planetman

Κυριακή απόγευμα και φτάνουμε στο γνωστό στέκι παρατήρησης των Κρητικών. Είχαμε κανονίσει αυτή τη βραδιά 3 ημέρες πριν βλέποντας πως θα μας κάνει καλό καιρό και η Σελήνη ανατέλλει στις 23:30 περίπου, οπότε έχουμε 3 ώρες σήμερα, το κρύο φαίνεται τσουχτερό οπότε δεν θα αντέχαμε και παραπάνω. Η διαύγεια φαίνεται πολύ καλή σήμερα και ο Σείριος είναι σταθερός όσο ποτέ. Είχα βάλει σαν 1ο στόχο το Palomar 2 στον Ηνίοχο, με 13m ήταν ένας στόχος σχετικά δύσκολος. Ξεκινάμε λοιπόν και σε λιγάκι φτάνουμε στο πεδίο, εδώ ομολογώ πως ο Δημήτρης με το 12ιντσο το επιβεβαίωσε πρώτος. Στο δικό του φαινόταν σαν μια λάμψη δίπλα σε ένα φωτεινό αστέρι, στο δικό μου 8ιντσο ήταν αρκετά πιο αμυδρό αλλά ακόμη φαινόταν η σφαιρωτή δομή του. Ο δρόμος για τον εξωτικό κατάλογο των Palomar είχε ανοίξει! Άλλη μία πρόκληση που είχα σημειώσει ήταν το πλανητικό PK217.1+14.7, ανήκει στον κατάλογο του Abell με 13,9m και 265" φαινόμενη διάμετρο φαινόταν όντως πρόκληση. Φτάνουμε με συνοπτικές διαδικασίες στο πεδίο, δοκιμές με μικρή μεγέθυνση και UHC, OIII, δεν φαινόταν με τίποτα, άφαντο το πλανητικό. Το ίδιο και ο Δημήτρης με το 12ιντσο, άστο σκέφτομαι. Δίπλα στο αντικείμενο αυτό παρατηρώ στην Uranometria πως υπάρχει ένας γαλαξίας ο MGC+0-20-6 ο οποίος δεν ήξερα καν τί μεγέθους είναι. Λέω ας δοκιμάσω, πάω ακριβώς στο πεδίο και στα 170x βλέπω μια αμυδρή λάμψη, τον είχα δει αλλά δεν ήξερα πόσα mag είναι! Συνεχίζουμε με το NSOG και τον αστερισμό του Lynx. Στο ζενίθ και δύσκολη η στόχευση, 1ος στόχος εδώ ο γαλαξίας ngc 2415 στα 12,4mag φάνηκε δίπλα σε ένα αστέρι, στρογγυλός. Προχωράμε στο γνωστό πλέον ngc 2419 στα 10,4mag ή intergalactic wanderer ένα από τα πιο απομακρυνσμένα σφαιρωτά του γαλαξία μας. Συνεχίζουμε με το πολύ όμορφο σετάκι στις φωτογραφίες ngc 2444-45 ο καθένας στα 13.2mag, εδώ φάνηκαν 2 ξεχωριστές άμορφες θαμπάδες. Προχωράμε στο επίσης πρόκληση τεράστιο πλανητικό PK164.8+31.1 στα 12,1mag. Εύρεση πεδίου και εθεάθη με μικρή μεγέθυνση και καλύτερα με UHC, με OIII ήταν πολύ σκοτεινή η εικόνα και το πλανητικό επίσης. Στο προσοφθάλμιο βρέθηκαν αμέσως μετά οι ngc 2474-75 13,1 και 13,3mag αντίστοιχα, ένα ωραίο σετάκι γαλαξιών που φάνηκαν σαν 8άρι σημειώνω χαρακτηριστικά... Εδώ κάνουμε ένα διαλειμματάκι. Είχα διαβάσει στο τρίπτυχο του Burnham πως ο συγγραφέας είχε δει τον Σείριο Β με 10ιντσο και καλό seeing. Μιας και σήμερα κι εμάς ήταν υποδειγματικό, είπα να δοκιμάσω. Πάμε λοιπόν στον Σείριο με 340x και κάτω δεξιά σε αρκετή απόσταση βλέπω ένα αστέρι, προφανώς και δεν είναι ο Σείριος Β, βάζω λοιπόν τον Σείριο λίγο εκτός πεδίου απ' όλες τις πλευρές μπας και διακρίνω τον Β αλλά μάταια, άφαντος ο συνοδός. Εδώ να σημειώσω πως σε αυτή την παρατήρηση χρησιμοποίησα το αριστερό μάτι ώστε να μην χάσει την προσαρμογή του το δεξί που χρησιμοποιώ κανονικά. Είπαμε με τον Δημήτρη να ξαναπροσπαθήσουμε το Palomar 4 στα 14,2mag γιατί την προηγούμενη φορά μας είχε προβληματίσει. Φτάνουμε λοιπόν στο πεδίο και δοκιμές με όλες τις μεγεθύνσεις αλλά στο σημείο που έπρεπε να είναι δεν βλέπουμε κάτι, ακόμη και στο 12ιντσο δεν είχαμε καμμία ένδειξη, αποτυχημένη προσπάθεια λοιπόν για το Palomar 4 και πάλι. Συνεχίζουμε με τον Lynx και πάμε στον ngc 2500 στα 11,6 mag. Ο γαλαξίας αυτός αποδείχθηκε δυσκολότερος απ' ό,τι περίμενα, έχει πολύ μικρή επιφανειακή λαμπρότητα. Στις φωτογραφίες φαίνεται πως είναι σε κάτοψη! Επόμενος γαλαξίας ο ngc 2537 στα 11,7mag γνωστός και σαν bear paw galaxy, στον συγκεκριμένο διέκρινες αραιώσεις και πυκνώσεις μέσα του! Στο προσοφθάλμιο βρέθηκε γρήγορα και ο ngc 2541 στα 11,8mag, o γαλαξίας αυτός με επιφανειακή λαμπρότητα 15,1m ήταν πολύ δύσκολος για να διακριθεί. Ο ngc 2549 στα 11,2mag είναι ένας γαλαξίας σε κόψη φωτεινός. Πάμε λοιπόν στον ngc 2552 στα 12,1mag αλλά αρκετά δύσκολος, μεγάλος και αμυδρός. Πάμε τώρα στο highlight της βραδιάς, στον ngc 2683 στα 9,8mag, σχεδόν σε κόψη σαν σχήμα φακού. Επόμενος είναι ο ngc 2770 στα 12,2 mag, μακρόστενος, μεγάλος και αμυδρός, είδα ακριβώς το σχήμα του, πολύ κοντά στον χάρτη είναι ο ngc 2770b στα 14,2mag άφαντος όμως... Ο ngc 2793 στα 13,1mag ήταν στο προσοφθάλμιο μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, μέσα σε ένα τρίγωνο αστέρων το ένα από το οποίο είναι διπλό. Είδα ακριβώς τη θέση του παρόλο που είναι αμυδρός με χαμηλή επιφανειακή λαμπρότητα. Ο ngc 2712 ήταν ο επόμενος στα 12,1mag, μου φάνηκε μακρόστενος παρόλο που βλέπω τώρα στον DSS πως δεν είναι και τόσο, με μπέρδεψε το σχήμα του. Όλο γαλαξίες είναι αυτός ο Lynx; Συνεχίζουμε με τον ngc 2776 στα 11,6mag και φαίνεται δίπλα σε ένα αστέρι. O ngc 2782 επίσης στα 11.6mag είναι ο επόμενος, δεν έχω κάτι να πω κι εδώ. Πάμε στον ngc 2798 στα 12,3mag, φαίνεται εύκολα αλλά άφαντος ο σύντροφός του ngc 2799... Είχε πάει 12 παρά και ο ουρανός γκρίζαρε, τί έγινε ρε παιδιά; Η Σελήνη δεν φαινόταν ακόμη αλλά προφανώς ήταν πίσω από το βουνό. Να δούμε Κρόνο; Ο Κρόνος απίστευτος και από τις λίγες φορές που δεν μας έφτασαν ούτε οι 12 ίντσες για πλανητική παρατήρηση. Είναι λίγες αυτές οι βραδιές που οι συνθήκες είναι τόσο καλές που ξέρεις πως το τηλεσκόπιό σου είναι λίγο. Στα 400x λοιπόν ο Κρόνος στο 12ιντσο ένα εκπληκτικό θέμα. Χώρισμα cassini εύκολα ορατό και από τις 2 μεριές, ο μαύρος ουρανός ανάμεσα στα δαχτυλίδια επίσης, 2 πορτοκαλί 3διάστατες λωρίδες πάνω στον πλανήτη και είδαμε και 4 αστέρια κοντά του. Προφανώς είναι δορυφόροι του. Εντύπωση μου έκανε ένας από αυτούς, πολύ δύσκολος και πολύ κοντά σε απόσταση αναπνοής κάτω από τα δαχτυλίδια. Έκανα σκιτσάκι εδώ για να δω ποιοι δορυφόροι ήταν, σημείωσα και ακριβή ώρα. Πέρασαν τα μεσάνυχτα αφού τον χαζεύαμε για κανένα 20λεπτο και μάζεμα και φόρτωμα εξοπλισμού. Μια νύχτα από τις λίγες και το seeing από τα καλύτερα που έχουμε δει. ΥΓ 1: Ο MGC+0-20-6 που λέγαμε είδα στην Uranometria πως είναι 13.7mag! ΥΓ 2: Οι δορυφόροι του Κρόνου ήταν οι Τιτάνας, Ρέα, Ιαπετός και ο δύσκολος δίπλα στα δαχτυλίδια που είπα ήταν τελικά η Διόνη. Περιμένουμε και τις δικές σας περιπέτειες..... ngc 2500 ngc 2444-45

Εμείς πάντως εδώ στην Κρήτη λέμε να το κάνουμε την Κυριακή που υπάρχει χρόνος και φαίνεται να είναι και καλύτερος ο καιρός, σήμερα η σελήνη ανατέλλει νωρίς και θα είναι και μεγάλη.

konpan αυτό το κάνει κι εμένα αλλά μόνο στην μία από τις 4 ακτίνες. Είχα την εντύπωση πως γίνεται επειδή όταν εστιάζω με την DSLR εστιάζει σχεδόν τέρμα μέσα οπότε ουσιαστικά όλος ο εστιαστής "παρεμποδίζει" και δημιουργείται αυτό το είδωλο. Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι αυτό και δεν μπορώ να εξηγήσω εσένα γιατί το κάνει και στις 4 πλευρές...

Ελενίτσα, πλάκα κάνει! Μην τα παίρνεις όλα στα σοβαρά. Αυτό είναι μάθημα ζωής!

Από περιέργεια και μόνο τί το θες το 2ο; 8ιντσα κυάλια θα φτιάξεις;

Θα σου έλεγα να το ψάξεις λιγάκι το θέμα με το τί είδους τηλεσκόπιο θέλεις να πάρεις. Αυτό που λες για παράδειγμα δεν κάνει για φωτογράφηση.

Ωραίος ο Άγγελος...

Αυτό που είπε ο Νικολιδάκης πριν περί επιφανειακής λαμπρότητας είναι πολύ σωστό. Ουσιαστικά αυτή είναι που μας δείχνει πόσο εύκολα θα δούμε ένα αντικείμενο και αν η επιφανειακή λαμπρότητα είναι κάτω από ένα όριο, ε τότε δεν πρόκειται να δούμε το αντικείμενο όσο μεγάλο τηλεσκόπιο κι αν έχουμε. Απλώς οι μεγάλες διάμετροι κρατάνε το exit pupil μεγάλο σε μεγαλύτερες μεγεθύνσεις που έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα αντικείμενα είναι μικρά. Πάντως κι εγώ θεωρώ πως το Palomar 4 είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο αντικείμενο, δεν υπάρχει αμφιβολία...

Να πω κι εγώ τη δική μου εμπειρία. Σχετικά με το συγκεκριμένο σφαιρωτό, ο Δημήτρης με πήρε τηλέφωνο την επόμενη μέρα που το είδε και μου είπε ενθουσιωθώς ότι το είδε. Το έβαλα κι εγώ στο πρόγραμμα και το δοκίμασα. Στο συγκεκριμένο σημείο έβλεπα δύσκολα μια αόριστη θαμπάδα η οποία εξαφανιζόταν κι εμφανιζόταν αλλά ήταν πολύ αόριστη. Μετά από φώτο του DSS είδα ότι ήταν λίγο βορειότερα από εκεί που νόμιζα αλλά η θίγουρα θαμπάδα ήταν τόσο αόριστη που τελικά δεν είμαι σίγουρος αν το είδα. Η Uranometria δεν έχει κοντά αστέρι ώστε να με βοηθήσει ακριβώς με το πεδίο. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως το pal4 είναι πολύ δύσκολο αντικείμενο. Σχετικά με τον Πλούτωνα, ε δεν έχουν καμμία σχέση τα 2 αντικείμενα. Φάνηκε πολύ εύκολα, με πλάγια όραση αλλά πολύ εύκολα με 8ιντσο. Νομίζω πως θα φαίνεται και με 6ιντσο με καλές συνθήκες. Τώρα σχετικά με τα όρια του 8ιντσου και περί 12mag γαλαξία που ακούστηκε, αυτό είναι τουλάχιστον παραπλανητικό αφού έχουμε δει πολλούς σίγουρα μέχρι 13,8 mag μην πω και αμυδρότερους.

Εγώ εκείνη τη μέρα κρατούσα εξοπλισμό για να κάνω φωτογράφιση αλλά και παρατήρηση μαζί. Οι έγνοιες της φωτογράφισης όμως είναι τόσες πολλές που πρακτικά είναι αδύνατον να κάνεις παρατήρηση σαν άνθρωπος. Στο σπίτι φτάσαμε στις 4,30 και έπρεπε να σηκωθούμε στις 8,00 για να πάμε στη δουλειά. Ακόμη δεν έχω συνέλθει. Αυτό βέβαια το ξέραμε από πριν αλλά το χρειαζόμασταν τόσο πολύ που τίποτα δεν μας σταμάτησε. Από μένα Lulin πανέμορφος, Copeland's Septet και 2-3 γαλαξίες ξεκάθαροι, Palomar 4 το οποίο τελικά μήπως ήταν ελάχιστα πιο βόρεια από εκεί που νομίζαμε πως το είδαμε; Κάποιοι άλλοι γαλαξίες στον Λέοντα και Κρόνος σε όλο του το μεγαλείο.

Σκέφτηκες ότι στον Torres τα σφαιρωτά δεν μπορούν να αναπαρασταθούν πιο μικρά σε μέγεθος; Αναγκαστικά δηλαδή μπορεί να πέσει πάνω στο σχέδιο ενώ να μην περνάει. Δες τί σου είπα και περί DSS. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λάθος. Κατάλαβα πάντως τί είπες πριν. Και στο DSS το σφαιρωτό φαίνεται ελάχιστα βορειότερα. Η μεγέθυνση είναι πολύ μεγάλη! Στον χάρτη του Torres είναι πολύ μικρότερη!

Δημήτρη, στον χάρτη του Torres το σφαιρωτό είναι βορειότερα από το αστέρι στα αριστερά του λίγο ελάχιστα αλλά είναι. Στην φωτογραφία του DSS ίσως δεν φαίνεται όλο το σφαιρωτό αλλά το πιο λαμπρό κομμάτι του οπότε εμείς βλέπουμε μόνο τον πυρήνα. Αν φαινόταν ολόκληρο θα περνούσε από την γραμμή όπως λες. Δεν νομιζω ότι έχει κάποιο λάθος απλά ο DSS έχει κάνει κάποια συγκεκριμένη έκθεση φωτογραφικά σε όλο τον ουρανό, κάποια πράγματα δεν φαίνονται. Στον χάρτη δεν περνάει από το κέντρο του σφαιρωτού, περνάει λίγο νοτιότερα.

Μα η γεωμετρία θόλου όπως την αποκάλεσες ισχύει για όλο τον ουρανό, όχι μόνο κοντά στον πόλο, απλά όσο κοντύτερα είσαι σε αυτόν, τόσο μεγαλύτερο το φαινόμενο. Από ένα σημείο σε έναν χάρτη για να πας απολύτως βόρεια δεν θα πας απολύτως πάνω αλλά θα κρατήσεις το ra σταθερό και θα πας προς τον ουράνιο βόρειο πόλο (11.30 περίπου για το Palomar 4) Στο κομμάτι του Palomar 4 του Torres που παρέθεσε ο φίλος μου Δημήτρης βλέπεις ακριβώς αριστερά τη γραμμή πάει πάνω και λίγο δεξιά που σημαίνει πως για να πας βόρεια δεν θα πας πάνω αλλά πάνω και λίγο δεξιά παράλληλα με αυτή την γραμμή που σημαίνει πως το σφαιρωτό αυτό είναι βορειότερα του αστεριού αριστερά του. Σχετικά με το DSS τώρα, όντως ο βορράς είναι πάντα προς τα πάνω, λογικό αλλά δεν έχει καμμία σχέση με την γεωμετρία των χαρτών.

Δημήτρη, στους χάρτες δεν είναι το βόρεια-νότια κατακόρυφα και ανατολικά-δυτικά οριζόντια αναγκαστικά. Εξαρτάται σε ποιο κομμάτι του ουρανού βρίσκεσαι. Βόρεια θα πας αν ακολουθήσεις προς την κλίση του ra προς τον βόρειο πόλο και κατ' αντιστοιχία με την ανατολή δύση. Για να καταλάβεις τί λέω πήγαινε στην 1η σελίδα της Uranometria σε κάποιο σημείο πάνω από τον βόρειο πόλο. Για να πας βόρεια δεν θα πας πάνω αλλά κάτω. Αν είσαι δεξιά του πόλου για να πας βόρεια πας αριστερά.

Έστειλα e-mail στην astro-professional και τους έδειξα τη φωτογραφία και μου απάντησαν το εξής: "thank you fort his picture. I discussed this picture in our office. It’s normal for a doublet ED. You can reduce the colour with a minus violet filter too. But you have to be informed, that there is a little colour changing if you use a minus violet filter."

Δημήτρη, και στον Torres το σφαιρωτό φαίνεται λίγο πιο πάνω. Δεν είναι κάτι λάθος.

Επανέρχομαι με νέες δοκιμές. Καταρχήν sheliak εντάξει έδιωξες το μπλε χρώμα αλλά έδιωξες και όλο το χρώμα από όλη τη φώτο, τα αστέρια είναι εντελώς μουντά τώρα δεν έχει νόημα. Καταρχήν δοκίμασα να βάλω white balance στο custom και επέλεξα ένα άσπρο φόντο στην 1η περίπτωση και ένα γκρι φόντο όπως δηλαδή βγήκε ένας άσπρος τοίχος με αυτόματη φωτομέτρηση, και στις 2 περιπτώσεις τα μπλε αστέρια υπάρχουν πάλι απλά ο ουρανός βγήκε μπλε στην μία και πράσινος στην άλλη περίπτωση. Το AW white balance μου αρέσει καλύτερα. Προχτές που έκανα φωτογράφηση τα δοκίμασα αυτά, έσφιξα και τον εστιαστή αφού εστίασα όσο καλύτερα μπορούσα με την bahtinov και η κάμερα κάθετα. Δείτε μια ανεπεξέργαστη 8λεπτη έκθεση ISO800 και πείτε μου τι νομίζετε. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί σε φώτος άλλων εδώ μέσα δεν φαίνονται αυτά τα μπλε αστέρια. Δεν ξέρω...