stemi

Και δικό μου λάθος Η απόσταση της Ανδρομέδας είναι 2.52±0.14 εκ. έτη φωτός. Μπερδεύτηκα με τα 4.22 έτη φωτός του Α Κενταύρου.

Καλό το άρθρο. Έχω να κάνω μερικές σημειώσεις, απορίες. 1) Στο "Εις άγραν απαντήσεων" λέει: "Το Σύμπαν είναι επίπεδο, δηλαδή η μάζα του είναι τόση ώστε να συνεχίσει να διαστέλλεται για πάντα συνεχώς επιβραδυνόμενο." Δεν ξέρουμε από το 1999 ότι διαστέλλεται επιταγχυνόμενα; 2) Στο "Ηλικία του σύμπαντο" λέει: "... η λεγόμενη Σκοτεινή Ενέργεια. Μάλιστα αυτή μοιάζει να δρα ως «αντιβαρύτητα», όπως η παρεξηγημένη Κοσμολογική Σταθερά (την οποία εισήγαγε ο Αϊνστάιν στις εξισώσεις του για να δικαιολογήσει την πεποίθησή του ότι το Σύμπαν είναι στατικό και κατόπιν την αποκήρυξε μετά βδελυγμίας),..." Όλοι το λένε αυτό και με νευριαζει αφάνταστα Εντάξει ο Αϊνστάιν ήταν αυθεντία δεν μπορούμε όμως να λέμε ότι ήταν σωστός σε πράγματα που ήταν λάθος. Η κοσμολογική σταθερά ήταν κάτι αυθέρετο που εισήγαγε στις εξεισώσεις τις γενικής σχετικότητας μόνο και μόνο για να συνετιστεί με επικρατούσα αντίληψη του αιώνιου και σταθερού σύμπαντος. Δηλαδή ο Αϊνστάιν πίστευε ότι το σύμπαν ήταν αιώνιο και σταθερό (πράγμα που είναι λάθος) και γι' αυτο έβαλε την κοσμολογική σταθερά. Ούτε παρατήρησε τίποτα ουτε θεωρητικά υπήρχε λόγος να εισαχθεί. Τώρα ερχόμαστε να πούμε ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο επειδή 80 χρόνια μετά βρήκαμε κάτι (σκοτεινή ενέργεια) που μοίαζει. Στο κάτω κάτω είπε ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του και πριν όταν οι Φρηντμαν και Λεμέτρ ανεξάρτητα προβλεψαν διαστελλόμενο σύμπαν βγάζοντας την κοσμολογική σταθερά μόνο που δεν τους έβρησε. 3) Στη λεζάντα της 3ης φωτογραφίας στο "Ερμηνεύοντας το σύμπαν" λέει: "...της Ανδρομέδας τον βλέπουμε 3 εκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν. ..." 4.2 εκατομμύρια δεν είναι;

Ξέρει να μου απαντήσει κανείς στο παραπάνω; Διάβασα ότι το σύμπαν τότε έγινε μαύρο ("Ο μεσαίωνας του Σύμπαντος"). Αυτό έγινε αμέσως ή υπήρχε φως (αυτή η "ομίχλη") μέχρι που η διαστολή το μετάτρεψε σε αόρατα μήκη κύματος για τον άνθρωπο;

Big Bang, Simon Singh, Εκδόσεις Τραυλός Περιγράφει την ιστορία της θεωρίας. Από αρχαίους Έλληνες, γεωκεντρισμό, ηλιοκεντρισμό κλπ μέχρι τις μέρες μας. Διαβάζεται πολύ εύκολα και δίνει και αρκετές αστρονομικές πληροφορίες.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ... 1952: O Μπάαντε επαναπροσδιορίζει την απόσταση του γαλαξία Ανδρομέδα στα 2 δις έτη φωτός. Πάνω σ' αυτήν την απόσταση είχε στηριχτεί ο υπολογισμός της ηλικίας του σύμπαντος από τους υποστηριχτές της Μεγάλης Έκρηξης. Μέχρι τότε βασιζόμενοι στη μέτρηση του Hubble η ηλικία προσδιορίζονταν στο 1,8 δις έτη. Αυτό ήταν το πιο αδύνατο σημείο της Μεγάλης Έκρηξης γιατί είχαν ήδη βρεθεί πετρώματα στη Γη γυραιότερα από αυτή την ηλικία. Με τη νέα μέτρηση η ηλικία του σύμπαντος υπολογίστηκε στα 3,6 δις. 1954: Ο μαθητής του Μπάαντε, Σάντατζ κάνοντας νέους υπολογισμούς για τον ίδιο γαλαξία υπολογίζει την ηλικία στα 5,5 δις χρόνια και λίγο αργότερα ο ίδιος με νέους υπολογισμούς υπολογίζει ότι η ηλικία πρέπει να είναι μεταξύ 10 και 20 δις έτη.

Θα μου άρεσε ένα ηλιακό σύστημα με περισσότερους πλανήτες. Πάντως η λύση που αποφασίστηκε είναι πιο λογική γιατί και σωστό είναι ένας πλανήτης να είναι ο άρχοντας της ζώνης του και αποφεύγουμε τα μελλοντικά προβλήματα με τη ζώνη Kuiper και το νέφος Oort. Κάθε φορά που θα βρήσκανε ένα νέο μεγάλο αντικείμενο θα είχαμε την ίδια ιστορία. Θυσιάσανε λοιπόν έτσι τον Πλούτωνα και όλα καλά!

Μερικές φωτογραφίες του Big Bang

Ο άνθρωπος τον Πετραλόνων θεωρήται μεταξύ 127,000-247,000 χρονών και ανήκει μάλλον στο Homo heidelbergensis, (που είναι διαφορετικός από Erectus και Sapiens). Έχουν βρεθεί πολλά τέτοια κρανία που χρονολογούνται από τότε ή και πιο παλία πχ στο Arago της Γαλλίας. Φυσικά έχουν βρεθεί πολλά σύγχρονα και πολύ πολύ παλαιότερα κρανία που χρονολογούνται μέχρι και 7 εκ χρονών και ήταν είτε πρόγονοι του heidelbergensis είτε παράλληλο είδος. Δεν γυρνούν όλα γύρω από το γεωγραφικό μας χώρο! Μην παθιάζεστε. Άλλωστε στις εποχές των παγετόνων ήταν πολύ πιθανότερο να ζούσαν κάποιο κοντά στον ισημερινό παρά στα δικά μας πλάτη. Πάντως οι άνθρωποι της Ιάβας, του Πεκίνου, του Κρο Μανιόν είναι μερικά άλλα παραδείγματα πολύ γνωστώτερων "ανθρώπων" από τον Πετραλώνων.

Εγώ σου είπα κάτι σε προηγούμενό μου post για τη φύση της σκοτεινής ενέργειας και ότι μία περίπτωση προβλέπει επιτάγχυνση και μετά συστολή αν και με μικρή πιθανότητα. Ένα άρθρο που το αναφέρει υπάρχει στο περιοδικό Astronomy τεύχος Ιουλίου 2006. Ζήτησα άδεια για να σκανάρω την σελίδα που το αναφέρει και θα το ποστάρω. Δεν θέλω να έχω πρόβλημα με τα copyrights. (αρχικά το έβαλα αλλά το έβγαλα)

Οι φίλοι μας οι αστρολόγοι ρε παιδιά τι λένε; Πάντα είχα την απορία, γιατί να μας επιρεάζει ο Ποσειδώνας και όχι η Δήμητρα; Πάντως υπάρχουν ήδη και άλλα σφαιρικά σώματα: Trans-Neptunian Objects 2003 EL61 ~ 1500 km 2005 FY9 1600 – 2000 km Sedna d=1800 km 90482 Orcus 840 - 1880 km 50000 Quaoar 989 - 1346 km 20000 Varuna 936 (+238−324)km (55636) 2002 TX300 <900 km 28978 Ixion <822 km (55565) 2002 AW197 700±50 km Asteroids Vesta 578×560×458 km Pallas 570×525×500 km

Παιδιά μην πετάτε τέτοια όπως με τον άνθρωπο των Πετραλόνων γιατί θα μας πέσουν τα μαλλιά (όσα έχουν απομείνει τέλοσπάντων). Άκου εκεί δεν το αναγνωρίζουν για να πηγαίνουν οι τουρίστες στην Αφρική!!

perimenw na mou stileis to paper. ektos kai an einai diki sou thewria opote perimenw na mou tin exigiseis ..... d. Υπάρχει και αυτή η πιθανότητα αν η ποσότητα της Σκοτεινής Ενέργειας είναι σταθερή τότε: Big bang-> επιβρασυνόμενη διαστολή -> σε επιταχυνόμενη διαστολή -> σε επιβραδυνόμενη διαστολή-> (σε συστολή έπειτα -> Big crunch) ή συνεχής διαστολή ή ανοιχτό σύμπαν. Με πιο πιθανό το τελευταίο.

Σωστό υπάρχουν πολλά παραδείγματα δογματισμού στην κοσμολογία. 1) Δόγμα το μοντέλο του Πτολεμαίου και το αλλάθητο των αρχαίων Ελλήνων. => Επι 1500 χρόνια όλοι ήταν προσκολημένοι εκεί χωρίς να έχουν το θάρος να αμφισβητήσουν. "Βοήθησε" βέβαια και πολύ η εκκλησία. 2) Δόγμα του Αϊνστάιν για το σταθερό σύμπαν. => Περιφρόνηση Friedman και Lemetr για το διαστελλόμενο σύμπαν επί 14 χρόνια. 3) Δόγμα σταθερού και αιώνιου σύμπαντος (παρότι τελικά ούτε ο Αϊνστάιν το πίστευε) => άρνηση ευρείας αποδοχής του Big Bang για 40 χρόνια 4) Δόγμα κουμουνισμού άρνηση του Big Bang και του μοντέλου της σταθεράς κατάστασης, μόνο και μόνο γιατί υπήρχει η λέξη "δημιουργία". Τότε δολοφονήθηκαν (εποχή Στάλιν ) και πολλοί επιστήμονες για την "προδοσία" τους να υποστηρίξουν αυτά τα μοντέλα. Και γενικά πολλά παραδείγματα καινοτόμων ανακαλύψεων γιατί βρεθήκαν άτομα να αμφισβητήσουν τα δόγματα και τις αυθεντίες!

Δεν είμαστε σίγουροί πάντως τι γίνεται με την πυκνότητα. Γιατί υπάρχει η άγνωστη φύση της σκοτεινής ενέργειας. Φανταστείται ότι υπήρχε αλλαγή φάσης στη διαστολή του σύμπαντος στα 5 δις χρόνια. Ενώ ήταν επιβραδυνόμενη έγινε επιταγχυνώμενη! 1) Μπορεί η ποσότητα της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν να είναι σταθερή. Τότε η πυκνότητα θα πέσει και η φάση της τρέχουσας επιτάγχυνσης θα είναι παροδική. Η διαστολή θα μειώσει το ρυθμό της, η βαρήτητα θα έρθει στο προσκήνιο και το μέλλον του σύμπαντος μπορεί να είναι ένα από τα 3 γνωστά μοντέλα με το πιο πιθανό το επίπεδο. 2) Μπορεί η πυκνότητα της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν να είναι σταθερή. Τότε η διαστολή θα επιταγχύνεται. Το διάστημα εν τέλει θα καταλήξει κρύο και άδειο (Big Chill). 3) Μπορεί η ποσότητα της σκοτεινής ενέργειας στο Σύμπαν να αυξάνει. Τότε η επιτάγχυνση θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη και οι γαλαξίες, τα άστρα και κάθε μόριο γενικά θα "σκίστουν" (Big Rip).

Η προσπάθεια να εξηγηθεί η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης σε μερικές παραγράφους είναι θα έλεγα πολύ ... αισιόδοξη. Θα αναφέρω και εγω μερικές μου σημειώσεις. Πριν από αυτό το μικροδευτερόλεπτο έγιναν πάρα πολλά! Που φυσικά δεν είναι όλα γνωστά γιατί κυριασρχούνταν από διάφορα κβαντικά φαινόμενα και από άγνωστους φυσικούς νόμους. Πάντως 10^-43 sec, 10^32 βαθμοί: Εποχή μαγάλης ενοποίησης 10^-34 sec, 10^27 βαθμοί: Εποχή κουάρκ και αντικουάρκ 10^-10 sec, 10^15 βαθμοί: Σχηματισμός p και n, περιορισμός των κουάρκ και εξαφάνιση των αντικουάρκ 1 sec - 3 min, 10^10 βαθμοί: p και n συνδέονται σχηματίζοντας πυρήνες H, He, Li, δευτερίου και τριτίου. Οι Γκάμοφ και Άλφερ υπολόγισαν την αναλογία των στοιχείων αυτών το 1948 και υπολόγισαν ότι η αναλογία Η:He είναι 10:1 και τα 2 αυτά στοιχεία αποτελούν το 99.9% όλων των ατόμων του Σύμπαντος. Η 2η επιβεβαίωση μετά την απομάκρυνση των γαλαξιών που παρατηρήθηκε από τον Hubble το 1929 αλλά που αμφισβητήθηκε τότε από πολλούς σαν μία ad hoc εργασία. Η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή για να συνδεθούν οι πυρήνες με τα ηλεκτρόνια πριν την εποχή αυτή. Το σύμπαν είναι ιονισμένο (πλάσμα) άρα και το φως σκεδασμένο. Δηλαδή παντού υπάρχει φως άλλα αδιαφανές. Κάτι σαν μια παγκόσμια ομίχλη! Εδώ είναι ένα σημείο που δεν καταλαβαίνω. Την φύση αυτής της ΚΑΜ. Μετά την εποχή αυτή ήρθε η εποχή του επανασυνδυσμού (στους 3000 Κ) όπου οι ακτίνες φωτός κατάφεραν να διαδοθούν ανεμπόδιστα στο διάστημα. Ήταν, ξαφνικά σαν να είχε διαλυθεί η κοσμική ομίχλη. Πως ήταν τότε λοιπόν το διάστημα; Μαύρο; Και τι έγινε το φως; Το φως είχε μήκος κύματος 1 μm ενώ τώρα λόγο της διαστολής του σύμπαντος θα είναι στο 1 mm. Δηλαδή μικροκύματα. Αυτή ήταν και η πρόβλεψη των Άλφερ, Γκάμοφ και Χέρμαν το 1948 αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο τότε να την ψάξει λόγω άλλοστε και του μη κατάλληλυ υλικού. Άλλη πρόβλεψη της θεωρίας ήταν η ανομοιόμορφη κατανομή των νεαρών γαλαξιών (κβάζαρς) στις παρυφές του Σύμπαντος που ήταν αντίθετη με το μοντέλο της Σταθεράς Κατάστασης του Hoyle, σύμφωνα με το οποίο το Σύμπαν ήταν παντού το ίδιο.

Λοιπόν δεν είχα προσέξει την πηγή ... http://www.icr.org/ - Institute of Creation Research Απλά το διάβασα είδα ότι παραθέτει μερικά καλά στοιχεία αλλά το τελευταίο μέρος νόμιζα ότι το ανέφερε απλά σαν κάποια άποψη των δημιουργηστών! Το εννοεί όμως

Βρήκα το παρακάτω άρθρο και νομίζω ότι είναι αξιόλογο. The Young Faint Sun Paradox and the Age of the Solar System by Danny Faulkner, Ph.D. Abstract Most people are aware of the many unique characteristics of the Earth that make life on it possible. These characteristics include such things as the composition of the planet and the atmosphere, the tilt of the axis, the presence of the Moon, the shape of Earth's orbit, and the distance from the Sun. The Earth's distance from the Sun is obviously critical in that if Earth were significantly closer or farther from the Sun, Earth would be respectively much warmer or colder than it is now. Most people are aware of the many unique characteristics of the Earth that make life on it possible. These characteristics include such things as the composition of the planet and the atmosphere, the tilt of the axis, the presence of the Moon, the shape of Earth's orbit, and the distance from the Sun. The Earth's distance from the Sun is obviously critical in that if Earth were significantly closer or farther from the Sun, Earth would be respectively much warmer or colder than it is now. Consider Venus, the next closest planet to the Sun. While it has a size, mass, and composition rather similar to Earth (prompting some to call it Earth's twin), it has an extreme greenhouse effect that results in a surface temperature that is the highest in the Solar System. Being hot enough to melt lead, it is obvious that life cannot exist on Venus. It is generally believed by evolutionists that Venus's closer position to the Sun caused its early temperatures to be higher than Earth's, so that any water that it may have possessed boiled away long ago. This loss of water would have had a drastic effect upon the temperatures and conditions on Venus in a vicious cycle called the runaway greenhouse effect (which will be described shortly). One could conclude that, except for the "accident" of birth farther from the Sun, that could have been Earth's fate. On the other hand, Mars, the next planet out from the Sun beyond the Earth, is a very cold place. At least a small amount of water in the form of ice is known to exist there, but the surface suggests to some that there once was flowing water on the surface. What happened to the water is a great mystery however. It could be that most of it slowly evaporated away from the thin Martian atmosphere, or that much of it is now frozen in subsurface permafrost. Another great mystery is how liquid water managed to exist in the past, given Mars' greater distance from the Sun. This distance seems to imply that Mars always should have been a cold world. A scenario in which Mars was warm in the past and then cooled is difficult to construct. There are differences in size, mass, and composition between Earth and Mars, but it appears that Earth would be nearly as cold as Mars if it were situated in Mars' orbit. The mystery of Mars' past deepens when one considers the supposed evolution of the Sun, exposing internal inconsistencies in standard stellar evolution concepts. This evolution produces a problem for Earth as well. According to stellar evolution theory, the Sun (as have other stars) formed from the contraction of a cloud of gas and dust. Most of the material contracted to the center to form the Sun, while the small amount of the material left behind formed the planets, moons, asteroids, and comets. The contraction would have been driven by the release of gravitational potential energy until the conditions in the center of the Sun permitted the conversion of hydrogen into helium through nuclear fusion. While theoretical and observational questions remain, it can be assumed for purposes of discussion, that this model approximates the truth. Assuming that thermonuclear fusion is powering the Sun, the Sun could shine for a very long time, because thermonuclear fusion is such an efficient source of energy. Calculation shows that it is capable of supplying the Sun's current luminosity for about ten billion years. It is believed that most stars are powered by the same sort of nuclear reactions in their cores, a situation that is referred to as the main sequence. The main sequence is thought to be a period of stability which represents the greatest portion of a star's long life. Supposedly the Sun has been a main-sequence star since its formation about 4.6 billion years ago. This time represents about half the assumed ten-billion-year main-sequence lifetime of the Sun, so the Sun should have used about half its energy store. This means that about half the hydrogen in the core of the Sun has been used up and replaced by helium. This change in chemical composition changes the structure of the core. The overall structure of the Sun would have to change as well, so that today, the Sun should be nearly 40% brighter than it was 4.6 billion years ago. This obviously has consequences for the temperatures of the planets. It is generally believed that even small fluctuations in the Sun's luminosity would have devastating consequences on Earth's climate. A 40% change in solar luminosity should have produced dramatic climatic changes, changes perhaps comparable to the current differences between Venus, Mars, and Earth. According to evolution, about four billion years ago when life supposedly first arose on Earth, the temperature had to have been close to what the temperature is today. But if that were the case, the subsequent increase in the Sun's luminosity would have made Earth far too hot for life today. One could naively suggest that Earth began cooler than it is today and has been slowly warming with time. But this is not an option because geologists note that Earth's rock record insists that Earth's average temperature has not varied much over the past four billion years, and biologists require a nearly constant average temperature for the development and evolution of life. This problem is called the early faint Sun paradox. How is this paradox resolved? It is usually argued that the early atmospheres of Venus, Earth, and Mars were quite different from the ones that they possess today. The early atmospheres, sometimes called the primary atmospheres, were reducing ones in which hydrogen was quite abundant. Much of the oxygen present would have been in the form of water. With time these atmospheres followed different evolutionary paths to become the current secondary atmospheres. The prime characteristic of the secondary atmospheres is that they are oxidized, that is, most of the hydrogen has escaped, which has forced the oxygen to recombine to form other compounds. A number of processes would have to have been involved in this evolution. For instance, much of the available oxygen will readily combine with carbon to form CO2. On Earth, most of this CO2 is found in carbonate rocks in the crust, while on Venus it is in the atmosphere, producing the extreme greenhouse effect mentioned earlier. Why the difference? Evolutionists respond that a runaway greenhouse effect has occurred on Venus. On Earth, CO2 easily dissolves in water and then precipitates out to form carbonate rocks. Earth's geologically active surface is believed to use plate tectonics to recycle the CO2 back into the atmosphere. Being closer to the Sun, Venus had far less—if any—liquid water than Earth. Less liquid water meant removal of CO2 from the atmosphere, which led to a greater greenhouse effect, higher temperature, and hence less liquid water. This vicious cycle is thought to have led to the conditions on Venus today. In the case of Mars, any water might have quickly frozen so that there would not have been efficient removal of CO2, and the lack of plate tectonics may have kept much of the CO2 in carbonate rocks. While the thin atmosphere of Mars is dominated by CO2, the weaker gravity has allowed most of the atmosphere to escape so that there is no appreciable greenhouse effect on that planet. In the case of Earth, most of the CO2 has been locked up in surface rocks, but the supposed evolution of life is believed to have had a strong impact on the evolution of the atmosphere as well. Early life forms are supposed to have introduced free oxygen into the air and regulated the amount of other gases, such as nitrogen. As new forms of life evolved, the mix of gases in Earth's atmosphere gradually changed. Evolution proposes that the early atmosphere contained a greater amount of greenhouse gases (such as methane) than today. This would have produced average temperatures close to those today, even with a much fainter Sun. As the Sun gradually increased in luminosity, Earth's atmosphere is supposed to have evolved along with it, so that the amount of greenhouse gases have slowly decreased to compensate for the increasing solar luminosity. The precise tuning of this alleged co-evolution is nothing short of miraculous. The mechanism driving this would have to be a complex system of negative feedbacks working very gradually, though it is not at all clear how such feedbacks could occur. At any point, a slight positive feedback would have completely disrupted the system, with catastrophic consequences similar to those of Venus or Mars. For instance, the current makeup of Earth's atmosphere is in a non-equilibrium state that is maintained by the widespread diversity of life. There is no evolutionary imperative that this be the case: it is just the way it is. Thus the incredibly unlikely origin and evolution of life had to be accompanied by the evolution of Earth's atmosphere in concert with the Sun. One could call this the Goldilocks syndrome,1 an obvious comparison to the children's tale of the three bears. The implausibility of such a process has caused Lovelock to propose his Gaia hypothesis.2,3 According to this, the biosphere (consisting of Earth's oceans, atmosphere, crust, and all living things) constitutes a sort of super organism that has evolved. Life has developed in such a way that the atmosphere has been altered to protect it in the face of increasing solar luminosity. Lovelock's hypothesis has not been generally accepted, largely because of the spiritual implications. Indeed, it does seem to lead to a mystical sort of view. The physical principles that cause the early faint Sun paradox are well established, so astrophysicists are confident that the effect is real. Consequently, evolutionists have a choice of two explanations as to how Earth has maintained nearly constant temperature in spite of a steadily increasing influx of energy. In the first alternative, one can believe that through undirected change, the atmosphere has evolved to counteract heating. At best this means that the atmosphere has evolved through a series of states of unstable equilibrium or even non-equilibrium. Individual living organisms do something akin to this, driven by complex instructions encoded into DNA. Death is a process in which the complex chemical reactions of life ceases and cells rapidly approach chemical equilibrium. Short of some guiding intelligence or design, a similar process for the atmosphere seems incredibly improbable. Any sort of symbioses or true feedback with the Sun is entirely out of the question. On the other hand, one can believe that some sort of life force has directed the atmosphere's evolution through this ordeal. Most find the teleological or spiritual implications of this unpalatable, though there is a trend in this direction in physics.4,5 Of course, there is a third possibility. Perhaps the Earth/Sun system is not billions of years old and so there has not been a 40% increase in solar luminosity. If Earth were recently created and designed to have the kind of atmosphere that it has now and the Sun has not changed appreciably in luminosity, then the young faint Sun paradox has been resolved. While the early faint Sun paradox does not tell us that the Solar System is only thousands of years old, it does seem to rule out the age being billions of years. References 1 Rampino, M.R. and K. Caldeira, 1994. "The Goldilocks problem: climatic evolution and long-term habitability of terrestrial planets," Annual Reviews of Astronomy and Astrophysics, vol. 32, Annual Reviews Inc., Palo Alto, CA, pp. 83-114. 2 Lovelock, J.E., 1987, Gaia: a New Look at Life on Earth, Oxford University Press, New York. 3 Lovelock, J.E., 1995, The Ages of Gaia: a Biography of Our Living Earth. The Ages of Gaia: a Biography of Our Living Earth, Norton Press, New York. 4 Zukav, G., 1978, The Dancing Li Wu Masters: an Overview of the New Physics, Morrow Publishing, New York. 5 Capra, F., 1991, The Tao of Physics, Shambhala Press, Boston. * Dr. Falkner is Associate Professor of Astronomy and Physics at the University of South Carolina at Lancaster.

Σύμφωνα με το άρθρο του BBC ο Πλούτωνας δεν κινδυνεύει. Η πρόταση που ίσως επικρατήσει είναι ότι για να θεωρηθεί κάποιο σώμα πλανήτης πρέπει: 1) Να περιφέρεται γύρω από άστρο χωρίς το ίδιο να είναι άστρο 2) Να έχει αρκετή μάζα ώστε να αποκτήσει σφαιρικό σχήμα (περίπου 800 km διάμετρο), και 3) Να μην είναι δορυφόρος άλλου πλανήτη, με την έννοια το κοινό τους κέντρο βαρύτητας να είναι έξω από τους πλανήτες. Σύμφωνα με το τελευταίο: Σελήνη, Ιώ, Ευρώπη, Γανυμήδης, Κάλλιστω, Τίτανας κλπ δεν είναι πλανήτες ενώ ο Χάρωντας είναι! Επίσης νέοι πλανήτες σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό μπορεί να γίνουν: Trans-Neptunian Objects 2003 UB313 (Xena) 2003 EL61 2005 FY9 Sedna Orcus Quaoar Varuna 2002 TX300 Ixion 2002 AW197 Asteroids Ceres (Δήμητρα) Vesta Pallas Hygiea Επίσης αρκετά επιπλέον σώματα στη ζώνη Kuiper και στο νέφος Oort αναμένεται να ικανοποιούν τα παραπάνω κριτήρια! Χω, χω της ..... γίνεται Ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει τους 9 πλανήτες άντε τώρα να τους πεις να μάθουν 24!!

Ξέχασα να αναφέρω μια άλλη κουτοπονηριά της μεταφορικής. Μου έστειλε λοιπόν email λέγοντας ότι το κόστος εκτελωνισμού είναι 162 Euro χωρίς καμιά διευκρίνηση, λογαριασμό τράπεζας για κατάθεση χρημάτων και μια εξουσιοδότηση προς άτομα της εταιρίας για να προβούν στον εκτελωνισμό. Όταν τους πήρα τηλέφωνο για ανάλυση του ποσού μου ανάφερε ότι είχαν χρεώσει 33 Euro για αποθήκη και όχι 23 γιατί υπολογίσαν ότι θα έκανα 5 μέρες από σήμερα να στείλω τα χρήματα και όχι λιγότερο από 4 Δηλαδή αν δεν έπερνα τηλέφωνο να ρωτήσω και έστελνα τα χρήματα απλά, θα κέρδιζαν άλλα 10 Euro!

Αγόρασα από ΗΠΑ (http://www.teach12.com) 2 σειρές μαθημάτων σε DVD. Particle Physics = 4 DVDs (24 30λεπτα μαθήματα) & My Favorite Universe = 2 DVDs (12 30λεπτα μαθήματα) Κόστος 109,90 για τα DVDs (μετά από έκπτωση, 455 $ αναφέρει σαν αρχική τιμή) + 45.00$ μεταφορικά=154,90$ Σήμερα με πήρανε τηλέφωνο από την μεταφορική, Prime Air Courier. Με ενημερώσαν ότι το δέμα που ήταν 2 ή 2.5 kgr σταμάτησε στο τελωνείο του Βενιζέλος. Το κόστος για εκτελωνισμό είναι 152 Euro (από τα οποία τα 45 πάνε στη μεταφορική για τον εκτελωνισμό αφού δεν μπορώ να παρεβρεθώ στην Αθήνα για να πάρω)!! Μου είπανε ότι επειδή είχε τιμολόγιο αξίας πάνω από 25$ το σταματήσανε για έλεγχο. Επίσης λέει ακόμα και αν έγραφε δώρο πάνω ή χαμηλότερη αξία πάλι έχουν δικαίομα να το αξιολογήσουν. Η ανάλυση του ποσού είναι η εξής (όσο θυμάμαι): 35 για δασμούς και φόρους 16 για αποδείξης και έγγραφα δικπεραίωσης 23 για αποθήκη τελωνείου (για 4 μέρες για επιπλέον μέρα +10) 30 Έξοδα διακήνησης 20 Αμοιβή μεταφορικής για εκτελωνισμό 25 Ένσημο που πληρώνει η μεταφορική για τον εκτελωνισμό (τα 2 τελευταία θα τα γλίτωνα αν τα έπερνα εγώ από το τελωνείο) Αυτό που μου τη δίνει είναι ότι για εμπόρευμα αξίας 110$ εγώ εν τέλει πληρώνω 307 Euro!!

Επίσης κατά πόσο η "μπλε" ζώνη εμπεριέχει και τον Άρη δεν είναι και τόσο σήγουρο. Δεν ξέρουμε πως θα ήταν τα πράγματα αν ο Άρης είχε μεγαλύτερη μάζα και τεκτονικές κινήσεις. Τότε ίσως να δημιουργόνταν ένα φαινόμενο θερμοκηπίου σε μικρή έκταση ικανό να διατηρεί μια θερμοκρασία που να διατηρεί το νερό υγρό το οποίο θα έπεζε βασικό ρόλο στην ανακύκλωση του CO2 όπως συμβαίνει και στη Γη.

Δεν έχω δει πουθενά να λένε ότι η ηλεκτρομαγνητική δύναμη επιρεάζει απομακρυσμένα ουράνια σώματα! Την ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση την υφίστανται μόνο όσα σώματα έχουν ηλεκτρικό φορτίο, όπως τα e και τα κουάρκ. Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη μεταξύ 2 e είναι πολύ πιο ισχυρή από τη βαρυτική, 10^24 φορές περίπου! Υπάρχουν όμως 2 είδη ηλεκτικού φορτίου το + και το -. Η δύναμη μεταξύ δύο + φορτίων όπως και μεταξύ δύο - είναι απωστική, αλλά η δύναμη μεταξύ ενός + και ενός - φορτίου είναι ελκτική. Ένα μεγάλο σώμα όπως η Γη και ο Ήλιος, περιέχει περίπου ίσα πλήθη σωματιδίων με + και - φορτίο. Έτσι οι ελκτικές και απωστικές δυνάμεις μεταξύ των σωματδίων σχεδόν αλληλοεξουδετερώνονται, και παραμένει τελικά μια πολύ μικρή ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Η βαρυτική δύναμη είναι αυτή που ελέγχεο κυρίως τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων και αυτό γιατί είναι πάντα ελκτική.

Και αυτό μόνο certificate για Αστρονομία προσφέρει (3 μαθηματα και 1 εργασία που μπορεί να χρησιμοποιήσεις και το τηλεσκόπιο που ανέφερες). Προσφέρει πτυχείο Φυσικής σε συνδιασμό με Αστρονομία αλλά πρέπει να έχεις και παρουσία εκεί!

Ωραία αν έχεις την καλοσύνη πες μου και μένα τι θα σου πουν! Αντε να γίνουμε και συμφοιτητες!

Τι τους ρώτησες;