kkokkolis

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χρωματισμένο αντίγραφο από την βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χρωματισμένο αντίγραφο από την βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χρωματισμένο αντίγραφο από την βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χρωματισμένο αντίγραφο από την βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χρωματισμένο αντίγραφο από την βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χρωματισμένο αντίγραφο από την βιβλιοθήκη της Γαλλίας

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Οι κομήτες των αρχών της προηγούμενης χιλιετίας

Τυπολογία κομητών, μεταξοτυπία Mawangdui, Κίνα, περίπου 300πχ

Άποψη του Augsburg με τους κομήτες του 1680, 1682 & 168

Theatrum Cometicum, Stanislaw Lubieniecki, Amsterdam, 1668 Χαρακτικό σε ξύλο

Cometographia, Johannes Hevelius, Danzig, 1668 NASA/JPL

Τηλεσκόπιο- μπαστούνι, Wilson, Λονδίνο, 1810

Evening Song of Senlin, Conrad (Potter) Aiken 1889-1973 It is moonlight. Alone in the silence I ascend my stairs once more, While waves, remote in a pale blue starlight, Crash on a white sand shore. It is moonlight. The garden is silent. I stand in my room alone. Across my wall, from the far-off moon, A rain of fire is thrown... There are houses hanging above the stars, And stars hung under a sea : And a wind from the long blue vault of time Waves my curtain for me... I wait in the dark once more, Swung between space and space : Before my mirror I lift my hands And face my remembered face. Is it I who stand in a question here, Asking to know my name ? ... It is I, yet I know not whither I go, Nor why, nor whence I came. It is I, who awoke at dawn And arose and descended the stair, Conceiving a god in the eye of the sun, -- In a woman's hands and hair. It is I whose flesh is gray with the stones I builded into a wall : With a mournful melody in my brain Of a tune I cannot recall... There are roses to kiss : and mouths to kiss ; And the sharp-pained shadow of death. I remember a rain-drop on my cheek, -- A wind like a fragrant breath... And the star I laugh on tilts through heaven ; And the heavens are dark and steep... I will forget these things once more In the silence of sleep.

Morning Song of Senlin, Conrad (Potter) Aiken 1889-1973 It is morning, Senlin says, and in the morning When the light drips through the shutters like the dew, I arise, I face the sunrise, And do the things my fathers learned to do. Stars in the purple dusk above the rooftops Pale in a saffron mist and seem to die, And I myself on a swiftly tilting planet Stand before a glass and tie my tie. Vine leaves tap my window, Dew-drops sing to the garden stones, The robin chirps in the chinaberry tree Repeating three clear tones. It is morning. I stand by the mirror And tie my tie once more. While waves far off in a pale rose twilight Crash on a white sand shore. I stand by a mirror and comb my hair : How small and white my face ! -– The green earth tilts through a sphere of air And bathes in a flame of space. There are houses hanging above the stars And stars hung under a sea... And a sun far off in a shell of silence Dapples my walls for me... It is morning, Senlin says, and in the morning Should I not pause in the light to remember god ? Upright and firm I stand on a star unstable, He is immense and lonely as a cloud. I will dedicate this moment before my mirror To him alone, for him I will comb my hair. Accept these humble offerings, cloud of silence ! I will think of you as I descend the stair. Vine leaves tap my window, The snail track shines on the stones, Dew-drops flash from the chinaberry tree Repeating two clear tones. It is morning, I awake from a bed of silence, Shining I rise from the starless waters of sleep. The walls are about me still as in the evening, I am the same and the same name still I keep. The earth revolves with me, yet makes no motion, The stars pale silently in a coral sky. In a whistling void I stand before my mirror, Unconcerned, and tie my tie. There are horses neighing on far-off hills Tossing their long white manes, And mountains flash in the rose-white dusk, Their shoulders black with rains... It is morning. I stand by the mirror And surprise my soul once more ; The blue air rushes above my ceiling, There are suns beneath my floor... ... It is morning, Senlin says, I ascend from darkness And depart on the winds of space for I know not where, My watch is wound, a key is in my pocket, And the sky is darkened as I descend the stair. There are shadows across the windows, clouds in heaven, And a god among the stars; and I will go Thinking of him as I might think of daybreak And humming a tune I know... Vine-leaves tap at the window, Dew-drops sing to the garden stones, The robin chirps in the chinaberry tree Repeating three clear tones.

Έτσι είναι, όλοι οι πλανήτες έχουν αυτήν την κλίση, από 0,77 έως 7 μοίρες, ενώ άλλα σώματα έχουν μεγαλύτερη. 2 φορές τον μήνα διασχίζει την εκλειπτική. Την κίνηση της εκλειπτικής μπορούμε να την δούμε στο σχήμα.

Δίπτυχο ηλιακό ρολόι, Hieronymus Reinman, 1556 Ελεφαντόδοντο χαλκός και μπρούτζος

Η τροχια του δεν ειναι πανω στην εκληπτικη? Υ.Γ.συγνωμη για το αργοπορημενο post... Ακριβώς, στην εκλειπτική είναι, αλλά η εκλειπτική μοιάζει να κινείται στον ουρανό λόγο της κίνησης της Γης. Σε εποχιακούς ή μηνιαίους χάρτες όλου του ουρανού (τους κυκλικούς δηλαδή) το βλέπεις καθαρά.

Λοιπόν, σε όποιον βρει τι πράγματι είναι, προτείνω να γίνει επιπλέον έκπτωση, ως επιβράβευση.

Αν κρίνω από την τιμή, μπορείς να αποκλείσεις sans voir Losmandy, EQ6 & Synscan, οπότε μένουν μόνο 2. Μάλλον για Dob το βλέπω. Παίζει και η EQ5 όμως. Γρίφος.

Έχω σκεφτεί για 15x70 αλλά για κάτι καλό σε αυτό το μέγεθος θα πρέπει να παραγγείλω από το εξωτερικό και δεν το θέλω αυτό. Τα Skymaster, αν τα θεωρείς καλά (σου είπα παραπάνω ποίοι τα προτείνουν) υπάρχουν και στην Ελλάδα. Το ίδιο και τα TS LE (AKTIS) που μοιάζουν πολύ. Τώρα Oberwerk δυστυχώς δεν έχουμε. Από άλλες μάρκες η Pentax έχει κάτι 20x60, αλλά όχι 15x70. Εγώ είμαι ευχαριστημένος με τα Skymaster, μην τα θεωρείς κακή λύση, πολλοί εδώ τα έχουν, είναι Best Seller. Είναι σε προσφορά, 20 ευρώ κάτω και δώρο το Monhtly Sky Guide. Τώρα τα Vixen 16 ή 20x80 που είναι ιαπωνικά και με μεγαλύτερη διάμετρο είναι καλύτερα, αλλά αυτό το 1 κιλό παραπάνω από τα Skymaster κάνει τον τρίποδα απαραίτητο. Αν προσέξεις, τα Vixen, αλλά και τα Skymaster 20x80, είναι τέλεια ζυγισμένα στο κέντρο βάρους με μόνιμο προσαρμογέα για τρίποδα και δεν έχουν πρόβλεψη για λαβή με τα χέρια. Αντίθετα τα 15x70 έχουν μια καλή λαβή, αν και είναι εμπροσθοβαρή και γι αυτό εγώ προτιμώ την λαβή της ράχης του χεριού, πιάνοντάς τα με το αριστερό να κυκλώνει τον δεξιό σωλήνα στο κέντρο βάρους, ενώ ο αριστερός αναπαύεται στην ράχη του καρπού, το δε δεξί χέρι πιάνει από το προβλεπόμενο σημείο δεξιά, με πρόσβαση στην εστίαση. Τα 20x80 ούτε έτσι μπορείς να τα πιάσεις λόγω της επιμήκους ράβδου στο κέντρο. Αν δεν θέλεις τα Skymaster ούτε τρίποδα, τότε σου μένουν τα Vixen 9x63, αφού πρώτα ρίξεις μια ματιά και σε Canon, Nikon, Olympus και Pentax. http://www.adorama.gr/e-shop/Products.php?CatID=295

Ευχαριστώ, νομίζω πως δεν μπαίνει αυτό σε Maksutov, ίσως όμως μπορείς να δοκιμάσεις με αντάπτορα. Επίσης το γυαλί του είναι μεγαλύτερης διαμέτρου από το baffle tube του Mak, άρα θα αξιοποιείται μόνο το κέντρο, δεν γνωρίζω στην πράξη τι σημαίνει αυτό. Κατά τα άλλα, τα Mak και ειδικά των 6'' και πάνω θα μπορούσαν να ωφεληθούν από μείωση του εστιακού λόγου, αλλά δεν έχω δει πουθενά ειδικές λύσεις για αυτά. Προφανώς δεν τα αγοράζεις για φωτογραφία ευρέως πεδίου και στους πλανήτες δεν χρειάζεται και τόσο μεγάλο πεδίο. Κατά τα άλλα η τιμή είναι εξαιρετική, όταν έψαχνα εγώ δεν υπήρχε κανένα διαθέσιμο και αναγκάστηκα να το αγοράσω καινούριο. Τώρα είναι ευκαιρία. Βεβαιώσου μόνο αν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Ο προσαρμογέας που χρειάζεσαι πρέπει να είναι αυτός: http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1456

Αν και όταν το κάνεις, να φοράς γάντι χωρίς πούδρα και να κρατάς το δευτερεύον από τα πλάγια, προσέχοντας να μην αγγίξεις την κατοπτρική επιφάνεια. Μετά πες μας τι έγινε, εγώ αποφάσισα να μην το αγγίξω ακόμη, άλλωστε δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα.

Ode, Joseph Addison, The Spectator, 1712 The spacious firmament on high With all the blue ethereal sky, And spangled heavens, a shining frame, Their great Original proclaim. The unwearied sun from day to day Does his Creator's power display, And publishes in every land The work of an almighty hand. Soon as the evening shades prevail, The moon takes up the wondrous tale, And nightly to the listening earth Repeats the story of her birth ; Whilst all the stars that round her burn, And all the planets in their turn, Confirm the tidings as they roll, And spread the truth from pole to pole. What though in solemn silence, all Move round this dark terrestrial ball ? What though nor real voice nor sound Amidst their radiant orbs be found ? In Reason's ear they all rejoice, And utter forth a glorious voice, Forever singing as they shine : "The hand that made us is divine !"

Ωραίο! Θυμήθηκα τα ποιήματα του Διγενή Ακρίτα και τις μεταφράσεις της Ιλιάδας: Scutum= Σκουτάρι, Sagitta= Σαΐτα. Και το Eqvvlevs Ελληνικό είναι: Έκβους (το Βους το λέμε ακόμη).

Θα ήθελες να περιγράψεις λίγο την εμπειρία της παρατήρησης; Τι βλέπεις με αυτό. Τα προσοφθάλμια είναι λειτουργικά; Θυμάμαι από την φωτογραφία της βαλίτσας σου πως είχες ήδη bino, ή κάνω λάθος;