kkokkolis

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782

Vorstellung der Gestirne auf XXXIV Tafeln, Johann Elert Bode 1782 Ο άτλας αυτός προοριζόταν για τον ερασιτέχνη αστρονόμο της εποχής, ο οποίος δεν μπορούσε να χειριστεί το κόστος και το μέγεθος της Ουρανογραφίας του Bode

Το βρήκες! Και οι αλληλεπιδράσεις δεν περιορίζονται στις βαρυτικές. Ούτε καν μόνο στις φυσικές. Η πληροφορία δημιουργεί ένα ακόμη διασυμπαντικό σύστημα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να θεωρήσουμε (με ικανοποιητική προσέγγιση) πως πολλές αλληλεπιδράσεις είναι αμελητέες. Αν όμως η επίδρασή μας στον Δία είναι αμελητέα λόγω αποστάσεων και διαφοράς τάξης μεγέθους, δεν συμβαίνει το ίδιο στο κβαντικό επίπεδο, όπου το ανάλογο του εμείς είναι το σωματίδιο και του Δία εμείς, η δε απόσταση είναι άλλη. Και όχι μόνο ως προς τις βαρυτικές ή ηλεκτρομαγνητικές επιδράσεις. Έτσι το αντιλαμβάνομαι, χωρίς να είμαι (και ίσως επειδή δεν είμαι) φυσικός.

10, 12, 14. Ποιά είναι η χρυσή τομή; Έχω ορκιστεί να μην προβώ σε οποιαδήποτε αγορά αν δεν κάνω πρώτα 3-4 εξορμήσεις, οπότε έχω άφθονο χρόνο. Παίζουν ακόμη το CPC11 και C11 σε EQ6 ή CGEM. Πολλές επιλογές. Αυτοί οι κινητήρες, πως θα τα βγάλουν πέρα μακροπρόθεσμα με τις μεγάλες ροπές που γεννά ένας μακρύς σωλήνας με φορτίο στην άκρη;

Όταν δεν βάζω φωτοχιτώνιο, εκτός από τον ουρανό, βλέπω και τον εαυτό μου! Ο Κώστας κατακτά το φεγγάρι, ο Κώστας κολυμπάει ανάμεσα στις Πλειάδες, ο Κώστας κυρίαρχος του σύμπαντος. Αν και χρήσιμο ως εργαλείο ματαιοδοξίας, δυσχεραίνει την παρατήρηση, σε συνδυασμό με το φως που σκεδάζει τα χείλη του δευτερεύοντος και εισβάλει στον εστιαστή, προερχόμενο από την πλάτη του κατόπτρου. Φαινόμενο έντονο σε φωτομολυσμένο περιβάλλον. Η εμπειρία αυτή προέρχεται από μικρούλι νευτώνιο, αλλά εδώ δεν μετρά το μέγεθος, μόνο η ιδιότητα του δευτερεύοντος να ανακλά αδιακρίτως το προσπίπτον φως. Ωστόσο τα μεγάλα τηλεσκόπια έχουν μια στεφάνη γύρω από το σύστημα του δευτερεύοντος με τον εστιαστή, οπότε οι εικόνα του εαυτού θα αποκλείεται, κάποιο φως όμως θα συλλαμβάνεται και, εφ'όσον υπάρχει σκοτοψία, θα γίνεται αντιληπτό μειώνοντας την αντίθεση. Κατά τ'άλλα ο χειρισμός από τις ράβδους του σκελετού ενός νευτωνίου είναι ακριβέστερος και έντονα ψυχαγωγικός, οπότε μακάρι να μην χρειαζόταν το φωτοχιτώνιο.

Υπάρχει και μια νοητική- παρατηρησιακή πλευρά,σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει ΓΙΑ ΕΜΑΣ κάτι μέχρι να το παρατηρήσουμε, αντιληφθούμε, ορίσουμε κλπ. Και τότε δεν υπάρχει καθεαυτό, αλλά η παρατηρούμενη ''ύπαρξις'' φέρει στοιχεία του παρατηρητή. Δηλαδή ο ορισμός της ύπαρξης προκύπτει στα πλαίσια συστήματος παρατηρητή- παρατηρούμενου. Όταν παρατηρείς ένα φαινόμενο δεν γνωρίζεις το φαινόμενο έξω από το σύστημα της παρατήρησης, καθώς η παρατήρηση το τροποποιεί. Απλό παράδειγμα:η μέτρηση της πίεσης αυξάνει την πίεση (σύνδρομο της άσπρης μπλούζας) άρα δεν μετράς την πίεση που θα υπήρχε αν δεν την μετρούσες. Η συστημική ενοποιεί την γνωσιακή με τις φυσικές επιστήμες και μια ενδιαφέρουσα περιγραφή των βάθρων της περιέχεται στο βιβλίο ''Το δένδρο της γνώσης'' των Maturana & Varela. Ένας βιολόγος εξ' αρχής θα έβαζε καρδιογράφο στην γατούλα!

Δεν είδα το live, αλλά παρατήρησα πως η ιστοσελίδα σου έγινε ελκυστικότερη και λειτουργικότερη. Παρουσιάζεις με ωραίο τρόπο και τον εξοπλισμό σου. Μπράβο.

Αυτό λέω, πως είναι εύκολο για τον εγκέφαλο να προσαρμοστεί στους χάρτες και την ισημερινή, κλίνοντας το οριζόντιο επίπεδο σε ισημερινό, όπως κλίνεις την ισημερινή στήριξη προς τον ουράνιο πόλο. Προβάλει την ίδια εμπειρία του με κλίση, δηλαδή αλλαγή μίας μόνο παραμέτρου, που για το φοβερό μυαλό μας είναι piece of cake. Αλλά πριν πιάσεις στα χέρια σου την ισημερινή, η υψαζιμουθιακή φαίνεται ευχερέστερη καθώς είναι αμέσως συμβατή με την συνήθη αντιληπτική μας εμπειρία. Με άλλα λόγια, όποιος παίρνει ισημερινή θα την μάθει, μην φοβόμαστε.

Οι επιστημονικές έρευνες έχουν καταδείξει το αυτονόητο, πως ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τον χώρο με ένα σύστημα υψαζιμουθιακών και όχι ισημερινών συντεταγμένων. Εξελικτικά, το οριζόντιο επίπεδο χαράκτηκε ενδεχομένως στις γενετικές δομές του οργανισμού από την εμπειρία του ορίζοντα, της θάλασσας και των εν γένει επιπέδων ηρεμίας των υγρών και ημιστερεών- στερεών ιζημάτων (βάλτοι, κάμποι κλπ) και το κατακόρυφο από την αντίληψη των βαρυτικών δυνάμεων, όπως τις αντιλαμβανόμαστε στο σώμα ή από την αντίληψη των πεπτωκότων. Τα αντιληπτικά υποσυστήματα υποστηρίζουν το ολοσύστημα αυτό. Λόγου χάρη τα κύταρα του ινιακού φλοιού εξειδικεύονται στην αναγνώριση οριζοντίων και κατακόρυφων γραμμών, αλλά και γραμμών με κλίση 45 μοιρών!!! Ο λαβύρινθος του έσω ωτός διαθέτει σύστημα τριών ημικυκλικών σωλήνων υπό γωνία 90 μοιρών, οι οποίοι διαθέτουν σταθμικό υγρό και τα αισθητήρια κύτταρα ανιχνεύουν με έμπλεα τριχίδια την απόκλιση της στάθμης του υγρού από την οριζόντιο σε κάθε σωλήνα. Αποτελεί ταυτόχρονα το αλφάδι και το γυροσκόπιο του εγκεφάλου το υποσύστημα αυτό και επί βλάβης προκύπτει σύγχυση του χώρου, περιστροφικός ίλιγγος, ναυτία και νυσταγμός. Αντιληπτικές δοκιμασίες δείχνουν πως και τα συνειρμικά πεδία, από την βρεφική ηλικία, χωρίζουν (χωρίζω= τον χώρο ορίζω) τον χώρο σε κάθετες συνιστώσες, ύψους- πλάτους και (λίγο αργότερα, με την ανάπτυξη της σύγκλισης των οφθαλμών και της διοφθάλμιας όρασης) βάθους. Το πρωτογενές επίπεδο είναι οριζόντιο και τα άλλα δύο απαρτιώνουν το σύστημα μέσω καθέτων αναφορών το ένα στο άλλο. Στην υψαζιμουθιακή προβολή το σύστημα ουσιαστικά γίνεται δισδιάστατο, καθώς η βαθική διάσταση εξισώνεται με το άπειρο φυσικομαθηματικά, ή με το ημισφαίριο του ουράνιου θόλου αντιληπτικά. Τέλος, τα συστήματα αυτα έχουν παγκόσμια εξάπλωση, από την Αρκτική, έως τον Ισημερινό. Από την άλλη το σύστημα είναι τόσο τέλεια ολοκληρωμένο και προσαρμοστικό (κληρονομιά της δενδρόβιας εξελικτικής φάσης των πρωτευόντων, όπως έχουμε ξαναπεί) που μπορεί σύντομα να συνθηκοποιηθεί με λίγη εξάσκηση σε ένα ισημερινό σύστημα, σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, σε συνθήκες εναέριας κυνομαχίας κλπ. Το οτι όμως, εκ φύσεως, η αντήληψή μας είναι ρυθμισμένη υψαζιμουθιακά και όχι ισημερινά δεν επιδέχεται σοβαρή αμφισβήτηση. Λίγα off topic ακόμη και θα σας κάνω ξεφτέρια.

Όρα σελ. 2

Δεν έχω ισημερινή, αλλά γνωρίζω 2 πράγματα 1. Φωτογράφηση μεγάλης έκθεσης= Ισημερινή 2. Εύκολη εύρεση στόχου= Υψαζιμουθιακή (σαν του Dob) Αλλά η εξοικείωση με την ισημερινή κάνει εύκολη και εκείνη. Κατά τ'άλλα, το τι διαφοροποιούν οι 2'', εξαρτάται από την διάμετρο. Από τις 2'' στις 4'' έχουμε 100% αύξηση διαμέτρου, ή 2πλάσια διάμετρο και 4πλάσια πρόσληψη φωτός. Από τις 20'' στις 22'' έχουμε μόνο 10% αύξηση. Από τις 8'' στις 10'' η αύξηση είναι 25%. Ούτε ασήμαντη, ούτε φοβερή.

Αλλιώς Ανδρέα θα στείλω κάτι φιλαράκια στην Πάτρα...