kkokkolis

Epytoma in Almagestum Ptolemaei, Regiomontanus, 1496

Πολώνιος Χάρτης

Paradise lost, John Milton, 1667 Mystical dance, which yonder starry sphere Of planets and of fixed in all her wheels Resembles nearest; mazes intricate, Eccentric, intervolved, yet regular Then most, when most irregular they seem; And in their motions harmony divine So smooths her charming tones that God’s own ear Listens delighted.—v. 620-27. The Eternal, to prevent such horrid fray, Hung forth in Heaven his golden scales, yet seen Betwixt Astrea and the Scorpion sign, Wherein all things created first he weighed, The pendulous round Earth with balanced air In counterpoise, now ponders all events, Battles and realms. In these he put two weights, The sequel each of parting and of fight: The latter quick up flew, and kicked the beam.—iv. 996-1004.

De Revolutionibus Orbium Coelestium, Copernicus, 1543 http://www.rarebookroom.org/Control/coprev/index.html?page=150

Theoricae novae planetarum, Georg von Peuerbach , 1473 Βιβλιοθήκη Παρατηρητηρίου Βιέννης

Μηχανισμός Αντικυθήρων, 150-100πχ

Οι εικόνες μπαίνουν με το ''Προσθήκη ενός συνημμένου αρχείου'' στο κάτω μέρος της σελίδας ''Δημοσίευση Απάντησης''. Η περιγραφή σου ταιριάζει με αυτά που βλέπω και εγώ στον Κρόνο το τελευταίο δίμηνο, αλλά πέραν το C6, βλέπω τα ίδια με Νευτώνιο 130 (ευθυγραμμισμένο) και διοπτρικό 80. Συμπεραίνω πως πρόκειται για seeing. Το πρωί παρατηρούσα την θάλασσα και τα ιστιοπλοικά με το ST80. Τα ανοδικά ρεύματα αέρα ήταν εμφανέστατα και τρεμόπαιζαν τα είδωλα. Το βράδυ συμβαίνει το ίδιο, αλλά λόγω σκότους το βλέπεις μόνο εμπρός από ένα φωτεινό είδωλο, όπως του Κρόνου. Έτσι κάθομαι με υπομονή στο προσοφθάλμιο και εκμεταλλεόμαι την στιγμιαία σταθερή εικόνα. Είτε παρατηρώ τον Κρόνο στο ζενίθ, όπου το φαινόμενο είναι ελάχιστο, αλλά σιγά- σιγά πάει προς την δύση του πια. Δεν πειράζει, έρχεται ο Δίας.

Το χρώμα του Ουρανού ξεχωρίζει, όπως και το σχήμα του σε μεγάλη μεγέθυνση. Του Ποσειδώνα πιο δύσκολα. Έχεις GOTO, έτσι δεν είναι; Πήγαινε στον Ουρανό, κύττα χωρίς φίλτρο,ένα θαμπό γαλάζιο αστέρι. Φέρτο στο κέντρο και βάλε την πιο μεγάλη μεγέθυνση που έχεις. Άν μεγαλώνει λίγο το βρήκες. Σχεδίασε τα γυρω αστέρια και δες και του χρόνου. Αν έχει μετακινηθεί (λίγο, έχει μεγάλη τροχιά βλέπεις) βεβαιώνεσαι. Κάνε το ίδιο στον Ποσειδώνα. Ξέχνα τον Πλούτωνα. Εγώ τα έχω δει με 150, Ουρανός πολύ άνετα, ο Ποσειδώνας έμοιαζε με αστέρι αλλά δεν το έδειχνε ο χάρτης, οπότε...

Το χειρόγραφο Voynich, Yale University MS 408, 15ος αιώνας μχ Αρχαίο κείμενο 200 σελίδων, γεμάτο αστρονομικά σύμβολα, αγνώστου συγγραφέα, γραμμένο σε άγνωστη γλώσσα! Περιέχει άγνωστους αστερισμούς και παράξενα σχέδια.

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729

Atlas Coelestis, John Flamsteed, 1729