kkokkolis

Montana / 1973 : Big Dipper, Loading Mercury with a Pitchfork, Richard Brautigan, 1976 This is the biggest Big Dipper that I've ever seen.

Tranquillity Sea, Walter Caric, 2009 Ελαιογραφία σε καμβά, Δίπτυχο

Constellation 222, Walter Caric, 2009

Constellation b, Walter Caric, 2009

Constellation f, Walter Caric, 2009

Constellation, Walter Caric, 2009 Μελάνη και μολύβι σε χαρτί

Την Κυριακή 4/11/10 παρατήρησα έναν εξαιρετικά θεαματικό διάττοντα, από Διδύμους προς Προκύωνα, περίπου 1 ώρα μετά τα μεσάνυκτα. Άλλον ένα ανέφερε ο υιός 5 λεπτά πριν, αλλά εγώ παρατηρούσα το Τραπέζιο.

Δούλος σας κόμησσα! Βερενίκη, Bernardo Strozzi, 1640, El Paso Museum of Art Gaius Valerius Catullus, Ποίημα 66, Coma Berenices, 84-54πχ Από Καλλιμάχου του Κυρηναίου, 310-240πχ Omnia qui magni dispexit lumina mundi, qui stellarum ortus comperit atque obitus, flammeus ut rapidi solis nitor obscuretur, ut cedant certis sidera temporibus, ut Triviam furtim sub Latmia saxa relegans dulcis amor gyro devocet aerio, idem me ille Conon caelesti in lumine vidit e Bereniceo vertice caesariem fulgentem clare, quam cunctis illa deorum levia protendens bracchia pollicita est, qua rex tempestate novo auctus hymenaeo vastatum finis iuerat Assyrios, dulcia nocturnae portans vestigia rixae quam de virgineis gesserat exuviis. estne novis nuptis odio Venus, atque parentum frustrantur falsis gaudia lacrimulis ubertim thalami quas intra limina fundunt? non, ita me divi vera gemunt, iuerint. id mea me multis docuit regina querelis invisente novo proelia torva viro. at tu non orbum luxti deserta cubile, sed fratris cari flebile discidium? quam penitus maestas exedit cura medullas! ut tibi tunc toto pectore sollicitae sensibus ereptis mens excidit! at te ego certe cognoram a parva virgine magnanimam. anne bonum oblita es facinus, quo regium adepta es coniugium, quod non fortior ausit alis? sed tum maesta virum mittens quae verba locuta es! Iuppiter, ut tristi lumina saepe manu ! quis te mutavit tantus deus? an quod amantes non longe a caro corpore abesse volunt? atque ibi me cunctis pro dulci coniuge divis non sine taurino sanguine pollicita es, si reditum tetulisset. is haud in tempore longo captam Asiam Aegypti finibus addiderat. quis ego pro factis caelesti reddita coetu pristina vota novo munere dissolvo. invita, o regina, tuo de vertice cessi, invita: adiuro teque tuumque caput: digna ferat quod si quis inaniter adiurarit: sed qui se ferro postulet esse parem? ille quoque eversus mons est quem maximum in oris progenies Thiae clara supervehitur, cum Medi peperere novum mare, cumque inventus per medium classi barbara navit Athon. quid facient crines, cum ferro talia cedant? Iuppiter, ut Chalybon omne genus pereat, et qui principio sub terra quaerere venas institit ac ferri fingere duritiem! abiunctae paulo ante comae mea fata sorores lugebant, cum se Memnonis Aethiopis unigena impellens nutantibus aera pennis obtulit Arsinoes † elocridicos ales equus, isque per aetherias me tollens avolat umbras et Veneris casto conlocat in gremio. ipsa suum Zephyritis eo famulum legarat, Graia Canopiis incola litoribus, †hi dii ven ibi vario ne solum in lumine caeli ex Ariadneis aurea temporibus fixa corona foret, sed nos quoque fulgeremus devotae flavi verticis exuviae, uvidulam a fletu cedentem ad temple deum me sidus in antiquis diva novum posuit: Virginis et saevi contingens namque Leonis lumina, Callisto iuncta Lycaoniae, vertor in occasum, tardum dux ante Booten, qui vix sero alto mergitur Oceano. sed quamquam me nocte premunt vestigia divum, lux autem canae Tethyi restituit, (pace tua fari hic liceat, Rhamnusia virgo: namque ego non ullo vera timore tegam, nec si me infestis discerpent sidera dictis, condita quin veri pectoris evoluam) non his tam laetor rebus quam me afore semper afore me a dominae vertice discrucior, quicum ego, dum virgo quondam fuit, omnibus expers unguentis, una milia multa bibi. nunc vos optato quom iunxit lumine taeda, non prius unanimis corpora coniugibus tradite nudantes reiecta veste papillas, quam iucunda mihi munera libet onyx, vester onyx, casto colitis quae iura cubili. sed quae se impuro dedit adulterio, illius ah mala dona levis bibat irrita pulvis: namque ego ab indignis praemia nulla peto. sed magis, o nuptae, semper concordia vestras, semper amor sedes incolat adsiduus. tu vero, regina, tuens cum sidera divam placabis festis luminibus Venerem, unguinis expertem non siris esse tuam me, sed potius largis adfice muneribus. sidera cur retinent? utinam coma regia fiam proximus Hydrochoi fulgeret Oarion. Καλλιμάχου Βερενίκης Κόμη Μετάφραση: ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ Εκείνος που των ουρανών τ' αμέτρητα είδε φώτα και ξέρει πότε δ' ανατείλουν και θα δύσουν, πώς σκοτεινιάζει η φλογερή λάμψη του γρήγορου ήλιου, πώς χάνονται οι αστερισμοί και βγαίνουν άλλοι, πώς η Σελήνη πάει κρυφά προς το βουνό της Λάτμου όταν η αγάπη από τα ύψη την καλεί στη γη, αυτός, ο Κόνων, μ είδε στον αιθέρα, μες στη νύχτα, πλεξούδα απ' τα ξανθά μαλλιά της Βερενίκης, να λάμπω! Σ' όλους τους θεούς εκείνη μ' είχε τάξει τείνοντας ικετευτικά τα ωραία της χέρια, τότε που ο άντρας της απ' τον υμέναιο ξαναμμένος. έφευγε προς των Ασσυρίων τη γη, να την κουρσέψει. Και τότε σ' όλους τους θεούς, για χάρη του αδελφού σου, μ' έκανες τάμα με πολλές θυσίες ταύρων. για νά 'ρθει πίσω γρήγορα, και την Ασία να υποτάξει- κ' ήρθε κι αυξήθηκαν οι χώρες της Αιγύπτου. όλα έγιναν! Και στο ναό των δεών εγώ δοσμένη. καινούργιο χάρισμα, το τάξιμο εκπληρώνω. Χωρίς να θέλω απ' τα μαλλιά σου, ρήγισσα, έχω φύγει, χωρίς να θέλω· στο κεφάλι σου όρκο παίρνω, (αχ, να πεθάνει όποιος σ' εκείνο ψεύτικο όρκο κάνει), στο μέταλλο όμως ποιος μπορεί ν' αντισταθεί; Οι άλλες πλεξούδες οι αδερφές μου έκλαιγαν και μ' αναζητούσαν, όταν του Αιθίοπα Μέμνονα το αδέρφι, με φτερούγες που πάλλονταν ωθώντας τον αέρα, ήρθε μετέωρο, τ' άλογο της Αρσινόης! Με παίρνει και μεσ απ' του αιθέρα τις σκιές πετώντας ψηλά με φέρνει και στης θεάς τα γόνατα αλαφρά μ' αφήνει. Ναι, η Αφροδίτη του Ζεφυρίου άκρου τ' άλογο είχε στείλει (που έχει στ' ακροθαλάσσι του Κανώπου το ναό της) για να μην είναι στου ουρανού του ορθού τα μύρια φώτα μόνο τ' ολόχρυσο στεφάνι της Αριάδνης, αλλά κ' εγώ πάνω απ' τα ύψη αυτά να λαμπυρίζω, δώρο ιερό απ' το ξανθό σου το κεφάλι Υγρή απ' τη δρόσο στα παλάτια των θεών ως μπαίνω, αστέρι καινούργιο με τ' αρχαία μαζί με βάζει τ' άστρα, και της Παρθένας και του Λιόντα γ άγριου γειτονεύω τώρα τα φώτα, με της Καλλιστώς κοντά τ' αστέρια, και προς τη δύση στρέφομαι οδηγός του οκνού Βοώτη που αργά πολύ βυθίζεται στον Ωκεανό. Μα κι αν τη νύχτα ανάερα πόδια των θεών μ' αγγίζουν, κι αν το πρωί η λευκή Τηθύς με ξαναπαίρνει. (Ραμνούσια κόρη, όσα δα πώ χωρίς θυμό ας τ' ακούσεις, δεν δα την κρύψω την αλήθεια εγώ από φόβο. όχι, και τ' άλλα τ' άστρα ολόγυρα μου ας ψιθυρίζουν για να μην πώ όσα σκέπτομαι και θέλω), δε χαίρομαι τόσο γι' αυτό όσο πικρή είν' η θλίψη που είμαι μακριά από το κεφάλι της κυράς μου. Μα όταν εσύ, βασίλισσα, κοιτάζοντας τ' αστέρια λατρεία στην Αφροδίτη θα προσφέρεις με λαμπάδες και με σπονδές μυρωδικών για με που ήμουν δική σου. χωρίς φειδώ τα δώρα σου νά ναι παρακαλώ. Τι θέλω εγώ στους ουρανούς; Μαλλί της Βερενίκης πάλι ας γίνω, και ο Ωριων ας πάει να λάμπει πλάι στον Υδροχόο. Bereniki.pdf

Υπομονή...

Αν υπάρχει νόμος που επιτρέπει να βιάζεις και να σκοτώνεις την μητέρα σου την Γη, άνθρωπος θα τον έφτιαξε και για εμένα δεν μετράει.

Είναι υπέροχο. Γνωρίζεις ποιός είναι ο αρχιτέκτονας; Βρήκα μόνο πως είναι δωρεά κυριών Γκόλλαντα και Κουζούπη. Η Καρδίτσα είναι η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας. Το μόνο μέρος που οι οδηγοί δίνουν προτεραιότητα στον πεζό (συνέχεια, όχι κατά το δοκούν). Πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, αέρας, ευγένεια. Μια πόλη με καρδιά. Μήπως την έφτιαξαν εξωγήινοι; Πως βρέθηκε τέτοια πόλη στην Ελλάδα; ΥΓ: Ποιά 200; Θα το τερματίσουμε είπαμε. Θα διαλύσουμε τα κοντέρ. Θα το μηδενίσουμε. Θα το στείλει ο Αντρέας συνεργείο!

χαχαχαχα πεθανα στα γελια Κοκκόλης πότε θα πάμε παρατήρηση? Πολύ το θέλω. Πρέπει να το οργανώσουμε όμως και να ψήσω τον Στρατάρχη. Επίσης να τελειώσει μια αλυσίδα συνεδρίων, εκπαιδεύσεων, μεταφράσεων που με έχει τσακίσει. Χριστούγεννα ή αμέσως μετά.

Ναι, κάνει και ο 21-7, μάλιστα με αυτόν πρωτοδοκίμασα την διαδικασία. Απλώς έχει στενότερο πεδίο και δυσκολεύεσαι να βρεις τον αστέρα. Αν όμως έχεις ευθυγραμμίσει πολύ καλά το RDF δεν υπάρχει πρόβλημα.

Οδηγός ρομποτικής ευθυγράμμισης με Hyperion Zoom 1. Βάζουμε τον Hyperion Zoom στον εστιαστή 2. Επιλέγουμε τύπο ευθυγράμμισης, ρυθμίζουμε ώρα κλπ 3. Κατευθυνόμαστε στο 1ο αστέρα 4. Κεντράρουμε στο πεδίο του Zoom στα 24mm 5. "Zoomάρουμε" (sic) στα 8mm 6. Κεντράρουμε στο πεδίο του Zoom στα 8mm 7. Αφεστιάζουμε ώστε το αστέρι να γίνει ένας "λουκουμάς" με μέγεθος κατά τι μικρότερο του πεδίου 8. Κεντράρουμε με μεγάλη ακρίβεια. Είναι ιδιαίτερα εύκολο καθώς μπορούμε να διαπιστώσουμε αν ο μαύρος δακτύλιος μεταξύ του "λουκουμά" και του field stop είναι ολοστρόγγυλος (αυτό είναι το κλειδί) 9. Κάνουμε align με την ίδια πάντα προσέγγιση, δηλαδή από το κάτω αριστερό τερτατημόριο προς το κέντρο 10. Ρυθμίζουμε τον zoom στα 24mm, εστιάζουμε το άστρο ξανά 11. Επαναλαμβάνουμε τα βήματα 3-10 για το δεύτερο ή και τρίτο αστέρα. Έτοιμοι.

Όσο νά' ναι οι 82 μοίρες του WO 16 πρέπει να ελιναι πολύ χορταστικές. Ο μόνος zoom που γνωρίζω να φθάνει έως τις 80 μοίρες είναι ο πανάκριβος Leica Zoom 25x-50x ASPH (17.8-8.9mm)

Ποιόν zoom έχεις; Ο Baader έχει από 44 μοίρες στα 24mm έως 72 μοίρες στα 8mm AFOV. Για το TFOV τώρα μπορείς να χρηιμοποιήσεις μειωτή προσοφθαλμίου 0.5x ή μειωτή SCT (με προσαρμογέα) 0.63x. Και τα δύο δουλεύουν με Mak 4'' και Hyperion Zoom.

Πιστεύω εις ένα zoom Baader παντοκράτορα παρατηρητή ουρανού και γης ορατών ουν πάντων - ουχί αοράτων-. Όσο καλούς φακούς και να έχεις ένας καλός zoom κάνει όλες τις βρωμοδουλειές: 1. Ανηψάκια/ παιδάκια; Zoom 2. Ευθυγράμμιση ρομποτικών; Zoom (αν δεν γνωρίζετε την τεχνική, ρωτήστε) 3. Επίγεια; Zoom 4. Σφαιρωτά; Zoom 5. Πλανητικά; Zoom 6. Διπλοί αστέρες; Zoom 7. Σελήνη; Zoom 8. Διερεύνηση αγοράς προσοφθαλμίων στις απαραίτητες εστιακές; Zoom 9. Έλεγχος collimation; Zoom 10. Ταξίδι με ένα διοπτρικό; Zoom Και πάει λέγοντας. Για μια χαλαρή παρατήρηση ένας φακός 32mm SWA (ή 24mm αν ο εστιαστής σας είναι 1.25''), ένας Zoom και ένας αποχρωματικός barlow είναι ό,τι πρέπει. Και οι zoom είναι θρησκεία. Από τον κλασσικό 24-8 (Celestron), μέσω του ελβετικού σουγιά Baader Hyperion, έως τους Pentax και Leica Zoom.

Εγώ προβληματίζομαι για κάτι άλλο: είναι το υλικό κατάλληλο; Είναι καλός αγωγός θερμότητος. Παγώνει γρήγορα και υγροποιούνται στην επιφάνειά του οι υδρατμοί (θυμηθείτε τις λαμαρίνες των αυτοκινήτων). Μετά, όταν στοχεύσεις ψηλά θα κυλήσουν στην πλάκα του SNT. Υπόθεση κάνω.

Εκείνη κάτω από τον ουρανό, Robert Tatin, 1902-1983 Musée Robert Tatin

ᾨδὴ Δεκάτη. Ὁ Ὠκεανός, Ὠδαί, Ἀνδρέας Κάλβος, 1824 στροφὴ α´. Γῆ τῶν θεῶν φροντίδα, Ἑλλὰς ἡρῴων μητέρα, φίλη, γλυκεῖα πατρίδα μου νύκτα δουλείας σ᾿ ἐσκέπασε, νύκτα αἰώνων. 5 β´. Οὕτω εἰς τὸ χάος ἀμέτρητον τῶν οὐρανίων ἐρήμων, νυκτερινὸς ἐξάπλωσεν ἔρεβος τὰ πλατέα πένθιμα ἐμβόλια. 10 γ´. Καὶ εἰς τὴν σκοτιὰν βαθεῖαν, εἰς τὸ ἀπέραντον διάστημα, τὰ φῶτα σιγαλέα κινῶνται τῶν ἀστέρων λελυπημένα. 15 δ´. Ἐχάθηκαν ἡ πόλεις, ἐχάθηκαν τὰ δάση, κ᾿ ἡ θάλασσα κοιμᾶται καὶ τὰ βουνά· καὶ ὁ θόρυβος παύει τῶν ζώντων. 20 ε´. Εἰς τὰ φρικτὰ βασίλεια ὁμοιάζει τοῦ θανάτου ἡ φύσις ὅλη· ἐκεῖθεν ἦχος ποτὲ δὲν ἔρχεται ὕμνων ἢ θρήνων. 25 ς´. Ἀλλὰ τῶν μακαρίων σταύλων ἰδοὺ τὰ ἠώα κάγκελλα ἡ Ὥραι ἀνοίγουσιν, ἰδοὺ τὰ ἀκάμαντα ἄλογα τοῦ Ἡλίου ἐκβαίνουν. 30 ζ´. Χρυσά, φλογώδη, καίουσι τοὺς δρόμους τοῦ ἀέρος τὰ ἀμιλλητήρια πέταλα· τοὺς οὐρανοὺς φωτίζουσι λάμπουσαι ἡ χαίται. 35 η´. Τώρα ἐξανοίγει τ᾿ ἄνθη εἰς τὸν δροσώδη κόλπον τῆς γῆς ἡ αὐγή· καὶ φαίνονται τώρα τῶν φιλοπόνων ἀνδρῶν τὰ ἔργα. 40 θ´. Τὰ μυρισμένα χείλη τῆς ἡμέρας φιλούσι τὸ ἀναπαυμένον μέτωπον τῆς οἰκουμένης· φεύγουσιν ὄνειρα, σκότος, 45 ι´. Ὕπνος, σιγῇ· καὶ πάλιν τὰ χωράφια, τὴν θάλασσαν, τὸν ἀέρα γεμίζουσι καὶ τὰς πόλεις μὲ᾿ κρότον, ποίμνια καὶ λύραι. 50 ια´. Εἰς τοῦ σπηλαίου τὸ στόμα ἰδοὺ προβαίνει ὁ μέγας λέων, τὸν φοβερὸν λαιμὸν τετριχωμένον βρέμων τινάζει. 55 ιβ´. Ὁ ἀετὸς ἀφίνει τοὺς κρημνοὺς ὑψηλούς· κτυπάουσιν ἡ πτέρυγες τὰ νέφη, καὶ τὸν ὄλυμπον ἡ κλαγγὴ σχίζει. 60 ιγ´. Ἔθλιψε τὴν Ἑλλάδα νύκτα πολλῶν αἰώνων, νύκτα μακρᾶς δουλείας, αἰσχύνη ἀνδρῶν, ἢ θέλημα τῶν ἀθανάτων. 65 ιδ´. Ἡ χώρα τότε ἐφαίνετο ναὸς ἠριπομένος, ὅπου οἱ ψαλμοὶ σιγάουσι καὶ τοῦ κισσοῦ τὰ ἀτρέμητα φύλλα κοιμῶνται. 70 ιε´. Ὡσὰν ἐπὶ τὴν ἄπειρον θάλασσαν τῶν ὀνείρων, ὀλίγαι, ἀπηλπισμέναι ψυχαὶ νεκρῶν διαβαίνουσι μὲ᾿ δίχως βίαν· 75 ις´. Οὕτως ἀπὸ τοῦ Ἄθωνος τὰ δένδρα, ἕως τοὺς βράχους τῆς Κυθήρας, κυλίουσα τὴν ἅμαξαν βραδεῖαν, οὐρανοδρόμον· 80 ιζ´. Ἡ τρίμορφος Ἑκάτη ἐθεώρει τὰ πλοῖα, εἰς τοῦ Αἰγαίου τους κόλπους λάμνοντα ἀδόξως, φεύγοντα διασκορπισμένα. 85 ιη´. Σὺ τότε, ὦ λαμπροτάτη κόρη Διός, τοῦ κόσμου μόνη παρηγορία, τὴν γῆν μου σὺ ἐνθυμήθηκες ὦ Ἐλευθερία. 90 ιθ´. Ἦλθ᾿ ἡ θεά· κατέβη εἰς τὰ παραθαλάσσια κλειτὰ τῆς Χίου· τὰς χεῖρας ἄπλωσ᾿ ὀρθή, καὶ κλαίουσα λέγει τοιάδε· 95 κ´. Ὠκεανέ, πατέρα τῶν χορῶν ἀθανάτων, ἄκουσον τὴν φωνήν μου, καὶ τῆς ψυχῆς μου τέλεσον τὸν μέγαν πόθον. 100 κα´. Ἔνδοξον θρόνον εἶχον εἰς τὴν Ἑλλάδα· τύραννοι πρὸ πολλοῦ τὸν κρατούσι, σήμερον σὺ βοήθησον, δός μου τὸν θρόνον. 105 κβ´. Ὅταν τοὺς ἀνοήτους φεύγω θνητούς, μὲ δέχονται ἡ πατρικαί σου ἀγκάλαι· ἡ ἐλπίς μου εἰς τὴν ἀγάπην σου στηρίζεται ὅλη. 110 κγ´. Εἶπε· κ᾿ εὐθὺς ἐπάνω εἰς τὰς ροᾶς ἐχύθη τοῦ Ὠκεανοῦ, φωτίζουσα τὰ νῶτα ὑγρὰ καὶ θεία, πρόφαντος λάμψις. 115 κδ´. Ἀστράπτουσι τὰ κύματα ὡς οἱ οὐρανοί, καὶ ἀνέφελος, ξάστερος φέγγει ὁ ἥλιος καὶ τὰ πολλὰ νησία δείχνει τοῦ Αἰγαίου. 120 κε´. Πρόσεχε τώρα· ὡς ἄνεμος σφοδρὸς μέσα εἰς τὰ δάση, ὁ ἀλαλαγμὸς σηκώνεται· ἄκουε τῶν πλεόντων τὸ ἔια μάλα. 125 κς´. Σχισμένη ὑπὸ μυρίας πρῴρας ἀφρίζει ἡ θάλασσα, τὰ πτερωμένα ἀδράχτια ἐλεύθερα ἐξαπλώνονται εἰς τὸν ἀέρα. 130 κζ´. Ἐπὶ τὴν λίμνην οὕτως αὐγερινὰ πετάουσι τὰ πλήθη τῶν μελίσσων ὅταν γλυκὺ τοῦ ἔαρος φυσάῃ τὸ πνεῦμα· 135 κη´. Ἐπὶ τὴν ἄμμον οὕτω περιπατοῦν οἱ λέοντες ζητοῦντες τὰ κοπάδια, τὴν θέρμην τῶν ὀνύχων ἔαν αἰσθανθώσιν· 140 κθ´. Οὕτως ἐὰν τὴν δύναμιν ἀκούσουν τῶν πτερύγων οἱ ἀετοί, τὸ κτύπημα τῶν βροντῶν ὑπερήφανοι καταφρονούσι. 145 λ´. Πεφιλημένα θρέμματα Ὠκεανοῦ, γενναία καὶ τῆς Ἑλλάδος γνήσια τέκνα, καὶ πρωτοστᾶται Ἐλευθερίας· 150 λα´. Χαίρετε σεῖς καυχήματα τῶν θαυμασίων (Σπετζίας, Ὕδρας, Ψαρῶν,) σκοπέλων, ὅπου ποτὲ δὲν ἄραξε φόβος κινδύνου. 155 λβ´. Κατευοδοῖτε! - Ὁρμήσατε τὰ συναγμένα πλοῖα ὦ ἀνδρεῖοι· σκορπίσατε τὸν στόλον, κατακαύσατε στόλον βαρβάρων. 160 λγ´. Τὰ δειλὰ τῶν ἐχθρῶν σας πλήθη καταφρονήσατε· τὴν κόμην πάντα ὁ θρίαμβος στέφει τῶν ὑπὲρ πάτρης κινδυνευόντων. 165 λδ´. Ὦ ἐπουράνιος χεῖρα! σὲ βλέπω κυβερνοῦσαν τὰ τρομερὰ πηδάλια, καὶ τῶν ἡρῴων ἡ πρώραι ἰδοὺ πετάουν. 170 λε´. Ἰδοὺ κροτοῦν, συντρίβουσι τοὺς πύργους θαλασσίους ἐχθρῶν ἀπείρων· σκάφη, ναύτας, ἱστία, κατάρτια ἡ φλόγα τρώγει· 175 λς´. Καὶ καταπίνει ἡ θάλασσα τὰ λείψανα· τὴν νίκην ὕψωσ῾, ὦ λύρα· ἂν ἥρωες δοξάζονται, τὸ θεῖον φιλεῖ τοὺς ὕμνους. 180 λζ´. Ὠθωμανὲ ὑπερήφανε ποῦ εἶσαι; νέον στόλον φέρε, ὦ μωρέ, καὶ σύναξε· νέαν δάφνην οἱ Ἕλληνες θέλουν ἁρπάξειν. 185

Τα Νευτώνια λόγω μεγέθους, μήκους και σχήματος είναι περσσότερο ευαίσθητα στον άνεμο λειτουργώντας ως ιστίο ή και πτέρυγα ακόμη. Κατά τ'άλλα το f/6 Orion ξεχωρίζει για γενική χρήση.

Θα προστατεύσεις τον εξοπλισμό από τον αέρα; Αν είναι δύσκολο ξέχνα τα Νευτώνια (ίσως και την φωτογράφηση) και πας για C6 αλλά χρειάζεται και βάση. Με τον αέρα και η παρατήρηση γίνεται δύσκολη: κουνιέται η εικόνα συνεχώς, έρχονται σκόνη,άλατα, σταγονίδια και σκουπιδάκια πάνω στο κάτοπτρο ή την διορθωτική πλάκα, ή στο μάτι σου! Το ξέρω καθώς το έχω δοκιμάσει μια φορά που ήμουν πολύ χαρμάνης από παρατήρηση.

NASA Jr. Astronaut Backpack, 2010

NASA Jr. Astronaut Suit, 2010

NASA Jr. Astronaut Helmet, 2010