kkokkolis

Andromeda aan de rots geketend, Rembrandt, 1630

Περσέας και Ανδρομέδα, Giorgio Vasari, 1570 Ελαιογραφία σε ξύλο, Palazzo Vecchio, Φλωρεντία

Ανδρομέδα Αλυσσοδεμένη στον Βράχο, Sir Edward John Poynter, 1869 Ελαιογραφία σε καμβά

Ανδρομέδα, Henri-Pierre Picou, 1874

Περσέας και Ανδρομέδα, Pierre Mignard, 1679 Ελαιογραφία σε καμβά, Λούβρο, Παρίσι Ο Κηφεύς και η Κασσιόπη ευχαριστούν τον Περσέα.

Ανδρομέδα και το Κήτος, Domenico Guidi, 1625-1701 Μάρμαρο, Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη

Να σου πω. Όταν γυρνώ από το ιατρείο στις 23:00 και βρω τον ουρανό καθαρό, αλλά έχω να διαθέσω μόνο 20-30' θα βγάλω τα κιάλια ή το SW130. Όταν πήγαμε τα Φώτα στο εξοχικό (κοντά στην Νέα Σελήνη), όλη η οικογένεια με βαλίτσες, υπολογιστές (4, ο καθένας τον δικό του) παπλώματα κλπ σε ένα αυτοκίνητο, το μόνο τηλεκόπιο που χωρούσε ήταν το SW130. Ή αυτό ή τίποτε. Παρατήρησα 3 ώρες και ήταν υπέροχα. Πολύ καλύτερο από το τίποτε. Το κάτοπτρό του είναι καλό, όσο και των άλλων νευτωνίων της Skywatcher. Η βάση του φοβερά αποτελεσματική και σταθερή, σηκώνει και το 4SE σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Ο σωλήνας μεταλλικός (βάλε μαγνήτη να δεις). Τα προβλήματά του; 1. Ο εστιαστής είναι πλαστικός, μόνο 1.25 (αυτό δεν πειράζει γιατί έχει τεράστιο πεδίο) και κοχλιωτός. Θέλει συνήθεια. 2. Χρειάζεται φωτοχιτώνιο. Έχω φτιάξει ένα που μπαίνει σε 10'' 3. Είναι f/5, 130/650. Κατάλληλο για ευρύ πεδίο σε χαμηλές μεγεθύνσεις. Μπορείς όμως, με την χρήση Barlow να δεις και πλανήτες. Το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό. Είναι παιχίδι, αλλά με την καλή έννοια. Εγώ το αγόρασα εναλλακτικά του γνωστού ED80. Κόστιζε καινούριο λιγότερο από ένα μεταχειρισμένο ED80 χωρίς τρίποδα, η φωτογράφηση δεν με ενδιέφερε, ήθελα να δω πως είναι τα Νευτώνια (και πως ευθυγραμμίζονται), αποχρωματικό εκ φύσεως, χωρά στο ντουλάπι μου και όπου αλλού, μεγαλύτερο είχα, με αυτή την λογικά αποφάσισα να το πάρω. Γνωρίζοντας πως είναι 130/650 και όχι 200/1200 και προσαρμόζοντας τις προσδοκίες σου στην πραγματικότητα –πως δεν μπορεί να κάνει για όλα ένα τέτοιο τηλεσκόπιο- δεν θα απογοητευτείς. Πριν το πάρω διάβασα και την εμπειρία του Rod Molisse, γκουρού των SCT, για το δικό του Starblast 4.5΄΄ που είναι και λίγο μικρότερο και πείστηκα.

Εσύ θα μας πεις αν κάνει ο 28mm. Το exit pupil είναι μεγάλο, 4.666. Καλό για εύρεση αντικειμένων. Το πεδίο πόσο είναι; Καλό είναι να είναι γύρω στις 68 μοίρες, ο Zoom έχει μόνο 44 μοίρες στα 24mm. Με τέτοιο exit pupil ο ουρανός είναι φωτεινός. Αφού βρεις την περιοχή με το αντικείμενο βάζεις τον Zoom. Μειώνεις το exit pupil στα 2mm, δηλαδή στα 12mm εστιακής, 100x. Στην θεωρία δημιουργείς έτσι τις ιδανικές συνθήκες για να το δεις και να το μελετήσεις. Μετά μπορείς να αυξομειώσεις το exit pupil από 3.5-0.8mm περίπου και να δεις που φαίνεται καλύτερα. Στο τηλεσκόπιό σου exit pupil= εστιακή απόσταση φακού/6. Σε Σελήνη, Δία και Κρόνο (φωτεινοί στόχοι) κινείσαι μεταξύ 1 και 0.666mm, δηλαδή εστιακή απόσταση 6-4mm, μεγέθυνση 200-300x, 1-1.5x ανά χιλιοστό διαμέτρου. Εκεί ο Zoom κατεβαίνει με τον Barlow, καθώς μετατρέπεται σε 12-4. Αυτές οι μεγεθύνσεις εξυπηρετούν και σε διπλούς αστέρες ή σφαιρωτά σμήνη. Δοκίμασε αυτά που λέμε σε εύκολους στόχους, το νεφέλωμα του Ωρίωνα, την Ανδρομέδα, το δακτυλίδι (το καλοκαίρι) και τον Δία. Τα ανοικτά σμήνη τα βλέπεις απλώς με την μεγέθυνση στην οποία χωράνε. Εκεί ο Zoom βολεύει, εκτός αν είναι πολύ εκτεταμένα (όπως οι Πλειάδες) και δεν χωράνε στο πεδίο, οπότε θαχρησιμοποιείς τον ερευνητικό προσοφθάλμιο. Αν το 28mm σου δεν έχει πεδίο 68 μοιρών, μια φθηνή λύση είναι τα Skywatcher SWA ή Panaview 38mm (er 6.333, μεγέθυνση 32x, πεδίο 2.2 μοιρών- χωράνε και οι Πλειάδες) ή το 32mm. Τα χαρακτηριστικά του 32mm βρες τα μόνος σου, σαν άσκηση. Υπάρχουν και καλύτερα, όπως τα Aspheric ή τα Panoptic, αλλά δεν θα τα συνιστούσα σε ένα παιδί 15 ετών. Άσε κάτι για να έχεις να αγοράζεις αύριο.

Αν περιμένετε από εμένα τεχνικές φωτογραφικές λεπτομέρειες, σωθήκατε. Σημάδεψα και πυροβόλησα. Και εγώ όμως περιμένω οδηγίες ώστε, την επόμενη φορά, το αποτέλεσμα να είναι καλύτερο. Που εστιάζω; Στο φάσμα δεν γίνεται εστίαση, έτσι δεν είναι; Που φωτομετρώ; (Η Cybershot κάνει και τα δύο αυτόματα και παράλληλα, αλλά υπάρχουν και χειροκίνητες ρυθμίσεις). Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τα ηλιοβασιλεύματα.

Ανδρομέδα, Théodore Chassériau, 1840 Ελαιογραφία, Μουσείο Λούβρου

Ανδρομέδα, Paul Gustave Dore, 1869

Το Κοράκι τουEdgar Allan Poe Εικόνα 11, Gustave Dore Once upon a midnight dreary, while I pondered weak and weary, Over many a quaint and curious volume of forgotten lore, While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping, As of some one gently rapping, rapping at my chamber door. `'Tis some visitor,' I muttered, `tapping at my chamber door - Only this, and nothing more.' Ah, distinctly I remember it was in the bleak December, And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor. Eagerly I wished the morrow; - vainly I had sought to borrow From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore - For the rare and radiant maiden whom the angels named Lenore - Nameless here for evermore. And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before; So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating `'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door - Some late visitor entreating entrance at my chamber door; - This it is, and nothing more,' Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer, `Sir,' said I, `or Madam, truly your forgiveness I implore; But the fact is I was napping, and so gently you came rapping, And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door, That I scarce was sure I heard you' - here I opened wide the door; - Darkness there, and nothing more. Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing, Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before; But the silence was unbroken, and the darkness gave no token, And the only word there spoken was the whispered word, `Lenore!' This I whispered, and an echo murmured back the word, `Lenore!' Merely this and nothing more. Back into the chamber turning, all my soul within me burning, Soon again I heard a tapping somewhat louder than before. `Surely,' said I, `surely that is something at my window lattice; Let me see then, what thereat is, and this mystery explore - Let my heart be still a moment and this mystery explore; - 'Tis the wind and nothing more!' Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter, In there stepped a stately raven of the saintly days of yore. Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he; But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door - Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door - Perched, and sat, and nothing more. Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling, By the grave and stern decorum of the countenance it wore, `Though thy crest be shorn and shaven, thou,' I said, `art sure no craven. Ghastly grim and ancient raven wandering from the nightly shore - Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!' Quoth the raven, `Nevermore.' Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly, Though its answer little meaning - little relevancy bore; For we cannot help agreeing that no living human being Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door - Bird or beast above the sculptured bust above his chamber door, With such name as `Nevermore.' But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only, That one word, as if his soul in that one word he did outpour. Nothing further then he uttered - not a feather then he fluttered - Till I scarcely more than muttered `Other friends have flown before - On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before.' Then the bird said, `Nevermore.' Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken, `Doubtless,' said I, `what it utters is its only stock and store, Caught from some unhappy master whom unmerciful disaster Followed fast and followed faster till his songs one burden bore - Till the dirges of his hope that melancholy burden bore Of "Never-nevermore."' But the raven still beguiling all my sad soul into smiling, Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door; Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore - What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore Meant in croaking `Nevermore.' This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core; This and more I sat divining, with my head at ease reclining On the cushion's velvet lining that the lamp-light gloated o'er, But whose velvet violet lining with the lamp-light gloating o'er, She shall press, ah, nevermore! Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer Swung by Seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor. `Wretch,' I cried, `thy God hath lent thee - by these angels he has sent thee Respite - respite and nepenthe from thy memories of Lenore! Quaff, oh quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!' Quoth the raven, `Nevermore.' `Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! - Whether tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore, Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted - On this home by horror haunted - tell me truly, I implore - Is there - is there balm in Gilead? - tell me - tell me, I implore!' Quoth the raven, `Nevermore.' `Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! By that Heaven that bends above us - by that God we both adore - Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn, It shall clasp a sainted maiden whom the angels named Lenore - Clasp a rare and radiant maiden, whom the angels named Lenore?' Quoth the raven, `Nevermore.' `Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked upstarting - `Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore! Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken! Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door! Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!' Quoth the raven, `Nevermore.' And the raven, never flitting, still is sitting, still is sitting On the pallid bust of Pallas just above my chamber door; And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming, And the lamp-light o'er him streaming throws his shadow on the floor; And my soul from out that shadow that lies floating on the floor Shall be lifted - nevermore!

Paradise Lost, Gustave Doré, 1866 Εικονογράφηση για το αριστούργημα του Milton

Δημιουργία του φωτός, Gustave Doré, 1866 Από την μνημειώδη εικονογράφηση της Βίβλου.

Baron Munchausen Scrap Book, George Carlson

The adventures of Baron Münchhausen, Gustave Doré, 1870

Baron Munchausen climbs up to the moon by way of a Turkey bean plant, Alphonse Adolphe Bichard

Ο Βαρώνος Münchhausen στο διάστημα

The Adventures of Baron Munchausen, Terry Gilliams, 1988 Όποιος δεν έχει δει αυτό το αριστούργημα μπορεί να επανορθώσει. Οι σκηνές στην σελήνη εκπληκτικές.

http://www.youtube.com/watch?v=kjOC6Vs78U8&feature=related Тот самый Мюнхгаузен, Mark Zakharov, 1979 Τηλεταινία διαμάντι. Δεν καταλαβαίνω γρυ αλλά μου αρέσει. Ο Βαρώνος πασχίζει να αποδείξει πως δεν είναι τρελλός.

http://www.youtube.com/watch?v=jnP3mEEQ6z8 Münchhausen, Josef von Báky, 1943 Παρότι η εξαιρετική αυτή ταινία, που μπορείτε να δείτε ολόκληρη από το youtube, γυρίστηκε στο αποκορύφωμα του Β΄ ΠΠ από σκηνοθέτη φιλικό προς τους Nazi, αποφεύγει να μετατραπεί σε φθηνή προπαγάνδα.

Les hallucinations du Baron de Münchhausen, Georges Méliès, 1911

Κατ' αρχάς θα απαντήσω σε αυτό που δεν ρωτάς: Υπάρχει διαφορά στο πεδίο. Μεταξύ 24-12mm υπερτερούν οι σταθεροί, αν και μεταξύ 16-8 το πεδίο του zoom είναι υπερεπαρκές - στα 8mm μοιάζει μάλιστα μεγαλύτερο του σταθερού. Ως προς την οξύτητα συνήθως δεν βλέπω διαφορά και κάποτε νομίζω πως βλέπω. Όχι με όλους. Ο 17mm μου φαίνεται (σε διπλούς αστέρες και πλανήτες) ελάχιστα οξύτερος, μπορεί να είναι ιδέα μου όμως. Ο zoom υπερτερεί και στο παρέκταμα και την δυνατότητα αλλαγής της μεγέθυνσης και στο οτι είναι τελικά οικονομικότερος -κοστίζει όσο 2 και κάνει την δουλειά 6, των 3 εξ'αυτών το ίδιο καλά. Απλουστεύει την ζωή. Αν δεν θέλεις η θήκη σου να γίνει ασήκωτη και η τσέπη σου πανάλαφρη, ένας φακός χαμηλής εστιακής (έχω 31mm Aspheric και 24mm Hyperion, έχεις 28mm που κάνει την δουλειά και των 2 αν έχει επαρκές πεδίο), ένας Hyperion Zoom 24-8 και ένας καλός Barlow 2x (Celestron Ultima, Orion Shorty Plus, Televue Barlow) δημιουργούν ένα λιτό μα και πλήρες σετ για κάθε χρήση.

The Adventures of Baron Munchausen, Ex-Shadow, 2008

Το δικό μου είναι πιο χονδρό.