Και να φεύγαμε από την επιφάνεια του Σύμπαντος η περιορισμένη αντίληψή μας δε θα μας επέτρεπε να αντιληφθούμε την 4διάστατη Ρειμάνεια γεωμετρία που το χαρακτηρίζει. Πάρτε σαν παράδειγμα τον κύκλο. Εξωτερικός παρατηρητής τον αντιλαμβάνεται σαν κύκλο. Αν όμως προχωρήσουμε σε μεγέθυνση σε ένα απειροστό κλάσμα του θα φανεί κατά προσέγγιση ώς ευθεία (βλ.συν.1.). Ομοίως και με το Σύμπαν. Στις μακρινές γειτονιές του Σύμπαντος (στην κλίμακα του Mpc) εμφανώς κυριαρχεί η τετραδιάσταση ελλειπτική γεωμετρία. Σε μικρές κλίμακες (της τάξεως των km) την αντιλαμβανόμαστε ως Ευκλείδεια. Ακόμη και ο χρόνος που μετράμε με τα ρολόγια μας δεν αντιστοιχεί στην 4η διάσταση, αλλά είναι μία προβολή του (όπως είχαμε πει και σε προηγούμενο θέμα νομίζω). Εν κατακλείδει λοιπόν, πιστεύω ότι ακόμη και να είχαμε τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε εξωτερικά το Σύμπαν δε θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε τα όριά του: 1. Γιατί αυτά εκτείνονται σε τεράστιες κλίμακες (>Μpc) 2. Σύμφωνα με το παραπάνω η γεωμετρία τους θα ήταν Ρειμάνεια και συνεπώς μη αντιληπτή από εμάς. Για να επεκτείνω λίγο το θέμα, στο Σύμπαν που Αγάπησα ο κ. Θεοδοσίου ανέφερε ότι σε ένα χωριό της Αφρικής πρόβαλλαν στους κατοίκους μία κινηματογραφική ταινία και κάποιες φωτογραφίες έντυπες και μετά από έρευνα στους κατοίκους του χωριού διαπίστωσαν ότι οι τελευταίοι είδαν μια φευγαλέα εικόνα ενός κοτόπουλου. Είναι λοιπόν θέμα εξοικίωσης το τι αντιλαμβανόμαστε. Ακόμη και τα νεογέννητα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν τις 4 διαστάσεις αν έχουν σωστή καθοδήγηση, αλλά μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον, που, ακόμα και οι ίδιοι του οι γονείς (χωρίς να το αντιλαμβάνονται) τους διδάσκουν μόνο 3. Φιλικά, Ελένη