alepohori

Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Συγχαρητήρια σε όλους. Διαφωνώ με τη απάντηση που δώθηκε στο τελευταίο ερώτημα, αλλά απόψεις είναι αυτές...

Απαντώντας στον Λεωνίδα έχω να πω τούτο: Πολλές φορές νοιώθω την ανάγκη να πω και να φωνάξω πόσο μου έχει αλλάξει την ζωή η αστρονομία, η αστρονομική παρατήρηση, τουλάχιστον όπως την ασκώ εγώ. Νοιώθω ότι πρέπει να το φωνάξω με όλες μου τις δυνάμεις, με κάθε μέσο που έχω και κάθε τρόπο που μπορώ. Θεωρώ ότι όποιος μπορέσει να με καταλάβει έστω και λίγο, θα γίνει λίγο περισσότερο ευτυχισμένος στην ζωή του. Θα μου πείτε "Πρέπει να το έχει κανείς μέσα του". Συμφωνώ. Ό,τι και να πω εγώ, ό,τι και να κάνω, αν δεν το έχει κανείς μέσα του, αν δεν κυλάει στο αίμα του, σίγουρα δε θα μπορέσει να αντλήσει το μεγαλείο που προσφέρει, όχι μόνο η παρατήρηση καθεαυτή, αλλά ακόμα και η γνώση που στο μεταξύ θα έχει αποκτήσει για αυτά που βλέπει από το προσοφθάλμιο. Όταν νοιώσει, όταν προσπαθήσει έστω και κατ'ελάχιστον να φανταστεί αυτό που βλέπει, αυτό τον γαλαξία, αυτή την μουτζούρα, αυτή την χρωματιστή τελεία, αυτό το περίεργο πράγμα που εμφανίζεται και χάνεται στιγμιαία σαν να τον προκαλεί να παίξει μαζί του, τότε θα ξεχάσει τι θα πει κούραση, κρύο, ορθοστασία, αφού θα έχει κυριέψει την σκέψη του. Και αυτός που θα έχει υποδεχθεί μέσα του αυτό το μεγαλείο, μη νομίζετε ότι θα το αφήσει εκεί, πάνω στο σκοτεινό βουνό, για να το ξαναβρεί σε 1, 2, 3 μήνες στην νέα Σελήνη. Θα το κουβαλάει σε κάθε πτυχή της ζωής του, στη δουλειά του, στις δύσκολες και ευχάριστες στιγμές για να του θυμίζει την θέση του ανθρώπου σε όλο αυτό το Στερέωμα που λέγεται Σύμπαν. Και πράγματι, θα δει τον κόσμο με άλλο μάτι. Αρκεί να φέρει στο μυαλό του τις εικόνες εκείνες που τον ταξίδεψαν εκεί που μόνο η δική μας φαντασία μπορεί να μας πάει. Δεν χρειάζονται πολλά. Μόνο το πάτημα εκείνου του διακόπτη της σκέψης μας για να ανάψει την εικόνα αυτή που κρύβεται μέσα της. Τουλάχιστον εγώ έτσι έχω μεταφέρει την αστρονομία στην καθημερινή μου ζωή και έτσι θα με συνοδεύει πάντα, γιατί έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της.

Το δικό μου κάτοπτρο όταν είναι ζεστο, παθαίνει αστιγματισμό! Βλέπω αστέρια με ουρά! Μετά όμως συνέρχεται και...όλα διορθώνονται.

Εσύ να τα βλέπεις...

Το ETX 80 έχει 349 καινούργιο. Μήπως πρέπει να αναθεωρήσεις την τιμή σου;

Θέμη, πολύ καλό και πολύ ρεαλιστικό. Καλή συνέχεια!

Ακριβώς αυτή τη φράση είπες και το καλοκαίρι στο Πάσχα των αστρονόμων και ακόμα ηχεί στα αφτιά μου!

ώπα ώπα... Μας μπερδεύεις: Ερωτώ: O χειμώνας φέτος έκανε δυναμική παρουσία με πολλά σύννεφα και βροχές αφήνοντας μας χωρίς παρατήρηση και επομένως βρήκες τον χρόνο να κατασκευάσεις το προσωπικό σου site σχετικό με την ερασιτεχνική αστρονομία, Ή βρήκες τον χρόνο να κατασκευάσεις το προσωπικό σου site σχετικό με την ερασιτεχνική αστρονομία και επομένως ο χειμώνας φέτος έκανε δυναμική παρουσία με πολλά σύννεφα και βροχές αφήνοντας μας χωρίς παρατήρηση ;;;;;;;;;;; Για ποιους μας πέρασεις κύριε Mauna;;; Καλορίζικα όλα ρε φίλε!!!!!!!!!!

Μη ξεχνάμε και τις καμπύλες του "δικού μας" Αντώνη Αγιομαμμίτη: http://www.perseus.gr/Astro-Photometry.htm Εντυπωσιακές.

Θα ήθελα πολύ να δω τι ψάρια πιάνει ο 7 Pentax σε έναν 14άρι γαλαξία! Αλλά πρέπει να περιμένω.

Ωπ! Αυθαδίασες! Τεκμηρίωσε παρακαλώ!

Πουλήθηκε. Καλορίζικος Μάκη.

Έγκυρες πληροφορίες θέλουν τον κύριο Ευφραιμίδη μας να οργώνει όλους του διεθνείς οίκους δημοπρασιών για τον εντοπισμό της σούπερ-ουάου υπεργκραβούρας του 1299, στην οποία ο καλλιτέχνης υπαινίσσεται την ύπαρξη του πλανήτη Πλούτωνα....... Ο άνεμος της τύχης θα τον φέρει στην Κίνα, αν και μόνο αν η υπερτέτοια αυτή, βρίσκεται στα κατώγια κάποιου κινέζου συλλέκτη....

Υπάρχει ακόμα.

Τους χαιρετισμούς μου στον "άφωνο" φίλο!

Ευχαριστώ όλους! Βασίλη, δεν είναι δική μου η σκιά αλλά της ίδιας της μηχανής μου με το τρίποδό της. Αν προσέξεις, φαίνεται και το καλώδιο του ντεκλασέρ. Η αντανάκλαση που φαίνεται είναι της Αφροδίτης πάνω στην διάφανη, αυτοκόλλητη ταινία που χρησιμοποίησα για να κολλήσω μεταξύ τους τις κόλλες Α4. Ανδρέα, πρέπει να είναι απόλυτα σκοτεινός ο ουρανός για να είμαστε σίγουροι ότι η σκιά που βλέπουμε οφείλεται στην Αφροδίτη και όχι στην φωτορύπανση (όσο μικρή και αν είναι). Στην περίπτωσή μου, η απόδειξη ότι η σκιά οφείλεται στην Αφροδίτη είναι προφανής: Μετατοπίζεται! Το ερώτημα είναι: Είναι δυνατόν να διαπιστωθεί η "Αφροδίτια" σκιά, μέσω της μετατόπισής της με το μάτι, όταν ακόμα δεν έχει παρέλθει το αστρονομικό λυκόφως; Τι ερωτήματα προκύπτουν, ε;

Μπράβο Μήτσο. Τουλάχιστον εσείς μπορείτε να ξεκλέψετε κάποιες ώρες και να πάτε σε αρκετά σκοτεινό μέρος. Εμείς ίσα που μπορούμε να πάμε ολόκληρο ταξίδι για μια φωτογράφιση 2 ωρών... Όταν ξαναβγείς, θυμήσου να ρίξεις μια ματιά στον ο Περσέα. Ανοιχτό, ανάκλασης, διπλό αστέρι, σκοτεινό, όλα τα'χει ο μπαξές!!! Το δυσκολότερο από αυτά είναι το ανάκλασης. Συγχέεται εύκολα με την άλω του ο Περσέα... Αν και πρέπει να δημιουργείται από το ανοιχτό σμήνος που είναι μέσα του και όχι από τον ο.

Άγγελε πολλά συγχαρητήρια! Φοβερή κατασκευή! Πραγματικά μπράβο σου!

Να υποθεσω οτι εισαι η μονη που μπορει να δει το Avatar του Αλτινακη!!! Έγραψες! Πολύ γέλασα!!!!

Ένας γκρινιάρης φίλος μού είπε ότι δε φαίνεται τίποτα. Ορίστε: http://www.imageshack.gr/view.php?file=hx2xrb0dveu6cotkzxy3.gif Αύξηση του brightness στο τέρμα.

Χρήστο κοιτα τα π.μ. σου.

Σωστά βλέπεις! Από κάτω αριστερά προς πάνω δεξιά. Φαίνεται το λουράκι και τα 2 πόδια του τριποδιού (δυσκολότερα). Το ζητούμενο είναι ο πολύ σκοτεινός ουρανός για να είναι μεγάλη η αντίθεση. Την επόμενη φορά θα έχω βάψει με λευκό ματ σπρέυ τον πίνακα, γιατί μόνο μια κόλλα Α4 παρουσιάζει κάποιο βαθμό διαφάνειας και τελικά η επιφάνεια δεν είναι απολύτως λευκή. Επίσης η μόνη επεξεργασία που χρειάστηκε στα RAW αρχεία ήταν η μείωση (!) του κοντράστ! Λίγο περίεργο, αλλά με την αύξηση είδα χειρότερα αποτελέσματα.

Ήταν σίγουρα το πιο απόκοσμο φως/σκιά που είχα δει ποτέ μου! Να σημειώσω ότι η ιδέα δεν ήταν δική μου. Την πήρα από βίντεο που πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο spaceweather. Πήρα ένα μεγάλο χαρτόνι την επιφάνεια του οποίου κάλυψα με κόλλες Α4. Το τοποθέτησα όρθιο πλάι στο αυτοκίνητο, ώστε να κοιτά παράλληλα με τη διεύθυνση πρόσπτωσης του φωτός της Αφροδίτης. Σημειωτέον ότι είχα τοποθετήσει το αυτοκίνητο δίπλα σε ένα μεγάλο πεύκο, το οποίο μου παρείχε άριστη κάλυψη από την φωτορύπανση της Αθήνας. Στη συνέχεια έβαλα το τριπόδι με την μηχανή σε απόσταση σχεδόν 40cm από το χαρτόνι, έτσι ώστε τα σημεία Αφροδίτη-μηχανή-χαρτόνι να είναι σχεδόν συνευθειακά, και έστρεψα την μηχανή προς την μέση του χαρτονιού, με το σημείο που η ευθεία αυτή "τέμνει" το χαρτόνι, να βρίσκεται κάτω αριστερά του κάδρου. Το σημείο αυτό όριζε την περιοχή στην οποία αναμένετο να πέσει η σκιά της μηχανής κατά την πρώτη λήψη. Στο σημείο αυτό καρφίτσωσα προσωρινά ένα κομμάτι από εφημερίδα, ώστε με την βοήθεια του liveview να γίνει ακριβής εστίαση. Η συνταγή των ρυθμίσεων ήταν δική μου, έπειτα από λίγες δοκιμές: ISO1600, f/3.5, 40s, 18mm με διάστημα μεταξύ των λήψεων 4λεπτά. Ίσως από εδώ φαίνεται καλύτερα http://www.imageshack.gr/view.php?file=5nkky6v9darklov9deqn.gif