kkokkolis

Το Κοράκι τουEdgar Allan Poe Εικόνα 11, Gustave Dore Once upon a midnight dreary, while I pondered weak and weary, Over many a quaint and curious volume of forgotten lore, While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping, As of some one gently rapping, rapping at my chamber door. `'Tis some visitor,' I muttered, `tapping at my chamber door - Only this, and nothing more.' Ah, distinctly I remember it was in the bleak December, And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor. Eagerly I wished the morrow; - vainly I had sought to borrow From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore - For the rare and radiant maiden whom the angels named Lenore - Nameless here for evermore. And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before; So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating `'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door - Some late visitor entreating entrance at my chamber door; - This it is, and nothing more,' Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer, `Sir,' said I, `or Madam, truly your forgiveness I implore; But the fact is I was napping, and so gently you came rapping, And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door, That I scarce was sure I heard you' - here I opened wide the door; - Darkness there, and nothing more. Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing, Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before; But the silence was unbroken, and the darkness gave no token, And the only word there spoken was the whispered word, `Lenore!' This I whispered, and an echo murmured back the word, `Lenore!' Merely this and nothing more. Back into the chamber turning, all my soul within me burning, Soon again I heard a tapping somewhat louder than before. `Surely,' said I, `surely that is something at my window lattice; Let me see then, what thereat is, and this mystery explore - Let my heart be still a moment and this mystery explore; - 'Tis the wind and nothing more!' Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter, In there stepped a stately raven of the saintly days of yore. Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he; But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door - Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door - Perched, and sat, and nothing more. Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling, By the grave and stern decorum of the countenance it wore, `Though thy crest be shorn and shaven, thou,' I said, `art sure no craven. Ghastly grim and ancient raven wandering from the nightly shore - Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!' Quoth the raven, `Nevermore.' Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly, Though its answer little meaning - little relevancy bore; For we cannot help agreeing that no living human being Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door - Bird or beast above the sculptured bust above his chamber door, With such name as `Nevermore.' But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only, That one word, as if his soul in that one word he did outpour. Nothing further then he uttered - not a feather then he fluttered - Till I scarcely more than muttered `Other friends have flown before - On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before.' Then the bird said, `Nevermore.' Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken, `Doubtless,' said I, `what it utters is its only stock and store, Caught from some unhappy master whom unmerciful disaster Followed fast and followed faster till his songs one burden bore - Till the dirges of his hope that melancholy burden bore Of "Never-nevermore."' But the raven still beguiling all my sad soul into smiling, Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door; Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore - What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore Meant in croaking `Nevermore.' This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core; This and more I sat divining, with my head at ease reclining On the cushion's velvet lining that the lamp-light gloated o'er, But whose velvet violet lining with the lamp-light gloating o'er, She shall press, ah, nevermore! Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer Swung by Seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor. `Wretch,' I cried, `thy God hath lent thee - by these angels he has sent thee Respite - respite and nepenthe from thy memories of Lenore! Quaff, oh quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!' Quoth the raven, `Nevermore.' `Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! - Whether tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore, Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted - On this home by horror haunted - tell me truly, I implore - Is there - is there balm in Gilead? - tell me - tell me, I implore!' Quoth the raven, `Nevermore.' `Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! By that Heaven that bends above us - by that God we both adore - Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn, It shall clasp a sainted maiden whom the angels named Lenore - Clasp a rare and radiant maiden, whom the angels named Lenore?' Quoth the raven, `Nevermore.' `Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked upstarting - `Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore! Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken! Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door! Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!' Quoth the raven, `Nevermore.' And the raven, never flitting, still is sitting, still is sitting On the pallid bust of Pallas just above my chamber door; And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming, And the lamp-light o'er him streaming throws his shadow on the floor; And my soul from out that shadow that lies floating on the floor Shall be lifted - nevermore!

Paradise Lost, Gustave Doré, 1866 Εικονογράφηση για το αριστούργημα του Milton

Δημιουργία του φωτός, Gustave Doré, 1866 Από την μνημειώδη εικονογράφηση της Βίβλου.

Baron Munchausen Scrap Book, George Carlson

The adventures of Baron Münchhausen, Gustave Doré, 1870

Baron Munchausen climbs up to the moon by way of a Turkey bean plant, Alphonse Adolphe Bichard

Ο Βαρώνος Münchhausen στο διάστημα

The Adventures of Baron Munchausen, Terry Gilliams, 1988 Όποιος δεν έχει δει αυτό το αριστούργημα μπορεί να επανορθώσει. Οι σκηνές στην σελήνη εκπληκτικές.

http://www.youtube.com/watch?v=kjOC6Vs78U8&feature=related Тот самый Мюнхгаузен, Mark Zakharov, 1979 Τηλεταινία διαμάντι. Δεν καταλαβαίνω γρυ αλλά μου αρέσει. Ο Βαρώνος πασχίζει να αποδείξει πως δεν είναι τρελλός.

http://www.youtube.com/watch?v=jnP3mEEQ6z8 Münchhausen, Josef von Báky, 1943 Παρότι η εξαιρετική αυτή ταινία, που μπορείτε να δείτε ολόκληρη από το youtube, γυρίστηκε στο αποκορύφωμα του Β΄ ΠΠ από σκηνοθέτη φιλικό προς τους Nazi, αποφεύγει να μετατραπεί σε φθηνή προπαγάνδα.

Les hallucinations du Baron de Münchhausen, Georges Méliès, 1911

Κατ' αρχάς θα απαντήσω σε αυτό που δεν ρωτάς: Υπάρχει διαφορά στο πεδίο. Μεταξύ 24-12mm υπερτερούν οι σταθεροί, αν και μεταξύ 16-8 το πεδίο του zoom είναι υπερεπαρκές - στα 8mm μοιάζει μάλιστα μεγαλύτερο του σταθερού. Ως προς την οξύτητα συνήθως δεν βλέπω διαφορά και κάποτε νομίζω πως βλέπω. Όχι με όλους. Ο 17mm μου φαίνεται (σε διπλούς αστέρες και πλανήτες) ελάχιστα οξύτερος, μπορεί να είναι ιδέα μου όμως. Ο zoom υπερτερεί και στο παρέκταμα και την δυνατότητα αλλαγής της μεγέθυνσης και στο οτι είναι τελικά οικονομικότερος -κοστίζει όσο 2 και κάνει την δουλειά 6, των 3 εξ'αυτών το ίδιο καλά. Απλουστεύει την ζωή. Αν δεν θέλεις η θήκη σου να γίνει ασήκωτη και η τσέπη σου πανάλαφρη, ένας φακός χαμηλής εστιακής (έχω 31mm Aspheric και 24mm Hyperion, έχεις 28mm που κάνει την δουλειά και των 2 αν έχει επαρκές πεδίο), ένας Hyperion Zoom 24-8 και ένας καλός Barlow 2x (Celestron Ultima, Orion Shorty Plus, Televue Barlow) δημιουργούν ένα λιτό μα και πλήρες σετ για κάθε χρήση.

The Adventures of Baron Munchausen, Ex-Shadow, 2008

Το δικό μου είναι πιο χονδρό.

Δεν ήθελα να σου προκαλέσω θλίψη, με συγχωρείς. Και ούτε νοιώθω πανικό. No harm, no foul.

Millennium Clock Tower Royal Museum, Εδιμβούργο, Σκωτία Είχα την τύχη να το δω αυτό. Τα βίντεο δεν μπορούν να περιγράψουν την αίσθηση. Αναρρωτιέμαι πως να νοιώθουν οι κυπρίνοι που το ζουν καθημερινά.

Φοβερό. Η καλύτερη μηχανή Rube Goldberg που έχω δει ποτέ μου. Μέχρι τώρα ήταν εκείνο το ρολόι στο μουσείο του Εδιμβούργου. This Too Shall Pass, Of The Blue Colour Of The Sky, OK Go, 2010 You know you can't keep lettin' it get you down And you can't keep draggin' that dead weight around. If there ain't all that much to lug around, Better run like hell when you hit the ground. When the morning comes. When the morning comes. You can't stop these kids from dancin'. Why would you want to? Especially when you're already gettin' yours. 'Cause if your mind don't move and your knees don't bend, well don't go blamin' the kids again. When the morning comes. When the morning comes. When the morning comes. When the morning comes. When the morning comes. When the morning comes. Let it go, this too shall pass. Let it go, this too shall pass. Let it go, this too shall pass. (You know you can't keep lettin' it get you down. No, you can't keep lettin' it get you down.) Let it go, this too shall pass. (You know you can't keep lettin' it get you down. No, you can't keep lettin' it get you down.) Hey! Let it go, this too shall pass. (You know you can't keep lettin' it get you down. No, you can't keep lettin' it get you down.) When the morning comes. (You can't keep lettin' it get you down. You can't keep lettin' it get you down.) When the morning comes. (You can't keep lettin' it get you down. No, you can't keep lettin' it get you down.) When the morning comes. (You can't keep lettin' it get you down. You can't keep lettin' it get you down.) When the morning comes. (You can't keep lettin' it get you down. No, you can't keep lettin' it get you down.) When the morning comes!

Το SkyWatcher DOBSONIAN TRUSS 130mm μου ζυγίζει 6.5 Kg και κοστίζει 199,00 €. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα δυστυχώς. Στην βάση. Άλλο 3 κόντρα πλακέ με λίγο Teflon και άλλο στιβαρή ισημερινή +/- κινητήρες +/- Goto.

Αν υπολογίσεις πως η ζωή στην Γη υπάρχει 540 εκατομμύρια χρόνια (σε απλούστερη μορφή ίσως και 2.5 δισεκατομμύρια χρόνια), ευφυής ζωή λιγότερο από 2 εκατομμύρια χρόνια, κάποια τεχνολογία περίπου 50.000 χρόνια, πολιτισμός 5.000 χρόνια, ενεργειακή τεχνολογία μεγάλης απόδοσης λιγότερο από 200 χρόνια και διαστημική τεχνολογία μόλις 60 χρόνια –από μνήμης τα λέω αλλά περίπου έτσι δεν είναι;- και τα χρόνια που χρειάζεται να ταξιδέψει η πληροφορία στις αχανείς αποστάσεις του διαστήματος, είναι σαφές πως το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της υποτιθέμενης ζωής στο σύμπαν θα βρίσκεται σε προγενέστερο εξελικτικό στάδιο από εμάς. Είναι ανάλογο με το παράδοξο του ανελκυστήρα στον ουρανοξύστη (Stern & Gamow).

Αν δεν σε ενδιαφέρει η αστροφωτογράφηση και η τιμή δεν σε πρoβληματίζει, το Celestron NexStar 8 SE ζυγίζει 14.9 Kgr.

Έχεις δίκιο, είναι ένα θέμα το οποίο στο forum συνήθως δεν οδηγεί πουθενά και στο τέλος κλειδώνεται. Ως ιατρός ενός αστροφυσικού ο οποίος πιστεύει πως έχει ανακαλύψει έναν ιπτάμενο δίσκο ας καταθέσω και εγώ την άποψή μου. Η αισιοδοξία ή απαισιοδοξία είναι ένα μέρος μόνο των ψυχολογικών μηχανισμών που σχετίζονται με πεποιθήσεις για ύπαρξη εξωγήινης ζωής, ή ευφυΐας ειδικότερα. Μάλιστα για να ορίσεις εδώ τι συνιστά αισιοδοξία ή απαισιοδοξία, θα πρέπει πρώτα να διευκρινήσεις αν μια τέτοια συνάντηση θα είναι θετική και ευκταία ή αρνητική και απευκταία, βάση δεδομένων και όχι απλών προσδοκιών. Η βιολογία μας λέει πως η ζωή κάθε μορφής δίνει έναν σκληρό αγώνα εξασφάλισης φυσικών πόρων και ευκαιριών αναπαραγωγής έναντι άλλων μορφών ζωής αλλά και μεταξύ ατόμων του ίδιου είδους ή και του ίδιου πληθυσμού. Η ιστορία καταδεικνύει πως σε κάθε συνάντηση πολιτισμών οι εκάστοτε συγκυρίες ωφέλησαν τον ένα από αυτούς (όχι πάντοτε τον με σύγχρονα κριτήρια "ανώτερο" όπως φαίνεται από την Ρωμαϊκή κατάκτηση και τις βαρβαρικές επιδρομές) και οδήγησαν τον άλλο σε αφανισμό, υποδούλωση ή παρακμή. Ουσιαστικά ο Δαρβινισμός επεκτείνεται σε όλες τις εκφάνσεις του φαινομένου της ζωής, ανάμεσα σε αυτές εκφράζεται και στην οικονομία, τον πολιτισμό, την κοινωνία. Ο Κορτέζ, ο Πιζάρο και ο Καρτιέ ήταν εξωγήινοι για τους πολιτισμούς τους οποίους συνάντησαν και "εκπολίτισαν", καθώς οι ιθαγενείς εκείνοι δεν είχαν γνώση ύπαρξης άλλων ηπείρων και άλλων ανθρώπων πέραν της γης τους. Όλοι γνωρίζουμε τι συνέβη κατόπιν. Εφαρμόστηκε ο νόμος της φυσικής επιλογής και οι ινδιάνοι κατέληξαν στα μουσεία. Στην προκείμενη περίπτωση η λογική λέει πως εμείς διαθέτουμε τις κάποιες ευκαιρίες καθώς η διαστημική εποχή για εμάς έχει ήδη αρχίσει και οι μορφές ζωής που είναι πιθανόν να βρίσκονται αρκετά κοντά δεν θα είναι επικίνδυνες για εμάς. Η αλήθεια και η λογική όμως δυστυχώς δεν συμβαδίζουν πάντοτε. Αισιόδοξο για μένα είναι το γεγονός πως η ανταλλαγή της πληροφορίας είναι ευχερέστερη από την ανταλλαγή της ύλης και της ενέργειας. Άρα μπορούμε να ελπίζουμε πως όταν τους βρούμε ή μας βρουν θα βρίσκονται αρκετά μακρυά όπως λέει και ο Δρ Σμιθ, ώστε να μπορέσουμε να τους βλάψουμε ή να μας βλάψουν. Έτσι και η επιστήμη θα κάνει ένα μεγάλο βήμα και θα συνεχίσουμε ανενόχλητοι να βλάπτουμε ο ένας τον άλλον χωρίς εξωτερική βοήθεια ή ενόχληση και τα ιατρεία των Ψυχιάτρων θα κάνουν χρυσές δουλειές από όσους πιστεύουν πως έχουν προσωπική επικοινωνία με αυτά τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια (τότε να δείτε τι "κανόνι" θα σας μοστράρω, δεν ξέρω μόνο αν θα προλαβαίνω να το χρησιμοποιώ με τόση δουλειά που θα έχω). Επιστρέφω στην ψυχολογία. Η ύπαρξη εξωγήινων ή μη μορφών ζωής είναι ένα μείζον θέμα που θα συνταράξει το σύστημα πεποιθήσεων συθέμελα. Αλλά αυτό έχει ήδη συμβεί στο παρελθόν πολλές φορές και υπήρξε πάντοτε προσαρμογή. Για παράδειγμα, αφού η εκκλησία βασάνισε και έκαψε επί αιώνες χιλιάδες ανθρώπους και φόρτωσε φόβο και ενοχές σχεδόν όλους τους υπόλοιπους προσπαθώντας να αποτρέψει την κατάρριψη του συστήματος πεποιθήσεων που είχε επιβάλει, τελικά διεπίστωσε πως (αφού η κοσμική εξουσία είχε γίνει ισχυρότερη και δεν την έπαιρνε άλλο) υπήρχε και άλλος τρόπος. Εκσυγχρονίστηκε και άρχισε την διπλωματία: - Ναι, πράγματι, φαίνεται πως η γη είναι στρογγυλή και περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο. Ξέρετε, όσα λένε οι Γραφές στην πραγματικότητα είναι συμβολικά. Ο θεός έτσι τα είχε φτιάξει αλλά οι άνθρωποι ήταν ανώριμοι για να τους τα αποκαλύψει πρόωρα και γι αυτό μιλάει για γωνίες της γης και νερά από κάτω και τα τοιαύτα..." - Ναι, φαίνεται πως υπάρχει αυτή η εσωτερική αιτιοκρατία. Αυτό το DNA και ο εγκέφαλος έχουν κάποιους βαθμούς ελευθερίας. Γι αυτό και εμείς θα δημιουργήσουμε μια νέα γεννεά ιερέων ψυχιάτρων και ψυχολόγων οι οποίοι θα συμπληρώσουν άριστα τους υπόλοιπους οι οποίοι θα συνεχίσουν να κάνουν τους εξορκισμούς των κακών πνευμάτων. - Ναι, αυτή η εξέλιξη έχει αρκετές αποδείξεις. Στην πραγματικότητα όμως δεν βλέπετε πως υπάρχει κάποιος ευφυής σχεδιασμός πίσω από όλα αυτά; Έτσι ήθελε να φτιάξει τον κόσμο ο θεός και απλώς δεν ενημέρωσε τον Μωυσή. Αύριο: - Ναι υπάρχουν και άλλες μορφές ζωής. Ο θεός το θέλησε να τους συναντήσουμε για να επεκτείνουμε το ιεραποστολικό μας έργο. Ή: - Αυτοί οι σιχαμένοι σατανάδες είναι μια δοκιμασία για την πίστη μας. Ή κάτι τέτοιο. Κάποια δικαιολογία θα βρεθεί. Για το συντεταγμένο κράτος και τις επιχειρήσεις που χορηγούν τα grants και τα funds στους επιστήμονες αυτά είναι δευτερεύοντα ούτως ή άλλως. Ευκαιρίες για κέρδος να υπάρξουν. Και δημοσιεύσεις. Για τον απλό κοσμάκη τα πράγματα είναι περισσότερο περίπλοκα καθώς εισέρχεται η ατομική ψυχολογία. Εδώ οι εξωγήινοι μπορούν να σημαίνουν κάτι διαφορετικό για τον καθένα και η επιστήμη ελάχιστη επίδραση έχει στις πεποιθήσεις αυτές, όπως εμφανίστηκε εντελώς αδύναμη (ή αδιάφορη) να ξεριζώσει την Αστρολογία ή την Βασκανία από την καθημερινότητά μας. Σταχυολογώ: - Εκλογικεύσεις εξωτερικής αιτιοκρατίας και απόδοσης ευθυνών: αγαπητός μηχανισμός (ασύνειδος φυσικά) σε πολλά καχύποπτα και συνομωσιολογούντα άτομα. Την μια φταίει ο οξαποδώ, την άλλη οι Τούρκοι, την άλλη οι Σιωνιστές, την άλλη οι εξωγήινοι, οποιοσδήποτε εκτός από εμάς. - Το ανωτέρω το οποίο σε ορισμένους ανθρώπους ξεπερνά τον παραληρητικό ουδό και οδηγεί σε ψυχική διαταραχή. Ακούγοντας μια φωνή να σου μιλά από το πουθενά, αναλόγως της εποχής και του κοινωνικού, πολιτισμικού και μορφωτικού υποβάθρου, μπορείς να την ερμηνεύσεις ως προερχόμενη από μια νεράϊδα, έναν δαίμονα, έναν εξωγήϊνο ή έναν υπάλληλο παρακολουθήσεων την παρόχου εταιρίας υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας. - Γνωστική έξαψη, ανάγκη ικανοποίηση της περιέργειας και της φυσιοδιφικής τάσεως. Όπως ακριβώς συνέβη με τους χιλιάδες επιστήμονες που επάνδρωναν τα κατακτητικά πλοία, καραβάνια και στρατεύματα από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έως και στο απώτερο μέλλον, χωρίς να επιθυμούν την συμμετοχή στις μαζικές σφαγές αλλά αποδεχόμενοι αυτές ως αναγκαίο κακό. - Φοβική επένδυση για άτομα τα οποία βρίσκονται σε διαδικασία αγχώδους ή φοβικής υπερεγρήγορσης, ανιχνεύοντας συνεχώς και μαζοχιστικά κάποτε πιθανούς κινδύνους που απειλούν την ατομική υπόσταση ή ακόμη και το εν γένει Status Qvo. Ένα σωρό άλλες συνιστώσες και παράμετροι, ακολουθώντας το σχήμα trait/state μπορεί να εξηγούν το γιατί το θέμα είναι τόσο φορτισμένο ψυχολογικά (όσο και το θέμα των θρησκευτικών πεποιθήσεων) και σπάνια καταφέρνουμε να μιλήσουμε γι αυτό άνευ εξάρσεως παθών, παρεξηγήσεων και της Finale Lösung, δηλαδή του κλειδώματος. Αν το προσπαθήσουμε όμως, κατανοώντας πως ο άλλος έχει τους λόγους του για αυτά που πιστεύει, ίσως να τα καταφέρουμε να το διαπραγματευτούμε ψυχραιμότερα και χωρίς κλειδαριές. Ίσως λέω και όρκο δεν παίρνω.

Ρυθμιζεται ο πρωτευων http://www.company7.com/library/orion/Inst_makcasscollim.pdf Εξαρτάται από το μοντέλο. Στις περισσότερες περιπτώσεις η ρύθμιση αυτή είναι εργοστασιακή και δεν συστήνεται για έναν ερασιτέχνη και δη άπειρο, όπως δηλαδή συμβαίνει και με τα διοπτρικά. Μερικά MCT όμως πράγματι έχουν πρόσβαση στις ρυθμίσεις του πρωτεύοντος, όπως πχ τα Orion 150. Αλλά το manual αναφέρει: «Collimating is the process of aligning a telescope’s optics. Your Maksutov-Cassegrain's primary mirror was aligned at the factory and should not need adjustment unless the telescope is handled roughly.» Το C4 πάντως δεν ενθαρρύνει τον χρήστη να το ρυθμίσει.

Χμ, η ζωή πιστεύει πως η ζωή είναι όμορφη. Ακούγεται λογικό, αλλά και ναρκισσιστικό συνάμα. Αν δε κάπου υπάρχει ζωή που μας μοιάζει, θα μας μοιάζει και στα ελαττώματα. Αυτό δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, αρκετά έχουμε υποφέρει και εμείς και η υπόλοιπη ζωή και ο πλανήτης από τα ελαττώματά μας, ελπίζω να μην αρχίσουμε να κάνουμε και εισαγωγές κάποτε.

Υπάρχουν στο εμπόριο 2 τύποι MAK. Maksutov είναι ένα τηλεσκόπιο το οποίο διαθέτει την ομώνυμη διορθωτική πλάκα μπροστά, με ενσωματωμένο δευτερεύον το οποίο ποτέ δεν ρυθμίζεται. Το πίσω μέρος με το κάτοπτρο μπορεί να είναι: 1. Νευτώνιο, όπου το πρωτεύον ρυθμίζεται και έχουμε ένα MNT (Maksutov Newtonian Telescope) 2. Cassegrain, όπου το πρωτεύον δεν ρυθμίζεται (αλλά μετακινείται για εστίαση) και έχουμε ένα MCT (Maksutov Cassegrain Telescope). Δηλαδή στα MCT (τα κοντά) δεν ρυθμίζεται τίποτε. Αν σε ενδιαφέρει η φωτογραφία τα MCT είναι κατάλληλα για πλανήτες μόνο και έχουν f/12-f/15, οπότε δεν κάνουν για γενική χρήση. MNT χρησιμοποίησε ο Άγγελος Κεχαγιάς και χρησιμοποιούν ο Mich και, ενδεχομένως και άλλοι ακόμη. Οπότε εστίασε σε αυτό και θα λάβεις απαντήσεις σύντομα. Δες τι απάντησε ο Άγγελος σε άλλον φίλο, μέχρι να στα πει ο ίδιος:

Ο προβληματισμός του για το "κοντά" δεν είναι καθόλου αβάσιμος. Το "κοντά" και το "δυνατότητα επαφής" είναι περιοριστικές παράμετροι της ευρύτερης πιθανότητας, αν το λέω σωστά. Αλλά και εξωγήινοι να μην υπάρχουν στα αστέρια γύρω μας, αυτό δεν θα ευτελίσει την ομορφιά που μας χαρίζουν. Εσάς σας αρέσει να χαζεύετε τ'αστέρια Αλέξανδρε και trex;