planetman

Πάντως γενικά το όλο θέμα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Αν και προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα έχουμε πρόβλημα.

Εγώ πιστεύω πως όλα ουσιαστικά είναι θέμα exit pupil, δηλαδή συνδυασμός διαμέτρου και μεγέθυνσης. Και σε μένα, σε χαμηλές μεγεθύνσεις, ο ουρανός δεν είναι εντελώς μαύρος και όσο μεγαλώνεις μεγέθυνση αυτός μαυρίζει. Το θέμα είναι ότι όντως με μεγάλα τηλεσκόπια δεν μπορείς να έχεις μεγάλα πεδία και μαύρους ουρανούς; Μάλλον όχι. Και μάλλον θα περιοριστείς σε narrowband φίλτρα και μεγάλα νεφελώματα.

Δεν ξέρω αν οι μεγεθύνσεις δίνουν απόλυτα την ποιότητα ενός μικροσκοπίου όπως συμβαίνει και στα τηλεσκόπια. Πάντως είναι αρκετά ενδιαφέρον αν και προτιμώ το τηλεσκόπιο. Αν δεν βιάζεσαι τόσο και κάνεις λιγάκι υπομονή, λογικά κάποια στιγμή θα ξαναφέρει το lidl γύρω στα 50€ το οποίο ποιοτικώς πρέπει να είναι περίπου σαν και το πρώτο που δίνεις. Έχει και κινητή τράπεζα!

Είδα στο manual ότι του κάνεις εκπαίδευση κίνησης των μοτέρ. Θα του κάνω όποτε μπορέσω και βλέπουμε...

Φίλε μου, με ένα 8ιντσo dobsonian μπορείς να δεις πάρα πολλά πράγματα. Αν θες δες εδώ για να πάρεις μια ιδέα τι είδαμε μέσα σε μία νύχτα. Και για πλανητική είναι πάρα πολύ καλό. Το μόνο του μειονέκτημα είναι πως σε μεγάλες μεγεθύνσεις ο στόχος φεύγει γρήγορα από το πεδίο και πρέπει συνεχώς να ακολουθείς με το χέρι. Για πλανητική, σχετικά με διοπτρικά που ακούγονται πως είναι καλύτερα, διαφωνώ διότι θέλεις πολλές ίντσες! Για να δεις λεπτομέρειες σε πλανήτες θέλεις μεγάλη μεγέθυνση άρα εκεί η μεγάλη διάμετρος μετράει. Νομίζω ότι είναι καλύτερο από οποιοδήποτε διοπτρικό μικρότερο από 5-6 ίντσες.

1) Έχω ολοκαίνουριες μπαταρίες 2) Συντεταγμένες έχω ακριβώς βάλει της πόλης μου (Ηράκλειο Κρήτης) 3) Κάνω ευθυγράμμιση 2 άστρων 4) Δεν κλείνω τον διακόπτη, αλήθεια πως κάνει reset; Δεν είναι λάθος πάτημα κουμπιού. Έβλεπα σας λέω τον Κρόνο και ξαφνικά μόνο του πάει στο ζενίθ και σταματάει. Μετά πήγαινε αλλού εντελώς.

Ρε παιδιά, σήμερα βγήκα λιγάκι στην ταράτσα να παίξω λίγο με το ETX-70 αλλά μάλλον έχει κάποιο πρόβλημα στα μοτέρ. Ενώ κάνω ευθυγράμμιση και ενώ φαίνεται ότι με πάει περίπου στους στόχους, αν κάνω καλή με πάει αρκετά καλά, σε κάποια φάση και ενώ έβλεπα τον Κρόνο φεύγει στο άσχετο και πάει στο ζενίθ και σταματάει. Μετά του λέω να ξαναπάει στον Κρόνο και κατεβαίνει πολύ χαμηλά, οριζόντια εντελώς αλλού γι' αλλού. Γενικότερα πρόσεξα μου το έχει κάνει 2-3 φορές αυτό, σε πάει στο άσχετο σε άσχετες στιγμές. Έχει πρόβλημα στα μοτέρ; Τι να κάνω; Να το γυρίσω πίσω στα Lidl; Θα μου δώσουν τα λεφτά μου πίσω;

Γύρω στη 1μιση μοίρα πεδίο σου βγάζει. Αυτό είναι που σε ενδιαφέρει.

Η αλήθεια είναι πως ο Δημήτρης φτιάχνει πιο προσεκτικό πρόγραμμα. Το κανονίζει έτσι ώστε περνώντας η ώρα να πετυχαίνει κάθε αντικείμενο στο μέγιστο ύψος του. Αφού να φανταστείτε του λέω να πάμε στον τάδε στόχο και αρνείται, ακολουθεί πιστά το πρόγραμμά του. Εγώ πάλι αυτοσχεδιάζω λιγάκι έξω. Και δεν έχω και υπομονή να κάτσω πολύ ώρα σε κάθε στόχο. Αγχώνομαι να δω κι άλλους.

Ήταν 20:00 και ξεκινήσαμε για τις γωνιές, το γνωστό στέκι μας στην κεντρική Κρήτη. Σε όλο το δρόμο οδηγούσα και κοιτούσα πάνω, ο ουρανός ήταν επιτέλους καθαρός! Φτάνουμε στο σημείο παρατήρησης, βγαίνουμε έξω και ξαφνικά συννεφιάζει ολόκληρος. Τι να κάνουμε, βγάζω το ETX να παίξουμε λίγο, μετά από κανένα 10λεπτο τα σύννεφα έφυγαν ολοκληρωτικά. Ξεκινάμε διαδικασία ξεφορτώματος των κανονιών μας. Δεν φυσούσε καθόλου. 1ος στόχος είναι ένα ανοιχτό σμήνος το NGC 2362 γνωστό και ως Jewel’s box στον μεγάλο σκύλο στα 3.8 mag. Βρέθηκε πανεύκολα, είναι ένα σμήνος το οποίο όλα τα αστέρια του είναι ίδιας λαμπρότητας εκτός από το κεντρικό το οποίο είναι πολύ πιο φωτεινό, πανέμορφο! Σαν κουτί με χρυσαφικά! Πολύ κοντά βρέθηκε ο γαλαξίας NGC 2280 στα 10.3 mag. Φεύγοντας από κει πέφτω σε κάτι άλλες αμυδρές θαμπάδες. Κοιτάζω προσεχτικά και βλέπω 2 γαλαξίες ο ένας πάνω στον άλλο. Κοιτάζοντας ακόμη πιο προσεχτικά βλέπω άλλον ένα λίγο δίπλα. Είναι οι NGC 2292 στα 11 mag, o NGC 2293 στα 11.2 mag και ο NGC 2295 στα 12.5 mag! Είναι ο αμυδρότερός μου γαλαξίας μέχρι στιγμής! Επίσης πολύ κοντά βρέθηκε το πολύ ωραίο διαδραστικό ζευγάρι NGC 2207 στα 10.9 mag και ο IC 2163 στα 11.7 mag. Πολύ όμορφοι αν δείτε φωτογραφίες. Λίγο βόρεια βρέθηκε το NGC2359 γνωστό και σαν Thor’s Helmet. Θέλει χαμηλή μεγέθυνση και βελτιώνεται τρομερά με φίλτρο οξυγόνου. Μοιάζει με κράνος που έχει 2 κέρατα. Πάρα πολύ καλό! Πετάχτηκα στον μικρό Λέοντα και στο ίδιο πεδίο βρήκα 5 γαλαξίες, τους NGC 3430 στα 11.5 mag, NGC 3424 στα 12.4 mag, NGC 3413 στα 12.2 mag, NGC 3395 στα 12.1 mag και τον NGC 3396 στα 12 mag. Ειδικά οι 2 τελευταίοι είναι διαδραστικοί και έχουν ένα περίεργο σχήμα. Άρχισα να εκστασιάζομαι από τα αποτελέσματα σήμερα! Άρχισε να φυσάει λιγάκι, πράγμα πολύ καλό για την υγρασία, σήμερα οι συνθήκες φαίνονται ιδανικές! Λίγο δίπλα ο NGC 4244 στα 10.4 mag είναι πολύ όμορφος, edge on! Στους θηρευτικές κύνες βρέθηκε εύκολα ο NGC 4631 στα 9.2 mag γνωστός και ως whale galaxy. Το σχήμα του φαίνεται ακόμα και από το προσοφθάλμιο, αδύνατον να εντοπίσω τον διπλανό γαλαξία ο οποίος είναι πάνω από 12.5 mag. 1 μοίρα δίπλα βρέθηκε ο NGC 4656 στα 10.5 mag, γνωστός και ως hockey stick galaxy. Μοιάζει με μπαστούνι του γκολφ στις φωτογραφίες, στο προσοφθάλμιο είναι αρκετά αμυδρός. Μπαίνω στην παρθένο με σκοπό να εντοπίσω το Markarian’s chain. Όπου και να κοιτούσα, απλά έβλεπα γαλαξίες, η περιοχή αυτή σφύζει από ζωή!!! Σημείωσα όσους μπορούσα. Μ98 στα 10.1 mag, Μ99 στα 9.9 mag και υποψία σπειρών, NGC 4237 στα 11.6 mag, NGC 4262 επίσης στα 11.6 mag, M100 στα 9.4 mag, NGC 4312 στα 11.7 mag, NGC 4216 στα 10 mag, NGC 4206 στα 12.2 mag! Θα με τρελάνει αυτή η περιοχή! Εντοπίζω το Markarian’s chain. Αποτελείται από μερικούς πολύ λαμπρούς γαλαξίες. Μ84 στα 9.1 mag, M86 στα 8.9 mag, Μ87 στα 8.6 mag, NGC 4435 στα 10.8 mag, NGC 4438 στα 10.2 mag ( τα μάτια ). NGC 4387 στα 12.1 mag, NGC 4388 στα 11 mag. Εύκολος ο Μ88 στα 9.6 mag. Επίσης οι NGC 4461 στα 11.2 mag, NGC 4473 στα 10.2 mag, NGC 4477 στα 10.4 mag, NGC 4474 στα 11.5 mag και NGC 4459 στα 10.4 mag. Όλη η δυσκολία εδώ είναι ότι βλέπεις ένα σωρό γαλαξίες και πρέπει να προσανατολιστείς πλήρως με τον χάρτη ώστε να ξέρεις ποιος είναι ο καθένας που βλέπεις. Εδώ η Uranometria με βοήθησε πάρα πολύ! Βρέθηκε και το δίδυμο “Siamese twins” που αποτελείται από τους NGC 4567 στα 11.3 mag και τον NGC 4568 στα 10.8 mag. Πολύ ωραίο ζευγάρι!!! Λίγο δίπλα βρέθηκε ο NGC 4564 στα 11.1 mag. Λίγο πιο πέρα είδα τους M58 στα 9.7 mag και M49 στα 8.4 mag. Άρχισα να τρελαίνομαι αλλά έκατσα λίγο ακόμη εδώ. Επόμενος ο NGC 4470 στα 12.1 mag και NGC 4488 στα 12.2 mag. Τέλος οι NGC 4535 στα 10 mag, NGC 4526 στα 9.7 mag, NGC 4519 στα 11.8 mag. Θα μπορούσα να κάτσω κι άλλο εδώ και να καταγράψω κι άλλους γαλαξίες αλλά φτάνει πια. Μήπως πλέον η Παρθένος πρέπει να αλλάξει όνομα; Εδώ σηκώνομαι και ξαφνικά καταλαβαίνω πως είμαι ολοζάλιστος. Κάνω ένα μικρό διάλειμμα με Κρόνο ο οποίος δεν ήταν και ο καλύτερος που έχω δει. Έχει πιαστεί και όλο το σώμα μου, η καρέκλα μου είναι πολύ χαμηλή και τεντώνομαι όλη την ώρα που κοιτάζει ψηλά το τηλεσκόπιο. Το αποφάσισα, Δευτέρα πάνω να πάρω την καρέκλα για σιδέρωμα του Lidl. Πάμε στον Κόρακα. 1ος στόχος εδώ είναι 2 διαδραστικοί γαλαξίες. Τους συγκεκριμένους τους έχει το sky & telescope σε φωτογραφία και διαφημίζει κάποιες κάμερες CCD. Βρέθηκαν εύκολα, είναι το ζεύγος NGC 4038-4039 στα 10.3 mag ο καθένας. Έχουν ένα περίεργο σχήμα, σαν ημικύκλιο, καρδιά ή κάτι τέτοιο. Το ζεύγος είναι γνωστό και σαν antennae. Λίγο δίπλα βρέθηκε και ο NGC 4027 στα 11.1 mag. Στην ίδια περιοχή βρέθηκε και το σφαιρωτό σμήνος M68 στα 7.3 mag, πολύ καλό, είχα πήξει με τους γαλαξίες! Επίσης κοντά βρέθηκε το πλανητικό NGC 4361 στα 10.9 mag και 126” φαινόμετρη διάμετρο, πολύ εύκολο και άχρωμο. Ήταν περίπου 2:00 και η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Ο sombrero galaxy μεσουρανούσε. Μ104 λοιπόν στα 8 mag. Πάρα πολύ καλός, φαίνεται εύκολα η λωρίδα σκόνης λίγο πιο πάνω από τη μέση του. Δυστυχώς όμως τον βλέπω ανάποδα σε σχέση με τις φωτογραφίες που βλέπουμε συνέχεια, οπότε μου ξενίζει κάπως, θα προτιμούσα να τον δω στα ίσια του. Επόμενος στόχος ο M64 ή black eye galaxy στα 8.5 mag, περίμενα να δω μαύρη περιοχή στον πυρήνα του αλλά αντί αυτού πρόσεξα ότι έχει δαντελωτή δομή. Είχα ετοιμάσει και μερικά σφαιρωτά για να σπάσει και λίγο ο πάγος. 1ο το NGC 4147 στα 10.4 mag περίμενα πως θα είναι δύσκολο αλλά τελικά αποδείχθηκε πολύ εύκολο. Οπότε από την επόμενη φορά προγραμματισμός και για πιο δύσκολα σφαιρωτά. Ανάμεσα στην κόμη λοιπόν και στον Αρκτούρο: Μ3 στα 6.3 mag, πολύ λαμπρό και όμοφο. Λίγο δίπλα το Μ53 στα 7.7 mag φαίνεται εύκολα και από τον ερευνητή, εύκολο σπάσιμο με πλάγια όραση. Σε απόσταση 1 μοίρας από εκεί βρίσκεται το σφαιρωτό NGC 5053 στα 9 mag. Περίμενα πως κι αυτό θα φαινόταν εύκολα από το προσοφθάλμιο αλλά εδώ έκανα λάθος. Μετά από πολύ ψάξιμο βλέπω μια πάρα πολύ αμυδρή θαμπάδα που έμοιαζε με πολύ μακρινό γαλαξία σε κάτοψη. Ήταν τον σφαιρωτό που έψαχνα. Αρκετά πιο αμυδρό απ’ ό, τι θα περίμενε κανείς από το φαινόμενο μέγεθός του. Το έψαξα λιγάκι να δω γιατί συμβαίνει αυτό και νομίζω πως συμβαίνει επειδή είναι πάρα πολύ σφιχτό. Η Uranometria το κατατάσσει στην κλίμακα 11 με άριστα το 12. Άρα είναι πολύ σφιχτό για να σπάσει, γι’ αυτό μάλλον φαίνεται αχνά σαν νεφέλωμα ή γαλαξίας. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Επόμενο σφαιρωτό το NGC 5466 στα 9.2 mag, πιο εύκολο από το προηγούμενο παρόλο που είναι στην κλίμακα 12, δηλαδή στην τελευταία. Που είναι το φεγγάρι; Είναι 3:30 και η Σελήνη δεν είχε βγει ακόμη; Περίεργο. Ξέραμε ότι θα έβγαινε πριν τις 3 σήμερα. Τέλοσπάντων, για το τέλος άφησα ένα γαλαξιακό σμήνος στον λέοντα, το Abell 1367. Το εντόπισα εύκολα, κατάφερα και είδα σίγουρα 2 γαλαξίες, μπορεί να είδα και άλλους αλλά σημείωσα μόνο τους σίγουρους: NGC 3861 στα 12.6 mag και NGC 3842 στα 11.8 mag. Μια μικρή στάση στον M51 και με πλάγια όραση οι σπείρες εύκολα ορατές. Με το 12ιντσο είχαμε μια υποψία της γέφυρας που ενώνει τους γαλαξίες. Σπείρες επίσης στον Μ101 με πλάγια όραση, η μεγάλη άρκτος ήταν στο ζενίθ, οπότε ήταν οι καλύτερες εικόνες που μπορούσαμε να πάρουμε από αυτούς τους γαλαξίες. Είχαμε κλείσει 7ωρο παρατήρησης με αρκετό κρύο και η κούραση είχε φτάσει στο απροχώρητο. 1η φορά μετά από παρατήρηση που ένιωθα τόσο χορτάτος. Τελικά αν οι συνθήκες είναι καλές, ακόμη και ένα 8ιντσο κάνει θαύματα. Ο nagler 13mm έδωσε ρέστα σήμερα σε όλους τους γαλαξίες. Ο σημερινός απολογισμός χοντρικά ήταν γύρω στους 50 γαλαξίες, 6 σφαιρωτά και καμμιά 10αριά ακόμη πλανητικά, μακρινά ανοιχτά σμήνη και νεφελώματα. Καθώς οδηγούσαμε προς το σπίτι βλέπουμε τη Σελήνη στον ανατολικό ορίζοντα σε μικρή φάση και πολύ όμορφη. Περιμένω και τις δικές σας παρατηρήσεις…

Ναι, εγώ εκεί κρεμάω το autostar.

xiotis33, κι εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ τα συνορμολογούμενα, αλλά ξέρεις τι θα έκανα στη θέση σου αν ήθελα να ξοδέψω 470€; Θα έπαιρνα με 300€ ένα πραγματικό τηλεσκόπιο και με τα υπόλοιπα 170€ θα έπαιρνα ένα πολύ καλό μεταλλικό συναρμολογούμενο παιχνίδι με αληθινές βίδες που φτιάχνεις πολλά μοντέλα. Έτσι θα είχα και τηλεσκόπιο και συναρμολογούμενο.

Νομίζω υπάρχουν αντάπτορες που μπαίνουν στις Canon και επιτρέπουν να βιδωθούν Nikon φακοί.

Εντάξει κι εγώ βγαίνω 2-3 φορές τη βδομάδα στην ταράτσα όταν είναι κανένας πλανήτης σε καλή θέση όπως τώρα ο Κρόνος μπας και πετύχω καμμιά νύχτα με καλό seeing και δω τίποτα παραπάνω από το συνηθισμένο. Αλλά σοβαρές παρατηρήσεις στο βουνό 2 με 3 φορές το μήνα καταφέρνουμε και κάνουμε. Βέβαια για μένα είναι η 1η προτεραιότητα πλέον...

Σήμερα δοκίμασα τη ρομποτοποίηση του τηλεσκοπίου στην ταράτσα μου. Του έβαλα τις συντεταγμένες της περιοχής, ημερομηνία, ώρα, έκανα 2 star alignment και ενώ με πήγαινε αρκετά καλά στους στόχους, του λέω να πάει στη Σελήνη και με πήγε αρκετά πιο κάτω. Το διορθώνω και από εκεί και μετά με πήγαινε πολύ πιο κάτω απ' ό,τι έπρεπε. Είναι λίγο περίεργο το σύστημά του. Θέλει λιγάκι ψάξιμο... Με πήγε στο M3 από ουρανό με φωτορύπανση και το είδα!

ΝΑΙ, η υγρασία είναι το χειρότερο πράγμα σου ξαναλέω. Καταρχήν εγώ όταν έχει υγρασία, όλους τους γαλαξίες και τα αστέρια τα βλέπω σαν νεφελώματα.

Χαχαχαχα, όπως το είπες είναι. Το σύμπαν συνωμότησε για να σε κάνει αστρονόμο. Με όλη τη σημασία της φράσεως.

Θέμη, η υγρασία είναι το χειρότερο πράγμα για την παρατήρηση. Θυμάμαι 3 συνεχόμενες φορές που είχα βγει, δεν μπορούσα να δω τίποτα σωστά. Είχα απογοητευτεί και μετά από πολύ ψάξιμο κατάλαβα ότι τα προσοφθάλμιά μου είχαν θαμπώσει λόγω υγρασίας. Ήθελαν καθαρισμό! Και βέβαια επηρρεάζει. Κοίταξε τους φακούς σου και αν είναι θαμποί ή λερωμένοι καθάρισέ τους. Εγώ χρησιμοποιώ μια σκέτη μπατονέτα με απαλό τρίψιμο.