Georgegramm

Πολύ όμορφη βάση, congrats!

Μα κανείς δεν είπε ότι όλοι οι πλανήτες/δορυφόροι και το σύνολο των αστεροειδών/κομητών you name it , κινούνται ως μια μάζα. Όλα κινούνται όπως ακριβώς το ανέφερες: ως κομμάτια ενός πάζλ. Η κίνηση του ενός επηρεάζει την κίνηση του άλλου, αλλά λόγω των αποστάσεων, η αλληλοεπίδραση αυτή είναι απειροελάχιστη. Παρόλα αυτά στο διάστημα χιλιάδων ή και ακόμα εκατομμυρίων ετών, οι αλληλοεπιδράσεις αυτές γίνονται πιο αισθητές. Η διαχείριση και η πλοήγηση ενός διαστημόπλοιου/δορυφόρου κτλ ναι απαιτεί μεγάλα ποσά ενέργειας, αλλά αυτό είναι μόνο από την οπτική του ανθρώπου. Τα ποσά ενέργειας που χρησιμοποιούμε εμείς για ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα είναι σαν να μην υπάρχουν στη κλίμακα του σύμπαντος. Και δεν είναι ανάγκη να αποφεύγει βαρυτικές έλξεις άλλων σωμάτων. Για την ακρίβεια, επειδή τα ποσά ενέργειας που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι περιορισμένα, επιλέγουμε οι τροχιές αυτών να περνούν κοντά από άλλα ουράνια σώματα και να κάνουμε αυτό το οποίο ονομάζουμε gravity assist. Το αποτέλεσμα αυτού είναι η σημαντική αύξηση στην κινητική ενέργεια ενός σκάφους, με πολύ μικρή χρήση καυσίμων. Έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές στο παρελθόν, όπως για παράδειγμα στα σκάφη Voyager 1/2 και φυσικά στο New Horizons για να αναφέρω μερικά από αυτά. Για να επανέλθω όμως στο point που προσπαθείς να μας εξηγήσεις, τα σώματα, όπως για παράδειγμα οι πλανήτες, δεν χρησιμοποιούν συνεχώς ενέργεια για να διατηρήσουν τις τροχιές τους. Οι τροχιές τους διατηρούνται από την αρχική κινητική ενέργεια που διαθέτουν και από τις βαρυτικές αλληλοεπιδράσεις με το σώμα γύρω από το οποίο πραγματοποιούν τη τροχιά τους. Και είναι πολύ πιθανό να ρωτήσεις τώρα, μα Γιώργο από που ήρθε αυτή η αρχική κινητική ενέργεια; Η ενέργεια αυτή προήλθε από α) Τον σχηματισμό του ίδιου του σώματος κατά το στάδιο της κατάρρευσης του μοριακού νέφους και β) από τις διάφορες συγκρούσεις που είχε με τα άλλα σώματα κατά τη διάρκεια των νεαρών σταδίων του Ηλιακού συστήματος. Η ενέργεια αυτή δεν αλλάζει σχεδόν καθόλου επειδή το διαπλανητικό διάστημα έχει μικρή συγκέντρωση ύλης η οποία δεν μπορεί να προκαλέσει αλλαγή στην κινητική ενέργεια του πλανήτη/δορυφόρου κ.α. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα με τα οποία προσπαθούμε να περιγράψουμε τον τρόπο λειτουργίας των αστέρων διαφόρων μεγεθών. Τα μοντέλα αυτά μας δίνουν τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να υπολογίσουμε την ηλικία ενός άστρου. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να υπολογίσουμε την ηλικία των άστρων. Η κύρια μέθοδος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος) είναι μελετώντας σε ποιο αστρικό σύστημα ανήκουν. Υπάρχουν δυο είδη στον γαλαξία μας, τα ανοιχτά clusters που είναι πιο νέα και τα globular clusters που είναι πιο μεγάλα σε ηλικία. Επειδή γνωρίζουμε ότι ένα άστρο για να "κάψει" το υδρογόνο του και να μεταβεί στην επόμενη φάση της ζωής του εξαρτάται από τη μάζα του και ουσιαστικά έχουμε ένα χρονικό πλαίσιο για αυτό, όταν παρατηρούμε ένα άστρο και βλέπουμε ότι ανήκει σε ένα ανοιχτό cluster και ότι έχει τα χαρακτηρηστικά ενός άστρου κύριας αλληλουχίας, τότε μπορούμε να πούμε ότι ναι είναι σχετικά νέο άστρο. Αν όμως δούμε ένα άστρο που μπορεί να ανήκει σε ένα globular cluster και εμφανίζει χαρακτηριστικά ερυθρού γίγαντα/υπεργίναντα κτλ μπορούμε να πούμε ότι το άστρο αυτό είναι σχετικά μεγάλο σε ηλικία. Υπολογίζοντας τη μάζα του, μπορούμε να εκτιμήσουμε την αναλογία των στοιχείων στον πυρήνα του και εκτ τούτου πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να γίνει είτε λευκός νάνος είτε για να κάνει μπουμ. (Πάλι αμα κάνω λάθος διορθώστε με). Καλή σου μέρα φίλε!

Καλησπέρα και πάλι, 1) Είναι σημαντικό να διαχωρίζουμε τις έννοιες βαρυτική και μαγνητική έλξη. Αν και τα δύο μπορούν να ελκύουν αντικείμενα, η δράση αυτών διαφέρει. Ο Ήλιος μπορεί να είναι μεγάλος σε διαστάσεις και η μάζα του δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό βαρυτικό πεδίο, παρόλα αυτά το μαγνητικό του πεδίο είναι αρκετά "αδύναμο" με την έννοια ότι δεν έλκει και τόσο ισχυρά μεταλλικά αντικείμενα (αν έχεις κάποιο μαγνητάκι σπίτι σου, είναι αρκετά πιο ισχυρό από το μαγννητικό πεδίο του Ήλιου). 2) Η βιολογία είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα επιστήμη. Το ότι εμείς ως άνθρωποι δεν μπορούμε να αναπτυχθούμε σε ορισμένα πειρβάλλοντα επειδή ας πούμε είναι πολύ θερμά ή είναι πολύ όξινα κτλ, δεν αποτρέπει άλλους οργανισμούς από το να κάνουν το ίδιο. Υπάρχουν πολλοί μικροοργανσιμοί, κυρίως αρχαία, τα οποία μπορούν να αναπτυχθούν σε αρκετά υψηλές θερμοκρασίες (τα λεγόμενα υπερθερμόφιλα αρχαία) με θερμοκρασίες να φτάνουν έως και του 120 βαθμούς Κελσίου. Και ποιός ξέρει τι θα ανακαλύψουμε εκεί έξω. Μπορεί να υπάρχουν οργανισμοί προσαρμοσμένοι για αυτά τα ακραία περιβάλλοντα 3) Η βαρυτική επίδραση των πλανητών είναι αμηλητέα στις αποστάσεις που βρίσκονται. Μία ευθυγράμμιση πλανητών (κανονική όχι απλή ευθγράμμιση στον νυχτερινό ουρανό) θα είχε πάρα πολύ μικρό αντίκτοιπο στην τροχιά μας, πόσο μάλλον στην ακεραιότητα του πλανήτη μας. 4) Δεν θυμάμαι το όνομα του οργανισμού/ινστιτούτου που το έκανε, αλλά πραγματοποιήθηκε πυρηνική σύντηξη η οποία έδωσε περισσότερη ενέργεια από όση χρειάστηκε για να πραγματοποιηθεί. Οπότε βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. 5) Δεν γίνονται όλα τα άστρα σούπερ νοβα. Ένα άστρο πρέπει να πληρεί ορισμένα κριτήρια για να τελειώσει τη ζωή του ως υπερκαινοφανής 6) Η μετάδοση θερμότητας στο διάστημα επειδή όπως ακριβώς ανέφερες είναι ουσιαστικά κενό, γίνεται αποκλειστικά μέσω ακτινοβλίας. Η μέθοδος αυτή όμως είναι τρομερά αργή και μη αποτελεσματική, με αποτέλεσμα η μέση θερμοκρασία του σύμπαντος να είναι τόσο χαμηλή 7) Κάθε σώμα έχει το δικό του βαρυτικό πεδίο. Το πεδίο αυτό θα υπάρχει είτε υπάρχουν άλλα σώματα δίπλα του είτε όχι. Υποθέτω αναφέρεσαι στο γιατί οι πλανήτες κ.α. κινούνται στο σύστημά μας με τον τρόπο που κινούνται. Δεν κινούνται αποκλειστικά μέσω δυνάμεων, αλλά μέσω ενός συνδιασμού δυνάμεων και αδράνειας. Οι δυνάμεις που ασκούνται ειναι οι βαρυτικές αλληλοεπιδράσεις ανάμεσα στα σώματα του Ηλιακού συστήματος (κυρίως μεταξύ του Ήλιου και εαυτού).

Καλησπέρα φίλε, θα προσπαθήσω να απαντήσω τα ερωτήματά σου όσο πιο καλά μπορώ. Α) Το Ηλιακό μας σύστημα ξεκίνησε όπως και πολλά άλλα, ως ένα μοριακό σύννεφο από υδρογόνο και μικρές ποσότητες από άλλα στοιχεία. Ο παράγοντας που πιθανώς να ξεκίνησε την δημιουργία του Ήλιου (αυτός δηλαδή που διατάραξε την ισορροπία στο μοριακό νέφος) είναι πολύ πιθανόν κάποια κοντινή έκρηξη σούπερνοβα. Η θεωρία αυτή υποστηρίζεται από πολλά στοιχεία όπως 1. η ύπαρξη μετάλλων όπως σιδήρου, χρυσού κτλ στη Γη, μέταλλα τα οποία παράγονται μόνο σε πυρήνες αστέρων που καταρρέουν προς σουπερνοβα και 2. από την περιοχή του γαλαξία στην οποία βρισκόμαστε. Η περιοχή αυτή ονομάζεται the Local Bubble και χαρακτηρίζεται από χαμηλή πυκνότητα διαστρικού υλικού, κάτι το οποίο και αυτό υποδηλώνει την ύπαρξη υπερκαινοφανών στην περιοχή. Β) Ο Ήλιος έχει τόσο ελκτικές όσο και απωθητικές δυνάμεις. Η ελκτική του δύναμη είναι προφανώς η βαρυτική δύναμη που ασκεί σε όλα τα σώματα του Ηλιακού συστήματος. Η απωθητική του δύναμη είναι ο ηλιακός άνεμος, και είναι πολλές φορές πιο αδύναμη από την ελκτική του επίδραση. Ο Ηλιακός άνεμος είναι αυτή η συνεχής ροή ηλιακής μάζας από τον ήλιο προς το σύστημα (αν θες περισσότερες πληροφορίες μπορείς να ψάξεις τον αντίστοιχο όρο). Οι πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο διότι καθώς το μοριακό νέφος κατέρρευσε και σχημάτισε τον Ήλιο, άρχισε να περιστέφεται. Αυτή η κίνηση συνεχίζεται ακόμα και σήμερα, αν και δεν είναι η ίδια καθώς τα σώματα που σχηματίστηκαν από το μοριακό νέφος άλλαζαν το ένα τη πορεία του άλλου μέσω συγκρουσεων και βαρυτικών αλληλοεπιδράσεων. Γ) Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο ΟΛΑ τα άστρα έχουν δημιουργεί, μπορούμε όμως να δημιουργούμε μοντέλα και παρατηρώντας το σύμπαν γύρω μας να τα επιβεβαιώνουμε ή να τα απορρίπτουμε. Μέχρι στιγμής το μοντέλο του μοριακού νέφους φαίνεται να επικρατεί.

Το είχα δει πριν από αρκετό καιρό σε ένα forum δυστυχώς δεν έχω το λινκ, και δεν απαντούσε κάνεις, οπότε ήθελα να ρωτήσω, μήπως και ήξερε κανείς εδώ πέρα επειδή you know ποτέ δεν ξες. Για τα φίλτρα που με λες πάνω κάτω τα είχα ξανά ακούσει, ίσως να ξαναψαξω κάποιο πολωτικό υποθέτω; Άμα βοηθάει στην ανάδειξη λεπτομερειών με χαρά θα το πάρω. Ναι ναι με ενδιαφέρει και η παρατήρηση όσο και η φωτογράφηση.

Το τηλε μου είναι το 130/900 και για barlow τον κανονικό x2, προσοφθάλμια τα βασικά 10mm και 25mm.

Γεια σας, έχω ακούσει ότι τα H-Alpha φίλτρα βοηθούν στο να αναδειχθούν οι λεπτομέρειες σε διάφορα σημεία της σελήνης, ξέρετε εάν θα μπορέσω να δω κάποια διαφορά από το προσοφθάλμιο ή την κάμερα; Αξίζει δηλαδή να πάω να πάρω ένα; Ευχαριστώ.

Ναι αλλά προλαβαίνουμε την απόκρυψη του Ουρανού από τη Σελήνη (αν το επιτρέψει ο καιρός δηλαδή)

Το tracking το κάνω όπως και εσύ. Βάζω το ROI (προσωπικά στο 800x800 ή 800x600) και το αφήνω να πάει από τη μία άκρη της εικόνας στην άλλη. Κυρίως επειδή το μπαλκόνι μου κοιτάζει στο Νότο και δεν μπορώ να κάνω ακριβή πολική ευθυγράμμιση. Τα βίντεο δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη διάρκεια, αλλά καλό είναι στον Δία για παράδειγμα να μην ξεπερνάς τα 2:30 με 3 λεπτά. Το μοτέρ δε νομίζω να σου δώσει παραπάνω αποτελέσματα στη πλανητική. DSO δεν έχω κάνει καθόλου. Βέβαια δε νομίζω ότι είναι εφικτό με την EQ2 ακόμα και με το.μοτερ. Ο λόγος είναι επειδή είναι πολύ ασταθής και κουνιέται με το παραμικρό. Επίσης δε σε βοηθάει και ο εστιακος λόγος του τηλεσκοπίου. Γενικά στα DSO θες μικρό f όπως λέμε, ας πούμε 4. Θες αυτό που λέμε ένα πιο "γρήγορο" τηλεσκόπιο. Αυτό βέβαια δε σε σταματάει από το να φωτογραφίσεις πλανητικά νεφελώματα που είναι έτσι πιο μικρά. Μπορείς αν πάρεις το μοτέρ να δοκιμάσεις με τη Nikon σου αλλά δε θα είναι και τόσο εύκολο. Αν μπορέσεις να βρεις ένα μέρος χωρίς φωτορύπανση και με ελάχιστο αέρα, τότε ίσως να αξίζει να το προσπαθήσεις. Αλλά ίσως το μοτέρ από μόνο του να σου δίνει δονήσεις (δεν ξέρω δεν το έχω). Αυτά πάνω κάτω. Αν θες πιο πολλές πληροφορίες σχετικά με τα DSO ίσως κάποιο άλλο μέλος να σε απαντήσει σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Καλή συνέχεια!

Καλησπέρα, γράφω επειδή τυγχάνει να έχω και εγώ το ίδιο τηλεσκόπιο με τη "μαμα" EQ2 βάση. Απλώς αντί για την 224MCS εχω την 120MM. Μερικές ερωτήσεις 1) Πώς σου φαίνεται το όλο set up μέχρι στιγμής; 2) Έχεις εξοικιωθεί με τη βάση; Εννοώ σου είναι άνετη η κίνηση στο RA? 3) Κάνεις πολική ευθυγράμμιση; 4) Όταν εστιάζεις με τον barlow και την ASI, θεωρείς ότι εστιάζεις καλά; (αν και από ότι βλέπω στην εικόνα δεν πρέπει να είσαι και πολύ εκτός Ειλικρινά μιλώντας, αν αυτή είναι η πρώτη σου φορά που κάνεις φωτογράφιση, θεωρώ θα τα πας καλά. Γενικά σε προτείνω να πειραματιστείς και με τον x2 και να δεις πως θα τα πας και εκεί. Αν κάνεις καλή πολική ευθυγράμιση, οι λήψεις σου θα είναι πολύ καλές και εύκολες. Βέβαια η εστίαση γίνεται πιο δύσκολη αλλά τίποτα που δεν γίνεται. Πειραματίσου επίσης με διάφορες ρυθμίσεις στις εκθέσεις κτλ. Προσωπικά με τον x2 οι ρυθμίσεις που χρησιμοποιώ είναι: 2022-10-05-2226_4-U-B-Sat.txt Λέει Sat αλλά είναι καταγραφή του Δία. Το δεύτερο αρχείο (2022-10-05-1813-1... κτλ) είναι όντως του Κρόνου. Γενικά προτιμώ τις φωτό μου λίγο πιο σκοτεινές αλλά αυτό είναι προσωπικό στυλ κτλ. Αν θες να δεις παραδείγματα με το τι μπορεί να κάνει το 130/900 μπες στο προφίλ μ ή ψάξε τους scipii /petrosl (χρησιμοποιούν λίγο διαφορετικό εξοπλισμό από τη βασική βάση αλλά ο σωληνας είναι ο ίδιος). 2022-10-05-1813_1-U-B-Sat.txt

Αρχικά ευχαριστώ πολύ για τα λινκς φαίνονται αρκετά ενδιαφέροντα. Θα φροντίσω να τα κοιτάξω πιο πολύ αργότερα. Όσων αναφορά το μεταπτυχιακό, εμ ναι δε βρήκα κάτι στην Ελλάδα οπότε ναι το εξωτερικό είναι η μοναδική επιλογή (εκτός αν παραβλέπω κάτι).

Καλησπέρα σας, σε μερικούς μήνες (με το καλό) θα τελειώσω τις σπουδές μου που αφορούν τη βιολογία και θα ήθελα να δω εάν μπορώ να ασχοληθώ με τον τομέα της αστροβιολογίας. Ξέρει κανείς σας υλικό που μπορώ να βρω ή κάποιο σχετικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα; Έχω βρει κάποια άλλα θέλω επιπλέον καθοδήγηση. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!

Το εμφανίζει αρκετά λιγότερο πλέον. Θέλει λίγο ακόμα αλλά ναι, είχα παραλείψει το defocusing που λες. Τελείωσα επιτέλους, μετά από 3 μέρες πφφ. Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια terrain_inconnu!

Χμμ, ισως να μην έκανα κάτι σωστά. Θα βάλω και την κάμερα αν είναι για να πάρω μεγαλύτερη μεγέθυνση και να το κάνω καλύτερα. Θα δούμε απόψε υποθέτω

Για κάποιο λόγο νομίζω ότι όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν κάνει το αποτέλεσμα χειρότερο από ότι ήταν στην αρχή. Ίσως εν τέλει, η αρχική μου ευθυγράμμιση να ήταν και η καλύτερη. Όταν βλέπω από το προσοφθάλμιο βλέπω κάτι τέτοιο. Η ευθυγράμμιση στο πρωτεύον είναι σχεδόν τέλεια κάνοντας το star test. Τώρα αυτή η θολούρα που φαίνεται να φταίει το δεύτερον;