Τηλεσκόπιο James Webb.

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb σβήνει τις ελπίδες ύπαρξης νέας Γης στο μεγαλύτερο εξωπλανητικό σύστημα του γαλαξία μας (βίντεο)

Καλλιτεχνική απεικόνιση του James Webb και του πλανητικού συστήματος TRAPPIST

Το διαστημικό τηλεσκόπιο δεν εντόπισε ατμόσφαιρα σε δύο πλανήτες του συστήματος.Το άστρο TRAPPIST-1 είναι ένα πολύ μικρό άστρο, ένας σχετικά ψυχρός «νάνος Μ» που αποτελεί το πιο κοινό είδος άστρων στο Σύμπαν. Το άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 39 ετών φωτός από τη Γη έχει μόλις το 9% της μάζας του Ήλιου. Στο TRAPPIST-1 βρίσκεται το πιο μεγάλο και εντυπωσιακό πλανητικό σύστημα που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο γαλαξία μας.Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί εκεί επτά εξωπλανήτες που όλοι έχουν περίπου το μέγεθος της Γης και εκτιμάται ότι τρεις από αυτούς βρίσκονται στην αποκαλούμενη κατοικήσιμη ζώνη του συστήματος, την περιοχή του Διαστήματος γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης θα μπορούσε να έχει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του άρα μπορεί δυνητικά να φιλοξενήσει ζωή. Όπως ήταν αναμενόμενο η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε η ανθρωπότητα στο σύστημα του TRAPPIST-1 με στόχο να διαπιστωθεί αν κάποιος από αυτούς τους πλανήτες διαθέτει ατμόσφαιρα παράγοντας που αποτελεί επίσης βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη συνθηκών φιλικών στη ζωή.

Προηγούμενη έρευνα που είχε κάνει το James Webb στον πιο κοντινό στο άστρο πλανήτη του συστήματος, τον TRAPPIST-1b είχε δείξει ότι δεν διαθέτει ατμόσφαιρα αλλά δεδομένης της εγγύτητας του στο άστρο και των πολύ υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύσσονται εκεί οι επιστήμονες θεωρούσαν την έλλειψη ατμόσφαιρας κάτι πολύ πιθανό αν όχι σχεδόν βέβαιο.Με δημοσίευση

https://www.nature.com/articles/s41586-023-06232-z

 της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Γερμανία αναφέρουν ότι το James Webb δεν κατάφερε να εντοπίσει ατμόσφαιρα ούτε στο δεύτερο εσωτερικό πλανήτη του συστήματος, τον TRAPPIST-1c γεγονός που απογοήτευσε τόσο τους ερευνητές όσο και την επιστημονική κοινότητα γενικότερα αφού περίμεναν.Φυσικά η έρευνα στο συγκεκριμένο πλανητικό σύστημα θα συνεχιστεί μέχρι να μελετηθούν όλοι πλανήτες του. Μάλιστα μια μελέτη επιστημόνων του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σιάτλ αναφέρει ότι ο τέταρτος και ο πέμπτος σε απόσταση από το άστρο πλανήτης είναι πιθανό να διαθέτουν ατμόσφαιρες αφού η απόσταση που τους χωρίζει από το άστρο είναι τέτοια που να επιτρέπει την παρουσία τους.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1485044/to-james-webb-svinei-tis-elpides-yparxis-neas-gis-sto-megalytero-exoplanitiko-systima-toy-galaxia-mas-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb εντόπισε σε αστρικό σύστημα άγνωστο μόριο άνθρακα βασικό «εργαλείο» στην ύπαρξη της ζωής.

Η περιοχή στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα που έγινε η ανακάλυψη του μορίου άνθρακα. πηγή φωτό ( ESA/Webb, NASA, CSA, M. Zamani (ESA/Webb), and the PDRs4All ERS Team)

Μια ακόμη επίδειξη των δυνατοτήτων του έκανε το διαστημικό τηλεσκόπιο.Διεθνής ομάδα επιστημόνων κατάφερε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb της NASA να ανιχνεύσει στο Διάστημα ένα μόριο άνθρακα που η ύπαρξη του είχε προβλεφθεί θεωρητικά. Το μόριο που ονομάζεται κατιόν μεθυλίου (CH3+) και θεωρείται σημαντικό επειδή βοηθά στο σχηματισμό πιο πολύπλοκων μορίων με βάση τον άνθρακα. Το κατιόν μεθυλίου ανιχνεύθηκε στο νεαρό αστρικό σύστημα γνωστό ως d203-506 που βρίσκεται περίπου 1.350 έτη φωτός μακριά στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Στο νεαρό αστρικό σύστημα έχει σχηματιστεί ένας πρωτοπλανητικός δίσκος.Οι ενώσεις άνθρακα αποτελούν τα θεμέλια κάθε γνωστής ζωής και ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για τους επιστήμονες που εργάζονται για να κατανοήσουν τόσο πώς αναπτύχθηκε η ζωή στη Γη όσο και πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να αναπτυχθεί αλλού στο Σύμπαν. Η μελέτη της διαστρικής οργανικής χημείας είναι ένας τομέας που γοητεύει τα τελευταία χρόνια τους επιστήμονες και η παρουσία του James Webb αποτελεί ένα πολύτιμο σύμμαχο όσων πραγματοποιούν τέτοιες έρευνες.Οι εντυπωσιακές δυνατότητες του Webb το καθιστούν ιδανικό όχι μόνο για την αναζήτηση και μελέτη πλανητών και γαλαξιών αλλά και έρευνες στον. μικρόκοσμο του Σύμπαντος και την ανίχνευση χημικών στοιχείων, μορίων κ.α. «Αυτή η ανίχνευση όχι μόνο επικυρώνει την απίστευτη ευαισθησία του Webb, αλλά επιβεβαιώνει επίσης την (υποτιθέμενη) κεντρική σημασία του CH3+ στη διαστρική χημεία» αναφέρει η Μαρί Ντριμέλ του Πανεπιστημίου Paris-Saclay στη Γαλλία, μέλος της επιστημονικής ομάδας. Οι επιστήμονες πιστεύουν πώς η παρουσία του CH3+ είναι αυτή που πυροδοτεί τις απαραίτητες χημικές διεργασίες για τη δημιουργία πιο σύνθετων μορίων άνθρακα και τελικάστην εμφάνιση της ζωής.

Σύνθετη φωτογραφία με τρεις εικόνες από τις παρατηρήσεις του James Webb στο νεαρό αστρικό σύστημα. Στην πάνω δεξιά εικόνα MIRI-MID Infrared σημειώνεται το σημείο που εντόπισε το τηλεσκόπιο το μόριο του άνθρακα. πηγή φωτό (ESA/Webb, NASA, CSA, M. Zamani (ESA/Webb), and the PDRs4All ERS Team)

Το άστρο του συστήματος d203-506 είναι ένας ερυθρός νάνος και το σύστημα βομβαρδίζεται από ισχυρό υπεριώδες φως (UV) από κοντινά νεαρά, τεράστια και καυτά άστρα . Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι περισσότεροι δίσκοι που σχηματίζουν πλανήτες περνούν από μια περίοδο τόσο έντονης υπεριώδους ακτινοβολίας, καθώς τα αστέρια τείνουν να σχηματίζονται σε ομάδες που συχνά περιλαμβάνουν τεράστια άστρα που παράγουν υπεριώδη ακτινοβολία.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1487653/to-james-webb-entopise-se-astriko-systima-agnosto-morio-anthraka-vasiko-ergaleio-stin-yparxi-tis-zois/

[Δροσος Γεωργιος]

Η επέτειος του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb.

Σαν σήμερα, 12 Ιουλίου του 2022, δόθηκε στη δημοσιότητα η πρώτη εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb:

Αυτή είναι η πρώτη εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA. Πρόκειται για την ευκρινέστερη υπέρυθρη εικόνα του διαστημικού τηλeσκοπίου της NASA James Webb, με άστρα και γαλαξίες από το αρχέγονο σύμπαν. Βλέπουμε με μεγάλη λεπτομέρεια το σμήνος γαλαξιών SMACS 0723. Χιλιάδες γαλαξίες – συμπεριλαμβανομένων των πιο αμυδρών αντικειμένων που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στο υπέρυθρο – εμφανίζονται στην εικόνα του Webb για πρώτη φορά. Αυτό το κομμάτι του απέραντου σύμπαντος καλύπτει ένα τμήμα του ουρανού περίπου όσο το μέγεθος ενός κόκκου άμμου (όπως φαίνεται καθώς τον κρατάμε σε απόσταση ενός μέτρου περίπου από τα μάτια μας). 

Την ίδια μέρα δόθηκαν στη δημοσιότητα άλλες τέσσερις φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb (μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ: Κι άλλες εντυπωσιακές φωτογραφίες του τηλεσκοπίου James Webb).

Ήταν φανερό από τις 5 πρώτες φωτογραφίες που δόθηκαν στην δημοσιότητα ότι άνοιξε ένα πρωτόγνωρο παράθυρο στην εξερεύνηση του σύμπαντος.

Έκτοτε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μας παρουσιάζει νέες εντυπωσιακές ανακαλύψεις και φωτογραφίες, όπως για παράδειγμα:

●τη «μυστική» φωτογράφιση του Δία

●τον ‘αρχαιότερο γαλαξία’

O γαλαξίας της Maisie (από το όνομα της κόρης ενός από τους αστρονόμους που τον ανακάλυψαν) με μετατόπιση προς το ερυθρό z=14,3

●το πρώτο του σουπερνόβα

●τον γαλαξία Cartwheel (ρόδα κάρου)

●το πιο μακρινό άστρο στο σύμπαν

●νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του Δία

●τον πρώτο του καφέ νάνο

●το αρχαιότερο γαλαξιακό σμήνος

●ανίχνευσε για πρώτη φορά διοξείδιο του άνθρακα σε εξωπλανήτη

●φωτογράφισε τον «Γαλαξία Φάντασμα»

●μια κοσμική ταραντούλα

●το νεφέλωμα του Ωρίωνα

●τον πλανήτη Άρη

●τον πλανήτη Ποσειδώνα

●την σύγκρουση του DART με τον αστεροειδή Δίμορφο

●τους Στύλους της Δημιουργίας

●ανάλυσε την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη

●φωτογράφισε σύννεφα στον Τιτάνα

●«είδε» τον πλανήτη Ουρανό

●«είδε» την κίνηση και τη σύσταση των νεφών εξωπλανήτη

●κατέγραψε την γαλαξιακή σύγκρουση Arp 220

●βρήκε ίχνη νερού στην ατμόσφαιρα εξωπλανήτη

●φωτογράφισε γιγάντιο πίδακα υδρατμών να εκτοξεύεται από τον Εγκέλαδο

●ανίχνευσε μόριο με άνθρακα στον διαστρικό χώρο

●φωτογράφισε τον Κρόνο

●ανακάλυψε την αρχαιότερη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα

… και άλλα πολλά,
με τελευταία επετειακή εικόνα το σύμπλεγμα νεφών στην περιοχή του ρ Οφιούχου, την πλησιέστερη περιοχή σχηματισμού άστρων στη Γη:

https://physicsgg.me/2023/07/12/η-επέτειος-του-διαστημικού-τηλεσκοπί/

[Δροσος Γεωργιος]

Είδε «σκοτεινά άστρα» το τηλεσκόπιο James Webb;

Το 1968 το ροκ συγκρότημα Grateful Dead κυκλοφόρησε ένα σινγκλ με το τραγούδι «Dark star» διάρκειας 23 (!) λεπτών:

«Dark star crashes, pouring it’s light into ashes …»

 40 χρόνια μετά, μια ομάδα φυσικών παρουσίασε έναν θεωρητικό μηχανισμό δημιουργίας των πρώτων άστρων που προέκυψαν στο σύμπαν, 700 εκατομμύρια χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Δεδομένου ότι κεντρικό ρόλο στον μηχανισμό σχηματισμού αυτών των άστρων παίζει η σκοτεινή ύλη, οι ροκάδες φυσικοί της ομάδας τα ονόμασαν «Σκοτεινά Άστρα», από το ομώνυμο τραγούδι των Grateful Dead.Τα γνωστά άστρα λάμπουν στο σκοτάδι του διαστήματος εξαιτίας των πυρηνικών αντιδράσεων σύντηξης της συνηθισμένης ύλης, που απελευθερώνουν μεγάλα ποσά ενέργειας. Υπάρχει άλλος τρόπος να λάμψει ένα άστρο; Θεωρητικά υπάρχει. Με την συμμετοχή της σκοτεινής ύλης.Αν και η σκοτεινή ύλη αποτελεί περίπου το 25% του σύμπαντος, η φύση της είναι τελείως άγνωστη στους επιστήμονες. Θεωρείται πως συνίσταται από άγνωστα είδη στοιχειωδών σωματιδίων. Η μέχρι σήμερα προσπάθεια για την ανίχνευση τέτοιων σωματιδίων από τους πειραματικούς φυσικούς παραμένει άκαρπη. Μεταξύ των κορυφαίων υποψηφίων σωματιδίων σκοτεινής ύλης είναι τα θεωρητικά σωματίδια που ονομάζονται WIMPs (Weakly Interacting Massive Particles). Όταν αυτά τα σωματίδια συγκρούονται, εξαϋλώνονται, εναποθέτοντας θερμότητα σε νέφη υδρογόνου που καταρρέουν βαρυτικά, μετατρέποντάς τα σε λαμπερά άστρα. 
Έτσι σχηματίζονται τα θεωρητικά αστρονομικά αντικείμενα που ονομάζονται «σκοτεινά άστρα». Σε σχέση με τον ήλιο μας έχουν πολύ μεγαλύτερη λαμπρότητα, η οποία τροφοδοτείται από την εξαϋλωση των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Η επιβεβαίωση της ύπαρξης υπερμαζικών σκοτεινών άστρων θα άνοιγε νέες δυνατότητες μελέτης της σκοτεινής ύλης με βάση τις παρατηρούμενες ιδιότητές τους.

Αυτά τα τρία αντικείμενα (JADES-GS-z13-0, JADES-GS-z12-0 και JADES-GS-z11-0) αρχικά, τον Δεκέμβριο του 2022, αναγνωρίστηκαν ως γαλαξίες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Τώρα, μια ομάδα αστρονόμων υποθέτει πως θα μπορούσαν να είναι «σκοτεινά άστρα», θεωρητικά αντικείμενα πολύ μεγαλύτερα και λαμπρότερα από τον ήλιο μας, που τροφοδοτούνται από σωματίδια σκοτεινής ύλης που εξαϋλώνονται. Η επιβεβαίωση αυτής της υπόθεσης θα μπορούσε αποκαλύψει την φύση της σκοτεινής ύλης, ένα από τα άλυτα μέχρι σήμερα προβλήματα της φυσικής.

Μια ομάδα αστροφυσικών αναλύοντας εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, βρήκε τρία φωτεινά αντικείμενα που θα μπορούσαν είναι «σκοτεινά άστρα». Τα τρία υποψήφια σκοτεινά άστρα (JADES-GS-z13-0, JADES-GS-z12-0 και JADES-GS-z11-0), αρχικά, τον Δεκέμβριο του 2022, είχαν αναγνωριστεί ως γαλαξίες από την ερευνητική ομάδα JWST Advanced Deep Extragalactic Survey (JADES). Χρησιμοποιώντας φασματοσκοπική ανάλυση, η ομάδα JADES επιβεβαίωσε ότι τα αντικείμενα που παρατηρήθηκαν αντιστοιχούν σε κοσμολογικές περιόδους που κυμαίνονταν από περίπου 320 εκατομμύρια έως 400 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.Όταν εξετάζουμε τα δεδομένα του James Webb, υπάρχουν δύο ανταγωνιστικές δυνατότητες ως προς την ταυτοποίηση των αντικειμένων που βλέπουμε. Είτε είναι αρχέγονοι γαλαξίες που περιέχουν εκατομμύρια συνηθισμένα άστρα είτε είναι σκοτεινά άστρα. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, ένα σκοτεινό άστρο παράγει αρκετό φως για να ανταγωνιστεί έναν ολόκληρο γαλαξία συνηθισμένων άστρων!Τα σκοτεινά άστρα θα μπορούσαν θεωρητικά να μεγαλώσουν ώστε να αποκτήσουν μάζα μερικά εκατομμύρια ηλιακές μάζες και να γίνουν έως και 10 δισεκατομμύρια φορές πιο λαμπερά από τον ήλιο.Οι μελλοντικές παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb των φασματοσκοπικών ιδιοτήτων των αντικειμένων αυτών – συμπεριλαμβανομένων των αυξομειώσεων της έντασης φωτός σε ορισμένες ζώνες συχνοτήτων – θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση για το αν είναι πράγματι σκοτεινά άστρα.Η ύπαρξη των σκοτεινών άστρων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην επίλυση του κοσμολογικού προβλήματος που προέκυψε από τις πρόσφατες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb: Φαίνεται ότι υπάρχουν πάρα πολλοί μεγάλοι γαλαξίες που σχηματίστηκαν τόσο νωρίς μετά την Μεγάλη Έκρηξη, που η δομή τους δεν ταιριάζει με την ηλικία του σύμπαντος που δίνει το καθιερωμένο κοσμολογικό πρότυπο.Η ανακάλυψη ενός νέου τύπου άστρου είναι πολύ ενδιαφέρουσα από μόνη της. Αλλά η ανακάλυψη ότι το άστρο τροφοδοτείται ενεργειακά από την σκοτεινή ύλη θα ήταν κάτι μεγαλειώδες.

«Dark Star», Crosby, Stills & Nash (χωρίς τον Neil Young) – 1977

περισσότερες λεπτομέρειες:
1. https://www.space.com/nasa-james-webb-space-telescope-stars-dark-matter
2. https://news.utexas.edu/2023/07/14/james-webb-telescope-catches-glimpse-of-possible-first-ever-dark-stars/

https://physicsgg.me/2023/07/16/είδε-σκοτεινά-άστρα-το-τηλεσκόπιο-james-webb/

 

---

‹ Ποιά είναι η ηλικία του σύμπαντος;

[Δροσος Γεωργιος]

To James Webb εντόπισε την «τέλεια έκρηξη» η οποία παρήγαγε πρόσφατη πανίσχυρη έκλαμψη ακτινών γ (βίντεο)

πηγή φωτό MIT

Το διαστημικό τηλεσκόπιο βρήκε την πηγή του φαινομένου σε μια σύγκρουση άστρων νετρονίου.Οι εκρήξεις ή εκλάμψεις ακτίνων γ που η επιστημονική κοινότητα ονομάζει GRB (Gamma-Ray Burst), είναι συγκεντρώσεις συμπυκνωμένης ακτινοβολίας γ που δημιουργούνται κατά τη γέννηση άστρων νετρονίου η μαύρων τρυπών από βίαια κοσμικά φαινόμενα όπως την σύγκρουση αστέρων νετρονίων, από εκρήξεις σουπερνόβα, από άστρα που καταρρέουν και από την καταστροφή άστρων νετρονίων από μαύρες τρύπες. Οι εκρήξεις ακτίνων γ είναι εκρήξεις φωτονίων γάμμα εξαιρετικά υψηλής ενέργειας, που ακτινοβολούν εκατομμύρια φορές λαμπρότερα από τον Ήλιο.Οι εκρήξεις ακτίνων γ είναι εχθρικές στην ζωή και αν συμβεί κάποια σε κοντινή απόσταση από εμάς και η ακτινοβολία χτυπήσει τον πλανήτη μας οι επιπτώσεις αναμένεται να είναι ολέθριες για την πανίδα, την χλωρίδα και φυσικά τον άνθρωπο. Μάλιστα μια μαζική εξαφάνιση της ζωής πριν από 440 εκατ. έτη έχει συνδεθεί με την έλευση στην Γη μιας έκλαμψης ακτίνων γ.Στις 7 Μαρτίου το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi εντόπισε μια έκλαψη ακτίνων γ που έλαβε την κωδική ονομασία GRB 230307A και ήταν η δεύτερη ισχυρότερη έκλαμψη ακτίνων γ που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Radboud στην Ολλανδία χρησιμοποίησαν το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε η ανθρωπότητα, το James Webb, και κατάφεραν να εντοπίσουν την πηγή αυτής της έκλαμψης.Πρόκειται για μια έκρηξη κιλονόβα που οι ειδικοί χαρακτηρίζουν ως την «τέλεια έκρηξη» και ένα από τα πιο βίαια, εντυπωσιακά και ταυτόχρονα μυστηριώδη φαινόμενα στο Σύμπαν. Το φαινόμενο αφορά τη σύγκρουση δύο άστρων νετρονίων που παράγει μια έκρηξη με μορφή τέλειας σφαίρας. Τα άστρα νετρονίων (πάλσαρ) είναι άκρως συμπυκνωμένα άστρα αποτελούμενα κυρίως από νετρόνια και συνήθως έχουν διάμετρο μόνο 20 χιλιομέτρων όμως έχουν βάρος σχεδόν διπλάσιο του Ήλιου.

Ένα κουταλάκι ύλης από άστρο νετρονίων ζυγίζει περίπου όσο το όρος Έβερεστ. Όταν δύο άστρα νετρονίων συγκρούονται συμβαίνει το εκρηκτικό φαινόμενο της κιλονόβα καθώς ενώνονται αρχικά σε ένα ενιαίο τεράστιο άστρο νετρονίων το οποίο μετά καταρρέει και μετατρέπεται σε μαύρη τρύπα. Οι κιλονόβα είχαν προβλεφθεί θεωρητικά από το 1974 αλλά για πρώτη φορά παρατηρήθηκαν το 2013.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1494864/to-james-webb-entopise-tin-teleia-ekrixi-i-opoia-parigage-prosfati-panischyri-eklampsi-aktinon-g-vinteo/

Το επεξεργάστηκε Ιούλιος 20, 2023 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb ίσως εντόπισε τα μυστηριώδη άστρα σκοτεινής ύλης (βίντεο)

Πρόκειται για άστρα που σχηματίστηκαν λίγο μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.Μια ακόμη εντυπωσιακή από κάθε άποψη ανακάλυψη έκανε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Το ισχυρότερο και πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος εντόπισε στις εσχατιές του Σύμπαντος κάποια υπέρλαμπρα κοσμικά σώματα τα οποία είναι πιθανό να είναι τα αποκαλούμενα «σκοτεινά άστρα». Πρόκειται για ένα τύπο άστρων που πιστεύεται ότι ανήκουν στην πρώτη γενιά άστρων του Σύμπαντος που έκαναν την εμφάνιση τους λίγες εκατοντάδες εκατ. έτη μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το 25% της ύλης του Σύμπαντος αποτελείται από μια μυστηριώδη ύλη τα σωματίδια της οποίας δεν έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα από τους επιστήμονες χωρίς να γνωρίζουμε οτιδήποτε για αυτά οδηγώντας την επιστημονική κοινότητα να δώσει σε αυτή την ύλη τον χαρακτηρισμό «σκοτεινή». Σύμφωνα με τους ειδικούς είναι πολύ πιθανό η σκοτεινή ύλη που αφθονούσε στο πρώιμο Σύμπαν να αποτέλεσε δομικό υλικό του σχηματισμού των πρώτων άστρων του Σύμπαντος και μπορεί η ύλη να ονομάζεται σκοτεινή αλλά οι επιστήμονες λένε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι τα άστρα που την περιέχουν είναι και αυτά σκοτεινά, το αντίθετο, τα άστρα αυτά είναι πολύ πιο φωτεινά από τον Ήλιο.Οι επιστήμονες ανέμεναν με ανυπομονησία τη λειτουργία του James Webb αφού αν υπήρχε κάποιο όργανο που θα μπορούσε να ανιχνεύσει την παρουσία αυτών των άστρων αυτό θα ήταν το James Webb το οποίο μπορεί να εξερευνά με πρωτοφανή λεπτομέρεια κάθε περιοχή και γωνιά του Σύμπαντος ακόμη και τις πιο απομακρυσμένες, εκείνες που δημιουργήθηκαν αμέσως μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.Το James Webb πιστοποιώντας τις δυνατότητες του από την πρώτη κιόλας στιγμή της λειτουργίας του καταγράφει εικόνες από τα μεγαλύτερα βάθη του Σύμπαντος αποκαλύπτοντας γαλαξίες και κοσμικές δομές η ύπαρξη και τα χαρακτηριστικά των οποίων έχουν ήδη προκαλέσει ανατροπές στις κοσμολογικές σταθερές που υπήρχαν μέχρι σήμερα και δημιουργούν νέα δεδομένα για τον τρόπο που εξελίχθηκε το Σύμπαν.Με δημοσίευση 

https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2305762120

της στην επιθεώρηση «PNAS» ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τέξας παρουσιάζουν την ανακάλυψη από το James Webb εξαιρετικά φωτεινών αντικειμένων τα οποία σύμφωνα με τις πρώτες αναλύσεις των δεδομένων δείχνουν ότι δημιουργήθηκαν μόλις 320-400 εκατ. έτη μετά την Μεγάλη Έκρηξη.

Πρόκειται για τρία αντικείμενα που έλαβαν τις κωδικές ονομασίες JADES-GS-z13-0, JADES-GS-z12-0 και JADES-GS-z11-0. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα αυτά τα τρία αντικείμενα είναι είτε κάποιοι αρχέγονοι γαλαξίες που αποτελούνται από πολλά εκατομμύρια άστρα για αυτό και είναι τόσο φωτεινοί είτε είναι σκοτεινά άστρα. Οι αναλύσεις θα συνεχιστούν για να εξακριβωθεί η ταυτότητα αυτών των τριών αντικειμένων με τις πιθανότητες να πρόκειται για σκοτεινά άστρα να είναι πολύ αυξημένες. Όμως και στην περίπτωση που πρόκειται για γαλαξίες η ανακάλυψη είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική αφού τα ισχύοντα κοσμολογικά μοντέλα δείχνουν ότι τόσο σύντομα μετά την Μεγάλη Έκρηξη, τα πρώτα περίπου 500-600 εκατ. έτη, οι συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί δεν επέτρεπαν τον σχηματισμό γαλαξιών και πολύ περισσότερο γαλαξιών με τόσο μεγάλο αριθμό άστρων.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1495734/to-james-webb-isos-entopise-ta-mystiriodi-astra-skoteinis-ylis-vinteo/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Το τηλεσκόπιο James Webb ανίχνευσε νερό σε νεογέννητο πλανητικό σύστημα.

Καλλιτεχνική απεικόνιση πρωτοπλανητικού δίσκου του συστήματος PDS 70. Οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb εντόπισαν νερό στον εσωτερικό δίσκο, όπου σχηματίζονται συνήθως πλανήτες, όπως η Γη. Δύο γιγάντιοι πλανήτες αερίου, καθώς αναπτύσσονταν, δημιούργησαν ένα μεγάλο κενό στον δίσκο από αέριο και σκόνη.

Σε απόσταση περίπου 370 ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται το νεαρό άστρο PDS 70. Στο δίσκο κοσμικής ύλης που υπάρχει γύρω από το άστρο σχηματίζονται πλανήτες και μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί δύο πλανήτες, οι PDS 70b και PDS 70c, που είναι γίγαντες αερίου σαν τον Δία.
Το σύστημα αυτό αποτελεί στόχο των αστρονόμων και πριν από λίγες μέρες ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε ότι ένας από τους δύο πλανήτες είναι ο πρώτος από τους περισσότερους πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες που γνωρίζουμε ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των Τρωικών πλανητών.Στην αστρονομία ο όρος τρωικός αναφέρεται σε  διαστημικά σώματα (πλανητοειδείς, αστεροειδείς, φυσικοί δορυφόροι κ.α) που κινούνται στην ίδια τροχιά με μεγαλύτερου μεγέθους διαστημικά σώματα χωρίς να  τίθεται ζήτημα σύγκρουσης με αυτά. Στο ηλιακό μας σύστημα έχουν εντοπιστεί διαστημικοί βράχοι κυρίως στις περιοχές κοντά στο Δία που ανήκουν στην κατηγορία των Τρωικών. Οι αστρονόμοι είχαν διατυπώσει την άποψη ότι πρέπει να υπάρχουν και Τρωϊκοί πλανήτες αλλά μέχρι την ανακοίνωση της ερευνητικής ομάδας για το σύστημα PDS 70 δεν υπήρχε κανένα ίχνος της ύπαρξης τους (διαβάστε σχετικά: Ο πρώτος τρωικός εξωπλανήτης)Όπως φαίνεται το σύστημα αυτό είναι πράγματι εξαιρετικά ενδιαφέρον και γεμάτο εκπλήξεις αφού διεθνής ερευνητική ομάδα με δημοσίευση

https://www.nature.com/articles/s41586-023-06317-9

 της στην επιθεώρηση «Nature» παρουσιάζει την ανακάλυψη υδρατμών στο σύστημα PDS 70. Η ανακάλυψη που έγινε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb είναι πολύ σημαντική γιατί είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι μπορεί ένας πλανήτης να έχει από τα… γεννοφάσκια του νερό γεγονός που στην περίπτωση των βραχωδών πλανητών, όπως η Γη, αυξάνει τις πιθανότητες δημιουργίας φιλικών στη ζωή συνθηκών.Όσον αφορά τον πλανήτη μας η επιστημονική κοινότητα είναι χωρισμένη σε εκείνους που θεωρούν ότι το νερό έφθασε στη Γη με διαστημικά σώματα (αστεροειδείς, κομήτες) που έπεφταν σε αυτή ασταμάτητα μετά την γέννηση της και σε εκείνους που θεωρούν πιθανή τη γήινη καταγωγή του νερού στον πλανήτη μας, ό,τι δηλαδή το νερό δημιουργήθηκε από εσωτερικές γεωλογικές διεργασίες της Γης. Τη θεωρία της διαστημικής προέλευσης του νερού στη Γη την ασπάζεται πάντως η μεγάλη πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας.«Το PDS 70 είναι ένα αστέρι παρόμοιο με τον Ήλιο  απλώς νεότερο και πιο δροσερό. Παρατηρώντας το, μπορούμε να εντοπίσουμε πώς σχηματίστηκαν οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα και ποια ήταν η χημική τους σύσταση πριν σχηματιστούν πλήρως» δήλωσε η Τζούλια Περότι, αστροφυσικός στο Ινστιτούτο Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

https://physicsgg.me/2023/07/25/το-τηλεσκόπιο-james-webb-ανίχνευσε-το-νερό-σε-ν/

[Δροσος Γεωργιος]

Ζουμ του James Webb σε ζευγάρι νεογέννητων άστρων (βίντεο

Τα δύο άστρα βρίσκονται μέσα στην πολύχρωμη κοσμική δομή που έχει σχηματιστεί από τη δραστηριότητα τους. πηγή φωτό (NASA, ESA, CSA. Image Processing: Joseph DePasquale (STScI))

Εντυπωσιακές και λεπτομερείς εικόνες αστρογέννεσης κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο.Μια ακόμη εκπληκτική σκηνή από το Σύμπαν κατέγραψε με τα προηγμένα του όργανα και συστήματα το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb .Το τηλεσκόπιο έστρεψε το βλέμμα του σε ένα ζευγάρι νεογέννητων άστρων που είναι γνωστά ως γνωστά ως Herbig-Haro 46/47 καταγράφοντας εικόνες υψηλής ανάλυσης κοντά στο υπέρυθρο του φάσματος. Οι εικόνες αποκαλύπτουν λεπτομέρειες τόσο των άστρων όσο και του κοσμικού περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονται, λεπτομέρειες που θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τους μηχανισμούς γέννησης και εξέλιξης των άστρων.Τα δύο άστρα που βρίσκονται σε απόσταση 1,470 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό των Ιστίων βρίσκονται μέσα στην πορτοκαλολευκής απόχρωσης περιοχή του δίσκου αερίου και σκόνης που έχει σχηματιστεί γύρω από αυτά και τροφοδοτεί την ανάπτυξή τους καθώς συνεχίζουν να αποκτούν μάζα. Ο δίσκος δεν είναι ορατός, αλλά η σκιά του φαίνεται στις δύο σκοτεινές, κωνικές περιοχές που περιβάλλουν τα δύο άστρα.Στην εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA διακρίνονται τα δύο άστρα που βρίσκονται σχεδόν στο μέσο μιας κοσμικής δομής με δύο λοβούς. Μεγάλο μέρος αυτής της ύλης εκτοξεύτηκε από αυτά τα άστρα καθώς «καταπίνουν» και στη συνέχεια εκτοξεύουν το αέριο και τη σκόνη που τα περιβάλλει σε μια διεργασία που διαρκεί χιλιάδες έτη.

Όταν η ύλη από τις πιο πρόσφατες εκτοξεύσεις πηγαίνει και συναντά την ύλη που ήδη υπάρχει εκεί αλλάζει το σχήμα αυτών των λοβών. Αυτή η δραστηριότητα μοιάζει με ένα μεγάλο σιντριβάνι που ανάβει και σβήνει με γρήγορο αλλά και ταυτόχρονα ακανόνιστο ρυθμό. Κάποιες εκτοξεύσεις στέλνουν περισσότερη ύλη και άλλες φορές η ύλη εκτοξεύεται με μεγαλύτερες ταχύτητες. Αυτό σχετίζεται με το πόση ύλη έπεσε στα άστρα σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Οι πιο πρόσφατες εκτοξεύσεις των δύο άστρων εμφανίζονται στην εικόνα με μπλε χρώμα και μοιάζουν με νήμα.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1498591/zoym-toy-james-webb-se-zeygari-neogenniton-astron-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο γαλαξίας NGC 6822

…. με τα μάτια του διαστημικου τηλεσκοπίου James Webb

Ο ακανόνιστος γαλαξίας NGC 6822, με τα μάτια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb της NASA/ESA/CSA.

Στον πιο κοντινό γαλαξιακό μας γείτονα εστίασε τα όργανά του το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb με σκοπό να μελετήσει την περιεκτικότητά του σε μεταλλικά στοιχεία. Πρόκειται για το γαλαξία NGC 6822, σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίου ετών φωτός από το δικό μας Γαλαξία, ο πρώτος που χαρτογραφήθηκε πέρα από το γαλαξιακό σύστημα που ανήκει ο Ήλιος μας.Παρατηρήσεις του NGC 6822 πραγματοποίησε η εγγύς υπέρυθρη κάμερα NIRCam και το εργαλείο μεσαίου υπέρυθρου MIRI, που ανιχνεύουν διαφορετικές περιοχές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Η NIRCam είναι κατάλληλη για την παρατήρηση πυκνοκατοικημένων σε άστρα περιοχών, ενώ το MIRI είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε περιοχές πλούσιες σε αέρια.Από τις μέχρι τώρα έρευνες γνωρίζουμε ότι ο NGC 6822 έχει πολύ χαμηλή μεταλλικότητα, δηλαδή περιέχει χαμηλά επίπεδα στοιχείων βαρύτερα από το υδρογόνο και το ήλιο. Η μεταλλικότητα είναι μια έννοια πολύ σημαντική στην αστρονομία, γιατί τα άστρα κατά τη διάρκεια της ζωής τους παράγουν σε μεγάλο βαθμό και άλλα στοιχεία πέραν του υδρογόνου και του ηλίου, ενώ την εποχή του πρωτόγονου Σύμπαντος όλα είχαν μια πολύ χαμηλή μεταλλικότητα.Τα ουράνια σώματα που παρατηρούνται με χαμηλή μεταλλικότητα σήμερα παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί μπορούν να δώσουν πιθανώς εξηγήσεις για τον τρόπο εξέλιξης των άστρων και για τον κύκλο ζωής της διαστρικής σκόνης στο πρωτόγονο Σύμπαν.Το ιστορικό της μελέτης του γαλαξία NGC 6822 παρουσιάζει από μόνο του ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1884, όμως με τα όργανα της εποχής είχε ταξινομηθεί λανθασμένα ως ένα «εξαιρετικά ασθενές νεφέλωμα». Το 1925 όταν ο διάσημος αστρονόμος Edwin Hubble (που ανακάλυψε την διαστολή του σύμπαντος), αφού μελέτησε ενδελεχώς τον NGC 6822, δημοσίευσε το άρθρο με τίτλο ‘NGC 6822, a remote stellar system‘,

https://adsabs.harvard.edu/full/1925ApJ....62..409H

όπου επιβεβαίωνε για πρώτη φορά το γεγονός ότι υπάρχουν αστρονομικά αντικείμενα που βρίσκονταν πέρα από τον Γαλαξία μας. Η μελέτη αυτού του γαλαξία συνεχίστηκε κυρίως από την Susan Kayser – την πρώτη γυναίκα που έλαβε διδακτορικό στην αστρονομία από το Caltech. Η διατριβή της που ολοκληρώθηκλε το 1966, ήταν η λεπτομερέστερη μελέτη αυτού του γαλαξία έως την δεκαετία του 2000. Τώρα, η μελέτη αυτού του γειτονικού μας γαλαξία θα συνεχιστεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.

https://physicsgg.me/2023/08/02/οι-πρώτες-εικόνες-του-ευκλείδη-από-τ/

[Δροσος Γεωργιος]

To James Webb εντόπισε έναν από τους πρώτους γαλαξίες του Σύμπαντος (βίντεο)

Πρόκειται για ένα γαλαξία ηλικίας περίπου 13,4 δισ. ετών.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα που χρησιμοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αναφέρουν ότι μια μακρινή «μουτζούρα» φωτός είναι ένας από τους πρώτους γνωστούς γαλαξίες στο Σύμπαν. Ο γαλαξίας ονομάστηκε «Γαλαξίας της Maisie» παίρνοντας το όνομα της κόρης του επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Στίβεν Φινκλεστέιν η οποία γεννήθηκε την μέρα που ανακαλύφθηκε αυτός ο γαλαξίας τον Αύγουστο του 2022.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι ο γαλαξίας άρχισε να εκπέμπει φως περίπου 390 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες κοσμικό φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν. Σύμφωνα με τις τελευταίες αναθεωρημένες σε σχέση με το παρελθόν εκτιμήσεις των επιστημόνων η Μεγάλη Έκρηξη συνέβη πριν από περίπου 13,8 δισ. έτη. Αν η χρονολόγηση των ερευνητών για τον γαλαξία Maisie επιβεβαιωθεί τον τοποθετεί μεταξύ των τεσσάρων αρχαιότερων γαλαξιών που γνωρίζουμε στο Σύμπαν.«Το συναρπαστικό με τον γαλαξία Maisie είναι ότι ήταν ένας από τους πρώτους πολύ μακρινούς γαλαξίες που εντοπίστηκαν από το James Webb και είναι ο πρώτος που επιβεβαιώθηκε ότι είναι πράγματι πανάρχαιος φασματοσκοπικά» αναφέρει ο Φινκελστέιν καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν.

Το James Webb έχει εντοπίσει μέχρι στιγμής τέσσερις γαλαξίες οι οποίοι όπως δείχνουν τα στοιχεία που τους συνοδεύουν σχηματίστηκαν μόλις 300-500 εκατ. έτη μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Οι ανακαλύψεις αυτών των γαλαξιών στην ουσία ξαναγράφουν την ιστορία του Σύμπαντος πονοκεφαλιάζοντας σε πρώτο επίπεδο τους επιστήμονες αλλά ανοίγουν ταυτόχρονα και νέους πολύ ενδιαφέροντες επιστημονικούς δρόμους για την κατανόηση της ύπαρξης και εξέλιξης του Σύμπαντος.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1504526/to-james-webb-entopise-enan-apo-toys-protoys-galaxies-toy-sympantos-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανιχνεύθηκε διοξείδιο του άνθρακα σε δορυφόρο του Δία.

… από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Weeb

H επιφάνεια του δορυφόρου του Δία, Ευρώπη, όπως την κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Το Webb εντόπισε διοξείδιο του άνθρακα στην παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης, το οποίο πιθανότατα προέρχεται από τον υπόγειο ωκεανό του δορυφόρου.

Το διοξείδιο του άνθρακα που ανιχνεύθηκε σε έναν από τους δορυφόρους του Δία, την Ευρώπη, προέρχεται από έναν ωκεανό, κρυμμένο κάτω από ένα παχύ στρώμα πάγου, σύμφωνα με τα δεδομένα που συνέλεξε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και ενισχύουν τις ελπίδες ότι αυτό το νερό θα μπορούσε να υποστηρίξει τη ζωή.Οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι ένας τεράστιος ωκεανός αλμυρού νερού βρίσκεται σε βάθος πολλών δεκάδων χιλιομέτρων κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης.Το γεγονός αυτό την καθιστά ιδανική υποψήφια για να φιλοξενεί εξωγήινη ζωή, σε κάποια μορφή.Είναι ωστόσο δύσκολο να καθοριστεί εάν αυτός ο κρυμμένος ωκεανός περιέχει εκείνα τα χημικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για να εμφανιστεί η ζωή. Διοξείδιο του άνθρακα (CO₂), που, μαζί με το νερό, είναι ένα από τα θεμελιώδη δομικά στοιχεία αυτής της διαδικασίας, είχε ήδη εντοπιστεί στην επιφάνεια της Ευρώπης, όμως δεν είχε προσδιοριστεί η προέλευσή του.

Στην πρώτη εικόνα απεικονίζεται η επιφάνεια της Ευρώπης από την NIRCam (Near Infrared Camera) του James Webb. Στις επόμενες εικόνες, τα λευκά εικονοστοιχεία αντιστοιχούν στο διοξείδιο του άνθρακα.

Για να λύσουν το μυστήριο, δύο ομάδες Αμερικανών ερευνητών χρησιμοποίησαν δεδομένα που συλλέχθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Κατάφεραν έτσι να χαρτογραφήσουν την επιφάνεια της Ευρώπης, σύμφωνα με δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Science.Η μεγαλύτερη ποσότητα CO₂ βρέθηκε σε μια ζώνη πλάτους 1.800 χιλιομέτρων, την αποκαλούμενη Τάγκα Ρέτζιο. Η ζώνη αυτή καλύπτεται από «χαοτικό έδαφος», με ράχες και ρήγματα.Δεν είναι σαφές πώς δημιουργήθηκε αυτή η «δαντελωτή» επιφάνεια.Ενδέχεται το σχετικά ζεστό νερό του υπόγειου ωκεανού να ανεβαίνει, λιώνοντας τον πάγο, ο οποίος με το πέρασμα του χρόνου ξαναπαγώνει δημιουργώντας υψώματα.

Σαν επιτραπέζιο αλάτι

Στην πρώτη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από το τηλεσκόπιο James Webb για να καθοριστεί αν το CO₂ θα μπορούσε να προέρχεται από άλλη πηγή, για παράδειγμα, από έναν μετεωρίτη. Συμπέρασμα: το διοξείδιο του άνθρακα «προέρχεται από το εσωτερικό, πιθανότατα από τον κρυμμένο ωκεανό του φεγγαριού», εξήγησε η Σαμάνθα Τράμπο, πλανητολόγος στο αμερικανικό πανεπιστήμιο του Κορνέλ και επικεφαλής της μελέτης.Στη ζώνη Τάγκα Ρέτζιο οι επιστήμονες εντόπισαν επίσης ένα στοιχείο αντίστοιχο του επιτραπέζιου αλατιού. Λόγω αυτού, η περιοχή είναι πιο κίτρινη από τις άλλες, λευκές εκτάσεις της Ευρώπης. Το στοιχείο αυτό μπορεί επίσης να έχει αναδυθεί από τον ωκεανό.«Πλέον, έχουμε CO₂ και αλάτι: αρχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα για την εσωτερική χημεία» της Ευρώπης, είπε η Τράμπο.Με βάση τα ίδια δεδομένα του James Webb, η δεύτερη μελέτη συμπεραίνει επίσης ότι το διοξείδιο του άνθρακα προέρχεται από το εσωτερικό της Ευρώπης.Η Ευρώπη, το ένα από τα τρία παγωμένα φεγγάρια του Δία, είναι ο στόχος δύο σημαντικών διαστημικών αποστολών που ελπίζουν ότι θα λύσουν το μυστήριο του ωκεανού της.Το διαστημικό σκάφος Juice της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA εκτοξεύτηκε τον περασμένο Απρίλιο ενώ εκείνο της Nasa, το Europa Clipper, θα εκτοξευθεί τον Οκτώβριο του 2024.Θα χρειαστούν οκτώ χρόνια για να φτάσουν στον Δία και τους μεγάλους δορυφόρους του, την Ιώ, την Ευρώπη, τον Γανυμήδη και την Καλλιστώ, που ανακαλύφθηκαν από τον Γαλιλαίο το 1610.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ – https://www.skai.gr/news/technology/to-diokseidio-anthraka-stin-epifaneia-tis-eyropis-proerxetai-apo-ypogeio-okeano – https://www.nasa.gov/feature/goddard/2023/nasa-s-webb-finds-carbon-source-on-surface-of-jupiter-s-moon-europa

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb εντοπίζει πάρα πολλούς γαλαξίες που «δεν θα έπρεπε να υπάρχουν»

Οι γαλαξίες όπως ο Γαλαξίας μας ήταν πολύ πιο συνηθισμένοι στο αρχέγονο σύμπαν σε σχέση με ότι πιστεύαμε παλαιότερα.

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη που έκανε χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Εντοπίστηκαν περίπου χίλιοι σπειροειδείς γαλαξίες παρόμοιοι με το δικό μας γαλαξία η ηλικία των οποίων ξεπερνά τα δέκα δισ. έτη. Η ανακάλυψη προκαλεί προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα αφού σύμφωνα με τα κοσμολογικά μοντέλα εκείνη την χρονική περίοδο που το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη σε νεαρή ηλικία υπήρχε σχετικά μικρός αριθμός γαλαξιών και συνέβαιναν συνεχώς βίαιες γαλαξιακές συγκρούσεις γεγονός που δεν επέτρεπε την ύπαρξη των μεγάλων σπειροειδών γαλαξιών όπως ο δικός μας τους οποίους οι ειδικοί χαρακτηρίζουν «ευαίσθητους» και «εύθραυστους»  και άρα δεν θα μπορούσαν να έχουν παρουσία πόσο μάλλον μαζική στο βίαιο γαλαξιακό περιβάλλον εκείνης της περιόδου.Όπως φαίνεται οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν το δικό μας ήταν δέκα φορές πιο συνηθισμένοι στο πρώιμο Σύμπαν από ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι δημιουργώντας από τη μια πλευρά ένα μυστήριο που καλούνται οι επιστήμονες να λύσουν ενώ από την άλλη μπορεί να πέσει νέο φως στο πώς οι μεγάλοι γαλαξίες και μαζί τους η δυνατότητα για ζωή έκαναν την εμφάνιση της για πρώτη φορά στο Σύμπαν.«Για περισσότερα από 30 χρόνια πιστευόταν ότι αυτοί μεγάλοι σπειροειδείς γαλαξίες ήταν σπάνιοι στο πρώιμο Σύμπαν λόγω των βίαιων γαλαξιακών συγκρούσεων. Το γεγονός ότι το James Webb βρίσκει τόσο πολλούς τέτοιου είδους γαλαξίες είναι μια ακόμη απόδειξη της ικανότητας του τηλεσκοπίου που αποκαλύπτει ότι οι γαλαξίες άρχισαν να σχηματίζουν δομές όπως οι σπείρες πολύ νωρίτερα από όσο πιστευόταν μέχρι τώρα» λέει ο Λεονάρντο Φερέιρα, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Βικτώριας στον Καναδά, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518281/ekatontades-galaxies-idioys-me-to-diko-mas-poy-den-eprepe-omos-na-yparchoyn-entopise-sto-nearo-sympan-to-james-webb/ – https://www.livescience.com/space/astronomy/james-webb-telescope-spots-thousands-of-milky-way-lookalikes-that-shouldnt-exist-swarming-across-the-early-universe

 

[Δροσος Γεωργιος]

Οι πανάρχαιοι γαλαξίες που ανακάλυψε πρόσφατα το James Webb είναι υπέρλαμπροι αλλά… άδειοι από άστρα.

Νεά μελέτη ανατρέπει τα δεδομένα δύο σημαντικών ανακαλύψεων που έκανε το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο.Πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα δύο διαφορετικών ερευνών που έγιναν με το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb το οποίο εντόπισε εκατοντάδες αρχέγονους γαλαξίες που σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις ήταν γαλαξίες μεγάλου μεγέθους και διέθεταν τεράστιο αριθμό άστρων. Το γεγονός αυτό προκάλεσε έκπληξη δεδομένου ότι η ηλικία αυτών των γαλαξιών τοποθετήθηκε περίπου 500-600 εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.Σύμφωνα με τη κρατούσα κοσμολογική θεωρία εκείνη την χρονική περίοδο οι συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν ήταν τέτοιες που θεωρητικά επέτρεπαν μεν τον σχηματισμό γαλαξιών αλλά με πολύ μικρό αριθμό και απλοικών άστρων άρα αυτοί οι γαλαξίες εκτός των άλλων είχαν πολύ μικρή ως μηδαμινή φωτεινότητα.Όμως οι γαλαξίες που εντόπισε το James Webb ήταν ιδιαίτερα λαμπεροί γεγονός που οδήγησε τις ερευνητικές ομάδες αλλά και τους ειδικούς να θεωρήσουν ότι ο λαμπρός φωτισμός των γαλαξιών οφείλεται σε μαζική παρουσία άστρων γεγονός όμως που πονοκεφαλιάζει την επιστημονική κοινότητα για το πώς συνέβη κάτι τέτοιο στις δεδομένες κοσμικές συνθήκες εκείνης της περιόδου. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Northwestern στις ΗΠΑ επιχειρεί να λύσουν αυτό το μυστήριο.Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα αυτοί αρχέγονοι οι λαμπεροί γαλαξίες που εντόπισε το James Webb ακολουθούσαν τους κανόνες του κοσμικού περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκονταν δηλαδή είχαν λίγα άστρα. Αυτό που συνέβη σύμφωνα με τους ερευνητές ήταν ότι στους γαλαξίες αυτούς τα άστρα για μια σειρά από αιτίες δεν ακολούθησαν την συμβατική διαδικασία της γέννησης τους η οποία ακολουθεί συγκεκριμένα στάδια.Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα άστρα σε αυτούς τους γαλαξίες γεννήθηκαν ξαφνικά με ένα κοσμικό… τοκετό που παρήγαγε έντονο φως και έτσι μπορεί οι γαλαξίες να είχαν μικρό αριθμό άστρων όπως έπρεπε αλλά απλά αυτά φωτοβολούσαν έντονα καθώς γεννιόντουσαν ξεγελώντας τους επιστήμονες για το μέγεθος του κάθε γαλαξία.Όπως είναι ευνόητο αναμένονται νέες μελέτες για αυτούς τους γαλαξίες ώστε να δοθούν οριστικές απαντήσεις στο τι συμβαίνει με αυτούς αφού αν ισχύει το αρχικό σενάριο των γαλαξιών με μεγάλο αριθμό άστρων αλλάζει άρδην η θεώρηση που υπάρχει μέχρι σήμερα για την εξέλιξη του Σύμπαντος μετά την Μεγάλη Εκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1520866/oi-panarchaioi-galaxies-poy-anakalypse-prosfata-to-james-webb-einai-yperlamproi-alla-adeioi-apo-astra/

[Δροσος Γεωργιος]

To James Webb ανακάλυψε στοιχεία για τη γέννηση της Γης.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του James Webb και του πλανητικού συστήματος TRAPPIST

Το διαστημικό τηλεσκόπιο μελέτησε δίσκους ύλης που γεννιούνται πλανήτες.Γύρω από νεογέννητα άστρα σχηματίζονται δίσκοι ύλης (σκόνη, αέρια) η αλληλεπίδραση των οποίων τόσο μεταξύ τους όσο και με το κοσμικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται οδηγούν στον σχηματισμό πλανητών. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε και κατέγραψε σειρά δεδομένων από τέτοιους δίσκους ύλης φωτίζοντας τις διεργασίες που οδηγούν στη γέννηση πλανητών.Το πανίσχυρο τηλεσκόπιο εντόπισε και παρατήρησε  δύο συμπαγείς δίσκους αερίου και σκόνης που περιβάλλουν νεαρά αστέρια ηλικίας μόλις 2 εκατομμυρίων έως 3 εκατομμυρίων. Οι δίσκοι βρίσκονται  στο μοριακό νέφος του Ταύρου μια περιοχή αστρογένεσης του γαλαξία μας σε απόσταση 430 ετών φωτός από τη Γη.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι πλανήτες σχηματίζονται μέσω μιας διαδικασίας που ξεκινά με αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «προσαύξηση βότσαλου». Αυτό περιλαμβάνει μικρά κομμάτια πυριτικού πετρώματος, που κυμαίνονται σε μέγεθος από λίγα εκατοστά έως περίπου ένα μέτρο τα οποία είναι επικαλυμμένα με πάγο.Θεωρείται ότι ξεκινούν τη ζωή τους στις εξωτερικές περιοχές ενός δίσκου όπου οι επικρατούν παγωμένες συνθήκες και συνήθως είναι οι περιοχές συγκέντρωσης των κομητών ενός αστρικού συστήματος. Τα μικρά πετρώματα αρχίζουν σταδιακά να βιώνουν την φαινόμενο της τριβής με το αέριο που υπάρχει στο δίσκο. Αυτή η τριβή πιθανώς στερεί από τα βότσαλα την τροχιακή τους ενέργεια και τα αναγκάζει να μεταναστεύσουν στις εσωτερικές περιοχές του δίσκου.Καθώς συγκεντρώνονται στο εσωτερικό του δίσκου τα βότσαλα πιστεύεται ότι αρχίζουν να προσκρούουν το ένα στο άλλο και να κολλούν μεταξύ τους σιγά-σιγά δημιουργώντας όλο και μεγαλύτερα αντικείμενα μέχρι να γίνουν πρωτοπλανήτες. Στη συνέχεια η πολύ ισχυρότερη βαρύτητα αυτών των πρωτοπλανήτων τους επιτρέπει να απορροφούν βότσαλα με ακόμη πιο γρήγορους ρυθμούς επιταχύνοντας την ανάπτυξή τους.

Η ανακάλυψη

Το James Webb εντόπισε στους δύο δίσκους υδρατμούς η παρουσία των οποίων αποτελεί απόδειξη αυτής της διαδικασίας επειδή αυτοί οι υδρατμοί δεν μπορεί παρά να προέρχονται βότσαλα που έρχονταν σε παγωμένη κατάσταση από τις εξωτερικές περιοχές του δίσκου προς τις θερμότερες εσωτερικές περιοχές.Καθώς τα παγωμένα βότσαλα παρασύρονται προς τα μέσα, πιστεύεται ότι περνούν ένα όριο που ονομάζεται «γραμμή του χιονιού». Στο ηλιακό μας σύστημα, η γραμμή του χιονιού ήταν ακριβώς μέσα στην τρέχουσα τροχιά του Δία όταν σχηματίζονταν οι πλανήτες. Μέσα σε αυτό το όριο, η θερμοκρασία μέσα στο δίσκο πιστεύεται ότι είναι πολύ μεγάλη για να υπάρχει το νερό ως πάγος. Η παγωμένη επικάλυψη στα βότσαλα θα εξατμιζόταν έτσι, οδηγώντας σε έγχυση υδρατμών κρύου νερού στο εσωτερικό μέρος του δίσκου.«Το James Webb αποκάλυψε επιτέλους τη σύνδεση μεταξύ των υδρατμών στον εσωτερικό δίσκο και της μετατόπισης των παγωμένων βότσαλων από τον εξωτερικό δίσκο» αναφέρει η Άντρεα Μπανζάτι από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Τέξας επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».Οι ερευνητές για να συγκρίνουν τα ευρήματα στους δύο συμπαγείς δίσκους πραγματοποίησαν παρατηρήσεις με το James Webb και σε δύο μεγαλύτερης έκτασης και λιγότερο συμπαγείς δίσκους ύλης νεογέννητων άστρων στο μοριακό νέφος του ταύρου όπου οι συνθήκες εκεί δεν ευνοούν τη μαζική μετακίνηση πετρωμάτων από τις εξωτερικές περιοχές στις εσωτερικές. Η παρουσία υδρατμών εντοπίστηκε μόνο στους συμπαγείς δίσκους.Ωστόσο, υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα. Για παράδειγμα, οι δύο εκτεταμένοι δίσκοι, που ανήκουν σε συστήματα που ονομάζονται CI Tau και IQ Tau, φαίνεται από προηγούμενες παρατηρήσεις σε αυτούς να έχουν αποκτήσει δακτυλίους η ύπαρξη των οποίων αποτελεί αντικείμενο διερεύνησης από τους αστρονόμους.Μια θεωρία είναι ότι όταν τα μεταναστευτικά βότσαλα συναντούν μια περιοχή υψηλότερης πίεσης η μετατόπισή τους προς τα μέσα επιβραδύνεται. Αυτή η επιβράδυνση πιστεύεται ότι περιέχει τα βότσαλα μέσα σε αυτά τα είδη παγίδων πίεσης υποχρεώνοντας τα να… μεταμορφωθούν σε δακτυλίους. Ωστόσο, το πώς αυτοί οι δακτύλιοι επηρεάζουν τον σχηματισμό των πλανητών από τη συσσώρευση βότσαλων μέσα τους είναι ασαφές. Είναι επίσης ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι δύο συμπαγείς δίσκοι, που ονομάζονται GK Tau και HP Tau, δεν παρουσιάζουν στοιχεία δομών που μοιάζουν με δακτύλιο.

Τα ερωτήματα

Ένα άλλο ανοιχτό ερώτημα αφορά αρχικά τη διαδικασία της προσαύξησης. Ποιες συνθήκες απαιτούνται για να κολλήσουν τα βότσαλα μεταξύ τους όταν συγκρούονται και να συσσωρεύονται σε μεγαλύτερα αντικείμενα χωρίς να σπάσουν; Οι παρατηρήσεις του James Webb που υποστηρίζουν την εσωτερική μετανάστευση των βότσαλων υποδηλώνουν ότι υπάρχουν απαντήσεις σε αυτά τα αινίγματα, αλλά πρέπει απλώς να μάθουμε ποια είναι αυτά.Ας ελπίσουμε ότι το James Webb θα είναι το κλειδί για αυτό – αν μη τι άλλο το τηλεσκόπιο μπορεί να βοηθήσει να εδραιωθεί μια πιο σύγχρονη εικόνα για το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες. «Στο παρελθόν, είχαμε αυτή την πολύ στατική εικόνα του σχηματισμού πλανητών, σχεδόν σαν να υπήρχαν αυτές οι απομονωμένες ζώνες από τις οποίες σχηματίστηκαν οι πλανήτες. Τώρα έχουμε πραγματικά στοιχεία ότι αυτές οι ζώνες μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους» η Κολέτ Σάλικ του Vassar College στη Νέα Υόρκη μέλος της ερευνητικής ομάδας. αποτελέσματα, αναφέρεται στην ανακοίνωση.Η Σάλικ επισημαίνει επίσης ότι η συσσώρευση βότσαλου έχει προταθεί ότι έχει συμβεί πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια στο ηλιακό μας σύστημα, πράγμα που σημαίνει ότι οι παρατηρήσεις του James Webb δεν θα μας πουν μόνο για το πώς σχηματίζονται οι εξωπλανήτες, αλλά και πώς γεννήθηκε ο δικός μας πλανήτης, η Γη.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1534707/to-james-webb-anakalypse-stoicheia-gia-ti-gennisi-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Σύμπαντος απέκτησε νέα εντυπωσιακά φωτάκια (βίντεο)

Μία από τις νέες εικόνες του γαλαξιακού… δέντρου με τα κσσμικά λαμπάκια. πηγή φωτό. (NASA, ESA, CSA, STScI, J. Diego (Instituto de Física de Cantabria, Spain), J. D’Silva (U. Western Australia), A. Koekemoer (STScI), J. Summers & R. Windhorst (ASU), and H. Yan (U. Missouri)

Νέες εικόνες ενός εκπληκτικού γαλαξιακού σμήνους.Σε απόσταση 4,3 δισ. ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται ένα γαλαξιακό σμήνος με την κωδική ονομασία MACS041 το οποίο έχει λάβει από την επιστημονική κοινότητα την ονομασία «Γαλαξιακό Σμήνος Χριστουγεννιάτικο Δέντρο» εξαιτίας των χαρακτηριστικών του, της μορφολογίας και της φωτεινότητας του.Το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που έφερε επανάσταση στην αστρονομία και την εξερεύνηση του Σύμπαντος και το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε η ανθρωπότητα ένωσαν τις δυνάμεις τους για να καταγράψουν νέες πιο λεπτομερείς και εντυπωσιακές εικόνες του MACS041.Το Hubble και το James Webb όχι μόνο κατέγραψαν αυτές τις νέες εικόνες αλλά διαπίστωσαν ότι αυτό το κοσμικό δέντρο έχει αποκτήσει νέα… φωτάκια που όπως και τα λαμπάκια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα αναβοσβήνουν. Πρόκειται για κοσμικά αντικείμενα όπως μεμονωμένα άστρα τα οποία εκπέμπουν πολύ έντονο φωτισμό για κάποιο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια το φως τους εξαφανίζεται, με απλά λόγια πρόκειται για κοσμικά σώματα που αναβοσβήνουν για κάποιο λόγο.Τα δύο τηλεσκόπια εντόπισαν συνολικά 14 τέτοια αντικείμενα στο σμήνος MACS041 δίνοντας του ακόμη πιο εντυπωσιακή όψη. «Αποκαλούμε το MACS0416 το Σμήνος Γαλαξιών Χριστουγεννιάτικου Δέντρου, τόσο επειδή είναι τόσο πολύχρωμο όσο και λόγω των φώτων που τρεμοπαίζουν μέσα του. Πρόκειται για αντικείμενα γίνονται ιδιαίτερα λαμπερά ξαφνικά και στη συνέχεια εξαφανίζονται. Είναι σαν να κοιτάμε μέσα από έναν μεγεθυντικό φακό που κινείται» αναφέρει ο Χάοτζινγκ Γιαν αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Μιζούρι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι νέες παρατηρήσεις και εικόνες αποκαλύπτουν παράλληλα μια σειρά από άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία για το σμήνος. Η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ένα πανάρχαιο γιγάντιο άστρο ηλικίας 13,7 δισ. ετών που γεννήθηκε όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το άστρο αυτό έχει μάζα από 10 χιλιάδες ως ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1535726/to-christoygenniatiko-dentro-toy-sympantos-apektise-nea-entyposiaka-fotakia-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb γιορτάζει τα Χριστούγεννα φωτογραφίζοντας 500 χιλιάδες άστρα στο κέντρο του γαλαξία μας (βίντεο)

Τμήμα την εντυπωσιακής εικόνας των εκατοντάδων χιλιάδων άστρων που κατέγραψε το James Webb. πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, STScI, and S. Crowe (University of Virginia)

Εκπληκτικές εικόνες από το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο.Ένα μοναδικό θέαμα που κατέγραψε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Το James Webb με τα καταπληκτικά του όργανα διείσδυσε στο πυκνό και κατά δύσκολα ορατό σε λεπτομέρειες κέντρο του γαλαξία μας όπου κυριαρχούν αστρικά σφαιρωτά σμήνη και βέβαια ο Τοξότης Α*, η τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας η οποία εκτιμάται ότι έχει μάζα περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και παράγει διαφόρων ειδών κοσμικά φαινόμενα.Το James Webb φωτογράφησε ένα τμήμα της περιοχής Sagittarius C και στην εικόνα καταγράφονται περίπου 500 χιλιάδες άστρα μαζί με κάποιες κοσμικές δομές και αντικείμενα που δεν έχουν καταφέρει ακόμη να αναγνωρίσουν οι επιστήμονες που μελετούν την εικόνα.

Όπως είναι ευνόητο η εικόνα αυτή ρίχνει φως και αποκαλύπτει λεπτομέρειες του γαλαξιακού μας κέντρου που θα βοηθήσουν τους ειδικούς να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει εκεί.

Η εικόνα που κατέγραψε το James Webb σε ολοκληρωμένη μορφή.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1555436/to-james-webb-giortazei-ta-christoygenna-fotografizontas-500-chiliades-astra-sto-kentro-toy-galaxia-mas-vinteo/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb εισέβαλε σε σούπερ εργοστάσιο παραγωγής άστρων (βίντεο)

Εικόνα από την περιοχή αστρογένεσης που ερεύνησε το James Webb. πηγή φωτό (NASA / ESA / CSA / Webb / M. Meixner)

Πρόκειται για μια ανεξερεύνητη περιοχή σε γειτονικό γαλαξία.Το N79 είναι μια τεράστια περιοχή γέννησης άστρων που εκτείνεται σε περίπου 1.630 έτη φωτός στην ανεξερεύνητη νοτιοδυτική περιοχή του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου ενός γειτονικού νάνου γαλαξία που απέχει περίπου 163.000 έτη φωτός από εμάς. Αυτή η περιοχή συνήθως θεωρείται ως μια νεότερη έκδοση του 30 Doradus, το οποίο είναι επίσης γνωστό ως Νεφέλωμα Ταραντούλα που αποτελεί τη μεγαλύτερη περιοχή γέννησης άστρων στη γαλαξιακή μας γειτονιά.Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έστρεψε τα πανίσχυρα όργανα του στο N79 και τα δεδομένα που συνέλεξε δείχνουν ότι ο ρυθμός σχηματισμού νέων άστρων υπερβαίνει αυτή του 30 Doradus κατά δύο φορές τα τελευταία 500.000 χρόνια. Οι περιοχές σχηματισμού άστρων όπως το N79 ενδιαφέρουν τους αστρονόμους επειδή η χημική τους σύσταση είναι παρόμοια με αυτή των γιγαντιαίων περιοχών σχηματισμού άστρων που παρατηρήθηκαν κατά το πρώιμο Σύμπαν.

«Οι περιοχές αστρογένεσης στο γαλαξία μας δεν παράγουν άστρα με τον ίδιο μανιώδη ρυθμό όπως το N79 και έχουν διαφορετική χημική σύνθεση. Το James Webb μας παρέχει τώρα την ευκαιρία να συγκρίνουμε και να αντιπαραβάλλουμε παρατηρήσεις σχηματισμού άστρων στο N79 με τις παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου se μακρινούς γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν» αναφέρει η ομάδα των αστρονόμων που ελέγχουν τη λειτουργία του James Webb.«Αυτές οι παρατηρήσεις του N79 αποτελούν μέρος ενός προγράμματος Webb που μελετά την εξέλιξη των περιστρεφόμενων δίσκων και των περιβλημάτων σχηματιζόμενων αστεριών σε μεγάλο εύρος μάζας και σε διαφορετικά εξελικτικά στάδια. Η ευαισθησία του James Webb θα μας επιτρέψει να ανιχνεύσουμε για πρώτη φορά τους δίσκους σκόνης που σχηματίζουν πλανήτες γύρω από αστέρια παρόμοιας μάζας με αυτή του Ήλιου σε άλλους γαλαξίες» λένε οι αστρονόμοι.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1574623/to-james-webb-eisevale-se-soyper-ergostasio-paragogis-astron-vinteo-2/

 

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb έκανε αυτοψία σε εργοστάσιο παραγωγής άστρων (βίντεο)

πηγή φωτό. (NASA, ESA, CSA, STScI) Μια από τις εικόνες της περιοχής γέννησης άστρων που παρατήρησε το διαστημικό τηλεσκόπιο

Αποκαλύπτονται εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα.Θεαματικές εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) αποκαλύπτουν τις εκπληκτικές και περίπλοκες λεπτομέρειες των φαινομένων που εξελίσσονται σε μια περιοχή γέννησης άστρων στον Τριγωνικό Γαλαξία. Το James Webb διείσδυσε σε μια περιοχή σχηματισμού άστρων που έχει την κωδική ονομασία NGC 604 και βρίσκεται περίπου 2,7 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Ο Τριγωνικός Γαλαξίας, μέσα στον οποίο βρίσκεται η περιοχή NGC 604 είναι επίσης γνωστός ως Μεσιέ 33 (M33).Τα νέφη αερίου που γεμίζουν αυτή την περιοχή αστρογένεσης υπολογίζεται ότι έχουν διάμετρο περίπου 1,300 έτη φωτός. Το NGC 604 εκτιμάται ότι είναι σχετικά νέο σε ηλικία μόλις 3,5 εκατομμυρίων ετών, ένα… βρέφος σε σύγκριση με το ηλικίας 4,6 δισεκατομμυρίων ετών ηλιακό μας σύστημα. Οι εικόνες του James Webb δείχνουν δομές κοσμικής ύλης που περικλείουν πάνω από 200 άστρα στα αρχικά στάδια της ζωής τους. Αυτά τα αστέρια τύπου Β και Ο, μερικά από τα οποία έχουν μάζα περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου είναι σπάνιο φαινόμενο να βρεθούν σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις όπως αυτή σε σχετικά κοντινές αποστάσεις από εμάς στο Σύμπαν.Αυτά τα βρέφη αστέρια εκπέμπουν έντονη ακτινοβολία, ειδικά σε υπεριώδη μήκη κύματος, και εκτοξεύουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους που δημιουργούν δομές που μοιάζουν με «σπήλαια» μέσα στις περιοχές αερίου.   Ελικοειδείς δομές αερίου διακρίνονται ως φωτεινά κόκκινα νήματα που εκτείνονται από αυτά τα κενά. Μια απόκοσμη μπλε και άσπρη λάμψη γύρω από αυτές τις έλικες είναι το αποτέλεσμα του υπεριώδους φωτός που ιονίζει το αέριο υδρογόνο.Οι έντονες πορτοκαλί ραβδώσεις υποδεικνύουν την παρουσία μορίων με βάση τον άνθρακα που ονομάζονται «πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες» (PAHs). Αυτό είναι σημαντικό επειδή οι PAH διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό τόσο των άστρων όσο και των πλανητών και θεωρούνται σημαντικά δομικά στοιχεία για τη ζωή εδώ στη Γη. Ωστόσο, η προέλευση των PAH παραμένει ένα μυστηριο.

Πέρα από τα σκοτεινά κενά υπάρχουν κόκκινα νέφη που υποδηλώνουν την παρουσία μη ιονισμένου μοριακού υδρογόνου. Σε αυτό το ψυχρότερο αέριο είναι πιο πιθανό να σχηματιστούν αστέρια. Στην εικόνα του διακρίνονται πολύ φωτεινά μπλε άστρα ενώ εξελίσσεται η διαδικασία σχηματισμού των τοπικών σπηλαίων.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1613347/to-james-webb-ekane-aytopsia-se-ergostasio-paragogis-astron-vinteo/

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb εντόπισε τα δομικά υλικά δημιουργίας πλανητών φιλικών στη ζωή.

πηγή φωτό (NASA, ESA, CSA, Leah Hustak (STScI)) Εικόνα που κατέγραψε το James Webb από τον πρωτοαστέρα IRAS 23385

Το διαστημικό τηλεσκόπιο ρίχνει φως σε ένα μεγάλο κοσμικό μυστήριο.Δεν σταματά να εντυπωσιάζει με τις δυνατότητες και τις συνεχείς ανακαλύψεις του το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb τόσο στο συμπαντικό μεγάκοσμο όσο και τον κοσμικό μικρόκοσμο. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τον εντοπισμό με τη χρήση του James Webb πολύπλοκων οργανικών μορίων τα οποία στροβιλίζονται γύρω από δύο υπό σχηματισμό άστρα, μόρια που αποτελούν τα δομικά υλικά δημιουργίας πλανητών με δυνητικά φιλικές στη ζωή συνθήκες.Τα πολύπλοκα οργανικά μόρια έχουν κρίσιμο ρόλο στην παρουσία της ζωής όπως τουλάχιστον εμείς την γνωρίζουμε και κατανοούμε αλλά η προέλευσή τους στο Διάστημα αποτελεί ένα κοσμολογικό μυστήριο που η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να λύσει. Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι αυτά τα πολύπλοκα μόρια προκύπτουν κατά την εξάχνωση του πάγου από τα στερεά σε αέριο.«Αυτό το εύρημα συμβάλλει στην απάντηση σε ένα από τα μακροχρόνια ερωτήματα στην αστροχημεία. Ποια είναι η προέλευση των πολύπλοκων οργανικών μορίων, ή COM, στο Διάστημα; Κατασκευάζονται στην αέρια φάση ή σε πάγους; Η ανίχνευση COM σε πάγους υποδηλώνει ότι οι χημικές αντιδράσεις στερεάς φάσης στις επιφάνειες των κόκκων ψυχρής σκόνης μπορούν να δημιουργήσουν πολύπλοκα είδη μορίων» αναφέρει ο Γουίλ Ρόκα αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το James Webb για να κοιτάξουν την ύλη που περιβάλλουν δύο πρωτοαστέρες: τον IRAS 2A και τον IRAS 23385. Το IRAS 2A ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την ομάδα επειδή έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με άστρα σαν τον Ήλιο. Στην ψυχρή σκόνη γύρω από αυτούς τους δύο πρωτοαστέρες εντοπίστηκαν παγωμένες ενώσεις που περιέχουν αιθανόλη, οξικό οξύ, μυρμηκικό οξύ, μεθάνιο, φορμαλδεΰδη και διοξείδιο του θείου.Μερικές από τις πολύπλοκες οργανικές ουσίες που βρέθηκαν στον πάγο έχουν βρεθεί προηγουμένως σε θερμά αέρια γύρω από σχηματιζόμενα άστρα. Σύμφωνα με τους αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι οι ενώσεις είναι το αποτέλεσμα μιας στερεής μετάβασης απευθείας σε ένα αέριο χωρίς να περάσει από μια υγρή φάση, μια διαδικασία που ονομάζεται εξάχνωση.Η εύρεση των πολύπλοκων οργανικών μορίων στους πάγους υποδηλώνει επίσης ότι αυτά τα μόρια μπορεί να ταξιδεύουν γύρω από τους γαλαξίες ευκολότερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Ένα παγωμένο μόριο μπορεί εύκολα να «κολλήσει» πάνω σε ένα σχηματιζόμενο κομήτη ή αστεροειδή, να ταξιδέψει μεγάλες αποστάσεις και στη συνέχεια να συγκρουστεί με σχηματιζόμενους πλανήτες και πιθανώς να παραδώσει τα δομικά στοιχεία για τη ζωή σε ένα μέρος όπου μπορούν να ριζώσουν.«Όλα αυτά τα μόρια μπορούν να γίνουν μέρος κομητών και αστεροειδών και τελικά νέων πλανητικών συστημάτων όταν το παγωμένο υλικό μεταφέρεται προς τα μέσα στον δίσκο σχηματισμού πλανητών καθώς εξελίσσεται το πρωτοαστρικό σύστημα. Ανυπομονούμε να ακολουθήσουμε αυτό το αστρονομικό μονοπάτι βήμα-βήμα με περισσότερα δεδομένα από το James Webb τα επόμενα χρόνια» λέει Έγουιν βαν Ντίσοκ από το Πανεπιστήμιο του Leiden, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1616374/to-james-webb-entopise-ta-domika-ylika-dimioyrgias-planiton-filikon-sti-zoi/

[Δροσος Γεωργιος]

Το James Webb φωτογράφησε γαλαξία «παράδεισο» αστρογένεσης (βίντεο)

Ο γαλαξίας I Zwicky 18 βρίσκεται στο κέντρο αυτής της εικόνας. Η φωτεινή περιοχή των λευκών και μπλε άστρων στον πυρήνα του γαλαξία εμφανίζεται ως δύο διακριτοί λοβοί, που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές περιόδους σχηματισμού άστρωνΕξελίσσεται διαχρονικά μαζική δημιουργία νέων άστρωνΜία ακόμη εντυπωσιακή εικόνα από το Σύμπαν κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb φωτίζοντας παράλληλα διάφορες κοσμικές διεργασίες όπως μαζική αστρογένεση.  Ο γαλαξίας, που ονομάζεται I Zwicky 18 (I Zw 18), βρίσκεται περίπου 59 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Είναι ταξινομημένος ως ένας νάνος ακανόνιστος γαλαξίας, που σημαίνει ότι είναι πολύ μικρότερος και λιγότερο δομημένος από τον γαλαξία μας.

Το χρονικό της αστρογένεσης

Οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb στο I Zw 18 υποδηλώνουν ότι ο γαλαξίας έχει περάσει από πολλές περιόδους όπου γίνεται ξαφνικά μαζική γέννηση άστρων δημιουργώντας δύο ευδιάκριτες φωτεινές περιοχές λευκών και μπλε άστρων στο κέντρο του.Καφέ νήματα περιβάλλουν την κεντρική περιοχή αστεριών στη νέα φωτογραφία JWST. Αυτά τα νήματα αντιπροσωπεύουν φυσαλίδες αερίου που έχουν θερμανθεί από αστρικούς ανέμους και έντονη υπεριώδη ακτινοβολία που εκλύεται από καυτά, νεαρά αστέρια, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).Προηγούμενες παρατηρήσεις του συγκεκριμένου γαλαξία με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble του I Zw αποκάλυψαν άστρα που έχουν γεννηθεί στο μακρινό και πολύ μακρινό παρελθόν πριν από 1 έως 10 δισ. έτη. Οι εικόνες του James Webb αποκαλύπτουν σημάδια πιο πρόσφατου σχηματισμού άστρων που πιθανώς προκλήθηκαν από μια αλληλεπίδραση με έναν γειτονικό γαλαξία ο οποίος απεικονίζεται ως μια θολή μπλε περιοχή που βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον νάνο γαλαξία στη νέα εικόνα.

 

«Τα νέα δεδομένα του James Web υποδηλώνουν ότι οι κυρίαρχες εκρήξεις σχηματισμού άστρων σε αυτές τις περιοχές σημειώθηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Η ισχυρότερη δραστηριότητα εκρήξεως άστρων πιστεύεται τώρα ότι συνέβη πιο πρόσφατα στον βορειοδυτικό λοβό σε σύγκριση με τον νοτιοανατολικό λοβό του γαλαξία. Αυτό βασίζεται στους πληθυσμούς των νεότερων έναντι των παλαιότερων άστρων που βρέθηκαν σε κάθε λοβό» αναφέρεται στην ανακοίνωση της ESA.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1627992/to-james-webb-fotografise-galaxia-paradeiso-astrogenesis-vinteo/

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 3 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Εργοστάσιο παραγωγής εξωφεγγαριών εντόπισε το James Webb

Μια ακόμη σημαντική ανακάλυψη του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου.

O στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων, τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια σε συνδυασμό με νέες επαναστατικές μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος έκαναν εφικτό τον εντοπισμό εξωπλανητών, πλανητών που βρίσκονται σε αστρικά συστήματα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα.Τα τελευταία χρόνια οι αστρονόμοι έχουν αρχίσει να βρίσκουν τρόπους να εντοπίζουν και τα αποκαλούμενα εξωφεγγάρια, τους δορυφόρους εξωπλανητών. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το James Webb, έστρεψε τα όργανα του στο νεαρό άστρο PDS 70 που βρίσκεται σε απόσταση 400 ετών φωτός από τη Γη.Είχε διαπιστωθεί ότι μέσα στον δίσκο κοσμικής ύλης που υπάρχει γύρω από το άστρο έχουν δημιουργηθεί δύο πλανήτες. Οι επιστήμονες του ερευνητικού προγράμματος MIRI mid-infrared Disk Survey (MINDS) που μελετά περισσότερους από 50 δίσκους κοσμικής ύλης γύρω από νεαρά άστρα έχουν επιλέξει στην έρευνα τους και το άστρο PDS 70.

 

Η ανακάλυψη

Παρατηρήσεις του επίγειου τηλεσκοπίου VLT είχαν υποδείξει τον σχηματισμό ενός ακόμη διαστημικού σώματος στο σύστημα PDS70. Οι εικόνες και τα δεδομένα του James Webb οδηγούν τους επιστήμονες του MINDS στο συμπέρασμα ότι δεν δημιουργείται στο σύστημα αυτό ένας ακόμη πλανήτης αλλά σχηματίζεται ένας δορυφόρος σε έναν από τους δύο πλανήτες του συστήματος, στον εξωπλανήτη PDS 70C. Πρόκειται για ένα τεράστιο πλανήτη που περιβάλλεται ήδη από το δικό του δίσκο ύλης ο οποίος εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει περισσότερους από έναν δορυφόρους του πλανήτη.Με δημοσίευση τους στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv οι επιστήμονες του MINDS αναφέρουν ότι και στο δεύτερο πλανήτη του συστήματος έχει δημιουργηθεί δίσκος κοσμικής ύλης κάτι που σημαίνει ότι αναμένεται να δημιουργηθούν και εκεί εξωφεγγάρια. Όπως είναι ευνόητο αυτό το σύστημα θα αποτελέσει πλέον σταθερό στόχο των αστρονόμων αφού μπορεί να προσφέρει μοναδικές πληροφορίες για το πώς δημιουργούνται σύνθετα πλανητικά συστήματα όπως το δικό μας με πλανήτες και δορυφόρους γύρω από αυτούς.

https://www.naftemporiki.gr/techscience/1631849/ergostasio-paragogis-exofeggarion-entopise-to-james-webb/

Εικόνα του αστρικού συστήματος PDS 70

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 5 ο Δροσος Γεωργιος