kkokkolis

Ο Περσεύς ελευθερώνει την Ανδρομέδα, Di Cosimo Piero, 1510 Ufizzi, Φλωρεντία

Ο Περσεύς ελευθερώνει την Ανδρομέδα, Peter Paul Rubens, 1622 Staatliche Museen, Βερολίνο

Ανδρομέδα, Rontin, 1885 Μπρούτζος

Ανδρομέδα, Eugène Delacroix, 1852 Ελαιογραφία, Museum of Fine Arts, Houston, Texas

Ανδρομέδα, Peter Paul Rubens, 1638

Περσεύς και Ανδρομέδα, Ερυθρόμορφο Αγγείο, Νότια Ιταλία, 350πχ Getty Museum

Andromeda, Tamara de Lempicka, 1929 Ελαιογραφία σε καμβά

Περσεύς και Ανδρομέδα, Peter Paul Rubens, 1639-1640 Museo del Prado, Μαδρίτη

Andromède, Mademoiselle Marguerite Arosa, 1892

Ο Περσεύς σώζει την Ανδρομέδα, Joachim Wtewael, 1611 Ελαιογραφία σε καμβά, Λούβρο, Παρίσι

Περσεύς και Ανδρομέδα, Τισιανός, 1553-1559 Ελαιογραφία σε καμβά, Wallace Collection, Λονδίνο

Περσεύς και Ανδρομέδα, Edward Burne-Jones, 1888 Ελαιογραφία σε καμβά, Staatsgallerie Stuttgart

Περσεύς και Ανδρομέδα, Ρωμαϊκή τοιχογραφία Οικία των Διόσκουρων, Πομπηΐα

ΠΕΡΣΕΥΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ ΚΕΤΟΣ, Κορινθιακό Αγγείο Altes Museum, Βερολίνο

Andromeda aan de rots geketend, Rembrandt, 1630

Περσέας και Ανδρομέδα, Giorgio Vasari, 1570 Ελαιογραφία σε ξύλο, Palazzo Vecchio, Φλωρεντία

Ανδρομέδα Αλυσσοδεμένη στον Βράχο, Sir Edward John Poynter, 1869 Ελαιογραφία σε καμβά

Ανδρομέδα, Henri-Pierre Picou, 1874

Περσέας και Ανδρομέδα, Pierre Mignard, 1679 Ελαιογραφία σε καμβά, Λούβρο, Παρίσι Ο Κηφεύς και η Κασσιόπη ευχαριστούν τον Περσέα.

Ανδρομέδα και το Κήτος, Domenico Guidi, 1625-1701 Μάρμαρο, Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη

Να σου πω. Όταν γυρνώ από το ιατρείο στις 23:00 και βρω τον ουρανό καθαρό, αλλά έχω να διαθέσω μόνο 20-30' θα βγάλω τα κιάλια ή το SW130. Όταν πήγαμε τα Φώτα στο εξοχικό (κοντά στην Νέα Σελήνη), όλη η οικογένεια με βαλίτσες, υπολογιστές (4, ο καθένας τον δικό του) παπλώματα κλπ σε ένα αυτοκίνητο, το μόνο τηλεκόπιο που χωρούσε ήταν το SW130. Ή αυτό ή τίποτε. Παρατήρησα 3 ώρες και ήταν υπέροχα. Πολύ καλύτερο από το τίποτε. Το κάτοπτρό του είναι καλό, όσο και των άλλων νευτωνίων της Skywatcher. Η βάση του φοβερά αποτελεσματική και σταθερή, σηκώνει και το 4SE σε μεγάλες μεγεθύνσεις. Ο σωλήνας μεταλλικός (βάλε μαγνήτη να δεις). Τα προβλήματά του; 1. Ο εστιαστής είναι πλαστικός, μόνο 1.25 (αυτό δεν πειράζει γιατί έχει τεράστιο πεδίο) και κοχλιωτός. Θέλει συνήθεια. 2. Χρειάζεται φωτοχιτώνιο. Έχω φτιάξει ένα που μπαίνει σε 10'' 3. Είναι f/5, 130/650. Κατάλληλο για ευρύ πεδίο σε χαμηλές μεγεθύνσεις. Μπορείς όμως, με την χρήση Barlow να δεις και πλανήτες. Το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό. Είναι παιχίδι, αλλά με την καλή έννοια. Εγώ το αγόρασα εναλλακτικά του γνωστού ED80. Κόστιζε καινούριο λιγότερο από ένα μεταχειρισμένο ED80 χωρίς τρίποδα, η φωτογράφηση δεν με ενδιέφερε, ήθελα να δω πως είναι τα Νευτώνια (και πως ευθυγραμμίζονται), αποχρωματικό εκ φύσεως, χωρά στο ντουλάπι μου και όπου αλλού, μεγαλύτερο είχα, με αυτή την λογικά αποφάσισα να το πάρω. Γνωρίζοντας πως είναι 130/650 και όχι 200/1200 και προσαρμόζοντας τις προσδοκίες σου στην πραγματικότητα –πως δεν μπορεί να κάνει για όλα ένα τέτοιο τηλεσκόπιο- δεν θα απογοητευτείς. Πριν το πάρω διάβασα και την εμπειρία του Rod Molisse, γκουρού των SCT, για το δικό του Starblast 4.5΄΄ που είναι και λίγο μικρότερο και πείστηκα.

Εσύ θα μας πεις αν κάνει ο 28mm. Το exit pupil είναι μεγάλο, 4.666. Καλό για εύρεση αντικειμένων. Το πεδίο πόσο είναι; Καλό είναι να είναι γύρω στις 68 μοίρες, ο Zoom έχει μόνο 44 μοίρες στα 24mm. Με τέτοιο exit pupil ο ουρανός είναι φωτεινός. Αφού βρεις την περιοχή με το αντικείμενο βάζεις τον Zoom. Μειώνεις το exit pupil στα 2mm, δηλαδή στα 12mm εστιακής, 100x. Στην θεωρία δημιουργείς έτσι τις ιδανικές συνθήκες για να το δεις και να το μελετήσεις. Μετά μπορείς να αυξομειώσεις το exit pupil από 3.5-0.8mm περίπου και να δεις που φαίνεται καλύτερα. Στο τηλεσκόπιό σου exit pupil= εστιακή απόσταση φακού/6. Σε Σελήνη, Δία και Κρόνο (φωτεινοί στόχοι) κινείσαι μεταξύ 1 και 0.666mm, δηλαδή εστιακή απόσταση 6-4mm, μεγέθυνση 200-300x, 1-1.5x ανά χιλιοστό διαμέτρου. Εκεί ο Zoom κατεβαίνει με τον Barlow, καθώς μετατρέπεται σε 12-4. Αυτές οι μεγεθύνσεις εξυπηρετούν και σε διπλούς αστέρες ή σφαιρωτά σμήνη. Δοκίμασε αυτά που λέμε σε εύκολους στόχους, το νεφέλωμα του Ωρίωνα, την Ανδρομέδα, το δακτυλίδι (το καλοκαίρι) και τον Δία. Τα ανοικτά σμήνη τα βλέπεις απλώς με την μεγέθυνση στην οποία χωράνε. Εκεί ο Zoom βολεύει, εκτός αν είναι πολύ εκτεταμένα (όπως οι Πλειάδες) και δεν χωράνε στο πεδίο, οπότε θαχρησιμοποιείς τον ερευνητικό προσοφθάλμιο. Αν το 28mm σου δεν έχει πεδίο 68 μοιρών, μια φθηνή λύση είναι τα Skywatcher SWA ή Panaview 38mm (er 6.333, μεγέθυνση 32x, πεδίο 2.2 μοιρών- χωράνε και οι Πλειάδες) ή το 32mm. Τα χαρακτηριστικά του 32mm βρες τα μόνος σου, σαν άσκηση. Υπάρχουν και καλύτερα, όπως τα Aspheric ή τα Panoptic, αλλά δεν θα τα συνιστούσα σε ένα παιδί 15 ετών. Άσε κάτι για να έχεις να αγοράζεις αύριο.

Αν περιμένετε από εμένα τεχνικές φωτογραφικές λεπτομέρειες, σωθήκατε. Σημάδεψα και πυροβόλησα. Και εγώ όμως περιμένω οδηγίες ώστε, την επόμενη φορά, το αποτέλεσμα να είναι καλύτερο. Που εστιάζω; Στο φάσμα δεν γίνεται εστίαση, έτσι δεν είναι; Που φωτομετρώ; (Η Cybershot κάνει και τα δύο αυτόματα και παράλληλα, αλλά υπάρχουν και χειροκίνητες ρυθμίσεις). Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τα ηλιοβασιλεύματα.

Ανδρομέδα, Théodore Chassériau, 1840 Ελαιογραφία, Μουσείο Λούβρου

Ανδρομέδα, Paul Gustave Dore, 1869