Ο καθενας απο εμας που ασχολιται με την αστρονομια θελω να πιστευω οτι το κανει γιατι το αγαπαει και οχι γιατι απλα ενθουσιαστικε για ενα μικρο χρονικο διαστιμα της ζωης του. Η παρατηριση τωρα ειναι μια σημαντικη δραστηριοτητα της αστρονομιας οπου ολοκληρωνει τον σκεπτικισμο και επιβεβαιωνει την θεωρια. οπωσδηποτε η παρατηριση εχει πολους εχθρους :συννεφια, φωτορυπανση, δουλειες και υποχρεωσεις οπου μας κανουν να παρατηρουμε ολο και ποιο λιγο!!!!! Δεν εχει σημασια η αστρονομια ειναι μεσα μας και αναδυεται οταν παρατηρουμε (εστω και σπανιος). μονο ο θανατος θα με σταματουσε!!!!!!! ο εξοπλησμος (απο την στηγμη που αγοραστικε) ουτε να φαει θελει ουτε να πιει απλα οταν μπορουμε τον χρησιμοποιουμε. Δεν θα ξεχασω ποτε και με αυτην την εικονα θα πεθανω: οταν με πειρε ο παπους μου (εξαχρονο παιδακι ) μια ασεληνη Νυχτα του Αυγουστου στο χωραφι για την συγκομιδη καπνου, μου εστρωσε μια κουβερτα για να πλαγιασω,................... δεν κοιμηθικα!!!!!!!! το βλεμα μου ηταν καρφομενο στον ουρανο κοιτοντας εκατομυρια αστερια και την γαλακτηκη οδο σαν ενα λευκο πεπλο να τα αγκαλιαζει..................................τι ομορφα που ηταν!!!!!!! αυτο ηταν το δικο μου big bang και η εναρξη της αγαπης μου για τα αστερια!!!! Δεν θα σταματισω ποτε να τα σκευτομαι και οταν μπορω θα τα βλεπω με το τηλεσκοπιο