wereniki

“The Hunter's Stars”APOD NASA, 19/1/2012 Μια και ο «κυνηγός» δεσπόζει αυτήν την εποχή στο στερέωμα!

"..Και η νύχτα που ερχόταν σιγά σιγά για να μην την νιώσουμε. Η βοή του βραδινού ανέμου στα κλαδιά. Τα λόγια που έλειπαν. Τα χέρια ωχρά. Τα μάτια και τ’ αστέρια. Μεσάνυχτα." Κώστας Καρυωτάκης

"Στον ουρανό κρέμεται κουρασμένο ένα χλωμό αστέρι, σαστισμένο απ’ την αυγή" Cesare Pavese

Ένα "Νεφέλωμα του Αετού" χάρμα οφθαλμών! Το ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο Herschel κατέγραψε εικόνες από το "Νεφέλωμα του Αετού" που είναι πραγματικά... χάρμα οφθαλμών. Πρόκειται για μια περιοχή στο σύμπαν που απέχει 6.500 έτη φωτός από τη γη και η οποία φιλοξενεί μεγάλο αριθμό φωτεινών αστεριών. Η ακτινοβολία των αντικειμένων αυτών λειτουργεί ως «γλύπτης» που «χαϊδεύει» τα σύννεφα, δημιουργώντας την εκπληκτική εικόνα που βλέπετε.

«...Και δεν μου έλειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα. Η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια, σκοτεινή, με ακόνισε...» «Πέρασα», Κική Δημουλά "Περπατώ και νυχτώνει. Αποφασίζω και νυχτώνει. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Υπήρξα περίεργη και μελετηρή. Ξέρω απ' όλα. Λίγο απ' όλα. Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται, πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε. Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων μ' ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς. Όχι δεν είμαι λυπημένη. Πέρασα μέρες με βροχή, εντάθηκα πίσω απ' αυτό το συρματόπλεγμα το υδάτινο υπομονετικά κι απαρατήρητα, όπως ο πόνος των δέντρων όταν το ύστατο φύλλο τους φεύγει κι όπως ο φόβος των γενναίων. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Πέρασα από κήπους, στάθηκα σε σιντριβάνια και είδα πολλά αγαλματίδια να γελούν σε αθέατα αίτια χαράς. Και μικρούς ερωτιδείς, καυχησιάρηδες. Τα τεντωμένα τόξα τους βγήκανε μισοφέγγαρο σε νύχτες μου και ρέμβασα. Είδα πολλά και ωραία όνειρα και είδα να ξεχνιέμαι. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Περπάτησα πολύ στα αισθήματα, τα δικά μου και των άλλων, κι έμενε πάντα χώρος ανάμεσα τους να περάσει ο πλατύς χρόνος. Πέρασα από ταχυδρομεία και ξαναπέρασα. Έγραψα γράμματα και ξαναέγραψα και στο θεό της απαντήσεως προσευχήθηκα άκοπα. Έλαβα κάρτες σύντομες: εγκάρδιο αποχαιρετιστήριο από την Πάτρα και κάτι χαιρετίσματα από τον Πύργο της Πίζας που γέρνει. Όχι, δεν είμαι λυπημένη που γέρνει η μέρα. Mίλησα πολύ. Στους ανθρώπους, στους φανοστάτες, στις φωτογραφίες. Και πολύ στις αλυσίδες. Έμαθα να διαβάζω χέρια και να χάνω χέρια. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Ταξίδεψα μάλιστα. Πήγα κι από εδώ, πήγα και από εκεί... Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος. Έχασα κι από εδώ, έχασα κι από ‘κει. Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα κι από την απροσεξία μου. Πήγα και στη θάλασσα. Μου οφειλόταν ένα πλάτος. Πες πως το πήρα. Φοβήθηκα τη μοναξιά και φαντάστηκα ανθρώπους. Τους είδα να πέφτουν από το χέρι μιας ήσυχης σκόνης, που διέτρεχε μιαν ηλιαχτίδα κι άλλους από τον ήχο μιας καμπάνας ελάχιστης. Και ηχήθηκα σε κωδωνοκρουσίες ορθόδοξης ερημιάς. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Έπιασα και φωτιά και σιγοκάηκα. Και δεν μου έλειψε ούτε των φεγγαριών η πείρα. Η χάση τους πάνω από θάλασσες κι από μάτια, σκοτεινή, με ακόνισε. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Όσο μπόρεσα έφερ’ αντίσταση σ' αυτό το ποτάμι όταν είχε νερό πολύ, να μη με πάρει, κι όσο ήταν δυνατόν φαντάστηκα νερό στα ξεροπόταμα και παρασύρθηκα. Όχι, δεν είμαι λυπημένη. Σε σωστή ώρα νυχτώνει..."

Μ’αυτά τα ακούσματα μεγαλώσαμε! -μεγαλώσαμε; Λίγο ψυχεδελικό rock για καληνύχτα.. "Astronomy Domine", από το καταπληκτικό άλμπουμ των Pink Floyd «The Piper at the Gates of Dawn» (1967). Lime and limpid green, a second scene A fight between the blue you once knew. Floating down, the sound surrounds Around the icy waters underground. Jupiter and Saturn, Oberon, Miranda and Titania. Neptune, Titan, Stars can frighten. Lime and limpid green, a second scene A fight between the blue you once knew. Floating down, the sound surrounds Around the icy waters underground. Jupiter and Saturn, Oberon, Miranda and Titania. Neptune, Titan, Stars can frighten. Blinding signs flap, Flicker, flicker, flicker blam.

"The link below will take you to an animated video that shows how doctors put humans back together with rods and screws and bolts. Don't worry, no blood and guts. You won't be disappointed if you watch this." Εντυπωσιακότατο! http://www.youtube.com/watch_popup?v=xMYjfb_M9wM&vq=large

«Ένα ματσάκι ωχρότητα», Κική Δημουλά "Με συνοδεύει φιλικά ένας μοναχικός περίπατος. Για καλή μου τύχη πηγαίναμε κι οι δυο μας προς τα εκεί. Παλαιά σχέση ψυχραμένη. Αστείες παρεξηγήσεις περί Άλλων που διαλύονται. Κουτσομπολιά των ονείρων οι άλλοι. Στεκόμαστε στις βιτρίνες μου. Είναι αλλαγή της εποχής μου. Θα φορεθώ πολύ. Κανένα σχέδιο. Ίσια γραμμή. Λαιμόκοψη. Κεφάλι να σκεπάζει το γόνατο. Χέρια ντραπαρισμένα στο στήθος χαλαρά. Ανεξίτηλα χρώματα, εισαγωγής• από μέσα. Ψηλά είναι κατακόκκινο το βράδυ. Αιματοχυσία εμφυλίου στερεώματος. Τα κίτρινα χρυσάνθεμα υπαίθριου ανθοπώλη σε διπλή τιμή με πικραίνουν — Ένα ματσάκι η ωχρότητά σου. Είμαι στα ίχνη μιας βροχής. Περίεργης. Σα να ‘βρεχε είναι• άλλοτε. Απόρρητα βρέχει, κρυφά απ' τη βεβαιότητα σχεδόν κρυφά κι από την ίδια τη βροχή. Το ξέρει μόνο η γοητεία του δισταγμού η τσίγκινη τραγιάσκα κάποιου ήχου και το συμβούλιο των σταγόνων ψηλά γύρω από τη στρογγυλή λάμπα του δρόμου. Απόρρητα βρέχει. Σα να 'ναι εμπιστευτικό το φανερό. Όπως και είναι. Πόσες φορές κρυφά από μας δεν έχουμε συμβεί κρυφά από τις πράξεις μας-- πάντα τελευταίες το μαθαίνουν από τις συνέπειες που το γνωρίζουν εξ αρχής. Ακόμα κι από τη νεότητα σχεδόν κρυφά γερνάμε. Σα να 'ναι εμπιστευτικό το ολοφάνερο. Πάντα τελευταία το μαθαίνει — απ' τη νεότητα των άλλων. Μήπως μαθαίνουμε ποτέ ότι δεν ζούμε; Κρυφό μας το κρατάει για πάντα ο θάνατος μας. Το ξέρει μόνον η ζωή που συνεχίζεται των άλλων. Κουτσομπολιά ονείρων παρεξήγηση οι άλλοι." Βάζο με 12 ηλιοτρόπια (1889)

Υπέροχο μπαλέτο χρωμάτων!!!

Emerging False Dawn

..παρέα με την κορυφαία συντροφιά της μουσικής από δυνατή βροχή και πανύψηλα κύματα μέσα στην ιερή μοναξιά ενός φάρου, εκεί ακριβώς που πάντα σπιθίζουν οι αιχμές του ανέμου... είναι τα κρατήματά μας στα δύσκολα!...

και όλες οι ομορφιές του πλανήτη μας... Kitaro - Matsuri (喜多郎-祭り) http://www.youtube.com/embed/MOKseXu8FOs

..ο νυχτερινός ουρανός και το φεγγαρόφωτο(έστω και πίσω από βαριά σύννεφα), Kitaro-Full Moon Story

Τελικά η Θάλασσα και οι καταδύσεις (παντός καιρού...) Bali Diving HD

Με όσα συμβαίνουν γύρω μου, έχω ανάγκη από μια Μεγάλη χαρά! Να την πιω μονορούφι και να μεθύσω.. Να τρεκλίζω, λέει, και να παραπατώ από χαρά..!

«Σ' αγαπώ» Στίχοι: Κωστής Παλαμάς Μουσική: Μιχάλης Τερζής Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & Δήμητρα Γαλάνη ( Ντουέτο ) http://www.youtube.com/watch?v=K7MjWw90VWU Σ' αγαπώ με τη γλώσσα του πουλιού τ' αηδονιού και με τ' άφραστα μ' όσα στο θαμπό μου το νου μισοζούν. Σ' αγαπώ σ' αγαπώ στο θαμπό μου το νου σ' αγαπώ σ' αγαπώ στο θαμπό μου το νου Σ' αγαπώ μ' όλα τ' άστρα του βαθιού μ' ουρανού στήσου αγάπη μου πλάστρα στο θαμπό μου το νου.

Το διάβασα, μου άρεσε, το μοιράζομαι! Το πρόγραμμα "Αγάπη" είναι free, δεν χρειάζεστε κωδικό ενεργοποίησης, γι' αυτό δώστε το σε όσους μπορείτε. Μπορεί να σας ανταποδώσουν μερικά καλά αρχεία για αναβάθμιση..!

«...αν δεις την ψυχή μου να τρέχει με ματωμένα γόνατα κοντά σου, μην τρομάξεις... Δεν είναι τίποτα καλέ. Από το παιχνίδι είναι.... Όλα τα απογεύματα της ζήσης μου τα πέρασα παίζοντας κυνηγητό με τα όνειρά μου...» Αλκυόνη Παπαδάκη "Μαγικό ταξίδι στα βάθη της θάλασσας", Zena Holloway

Ορφικός ύμνος στην Εκάτη Την οδοσύχναστη εξυμνώ Eκάτη, την τρίστρατη, την ερασμία, την ουρανία, τη γήινη και τη θαλασσινή, κροκόπεπλη, την επιτάφια, που με τις ψυχές νεκρών οργιοβακχεύει, την Πέρσεια, την μοναχική, που με τα ελάφια αγάλλεται, νυχτερινή, σκυλοσυνόδευτη, αήττητη βασίλισσα, ουρλιαχτική, ξαρμάτωτη, αυτή που ακαταμάχητη έχει όψη, την ταυροπόλο, την κλειδούχο όλου του κόσμου άνασσα, ηγεμονίδα, νύμφη, παιδοτρόφο, ορεισύχναστη, την κόρη αυτή θερμοπαρακαλώντας να βρεθεί στις όσιες τελετές ευμενική προς τον ποιμένα πάντοτε με χαρούμενη διάθεση. (μτφρ. Παπαδίτσα)

«Ίσως να ζήτησα τ’ απέραντα», Έμιλυ Ντίκινσον(1830-15 Μαΐου, 1886) «Ίσως να ζήτησα τ’ απέραντα – Από ουρανούς όχι πιο λίγα –παίρνω– Γιατί, στην Πόλη που γεννήθηκα Πυκνώνουνε σαν Μούρα οι Γαίες – Το Καλάθι μου έχει μέσα –μόνο– το Άπειρο– Που ελεύθερα –στο μπράτσο μου– αιωρείται Αλλά μικρότερα δεμάτια –Συνωθούνται».

"Κόκκινο θολό φεγγάρι" Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος Μουσική: Χρήστος Θηβαίος Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος Κόκκινο θολό φεγγάρι σαν τα όνειρα μας ξενυχτάς κι απ' τις φυλακές αυτού του κόσμου γύρω στα μεσάνυχτα το σκας. Ρίχνεις μέσα στ' άδεια μας ποτήρια του ουρανού το αίμα και το φως και φταίει εκείνη η ανταύγεια σου η μυστήρια που είμαι για τα πάντα ικανός. Κόκκινο θολό φεγγάρι πίνω απ' τη σιωπή σου μια γουλιά σαν καυτό σφηνάκι να με πάρει μέσα από του φόβου τη φωλιά. Μέσα απ' τα κομμάτια αυτής της πόλης που κύλησαν στα πόδια σου μπροστά και στο μεταξωτό της το φουστάνι πιάστηκε η τύχη μου γερά. Κόκκινο θολό φεγγάρι πάρε με μαζί σου να χαρείς μέσα στο κελί μου έχω σαλτάρει σαν απόκληρος της διαφυγής. Αχ, και να μπορούσα έστω για λίγο να σε μοιραστώ από μακριά θα 'χε χαλαρώσει αυτός ο κόμπος του μικρού θανάτου μου η θηλιά. Κόκκινο θολό φεγγάρι σαν τα όνειρά μας ξενυχτάς κι απ' τις φυλακές αυτού του κόσμου γύρω στα μεσάνυχτα το σκας. Κι έτσι ματωμένο ταξιδεύεις σαν χαρταετός χωρίς κλωστή είσαι εσύ του χρόνου ο καθρέφτης τίποτα κι αιώνιο μαζί..

Ο μεγαλύτερος "χάρτης" της σκοτεινής ύλης http://gr.news.yahoo.com/%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82-102807235.html

Το μεγαλύτερο σμήνος γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν ... «...Τα γαλαξιακά σμήνη, που περιλαμβάνουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες γαλαξίες, είναι οι μεγαλύτερες δομές ύλης στο σύμπαν. Η πρώτη ανακάλυψη, με επικεφαλής τον Φιλίπ Μεναντό του πανεπιστημίου Ράτγκερς, έγινε με το τηλεσκόπιο «Ατακάμα» στη Χιλή και το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτινών-Χ «Τσάντρα» της NASA...» http://physicsgg.blogspot.com/2012/01/blog-post_11.html#more Το σμήνος γαλαξιών El Gordo (X-ray: NASA/CXC/Rutgers/J. Hughes et al; Optical: ESO/VLT & SOAR/Rutgers/F. Menanteau; IR: NASA/JPL/Rutgers/F. Menanteau )