Δροσος Γεωργιος

Το Hubble εισβάλει σε εντυπωσιακό σφαιρωτό σμήνος αναζητώντας μαύρες τρύπες (βίντεο) Εντυπωσιακή εικόνα του σφαιρωτού σμήνους στο οποίο αναζητάται μια μαύρη τρύπα (πηγή φωτό NASA / ESA / Hubble / E. Noyola / R. Cohen.) Μια ασυνήθιστη μέχρι σήμερα έρευνα πραγματοποιούν επιστήμονες με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου.Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαθέτει όργανα που εντοπίζουν σφαιρωτά σμήνη και μπορούν να καταγράφουν εντυπωσιακές εικόνες από αυτά. Το Hubble εντόπισε, φωτογράφισε και συνέλεξε στοιχεία από το σφαιρωτό σμήνος NGC 6325 που βρίσκεται σε απόσταση 26 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Οφιούχου. Σε αντίθεση με τις μελέτες που κάνουν οι αστρονόμοι στα σφαιρωτά σμήνη που αφορούν κατά βάση τους μηχανισμούς γέννησης άστρων αυτή τη φορά η ερευνητική ομάδα που μελετά το NGC 6325 αναζητά την ύπαρξη εντός του σμήνους μιας μεσαίου μεγέθους μαύρης τρύπας ή όπως τις ονομάζουν οι ειδικοί μιας μαύρης τρύπας ενδιάμεσης μάζας. Πρόκειται για μαύρες τρύπες με μάζα μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου η ύπαρξη των οποίων διαπιστώθηκε τα τελευταία χρόνια και πιστεύεται ότι η παρουσία τους στο Σύμπαν είναι πολύ πιο μαζική από όσο αρχικά πιστευόταν με τους επιστήμονες να προσπαθούν να τις εντοπίζουν και να αποκρυπτογραφούν τους μηχανισμούς και τα μυστικά τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1471728/to-hubble-eisvalei-se-entyposiako-sfairoto-sminos-anazitontas-mia-mayri-trypa-vinteo/

Κολοσσιαίες ηλιακές καταιγίδες μπορεί να έσπειραν τη ζωή στη Γη. Νέα θεωρία για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας.Η προέλευση της ζωής στη Γη αποτελεί ένα από τα αποκαλούμενα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Η επιστημονική κοινότητα είναι χωρισμένη στα δύο με τη μια πλευρά να στηρίζει τη θεωρία ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τα υποθαλάσσια φρεάτια στον πυθμένα των ωκεανών ή κάποιες γούρνες νερού κοντά σε ηφαίστεια ως τόπο δημιουργίας της. Η έτερη και πιο δημοφιλής θεωρία έχει εντελώς αντίθετη συλλογιστική και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεφταν στον πλανήτη μας λίγες εκατοντάδες έτη μετά την γέννηση του πριν από περίπου 4 δισ. έτη. Μια πρόσφατη θεωρία υποδεικνύει τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες εμφάνισης της ζωής στη Γη.Με δημοσίευση https://www.mdpi.com/2075-1729/13/5/1103 της στην επιθεώρηση «Life» διεθνής ερευνητική ομάδα παρουσιάζει ένα νέο σενάριο για το ποιος είναι υπεύθυνος για την παρουσία της ζωής στον πλανήτη μας και ποιο μηχανισμό χρησιμοποίησε για να το πετύχει. Σύμφωνα με τους ερευνητές «πατέρας» της ζωής είναι ο Ήλιος που χρησιμοποίησε τις ηλιακές εκλάμψεις για να δημιουργηθεί ζωή στη Γη.Οι επιστήμονες έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό «αστρική έκλαμψη» σε ισχυρές εκρήξεις ακτινοβολίας που συμβαίνουν στα άστρα. Οι εκλάμψεις εκτοξεύουν μεγάλες μάζες φορτισμένων σωματιδίων που ταξιδεύουν στο Διάστημα με τεράστιες ταχύτητες φαινόμενο που αποκαλείται «ηλιακή καταιγίδα». Τέτοιες εκλάμψεις συμβαίνουν πολύ συχνά και στον Ήλιο αλλά η ισχύς τους είναι τέτοια ώστε η ακτινοβολία δεν διαπερνά την ατμόσφαιρα της Γης ώστε να γίνει επικίνδυνη για τους ανθρώπους και τη ζωή στον πλανήτη γενικότερα. Όμως τα φορτισμένα σωματίδια που αλληλεπιδρούν με τη γήινη ατμόσφαιρα παράγουν το εντυπωσιακό φαινόμενο του σέλαος ενώ επίσης αν τα σωματίδια πέσουν πάνω σε τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους ή δίκτυα παραγωγής ενέργειας προκαλούν προβλήματα στη λειτουργία τους.Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο νεογέννητο Ήλιο εκδηλώνονταν συνεχώς ηλιακές εκλάμψεις πολλαπλάσιας ισχύος από τις σημερινές προκαλώντας τρομερές ηλιακές καταιγίδες οι οποίες χτυπούσαν τον επίσης νεογέννητο πλανήτη μας με συχνότητα μια φορά κάθε 3-10 μέρες. Σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξε η ερευνητική ομάδα στη τα φορτισμένα σωματίδια που βομβάρδιζαν ανηλεώς την πρώιμη ατμόσφαιρα που είχε σχηματιστεί στη Γη οδήγησε στον σχηματισμό σημαντικών ποσοτήτων αμινοξέων και καρβοξυλικών οξέων που αποτελούν τα δομικά στοιχεία για τις πρωτεΐνες και όλη την οργανική ζωή.Πρόκειται για μια νέα πρόταση που πέφτει στο τραπέζι του διαλόγου για την ύπαρξη της ζωής και αυξάνει τους πιθανούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να παραχθεί ζωή κάτι που σημαίνει ότι ακόμη και αν αποδειχθεί ότι όσον αφορά τη Γη δεν ήταν οι ηλιακές καταιγίδες αυτές που έσπειραν την ζωή μπορεί να το έχουν κάνει σε άλλους πλανήτες του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1472115/kolossiaies-iliakes-kataigides-mporei-na-espeiran-ti-zoi-sti-gi/

Πανάρχαια άστρα «τέρατα» εντόπισε το James Webb (βίντεο) Το διαστημικό τηλεσκόπιο βρήκε άστρα χιλιάδες φορές μεγαλύτερα από τον Ήλιο στα βάθη του Σύμπαντος.Μια ακόμη απρόσμενη και εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, ανακάλυψη που ρίχνει νέο φως στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που έχει κατασκευάσει ο άνθρωπος έστρεψε τα όργανα του σε ένα γαλαξία που βρίσκεται στις εσχατιές του Σύμπαντος, στην ασύλληπτη απόσταση των 13,3 δισ. ετών φωτός από τη Γη. Ο γαλαξίας που έλαβε την κωδική ονομασία GN-z11 ανήκει στη πρώτη γενιά γαλαξιών που σχηματίστηκαν λίγες εκατοντάδες εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος και θεωρείται ο αρχαιότερος που γνωρίζουμε. Σε αυτό τον γαλαξία υπάρχουν εντυπωσιακά σφαιρωτά σμήνη που και αυτά ανήκουν στην πρώτη γενιά αυτού του είδους των αστρικών σμηνών του Σύμπαντος.Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες. Στο δικό μας γαλαξία είναι τα όργανα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble πιο ικανά να εντοπίζουν και να καταγράφουν εικόνες και δεδομένα από σφαιρωτά σμήνη. Όμως σε μεγάλες αποστάσεις στο Σύμπαν είναι το James Webb εκείνο που μπορεί να κάνει πιο λεπτομερείς έρευνες (και) για τα σφαιρωτά σμήνη.Με δημοσίευση https://www.aanda.org/articles/aa/full_html/2023/05/aa46410-23/aa46410-23.html της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» διεθνής ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα των παρατηρήσεων που έκανε το James Webb σε ένα σφαιρωτό σμήνος του γαλαξία GN-z11. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στο σμήνος αυτό υπάρχουν «κοσμικά τέρατα» όπως τα χαρακτηρίζουν και πιο συγκεκριμένα κολοσσιαία άστρα. Τα μεγαλύτερα άστρα του Σύμπαντος αυτή τη στιγμή έχουν μάζα περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου όμως έχει διαπιστωθεί ότι στη βρεφική και παιδική ηλικία του Σύμπαντος σχηματίζονταν κολοσσιαία άστρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές στο σφαιρωτό σμήνος που έστρεψε το βλέμμα του το James Webb υπάρχουν άστρα με μάζα πέντε ως δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου ενώ η θερμοκρασία στο πυρήνα τους υπολογίζεται ότι φτάνει τους 75 εκατ. βαθμούς Κελσίου όταν στον πυρήνα του Ήλιου η θερμοκρασία υπολογίζεται στους 15 εκατ. βαθμούς Κελσίου. Όπως είναι ευνόητο η ανακάλυψη θα επιτρέψει στους επιστήμονες να συμπληρώσουν κομμάτια στο παζλ της ιστορίας αλλά και των μηχανισμών γέννησης άστρων καθώς και της εξέλιξης του Σύμπαντος γενικότερα. Η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να συνεχίσει την προσπάθεια της εντοπίζοντας και άλλα πανάρχαια σφαιρωτά σμήνη για να μελετήσει τα άστρα που υπάρχουν σε αυτά. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1472096/panarchaia-astra-terata-entopise-to-james-webb-vinteo/

H ιστορία μιας φανταστικής πόλης. … και οι φόβοι πολιτών, αλλά και επιστημόνων, γύρω από την Τεχνητή Νοημοσύνη Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια πόλη που αναπτυσσόταν με εκπληκτικούς ρυθμούς. Οι μάστορες έχτιζαν συνέχεια. Καθώς οι κόποι των χεριών τους απέδιδαν έσοδα και η επιχείρηση της οικοδομής αποδεικνυόταν εξαιρετικά επικερδής, άρχισαν να χτίζουν όλο και πιο περίπλοκα, πολυώροφα κτήρια, χρησιμοποιώντας λίγο-πολύ τις ίδιες τεχνολογίες. Όλα γίνονταν πολύ γρήγορα. Κάποτε άρχισαν να εμφανίζονται ρωγμές εδώ και εκεί, κάποιοι ανησύχησαν λίγο, αλλά ουδείς έδωσε ιδιαίτερη προσοχή. Οι μάστορες συνέχισαν ενθουσιασμένοι να χτίζουν με ξέφρενους ρυθμούς, όλο και πιο ψηλούς ουρανοξύστες -που κάποιοι άρχισαν να αποκαλούν «πύργους της Βαβέλ»- χωρίς να επινοήσουν νέους τρόπους κατασκευής ή νέους οικοδομικούς κανονισμούς. Οι πύργοι έφτασαν σε τέτοιο μέγεθος, ώστε καθένας από αυτούς μπορούσε να στεγάσει πολλές χιλιάδες κατοίκους, οι οποίοι αισθάνονταν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση για το προνόμιο να ζουν σε τόσο εντυπωσιακές κατοικίες και να χρησιμοποιούν καθημερινά τις υποδομές τους.Κάποια στιγμή, οι μάστορες πρόσεξαν ότι οι ρωγμές πλήθαιναν με επιταχυνόμενο ρυθμό και τότε άρχισαν να ανησυχούν πραγματικά: τι προκαλούσε τις ρωγμές; Υπήρχε περίπτωση τα κτήρια να καταρρεύσουν; Μήπως είχαν ξεπεράσει τα ασφαλή όρια ύψους για τέτοιες κατασκευές; Οι ιδιοκτήτες των πύργων είχαν και εκείνοι τις δικές τους ανησυχίες, διαφορετικές από των μαστόρων. Αν οι πύργοι κατέρρεαν, ποιος και πώς θα αποζημίωνε τα θύματα; Ποιοι κανονισμοί και ποια νομοθεσία ήταν σε ισχύ για τέτοιες περιπτώσεις; Υπήρχαν κανονισμοί για τόσο μεγάλα κτήρια; Σύντομα και οι ίδιοι οι κάτοικοι, που αρχικά ήταν ενθουσιασμένοι που ζούσαν στους εμβληματικούς ουρανοξύστες, άρχισαν να ανησυχούν: ήταν ασφαλείς; Άραγε οι μάστορες ήταν όντως ικανοί να δημιουργήσουν τόσο μεγάλες και πολύπλοκες κατασκευές με ασφάλεια; Η κυβέρνηση της πόλης πάλι, είχε να ασχοληθεί με άλλα πιεστικά προβλήματα, που έχρηζαν πιο άμεσων λύσεων και δεν ενδιαφέρθηκε να αναλάβει επείγουσα δράση για το θέμα, παρότι οι ρωγμές -και οι ανησυχίες- πλήθαιναν και βάθαιναν. Με άλλα λόγια, ουδείς γνώριζε τι να κάνει, αλλά πολλοί άρχισαν να φοβούνται για το χειρότερο. Με τη μικρή αυτή ιστορία, που είναι προϊόν ανθρώπινης δημιουργικότητας και όχι λογικού και εύστοχου ταιριάσματος λέξεων και νοημάτων από το μεγάλο γλωσσικό μοντέλο ChatGPT, ο καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Ιωάννης Πήτας, περιγράφει την κατάσταση που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται το τελευταίο διάστημα γύρω από την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ): «η παραπάνω ιστορία είναι μια καλή παραβολή για την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων, σε ό,τι αφορά τη δημιουργική Τεχνητή Νοημοσύνη και τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα, όπως το ChatGPT. Ο ενθουσιασμός για την ΤΝ αναμειγνύεται με τεχνοφοβία. Η τεχνοφοβία είναι κάτι μάλλον φυσικό για το ευρύ κοινό, που αγαπά τα νέα συναρπαστικά πράγματα, αλλά συχνά φοβάται το άγνωστο. Το καινούργιο είναι όμως ότι αρκετοί επιφανείς επιστήμονες έγιναν οι ίδιοι τεχνοσκεπτικιστές, αν όχι τεχνοφοβικοί» σημειώνει ο κ.Πήτας, πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Διδακτορικών Σπουδών στην ΤΝ (AIDA) και διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνητής Νοημοσύνης και Ανάλυσης Πληροφοριών (AIIA Lab).Ως προς το τελευταίο, τον τεχνοσκεπτικισμό των ίδιων των επιστημόνων, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: το πρώτο είναι η ανοιχτή επιστολή που υπέγραψαν πρόσφατα περίπου 2000 επιστήμονες και επιχειρηματίες, μεταξύ των οποίων ο φυσικός του ΜΙΤ, Μαξ Τέγκμαρκ, ο καθηγητής της επιστήμης των υπολογιστών Στιούαρτ Ράσελ και ο Ιλον Μασκ, ζητώντας την παύση -για τουλάχιστον έξι μήνες- της ανάπτυξης ΤΝ ισχυρότερης από το ChatGPT-4. Το δεύτερο είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του κορυφαίου επιστήμονα της ΤΝ, καθηγητή Τζέφρι Χίντον, ο οποίος έχει συμβάλει σημαντικότατα στη δημιουργία ισχυρών αλγορίθμων μέσω και της εργασίας του στη Google. Ο εβδομηνταπεντάχρονος Χίτον παραιτήθηκε πρόσφατα από τον αμερικανικό τεχνολογικό κολοσσό, προκειμένου -όπως διευκρίνισε- να μπορεί να μιλάει πιο ανοιχτά για τους κινδύνους της ΤΝ. Πρέπει να σταματήσει, έστω προσωρινά, η έρευνα για την ΤΝ; «Η τεχνοφοβία δεν δικαιολογείται, ούτε αποτελεί λύση. Φυσικά, ο καθένας έχει το δικαίωμα και να φοβάται και να αμφισβητεί την τρέχουσα κατάσταση της ΤΝ: κανείς δεν γνωρίζει γιατί τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα λειτουργούν τόσο καλά και αν έχουν κάποιο όριο. Επιπλέον, παραμονεύουν πολλοί κίνδυνοι για δημιουργία «βομβών τεχνητής νοημοσύνης» από κακόβουλους παράγοντες, ιδίως αν τα κράτη παραμείνουν παθητικοί θεατές, όσον αφορά τους ρυθμιστικούς κανονισμούς. Πρόκειται για εύλογες ανησυχίες που τροφοδοτούν το φόβο του αγνώστου, ακόμη και σε διακεκριμένους επιστήμονες. Εξάλλου, είναι και οι ίδιοι άνθρωποι» λέει ο κ.Πήτας.Στο ερώτημα όμως, αν η έρευνα για την ΤΝ μπορεί και πρέπει να σταματήσει, έστω προσωρινά, η άποψή του είναι πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό -ούτε επιθυμητό. «Η ΤΝ είναι η απάντηση της ανθρωπότητας σε έναν κόσμο με ολοένα αυξανόμενη πολυπλοκότητα. Καθώς οι διαδικασίες αύξησης της φυσικής και κοινωνικής πολυπλοκότητας είναι θεμελιώδεις και φαίνονται αδυσώπητες, η ΤΝ και η μόρφωση των πολιτών είναι η μόνη μας ελπίδα για μια ομαλή μετάβαση από την τρέχουσα Κοινωνία της Πληροφορίας στην Κοινωνία της Γνώσης. Διαφορετικά, μπορεί να αντιμετωπίσουμε μια καταστροφική κοινωνική κατάρρευση. Η λύση είναι να εμβαθύνουμε στην κατανόηση των εξελίξεων της ΤΝ, να επιταχύνουμε την ορθολογική ανάπτυξή της και να ρυθμίσουμε τη χρήση της, προς την κατεύθυνση της μεγιστοποίησης των θετικών συνεπειών της, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις ήδη εμφανείς και άλλες κρυφές αρνητικές επιπτώσεις. Η έρευνα για την Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί και πρέπει να γίνει διαφορετική: πιο ανοιχτή, δημοκρατική, επιστημονική και ηθική» υπογραμμίζει και προσθέτει ότι είναι τα εκλεγμένα κοινοβούλια και κυβερνήσεις -και όχι οι εταιρείες ή οι μεμονωμένοι επιστήμονες- που πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο για σημαντικά ζητήματα έρευνας της ΤΝ, που μπορούν να έχουν εκτεταμένες κοινωνικές επιπτώσεις.Κατά τον κ.Πήτα, ο θετικός αντίκτυπος των συστημάτων TN μπορεί να αντισταθμίσει σε μεγάλο βαθμό τις αρνητικές πτυχές τους, εάν ληφθούν κατάλληλα ρυθμιστικά μέτρα. Κατά την άποψή του, η μεγαλύτερη απειλή σήμερα προέρχεται από το γεγονός ότι τέτοια συστήματα ΤΝ μπορούν να εξαπατήσουν εξ αποστάσεως εξαιρετικά πολλούς απλούς πολίτες που έχουν μικρή (ή μέση) εκπαίδευση ή/και μικρή ερευνητική ικανότητα. Αυτή η κατάσταση μπορεί να είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη δημοκρατία και οποιαδήποτε μορφή κοινωνικοοικονομικής προόδου, λέει. Άλλη μεγάλη απειλή είναι η χρήση τους σε παράνομες δραστηριότητες: η εξαπάτηση στις εξετάσεις των πανεπιστημίων είναι μια μάλλον «καλοήθης» χρήση τους, αν συγκριθεί με άλλες δυνατότητες που η ΤΝ δίνει για άσκηση εγκληματικής δραστηριότητας. Ακόμη και κακοποιοί με σχετικά χαμηλή εξειδίκευση μπορούν να κατασκευάσουν έξυπνο κακόβουλο λογισμικό ή ψεύτικα δεδομένα σε μαζική κλίμακα, μέσω εργαλείων ΤΝ. «Την επινοητικότητά τους ήδη την βλέπουμε στο Διαδίκτυο. Βεβαίως, τέτοια τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί κακόβουλα και από αυταρχικά κράτη ή κράτη-παρίες για άλλους σκοπούς, π.χ. αποσταθεροποίηση της δημοκρατίας. Για αυτό, τα συστήματα ΤΝ θα πρέπει να απαιτείται από το διεθνές δίκαιο να καταχωρούνται σε ένα «μητρώο συστημάτων ΤΝ» και να ενημερώνουν τους χρήστες τους ότι συνομιλούν με ένα σύστημα ΤΝ ή χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα αυτού» σημείωσε και πρόσθεσε ότι ο αντίκτυπός τους στην εργασία και τις αγορές θα είναι πολύ θετικός, μεσομακροπρόθεσμα. Κατά τον καθηγητή, κρίσιμο είναι ακόμα οι προηγμένες βασικές τεχνολογίες συστημάτων ΤΝ να καταστούν ανοικτές και τα δεδομένα που σχετίζονται με αυτές να εκδημοκρατιστούν (τουλάχιστον εν μέρει), και πάλι προς την κατεύθυνση της μεγιστοποίησης του οφέλους και της κοινωνικοοικονομικής προόδου.«Πρέπει επιπλέον να προβλεφθούν κατάλληλα ισχυρά συστήματα οικονομικής αποζημίωσης για τους πρωταθλητές της τεχνολογίας ΤΝ, ώστε να αντισταθμιστεί τυχόν απώλεια κερδών λόγω της προαναφερθείσας ανοικτότητας κώδικα και δεδομένων και να διασφαλιστούν ισχυρές μελλοντικές επενδύσεις στην Έρευνα και Ανάπτυξη ΤΝ (π.χ. μέσω της κατοχύρωσης τεχνολογικών πατεντών, υποχρεωτικών συστημάτων αδειοδότησης)» τόνισε και κατέληξε: «Η ισορροπία της έρευνας ΤΝ μεταξύ ακαδημαϊκής κοινότητας και βιομηχανίας θα πρέπει να επανεξεταστεί ώστε να μεγιστοποιηθεί η ερευνητική παραγωγή. Την ίδια στιγμή, οι εκπαιδευτικές πρακτικές θα πρέπει να επανεξεταστούν σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης ώστε να μεγιστοποιηθεί το όφελος από τις τεχνολογίες ΤΝ, δημιουργώντας παράλληλα μια νέα γενιά δημιουργικών και προσαρμοστικών πολιτών και επιστημόνων (ΤΝ και όχι μόνον), ενώ θα πρέπει να δημιουργηθούν και να ενισχυθούν οι κατάλληλοι ρυθμιστικοί/εποπτικοί/χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για την ανάπτυξη της ΤΝ»._ https://physicsgg.me/2023/05/17/h-ιστορία-μιας-φανταστικής-πόλης/

Η εργασία στο διάστημα δεν είναι εύκολη - πώς να μην αποσπαστείτε από την εκπληκτική ομορφιά τριγύρω; https://vk.com/roscosmos?z=clip-30315369_456243596%2F37062023d20a8b54e4%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567255

To James Webb πιστοποιεί τη διαστημική καταγωγή του νερού (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του κομήτη που εντοπίστηκε το νέφος υδρατμών (πηγή φωτό NASA/ESA) To διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε νέφος υδρατμών σε κομήτη του ηλιακού μας συστήματος.Με δημοσίευση https://www.nature.com/articles/s41586-023-06152-y.epdf της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την ανακάλυψη που έκανε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb σε ένα σπάνιο κομήτη που κινείται στη κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος η οποία βρίσκεται ανάμεσα στον Άρη και το Δία. Το τηλεσκόπιο κατάφερε να εντοπίσει το αέριο που παράγεται από την κίνηση του κομήτη που ονομάζεται Comet 238P/Read και συνοδεύει το διαστημικό βράχο.Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική για δύο λόγους. Πρώτον επειδή είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται με άμεσο τρόπο η παρουσία αερίου σε κάποιο σώμα στη κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος και δεύτερον επειδή το αέριο αυτό αποτελείται από υδρατμούς. Το εύρημα είναι σημαντικό καθώς δείχνει ότι το νερό στο πρώιμο ηλιακό σύστημα θα μπορούσε να είχε διατηρηθεί ως πάγος στην κύρια ζώνη των αστεροειδών και έτσι ενισχύεται η θεωρία για τη διαστημική καταγωγή του νερού της Γης.Η προέλευση του νερού που υπάρχει στη Γη αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο ερευνών με την επιστημονική κοινότητα να μην έχει συμφωνήσει ακόμη για το πώς και που δημιουργήθηκε με διάφορες θεωρίες να έχουν κάνει την εμφάνιση τους και με νέες μελέτες να κάνουν συνεχώς την εμφάνιση τους στηρίζοντας τη μια ή την άλλη θεωρία ή προσθέτοντας σε αυτές νέα στοιχεία. Η θεωρία που αποδέχεται η πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας για την καταγωγή του νερού του πλανήτη μας είναι αυτή της μεταφοράς του με αστεροειδείς και κομήτες που βομβάρδιζαν τη Γη την πρώτη περίοδο της ύπαρξης της.Στο παρελθόν, έχουμε δει αντικείμενα στην κύρια ζώνη με όλα τα χαρακτηριστικά των κομητών, αλλά μόνο με αυτά τα ακριβή φασματικά δεδομένα από το James Webb μπορούμε να πούμε ‘ναι’, είναι σίγουρα ο πάγος του νερού που δημιουργεί αυτό το φαινόμενο. Με τις παρατηρήσεις του James Webb στον Comet Read, μπορούμε τώρα να αποδείξουμε ότι ο πάγος νερού από το πρώιμο ηλιακό σύστημα μπορεί να διατηρηθεί στη ζώνη των αστεροειδών» ” δήλωσε ο Μάικλ Κέλ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Ένα δεύτερο εύρημα της μελέτης είναι η απουσία διοξειδίου του άνθρακα γύρω από τον Comet 238P/Read γεγονός εξίσου αν όχι πιο ενδιαφέρον από την παρουσία του νερού σύμφωνα με τους ερευνητές. Το διοξείδιο του άνθρακα θεωρείται ότι αποτελεί ως και το 10% της ύλης που «εκμπέμπεται» από κομήτες. Η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι υπάρχουν δύο πιθανοί λόγοι για τους οποίους ο Comet 238P/Read μπορεί να έχει έλλειψη διοξειδίου του άνθρακα. Πρώτον, ο κομήτης μπορεί να είχε διοξείδιο του άνθρακα κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του, το οποίο έχασε εξαιτίας της θέρμανσης του από τον Ήλιο. «Το να βρίσκεσαι στη ζώνη των αστεροειδών για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να το κάνει — το διοξείδιο του άνθρακα εξατμίζεται πιο εύκολα από τον πάγο του νερού και θα μπορούσε να διεισδύσει σε δισεκατομμύρια χρόνια», λέει ο Κέλι. Η εναλλακτική θεωρία για την έλλειψη διοξειδίου του άνθρακα είναι ότι αυτός ο κομήτης της κύριας ζώνης μπορεί να έχει σχηματιστεί σε μια περιοχή του ηλιακού συστήματος όπου δεν υπήρχε διοξείδιο του άνθρακα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1471675/to-james-webb-pistopoiei-ti-diastimiki-katagogi-toy-neroy-vinteo/

Gigamoon: Η μεγαλύτερη φωτογραφία της Σελήνης μπορεί να κρασάρει τον υπολογιστή σας. Ο Άντριου ΜακΚάρθι ξαναχτύπησε: ο αμερικανός αστροφωτογράφος που εντυπωσιάζει το Διαδίκτυο με εικόνες που τραβά από τηλεσκόπια στην αυλή του παρουσίασε αυτή τη φορά τη μεγαλύτερη και λεπτομερέστερη εικόνα της Σελήνης που έχει τραβηχτεί ως σήμερα από τη Γη.Είναι ένα υπερθέαμα που δημιουργήθηκε από 280.000 επιμέρους εικόνες και έχει ανάλυση 1,3 gigapixel. «Αν θέλετε να κατεβάσετε ολόκληρη την εικόνα, την έχω ανεβάσει στον λογαριασμό μου στο Patreon. Προσέξτε όμως: μπορεί να ΣΠΑΣΕΙ τον υπολογιστή σας (ο δικός μου κράσαρε τουλάχιστον 12 φορές στη διάρκεια της επεξεργασίας)» έγραψε ο ΜακΚάρθι στο Twitter.Θα πρέπει κανείς να ζουμάρει, να ζουμάρει και να ξαναζουμάρει περισσότερο για να εμφανίσει τα μικρότερες λεπτομέρειες της εικόνας, κρατήρες με διάμετρο περίπου 800 μέτρων.Όλες οι επιμέρους εικόνες λήφθηκαν την ίδια ημέρα με δύο τηλεσκόπια των 11 και 12 ιντσών που χρησιμοποιεί ο ΜακΚάρθι στην αυλή του. Η Σελήνη βρισκόταν στη φάση του «αύξονος αμφίκυρτου δίσκου», όταν το τμήμα που είναι ορατό από τη Γη μεγαλώνει.Σε αυτή τη φάση «το φεγγάρι βρίσκεται ψηλά στον ουρανό την ώρα της δύσης και στη βέλτιστη θέση φωτογράφισης» ανέφερε ο φωτογράφος σύμφωνα με την Daily Mail.Πρόσφατα ο ΜακΚάρθι είχε καταφέρει να απαθανατίσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την ώρα που περνούσε μπροστά από τον Ήλιο, ενώ τον Μάρτιο είχε παρουσιάσει την εικόνα ενός «ηλιακού στρόβιλου» με ύψος 14 φορές μεγαλύτερο από τη διάμετρο της Γης. https://www.in.gr/2023/05/14/b-science/space/gigamoon-megalyteri-fotografia-tis-selinis-mporei-na-krasarei-ton-ypologisti-sas/

Η NASA εγκαταλείπει την εξερεύνηση πέρα από τον Πλούτωνα. … από το διαστημικό σκάφος New Horizons Σήμερα 15 Μαΐου του 2023 το διαστημικό σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» βρίσκεται σε απόσταση 55,42 AU από τη Γη (1 AU=Astronomical Unit=η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο, περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα). Καθώς λοιπόν απομακρύνεται από το ηλιακό μας σύστημα κινούμενο με ταχύτητα 13,74 km/sec ως προς τον Ήλιο, οι γραφεικράτες της NASA απεργάζονται την υποβάθμιση της αποστολής. Αποφάσισαν να περικόψουν σημαντικά την χρηματοδότηση της αποστολής, που σημαίνει ότι το σκάφος θα παραμείνει μεν σε λειτουργία αλλά πλέον θα καταγράφει κάποια δεδομένα όπως τις συνθήκες και άλλα κοσμικά φαινόμενα στις περιοχές στις οποίες κινείται, αλλά δεν θα μπορέσει να εκτελέσει το βασικό στάδιο της αποστολής του που είναι η εξερεύνηση της Ζώνης Kuiper. Tον Ιανουάριο του 2006 το διαστημικό σκάφος New Horizons ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Γη με στόχο να κάνει αυτό που έλεγε το όνομα του, να ανοίξει νέους ορίζοντες στη διαστημική εξερεύνηση. Μετά από ένα δεκαετές ταξίδι το σκάφος έφτασε τον Πλούτωνα, τον απομακρυσμένο πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος και έγινε το πρώτο διαστημικό σκάφος που πραγματοποίησε κοντινό πέρασμα καταγράφοντας λεπτομερείς εικόνες και δεδομένα τόσο από τον πλανήτη όσο και από τους δορυφόρους του. Προσέγγισε τον Πλούτωνα, σε απόσταση σχεδόν 12.000 χιλιομέτρων, την Τρίτη 14 Ιουλίου 2015. Φωτογράφισε επίσης με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια και τον Χάροντα, τον μεγαλύτερο από τους 5 δορυφόρους του Πλούτωνα, και στη συνέχεια, την 1η Ιανουαρίου του 2019 έφτασε στην κοντινότερη απόσταση (3.500 χιλιόμετρα) που μπορούσε από την Έσχατη Θούλη ή 2014 MU69 ή Arrokoth, και έκτοτε συνεχίζει ακάθεκτο την διείσδυσή του στην ζώνη Kuiper. Καλλιτεχνική απεικόνιση δείχνει το διαστημικό σκάφος New Horizons να κατευθύνεται στον Πλούτωνα Οι αποκαλύψεις που έκανε για το σύστημα του Πλούτωνα προκάλεσαν ένα αναπάντεχο ευχάριστο σοκ στην επιστημονική κοινότητα αποκαλύπτοντας ένα πολύ πιο δραστήριο και ενδιαφέροντα γεωλογικά και ατμοσφαιρικά κόσμο από αυτόν που πίστευαν ότι υπήρχε εκεί οι ειδικοί. Το σκάφος συνέχισε το επικό του ταξίδι για να φτάσει στη ζώνη Κάιπερ, την περιοχή στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος που είναι γεμάτη από παγωμένους μικρότερους και μεγαλύτερους διαστημικούς βράχους ορισμένοι εκ των οποίων έχει διαπιστωθεί ότι έχουν χαρακτηριστικά νάνων πλανητών. Μάλιστα οι επιτελείς της αποστολής είχαν θέσει και συγκεκριμένους στόχους εξερεύνησης. Άλλωστε, τα ενεργειακά αποθέματα αρκούν για να συνεχιστούν οι λειτουργίες του διαστημικού σκάφους για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον, ίσως μέχρι και τη δεκαετία του 2040 ή ακόμα και τη δεκαετία του 2050, όταν το διαστημόπλοιο θα κινείται στο διαστρικό διάστημα.Για «άστοχη και ατυχή απόφαση που είναι επιστημονικά λανθασμένη» κάνει λόγο ο Άλαν Στερν επικεφαλής ερευνητής της αποστολής New Horizons και σημαντικό στέλεχος της NASA. «Η ζώνη Kuiper αποτελείται από πλανητοειδείς, τα δομικά στοιχεία των πλανητών. Χάρη στα δεδομένα που στάλθηκαν από το New Horizons, καταλαβαίνουμε τώρα τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα δομικά στοιχεία συνδυάζονται και συνενώνονται και ξεκινούν τη διαδικασία σχηματισμού πλανητών. Αυτό είναι θεμελιωδώς σημαντικό για την κατανόηση του ηλιακού μας συστήματος και γενικότερα των πλανητών γύρω από άλλα αστέρια» αναφέρει ο Στερν με συναδέλφους του εκτός NASA να έχουν αρχίσει να εκδηλώνουν και αυτοί δημόσια την αντίθεση του σε αυτή την απόφαση ευελπιστώντας να υπάρξει αλλαγή στάσης από τη διοίκηση της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας και συνεχίσει τη στήριξη της αποστολής. https://physicsgg.me/2023/05/15/η-nasa-εγκαταλείπει-την-εξερεύνηση-πέρα-α/

Τα ρολόγια που δάμασαν τα νερά του χωροχρόνου. «Με τα ναυτικά του ρολόγια ο Τζων Χάρρισον δοκίμασε τα νερά του χωρόχρονου. Κατόρθωσε, ενάντια σε κάθε πρόβλεψη, να χρησιμοποιήσει την τέταρτη – τη χρονική διάσταση, για να συνδέσει σημεία πάνω στην τρισδιάστατη υδρόγειο σφαίρα. Απέσπασε από τους αστέρες τα μυστικά των τοποθεσιών του κόσμου και κλείδωσε το μυστικό σ’ ένα ρολόι τσέπης.» Deva Sobel, «Ρολόγια εν πλω, Η αληθινή ιστορία ενός ιδιοφυούς ανθρώπου που έλυσε το μεγαλύτερο επιστημονικό πρόβλημα του καιρού του», Μετάφραση: Παναγιώτης Δρεπανιώτης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Κατά τον 18ο αιώνα, ενόσω η επιστηµονική επανάσταση βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη και η εποχή των µεγάλων ανακαλύψεων στο απόγειό της, το πλέον ακανθώδες επιστηµονικό πρόβληµα που κυριαρχούσε στους επιστηµονικούς και πολιτικούς κύκλους της Βρετανίας, και όχι µόνο, είχε καθαρά πρακτική σηµασία: ήταν ο υπολογισµός του γεωγραφικού µήκους. Η αδυναµία µέτρησής του είχε κοστίσει επί αιώνες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές χαµένες στη θάλασσα, ενώ έθετε σοβαρά εµπόδια στην εµπορική επέκταση και την αµυντική θωράκιση της νησιωτικής χώρας.Με το συγκεκριµένο πρόβληµα καταπιάστηκαν οι κορυφαίοι αστρονόµοι της εποχής, όµως ένας επίµονος τεχνίτης, ο Τζων Χάρρισον, συνέλαβε µια µηχανική λύση. Αφιερώνοντας 40 χρόνια από τη ζωή του, µπόρεσε να κατασκευάσει ένα ρολόι που µετρούσε µε ακρίβεια την πάροδο του χρόνου στη θάλασσα, κάτι που τα ρολόγια της εποχής δεν κατάφερναν ούτε στη στεριά. Τούτο το τέλειο ρολόι, που σήμερα ονομάζεται χρονόμετρο, υπήρξε το επιστέγασμα μιας ηρωικής προσπάθειας η οποία αντιμετώπισε ατέλειωτες δυσκολίες, αμφισβητήσεις και τρικλοποδιές, για να γνωρίσει τέλος την επίσημη αναγνώριση και την καθολική αποδοχή.«Όσοι αγνοούσαν τούτο το μοναδικό επεισόδιο της ανθρώπινης Ιστορίας, θα απολαύσουν μια συναρπαστική αφήγηση γύρω από ένα εκπληκτικό επίτευγμα στους τομείς της μέτρησης του χρόνου και της ναυσιπλοΐας.» Νηλ Άρµστρονγκ, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος στην ελληνική έκδοση Πρόλογος του Νηλ Άρμστρονγκ 1. Φανταστικές γραμμές 2. Η θάλασσα πριν από τον χρόνο 3. Έρμαιο στα γρανάζια του σύμπαντος 4. Ο χρόνος στο μπουκάλι 5. Η συμπαθητική σκόνη 6. Το βραβείο 7. Το ημερολόγιο ενός ωρολογοποιού 8. Η ακρίδα πάει στη θάλασσα 9. Δείκτες στο ουράνιο ρολόι 10. Ο διαμαντένιος φύλακας του χρόνου 11. Δοκιμασία διά πυρός και υδάτων 12. Ιστορία δύο πορτρέτων 13. Το δεύτερο ταξίδι του πλοιάρχου Τζέιμς Κουκ 14. Η μαζική παραγωγή της ιδιοφυΐας 15. Στον αυλόγυρο του μεσημβρινού Ευχαριστίες Πηγές Ευρετήριο διαβάστε τον πρόλογο του Νηλ Άρµστρονγκ https://www.cup.gr/wp-content/uploads/2023/03/ROLOGIA_EN_PLO_sample.pdf https://physicsgg.me/2023/05/15/τα-ρολόγια-που-δάμασαν-τα-νερά-του-χωρο/

Οι κβαντικοί υπολογιστές και το πλέξιμο. Μια ιστορία για την επιστήμη των κβαντικών υπολογιστών. Σήμερα θα μιλήσουμε για μια εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη που έλαβε χώρα στην επιστήμη των κβαντικών υπολογιστών. Η εξιστόρηση αυτής είναι πεπλεγμένη με πολλούς τρόπους με την ίδια την ιστορία του βιομηχανικού πλεξίματος. Μία από τις πιο σημαντικές ευρεσιτεχνίες στο χώρο της πλεκτικής ήταν η “μηχανή Jacquard”, το 1804. Επρόκειτο για μια σειρά εξαρτημάτων που επέτρεπαν σε ένα μηχανικό αργαλειό να πλέξει οποιοδήποτε μοτίβο από ένα σετ νημάτων. Αρκούσε η τροφοδότηση του αργαλειού με μια σειρά διάτρητων καρτών οι οποίες κωδικοποιούσαν την πλέξη, με την αλλαγή του πλεκτού να μην είναι πλέον τίποτε πιο περίπλοκο από μια απλή αλλαγή του σετ καρτών. Αν και δεν ήταν η μόνη, ήταν μια εξέλιξη κομβική για την εκβιομηχάνιση της υφαντουργίας, η οποία με τη σειρά της υπήρξε ένα σημαντικό ορόσημο της βιομηχανικής επανάστασης.Την ίδια λογική διάτρητων καρτών βρίσκουμε σε νέο ρόλο στη χαραυγή της εποχής των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Με πανομοιότυπη φιλοσοφία, ένα πρόγραμμα γραφόταν ως μία σειρά διάτρητων καρτών, με τις οπές και τα άθικτα σημεία να κωδικοποιούν το πρόγραμμα ως μια σειρά “1” και “0”, δηλαδή την κοινή μεταξύ όλων των υπολογιστών γλώσσα. Η σύνδεση όμως του πλεξίματος με τους υπολογιστές δε σταματά εδώ. Οι πρώτες εκδοχές της μνήμης των ηλεκτρονικών υπολογιστών αποτελούνταν από μεταλλικά στοιχεία περασμένα σε ένα πλέγμα καλωδίων. Δεν έμοιαζαν απλά με πλεκτό, αλλά ήταν επί της ουσίας: η NASA είχε προσλάβει μέσω της Raytheon πρώην εργάτριες της υφαντουργίας, ώστε με την εμπειρία που διέθεταν να “πλέξουν” τη μνήμη που χρησιμοποιήθηκε στα οχήματα του προγράμματος Apollo [α, β].Το επόμενο βήμα στην επιστήμη των υπολογιστών είναι οι κβαντικοί υπολογιστές. Χρησιμοποιώντας πολύ μικρά και εξαιρετικά καλά απομονωμένα και προστατευμένα από το περιβάλλον τους συστήματα ατόμων για υπολογισμούς, μπορούμε να “χορογραφήσουμε” ένα πρόγραμμα έτσι ώστε όλες οι διαδρομές προς λανθασμένες απαντήσεις να εξαφανίζουν η μία την άλλη και να μένει μόνον η ορθή απάντηση. Τέτοιες “χορογραφίες” ξέρουμε να κάνουμε μέχρι στιγμής για λίγες, συγκεκριμένες κατηγορίες προβλημάτων. Σε αυτές όμως, οι κβαντικοί υπολογιστές επιλύουν με ευκολία προβλήματα τα οποία δε θα έλυνε ένας υπερυπολογιστής ακόμα κι αν λειτουργούσε αδιαλείπτως από την αρχή του σύμπαντός μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι σημαντικό μέρος των πρωτοκόλλων κρυπτογραφίας βασίζεται ακριβώς σε τέτοια (άλυτα για τους κλασικούς υπολογιστές) προβλήματα, και υπάρχει ζωηρό επιστημονικό [γ] και χρηματοδοτικό ενδιαφέρον σε αυτούς.Ο λόγος που οι κβαντικοί υπολογιστές δεν αποτελούν μέρος της καθημερινότητας είναι ακριβώς η εξαιρετική ευαισθησία των διατάξεών τους: αν τα “κβαντικά bits” αλληλεπιδράσουν ελάχιστα με το περιβάλλον, χάνουν όλες τις χρήσιμες ιδιότητές τους. Γι αυτό το λόγο, οι πειραματικοί μέχρι στιγμής κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να διατηρήσουν τη λειτουργία τους για μικρά χρονικά διαστήματα και καταναλώνουν σημαντικό μέρος των δυνατοτήτων τους στην ανακάλυψη και διόρθωση των σφαλμάτων που προκύπτουν. Σε αυτό δε βοηθά καθόλου το γεγονός ότι στο μικρόκοσμο τα σωματίδια είναι πανομοιότυπα. Αν έχουμε μπροστά μας δυο σωματίδια, κλείσουμε τα μάτια μας και κάποιος τους ανταλλάξει θέσεις δυο φορές, είναι αδύνατο να το καταλάβουμε. Κάνοντας αναλογία με μια άδεια μηχανή πλεξίματος, αν βγούμε από το δωμάτιο και ξαναμπούμε θα είναι αδύνατο να καταλάβουμε αν δούλεψε όσο λείπαμε και απλά επέστρεψε στην αρχική της θέση.Σε αυτό το σημείο έρχονται δύο σημαντικότατες δημοσιεύσεις από την ομάδα της Google [δ] και από την εταιρία Quantinuum [ε]. Αμφότερες πέτυχαν τη χρήση μιας ιδιαίτερης μορφής “εικονικών σωματιδίων” που εμφανίζεται όταν περιορίζουμε τα κβαντικά bits σε ένα επίπεδο και ονομάζεται “non-Abelian anyons”. Χρησιμοποιώντας την προηγούμενη αναλογία, είναι σα να εφοδιάζουμε τη μηχανή με νήμα: αν βγούμε από το δωμάτιο και επιστρέψουμε, μπορούμε να γνωρίζουμε αν κινήθηκε ή όχι κοιτώντας αν έχει παράξει πλεκτό. Κατά μία ερμηνεία, τα σωματίδια αυτά παραμένουν πανομοιότυπα το ένα με το άλλο, αλλά αν κινηθούν παράγουν “κόμπους” στο χωροχρόνο.Η πλέξη αυτή μπορεί να μετρηθεί, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο για την αποτελεσματική διόρθωση σφαλμάτων των κβαντικών υπολογιστών. Μια τέτοια εξέλιξη, χρησιμοποιώντας ένα είδος εικονικών σωματιδίων τα οποία μέχρι πρόσφατα ήταν ένα μαθηματικό κατασκεύασμα αποτελεί από μόνη της σημαντικό τεχνικό και θεωρητικό ορόσημο. Ακόμα περισσότερο, διευρύνει τις επιλογές μας για τη δημιουργία πραγματικών κβαντικών υπολογιστών, η επίδραση των οποίων θα είναι καθοριστική σε μία σειρά τομέων, από την ιατρική έρευνα αιχμής έως την κρυπτογραφία και την οικονομική διαχείριση. [α] Fildes, J. (2009, July 15). Weaving the way to the Moon. BBC News. http://news.bbc.co.uk/1/hi/8148730.stm [β] Visual introduction to the apollo guidance computer, part 3: Manufacturing the Apollo Guidance Computer. AGC – Visual Introduction to the Apollo Guidance Computer, part 3. http://authors.library.caltech.edu/5456/1/hrst.mit.edu/hrs/apollo/public/visual3.htm [γ] Saida, D., Hidaka, M., Imafuku, K., & Yamanashi, Y. (2022). Factorization by quantum annealing using superconducting flux qubits implementing a multiplier hamiltonian. Scientific Reports, 12(1). https://doi.org/10.1038/s41598-022-17867-9 [δ] Andersen, T. I., Lensky, Y. D., Kechedzhi, K., Drozdov, I. K., Bengtsson, A., Hong, S., Morvan, A., Mi, X., Opremcak, A., Acharya, R., Allen, R., Ansmann, M., Arute, F., Arya, K., Asfaw, A., Atalaya, J., Babbush, R., Bacon, D., Bardin, J. C., … Roushan, P. (2023). Non-abelian braiding of graph vertices in a superconducting processor. Nature. https://doi.org/10.1038/s41586-023-05954-4 [ε] Iqbal, M., Tantivasadakarn, N., Verresen, R., Campbell, S. L., Dreiling, J. M., Figgatt, C., Gaebler, J. P., Johansen, J., Mills, M., Moses, S. A., Pino, J. M., Ransford, A., Rowe, M., Siegfried, P., Stutz, R. P., Foss-Feig, M., Vishwanath, A., & Dreyer, H. (2023, May 5). Creation of non-abelian topological order and anyons on a trapped-ion processor. arXiv.org. https://arxiv.org/abs/2305.03766 https://physicsgg.me/2023/05/15/οι-κβαντικοί-υπολογιστές-και-το-πλέξι/

Τρίτος διαστημικός περίπατος φέτος! Ο Σεργκέι Προκόπιεφ και ο Ντμίτρι Πετελίν άνοιξαν την καταπακτή της εξόδου! Οι αστροναύτες θα περάσουν περισσότερες από 6 ώρες στην εξωτερική επιφάνεια του ISS. Κατά την εξοδο τους: ▪ ανοίξτε τα πάνελ του ψυγείου στη μονάδα Nauka. ▪ Γεμίστε τα κυκλώματα του ψυγείου με ψυκτικό και ενσωματώστε τα με τα συστήματα υποστήριξης του Nauka. ▪ Εγκαταστήστε δύο halyard στον χειριστή ERA. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567247 Ο διαστημικός περίπατος ολοκληρώθηκε! Ο Sergei Prokopyev και ο Dmitry Petelin έκλεισαν την καταπακτή εξόδου της μονάδας Poisk στις 00:01 ώρα Μόσχας στις 13 Μαΐου. Οι κοσμοναύτες εργάστηκαν στην εξωτερική επιφάνεια του ISS για 5 ώρες και 14 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της κυκλοφορίας, ολοκληρώθηκαν οι ακόλουθες εργασίες: ▪ εκτεθειμένα πάνελ καλοριφέρ στην εργαστηριακή ενότητα "Science". ▪ Κυκλώματα καλοριφέρ γεμάτα και ενσωματωμένα με τα συστήματα υποστήριξης της Nauka. ▪ Εγκαταστάθηκαν δύο αυλάκια στον χειριστή ERA. ▪ Εγκαταστάθηκαν δύο χειρολισθήρες-μεταβάσεις μεταξύ των μονάδων "Science" και "Prichal". Σας προσφέρουμε να βουτήξετε για άλλη μια φορά στην ατμόσφαιρα του χθες και να δείτε πώς πήγε ο διαστημικός περίπατος. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243595%2F0d123e31f757c6790f%2Fpl_wall_-30315369 Ο Sergey Prokopiev και ο Dmitry Petelin εργάστηκαν πάνω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για περισσότερες από 5 ώρες και ολοκλήρωσαν όλες τις εργασίες που του είχαν ανατεθεί! https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567249

Φορτηγό πλοίο "Progress MS-23" σε βενζινάδικο Στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos άρχισαν να ανεφοδιάζουν το φορτηγό πλοίο μεταφοράς Progress MS-23 (TGC) με προωθητικά εξαρτήματα και συμπιεσμένα αέρια. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_2977 Ολοκληρώθηκε ο ανεφοδιασμός του φορτηγού πλοίου Progress MS-23 Στο τεχνικό συγκρότημα του κοσμοδρομίου Baikonur συνεχίζεται η προγραμματισμένη προετοιμασία του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-23 (TGC) για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 84ης αποστολής εφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σήμερα, ειδικοί από την RSC Energia και εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες ανεφοδιασμού του διαστημικού σκάφους με προωθητικά εξαρτήματα και συμπιεσμένα αέρια. Μετά την επιστροφή από το σταθμό ανεφοδιασμού και εξουδετέρωσης, το πλοίο εγκαταστάθηκε στο χώρο εργασίας του κτιρίου συναρμολόγησης και δοκιμής του εργοταξίου 254 για να εκτελέσει το τελικό στάδιο της προετοιμασίας πριν από την εκτόξευση. Σύμφωνα με το σχέδιο πτήσης, το διαστημόπλοιο θα παραδώσει στον ISS περίπου 2.600 κιλά φορτίου, συμπεριλαμβανομένων 600 κιλών καυσίμου σε δεξαμενές ανεφοδιασμού, 40 κιλών συμπιεσμένων αερίων, 420 κιλών πόσιμου νερού στις δεξαμενές του συστήματος Rodnik και 210 κιλά νερό σε μια πρόσθετη δεξαμενή στο χώρο αποσκευών, και επίσης περισσότερα από 1.500 κιλά εξοπλισμού και εργαλείων πόρων, αναλώσιμων και συσκευασιών για επιστημονικά πειράματα, ρούχα, τρόφιμα και εγκαταστάσεις υγιεινής στο χώρο αποσκευών για να διασφαλιστεί η εργασία και η ζωή του πλήρωμα της 69ης μακροχρόνιας αποστολής. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a από το διαστημόπλοιο Progress MS-23 στο πλαίσιο του προγράμματος της 84ης αποστολής ανεφοδιασμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 24 Μαΐου 2023. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_2978

Πανάρχαιο γαλαξιακό εργαστήριο άστρων αποκάλυψε το James Webb. ESA Πρόκειται για ένα γαλαξία στο νεαρό Σύμπαν στον οποίο γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα.Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb συνεχίζει να κοιτάζει προς τα πίσω στον κοσμικό χρόνο, αποκαλύπτοντας τις διαδικασίες που δημιούργησαν το Σύμπαν όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb για να μπορέσουν να διεισδύσουν μέσα από τα πυκνά νέφη σκόνης ενός γαλαξία στις εσχατιές του Σύμπαντος Οι ερευνητές ήθελαν να μελετήσουν αυτόν τον γαλαξία, να διαπιστώσουν στοιχεία όπως η δομή του κ.α.Ανακάλυψαν ότι ο γαλαξίας που έχει την κωδική ονομασία GN20 και βρίσκεται στην ασύλληπτη απόσταση 12 δισ. ετών φωτός από εμάς βρισκόταν σε μια διεργασία μαζικής αστρογέννεσης. Οι ερευνητές εικάζουν ότι η μαζική δημιουργία νέων άστρων είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης του GN20 με κάποιον άλλο γαλαξία. Πρόκειται για ένα από τους αρχαιότερους γαλαξίες που εντοπίζεται και μελετάται μαζική γέννηση άστρων ενώ είναι ένας από τους πιο λαμπερούς γαλαξίες που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα με τόσο μεγάλη δραστηριότητα αστρογέννεσης και τόσο μεγάλες ποσότητες σκόνης.Οι γαλαξίες που σχηματίζουν αστέρια περιβάλλονται από πυκνά σύννεφα σκόνης και αερίου που καταρρέουν για να σχηματίσουν αστέρια. Αυτά τα νέφη καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την παρατήρηση και μελέτη τους. Η αστρογέννεση στον GN20 συνέβη όταν το Σύμπαν είχε ηλικία λίγο μεγαλύτερη από ένα δισ. ετών και η ανακάλυψη αναμένεται να ρίξει στο πώς λειτουργούσαν οι αρχαίοι γαλαξίες. Οι ερευνητές εικάζουν ότι ο γαλαξίας αυτός όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία της σύγκρουσης με τον άλλο γαλαξία θα μετατράπηκε σε ένα γαλαξία με χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά των γαλαξιών στο Τοπικό Σμήνος στο οποίο ανήκει και ο δικός μας γαλαξίας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1470936/panarchaio-galaxiako-ergastirio-astron-apokalypse-to-james-webb/

Σχετικά με την εργασία για τη δημιουργία αυτόματων σταθμών για τη μελέτη της Αφροδίτης Η NPO Lavochkin ολοκλήρωσε την ανάπτυξη μιας τεχνικής πρότασης για τη δημιουργία του διαστημικού συγκροτήματος Venera-D για τη μελέτη της Αφροδίτης. Με βάση τα αποτελέσματά του, καταρτίζονται χρονοδιαγράμματα εργασιών για την υλοποίηση της προμελέτης, τον συντονισμό των τεχνικών προδιαγραφών και τη σύναψη συμβάσεων των συνεκτελεστών οργανισμών και συγκροτείται το Συμβούλιο Επικεφαλής Μελετών. Η άρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να συνεργαστούν δεν επηρέασε σε καμία περίπτωση τα καθήκοντα της αποστολής Venera-D για μελέτες εξ αποστάσεως και επαφής της ατμόσφαιρας, της επιφάνειας, της εσωτερικής δομής και του περιβάλλοντος πλάσματος της Αφροδίτης στο σύγχρονο επιστημονικό και τεχνικό επίπεδο. Η ανάπτυξη ενός σχεδίου σχεδίου για το Venera-D έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2024. Η Roscosmos και η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών εργάζονται για τη δυνατότητα επιστροφής στη Γη δειγμάτων του εδάφους, της ατμόσφαιρας και των αερολυμάτων της Αφροδίτης - της αποστολής Venera-V. Η ιδέα του περιλαμβάνει τη συνεπή εκτόξευση εντελώς νέων διαστημοπλοίων αναζήτησης και επιστροφής και προσγείωσης. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567253

Μανιασμένα ποτάμια είχε κάποτε ο Άρης (βίντεο) Ο Άρης έχει κάποτε ποταμούς (πηγή φωτό Kevin M. Gill/Twitter) Νέα εντυπωσιακά γεωλογικά ευρήματα στον Κόκκινο ΠλανήτηΘεωρείται πλέον δεδομένο ότι ο Άρης δεν ήταν πάντα ο απόλυτα έρημος και άγονος κόσμος που γνωρίζουμε αλλά στο μακρινό παρελθόν είχε έντονο το υδάτινο στοιχείο. Οι έρευνες από τους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη και η εξερεύνηση που έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν τα ρομπότ και εσχάτως τα drones που στέλνουμε στην επιφάνεια του πλανήτη έχουν υποδείξει την ύπαρξη ωκεανών και λιμνών καθώς επίσης και μικρότερα ή μεγαλύτερα ήπιας ροής ρυάκια. Το πιο προηγμένο ρόβερ που έχει στείλει η ανθρωπότητα στον Άρη, αυτό της αποστολής Perseverance, εντόπισε σύμφωνα με ανακοίνωση http://%28https//www.jpl.nasa.gov/news/images-from-nasas-perseverance-may-show-record-of-wild-martian-river της NASA τα ίχνη ποταμών μεγάλου βάθους στους οποίους το νερό έρεε μανιασμένα. To ρόβερ εξερευνά τον κρατήρα Jezero και σε μια από τις περιπλανήσεις του επισκέφτηκε και κατέγραψε εικόνες από μια περιοχή με ιδιαίτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά όπου η θέση των πετρωμάτων και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους οδηγούν τους επιστήμονες της NASA στο συμπέρασμα ότι η περιοχή αυτή σμιλεύτηκε από ένα ποτάμι όπου έρρεαν ισχυρά ρεύματα νερού και την τελική της μορφή η συγκεκριμένη περιοχή την πήρε από τις παρεμβάσεις που έκαναν σε αυτή ισχυροί άνεμοι που έκαναν γεωλογικές «τομές» εκεί με τρόπο παρόμοιο με τις τομές που κάνει ένα χειρουργικό νυστέρι. Προηγούμενες έρευνες του ρόβερ έχουν υποδείξει την ύπαρξη μια αρχαίας λίμνης στον κρατήρα αλλά και μια περιοχή του που αποτελούσε κάποτε το δέλτα κάποιων ποταμών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1471217/maniasmena-potamia-eiche-kapote-o-aris-vinteo/

O Κρόνος ξεπέρασε πάλι τον Δία σε αριθμό δορυφόρων. Οι τροχιές τεσσάρων νέων δορυφόρων του Κρόνου (μαύρος κύκλος στο κέντρο) κατά την χρονική περίοδο 2019-2021. Οι χρωματιστές κουκκίδες δείχνουν τις παρατηρηθείσες θέσεις κάθε δορυφόρου. Ο μεγαλύτερος των δορυφόρων του Κρόνου είναι ο Τιτάνας και ο μοναδικός με πυκνή ατμόσφαιρα (αποτελούμενη από υδρογονάνθρακες και άζωτο). Αποτελεί το 90% της μάζας που περιφέρεται γύρω από τον Κρόνο, συμπεριλαμβανομένων των δακτυλίων. Είναι μεγαλύτερος και από τον πλανήτη Ερμή. Ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος είναι η Ρέα, η οποία ενδέχεται να διαθέτει το δικό της ασθενές σύστημα δακτυλίων. Μερικά από τα ονόματα των δορυφόρων του Κρόνου με σχετικά μεγάλο μέγεθος είναι: Μίμας, Εγκέλαδος, Τηθύς, Διώνη, Ρέα, Υπερίων, Ιαπετός, Φοίβη, Ιανός, Επιμηθέας, Ελένη, Τελεστώ, Καλυψώ, Άτλας, Προμηθέας, Πανδώρα, Πάνας, Μεθώνη, Παλλήνη, Ανθή, Πολυδεύκης κλπ Σύμφωνα με παλαιότερο απολογισμό, o Κρόνος διέθετε συνολικά 83 γνωστούς δορυφόρους και είχε χάσει την πρωτιά από τον Δία που είχε φτάσει στους 92. Όμως, ο Κρόνος παίρνει ξανά την πρώτη θέση μετά την ανακοίνωση της ανακάλυψης 62 (!) νέων δορυφόρων του. Έτσι το σκόρ γίνεται 145-92 υπέρ του Κρόνου. Εκτός από το νεό ρεκόρ δορυφόρων ο Κρόνος, γίνεται ο μοναδικός γνωστός (μέχρι σήμερα) πλανήτης στο σύμπαν που διαθέτει πάνω από 100 δορυφόρους. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: https://phas.ubc.ca/saturn-re-takes-moon-crown https://physicsgg.me/2023/05/13/o-κρόνος-ξεπέρασε-πάλι-τον-δία-σε-αριθμό/

Οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι ηλικιακά πολύ νεότεροι από τον ίδιο τον πλανήτη. Οι δακτύλιοι του Κρόνου είναι πολύ νεότεροι σε ηλικία από τον ίδιο τον πλανήτη, όπως διαπιστώνει μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances» [Micrometeoroid infall onto Saturn’s rings constrains their age to no more than a few hundred million years]. https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.adf8537 Σύμφωνα με τη μελέτη, με επικεφαλής τον φυσικό Σάσα Κεμπφ του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Μπόλντερ, η ηλικία των δακτυλίων του Κρόνου προσδιορίζεται σε όχι περισσότερο από 400 εκατομμύρια χρόνια, ενώ ο ίδιος ο Κρόνος έχει ηλικία περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη. Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα μελετώντας το στρώμα σκόνης στους δακτυλίους.Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 13 ετών, από το 2004 ως το 2017, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα όργανο που ονομάζεται Cosmic Dust Analyzer στο διαστημικό σκάφος Cassini της NASA για να αναλύσει κόκκους σκόνης που πετούσαν γύρω από τον Κρόνο. Συνέλεξαν μόλις 163 κόκκους που είχαν προέλθει πέρα από τη στενή γειτονιά του πλανήτη. Με βάση τους υπολογισμούς τους για το υλικό αυτό, οι δακτύλιοι του Κρόνου πιθανότατα συγκεντρώνουν σκόνη μόνο για μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.Ο Κρόνος έχει επτά δακτύλιους που αποτελούνται από αμέτρητα κομμάτια πάγου. Για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι οι δακτύλιοι σχηματίστηκαν την ίδια εποχή με τον Κρόνο. Το Cassini έδωσε την ευκαιρία να προσδιοριστεί η ηλικία των δακτυλίων του Κρόνου. Τα διαστημικό σκάφος έφτασε για πρώτη φορά στον Κρόνο το 2004 και συνέλεξε δεδομένα μέχρι τη συντριβή του το 2017. Οι επιστήμονες έχουν σχεδιάσει και κατασκευάσει ένα πολύ πιο εξελιγμένο αναλυτή σκόνης για την επερχόμενη αποστολή της NASA «Europa Clipper» που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευθεί το 2024.Σε προηγούμενη μελέτη, οι επιστήμονες της NASA ανέφεραν ότι οι δακτύλιοι διαβρώνονται και θα μπορούσαν να εξαφανιστούν εντελώς σε άλλα 100 εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, παραμένει ερώτημα το πώς οι δακτύλιοι σχηματίστηκαν εξ αρχής. Ορισμένοι επιστήμονες για παράδειγμα έχουν διατυπώσει την άποψη ότι οι δακτύλιοι του Κρόνου μπορεί να σχηματίστηκαν όταν η βαρύτητα του πλανήτη διέλυσε ένα από τα φεγγάρια του. https://physicsgg.me/2023/05/15/οι-δακτύλιοι-του-κρόνου-είναι-ηλικιακ/

Ανακαλύφθηκαν δύο υπερ-Γαίες στην κατοικήσιμη ζώνη του άστρου τους. Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο υπερ-Γαιών που εντοπίστηκαν στο ίδιο αστρικό σύστημα (πηγή φωτό ESA/Hubble, M. Kornmesser; alterations by Robert Lea) Μεγαλώνει ο αριθμός των εξωπλανητών που γνωρίζουμε στο γαλαξία μας.Με δημοσίευση https://arxiv.org/abs/2304.09220 της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής αστρονόμους του Πανεπιστημίου La Laguna στην Ισπανία ανακοίνωσαν την ανακάλυψη δύο ακόμη εξωπλανητών, πλανητών που βρίσκονται σε άλλα αστρικά συστήματα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Ο αριθμός των εξωπλανητών που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο γαλαξία μας πλησιάζει τους 5,100 ενώ έχει υποδειχθεί η ύπαρξη άλλων τόσων και απομένει η επιβεβαίωση της ύπαρξης τους. Οι δύο εξωπλανήτες κινούνται γύρω από το άστρο TOI-2095, ένα ερυθρό νάνο που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 137 ετών φωτός από τη Γη. Οι δύο πλανήτες ανήκουν στην κατηγορία της «υπερ-Γης» ή «υπερ-Γαίας» πλανητών δηλαδή με μέγεθος με μάζα 2-10 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης. Σχεδόν όλα τα πλανητικά συστήματα που έχουν εντοπιστεί διαθέτουν τουλάχιστον ένα τέτοιο πλανήτη και θεωρείται από τους πιο κοινούς τύπους πλανητών στο Σύμπαν.Οι δύο νέοι εξωπλανήτες βρίσκονται εντός της κατοικήσιμης ζώνης του συστήματος τους. H ανακάλυψη έγινε με δεδομένα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS της NASA που έχει σχεδιαστεί για να εντοπίζει εξωπλανήτες. Η θέση στην οποία βρίσκονται οι δύο πλανήτες αναμένεται να αποτελέσει ένα επιπλέον δέλεαρ για την αστρονομική κοινότητα ώστε να στρέψει τα τηλεσκόπια σε αυτούς για να διαπιστωθεί αν διαθέτουν συνθήκες φιλικές στη ζωή. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1470779/anakalyfthikan-dyo-yper-gaies-stin-katoikisimi-zoni-toy-astroy-toys/

Αντιδράσεις για την απόφαση της NASA να «τυφλώσει» το σκάφος που εξερευνά το ηλιακό μας σύστημα. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία κατεβάζει τους διακόπτες στην αποστολή New Horizons.Tον Ιανουάριο του 2006 το διαστημικό σκάφος New Horizons ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Γη με στόχο να κάνει αυτό που έλεγε το όνομα του, να ανοίξει νέους ορίζοντες στη διαστημική εξερεύνηση. Μετά από ένα δεκαετές ταξίδι το σκάφος έφτασε τον Πλούτωνα, τον απομακρυσμένο πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος και έγινε το πρώτο διαστημικό σκάφος που πραγματοποίησε κοντινό πέρασμα καταγράφοντας λεπτομερείς εικόνες και δεδομένα τόσο από τον πλανήτη όσο και από τους δορυφόρους του.Οι αποκαλύψεις που έκανε για το σύστημα του Πλούτωνα προκάλεσαν ένα αναπάντεχο ευχάριστο σοκ στην επιστημονική κοινότητα αποκαλύπτοντας ένα πολύ πιο δραστήριο και ενδιαφέροντα γεωλογικά και ατμοσφαιρικά κόσμο από αυτόν που πίστευαν ότι υπήρχε εκεί οι ειδικοί. Το σκάφος συνέχισε το επικό του ταξίδι για να φτάσει στη ζώνη Κάιπερ, την περιοχή στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος που είναι γεμάτη από παγωμένους μικρότερους και μεγαλύτερους διαστημικούς βράχους ορισμένοι εκ των οποίων έχει διαπιστωθεί ότι έχουν χαρακτηριστικά νάνων πλανητών. Μάλιστα οι επιτελείς της αποστολής είχαν θέσει και συγκεκριμένους στόχους εξερεύνησης.Όμως έγινε γνωστό ότι η NASA αποφάσισε να περικόψει σε σημαντικό ποσοστό τη χρηματοδότηση της αποστολής κάτι που σημαίνει ότι το σκάφος θα παραμείνει μεν σε λειτουργία αλλά πλέον θα καταγράφει κάποια δεδομένα όπως τις καιρικές συνθήκες και κάποια άλλα κοσμικά φαινόμενα στις περιοχές στις οποίες κινείται αλλά δεν θα μπορέσει να εκτελέσει το βασικό στάδιο της αποστολής του που είναι η λεπτομερής εξερεύνηση διαστημικών σωμάτων. Για «άστοχη και ατυχή απόφαση που είναι επιστημονικά λανθασμένη» κάνει λόγο ο Άλαν Στερν επικεφαλής ερευνητής της αποστολής New Horizons και σημαντικό στέλεχος της NASA. «Η ζώνη Kuiper αποτελείται από πλανητοειδείς, τα δομικά στοιχεία των πλανητών. Χάρη στα δεδομένα που στάλθηκαν από το New Horizons, καταλαβαίνουμε τώρα τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα δομικά στοιχεία συνδυάζονται και συνενώνονται και ξεκινούν τη διαδικασία σχηματισμού πλανητών. Αυτό είναι θεμελιωδώς σημαντικό για την κατανόηση του ηλιακού μας συστήματος και γενικότερα των πλανητών γύρω από άλλα αστέρια» αναφέρει ο Στερν με συναδέλφους του εκτός NASA να έχουν αρχίσει να εκδηλώνουν και αυτοί δημόσια την αντίθεση του σε αυτή την απόφαση ευελπιστώντας να υπάρξει αλλαγή στάσης από τη διοίκηση της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας και συνεχίσει τη στήριξη της αποστολής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1471270/antidraseis-gia-tin-apofasi-tis-nasa-na-tyflosei-to-skafos-poy-exereyna-to-iliako-mas-systima/

Η τεχνητή νοημοσύνη αποδεικνύεται καλύτερος εντατικολόγος από τον άνθρωπο. Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) που αναπτύχθηκε στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Βιέννης έλαβε σωστότερες αποφάσεις σε σύγκριση με τους γιατρούς σχετικά με τα κατάλληλα θεραπευτικά βήματα που έπρεπε να ακολουθηθούν σε ασθενείς με σηψαιμία. Η παραπάνω εικόνα δημιουργήθηκε από την τεχνητή νοημοσύνη και μας δείχνει πως θα μπορούσε να μοιάζει μια MEΘ στην οποία εφημερεύει η τεχνητή νοημοσύνη Η τεχνητή νοημοσύνη έχει ήδη αρχίσει να χρησιμοποιείται στην Ιατρική. Για παράδειγμα, σε κάποιες περιπτώσεις αποτελεί πολύτιμο βοηθό στη διάγνωση νόσων καθώς εάν εξασκηθεί κατάλληλα μπορεί να «διαβάζει» τις ιατρικές απεικονίσεις με μεγάλη ακρίβεια διακρίνοντας αν υπάρχουν ή όχι παθολογικοί ιστοί.Ωστόσο είναι πολύ πιο δύσκολο να εκπαιδευθεί ένα σύστημα ΑΙ ώστε να λαμβάνει σωστές θεραπευτικές αποφάσεις και μάλιστα στις πιο δύσκολες συνθήκες – μέσα σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) όπου νοσηλεύονται βαριά ασθενείς των οποίων η ζωή συχνά κρέμεται από μια κλωστή. Αυτό ακριβώς επέτυχε ένα σύστημα ΑΙ το οποίο ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Βιέννης (TU Wien) σε συνεργασία με ειδικούς του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης, σύμφωνα με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Clinical Medicine». Οταν ο υπολογιστής επιλέγει τη θεραπεία Με τη βοήθεια μεγάλου εύρους δεδομένων που ελήφθησαν από ΜΕΘ πολλών νοσοκομείων, οι ερευνητές ανέπτυξαν το σύστημα ΑΙ το οποίο μπορεί να κάνει προτάσεις σχετικά με το ποια θεραπευτική προσέγγιση πρέπει να ακολουθηθεί σε βαριά ασθενείς με σηψαιμία. Αναλύσεις έδειξαν ότι η τεχνητή νοημοσύνη ήταν σε θέση να λαμβάνει αποφάσεις καλύτερες από εκείνες των ανθρώπων. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, είναι πολύ σημαντικό να τεθούν επί τάπητος και οι νομικές προεκτάσεις της χρήσης τέτοιων μεθόδων εντός των ΜΕΘ. Λήψη καλύτερων αποφάσεων «Μέσα στη ΜΕΘ, συλλέγονται ολόκληρο το 24ωρο πολλά δεδομένα. Οι ασθενείς παρακολουθούνται με ιατρικά μηχανήματα νυχθημερόν. Θελήσαμε να διερευνήσουμε αν αυτά τα δεδομένα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με ακόμη καλύτερο τρόπο σε σχέση με σήμερα» ανέφερε ο καθηγητής Κλέμενς Χάιτζινγκερ από το Ινστιτούτο Ανάλυσης και Επιστήμης των Υπολογιστών στο TU Wien και περιέγραψε ότι το ιατρικό προσωπικό της ΜΕΘ λαμβάνει αποφάσεις για τη θεραπεία των ασθενών με βάση συγκεκριμένους κανόνες. Τις περισσότερες φορές οι γιατροί γνωρίζουν πολύ καλά ποιες παραμέτρους πρέπει να λάβουν υπόψη τους προκειμένου να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα στους ασθενείς τους. Ωστόσο η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να λάβει πολύ περισσότερες παραμέτρους υπόψη της σε σχέση με τον άνθρωπο, γεγονός που σε κάποιες περιπτώσεις την οδηγεί στη λήψη καλύτερων αποφάσεων. Η επιβράβευση και η τιμωρία Ο καθηγητής Χάιτζινγκερ εξήγησε ότι η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια μορφή μηχανικής μάθησης που ονομάζεται ενισχυτική μάθηση. «Αυτού του τύπου η μάθηση δεν αφορά την απλή κατηγοριοποίηση – για παράδειγμα να διαχωρίζει έναν μεγάλο αριθμό εικόνων σε αυτές που δείχνουν καρκινικούς όγκους και σε εκείνες που δεν δείχνουν. Αφορά μια συνεχώς μεταβαλλόμενη αξιολόγηση σχετικά με την εξέλιξη που αναμένεται να έχει ένας ασθενής. Μαθηματικά αυτό είναι διαφορετικό. Εχει γίνει λίγη έρευνα στο συγκεκριμένο πεδίο στην Ιατρική».Ουσιαστικώς ο υπολογιστής λαμβάνει τις δικές του αποφάσεις, ανάλογα με τις οποίες επιβραβεύεται ή τιμωρείται. Αν ο ασθενής έχει καλή εξέλιξη λαμβάνει ένα «εικονικό βραβείο» ενώ αντιθέτως αν η κατάσταση του ασθενούς χειροτερεύσει ή αν χάσει τη ζωή του το σύστημα ΑΙ «τιμωρείται». Ποιο είναι το βραβείο; Το να μπορεί να προχωρήσει σε περισσότερη… δράση. Με αυτόν τον τρόπο αναλύεται ένας μεγάλος όγκος ιατρικών δεδομένων ώστε να προσδιοριστεί αυτόματα μια θεραπευτική στρατηγική που θα έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. ΑΙ- γιατροί: σημειώσατε 1 «Η σηψαιμία είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες θανάτου στις ΜΕΘ και αποτελεί μια τεράστια πρόκληση για τους γιατρούς και τα νοσοκομεία, καθώς η πρώιμη ανίχνευση και η θεραπεία της είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των ασθενών» σημείωσε ο καθηγητής Ολιβερ Κίμπεργκερ από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συμπλήρωσε ότι «μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει λίγα επιτεύγματα στο συγκεκριμένο πεδίο, γεγονός που καθιστά την ανάγκη για νέες θεραπείες επείγουσα. Για αυτόν τον λόγο είναι άκρως ενδιαφέρον να να διερευνήσουμε κατά πόσο η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να συνεισφέρει στη βελτίωση της ιατρικής φροντίδας και περίθαλψης. Η χρήση μοντέλων μηχανικής μάθησης και άλλων τεχνολογιών ΑΙ είναι μια ευκαιρία για βελτίωση της διάγνωσης και θεραπείας της σηψαιμίας, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης των ασθενών».Η ανάλυση των ειδικών στην Αυστρία έδειξε ότι η τεχνητή νοημοσύνη ξεπέρασε τον άνθρωπο στο συγκεκριμένο πεδίο: «Τα ποσοστά θεραπείας είναι πλέον υψηλότερα με χρήση της ΑΙ στρατηγικής σε σχέση με το αν λαμβάνονταν αποκλειστικώς ανθρώπινες αποφάσεις. Σε μια από τις μελέτες μας τα ποσοστά θεραπείας – τα οποία ορίστηκαν ως αποφυγή της θνησιμότητας σε διάστημα 90 ημερών – αυξήθηκαν κατά περίπου 3%, σε περίπου 88% χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη» είπε ο δρ Χάιτζινγκερ. Πολύτιμος 24ωρος βοηθός στο… προσκεφάλι των ασθενών Οπως τόνισε βέβαια ο καθηγητής, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ιατρικές αποφάσεις μέσα στις ΜΕΘ πρέπει να λαμβάνονται αποκλειστικά από τους υπολογιστές. Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε όμως να αποτελεί έναν σημαντικό βοηθό που θα βρίσκεται ασταμάτητα στο… προσκεφάλι των ασθενών και το ιατρικό προσωπικό θα μπορεί να τη συμβουλεύεται και να αξιολογεί τις προτάσεις της. Αυτού του είδους τα συστήματα θα είναι και πολύ χρήσιμα στην εκπαίδευση των φοιτητών και των νέων γιατρών. Νομικά ζητήματα εν όψει «Ολα αυτά βέβαια εγείρουν σημαντικά ερωτήματα, κυρίως νομικής φύσεως» υπογράμμισε ο καθηγητής Χάιτζινγκερ. «Για παράδειγμα ποιος θα είναι ο υπεύθυνος εάν η τεχνητή νοημοσύνη κάνει κάποιο ιατρικό λάθος; Υπάρχει όμως και το αντίστροφο πρόβλημα: τι θα συνέβαινε αν η τεχνητή νοημοσύνη είχε λάβει τη σωστή απόφαση, αλλά ο γιατρός διάλεξε διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση με αποτέλεσμα να μην έχει καλή έκβαση ο ασθενής; Σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει να κατηγορηθεί ο γιατρός επειδή θα έπρεπε να είχε εμπιστευθεί την τεχνητή νοημοσύνη ή είναι δικαίωμά του να αγνοεί τις συμβουλές της;». Ο καθηγητής κατέληξε λέγοντας πως «τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στην κλινική πράξη με βάση την υπάρχουσα τεχνολογία – ωστόσο πρέπει να τεθεί επί τάπητος το κοινωνικό πλαίσιο και οι νομικοί κανόνες που θα διέπουν τη χρήση της εντός των ΜΕΘ». https://physicsgg.me/2023/05/12/η-τεχνητή-νοημοσύνη-αποδεικνύεται-κα/

Η μεγαλύτερη κοσμική έκρηξη που παρατηρήθηκε μέχρι σήμερα. Καλλιτεχνική απεικόνηση του δίσκου προσύξησης μιας μαύρης τρύπας Σύμφωνα με δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomy Society» [Multiwavelength observations of the extraordinary accretion event AT2021lwx https://academic.oup.com/mnras/article/522/3/3992/7115325 μια ομάδα αστρόνομων περιγράφει την πιο ισχυρή κοσμική έκρηξη που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια μυστηριώδη έκρηξη που συνέβη όταν το Σύμπαν ήταν έξι δισ. ετών και διήρκεσε τουλάχιστον δύο έτη γεγονός επίσης εξαιρετικά εντυπωσιακό που χρήζει απαντήσεων. Η έκρηξη αυτή συνέβη σε απόσταση 8 δισ. ετών φωτός από τη Γη και έλαβε την κωδική ονομασία AT2021lwx.Σύμφωνα με τους ερευνητές η έκρηξη αυτή ήταν δέκα φορές πιο ισχυρή από τις αστρικές εκρήξεις σουπερνόβα που είναι από τα πιο ισχυρά και βίαια, αν όχι το πιο ισχυρό, φαινόμενα στο Σύμπαν. Πρόκειται για μια έκρηξη που απελευθέρωσε περίπου 100 φορές την ενέργεια που θα απελευθερώσει ο Ήλιος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του!«Πέσαμε τυχαία πάνω της καθώς επισημάνθηκε από τον αλγόριθμο αναζήτησης που χρησιμοποιούσαμε όταν ψάχναμε για έναν τύπο σουπερνόβα. Τα περισσότερα γεγονότα υπερκαινοφανών και παλιρροϊκών διαταραχών (φωτεινές λάμψεις που συμβαίνουν όταν οι μαύρες τρύπες σκίζουν τα περιπλανώμενα αστέρια) διαρκούν μόνο μερικούς μήνες πριν εξαφανιστούν. Το να είναι κάτι φωτεινό για δύο και πλέον χρόνια ήταν κάτι πολύ ασυνήθιστο» αναφέρει Φίλιπ Γουάιζμαν αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στη Βρετανία, επικεφαλής της μελέτης.Η αιτία της μυστηριώδους έκρηξης δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί, αλλά η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα ενός γιγαντιαίου νέφους αερίου υδρογόνου χιλιάδες φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο που… καταβροχθίζεται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Καθώς τα κομμάτια του σύννεφου καταπίνονται, τα κρουστικά κύματα ταξιδεύουν στο υπόλοιπο ζεστό αέριο, προκαλώντας μια γιγάντια έκρηξη της οποίας το φως βομβαρδίζει τον ουράνιο θόλο της Γης για περισσότερα από δύο χρόνια και δεν έχει ακόμη σβήσει. Χρησιμοποιώντας δύο συστήματα τηλεσκοπίων σχεδιασμένα για έρευνες πλήρους ουρανού, την Εγκατάσταση Zwicky στην Καλιφόρνια και το ATLAS στη Χαβάη οι ερευνητές εντόπισαν το λαμπρό φως αυτού του πολύ μακρινού γεγονότος το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει από εδώ και πέρα αντικείμενο νέων παρατηρήσεων και μελετών για να αποκαλυφθούν τα μυστικά του. https://physicsgg.me/2023/05/12/η-μεγαλύτερη-κοσμική-έκρηξη-που-παρατ/

Σήμερα βγαίνουμε ξανά στο διάστημα! Λάβετε μέρος στο βραδινό «διαστημικό περίπατο» στις 12 Μαΐου στις 18:45 ώρα Μόσχας! Μια υπέροχη στιγμή για να την περάσετε παρέα με τους κοσμοναύτες της Roscosmos και τους οικοδεσπότες της εκπομπής μας. Ο Sergei Prokopiev και ο Dmitry Petelin θα αναπτύξουν το ψυγείο στη μονάδα Nauka. Προγραμματισμένη διάρκεια εργασίας - 6 ώρες 18 λεπτά Διαβάστε περισσότερα για την επερχόμενη αποστολή στο κιτ τύπου: http://www.roscosmos.ru/39232/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567241

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ρωσικών και αμερικανικών κοστουμιών; Σας λέμε, έχουμε το Orlan, έχουν EMU (Extravehicular Mobility Unit). Ο αστροναύτης, που πρόκειται να εργαστεί στη θάλασσα, σκαρφαλώνει στα «μισά» της διαστημικής στολής και ένας συνάδελφος βοηθά να αγκυροβολήσει τον «κορμό» και το «παντελόνι». Μπορείτε να μπείτε με ασφάλεια στο Orlan μας μόνοι σας από την πόρτα στο ραχιαίο σάκο. Στην ΟΝΕ, η πίεση είναι χαμηλότερη από ό,τι στο Orlan, επομένως είναι ευκολότερο να κινηθεί κανείς στο κενό. Τα γάντια του είναι πιο απαλά και ελαστικά, αλλά εφαρμόζουν τόσο σφιχτά στην παλάμη που οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του κρυοπαγήματος στα άκρα των δακτύλων. Έπρεπε να εγκαταστήσουμε θερμάστρες. Λόγω της χαμηλότερης πίεσης στην αμερικανική διαστημική στολή, η διαδικασία αφαίρεσης αζώτου από το αίμα πριν από την εργασία στο διάστημα διαρκεί περισσότερο. Η ρωσική διαστημική στολή είναι πιο απλή από άποψη αποκορεσμού (η πίεση σε αυτήν είναι μεγαλύτερη), αλλά οι κινήσεις είναι πιο περιορισμένες. Όσον αφορά την ευαισθησία αφής των γαντιών Orlan, αυτός ο δείκτης δεν είναι κρίσιμος: ολόκληρο το εργαλείο εργασίας έχει σχεδιαστεί για να λαμβάνεται και να συγκρατείται αρκετά χονδρικά. Η πιο λεπτή λειτουργία είναι η σύνδεση και η αποσύνδεση των ηλεκτρικών βυσμάτων, αλλά είναι επίσης προσαρμοσμένες έτσι ώστε να μπορούν να χειρίζονται με γάντια. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567233

Το Progress MS-23 θα τεθεί σε τροχιά πολύ σύντομα, στις 24 Μαΐου. Το «πακέτο» του πυραύλου Soyuz-2.1a έχει ήδη συναρμολογηθεί. Αυτά είναι το πρώτο και το δεύτερο στάδιο του φορέα - πέντε μπλοκ: ένα κεντρικό και τέσσερις πλευρές. Μπροστά είναι η προετοιμασία για την εκτόξευση σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567234

Ένας άτλαντας πέντε κοντινών αστρικών μαιευτηρίων (βίντεο) Περιοχή στον αστερισμό του Λύκου, όπου φαίνονται νέα αστέρια να γεννιούνται στα πολύχρωμα νέφη αερίου και σκόνης. (πηγή φωτό) ESO/Meingast et al Ένα εκατομμύριο εικόνες από αστρικά... φυτώρια συνέθεσαν ένα κοσμικό ψηφιδωτό.Ο στόλος των διαστημικών αλλά και πολύ ισχυρών επίγειων τηλεσκοπίων επιτρέπουν ανάμεσα στα άλλα στους επιστήμονες να κάνουν λεπτομερείς παρατηρήσεις σε περιοχές γέννησης άστρων αποκαλύπτοντας τους μηχανισμούς αυτής της κρίσιμης για την ύπαρξη του Σύμπαντος κοσμικής δραστηριότητας.Στο πλαίσιο αυτό ομάδα αστρονόμων δημιούργησε ένα τεράστιο υπέρυθρο άτλαντα πέντε κοντινών αστρικών φυτωρίων συνθέτοντας περισσότερες από ένα εκατομμύριο εικόνες από το τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου VISTA. Αυτά τα μεγάλα «ψηφιδωτά» αποκαλύπτουν νεαρά αστέρια σε εξέλιξη, ενσωματωμένα σε πυκνά νέφη σκόνης. Χάρη σε αυτές τις παρατηρήσεις, οι αστρονόμοι διαθέτουν ένα μοναδικό εργαλείο, με το οποίο μπορούν να αποκρυπτογραφήσουν το πολύπλοκο παζλ της γέννησης των άστρων.«Σε αυτές τις εικόνες μπορούμε να ανιχνεύσουμε ακόμη και τις πιο αμυδρές πηγές φωτός, όπως αστέρια πολύ μικρότερης μάζας από τον Ήλιο, αποκαλύπτοντας αντικείμενα που κανείς δεν έχει δει ποτέ πριν», λέει ο Στέφαν Μέινγκαστ, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Αυτό θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε τις διαδικασίες που μετατρέπουν το αέριο και τη σκόνη σε αστέρια», προσθέτει.Τα αστέρια σχηματίζονται όταν νέφη αερίου και σκόνης καταρρέουν υπό την ίδια τους τη βαρύτητα, αλλά οι λεπτομέρειες του πώς συμβαίνει αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητές. Πόστα αστέρια γεννιούνται από ένα νέφος; Πόσο μεγάλη είναι η μάζα τους; Πόσα αστέρια θα έχουν πλανήτες; Για να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα η ερευνητική ομάδα εξέτασε πέντε κοντινές περιοχές σχηματισμού άστρων με το τηλεσκόπιο VISTA στο αστεροσκοπείο Paranal στη Χιλή. Χρησιμοποιώντας την υπέρυθρη κάμερα VIRCAM του VISTA η ομάδα κατέγραψε το φως που προέρχεται από το βαθύ εσωτερικό των νεφών σκόνης. Οι ερευνητές παρατήρησαν περιοχές σχηματισμού άστρων στους αστερισμούς του Ωρίωνα, του Οφιούχου, του Χαμαιλέοντα, του Νότιου Στεφάνου και του Λύκου, οι οποίοι απέχουν λιγότερο από 1.500 έτη φωτός μακριά. Η ομάδα έλαβε περισσότερες από ένα εκατομμύριο εικόνες σε διάστημα πέντε ετών. Στη συνέχεια οι εικόνες συναρμολογήθηκαν στα μεγάλα ψηφιδωτά που δημοσιεύονται αποκαλύπτοντας τεράστια κοσμικά τοπία. Αυτά τα λεπτομερή πανοράματα παρουσιάζουν σκοτεινές κηλίδες σκόνης, λαμπερά σύννεφα, νεογέννητα αστέρια και τα μακρινά αστέρια του γαλαξία μας. Μεταξύ άλλων τα δεδομένα θα επιτρέψουν στους αστρονόμους να μελετήσουν πώς κινούνται τα νεαρά αστέρια και πώς εγκαταλείπουν τα μητρικά τους νέφη.Το Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (ELT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου, που βρίσκεται υπό κατασκευή στη Χιλή, «θα μας επιτρέψει να εστιάσουμε σε συγκεκριμένες περιοχές με πρωτοφανή λεπτομέρεια δίνοντάς μας μια πρωτόγνωρη κοντινή εικόνα των μεμονωμένων άστρων που τώρα σχηματίζονται εκεί», καταλήγει ο Μέινγκαστ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1470358/enas-atlantas-pente-kontinon-astrikon-maieytirion-vinteo/