Δροσος Γεωργιος

Ανάλυση υλικού από τον διαστρικό μετεωρίτη CNEOS 2014-01-08. Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Άβι Λεμπ (Avi Loeb) θεωρεί ότι ανακάλυψε θραύσματα … εξωγήινου αεροσκάφους στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η προκαταρκτική ανάλυση δείχνει ότι το υλικό των μικροσκοπικών σφαιριδίων που συλλέχθηκαν συνίστανται κυρίως από σίδηρο, το ένα δέκατο είναι μαγνήσιο, περιέχουν λίγο τιτάνιο και δεν μοιάζει με γνωστά κράματα που κατασκευάζονται από τον άνθρωπο ή με υλικό γνωστών αστεροειδών. Ο Avi Loeb μόλις ολοκλήρωσε μία αποστολή που στοίχισε 1,5 εκατομμύριο δολάρια αναζητώντας τα απομεινάρια ενός μυστηριώδους μετεωρίτη με το κωδικό όνομα CNEOS 2014-01-08 που κατέπεσε στην ακτή της Παπούας-Νέας Γουινέας το 2014. Ο CNEOS 2014-01-08 θεωρείται ότι προέρχεται από άλλο αστρικό σύστημα επειδή ταξίδευε με ταχύτητα 60 χλμ. /δευτερόλεπτο σε σχέση με τον Ήλιο (Στην απόσταση που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο, κάθε αντικείμενο που ταξιδεύει ταχύτερα από περίπου 42 χλμ. ανά δευτερόλεπτο βρίσκεται σε μια αδέσμευτη, υπερβολική τροχιά διαφυγής σε σχέση με τον ήλιο).Ο Λεμπ έχει κατά καιρούς αμφισβητηθεί για την πεποίθησή του ότι οι εξωγήινοι έχουν επισκεφτεί τη Γη. Το 2021 στο βιβλίο του Extraterrestrial: The First Sign of Intelligent Life Beyond Earth, υποστήριξε ότι ο Ουμουαμουα (Oumuamua), ένας κομήτης μήκους περίπου 400 μέτρων που ήταν ορατός στους επιστήμονες για 11 ημέρες το 2017, θα μπορούσε μόνο να αποτελεί μία διαστρική τεχνολογία που αναπτύχθηκε από εξωγήινους.Αυτή τη φορά ο 61χρονος αστροφυσικός επέβλεψε μία ομάδα εξερευνητών οι οποίοι συνέλεξαν 50 σφαιρίδια με τη βοήθεια μαγνητικού αγκίστρου που έπεσε από το πλοίο Silver Star 2 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού. Τα μικροσκοπικά σωματίδια, μεγέθους μισού χιλιοστού, πιστεύεται ότι αποτελούνται από ένα κράμα ατσαλιού και τιτανίου, ανθεκτικότερο από τους περισσότερους μετεωρίτες σιδήρου και σκληρότερο από όλα τα άλλα (272) διαστημικά αντικείμενα που υπάρχουν στον κατάλογο της NASA. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ασυνήθιστα μεγάλη ταχύτητα του κομήτη αποτελούν ενδείξεις διαστρικής προέλευσης. Τα αντικείμενα που μεταφέρονται στο Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ για να αναλυθούν περαιτέρω και να συγκριθούν με άλλα θραύσματα μετεωριτών. Ωστόσο, ο Λεμπ είναι πεπεισμένος είτε ότι έχουν διαστρική προέλευση ή ότι έχουν κατασκευαστεί από κάποιον ανώτερο εξωγήινο πολιτισμό .Προς το παρόν το πιο ισχυρό επιχείρημα του Λεμπ είναι η ρήση του φιλοσόφου Άρθουρ Σοπενχάουερ για τα τρία στάδια που περνάει η αλήθεια: Πρώτα γελοιοποιείται. Μετά αμφισβητείται έντονα. Και στο τέλος γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη. Ο ίδιος θεωρεί ότι με τη συλλογή των διαστρικών «σφαιριδίων» βρίσκεται στο τρίτο στάδιο. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι δεν θα ξεπεράσει το πρώτο στάδιο. https://physicsgg.me/2023/07/06/ανάλυση-υλικού-από-τον-διαστρικό-μετε/

Το διαστημόπλοιο Crew Dragon με τον κοσμοναύτη της Roscosmos Konstantin Borisov θα αναχωρήσει για τον ISS στις 15 Αυγούστου Σύμφωνα με τη NASA, η εκτόξευση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό του διαστημικού σκάφους Crew Dragon με το πλήρωμα της αποστολής Crew-7, η οποία, βάσει της συμφωνίας πολλαπλών πτήσεων, περιλαμβάνει τον Konstantin Borisov, έχει προγραμματιστεί για τις 15 Αυγούστου 2023. Το πλήρωμα της αποστολής Crew-7 περιλαμβάνει επίσης την αστροναύτη της NASA Jasmine Mogbeli, τον αστροναύτη της ESA Andreas Mogensen και τον αστροναύτη της JAXA Satoshi Furukawa. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567548

Βροχή από «πεφταστέρια» καταγράφηκε για πρώτη φορά στον Ήλιο. Ένα φαινόμενο που θυμίζει βροχή διαττόντων αστέρων αλλά σε μεγέθυνση παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην ατμόσφαιρα του Ήλιου από ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος.Γιγάντιες μάζες πλάσματος (ιονισμένου αερίου) που εκτοξεύονται από την επιφάνεια του Ήλιου πέφτουν στη συνέχεια πίσω στο άστρο σαν μετεωρίτες, ανακοίνωσε η Βασιλική Εταιρεία Αστρονομίας της Βρετανίας.H «στεμματική βροχή», όπως ονομάστηκε το φαινόμενο που κατέγραψε το σκάφος SolO της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, οφείλεται σε μάζες πλάσματος που εκτοξεύονται στο Διάστημα. Αν τύχει να περάσουν από σχετικά ψυχρές περιοχές της ηλιακής ατμόσφαιρας, οι μάζες αυτές συμπυκνώνονται και ξαναπέφτουν στην επιφάνεια με αστρονομική ταχύτητα που φτάνει τα 100 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Οι κόκκινες γραμμές δείχνουν την πορεία της στεμματικής βροχής. Αριστερά, η εικόνα της Γης για σύγκριση μεγέθους (Patrick Antolin. / ESA) Δεδομένου ότι το στέμμα είναι πολύ αραιό συγκριτικά με τη γήινη ατμόσφαιρα, οι μάζες πλάσματος δεν συναντούν αντίσταση κατά την πτώση τους και δεν σχηματίζουν γραμμές όπως τα μετέωρα που πέφτουν στη Γη.Όταν όμως συγκρούονται με την επιφάνεια του Ήλιου τα αποτελέσματα είναι εκρηκτικά: οι όγκοι πλάσματος, με διάμετρο έως 250 χιλιόμετρα, δημιουργούν ωστικά κύματα που ανεβάζουν απότομα τη θερμοκρασία του γύρω υλικού για διάστημα μερικών ωρών.Τα ευρήματα, λένε οι ερευνητές, ίσως βοηθήσουν τους αστροφυσικούς να βρουν τη λύση ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ηλιακής φυσικής: το γιατί η ατμόσφαιρα του Ήλιου, γνωστή ως στέμμα, φτάνει σε θερμοκρασία τους ένα εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου, ενώ η επιφάνεια του άστρου περιορίζεται στους 6.000 βαθμούς.Οι παρατηρήσεις πρόκειται να δημοσιευτούν σε ειδικό τεύχος της επιθεώρησης Astronomy & Astrophysics. https://www.in.gr/2023/07/05/b-science/space/vroxi-apo-peftasteria-katagrafike-gia-proti-fora-ston-ilio/

Τα αρχαιότερα άστρα του γαλαξία μας. Λεπτομερείς παρατηρήσεις των αρχαιότερων άστρων στο κέντρο του γαλαξία μας, τα οποία γεννήθηκαν μόλις ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, έκανε μια διεθνής ομάδα ερευνητών. Τα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στην Εθνική Συνάντηση Αστρονομίας της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας.Μερικά από τα αστέρια που γεννήθηκαν λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη υπάρχουν ακόμη και σήμερα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μελετηθεί πώς ήταν οι γαλαξίες όταν άρχισαν να σχηματίζονται. Η ερευνήτρια του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και μέλος της ερευνητικής ομάδας, Άνκε Άρεντσεν, τα χαρακτηρίζει «λείψανα από το πρώιμο σύμπαν».Τα αστέρια αυτά μπορούν να αναγνωριστούν από την παρθένα χημική τους σύνθεση, καθώς αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, με πολύ μικρότερη αφθονία βαρύτερων στοιχείων σε σχέση με νεότερους αστέρες, όπως ο Ήλιος. Οι αστρονόμοι συνήθως αναζητούν αυτά τα αρχαία αστέρια μακριά από το επίπεδο του δίσκου του γαλαξία μας, στο χαμηλής πυκνότητας φωτοστέφανο γύρω από το γαλαξία, όπου είναι πιο εύκολο να τα βρουν.Η ανεύρεσή τους στα πυκνά εσωτερικά τμήματα του γαλαξία μας είναι δύσκολη, καθώς ο οπτικός μας ορίζοντας προς το κέντρο του γαλαξία εμποδίζεται από μεγάλες ποσότητες διαστρικής σκόνης, ενώ και τα αρχαία αστέρια είναι εξαιρετικά σπάνια συγκρινόμενα με την αφθονία των νεότερων αστεριών.Η ομάδα Pristine Inner Galaxy Survey(PIGS)διαπίστωσε ότι τα αστέρια αυτά περιστρέφονται αργά γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας και φαίνεται ότι περνούν το μεγαλύτερο μέρος της μακράς ζωής τους κοντά στο γαλαξιακό κέντρο.Στη συγκεκριμένη έρευνα οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα ειδικό φίλτρο απεικόνισης στο τηλεσκόπιο Καναδά-Γαλλίας-Χαβάης(CFHT)και επιβεβαίωσαν τα αποτελέσματά τους με φασματοσκοπικές παρατηρήσεις με το Αγγλο-αυστραλιανό Τηλεσκόπιο(ΑΑΤ), οπότε έκαναν τις πιο λεπτομερείς παρατηρήσεις αστεριών στο εσωτερικό του γαλαξία μας.Στη συνέχεια οι παρατηρήσεις τους συνδυάστηκαν με δεδομένα από τη διαστημική αποστολή Gaia για να μελετηθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα αστέρια κινούνται στον γαλαξία μας. Αποδεικνύεται ότι όσο παλαιότερα είναι τα αστέρια, τόσο πιο χαοτικές είναι οι κινήσεις τους, αλλά ακόμη και τα πολύ παλαιότερα αστέρια εξακολουθούν να παρουσιάζουν κάποια μέση περιστροφή γύρω από το κέντρο του γαλαξία. Επίσης, εντόπισαν ότι πολλά από αυτά τα αστέρια περνούν σχεδόν όλη τους τη ζωή στο εσωτερικό του γαλαξία, μέσα σε μια περιοχή που φτάνει μόνο μέχρι τη μέση μεταξύ του γαλαξιακού κέντρου και του Ήλιου. https://physicsgg.me/2023/07/05/τα-αρχαιότερα-άστρα-του-γαλαξία-μας/

Η τροχιά του ISS διορθώθηκε πριν από την εκτόξευση του Soyuz MS-24 και την προσγείωση του Soyuz MS-23 Σήμερα στις 00:17 ώρα Μόσχας άναψαν οι κινητήρες του διαστημοπλοίου Progress MS-22. Δούλεψαν για 1130,8 δευτερόλεπτα και έδωσαν ώθηση 1,85 m / s. Μετά τον διορθωτικό ελιγμό, το μέσο ύψος της τροχιάς του σταθμού αυξήθηκε κατά 3,25 km και ανήλθε στα 417,9 km πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Θυμηθείτε ότι στις 15 Σεπτεμβρίου, οι κοσμοναύτες Oleg Kononenko και Nikolai Chub, καθώς και ο αστροναύτης Loral O'Hara, θα πάνε διαστημικό ταξίδι. Ο Sergei Prokopiev, ο Dmitry Petelin και ο Francisco Rubio θα επιστρέψουν στη Γη στις 27 Σεπτεμβρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567543

Το πλήρωμα της επόμενης αποστολής στον ISS προετοιμάζεται για ένα πείραμα σχετικά με τη διάβρωση του διαστήματος Τον Σεπτέμβριο, οι κοσμοναύτες της Roscosmos Oleg Kononenko, Nikolai Chub και ο αστροναύτης της NASA Loral O'Hara θα πάνε στο ISS. Οι αστροναύτες θα παρατηρήσουν την ανάπτυξη εμβρύων ορτυκιών, θα πραγματοποιήσουν πειράματα σε αναπτυσσόμενους κρυστάλλους ημιαγωγών - φουλερένια και επίσης θα εξετάσουν την κατάσταση της εξωτερικής επιφάνειας του σταθμού. Σήμερα, ο Oleg Kononenko και ο Nikolai Chub ολοκλήρωσαν τα καθήκοντα ενός από αυτά τα πειράματα - "Quartz-M", το οποίο στοχεύει στη μελέτη και τον έλεγχο της διάβρωσης του διαστήματος στον ISS. Οι εργασίες σε αυτό έχουν προγραμματιστεί για το χειμώνα του 2024. Έργο των κοσμοναυτών θα είναι να εγκαταστήσουν και να ενεργοποιήσουν εξοπλισμό που θα καθορίζει τις παραμέτρους του περιβάλλοντος, θα εντοπίζει τις πιο κρίσιμες περιοχές και τα αίτια της διάβρωσης του χώρου στα υλικά και τις δομές του σταθμού. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567542

Τα πρώτα στοιχεία από το σύμπλεγμα πολυζωνικών δορυφορικών εικόνων «Meteor-M» Νο 2-3! Τώρα πραγματοποιούνται πτητικές δοκιμές του νέου διαστημικού σκάφους και έχουν πραγματοποιηθεί οι πρώτες ενσωματώσεις του πολυζωνικού συγκροτήματος δορυφορικών εικόνων! Τέτοιες εικόνες χρησιμοποιούνται με επιτυχία για την παρακολούθηση χρήσης γης, γεωργίας και δασοκομίας, φυσικών πυρκαγιών, πλημμυρών, χιονοκάλυψης, συνθηκών πάγου, ηφαιστειακής δραστηριότητας, παρατηρήσεων νεφών, παρακολούθησης φυσικών κινδύνων - τυφώνες, κυκλώνες, τυφώνες. Επιπλέον, οι πληροφορίες ζητούνται από τη Διεθνή Χάρτα «Διάστημα και Φυσικές Καταστροφές». Το πλάτος της λωρίδας έρευνας CMSS (~1000 km) καθιστά δυνατή τη διεξαγωγή παρατηρήσεων σε παγκόσμια κλίμακα. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567540

Κλιματική αλλαγή: Ο πλανήτης μόλις έζησε τη θερμότερη μέρα που έχει καταγραφεί ποτέ. Τη Δευτέρα 3 Ιουλίου η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβηκε στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί από τότε που άρχισαν να τηρούνται επίσημα αρχεία, δείχνουν δεδομένα της αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).H μέση θερμοκρασία έφτασε τη Δευτέρα τους 17,01 βαθμούς Κελσίου, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 16,92 βαθμών που καταγράφηκε τον Αύγουστο του 2016.Το νέο ρεκόρ έρχεται την ώρα που το φαινόμενο Ελ Νίνιο έρχεται να επιδεινώσει την κλιματική αλλαγή ανεβάζοντας τις θερμοκρασίες σε πολλές περιοχές του πλανήτη.Ήδη τις τελευταίες ημέρες η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του αέρα υπερβαίνει τα προβιομηχανικά επίπεδα κατά περισσότερο από 1,5 βαθμούς Κελσίου, όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus.Αν και η μέση θερμοκρασία είχε ξεπεράσει και στο παρελθόν το όριο των 1,5 βαθμών που προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού για την άνοδο της θερμοκρασίας έως το τέλος του αιώνα, είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει για αρκετές συνεχόμενες ημέρες στη διάρκεια του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο.Η επιφανειακή θερμοκρασία των ωκεανών επίσης κατέρριψε τα ρεκόρ για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο.Οι νότιες περιοχές των ΗΠΑ πλήττονται από καύσωνα εδώ και εβδομάδες, ενώ στην Κίνα ο υδράργυρος ανέβηκε στους 35 βαθμούς και στην Αφρική άγγιξε τους 50.Στην Ευρώπη, όπου η μέση θερμοκρασία αυξάνεται δύο φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη, η Ισπανία καταγράφει ρεκόρ ζέστης και ανησυχεί για επανάληψη των περυσινών φονικών καυσώνων.Ακόμα και στην Ανταρκτική, η οποία αυτή την περίοδο βρίσκεται στη μέση του χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο, καταγράφει ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες.Η Ερευνητική Βάση Βερντάτσι της Ουκρανίας σε νησί έξω από την ηπειρωτική Ανταρκτική πρόσφατα κατέγραψε νέο ρεκόρ για τον μήνα Ιούλιο στους 8,7 βαθμούς Κελσίου.Το νέο παγκόσμιο ρεκόρ «δεν είναι ένα ορόσημο που πρέπει να γιορτάσουμε» σχολίασε στο Reuters η Φριντερίκε Ότο, κλιματολόγος του Imperial College στο Λονδίνο.«Είναι θανατική καταδίκη για τους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα».Στο προσεχές μέλλον θα πρέπει να περιμένουμε νέα ρεκόρ ζέστης, προειδοποίησε ο Ζέκι Χάουςφαδερ, ερευνητής της αμερικανικής οργάνωσης Berkeley Earth για την επιστήμη του κλίματος.«Δυστυχώς, είναι το πρώτο μιας σειράς νέων ρεκόρ τη φετινή χρονιά καθώς οι αυξανόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σε συνδυασμό με ένα επιδεινούμενο Ελ Νίνιο, σπρώχνουν τις θερμοκρασίες σε νέα ύψη» είπε.Οι μέχρι σήμερα δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για μείωση των εκπομπών άνθρακα υπολογίζεται ότι οδηγούν σε άνοδο της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 2,6 βαθμούς έως το τέλος του αιώνα. https://www.in.gr/2023/07/04/b-science/perivallon-b-science/klimatiki-allagi-o-planitis-molis-ezise-ti-thermoteri-mera-pou-exei-katagrafei-pote/

Τι είναι οι «πλανήτες σάντουιτς» που μόλις ανακάλυψαν οι αστρονόμοι; Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός αστρικού συστήματος με πλανήτες… σάντουιτς. πηγή φωτό (University of Warwick/Mark A. Garlick) Άγνωστο κοσμικό φαινόμενο γέννησης πλανητών.Ο στόλος των διαστημικών και των ολοένα και πιο ισχυρών τηλεσκοπίων σε συνδυασμό με νέες μεθόδους παρατήρησης του Διαστήματος επιτρέπει στους αστρονόμους, τους φυσικούς, τους κοσμολόγους και τους επιστήμονες γενικότερα να κάνουν σε σχεδόν καθημερινή βάση πολύ σημαντικές ανακαλύψεις για την ύπαρξη, εξέλιξη και δομή του Σύμπαντος.Μια νέα μέθοδο σχηματισμού πλανητών, κατά την οποία δύο μεγάλοι πλανήτες στον πρωτοπλανητικό δίσκο μπορούν δυνητικά να δημιουργήσουν έναν μικρότερο πλανήτη ανάμεσά τους και την οποία ονόμασαν «σχηματισμό πλανητών σάντουιτς», ανακάλυψαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ στη Βρετανία. Η έρευνα παρουσιάστηκε https://warwick.ac.uk/newsandevents/pressreleases/?newsItem=8a1785d78906717a01891b0f6ac21afa στην Εθνική Συνάντηση Αστρονομίας της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας.Οι ερευνητές διερεύνησαν το περιβάλλον γέννησης των πλανητών, περιοχές αερίων και σκόνης που στροβιλίζονται γύρω από ένα κεντρικό αστέρι και είναι γνωστές ως πρωτοπλανητικός δίσκος. Παλαιότερες παρατηρήσεις έχουν καταδείξει ότι στους πρωτοπλανητικούς δίσκους υπάρχουν δακτύλιοι και κενά. Επίσης, ότι οι πλανήτες προκαλούν τον σχηματισμό δακτυλίων σκόνης ακριβώς έξω από αυτούς.Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, αυτό το φαινόμενο «σάντουιτς» προκύπτει επειδή δύο αρχικοί, μεγάλοι πλανήτες περιορίζουν τη ροή της σκόνης προς τα μέσα και αυτό σημαίνει ότι η ποσότητα της σκόνης που συγκεντρώνεται μεταξύ τους είναι μειωμένη σε σύγκριση με το αν δεν υπήρχε εξωτερικός πλανήτης. Αν αυτή η σκόνη τελικά συγκεντρωθεί για να σχηματίσει έναν πλανήτη, τότε ο μεσαίος πλανήτης θα είναι πιθανότατα μικρότερος από τους δύο εξωτερικούς, όπως η γέμιση ενός σάντουιτς.Παρόλο που απαιτείται περαιτέρω έρευνα, η θεωρία αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μια πιθανή εξήγηση για τον σχηματισμό μικρών πλανητών, όπως ο Άρης και ο Ουρανός, οι οποίοι περιβάλλονται από μεγαλύτερους πλανήτες. Η αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ, Φαρζάνα Μερού, εξηγεί ότι «στη μελέτη μας προτείνουμε τους δακτυλίους ως τόπους σχηματισμού πλανητών, συγκεκριμένα ότι υπάρχουν πλανήτες-σάντουιτς που σχηματίζονται αυτή τη στιγμή στους δακτυλίους. Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από τη συμβατική άποψη του σχηματισμού των πλανητών, όπου συνήθως περιμένουμε ότι οι πλανήτες σχηματίζονται διαδοχικά από το εσωτερικό προς το εξωτερικό του δίσκου και γίνονται όλο και πιο ογκώδεις προς τα έξω». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1490084/ti-einai-oi-planites-santoyits-poy-molis-anakalypsan-oi-astronomoi/

Η σύγκρουση των Τιτάνων. Τα τηλεσκόπια Hubble και Webb απεικονίζουν τον γαλαξία NGC 3256, τον απόηχο μιας αρχαίας κοσμικής σύγκρουσης μεταξύ δύο τεράστιων σπειροειδών γαλαξιών Ως ιδιόμορφοι γαλαξίες χαρακτηρίζονται οι γαλαξίες που έχουν ασυνήθιστο μέγεθος, σχήμα ή σύνθεση. Το 5 με 10% των γνωστών γαλαξιών χαρακτηρίζονται ως ιδιόμορφοι. Τέτοιος γαλαξίας είναι ο NGC 3256 που απέχει 100 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στο επίκεντρο των δύο εικόνων που παρουσιάζονται στο πραπάνω βίντεο. Αυτός ο παραμορφωμένος γαλαξίας συνίσταται από τα συντρίμμια μιας μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ δύο σπειροειδών γαλαξιών που πιθανότατα συνέβη πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια και είναι γεμάτος από ομάδες νεαρών άστρων που σχηματίστηκαν από την σύγκρουση των δύο γαλαξιών. Ο γαλαξιας NGC 3256 με τα ‘μάτια’ του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Η πρώτη εικόνα περιέχει δεδομένα από τις Advanced Camera for Surveys και Wide Field Camera 3 του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Εδώ το ορατό φως αποκαλύπτει λεπτομερώς τα σκοτεινά νήματα σκόνης και μοριακού αερίου που περιφέρονται γύρω από τα κέντρα των δύο συγχωνευμένων γαλαξιών. Πολλά από τα νεαρά άστρα που εκπέμπουν υπέρυθρη ακτινοβολία εξαιτίας της σύγκρουσης δεν φαίνονται στα ορατά μήκη κύματος. Ο ιδιόμορφος γαλαξίας NGC 3256 με τα ‘μάτια’ του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb Η δεύτερη εικόνα περιέχει δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, που ‘βλέπει’ την υπέρυθρη ακτινοβολία. Η σύγκρουση που παρήγαγε τον γαλαξία NGC 3256 προκάλεσε μια τεράστια έκρηξη σχηματισμού άστρων και αυτά τα νέα άστρα ακτινοβολούν πολύ έντονα σε υπέρυθρα μήκη κύματος. https://physicsgg.me/2023/07/05/η-σύγκρουση-των-τιτάνων/

Ηλέκτρα Γκιζελή: Ποια είναι η ερευνήτρια που εξελέγη μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας. Μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO) εκλέχθηκε η Ηλέκτρα Γκιζελή, καθηγήτρια Βιολογίας του Πανεπιστήμιου Κρήτης και συνεργαζόμενο μέλος του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).Η διεθνής διάκριση απονέμεται σε επιστήμονες με γνώμονα την συνεισφορά τους στην επιστήμη και την αποδεδειγμένη προαγωγή των επιστημών ζωής. Αποτελεί δε αναγνώριση της επιστημονικής αριστείας του ΙΜΒΒ-ΙΤΕ και του Πανεπιστημίου Κρήτης.Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Μοριακής Βιολογίας αριθμεί περισσότερα από 2.000 μέλη, από τα οποία τα 91 έχουν τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ.Μέχρι σήμερα, οκτώ επιστήμονες του ΙΤΕ έχουν εκλεγεί μέλη του ΕΜΒΟ, σε σύνολο 16 από όλη τη χώρα.Η επίσημη τελετή υποδοχής της κ. Γκιζελή θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο στη Χαϊδελβέργη, έδρα του οργανισμού. Τα κεντρικά εργαστήρια του ΕΜΒΟ βρίσκονται στη Χαϊδελβέργη (EMBO) Σύντομο Βιογραφικό Η δρ. Ηλέκτρα Γκιζελή είναι Καθηγήτρια στο Τμήμα Βιολογίας του Παν. Κρήτης και Συνεργαζόμενη Ερευνήτρια και υποδιευθύντρια στο ΙΜΒΒ–ΙΤΕ.Είναι κάτοχος πτυχίου Χημείας από το ΕΚΠΑ, MSc από το University College του Λονδίνου και διδακτορικού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.Έχει εργαστεί ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο EPFL της Ελβετίας και στα Εργαστήρια Sandia του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας.Ως κάτοχος της ανταγωνιστικής υποτροφίας BBSRC Fellowship διετέλεσε Group Leader του Acoustic Biosensors Group στο Ινστιτούτο Βιοτεχνολογίας του Κέμπριτζ για 6 έτη.Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα άπτονται του χώρου των βιοαισθητήρων, της βιοφυσικής, της μοριακής διάγνωσης και νανοβιοτεχνολογίας.Εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε περισσότερα από 90 επιστημονικά περιοδικά.Η ανάπτυξη καινοτομίας και μεταφοράς ευρημάτων στο πεδίο είναι ένας πρωταρχικός στόχος της δουλειάς της. Η δημιουργία πρωτοπόρων φορητών μοριακών διαγνωστικών εργαλείων απέσπασε πολλαπλά βραβεία καινοτομίας, όπως της Nokia και του Innovate Greece.Είναι ιδρυτικό μέλος δυο εταιρειών τεχνοβλαστών του ΙΜΒΒ-ΙΤΕ.Η ερευνητική της δραστηριότητα έχει χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς (EC), διεθνείς (HFSP) και εθνικούς οργανισμούς (BBSRC, DAAD, ΓΓΕΤ) καθώς και εταιρείες.Η δρ Γκιζελή έχει συντονίσει πάνω από 20 ανταγωνιστικά διεπιστημονικά προγράμματα με συνολική χρηματοδότηση άνω των 20 εκατ. ευρώ.Στο εργαστήριο της έχουν εκπαιδευτεί 25 μεταδιδακτορικοί ερευνητές και 15 διδακτορικοί φοιτητές.Έχει διατελέσει adjunct professor στο Πανεπιστήμιο Μαρκέτ στις ΗΠΑ και κριτής σε διεθνείς οργανισμούς και εταιρείες (EDCP3, Welcome-Trust, HFSP, Unilever κλπ).Από το 2016 είναι εκλεγμένη Fellow of the Royal Society of Chemistry. https://www.in.gr/2023/07/04/b-science/episthmes/ilektra-gkizeli-poia-einai-ellinida-ereynitria-pou-ekselegi-melos-tou-eyropaikou-organismou-moriakis-viologias/

Είναι δυνατόν να κλείσω ραντεβού με ΩΡΛ 400 χλμ από τη Γη; Σίγουρα! Μα γιατί? Υπό την επίδραση της έλλειψης βαρύτητας, οι αστροναύτες ανακατανέμουν τον κυκλοφορούντα όγκο αίματος στο άνω μισό του σώματος. Για την παρακολούθηση των αλλαγών στην κατάσταση των βλεννογόνων της ανώτερης αναπνευστικής οδού, του περιοδοντίου, των δοντιών, καθώς και του εξωτερικού και του μέσου αυτιού σε τροχιά, πραγματοποιείται το πείραμα «ENT». Τέτοιες μελέτες θα βοηθήσουν τους ειδικούς να αναπτύξουν μεθόδους και εργαλεία για τη διάγνωση, την πρόληψη και τη θεραπεία ασθενειών των οργάνων του ΩΡΛ και του οδοντοκυψελιδικού συστήματος σε αστροναύτες σε μακροχρόνια πτήση. Διαβάστε περισσότερα για τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν το Σαββατοκύριακο στην έκθεσή μας: https://www.roscosmos.ru/39447/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567536

Mars Helicopter Phones Home. Αποκαταστάθηκε έπειτα από δύο μήνες η επικοινωνία με το ελικόπτερο Ingenuity στον Άρη. Ένας λόφος ανάμεσα στο ελικοπτεράκι και το διαστημικό όχημα Perseverance εμπόδιζε την επικοινωνία τους. Αίσιο τέλος είχε το θρίλερ με την εξαφάνιση του ρομποτικού ελικοπτέρου Ingenuity στον Άρη.Δύο μήνες αφότου έδωσε για τελευταία φορά σημεία ζωής, το ελικοπτεράκι επικοινώνησε τελικά με τον σύντροφό του, το τροχοφόρο ρομπότ Perseverance.Ήταν η πρώτη επαφή από τις 26 Απριλίου, όταν το Ingenuity σταμάτησε ξαφνικά να επικοινωνεί την ώρα που ολοκλήρωνε την 52η πτήση του στον Κρατήρα Τζέζερο, ανακοίνωσε η NASA.Το Perseverance ουσιαστικά λειτουργεί ως αναμεταδότης για την επικοινωνία του ελικοπτέρου με τη Γη.«Η ομάδα του Ingenuity είχε προβλέψει την απώλεια επικοινωνιών λόγω ενός λόφου που βρίσκεται ανάμεσα στο σημείο προσγείωσης και τη θέση του Perseverance» εξηγεί η ανακοίνωση.Το Perseverance ουσιαστικά λειτουργεί ως αναμεταδότης για την επικοινωνία του ελικοπτέρου με τη Γη.«Η ομάδα του Ingenuity είχε προβλέψει την απώλεια επικοινωνιών λόγω ενός λόφου που βρίσκεται ανάμεσα στο σημείο προσγείωσης και τη θέση του Perseverance» εξηγεί η ανακοίνωση.Το ελικόπτερο χρησιμοποιείται για αναγνωριστικές αποστολές σε σημεία που θα μπορούσε να εξερευνήσει στη συνέχεια το Perseverance, το οποίο πρόσφατα ολοκλήρωσε τη συλλογή των δειγμάτων που θα μεταφερθούν στη Γη με μελλοντική αποστολή την επόμενη δεκαετία.Το Ingenuity κάλυψε απόσταση 363 μέτρων στην τελευταία πτήση του τον Απρίλιο και προγραμματίζεται να απογειωθεί και πάλι σε μερικές εβδομάδες.Τα δύο ρομπότ έφτασαν μαζί στον Άρη τον Φεβρουάριο του 2021 για να εξερευνήσουν τον κρατήρα Τζέζερο, μέσα στον οποίο υπήρχε κάποτε μια λίμνη και το δέλτα ενός μικρού ποταμού.Ο σχεδιασμός της αποστολής προέβλεπε μόνο πέντε πτήσεις με το Ingenuity, βάρους 1,5 κιλών, όμως το ελικοφόρο ρομπότ ξεπέρασε τις προσδοκίες και συνεχίζει μέχρι σήμερα. https://physicsgg.me/2023/07/03/mars-helicopter-phones-home/

Κλιματική αλλαγή: Νέα ρεκόρ ζέστης κάνουν τον στόχο του Παρισιού να μοιάζει ανέφικτος. Ο στόχος της συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή αρχίζει πλέον να μοιάζει ανέφικτος, προειδοποιούν ειδικοί την ώρα που νέα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών καταγράφονται σε ξηρά και θάλασσα.Εδώ και αρκετές ημέρες η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του αέρα υπερβαίνει τα προβιομηχανικά επίπεδα κατά περισσότερο από 1,5 βαθμούς Κελσίου, ανακοίνωσε η Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus.Αν και η μέση θερμοκρασία είχε ξεπεράσει και στο παρελθόν το όριο των 1,5 βαθμών που προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού για το 2100, είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει για αρκετές συνεχόμενες ημέρες στη διάρκεια του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο.Η επιφανειακή θερμοκρασία των ωκεανών επίσης κατέρριψε τα ρεκόρ για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο. Ποτάμια στέρεψαν στην Ισπανία στον θερμότερο Μάιο που έχει καταγράψει ποτέ η χώρα (Reuters) «Ο χρόνος τελειώνει επειδή η αλλαγή απαιτεί χρόνο» προειδοποίησε μιλώντας στο Reuters η Σάρα Πέρκινς-Κιλπάτρικ, κλιματολόγος του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία.Λίγο πριν από τις συνομιλίες για το κλίμα που έχουν προγραμματιστεί μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, των δύο μεγαλύτερων παραγωγών CO2, το Πεκίνο κατέρριψε το ρεκόρ ζέστης για τον μήνα Ιούνιο και ακραίοι καύσωνες σαρώνουν τις ΗΠΑ.Με τη θερμοκρασία σε ορισμένες περιοχές της Βόρειας Αμερικής να υπερβαίνει τα κανονικά επίπεδα κατά 10 βαθμούς, καπνός από μεγάλες δασικές πυρκαγιές κάλυψε τον Καναδά και την ανατολική ακτή των ΗΠΑ.Στην Ευρώπη, όπου η μέση θερμοκρασία αυξάνεται δύο φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη, η Ισπανία καταγράφει ρεκόρ ζέστης και ανησυχεί για επανάληψη των περυσινών φονικών καυσώνων. Χωράφια με καλαμπόκι στεγνώνουν κάτω από τον καυτό ήλιο στην άνυδρη Γαλλία (Reuters) Τον Μάιο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετεωρολογίας εκτίμησε ότι υπάρχει πιθανότητα 66% να ξεπεραστεί ο στόχος των 1,5 βαθμών για τουλάχιστον ένα έτος από τώρα έως το 2027.Οι μέχρι σήμερα δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για μείωση των εκπομπών άνθρακα υπολογίζεται ότι οδηγούν σε άνοδο της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 2,6 βαθμούς έως το τέλος του αιώνα.Η WWF προειδοποίησε από την πλευρά της για «ανησυχητική έλλειψη φιλοδοξίας» στις διεθνείς συνομιλίες για το κλίμα που πραγματοποιήθηκαν στη Βόννη, ενόψει της διεθνούς κλιματικής συνόδου του ΟΗΕ το φθινόπωρο στο Ντουμπάι.Την επόμενη εβδομάδα ο αμερικανός απεσταλμένος για το κλίμα Τζον Κέρι θα επισκεφθεί το Πεκίνο, ωστόσο οι περισσότεροι ειδικοί δεν αναμένουν σημαντική πρόοδο. https://www.in.gr/2023/07/03/b-science/perivallon-b-science/klimatiki-allagi-nea-rekor-thermokrasion-kanoun-ton-stoxo-tou-parisiou-na-moiazei-anefiktos/

Γειτονικός γαλαξίας στο μικροσκόπιο του Hubble (βίντεο) Εντυπωσιακή εικόνα του γειτονικού γαλαξία που παρατήρησε το Hubble. πηγή φωτό ( ESA/Hubble & NASA, R. Tully) Λεπτομερείς παρατηρήσεις σε ένα ακανόνιστο γαλαξία,Οι γαλαξίες που δεν έχουν κάποιο καθορισμένο σχήμα (σπειροειδείς, ελλειπτικοί κ.α.) χαρακτηρίζονται από τους επιστήμονες ως «ακανόνιστοι» ή «ανώμαλοι». Ενας τέτοιος ακανόνιστος γαλαξίας είναι ο γειτονικός στο δικό μας γαλαξία ESO 174-1 που μοιάζει με ένα μοναχικό, θολό σύννεφο με φόντο φωτεινά αστέρια στην εικόνα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. https://www.nasa.gov/image-feature/goddard/2023/hubble-checks-in-on-a-galactic-neighbor πηγή φωτό ( ESA/Hubble & NASA, R. Tully) Ο γαλαξίας ESO 174-1 βρίσκεται σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη και αποτελείται από ένα φωτεινό σύννεφο αστεριών και μια αχνή έλικα σκουρόχρωμου αερίου και σκόνης. Αυτή η εικόνα είναι μέρος μιας μεγάλης έρευνας που γίνεται με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και έχει σχεδιαστεί για να κατανοήσουν οι επιστήμονες καλύτερα τους κοντινούς γαλαξιακούς γείτονές μας. Οι παρατηρήσεις στοχεύουν να εντοπιστούν τα φωτεινότερα αστέρια των γειτονικών στο δικό μας γαλαξιών καθώς και διάφορα φαινόμενα και ιδιότητες τους.Το πρόγραμμα για τη σύλληψη όλων των γειτονικών μας γαλαξιών σχεδιάστηκε για να χρησιμοποιεί το 2-3% του διαθέσιμου χρόνου Hubble μεταξύ των παρατηρήσεων. Είναι αναποτελεσματικό για το Hubble να κάνει διαδοχικές παρατηρήσεις αντικειμένων που βρίσκονται σε αντίθετα μέρη του ουρανού.Προγράμματα όπως αυτό που κατέγραψε το γαλαξία ESO 174-1 γεμίζουν τα κενά μεταξύ άλλων παρατηρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο το τηλεσκόπιο μπορεί να μετακινηθεί σταδιακά από τη μια παρατήρηση στην άλλη, ενώ εξακολουθεί να συλλέγει δεδομένα. Αυτά τα συμπληρωματικά προγράμματα παρατήρησης αξιοποιούν στο έπακρο κάθε λεπτό του χρόνου παρατήρησης του Hubble. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1489781/geitonikos-galaxias-sto-mikroskopio-toy-hubble-vinteo/

Κάποιος σκόρπισε μαργαριτάρι στον νυχτερινό ουρανό Γνωρίζατε για τα πιο όμορφα και ψηλότερα σύννεφα - τα ασημένια; Είναι ορατά πριν την ανατολή ή αμέσως μετά τη δύση του ηλίου, όταν ο Ήλιος βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα (συνήθως δεν είναι ορατοί από την επιφάνεια της Γης κατά τη διάρκεια της ημέρας). Λάμπουν με μια ελαφριά μπλε απόχρωση - σαν ο πλανήτης μας να βρίσκεται κάτω από το νερό. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Vitold Tserasky το 1885 στη Μόσχα. Ονομάζονται επίσης πολικά μεσοσφαιρικά ή νυχτερινά λαμπερά σύννεφα. Εμφανίζονται σε υψόμετρα 80-90 km. Η φύση της εμφάνισής τους δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά οι συγκεκριμένες συνθήκες που συμβάλλουν σε αυτό είναι γνωστές: • επαρκής ποσότητα υδρατμών. • πολύ χαμηλή θερμοκρασία. • η παρουσία των μικρότερων σωματιδίων σκόνης. Πολυεπίπεδοι σχηματισμοί στα υψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας μελετώνται από αστροναύτες στον ISS κατά τη διάρκεια του πειράματος «Terminator». Υποτίθεται ότι η αύξηση της συχνότητας εμφάνισής τους σχετίζεται με αύξηση της περιεκτικότητας σε αέρια θερμοκηπίου CO2 και CH4 στην ατμόσφαιρα. Επίσης μελετάται η σύνδεσή τους με βαρυτικά κύματα από τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια σεισμών, τσουνάμι, τροπικών τυφώνων κ.λπ. 📸 Φωτογραφία τραβηγμένη από τον Ivan Vagner. Περισσότερες φωτογραφίες στην τροχιακή γκαλερί: https://www.roscosmos.ru/28437/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567530

Βρέθηκαν θραύσματα πυραύλου Soyuz που εκτοξεύτηκε από το Vostochny στις 27 Ιουνίου! Στο έδαφος της περιοχής Zeya της περιοχής Amur, βρέθηκαν και τα τέσσερα πλαϊνά μπλοκ του μεταφορέα. Όλα τα μπλοκ προσγειώθηκαν σε ένα σωρό κοντά στο κέντρο της περιοχής πτώσης. Οκτώ θραύσματα του δεύτερου σταδίου βρέθηκαν στην περιοχή όπου το δεύτερο στάδιο έπεσε στο έδαφος της Δημοκρατίας της Σάχα (Γιακουτία). Όλα τα θραύσματα έπεσαν εντός των ορίων της περιοχής πτώσης. Τέσσερα θραύσματα βρέθηκαν στην περιοχή της πρόσκρουσης του κεφαλιού φέρινγκ, όλα προσγειώθηκαν επίσης εντός των ορίων της επιλεγμένης περιοχής πρόσκρουσης, δεν βρέθηκαν συνέπειες από την πτώση. Πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία εδάφους στον τόπο ανίχνευσης διαχωριστικών τμημάτων και έγιναν μετρήσεις του ρυθμού δόσης ακτινοβολίας γάμμα. Με βάση τα αποτελέσματα της περιβαλλοντικής έρευνας, δεν καταγράφηκε περιβαλλοντική ρύπανση που υπερβαίνει τα επιτρεπτά πρότυπα. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567523

Ξεκίνησε το πείραμα της NASA για την αποστολή στον Άρη Θα διαρκέσει 378 ημέρες Τέσσερις εθελοντές θα περάσουν τις επόμενες 378 ημέρες σε μια προσομοίωση του Άρη, αντιμετωπίζοντας τις ενδεχομένως σκληρές και ρεαλιστικές προκλήσεις που επιφυλάσσει ο κόκκινος πλανήτης, υπό το άγρυπνο βλέμμα της NASA, προκειμένου να προετοιμάσει μια πραγματική αποστολή.Οι εθελοντές κλειδώθηκαν στον εικονικό πλανήτη στο Διαστημικό Κέντρο Johnson στο Χιούστον του Τέξας, την Κυριακή (25/6), ως μέρος της πρώτης τριετούς μελέτης προσομοίωσης από τη διαστημική υπηρεσία.«Η γνώση που αποκτάμε εδώ θα μας βοηθήσει να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη και να τους φέρουμε σπίτι με ασφάλεια», είπε η Γκρέις Ντάγκλας, η κύρια ερευνήτρια της αποστολής στη NASA, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης.Η αποικία που ονομάζεται Mars Dune Alpha θα διαθέτει κουζίνα, ιδιωτικούς χώρους πληρώματος και δύο μπάνια με φαρμακευτικά είδη, χώρους εργασίας και αναψυχής.Το πλήρωμα θα πρέπει να διεξάγει «δραστηριότητες αποστολής», όπως συλλογή γεωλογικών δειγμάτων, άσκηση και εξάσκηση προσωπικής υγιεινής και φροντίδας υγείας, με ελάχιστη επαφή με την οικογένεια και τους αγαπημένους τους, σύμφωνα με τη NASA.Σύμφωνα με την New York Post, για να συλλάβει την πραγματική ουσία της ζωής στον γειτονικό μας πλανήτη, το πλήρωμα πρέπει να εργαστεί μέσω «περιβαλλοντικών στρεσογόνων παραγόντων», συμπεριλαμβανομένων των ορίων στους πόρους, των περιόδων απομόνωσης και των εξοπλιστικών αποτυχιών.Ο μόνος περιορισμός που δεν μπορεί να προσομοιώσει η αποικία είναι η βαρύτητα του Άρη, η οποία είναι περίπου το 38% της επιφανειακής βαρύτητας της Γης.Αν και κανένα από τα μέλη του πληρώματος δεν είναι εκπαιδευμένοι αστροναύτες, ο αρχηγός του πληρώματος είπε πως είναι «μια καταπληκτική ομάδα αφοσιωμένων ατόμων που αισθάνονται πολύ παθιασμένοι με την εξερεύνηση του διαστήματος και την επιστήμη».Τα δεδομένα που θα συγκεντρωθούν κατά τη διάρκεια του έτους θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να υπολογίσουν τι μπορεί να βιώσει ένα πραγματικό πλήρωμα που κατευθύνεται στον Άρη και θα χρησιμεύσουν επίσης ως σημαντικές πληροφορίες για τους σχεδιαστές οχημάτων στη NASA. https://www.tanea.gr/2023/06/30/science-technology/ksekinise-to-peirama-tis-nasa-gia-tin-apostoli-ston-ari/

Η Μεσόγειος εκπέμπει SOS – Hotspost της ερημοποίησης και της κλιματικής κρίσης. Το hotspot της ερημοποίησης των εδαφών αποτελεί ο νότος της Μεσογείου καθώς σε περιοχές της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Γαλλίας παρατηρείται ακρότατη υποβάθμιση του εδάφους με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα πλέον να παραχθεί φυτική βιομάζα, κάτι το οποίο οδηγεί στην ερημοποίηση της γης.Αυτό εξηγούν στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής στο εργαστήριο Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διονύσης Γασπαράτος και ο επίκουρος καθηγητής στο εργαστήριο Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ορέστης Καΐρης.Το ζήτημα της ερημοποίησης δεν μπορεί να εξεταστεί ξεχωριστά από την κλιματική κρίση καθώς, όπως επισημαίνουν οι κκ. Γασπαράτος και Καϊρης, «τα πάντα είναι αλληλένδετα και το ένα οδηγεί στο άλλο».«Δεν μπορούμε να μιλάμε μόνο για ερημοποίηση χωρίς να μιλάμε για ξηρασία ή για ξηρασία η οποία ουσιαστικά θα οδηγήσει στην ερημοποίηση. Ίσως λοιπόν γι’ αυτό είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό το πρόβλημα γιατί είναι τόσο πολυδιάστατο. Hotspot της κλιματικής κρίσης είναι η Μεσόγειος, γιατί δεν είναι μόνο η ξηρασία, είναι και η άνοδος της θερμοκρασίας. Στη ζώνη αυτή παρατηρείται σύμφωνα με τα μοντέλα ότι θα έχουμε άνοδο της θερμοκρασίας, όπως επίσης και μείωση του διαθέσιμου νερού των βροχοπτώσεων. Επομένως, αυτό ακολουθεί το θέμα της ερημοποίησης και υποβάθμισης των εδαφών», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Γασπαράτος.Από την πλευρά του, ο κ. Καϊρης δίνοντας μία ερμηνεία στο φαινόμενο της ερημοποίησης, τονίζει ότι αποτελεί ουσιαστικά την ακρότατη υποβάθμιση του εδάφους από οποιαδήποτε αιτία, είτε η αιτία αυτή είναι κάποιος παράγοντας του περιβάλλοντος, όπως η ξηρασία, είτε η αιτία αυτή είναι ανθρωπογενής, όπως η διαχείριση των εδαφικών πόρων.Σύμφωνα με τον κ. Γασπαράτο, η ερημοποίηση των εδαφών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και διαφέρει από περιοχή σε περιοχή. «Ανάλογα με τις πεδοκλιματικές συνθήκες που κρατούν σε κάποιες περιπτώσεις θα είναι ταχύς ο ρυθμός και σε άλλες πιο αργός», επισημαίνει ενώ ο κ. Καΐρης τονίζει ότι εξαρτάται από τη διεργασία της υποβάθμισης, δηλαδή αν η απώλεια του εδάφους προκύπτει λόγω της διάβρωσης. «Η κύρια διεργασία και για την Ελλάδα είναι η διάβρωση, κι έπεται η αλάτωση των εδαφών. Άρα εξαρτάται ποια διεργασία υποβάθμισης θα μας οδηγήσει στην ερημοποίηση», σημειώνει.Σύμφωνα με τον κ. Καΐρη, οι περιοχές που απειλούνται είναι οι λοφώδεις, οι επικλινείς περιοχές που καλλιεργούνται εντατικά, οι ορεινές που υπερβόσκονται, οι παραθαλάσσιες στις οποίες έχει διεισδύσει η θάλασσα στον υπόγειο υδροφορέα, λόγω των εντατικών, υπερβολικών σε αριθμό και σε βάθος γεωτρήσεων καθώς κι εκείνες οι περιοχές στις οποίες δεν λαμβάνονται μέτρα μετά από μία καταστροφική πυρκαγιά.Μάλιστα, όπως προέκυψε από έρευνα του Εργαστηρίου Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας του ΓΠΑ σε συνεργασία με το Ερευνητικό Κέντρο Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών, οι περιοχές οι οποίες προβλέπεται να επηρεαστούν περισσότερο είναι οι γεωργικές περιοχές του θεσσαλικού κάμπου.«Σε πρόσφατη δημοσίευση που προέκυψε από τη συνεργασία του Εργαστηρίου Εδαφολογίας και Γεωργικής Χημείας του ΓΠΑ σε συνεργασία με το Ερευνητικό Κέντρο Φυσικής της Ατμόσφαιρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών, συνδυάσαμε την κλασική μεθοδολογία Περιβαλλοντικά Ευαίσθητων στην Ερημοποίηση Περιοχών με σενάρια μελλοντικών κλιματικών συνθηκών που στηρίζονται σε μοντέλα πρόβλεψης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου (RCPs) 4.5. και 8.5. στην εκτίμηση του μελλοντικού κινδύνου ερημοποίησης σε χαρακτηριστικές γεωργικές περιοχές του Θεσσαλικού κάμπου (Ελλάδα). Τα προσομοιωμένα δεδομένα προέβλεψαν ότι ένα σημαντικό μέρος των υποβαθμισμένων επικλινών εδαφών που ορίζονται ως ευαίσθητα υπό τις παρούσες περιβαλλοντικές συνθήκες και πρακτικές διαχείρισης της γης θα μετατραπούν σε κρίσιμες περιοχές προς ερημοποίηση στο εγγύς μέλλον. Επιπλέον, οι διαδικασίες υποβάθμισης της υδατικής διάβρωσης του εδάφους και της αλάτωσης του εδάφους θα ενδυναμωθούν από την επιδείνωση των κλιματικών συνθηκών, προάγοντας την ερημοποίηση», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Καΐρης.«Όλη η Μεσόγειος έχει προβλήματα ερημοποίησης αυτή τη στιγμή. Το ζήτημα αυτό έχει πλέον κι οικονομικό αποτύπωμα. Ένα θέμα αρχίζει και μας απασχολεί σοβαρά όταν μπορεί να αποτιμηθεί σε οικονομικούς όρους. Δεν ξέρει κανείς πόσο αξίζει η λειτουργία του εδάφους. Όταν όμως στην ΕΕ έβγαλαν ότι περίπου 1,3 δισ. ήταν η απώλεια χρημάτων λόγω και μόνο της διάβρωσης αντιλήφθηκαν πως πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό καθώς έχει οικονομικό αποτύπωμα για τους παραγωγούς, άρα είναι χρήματα τα οποία χάνονται», τονίζει ο κ. Γασπαράτος.Παράλληλα, όπως επισημαίνουν, το μεγαλύτερο πρόβλημα από τη διάβρωση του εδάφους το αντιμετωπίζουν τα σιτηρά.«Η απώλεια του επιφανειακού εδάφους λόγω διάβρωσης μειώνει την ικανότητα του να παρέχει τον απαραίτητο ζωτικό χώρο για την ανάπτυξη των ριζών, την αποθήκευση νερού και οδηγεί σε μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών σε ποσοστό 4% ανά 10 εκ. απώλειας εδάφους. Η διάβρωση του εδάφους οδηγεί επίσης σε απώλεια οργανικής ύλης και θρεπτικών, και συνεπώς αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη γονιμότητα, τη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα και τη συνολική βιοποικιλότητα των εδαφών. Η σοβαρή διάβρωση του εδάφους στην ΕΕ οδηγεί σε μια ετήσια απώλεια παραγωγής 3 εκατομμυρίων τόνων σιταριού και 0,6 εκατομμυρίων τόνων αραβοσίτου με τις μεγαλύτερες απώλειες στις μεσογειακές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα), όπου κυριαρχούν αυτές οι καλλιέργειες», υπογραμμίζει ο κ. Γασπαράτος. Καϊρης: Απαραίτητη η ανασύσταση της Εθνικής Επιτροπής για την Ερημοποίηση Ο κ. Καϊρης το 2021 υπήρξε μέλος της Εθνικής Επιτροπής κατά της Ερημοποίησης που είχε συγκληθεί με απόφαση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Σκοπός αυτής της επιτροπής, όπως εξηγεί ο κ. Καϊρης, ήταν η ανασύνταξη του χάρτη κινδύνου ερημοποίησης της Ελλάδας. Ταυτόχρονα όμως είχε κληθεί να συνεισφέρει στην επαναδιατύπωση του ορισμού του φαινομένου της ερημοποίησης. «Η Εθνική Επιτροπή για την Ερημοποίηση πρέπει να ανασυσταθεί για να συνεχίσει το ήδη αποφασισμένο από την προηγούμενη επιτροπή έργο της», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τονίζοντας ότι τα χαρτογραφικά και αναλυτικά δεδομένα, η αποτελούν αιχμή του δόρατος στην έρευνα της εδαφολογίας.Όπως επισημαίνει, κύριο έργο της Επιτροπής ήταν η επικαιροποίηση του Εθνικού Χάρτη Κινδύνου Ερημοποίησης των εδαφών στην Ελλάδα που είχε εκδοθεί το 2001 και χρειάζεται άμεση αναδιαμόρφωση, και προσθέτει ότι στη βάση του χάρτη αυτού θα επικαιροποιηθεί και το εθνικό σχέδιο δράσης για την καταπολέμηση της ερημοποίησης. Ανάγκη για αναλυτικά ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα, χαρτογράφηση και αναλύσεις Σύμφωνα με τους κ.κ. Γασπαράτο και Καϊρη, υπάρχουν αποσπασματικές πολιτικές για την καταπολέμηση της ερημοποίησης, ωστόσο δεν υπάρχει ενιαία στρατηγική. Όπως επισημαίνει ο κ. Γασπαράτος, τίθεται η αναγκαιότητα καταγραφής της υγείας των εδαφικών πόρων. «Το εργαστήριο έχει ξεκινήσει και την κάνει, αλλά χρειάζεται να προσεγγίσουμε πολυδιάστατες προσεγγίσεις γιατί είναι κάτι πολύ ευρύ. Χρειάζεται λοιπόν καταγραφή της υγείας των εδαφικών πόρων αλλά και της ανθεκτικότητάς τους απέναντι στους παράγοντες της ερημοποίησης», αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ ο κ. Καϊρης επαναλαμβάνει την αναγκαιότητα για χαρτογράφηση των εδαφών.Αναφορικά με τους τρόπους που μπορεί να αποφευχθεί η ακρότατη υποβάθμιση των εδαφών, σύμφωνα με τον κ. Καϊρη, διαχειριστικά πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα έτσι ώστε οι μεταβολές στο εδαφικό σύστημα να είναι βραδείες. «Οτιδήποτε εντατικοποιεί την καλλιέργεια, αυξάνει τον ρυθμό μεταβολής των συνθηκών του εδάφους», τονίζει. Από την πλευρά του, ο κ. Γασπαράτος επισημαίνει ότι οι εντατικές καλλιέργειες στις οποίες δεν εντοπίζεται αειφορική διαχείριση του εδάφους μπορεί να επιταχύνει το φαινόμενο της ερημοποίησης. Η ακραία υποβάθμιση των εδαφών που οδηγεί στην απερήμωση των γαιών έχει κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις Η ερημοποίηση των εδαφών θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις στους παραγωγούς καθώς βλέποντας τη γη τους να παράγει λιγότερο προϊόν θα δουν ταυτόχρονα και μείωση στα έσοδά τους, σύμφωνα με τους κ.κ. Γασπαράτο και Καϊρη.«Η ακραία υποβάθμιση των εδαφών που οδηγεί στην απερήμωση των γαιών, στην εγκατάλειψη που έχει κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις. Ένας παραγωγός που δεν θα έχει εισόδημα από τη συγκεκριμένη γη θα την εγκαταλείψει κι αυτό σημαίνει τέλος, ότι χάνουμε το κομμάτι αυτό από την παραγωγή», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Καϊρης, ενώ από την πλευρά του ο κ. Γασπαράτος προσθέτει ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε εδάφη χαμένα από τη γεωργική παραγωγή. «Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αειφορικά τους υπάρχοντες εδαφικούς χώρους ή να βελτιώσουμε τους υποβαθμισμένους και να προστατεύσουμε αυτούς που δυνητικά οδηγούνται στην υποβάθμιση», τονίζει. Δασικές πυρκαγιές και ερημοποίηση των εδαφών Καθοριστική είναι και η συμβολή των δασικών πυρκαγιών στην ερημοποίηση των εδαφών καθώς, όπως επισημαίνει ο κ. Καϊρης, οι πυρκαγιές απογυμνώνουν τα εδάφη από τη φυτική βλάστηση που έχει ένα συγκεκριμένο όριο ποσοτικό και ταυτόχρονα καταστρέφουν τη δομή των εδαφών.«Από τη στιγμή που έχουμε γυμνό έδαφος σημαίνει ότι έχουμε ένα έδαφος μη προστατευμένο. Άρα με την πρώτη βροχόπτωση θα μετακινεί ουσιαστικά εδαφικά τεμαχίδια. Θυμίζω τι είχε γίνει στη Μάνδρα και τι υλικό είχε μεταφερθεί λόγω των πλημμυρών εφόσον πρώτα όμως το έδαφος είχε αποκαλυφθεί , είχε μείνει γυμνό χωρίς στην προστασία της βλάστησης», επισημαίνει από την πλευρά του ο κ. Γασπαράτος. Η κλιματικά «έξυπνη» γεωργία μία από τις λύσεις για την αντιμετώπιση αυτών των συνθηκών Σύμφωνα με τον κ. Γασπαράτο, η κλιματικά- έξυπνη γεωργία είναι ένας σχετικά πρόσφατος όρος που εισήγαγε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Γεωργίας και Τροφίμων (FAO), με βασικό πυλώνα την προσαρμογή της γεωργικής παραγωγής και την αύξηση της αντοχής της στην κλιματική κρίση με ταυτόχρονη μείωση της συνεισφοράς του αγροτικού τομέα στις κλιματικές μεταβολές.«Είναι μία καινούρια προσπάθεια που γίνεται. Είναι η προσαρμογή πλέον των καλλιεργειών ή και της παραγωγής στις συνθήκες που αρχίζουμε και ζούμε και είναι και εντονότερες. Το θέμα είναι να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις συνθήκες», επισημαίνει ο κ. Γασπαράτος.Σημειώνεται ότι 4-6 Δεκεμβρίου 2023 θα πραγματοποιηθεί το 16ο Πανελλήνιο Εδαφολογικό Συνέδριο στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. https://www.in.gr/2023/07/02/b-science/perivallon-b-science/mesogeios-ekpempei-sos-hotspost-tis-erimopoiisis-kai-tis-klimatikis-krisis/

Το ηλιακό μέγιστο θα έρθει νωρίτερα απ’ ό,τι είχαν εκτιμήσει οι επιστήμονες. Τι σημαίνει αυτό για τον πλανήτη μας Η συχνότητα και η ένταση των ηλιακών φαινομένων αυξομειώνεται περιοδικά περίπου κάθε 11 χρόνια, ένα φαινόμενο που οι αστρονόμοι ονομάζουν ηλιακό κύκλο. Ο ήλιος γίνεται πιο ενεργός και μπορεί να φτάσει στο μέγιστο της δραστηριότητάς του νωρίτερα από το αναμενόμενο. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να ξεκινήσει πριν το τέλος του 2023, χρόνια πριν από τις αρχικές προβλέψεις.Από απόσταση, ο ήλιος μπορεί να φαίνεται ήρεμος και σταθερός. Ωστόσο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, το άστρο μας βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση ροής όπου μεταμορφώνεται με την πάροδο του χρόνου, από μια ομοιόμορφη θάλασσα φωτιάς σε ένα χαοτικό συνονθύλευμα παραμορφωμένου πλάσματος.Η συχνότητα και η ένταση των ηλιακών φαινομένων αυξομειώνεται περιοδικά περίπου κάθε 11 χρόνια, ένα φαινόμενο που οι αστρονόμοι ονομάζουν ηλιακό κύκλο. Όσο ο ήλιος πλησιάζει στην κορύφωση της δραστηριότητάς του, δηλαδή, το ηλιακό μέγιστο, η συχνότητα και η ένταση αυτών των φαινομένων αυξάνονται όλο και πιο πολύ.Αυτή η περίοδος αυξημένης δραστηριότητας είναι επίσης μια δυνητικά επικίνδυνη περίοδος για τη Γη, η οποία «βομβαρδίζεται» από ηλιακές καταιγίδες που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στις επικοινωνίες, στις υποδομές ενέργειας, στους δορυφόρους ή σε ορισμένα έμβια όντα (συμπεριλαμβανομένων των αστροναυτών).Τώρα, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το επόμενο ηλιακό μέγιστο μπορεί να έρθει νωρίτερα – και να είναι πολύ πιο ισχυρό – από ό,τι είχαν εκτιμήσει.Αρχικά, οι αστρονόμοι είχαν εκτιμήσει ότι ο τρέχων ηλιακός κύκλος θα κορυφωνόταν το 2025. Ωστόσο, μια πληθώρα ηλιακών κηλίδων, ηλιακών καταιγίδων και σπάνιων ηλιακών φαινομένων, υποδηλώνουν ότι το ηλιακό μέγιστο θα μπορούσε να έρθει μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους – και αρκετοί ειδικοί δήλωσαν στο Live Science ότι είμαστε ελάχιστα προετοιμασμένοι. Τι προκαλεί τις διακυμάνσεις του ήλιου; «Όλα εξαρτώνται από το μαγνητικό πεδίο του ήλιου», δήλωσε στο Live Science ο Άλεξ Τζέιμς, ηλιακός φυσικός στο University College του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο.Στο ηλιακό ελάχιστο, το μαγνητικό πεδίο του ήλιου είναι ισχυρό και έχει δύο πόλους, όπως ένας κανονικός διπολικός μαγνήτης, εξήγησε ο επιστήμονας. Το μαγνητικό πεδίο λειτουργεί ως ασπίδα, περιορίζοντας την ηλιακή ακτινοβολία και εκτρέποντας τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και των άλλων εκφάνσεων της ηλιακής δραστηριότητας. Σταδιακά, το μαγνητικό εξασθενεί, μηδενίζεται και στη συνέχεια αυξάνει με την αντίστροφη πολικότητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας. Οι στεμματικοί βρόχοι, δηλαδή, οι βασικές μαγνητικές δομές του ηλιακού στέμματος, αναδύονται από το ηλιακό εσωτερικό και γεμίζουν με καυτό ηλιακό πλάσμα. Εξαιτίας της έντονης μαγνητικής δραστηριότητας στις περιοχές των στεμματικών βρόχων, αυτοί είναι συχνά πρόδρομοι ηλιακών εκλάμψεων και στεμματικών εκτοξεύσεων μάζας (CME).Για να προσδιορίσουν πού βρισκόμαστε στον ηλιακό κύκλο, οι ερευνητές παρακολουθούν τις ηλιακές κηλίδες όπου σχηματίζονται στεμματικοί βρόχοι.«Οι ηλιακές κηλίδες εμφανίζονται όταν ισχυρά μαγνητικά πεδία διαπερνούν την επιφάνεια του ήλιου», εξήγησε. «Κοιτάζοντας αυτές τις κηλίδες μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα για το πόσο ισχυρό και πολύπλοκο είναι το μαγνητικό πεδίο του ήλιου εκείνη τη στιγμή».Τόνισε ωστόσο ότι ο κάθε κύκλος είναι διαφορετικός. Ηλιακός Κύκλος 25 Τον Απρίλιο του 2019, η Ομάδα Πρόβλεψης του Ηλιακού Κύκλου 25, η οποία αποτελείται από δεκάδες επιστήμονες της NASA και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), πρόβλεψε ότι το ηλιακό μέγιστο θα ξεκινήσει πιθανότατα κάποια στιγμή το 2025 και θα είναι παρόμοιο με το μέγιστο του Ηλιακού Κύκλου 24, το οποίο κορυφώθηκε ασυνήθιστα αργά μεταξύ των μέσων του 2014 και των αρχών του 2016.Ωστόσο αυτή η πρόβλεψη αποδείχτηκε λάθος.Τον Δεκέμβριο του 2022, οι ηλιακές κηλίδες αυξήθηκαν και τον Ιανουάριο του 2023 οι επιστήμονες παρατήρησαν υπερδιπλάσιο αριθμό ηλιακών κηλίδων από ό,τι είχε προβλέψει η NASA (143 παρατηρημένες έναντι 63 εκτιμώμενων), με τους αριθμούς να παραμένουν σχεδόν το ίδιο υψηλοί κατά τους επόμενους μήνες. Συνολικά, ο αριθμός των ηλιακών κηλίδων ξεπέρασε τον προβλεπόμενο αριθμό για 27 συνεχόμενους μήνες.Ωστόσο η πληθώρα των ηλιακών κηλίδων δεν είναι η μόνη απόδειξη ότι το ηλιακό μέγιστο μπορεί να έρθει σύντομα. Ένας άλλος βασικός δείκτης της ηλιακής δραστηριότητας είναι ο αριθμός και η ένταση των ηλιακών εκλάμψεων. Αυτές οι εκλάμψεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν γεωμαγνητικές καταιγίδες – μεγάλες διαταραχές της γήινης μαγνητόσφαιρας που προκαλούνται από τον ηλιακό άνεμο ή τις στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας. Η συνολική αύξηση του αριθμού των γεωμαγνητικών καταιγίδων φέτος προκάλεσε και την αύξηση της θερμοκρασίας στη θερμόσφαιρα, το δεύτερο υψηλότερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας.Όλα αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι το ηλιακό μέγιστο θα κορυφωθεί νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν σύμφωνα με τον Τζέιμς και άλλους ηλιακούς επιστήμονες. Πιθανές επιπτώσεις στη Γη Γιατί είναι σημαντικό το γεγονός αυτό; Η απάντηση εξαρτάται πρωτίστως από το αν οι ηλιακές καταιγίδες θα «χτυπήσουν» τη Γη, δήλωσε στο Live Science η Τζου-Γουέι Φανγκ, ερευνήτρια στο Κέντρο Πρόβλεψης Διαστημικού Καιρού της NOAA. Για να συμβεί αυτό, οι ηλιακές καταιγίδες πρέπει να είναι στραμμένες προς τη σωστή κατεύθυνση τη σωστή στιγμή. Η αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας καθιστά αυτό πιο πιθανό. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ο πλανήτης μας θα «χτυπηθεί» από περισσότερες καταιγίδες, πρόσθεσε.Μια ηλιακή καταιγίδα μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα σε ηλεκτρικά δίκτυα, στο παγκόσμιο σύστημα εντοπισμού (GPS) και γενικότερα σε κάθε είδος υποδομής και υπηρεσίας. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι γεωμαγνητικές καταιγίδες μπορούν να διαταράξουν την ετήσια μεταναστεύση των γκρίζων φαλαινών και άλλων ζώων που βασίζονται στις γραμμές του μαγνητικού πεδίου της Γης για την πλοήγησή τους, όπως οι θαλάσσιες χελώνες και ορισμένα πουλιά.Οι πιθανότητες μιας υπερκαταιγίδας όπως αυτή που έλαβε χώρα το 1859 (επεισόδιο Κάρινγκτον), αυξάνονται ελαφρώς κατά τη διάρκεια του ηλιακού μέγιστου, εξήγησε η Φανγκ. Αν και σπάνια, μια τέτοια καταιγίδα θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιές ύψους τρισεκατομμυρίων δολαρίων και να επηρεάσει σημαντικά την καθημερινότητά μας, σύμφωνα με την ερευνήτρια. Ως αποτέλεσμα, απαιτούνται ακριβέστερες προβλέψεις του ηλιακού καιρού για να μπορέσουμε να προετοιμαστούμε για το χειρότερο σενάριο, κατέληξε η Φανγκ. https://physicsgg.me/2023/07/02/το-ηλιακό-μέγιστο-θα-έρθει-νωρίτερα-απ/

Εκτοξεύτηκε ο «Ευκλείδης» που θα φωτίσει το… σκοτεινό Σύμπαν (βίντεο) Στιγμιότυπο από την στιγμή της εκτόξευσης του Ευκλείδη. πηγή φωτό (NASA/JPL) Η αποοστολή Euclid θα αποκαλύψει τη σκοτεινή ενέργεια και ύλη.Με πύραυλο της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, εκτοξεύτηκε σήμερα 1η Ιουλίου από το Διαστημικό Σταθμό Κέηπ Κανάβεραλ στη Φλόριντα το διαστημικό τηλεσκόπιο Euklid που έχει σκοπό να παρέχει πολύτιμες νέες ματιές στη «Σκοτεινή Πλευρά του Σύμπαντος», δηλαδή την σκοτεινή υλη και τη σκοτεινή ενέργεια. Η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργεια αποτελούν βασικά τμήματα του υπάρχοντος μοντέλου που είναι αποδεκτό όσον αφορά τη δημιουργία και εξέλιξη του Σύμπαντος.Υπενθυμίζεται πως παρατηρήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αποκαλύψει ότι λιγότερο από το 5% της ύλης του Σύμπαντος είναι υπό τη μορφή κανονικών ατόμων, ενώ μια πολύ μεγαλύτερη ποσότητα σκοτεινής ύλης φαίνεται να υπάρχει βάσει παρατηρήσεων και μετρήσεων στις κοσμικές δομές όπως οι γαλαξίες. Η ύλη αυτή δρα μέσω της βαρύτητας, αλλά είναι αόρατη.Από την άλλη πλευρά, οι επιστήμονες επικαλούνται τη σκοτεινή ενέργεια για να εξηγηθεί η επιτάχυνση της διαστολής του Σύμπαντος. Ο «Ευκλείδης» αναμένεται να παράσχει επιπλέον δεδομένα στους αστρονόμους χαρτογραφώντας τα σχήματα, τις θέσεις και τις κινήσεις δύο δισ. γαλαξιών, επιτρέποντας μια ακριβέστερη ματιά στις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1489433/ektoxeytike-o-eykleidis-poy-tha-fotisei-to-skoteino-sympan-vinteo/

Θα έρθουν UFO τεχνητής νοημοσύνης στη Γη και θα τους απαντήσει η δική μας τεχνητή νοημοσύνη; Εικόνα ενός άγνωστου ταυτότητας αντικειμένου όπως το κατέγραψε κάμερα πολεμικού αεροσκάφους των ΗΠΑ Νέα θεωρία επιστημονικής φαντασίας από τον διάσημο επιστήμονα Αβι Λεμπ.O διάσημος αλλά και με πολλές αμφιλεγόμενες τοποθετήσεις και απόψεις αστρονόμος του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Άβι Λεμπ έριξε στο τραπέζι μια νέα θεωρία γύρω από το αγαπημένο του τα τελευταία χρόνια θέμα που είναι η ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών που όπως υποστηρίζει όχι μόνο γνωρίζουν την ύπαρξη της Γης και του ανθρώπινου πολιτισμού αλλά έχουν με κάποιο τρόπο φθάσει μέχρι τον πλανήτη μας.Έχει υποστηρίξει ότι ο παράξενος σε χαρακτηριστικά (σχήμα, τροχιά, ταχύτητα) αστεροειδής που εντοπίστηκε πριν από λίγα χρόνια να κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στο ηλιακό μας σύστημα προερχόμενος όπως όλα δείχνουν από άλλο αστρικό σύστημα είναι ένα καμουφλαρισμένο διαστημικό σκάφος εξωγήινων που πιθανώς εγκαταλείφθηκε.Η νέα θεωρία του Λεμπ είναι ότι επειδή τα διαστρικά ταξίδια θα έχουν πολύ μεγάλη χρονική διάρκεια και ακόμη και για πιο προχωρημένους τεχνολογικά από εμάς εξωγήινους είναι πιθανό να προτιμήσουν να στείλουν στη Γη διαστημικά σκάφη που θα λειτουργούν αυτοματοποιημένα με κάποιου είδους τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης αφού τέτοια συστήματα «έχουν την υπομονή και αντόχη να επιβιώσουν τέτοια ταξίδια» όπως υποστηρίζει ο Λεμπ.Σε αυτή την περίπτωση, αν δηλαδή κάνουν την εμφάνιση τους στη Γη UFO τεχνητής νοημοσύνης, ο Λεμπ λέει ότι μπορεί να προκρίνουμε ως επιλογή να επικοινωνήσουν με τα UFO αυτά δικά μας συστήματα τεχνητής νοημοσύνης και να αποδειχθεί ότι τα συστήματα αυτά μπορεί να βρουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας και «συμπαθήσουν το ένα το άλλο» χωρίς να μπορεί να προβλεφθεί το τελικό αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνίας.Επιπλέον ο Λεμπ οργανώνει με δική του ερευνητική ομάδα αποστολή έρευνας σε μια θαλάσσια περιοχή της Παπούα Νέας Γουινέας όπου το 2014 έπεσε ένας διαστημικός βράχος που σύμφωνα με τους επιστήμονες που παρακολουθούσαν την πορεία του προερχόταν από κάποια περιοχή έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Ο Λεμπ θέλει να διαπιστώσει αν το αντικείμενο αυτό ήταν κάποιο UFO και μάλιστα τα πρώτα ευρήματα της έρευνας τον κάνουν να ισχυρίζεται ότι ισχυροποιείται η πιθανότητα το αντικείμενο αυτό να ήταν κάποιο εξωγήινο διαστημικό σκάφος και όχι ένας κομήτης ή αστεροειδής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1489444/tha-erthoyn-ufo-technitis-noimosynis-sti-gi-kai-tha-toys-apantisei-i-diki-mas-techniti-noimosyni/

Η μάζα του σωματιδίου ταυ και η μυστηριώδης εξίσωση του Koide. Η μάζα του λεπτονίου ταυ μετρήθηκε πρόσφατα από το πείραμα Belle II με εξαιρετική ακρίβεια. Άραγε, η νέα μέτρηση ενισχύει την πίστη στην περιβόητη εξίσωση του Koide; Το πείραμα Belle II πραγματοποίησε την ακριβέστερη μέχρι σήμερα μέτρηση της μάζας του λεπτονίου τ. Στην δημοσίευση με τίτλο «Measurement of the τ-lepton mass with the Belle~II experiment» παρουσιάζεται μια μέτρηση της μάζας λεπτονίου τ που βασίστηκε σε ένα σύνολο περίπου 175 εκατομμυρίων γεγονότων της αντίδρασης e+e−→τ+τ− που συλλέχθηκαν με τον ανιχνευτή Belle II στον επιταχυντή SuperKEKB όπου πραγματοποιήθηκαν οι συγκρούσεις e+e− σε ενέργεια κέντρου μάζας 10,579 GeV. Η μάζα του λεπτονίου τ που μετρήθηκε είναι: mτ = 1777,09 ± 0,08 ± 0,11 MeV/c2 όπου το πρώτο σφάλμα είναι το στατιστικό και το δεύτερο το συστηματικό. Επομένως, mτ =1777,09 ± 0,14 MeV/c2. Το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων, μια μάλλον άσχημη θεωρία, περιγράφει με καλή προσέγγιση μέσα σε ορισμένα όρια, τις ιδιότητες και τις αλληλεπιδράσεις των θεμελιωδών σωματιδίων διαμέσου των ηλεκτρομαγνητικών, ασθενών πυρηνικών και ισχυρών πυρηνικών δυνάμεων.Σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο, υπάρχουν δώδεκα διαφορετικοί τύποι στοιχειωδών σωματιδίων: έξι κουάρκ και έξι λεπτόνια. Παρά τις επιτυχίες του, το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν είναι πλήρες, καθώς δεν εξηγεί την βαρυτική αλληλεπίδραση, ούτε την σκοτεινή ύλη ή την σκοτεινή ενέργεια, που πιστεύεται ότι αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της ύλης και της ενέργειας στο σύμπαν.Οι έξι γνωστοί τύποι λεπτονίων διατάσσονται σε τρεις γενιές ή «γεύσεις»: το ηλεκτρόνιο και το νετρίνο του ηλεκτρονίoυ, το μιόνιο και το νετρίνο του μιονίου και το ταυ με το νετρίνο του ταυ: Το ηλεκτρόνιο, το μιόνιο και το ταυ φέρουν ηλεκτρικό φορτίο, ενώ τα αντίστοιχα νετρίνα, όπως υποδηλώνει το όνομά τους, είναι ηλεκτρικά ουδέτερα. Το λεπτόνιο ταυ ανακαλύφθηκε από μια σειρά πειραμάτων μεταξύ 1974 και 1977 στο ερευνητικό κέντρο SLAC στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι φυσικοί μελετούν τις ιδιότητές του εδώ και δεκαετίες ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τη συμπεριφορά του. Το λεπτόνιο τ είναι παρόμοιο με τα άλλα δύο φορτισμένα λεπτόνια, αλλά είναι πολύ βαρύτερο – περίπου 3.477 βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο και περίπου 17 φορές βαρύτερο από το μιόνιο. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα ελαφρύτερα ξαδέρφια του (ηλεκτρόνιο και μιόνιο), κάποιες ιδιότητες του λεπτονίου τ, όπως η μάζα του, δεν έχουν ακόμη μετρηθεί με μεγάλη ακρίβεια.Οι ιδιότητες του ταυ είναι πολύ πιο δύσκολο να μελετηθούν από εκείνες του ηλεκτρονίου και του μιονίου, επειδή το σωματίδιο τ έχει μικρό χρόνο ζωής. Ενώ τα ηλεκτρόνια είναι σταθερά σωματίδια, η διάρκεια ζωής του μιονίου είναι περίπου 2 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου και η διάρκεια ζωής του ταυ είναι μικρότερη κατά 10 εκατομμύρια φορές! Σε περίπου 2,9×10-13 δευτερόλεπτα, το λεπτόνιο ταυ διασπάται σε ένα μποζόνιο W και ένα νετρίνο του ταυ. Το μποζόνιο W, με τη σειρά του, μεταπίπτει είτε προς σε ένα ζεύγος κουάρκ – το οποίο δεν μπορεί να υπάρξει μεμονωμένα, αλλά πρέπει πάντα να συζευχθεί με άλλα κουάρκ για να σχηματίσει σύνθετα σωματίδια όπως τα μεσόνια – είτε προς ένα ζεύγος λεπτονίων – ένα ηλεκτρόνιο και ένα νετρίνο του ηλεκτρονίου ή ένα μιόνιο και ένα νετρίνο μιονίου. Υπάρχουν πάντα νετρίνα που εμπλέκονται στις διασπάσεις του σωματιδίου τ που όμως είναι αδύνατον να ανιχνευθούν με την τρέχουσα τεχνολογία. Για τους φυσικούς αυτό σημαίνει ότι μπορούν να πάρουν πληροφορίες για το σωματιδιο τ μόνο από ένα υποσύνολο των προϊόντων της διάσπασης. Έτσι, η μελέτη των ιδιοτήτων του λεπτονίου ταυ αποτελεί μια πρόκληση για τους φυσικούς των σωματιδίων. Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις ιδιότητες του σωματιδίου τ, όπως η μάζα, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια για τον έλεγχο του Καθιερωμένου Προτύπου αλλά και την αναζήτηση ενδείξεων νέας φυσικής πέρα από αυτό.Για παράδειγμα, υπάρχει μια προβλεπόμενη σχέση μεταξύ του ρυθμού διάσπασης του σωματιδίου τ προς ένα ελαφρύτερο λεπτόνιο και του χρόνου ζωής του για μια δεδομένη μετρούμενη μάζα ταυ. Αυτή η σχέση είναι πολύ ευαίσθητη στην τιμή της μάζας του. Χρησιμοποιώντας την μέση τιμή των μετρήσεων της μάζας του ταυ, 1776,86 ± 0,12 MeV/c2, από τα παλαιότερα πειράματα έως το 2022, οι φυσικοί βρίσκουν μια μικρή διαφορά σε σχέση με τη νέα μετρηθείσα τιμή. Αν αυτή η τάση αυξηθεί με πιο ακριβείς μετρήσεις, αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την εμφάνιση νέας φυσικής πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου.Για την νέα μέτρηση της μάζας του σωματιδίου τ, οι φυσικοί μελέτησαν τις διασπάσεις του προς τρία πιόνια και ένα νετρίνο του ταυ. Έτσι προέκυψε η τιμή mτ = 1777,09 ± 0,08 ± 0,11 MeV/c2. Αυτή η μέτρηση εμφανίζει το μικρότερο σφάλμα από όλες τις προηγούμενες μετρήσεις. Η μυστηριώδης εξίσωση του Koide Το 1981 ο Yoshio Koide ανακάλυψε μια ανεξήγητη εμπειρική εξίσωση που συνδέει τις μάζες των τριών λεπτονίων, του ηλεκτρονίου, του μιονίου και του ταυ, ως εξής: όπου me = 0.510998946(3) MeV/c2, mμ = 105.6583745(24) MeV/c2, και mτ = 1776.86(12) MeV/c2 (η αποδεκτή τιμή της μάζας του τ μέχρι το 2022).Ας σημειωθεί ότι αν α, b και c τρεις τυχαίοι θετικοί αριθμοί, τότε η ποσότητα παίρνει τιμές στο εύροςι: .Παρατηρείστε ότι όταν χρησιμοποιούμε τις μάζες των τριών λεπτονίων προκύπτει η τιμή τιμή 2/3 που είναι ο μέσος όρος των ακραίων τιμών της ποσότητας Q. Τελικά η νέα μέτρηση ενισχύει την πίστη στην περιβόητη εξίσωση του Koide; Xρησιμοποιώντας στην σχέση Koide την νέα μέτρηση μάζας mτ = 1777,09 (μαζί με τις me = 0.510998946 και mμ = 105.6583745) παίρνουμε: Q=0,666673. Αυτή η τιμή είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη, και απομακρύνεται από την αναμενόμενη κατά Koide τιμή Q = 2/3.Προς το παρόν λοιπόν η νέα μέτρηση της μάζας του σωματιδίου ταυ κλονίζει την ισχύ της εξίσωσης Koide, χωρίς όμως να την αποκλείει εντελώς, εξαιτίας του μικρότερου μεν αλλά αρκετά μεγάλου σφάλματος. Έτσι, δεδομένου ότι mτ =1777,09 ± 0,14, το κάτω όριο της μάζας mτ=1777,09-0,14=1776,95, δίνει την τιμή Q=0,666666 !!Πάντως, το πιο πιθανό είναι η σχέση Koide να είναι μια σύμπτωση, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ο λόγος των μαζών πρωτονίου–ηλεκτρονίου ισούται με 6π5. Υπενθυμίζεται ότι το 2018 Yoshio Koide στην δημοσίευσή του «What Physics Does The Charged Lepton Mass Relation Tell Us?» , παραθέτει κάποιες νεότερες σκέψεις για την εξίσωσή του. πηγές: 1. Τau lepton mass is measured at Belle II with the highest precision to date 2. Η σχέση Koide: μια μυστηριώδης εμπειρική εξίσωση https://physicsgg.me/2023/07/03/η-μάζα-του-σωματιδίου-ταυ-και-η-μυστηρι/ Κοινοποιήστε:

Τι κάνει το ηλεκτρόνιο μέσα στον χώρο του τροχιακού του; Ακολουθεί μια «κουβαροειδή» τροχιά; Ας υποθέσουμε ότι συζητάμε με έναν συνάδελφο χημικό που έχει δει πολλές φορές στα βιβλία της χημείας – από τα σχολικά έως τα πανεπιστημιακά – να δείχνονται (για τα λεγόμενα ατομικά τροχιακά) εικόνες όπως αυτές του παρακάτω σχήματος: Μας λέει λοιπόν ο συνάδελφος χημικός: «Έχω δει τόσες φορές αυτά τα σκίτσα, αλλά δεν τόλμησα ποτέ να ρωτήσω το εξής: Μα τι στο καλό κάνει το ηλεκτρόνιο μέσα στον χώρο του τροχιακού όπου κατοικεί; Και για να κάνω όσο γίνεται πιο συγκεκριμένη την ερώτησή μου, ας πούμε ότι μιλάμε για το άτομο του υδρογόνου στη θεμελιώδη κατάστασή του, όπου το σχετικό τροχιακό είναι τύπου s. Ένα μπαλάκι με ακτίνα περίπου μισό Άνγκστρομ . Tι στο καλό κάνει το ηλεκτρόνιο εκεί μέσα;» Κι αν είχατε την καλή ιδέα να ρωτήσετε τον συνάδελφο χημικό τι φαντάζεται ο ίδιος ότι κάνει το ηλεκτρόνιο «εκεί μέσα», είναι πολύ πιθανό να σας έλεγε αυτό που περίπου όλοι φανταζόμαστε ότι συμβαίνει: (ότι) το ηλεκτρόνιο γυρίζει σαν «τρελό», κάνοντας μια … κουβαροειδή (!) κίνηση η οποία σαρώνει τον όγκο του αντίστοιχου τροχιακού. Και εκεί απ’ όπου περνάει πιο συχνά, η πιθανότητα να βρούμε το ηλεκτρόνιο είναι μεγαλύτερη! Στο «πίσω μέρος του μυαλού μας» συνήθως αναδύεται η παραπάνω λανθασμένη εικόνα π.χ για το τροχιακό 1s: Το ηλεκτρόνιο να στροβιλίζεται γύρω από τον πυρήνα, πάνω σε μια τροχιά σαν «κουβάρι», και με τόσο «τρελούς» ρυθμούς, ώστε το μόνο που εμείς τελικά βλέπουμε είναι το πόσο συχνά περνάει από κάθε περιοχή του χώρου. Και κάπως έτσι – λέμε στον εαυτό μας – «εξηγείται» η κατανομή πιθανότητας που προκύπτει από την κυματοσυνάρτηση της θεμελιώδους καταστάσεως του ατόμου: η κατανομή αυτή είναι το στατιστικό αποτέλεσμα μιας αφάνταστα πολύπλοκης κίνησης την οποία τώρα δεν γνωρίζουμε – και ούτε μπορούμε να παρακολουθήσουμε πειραματικά – αλλά κάποτε θα μας γίνει γνωστή, και τότε οι πιθανότητες δεν θα έχουν πια θέση στην περιγραφή του ατόμου.Τι λέει η κβαντομηχανική γι αυτή την … «ιδιωτική» εικόνα για το τροχιακό s;Η ύπαρξη τροχιών – κουβαροειδών ή μη- είναι ασυμβίβαστη με την αρχή της αβεβαιότητας, δηλαδή ασυμβίβαστη με την κβαντομηχανική. Διότι, προφανώς, η έννοια της τροχιάς προϋποθέτει ότι ξέρω και τη θέση και την ταχύτητα του σωματιδίου σε κάθε σημείο της, δηλαδή ξέρω και τη θέση και την ταχύτητά του ταυτόχρονα. Σε προφανή αντίθεση με με την αρχή της αβεβαιότητας.Ενόσω όμως η κβαντομηχανική παραμένει πειραματικά ακλόνητη – και μαζί της η αρχή της αβεβαιότητας – τότε «ιδιωτικές εικόνες όπως η προηγούμενη (το ηλεκτρόνιο να στροβιλίζεται σε μια «κουβαροειδή» τροχιά γύρω από τον πυρήνα) δεν έχουν καμία απολύτως θεωρητική νομιμοποίηση. Ανήκουν στη σφαίρα της καθαρής … μεταφυσικής. Στη σφαίρα των πραγμάτων εκείνων – όπως π.χ. η ύπαρξη ή μη του Θεού – για τα οποία είναι εξ ορισμού αδύνατο να προσκομιστούν πειραματικές αποδείξεις.Αν όμως επιμείνουμε ότι η φυσική είναι μια πειραματική επιστήμη – και μάλλον πρέπει να επιμείνουμε(!) – τότε η χρήση εικόνων ή περιγραφών χωρίς καμιά δυνατότητα πειραματικής επιβεβαίωσης δεν έχει κανένα απολύτως νόημα.Στην πραγματικότητα, δεν έχουν νόημα όχι μόνο οι εικόνες ή οι περιγραφές αλλά και οι ίδιες οι ερωτήσεις που μας οδηγούν αναπόφευκτα σε τέτοιες εικόνες και περιγραφές.Στη φυσική – όπως και σε κάθε πειραματική επιστήμη – μπορούμε να ρωτάμε μόνο εκείνες τις ερωτήσεις που μπορούν να απαντηθούν πειραματικά. Αν δεν μπορούν, τότε δεν θα πρέπει να γίνουν δεκτές ως επιστημονικές ερωτήσεις. Θα πρέπει να απορριφθούν.Ποια είναι η σημασία όλων αυτών για το ερώτημα που συζητάμε; (Τι κάνει το ηλεκτρόνιο … κ.λ.π., κ.λ.π.) Απλούστατα η ερώτηση θα πρέπει να απορριφθεί! Δεν είναι μια φυσική ερώτηση.Στην κβαντομηχανική δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να μιλάμε για ένα φυσικό σύστημα από μόνο του – για το σύστημα καθ’ εαυτό – αλλά μόνο για τη σχέση του με μια συσκευή παρατήρησης. Σε πλήρη αντίθεση με ότι ισχύει στην κλασική φυσική, στην κβαντομηχανική η διαδικασία της παρατήρησης αποτελεί συστατικό στοιχείο της ίδιας της περιγραφής του φυσικού συστήματος. αποσπάσματα από τα βιβλία του Στέφανου Τραχανά: 1. Κβαντομηχανική Ι [Τι τελικά κάνει το ηλεκτρόνιο στο άτομο του υδρογόνου;] 2. Οι ερμηνείες της κβαντομηχανικής https://physicsgg.me/2023/07/02/τι-κάνει-το-ηλεκτρόνιο-μέσα-στον-χώρο-τ/

Οι διαλέξεις του Feynman για τους … υπολογιστές. Οι τελευταίες διάλεξεις που έδωσε ο βραβευμένος με Νόμπελ Ρίτσαρντ Φάινμαν στους φοιτητές του στο Caltech δεν ήταν για την φυσική αλλά για την επιστήμη των υπολογιστών. Η πρώτη έκδοση του «The Feynman Lectures on Computation» δημοσιεύτηκε το 1996 και ήταν μια επισκόπηση των καθιερωμένων και μη καθιερωμένων θεμάτων της επιστήμης των υπολογιστών, δοσμένη με το αμίμητο στυλ του Feynman: https://physicsgg.files.wordpress.com/2023/07/richard_p._feynman-feynman_lectures_on_computation__-addison-wesley1996.pdf Feynman Lectures on Computation, 1996Download Αν και έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού εξακολουθεί να έχει μεγαλο ενδιαφέρον. Ενόψει της 25ης επετείου από την έκδοσή τους, προστέθηκαν συμπληρωματικά κεφάλαια: «Quantum Computing 40 Years Later» του John Preskill, «The Future of Computing Beyond Moore’s Law» του Dr John Shalf, και ‘Feynman on Artificial Intelligence and Machine Learning’ του Dr Eric Mjolsness.Στο βίντεο που ακολουθεί, αρχικά ο Tony Hey δίνει μια επισκόπηση του μακροχρόνιου ενδιαφέροντος του Feynman για τους υπολογιστές ξεκινώντας από τον εποχή της κατασευής της ατομικής βόμβας του στο Los Alamos, μέχρι την πρότασή του σε συνέδριο το 1981 περί της προσομοίωσης της φυσικής σε έναν κβαντικό υπολογιστή. Στη συνέχεια ο John Preskill μιλάει για τις προόδους όσον αφορά την κατασκευή ενός κβαντικού υπολογιστή, 40 χρόνια μετά την πρόταση του Feynman: https://physicsgg.me/2023/07/02/οι-διαλέξεις-του-feynman-για-τους-υπολογιστ/