Λίγο θα βοηθήσω, αλλα αυτό που με κάνω απο την Αθήνα με τα κυάλια μου είναι οτι ξέρω πόσο εύρος έχει το πεδίο τους και ξεκινώντας απο κάποιο αστέρι που γνωρίζω μετράω "πεδία". Ας πούμε χτες το βράδυ κοιτόντας απο το παράθυρο είδα τον Κάστορ και τον Πολυδεύκη, κοίταξα στο cartes du ciel οτι το M44 είναι (ας υποθέσουμε, δεν θυμάμαι) 20 μοίρες στην προέκταση της γραμμής που τους ενώνει και μέτρησα περίπου 4 πεδία ακολουθώντας τη κατεύθυνση της γραμμής (τα κυάλια μου έχουν περίπου 5 μοίρες πεδίο). Έτσι βρίσκω τη γενική θέση του στόχου μου και έπειτα όλο και κάποια πιο κοντινά αστέρια με βοηθάνε να τον εντοπίσω. Δεν ξέρω βέβαια αν μια τέτοια 'μέθοδος' βολεύει όταν χρησιμοποιείς τηλεσκόπιο (πόσο εύρος πεδίου έχει ενας τυπικός ερευνητής αλήθεια