kkokkolis

Άπαντες οι Έλληνες ερασιτέχνες, χρήστες των αγαπημένων τηλεσκοπίων της Celestron, σκεφτείτε την σήμανση της θέσης από την οποία παρατηρείτε πάνω στον παγκόσμιο χάρτη του Cloudy Nights Celestron Nexstar Forum. Ο χάρτης αφορά κυρίως τα SLT και SE, καθώς και τους σωλήνες έως C8. http://www.mapservices.org/myguestmap/map/NexStar

Bis

Αρειανή Σφαίρα, Percival Lowell, 1901 Smithsonian Air and Space Museum Εδώ η σφαίρα του Percival Lowell (1855-1916), κυρίου υποστηρικτή της θεωρίας των καναλιών, τα οποία είναι ιδιαιτέρως ευδιάκριτα πάνω της. Αν και χρησιμοποιούσε ένα πολύ καλό διοπτρικό 24'' σε σκοτεινό ουρανό, οι προσοφθάλμιοι φακοί που έχει καθείς εξ υμών στην διάθεσή του είναι πολύ καλύτεροι από εκείνης της εποχής. Όλοι ωστόσο έβλεπαν τα κανάλια που δεν υπήρχαν την εποχή εκείνη, γεγονός που εκτός από επενέργεια των οπτικών σφαλμάτων μπορεί να αποδοθεί και σε ψυχολογικούς λόγους (επακτή αντιληπτική πλάνη).

f/26=f/13x2. Το Meade γίνεται f/30 και με 3x f/45! Ωραίο το Telescope Simulator. Είδες πως σκοτεινιάζει το αντικείμενο καθώς μεγαλώνει η μεγέθυνση; Θα ήταν καλό να έχει και κανένα νεφέλωμα. Εκεί θα το βλέπαμε να εξαφανίζεται κυριολεκτικά μειώνοντας την διάμετρο του αντικειμενικού ή πρωτεύοντος.

Το 4SE είναι το μόνο τηλεσκόπιό μου στον οποίο δεν μου αρέσει καθόλου η εικόνα με Barlow (Televue Powermate 2.5x, Orion Shorty Plus 2x, Celestron 1.5 & 2x). Αντιθέτως, τις περισσότερες φορές βάζω μειωτή εστιακής απόστασης. Αλλιώς τα άστρα μοιάζουν ανεστίαστα και ο ουρανός ανάμεσά τους δεν είναι ομοιογενής αλλά με διαφορές στην φωτεινότητα, σαν να υπάρχουν σκόρπιοι γαλαξίες και νεφελώματα παντού. Και όλα είναι αρκετά σκοτεινά για να είναι ελκυστικά. Εκτός από την μεγέθυνση αλλάζει και ο εστιακός λόγος. Το f/26 δεν παίζει κάποιον ρόλο;

Χάρτης του Άρη, Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης, 1870-1944 Ακριβώς, αν και στην αρχή πίστευε την θεωρία, μετά τις προσωπικές του παρατηρήσεις ανασκεύασε. Εδώ βλέπουμε μια απεικόνιση της περιοχής των Ηλυσίων Πεδίων του Άρη, πάνω σε σκιαγράφηση από τον Schiaparelli από παρατηρήσεις του 1877 & 1890 και κάτω από τον Αντωνιάδη κατόπιν παρατηρήσεων τα έτη 1909, 1911, 1924 & 1926, καθώς και τους χάρτες που εξέδωσε στο έργο La Planète Mars το 1930. Προσέξτε τα ονόματα που έδωσε στα γεωγραφικά χαρακτηριστικά! Με δικά του λόγια: « Personne n'a jamais vu un véritable canal sur Mars, et ainsi les « canaux » plus ou moins rectilignes, simples ou doubles, de Schiaparelli n'existent ni comme canaux, ni comme tracés géométriques; mais ils ont une base de réalité, puisqu'à l'emplacement de chacun d'eux, la surface de la planète présente soit une traînée irrégulière plus ou moins continue et tachetée, soit un bord déchiqueté de grisaille, soit encore un lac isolé, complexe. »

Λοιπόν, αμέσως μετά το προηγούμενο post βγήκα έξω για μια μικρή παρανομία και εκστασιάστηκα. Ένας υπέροχος ουρανός, καλύτερος από τον καλοκαιρινό βασίλευε παντού. Η Ανδρομέδα έμοιαζε με ιπτάμενο δίσκο καθώς οι βραχίονες εκτείνονταν τρεις τουλάχιστον διαμέτρους πυρήνα δεξιά και αριστερά. Οι Πλειάδες μετριούνταν με το μάτι, το διπλό σμήνος, ο γαλαξίας στο ζενίθ, όλα ήταν τέλεια. Έμαθα να βρίσκω την Κρεμάστρα με ευκολία (γιατί την έβαλαν ανάποδα; ). Είδα και 5-6 υπέροχους διάττοντες! Είναι απίστευτη η εικόνα που σου δίνουν 2'' από έναν ερευνητή ή τα ταπεινά κιάλια του Lidl, όταν ο ουρανός είναι μαύρος και καθαρός. Οι δυόμιση ώρες που έμεινα δεν ήταν δυστυχώς αρκετές για να δω τον Ωρίωνα. Στον Κιθαιρώνα θα ήταν υπέροχα, νομίζω πως η καταιγιστική βροχή και η επιστροφή των παραθεριστών βελτίωσαν τον ουρανό στο όριό του για την περιοχή. Μέχρι πρόσφατα χαιρόμουν που το σπιτάκι μου έχει κεραμίδια και όχι μια απλή ταράτσα. Τώρα λυπάμαι για τον ίδιο λόγο. Σε έναν χειμερινό Κιθαιρώνα θα κάνω τα πάντα να έρθω.

Ήμουν στους Περσείδες, αλλά εσύ παραθέριζες. Χθες έβλεπα τον Δία μπαλκονάτο, με ένα Mak Dob, κατά τ'άλλα ο ουρανός του Πειραιά μου έφερε απογοήτευση μετά από τα θερινά σκοτάδια (και Πάρνωνα δεν έχω δει ακόμη). Απόψε είμαι Αλεποχώρι. Κοντέψαμε να πνιγούμε στην διαδρομή. Ο ουρανός ήταν μαύρος πριν δύο ώρες, θα πάω σε λίγο να δω αν καθάρισε. Δεν πήρα τηλεσκόπιο εκτός από τον Stellarvue RACI με Hyperion Zoom και Nagler, καθώς φτιάχνω μια παρουσίαση για ένα συνέδριο: σε μία ώρα κάνω 10 λεπτά Powerpoint, 10 λεπτά παρανομία (κάπνισμα εννοώ, που πήγε το μυαλό σας; ) και 40 λεπτά κοιτάζω σε αστρονομικές ιστοσελίδες. Ρε τι έχουμε πάθει...

Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης, 1870-1944 To 1898 o Camille Flammarion συνεργάστηκε με τον σπουδαίο μελετητή του Άρη Ευγένιο Μιχαήλ Αντωνιάδη για την κατασκευή επιφανειακού χάρτη και άλλης μιας Αρειανής σφαίρας. Το όνομα του Αντωνιάδη, ο οποίος ήταν, εκτός από ο σημαντικότερος Έλληνας Αστρονόμος και πανίσχυρος σκακιστής (ισοβάθμισε με τον περίφημο Frank James Marshall στο τουρνουά του Παρισιού το 1907) φέρουν μια κλίμακα εκτίμησης του seing, ένας κρατήρας στην Σελήνη (μη ορατό ημισφαίριο) και φυσικά άλλος ένας στον Άρη. Οι παρατηρήσεις έγιναν με ένα διοπτρικό Bardou 9'', εν μέσω της υστερίας των καναλιών. Σύγκριση χάρτη του Αντωνιάδη και εικόνας από το Hubble

Αρειανή Σφαίρα, Camille Flammarion, Γαλλία, 1884 Μουσείο Boerhaave

Τώρα που τα ξαναβλέπω, επιμένω πως δεν είναι φτιαγμένα για να κρατούνται με το χέρι. Ούτε κεντρική εστίαση έχουν. Το ίδιο και τα Vixen Giant Ark 20x80 BWCF. Εν αντιθέσει με αυτά: http://www.oberwerk.com/products/80mm.htm#_self

Λατρεία της Ημισελήνου, Νεοσουμεριακός σφραγιδόλιθος, Βαβυλών, 2100πχ Δύο θηλυκές θεότητες πλαισιώνουν τον Hashhamer, κυβερνήτη της πόλης Ishkun-Sin, ο οποίος παρουσιάζεται στον Ur-Nammu, πρώτο βασιλέα της τρίτης Δυναστείας της Ούρ, σημαντικού κέντρου λατρείας του θεού της Σελήνης, Σίν. Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο

Τότε, προτείνω να πας στο Πλανητάριο να δοκιμάσεις τα 20x80, κρατώντας τα και παρατηρώντας για μισή ωρίτσα, αν το επιτρέπουν αυτό. Εφ' όσον όλα πάνε καλά και τα αγοράσεις μας διηγείσαι την εμπειρία σου. Υπάρχουν και 25χ100, δεν φαντάζομαι να τα τολμήσεις!

The Old Astronomer to his Pupil, Sarah Williams, 1837–1868 Reach me down my Tycho Brahe, I would know him when we meet, When I share my later science, sitting humbly at his feet; He may know the law of all things, yet be ignorant of how We are working to completion, working on from then to now. Pray remember that I leave you all my theory complete, Lacking only certain data for your adding, as is meet, And remember men will scorn it, 'tis original and true, And the obloquy of newness may fall bitterly on you. But, my pupil, as my pupil you have learned the worth of scorn, You have laughed with me at pity, we have joyed to be forlorn, What for us are all distractions of men's fellowship and smiles; What for us the Goddess Pleasure with her meretricious smiles! You may tell that German College that their honor comes too late, But they must not waste repentance on the grizzly savant's fate. Though my soul may set in darkness, it will rise in perfect light; I have loved the stars too fondly to be fearful of the night. Αγνώστου, Τύχων Μπράκχε, 16ος αιώνας Portrætsamlingen på Frederiksborg Slot

Μέχρι να απαντήσει κάποιος που να έχει δει και τα 2 ώστε να συγκρίνει, θα σου πω το προφανές. Λόγω βάρους και μεγέθυνσης, τα 20x80 χρειάζονται πάντοτε τρίποδα και μάλιστα από τους καλούς (250 ευρώ και πάνω). Αυτό τα καθιστά πιο δύσχρηστα, κυρίως επειδή σε τρίποδα τα προσοφθάλμια καλό είναι να έχουν γωνία τουλάχιστον 45 μοιρών. Πέραν αυτού έχουν στενότερο πεδίο. Όποιος έχει τα 20x80 κουβαλά περισσότερο βάρος και όγκο (κιάλια, τρίποδας, παραλληλόγραμος βραχίονας αλλά και ένα ζευγάρι 10x50 για ανίχνευση), γεγονός που δεν γνωρίζω αν αντισταθμίζεται από την ελάφρυνση του πορτοφολιού. Νομίζω πως τα 10x70 είναι οριακά για κιάλια και οι εικόνες είναι εξαιρετικές, από εκεί και πέρα, αν έχεις ήδη τηλεσκόπιο >100mm, η αποκτηση ενός διοφθάλμιου με δύο plossl ή kellner προσοφθάλμιους 25mm (αν υποθέσουμε πως είναι f/5) θα σου δώσει το ίδιο αποτέλεσμα αλλά με έναν τρίποδα καταλληλότερο για αστρονομική χρήση και γωνία θέασης ευνοικότερη. Δεν πιστεύω πως για 20x80 αξίζει να χάσεις τα περισσότερα πλεονεκτήματα των κιαλιών (γρήγορη αναζήτηση με τα χέρια, φορητότητα απλότητα). Αν πρόκειται για 100mm με διαγωνίους και δυνατότητα μεγεθύνσεων 20-50, πάνω σε έναν καλό υψαζιμουθιακό τρίποδα με ή χωρίς GOTO (από Vixen Porta Mount έως Celestron Nexstar 6-8 ή iOptron) τότε ναι, αλλά και πάλι θα χρειαστείς δίπλα ένα ζευγάρι 10x50 για να τα πάρεις στο χέρι και να ανιχνεύσεις τον ουρανό. Φυσικά, από πλευράς οπτικών δυνατοτήτων, 20x80 είναι καλύτερα από 15x70, αν και ghost image να περιμένεις στο φεγγάρι και με αυτά. Δεν νομίζω πως είναι κάτι ενοχλητικό και εξαφανίζεται όταν το φως πέφτει εντελώς κάθετα, δηλαδή η σελήνη είναι στο κέντρο του πεδίου.

Σελήνη και καμένο δένδρο, Χρήστος Κωτσιόπουλος, 2008 LPOD 27/8/10

Χάρτης της Σελήνης, Selenographia, Johannes Hevelius, 1647 Βλέπουμε λοιπόν πως η αντιγραφή πνευματικής ιδιοκτησίας προηγήθηκε κατά πολύ της εφεύρεσης της αστροφωτογράφησης!

Lune, Opposition, La Dioptrique Oculair, Chérubin, Louis Coquin, 1613-1697 Ο μελετητής των χαρτών ωστόσο ανακαλύπτει με ευκολία πως ο Chérubin και ο Louis Coquin αντέγραψαν με την σειρά τους τους χάρτες από την Selenographia του Hevelius

Lune, Opposition, La Dioptrique Oculair, Chérubin, Louis Coquin, 1613-1697 Ομοίως, αντιγραφή εικόνας του Louis Coquin από το ίδιο έργο αποτελεί η απεικόνιση της σελήνης

Grande Oculair, La Dioptrique Oculair, Chérubin, 1613-1697 Η απεικόνιση ενός σύγχρονου τηλεσκοπίου σε αυτό το έργο του Καπουτσίνου Μοναχού Chérubin d’Orléans, κατά κόσμον Michel Lasséré, ενέπνευσε τον Jan Goeree

Σελήνη όπως φαίνεται με τηλεσκόπιο, Χαλκογραφία, Jan Goeree, 1670-1731 Η χαλκογραφία περιέχεται στο έργο Voor-bereidselen tot de bybelsche wysheid, en gebruik der Heilige en kerklijke historien, Amsterdam, 1690, του πατέρα του καλλιτέχνη, Willem Goeree

Κομήτης Halley, πορσελάνη της Delft, Ολλανδία, 1910 Αναμνηστική βασιλική πλακέτα, ενθύμιο της μαζικής υστερίας που προκάλεσε η εμφάνιση του κομήτη στις αρχές του 20ού αιώνα. Το ίδιο έτος έκανε λαμπρή εμφάνιση και ο κομήτης 1910Α, ο οποίος εμφανίζεται αριστερά.

Γένεσις, Άγιος Μάρκος, Βενετία, 13ος αιώνας Τα βυζαντινά ψηφιδωτά ενός από τους 6 θόλους του Αγίου Μάρκου απεικονίζουν την δημιουργία του κόσμου, ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων.

Φλαμανδικός επιτοίχειος τάπης, Doornik, Βαλωνία, 1500-1515 Η Μούσα Αστρονομία, αστρονόμος (Κλαύδιος Πτολεμαίος), γραφέας και ποιμένες εκστασιάζονται παρατηρώντας το μεγαλείο του έναστρου ουρανού. Röhsska Museet för Konsthantverk och Design, Göteborg, Σουηδία