nikk2875

Καλό! Φαίνεται και ενήμερο. Το παρακολουθείς καιρό?

πμ

Γιατί θυμάμαι από τα μαθήματα της Coursera ότι το υπέρυθρο κόβεται από την ατμόσφαιρα? Θυμάμαι λάθος ή δεν κόβονται όλα τα φάσματα?

Πωλήθηκε, Δημήτρη καλές παρατηρήσεις!

Το τηλεσκόπιο είναι ακόμα διαθέσιμο, φωτογραφίες από βδομάδα που θα ευκαιρήσω λίγο.

Θα συμφωνήσω με το Μανούσο. Εκτός από τους 2 δείκτες που ήταν πράσινοι, υπάρχει το jet stream που είναι πολύ κρίσιμο για πλανητική, καθώς και η εκτίμηση για τα arcsecs που θα προέκυπταν αν έκανες to τεστ που προτείνει ο Μανούσος. Γενικά για πλανητική θεωρώ πως είναι οι πιο κρίσιμοι από τους 4 δείκτες, με κυριώτερο αυτό για το jet stream.

Θα ελεγα το maksutov.

Για οικογενειακούς λόγους και μετά από πολλή σκέψη, πήρα τη δύσκολη απόφαση να δώσω το 10ιντσο...

 

Είναι σε άψογη κατάσταση και ιδανικό για εξορμήσεις. Μαζί δίνεται ένα αυτοσχέδιο dew shield (πολύ αποτελεσματικό σας διαβεβαιώ!) και 2 προσοφθάλμια: ένα 10mm super plossl κι ένα 2ιντο 28mm LET. Στις επόμενες μέρες θα προστεθούν και φωτογραφίες.

 

Τιμή 350 ευρώ. Επικοινωνία με ΠΜ.

 

Επειδή το συνολάκι είναι βαρύ δεν είναι εύκολη η αποστολή του, γιαυτό θα προτιμηθούν αγοραστές από Αττική - Κόρινθο.

Να ξεκαθαρίσω πως δεν έχω ή είχα κάποιο από τα 2, εκφράζω την προσωπική μου άποψη με βάση την εμπειρία μου από αυτά που κατά καιρούς έχω δει και διαβάσει. Οπότε:

 

1) Η διαφορά τους δεν νομίζω πως θα είναι μέρα με τη νύχτα. Πάνω κάτω τα ίδια θα σου δείξουν, απλά πιστεύω ότι το Maksutov θα σου τα δείξει καλύτερα. Αφενός γιατί από κατασκευή δεν έχει κόμη όπως το νευτώνιο, αφετέρου είναι κλειστό μπροστά και δεν επηρεάζεται από τα ρεύματα αέρα.

 

2) Στενό πεδίο σημαίνει περίπου 1 μοίρα ή λιγότερο. Αυτό βασικά οφείλεται στην εστιακή του Maksutov που είναι πολύ μεγαλύτερη. Πρακτικά με το ίδιο προσοφθάλμιο στο maksutov θα έχεις μεγαλύτερη μεγέθυνση και μικρότερο πεδίο, το αντίθετο στο νευτώνιο. Αυτό είναι περιοριστικό αν θέλεις να δεις "περισσότερο" ουρανό, όμως όχι κακό αν θέλεις να δεις πλανήτες.

 

Σημαντική λεπτομέρεια: αυτό το Λιβαδάκι πως τα πάει από υγρασία? Αν είναι χαμηλά, θα επιμείνω στο mak. Αν όχι το συζητάμε.

Αν θες να κάνεις το ιδανικό collimation, θα χρειαστείς κάποια εργαλεία. Όμως ακόμα κι αν δεν έχεις τα εργαλεία μπορείς να εφαρμόσεις την κατάλληλη μέθοδο, ώστε να πετύχεις ικανοποιητικά αποτελέσματα. Η μέθοδος είναι απλή και γίνεται σε 2 βήματα:

 

1) Με το φιλμόκουτο (φαντάζομαι αυτό εννοείς όταν λες collimation cap), εξασφάλισε ότι ο δευτερεύοντας θα είναι ακριβώς στο κέντρο και θα σχηματίζει κύκλο. Καθάρισες με τον δευτερεύοντα.

 

2) Σε βραδιά με καλό seeing (δηλ. σταθερή ατμόσφαιρα) σημάδεψε τον πολικό, βάλε όσο το δυνατό μεγαλύτερη μεγέθυνση και αφεστίασε, ώστε να κάνεις star test. Παίξε όσο θέλεις με τον πρωτεύοντα και μόλις οι κύκλοι γίνουν ομόκεντροι καθάρισες.

 

Αυτά που αναφέρεις είναι ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις, αλλά δε νομίζω ότι έχουν κάποια χρηστική αξία...

@DAV

 

Μεταξύ των 2 θα προτιμούσα το Maksutov. Είναι μικρό και μεταφέρεται εύκολα, δεν θα χρειαστεί να μπλέξεις με ευθυγραμμίσεις, θα μπορείς να έχεις πολύ καλή απόδοση με οικονομικούς προσοφθάλμιους plossl, μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί και για επίγεια παρατήρηση, να χρησιμοποιηθεί εύκολα σαν τηλεφακός (όχι τόσο για αστροφωτογραφία πάντως), είναι καλύτερο στην πλανητική παρατήρηση. Το μείον πως έχει στενό πεδίο.

Ομολογώ ότι την προηγούμενη Τετάρτη στο αποχρωματικό μάλλον κάτι σε έντονο κίτρινο μου φάνηκε. Ήταν όμως η πρώτη μου παρατήρηση. Επίσης έχω την εντύπωση πως έχει κατέβει κάτω από τα 7 mag. Το σύγκρινα όμως με γειτονικό αστέρι και βάση την τιμή του Stellarium, όχι με κάτι από AAVSO, οπότε κρατάω μια επιφύλαξη.

Θα συμφωνήσω με τον Κώστα πως το αποχρωματικό έχει καλύτερη ποιότητα οπτικών. Το παρατήρησα κι εγώ σαν διαφορά ανάμεσα στο 102/500 (που είχα παλιώτερα) και το ED100. Αυτό όμως σημαίνει μόνο ποιοτικότερα είδωλα. Αν το ED80 σου δείξει κάποια αντικείμενα παραπάνω (λόγω καλύτερων επιστρώσεων άρα λόγω μικρότερης απώλειας φωτός), αυτά θα είναι ελάχιστα. Η αλλαγή θα αξίζει τον κόπο μόνο αν θέλεις να το γυρίσεις σε αστροφωτογραφία.

Να'μαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρος, αλλά έχω την εντύπωση πως το πρώτο αναφέρεται στη διαύγεια, όχι στο seeing. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος όμως.

 

@sevax

 

Πολύ καλή η υπενθύμιση! Διαβάζοντας την και γυρνώντας στο αρχικό ερώτημα, θα μπορούσαμε να βγάλουμε και μερικούς πρακτικούς κανόνες για τον Πάνο. Κρατάω αυτό με το καθαρό μπλε λίγες ώρες πριν νυχτώσει για τη διαύγεια. Καλός κανόνας για κιάλια και μικρές μεγεθύνσεις.

Ενδιαφέρον θέμα!

 

Γενικά υπάρχουν κάποιοι site για πρόβλεψη. Με έχει βολέψει αυτό:

http://www.meteoblue.com/en_GB/weather/charts/seeing/melissia_gr_23275

(το link είναι για Μελίσσια, εύκολα μπορείς να βρεις κι άλλες περιοχές π.χ. Κιθαιρώνα)

Αν δίνει πολύ καλή πρόβλεψη βγάζει 10ιντσο για πλανητική!

 

Επίσης για τα jet stream χρησιμοποιώ κι αυτό:

http://meteociel.fr/modeles/gfse_cartes.php

(πήγαινε στην επιλογή Jet Stream)

Αν τα βλέπεις πάνω από Ελλάδα, μάλλον θα πρέπει να βολευτείς με μικρές μεγεθύνσεις.

 

Σαν πρακτικό οδηγό έχω το εξής (με τη σειρά που τα διαβάζεις):

1) Φυσάει? Ναι=κιάλια, Όχι=τηλεσκόπιο

2) Πόσο τρεμοπαίζουν τα αστεράκια στο ζενίθ? Πολύ=κιάλια, λίγο=τηλεσκόπιο

3) Έχει υγρασία? Ναι=τηλεσκόπιο, Όχι=εξαρτάται από τα προηγούμενα

 

Πάντως σημασία έχει και το transparency (η "καθαρότητα" του ουρανού). Μπορεί να έχεις πολύ καθαρό ουρανό (γιατί έχει αεράκι), αλλά να μην είναι καλά για πλανητική (γιατί έχει αεράκι). Βγάζεις κιάλια όμως ή μικρές μεγεθύνσεις και δεν αφήνεις την ευκαιρία να πάει χαμένη.

 

Θα ήθελα να ακούσω κι άλλους σε αυτό το θέμα.

Ειλικρινά στην Αθήνα τα κυάλια είναι το βασικό μου εργαλείο παρατήρησης. Με μια ιδιοκατασκευή που προσαρμόζω στο τρίποδο έχω καταφέρει να βλέπω ζενίθ από τη σαιζ λονγκ, οπότε η παρατήρηση γίνεται πολύ άνετη. Υπάρχουν κάποιο στόχοι όπως π.χ. το Μ7 ή το Μ44, η θέαση των οποίων είναι (κατά την ταπεινή μου άποψη) απολαυστικότερη με τα κυάλια. Πάντως και μικρότεροι στόχοι είναι εφικτοί με κυάλια από 15Χ και πάνω. Όπως έγραψα σε άλλο post έχω καταφέρει να δω π.χ. μέχρι M57 (έστω και δύσκολα).

 

Αλλά ρε Δημήτρη, όταν πέρσι βρέθηκα στην παραλία της Ελαφονήσου έπαθα κατάθλιψη. Είχα θέαση της Ανδρομέδας που αναφέρεις η οποία "άγγιζε" φωτογραφία. Κανά μπλακ άουτ ρε παιδιά!

Δεν νομίζω ότι είναι κακό να ξέρουν οι νέοι στο χώρο ότι οι δυνατότητες στην πόλη (όσον αφορά τα DSO) είναι περιορισμένες. Το αντίθετο πιστεύω, γιατί θεωρώ πιο πιθανό να τα παρατήσουν αν περιμένουν να δουν κάτι εντυπωσιακό, πάνω στο ενθουσιασμό τους "τα σκάσουν" για ακριβό εξοπλισμό και τελικά πέσουν από τα σύννεφα όταν δουν "συννεφάκια" (αν τα καταφέρουν βεβαίως βεβαίως). Άλλωστε η ίδια η φύση της αστρονομίας σε φέρνει κοντά στη φύση, για όποιον πραγματικά αγαπά το χόμπυ νομίζω ότι το βουνό με το σκοτεινό ουρανό είναι "αναπόφευκτη" εξέλιξη. Κι όταν πάει μια φορά, μετά η Αθήνα είναι ένα ξενέρωμα...

 

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να παρατηρείς έστω στοιχειωδώς από Αθήνα. Έχω δει M57 με τα κυάλια (έστω και δύσκολα) και θα βγω συχνά με τα κυάλια, αλλά αυτό θα είναι... υποκατάστατο!

 

Υ.Γ.: Πριν κανά μισάωρο ανέβηκα στην ταράτσα και ειλικρινά δεν μπορούσα να δω τη Λύρα... Δεν μπορούσα καν με σιγουριά να πω αν είχε νέφωση ή όχι. Δεν μπήκα καν στον κόπο να στήσω.

@@ matrix

 

Η AZ4 δεν έχει συγκεκριμένη θέση που βιδώνεται και γενικά η ελευθέρωση του σωλήνα ή μετατόπιση του μπρος-πίσω (για το ζύγισμα) είναι εύκολη υπόθεση. Βέβαια αν γίνεται συνέχεια καταντάει κουραστική...

 

Τον τρίποδα μπορείς να τον βρεις και στις 2 εκδόσεις. Έχω τον ατσάλινο και είναι απόλυτα στιβαρός. Για το τηλεσκόπιο που σε ενδιαφέρει θα σε καλύψει μια χαρά. Για την έκδοση σε αλουμίνιο, αν και φθηνότερη είχα διαβάσει στο δίκτυο αρκετά παράπονα για τρέμουλο. Αν δουλεύεις σε μεγάλες μεγεθύνσεις (π.χ. για πλανήτες, Σελήνη ή διπλούς) αυτό το τρέμουλο θα είναι ενοχλητικό, οπότε θα σε συμβούλευα να δώσεις το κάτι παραπάνω και να πάρεις τον ατσάλινο.

 

Δεν ξέρω πως κατέληξες σε αλταζιμουθιακή στήριξη, αλλά φαντάζομαι για να έχεις την ελευθερία να κινείς το σωλήνα προς κάθε κατεύθυνση. Αυτό είναι χρήσιμο σε μικρότερες μεγεθύνσεις, όταν π.χ. στοχεύεις σε DSO. Όταν όμως θέλεις να ανέβεις σε μεγέθυνση (πάνω από 100), η ελευθερία "κουράζει" γιατί μεταφράζεται σε συνεχές "σταμάτα-ξεκίνα". Τέτοια θα είναι η περίπτωση που θα παρατηρείς πλανήτες, διπλά, Σελήνη. Στην περίπτωση αυτή, το tracking της ισημερινής είναι must. Επομένως αν στα παρακάτω ερωτήματα μαζέψεις περισσότερα (α) τότε σκέψου και την περίπτωση της ισημερινής:

 

1) Που μένω?

α) Σε φωτορρυπασμένο ουρανό και έχω περιορισμένη δυνατότητα εξορμήσεων.

β) Σε σχετικά σκοτεινό ουρανό ή έχω δυνατότητα εξορμήσεων.

 

2) Τι θα παρατηρώ?

α) Πλανήτες, διπλά, Σελήνη.

β) DSO (όσο επιτρέπουν βεβαίως οι 4 ιντσες).

 

3) Θέλω οπωσδήποτε στήριξη που να μεταφέρεται εύκολα?

α) Δεν με πειράζει.

β) Ναι.

 

Ελπίζω να βοήθησα!

 

@@kkokkolis

 

Αν το Σεπτέμβριο παίξει κάνας Κιθαιρώνας, θα μπορούσα να φέρω την AZ4.

Η AZ4 δεν έχει μικρομετρικές αλλά δεν τις χρειάζεται, αν το τηλεσκόπιο σου είναι καλό ζυγισμένο. Με το χερούλι που έχει, κινείς το τηλεσκόπιο σε κάθε κατεύθυνση ΑΝΕΤΑ (ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΑΝΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ AZ3). Τη χρησιμοποιώ με το 100άρι και οι μικρομετρικές της AZ3 δεν μου έχουν λείψει καθόλου. Μπορείς δε εύκολα να ρυθμίσεις την ένταση της δύναμης που θα ασκείς στο χερούλι, από άγγιγμα του φτερού (δεν προτείνεται αν έχει αεράκι) μέχρι πολύ σφικτή. Αν έχεις κάνει καλό ζύγισμα δεν θα έχεις πρόβλημα.

 

Επιπλέον:

- Οι μικρομετρικές της AZ3 δεν καλύπτουν 360 μοίρες, παίζουν για συγκεκριμένο διάστημα! Δηλ. θα μπορείς να κινήσεις με μικρομετρική για μερικές μοίρες, μετά θα πρέπει να σταματήσεις και να μετακινήσεις το σωλήνα χειροκίνητα ώστε να δώσεις περιθώριο μερικών μοιρών ώστε να συνεχίσεις με τη μικρομετρική κίνηση. Δεν είναι τόσο ιδανικό όσο φαίνεται (ειδικά αν θέλεις να κρατήσεις εντός του πεδίου σου τον στόχο που έχεις).

- Οι πατέντες που βλέπεις στο δίκτυο οφείλονται στην πλήρη αδυναμία της AZ3 να κάνεις ζύγισμα του τηλεσκοπίου σου. Βιδώνεται σε συγκεκριμένη θέση, οπότε αν θέλεις να δεις ψηλά αρχίζεις τις πατέντες (γιατί σε ένα αζύγιστο τηλεσκόπιο η ρημάδα η φύση επιμένει να ασκεί ροπή! )

 

Γενικά την AZ3 ποτέ δεν την αγάπησα... Με την AZ4 είμαι πολύ καλύτερα αν κι έχει κι αυτή 2 θεματάκια:

- Δεν διαθέτει κάποιου είδος κλείδωμα. Δηλ. δεν σου δίνει πραγματικά τη δυνατότητα να "παγώσεις" το σωλήνα σε μια συγκεκριμένη θέση. Έτσι ναι μεν μπορείς να τη ζυγίσεις, αλλά είναι λίγο ευαίσθητη αφού το κάνεις και το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι πως αν από ένα βαρύ προσοφθάλμιο (π.χ. έναν panoptic 41) περάσεις σε ένα ελαφρύ (π.χ. έναν ορθοσκοπικό) τότε θα έχεις θέμα. Το τηλεσκόπιο θα χάσει την ισορροπία του και θα θέλει πάλι ζύγισμα. Επαναλαμβάνω μόνο αν χρησιμοποιήσεις προσοφθάλμια με σημαντική διαφορά βάρους.

- Ο σωλήνας που έχεις επιλέξει είναι καλός αλλά σχετικά μακρύς και ενδέχεται να έχεις μια μικρή παρενέργεια: σε κάποιες στάσεις (κυρίως στο ζενίθ) θα βρίσκει στο τρίποδο. Φαντάζομαι πως παρόμοιο θέμα θα έχεις και με την AZ3 (εγώ δεν είχα αλλά τη χρησιμοποιούσα στο κοντό 102 το 102/500). Το 100άρι μου έχει περίπου το ίδιο μήκος και είχα θέμα, αλλά επειδή αφορά ελάχιστες μόνο περιπτώσεις δεν με προβλημάτισε ιδιαίτερα.

 

Δυο ερωτησούλες:

1) Τι στόχους θέλεις να κοιτάς?

2) Ισημερινή έχεις?

Ίσως από το site να λείπει κάποιο άρθρο που να καθοδηγεί με περισσότερη λεπτομέρεια το νέο παρατηρητή ως προς την επιλογή του κατάλληλου τηλεσκοπίου. Το 8ιντσο dob είναι ίσως το πιο κατάλληλο για γενική χρήση τηλεσκόπιο, αλλά όταν διατυπώνουμε σαν παλιώτεροι τον κανόνα "το καλύτερο τηλεσκόπιο είναι αυτό που θα χρησιμοποιήσεις περισσότερο" παραβλέπουμε πως ο νέος δεν ξέρει τι πραγματικά θα δει μέσα από το τηλεσκόπιο, άρα δεν ξέρει τι ενδέχεται να χρησιμοποιήσει περισσότερο. Και είναι κι αυτές οι φοβερές φωτό που τελικά μπορεί να παρασύρουν κόσμο...

 

Νομίζω ότι ένα διοπτρικό τηλεσκόπιο 70-90mm είναι ιδανικό για εισαγωγή στο χώρο. Δεν θα σου δείξει πολλά πράγματα σε DSO, ούτε πολλές λεπτομέρειες στους πλανήτες, αλλά:

- Θα μπορείς να δεις αρκετά αστρικά σμήνη και να σου δώσει μια πρώτη γενική ιδέα τι μπορείς να δεις μέσα από ένα τηλεσκόπιο σχετικά με DSO (κι ως γνωστόν η διαφορά από τις φωτογραφίες θα είναι από μικρή έως χαώδης, συνήθως πολύ μεγάλη).

- Για ορισμένους στόχους (π.χ. διπλούς αστέρες) πιθανώς να δώσει πιο όμορφες εικόνες από ένα μεγαλύτερο Dob. Σε φωτορρυπασμένο περιβάλλον μπορεί να βρεθείς να παρατηρείς διπλούς συχνότερα από ότι περίμενες...

- Είναι εύκολο να στηθεί και να μεταφερθεί. Έχει υποτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό αυτό το γεγονός. Τα Dob δεν είναι βολικά για συχνές βόλτες.

- Αν τους φερθείς στοιχειωδώς καλά (δεν τα χρησιμοποιήσεις για μπάλες του μπάσκετ...) θα χρειαστούν ελάχιστη συντήρηση. Κοινώς ΔΕΝ θα χρειαστούν ποτέ ευθυγράμμιση (διαδικασία που δεν είναι πάντα απλή κι εύκολη για πρωτάρηδες).

- Έχουν μικρό σχετικά κόστος και μπορείς επίσης να τα έχεις μια ζωή (έστω και σαν δεύτερα).

 

Διαφωνώ πάντως σχετικά με την "αντίφαση" ανάμεσα στο να προτείνεις κυάλια μικρής διαμέτρου και τηλεσκόπιο μεγαλύτερης, γιατί άλλη είναι η χρήση του πρώτου κι άλλη του δεύτερου. Για την ακρίβεια το ένα συμπληρώνει το άλλο. Προσωπικά τα μικρά κυάλια μου λείπουν κι αν δεν υπήρχαν οικονομικοί λόγοι, θα είχαν ήδη αντικατασταθεί (κι ας υπάρχουν και τα 15Χ70 κι ένα 4ιντσο).

PM

Τυχαίνει να είμαι κάτοχος των TS 15X70 κι ομολογώ πως είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με την απόδοση τους τόσο μέρα όσο και βράδυ. Με αυτά π.χ. έβλεπα σκοτεινό νεφέλωμα το προηγούμενο Σάββατο στον Πάρνωνα. Από τα προβλήματα που αναφέρεις μου φαίνεται πιθανό να έπεσες σε ελαττωματικό κομμάτι, ειδικά μετά από αυτό που λες για θαμπάδα από τη μια μεριά.

 

Δυστυχώς κι εγώ είχα πρόβλημα όταν τα πρωτοπήρα (ήταν απευθυγραμμισμένα). Μάλιστα υποτίθεται πως τα είχα πάρει διορθωμένα, αλλά μάλλον ο αρμόδιος της TS έχει μεγάλα περιθώρια για βελτίωση...

Στην Αμερική η συγκεκριμένη σειρά έχει πολύ θετικά σχόλια (ειδικά τα 22Χ85), αλλά εκεί η διάθεση γίνεται από εταιρίες που προσέχουν περισσότερο το κομμάτι quality control.

 

Πιστεύω πως αν στο αλλάξουν με άλλο κομμάτι δεν θα έχεις πρόβλημα, επειδή κατανοώ όμως πως μπορεί να έχεις ξενερώσει και να θέλεις κάτι διαφορετικό, θα σου πρότεινα να δεις και τα Pentax 12Χ50. Μπορείς μάλιστα να τα βρεις κι Ελλάδα.

Νομίζω ότι έκανες καλή επιλογή. Έκδοση BD? Η black line είναι?

Από mak έχω χρησιμοποιήσει το μικρούλι 90άρη της SkyWatcher και είχα πολύ θετικές εντυπώσεις (για τη διάμετρο του). Γενικά θα έδινα ψήφο στο 127. Μεγαλύτερη διάμετρος και νομίζω πως θα είναι πιο εύκολο να χρησιμοποιήσεις πάνω του εξαρτήματα SCT (νομίζω παίρνει σχετικό αντάπτορα, οπότε το πρόβλημα της ταχύτητας λύνεται με ένα μειωτή). Στο vixen νομίζω δεν υπάρχει μπροστά φακός, είναι ανοικτός ο σωλήνας του. Αυτό είναι καλό για να κρυώνει γρήγορα, είναι και κακό (προσωπική άποψη) γιατί μένει εκτεθειμένος ο καθρέφτης.

 

Πολύ σημαντικό! Στο 127 υπάρχει έκδοση με άνοιγμα πίσω 2"! Θα ήταν νομίζω η ιδανική επιλογή, γιατί φωτογραφικά σίγουρα θα περιόριζε το βινιετάρισμα, οπτικά μπορεί να σου δώσει πολύ μεγάλο (για mak) πεδίο (πάνω από 1 1/2 μοίρα)!

Γενικά με κυάλια 10Χ50 νομίζω πως το μόνο που θα καταφέρεις σχετικά με πλανήτες είναι να τους εντοπίσεις. Λεπτομέρειες θα είναι μάλλον απίθανο να δεις, πρώτον γιατί η μεγέθυνση είναι υπερβολικά μικρή, δεύτερον γιατί υποψιάζομαι πως παρατηρείς κρατώντας τα κυάλια κι όχι σε τρίποδο. Το αναπόφευκτο "τρεμούλιασμα" κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Αν σου αρέσει η πλανητική το τηλεσκόπιο δεν το γλυτώνεις...

 

Μέχρι τότε όμως σε κωμόπολη 5000 κατοίκων, θα προτιμούσα να αράξω με τα κυάλια ξαπλωτός σε μια ταράτσα χαζεύοντας το ζενίθ. Έυκολη, ξεκούραστη και οικονομική λύση με μόνη προϋπόθεση ένα ράντζο και καθαρό ουρανό!