terrain_inconnu

Γειά σου Γιώργο, Η βελτίωση αφορά το τύλιγμα ταινίας PTFE (γνωστή και ως teflon) σφιχτά γύρω από το σπείρωμα για να μειωθεί ο τζόγος του εστιαστή. Λεπτομέρειες στο video που ακολουθεί:

Ενημέρωσε όταν με το καλό παραλάβεις αν χρειαστείς πληροφορίες για το αρχικό σετάρισμα και τον έλεγχο ευθυγράμμισης. Να πω επίσης κάτι (που ενδεχομένως να το γνωρίζεις ήδη) σε σχέση με τα κάτοπτρα του τηλεσκοπίου: δεν τα ακουμπάμε με το χέρι, ούτε τα σκουπίζουμε με πανάκια ή ότιδήποτε άλλο (ομολογώ ότι εγώ στην πολύ αρχή δεν το ήξερα και ευτυχώς δεν μπήκα στον πειρασμό να κάνω κάτι τέτοιο τότε). Αν χρειαστούν καθάρισμα αυτό θα είναι μετά από αρκετά χρόνια και υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία (η οποία είναι σχετικά απλή). Για το φωτοχιτώνιο (το οποίο δεν υπάρχει έτοιμο στην αγορά) μπορώ να σου στείλω το πατρόν για να φτιάξεις ένα αντίστοιχο δικό σου.

Ναι βέβαια, ο οπτικός σωλήνας του Heritage 150P μπορεί να τοποθετηθεί σε ισημερινή στήριξη. Yπάρχουν δύο τρόποι για να γίνει αυτό, ο καθένας με τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά του. Ο πρώτος και πιο εύκολος τρόπος φαίνεται στο βίντεο που ακολουθεί (στο 7:58): Για τον δεύτερο (πιο περίπλοκο) τρόπο η διαδικασία έχει ως εξής: αφαιρείς την ράβδο με την οποία κουμπώνει ο οπτικός σωλήνας στην dobsonian βάση, ανοίγεις το τηλεσκόπιο στο πλήρες ανάπτυγμα, περνάς δύο δακτύλιους συγκράτησης (tube rings) με ράβδο και στερεώνεις στην ισημερινή στήριξη. Το πλεονέκτημα είναι ότι έτσι μπορείς να περιστρέφεις το τηλεσκόπιο αν χρειαστεί (χαλαρώνοντας λίγο τους δακτύλιους) ώστε το προσοφθάλμιο να βρίσκεται σε μια βολική για το μάτι θέση παρατήρησης. Το μειονέκτημα είναι ότι στο τέλος της παρατήρησης θα πρέπει να αφαιρέσεις τους δακτύλιους ώστε να μπορέσεις να κλείσεις το τηλεσκόπιο. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να γίνεται κάθε φορά, έχει δηλαδή μια επιπλέον διαδικασία στο να στηθεί/ξεστηθεί το όλο setup (αλλά δεν είναι κάτι δραματικό). Φυσικά ο οπτικός σωλήνας του Heritage μπορεί να συνδυαστεί και με αλταζιμουθιακές στηρίξεις όπως φαίνεται στις παρακάτω εικόνες:

Γειά σου Βασίλη, Όπως πολύ σωστά αναφέρεις τα Skywatcher Heritage 130P και 150P είναι εύχρηστα, μεταφέρονται και αποθηκεύονται πολύ εύκολα και όντως αποτελούν εξαιρετικές επιλογές για να ξεκινήσεις την οπτική παρατήρηση (σελήνης, πλανητών, αστρικών σμηνών, νεφελωμάτων και γαλαξιών). Προσωπικά έχω το 150P το οποίο πραγματικά έχω καταευχαριστηθεί σε όλων των ειδών στόχων (και σε σκοτεινούς ουρανούς αλλά και από την Αθήνα). Αν τελικά αποφασίσεις να πάρεις ένα από τα δύο αυτά τηλεσκόπια, θα χρειαστεί να κάνεις δύο πολύ εύκολες βελτιώσεις: θα φτιάξεις ένα φωτοχιτώνιο για το ανοιχτό τμήμα του οπτικού σωλήνα και θα προσθέσεις λίγη ταινία teflon στον εστιαστή (όταν έρθει η ώρα μπορώ να σου δώσω αναλυτικές οδηγίες). Στην πορεία υπολόγισε πως ανεξάρτητα από την επιλογή τηλεσκοπίου θα θελήσεις να αγοράσεις και έναν φακό barlow 2x που θα διπλασιάσει τις μεγενθύνσεις που έχεις στην διάθεσή σου. Μιχάλης

Δοκίμασε να επικοινωνήσεις με τον Ηλία Χατζηθεοδωρίδη, καθηγητή του ΕΜΠ, που αν και προέρχεται από τις γεωεπιστήμες έχει πολύ ενεργό δράση στον τομέα της Αστροβιολογίας. Θα σου στείλω λεπτομέρειες με προσωπικό μήνυμα.

Στο Coursera υπάρχουν οι εξής κύκλοι εισαγωγικών μαθημάτων Αστροβιολογίας: University of Arizona: https://www.coursera.org/learn/astrobiology-exploring-other-worlds University of Edinburgh: https://www.coursera.org/learn/astrobiology Princeton University: https://www.coursera.org/learn/life-on-other-planets Η εγγραφή και παρακολούθηση είναι δωρεάν (εκτός αν θέλεις να πάρεις το αντίστοιχο certificate). Σε κάθε περίπτωση είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να αποκτήσεις μια πρώτη επαφή με το αντικείμενο (υπό την προϋπόθεση ότι η αγγλική γλώσσα δεν αποτελεί εμπόδιο). Σχετικά με το μεταπτυχιακό, το εξωτερικό αποτελεί επιλογή ή όχι;

Από τους κλάδους φυσικής και μαθηματικών σίγουρα ναι, από μηχανολογία θα έλεγα ότι υπό προϋποθέσεις επίσης ναι. Η αλήθεια βέβαια είναι πως δεν γνωρίζω τις πρακτικές των ελληνικών πανεπιστημίων, αλλά στο εξωτερικό το να μεταπηδήσεις από τον ένα κλάδο στον άλλο είναι πολύ πιο εύκολο και συνηθισμένο. Νομίζω όμως πως το μεταπτυχιακό δεν χρειάζεται να σε απασχολεί τόσο πολύ αυτή τη στιγμή. Είναι πολύ πιο σημαντικό να επιλέξεις μια σχολή που ταιριάζει με το ποιος είσαι, τα ενδιαφέροντά σου και τις κλίσεις σου. Επίσης πολύ μεγάλο ρόλο παίζει το περιβάλλον της κάθε σχολής, το βάρος που δίνει στο διδακτικό κομμάτι και την επαφή με τους φοιτητές και φυσικά το πόσο ενεργή είναι σε επιστημονικό επίπεδο. Αν όλα πάνε καλά και βρεθείς σε μια τέτοια σχολή, τότε η απόφαση με την πραγματικά μεγάλη βαρύτητα είναι αν μετά τις σπουδές σου θα θελήσεις να κάνεις διδακτορικό σε κάποιον τομέα (πρωτότυπη έρευνα δηλαδή). Αλλά αυτό είναι κάτι που ως απόφαση τοποθετείται προς το τέλος των βασικών σπουδών, οπότε επίσης δεν χρειάζεται να σε απασχολεί από τώρα. Τέλος να προσθέσω και το εξής: ασχέτως γνωστικού αντικειμένου, η φοιτητική ζωή είναι μια μεγάλη χρονική περίοδος με πολύ ελεύθερο χρόνο, άπλετη όρεξη και θετική ενέργεια που θα σου δώσει πολλά για να θυμάσαι και να πορευτείς στο μέλλον.

Αν βρήκες το Truss 130mm μεταχειρισμένο σε καλή τιμή, προχώρα και αγόρασέ το (αφού το ελέγξεις πρώτα βέβαια). Είναι ένα απροσδόκητα ικανό τηλεσκόπιο και θα το ευχαριστηθείς όπως χιλιάδες άλλοι που έκαναν τα πρώτα τους βήματα με αυτό.

Η ενδεδειγμένη (και πολλαπλώς δοκιμασμένη) all around λύση για τα λεφτά που θέλεις να δώσεις είναι κατοπτρικό τηλεσκόπιο σε βάση Dobsonian (συνδυασμός ευκολίας χειρισμού, οπτικής απόδοσης και κόστους). Για τα Bresser δεν γνωρίζω οπότε δεν έχω άποψη. Σχετικά με το φωτοχιτώνιο: δεν υπάρχει έτοιμο στην αγορά, πρέπει να το φτιάξεις μόνος σου. Κάτι σημαντικό που ξέχασα να αναφέρω πριν: για τα Truss 130mm και 150mm θα χρειαστείς και κάποιο τραπεζάκι για να τα τοποθετήσεις πάνω του ώστε να παρατηρείς όρθιος. Βέβαια μπορείς και να τα έχεις στο έδαφος/πάτωμα και να είσαι καθιστός σε χαμηλό σκαμπό. Εγώ το δικό μου το λειτουργώ και με τους δύο τρόπους χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Για το classic φαντάζομαι πως ισχύει κάτι αντίστοιχο αναλόγως της γωνίας θέασης και το ύψος του παρατηρητή.

Νομίζω με τα Dobsonian είσαι στη σωστή κατεύθυνση. Ώς κάτοχος ενός Truss 150mm ιδού μερικές ιδέες που θα σε βοηθήσουν στην επιλογή: 1. Aν οι παρατηρήσεις γίνονται κυρίως από το σπίτι (μπαλκόνι, ταράτσα, κήπος) και έχεις χώρο για το Classic (π.χ. αποθήκη κοντά στο σημείο παρατήρησης), πάρε το Skyliner 150mm Classic. Αν δεν έχεις αποθηκευτικό χώρο κοντά στο σημείο παρατήρησης και δεν θέλεις να ανεβοκατεβάζεις 17 κιλά κάθε τρεις και λίγο, πάρε το Truss που μεταφέρεται εύκολα και το οποίο κλειστό πιάνει ελάχιστο χώρο. 2. Αν για τις παρατηρήσεις σου θα μεταφέρεις το τηλεσκόπιο με το αυτοκίνητο, πάρε το Skyliner 150mm Classic (θα βάλεις τον σωλήνα στο πίσω κάθισμα και την βάση στο πορτ μπαγκάζ). Αν θέλεις να παίρνεις το τηλεσκόπιο στις διακοπές μαζί με βαλίτσες, οικογένεια κτλ, πάρε το Truss (τσέκαρε τις διαστάσεις και βεβαιώσου ότι χωράει στο αυτοκίνητό σου). Εν ολίγοις: το Skyliner 150mm Classic υπερτερεί σε απόδοση, το Truss 150mm είναι μια χρυσή τομή ανάμεσα σε φορητότητα και απόδοση, και το Truss 130mm υπερτερεί σε φορητότητα. Η βασική λοιπόν ερώτηση είναι από που και πόσο συχνά θα παρατηρείς και τι σημαίνει αυτό από πρακτικής άποψης (βάλε-βγάλε, στήσε-ξεστήσε κτλ). Για το Truss θα χρειαστεί να φτιάξεις και ένα φωτοχιτώνιο (αν θέλεις μπορώ να σου στείλω το πατρόν για το 150mm καθώς και οδηγίες για το πως να βελτιώσεις τον εστιατή). Επίσης, ασχέτως επιλογής τηλεσκοπίου και εφόσων σε ενδιαφέρει η πλανητική παρατήρηση (πχ Δίας, Κρόνος, Άρης) καθώς και η Σελήνη, πολύ πιθανόν να θελήσεις να αποκτήσεις και έναν φακό Βarlow 2x (ώστε να δεις λεπτομέρειες τύπου Cassini Division, Great Red Spot, κρατήρες και όρη Σελήνης), οπότε υπολόγισέ το στο budget.

Άψογα. Δεν είναι καθόλου μικρό επίτευγμα να πετύχεις μια old school ευθυγράμμιση χωρίς κανένα από τα σύγχρονα εργαλεία. Επί της ευκαιρίας, το star test αποτελεί μια πολύ ισχυρή διαγνωστική μέθοδο για κάθε είδους προβλήματα. Η παρακάτω ενδεικτική εικόνα είναι από το βιβλίο "Star Testing Astronomical Telescopes: A Manual for Optical Evaluation and Adjustment" του Harold Richard Suiter.

Το star test δεν ελέγχει την ευθυγράμμιση του πρωτεύον, ελέγχει την ευθυγράμμιση του τηλεσκοπίου σου συνολικά. Οπότε αν το star test είναι τέλειο τότε το τηλεσκόπιό σου είναι ευθυγραμμισμένο. Ενδεχομένως να μην ακολούθησες πιστά την όλη διαδικασία που περιγράφει βήμα βήμα ο Gary Seronik (ιδίως το σημείο 3 ξεφεύγει σε πολλούς και το ότι θέλει επανάληψη των βημάτων με μικρότερο defocus κάθε φορά). Επίσης, η θολούρα μπορεί να οφείλεται και στην επίδραση της ατμόσφαιρας (πχ αν το seeing ήταν μέτριο, αν ο Κρόνος δεν ήταν ψηλά στον ουρανό εκείνη την στιγμή κτλ). Σε κάθε περίπτωση χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία (concenter, cheshire, laser κτλ) είναι δύσκολο να ευθυγραμμίσεις απολύτως σωστά τα δύο κάτοπτρα. Με το μάτι μόνο κατά προσέγγιση θα μπορέσεις να κεντράρεις το δευτερεύον κάτω από τον εστιαστή και σε θέση που να εμφανίζεται ως κύκλος. Θέλει trial & error.

Υπό αυτές τις συνθήκες η ευθυγράμμιση δεν έχει και πολλές πιθανότητες επιτυχίας. Αν είσαι διατεθειμένος να λύσεις το πρόβλημα μια και καλή θα πρέπει να προσθέσεις μόνος σου το κεντρικό σημάδι στο πρωτεύον (υπάρχουν σχετικές οδηγίες και βίντεο στο διαδίκτυο). Σε συνδυασμό με ένα collimation cap θα μπορέσεις ενδεχομένως να ευθυγραμμίσεις σε αποδεκτό επίπεδο για ένα f/7 τηλεσκόπιο. Αν δεν θέλεις να μπλέξεις με όλα αυτά η μόνη λύση που έχεις είναι να ευθυγραμμίσεις μέσω ενός star test, π.χ. με τον πολικό αστέρα που βολεύει μιας και παραμένει σταθερός στη θέση του. Δες εδώ για μια πρώτη εισαγωγή στο θέμα https://garyseronik.com/no-tools-telescope-collimation/ Με βάση τα παραπάνω μπορείς να δοκιμάσεις την εξής (εν μέρει κατά προσέγγιση) διαδικασία ευθυγράμμισης χωρίς τη χρήση collimation cap και χωρίς σημάδεμα του πρωτεύον: 1. βεβαιώσου ότι το δευτερεύον βρίσκεται κεντραρισμένο κάτω από τον εστιαστή και εμφανίζεται ως κύκλος 2. ρύθμισε αν χρειάζεται το tilt του δευτερεύον ώστε να φαίνεται ολόκληρο το πρωτεύον με τα τρία κλιπ του 3. ρύθμισε το πρωτεύον με την βοήθεια ενός star test χρησιμοποιώντας την μέγιστη μεγένθυση που έχεις στην διάθεσή σου

Για την ευθυγράμμιση χρησιμοποιείς μόνο το collimation cap ή έχεις και κάποιο cheshire, concenter;

Υποθέτω ότι η πάνω σκιά είναι του εστιαστή και το πρωτεύον κάτοπτρο βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη πλευρά (δηλαδή προς τα κάτω). Δυστυχώς η κεντρική περιοχή δεν φωτίζεται καλά και δεν διακρίνονται λεπτομέρειες για τον τύπο του σφάλματος. Δοκίμασε αρχικά να δεις αν το σφάλμα διοθρώνεται με το να ρυθμίσεις το πρωτεύον κάτοπτρο που είναι και το πιο εύκολο. Αν αυτό δεν αποδώσει τότε μπορείς να δοκιμάσεις να ρυθμίσεις το tilt του δευτερεύοντος κατόπτρου με τις 3 βίδες τύπου allen ώστε να έρθει στη σωστή θέση. Μην πειράξεις την κεντρική βίδα που ρυθμίζει την κίνηση κατά μήκος και την περιστροφή σε σχέση με τον οπτικό άξονα εκτός αν είσαι σίγουρος ότι το δευτερεύον δεν είναι ακριβώς κεντραρισμένο κάτω από τον εστιαστή ή δεν εμφανίζεται ως κυκλική επιφάνεια. Έλεγξε πρώτα ότι καμία από τις 3 βίδες allen δεν είναι χαλαρή (σημείωνω πως δεν τις σφίγγουμε πολύ γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να φαγωθούνε ή να σκάψουν την μεταλλική βάση του δευτερεύοντος με αποτέλεσμα να μην πιάνουν πλέον σωστά). Αν κάποια από τις 3 βίδες ήταν χαλαρή, σφίξε την λίγο να δεις αν αυτό αρκεί για να διορθωθεί το αποτέλεσμα. Αλλιώς θα πρέπει να χαλαρώσεις μια βίδα και αντίστοιχα να σφίξεις μια δεύτερη ή και τρίτη. Σε κάθε περίπτωση θέλει πολύ μικρές (σχεδόν ανεπαίσθητες) κινήσεις στις βίδες, ίσα ίσα και πάντα ελέγχοντας άμεσα το οπτικό αποτέλεσμα (διαδικασία trial & error). Κατόπιν ρυθμίζεις και το πρωτεύον. Επίσης, οι εργασίες ρύθμισης καλό είναι να γίνονται με το τηλεσκόποιο σε οριζόντια θέση ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να πέσει κάτι (π.χ. κλειδί allen) πάνω στο πρωτεύον κάτοπτρο. Ο τελικός έλεγχος για το αν το τηλεσκόπιο είναι ευθυγραμμισμένο πραγματοποιείται μέσω του ονομαζόμενου star test που θα σου δώσει και επιπλέον σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το κάτοπτρό σου.

Ενδεχομένως να αναφέρεσαι στο offset. Βλέπεις κάτι τέτοιο ας πούμε;

Το manual της Skywatcher θα το βρεις εδώ https://inter-static.skywatcher.com/upfiles/en_download_caty01424817556.pdf Το δευτερεύον κάτοπτρο χρειάζεται ρύθμιση αν πχ δεν φαίνονται και τα τρία κλιπ που κρατάνε το πρωτεύον στην θέση του (εικόνα j του manual). Σημειώνω πως η σωστή ρύθμιση του δευτερεύον είναι αρκετά πιο σύνθετη διαδικασία από αυτή του πρωτεύον. Αν θέλεις στείλε μια φωτογραφία του τι βλέπεις μέσα από το collimation cap για να φανεί καλύτερα αν υπάρχει πρόβλημα με την ευθυγράμμιση. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ευθυγράμμιση μπορείς να βρεις στους παρακάτω συνδέσμους: https://astro.catshill.com/collimation-guide/ https://www.astro-baby.com/astrobaby/help/collimation-guide-newtonian-reflector/ https://garyseronik.com/a-beginners-guide-to-collimation/

Συμπληρωματικά να προσθέσω πως ο έλεγχος ενός κατόπτρου καλό είναι να συμπεριλαμβάνει τα εξής: 1. Φωτίζοντας το κάτοπτρο με ένα δυνατό φακό από την πίσω πλευρά μπορούμε σε ένα σχετικά σκοτεινό χώρo να ελέγξουμε από μπροστά την αντανακλαστική στρώση αλουμινίου για τρυπίτσες και γρατζουνίες. Η παρουσία μικρών οπών (pinholes) είναι αναμενόμενη έως ένα βαθμό. 2. Μέσω ενός star test και αφού προηγουμένως έχουμε ευθυγραμμίσει τα οπτικά μέρη μπορούμε να βεβαιωθούμε για την κατασκευαστική ποιότητα του κατόπτρου και να διαπιστώσουμε αν εμφανίζει σφάλματα τύπου spherical aberration, zonal defects, pinched optics κ.ο.κ.

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος αλλά η απόθεση υγρασίας στο εξωτερικό μέρος των οπτικών δεν σχετίζεται με το αν τα κιάλια περιέχουν εσωτερικά άζωτο. Το άζωτο προστατεύει μόνο από την δημιουργία εσωτερικής υγρασίας. Οπότε ο λόγος που οι υπόλοιποι σκουπίζανε κάθε 10 λεπτά και εσύ όχι οφείλεται σε άλλη αιτία, π.χ. τα δικά σου είχαν περαστεί με κάποιο anti-fog spray, είχαν προσαρμοστεί σταδιακά στην διαφορά θερμοκρασίας αντί απότομα, τα κρατούσες κάπως πιο μακρυά από το πρόσωπό σου, η αναπνοή σου κατευθυνόταν προς τα κάτω αντί προς τα κιάλια κ.ο.κ..

Προσωπικά δεν μπορώ να τα κρατήσω απολύτως σταθερά και θεωρώ πως όλα κουνιούνται, οπότε τα χρησιμοποιώ πάντα σε τρίποδο εκτός αν πρόκειται να δω κάτι στα γρήγορα (π.χ. παράλληλη χρήση με το τηλεσκόπιο) ή αν πρόκειται για παρατήρηση κατά την διάρκεια της ημέρας (π.χ. πουλιά). Το τρίποδο το αγόρασα 2 εβδομάδες μετά τα κυάλια, οπότε try before you buy και αποφασίζεις αντίστοιχα. Για το άζωτο δεν έχω άποψη αλλά μέχρι στιγμής με τα δικά μου που δεν έχουν άζωτο δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με θόλωμα.

Συμφωνώ απόλυτα με όσα αναφέρει ο @qforce. Η σταθερή εικόνα που προσφέρει ένα τρίποδο είναι ασύγκριτα καλύτερη από το να κρατά κανείς τα κιάλια με τα χέρια (και πολύ πιο ξεκούραστο). Το τρίποδο επίσης απογειώνει την ικανότητα αναζήτησης/ταυτοποίησης στόχων όπου στην πράξη ξεκινάς από ένα φωτεινό αστέρι και προσπαθείς βήμα βήμα μέσω star hopping και συμβουλευόμενος συνεχώς τον (τυπωμένο ή ψηφιακό) χάρτη να εντοπίσεις κάποιο αμυδρό αντικείμενο βαθέως ουρανού. Εν ολίγοις, το τρίποδο σου δίνει την δυνατότητα να πας από το "βλέπω" στο "παρατηρώ".

Έχοντας δοκιμάσει αρκετές προσεγγίσεις για το συγκεκριμένο θέμα (push-to functionality), ξεχωρίζω το πολύ λειτουργικό AstroHopper (δωρεάν εφαρμογή του developer Artyom Beilis). Θα σε βοηθήσει να εντοπίσεις πολλαπλούς αμυδρούς στόχους με μεγάλη ευκολία και ταχύτητα. Για λεπτομέρειες δες εδώ: https://www.cloudynights.com/topic/824615-astrohopper-106-release-and-other-project-updates/ Αν έχεις απορίες για το ακριβές setup μπορώ ευχαρίστως να σου δώσω αναλυτικές πληροφορίες.

Ένα βασικό μειονέκτημα των έντυπων αλλά και ψηφιακών χαρτών είναι πως τα ουράνια σώματα παρουσιάζονται ως προβολή σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, χωρίς να μπορεί κανείς να αντιληφθεί την χωροθέτηση τους στις 3 διαστάσεις. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η εφαρμογή "Our Galaxy" του Bill Tschumy (πρώην βασικό μέλος της ομάδας του SkySafari) που πραγματικά έχει κάνει φοβερή δουλειά. Την εφαρμογή μπορεί να κατεβάσει κανείς δωρεάν από τη σελίδα https://otherwise.com/ (υπάρχουν εκδόσεις για iOS, Android, macOS, Windows, Linux, web). Σημειώνω πως οι συνδρομητές του SkySafari έχουν πρόσβαση σε μια παρόμοια αλλά με λιγότερες δυνατότητες λύση μέσω της ενσωματομένης λειτουργίας Galaxy View.

Είναι γνωστό πρόβλημα (πχ https://www.cloudynights.com/topic/643359-comet-46p-minor-planets-database-error/) που έχει την ρίζα του στο IAU Minor Planets Center (https://www.minorplanetcenter.net/data) και το οποίο αποτελεί την πηγή των δεδομένων για κομήτες που χρησιμοποιούν και το Skysafari αλλά και το Mobile Observatory.

Ευχαριστώ πολύ Βαγγέλη, ακριβώς η πληροφορία που έψαχνα. Για τους λάτρεις των τυπομένων χαρτών ξεχωρίζω τον Interstellarum Deep Sky Atlas ο οποίος τυπογραφικά και σχεδιαστικά είναι σαφέστατα ανώτερος από όσους άλλους έχω δει από κοντά (υπάρχει ως desktop και ως field edition). Video: http://www.deep-sky-atlas.com/dsa.asp%3Fcontent=video_en.html Review: https://www.cloudynights.com/articles/cat/user-reviews/interstellarum-deep-sky-atlas-field-edition-r-r3039 Eπίσης υπάρχει το συνοδευτικό Deep Sky Guide με εικόνες αντικειμένων βαθέως ουρανού: Review: https://www.cloudynights.com/articles/cat/user-reviews/interstellarum-deep-sky-guide-desk-edition-r3183