terrain_inconnu

Υποθέτω ότι η πάνω σκιά είναι του εστιαστή και το πρωτεύον κάτοπτρο βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη πλευρά (δηλαδή προς τα κάτω). Δυστυχώς η κεντρική περιοχή δεν φωτίζεται καλά και δεν διακρίνονται λεπτομέρειες για τον τύπο του σφάλματος. Δοκίμασε αρχικά να δεις αν το σφάλμα διοθρώνεται με το να ρυθμίσεις το πρωτεύον κάτοπτρο που είναι και το πιο εύκολο. Αν αυτό δεν αποδώσει τότε μπορείς να δοκιμάσεις να ρυθμίσεις το tilt του δευτερεύοντος κατόπτρου με τις 3 βίδες τύπου allen ώστε να έρθει στη σωστή θέση. Μην πειράξεις την κεντρική βίδα που ρυθμίζει την κίνηση κατά μήκος και την περιστροφή σε σχέση με τον οπτικό άξονα εκτός αν είσαι σίγουρος ότι το δευτερεύον δεν είναι ακριβώς κεντραρισμένο κάτω από τον εστιαστή ή δεν εμφανίζεται ως κυκλική επιφάνεια. Έλεγξε πρώτα ότι καμία από τις 3 βίδες allen δεν είναι χαλαρή (σημείωνω πως δεν τις σφίγγουμε πολύ γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να φαγωθούνε ή να σκάψουν την μεταλλική βάση του δευτερεύοντος με αποτέλεσμα να μην πιάνουν πλέον σωστά). Αν κάποια από τις 3 βίδες ήταν χαλαρή, σφίξε την λίγο να δεις αν αυτό αρκεί για να διορθωθεί το αποτέλεσμα. Αλλιώς θα πρέπει να χαλαρώσεις μια βίδα και αντίστοιχα να σφίξεις μια δεύτερη ή και τρίτη. Σε κάθε περίπτωση θέλει πολύ μικρές (σχεδόν ανεπαίσθητες) κινήσεις στις βίδες, ίσα ίσα και πάντα ελέγχοντας άμεσα το οπτικό αποτέλεσμα (διαδικασία trial & error). Κατόπιν ρυθμίζεις και το πρωτεύον. Επίσης, οι εργασίες ρύθμισης καλό είναι να γίνονται με το τηλεσκόποιο σε οριζόντια θέση ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να πέσει κάτι (π.χ. κλειδί allen) πάνω στο πρωτεύον κάτοπτρο. Ο τελικός έλεγχος για το αν το τηλεσκόπιο είναι ευθυγραμμισμένο πραγματοποιείται μέσω του ονομαζόμενου star test που θα σου δώσει και επιπλέον σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το κάτοπτρό σου.

Ενδεχομένως να αναφέρεσαι στο offset. Βλέπεις κάτι τέτοιο ας πούμε;

Το manual της Skywatcher θα το βρεις εδώ https://inter-static.skywatcher.com/upfiles/en_download_caty01424817556.pdf Το δευτερεύον κάτοπτρο χρειάζεται ρύθμιση αν πχ δεν φαίνονται και τα τρία κλιπ που κρατάνε το πρωτεύον στην θέση του (εικόνα j του manual). Σημειώνω πως η σωστή ρύθμιση του δευτερεύον είναι αρκετά πιο σύνθετη διαδικασία από αυτή του πρωτεύον. Αν θέλεις στείλε μια φωτογραφία του τι βλέπεις μέσα από το collimation cap για να φανεί καλύτερα αν υπάρχει πρόβλημα με την ευθυγράμμιση. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την ευθυγράμμιση μπορείς να βρεις στους παρακάτω συνδέσμους: https://astro.catshill.com/collimation-guide/ https://www.astro-baby.com/astrobaby/help/collimation-guide-newtonian-reflector/ https://garyseronik.com/a-beginners-guide-to-collimation/

Συμπληρωματικά να προσθέσω πως ο έλεγχος ενός κατόπτρου καλό είναι να συμπεριλαμβάνει τα εξής: 1. Φωτίζοντας το κάτοπτρο με ένα δυνατό φακό από την πίσω πλευρά μπορούμε σε ένα σχετικά σκοτεινό χώρo να ελέγξουμε από μπροστά την αντανακλαστική στρώση αλουμινίου για τρυπίτσες και γρατζουνίες. Η παρουσία μικρών οπών (pinholes) είναι αναμενόμενη έως ένα βαθμό. 2. Μέσω ενός star test και αφού προηγουμένως έχουμε ευθυγραμμίσει τα οπτικά μέρη μπορούμε να βεβαιωθούμε για την κατασκευαστική ποιότητα του κατόπτρου και να διαπιστώσουμε αν εμφανίζει σφάλματα τύπου spherical aberration, zonal defects, pinched optics κ.ο.κ.

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος αλλά η απόθεση υγρασίας στο εξωτερικό μέρος των οπτικών δεν σχετίζεται με το αν τα κιάλια περιέχουν εσωτερικά άζωτο. Το άζωτο προστατεύει μόνο από την δημιουργία εσωτερικής υγρασίας. Οπότε ο λόγος που οι υπόλοιποι σκουπίζανε κάθε 10 λεπτά και εσύ όχι οφείλεται σε άλλη αιτία, π.χ. τα δικά σου είχαν περαστεί με κάποιο anti-fog spray, είχαν προσαρμοστεί σταδιακά στην διαφορά θερμοκρασίας αντί απότομα, τα κρατούσες κάπως πιο μακρυά από το πρόσωπό σου, η αναπνοή σου κατευθυνόταν προς τα κάτω αντί προς τα κιάλια κ.ο.κ..

Προσωπικά δεν μπορώ να τα κρατήσω απολύτως σταθερά και θεωρώ πως όλα κουνιούνται, οπότε τα χρησιμοποιώ πάντα σε τρίποδο εκτός αν πρόκειται να δω κάτι στα γρήγορα (π.χ. παράλληλη χρήση με το τηλεσκόπιο) ή αν πρόκειται για παρατήρηση κατά την διάρκεια της ημέρας (π.χ. πουλιά). Το τρίποδο το αγόρασα 2 εβδομάδες μετά τα κυάλια, οπότε try before you buy και αποφασίζεις αντίστοιχα. Για το άζωτο δεν έχω άποψη αλλά μέχρι στιγμής με τα δικά μου που δεν έχουν άζωτο δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα με θόλωμα.

Συμφωνώ απόλυτα με όσα αναφέρει ο @qforce. Η σταθερή εικόνα που προσφέρει ένα τρίποδο είναι ασύγκριτα καλύτερη από το να κρατά κανείς τα κιάλια με τα χέρια (και πολύ πιο ξεκούραστο). Το τρίποδο επίσης απογειώνει την ικανότητα αναζήτησης/ταυτοποίησης στόχων όπου στην πράξη ξεκινάς από ένα φωτεινό αστέρι και προσπαθείς βήμα βήμα μέσω star hopping και συμβουλευόμενος συνεχώς τον (τυπωμένο ή ψηφιακό) χάρτη να εντοπίσεις κάποιο αμυδρό αντικείμενο βαθέως ουρανού. Εν ολίγοις, το τρίποδο σου δίνει την δυνατότητα να πας από το "βλέπω" στο "παρατηρώ".

Έχοντας δοκιμάσει αρκετές προσεγγίσεις για το συγκεκριμένο θέμα (push-to functionality), ξεχωρίζω το πολύ λειτουργικό AstroHopper (δωρεάν εφαρμογή του developer Artyom Beilis). Θα σε βοηθήσει να εντοπίσεις πολλαπλούς αμυδρούς στόχους με μεγάλη ευκολία και ταχύτητα. Για λεπτομέρειες δες εδώ: https://www.cloudynights.com/topic/824615-astrohopper-106-release-and-other-project-updates/ Αν έχεις απορίες για το ακριβές setup μπορώ ευχαρίστως να σου δώσω αναλυτικές πληροφορίες.

Ένα βασικό μειονέκτημα των έντυπων αλλά και ψηφιακών χαρτών είναι πως τα ουράνια σώματα παρουσιάζονται ως προβολή σε μια δισδιάστατη επιφάνεια, χωρίς να μπορεί κανείς να αντιληφθεί την χωροθέτηση τους στις 3 διαστάσεις. Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η εφαρμογή "Our Galaxy" του Bill Tschumy (πρώην βασικό μέλος της ομάδας του SkySafari) που πραγματικά έχει κάνει φοβερή δουλειά. Την εφαρμογή μπορεί να κατεβάσει κανείς δωρεάν από τη σελίδα https://otherwise.com/ (υπάρχουν εκδόσεις για iOS, Android, macOS, Windows, Linux, web). Σημειώνω πως οι συνδρομητές του SkySafari έχουν πρόσβαση σε μια παρόμοια αλλά με λιγότερες δυνατότητες λύση μέσω της ενσωματομένης λειτουργίας Galaxy View.

Είναι γνωστό πρόβλημα (πχ https://www.cloudynights.com/topic/643359-comet-46p-minor-planets-database-error/) που έχει την ρίζα του στο IAU Minor Planets Center (https://www.minorplanetcenter.net/data) και το οποίο αποτελεί την πηγή των δεδομένων για κομήτες που χρησιμοποιούν και το Skysafari αλλά και το Mobile Observatory.

Ευχαριστώ πολύ Βαγγέλη, ακριβώς η πληροφορία που έψαχνα. Για τους λάτρεις των τυπομένων χαρτών ξεχωρίζω τον Interstellarum Deep Sky Atlas ο οποίος τυπογραφικά και σχεδιαστικά είναι σαφέστατα ανώτερος από όσους άλλους έχω δει από κοντά (υπάρχει ως desktop και ως field edition). Video: http://www.deep-sky-atlas.com/dsa.asp%3Fcontent=video_en.html Review: https://www.cloudynights.com/articles/cat/user-reviews/interstellarum-deep-sky-atlas-field-edition-r-r3039 Eπίσης υπάρχει το συνοδευτικό Deep Sky Guide με εικόνες αντικειμένων βαθέως ουρανού: Review: https://www.cloudynights.com/articles/cat/user-reviews/interstellarum-deep-sky-guide-desk-edition-r3183

Σκέφτομαι καιρό τώρα να εγκαταστήσω και το SkySafari παράλληλα με τα υπόλοιπα προγράμματα που έχω ήδη αλλά η ελεύθερη έκδοση μπορώ να πω πως δεν μου αρέσει, κυρίως ως προς το πως προβάλει τον χάρτη. Πιθανών να φταίει ότι η ελεύθερη έκδοση δεν έχει τον πλήρη κατάλογο με αστέρια, deep sky κτλ. Παραθέτω την ίδια περιοχή (γύρω από το Μ7, Ptolemy Cluster) όπως φαίνεται στο ΜΟ Pro 3 και το SkySafari Free Edition (σε μικρή και μεγάλη μεγένθυση). Μπορείς να μου πεις αν και στην Pro έκδοση του SkySafari η συγκεκριμένη περιοχή φαίνεται κάπως έτσι ή είναι αισθητά διαφορετική (π.χ. με αστέρια έως μέγεθος 15);

Σχετικά με την δυνατότητα ανεστραμμένης προβολής: δεν γνωρίζω για το SkySafari πάντως το Mobile Observatory Pro 3 αλλά και η free έκδοση έχουν την λειτουργία αυτή όπως φαίνεται στην εικόνα.

Σε ευχαριστώ Κώστα. Για καλή μου τύχη το τηλεσκόπιο συνοδευόταν από φωτοχιτώνιο που κατασκεύασε ο προηγούμενος κάτοχος και το οποίο εφαρμόζει άψογα. Ο εστιαστής όπως σωστά λες είναι πλαστικός κοχλιωτού τύπου με τα γνωστά προβλήματα, στον οποίο όμως έχει προστεθεί ταινία PTFE ώστε να μειώσει όσο δυνατόν το όποιο "παιχνίδι".

Καλημέρα Γιάννη, Κατανοώ πλήρως το σκεπτικό που περιγράφεις αλλά επέλεξα συνειδητά την έκδοση με αναδιπλούμενο σωλήνα για την ευκολία μεταφοράς (π.χ. στο αυτοκίνητο μαζί με την οικογένεια και τις αποσκευές μας). Αλλά ακόμα και στο σπίτι με βολεύει το βάλε-βγάλε με δύο κινήσεις για 15-30 λεπτά παρατήρηση μαζί με τα παιδιά συν την εύκολη και γρήγορη αποθήκευση. Προφανώς αν θέλει κανείς να μεγιστοποιήσει την οπτική απόδοση θα κατευθυνθεί όπως πολύ σωστά εξηγείς σε κάποια έκδοση με σταθερό σωλήνα και ισημερινή στήριξη. Στην δική μου περίπτωση το ζητούμενο ήταν η ευκολία και ταχύτητα μιας grab & go λύσης. Μιχάλης

Τα καλά μιας δραστήριας κοινότητας: μέλος του AstroVox ήρθε σε επαφή μαζί μου με αφορμή το νήμα που ξεκίνησα σήμερα το απόγευμα, συναντηθήκαμε πριν 2 ώρες και έχω πλέον στην κατοχή μου ένα πολύ καλά σεταρισμένο Heritage 150P.

Είμαι στην διαδικασία αγοράς του Skywatcher Heritage 150P και επειδή δυστυχώς δεν υπάρχει διαθέσιμο στο Πλανητάριο Θεσσαλονίκης εξετάζω διάφορες επιλογές από το εξωτερικό. Υπάρχει άμεσα διαθέσιμο στα εξής καταστήματα: https://www.teleskop-express.de/shop/product_info.php/info/p12279_Skywatcher-Dobson-Telescope-Heritage-150P-Flextube---150-mm-Aperture.html https://www.astroshop.eu/telescopes/skywatcher-dobson-telescope-n-150-750-heritage-flextube-dob/p,67527 https://www.teleskop-spezialisten.de/shop/Telescope/Telescopes-for-beginners-children-and-as-a-gift/Skywatcher-Heritage-150P-FlexTube-Dobson-150mm-750mm-f/5-Telescope-Telescope::4796.html Θα ήταν μεγάλη βοήθεια αν κάποιος που έχει παραγγείλει από τα παραπάνω καταστήματα μπορεί να μοιραστεί εντυπώσεις σχετικά με αξιοπιστία και ευκολία συναλλαγής, χρόνους παράδοσης κ.ο.κ.

Παραθέτω δύο σχετικά σχόλια από άλλο νήμα: 1) χρήση με τρίποδο/μονόποδο: 2) αναλυτικό set-up:

Πολύ ωραία εργασία και για εμένα εντελώς νέα γνώση (δομή ατμόσφαιρας αφροδίτης, super-rotation του άνω στρώματος, momentum transfer κτλ). Επίσης εντυπωσιακό ότι μπορεί κανείς από την γη να μελετήσει την κίνηση των επί μέρους στρωμάτων. Πραγματικά μπράβο.

Η αλήθεια είναι ότι το προσέγγισα με βάση την κλασσική χαρτογράφηση και όχι την παρατηρησιακή. Υπό αυτό το πρίσμα, συμφωνώ ότι η κυκλική διακεκομένη γραμμή όντως λειτουργεί ως οδηγός για να αντιληφθεί κανείς το εύρος του κάθε όρους. Ίσως αντί για κύκλο το σχήμα της διακεκομένης γραμμής θα μπορούσε να ακολουθεί το σχήμα του όρους, πχ ως έλλειψη ή παραλληλόγραμμο αλλά νομίζω και έτσι είναι απολύτως κατανοητό. Μια επισήμανση για τα σύμβολα: προφανώς δεν δοκίμασα αν αυτά θα είναι διακριτά σε εκτύπωση Α4.

Νομίζω οι αλλαγές είναι στη σωστή κατεύθυνση και η εικόνα είναι πολύ πιο ευανάγνωστη. Ιδίως η ιδέα να εισάγεις διακεκομένους κύκλους για τους αμυδρούς κρατήρες είναι πολύ καλή (π.χ. Marco Polo & δορυφόρους). Σημειώνω τα εξής: Στους μεγάλους κρατήρες αντί του κυκλικού συμβόλου προτείνω να χρησιμοποιήσεις το κανονικό σύμβολο της διαμέτρου (ø) και αντίστοιχα ένα λεπτό βέλος για το βάθος (παραθέτω παράδειγμα για Αρχιμήδη και Αυτόλυκο). Κατά την γνώμη μου η επιλογή διακεκομένων κύκλων για τα όρη δεν λειτουργεί (επί της ουσίας μπερδεύει μιας και εμμέσως παραπέμπει σε κρατήρα). Δοκιμαστικά θα πρότεινα να μπει το στίγμα τους ως μικρό τρίγωνο. Επίσης, στα όρη μου φαίνεται πιο σωστό να μπει πρώτα το ύψος και μετά το εύρος (παραθέτω παράδειγμα για το όρος Huygens με τα αντίστοιχα σύμβολα). Το κόκκινο χρώμα ως γραμματοσειρά είναι προβληματικό (θα δοκίμαζα κάτι άλλο για το πρόγραμμα Apollon, ίσως ακόμα και μαύρο αν το επιτρέπει το γκρι υπόβαθρο του εκάστοτε σημείου).

Πραγματικά εξαιρετική υλοποίηση. Η ιδέα της αρίθμησης με βάση την πορεία της διαχωρίζουσας είναι φοβερά έξυπνη και υπηρετεί 100% την λογική design follows function. Μια πειραματική σκέψη που κάνω είναι η εξής: Τα σύμβολα για την διάμετρο και το βάθος του κάθε κρατήρα προσθέτουν οπτικό θόρυβο στην εικόνα χωρίς όμως να προσθέτουν κάποια επιπλέον πληροφορία (π.χ. επαρκεί αν αναφερθεί μια φορά στην επεξήγηση του χάρτη ότι ο πρώτος αριθμός συμβολίζει την διάμετρο και ο δεύτερος σε παρένθεση το βάθος). Αντί των συμβόλων διαμέτρου/βάθους θα πρόσθετα το στίγμα του κέντρου του κάθε κρατήρα ως οδηγό για το μάτι (anchor). Επισυνάπτω screenshot για το πριν/μετά με την παραπάνω ιδέα.

Ενδεικτικά θα σου πω τι αγόρασα εγώ πέρυσι από διάφορα καταστήματα φωτογραφικών ειδών στο κέντρο της Αθήνας για να στήσω ένα 100% portable setup έως 250 ευρώ: 1. Κιάλια Nikon Aculon A211 10X50, τιμή 110 ευρώ. Πρόκεται για εισαγωγικά κιάλα σε λογική τιμή. Η πιο αντικειμενική παρουσίαση που βρήκα για τα συγκεκριμένα κιάλια και τα θετικά/αρνητικά ευρήματα της οποίας μπορώ να επιβεβαιώσω μετά από πολύμηνη χρήση είναι αυτή εδώ: https://www.allbinos.com/286-binoculars_review-Nikon_ACULON_A211_10x50.html. 2. Τρίποδο Sirui Traveler 7A, τιμή 109 ευρώ. Εξαιρετικό τρίποδο που μετατρέπεται και σε μονόποδο με δύο κινήσεις. Εύκολο στήσιμο με συνολικό ύψος 171 cm για άνετη παρατήρηση, όταν διπλώνει είναι 46 cm και μεταφέρεται πολύ εύκολα, στιβαρό και σταθερό με φοβερή ποιότητα υλικών και παρελκόμενων, είναι πραγματικά μια άκρως αξιόλογη επιλογή. 3. SmallRig Multi-Functional Ball Head with Removable Shoe Mount 1875, τιμή 18 ευρώ. Επέλεξα αυτή τη λύση αντί για τον κλασσικό αντάπτορα τύπου L που συνήθως χρησιμοποιείται για να στερεωθούν τα κιάλα στο τρίποδο. Βασικό πλεονέκτημα του smallrig είναι ότι λόγω μικρού ύψους μπορεί να παραμείνει μόνιμα πάνω στο συγκεκριμένο κιάλι ακόμα και όταν αυτό αποθηκεύεται στην θήκη του. Με αυτό τον τρόπο η τοποθέτηση στο τρίποδο είναι εντελώς plug&play. Να προσθέσω ότι ακόμα και μέσα από το κέντρο της Αθήνας και παρά την φωτορύπανση μπορεί κανείς να παρατηρήσει με τον παραπάνω εξοπλισμό έναν ικανοποιητικό αριθμό στόχων, όπως πλανήτες (φάση Αφρόδιτης, Δίας + δορυφόροι), διπλούς αστέρες (Albireo, Epsilon Lyrae ), πολλαπλά αντικείμενα βαθέως ουρανού (Μ6, M41, M47). Σε συνδιασμό με την εφαρμογή Mobile Observatory Pro 3 αποτέλεσε για εμένα ένα λειτουργικό σύνολο που απέδωσε (και με το παραπάνω) τα αναμενόμενα.

Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου: 1. Η σταθερή εικόνα που προσφέρει ένα τρίποδο ακόμα και στα 10x50 είναι ασύγκριτα καλύτερη από το να κρατά κανείς τα κιάλια με τα χέρια (και πολύ πιο ξεκούραστο). Το τρίποδο επίσης απογειώνει την ικανότητα αναζήτησης/ταυτοποίησης στόχων όπου στην πράξη ξεκινάς από ένα φωτεινό αστέρι και προσπαθείς βήμα βήμα μέσω star hopping και συμβουλευόμενος συνεχώς τον (τυπωμένο ή ψηφιακό) χάρτη να εντοπίσεις κάποιο αμυδρό αντικείμενο βαθέως ουρανού. 2. Για παρατήρηση κατά την διάρκεια της ημέρας το τρίποδο δεν είναι απαραίτητο παρά μόνο όταν θέλουμε να μελετήσουμε διεξοδικά και για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια σταθερούς στόχους (π.χ. μια φωλιά πτηνών). Εν ολίγοις, το τρίποδο σου δίνει την δυνατότητα να πας από το "βλέπω" στο "παρατηρώ".