alepohori

Ευχαριστώ Τάκη! Ρε παιδιά, συγνώμη αλλά δε μπορώ να μη το πω. Αυτοί οι Αμερικάνοι, επειδή έχουν τέρατα 18, 20, 30, 36 ιντσών πάνε και λένε "Αυτό το Palomar 4 απαιτεί καθαρό, διαυγή ουρανό και μεγάλη διάμετρο". Ώπα ρε μεγάλε.. Δοκίμασες με μικρότερη και δε το είδες? Έχουν μάθει όλοι με τα θηρία και διαμορφώνουν απόψεις σε όλο το διαδίκτυο. Δε το μπορώ αυτό. Δε λέω, είναι οι κορυφαίοι ερασιτέχνες παγκοσμίως, τουλάχιστον παρατηρητές, αλλά ας μη κρίνουν "εξ ιδίων τα αλλώτρια". Δείτε: http://visualdeepsky.webs.com/pal4.htm Με Obsession 18". Με πλάγια όραση, αλλά κανένας δεν αναφέρει ότι προσπαθησε να το δει ΚΑΙ με συνεχή περάσματα πάνω από το στόχο. Κανείς τους δε ξέρει αυτό το κολπάκι; Ούτε καν για κούνημα του σωλήνα δε λένε. Σας μιλώ ειλικρινά, αυτό ήταν από τα πρώτα πράγματα που έμαθα, σε ένα φυλλάδιο του κ. Νομικού που συνόδευε το παλιό μου τηλεσκόπιο. Αυτός με 16άρι: http://www.deepsky-visuell.de/Projekte/PalomarGC_E.htm Και η αποκάλυψη: Me 10άρι!!! http://faintfuzzies.blogspot.com/2008/05/11-april-08-pal-4-confirmed-many-other.html Πουθενά δε βρήκα παρατήρηση με ισημερινή. όλοι με dob. Κι'όμως, αμφιβάλλω αν είναι ευρέως γνωστό το πόσο βολική είναι η ισημερινή στα συνεχή περάσματα πάνω από το στόχο, με ένα και μόνο κουμπί. Νομίζει κανείς ότι δε θα φαίνεται πολύ ευκολότερα με ένα 12άρι από μεγαλύτερο υψόμετρο;;;; Ακόμα και με 10άρι;;; Ο άλλος παραπάνω το είδε με 10άρι σε υπο-υποαστικό ουρανό. Αλλά το θέμα είναι, δοκιμάζει κανείς; Μας έχει πιάσει το aperture-fever και περιοριζόμαστε σε αυτά που βλέπει και ένα 4άρι διοπτρικό. Όλοι προτείνουμε και καλά κάνουμε dob 8", αλλά διερωτώμαι: Όλα αυτά τα παιδιά που έχουν αυτό το πολύ καλό τηλεσκόπιο, με ποιους χάρτες το συνοδεύουν. Να ήταν GOTO, να το καταλάβαινα, αλλά το DOB πρέπει να είναι άρρηκτα δεμένο με χάρτη , αλλιώς, αν είναι για το φεγγάρι και τους πλανήτες, μόνο για να αναφωνούμε επιφωνήματα ενθουσιασμού, τότε είναι θέμα χρόνου να καταλήξει κρεμάστρα 300 ευρώ. Δε λέω, καλός ο ενθουσιασμός. Καλοί οι πλανήτες. Καλό το φεγγάρι. Καλά τα highlights. Όλα καλά, καμία αντίρρηση. Από εκεί και μετά, πώς προχωράει και εξελίσσεται ένας ερασιτέχνης;;; Χωρίς χάρτη;;;; Εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα φίλοι μου. Έτσι πιστεύω.

Thanks! Μάνο, ο στόχος που ανέφερες ήταν στο πρόγραμμα, αλλά είχε χαμηλώσει αρκετά ο Λέοντας για να τον προσπαθούσα. Την άλλη φορά. Δημήτρη, το Palomar είναι λίγο βορειότερα από τη θέση που το έχει ο Torres. Και είμαι βέβαιος για αυτό, λόγω της ισημερινής. Η ισημερινή στήριξη είναι πολύ σημαντικό βοήθημα σε δύσκολους στόχους όπως αυτοί. Για τον εντοπισμό του Palomar, θεώρησα σωστή την θέση του Torres και επομένως ξεκίνησα την σάρωση από το αστεράκι που φαίνεται στα αριστερά του και κινήθηκα προς τα δυτικά. Πώς κινήθηκα λοιπόν προς τα δυτικά; Πολύ απλά, περιστρέφοντας ΜΟΝΟ το χειριστήριο της ορθής αναφοράς. Επομένως, σύμφωνα με τον Torres, έπρεπε να δω το Palomar να περνά από το κέντρο του πεδίου μου, αφού το έδειχνε να βρίσκεται ΑΚΡΙΒΩΣ δυτικά του αστεριού αυτού! Έλα όμως που φάνηκε βορειότερα! Παραθέτω την φωτογραφία του DSS για να δείτε τις διαφορές.

Παιδιά δε μιλάω για το Cassini, αλλά το διάκενο ανάμεσα στους δακτυλίους και τον πλανήτη.

Από την προηγούμενη νύχτα είχα φροντίσει να ξεκουραστώ και να κοιμηθώ πολύ, ώστε να αντέξω μέχρι πρωίας την επόμενη! Έπρεπε να του δώσω και να καταλάβει μετά από τόσους μήνες!! Το πρόγραμμα είχε συνταχτεί από την περασμένη βδομάδα. Πήρα λοιπόν τα απαραίτητα εφόδια, καφεδάκια, νερό και bake rolls (!) και ανέβηκα. Γύρω στις 22:00 είχα στήσει.. Το ζέσταμα περιλάμβανε τον Lunin μας!! Πήρα τηλέφωνο τον εκλειψολόγο κύριο φίλο μου να μου πει πού βρισκόταν. Αφού με "στόλισε" με αστειάκια του τύπου "σιγά μην τον δεις με γυμνό μάτι, εσύ βλέπεις πουλάκια", μετά από λίγα λεπτά, πολύ απλά τον είδε και εκείνος με γυμνό μάτι!! Παιδιά, μέσα από το τηλεσκόπιο και σε 10-15 λεπτά διαπίστωσα κίνηση! Ο πιο γρήγορος κομήτης που έχω δει μέχρι σήμερα. Ούτε ο Holmes, ούτε ο Boattini, ούτε ο D'Arrest είχαν τέτοια ταχύτητα!! Φυσικά μόνο ανατολική ουρά ήταν εμφανής οπτικά. Το επόμενο ζέσταμα ήταν ο Κρόνος. Δείγμα του εξαιρετικού seeing της βραδιάς ήταν ότι στις 300Χ με τον ορθοσκοπικό 4mm, είδα το εξαιρετικά μικρό διάκενο ανάμεσα στους δακτυλίους και τον πλανήτη, απόδειξη ότι ήδη οι δακτύλιοι αρχίζουν πάλι να ανοίγουν! Επίσης εμφανείς και πολύ όμορφες ήταν και οι ζώνες του πλανήτη. Είχα ζεσταθεί αρκετά. Καιρός για τα ... βαθειά νερά!!!! Πρώτο θύμα μου ο Καρκίνος και ο UGC4617, μεγέθους 14,4ν, SB14,1, διαστάσεων 1.5Χ0.6'. Δείτε στον χάρτη 56 πού βρίσκεται!!! Τα άλματα ξεκίνησαν από τον α Λύγκα--->σ1 Καρκίνου-->57 Καρκίνου και φτάσαμε! Εξαιρετικά δύσκολος. Αμέτρητα περάσματα πάνω από το πεδίου μέσω του χειριστηρίου RA. Το πολύ εντυπωσιακό είναι ότι εκ των υστέρων διαπίστωσα την edge-on φύση του, το επιβεβαίωσα με τα δεδομένα μου και πραγματικά αυτό μου έδωσε τεράστιο ενθουσιασμό!!!!!! Αυτή η στιγμιαία εμφάνιση είναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ.... Ένας γαλαξιάκιας φίλος καταλαβαίνει τι λέω! Επόμενο θύμα ήταν ο γαλαξίας με το μεγαλύτερο magnitude που έχω δει μέχρι τώρα από Αλεποχώρι, αλλά όχι ο πιο δύσκολος και εξηγώ: Ο MCG+6-20-13A έχει μέγεθος 14,6ν. Αλλά: Είναι αρκετά πιο εύκολος απ'ό,τι δηλώνει το νούμερο αυτό, διότι έχει σχετικά τεράστιο SB12,8!!!!!!! Υπάρχει και αστέρι μεγέθους 14.7 στην νότια άκρη του. Το σύστημα γαλαξίας-αστέρι φαινόταν σαν ένα πολύ αμυδρό διπλό άστρο, αλλά είδα ότι ο γαλαξίας ήταν ελάχιστα λαμπρότερος! Η θέαση αυτή ήταν πραγματικά συναρπαστική!!! Πάρα πολύ κοντά βρίσκεται και ο IC2421. Πολύ πιο δύσκολος από τον παραπάνω. Μέγεθος 13,3ν, SB14,3 2.0X1.5'. O Καρκίνος είχε χαμηλώσει αρκετά για να τον συνεχίσω. Στράφηκα στον Λέοντα. Πάντα ήθελα να δω έναν γαλαξία ο οποίος να απεικονίζεται στην Uranometria με την μικρότερη δυνατή κλίμακα του χάρτη αυτού, αλλά του καταλόγου MCG. Ας πούμε ότι είναι κάποιο προσωπικό "βίτσιο". Ο MCG+3-30-38 είναι τέτοιας κλίμακας. Μόλις 0.9X0.7'. Μέγεθος 13,7ν και SB13,1. Αρκετά δύσκολος, αλλά πιο εύκολος από τους προηγούμενους. Ξεκίνησα από το νοητό τρίγωνο των 92 Λέοντα, 93 Λέοντα, 86 Λέοντα. Βασικά ο εντοπισμός του πεδίου ήταν δύσκολος και χρησιμοποίησα το πεδίο του Nagler 7mm σαν χάρακα ώστε να μετρήσω απόσταση από τον NGC3802 που βρίσκεται ελάχιστα λεπτά βορειότερα. Αφού βεβαιώθηκα για το σωστό πεδίο, άρχισα να το σαρώνω συνεχώς πέρα-δώθε. Τελικά είδα ότι βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα σε 2 αστέρια και η Uranometria κακώς δε το αναφέρει στα Notes. Διαπίστωσα επίσης το στρογγυλό μικρό σχήμα του. Πολύ ωραίος!! Ο UGC6631 βρίσκεται ακριβώς λίγο νοτιότερα. Σχετικά εύκολος, 13,8v, SB12,7. Κλείνουμε με κάτι που το είχα άχτι. Με κάτι που, έχοντας δει από πέρσυ τα δεδομένα του, θεωρούσα ότι είναι στα όρια του 8ιντσου. Τέτοια αντικείμενα όταν εμφανίζονται μπροστά σου μέσα από τον φακό, εκπέμπουν μία γοητεία πολύ σπάνια.. Τουλάχιστον σε έμενα, έτσι έδρασε το περίφημο Palomar 4. Απέχει 356000 έτη φωτός και αρχικά θεωρείτο νάνος γαλαξίας! Αυτή η θέαση με έκανε να ξεχάσω όλη τη κούραση μετά από αρκετές ώρες με 3 βαθμούς. Δεν είναι αυτό η καλύτερη ανταμοιβή ενός λάτρη του ουρανού;;; Μέγεθος 14,2ν, διάμετρος 1,3' , βαθμός συγκεντρώσεως (πυκνότητας) 12 στην κλίμακα 1-12!! Φυσικά ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που είχα πάρει μαζί μου βοηθητικό χάρτη. Ήταν του Torres. Το Palomar 4 είναι σε πολύ περίεργη θέση στον χάρτη 72 της Uranometria. Μετά από σκέψη είπα να ξεκινήσω από τα 92,93 Λέοντα που απέχουν 8 μοίρες από το Palomar 4!! Η Uranometria βοήθησε μόνο μέχρι τον NGC3712. Μετά συνέχισα με τον Torres. Και άρχισαν τα προβλήματα.. Πήγα να τρελλαθώ. Έβλεπα μια θαμπάδα εξαιρετικά αμυδρή, αλλά όχι στη θέση που είχε ο Torres το Palomar, αλλά λίγο βορειότερα. "Αποκλείεται", έλεγα.. "Άλλο βλέπω".. Πόση ώρα άραγε προσπαθούσα να επαληθεύσω τον Torres.... Έπρεπε να δω κάτι στην θέση που φαινόταν στον χάρτη και αυτό που έβλεπα εγώ ήταν κάτι άλλο! Τελικά, μετά από αμέτρητα περάσματα, δε μου έμενε αμφιβολία.. "Τόλμησα" να διορθώσω τον Torres με την καταγραφή αυτού που έβλεπα τόση ώρα. Πραγματικά ήταν συγκλονιστικό.. Η επιβεβαίωση ήρθε με την φωτογραφία του DSS! Η τελευταία ματιά άνηκε στο M57, που στο μεταξύ είχε σηκωθεί αρκετά. Έτσι, για να θυμηθούμε λίγο το καλοκαιράκι!!

Μπάμπη μη το συνεχίσεις, θα φάμε ξύλο!

Εκλεκτέ, άσε τα χιόνια και σε περιμένω Αλεποχώρι.

Αι γκοτ κραιζι σεντινκ σοου μενι ιμειλς τραινγκ του οργκαναιζ δις τριπ ες ματσ μπεττερ ες αι κεν!!! Το ξύλο ποιος θα φάει στο τέλος δε ξέρω.... Κύριε Ευφραιμίδη αφήστε τις απειλές.. Θα έχετε πραγματικό μπάτλερ στο δωμάτιό σας και έχετε και παράπονο; Ποιος άλλος μπάτλερ θα σας συνόδευε μέχρι τα βάθη της Ανατολής;;; Αυτός που είχατε.... σε κάποιον κάμπο το καλοκαίρι σας...πούλησε!!!

Επικροτώ 100% την έκδοση και την κίνηση αυτή της Ελευθεροτυπίας!! Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, έχουμε πήξει στις αστρολογικομπουρδολογίες. Όπου και να κοιτάξουμε και ακούσουμε, όλο για αστρολογίες και βλακοαστρολόγους ακούμε και βλέπουμε. Τέτοιες κινήσεις πρέπει να τυγχάνουν της υποστήριξης όλων μας Και στην τελική, ένθετο σε εφημερίδα ήταν. Όχι καποιο τεύχος του Nature.

Ειλικρινά δεν αρπαχτηκα καθόλου! Οι γνωστές αδυναμίες του γραπτού λόγου που δε μεταφέρουν εκφράσεις!

Ε ναι λοιπόν!!! Ας μάθουμε και λίγα κινέζικα! Θα χρειαστούν! ΥΓ. Κόφτε το δούλεμα και έχει και αγγλικά!

εδώ κάνει λόγο για ειδική μάσκα σε τηλεσκόπιο μεγαλύτερο των 10 ιντσών, για οπτική παρατήρηση.

Απ'ό,τι ξέρω, εντοπίζουν σε γαλαξίες και σμήνη, των οποίων θέλουν να υπολογίσουν την απόσταση, αστέρια που ανήκουν στην κατηγορία των "Κηφείδων". Έχει βρεθεί ότι η περίοδος των μεταβλητών αυτών αστέρων συνδέεται με το απόλυτο μέγεθός τους, δηλαδή με την λαμπρότητα που παρουσιάζουν σε απόσταση 10parsec. Οι αστρονόμοι λοιπόν μετράνε την περίοδο μεταβλητότητας των αστέρων αυτών με απλή παρατήρηση και από την σχέση αυτή, υπολογίζουν το απόλυτο μέγεθος. Συγκρίνουν το απόλυτο μέγεθος με το πραγματικό μέγεθος, με το μέγεθος δηλαδή που έχει το αστέρι πραγματικά και από την διαφορά που προκύπτει εξάγουν την απόσταση του αστεριού αυτού και κατά συνέπεια του γαλαξία ή του σμήνους όπου ανήκει. Ένας άλλος τρόπος είναι τα supernova τύπου Ia που παρατηρούνται στους γαλαξίες. Όταν ένας λευκός νάνος έλκει τεράστιες ποσότητες ύλης από τον συνοδό γίγαντα (ερυθρό ; ), φτάνει σε σημείο να εκρύγνηται όταν η μάζα αυτή φτάσει μια κρίσιμη τιμή. Επειδή η τιμή αυτή είναι σταθερή και επειδή ο μηχανισμός αυτός είναι και αυτός σταθερός, το απόλυτο μέγεθος που φτάνει αυτός ο τύπος supernova είναι και αυτό σταθερό. Επόμενως, συγκρίνεται με το πραγματικό μέγεθος, που εξαρτάται από την απόσταση, και υπολογίζεται η απόσταση του supernova και του αντικειμένου που το φιλοξενεί! Αξίζει να πούμε ότι οι μέθοδοι αυτοί, λόγω της σταθερής τιμής του απόλυτου μεγέθους, λέγονται "κεριά"!!!

Εγώ χθες, στην απόλυτα ΑΠΟΤΥΧΗΜΈΝΗ παρατήρηση που έκανα στο Αλεποχώρι, λόγω κούρασης αλλά και λόγω απαίσιου seeing, το μόνο αντικείμενο που κατάφερα να δω, ήταν ο κομήτης!! Και το χειρότερο είναι ότι ήμουν τόσο κουρασμενος, που στην αρχή έβλεπα τον M104!! Και έλεγα "Τόσο λευκός είναι;" Είδα από τον ερευνητή κουκίδας και....κατάλαβα.... Μετά είδα πραγματικά τον πολυπόθητο κομήτη, και μπορώ να πω ότι είδα κομμάτι της ουράς εκατέρωθεν του πυρήνα, αλλά 'οχι χρώμα! Τόσο καλά ήταν χθες!

Ο αστέρας 61 Κύκνου είναι ο πρώτος του οποίου η απόσταση μετρήθηκε με την μέθοδο αυτή γύρω στο 1830 αν θυμάμαι καλά, στα 10 έτη φωτός περίπου. Η παράλλαξη ορίζεται ως η μισή γωνία της φαινόμενης μετατόπισης ενός αστέρα ως προς το άπειρο και ακίνητο φόντο σε διάστημα μισού έτους (το είπα με δικά μου λόγια, φαντάζομαι είναι σωστό!). Το parsec (λατρεύω αυτόν τον όρο!) είναι η απόσταση ενός αντικειμένου, όταν η παράλλαξή του είναι ένα δευτερόλεπτο του τόξου (parallax-second). Το πλησιέστερο αστέρι είναι κάτι παραπάνω από 1 parsec απόσταση, επομένως οποιοδήποτε άλλο άστρο θα έχει παράλλαξη αρκετά μικρότερη του ενός δευτερολέπτου. Όταν βλέπουμε ερασιτέχνες να ανακαλύπτουν αστεροειδείς, τότε νομίζω ότι χαλαρά μπορούν να μετρήσουν αποστάσεις με παράλλαξη. Γνώμη μου.

Καταρχάς θαυμάστε αυτή την εικόνα, χωρίς να βάλετε τον δείκτη του ποντικιού πάνω της!!! http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/ Διαβάστε τα σχόλια από κάτω και προσπαθήστε να αναγνωρίστετε τους αστερισμούς!! Κύκνος, Λύρα, Δράκος, Μικρή Άρκτος, Τοξότης, Σκορπιός (ολόκληρος!), Αετός, ακόμα και ο Νότιος Σταυρός φαίνεται! Σίγουρα στο πεδίο είναι και η Αλεπού, η Κεφαλή όφεως, το Βέλος, αλλά δεν τα έχω διακρίνει ακόμα!

Αν πρόκειται για παρατήρηση και μόνο, κατά την γνώμη μου το κατοπτρικό είναι μονόδρομος. Τα SCT είναι σε όλα μέτρια. Και τα γρήγορα κατοπτρικά δίνουν εξαιρετικά πεδία, αλλά απαιτούν και καλής ποιότητας προσοφθάλμια. Οι μεγαλύτερες απαιτήσεις στην ευθυγράμμιση των οπτικών σε ένα κοντό κατοπτρικό, δε πρέπει να σε τρομάζουν. Η λογική της είναι η ίδια. Το κόστος στο contract λόγω μεγέθους του δευτερεύοντος είναι αμελητέο, κυρίως όταν μιλάμε για βαθύ ουρανό. Εγώ θα ήθελα πολύ περισσότερο ένα 8" f/5 από το 8" f/6 που έχω. Δε το σηζητάω! Και ασχολούμαι μόνο με παρατήρηση. Ψηφίζω γρήγορο κατοπτρικό με κλειστά μάτια.

Εγώ το μόνο που θέλω είναι ένα ανάλογο βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=95sg2cz1QPo Αύριο πάω για το πασαπόρτο. Ας κάνω κάτι ουσιαστικό! Μεθαύριο κανονίστε να λείψετε.... Ουέ!

Και το ισημερινό κάνει για παρατήρηση. Παρακολουθείς πιο εύκολα τον στόχο και δε σκύβεις.

Μπαρντόν;;; Έλα τώρα.... Δε τα μπαλώνεις! Καλορίζικο!

Αν και το παραπάνω link δεν λειτουργεί πλέον, μπορείτε να δείτε και αυτό. Με ενδιαφέρει. Το έχει δοκιμάσει κανείς; Ποιες οι εντυπώσεις του;

Διαβάζοντας πού οφείλεται η αντιουρά από την περιγραφή του σημερινού APOD, έχω την εξής απορία: Μάθαμε ότι η αντιουρά οφείλεται στο πέρασμα της Γης από το τροχιακό επίπεδο του κομήτη. Αλλά: Το γεγονός ότι εμφανίζεται σε ζωδιακό αστερισμό, μήπως σημαίνει ότι η εκλειπτική σχεδόν ταυτίζεται με το επίπεδο αυτό; Ίσως κάτι να μου ξεφεύγει, αλλά εγώ αυτό καταλαβαίνω.... Γνώμες παρακαλώ;!!