Μετά το Star Party - H απόλυτη παρατήρηση!!

[vag_stephanou]

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, όπως αναφέρθηκε εκτενώς και εδώ διοργανώθηκε από την ΕΑΕ η καθιερωμένη συνάντηση στον Πάρνωνα. Το όλο γεγονός είχε κατά τη γνώμη μου μεγάλη επιτυχία, περισσότερη οργάνωση από άλλες φορές που έχω βρεθεί (γι'αυτό θα πρέπει να συγχαρώ αυτούς που με κόπο το οργάνωσαν) και μεγάλη προσέλευση από κόσμο και τηλεσκόπια. Ο καιρός ήταν τέλειος, η παρέα καλή και όλα έδειχναν πως θα περάσουμε δυο βράδια που θα έμεναν αξέχαστα. Οι δύο μέρες (και κυρίως νύχτες...) κύλησαν ομαλά, αν και προσωπικά μέχρι και το Σάββατο το βράδυ δεν έκανα και τόσο "καλή" και χορταστική παρατήρηση, αφού το star party κατά τη γνώμη μου δεν προσφέρεται και τόσο για συγκέντρωση σε στόχους και προσήλωση. Κάποιος άλλος ίσως το βλέπει διαφορετικά, αλλά πιστεύω πως η συνεύρεση με άλλα άτομα κάτω από τον έναστρο ουρανό, οι σχετικές συζητήσεις και η "χαλαρή" παρατήρηση είναι η πεμπτουσία αυτών των διοργανώσεων. Έτσι οι βραδιές κύλησαν με highlights και γενικά ευχάριστη ατμόσφαιρα, αλλά όχι "τρομερές" παρατηρήσεις για μένα, κάτι που όμως μου έλειπε αφού σπάνια βρίσκομαι κάτω από τέτοιον ουρανό.

 

Μετά το πέρας του event την Κυριακή το μεσημέρι, αποφασίσαμε με τον alepohori και τον themis_kart (κατά κόσμον Δημήτρη και Θέμη) να παραμείνουμε άλλο ένα βράδυ στο χώρο. Είναι λογικό να μη θες να φύγεις από ένα τέτοιο μέρος, ειδικά όταν ο καιρός σου κάνει τη χάρη και γενικά οι συνθήκες είναι τόσο ευνοϊκές. Η απόφασή μας αυτή αποδείχθηκε πως ήταν πέρα για πέρα σωστή και μας δικαίωσε με το παραπάνω! Μετά λοιπόν από ένα καλό φαϊ στον Αγιο Πέτρο και λίγη ξεκούραση το απόγευμα ήμασταν έτοιμοι για όλα!

 

Ο καιρός μας έκανε για ακόμη μια φορά τη χάρη και μπορώ να πω πως ήταν καλύτερος και απο τις δύο προηγούμενες ημέρες. Έτσι, αφού νύχτωσε για τα καλά άρχισε το "κυνηγητό" των ουράνιων στόχων. Μετά από λίγη ώρα παρατήρησης καταλάβαμε όλοι πως αυτή θα ήταν μια βραδιά από τις λίγες... Απόλυτη ησυχία, εκτός από τη μουσική του βουνού, χάρτες, φακός και ερευνητής. Από εκεί και πέρα τα τηλεσκόπια αναστενάξανε!!

 

Προσωπικά, ήμουν πολύ διψασμένος για παρατήρηση! Πέρυσι είχα χάσει όλους τους "Πάρνωνες" λόγω στρατιωτικών υποχρεώσεων και φέτος το χειμώνα οι εξορμήσεις μου ήταν λιγοστές. Οπότε έπρεπε να πάρω το αίμα μου πίσω. 'Ετσι, κάνοντας ζέσταμα μέχρι να πέσει το σκοτάδι καλά, η βραδιά άνοιξε με κάποια διπλά (Σ 2470 στη Λύρα, δ, ο2 Κύκνου) καθώς και ανοικτά όπως Μ29 και NGC 6910, πάλι στον Κύκνο. Επίσης για αρκετή ώρα περιηγήθηκα σε βουνά και χαράδρες της Σελήνης, που χάρη στις πολύ καλές συνθήκες ήταν απολαυστική! Κορυφές να ξεπροβάλλουν μέσα από το σκοτάδι στη διαχωρίζουσα και μια μακρόστενη σκιά μέσα σε κρατήρα που "έδειχνε την ώρα" πάνω στη σελήνη, αφού με την παροδο της ώρας μετακινιόταν σαν ηλιακό ρολόι! Στη συνέχεια ένα πέρασμα από Κρόνο απέδειξε πως είχαμε κάνει και καλό collimation, αφού το χώρισμα Cassini διακρινόταν καθαρά.

 

Το ζέσταμα είχε τελειώσει και συνέχισα στους Θηρευτικούς Κύνες την παρατήρηση. Μ51, Μ63,M94, με τον τελευταίο να με δυσκολεύει λίγο, αφού παρά το 8 μέγεθός του η επιφανειακή του λαμπρότητα 12.9 το κάνει αρκετά αμυδρό. Στη συνέχεια έψαχνα ότι γαλαξία έβρισκα μέσα στον αστερισμό! NGC 5273 (11.5v), 5444-5445 (11.6-13.1), 5440, 5557 πέρασαν ο ένας μετά τον άλλο από το προσοφθάλμιο και το μπλοκάκι! Δεν είχα παρατηρήσει τόσο αμυδρά αντικείμενα και η εύρεση και η παρατήρησή τους μου έδωσαν ώθηση για τη συνέχεια!

 

Η συνέχεια ήταν στον Τοξότη. Όπως καταλαβαίνετε, το πρόγραμμά μου ήταν ανύπαρκτο με αποτέλεσμα οι αστερισμοί προς παρατήρηση να βρίσκονται σε εντελώς αντιδιαμετρικά σημεία! Δεν πτοούμαι όμως, και συνεχίζω με σφαιρωτά στον Τοξότη, που είναι άφθονα! Μ75 (στα όρια με Αιγόκερω, μικρό σε διαστάσεις), Μ55 (από τα πιο ωραία σφαιρωτά που έχω δει, με πλάγια όραση εμφανίζονται δεκάδες αστέρια!) Στο ενδιάμεσο πετάγομαι και στον Θέμη και βλέπω ένα σφαιρωτό στο Δελφίνι. Για τον Δημήτρη δε γίνεται λόγος, αφού είχε πιάσει τον Κύκνο και... δεν του είχε αφήσει πούπουλο!! Στη συνέχεια, άλλα δύο σφαιρωτά, τα Μ54,Μ70 έκλεισαν την παρατήρηση των σφαιρωτών!

 

Σε αυτό το σημείο, για να μπείτε στο κλίμα που επικρατούσε, είχαμε πέσει στην κυριολεξία με τα μούτρα!!! Οι στόχοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο και το μόνο που ακουγόταν ήταν επιφωνήματα κάθε φορά που κάποιος έβρισκε κάτι (ή καντήλια όποτε δυσκολευόμασταν...!) Εγω, έχοντας παρατηρήσει τόσους στόχους, συνέχισα ακάθεκτος σε πιο "δύσβατα" μονοπάτια, βάζοντας στόχο κάποια πλανητικά.

 

Όπως περιγράφουν και άλλοι φίλοι εδώ, τα μικρά πλανητικά αρχικά δεν ξεχωρίζουν από οποιοδήποτε άλλο αστέρι με την πρώτη ματιά. Έτσι, απαιτούνται αλλεπάληλες επαληθεύσεις του πεδίου και περάσματα με το OIII για να τα δεις. Έτσι, μετά από αρκετή ώρα προσπαθειών είδα το PK3-14.1b, με 10.9 μέγεθος και φαιν.διάμετρο μόλις 4"!! Στη συνέχεια σειρά είχε το μεγαλύτερο σε έκταση IC 4776 (8")! Μετά και από αυτά έκατσα να ξεκουραστώ γιατί οι τελευταίοι δύο στόχοι ήταν άκρως εξουθενωτικοί στην εύρεση!

 

Μετά και από αυτά, και καθώς η νύχτα πλησίαζε προς το τέλος της (αλλά τρία τηλεσκόπια συνέχιζαν να δουλεύουν πυρετωδώς!!) πέρασα και από τον Υδροχόο και το Helix nebula (7293), γνωστό και ως "Μάτι του Θεού"! Μου έκανε εντύπωση το μέγεθός του και το ότι ήταν όπως το είχα δει σε φωτογραφία! Τέλος, οι γαλαξίες 7606, 7377, 7314, μικροί σε φαιν. διάμετρο αλλά και μέγεθος, έκλεισαν και τον Υδροχόο, καθώς η κούραση είχε κάνει ήδη εμφανή τα σημάδια της. Ο τελευταίος στόχος πριν ξημερώσει ήταν ο Δίας, τον οποίο πρώτη φορά βλέπω με τόση ευκρίνεια, καθαρά χρώματα κλπ, σαν σε φωτογραφία και ο 7331 στον Πήγασο, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δω το Stephan's quintet, που όμως όπως και το προηγούμενο βράδυ δε μου έκανε τη χάρη...

 

Κάπου εκεί, χορτασμένοι από την παρατήρηση αλλά και έκπληκτοι από το πόσο παραγωγική ήταν η βραδιά και με πόση όρεξη είχαμε ριχτεί στο κυνήγι των αντικειμένων, μαζέψαμε και πήγαμε προς τις σκηνές, καθώς η μέρα είχε ήδη αρχίσει να χαράζει...

 

Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ για την παρέα, χωρίς την οποία η παρατήρηση δε θα ήταν η ίδια και επιφυλάσσομαι για την επόμενη!! Εννοείται πως περιμένω την προσθήκη των δικών σας περιγραφών απο τη χθεσινή βραδιά σε αυτό το thread! Όσο για εσάς που διαβάζετε την περιγραφή (αν αντέξατε να φτάσετε ως το τέλος ) ελπίζω να μπήκατε στο κλίμα της φοβερής αυτής μας παρατήρησης, να πήρατε έστω μια γεύση και να βρεθήκατε για λίγο νοητά πάνω στο βουνό μαζί μας, κάτω από τον κατάλαμπρο Γαλαξία που μας φώτιζε...

[ptolemeos]

Μπράβο!!!

ΑΑΑΑΧΧΧ!!!! Η περιγραφή του όλου σκηνικού ήταν τέτοια που διαβάζοντάς την (μέχρη το τέλος που δε καταλαβαίνεις πότε φτάνει), ήταν σαν να είμασταν και εμείς εκεί!!! Και πάλι μπράβο!!!

[Μανούσος]

Μπράβο και συγχαρητήρια. Περιέγραψες ακριβώς το κλίμα που επικρατεί σε μια παρατήρηση με καλή παρέα. Πάντα τέτοια παιδιά.

[planetman]

Οι καλύτερες στιγμές έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Το καλοκαίρι κρύβει πολλούς ωραίους θησαυρούς εκεί πάνω. Συγχαρητήρια.

 

Περιμένουμε τις περιγραφές και των άλλων 2 starhoppers!!!

[ASTRONOMOS1]

Μπράβο.Φαντάζομαι ότι ήταν φανταστικά!!!Σας ζήλεψα πραγματικά.Θέλω και εγώώώώώώώώ

[alepohori]

Πράγματι, ο ουρανός την Κυριακή ήταν πολύ καλύτερος από τις προηγούμενες μέρες. Είχε πολύ καλύτερη διαύγεια. Και σε συνδυασμό με την απόλυτη ησυχία, η παρατήρηση ήταν πέρα για πέρα απολαυστική.

Ας ξεκινήσουμε από την Λύρα. Ο πιο εύκολος στόχος ήταν το Ste 1. Είναι το ανοιχτό σμήνος που περιβάλλει τον δ Λύρας. Το πεδίο είναι πολύ όμορφο και πολύ μεγάλο. Για ζέσταμα, 35mm.

Αρκετά είχα ζεσταθεί... Καιρός για βουτιές! MCG+6-41-24. Η Uranometria του έδινε μέγεθος 12,6v και SB 12,7. Μου είχε κάνει από την αρχή εντύπωση το τόσο λαμπρό μέγεθος για γαλαξία του καταλόγου αυτού. Πολλές απόπειρες αποτυχημένες. Λέω " 12,6 μέγεθος και δεν μπορώ να τον δω.... ". Με τα πολλά περάσματα πάνω από το πεδίο μέσω του χειριστηρίου RA, κατάφερα και τον είδα, αλλά είχα μείνει με την απορία, πώς γινόταν γαλαξίας 12,6mag να φαίνεται τόσο δύσκολα...Η απορία μου λύθηκε σήμερα. Δείτε:

http://nedwww.ipac.caltech.edu/cgi-bin/nph-objsearch?objname=MCG%20%2B06-41-024&extend=no&img_stamp=YES

Η Uranometria είχε κάνει ένα σοβαρό λάθος ενός ολόκληρου μεγέθους.

Επόμενος ήταν ο NGC6688. Ελαφρώς ελλειψοειδής, αρκετά εύκολος, με πλάγια όραση φαινόταν καθαρά. Μέγεθος 12,6v, SB13,3. Ο γαλαξίας αυτός χρησιμοποιήθηκε για άλμα για τον UGC11325, μεγέθους 13,6v SB13,5. Εξαιρετικά δύσκολος, ευτυχώς που στον χάρτη σχηματίζει τρίγωνο με τον 6688 και με ένα διπλό αστεράκι.

Βορειοδυτικά του ε Λύρας είναι μια πολύ ωραία ομάδα γαλαξιών που έπρεπε να επισκευτώ.. NGC6685. 13,4v SB13,3. Εδώ δυσκολεύτηκα πολύ με το πεδίο. Για πολλή ώρα έψαχνα μερικά λεπτά μακρύτερα. Όταν τον βρήκα, τον χρησιμοποίησα για άλμα για τον εντοπισμό 2 γαλαξιών που δεν είχα στον πρόγραμμα, αλλά μπήκα στον πειρασμό να τους ψάξω, διότι ήταν πολύ κοντά. Ο ένας ήταν ο NGC6686. Χωρίς να ξέρω μέγεθος, άρχισα να τον ψάχνω. Εδώ πάλι το χειριστήριο RA αναστέναξε. Συνεχή περάσματα και....τσουπ! Εμφανίστηκε και αναζήτησα τα δεδομένα του:14,7v, SB 14,2. Ο άλλος γείτονας ήταν ο UGC11319. Αμέτρητες αποτυχημένες απόπειρες. Ο 6686 φαινόταν συνεχώς, αλλά ο U11319 όχι. Ακριβώς κολλητά με τον 6686, υπήρχαν αμυδρότατα αστεράκια. Περιστρέφοντας αργά την RA, άρχισα να παρακολουθώ τα αστεράκια αυτά και τότε εμφανίστηκε στιγμιαία και ο U11319. Έπρεπε να τον ξαναδω για επιβεβαίωση και το έκανα. Ακολούθησε επιβεβαίωση και της σχετικής θέσης του στον χάρτη και βεβαιώθηκα. Μέγεθος 15,1v, SB14,1.

Δυτικά του Βέγα υπάρχουν 2 κοντινοί UGC που προκαλούν! Δεν είναι τόσοι δύσκολοι. Ο UGC11278 είναι μεγέθους 14,0, SB12,9. Είναι καταπληκτικός αμυδρός edge-on!!!!Στο θέαμα αυτό προστίθεται και το ότι είναι στο ίδιο πεδίο με τον UGC11281 μεγέθους 14,0, SB13,0. Λίγο δυσκολότερος, αλλά και αυτός edge-on!!!! Από τα πιο όμορφα πεδία της εξόρμησης!!!

 

Και περνάμε στον Κύκνο. vdB128. Το πρώτο μου νεφέλωμα ανάκλασης! Απαιτούν εξαιρετικά σκοτεινό ουρανό, χαμηλή μεγέθυνση και κανένα φίλτρο. Το είδα σαν άλω να περιβάλλει το αστέρι V1768 που το προκαλεί. Θα πει κανείς, πολλά αστέρια φαίνονται ότι περιβάλλονται από άλω. Η διαφορά είναι ότι εδώ η άλως φαινόταν πιο έντονη και μάλιστα αδικαιολόγητα έντονη για το μέγεθος του αστεριού αυτού. Πάντως δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό...Τα καλύτερα έρχονται....

Το PK 79+5,1 έχει 28" διάμετρο και μέγεθος 13,7v. Προσοφθάλμιο 18mm με βιδωμένο φίλτρο UHC. Ούτε που τόλμησα OIII με τέτοια διάμετρο...

Και τώρα τα καλά!!! B363. Ποτέ δε φανταζόμουν ότι τα σκοτεινά νεφελώματα θα ήταν τόσο εντυπωσιακά... Το συγκεκριμένο είναι τεράστιο (40'Χ15') σε ένα πλυμμηρισμένο από αστέρια φόντο. Με το 35mm κυριολεκτικά σάρωνα όλο το πεδίο μου με τα χειριστήρια για να το θαυμάσω ολόκληρο. Είναι άμορφο, πυκνότητας 3 και δεν το χόρταινα...Απίστευτο... Από τα μεγάλα σκοτεινά στα πολύ μικρά: Β350: Κολλητά με αστέρι 8,5mag. Μικρό και τελείως στρογγυλό, πυκνότητας 6!!!!!!!! Με χαμηλή μεγέθυνση δεν ήταν τόσο ωραίο, αλλά με τον Pentax 10mm έπαθα πλάκα!! Μια κατάμαυρη μπαλίτσα, μέσα στον μαύρο ουρανό. Στην μεγέθυνση αυτή δεν έβλεπα πολύ φόντο, αλλά ήταν ευδιάκριτο λόγω της αντίθεσης του απόλυτου μαύρου με το "μαύρο" του ουρανού... Καταπληκτικό!!!!!!

Β361: Ελλειψοειδές σκοτεινό, πυκνότητας 4. Αρκετά μεγάλο και αυτό πάρα πολύ όμορφο!

B351: Έχετε δει κατάμαυρο ποτάμι στον ουρανό να περνά ανάμεσα από αστέρια; Αν όχι, δείτε αυτό. Μικρό πλάτος, μεγάλο μήκος. Βρίσκεται σχεδόν κολλητά με το NGC6991, ένα πολύ άμορφο ανοιχτό σμήνος και με το Radian 18mm το πεδίο ήταν καταπληκτικό.Μέσα στο 6991 βρίσκεται το ΑΠΟΛΥΤΟ νεφέλωμα ανάκλασης! Τι να πρωτοπεί κανείς για το IC5076 . Το αστέρι που το δημιουργεί είναι το V2140. Είναι ένα πολύ έντονο νεφέλωμα ανάκλασης, με γαλαζωπή απόχρωση, αλλά το πιο καταπληκτικό είναι ότι εκτείνεται νοτιοδυτικά του αστεριού αυτού. Είναι εμφανέστατη η απουσία του νεφελώματος από την άλλη πλευρά του αστεριού. Το θέαμα να βλέπεις αστέρι να φωτίζει νέφος σκόνης από την μια του πλευρά, ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΆΦΕΤΑΙ φίλοι μου....Προσοφθάλμιο Pentax 10mm, αλλά με το 18mm Radian, το IC5076, το 6991 και μέρος του B351 φαίνονταν στο ίδιο πεδίο...Τα σχόλια περιττεύουν.

B343: Ένα πολύ περίεργο σκοτεινό. Εδώ το φόντο δεν ήταν πολύ πλούσιο. Φάνηκε λόγω της μεγάλης πυκνότητας βαθμού 5 και της μεγάλης αντίθεσης με το "μαύρο" του ουρανού. Το περίεργο ήταν ότι με προσεκτική ματιά το μισό νεφέλωμα ήταν πιο σκούρο από το άλλο μισό. Κάτι που αργότερα επιβεβαίωσα και με το DSFG. Προσοφθάλμιο 18mm.

B344: Το λιγότερο εντυπωσιακό σκοτεινό της βραδιάς. Πυκνότητας 3 και χωρίς πλούσιο φόντο, διακρίθηκε από τον ουράνιο φόντο δύσκολα.

 

Είχε αρχίσει να ξημερώνει και δεν είχα κουραστεί καθόλου. Η παρατήρηση αυτή θα μείνει για πάντα στην μνήμη μου. Βαγγέλη, Θέμη, Αγγέλα σας ευχαριστώ και ελπίζω να ξανακάνουμε κάτι ανάλογο σύντομα.

[planetman]

Βλέπω Δημήτρη οι στόχοι σου είναι πολύ ψαγμένοι, φτιάχνεις πρόγραμμα από πριν έτσι; Όντως στο γαλαξιακό επίπεδο υπάρχουν πάρα πολλά εντυπωσιακά αντικείμενα και τα σκοτεινά είναι ένα είδος που αποπνέει μυστήριο όταν τα κοιτάζεις.

 

Το 15,1mag είναι ένα πολύ εντυπωσιακό νούμερο για τις 8 ίντσες και απ' ότι έχω καταλάβει σου αρέσει να σπας ρεκόρ magnitude, ειδικά σε γαλαξίες. Το επόμενο επίπεδο παρατήρησης θα είναι με ένα 16ιντσο να τελειώσεις όλα τα αντικείμενα της Uranometria.

 

Θέμη, περιμένουμε και τη δική σου περιγραφή...

[alepohori]

Πράγματι, η σύνταξη προγράμματος είναι κατά την γνώμη μου απαραίτητη, προκειμένου να αφιερωθεί κανείς σε αυτό. Τα σκοτεινά νεφελώματα είναι πραγματικά μαγικά... Έχουν την δική τους ξεχωριστή ομορφιά. Το B350 λόγω του μικρού μεγέθους και του μικρού πεδίου που είχα, φάνηκε καλύτερα με πλάγια όραση! Σκοτεινό με πλάγια! Έτσι είδα καλύτερα τα περιβάλλοντα άστρα και έμμεσα αναδείχθηκε καλύτερα το σκοτεινό νεφέλωμα. Δε μπορούσα να το φανταστώ.. Τι να λέμε..

 

Όσο για τον γαλαξία 15,1mag, είναι σημαντικό να πηγαινοέρχεσαι πάνω από το πεδίο σου, περιστρέφοντας την RA, παρακοουθώντας ταυτόχρονα κάποιο γειτονικό αμυδρό αστεράκι. Έτσι το μάτι εστιάζει σωστά και μπορείς να δεις αμυδρότερα αντικείμενα. Αν ψάχνεις σε κατασκότεινο πεδίο χωρίς αμυδρά αστεράκια, το μάτι εστιάζει αυτόματα σε λάθος σημείο και δε μπορείς να δεις κανένα αμυδρό αντικείμενο.

[Μανούσος]

Μπράβο ρε Δημήτρη και σε σένα. Μερικές φορές νομίζω ότι βλέπουμε τα ίδια αντικείμενα. Κι εγώ τους 6685 και 6686 τους είδα τις προάλλες αλλά ο ουρανός δεν ήταν τόσο καλός ώστε να δω και τον UGC.

[themis_kart]

Και εγώ με την σειρά μου και η κοπέλα μου η Αγγέλα οι 3 της παρέας έχουμε να πούμε μόνο τα καλύτερα για αυτήν την συνάντηση στο βουνό Πάρνων. Απο πλευράς οργάνωσης όλα ήταν τέλεια, όλοι οι κανόνες ακολουθήθηκαν κατά γράμμα και αυτό έδωσε σε όλους την εμπειρία ζωής θα το πω, να βρεθείς σε ένα τέτοιο θεό- σκοτεινό ουρανό. Απο πλευράς παρατήρησης, την πρώτη μέρα χαθήκαμε κάτω από τον σκοτεινό ουρανό στον οποίο δεν ξεχώριζες τους αστερισμούς λέμε. Δεν είχα βγάλει πρόγραμμα παρατήρησης λόγο της κούρασης και της έλλειψης χρόνου αυτόν τον καιρό. Παιδιά δεν θα σας πω ονόματα αυτήν την στιγμή διότι έχασα το τετράδιο με της σημειώσεις μου, κρίμα, πιστεύω να το βρω.Γενικά κινηθήκαμε με την Αγγέλα στα Messier της βραδιάς παρασκευή και σάββατου. Όμως όταν έφτασε η κυριακή πρωί και πίναμε την φραπεδιά μας δεν μας έκανε κέφι να φύγουμε από εκεί, ήταν παράδεισος!!! Έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε με τα παιδιά και έτσι έγινε.

Ήταν η καλύτερη από τις δυο προηγούμενες, και λόγο καιρού αλλά και ήταν η απόλυτη ησυχία. Το μόνο που θα σας πω έκανα τον uranometria να αναστενάξει !!!! Αυτά που πέθανα ήταν τα σφαιρωτά παιδια σε τοξοτη σκορπιο υδροχοο κ.α. Επισής είδα ένα σφαιρωτό στον τοξότη διπλα στο Β86 το οποίο λεγεται Ε456-38 είδα οτι ειναι απο τον κατάλογο της ESO αλλά δεν βρήκα πληροφορίες για αυτό το οποίο ήταν πολύ αμυδρό εγώ το έκανα γύρω στα 13mag τώρα αν βρει κανείς κάτι πες τε το παιδιά. Είδαμε σκοτεινά απλά πανέμορφα, νελώματα και πολλά διπλά. Επίσης πολυ καλη εμπειρία είναι και τα πλανητικά νεφελώματα σαν αστερακια μικρουλια όπου από το πουθενα εμφανιζονται με το φιλτρο οξυγονου, αλλά και μεγάλα όπως το Μ27, Saturn nebula στο οποίο φαίνονταν το χώρισμα cassini!!! Παιδιά να λέμε και κανένα αστείο χαχαχαχαχ.

Αυτά μην σας ζαλίζω άλλο. Απλά ένα θα πω 2 αυγούστου ραντεβού στον Πάρνωνα παιδιά για την συνέχεια

Δημήτρη και Βαγγέλη εγώ και η Αγγέλα σας ευχαριστούμε για αυτήν την αξέχαστη βραδιά πάντα τέτοια!!!!

 

Υ.Γ Μόλις βρω το τετράδιο θα γράψω τους στόχους

[B.D. Foxmoor]

Πολλά μπράβο παιδιά από μένα!

Ακούγεται εξαιρετική παρατήρηση, σε καταπληκτικό ουρανό και με όμορφη παρέα..τι άλλο να θες?

[PapGeo]

Παιδιά σας ζηλεύω! Έπρεπε να είχα μείνει κι εγώ.

 

Θέλοντας να συνεισφέρω στην κουβέντα, θα ήθελα να συμπληρώσω, ενδεικτικά, ως προς τα νεφελώματα του Barnard, ότι ιδιαίτερα όμορφα είναι και τα Β92 και Β93 στον αστερισμό του Τοξότη. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος δεν έχασα την ευκαιρία να τα απολαύσω στον Πάρνωνα. Πρόκειται για δύο «πινελιές» σκοτεινού ουρανού, η μία δίπλα στην άλλη, που φαίνονται σαν να επιπλέουν πάνω σε μια «θάλασσα από αστρόσκονη»! Η «αστρόσκονη» δεν είναι άλλη από το απερίγραπτης ομορφιάς Μ24 Small Sagittarius Star Cloud, το οποίο διακρίνεται και με γυμνό μάτι και έχει έκταση στον ουρανό όση και η πανσέληνος. Μέσα του, μεταξύ άλλων, μπορεί να δει κανείς το πολύ όμορφο ανοικτό σμήνος NGC6603, που μόνο ανοικτό δεν φαίνεται στο προσοφθάλμιο, αφού γενικά η περιοχή του Μ24 λόγω της μεγάλης απόστασής του από εμάς - βρίσκεται πέρα από τον αντικρινό μας βραχίονα του γαλαξία (Sagittarius – Carina Spiral Arm) σε άλλον προς το κέντρο του γαλαξία βραχίονα (Norma Spiral Arm) – το εμφανίζει συγκεντρωμένο και μάλιστα με αρκετή ανάλυση σαν να ήταν σφαιρωτό. Τα Β92 και Β93 βρίσκονται ακριβώς στις παρυφές της περιοχής του Μ24 και είναι αυτή η έντονη διαφοροποίηση μεταξύ σκοτεινών περιοχών με την γύρω πλούσια σε άστρα περιοχή, που κάνει τα νεφελώματα τόσο διακριτά και τελικά όμορφα. Βάζοντας χαμηλή μεγέθυνση μπορεί κανείς να απολαύσει όλα τα παραπάνω μαζί, μέσα στο ίδιο πεδίο.

 

Πάντα τέτοια!

 

PapGeo

[eliasg2004]

Μπράβο παιδιά!

Εύχομαι και ακόμα καλύτερα!

Ελπίζω το χρόνου να μπορέσω να ακολουθήσω!

Νάστε καλά!

[Κατερινα]

Δηλώνω ευθαρσώς πως σας μισώ όλους όσους παραμείνατε και την Κυριακή στον Πάρνωνα...πλην μίας γλυκυτάτης κυρίας και κατόχου μισού ντομπ!!!

Με συγχίσατε πάλι παλιόπαιδα...

[alepohori]

Τι να πρωτοπεί κανείς για το IC5076 . Το αστέρι που το δημιουργεί είναι το V2140. Είναι ένα πολύ έντονο νεφέλωμα ανάκλασης, με γαλαζωπή απόχρωση, αλλά το πιο καταπληκτικό είναι ότι εκτείνεται νοτιοδυτικά του αστεριού αυτού.

Δείτε λίγο αυτό http://www.usenet-replayer.com/cgi/content/framebanner_3?http://www.usenet-replayer.com/8/2/6/7/1194537628.3.jpeg

 

Δεν είναι καταπληκτικό; Η γνώση του ότι το νεφέλωμα φωτίζεται από το αστέρι είναι που δίνει μια εντελώς ξεχωριστή ομορφιά στο αντικείμενο αυτό. Οπτικά δε βλέπουμε τόσο έντονο το νεφέλωμα, αλλά έχουμε πιο οξεία εικόνα με σχεδόν σημειακά αστέρια. Φανταστείτε πώς θα φαίνεται με 16άρι...

[vag_stephanou]

Δημήτρη το θυμάμαι αυτό, νομίζω το είδα από το δικό σου όταν το είχες βρει. Όντως δε φαινόταν τόσο πολύ το νεφέλωμα, αλλά θυμάμαι ότι ήταν από τη μία μεριά του αστεριού μόνο, σαν μισοφέγγαρο.

[themis_kart]

Παιδιά βάλτε το στο πρόγραμμα της επόμενης παρατήρησης φοβερό από το 8" όντως το φαντάζομαι με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο.