροταφικής οδού όπου επιτελείται η αναγνώριση του αντικειμένου. Από εκεί και πέρα η πληροφορία κολυμπά στο σύμπαν του εγκεφάλου και μπορεί να έρθει σε επαφή με μνημονικές εμπειρικής και γνωστικής φύσεως εγχαράξεις, φαντασιωσικά προϊόντα, άλλες συνειδητές ή ασύνειδες λειτουργείες, γλωσσικά ή συναισθηματικά πεδία κλπ. Με λίγα λόγια δεν «βλέπουμε» αυτό που φθάνει στο μάτι μας, μέσω του τηλεσκοπίου ή δια γυμνού οφθαλμού. Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί την ήδη παραλλαγμένη πληροφορία που αποστέλλει ο οφθαλμός για να «κατασκευάσει» μια οπτική αντίληψη. Τι συμβαίνει με αυτό τον τρόπο; Πολλά. Άνθρωποι χωρίς οφθαλμούς ή με κατεστραμμένη όραση βλέπουν (στοιχειώδη) πράγματα, ιδίως όταν η διαταραχή της οράσεως δεν είναι εκ γενετής. Πράγματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας δεν γίνονται αντιληπτά όταν δεν μπορούν να ταξινομηθούν στο πλέγμα της υφιστάμενης εμπειρίας –το παράδειγμα με την «φευγαλέα εικόνα ενός κοτόπουλου» που αναφέρεται στο «Σύμπαν που αγάπησα» είναι διασκεδαστικό-. Βλέπουμε πράγματα με κλειστά μάτια, με πλήρη συνείδηση (μετεικάσματα και όχι μόνο) και σε κατάσταση μερικής συνείδησης (όνειρα), και αγνοούμε πράγματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας, έως ότου κάποιος μας τα υποδείξει (όπως το χώρισμα Cassini από πρόσφατη προσωπική μου εμπειρία). Μπορούμε να προκαλέσουμε την παραγωγή οπτικών εικόνων με παραισθησιογόνα (κάνναβη και άλλα πολλά) ή ακόμη και με ΥΠΕΡΟΞΥΓΟΝΩΣΗ! Οι βαθειές αναπνοές όπως και η υπερεγρήγορση (εκνευρισμός) μπορούν να οδηγήσουν σε αντιληπτικές πλάνες καθώς τροποποιούν τον αντιληπτικό ουδό (και όχι μόνο της όρασης αλλά σχεδόν όλων των αισθήσεων). Θα συνιστούσα να κρατάτε την αναπνοή σας καλύτερα ή ακόμη καλύτερα να κάνετε διαφραγματική αναπνοή με ρυθμό 12/min αν θέλετε να είστε βέβαιοι πως αυτό που βλέπετε είναι εκεί και όχι μόνο στον εγκέφαλό σας. Αυτό σημαίνει περίπου 5 δευτερόλεπτα για κάθε ανάσα. Τέλος, όποιος έχει ή είχε γιαγιάκα μέσα στο σπίτι οφείλει να εκτιμήσει πόσα πράγματα μπορεί να αντιληφθεί μέσα στο ημίφως ή το σκοτάδι (κλέφτες, μαμούνια, πεθαμένους κλπ) χρησιμοποιώντας τους αστιγματικούς, πρεσβυωπικούς, γλαυκωματικούς, καταρρακτικούς και καταπονημένους οφθαλμούς της και έναν εγκέφαλο που έχει υπερκεράσει τα όρια εγγυημένης από το εργοστάσιο λειτουργίας, έναντι των δικών μας γερακίσιων ή λαώων οφθαλμών οι οποίοι αδυνατούν να αντιληφθούν τα συμβαίνοντα. Υπάρχει διαφορά τόσο αντιληπτικού πεδίου, όσο και αντιληπτικού ουδού. Στην μελέτη των εγκεφαλικών διεργασιών είναι σήμερα διαθέσιμη η τεχνική fMRI (Functional magnetic resonance imaging) και χρησιμοποιείται ερευνητικά και (περιορισμένα) διαγνωστικά. Υπάρχουν και άλλες μέθοδοι, όπως η PET και η SPECT. Διευκρινίζω πως δεν βλέπεις λόγου χάρη τι παρατηρεί ο εξεταζόμενος, αλλά ποιά σημεία του εγκεφάλου ερεθίζονται και εάν ερεθίζονται. Επειδή είναι αρκετά χαρτογραφημένος ο εγκέφαλος σήμερα, μπορείς να οδηγηθείς σε χρήσιμα συμπεράσματα. Ένα σημαντικό εύρημα είναι πως όταν υπάρχει κάποια ψευδαίσθηση (πχ σε σχιζοφρένεια) ερεθίζεται το ίδιο πεδίο του φλοιού που θα ερεθιζόταν και σε μια πραγματική αίσθηση. Δηλαδή ο ψευδαισθητικός άνθρωπος δεν νομίζει πως ακούει φωνές αλλά όντως τις ακούει. Ερεθίζονται και άλλα πεδία όμως που δείχνουν πως μάλλον ο υπόλοιπος φλοιός "στέλνει" εκεί τις φωνές και όχι φυσικά το αυτί (το πείραμα γίνεται σε απόλυτη ησυχία). Εξαιρετικά ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου.

Θέλω και εγώ ένα Concenter. Αν υπάρχουν και άλλοι να παραγγείλουμε 3-4 μαζί και να μοιραστούμε τα ταχυδρομικά, πείτε το.

Κ.Χ: Α;

Δεν τολμώ να υποθέσω τι ψηφίζεις Αλέξη Πίσω στο θέμα: όπως είσαι υποθέτω πως ήμουν και εγώ, μόνο το μάτι άλλαξε. Ο συνομιλητής στα αριστερά, η σύντροφος στα αριστερά (εγώ δεξιά δηλαδή), πορτοφόλι δεξιά, παρατήρηση δεξιά, σκόπευση δεξιά (αυτό θα έπρεπε να το αλλάξω αν έκανα σκοποβολή), στο σκάκι ανοίγματα δεξιά (ε2-ε4α) όλα τα εξωκοινοβουλευτικά δεξιά. Και στο αυτοκίνητο ουδέποτε τράκαρα αριστερά. Με έχουν χτυπήσει 4-5 φορές από δεξιά (η ευθύνη μοιρασμένη) και το έχω γδάρει άλλες 3-4 φορές από δεξιά. Ότι υπάρχει αριστερά έγινε σε παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Αλλά αυτό σχετίζεται με το μάτι ή με το πεδίο; Ή και με τα δύο;

Μάλλον επειδή άλλαξα επικρατή οφθαλμό! Είναι γνωστό το φαινόμενο πως σε περιπτώσεις ανισομετρικής μυωπίας επικρατές μάτι είναι εκείνο που έχει περισσότερη μυωπία. Φαίνεται παράδοξο, αλλά ίσως η υπερδιόρθωση που κάνουν οι οφθαλμίατροι σε αυτό το μάτι με την συνταγή γυαλιών, του δίνει πλεονέκτημα. Όποτε θέλω να δω κάτι μονόφθαλμα, με ή χωρίς τηλεσκόπιο, από την παιδική μου ηλικία, χρησιμοποιώ το δεξί μάτι. Αυτό με κάνει να πιστεύω πως, όπως και στα 2/3 των ανθρώπων, αυτό ήταν το επικρατές μάτι και μάλιστα έβλεπε καλύτερα από την στιγμή που άρχισα να αναπτύσσω μυωπία. Όταν φόρεσα γυαλιά στην ηλικία των 13 ετών τα πράγματα άλλαξαν και το αριστερό έγινε οξύτερο. Έκτοτε έγινε η αλλαγή προοδευτικά και δίχως να το καταλάβω. Έχω χρόνια να πάω στον οφθαλμίατρο και πρέπει καθώς βλέπω τα φωτεινά άστρα με πολλά spikes και το δεξί μου μάτι έχει κάποιο υπόλειμμα μυωπίας σε σχέση με το αριστερό, φορώντας τα γυαλιά (πρέπει να αρχίζει και η πρεσβυωπία που περιπλέκει την κατάσταση αλλά δεν την αντιλαμβάνομαι ακόμη- μπορώ να διαβάσω και κάτι που θα γράψετε στην μύτη μου, με ή χωρίς τα γυαλιά μου). Στο πρόγραμμα ο οφθαλμίατρος, μετά τον κουρέα και πριν το βουλκανιζατέρ. Στο τηλεσκόπιο δεν έχει σημασία ποιό είναι το επικρατές μάτι καθώς η εστίαση διορθώνει την μυωπία και των δύο και η όραση είναι μονόφθαλμη. Έτσι ακολουθώ την παιδική μου συνήθεια, να βλέπω με το δεξί όπως παιδί με την σφεντόνα και στο στρατό με τα Μ1 και G3. Ο επικρατής οφθαλμός αφορά κυρίως την δυόφθαλμη όραση και ανάμεσα στα ερωτήματά μου είναι και τι ρόλο παίζει στην μονόφθαλμη. Δώστε περισσότερα στοιχεία λοιπόν!

Θα φανεί πιστεύω πως ο επικρατής οφθαλμός δεν σχετίζεται με το επικρατές χέρι. Κατερίνα, είσαι μάλλον κατεσταλμένη αριστερόχειρ όπως έχεις υποπτευθεί. Η καταστολή της αριστεροχειρίας αφορά κυρίως την γραφή. Σε Βικτωριανές συνθήκες και κάποιες άλλες τελετουργικές δραστηριότητες όπως την χρήση του μαχαιριού με το δεξί. Κανείς δεν διαμαρτύρεται όταν χρησιμοποιήσεις ένα πόμολο με το αριστερό, εκτός από το... πόμολο το ίδιο! Πόμολα, όπλα, κιθάρες, πληκτρολόγια κλπ κατασκευάζονται για δεξιόχειρες (εκτός αν μπορεί να γίνει ειδική παραγγελία ή αναστροφή) και το δεξί του αριστερόχειρα αναγκάζεται να αποκτήσει επιδεξιότητα κάτι που δεν συμβαίνει με το αριστερό του δεξιόχειρα. Οι αριστερόχειρες συχνά είναι σπουδαίοι αθλητές καθώς έχουν 1.5-2 χέρια/πόδια, ενώ οι καθεαυτό δεξιόχειρες μόνο 1. Και όχι μόνο αυτό, υπάρχει και ένα στατιστικό πλεονέκτημα. Η δοκιμασία που περιγράφεις είναι παραλλαγή, γνωστή ως μέθοδος Dolman. Μπορείς να τυπώσεις την καρτέλα της δοκιμασίας, αν το επιθυμείς. Dominant-Eye-Test.pdf

Νομίζω πως έφτασε η ώρα να διαπιστώσουμε ποιό είναι το επικρατές μας μάτι. Ο ευκολότερος ίσως τρόπος δίδεται από την δοκιμασία Miles. Τεντώστε τα χέρια με τους αντίχειρες αντιτακτούς ως προς τα υπόλοιπα κλειστά δάκτυλα. Φέρτε τα χέρια όπως στην φωτογραφία και από το μικρό σχετικά άνοιγμα που σχηματίζεται παρατηρήστε ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΚΤΑ ένα μακρινό αντικείμενο (τουλάχιστον 15-20 μέτρα απόσταση). Κατόπιν κλείστε εναλλάξ το δεξί και αριστερό μάτι. Στην μία περίπτωση το αντικείμενο εξακολουθεί να είναι ορατό, στην άλλη εξαφανίζεται! Ο οφθαλμός που, κλείνοντάς τον, οδηγεί σε εξαφάνιση του αντικειμένου, είναι ο επικρατής. Άλλως, ο οφθαλμός με τον οποίο εξακολουθείτε να βλέπετε το αντικείμενο μέσα από την οπή που σχηματίζουν τα χέρια σας όταν κλείνετε τον άλλον, είναι ο επικρατής. Επαναλάβετε την δοκιμασία ορισμένες φορές για να δείτε αν τα ευρήματα αναπαράγονται ή είναι τυχαία. Κάντε όλοι όσοι απαντήσατε την δοκιμασία. Καταγράψτε τα αποτελέσματα εδώ σχολιάζοντας αν ο επικρατής οφθαλμός είναι και εκείνος με τον οποίο παρατηρείτε. Αναλογιστείτε σε ποιά πλευρά βρίσκεται και αν υπάρχει συσχέτιση με το επικρατές χέρι και το επικρατές πόδι. Μετά από τις απαντήσεις σας θα ακολουθήσει λίγη θεωρία. Ας ξεκινήσω εγώ. Ο επικρατής μου οφθαλμός είναι ο αριστερός. Οφθαλμός παρατήρησης, όπως και χέρι- πόδι, βρίσκονται δεξιά.

Με αυτό ακριβώς σχετίζεται. Προσπάθησα να το διατυπώσω σωστά αλλά είναι δύσκολο δίχως μια εικόνα. Όταν μετατοπίζεις την δεξιά κόρη προς τα έσω (προς την μύτη) το φως φθάνει στον έσω αμφιβληστροειδή που είναι αριστερά στο δεξί μάτι και με τον χιασμό πάει στον αριστερό ινιακό λοβό δίνοντας την πληροφορία επάνω στην οποία χτίζεται η αντίληψη του δεξιού οπτικού πεδίου. Η αντίληψη αυτή σχηματίζεται και στα δύο ημισφαίρια αλλά οι αριστερές διεργασίες είναι ταχύτερες. Μόνο σε διατομή του μεσολοβίου η εικόνα θα μείνει αριστερά. Υπομονή, θα βάλω εικόνες και την φυσιολογία βήμα βήμα, μόλις καταστεί εφικτό.

Αυτό έγινε επειδή σου έμαθαν να γράφεις. Αν το μάθαινες μόνος σου θα χρησιμοποιούσες το αριστερό και για την γραφή.

Moon Compasses, Robert Frost, 1874-1963 I stole forth dimly in the dripping pause Between two downpours to see what there was. And a masked moon had spread down compass rays To a cone mountain in the midnight haze, As if the final estimate were hers, And as it measured in her calipers, The mountain stood exalted in its place. So love will take between the hands a face...

Milky Way from Sirius to Eta Carina, Tony Hallas, 2006

Zodiacal Light above the Modoc Plateau, Tony Hallas

Surgar Pine Star Party, Tony Hallas

Lunar Ring, Tony Hallas

Milkyway City- San Diego at night, Tony Hallas

Sierra Moonrise, Tony Hallas

Arizona Skyway, Tony Hallas

In Good Hands, Tony Hallas

Κατεσταλμένος αριστερόχειρ! Κάνει μπαμ που λένε.

Το ψήνω... Κάτσε πρώτα να μελετήσουμε τ' έναν ομμάτ και έπονται τα μάτια μας τα δυό.

Το χειρίζομαι αδρά με το αριστερό και τον εστιαστή με το δεξί. Όταν όμως θέλω να φέρω το αντικείμενο στο κέντρο σε υψηλή μεγέθυνση πρέπει να υποβοηθήσει και το δεξί. Γενικώς είναι εύκολομε το 5ρι και το 8ρι αλλά δύσκολο με το 12ρι. Θα ήθελα άλλη μία λαβή στην ράχη του σωλήνα για το δεξί. Τώρα πιάνω συνήθως το μεταλλικό τμήμα του εστιαστή, με το αριστερό να κρατά την κοιλιά του σωλήνα ή το άνοιγμα κοντά στο δευτερεύον. Στο 8ρι κάνω το ίδιο ή βάζω το αριστερό στο άνοιγμα του σωλήνα και το δεξί στο γείσο δίπλα απο το πρωτεύον (το αντέγραψα από τον Σεβάχ).