Δημήτρη, πραγματικά λίγα άτομα μπορούν να σε παρακολουθήσουν. Αυτή η τρέλα που έχεις με τα δύσκολα αντικείμενα είναι απίστευτη. Εχθές κι εμείς είχαμε μια πολύ καλή νύχτα μετά από αλεπάλληλες απογοητεύσεις. Γυρίσαμε σπίτι στις 5,00 και έπρεπε να σηκωθούμε στις 8,00! Επιβεβαίωσα κι εγώ το Palomar 4, μια αμυδρή θαμπάδα που έπρεπε να ξέρεις τί κοιτάζεις ώστε να το αναγνωρίσεις. Ο Κρόνος επίσης πολύ καλός, ορατός ο ουρανός ανάμεσα στο άνοιγμα των δαχτυλιδιών και οι 2 πορτοκαλί ζώνες επίσης ορατές. Ο Λούλης εντυπωσιακότατος και πολύ γρήγορος. Σου έχω μια μικρή πρόκληση για την επόμενη φορά: Δοκίμασε να σπάσεις το copeland's septet... ΥΓ: Πάντως δεν περίμενα κι εγώ ότι θα έβλεπα ποτέ σφαιρωτό 14.2 mag με το 8ιντσο!