kkokkolis

Πρέπει να ενεργοποιήσεις από το Menu την επιλογή ''Cordwrap''. Αυτό ισχύει με βεβαιότητα για το 4SE. Για τα SLT δεν είμαι βέβαιος. RTFM Η δυσκολία με την διάβαση του μεσημβρινού χαρακτηρίζει τις ισημερινές αλλά όχι τις υψαζιμουθιακές. Επίσης στα Nexstar δεν λύνονται τα φρένα. Μετακίνηση με τα βελάκια και RATE=9 Εναλλακτική λύση: θα την αναρτήσω αργότερα. Nights of the Orange Order: http://www.cloudynights.com/ubbthreads/postlist.php/Cat/0/Board/nexstar/page/0/view/collapsed/sb/5/o/all

Απέκαμε ο ήλιος. Άδειασε το λάδι του στην ράχη της ξαναμμένης θάλασσας κι αυτό απέμεινε εκεί, ν' αναφεγγίζει κίτρα και λεμονανθούς στον ουρανό που αργοσκότιζε, κάμποση ώρα. Σαν ξέφτισε πια το χρυσό μονοπάτι του όρμου στην διχοτόμο του βλέμματος και δεν ξεχώριζαν τα σκόρπια σύννεφα απ' τα σκληρά βουνά, έμοιασε το τοπίο αλλόκοσμο σκηνικό: Χαμήλωναν τα φώτα, μαύριζαν τα χρώματα, αρμόνιζε η ορχήστρα των κυμάτων, σίγαζε το μουρμουρητό απ' τα τζιτζίκια στο αμφιθέατρο, αναχρόνιζε η βιάση της ζωής και, αναπάντεχα, πρώτη έκαμε την εμφάνισή της η πρωταγωνίστρια. Άστραψε σαν το γυμνό στήθος της Φρύνης στην αίθουσα του νόμου η πανύμνυτη Αφροδίτη και κατέκοψε με το βλέμμα της Μέδουσας το βλέμμα του Ναρκίσσου. Δορυφόροι αντεραστές σύντομα σβούρισαν ξελογιασμένοι στον θείο της ποδόγυρο ο Άρης, ο Κρόνος, παράμερα ο Ερμής, έλεγες θα γίνει σφαγή για την ματιά της, φονικό για την αγκάλη της, γιγαντομαχία για το φίλημά της. Το δράμα στήριζε χορός γερόντων, πρεσβευτών του αλλού και του άλλοτε, τιτάνων γεννητόρων του άπαντος. Εκτόξευαν αυστηρή ματιά στον μικρό μας κόσμο, παγωμένη απ' το ατελείωτο ταξίδι της στο διάστημα, κοφτερή σαν ξίφος. Ο Βέγγας, ο Αρκτούρος, ο Ντένεμπ, ο Αλταίρ ανέλαμψαν κι έπειτα έσκασε το στερέωμα σαν πυροτέχνημα και εξάνθισαν τα μάγουλα της νύκτας φεγγαλίδες. Κι όσο πότιζαν τα μάτια αστέρια σαν βροχόσταλες, καταιγίδα γένεσης σάρωνε τον νου. Νιόγεννα άστρα, πυρ, αρχαία σκόνη, θυμωμένοι γίγαντες, ψυχροί αέριοι κόσμοι, τσιγγάνοι βράχοι, σημειακές ανωμαλίες, γεωμετρίες ασύλληπτες, ένας γαλαξίας για κάθε βότσαλο που βρέχει το κύμα, ένα αστέρι για κάθε σταγόνα της θάλασσας, εγκέφαλος εγκέλαδος, εικότα. Ώσπου ένα φως αλλιώτικο έκλεψε την ματιά που κύτταζε μα δεν έβλεπε. Μια λάμψη που κένταγε στον καμβά του σκότους τροχιές φρενήρεις, προκαλώντας την έπαρση της γνώμης να λογίσει που ανήκει. Στο εκεί, στο εδώ, στο μυαλό, στον ουρανό, στις αίθουσες του σύμπαντος, στο σύμπαν του βάλτου; Μια πυγολαμπίδα! Με θράσος αναμετρά την ακτινοβολία των Αρχαίων, μα δεν το σκόπευε. Ανείδητη νύμφη, φτερίζει προαιώνιο γαμήλιο χορό έλκοντας τους μνηστήρες σε απαρτίωση. Ειδοποιεί τους θηρευτές διαλαλώντας το φαρμάκι στα σπλάχνα της κι ίσως δεν νιώθει πως την βλέπω, τι είναι βλέπω και τι είναι είναι. Δεν σκέφτεται, δεν ελπίζει, δεν θέλει, δεν πολεμά τον κόσμο. Έξεστι μα δεν ενέχει. Αυτοποιείται, ομοιόσταται, ερμηνεύει τον ρόλο της. Οι γνώμονες της τύχης, οι ορμές της ανάγκης μας συνάντησαν. Ειρμοί κι αναλογίες όρισαν στον φθορισμό της ν' αψηφά τα πύρινα καμίνια. Η εφήμερη γοητεία της αρνήθηκε την άρνησή μου. Η ταπεινή της φλόγα με έσυρε από το απέραντο στον λασπόλακκο. Εκεί γεννήθηκα, εκεί ανήκω. Σύντομα θα οργώσει τα αυγά της στην φλούδα του δέντρου και θ' αγκαλιάσει άβουλα τον θάνατο, όπως της γράφουν στα βιβλία της ζωής. Κρατούν λογαριασμό και στ' όνομά μου. Ίσως απόψε, ίσως αύριο. Μια αναλαμπίδα, ήλιος σε κλίμακα. Μια φωταλίδα, συνερέτης. Μια λαμπυρίδα, εγγύς αστέρας. ''Είσαι τ' αστέρι μου'' της μήνυσα. Αδιάφορα φτερούγισε και χάθηκε... Firefly Lisa Stevens, 2009 Ακρυλικό σε καμβά

Εύχομαι σε όλους να βρείτε το αστέρι σας. Πηγαίνω να ψάξω το δικό μου. Αντίο.

...μέχρι να το χαλάσει το κύμα, μέχρι να δύσει ο ήλιος.

Ο άνθρωπος φεύγει, το αποτύπωμα μένει...

Η τέχνη: ένα αποτύπωμα, στο φως, στην σκιά, στον βράχο, στην άμμο.

Έχω την εντύπωση πως μπορώ να επιτρέψω την στέρηση της ελευθερίας του λόγου μου μόνο στον ιδρυτή του Astrovox, στην δημοσίευση του οποίου έθεσα και ένα ερώτημα. Για του λόγου το αληθές ανακαλώ μέρος της δημοσίευσης κατόπιν σύστασης του Astrovox. Γράφτηκε εξάλλου υπό το καθεστώς θυμού, απότοκου της προσπάθειας φίμωσης από μη αρμόδιο άτομο. Η παράγραφος φεύγει, ο θυμός μένει (όχι για πολύ όμως).

Τι γνώμη έχετε για την κολεκτιβιστική χρήση ενός ακριβού τηλεσκοπίου; Ευκαιρία για παρατήρηση μέσα από ατομικά απλησίαστα όργανα, ή ευκαιρία για σύγκρουση (γιατί γρατζούνισες ρε αχαίρευτε τον καθρέπτη, να τον πληρώσεις μόνος σου); Θα ήταν μια λύση. Αν το κόστος μοιραστεί σε 2-4 μερίδια, ο ένας έχει Station Vagon, ο άλλος χώρο στην αποθήκη, από λίγα καλά προσοφθάλμια ο καθείς κλπ. Το ρήμα ''βλέπω'' πάνω απ'το ''έχω''. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα η καλύτερη επιχείρηση είναι το περίπτερο.

Αυτό ονομάζεται υποκοριστικό στοργικότητος.

Αυτό ήταν το μήνυμα, δημόσιο και ορατό σε όλους. Ακόμη εκεί πάνω είναι... Ο γέγονε, γέγονε.

Ο καθένας ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές του. Δεν αλλάζω την οικογένεια με 1000000 εξορμήσεις, αλλά η οικογένεια μπορεί να μας επιτρέψει 1 εξόρμηση πότε πότε. Η αρχή φθάνει να γίνει. Θα το πάρουμε το βάπτισμα του πυρός και ποιός μας πιάνει μετά.

Είχα στείλει μήνυμα όμως και δεν έλαβα καμμία απάντηση... Ούτε για τα μάτια του κόσμου.

Επιπλέον, όταν η διχάλα είναι μονή (δηλαδή είναι... μονοχάλα; ), τέλος πάντων, έχει ένα μόνο βραχίονα όπως στα Nexstar, η μεταφορά του σωλήνα από και προς μια ισημερινή είναι παιχνιδάκι. Όταν είναι κλασική 2 βραχιόνων τα πράγματα είναι από δύσκολα έως (συνήθως) αδύνατα. Με απλά λόγια: Αστροπαρατήρηση= Διχάλα Επίγεια παρατήρηση= Διχάλα Αστροφωτογράφηση= Ισημερινή Μικρό τηλεσκόπιο 4-8''= Μονός βραχίονας Μεγάλο τηλεσκόπιο 8-12''= Διπλός βραχίονας Υπάρχουν βέβαια και προσωπικές προτιμήσεις. Με την ισημερινή παρατηρείς μια χαρά (με Cassegrain τουλάχιστον), απλώς φορτώνεσαι μια πολυπλοκότητα και κόστος το οποίο είναι αξιοποιήσιμο κυρίως στην φωτογράφηση.

Όταν προσφέρεις ενέργεια σε ένα σώμα, ένα μέρος της γίνεται κινητική και ένα άλλο μέρος αποθηκεύεται εσωτερικά. Η αναλογία σχετίζεται με την ταχύτητά του. Όσο πλησιάζεις την ταχύτητα c το ποσοστό που αποθηκεύεται αυξάνεται ραγδαία και έτσι το μόριο επιταχύνεται ελάχιστα με τεράστια κατανάλωση ενέργειας (πείραμα Bertozzi). Στην Νευτώνια φυσική των μικρών ταχυτήτων συμβαίνει το αντίστροφο. Η περισσότερη ενέργεια γίνεται κινητική. Η Νευτώνια φυσική δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην ταχύτητα του φωτός καθώς αγνοεί αυτή την αποθηκευόμενη ενέργεια. Όταν προσπαθείς να την εφαρμόσεις καταλήγεις σε άτοπο. Κάπως έτσι δεν είναι;

Και τα δύο καλά είναι. Αλλά αν πάρεις ηλεκτρονικό (GOTO) μην πάρεις από τα φθηνότερα. Η απαντήσεις θα είναι ακριβέστερες αν καθορίσεις έναν προυπολογισμό.

Θησαυρός του Ατρέα, Μυκήνες, 1250 πχ Η δαπανηρή και εργώδης κατασκευή του θόλου εξασφάλιζε έναν προσωπικό ουρανό για τον νεκρό βασιλέα.

Ήλιος, Παιδική Ζωγραφιά

One and All, Jane Barlow, 1857-1917 O’er boundless fields of night, lo, near and far Light, dewdrop’s blink, and Light, Aeonian star. Wan wraiths that flickering roam by marish ways ; Fierce surge of levin-bright foam where oceans blaze -- Fly’s spark and flame gulfs dire, your fount is one, Deep in the worlds’ arch-fire of all suns’ Sun. A burning seed of strife Fate strews, and so Life, men’s grudged dole, and Life, gods’ feast aglow. Clod’s captive, senses’ thrall, oft grieved, soon slain ; Immortal, glad o’er all to range and reign -- Frail breath, and spirit eterne, beyond thought’s seeing Ye touch for one sole bourne all being’s Being.

Caracol, Chichen Itza, Γιουκατάν, 9ος-12ος αιώνας Ο ναός αυτός ονομάζεται "Παρατηρητήριο" λόγω ομοιότητας με ένα σύγχρονο αστρονομικό παρατηρητήριο. Υπάρχουν ενδείξεις πως αυτό ακριβώς ήταν, χωρίς φυσικά τηλεσκόπιο.

Ναός του Kukulkan, Chichen Itza, Γιουκατάν, 9ος-12ος αιώνας Γνωστός ως El Castillo, Το Κάστρο Στον ναό αυτόν του Kukulkan (Quetzalcoatl για τους Αζτέκους), θεό- φίδι των Μάγιας του Μεξικού, κατά τις ισημερίες σχηματίζεται με την Ανατολή και την Δύση του Ηλίου η εικόνα του φιδωτού θεού στην Δυτική πλευρά της βόρειας κλίμακος.

Ναός του Ήλιου, Konark, Ινδία, 1236-1264μχ Γνωστός ως Μαύρη Παγόδα

Ναός Mnajdra, Ευθυγραμμίσεις, Μάλτα, 4η χιλιετία πχ Άλλη μια παράσταση των ευθυγραμμίσεων του Ναού.Στο αρχαιολογικό μουσείο είδα απεικονίσεις του Ήλιου και αστέρων 5600 ετών, τις οποίες θα αναρτήσω όταν έχω πρόσβαση σε σύνδεση του κινητού μου με τον υπολογιστή. Δεν υπήρχαν τότε τηλεσκόπια, αλλά οι άνθρωποι ζούσαν κάτω από έναν καθολικό ουρανό, γεμάτο με εικόνες και θαύματα. Αυτά τα σημάδια εκεί ψηλά ήσαν εγγύτερα τότε στον άνθρωπο και συντρόφευαν την σκληρή του καθημερινότητα. Στην εκτυφλωτική ουρανοθάλασσα και τον μυστηριώδη κατανύκτιο θόλο ο άνθρωπος αναζήτησε τις ελπίδες του, τους φόβους του, τις δοξασίες του, τους θεούς του, την απεικόνιση του μέλλοντός του, αυτό το μέλλον και, πότε- πότε, τον εαυτό του.

Ναός Mnajdra, Ευθυγραμμίσεις, Μάλτα, 4η χιλιετία πχ Ήμουν σήμερα εκεί και είμαι κατενθουσιασμένος (επίσης ηλιασμένος και αφυδατωμένος).