Το παλιο γρασσο θα το βγαλεις με white sririt,πανακι,πινελο.Ειναι σχετικα αθωο διαλυτικο,και δεν υπαρχει προβλημα αν ερθει σε επαφη με ελαστικα ή πλαστικα/τεφλον εξαρτηματα. Για να ρυθμισεις τις ανοχες στο συστημα γραναζι/ατερμονας πρεπει να εχεις καποια σχετικη μηχανολογικη εμπειρια.Απεφυγε το σφιχτο κομπλαρισμα,και ασε τα γραναζια να "ανασαινουν" για την (σιγουρη) περιπτωση που υπαρχει η σχετικη εκκεντροτητα.Προτιμησε "χοντρα" γρασσα,σε συνδιασμο με λεπτα. Τα υψηλου ιξωδους,σε αξονες και ρουλεμαν,ενω τα χοντρα (μην προβληματιζεσαι,δεν ζουμε και στην Αλασκα)στα "warm gears". Οσο πιο χαμηλο το ιξωδες,τοσο το καλυτερο αν εχεις "τζογο",και τοσο το χειροτερο αν εχεις σφιχτη συζευξη(ασυμπιεστο γαρ). Σου συνιστω σιλικονουχο για τα γραναζια,και απλο ξανθο για αξονες και επιφανειες τριβης(σπασμενο με λιγο λαδι/βαλβολινη). Τα λιπαντικα,εκτος απο το να λιπαινουν ,προστατευουν και τα μεταλλικα μερη.Μετα το πλυσιμο να περασεις ενα στρωμα σε ολες τις επιφανειες,και προσοχη στους συμπλεκτες....εκει ουτε σταγονα. (Ο σοβαροτερος κινδυνος ειναι να χαλασεις καμμια βιδα απο κακη εκτιμηση ,απο κακο εργαλειο,ή απο δυσκολη βιδα.Σιγουρεψου για τα απαραιτητα,ελεγξε την κατασταση των εργαλειων,σε καμμια περιπτωση μην πεις: "δεν εχω τετοιο αμερικανικο αλλεν,θα τη βγαλω με το ισιο" ή "δεν εχω γερμανικο αλλα εχω πενσα". Επισης ειναι κανονας το οτι οσο ποιο σπανια ειναι μια βιδα,τοσο ευκολοτερα χανεται. Αντε γεια, και καλο χειρουργειο.