Jump to content

Τηλεσκόπιο James Webb.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά διοξείδιο του άνθρακα σε εξωπλανήτη.

… από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb

wasp-39b.jpg?w=1024

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, εντόπισε για πρώτη φορά διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη, συγκεκριμένα του WASP-39b, ενός καυτού αέριου γίγαντα που κινείται πέριξ ενός άστρου σαν τον Ήλιο μας, σε απόσταση περίπου 700 ετών φωτός από τη Γη.Το διοξείδιο του άνθρακα είναι βασικό συστατικό της γήινης ατμόσφαιρας και, μεταξύ άλλων, σχετίζεται με το “φαινόμενο του θερμοκηπίου”. Η ανίχνευση του διοξειδίου σε μακρινούς εξωπλανήτες, αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου για την αναζήτηση κόσμων πιθανώς φιλικών στην ανάπτυξη ζωής.

transit.png?w=1024

Οι ερευνητές, οι οποίοι έκαναν σχετική προδημοσίευση, ενώ θα ακολουθήσει κανονική επιστημονική δημοσίευση στο “Nature” την επόμενη εβδομάδα, δήλωσαν ότι “για πρώτη φορά διοξείδιο του άνθρακα ανιχνεύθηκε σαφώς σε έναν πλανήτη εκτός του ηλιακού συστήματος”.

compo.png?w=1024

Ο WASP-39b κινείται πολύ κοντά στο άστρο του, στο ένα όγδοο της απόστασης Ήλιου-Ερμή, γι’ αυτό ο εξωπλανήτης έχει θερμοκρασία περίπου 900 βαθμών Κελσίου. Λόγω της υψηλής αυτής θερμότητας, η ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη διογκώνεται, με αποτέλεσμα ο εξωπλανήτης να είναι κατά περίπου 35% μεγαλύτερος του Δία, του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.

https://physicsgg.me/2022/08/25/ανιχνεύθηκε-για-πρώτη-φορά-διοξείδιο/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το James Webb «ακτινογραφεί» το αρχαιότερο άστρο του Σύμπαντος (βίντεο)

galaksias-arxaiotero-astro.jpg
NASA, ESA, B. Welch (JHU), D. Coe (STScI), A. Paga

Στη φωτογραφία που κατέγραψε το James Webb εικονίζεται ένα τμήμα του γαλαξία που βρίσκεται το αρχαιότερο άστρο του Σύμπαντος. 

Πρίν από πέντε μήνες το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble «είδε» το φως του πιο μακρινού μεμονωμένου άστρου που έχει ποτέ παρατηρηθεί μέχρι σήμερα. Το άστρο, το οποίο ονομάστηκε Earendel (σημαίνει «άστρο της αυγής» στα παλαιά αγγλικά), βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12,9 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη.Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ απόστασης ήταν ένα άστρο σε απόσταση 4 δισ. ετών φωτός, που είχε βρεθεί πάλι από το Hubble το 2018. Ο νέος κάτοχος του ρεκόρ βρίσκεται σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση στον χώρο και τον χρόνο. Οι επιστήμονες όταν ανακαλύφθηκε το άστρο εκτίμησαν ότι έχει τουλάχιστον 50 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο μας και είναι εκατομμύρια φορές πιο φωτεινό.Tο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έστρεψε τα πανίσχυρα όργανα του στον γαλαξία Sunrise Arc στον οποίο βρίσκεται το Earendel.Η ποιότητα και καθαρότητα των εικόνων που κατέγραψε από τον γαλαξία είναι σύμφωνα με τους ερευνητές που τις μελετούν σαν να μεγέθυνε χίλιες φορές τις εικόνες που είχε καταγράψει το Hubble από εκεί και υπήρχε η προσδοκία ότι οι παρατηρήσεις του James Webb θα αποκάλυπταν νέα στοιχεία για αυτόν τον αστρικό Μαθουσάλα.

arxaiotero-astro.jpg
NASA, ESA, B. WELCH (JHU), D. COE (STSCI), A. PAGA

Με το βέλος στην εικόνα σημειώνεται το άστρο Earendel όπως το κατέγραψε το James Webb.

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστήμιου Johns Hopkins στις ΗΠΑ μελετά τα δεδομένα του James Webb και παρουσιάζουν τα πρώτα αποτελέσματα τους στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv.

https://arxiv.org/abs/2208.09007

Όταν ανακαλύφθηκε το Earendel διατυπώθηκε από ορισμένους ειδικούς η άποψη ότι το Earendel είναι στη πραγματικότητα δυαδικό σύστημα, δεν είναι δηλαδή ένα άστρο αλλά δύο που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους και η τεράστια απόσταση στην οποία βρίσκεται πιθανώς προκαλεί μια κοσμική οπτική ψευδαίσθηση ενώνοντας το φως που φτάνει σε εμάς.Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης ενισχύουν την πιθανότητα το Earendel να είναι ένα και μόνο άστρο. Οι ερευνητές δεν μπορούν να πουν με απόλυτη βεβαιότητα ότι πρόκειται για ένα άστρο αλλά θεωρούν ότι αυτό είναι το πιθανότερο σενάριο και μάλιστα έκαναν και κάποιους υπολογισμούς.Εκτιμούν ότι το Earendel έχει μάζα 20-200 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και αναπτύσσονται σε αυτό θερμοκρασίες περίπου 16 χιλιάδων βαθμών Κελσίου.

 

Οι αναλύσεις των δεδομένων που έχει καταγράψει το James Webb από το Earendel συνεχίζονται και αναμένεται τον προσεχή Δεκέμβριο να έχουμε νέα πιο ακριβή στοιχεία για την θερμοκρασία και φωτεινότητα του.

https://naftemporiki.gr/story/1898438/to-James-webb-aktinografei-to-arxaiotero-astro-tou-sumpantos-binteo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ο «γάμος» του James Webb με το Hubble αποκαλύπτει το Γαλαξία Φάντασμα (βίντεο)

galaksias-fantasma.jpg
ESA/Webb, NASA & CSA, J. Lee and the PHANGS-JWST T

Μια από τις πιο εντυπωσιακές νέες εικόνες του Γαλαξία Φάντασμα από τη συνεργασία των δύο τηλεσκοπίων.

Ο Μεσιέ 74 (γνωστός και ως Μ74 και NGC 628) είναι σπειροειδής γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 32 εκατ. ετών φωτός στον αστερισμό των Ιχθύων. Περιέχει δύο καθαρά διακριτούς σπειροειδείς βραχίονες και γι´αυτό το λόγο είναι το αρχέτυπο των σπειροειδών γαλαξιών Grand Design. Η χαμηλή επιφανειακή φωτεινότητα του γαλαξία κάνει εξαιρετικά δύσκολη την παρατήρηση του κάτι που οδήγησε την επιστημονική κοινότητα στο να τον χαρακτηρίσει «Γαλαξία Φάντασμα» όνομα με το οποίο έχει γίνει ευρύτερα γνωστός. Όμως ο προσανατολισμός του Μ74 ο οποίος βλέει την Γη κατά μέτωπο επιτρέπει τη μελέτη της σπειροειδούς δομής των βραχιόνων και τη σπειροειδή πυκνότητα των κυμάτων.Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσε ότι η «συνεργασία» του νεότερου και του αρχαιότερου διαστημικού τηλεσκοπίου έχει ως αποτέλεσμα την παροχή οπτικού υλικού στους επιστήμονες από τον Γαλαξία Φάντασμα το οποίο αποκαλύπτει για πρώτη φορά λεπτομέρειες από το εσωτερικό του.

galaksias-fantasma1.jpg
ESA/WEBB, NASA & CSA, J. LEE AND
m74.jpg?w=1024

Δύο εικόνες του Γαλαξία Φάντασμα από το Hubble και το James Webb και μια κοινή εικόνα του γαλαξία από τα δύο τηλεσκόπια.

Οι εικόνες στο υπέρυρθο φάσμα του φωτός από το James Webb και εικόνες στο υπεριώδες και το ορατό φάσμα από το Hubble δείχνουν λεπτά νήματα αερίου και σκόνης στους σπειροειδείς βραχίονες και φωτίζουν το αστρικό σμήνος στο κέντρο του γαλαξία. Οι εικόνες αποκαλύπτουν επίσης περιοχές γέννησης άστρων στον γαλαξία προσφέροντας νέα στοιχεία για τη διαδικασία της αστρογέννεσης.

Η επιστημονική κοινότητα αναμένει με ανυπομονησία πλέον τα επόμενα δείγματα της συνεργασίας του James Webb είτε με το Hubble είτε με άλλα διαστημικά ή επίγεια τηλεσκόπια που θα φωτίσουν ανεξερεύνητες περιοχές του Σύμπαντος ή μυστηριώδη κοσμικά φαινόμενα.

https://naftemporiki.gr/story/1899293/o-gamos-tou-James-webb-me-to-hubble-apokaluptei-to-galaksia-fantasma-binteo

Το επεξεργάστηκε ο Δροσος Γεωργιος

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Ακούστε την κοσμική «μουσική» του James Webb.

moysiki-James-webb.jpg
NASA, ESA, CSA, STScI, SYSTEM Sounds
Στις 12 Ιουλίου η NASA έδωσε στις δημοσιότητες τις πρώτες εικόνες που είχε καταγράψει από το Σύμπαν το James Webb. Ήταν μοναδικής λεπτομέρειας αλλά και ομορφιάς εικόνες από διάφορα διαστημικά αντικείμενα και περιοχές του Σύμπαντος οι οποίες έδειξαν τις εντυπωσιακές δυνατότητες του νέου τηλεσκοπίου,Επτά εβδομάδες αργότερα το James Webb έχει καταγράψει αρκετές ακόμη εικόνες τόσο από το ηλιακό μας σύστημα όσο φυσικά και από κάθε σημείο του Διαστήματος ενώ έχουν αρχίσει να δημοσιεύονται με σχεδόν καθημερινό ρυθμό έρευνες που βασίζονται σε αυτές τις εικόνες αλλά και τα διαφόρων ειδών δεδομένα που καταγράφει το τηλεσκόπιο με τα προηγμένα του όργανα.Η NASA αποφάσισε να γιορτάσει αυτές τις επτά πρώτες εβδομάδες λειτουργίας του τηλεσκοπίου μετατρέποντας σε ήχους τις εικόνες και τα δεδομένα των πρώτων φωτογραφιών που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Οι τεχνικοί της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται «data sonification» και αφορά τη μετατροπή δεδομένων ενός διαστημικού αντικειμένου σε ήχους βάση των χαρακτηριστικών του. Για παράδειγμα, ο ήχος ενός άστρου βασίζεται στα δεδομένα του μεγέθους, της ηλικίας και της φωτεινότητας του.Η NASA μετέτρεψε σε ήχους τρεις από τις εικόνες που δημοσίευσε στις 12 Ιουλίου. Το πρώτο... σάουντρακ του James Webb αφορά την εικόνα που κατέγραψε από το νεφέλωμα Carina βρίσκεται περίπου 7,500 έτη φωτός μακριά στον ομώνυμο αστερισμό. Είναι γιγάντιο αφού εκτείνεται σε μια περιοχή περίπου 100 έτη φωτός και έχει αυξημένη λαμπρότητα. Αποτελεί εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων πολλά από τα οποία είναι τεράστια και συμβάλουν στη μεγάλη του λάμψη. 

Το δεύτερο μουσικό αρχείο προέρχεται από Το Νότιο Δακτυλιοειδές Νεφέλωμα που είναι ένα πλανητικό νεφέλωμα, δηλαδή το εντυπωσιακό υπόλειμμα ενός άστρου μάζας κοντά στη μάζα του Ηλίου μας, το οποίο έχασε τα εξωτερικά του στρώματα.

CENTER FOR ASTROPHYSICS

Το τρίτο μουσικό αρχείο αφορά τον WASP-62b που είναι ένας πλανήτης αερίου που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 600 ετών φωτός από τη Γη και ανήκει στην κατηγορία του «καυτού Δία» επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στο μητρικό του άστρο. Ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το άστρο του σε περίπου 4 μέρες. Το James Webb ανέτρεψε όσα πιστεύαμε για αυτόν τον πλανήτη αφού διαθέτει νέφη ενώ πιστεύαμε πως αυτό δεν συμβαίνει ενώ επίσης τα νέφη αυτά φαίνεται ότι διαθέτουν νερό. 

CENTER FOR ASTROPHYSICS

«Στόχος μας είναι να κάνουμε τις εικόνες και τα δεδομένα του James Webb κατανοητά μέσω του ήχου βοηθώντας τους ακροατές να δημιουργούν τις δικές τους νοητικές εικόνες» αναφέρει ο Μαρ Ρούσο, καθηγητής φυσικής αλλά και μουσικός στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο ο οποίος συμμετείχε στο εγχείρημα.

https://naftemporiki.gr/story/1899588/akouste-tin-kosmiki-mousiki-tou-James-webb

 

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

O πρώτος εξωπλανήτης που φωτογραφίζει το James Webb.

Αυτή είναι η πρώτη απεικόνιση εξωπλανήτη από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb:

stsci-j-p2022-hip65426b-f-1528x1130-1.pn
hip65426.jpg?w=1024

Οι παραπάνω εικόνες δείχνουν τον εξωπλανήτη HIP 65426 b όπως τον είδαν οι κάμερες του Webb. Bρίσκεται σε απόσταση περίπου 350 έτη φωτός από τη Γη και πρόκειται για έναν αέριο υπερ-γίγαντα με μάζα 7 έως 12 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Δία, χωρίς στερεή επιφάνεια και προφανώς χωρίς ζωή. Περιφέρεται γύρω από το άστρο HIP 65426 σε πολύ μεγάλη απόσταση απόσταση 110 +90−30 AU, αν λάβουμε υπόψιν ότι ο Ποσειδώνας περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε απόσταση ~30 AU.
Πρόκειται για έναν εξωπλανήτη με ηλικία μόλις 15 έως 20 εκατομμύρια χρόνια, πολύ νεαρό, αν συγκριθεί με την ηλικία της Γης που είναι 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.Ο εξωπλανήτης HIP 65426 b ανακαλύφθηκε από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) το 2017 και έτσι ξέραμε ότι ήταν εκεί, ωστόσο η ανώτερη υπέρυθρη όραση του Webb αποκαλύπτει λεπτομέρειες που κανένα επίγειο τηλεσκόπιο δεν θα διέκρινε.Δύο από τις κάμερες του Webb, οι οποίες βλέπουν στο εγγύς και το μέσο υπέρυθρο, διαθέτουν στεμματογράφους, δίσκους που μπλοκάρουν την εικόνα του άστρου για να γίνουν εμφανείς οι πλανήτες γύρω του. Ήταν ένας τεχνικός άθλος, δεδομένου ότι ο HIP 65426 b είναι χιλιάδες φορές πιο αμυδρός από το μητρικό άστρο του στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος.«Είναι εντυπωσιακό πόσο αποτελεσματικά λειτούργησαν οι στεμματογράφοι» επισήμανε ο Χίνκλεϊ.
«Ήταν σαν να έσκαβα για διαστημικό θησαυρό» σχολίασε ο Άαριν Κάρτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ, επικεφαλής της ομάδας που ανέλυσε τα δεδομένα.
«Στην αρχή το μόνο που μπορούσα να δω ήταν το φως του άστρου, όμως η προσεκτική επεξεργασίας της εικόνας μου επέτρεψε να αφαιρέσω αυτό το φως και να αποκαλύψω τον πλανήτη».
«Θα έρθουν πολλές ακόμα εικόνες εξωπλανητών, οι οποίες θα διαμορφώσουν τις γνώσεις μας για τη φυσική, τη χημεία και τον σχηματισμό τους» είπε. «Μπορεί ακόμα και να ανακαλύψουμε νέους πλανήτες».

Η επιστημονική δημοσίευση της ανακάλυψης έχει τίτλοThe JWST Early Release Science Program for Direct Observations of Exoplanetary Systems I: High Contrast Imaging of the Exoplanet HIP 65426 b from 2-16 μm‘.

https://arxiv.org/abs/2208.14990

https://physicsgg.me/2022/09/02/o-πρώτος-εξωπλανήτης-που-φωτογραφίζει/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το James Webb φωτογράφισε τον τελειότερο δακτύλιο του Αϊνστάιν στα βάθη του Σύμπαντος.

daktylios-ainstain1.jpg
 
Η λίστα των ανακαλύψεων του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb μεγαλώνει με γεωμετρικούς ρυθμούς,.. Πρόκειται επί της ουσίας για ένα ημερήσιο δελτίο διαστημικών ανακαλύψεων κάθε μια εκ των οποίων μάλιστα είναι ξεχωριστή για διαφόρους λόγους. Η νέα εικόνα που κατέγραψε το James Webb αποκαλύπτει τον τελειότερο δακτύλιο του Αινστάιν που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν.Ο δακτύλιος του Αϊνστάιν, γνωστός και ως «δακτύλιος Αϊνστάιν–Χβόλσον» ή «δακτύλιος Χβόλσον», αποτελεί το αποτέλεσμα της παραμόρφωσης σε σχήμα δακτυλίου, της εικόνας μίας μακρινής πηγής φωτός (π.χ. ενός γαλαξία ή ενός άστρου), λόγω του φαινομένου της βαρυτικής εστίασης του από ένα από ένα άλλο αντικείμενο τεράστιας μάζας, όπως ένας γαλαξίας ή μια μαύρη τρύπα. Λόγω της βαρυτικής εστίασης το φως καμπυλώνεται και αν η πηγή, ο βαρυτικός φακός και ο παρατηρητής είναι όλα ευθυγραμμισμένα το φως εμφανίζεται ως δακτύλιος.Η βαρυτική εστίαση προβλέπεται από τη Γενική Θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Αντί το φως από μια πηγή να κινείται σε ευθεία γραμμή (σε τρεις διαστάσεις), κάμπτεται λόγω της παρουσίας ενός σώματος τεράστιας μάζας, το οποίο παραμορφώνει τον χωροχρόνο. Ο δακτύλιος Αϊνστάιν είναι μια ειδική περίπτωση βαρυτικής εστίασης, που προκαλείται από την ακριβή ευθυγράμμιση της πηγής, του φακού και του παρατηρητή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα συμμετρία γύρω από τον φακό, προκαλώντας μια δακτυλιοειδή δομή.Το James Webb κατέγραψε ένα δακτύλιο που είναι το φως ενός πανάρχαιου γαλαξία. Πρόκειται για τον γαλαξία SPT-S J041839-4751.8 (ή JO418) που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 12 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Το μπλε φως στο κέντρο του δακτυλιδιού είναι ένας γαλαξίας που λειτουργεί ως βαρυτικός φακός.
daktylios-ainstain.jpg
SPACEGUY44

Στα βάθη του Σύμπαντος το James Webb κατέγραψε τον εικονιζόμενο δακτύλιο που είναι το φως ενός πανάρχαιου γαλαξία και είναι ο πιο λεπτομερής δακτύλιος του είδους που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.Εχουν καταγραφεί στο παρελθόν εικόνες του JO418 αλλά αυτή είναι η πιο λεπτομερής και μπορεί να αποκαλύψει νέα στοιχεία για αυτόν αλλά πιθανώς και για το κοσμικό περιβάλλον που υπήρχε στην παιδική ηλικία του Σύμπαντος.

https://naftemporiki.gr/story/1900611/to-James-webb-fotografise-ton-teleiotero-daktulio-tou-ainstain-sta-bathi-tou-sumpantos

 

 

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι χάκερ χρησιμοποιούν ως...δόλωμα εικόνες του James Webb.

ypologistis-xaker-xakarisma.jpg
 
Ως γνωστόν το Internet δημιουργήθηκε για να συνδέσει τους υπολογιστές που χρησιμοποιούσε το αμερικανικό Πεντάγωνο αλλά όπως συμβαίνει με πολλές τεχνολογίες που αναπτύσσονται για στρατιωτικούς ή άλλους μυστικούς σκοπούς κάποια στιγμή βρίσκουν τον εμπορικό τους δρόμο. Η ύπαρξη του Διαδικτύου και η μαζικότητα που απέκτησε η χρήση του διευκόλυνε όσους ήθελαν για διαφόρους λόγους να εισβάλουν σε άλλους υπολογιστές. Οι χάκερ ανέπτυξαν διάφορες μεθόδους για να εισέρχονται «αθόρυβα» σε υπολογιστές ανυποψίαστων χρηστών.Μια από τις δημοφιλείς μεθόδους που έκανε θραύση στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και την αυγή του 21ου αιώνα ήταν να ενσωματώνονται σε φωτογραφίες κακόβουλα λογισμικά. Οι χάκερ πλημμύριζαν τον κυβερνοχώρο με e-mail που έφταναν σε εκατομμύρια χρήστες τα οποία ανέφεραν ότι περιείχαν γυμνές φωτογραφίες διάσημων γυναικών (καλλιτεχνών, αθλητριών κ.α.). Οι φωτογραφίες (αληθινές ή πλαστές) περιείχαν κακόβουλο λογισμικό το οποίο μόλις ο ανυποψίαστος χρήστης άνοιγε στον υπολογιστή του μια από τις εικόνες ενεργοποιούνταν. Αρχικά οι χάκερ εμφύτευαν ιούς στους υπολογιστές οι οποίοι προκαλούσαν μεγαλύτερες ή μικρότερες ζημιές στα συστήματα που χτυπούσαν. Αργότερα και καθώς η τεχνολογία εξελισσόταν οι χάκερ αντί για ιούς εμφύτευαν στους υπολογιστές μέσω των φωτογραφιών ή άλλων δημοφιλών αρχείων λογισμικό με το οποίο αποκτούσαν τον έλεγχο των υπολογιστών. Κάποιοι χάκερ προσπαθούν να αποκτήσουν τον έλεγχο όσο το δυνατόν περισσότερων υπολογιστών ώστε να συνδυάσουν την ισχύ τους και να εξαπολύσουν μεγάλη έκτασης επιθέσεις σε διαφόρους στόχους που έχουν επιλέξει συνήθως τα κεντρικά συστήματα εταιρειών ή κρατικών υπηρεσιών και υποδομών. Άλλοι χάκερ προσπαθούν να αποκτήσουν τον έλεγχο υπολογιστών χρηστών για να υποκλέψουν προσωπικά τους δεδομένα κυρίως αρχεία (φωτογραφίες, βίντεο) ή κωδικούς e-mail και τραπεζικών συναλλαγών. Όμως η μέθοδος της χρήσης δημοφιλών φωτογραφιών από τους χάκερ είχε ατονήσει εδώ και αρκετά χρόνια αφού οι χρήστες είχαν πια μάθει το… κόλπο. Όπως φαίνεται όμως το τεράστιο ενδιαφέρον για το νέο πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και τις εκπληκτικές εικόνες του Σύμπαντος που καταγράφει καθημερινά οδήγησε τους χάκερ στην επιστράτευση της παλιάς μεθόδου. Οι χάκερ χρησιμοποιούν την πρώτη φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα από την NASA από το James Webb. Μάλιστα την εικόνα αυτή δημοσιοποίησε μέσω των social media ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στον οποίο έγινε η πρώτη παρουσίαση των εικόνων λίγες ώρες πριν δοθούν στη δημοσιότητα.
 
James-webb-proti.jpg
NASA, ESA, CSA, STSCI, WEBB ERO /SPACE TELESCOPE SCIENCE INSTITUT

Αυτή είναι η πρώτη φωτογραφία του James Webb που δείχνει γαλαξίες στα βάθη του Σύμπαντος την οποία χρησιμοποιούν οι χάκερ.Πρόκειται για την πιο μακρινή και λεπτομερή εικόνα του Σύμπαντος στο υπέρυθρο του φάσματος. Αποτυπώνει σμήνη γαλαξιών στα βάθη του Σύμπαντος τα οποία έχουν την κωδική ονομασία SMACS 0723. Τα σμήνη αυτά χρησιμοποιούνται από τους αστρονόμους ως μεγεθυντικός φακός για να δουν και να μελετήσουν ακόμη πιο μακρινούς γαλαξίες που βρίσκονται πίσω από αυτούς, γαλαξίες που πιστεύεται ότι είναι οι πρώτοι που δημιουργήθηκαν μετά την Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν. Οι χάκερ έχουν ενσωματώσει σε αυτή την εικόνα ένα κακόβουλο λογισμικό το οποίο σύμφωνα με την εταιρεία κυβερνοασφάλειας Securonix προς το παρόν δεν ανιχνεύεται από τα προγράμματα προστασίας από ιούς. Προσοχή λοιπόν σε άγνωστης προέλευσης αρχεία που «προσφέρουν» εικόνες από το James Webb…

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

To James Webb «εισέβαλε» στο μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής άστρων (βίντεο)

tarantoyla1.jpg
NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team

Μία από τις εντυπωσιακές εικόνες που κατέγραψε το James Webb στο νεφέλωμα της Ταραντούλας.

Το πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος έστρεψε το πανίσχυρο βλέμμα του στο μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής άστρων στη γαλαξιακή μας κοινότητα. Το νεφέλωμα της Ταραντούλας (ή 30 Doradus) βρίσκεται στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, ένα μικρό γειτονικό μας γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς και θεωρείται γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας.Το νεφέλωμα της Ταραντούλας έχει διάμετρο περίπου χίλια έτη φωτός και έχει ονομαστεί έτσι επειδή οι επιστήμονες που το παρατηρούσαν θεώρησαν ότι το σχήμα του και ειδικά οι πιο λαμπρές περιοχές του τους θύμισαν την μορφή που έχει το διασημότερο είδος αράχνης. Μέσα στο νεφέλωμα γεννιούνται κατά εκατομμύρια νέα άστρα γεγονός που το κάνει τόσο λαμπρό ώστε σύμφωνα με τους ειδικούς αν το νεφέλωμα ήταν κοντά μας σε απόσταση ίση με αυτή του νεφελώματος του Ωρίωνα, θα κάλυπτε τον μισό ουρανό μας και το φως του θα μετέτρεπε τη νύχτα σε ημέρα. Κάποιες από τις περιοχές του νεφελώματος είναι οι πιο γόνιμες και φωτεινές σε ολόκληρο το Τοπικό Σμήνος, το σμήνος γαλαξιών στο οποίο ανήκει ο γαλαξίας μας. Σε αυτές τις γονιμότερες περιοχές του νεφελώματος εκτός από πολλά και πολύ λαμπρά άστρα γεννιούνται και τα πιο μεγάλα σε μέγεθος που υπάρχουν στο Σύμπαν ορισμένα από τα οποία έχουν μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Αυτά τα γιγάντια άστρα παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς το μέγεθός τους οδηγεί γρήγορα ένα ποσοστό από αυτά στο θάνατο με εκρήξεις σουπερνόβα.Οι νέες εικόνες του James Webb αποκαλύπτουν χιλιάδες νεογέννητα άστρα τα οποία δεν είχαν καταγραφεί σε προηγούμενες παρατηρήσεις του νεφελώματος που αποτελεί σταθερό στόχο των αστρονόμων.

tarantoyla.jpg
 
 
Δείχνουν επίσης για πρώτη φορά και γαλαξίες που βρίσκονται πίσω από το νεφέλωμα.

Αυτές οι εικόνες αναμένεται να βοηθήσουν τους επιστήμονες να παρατηρήσουν μια σειρά από φαινόμενα που εξελίσσονται στο νεφέλωμα αυξάνοντας τις γνώσεις μας τόσο για αυτό όσο και γενικότερα για τους μηχανισμούς γέννησης και εξέλιξης των άστρων.

https://naftemporiki.gr/story/1901396/to-James-webb-eisebale-sto-megalutero-ergostasio-paragogis-astron-binteo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

To Νεφέλωμα του Ωρίωνα «αστράφτει» στον φακό του James Webb.

Εντυπωσιακές είναι οι νέες εικόνες που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb από το νεφέλωμα του Ωρίωνα, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 1.350 ετών φωτός από τη Γη και θεωρείται περιβάλλον παρόμοιο με αυτό στο οποίο γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

(Στη φωτογραφία,κατω: Η εσωτερική περιοχή του νεφελώματος του Ωρίωνα όπως φαίνεται από το όργανο NIRCam του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. Αυτή είναι μια σύνθετη εικόνα από πολλά φίλτρα που απεικονίζει τις εκπομπές από ιονισμένο αέριο, υδρογονάνθρακες, μοριακό αέριο, σκόνη και διάσπαρτο αστρικό φως. Το πιο σημαντικό είναι το Orion Bar, ένας τοίχος από πυκνό αέριο και σκόνη που εκτείνεται από πάνω αριστερά προς τα κάτω δεξιά σε αυτήν την εικόνα. (NASA, ESA, CSA/Μείωση και ανάλυση δεδομένων: Ομάδα PDRs4All ERS, γραφική επεξεργασία S. Fuenmayor)

Νέα δεδομένα

Η διεθνής ομάδα ερευνητών που έδωσε στη δημοσιότητα τις εικόνες σκοπεύει να μελετήσει τα νέα δεδομένα προκειμένου να κατανοήσει καλύτερα τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος.Η λήψη αυτών των εικόνων αποτελεί μια εκ των βασικών προτεραιοτήτων της αποστολής του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, για την οποία ένωσαν τις δυνάμεις τους περισσότεροι από 100 επιστήμονες από 18 χώρες του κόσμου.

webb-orion1-600x338.jpg

Αυτή η σχολιασμένη εικόνα του νεφελώματος του Ωρίωνα που τραβήχτηκε από το JWST δείχνει δίσκους αερίου και σκόνης που σχηματίζουν πλανήτες γύρω από ένα νεαρό αστέρι. Αυτοί οι δίσκοι διαχέονται ή «φωτογραφούνται» λόγω του ισχυρού πεδίου ακτινοβολίας των κοντινών αστεριών. Σχεδόν 180 από αυτούς τους εξωτερικά φωτισμένους φωτοεξατμιστικούς δίσκους (γνωστοί και ως Proplyds) γύρω από νεαρά αστέρια έχουν ανακαλυφθεί στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα και το HST-10 (στην εικόνα) είναι ένα από τα μεγαλύτερα γνωστά. Η τροχιά του Ποσειδώνα παρουσιάζεται για σύγκριση. (NASA, ESA, CSA, Μείωση και ανάλυση δεδομένων: Ομάδα PDRs4All ERS, γραφική επεξεργασία S. Fuenmayor & O. Berné)

«Είμαστε έκπληκτοι από τις θεαματικές εικόνες του νεφελώματος του Ωρίωνα», δήλωσε η αστροφυσικός Ελς Πίτερς του πανεπιστημίου του Δυτικού Οντάριο στον Καναδά.«Μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα πώς τα τεράστια αστέρια μεταμορφώνουν τα νέφη αερίων και σκόνης μέσα στα οποία γεννήθηκαν», συμπλήρωσε.

«Βλέπει» μέσα από τη σκόνη

Τα νεφελώματα καλύπτονται από μεγάλες ποσότητες σκόνης, που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την παρατήρησή τους από τηλεσκόπια όπως το Hubble.Το υπερσύγχρονο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb διαθέτει εξοπλισμό που του επιτρέπει να «βλέπει» μέσα από αυτά τα στρώματα σκόνης.

webb-orion2-600x338.jpg
Η εσωτερική περιοχή του νεφελώματος του Ωρίωνα όπως φαίνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, αριστερά, και το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, δεξιά. (NASA, ESA, CSA, PDRs4All ERS Team, επεξεργασία εικόνας Olivier Berné/HST εικόνα: NASA/STScI/Rice Univ./C.O’Dell et al.)

«Ελπίζουμε να φτάσουμε στο σημείο να κατανοήσουμε ολόκληρο τον κύκλο γέννησης ενός αστεριού», λέει ο αστροφυσικός Εντουιν Μπέργκιν από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ.Τεχνολογικό αριστούργημα αξίας 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εκτοξεύτηκε πριν περίπου οκτώ μήνες και απέχει σχεδόν 1,5 εκατ. χιλιόμετρα μακριά από τη Γη.

https://www.in.gr/2022/09/13/b-science/space/james-webb-tileskopio-kategrapse-theamatikes-eikones-apo-nefeloma-tou-oriona/

webb-orion.jpg

Το επεξεργάστηκε ο Δροσος Γεωργιος

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

Το James Webb ακτινογράφησε γαλαξία αποκαλύπτοντας τα… οστά του (βίντεο)

galaksias-speires-webb.jpg
ESA/Webb, NASA & CSA, J. Lee and

Οι σπείρες του γαλαξία IC 5332 όπως τις κατέγραψε στο υπέρυθρο φάσμα το James Webb.

Συνεχίζει απρόσκοπτα τις εξερευνήσεις του Σύμπαντος το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκαλύπτοντας με τα προηγμένα του όργανα ολοένα και πιο εντυπωσιακές όσο και άγνωστες πτυχές των διαφόρων κοσμικών σωμάτων, δομών και φαινομένων. To James Webb έστρεψε τα όργανα του που καταγράφουν στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός στον γαλαξία IC 5332. Πρόκειται για ένα σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 29 εκατ. έτη φωτός από τη Γη. Η θέση του που τον φέρνει σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τη Γη έχει κάνει αυτόν τον γαλαξία αντικείμενο σταθερής παρατήρησης από τους αστρονόμους. Οι παρατηρήσεις αυτές είχαν επιτρέψει στους επιστήμονες να έχουν μια πολύ καλή και συμμετρική άποψη των βραχιόνων του γαλαξία.Οι εικόνες του James Webb αποτελούν όπως αναφέρουν οι επιστήμονες μια πραγματική ακτινογραφία του IC 5332 αφού όπως λένε οι ειδικοί που τις μελετούν διεισδύουν στις σπείρες του γαλαξία σε επίπεδο τέτοιο που να φαίνονται τα… οστά του. Αυτός ο σπειροειδής γαλαξίας είναι σχεδόν απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τη Γη, γεγονός που επιτρέπει στους αστρονόμους να έχουν μια εξαιρετική συμμετρική άποψη των σπειροειδών βραχιόνων του.Επιστημονική ομάδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος μελετά τις νέες εικόνες του IC 5332 από το James Webb και τις συγκρίνει με τις αντίστοιχες εικόνες του γαλαξία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που έχουν τραβηχτεί στο ορατό φάσμα του φωτός. Η σύγκριση αυτή αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία τόσο για τον συγκεκριμένο γαλαξία όσο και γενικότερα για τους μηχανισμούς και τα φαινόμενα σε σπειροειδείς γαλαξίες όπως ειναι και ο δικος  μας γαλαξιας..

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οταν η τέχνη εμπνέεται από την αστρονομία

Εκθεση σε συνεργασία με τη NASA

 

Οταν η τέχνη εμπνέεται από την αστρονομία

«Unfolding the Universe - NASA Webb VR», ένα από τα έργα της Ασλεϊ Ζελίνσκι.
Oταν εµφανίζεται στην οθόνη του υπολογιστή μου ξεχωρίζω το τεχνητό φόντο πίσω της: άστρα, γαλαξίες, νεφελώματα. Ταιριάζει: η εικαστική καλλιτέχνις Ασλεϊ Ζελίνσκι (Ashley Zelisnkie) εργάζεται εδώ και επτά χρόνια όχι σε μουσείο ή γκαλερί αλλά στη NASA. Το τελευταίο μεγάλο της πρότζεκτ αφορά σειρά έργων (εγκαταστάσεις, γλυπτά κ.ά.) εμπνευσμένα από τις πρώτες εικόνες που έστειλε στη Γη το διαστημικό τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ. Την ερχόμενη Πέμπτη, 6 Οκτωβρίου, το ONX Studio σε συνεργασία με το Ιδρυμα Ωνάση, το NEW INC και τα Mozilla Hubs, θα παρουσιάσει την ατομική έκθεση «Ξεδιπλώνοντας το Σύμπαν: Πρώτο Φως» (Unfolding the Universe: First Light) της Ζελίνσκι, σε συνεργασία με την ομάδα επιστημόνων και μηχανικών του James Webb Space Telescope.Η έκθεση παρουσιάζει και το πρώτο καλλιτεχνικό έργο εικονικής πραγματικότητας (VR) της Ζελίνσκι «Ξεδιπλώνοντας το Σύμπαν: Μια VR εμπειρία της NASA Webb» με κινούμενα γλυπτά και διαδραστικά πορτρέτα μελών της ομάδας του Γουέμπ.Παραδοσιακά, η NASA δεν έχει καλή σχέση με τους καλλιτέχνες. Αυτό φαίνεται πως άλλαξε με την Ασλεϊ. Πώς ξεκίνησε η δική της σχέση με τον θρυλικό αμερικανικό διαστημικό οργανισμό; «Στην αρχή, με μικρά πρότζεκτ. Αυτό που κάνω είναι να δουλεύω πολύ με τους επιστήμονες, ως προς την επιστημονική επάρκεια των έργων. Εμπνέομαι από την αστρονομία αλλά θέλω αυτό που προκύπτει στο τέλος να είναι και έγκυρο επιστημονικά. Νομίζω, αυτό που έλειπε από παλαιότερες συνεργασίες του οργανισμού με άλλους καλλιτέχνες ήταν αυτή η εμπιστοσύνη και συνεργασία. Πάντως, ένα έργο τέχνης όπως αυτά που δουλεύω εδώ δεν θα λειτουργούσε καλλιτεχνικά αν δεν έστεκε και επιστημονικά».Είναι πάντοτε τόσο απλό όσο το κάνει να ακούγεται; «Ορισμένοι επιστήμονες είναι όντως λιγότερο ευέλικτοι αλλά θα συμβιβαστούν όταν κατανοήσουν ότι δεν βρισκόμαστε σε σχολική τάξη. Κυρίως, ανοίγονται όταν αντιληφθούν ότι ο αντικειμενικός σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας είναι ο επισκέπτης να αποχωρήσει με ένα αίσθημα δέους. Είναι μια καλή άσκηση για τους επιστήμονες: μαθαίνουν να αφήνουν ελεύθερη τη φαντασία τους».Προτού βρεθεί στη NASA, η Ασλεϊ εργάστηκε στο καλλιτεχνικό και τεχνολογικό εκκολαπτήριο του New Museum της Νέας Υόρκης, το οποίο ιδρύθηκε το 2013, αφιερωμένο στις δράσεις που συνδυάζουν την τέχνη, το ντιζάιν και την τεχνολογία. Εκανε ένα πέρασμα από το ραδιοτηλεσκόπιο Χατ Κρικ (Hat Creek Radio Observatory) της Καλιφόρνιας, ενώ συνεργάστηκε με το περίφημο ινστιτούτο SETI που ειδικεύεται στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής. Εκεί γνωρίστηκε με επιστήμονες της NASA, κέρδισε την εμπιστοσύνη τους με αποτέλεσμα να την προσκαλέσουν στο Ακρωτήριο Κένεντι και να παρακολουθήσει την εκτόξευση της Αποστολής Osirus Rex («μοναδική εμπειρία»).
Οταν η τέχνη εμπνέεται από την αστρονομία-1 «Εξερεύνηση» (Exploration), γλυπτό της Ασλεϊ Ζελίνσκι εμπνευσμένο από το τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ. Φωτ. Ashley Zelinskie

Το κορυφαίο τηλεσκόπιο

Από το 2016 συνεργάζεται με την ομάδα που έστησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ, ό,τι τελειότερο διαθέτει αυτή τη στιγμή ο άνθρωπος σε επίπεδο διαστημικής παρατήρησης. Η Ασλεϊ ήταν «φαν του Γουέμπ προτού γίνει κουλ», όπως τονίζει. «Το παρακολουθούσα να χτίζεται αλλά η εκτόξευσή του και οι πρώτες εικόνες του ήταν κάτι το εξωπραγματικό για όλους μας. Ολα αυτά τα χρόνια συνεργαζόμουν με τους τεχνικούς και τους επιστήμονες που δούλευαν σε διαφορετικά τμήματα. Για παράδειγμα, με τους μηχανικούς οι οποίοι πάγωναν κυριολεκτικά το τηλεσκόπιο, το υπέβαλαν σε απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες για να δοκιμάσουν τις αντοχές του όταν θα βγει στο Διάστημα. Τη μία το θέρμαιναν την άλλη το πάγωναν. Απειρες λεπτομέρειες που έπρεπε να λειτουργήσουν στην εντέλεια».Κατά την Ασλεϊ, «το Γουέμπ μας ξεπέρασε. Δεν περίμενα να δούμε τόσο καθαρές εικόνες νεφελωμάτων, όχι τόσο γρήγορα. Το Μεγάλο Νεφέλωμα Καρίνα με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Ζορίστηκα πολύ μέχρι να το κάνω τέχνη διότι ήταν ήδη από μόνο του τέχνη». Το συγκεκριμένο νεφέλωμα NGC 3372 εκτείνεται σε πάνω από 300 έτη φωτός και είναι μία από τις μεγαλύτερες περιοχές αστρογένεσης του γαλαξία μας.Ποια μέθοδο ακολουθεί λοιπόν; «Παρατηρώ τις εικόνες, μιλώ με τους επιστήμονες. Στην αρχή κάνω κάποια σκαριφήματα, δισδιάστατα σχέδια, προσπαθώ να αδράξω κάποιες από τις βασικές ιδέες που διέπουν το πρότζεκτ και να αποτυπώσω τη συναισθηματική φόρτιση. Η επιστήμη είναι υπέροχη αλλά χάνεται πίσω από αριθμούς. Τα τεχνικά στοιχεία απωθούν τους ανθρώπους οπότε προσπαθώ να αναδείξω την κρυμμένη ομορφιά της επιστήμης, να φτιάξω κάτι προσιτό σε μικρούς και μεγάλους ακόμη κι αν οι μικροί δεν τα καταλάβουν όλα. Θέλω τα έργα να επικοινωνούν με την ιστορία της τέχνης αλλά την ίδια στιγμή να είναι επιστημονικά έγκυρα. Μεγάλωσα με την έννοια ότι από δω είναι η τέχνη, από εκεί η επιστήμη και αυτό που κάνω όλα αυτά τα χρόνια είναι το αντίθετο: τις φέρνω κοντά. Η επιστήμη θέτει όλες τις μεγάλες ερωτήσεις τις οποίες πολύ συχνά η τέχνη αναλαμβάνει να τις απαντήσει με τον δικό της τρόπο. Η επιστήμη προσπαθεί να δώσει απαντήσεις με τεκμήρια, η τέχνη σκύβει πάνω από την υπαρξιακή, πιο εσωτερική πλευρά αυτών των ζητημάτων».Τη ρωτώ για το ερώτημα της εξωγήινης ζωής. «Με ενδιέφερε πάντοτε. Στη NASA, με το Γουέμπ μελετούν πολύ τους εξωπλανήτες συνεπώς το ερώτημα αυτό επανέρχεται διαρκώς. Κατά τη γνώμη μου, είναι απίθανο να μην υπήρξε κάπου εκεί έξω ένας πολιτισμός αλλά μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ. Οι αποστάσεις είναι ασύλληπτες και ο χρόνος που απαιτείται για να έρθουμε σε επαφή μαζί τους απαγορευτικός. Ισως η ζωή συνέβη κάπου εκεί έξω και χάθηκε ή βρίσκεται σε εμβρυακή φάση ακόμη. Καθώς το σύμπαν διαστέλλεται συνεχώς, οι γαλαξίες απομακρύνονται μεταξύ τους, συνεπώς γίνεται όλο και πιο απαγορευτικό να προλάβουμε να συναντηθούμε».Τη ρωτώ τι διαβάζει όσο καιρό συνεργάζεται με τη NASA. «Εχει πλάκα αυτή η ερώτηση διότι όταν έπαιρνα τις πρώτες συνεντεύξεις από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς για τα διαδραστικά τους πορτρέτα, μία από τις ερωτήσεις με την οποία έσπαγα τον πάγο μαζί τους ήταν ποιο ήταν το αγαπημένο τους βιβλίο, ή ταινία. Ετσι, συνέταξα μια μεγάλη λίστα με τα αγαπημένα της επιστημονικής ομάδας του Γουέμπ. Αγόρασα όλα όσα ανέφεραν και τα έχω διαβάσει σχεδόν όλα. Κυμαίνονται από την “Επαφή” του Καρλ Σέιγκαν έως την κλασική λογοτεχνία. Νομίζω πως οι περισσότεροι ανέφεραν τον “Αρειανό” του Αντι Γουέιρ. Επίσης διάβασα και βιβλία που έχουν γράψει οι ίδιοι οι επιστήμονες όπως το “The Very First Light” του Τζον Μάδερς».

Οταν η τέχνη εμπνέεται από την αστρονομία-2 (Με το νυφικό), με τον άνδρα της (πάνω) και την οικογένειά της την ημέρα του γάμου της σε συνθήκη μηδενικής βαρύτητας

Η μουσική

Και από μουσική; «Η μουσική μπήκε στο παιχνίδι όταν άρχισα να δουλεύω στο πρότζεκτ εικονικής πραγματικότητας. Τα ψηφιακά μέσα χρειάζονται το σάουντρακ τους. Συνεργάστηκα με έναν φίλο, τον Ju-Eh (https://ju-eh.com/), ο οποίος είναι συνθέτης και λυρικός τραγουδιστής. Κατασκεύασε ένα πολυκάναλο ηχοτοπίο για τον εικονικό κόσμο που φτιάξαμε».Μια κάπως φιλοσοφική ερώτηση τώρα: είναι γνωστό πως όταν παρατηρούμε τον νυχτερινό ουρανό στην ουσία κοιτάζουμε πίσω στον χρόνο. Αναρωτιέμαι αν αυτή η σκέψη έχει παίξει κάποιο ρόλο στη δουλειά της. «Ο χρόνος είναι για μένα τεράστια πρόκληση, διανοητικά και σχεδιαστικά. Ο γλυπτός κώνος “Χωρόχρονος” είναι ένα από τα έργα μου εν εξελίξει που σχετίζεται με αυτή την ιδέα. Το συζήτησα με τον Τζον Μάδερς, αλλά ως ιδέα μας υπερβαίνει. Οι άνθρωποι έχουμε πολύ περιορισμένη αντίληψη του χρόνου. Ως έννοια είναι πολύ αφηρημένη για να την αποδώσεις σε σχήμα. Θα μπορούσα να περάσω μια ολόκληρη ζωή προσπαθώντας να φτιάξω ένα έργο το οποίο να ασχολείται με τη σχέση του ανθρώπου με τον χρόνο. Πιθανώς να το ξαναπροσπαθήσω αλλά και πάλι να μην το ολοκληρώσω όπως θέλω. Απλώς δεν έχουμε αρκετό χρόνο!»Και μια τελευταία ερώτηση: θα πήγαινε ποτέ στο Διάστημα αν της δινόταν η ευκαιρία, για παράδειγμα, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό; «Ναι! Θα ήθελα πολύ να πάω και έχω ήδη ξεκινήσει την εκπαίδευσή μου. Εκανα μία πτήση μηδενικής βαρύτητας (ZeroG flight). Ετσι ακριβώς παντρεύτηκα κιόλας. Θα σου στείλω να δεις τη φωτογραφία».

* «Unfolding the Universe: First Light». ONX Studio, Gallery Level, Olympic Tower, 645 5th Ave, Nέα Υόρκη. 6 με 24 Οκτωβρίου, ελεύθερη είσοδος. Ωρες επισκέψεων: 12-6 μ.μ. καθημερινά εκτός Δευτέρας.

https://www.kathimerini.gr/culture/562072234/otan-i-techni-empneetai-apo-tin-astronomia/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Το James Webb φωτογράφισε 17 ομόκεντρους δακτύλιους αστρικής σκόνης.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες 17 ομόκεντρων δακτυλίων σκόνης που δημιούργησε ζευγάρι αστέρων.Το “αποτύπωμα” δημιουργήθηκε από την αλληλεπίδραση δύο γιγάντιων άστρων, γνωστών συλλογικά ως Wolf-Rayet 140, σε απόσταση άνω των 5.000 ετών φωτός από τη Γη. Οι δακτύλιοι δημιουργούνται κάθε οκτώ χρόνια όταν τα άστρα περνούν κοντά το ένα από το άλλο στην επιμήκη τροχιά τους. Κατά τη διάρκεια της στενής τους προσέγγισης, οι ηλιακοί άνεμοι από τα άστρα συγκρούονται, με αποτέλεσμα το αέριο που ρέει από τα άστρα, να μετατρέπεται σε σκόνη.

wolf-rayet.jpg?w=985

«Το WR140 φυσάει κάθε οκτώ χρόνια ένα γλυπτό δαχτυλίδι καπνού, το οποίο στη συνέχεια φουσκώνει στον αστρικό άνεμο σαν μπαλόνι», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Πίτερ Τάτχιλ του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. «Οκτώ χρόνια αργότερα, καθώς το δυαδικό σύστημα επιστρέφει στην τροχιά του, εμφανίζεται ένας άλλος δακτύλιος, ίδιος με τον προηγούμενο, που ρέει στο διάστημα μέσα στη φούσκα του προηγούμενου, σαν γιγάντιες μπαμπούσκες».Η δομή των 17 δακτυλίων δημιουργήθηκε σε διάστημα περίπου 130 ετών και εκτείνεται σε μια περιοχή του διαστήματος μεγαλύτερη από το δικό μας ηλιακό σύστημα.Το δυαδικό WR140 αποτελείται από ένα τεράστιο αστέρι Wolf-Rayet και ένα ακόμη μεγαλύτερο μπλε υπεργίγαντα. Ένα Wolf-Rayet γεννιέται με τουλάχιστον 25 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο. Ένα αστέρι Wolf-Rayet παράγει ισχυρούς ανέμους που σπρώχνουν τεράστιες ποσότητες αερίου στο διάστημα. Το αστέρι σε αυτό το δυαδικό σύστημα πιστεύεται ότι έχει χάσει τουλάχιστον τη μισή του μάζα μέσω αυτής της διαδικασίας.Καθώς ο άνθρακας και τα βαρέα στοιχεία εκτοξεύονται στο διάστημα, συμπιέζονται στο σημείο όπου συναντώνται οι άνεμοι από τα δύο άστρα.«Δεν είναι απλά μια εντυπωσιακή εικόνα. Αυτό το σπάνιο φαινόμενο αποκαλύπτει νέα στοιχεία για την κοσμική σκόνη και το πώς μπορεί να επιβιώσει στα σκληρά διαστημικά περιβάλλοντα», δήλωσε η δρ Ολίβια Τζόουνς συν-συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια στο Κέντρο Τεχνολογίας Αστρονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Η Τζόουνς πρόσθεσε ότι οι τελευταίες παρατηρήσεις θα μπορούσαν να παράσχουν νέες γνώσεις σχετικά με το πώς η πρώτη γενιά άστρων έσπειρε σκόνη και αέριο και συνέβαλε στη δημιουργία νέων άστρων στο πρώιμο σύμπαν.

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Nature Astronomy» με τίτλο: Nested dust shells around the Wolf–Rayet binary WR 140 observed with JWST

https://www.nature.com/articles/s41550-022-01812-x?utm_campaign=natastronTWT

https://physicsgg.me/2022/10/13/το-james-webb-φωτογράφισε-17-ομόκεντρους-δακτύλ/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Οι «Στύλοι της Δημιουργίας» με το βλέμμα του James Webb (βίντεο)

styloi-dimioyrgias.jpg
NASA
To ισχυρότερο τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος, το James Webb, φωτογράφησε ξανά τους αποκαλούμενους «Στύλους της Δημιουργίας, γιγάντιες στήλες μοριακού υδρογόνου και σκόνης στο νεφέλωμα του Αετού. Οι στύλοι είναι τόσο πυκνοί, που τα αέρια στο εσωτερικό τους καταρρέουν βαρυτικά, σχηματίζοντας νέα άστρα. Στην κορυφή κάθε στύλου νεαρά φωτεινά άστρα εκτινάσσουν με την ακτινοβολία ύλη χαμηλής πυκνότητας, αποκαλύπτοντας έτσι τα αστρικά μαιευτήρια που κρύβονταν από κάτω. Τελευταίες παρατηρήσεις δείχνουν ότι οι στύλοι έχουν διαλυθεί εξαιτίας κάποιου κοσμικού φαινομένου, πιθανότατα κάποιας έκρηξης σουπερνόβα που συνέβη εκεί.
styloi-dimioyrgias2.jpg
NASA

Αριστερά η φωτογραφία που κατέγραψε το Hubble από τους Στύλους της Δημιουργίας και δεξιά αυτή του James Webb.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε μια εμβληματική όπως αποδείχθηκε εικόνα από τους Στύλους της Δημιουργίας το 1995 η οποία αποτέλεσε έκτοτε το σήμα κατατεθέν του πρώτου διαστημικού τηλεσκοπίου που κατασκεύασε ο άνθρωπος. Το Hubble φωτογράφησε ξανά το 2015 τους Στύλους καταγράφοντας τις μεταβολές που είχαν υπάρξει στο μεταξύ εκεί.

 
JAMES WEBB SPACE TELESCOPE (JWST)

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Σπάνιο κοσμικό «κόμπο» ανακάλυψε το James Webb (βίντεο)

sympan-kompos.jpg
NASA

Γράφημα με τις εικόνες που έχει καταγράψει το James Webb από το μακρινό γαλαξιακό σμήνος και την μαύρη τρύπα που βρίσκεται εκεί.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb δικαιώνει καθημερινά την επιμονή της NASA να ολοκληρώσει τη κατασκευή του παρά τα πολλά εμπόδια που οδηγήσαν στην πολυετή καθυστέρηση της εκτόξευσης του. Η τελευταία του ανακάλυψη είναι μια σπάνια δομή του Σύμπαντος που επιστήμονες ονόμασαν «κοσμικό κόμπο».Tο πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε στα βάθη του Σύμπαντος σε απόσταση των 11,5 δισ. ετών φωτός από τη Γη ένα σπάνιο τύπο μαύρης τρύπας. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για ένα ερυθρό κβάζαρ, ένα πυκνό φωτοστέφανο ύλης γύρω από μια γιγάντια μαύρη τρύπα. Πολύ κοντά στο κβάζαρ που έλαβε την κωδική ονομασία SDSS J165202.64+172852.3 βρίσκεται ένα σμήνος μεγάλων σε μέγεθος γαλαξιών οι οποίοι σύμφωνα με την διεθνή ερευνητική ομάδα που έκανε την ανακάλυψη βρίσκονται σε διαδικασία συγχωνεύσεων διαδικασία που σε συνδυασμό με την παρουσία της μαύρης τρύπας προκαλεί διαφόρων ειδών κοσμικά φαινόμενα.

Με τη βοήθεια του James Webb οι επιστήμονες μπορούν να μελετήσουν όσα συμβαίνουν σε αυτόν τον κοσμικό κόμπο και να αυξήσουν τις γνώσεις τους για το τι συνέβαινε στο Σύμπαν την πρώτη περίοδο της ύπαρξης του. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,8 δισ. έτη άρα όσα βλέπει το James Webb μας δίνουν εικόνα από το συνέβαινε όταν το Σύμπαν ήταν ηλικίας περίπου δύο δισ. ετών.  Οι ερευνητές θα αναλύσουν τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb για να διαπιστώσουν πώς σχηματίστηκαν στο νεαρής ηλικίας Σύμπαν τόσο πυκνά γαλαξιακά σμήνη και πώς αλληλεπιδρούσαν με τις μαύρες τρύπες.

https://www.naftemporiki.gr/story/1917504/spanio-kosmiko-kompo-anakalupse-to-James-webb-binteo

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη του James Webb στις εσχατιές του Σύμπαντος (βίντεο)

James-webb-makrinoi-galaksies.jpg
NASA, ESA, CSA, STScI, and Tiger Hsiao

Εντος των πλαισιών στην εικόνα που κατέγραψε το James Webb από το Διάστημα βρίσκονται οι δύο κοσμικές δομές στα βάθη του Σύμπαντος.

Πριν από δέκα χρόνια το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble είχε καταφέρει να εντοπίσει και να φωτογραφίσει μια κοσμική δομή στην ασύλληπτη απόσταση των 13,4 δισ. ετών φωτός. Όμως τα όργανα του αρχαιότερου διαστημικού τηλεσκοπίου δεν μπορούσαν να καταγράψουν με λεπτομέρειες αυτό το διαστημικό αντικείμενο που δημιουργήθηκε μόλις 400 εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Το αντικείμενο αυτό έλαβε την κωδική ονομασία MACS0647-JD και οι επιστήμονες δεν κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια να ανακαλύψουν ή έστω να πιθανολογήσουν την ταυτότητα του. Η λειτουργία του πανίσχυρου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb λύνει όμως τα χέρια των αστρονόμων αφού μπορεί να κοιτάξει πιο μακριά και καθαρά από οποιοδήποτε άλλο όργανο που έχει κατασκευάσει ποτέ ο άνθρωπος μέσα στο Σύμπαν.Οι εικόνες που κατέγραψε το James Webb άφησαν τους επιστήμονες ως συνήθως από την μέρα που άρχισε να λειτουργεί με ανοικτό το στόμα. Όπως φαίνεται δεν πρόκειται για μια κοσμική δομή αλλά για δύο με τους επιστήμονες να προσπαθούν τώρα από τις εικόνες και τα δεδομένα να διαπιστώσουν αν πρόκειται για δύο σμήνη άστρων που βρίσκονται μέσα σε ένα γαλαξία ή αν πρόκειται για δύο γαλαξίες που βρίσκονται μάλιστα σε διαδικασία συγχώνευσης.«Αν είναι μια συγχώνευση γαλαξιών θα είναι η πιο μακρινή στο Σύμπαν που γνωρίζουμε και θα είναι πραγματικά εκστατική ανακάλυψη» δηλώνει ο Τάιγκερ Γιου Γιανγκ Ξιάο, αστρονόμος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στις ΗΠΑ που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελετά τις εικόνες και τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Εστιάζοντας σε έναν (όχι πολύ) μακρινό γαλαξία.

Νέες εικόνες του James Webb, από τον νάνο γαλαξία Wolf–Lundmark–Melotte (WLM)

 
Το διαστημικό τηελσκόπιο James Webb εστιάζει σε μια περιοχή του νάνου γαλαξία Wolf–Lundmark–Melotte (WLM). Εκτός των μεμονωμένων άστρων του γαλαξία WLM, βλέπουμε μέσα από αυτόν και άλλους γαλαξίες πολύ μακριά από αυτόν.

Ο WLM είναι ένας νάνος γαλαξίας στη γειτονιά του Γαλαξία μας, απέχει περίπου 3 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένας σχετικά απομονωμένος γαλαξίας και οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι ο WLM δεν έχει αλληλεπιδράσει με άλλα συστήματα. Το γεγονός αυτό τον καθιστά υποψήφιο γαλαξία για την εφαρμογή των θεωριών για τον σχηματισμό και την εξέλιξη των γαλαξιών, αφού οι άλλοι κοντινοί γαλαξίες είναι ακατάλληλοι για τον σκοπό αυτό αφού συν-μπλέκονται και αλληλεπιδρούν με τον Γαλαξία μας. Ένα άλλο ενδιαφέρον και σημαντικό στοιχείο του WLM είναι ότι τα αέριά του είναι παρόμοια με εκείνα των των γαλαξιών του αρχέγονου σύμπαντος. Δηλαδή, είναι φτωχό σε στοιχεία βαρύτερα στοιχεία από το υδρογόνο και το ήλιο. Αυτό κάνει τον WLM εξαιρετικά ενδιαφέροντα γαλαξία, γιατί μελετώντας τον διερευνούμε το πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται τα άστρα σε μικρούς γαλαξίες όπως οι πρώτοι γαλαξίες στο πρώιμο σύμπαν.

Υπερτερεί συντριπτικά η διακριτική ικανότητα του James Webb

stsci-2022-508a-m.jpg?w=1024 Ένα τμήμα του νάνου γαλαξία WLM. Αριστερά, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer και δεξιά από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb
 
Συγκρίνετε την εικόνα του James Webb με εκείνη του Spitzer. Είναι σαν να έχεις καθαρίσει τα λασπόνερα από το παρμπρίζ του αυτοκινήτου σου!

https://physicsgg.me/2022/11/09/εστιάζοντας-σε-έναν-όχι-πολύ-μακρινό-γ/

Το επεξεργάστηκε ο Δροσος Γεωργιος

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Τηλεσκόπιο James Webb: Προσεγγίζοντας το σύμπαν μέσα από την τέχνη.

tarantula.jpg?w=700 Μία από τις πιο πρόσφατες εικόνες του τηλεσκοπίου. Είναι το Νεφέλωμα Ταραντούλα, που απέχει 160.000 έτη φωτός από τη Γη

Βρίσκομαι σε ένα υπόγειο και παραδόξως, αντί να νιώθω κλειστοφοβία, πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάζει έκθαμβος αντικείμενα που εμπνέονται από τα άστρα. Ίσως γι’ αυτό να ευθύνεται ότι απέναντί μου δεν έχω μόνο τη δημιουργό τους, αλλά και ανθρώπους της NASA, οι οποίοι μου μιλούν με θέρμη για το δικό τους δημιούργημα, ένα αναμφισβήτητο επίτευγμα της επιστήμης και της μηχανικής. Έχω κατέβει τα σκαλιά που οδηγούν στα έγκατα του Olympic Tower, στην καρδιά του Μανχάταν, και στέκομαι μπροστά σε μια σειρά αλλόκοτων έργων που απεικονίζουν ουράνια σώματα και αποζητούν επειγόντως την ερμηνεία μου. Στο κέντρο βρίσκεται μια επίχρυση εξαγωνική κατασκευή, από την οποία ξεπροβάλλουν τρία προτεταμένα χέρια. Καθώς περιπλανιέμαι ανάμεσα σε έργα και σε οθόνες, σκοντάφτω πάνω σε μια γυναίκα που φοράει γυαλιά εικονικής πραγματικότητας και μοιάζει σαν κάτι να ψάχνει γονατιστή. Έξω από το κτίριο κυματίζουν δύο ελληνικές σημαίες, μία στην 51η και μία στην 52η οδό της Νέας Υόρκης. Αμφότερες διατυμπανίζουν την καταγωγή του πρώτου ιδιοκτήτη του ουρανοξύστη, που δεν ήταν άλλος από τον Αριστοτέλη Ωνάση. Είμαι εδώ ως επισκέπτης μιας έκθεσης έργων τέχνης που πραγματοποιείται στο ONX Studio, στον πρωτοποριακό χώρο που έχει ιδρύσει εδώ και δύο χρόνια το Ίδρυμα Ωνάση, για να επιταχύνει τη δουλειά καλλιτεχνών όλων των εθνικοτήτων, που ασχολούνται με τη διευρυμένη, εικονική και επαυξημένη, πραγματικότητα. Στα πρώτα μου κιόλας λεπτά στον χώρο νιώθω ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο κατάλληλο σημείο για να εκτεθούν τα έργα μεικτής τεχνικής που έχει δημιουργήσει η εννοιολογική καλλιτέχνις Άσλι Ζελίνσκι. Το ONX είναι κάτι πρωτοποριακό ακόμα και για τα δεδομένα της Νέας Υόρκης. Πουθενά αλλού αυτή τη στιγμή δεν δίνεται η ελευθερία σε ανεξάρτητους καλλιτέχνες να δουλέψουν και να εκθέσουν τρισδιάστατα έργα διευρυμένης πραγματικότητας, χωρίς να έχουν την έγνοια της εμπορικότητας ή την πρόθεση της εκπαίδευσης. Η έκθεση –η οποία ολοκληρώθηκε στα τέλη Οκτωβρίου– έχει τον τίτλο Ξεδιπλώνοντας το σύμπαν: πρώτο φως. Έμπνευσή της είναι το πρόγραμμα James Webb Space Telescope (JWST) της NASA, του οποίου επιστημονικός διευθυντής είναι ο κάτοχος του Νόμπελ Φυσικής του 2006, ο Δρ. Τζον Μάδερ. «Το JWST είναι και δεν είναι το παιδί μου», μου λέει. «Αρχικά, δεν ήταν δική μου ιδέα, αλλά προσκλήθηκα να δουλέψω σε αυτό, και είπα αμέσως ναι. Αυτόν τον μήνα κλείσαμε ακριβώς 27 χρόνια από τότε». Ουσιαστικά, αυτό το διαστημικό εργαλείο αποτελεί και την αιτία που βρισκόμαστε όλοι συγκεντρωμένοι γύρω από το τραπέζι του ONX Studio. Όταν πριν από έναν χρόνο η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ έφτανε κοντά στην εκτόξευση του τηλεσκοπίου στο διάστημα, έκανε ένα κάλεσμα σε καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν έργα τέχνης εμπνευσμένα από το JWST. Ο στόχος ήταν να προσεγγιστεί ένα μεγαλύτερο κοινό από εκείνο των σταθερών φίλων της αστρονομίας. Ήταν σχεδόν αυτονόητο ότι, ανάμεσα στους καλλιτέχνες που θα επιλέγονταν, θα ήταν και η Ζελίνσκι, καθώς η ίδια δούλευε ήδη επτά χρόνια με τη NASA και ήταν πλήρως εξοικειωμένη με τη γλώσσα της. «Αυτοί οι άνθρωποι είναι η έμπνευσή μου», μου εκμυστηρεύεται δείχνοντάς τους διακριτικά. «Χωρίς τη βοήθειά τους δεν θα μπορούσα να κάνω το παραμικρό. Αυτοί κάνουν όλη τη σκληρή δουλειά, κι έρχομαι εγώ μετά, την “πειράζω”, και την κρεμάω στον τοίχο». Τα έργα της Ζελίνσκι είναι κατά κύριο λόγο αντικείμενα που έχουν παραχθεί με την τεχνική του 3D printing, βίντεο εγκαταστάσεις, αλλά και μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας.  

ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ 20.000 ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Το JWST εκτοξεύτηκε στο διάστημα πριν από έναν χρόνο, στις 25 Δεκεμβρίου του 2021, από τα εδάφη της Γαλλικής Γουιάνας. Είναι ο επιστημονικός διάδοχος του Hubble, το επόμενο μεγάλο διαστημικό παρατηρητήριο δηλαδή. Έχει το μέγεθος ενός γηπέδου τένις και βρίσκεται 1,5 εκατ. χιλιόμετρα μακριά, στο σημείο Λαγκράνζ 2. Χρειάστηκε να δουλέψουν 20.000 άνθρωποι για να βρίσκεται σήμερα σε αυτή τη θέση, ενώ ξοδεύτηκαν πάνω από 10 δισ. δολάρια για την κατασκευή του. Πρόκειται για το αυθεντικό αποτέλεσμα μιας διεθνούς συνεργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ένα από τα τέσσερα συστήματα οπτικής που υπάρχουν πάνω του είναι αμερικανικό. Όπως μου επισημαίνει ο Δρ. Τζον Μάδερ, πρόκειται για έναν θρίαμβο της επιστήμης, της μηχανικής αλλά και της δημόσιας υποστήριξης.

james-webb1.jpg?w=700

«Δεν θα μπορούσαμε να το πετύχουμε χωρίς την υποστήριξη του Κογκρέσου, της Ευρώπης και του Καναδά, που μας παρείχαν τους πόρους», μου λέει. Οι εικόνες που στέλνει το JWST κάνουν μόλις 5 δευτερόλεπτα για να φτάσουν στη Γη. Χρειάστηκε δύο μέρες για να ξεδιπλωθεί στο διάστημα, γι’ αυτό το ονομάζουν «οριγκάμι τηλεσκόπιο». Είναι μια εντελώς πρωτότυπη κατασκευή, η οποία αξιοποιεί τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες υπέρυθρου φωτός που υπάρχουν. Έχει πάνω του 250 «σημεία αστοχίας», και πήρε το όνομά του από τον Τζέιμς Γουέμπ, έναν οραματιστή μάνατζερ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η NASA δεν θα έπρεπε να ασχολείται μόνο με επανδρωμένες αποστολές, αλλά να δημιουργεί και προγράμματα με ευρύτερη κοινωνική και επιστημονική χρησιμότητα. «Αυτό που με ενθουσίαζε από τα πολύ πρώτα στάδια της ιδέας», σημειώνει ο Δρ. Μάδερ, «ήταν ότι θα μπορούσαμε να δούμε τους πρώτους γαλαξίες που μεγάλωσαν μέσα στο υλικό του Big Bang». Πράγματι, το JWST θα μπορεί να κοιτάξει περίπου 100 με 250 εκατ. χρόνια μετά το Big Bang. Το προηγούμενο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble, κοίταξε την παιδική ηλικία των άστρων, το James Webb θα κοιτάξει τώρα την ηλικία του νεογέννητου. «Και είναι ενδιαφέρον ότι έχουμε ήδη κάποιες πρώτες εκπλήξεις από το τηλεσκόπιο, παρόλο που βρισκόμαστε ακόμη στους πρώτους μήνες της λειτουργίας του», επισημαίνει ο επιστημονικός επικεφαλής του προγράμματος. «Φαίνεται λοιπόν ότι περίπλοκοι, γιγάντιοι γαλαξίες μεγάλωσαν πολύ γρήγορα, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Πολύ πρόσφατα λάβαμε μια εικόνα ενός πολύ κόκκινου κβάζαρ (γαλαξιακός πυρήνας), ο οποίος φαίνεται να μεγαλώνει πολύ γρήγορα και να είναι περικυκλωμένος από πολλούς μεγάλους και φωτεινούς γαλαξίες. Αυτό βέβαια είναι ένα μόνο μέρος της ιστορίας που επεξεργαζόμαστε. Μου αρέσει να λέω ότι οι αστρονόμοι βλέπουν τα πάντα δύο φορές. Στην αρχή βλέπουν μια εικόνα και μετά συνθέτουν μια δεύτερη φανταστική εικόνα, η οποία λέει την πραγματική ιστορία πίσω από την πρώτη, που εμπεριέχει όλα όσα ξέρουμε ως τη δεδομένη στιγμή. Σε λίγο θα είμαστε σε θέση να κάνουμε ταινίες που θα δείχνουν πως μπορεί πραγματικά να έχουν συμβεί όλα αυτά που βλέπουμε», καταλήγει ο Δρ. Μάδερ. 

«ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ»

«Το τηλεσκόπιο αυτό συζητήθηκε για πρώτη φορά το 1989, έναν χρόνο πριν εκτοξευθεί το τηλεσκόπιο Hubble», μου λέει ο Πολ Γκάιτνερ, μηχανικός της NASA, ο οποίος μόλις συνταξιοδοτήθηκε. «Οι επιστήμονες κατάλαβαν ότι υπήρχαν κάποιες ερωτήσεις που δεν μπορούσαν να απαντηθούν από το Hubble. Μια από αυτές ήταν το πώς σχηματίστηκαν τα πρώτα αστέρια στους γαλαξίες. Για να απαντήσεις αυτή την ερώτηση, και να κοιτάξεις τόσο πίσω, θα έπρεπε να έχεις ένα μεγαλύτερο, υπέρυθρο αυτή φορά, τηλεσκόπιο, που θα μπορούσε να βλέπει ένα μεγαλύτερο μήκος κύματος του φωτός. Το ορατό φως από τόσο πίσω στον χρόνο έχει κυριολεκτικά συμπτυχθεί από την κοσμική επέκταση. Φτάνει σ’ εμάς σήμερα ως υπέρυθρο φως. Η NASA ξεκίνησε να χρηματοδοτεί το σχέδιο το 1995, και ήταν μια τρομερή πρόκληση από μηχανικής σκοπιάς. Έπρεπε να εφευρεθούν ή να αναπτυχθούν πάρα πολλές καινούργιες τεχνολογίες. Επειδή είναι ένα πολύ μεγάλο τηλεσκόπιο, έπρεπε να χωρέσει διπλωμένο μέσα στον πύραυλο της εκτόξευσης και να ξεδιπλώσει στο διάστημα. Μιλάμε για μια τεράστια πρόκληση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εξαιτίας του γεγονότος ότι έπρεπε να πιάνει το υπέρυθρο φως, το οποίο έχει την αίσθηση θερμικής ακτινοβολίας, το τηλεσκόπιο έπρεπε να είναι απίστευτα ψυχρό, ώστε να μη βλέπει τον εαυτό του. Η κατασκευή ενός πράγματος σε συνθήκες ατμόσφαιρας δωματίου, στο σωστό μέγεθος και σχήμα, να ξεδιπλώνει και να φτάνει σε υπερ-ψυχρές θερμοκρασίες: ο κόσμος πίστευε ότι είχαμε χάσει το μυαλό μας!».Η Ελέιν Σιούαρτ, εκπρόσωπος μιας νέας γενιάς μηχανικών της NASA, η οποία δούλεψε στην ομάδα για την αποτροπή ρύπανσης του τηλεσκοπίου, προσθέτει ότι «η έγνοια μας ήταν να κρατάμε όσο πιο καθαρή γινόταν την επιφάνεια του καθρέφτη και να διατηρούμε αυτές τις ευαίσθητες επιφάνειες αναλλοίωτες. Σε κάθε φάση της διαδικασίας κατασκευής χρειάστηκε να γίνουμε πολύ εφευρετικοί, καλλιτέχνες με κάποιον τρόπο, ώστε να προκύψει το οριγκάμι τηλεσκόπιο. Ακόμα και η μεταφορά του ήταν πρόκληση. Έπρεπε να φτιάξουμε αυτό το μίνι δωμάτιο αποστείρωσης για να το μετακινήσουμε μέσω αεροπλάνου κι έπειτα μέσω πλοίου στη Γαλλική Γουιάνα».Ο Γκάιτνερ συμπληρώνει ότι «το εντυπωσιακό είναι ότι έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά σε επίπεδο δυνατοτήτων. Κάθε φορά που οι άνθρωποι φτιάχνουν ένα νέο εργαλείο για να κοιτάζουν τη φύση με αυτό, ανακαλύπτουν τρομερά πράγματα. Περιμένουμε εκπλήξεις. Κι ενώ έχει σχεδιαστεί με συγκεκριμένους στόχους, πιθανότατα θα κάνει κάποιες απίθανες ανακαλύψεις που κανείς ποτέ δεν σκέφτηκε να τις θέσει ως στόχο του. Είναι ένα φοβερό εργαλείο, το οποίο χρειάστηκε μια γενιά για να φτιαχτεί.  

Είχα μαλλιά όταν ξεκινούσαμε, ήμουν νέος», αστειεύεται. «Εγώ, όταν συνελήφθη ως ιδέα το 1995, δεν είχα γεννηθεί καν», λέει η Στιούαρτ, «και εκτοξεύτηκε την ημέρα των Χριστουγέννων του 2021, μία μέρα πριν γίνω 26 χρονών!». Το θέμα είναι, καταλήγει ο Γκάιτνερ, «ότι είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που λειτουργεί τόσο όμορφα, πολύ καλύτερα από τις προσδοκίες μας. Θα γνωρίζετε ότι το μυστικό της ευτυχίας είναι οι χαμηλές προσδοκίες. Ε, αυτό το πράγμα είχε υψηλές προσδοκίες, κι εμείς τις ξεπεράσαμε!».

«ΠΩΣ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ;»

Οι πρώτες εικόνες που έδωσε η NASA στη δημοσιότητα, στις 12 Ιουλίου 2022, ξεπέρασαν πράγματι κάθε προσδοκία. Ήταν το νεφέλωμα Carina, μια ματιά στη δημιουργία των πρώτων άστρων που μας έκοψε πραγματικά την ανάσα. «Είδες αυτές τις εικόνες;» με ρωτάει η Ζελίνσκι. «Ήταν κανονικά έργα τέχνης. Ένιωσα σχεδόν ταπεινωμένη, τρομαγμένη, όταν τις είδα πρώτη φορά. Ήταν πολύ πιο σπουδαίες από αυτό που περίμενα. Ήμουν στο Γκόνταρντ, στα κέντρο διαστημικών πτήσεων της NASA, και έβλεπα τις εικόνες να ξεπροβάλλουν στην οθόνη την ημέρα της δημοσίευσής τους, κι έτρεμα. Έλεγα από μέσα μου: Τι θα κάνω εγώ; Είναι αδύνατον να το βελτιώσω αυτό! Πώς μιλάς για όλο αυτό; Θα δεις ότι στην έκθεση η μόνη εικόνα που δεν άγγιξα καλλιτεχνικά ήταν το νεφέλωμα Carina. Εκεί πραγματικά τα χρειάστηκα. Ένιωσα να παγώνω και να ακινητοποιούμαι. Έκανα τέχνη με το Κουιντέτο του Στέφαν, με το δακτυλιοειδές Νεφέλωμα και με το Βαθύ Πεδίο του Χαμπλ. Με αυτό το τελευταίο ασχολήθηκα πολύ γιατί ήταν το πρώτο που είδαμε, και ήταν μια πρώτη καλή εικόνα να βγει προς τα έξω και για να προσανατολίσει όλη την αποστολή. Το νεφέλωμα Carina με τρόμαξε, γιατί είναι ήδη τέχνη από μόνο του. Είναι πανέμορφο. Είναι δύσκολο να πεις κάτι περισσότερο».Οι απόκοσμες εικόνες που στέλνει στη Γη το JWST φλερτάρουν έντονα με το μεταφυσικό. Τα νέα που κομίζει όμως θα ήταν αδιανόητα χωρίς τη σπουδαία επιστήμη του. Μπαίνω στον πειρασμό να πω στους συνομιλητές μου ότι οι επιστήμονες προσεγγίζουν πιο πρακτικά τα πράγματα και ότι οι ερωτήσεις που θέτουν αξιώνουν απαντήσεις πιο απτές, αλλά η Ζελίνσκι με διορθώνει: «Μα είναι καλλιτέχνες και αυτοί!» λέει αυθόρμητα. «Νομίζω ότι η τέχνη και η επιστήμη είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος», συμπληρώνει ο Πολ Γκάιτνερ. «Σκέφτομαι για παράδειγμα τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Αλλά και το ίδιο το τηλεσκόπιο, παρόλο που είναι προϊόν της μηχανικής, είναι όμορφο. Και είναι αστείο, γιατί όσο πιο πολύ ωρίμαζε ο σχεδιασμός του, τόσο πιο ωραίο γινόταν το ίδιο. Η μορφή ακολουθεί τη λειτουργία και φαίνεται ότι τα πράγματα που ευχαριστούν τον ανθρώπινο νου είναι λειτουργικά. Νιώθω ότι το τηλεσκόπιο το ίδιο μοιάζει με έργο τέχνης, όπως και τα έργα της Άσλι». Η συζήτησή μας έχει πάρει αναπόδραστα μια πιο φιλοσοφική χροιά. «Μα και το τηλεσκόπιο έχει εμπνευστεί από τη φύση», μου λέει η νεότερη της ομήγυρης. «Βλέπετε ξεκάθαρα ότι πάνω του υπάρχουν δομές εξαγώνων που μοιάζουν με κυψέλες. Μας εξυπηρετούν μεν, αλλά βλέπουμε και ομορφιά σε αυτές». «Τέχνη και επιστήμη», συμπληρώνει η Ζελίνσκι, «διατυπώνουν τις ίδιες βαθιές ερωτήσεις. Επιχειρούν απλώς να τις απαντήσουν με διαφορετικό τρόπο. Το ίδιο συμβαίνει, νομίζω, και με τη θρησκεία». Το δέος που νιώθουμε, σκέφτομαι με τη σειρά μου, απέναντι στα προϊόντα της ανθρώπινης ευφυΐας μοιάζει με τις εμπειρίες της έκστασης. «Το χρυσό έργο είναι το πρώτο που έφτιαξα, το 2016», συνεχίζει η Ζελίνσκι. «Παρατηρούσα ότι ο κόσμος ήθελε να ξέρει τι πρόκειται να βρούμε, αλλά κανείς δεν ήξερε. Κανείς δεν ξέρει τι θα βρούμε. Αυτό είναι το θέμα. Το έργο αυτό, “Η Εξερεύνηση”, είναι τα χέρια των επιστημόνων που βγαίνουν έξω από το τηλεσκόπιο και δεν γνωρίζουν τι θα βρουν. Είναι σαν να βγαίνεις στα τυφλά έξω στο σύμπαν και να μην ξέρεις τι θα πάρεις στα χέρια σου». Η πιο πρόσφατη εικόνα που πήραμε από το τηλεσκόπιο, «οι πυλώνες της δημιουργίας», είναι ένα ακόμα υψηλής ευκρίνειας έργο του JWST, που προκαλεί ρίγη. Βλέποντας τόσο βαθιά μέσα στο σύμπαν, ουσιαστικά βλέπουμε τι έχει συμβεί στο παρελθόν. Ίσως να είμαστε πολύ κοντά σε σπουδαίες ανακαλύψεις, όπως προβλέπει ο Δρ. Μάδερ. Ίσως να μπορέσουμε να απαντήσουμε την ερώτηση που τον συναρπάζει: «Πώς είναι εφικτή η ζωή;». Αν συγκρίνει μάλιστα κανείς τη φωτογραφία που είχε πάρει το Hubble από το ίδιο συμπαντικό σημείο, θα δει πόσο πιο κοντά έχουμε φτάσει στην αποκάλυψη θεμελιωδών γνώσεων. «Ανακαλύπτουμε τα μυστικά του σύμπαντος, αυτά που δεν γνωρίζαμε και θα θέλαμε να τα μάθουμε», καταλήγει ο Δρ. Μάδερ. «Πόσο υπέροχο είναι που οι άνθρωποι μπορούν να ανακαλύπτουν αυτά τα πράγματα και που το σύμπαν μάς αφήνει να τα ανακαλύπτουμε. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε μια ιστορία του σύμπαντος η οποία θα στερούνταν αποδεικτικών στοιχείων, εμείς όμως έχουμε αποδεικτικά στοιχεία και είμαστε σε θέση να τα εντοπίζουμε. Είναι λοιπόν μια αξιοσημείωτη ιστορία. Το σύμπαν έχει μια ιστορία. Η ηλικία του σύμπαντος μας είναι γνωστή. Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Ποιος ξέρει τι θα συμβεί μετά;»

ΣΠΑΝΙΟΙ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Δεν μπορώ να κρύψω ότι το τηλεσκόπιο και οι εικόνες του με κάνουν να νιώθω αυτό που ονομάζεται «κοσμική ασημαντότητα». Είναι ταπεινωτική η γνώση που λέει ότι είσαι πραγματικά μηδαμινός μέσα στο αχανές του σύμπαντος. Αλλά είναι ταυτόχρονα εξυψωτική. Γνωρίζοντας καλύτερα το παρελθόν, μπορείς ενδεχομένως να αντικρίσεις με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση το μέλλον. Η ανθρωπότητα δεν επενδύει μόνο σε όπλα και σε εφήμερες επιβραβεύσεις. Θέλουμε να μάθουμε ποιοι είμαστε και από πού προήλθε η ζωή. «Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σας απαντήσω σε τίποτα από αυτά τα δυο», ομολογεί ο Δρ. Μάδερ. «Αλλά είμαστε σε καλό δρόμο», του ανταπαντώ. «Ναι, το τηλεσκόπιο αυτό είναι μια μηχανή που παράγει καλά νέα», σπεύδει να συμφωνήσει ο Γκάιτνερ. Τόσο καλά νέα όσο και μια ενδεχόμενη είδηση για την ύπαρξη ζωής σε κάποιον εξωπλανήτη; Κάνω αυτή την τελευταία ερώτηση στον Δρα Μάδερ, σίγουρος ότι την ακούει για πολλοστή φορά. «Είναι αλήθεια», μου απαντά, «αλλά για τους εξωπλανήτες δεν γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε μόνο ότι υπάρχουν. Έως τώρα δεν έχουμε υπόψη μας άλλα ηλιακά συστήματα σαν το δικό μας. Το δικό μας είναι μοναδικό. Γι’ αυτό θέλουμε να ξέρουμε αν υπάρχει πιθανή ύπαρξη ζωής κάπου αλλού. Πιστεύω ότι είναι πολύ απίθανο να είμαστε οι μόνοι. Από την άλλη πιστεύω ότι πιθανώς να είμαστε σπάνιοι. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν γείτονες αλλά να είναι πολύ μακριά. Και πιθανότατα οι περισσότεροι γείτονες θα είναι πρώιμες μορφές ζωής, ένα μικρό κύτταρο ζωής όπως αυτά που υπήρχαν στη Γη κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της. Πριν από την Κάμβρια έκρηξη, που σημαίνει πριν από μισό δισεκατομμύριο χρόνια, δεν είχαμε περίπλοκες μορφές ζωής με μάτια, πόδια και δόντια. Δεν θα έλεγες ότι είχαμε καν κάποιου είδους πολιτισμό. Έτσι σήμερα εμείς οι άνθρωποι της Γης έχουμε αυτό που αποκαλούμε ανεπτυγμένο πολιτισμό, και είμαστε πολύ σπάνιοι. Είμαστε εδώ πολύ μικρό διάστημα, επομένως δεν νομίζω ότι θα βρούμε άλλη ζωή εφάμιλλης νοημοσύνης εδώ γύρω. Αλλά βέβαια θα ήταν ενδιαφέρον αν βρίσκαμε». Αυτό το τηλεσκόπιο τελικά διευρύνει αποφασιστικά τους ορίζοντές μας. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε όλοι εναγωνίως τα επόμενα νέα του.

https://physicsgg.me/2022/11/14/τηλεσκόπιο-james-webb-προσεγγίζοντας-το-σύμπ/

 

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το James Webb κατέγραψε τη γέννηση ενός άστρου μέσα σε μια κοσμική κλεψύδρα (βίντεο)

klepsidra-696x710.jpg
NASA, ESA, CSA, and STScI, J. DePasquale (STScI)

Μια ακόμη εκπληκτική σκηνή από τις διεργασίες που εξελίσσονται στο Σύμπαν κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που είδε με πρωτοφανή λεπτομέρεια τη διαδικασία σχηματισμού ενός άστρου σε ένα επίσης υπό δημιουργία νεφέλωμα που έχει αυτή τη στιγμή σχήμα κλεψύδρας.Κάθε εικόνα που καταγράφει και μας στέλνει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για το εντυπωσιακό οπτικά περιεχόμενο της ενώ ταυτόχρονα φωτίζει κάθε είδους κοσμικό γεγονός και φαινόμενο αυξάνοντας τις γνώσεις μας για τους μηχανισμούς του Σύμπαντος. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε ο άνθρωπος φωτογράφισε μια κοσμική κλεψύδρα γύρω από ένα άστρο που ακόμη βρίσκεται στη διαδικασία σχηματισμού του.Η κλεψύδρα είναι ένα νεφέλωμα στον αστερισμό του Ταύρου και ο πρωτοαστέρας που υπάρχει σε αυτό έλαβε την κωδική ονομασία «L1527». Το νεφέλωμα όπως εκτιμούν οι ειδικοί συγκεντρώνει ακόμη μάζα για να λάβει την τελική του μορφή. Την καταγραφή των εικόνων έκανε το όργανο NIRCam του τηλεσκοπίου που κοιτάζει στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός. Οι πρώτες μελέτες του νεφελώματος δείχνουν ότι έχει ηλικία μόλις 100.000 ετών, βρίσκεται δηλαδή στο πρώιμο στάδιο του σχηματισμού του με αποτέλεσμα να μην είναι ακόμη σε θέση να παράγει δική του ενέργεια. «Αυτή η εικόνα του L1527 μας δίνει μια ιδέα για το πώς έμοιαζαν ο Ήλιος και το ηλιακό μας σύστημα σε πρώιμο στάδιο», αναφέρουν η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος.

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Διάστημα: Το James Webb βρήκε δύο από τους πιο παλιούς, μακρινούς και απρόσμενα φωτεινούς γαλαξίες

Οι δύο γαλαξίες ήταν μέχρι σήμερα «αόρατοι» για τα άλλα λιγότερο ισχυρά τηλεσκόπια

 

Διάστημα: Το James Webb βρήκε δύο από τους πιο παλιούς, μακρινούς και απρόσμενα φωτεινούς γαλαξίες

NASA, ESA, CSA, Tommaso Treu (UCLA), Zolt G. Levay (STScI) via AP
Η αμερικανική και η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία (NASA και ESA) ανακοίνωσαν ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε δύο απρόσμενα φωτεινούς γαλαξίες, οι οποίοι είναι από τους πιο πρώιμους και πιο μακρινούς που έχουν ποτέ παρατηρηθεί.Οι δύο γαλαξίες εκτιμάται ότι έχουν ηλικίες μόλις 350 και 450 εκατομμύρια ετών αντίστοιχα μετά το «Μπιγκ Μπανγκ» που δημιούργησε το σύμπαν. Ο μέχρι σήμερα κάτοχος του ρεκόρ απόστασης στον χώρο και στον χρόνο ήταν ένας γαλαξίας που υπήρχε πριν 400 εκατομμύρια χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπανγκ» και είχε βρεθεί το 2016 από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Διάστημα: Το James Webb βρήκε δύο από τους πιο παλιούς, μακρινούς και απρόσμενα φωτεινούς γαλαξίες-1 NASA, ESA, CSA, Tommaso Treu (UCLA), Zolt G. Levay (STScI) via AP

Η μεγάλη φωτεινότητα των δύο τόσο νεαρών αλλά σχετικά μικρών σε μέγεθος γαλαξιών αποτελεί ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες. Οι δύο γαλαξίες ήταν μέχρι σήμερα «αόρατοι» για τα άλλα λιγότερο ισχυρά τηλεσκόπια. Η παρατήρηση του φωτός πολύ μακρινών ουράνιων αντικειμένων, το οποίο έχει κάνει ένα μακρύ ταξίδι έως τη Γη, σημαίνει ότι οι αστρονόμοι βλέπουν ταυτόχρονα αυτό που υπήρχε πολύ πίσω στο παρελθόν.Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους Μάρκο Καστελάνο του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής στην Ιταλία και Ρόχαν Ναϊντού του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν στις ΗΠΑ, έκαναν σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Research Letters», ενώ η NASA πραγματοποίησε και σχετική συνέντευξη Τύπου για την ανακάλυψη. Οι νέες παρατηρήσεις του James Webb οδηγούν τους αστρονόμους στο συμπέρασμα ότι στο πρώιμο υπήρχε ένας απρόσμενα μεγάλος αριθμός γαλαξιών πολύ φωτεινότερων του αναμενομένου.«Οτιδήποτε βλέπουμε, είναι καινούριο. Το Webb μας δείχνει ότι υπάρχει ένα πολύ πλούσιο σύμπαν πέρα από αυτό που είχαμε φανταστεί. Για μια ακόμη φορά το σύμπαν μας εξέπληξε. Αυτοί οι πρώιμοι γαλαξίες είναι πολύ ασυνήθιστοι με πολλούς τρόπους. Είναι πολύ διαφορετικοί από τον δικό μας γαλαξία ή από άλλους μεγάλους γαλαξίες που βλέπουμε γύρω μας σήμερα», δήλωσε ο Τομάσο Τρέου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA).«Αυτές οι παρατηρήσεις απλώς κάνουν το κεφάλι σου να εκραγεί. Πρόκειται για ένα τελείως νέο κεφάλαιο στην αστρονομία. Είναι σαν μια αρχαιολογική ανασκαφή, όταν ξαφνικά βρίσκεις μια χαμένη πόλη ή κάτι για το οποίο δεν ήξερες τίποτε», ανέφερε η Πάολα Σαντίνι του Αστεροσκοπείου της Ρώμης.«Μολονότι οι αποστάσεις αυτών πρώιμων γαλαξιών πρέπει να επιβεβαιωθούν με τη φασματοσκοπία, οι ακραίες φωτεινότητες τους συνιστούν ένα πραγματικό αίνιγμα, μια πρόκληση για την κατανόηση μας του σχηματισμού των γαλαξιών», σημείωσε ο Πασκάλ Οές του Πανεπιστημίου της Γενεύης.«Βρήκαμε κάτι απίστευτα γοητευτικό. Αυτοί οι γαλαξίες θα πρέπει να ξεκίνησαν να δημιουργούνται μόλις 100 εκατομμύρια χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ. Κανένας δεν περίμενε ότι οι ‘σκοτεινές εποχές’ θα είχαν τελειώσει τόσο γρήγορα. Είναι εντυπωσιακό ότι βλέπουμε τόσο φωτεινούς γαλαξίες σε τόσο πρώιμες εποχές”, επεσήμανε ο Γκαρθ Ίλινγκγουορθ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ.Το κόστους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων James Webb, που εκτοξεύθηκε πέρυσι τον Δεκέμβριο, είναι το μεγαλύτερο και ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει σταλεί στο διάστημα, κινούμενο σε τροχιά πέριξ του Ήλιου σε απόσταση 1,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.

https://www.kathimerini.gr/life/science/562143415/diastima-to-james-webb-vrike-dyo-apo-toys-pio-palioys-makrinoys-kai-aprosmena-foteinoys-galaxies/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Φωτογραφίζοντας γαλαξίες που υπήρξαν πριν από 13,5 δισ. χρόνια.

abell.png?w=1024

Η αμερικανική και η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία (NASA και ESA) ανακοίνωσαν ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb ανακάλυψε δύο απρόσμενα φωτεινούς γαλαξίες, οι οποίοι είναι από τους πιο πρώιμους και πιο μακρινούς που έχουν ποτέ παρατηρηθεί. Ο γαλαξίας με την ένδειξη (1) υπήρχε 450 εκατομμύρια χρόνια (z=10.5) μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Ο γαλαξίας με την ένδειξη (2) υπήρχε 350 εκατομμύρια χρόνια (z=12.5) μετά τη Μεγάλη Έκρηξη [διαβάστε σχετικά: Βομβαρδισμός από ρεκόρ «μετατοπίσεων προς το ερυθρό].

https://physicsgg.me/2022/07/29/βομβαρδισμός-από-ρεκόρ-μετατοπίσεων/

Αυτοί οι γαλαξίες έχουν πολύ μικρό μέγεθος σε σύγκριση με τον Γαλαξία μαςΗ μεγάλη φωτεινότητα των δύο τόσο νεαρών αλλά σχετικά μικρών σε μέγεθος γαλαξιών αποτελεί ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες. Οι δύο γαλαξίες ήσαν μέχρι σήμερα «αόρατοι» για τα άλλα λιγότερο ισχυρά τηλεσκόπια. Η παρατήρηση του φωτός πολύ μακρινών ουράνιων αντικειμένων, το οποίο έχει κάνει ένα μακρύ ταξίδι έως τη Γη, σημαίνει ότι οι αστρονόμοι βλέπουν ταυτόχρονα αυτό που υπήρχε πολύ πίσω στο παρελθόν.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μας αποκάλυψε τις εικόνες γαλαξιών που υπήρξαν πριν από 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια!
Πώς καταφέρνει αυτό το τηλεσκόπιο να φτάνει πέρα από την ανθρώπινη φαντασία και να βλέπει τόσο πίσω στον χρόνο;

Το James Webb είναι το μεγαλύτερο διαστημικό τηλεσκόπιο που εκτοξεύτηκε ποτέ στο διάστημα. Ο καθρέφτης του έχει εύρος περίπου ~6,5 μέτρα, σε σύγκριση για παράδειγμα με τα 2,4 μέτρα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Και η πλατφόρμα στην οποία είναι τοποθετημένο το τηλεσκόπιο έχει το μέγεθος ενός γηπέδου τένις!

webbj.png?w=332

Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε το James Webb ως διάδοχο του Hubble, αλλά το Webb είναι αρκετά διαφορετικό. Το μάτι μας βλέπει ένα πολύ μικρό τμήμα του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το ορατό φως από το μωβ έως κόκκινο. Το Hubble βλέπει κυρίως στο ορατό (και λίγο πέρα από τα όρια του ορατού φωτός). Το James Webb είναι ένα τηλεσκόπιο υπέρυθρης ακτινοβολίας.

electromagnetic-spectrum3.jpg


Δύο πλεονεκτήματα του Webb σε σχέση με άλλα τηλεσκόπια προκύπτουν από το μεγάλο μέγεθος του. Πρώτον, όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο περισσότερο φως μπορεί να συλλέξει και να παρατηρήσει πολύ αμυδρά αντικείμενα. Δεύτερον, όσο μεγαλύτερο είναι ένα τηλεσκόπιο, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυσή του. Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε την σύγκριση φωτογραφιών από τα μικρότερα τηλεσκόπια WISE και Spitzer. H υπεροχή του James Webb είναι εντυπωσιακή!

jwst-spitzer-wise.png?w=680

Αλλά γιατί έπρεπε να στείλουμε το James Webb στο διάστημα; Γιατί να μην το εγκαταστήσουμε στην Γη, όπως και άλλα τεράστια τηλεσκόπια;Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ενοχλητική για τα τηλεσκόπια υπέρυθρης ακτινοβολίας, και όχι μόνο γι αυτά. Η ατμόσφαιρα δεν αφήνει να περάσουν όλα τα «χρώματα» του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Η μετάβαση στο διάστημα κάνει δυνατή την παρατήρηση ολόκληρου του φάσματος και συνεπώς όλων των φυσικών φαινομένων. Από την επιφάνεια της Γης μπορούμε να δούμε μόνο μέσα από τα «ατμοσφαιρικά παράθυρα».

atmospheric_electromagnetic_transmittanc

Σίγουρα έχετε δει εικόνες από κιαλια νυχτερινής όρασης που ανιχνεύουν την εκπεμπόμενη υπέρυθρη (θερμική) ακτινοβολία κάθε ζωντανού οργανισμού την νύχτα. Σώματα σε θερμοκρασία δωματίου εκπέμπουν υπέρυθρη ακτινοβολία. Το ίδιο συμβαίνει και με την ατμόσφαιρα της Γης. Εκπέμπει επίσης υπέρυθρη ακτινοβολία κάνοντάς την ατμόσφαιρα πολύ πολύ φωτεινή!

cf85cf80ceb5cf81cf85ceb8cf81cebf.png?w=6

Η παρατήρηση του διαστήματος στο υπέρυθρο εύρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από την επιφάνεια της Γης, είναι σαν να προσπαθείς να δεις κάτι πίσω από ένα λαμπερό φωτοστέφανο. Είναι λοιπόν δύσκολο να τα παρατηρούμε την υπέρυθρη ακτινιβολία που εκπέμπουν τα αστρονομικά αντικείμενα από τη Γη, αφού μας τυφλώνει η υπερυθρη ακτινοβολία που εκπέμπει η ατμόσφαιρα. Επιπλέον, η ατμόσφαιρα κάνει τις εικόνες θολές, εξαιτίας των διαταραχών της, οπότε είναι δύσκολο να βγάλεις καθαρές αστρονομικές φωτογραφίες.Το James Webb είναι ένα τεράστιο τηλεσκόπιο στο διάστημα. Έτσι, διαθέτει μεγάλη διακριτική ικανότητα, μπορεί να βλέπει όλα τα μήκη κύματος υπερύθρου και μας αποκαλύπτει τα πιο αχνά αστρονομικά αντικείμενα του σύμπαντος!
Τα πρώτα άστρα και γαλαξίες σχηματίστηκαν πριν από περίπου 13 δισεκατομμύρια χρόνια και εξέπεμπαν υπεριώδες φως. Η διαστολή του σύμπαντος μετατοπίζει το φως προς το ερυθρό. Το φως αυτών των άστρων και γαλαξιών που φτάνει σήμερα σε μας είναι υπέρυθρο.

dopplerz.png?w=680

Τα αρχέγονα άστρα και οι γαλαξίες του σύμπαντος βρίσκονται πολύ μακριά χωροχρονικά, και επιπλέον το αδύναμο φως τους είναι υπέρυθρο. Γι αυτό είναι δύσκολο να ανιχνευτούν από άλλα τηλεσκόπια. Όχι όμως για το James Webb, το καλύτερο όργανο για να δει κανείς το αχνό φως σβησμένων πλέον άστρων και γαλαξιών.Επομένως δεν μας εκπλήσσει η ανακάλυψη από το Webb του αρχαιότερου και πιο μακρινού γαλαξία που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα. Τον βλέπουμε όπως ήταν μόλις 350 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, ή πριν από 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια!

z12.5.png

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους Μάρκο Καστελάνο του Εθνικού Ινστιτούτου Αστροφυσικής στην Ιταλία και Ρόχαν Ναϊντού του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν στις ΗΠΑ, έκαναν σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Research Letters», ενώ η NASA πραγματοποίησε και σχετική συνέντευξη τύπου για την ανακάλυψη. Οι νέες παρατηρήσεις του James Webb οδηγούν τους αστρονόμους στο συμπέρασμα ότι στο πρώιμο υπήρχε ένας απρόσμενα μεγάλος αριθμός γαλαξιών πολύ φωτεινότερων του αναμενομένου.«Οτιδήποτε βλέπουμε, είναι καινούριο. Το Webb μας δείχνει ότι υπάρχει ένα πολύ πλούσιο σύμπαν πέρα από αυτό που είχαμε φανταστεί. Για μια ακόμη φορά το σύμπαν μας εξέπληξε. Αυτοί οι πρώιμοι γαλαξίες είναι πολύ ασυνήθιστοι με πολλούς τρόπους. Είναι πολύ διαφορετικοί από τον δικό μας γαλαξία ή από άλλους μεγάλους γαλαξίες που βλέπουμε γύρω μας σήμερα», δήλωσε ο Τομάσο Τρέου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος ‘Αντζελες (UCLA).«Αυτές οι παρατηρήσεις απλώς κάνουν το κεφάλι σου να εκραγεί. Πρόκειται για ένα τελείως νέο κεφάλαιο στην αστρονομία. Είναι σαν μια αρχαιολογική ανασκαφή, όταν ξαφνικά βρίσκεις μια χαμένη πόλη ή κάτι για το οποίο δεν ήξερες τίποτε», ανέφερε η Πάολα Σαντίνι του Αστεροσκοπείου της Ρώμης.«Μολονότι οι αποστάσεις αυτών πρώιμων γαλαξιών πρέπει να επιβεβαιωθούν με τη φασματοσκοπία, οι ακραίες φωτεινότητες τους συνιστούν ένα πραγματικό αίνιγμα, μια πρόκληση για την κατανόηση μας του σχηματισμού των γαλαξιών», σημείωσε ο Πασκάλ Οές του Πανεπιστημίου της Γενεύης.«Βρήκαμε κάτι απίστευτα γοητευτικό. Αυτοί οι γαλαξίες θα πρέπει να ξεκίνησαν να δημιουργούνται μόλις 100 εκατομμύρια χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ. Κανένας δεν περίμενε ότι οι ‘σκοτεινές εποχές’ θα είχαν τελειώσει τόσο γρήγορα. Είναι εντυπωσιακό ότι βλέπουμε τόσο φωτεινούς γαλαξίες σε τόσο πρώιμες εποχές», επεσήμανε ο Γκαρθ Ίλινγκγουορθ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ.

https://physicsgg.me/2022/11/18/φωτογραφίζοντας-γαλαξίες-που-υπήρξα/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Το πιο λεπτομερές ατμοσφαιρικό πορτρέτο εξωπλανήτη παρήγαγε το James Webb.

exoplaintiswasp39-b-696x392.jpg

Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη WASP 39-b (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, Joseph Olmsted (STScI)

2022_wasp39b_transmission_withidentifier Η ατμοσφαιρική σύνθεση του γιγάντιου εξωπλανήτη WASP-39 b αποκαλύφθηκε από το James Webb της NASA. Τα παραπάνω φάσματα των οργάνων του διαστημικού τηλεσκοπίου δείχνουν την ύπαρξη καλίου (K), νερού (H2O), μονοξειδίου του άνθρακα (CO), διοξειδίου του θείου (SO2), διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και νατρίου (Na).

Νέο επίτευγμα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb που αποκάλυψε με λεπτομέρειες την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη όπως ποτέ πριν ανοίγοντας τον δρόμο για τη χρήση ερευνητικών μεθόδων και εργαλείων αναζήτησης εξωγήινης ζωής.Άλλο ένα ιστορικό επίτευγμα για το πιο ισχυρό διαστημικό τηλεσκόπιο που έφτιαξε ποτέ ο άνθρωπος. Το James Webb κατάφερε να συλλέξει ένα πρωτοφανή σε ποσότητα και λεπτομέρεια όγκο ατμοσφαιρικών δεδομένων ενός εξωπλανήτη. Πρόκειται για τον WASP-39b που βρίσκεται σε απόσταση 700 ετών φωτός από τη Γη. Οι αρχικές μελέτες των στοιχείων που είχε καταγράψει το τηλεσκόπιο πριν από δύο μήνες είχαν υποδείξει την παρουσία διοξειδίου του άνθρακα στον WASP-39b γεγονός που συνέβαινε για πρώτη φορά για ένα εξωπλανήτη.Ερευνητική ομάδα από διάφορες χώρες έκανε τώρα πέντε ξεχωριστές προδημοσιεύσεις

https://www.mpg.de/19521801/Rustamkulov_ERS_WASP39b_JWST_NIRSpec_PRISM.pdf

 στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσίευσεων arXiv στις οποίες παρουσιάζονται όλα τα ευρήματα που προέκυψαν από τις παρατηρήσεις του James Webb. Πρόκειται για ένα πλήθος στοιχείων που συνθέτουν το ατμοσφαιρικό πορτρέτο του WASP-39b που γίνεται πλέον ο πλανήτης για τον οποίο γνωρίζουμε τα περισσότερα πράγματα στον γαλαξία μας, μετά τους οκτώ πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Αποκαλύφθηκαν μια σειρά από στοιχεία για τη χημική σύνθεση και τα νέφη της ατμόσφαιρας του WASP-39b με τρόπο που ποτέ έως τώρα δεν είχε γίνει.«Είχαμε μελετήσει πολλούς πλανήτες πριν, αλλά ποτέ δεν είχαμε δει δεδομένα όπως αυτά», ανέφερε η Λάουρα Κράιντμπεργκ, διευθύντρια του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη. Ο WASP-39b, ένας αέριος γίγαντας που βρίσκεται στον αστερισμό της Παρθένου, έχει περίπου το ένα τρίτο της μάζας του Δία, χρειάζεται μόνο τέσσερις μέρες για μια πλήρη περιφορά πέριξ του άστρου του (αυτή είναι η διάρκεια του έτους του) και λόγω της μικρής απόστασης μεταξύ εξωπλανήτη-άστρου (μόνο 7 εκατ. χλμ. ή οκτώ φορές μικρότερη από την απόσταση Ήλιου-Ερμή), στον εν λόγω εξωπλανήτη αναπτύσσονται θερμοκρασίες σχεδόν 900 βαθμών Κελσίου. Το γεγονός αυτό τον καθιστά αφιλόξενο για ζωή – τουλάχιστον όπως την ξέρουμε στον δικό μας πλανήτη.Το James Webb ανίχνευσε στην ατμόσφαιρα του WASP-39b  νερό σε μορφή υδρατμών, μονοξείδιο του άνθρακα, νάτριο, κάλιο κ.α., μια χημική σύνθεση παρόμοια με εκείνη του Κρόνου. Η ανίχνευση διοξειδίου του θείου μαρτυρά την πραγματοποίηση φωτοχημικών αντιδράσεων στην ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη: καθώς πέφτει πάνω της το φως του μητρικού άστρου, διασπά το νερό της ατμόσφαιρας σε υδρογόνο και υδροξείδιο, το οποίο με τη σειρά του αντιδρά με σουλφίδιο του υδρογόνου για να παράγει το διοξείδιο του θείου. Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύεται φωτοχημική αντίδραση πέρα από το ηλιακό μας σύστημα και μάλιστα μοιάζει με εκείνη μέσω της οποίας παράγεται όζον στη γήινη ατμόσφαιρα.Οι παρατηρήσεις του James Webb ακόμη δείχνουν ότι ο WASP-39b δεν διαθέτει ολική νεφοκάλυψη, κάτι που επίσης δεν είχε ποτέ έως τώρα παρατηρηθεί σε εξωπλανήτη. Ο πλανήτης φαίνεται να καλυμμένος με πυκνά σύννεφα σε ποσοστό μόνο 60%, τα οποία δεν περιέχουν υδρατμούς όπως στη Γη αλλά άλλα χημικά στοιχεία. Σύμφωνα με τους ειδικούς η εξέλιξη αυτή ανοίγει τον δρόμο στη χρήση κάποιων μεθόδων και εργαλείων που θα μπορούν να υποδείξουν ή και να αποδείξουν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο.

Το επεξεργάστηκε ο Δροσος Γεωργιος

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Εμανουέλ Μακρόν και Κάμαλα Χάρις είδαν σύγκρουση γαλαξιών από το James Webb (βίντεο)

Πέμπτη, 1 Δεκεμβρίου 2022 11:10
harrisnasahq-696x451.jpg
Κάμαλα Χάρις και Εμανουέλ Μακρόν επισκέφτηκαν την NASA και είδαν εντυπωσιακές εικόνες από το James Webb: (πηγή φωτό NASA/Keegan Barber)

Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και ο πρόεδρος της Γαλλίας επισκέφτηκαν την NASA και είδαν τις νέες εικόνες που κατέγραψε από το Σύμπαν το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στις ΗΠΑ ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε ένα διάλλειμα αφήνοντας στο περιθώριο την πολιτική ατζέντα της επίσκεψης και επισκέφτηκε μαζί με την αμερικανίδα αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις τα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. Εκεί είχαν την ευκαιρία ανάμεσα στα άλλα να δουν διάφορες νέες εντυπωσιακές εικόνες που έχει καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb ορισμένες από τις οποίες δεν τις έχει δώσει ακόμη στη δημοσιότητα η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.Μια από τις εικόνες που είδαν Μακρόν και Χάρις είναι μια σύγκρουση γαλαξιών που εξελίσσεται σε απόσταση 500 εκατ ετών φωτός στον αστερισμό του Δελφίνος. Πρόκειται για το γαλαξιακό ζεύγος με την κωδική ονομασία II ZW 96 που έχουν εισέλθει σε διαδικασία συγχώνευσης προκαλώντας όπως συμβαίνει πάντοτε σε αυτή την κοσμική διεργασία ένα πλήθος εντυπωσιακών όσο και ζωτικών για την ύπαρξη του Σύμπαντος φαινόμενων όπως η μαζική αστρογέννεση.Στις εικόνες που κατέγραψε το James Webb οι υπέρλαμπροι πυρήνες των δύο γαλαξιών συνδέονται με ελικοειδείς κοσμικές δομές με τις περιοχές που γεννιούνται νέα άστρα. Παράλληλα  σπειροειδείς βραχίονες του κατώτερου γαλαξία συστρέφονται και μεταβάλλεται το σχήμα τους εξαιτίας των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων της συγχώνευσης. Όλα αυτά τα φαινόμενα είναι που προκάλεσαν το ενδιαφέρον του ισχυρότερου τηλεσκοπίου που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος.

galaxywebb.jpg Μια από τις εικόνες που κατέγραψε το James Webb από τη σύγκρουση γαλαξιών τις οποίες είδαν Εμανουέλ Μακρόν και Κάμαλα Χάρις (πηγή φωτό NASA)

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1410272/emanoyel-makron-kai-kamala-charis-eidan-sygkroysi-galaxion-apo-to-james-webb-vinteo/

 

 

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Webb σπάει το ρεκόρ του Hubble.

Εντόπισε γαλαξίες που σχηματίστηκαν όταν το σύμπαν είχε ηλικία μόλις 350 εκατομμυρίων ετών, δηλαδή το 2% της σημερινής του ηλικίας.

james-webb.webp?w=936

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) εντόπισε φως που ταξίδεψε πάνω από 13,4 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη δική μας κοσμική «γειτονιά». Το φως αυτό προέρχεται από τους αρχαιότερους και πιο μακρινούς γαλαξίες που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα.Οι μακρινοί αυτοί γαλαξίες χρονολογούνται από την «αυγή» του Σύμπαντος, μόλις λίγο καιρό μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang)- μια χρονική περίοδο κατά την οποία το Σύμπαν ήταν ακόμη ομιχλώδες και θολό και οι πρώτες ακτίνες φωτός διαπερνούσαν το απόλυτο σκοτάδι.Οι μακροχρόνιες φασματοσκοπικές παρατηρήσεις του JWST είναι τόσο λεπτομερείς που οι ερευνητές μπορούν όχι μόνο να μετρήσουν την απόσταση που έχει διανύσει το φως αυτών των γαλαξιών, αλλά και να συμπεράνουν ορισμένες από τις ιδιότητές τους.«Για πρώτη φορά, ανακαλύψαμε γαλαξίες μόλις 350 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι για τις αποστάσεις τους», δήλωσε ο αστρονόμος Μπραντ Ρόμπερτσον από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Σάντα Κρουζ.

jwst_space_history_2x640-nc.png?w=601

Η κατανόησή μας του σύμπαντος τα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη είναι εξαιρετικά περιορισμένη έως τώρα, καθώς έχουμε μόνο μοντέλα που περιγράφουν πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι πριν δημιουργηθούν τα πρώτα αστέρια, το Σύμπαν ήταν γεμάτο με αδιαφανή ύλη και οποιοδήποτε φως υπήρχε από ελεύθερα ηλεκτρόνια δεν μπορούσε να κινηθεί ελεύθερα. Αυτά τα σωματίδια σταδιακά ενώθηκαν για να σχηματίσουν ουδέτερο υδρογόνο. Όταν άρχισαν να σχηματίζονται τα αστέρια, ιόνισαν το υδρογόνο και δημιουργήθηκε το φως. Η διαδικασία αυτή ολοκληρώθηκε περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη δημιουργία του Σύμπαντος.Το φως από αυτά τα αντικείμενα είναι πολύ αμυδρό, αφού προέχεται από πολύ μακριά. Και, λόγω της διαστολής του Σύμπαντος, έχει μετακινηθεί προς το ερυθρό φάσμα, ένα φαινόμενο γνωστό ως ερυθρομετατόπιση. Το JWST είναι το ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει εκτοξευθεί ποτέ στο διάστημα και ειδικεύεται στο υπέρυθρο και το εγγύς υπέρυθρο φως – σχεδιασμένο για την ανίχνευση αυτού του μετατοπισμένου προς το ερυθρό φως.Για να εξακριβωθεί με βεβαιότητα η μετατόπιση προς το ερυθρό φάσμα, το φως πρέπει να αναλυθεί στα μήκη κύματος που το αποτελούν, μια τεχνική γνωστή ως φασματοσκοπία. Μια ομάδα ερευνητών διέσπασε το φως από το NIRCam του JWST σε εννέα περιοχές μήκους κύματος, εστιάζοντας σε τέσσερις γαλαξίες με υψηλές μετατοπίσεις ερυθρού, δύο από τους οποίους εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.Τα νέα δεδομένα του JWST επιβεβαιώνουν ότι αυτοί οι δύο γαλαξίες είναι πράγματι από τους πιο μακρινούς που έχουν εντοπιστεί ποτέ – ενώ οι άλλοι δύο είναι ακόμη πιο μακριά.«Ήταν ζωτικής σημασίας να αποδείξουμε ότι αυτοί οι γαλαξίες βρίσκονται πράγματι στο πρώιμο Σύμπαν. Είναι πολύ πιθανό οι πιο κοντινοί γαλαξίες να εμφανίζονται ως πολύ μακρινοί», δήλωσε η αστρονόμος Έμμα Κέρτις-Λέικ Emma του Πανεπιστημίου του Hertfordshire στο Ηνωμένο Βασίλειο.Άλλοι υποψήφιοι γαλαξίες που βρίσκονται ακόμη πιο μακριά, είναι υπό διερεύνηση, αλλά δεν έχουν επιβεβαιωθεί.«Με αυτές τις μετρήσεις, μπορούμε να γνωρίζουμε την εγγενή φωτεινότητα των γαλαξιών και να υπολογίσουμε πόσα αστέρια έχουν», είπε ο Ρόμπερτσον.«Τώρα μπορούμε να αρχίσουμε να μελετούμε πώς σχηματίζονται οι γαλαξίες με την πάροδο του χρόνου», κατέληξε ο αστρονόμος.

https://physicsgg.me/2022/12/12/το-διαστημικό-τηλεσκόπιο-webb-σπάει-το-ρε/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Αρχέγονο τεράστιο κοσμικό οικοσύστημα ανακάλυψε το James Webb (βίντεο)

shutterstock_2096227639-696x414.jpg

Χιλιάδες «αόρατους» μέχρι σήμερα γαλαξίες και αστρικά σμήνη που γεννήθηκαν στην αυγή της ύπαρξης του Σύμπαντος ανακάλυψε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος.Κάθε φορά που το James Webb στρέφει το πανίσχυρο βλέμμα του στα βάθη του Σύμπαντος οι αποκαλύψεις είναι κάτι περισσότερο από εντυπωσιακές. Όπως συνέβη και σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις έτσι και αυτή τη φορά οι ερευνητές που χρησιμοποίησαν το πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα έμειναν πραγματικά με ανοικτό το στόμα από τις εικόνες που κατέγραψε και τις ανακαλύψεις που έκανε.Το James Webb στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος PEARLS GTO εντόπισε και κατέγραψε εικόνες από χιλιάδες γαλαξίες και αστρικά σμήνη που δημιουργήθηκαν μόλις 300 εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Πρόκειται για ένα πανάρχαιο κοσμικό οικοσύστημα που δεν ήταν ορατό μέχρι σήμερα όχι μόνο εξαιτίας της ασύλληπτης απόστασης που βρίσκεται από εμάς, περίπου 13,5 δισ. έτη φωτός μακριά, αλλά και επειδή το φως τους είναι ιδιαίτερα ασθενές. Τα όργανα του τηλεσκοπίου κατέγραψαν εικόνες από αυτή την μέχρι σήμερα αόρατη στα επιστημονικά όργανα περιοχή του Σύμπαντος στο υπεριώδες, το υπέρυθρο και ορατό φάσμα του φωτός. Ανάμεσα στα άλλα έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής σφαιρωτά αστρικά σμήνη γύρω από ελλειπτικούς γαλαξίες αλλά και περιοχές γέννησης νέων άστρων μέσα σε σπειροειδείς γαλαξίες σε αυτή την περιοχή.

Τα μέλη της ερευνητικής ομάδα μπορούν με τα δεδομένα που συνέλεξε το James Webb να μελετήσουν με λεπτομέρεια αυτούς τους αρχαίους γαλαξίες και άστρα ενώ θα ακολουθήσουν όπως έγινε γνωστό και άλλες παρατηρήσεις από εδώ και πέρα στη συγκεκριμένη περιοχή που μπορεί να αποκαλύψει πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη του Σύμπαντος.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1418366/archegono-terastio-kosmiko-oikosystima-anakalypse-to-james-webb-vinteo/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Γαλαξία «εργαστήριο» κοσμικών φαινομένων μελετά το James Webb (βίντεο)

galaxiasergastirio-696x693.jpg
Μία από τις εικόνες του γαλαξία NGC 7469 που κατέγραψε το James Webb (πηγή φωτό NASA / ESA / CSA / Webb / L. Armus / A.S. Evans)

Ενα γαλαξία σε απόσταση 206 εκατ. ετών φωτός έχει βάλει στο μικροσκόπιο του το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο.Ονομάζεται NGC 7469 ενώ έχει επίσης τις κωδικές ονομασίες LEDA 70348 και Mrk 1514 και είναι ένας γαλαξίας σε απόσταση 206 εκατ. ετών φωτός στον αστερισμό του Πήγασου. Ο γαλαξίας που έχει διάμετρο 90 χιλιάδων ετών φωτός ανήκει στην κατηγορία γαλαξιών Σίφερτ που αποτελούν ένα τύπο γαλαξιών (ως επί το πλείστον σπειροειδών ή ραβδωτών σπειροειδών γαλαξιών) που περιλαμβάνουν έναν εξαιρετικά λαμπρό μικρό πυρήνα, ο οποίος μπορεί μερικές φορές να ξεπερνά σε φωτεινότητα ολόκληρο τον περιβάλλοντα γαλαξία.Ο NGC 7469 έχει στο κέντρο του μια ενεργή υπερμεγέθη μαύρη τρύπα γύρω από την οποία υπάρχει ένας φωτεινός δίσκος ακτίνας 1,631 ετών φωτός. Ένας μικρότερος σπειροειδείς γαλαξίας, ο IC5283, βρίσκεται πολύ κοντά στον NGC 7469 δημιουργώντας ένα γαλαξιακό ζεύγος που οι επιστημονική κοινότητα έχει ονομάσει Arp 298. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έχει στρέψει τα πανίσχυρα όργανα του στον NGC 7469 καταγράφοντας εικόνες αλλά και δεδομένα.

«Ο NGC 7469 έχει ένα ενεργό γαλαξιακό πυρήνα που είναι μια εξαιρετικής λαμπρότητας περιοχή στο κέντρο του το φως της οποίας εκπέμπεται από την σκόνη και τα αέρια που πέφτουν μέσα στην μαύρη τρύπα που βρίσκεται εκεί. Το James Webb μας παρέχει μια μοναδική ευκαιρία να μελετήσουμε αυτόν τον γαλαξία και τις αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν ανάμεσα στους ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες και την κοσμική ύλη που υπάρχει γύρω από αυτούς. Αυτό συμπεριλαμβάνει σμήνη από νεογέννητα άστρα που δεν έχουν παρατηρηθεί ξανά, θύλακες θερμών αερίων που επικρατούν θυελλώδεις συνθήκες αλλά και την καταστροφή της ύλης στη μαύρη τρύπα. Είναι βέβαιο ότι το James Webb θα αποκαλύψει τα μυστικά του ενεργού γαλαξιακού πυρήνα και του τοπικού εργαστηρίου που έχει δημιουργηθεί» αναφέρει η ομάδα αστρονόμων που εργάζονται μόνιμα στο τηλεσκόπιο James Webb.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1420659/galaxia-ergastirio-kosmikon-fainomenon-meleta-to-james-webb-vinteo/

Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο.

Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι.

Σύνδεσμος για σχόλιο
Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους

Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Συνδεθείτε

Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης