Θα ήθελα έτσι κι εγώ να καταθέσω τη δική μου εμπειρία όσο αφορά το θέμα ΕΠΑΦΟ. Από 12 χρονών ασχολούμαι με την αστρονομία. Είχα πάρει μια διόπτρα Ρώσικη χωρίς τρίποδο και κοίταγα κάθε βράδυ τα άστρα. Μέρα με τη μέρα ο ενθουσιασμός μου γινόταν όλο και μεγαλύτερος. Έφτασα σε σημείο να γνωρίζω όλους τους αστερισμούς και αστέρια με το όνομά τους. Αργότερα λοιπόν αποφάσισα να πάρω το πρώτο μου σοβαρό τηλεσκόπιο, αλλά επειδή ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος, πήρα ένα 6 ιντσο με ισημερινή για να ασχοληθώ λέει αργότερα και με την αστροφωτογράφηση. Μεγάλο λάθος. γιατί; Για το λόγο οτι το τηλεσκόπιο ήταν πολύ πολύπλοκο για μένα και κάθε φορά έπρεπε να κάνω πολική ευθυγράμμιση πριν την παρατήρηση, να το ζυγίσω σωστά για να μη "μπαλατζάρει" κτλ. Περιτό να σας πω βέβαια οτι δεν τράβηξα ούτε μια φωτογραφία. Που θέλω να καταλήξω; Κάθε φορά που έλεγα να κάνω παρατήρηση έλεγα: δε βαριαίσε που να κάνω όλη αυτή τη διαδικασία. Έτσι λοιπόν αποθαρύνθηκα εντελώς και τα παράτησα για αρκετό καιρό. Η αγάπη μου όμως για την αστρονομία δεν έσβησε. Έτσι εδώ κι ένα μήνα έχω πάρει ένα dob και κάνω πλέον σοβαρές παρατηρήσεις χωρίς να ασχολούμαι και πολύ με το τηλεσκόπιο. Το δίδαγμα για μένα είναι: Ξεκίνημα με Dob και αργότερα και αν θέλουμε προχωράμε σε αστροφωτογράφηση.