Δροσος Γεωργιος

Πώς ήταν το πρώτο σας Σαββατοκύριακο διακοπών στην τροχιά της Γης; Οι κοσμοναύτες σχεδόν δεν ξεκουράστηκαν - ετοιμάζονταν για τον διαστημικό περίπατο που είχε προγραμματιστεί τη νύχτα της 3ης προς 4η Μαΐου: έλεγξαν τις διαστημικές στολές Orlan-MKS για στεγανότητα, συστήματα σύνδεσης με την πλακέτα, παρουσία επικοινωνίας και ροή ιατρικών παραμέτρων μέσω οι διαστημικές στολές, αντικατέστησαν την φιάλη οξυγόνου στην ενότητα «Αναζήτηση», τοποθέτησαν λαμπτήρες, τροφοδοτικά και τηλεοπτικές κάμερες στα κράνη του «Ορλάν». Επίσης το Σαββατοκύριακο, οι κινητήρες του φορτηγού Progress MS-22 διόρθωσαν την τροχιά του ISS. Σχετικά με τα πειράματα και άλλα θέματα - διαβάστε στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/39199/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567190

SpaceX: Μήνυση περιβαλλοντικών οργανώσεων μετά την καταστροφή που άφησε πίσω του το Starship. To χρονοδιάγραμμα για την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη ίσως απειλείται μετά τη μήνυση που κατέθεσαν περιβαλλοντικές οργανώσεις για την αδειοδότηση του διαστημικού κέντρου της SpaceX στο Τέξας.Η προσφυγή υποβλήθηκε λίγες ημέρες μετά την πρώτη δοκιμαστική πτήση του σκάφους Starship, το οποίο προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές στην εξέδρα εκτόξευσης και εκτόξευσε συντρίμμια σε καταφύγιο άγριας ζωής.Οι οργανώσεις κατέθεσαν μήνυση κατά της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Αεροπορίας (FAA ζητώντας να ακυρωθεί η πενταετής άδεια που παραχωρήθηκε στο διαστημικό κέντρο και να διενεργηθεί πλήρης μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, μια διαδικασία που συχνά διαρκεί χρόνια.Σύμφωνα με τη μήνυση, η απόφαση της FAA να μην ζητήσει την πλήρη μελέτη που προβλέπεται για μεγάλα έργα παραβιάζει την περιβαλλοντική νομοθεσία και απειλεί το καταφύγιο άγριας ζωής στο Μπόκα Τσίκα του Μεξικού, το οποίο φιλοξενεί σπάνια αιλουροειδή, πτηνά και θαλάσσιες χελώνες. Τοποθετημένο στην κορυφή του πυραύλου Super Heavy, το Starship έχει ύψος 120 μέτρα (SpaceX) Στις 20 Απριλίου, το διαστημικό κέντρο Starbase υπέστη σοβαρές ζημιές από τη δοκιμή του ισχυρότερου πυραύλου στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνηση.Το Starship τελικά εξερράγη σε ύψος 30 χιλιομέτρων λόγω τεχνικών προβλημάτων, όμως η SpaceX δήλωσε ικανοποιημένη από τη δοκιμή, καθώς συγκέντρωσε πολύτιμα δεδομένα για την επόμενη προσπάθεια σε περίπου δύο μήνες.Με την πυροδότησή του ο πύραυλος εκτόξευσε μεγάλα κομάτια μπετόν σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων, άνοιξε κρατήρα κάτω από την εξέδρα εκτόξευση και εκτίναξε ένα σύννεφο κονιορτοποιημένου τσιμέντου που κάλυψε μια κωμόπολη σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων, ανέφερε σε έκθεσή της η Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Ζωής, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών. To σύννεφο σκόνης από τη δοκιμή κάλυψε κωμόπολη σε απόσταση 10 χιλιομέτρων (Reuters) Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της SpaceX Έλον Μασκ έδειξε να αναγνωρίζει τις παράπλευρες απώλειες από την δοκιμή και δήλωσε η SpaceX αναπτύσσει «μια γιγάντια ατσάλινη πλάκα που ψύχεται με νερό» και τοποθετείται κάτω από την πλατφόρμα εξέδρας για να την προστατεύσει από την ισχύ των 33 πυραυλοκινητήρων του Starship.Η SpaceX είχε αντιταχθεί σθεναρά στο ενδεχόμενο διενέργειας πλήρους περιβαλλοντικής μελέτης για την εγκατάσταση του Μπόκα Τσίκα, καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα απειλούσε το φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα της εταιρείας.Θα απειλούσε επίσης το χρονοδιάγραμμα του προγράμματος Artemis για την επιστροφή της NASA τη Σελήνη, δεδομένου ότι οι αστροναύτες της θα χρησιμοποιούν το Starship ως σεληνάκατο.Η πρώτη αποστολή πληρώματος στη Σελήνη με την αποστολή Artemis II δεν αναμένεται πάντως πριν από το 2025 το νωρίτερο. https://www.in.gr/2023/05/02/b-science/space/spacex-minysi-perivallontikon-organoseon-meta-tin-katastrofi-pou-afise-piso-tou-starship/

Το James Webb ανακάλυψε υδρατμούς αλλά δεν ξέρει αν ανήκουν σε πλανήτη ή στο μητρικό του άστρο (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη GJ 486 b και του άστρου του (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, Joseph Olmsted (STScI)) To πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο έκανε μια ακόμη εντυπωσιακή αλλά προς το παρόν ολίγον μυστηριώδη ανακάλυψη.Μια ακόμη ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί στη ήδη μακριά λίστα ανακαλύψεων που έχει πραγματοποιήσει μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Όμως για πρώτη φορά το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε η ανθρωπότητα δεν μπόρεσε να είναι απολύτως ξεκάθαρο στο που βρίσκεται η ανακάλυψη που πραγματοποίηθηκε.Το 2021 ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ενός εξωπλανήτη σε απόσταση 26 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Παρθένου. Ο πλανήτης που έλαβε την κωδική ονομασία GJ 486 b είναι ένας βραχώδης πλανήτης τρεις μεγαλύτερος σε μέγεθος και μάζα από τη Γη. Όμως ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο ολοκληρώνοντας μια πλήρη περιστροφή σε μόλις 36 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι οι συνθήκες που υπάρχουν σε αυτόν είναι εξαιρετικά ακραίες και αφιλόξενες για την παρουσία της ζωής όπως τουλάχιστον εμείς την γνωρίζουμε.Όπως αναφέρει σε ανακοίνωση https://www.nasa.gov/feature/goddard/2023/webb-finds-water-vapor-but-from-a-rocky-planet-or-its-star της η NASA το James Webb εντόπισε την παρουσία υδρατμών (άρα την ύπαρξη νερού) στο σύστημα αυτό χωρίς όμως να έχει ακόμη ξεκαθαριστεί η προέλευση τους αν δηλαδή οι υδρατμοί προέρχονται από την ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη ή είναι προϊόν παραγωγής του άστρου. «Βλέπουμε ένα σήμα και είναι σχεδόν βέβαιο ότι συνδέεται με την ύπαρξη νερού. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ακόμα αν αυτό το νερό είναι μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη, που σημαίνει ότι ο πλανήτης έχει ατμόσφαιρα ή αν βλέπουμε απλώς μια υπογραφή νερού που προέρχεται από το άστρο», αναφέρει η Σάρα Μοράν από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Tucson, μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελετά τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb.«Οι υδρατμοί σε μια ατμόσφαιρα ενός καυτού βραχώδους πλανήτη θα αντιπροσώπευαν μια σημαντική ανακάλυψη για την επιστήμη των εξωπλανητών. Αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να βεβαιωθούμε ότι το άστρο δεν είναι ο ένοχος», πρόσθεσε ο Κέβιν Στίβενσον από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στο Λόρελ του Μέριλαντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Επόμενες παρατηρήσεις του James Webb σε αυτό το σύστημα μπορεί να ρίξουν περισσότερο φως στο τι συμβαίνει σε αυτό. Μια νέα μελέτη του συστήματος με τα όργανα Mid-Infrared Instrument (MIRI) και Near-Infrared Imager and Slitless Spectrograph (NIRISS) του τηλεσκοπίου για την παρατήρηση της πλευρά του πλανήτη που βλέπει το άστρο κατά την τροχιακή του κίνηση (στη διάρκεια της μέρας δηλαδή) θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις.Εάν ο πλανήτης δεν έχει ατμόσφαιρα, ή διαθέτει μόνο μια λεπτή ατμόσφαιρα, τότε το πιο ζεστό μέρος της ημέρας αναμένεται να είναι ακριβώς κάτω από το αστέρι. Ωστόσο, εάν το πιο καυτό σημείο μετατοπιστεί, αυτό θα υποδηλώνει μια ατμόσφαιρα στην οποία μπορεί να κυκλοφορήσει η θερμότητα και να δημιουργηθούν υδρατμοί. Με τις νέες παρατηρήσεις θα μπορέσει να γίνει μια διαφοροποίηση μεταξύ της πλανητικής ατμόσφαιρας και της πιθανότητας το νερό να δημιουργείται σε περιοχές του άστρου που έχουν χαμηλή θερμοκρασία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1466466/to-james-webb-anakalypse-ydratmoys-alla-den-xerei-an-anikoyn-se-planiti-i-sto-mitriko-toy-astro-vinteo/

Ωκεανοί-«θερμοσίφωνες» της κλιματικής αλλαγής; Τα σενάρια για ένα επικείμενο κολασμένο καλοκαίρι επί της γης, με πρωτοφανείς καύσωνες ένεκα της κλιματικής αλλαγής έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο.Όμως λίγη προσοχή δόθηκε με μια νέα σημαντική μελέτη διεθνούς ομάδας επιστημόνων για την εξέλιξη της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τις αφανείς ακόμη επιπτώσεις της στους ωκεανούς.Σε αυτούς αποθηκεύεται περίπου το 89% της θερμότητας που συσσωρεύει συνολικά η Γη σχεδόν εδώ και μισό αιώνα (1971-2020), τονίζουν.Το υπόλοιπο, εξηγούν, πηγαίνει «περίπου το 6% στην ξηρά, το 1% στην ατμόσφαιρα και ένα 4% στην τήξη της κρυόσφαιρας». Ήτοι στην επιφάνεια της Γης όπου το νερό βρίσκεται σε στερεά μορφή, όπως το χιόνι και ο πάγος.Όμως στην τελευταία 15ετία αυτής της περιόδου, τουτέστιν μεταξύ 2006 και 2020, η συσσώρευση της θερμότητας έφτασε σχεδόν στα επίπεδα που ήταν αθροιστικά από το 1960 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000.Πρόκειται για μια μεγάλη, ιδιαιτέρως ανησυχητική επιτάχυνση.Όχι τυχαία, «τα τελευταία 10 χρόνια ήταν η θερμότερη δεκαετία για τους ωκεανούς τουλάχιστον από το 1800», επισημαίνει η NASA.«Το 2022 ήταν το θερμότερο έτος στους ωκεανούς και καταγράφηκε η υψηλότερη παγκόσμια στάθμη της θάλασσας», προσθέτει.Φέτος, οι κακοί οιωνοί άρχισαν από νωρίς.Στοιχεία του Ινστιτούτου Κλιματικής Αλλαγής στο Πανεπιστήμιο του Μέιν έδειξαν ότι τα μέσα Μαρτίου η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της θάλασσας παγκοσμίως -ανάμεσα στα γεωγραφικά πλάτη 60 μοίρες βόρεια και 60 μοίρες νότια- ήταν η υψηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ.Μέσα στο τελευταίο δίμηνο η μέση θερμοκρασία αυξήθηκε σχεδόν κατά δύο δέκατα του ενός βαθμού Κελσίου, σύμφωνα με την έγκριτη πλατφόρμα Climate Reanalyzer του πανεπιστημίου.Στα δε ανοιχτά των ανατολικών ακτών της Βόρειας Αμερικής, η θερμοκρασία μετρήθηκε τοπικά έως και 13,8 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από τον μέσο όρο της περιόδου μεταξύ 1981-2011. Πηγή: University of Maine Ωκεανοί «βραστήρες»; Σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, η μέση επιφανειακή θερμοκρασία των θαλασσών υπολογίζεται ότι έχει αυξηθεί κατά περίπου 0,9 βαθμούς Κελσίου.Αυτό μπορεί να είναι πράγματι πολύ λιγότερο από τους -κατά πολλούς ειδικούς ξεπερασμένους- στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για συγκράτηση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας της γης στους 1,5 βαθμούς Κελσίου.Όμως στις επιφάνειες των θαλασσών -που αντιστοιχούν στο 71% της έκτασης του πλανήτη- η αύξηση αυτή ήταν εκθετική τα τελευταία χρόνια.Από τους 0,9 βαθμούς Κελσίου, οι 0,6 καταγράφηκαν μέσα στην τελευταία 40ετία.Επίσης «απαιτείται πολύ περισσότερη ενέργεια για τη θέρμανση του νερού απ’ ότι της γης», εξηγεί το BBC. Επίσης «οι ωκεανοί απορροφούν θερμότητα πολύ πιο κάτω από την επιφάνειά τους».Εφοσον η αύξηση της θερμοκρασίας στην επιφάνειά τους συνεχιστεί, οι ειδικοί προειδοποιούν για ένα όλο και πιο εφιαλτικό μέλλον.Οι επιπτώσεις θα γίνουν ορατές με την απώλεια της βιοποικιλότητας και των αφανισμό ολόκληρων θαλάσσιων ειδών, σε όλα τα επίπεδα της τροφικής αλυσίδας.Λόγω της θερμικής διαστολής θα αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας, πιθανόν επιταχύνοντας με καταστροφικούς ρυθμούς την τήξη των παγετώνων και θέτοντας σε άμεση απειλή κι άλλα οικοσυστήματα.Οι παράκτιες πλημμύρες θα γίνουν εν τω μεταξύ πιο έντονες. Δεν θα είναι όμως οι μόνες.Η αυξανόμενη θερμότητα στην επιφάνεια της θάλασσας σημαίνει περισσότερα ακραία φαινόμενα, όπως οι κυκλώνες.Εγκαινιάζοντας δε ακόμη έναν φαύλο κύκλο, η άνοδος της θερμοκρασίας στους ωκεανούς συνεπάγεται λιγότερη δυνατότητα απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.Σήμερα, ως έχουν τα πράγματα, απορροφούν περίπου το ένα τέταρτο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.Όπως ωστόσο επεσήμανε σε πρόσφατο σχετικό άρθρο η επιστημονική επιθεώρηση Nature, «αν και η θαλάσσια “καταβόθρα άνθρακα” είναι μεγαλύτερη από το αναμενόμενο, εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής για να συγκρατηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη».Πολλώ μάλλον όταν συν τω χρόνω καταστρέφεται… Η κλιματική…. «κότα και το αβγό» Μια σειρά από άρθρα στον διεθνή Τύπο υπογραμμίζουν ότι τα νέα ευρήματα έχουν προκαλέσει βαθιά ανησυχία, εάν όχι συναγερμό στην επιστημονική κοινότητα.Ο φόβος είναι ότι αυτή η τάση ταχείας αύξησης της θερμοκρασίας στην επιφάνεια των θαλασσών πιθανόν σηματοδοτεί μια ξαφνική επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής.Δεν είναι ωστόσο σίγουροι.Για την ακρίβεια δεν μπορούν να αποδώσουν καν με ακρίβεια τα αίτια του φαινομένου.Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας στους ωκεανούς εντάσσεται στο πλαίσιο του τακτικού κύκλου του φαινομένου Ελ Νίνιο.Μάλιστα μετεωρολόγοι προειδοποιούν ότι φέτος θα δούμε ακραίες εξάρσεις του φαινομένου.Άλλοι επιστήμονες εκφράζουν προβληματισμό για το κατά πόσο είναι αυτός ο λόγος στον οποίο θα πρέπει να αποδοθεί η μέση θερμοκρασία ρεκόρ στην επιφάνεια της θάλασσας.«Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο μοτίβο», επισημαίνει στο πρακτορείο AP ο Γκέιμπριελ Βέκι, καθηγής Γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον.Ανάλογος είναι ο προβληματισμός που εξέφρασε στον Guardian και ο Μπεν Γουέμπερ, λέκτορας Κλιματολογίας και μέλος της ερευνητικής ομάδας του Κέντρου Ωκεάνιων και Ατμοσφαιρικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Ανατολικής Αγγλίας.Χαρακτήρισε «ανωμαλία» το να παραμένουν οι θερμοκρασίες τόσο πάνω από τον μέσο όρο, για ένα τόσο μεγάλο διάστημα, αυτή την εποχή του χρόνου.«Είναι πολύ ασυνήθιστο», υπογράμμισε. «Κινείται προς μια πρωτοφανή κατεύθυνση και μπορεί να μας οδηγήσει σε αχαρτογράφητα νερά».

ESA Juice: Τεχνικό πρόβλημα απειλεί την ευρωπαϊκή αποστολή στον Δία. Δύο εβδομάδες μετά την εκτόξευσή του, το ευρωπαϊκό σκάφος Juice που ταξιδεύει προς το σύστημα του Δία αντιμετωπίζει σημαντικό τεχνικό πρόβλημα, καθώς η κεραία ενός βασικού οργάνου κόλλησε και απέτυχε να ξεδιπλωθεί.Πρόκειται για την κεραία του ραντάρ που θα εξετάσει τι κρύβεται κάτω από τους πάγους που καλύπτουν τρία από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία -την Ευρώπη, τον Γανυμήδη και την Καλλιστώ.Κάτω από την παγωμένη επιφάνειά τους, τα τρία σώματα εκτιμάται ότι κρύβουν υπόγειους ωκεανούς, οι οποίοι θεωρούνται οι επικρατέστερες τοποθεσίες για την ανακάλυψη μικροβιακής ζωής εκτός της Γης.Η κεραία, η οποία στην τελική μορφή της θα έχει μήκος 16 μέτρα, έχει ξετυλιχθεί μέχρι στιγμής μόνο κατά το ένα τρίτο, ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA. Μεγάλες ρωγμές διατρέχουν τους πάγους στην επιφάνεια της Ευρώπης, ένδειξη γεωλογικής δραστηριότητας (NASA) Οι μηχανικοί της αποστολής στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας υποψιάζονται ότι το πρόβλημα οφείλεται σε έναν πίρο που κόλλησε στη θέση του.Σχεδιάζουν τώρα να πυροδοτήσουν τον κινητήρα του σκάφους για να απελευθερώσουν τον πύρο και, αν η προσπάθεια δεν πετύχει, θα δώσουν εντολή στο Juice να περιστραφεί, έτσι ώστε να εκτεθεί στον ήλιο η κεραία με την ελπίδα να ξεκολλήσει.Σε κάθε περίπτωση, η ESA διαβεβαιώνει ότι οι υπεύθυνοι της αποστολής θα βρουν τη λύση τους επόμενους μήνες, όσο διαρκεί η φάση ενεργοποίησης και δοκιμής των βασικών οργάνων της αποστολής.Η αποστολή, της οποίας βασικός εργολάβος ήταν η Airbus, θα φτάσει στον Δία το 2031, αφού πρώτα πραγματοποιήσει μια σειρά από κοντινά περάσματα από τη Γη, τη Σελήνη και την Αφροδίτη για να αυξήσει ταχύτητα.Πρόκειται για μια από τις πλέον φιλόδοξες διαστημικές αποστολές που έχει αναλάβει μέχρι σήμερα η Ευρώπη, ένα εγχείρημα κόστους 1,8 δισ. ευρώ. https://www.in.gr/2023/05/02/b-science/space/esa-juice-texniko-provlima-apeilei-tin-eyropaiki-apostoli-ston-dia/

Η αστρονομία στην καθημερινή ζωη. Ο μέσος πολίτης θεωρεί την αστρονομία ως μια «δύσκολη» επιστή­μη, η οποία γίνεται κατανοητή μόνον από τους ειδικούς. Η αλήθεια είναι ότι οι «αστρονομικά» μεγάλες αποστάσεις, η δημιουργία του κόσμου από το τίποτα κατά τη Μεγάλη ‘Εκρηξη, οι λευκοί νάνοι που μικραίνουν όσο μεγαλώνει η μάζα τους και οι μαύρες τρύπες που παγιδεύουν το φως αποτελούν έννοιες απόμακρες και αποκομμέ­νες από την καθημερινή ζωή. Όμως υπάρχουν και πλευρές της αστρονομίας που όχι μόνο γίνονται κατανοητές από τον κάθε πολίτη αλλά και αποτελούν τμήμα της καθημερινής εμπειρίας του. Τέτοιες είναι ο χειμώνας και το καλοκαίρι, η μέτρηση του χρόνου, οι κινήσεις της Σελήνης και των πλανητών, οι εκλείψεις Ήλιου και Σελήνης, οι παλίρροιες, τα ζώδια και η παραεπιστήμη της αστρολογίας. Επίσης η σύνδεση της αστρονομίας με την εμφάνιση της ζωής στη Γη, η ανακάλυψη εξωπλανητών, δηλαδή πλανητών που περιφέρονται γύρω από μακρινά αστέρια, η αστρονομική πλευρά της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής και πάνω απ’ όλα η ύπαρξη λογικών όντων σε άλλους πλανήτες. Όλα αυτά τα θέματα καλύπτονται στο νέο βιβλίο του Χάρη Βάρβογλη (*), με τίτλο «Η Αστρονομία στην καθημερινή ζωή» , από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κύπρου, που περιλαμβάνει επτά ενότητες: 1. ΧΡΟΝΟΣ, 2. ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ κ’ ΠΑΛΙΡΡΟΙΕΣ, 3. ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ κ’ ΖΩΔΙΑ, 4. ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ κ’ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ, 5. Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΓΗ, 6. ΕΞΩΠΛΑΝΗΤΕΣ, 7. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ. Στη συνέχεια ακολουθούν μερικά αποσπάσματα του βιβλίου από το 4ο κεφάλαιο – Αστρονομία και Αστρολογία: «Είναι γεγονός πως η αστρολογία έχει εξελιχθεί σε έναν παράγοντα που επηρεάζει αποφασιστικά τη ζωή των ανθρώπων σήμερα. Αδιάψευστοι μάρτυρες είναι τα ωροσκόπια, που δημοσιεύονται σε καθημερινή βάση στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, καθώς και η παρουσία των αστρολόγων σε πρωινές εκπομπές της τηλεόρασης, όπου καλούνται να εκφέρουν τη γνώμη τους περί «παντός επιστητού». Έχει άραγε όλη αυτή παραφιλολογία κάποια σχέση με την πραγματικότητα; Η επιστημονική απάντηση, που βασίζεται στην κοινή λογική αλλά και σε στατιστικές μελέτες, είναι απλή και σύντομη: και βέβαια δεν έχει. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας αγνοεί την κοινή λογική και τη στατιστική. Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν θετικά την αστρολογία με το επιχείρημα ότι «αφού ασχολούνται τόσοι μαζί της, και μάλιστα πετυχημένα, δεν μπορεί, θα έχει και κάποια δόση αλήθειας». Πολύ λίγοι, δυστυχώς, αντιλαμβάνονται ότι αυτή η «μόδα» αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη. Είναι φανερό ότι ευνοεί τον σκοταδισμό και ωθεί τους ανθρώπους στη μοιρολατρία, αφού θεωρεί ότι οι πράξεις τους δεν οφείλονται στην ελεύθερη βούληση, αλλά στο «πεπρωμένο». Υπάρχει όμως και ένα άλλο πρόβλημα που δεν είναι εξαρχής αντιληπτό: στην αστρολογία πιστεύουν και πολλοί άνθρωποι που επηρεάζουν την κοινή γνώμη και το μέλλον του τόπου (π.χ., πολιτικοί ή καλλιτέχνες). Η πίστη τους αυτή είναι δυνατόν όχι μόνο να τους οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις, αλλά και να φέρει στα κέντρα λήψης αποφάσεων ανθρώπους έξω από τη διοικητική ιεραρχία ενός κράτους (…)(…) Υπάρχει άραγε επιστημονική βάση στην αστρολογία; Η απάντηση είναι σίγουρα αρνητική, αφού καμία από τις γνωστές δυνάμεις της φυσικής δεν μπορεί να εξηγήσει οποιαδήποτε επίδραση των πλανητών στην καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα, ένα κοντινό σώμα, όπως π.χ. ο γυναικολόγος κατά τη γέννα, εξασκεί στο νεογέννητο μωρό έξι φορές μεγαλύτερη βαρυτική δύναμη από ό,τι ο Άρης! Πολλοί αστρολόγοι προβάλλουν το επιχείρημα πως τα ουράνια σώματα επηρεάζουν τον άνθρωπο κατά τη γέννησή του όχι με τη βαρυτική αλλά την παλιρροιογόνο δύναμή τους. Μάλιστα προβάλλουν το επιχείρημα πως η παλιρροιογόνος δύναμη της Σελήνης προκαλεί παλίρροιες όχι μόνο στο νερό, αλλά και στον στερεό φλοιό της Γης και, κυρίως στην ατμόσφαιρά της. Αν μάλιστα υπολογίσουμε την παλιρροιογόνο δύναμη που εξασκεί ένας πλανήτης, για παράδειγμα ο Άρης, σε ένα νεογέννητο βρέφος, θα δούμε ότι είναι ένα τρισεκατομμύριο φορές μικρότερη από την παλιρροιογόνο δύναμη του γυναικολόγου! Φυσικά υπάρχει και το «πρακτικό» επιχείρημα: αν η αστρολογίία ήταν επιστήμη, τότε κάθε μέρα τα ωροσκόπια όλων των αστρολόγων θα συμφωνούσαν μεταξύ τους, αφού υπολογίζονται με τα ίδια δεδομένα.Πέρα από τη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει επιστημονική βάση στην άποψη πως η θέση των ουρανίων σωμάτων επηρεάζει το μέλλον ενός ανθρώπου, υπάρχει και το γεγονός ότι η αστρολογία δυσκολεύεται να απαντήσει ικανοποιητικά σε πολλά άλλα ερωτήματα. Ένα από αυτά είναι το αστρονομικό φαινόμενο της μετάπτωσης των ζωδίων, σύμφωνα με το οποίο η θέση των 12 ζωδίων αλλάζει στον ουρανό αργά αλλά σταθερά. Για παράδειγμα, τη σημερινή εποχή κατά το χρονικό διάστημα 21 Μαρτίου ως 20 Απριλίου ο Ήλιος βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων και όχι στον αστερισμό του Κριού, όπως αναφέρεται στα ωροσκόπια. Πώς συμφωνεί αυτό με το γεγονός ότι οι αστρολόγοι έχουν συνδέσει τον χαρακτήρα κάθε ατόμου με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου που αντιστοιχεί στην ημερομηνία γέννησής του; (…)Ενα άλλο πρόβλημα ανακύπτει από το γεγονός ότι οι αστρολόγοι συντάσσουν τα ωροσκόπια με βάση τη θέση των πλανητών στον ουρανό, χωρίς να ενδιαφέρονται ούτε για το πραγματικό μέγεθός τους ούτε για την πραγματική τους απόσταση από τη Γη. Για παράδειγμα, η σύνοδος της Αφροδίτης με τον Ήλιο θεωρείται ότι έχει την ίδια αστρολογική σημασία είτε ο πλανήτης βρίσκεται στην εμπρός πλευρά του Ηλίου, ανάμεσα σε αυτόν και στη Γη, είτε στην πίσω, παρ’ όλο που στη δεύτερη περίπτωση είναι σε πενταπλάσια απόσταση από τη Γη. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι η αστρολογία αναπτύχθηκε όταν οι άνθρωποι πίστευαν πως οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από τη Γη και όχι γύρω από τον Ήλιο. Τότε όμως γιατί δεν παίζουν αστρολογικό ρόλο και άλλα αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος, όπως οι δορυφόροι των άλλων πλανητών ή οι αστεροειδείς ή ακόμη και οι πλανήτες άλλων πλανητικών συστημάτων, από αυτούς που ανακαλύπτονται κατά δεκάδες τα τελευταία χρόνια; Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πιο απομακρυσμένος από τους «πλανήτες» των αστρολόγων, ο Πλούτωνας, είναι στην πραγματικότητα ένας μεγάλος αστεροειδής, γι αυτό και σήμερα δεν κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία με τους υπόλοιπους οκτώ πλανήτες , αλλά στη νέα κατηγορία των πλανητών – νάνων.Τέλος, οι πλανήτες Ουρανός και Ποσειδώνας, καθώς και ο πλανήτης-νάνος Πλούτωνας ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 200 χρόνια, δηλαδή σίγουρα μετά την καθιέρωση των «νόμων» της αστρολογίας. Έχουν οι πλανήτες αυτοί αστρολογική σημασία; Αν ναι, τότε τα ωροσκόπια πριν από την ανακάλυψή τους ήταν λανθασμένα. Αν όχι, τότε σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους που έχουν; Επιπλέον είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς πώς «ανακαλύφθηκε» η αστρολογική επιρροή τους. Το επιχείρημα ότι αυτή προέρχεται από την εμπειρία δεν μπορεί να σταθεί, αφού περιφέρονται τόσο αργά γύρω από τον Ήλιο ώστε το 1846 που ανακαλύφθηκε ο Ποσειδώνας έχει μόλις συμπληρώσει μία διέλευση από όλα τα ζώδια (έχει περίοδο περιφοράς, περί τον Ήλιο 165 έτη), ενώ ο Πλούτωνας που ανακαλύφθηκε το 1930, έχει διέλθει μέχρι το 2022 (εποχή που ολοκληρώθηκε αυτό το βιβλίο) μόνο από πέντε ζώδια (έχει περίοδο περιφοράς 248 έτη). Το επιχείρημα πως οι αστρολογικές ιδιότητες αυτών των πλανητών προκύπτουν από το όνομά τους είναι αστήρικτο, αφού τα ονόματα δόθηκαν από τους επιστήμονες αστρονόμους λίγο-πολύ αυθαίρετα. Οι στατιστικές έρευνες Όλα όμως τα παραπάνω επιχειρήματα δεν είναι εύκολο να αντιπαραταχθούν στη διαδεδομένη αντίληψη ότι «η αστρολογία δουλεύει». Πόσοι από εμάς δεν διαβάσαμε το ωροσκόπιό μας, έστω και «για πλάκα», σε μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό, για να διαπιστώσουμε ότι πολλές από τις προβλέψεις βγήκαν τελικά αληθινές; Μήπως τελικά η αστρολογία είναι πραγματική επιστήμη, όπως η φυσική και η χημεία; Ευτυχώς τέτοιου είδους ερωτήματα μπορούν να ελεγχθούν με τον ίδιο τρόπο που ελέγχεται η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου ή η κατανάλωση καυσίμων ενός αυτοκινήτου, δηλαδή με στατιστικές μελέτες, και τέτοιες έχουν γίνει πολλές. Η βασική ιδέα είναι πολύ απλή: επιλέγεται ένα δείγμα ανθρώπων και επιχειρείται, με κάποιον αντικειμενικό τρόπο, να εκτιμηθεί η επιτυχία των ωροσκοπίων που συντάσσουν διάφοροι αστρολόγοι για αυτούς. Η καλύτερη ίσως στατιστική μελέτη αυτού του είδους οργανώθηκε πριν από 18 χρόνια στις ΗΠΑ από τον Σον Κάρλσον, καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, και την επίσημη ένωση αμερικανών αστρολόγων και δημοσιεύθηκε στο εγκυρότατο περιοδικό «Φύση» («Nature»). https://www.nature.com/articles/318419a0 Η μελέτη αυτή σχεδιάστηκε κατά τα πρότυπα των ερευνών που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των φαρμάκων. Σε 30 αναγνωρισμένους αστρολόγους, μέλη της οργάνωσης, δόθηκαν όλα τα στοιχεία που αυτοί θεωρούσαν απαραίτητα για να υπολογίσουν ο καθένας το ωροσκόπιο τεσσάρων διαφορετικών ατόμων. Στη συνέχεια τα ωροσκόπια που είχε συντάξει ο καθένας μοιράστηκαν στους υπόλοιπους αστρολόγους τυχαία, έτσι ώστε ο καθένας από αυτούς είχε στα χέρια του συνολικά τέσσερα ωροσκόπια υπολογισμένα από τους υπόλοιπους συναδέλφους του. Μαζί με καθένα από αυτά τα τέσσερα ωροσκόπια δόθηκαν σε κάθε αστρολόγο και τα ψυχολογικά προφίλ τριών ατόμων, του τύπου που είχε συμφωνηθεί εξαρχής μεταξύ του Κάρλσον και των αστρολόγων, εκ των οποίων το ένα ανήκε στο πρόσωπο του ωροσκοπίου και τα άλλα δύο ήταν τυχαία. Οι αστρολόγοι έπρεπε να βρουν ποιο ψυχολογικό προφίλ ταίριαζε στο κάθε ωροσκόπιο που τους είχε δοθεί. Αν οι αστρολόγοι απαντούσαν τυχαία, θα έπρεπε να έχουν ποσοστό επιτυχίας 33,33%, αφού η πιθανότητα να επιλέξουν στην τύχη το σωστό ωροσκόπιο ήταν μία στις τρεις. Εξαρχής οι αστρολόγοι είχαν προβλέψει ότι το ποσοστό επιτυχίας τους θα ήταν μεγαλύτερο από 50%. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 34%, ποσοστό που όχι μόνο ήταν κατώτερο από το συμφωνημένο «όριο» του 50%, αλλά και στατιστικά δεν ήταν σημαντικά διαφορετικό από το 33,33%. Με άλλα λόγια, ένα φάρμακο που θα έδινε αυτά τα ποσοστά ίασης δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια κυκλοφορίας. Αντίστοιχα, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έπρεπε να σημάνει και το τέλος της αστρολογίας στη συνείδηση του κόσμου. Είναι φανερό ότι η στρολογία έχει τόση σχέση με την επιστήμη, όση έχουν και οι υπόλοιποι σύγχρονοι μάντεις, όπως οι χαρτορίχτρες, οι καφετζούδες και τα κάθε λογής μέντιουμ. Όμως οι άνθρωποι πάντα θα έχουν την ανάγκη της ελπίδας και της ψυχολογικής στήριξης στις δύσκολες στιγμές τους και οι αστρολόγοι πάντα θα τις προσφέρουν, πάντα βέβαια με το αζημίωτο. (*) Ο Χάρης Βάρβογλης γεννήθηκε το 1949 στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε το 1967 από το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), από όπου πήρε πτυχίο το 1972 και το Διδακτορικό το 1980. Το 1983 διορίσθηκε ως Λέκτορας στο Τμήμα Φυσικής του Α.Π.Θ. και σήμερα είναι Καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Έχει εργασθεί ως ερευνητικός συνεργάτης στο Πρόγραμμα Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Maryland στις ΗΠΑ και ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris XI στη Γαλλία. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας (1998-2002), καθώς και Γενικός Γραμματέας (2007-2009) και Πρόεδρος (2009-2010) του ΚΔΕΜΤ Νόησις. Αρθογραφεί τακτικά στο ένθετο «BHMAScience» της εφημερίδας «Το Βήμα» της Κυριακής. https://physicsgg.me/2023/05/02/η-αστρονομία-στην-καθημερινή-ζωή/ Κοινοποιήστε:

Το πρωί της Κυριακής ξεκίνησε με τη διόρθωση του ύψους της τροχιάς του ISS Για τι? Για να διαμορφωθούν βαλλιστικές συνθήκες πριν προσδεθούν το διαστημόπλοιο Progress MS-23. Το νέο φορτηγό θα φτάσει στο σταθμό τον Μάιο! Στις 30 Απριλίου, στις 03:31 ώρα Μόσχας, οι κινητήρες Progress MS-22 άναψαν, δούλεψαν για 716,8 δευτερόλεπτα και έδωσαν ώθηση 1,12 m/s. Μετά τον διορθωτικό ελιγμό, το μέσο ύψος της τροχιάς του ISS αυξήθηκε κατά 1,95 km και ανήλθε σε 417,12 km πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη μας. https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_567183

Συσσωματώματα νουκλεονίων σε πυρηνικές αντιδράσεις. Οι συγκρούσεις υψηλής ενέργειας έχουν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό συσσωματωμάτων νουκλεονίων (νετρονίων και πρωτονίων) μέσα στους ατομικούς πυρήνες και την εκπομπή υψηλής ενέργειας σωματιδίων Οι διάφοροι τύποι πυρηνικών αντιδράσεων αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό εργαλείο για τη μελέτη του φαινομένου σχηματισμού συμπλεγμάτων νουκλεονίων. Και αντιστρόφως, η παραγωγή συσσωματωμάτων νουκλεονίων είναι απαραίτητη για την ερμηνεία των μηχανισμών αντίδρασης, ειδικά όταν αλληλεπιδρούν ελαφρύτερα συστήματα (Atot <50) Όταν δύο πυρήνες ηλίου-4 (4He) συγκρούονται μεταξύ τους, σχηματίζουν έναν πυρήνα βηρυλλίου-8 (8Be). Kι αν ένας τρίτος πυρήνας 4He χτυπήσει αυτόν τον πυρήνα μπορεί να οδηγήσει σε μια διεγερμένη κατάσταση του άνθρακα-12 (12C), με τα σωματίδια 4He να διατάσσονται σε ένα τακτοποιημένο σύμπλεγμα. Η ομαδοποίηση νετρονίων και πρωτονίων κατά τη διάρκεια συγκρούσεων υψηλής ενέργειας είναι γνωστό ότι καθορίζει τη σταθερότητα των προϊόντων της σύγκρουσης. Αλλά το πώς η ομαδοποίηση επηρεάζει την δυναμική και τα αποτελέσματα των πυρηνικών αντιδράσεων υψηλής ενέργειας παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα. Τώρα ο Catalin Frosin του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας και οι συνεργάτες του παρουσιάζουν πειραματικά δεδομένα που περιγράφουν λεπτομερώς το πώς σχηματίζονται τα προϊόντα αντίδρασης κατά τη διάρκεια αυτού του είδους σύγκρουσης. Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν μοντέλα που δείχνουν ότι η αύξηση της ενέργειας σύγκρουσης μπορεί να προκαλέσει την διαδικασία ομαδοποίησης και να οδηγήσει σε εκπομπή ελαφρύτερων, και πιο ενεργητικών σωματιδίων. FAZIA= 4π A and Z Identification Array Τα πειράματα προϋποθέτουν βομβαρδισμό στόχων 12C με παλμικές δέσμες θείου-32 και νέον-20 (32S+12C και 20Ne+12C). Ο Frosin και οι συνεργάτες του ταυτοποίησαν τα θραύσματα που προέκυψαν χρησιμοποιώντας τον FAZIA, έναν ανιχνευτή που σχεδιάστηκε να ανιχνεύει φορτισμένα σωματίδια στην περιοχή της ενέργειας Fermi (20-100 MeV/νουκλεόνιο), Παράλληλα, η ομάδα πραγματοποίησε προσομοιώσεις, είτε θεωρώντας ότι πραγματοποιούνται ομαδοποιήσεις συμπλεγμάτων νουκλεονίων, είτε όχι, για να συγκρίνει τις προβλέψεις των αλληλεπιδράσεων των νουκλεονίων και τις διασπάσεις ασταθών προϊόντων με τα πειραματικά δεδομένα. Τα μοντέλα που περιλάμβαναν τον σχηματισμό συμπλεγμάτων νουκλεονίων προέβλεπαν την παραγωγή σωματιδίων που είναι πιο ενεργητικά – σε συμφωνία με τα πειραματικά δεδομένα. Οι ερευνητές απέδωσαν αυτό το φαινόμενο στη διατήρηση της ενέργειας και της ορμής στις συγκρούσεις νουκλεονίου-νουκλεονίου και νουκλεονίου-συμπλέγματος νουκλεονίων κατά την πρώιμη, δυναμική φάση της αλληλεπίδρασης.Τα ευρήματα αποδεικνύουν την ικανότητα του ανιχνευτή FAZIA να εξάγει ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις ιδιότητες των πυρηνικών θραυσμάτων. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρόμοια πειράματα που πραγματοποιήθηκαν σε άλλα εργαστήρια εξέτασαν μόνο pyrhnik;ew αντιδράσεις άνθρακα+άνθρακα (12C+12C). Η επέκτασή τους σε βαρύτερα αντιδρώντα δίνει ένα ευρύτερο σύνολο πειραματικών δεδομένων για την ερμηνεία των μηχανισμών θρυματισμού. https://physicsgg.me/2023/05/02/συσσωματώματα-νουκλεονίων-σε-πυρηνι/

Ελληνικής έμπνευσης δορυφόρος στοχεύει να μελετήσει το άγνωστο μεσοδιάστημα μεταξύ Γης και Διαστήματος.l Φωτογραφία του δορυφόρου Δαίδαλος/Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Την κρίσιμη, αλλά πολύ λίγο εξερευνημένη περιοχή ανάμεσα στην ατμόσφαιρα της Γης και το Διάστημα φιλοδοξεί να μελετήσει μια διαστημική αποστολή, την οποία αναπτύσσει ερευνητική ομάδα 20 ιδρυμάτων από όλο τον κόσμο, με επικεφαλής το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.Πρόκειται για την αποστολή «Daedalus» (Δαίδαλος), που έχει ως στόχο να πραγματοποιήσει επιτόπιες μετρήσεις της πυκνότητας και της θερμοκρασίας του πλάσματος, του ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου, των ουδέτερων ανέμων, της ολίσθησης ιόντων, καθώς και της σύστασης, της πυκνότητας και της θερμοκρασίας των ουδέτερων και των φορτισμένων στοιχείων στην περιοχή της Κατώτερης Θερμόσφαιρας και Ιονόσφαιρας (LTI).Η περιοχή αυτή, σε υψόμετρο από 100 έως 200 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης, είναι η βασική μεταβατική περιοχή από την ατμόσφαιρα της Γης στο Διάστημα, όπου συνυπάρχουν τα ουδέτερα στοιχεία της ατμόσφαιρας και τα φορτισμένα στοιχεία του διαστημικού πλάσματος. Εδώ,γίνεται η σύνδεση της μαγνητόσφαιρας της Γης με την ανώτερη ατμόσφαιρα και την ιονόσφαιρα δημιουργώντας ένα γιγαντιαίο ηλεκτρικό κύκλωμα: τεράστια ηλεκτρικά ρεύματα ρέουν κατά μήκος των μαγνητικών γραμμών της Γης και «κλείνουν» ένα ηλεκτρικό κύκλωμα σε ψηλά γεωγραφικά πλάτη διαμέσου της ιονόσφαιρας, ενώ η ουδέτερη ατμόσφαιρα δρα ως «ηλεκτρική αντίσταση» αυτού του κυκλώματος, με αποτέλεσμα την ωμική θέρμανση της περιοχής (γνωστή και ως θέρμανση Joule). Ταυτόχρονα, τα φορτισμένα σωματίδια που κινούνται κατά μήκος των μαγνητικών γραμμών προσπίπτουν και συγκρούονται με τα σωματίδια της ανώτερης ατμόσφαιρας, δημιουργώντας το γνωστό μας Βόρειο Σέλας. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Θεόδωρος Σαρρής, μπορεί να γίνονται πολλές μετρήσεις στην ατμόσφαιρα της Γης από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ατμοσφαιρικά μπαλόνια και άλλα όργανα και στο Διάστημα από δορυφόρους, «ωστόσο σε αυτό το μεσοδιάστημα έχουν γίνει μόνο κάποιες μεμονωμένες μετρήσεις από το έδαφος με μεθόδους τηλεπισκόπησης ή με ατμοσφαιρικές ρουκέτες». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, «να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των μοντέλων που προσομοιώνουν τη συγκεκριμένη περιοχή» και να περιορίζονται οι τρέχουσες δυνατότητες πρόβλεψης των καιρικών συνθηκών στο Διάστημα, προσθέτει ο ίδιος.Για την επίλυση όλων των ερωτημάτων που υπάρχουν για το κρίσιμο αυτό μεσοδιάστημα υπάρχει ανάγκη για μετρήσεις σε διαφορετικά ύψη και πολλαπλά σημεία της περιοχής LTI. Στην αποστολή «Δαίδαλος» προτείνεται ένας πολύ πρωτοποριακός τρόπος για να μετρηθεί αυτή η περιοχή, με το δορυφόρο που θα αναπτυχθεί να λειτουργεί σαν ένα ιπτάμενο εργαστήριο», όπως λέει χαρακτηριστικά ο κ. Σαρρής. Ο δορυφόρος θα κατεβαίνει σταδιακά στην περιοχή με τη χρήση προωθητήρων και ταυτόχρονα θα απελευθερώνονται νανοδορυφόροι, που θα φέρουν ελάχιστα όργανα και θα λαμβάνουν επιτόπου επιπλέον μετρήσεις. Μάλιστα, υποσυστήματα και συνιστώσες του δορυφόρου θα μπορούσαν να κατασκευαστούν και εντός της Ελλάδας.Η αποστολή προτάθηκε στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), στο πλαίσιο πρόσκλησης υποβολής προτάσεων για το πρόγραμμα παρατήρησης της Γης «10th Earth Explorer». Επιλέχθηκε το 2018 ως ένα από τα τρία κορυφαία προγράμματα για τα οποία έγινε μελέτη εφικτότητας και στη συνέχεια προκρίθηκε ως ένα από τα δύο επικρατέστερα για υλοποίηση, ωστόσο στο τελευταίο στάδιο κρίθηκε ότι έχει πολλά ρίσκα λόγω της περιοχής, την οποία θέλει να ερευνήσει. Το ενδιαφέρον, όμως, ήταν τόσο μεγάλο, που την πρόταση ανέλαβε να διερευνήσει κοινή επιστημονική επιτροπή της NASA και της ESA. Σημειώνεται ότι τα πορίσματα και το στάδιο διερεύνησης της παραπάνω επιστημονικής επιτροπής παρουσίασε ο Θεόδωρος Σαρρής στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωφυσικής, της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής συνάντησης για τις επιστήμες του περιβάλλοντος της Γης και του γύρω διαστημικού χώρου, που διεξήχθη στη Βιέννη 24-28 Απριλίου 2023. https://physicsgg.me/2023/04/30/ελληνικής-έμπνευσης-δορυφόρος-στοχε/

Δείτε τον Ερμή να μετατρέπεται σε κομήτη (βίντεο) Δεν είναι κομήτης αλλά ο Ερμής (πηγή φωτό Dr. Sebastian Voltmer) Το σπάνιο εντυπωσιακό φαινόμενο καταγράφηκε από τηλεσκόπια και αστροφωτογράφους.Το 2001 έκανε την εμφάνιση του στον ουράνιο θόλο ένα αντικείμενο που έμοιαζε είτε με μεγάλο διάττοντα αστέρα (μετέωρο) είτε με κομήτη. Όπως διαπιστώθηκε ήταν ο Ερμής με τους αστρονόμους να εντυπωσιάζονται από τη μια πλευρά και να απορούν από την άλλη τόσο για το φαινόμενο που έβλεπαν μπροστά τους όσο και για το γιατί αυτό το φαινόμενο δεν είχε εντοπισθεί μέχρι εκείνη την στιγμή.Το εντυπωσιακό φαινόμενο έκανε και πάλι την εμφάνιση του στον ουρανό πριν από λίγες μέρες και δόθηκαν τώρα στη δημοσιότητα ορισμένες εικόνες από αυτό. Ο Ερμής είναι ο μικρότερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος και ο κοντινότερος στον Ήλιο. Οι επιστήμονες μελετώντας το φαινόμενο που εντοπίστηκε το 2001 διαπίστωσαν ότι αυτή η ουρά είναι προϊόν της αλληλεπίδρασης του Ερμή με τον Ήλιο. Η ουρά αποτελείται κυρίως από ιόντα νατρίου, τα οποία διασκορπίζονται από την επιφάνεια του πλανήτη από τον ηλιακό άνεμο αλλά και τις πτώσεις στην επιφάνεια του Ερμή μικρομετεωριτών. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι η ουρά αυτή μεγαλώνει και συρρικνώνεται με βάση την εγγύτητα του πλανήτη με τον Ήλιο. Στο απόγειό της, η ουρά εκτείνεται σε περίπου σε 24 εκατομμύρια χιλιόμετρα μήκος, σύμφωνα με το Spaceweather.com που είναι περίπου 62 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση μεταξύ Γης και Σελήνης. Η ουρά «τεντώνεται» τόσο πολύ και αποκτά αυτή τη τεράστια απόσταση επειδή ο Ερμής έχει μια πολύ αδύναμη ατμόσφαιρα και εγγύτητα του στον Ήλιο που επιτρέπει στον ηλιακό άνεμο να μεταφέρει ύλη από τον πλανήτη σε μεγάλες αποστάσεις. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1466294/deite-ton-ermi-na-metatrepetai-se-komiti-vinteo/

Ποια είναι η «τρομακτική Μπάρμπι» που λάμπει σε ολόκληρο το Σύμπαν; Καλλιτεχνική απεικόνιση της μαύρης τρύπας που φωτοβολεί στο Διάστημα (πηγή φωτό Perdue University) Πρόκειται για μια μαύρη τρύπα που παράγει πρωτοφανούς επιπέδου φωτεινότητα.Είναι γνωστό ότι οι μαύρες τρύπες και ειδικά οι μεγαλύτερες σε μέγεθος καταβροχθίζουν κυριολεκτικά άστρα και άλλες κοσμικές δομές και την ύλη που στη διαδικασία της… πέψης δεν έχουν χωνέψει την εκτοξεύουν με τρομερή δύναμη και ταχύτητα στο Διάστημα. Η διαδικασία αυτή παράγει εντυπωσιακά φαινόμενα που αποκαλύπτουν την ύπαρξη και την δράση των μαύρων τρυπών επιτρέποντας στους επιστήμονες να μαθαίνουν διάφορα στοιχεία για αυτές. Με δημοσίευση https://arxiv.org/abs/2302.10932 της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την ανακάλυψη του πιο λαμπρού γεύματος μιας μαύρης τρύπας που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν. Η πηγή του φαινομένου είναι μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα σε απόσταση 7,7 δισ. ετών φωτός από τη Γη με τους ερευνητές να αναφέρουν ότι η λάμψη που παράγεται από την εκτόξευση του υλικού από το εσωτερικό της μαύρης τρύπας στο Διάστημα είναι παρόμοια με αυτή ενός τρισεκατομμυρίου άστρων σαν τον Ήλιο!Οι ερευνητές ονόμασαν τη μαύρη τρύπα «Scary Barbie» δηλαδή Τρομακτική Μπάρμπι δίνοντας της το όνομα της γνωστής γυναικείας κούκλας. «Είναι παράλογο. Μπορούμε να πάρουμε μια συμβατική έκρηξη σουπερνόβα να πολλαπλασιάσουμε την λάμψη της χίλιες φορές και το αποτέλεσμα να απέχει και πάλι κατά πολύ από την φωτεινότητα του συγκεκριμένου αντικειμένου. Και οι εκρήξεις σουπερνόβα είναι από τα πιο φωτεινά αντικείμενα στον ουρανό» αναφέρει ο Ντάνι Μιλισάβλιεβιτς, ς καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Περντιού, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Όπως είναι ευνόητο η μελέτη του φαινομένου αποκαλύπτει νέα στοιχεία για τη φύση και τους μηχανισμούς των μαύρων τρυπών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1466074/poia-einai-i-tromaktiki-mparmpi-poy-lampei-se-olokliro-to-sympan/

Η τεχνητή νοημοσύνη στη μάχη για την πρόληψη απέναντι στις δασικές πυρκαγιές. Στην μάχη για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών μπαίνει η τεχνητή νοημοσύνη μέσω καινοτόμων προγραμμάτων που έχουν αναπτυχθεί, συντονιστής των οποίων είναι το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.Πρόκειται για δύο καινοτόμα προγράμματα το «Deep Cube» και το «SeasFire» που ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2021 και τον Μάρτιο του 2022 αντίστοιχα και μέσω της αξιοποίησης τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, επιδιώκουν να εκτιμήσουν τον κίνδυνο δασικής πυρκαγιάς με διαφορετικούς τρόπους.Όπως τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο εντεταλμένος ερευνητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης, νεοεκλεγείς στο ΕΜΠ, Γιάννης Παπουτσής, «η στόχευση του Deep Cube είναι να αξιοποιήσει πολύ μεγάλο πλούτο δορυφορικών δεδομένων που είναι διαθέσιμα αυτή την στιγμή, ελεύθερα και δωρεάν σε συνδυασμό με τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης για να μπορέσουμε να εξάγουμε νέες πληροφορίες μέσα από τα δορυφορικά δεδομένα», και προσθέτει ότι στο Deep Cube υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες κι εφαρμογές, μία εκ των οποίων είναι η εκτίμηση κινδύνου δασικής πυρκαγιάς για την επόμενη ημέρα. «Είναι μία εφαρμογή που έχουμε αναπτύξει σε συνεργασία με το Πυροσβεστικό Σώμα», αναφέρει με αφορμή και την έναρξη σήμερα της αντιπυρικής περιόδου.Το συγκεκριμένο πρόγραμμα πέρσι λειτούργησε πιλοτικά για την Ελλάδα ωστόσο φέτος η εφαρμογή του έχει επεκταθεί για όλη την Μεσόγειο. «Ως χώρα και ως φορέας (Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών) έχουμε καινοτομήσει, είμαστε από τους πρώτους. Θα το αναπτύξουμε και για άλλες χώρες , στα πλαίσια άλλων προγραμμάτων που μας έχουν ζητηθεί, στην Ισπανία για παράδειγμα και θα το κάνουμε και για την ευρύτερη Μεσόγειο», τονίζει.«Μέσω του καινοτόμου προγράμματος προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα της πρόληψης του κινδύνου, που είναι σύνθετο και πολυδιάστατο καθώς είναι μια σειρά από περιβαλλοντικές και άλλες παράμετροι που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αυξάνοντας ή μειώνοντας τον κίνδυνο κάθε φορά. Αυτό επειδή είναι δύσκολο κανείς να το μοντελοποιήσει προσπαθούμε να εκπαιδεύσουμε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης για να μάθουμε όλες αυτές τις σύνθετες και μη γραμμικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ όλων αυτών των παραμέτρων. Αυτό μπορεί να συμβεί αξιοποιώντας ιστορικά δεδομένα. Αφήνουμε ένα μοντέλο να παίρνει σαν είσοδο αυτές τις παραμέτρους και με βάση το ιστορικό των καμένων εκτάσεων να μάθει αυτές τις σύνθετες αλληλοσυσχετίσεις. Και στη συνέχεια αφού το εκπαιδεύσουμε αυτό το μοντέλο το βάζουμε στην παραγωγή. Σε καθημερινή βάση μαζεύουμε όλες αυτές τις παραμέτρους και κάνουμε μία εκτίμηση για την επόμενη μέρα», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπουτσής και προσθέτει την σημαντική συμβολή του Πυροσβεστικού Σώματος σε αυτό το εγχείρημα.Με γνώμονα το «Deep Cube» η ερευνητική ομάδα του Orion Lab του ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ προχώρησε μετά από ένα χρόνο, τον Μάρτιο του 2022 στην ανάπτυξη ενός δεύτερου πρωτοποριακού προγράμματος του “ SeasFire’’ που χρηματοδοτήθηκε από Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος. Το “ SeasFire’’ μελετάει την εκτίμηση κινδύνου για δασική πυρκαγιά αλλά σε άλλη χωροχρονική κλίμακα, σε 2, 3, 4, 5 μήνες από σήμερα. «Μετά το DeepCube πήραμε το θάρρος να το προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και να εξετάσουμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνητή νοημοσύνη για να προβλέψουμε τη συχνότητα και την ένταση των δασικών πυρκαγιών στην Ευρώπη σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Μία βασική παραδοχή που κάνουμε είναι το φαινόμενο της πεταλούδας δηλαδή κάτι το οποίο συνέβη κάποια στιγμή παλαιότερα, σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη, μπορεί να επηρεάσει τι θα γίνει εδώ και τώρα και αυτό γιατί είναι ένα μεγάλο διασυνδεδεμένο σύστημα με φυσικές διεργασίες που επηρεάζουν η μία την άλλη, σε διάφορες χωροχρονικές αποστάσεις. Πρόκειται για τηλεσυνδέσεις. Αυτό προσπαθούμε να μοντελοποιήσουμε στο SeasFire κι επικεντρωνόμαστε στην Ευρώπη, αλλά για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε τον εποχιακό κίνδυνο για τις πυρκαγιές στην Ευρώπη πρέπει να πάρουμε πληροφορία από το τι γίνεται στον Ατλαντικό Ωκεανό, τι γίνεται στην Αφρική, τι γίνεται σε άλλες περιοχές του πλανήτη παλαιότερα για να μπορέσουμε να προβλέψουμε τι θα γίνει το φετινό καλοκαίρι. Αυτή είναι η καινοτομία του», υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Παπουτσής. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη από τις φυσικές καταστροφές Σύμφωνα με τον κ. Παπουτσή η επιστημονική κοινότητα προχωράει με γοργούς ρυθμούς στην κατεύθυνση να χρησιμοποιείται η τεχνητή νοημοσύνη για την πρόληψη από αυτά τα φαινόμενα. «Το ζήτημα είναι πώς όλα αυτά τα τεχνολογικά εργαλεία που αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη και τα δορυφορικά δεδομένα, θα αποκτήσουν την εμπιστοσύνη των επιχειρησιακών. Επομένως, πρέπει να χτιστεί η εμπιστοσύνη και η κατανόηση σε αυτά τα εργαλεία, για να μπορέσουν να αξιοποιηθούν και επιχειρησιακά», σημειώνει ο κ. Παπουτσής.Τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως η τεχνητή νοημοσύνη αξιοποιείται όλο και περισσότερο από την επιστημονική κοινότητα σε συνδυασμό με τα κλιματολογικά και δορυφορικά δεδομένα. «Υπάρχει πολύ μεγάλη κινητικότητα και δείχνει ότι μπορεί να προσφέρει πολλά η τεχνητή νοημοσύνη. Στα επόμενα χρόνια θα έχουμε πολύ καλά αποτελέσματα και ως προς την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης σε όλη τη φάση του κύκλου διαχείρισης των πυρκαγιών. Τέτοιες εφαρμογές θα βγαίνουν συνέχεια και ήδη βγαίνουν από την επιστημονική κοινότητα, το ζήτημα είναι πώς αυτές θα ενταχθούν σε έναν επιχειρησιακό σχεδιασμό ή σε μία αντιμετώπιση με βάση τα πρωτόκολλα που έχει η Πολιτική Προστασία, η Πυροσβεστική, ο ΟΑΣΠ ή οι άλλοι φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση φυσικών καταστροφών. Αυτό είναι άλλο θέμα και αφορά την εθνική πολιτική και μία φάση συστηματικής αξιολόγησης αλλά και συνανάπτυξης κάποιων υπηρεσιών», επισημαίνει ο κ. Παπουτσής. https://physicsgg.me/2023/05/01/η-τεχνητή-νοημοσύνη-στη-μάχη-για-την-πρ/

Ας μιλήσουμε για τη μέρα σας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! Χθες, οι κοσμοναύτες μας έδεσαν τον χειριστή ERA στον προσαρμογέα στο airlock στη μονάδα Rassvet σε δοκιμαστική λειτουργία. Στη συνέχεια, αποδέσμευσαν και το επέστρεψαν στο βασικό σημείο πτήσης στη Nauka. Επίσης, στις 27 Απριλίου, διεξήχθη μια δοκιμή του τρόπου ελέγχου τηλεχειριστή (χειροκίνητα) στο ρωσικό τμήμα με ένα φορτηγό Progress MS-22 που ήταν αγκυροβολημένο. Λεπτομέρειες, όπως πάντα, στην ιστοσελίδα μας: https://www.roscosmos.ru/39194/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567180

Προετοιμασία διαστημοπλοίων Soyuz MS-24 και Progress MS-23 Στο τεχνικό συγκρότημα του κοσμοδρομίου Baikonur, το πρόγραμμα για επίγεια εκπαίδευση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-23 (TGC) και του επανδρωμένου οχήματος μεταφοράς Soyuz MS-24 (TPK) για πτήσεις προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το 2023 συνεχίζεται. Σήμερα, στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής του χώρου 254, πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη λειτουργία ελέγχου φωτισμού ηλιακών μπαταριών του εποχούμενου συστήματος τροφοδοσίας της TGC Progress MS-23. Κατά τη δοκιμή της λειτουργίας των ηλιακών συλλεκτών στο έδαφος, οι ειδικοί της RSC Energia πραγματοποίησαν την τυπική ανάπτυξη τμημάτων φωτοκυττάρων και τα ακτινοβόλησαν με ισχυρούς λαμπτήρες για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας της μετατροπής της φωτεινής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-2.1a από το Progress MS-23 TGC στο πλαίσιο του προγράμματος της 84ης αποστολής ανεφοδιασμού του ISS έχει προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2023. Τη Δευτέρα, το πρώτο στάδιο των δοκιμών εδάφους του Soyuz MS-24 TPK ολοκληρώθηκε στο τεχνικό συγκρότημα. Κατά τη διάρκεια των τελικών εργασιών, οι ειδικοί της RSC Energia ολοκλήρωσαν έναν κύκλο δοκιμαστικών ενεργοποιήσεων του εξοπλισμού των συστημάτων επί του σκάφους και στη συνέχεια το πλοίο πέρασε τη διαδικασία του σετ ελέγχου ετοιμότητας εκτόξευσης και μια σειρά σύνθετων δοκιμών σε διάφορους τρόπους πτήσης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εργασιών του πρώτου σταδίου του Soyuz MS-24 TPK, ήταν ναφθαλίνη στο χώρο εργασίας στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής μέχρι την έναρξη της άμεσης προετοιμασίας για την εκτόξευση. Η εκτόξευση του Soyuz MS-24 με το πλήρωμα της 70ης μακροπρόθεσμης αποστολής στον ISS έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2023. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_2970

SpaceX: Έρευνα των αμερικανικών αρχών μετά τη βροχή τσιμέντου από την εκτόξευση του Starship Έλεγχο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκτόξευσης του Starship πραγματοποίησαν οι αμερικανικές αρχές, μετά την εκρηκτική πυροδότηση που εκτόξευσε κομμάτια μπετόν σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων από την εγκατάσταση της SpaceX στο Τέξας.Η βάση Starbase στην ακτή του Μπόκα Τσίκα, η οποία βρίσκεται δίπλα σε καταφύγιο άγριας ζωής, υπέστη σοβαρές ζημιές από τη δοκιμή του ισχυρότερου πυραύλου στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης, o οποίος τελικά εξερράγη σε ύψος 30 χιλιομέτρων λόγω τεχνικών προβλημάτων.Ο πύραυλος άνοιξε κρατήρα κάτω από την εξέδρα εκτόξευσης, προκάλεσε πυρκαγιά που εξαπλώθηκε σε έκταση 14 στρεμμάτων και εκτίναξε ένα σύννεφο κονιορτοποιημένου τσιμέντου που κάλυψε μια κωμόπολη σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων, ανέφερε σε έκθεσή της η Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Ζωής, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών. Μεγάλα κομμάτια μπετόν εκτοξεύτηκαν εκατοντάδες μέτρα μακριά (Reuters) Το περιστατικό προκάλεσε την οργή περιβαλλοντικών οργανώσεων, οι οποίες απαιτούν να διενεργηθεί νέα έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αναφέρει το Reuters.Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναβολή της επόμενης δοκιμαστικής εκτόξευσης και ίσως θα επηρέαζε τη NASA, η οποία βασίζεται στο Starship για τη μεταφορά ανθρώπων στη Σελήνη στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis εντός της δεκαετία.Η ακτίνα στην οποία έφτασαν τα συντρίμμια φαίνεται πως υπερβαίνει τις προβλέψεις της άδειας που είχε παραχωρήσει πέρυσι η Υπηρεσία Ιχθύων και Άγριας Ζωής, σύμφωνα με την οποία η πτώση θραυσμάτων πρέπει να περιορίζεται σε έκταση 2.800 στρεμμάτων γύρω από την εξέδρα εκτόξευσης. Τοποθετημένο στην κορυφή του πυραύλου Super Heavy, το Starship έχει ύψος 120 μέτρα (SpaceX) Στην πραγματικότητα, μεταλλικά θραύσματα και κομμάτια μπετόν έπεσαν σαν βροχή στην προστατευόμενη περιοχή όπου ζει ένα απειλούμενο είδος πτηνού, κατήγγειλε η περιβαλλοντική οργάνωση Center for Biological Diversity.«Αυτό που συνέβη δεν ήταν αυτό που περίμεναν» σχολίασε στο Reuters ο Τζάρεντ Μάργκολις, δικηγόρος της οργάνωσης που ζήτησε νέα έκθεση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ένας μεγάλος κρατήρας σχηματίστηκε κάτω από τη μεταλλική εξέδρα εκτόξευσης (Twitter) Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της SpaceX Έλον Μασκ έδειξε να αναγνωρίζει τις παράπλευρες απώλειες από την δοκιμή και δήλωσε η SpaceX αναπτύσσει «μια γιγάντια ατσάλινη πλάκα που ψύχεται με νερό» και τοποθετείται κάτω από την πλατφόρμα εξέδρας για να την προστατεύσει από την ισχύ των 33 πυραυλοκινητήρων του Starship. Ακόμα και η μεταλλική περίφραξη της εγκατάστασης κατέρρευσε από την ισχύ της πυροδότησης (Reuters) Η πλάκα «δεν ήταν έτοιμη έγκαιρα» για τη δοκιμαστική πτήση και οι μηχανικοί της εταιρείας υπολόγισαν «εσφαλμένα» ότι η εξέδρα θα άντεχε την πυροδότηση, έγραψε στο Twitter.Παρόλο που η πτήση δεν ολοκληρώθηκε, ο Μασκ δήλωσε πως το εγχείρημα ήταν επιτυχές, καθώς προσέφερε χρήσιμα δεδομένα για την τελειοποίηση του πυραύλου και τον σχεδιασμό της επόμενης πτήσης «σε ένα ή δύο μήνες». https://www.in.gr/2023/04/28/b-science/space/spacex-ereyna-ton-amerikanikon-arxon-meta-ti-vroxi-tsimentou-apo-tin-ektokseysi-tou-starship/

Zhurong: Το πρώτο κινεζικό ρομπότ στον Άρη μάλλον πέθανε ήσυχα στον ύπνο του. Έπειτα από μήνες σιωπής, η Κίνα παραδέχτηκε ότι το πρώτο ρομπότ που έστειλε στην επιφάνεια άλλου πλανήτη μπορεί να μην ξυπνήσει ποτέ από τη χειμέρια νάρκη.Το τροχοφόρο ρομπότ Zhurong στον Άρη, βαφτισμένο προς τιμήν κινεζικής θεότητας της φωτιάς, τέθηκε σε προγραμματισμένη κατάσταση αναμονής τον Μάιο του 2022, όταν ο ερχομός του αρειανού χειμώνα περιόρισε το φως που δέχονταν οι ηλιακοί συλλέκτες.Το Zhurong υποτίθεται ότι θα ξυπνούσε τον Δεκέμβριο, μέχρι σήμερα όμως δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Ανεξάρτητοι ειδικοί εκτιμούν ότι το ρομπότ μπορεί να ξέμεινε από ενέργεια λόγω συσσώρευσης σκόνης στους ηλιακούς συλλέκτες, όπως είχε συμβεί και σε αρκετές προηγούμενες αποστολές στον Άρη.Μόλις πέρυσι, η NASA ανακοίνωσε ότι το στατικό ρομπότ InSight, ο πρώτος σεισμογράφος στον Άρη, υπέκυψε σε μεγάλη αμμοθύελλα για τον ίδιο λόγο.Παρόλα αυτά, ο Ζανγκ Ρονγκτσιάιο, αρχιτέκτονας του κινεζικού προγράμματος εξερεύνησης του Άρη, δήλωσε αισιόδοξος ότι Zhurong μπορεί και να ξυπνήσει. To Zhurong μόλις που διακρίνεται ως μπλε κουκκίδα σε εικόνες από τον δορυφόρο MRO της NASA (NASA/JPL-Caltech/UArizona) «Δεν είχαμε καμία επαφή με το ρομπότ από τότε που τέθηκε σε νάρκη» δήλωσε στην κινεζική τηλεόραση όπως αναμεταδίδει το Reuters. «Το παρακολοθούμε κάθε μέρα και πιστεύουμε ότι δεν έχει ξυπνήσει επειδή το ηλιακό φως δεν έχει φτάσει στο ελάχιστο επίπεδο που απαιτείται για παραγωγή ενέργειας».Πράγματι, εικόνες από κάμερα που λειτουργεί στον δορυφόρο ΜRO της NASA που κινείται γύρω από τον Άρη δείχνουν ότι το ρομπότ παραμένει ακίνητο τουλάχιστον από τον Σεπτέμβριο.Το Ζhurong, βάρους 240 κιλών, είναι εξοπλισμένο με γεωραντάρ που αναζήτησε πάγο στο υπέδαφος, κάμερα για τοπογραφικές μετρήσεις και ακόμα τέσσερα επιστημονικά όργανα.Από την προσεδάφισή του τον Μάιο του 2021 το ρομπότ πρόλαβε να διανύσει απόσταση δύο χιλιομέτρων και μεταξύ άλλων ανακάλυψε ενδείξεις για σαρωτικές πλημμύρες στο μακρινό παρελθόν, πριν ο Άρης μεταμορφωθεί στην παγωμένη έρημο που βλέπουμε σήμερα.Τον Άρη εξερευνούν σήμερα δύο ακόμα ρομπότ της NASA, το Curiosity που συνεχίζει να λειτουργεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία και το νεότερο Perseverance που έφτασε στον Άρη πριν από περίπου δύο χρόνια.Σε αντίθεση με το Zhurong τα δύο αμερικανικά ρομπότ δεν λειτουργούν με ηλιακή ενέργεια αλλά με θερμοηλεκτρικές γεννήτριες πλουτωνίου που προσφέρουν αδιάλειπτη παροχή ενέργειας. https://www.in.gr/2023/04/28/b-science/space/nekriki-sigi-proto-kineziko-rompot-ston-ari-mallon-pethane-isyxa-ston-ypno-tou/

Μπορεί να καλλιεργηθεί ρύζι στον Άρη. πηγή φωτό NASA Πετυχημένα πειράματα σε προσομοιωμένο αρειανό περιβάλλον.Ένα από τα ζητήματα που πρέπει να λύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η ανθρωπότητα αν θέλει να ταξιδεύει ολοένα και πιο μακριά στο Διάστημα και να ζήσει σε εξωγήινους κόσμους που έχουν αφιλόξενες συνθήκες είναι αυτό της διατροφής και ειδικά με φρέσκα τρόφιμα ώστε να λαμβάνουν οι άνθρωποι και όλα τα απαραίτητα θρεπτικά και άλλα συστατικά που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού του.Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να δημιουργήσει πολύ σύντομα μόνιμες επανδρωμένες βάσεις στη Σελήνη και η κοντινή απόσταση με τη Γη διευκολύνει την τροφοδοσία αυτών των βάσεων από τον πλανήτη μας. Όμως στον Άρη που είναι ο επόμενος στόχος για δημιουργία βάσεων και αργότερα αποικιών η τροφοδοσία θα είναι μια χρονοβόρος και δύσκολη διαδικασία αφού με τις υπάρχουσες τεχνικές δυνατότητες το ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη από τη Γη διαρκεί περίπου έξι μήνες. Για αυτό τον λόγο γίνονται συνεχείς προσπάθειες από την επιστημονική κοινότητα και τις διαστημικές υπηρεσίες για ανάπτυξη μεθόδων καλλιέργειας τροφίμων είτε σε διαστημικές συνθήκες έλλειψης βαρύτητας είτε σε ακραία περιβάλλοντα όπως αυτό του Άρη.Έχουν αναπτυχθεί επαναστατικές μέθοδοι αεροπονίας και υδροπονίας με τις οποίες έχει επιτευχθεί η καλλιέργεια τροφίμων σε διαστημικές συνθήκες αυξάνοντας τις ελπίδες για τη επίτευξη της λειτουργίας μικρότερων ή μεγαλύτερων θερμοκηπίων στον Άρη. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Άρκανσο παρουσίασε https://www.hou.usra.edu/meetings/lpsc2023/pdf/2990.pdf στο 54ο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης στις ΗΠΑ τα πειράματα που πραγματοποίησε με διάφορες ποικιλίες ρυζιού τις οποίες καλλιέργησε σε προσομοιωμένο αρειανό περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα η καλλιέργεια έγινε σε χώμα που δημιούργησαν επιστήμονες της NASA από πλούσιο σε βασάλτη χώμα προερχόμενο από την αμερικανική έρημο Μοχάβε.Οι ερευνητές δημιούργησαν τρεις νέες ποικιλίες ρυζιού. Μια ποικιλία άγριου ρυζιού και δύο γενετικά τροποποιημένες ρυζιού όλες εκ των οποίων ήταν σχεδιασμένες να είναι ανθεκτικές στη ξηρασία, τα υψηλά επίπεδα αλατότητας του εδάφους και άλλες δύσκολες στη καλλιέργεια συνθήκες. Τις τρεις ποικιλίες τις καλλιέργησαν στο προσομοιωμένο αρειανό έδαφος όπως επίσης σε μια γλάστρα με γήινο χώμα καθώς και σε μια γλάστρα με χώμα προϊόν ανάμιξης συμβατικού και προσομοιωμένου χώματος. Διαπιστώθηκε ότι το ρύζι που καλλιεργήθηκε στο… αρειανό χώμα αναπτύχθηκε σωστά ενώ δεν συνέβη το ίδιο με τις καλλιέργειες στα άλλα χώματα. Οι ερευνητές σχεδιάζουν τώρα νέα πειράματα με ένα διαφορετικού τύπου προσομοιωμένο αρειανό έδαφος και διαφορετικές ποικιλίες ρυζιού από αυτές που χρησιμοποίησαν τώρα.«Η έρευνά μας θα μπορούσε να έχει εφαρμογές εδώ στη Γη ανεξάρτητα με το αν θα αποικήσει ο άνθρωπος κάποτε τον Άρη. Μίλησα με έναν Αυστραλό ερευνητή από μια περιοχή όπου το έδαφος έχει υψηλή αλατότητα και μελέτησα τη δουλειά της ερευνητικής ομάδας ως έναν πιθανό τρόπο καλλιέργειας τροφίμων σε τέτοια περιβάλλοντα. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη Γη ως επίγειο ανάλογο προτού σταλούν οι σπόροι στον Άρη»» δήλωσε ο Δρ. Άμπιλας Ραματσαντράν, ερευνητής στο Κέντρο Διαστημικών και Πλανητικών Επιστημών του Αρκάνσας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1465503/mporei-na-kalliergithei-ryzi-ston-ari/

Πολύ σκληρό για να πεθάνει το Voyager 2. Η ερευνητική δραστηριότητα του Voyager 2 θα συνεχιστεί για άλλα τρία χρόνια Το Voyager 2 εκτοξεύτηκε από τη Γη πριν από 46 χρόνια (!!), στις 20 Αυγούστου 1977. Είναι το μόνο διαστημικό σκάφος που πλησίασε και φωτογράφησε τους τέσσερις πλανήτες: Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα. Το Voyager 2 απέχει πάνω από 20 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται περίπου δύο ημέρες για να του στείλουμε ένα μήνυμα και να πάρουμε απάντηση. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρωπότητας είναι η αποστολή των Voyager H NASA σχεδιάζει να διατηρήσει τα επιστημονικά όργανα του Voyager 2 ενεργοποιημένα για μερικά χρόνια παραπάνω σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό, δίνοντας την ευκαιρία στο γερασμένο διαστημικό σκάφος να χρησιμοποιεί και τα πέντε επιστημονικά όργανά του για τη μελέτη του διαστρικού χώρου.Για να παραταθεί η λειτουργία αυτών των οργάνων το Voyager 2 έχει αρχίσει να χρησιμοποιεί μια μικρή δεξαμενή εφεδρικής ισχύος που φυλασσόταν ως τμήμα ενός ενσωματωμένου μηχανισμού ασφαλείας. Η κίνηση αυτή θα επιτρέψει στην αποστολή να αναβάλει το κλείσιμο ενός επιστημονικού οργάνου μέχρι το 2026, αντί για φέτος.Το Voyager 2 και το δίδυμο Voyager 1 είναι τα μόνα διαστημόπλοιο που λειτουργούν έξω από την ηλιόσφαιρα, την προστατευτική φυσαλίδα των σωματιδίων και των μαγνητικών πεδίων που δημιουργούνται από τον Ήλιο. Τα Voyager βοηθούν τους επιστήμονες να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το σχήμα της ηλιόσφαιρας και τον ρόλο της στην προστασία της Γης από τα υψηλής ενέργειας σωματίδια και άλλες ακτινοβολίες που βρίσκονται στο διαστρικό περιβάλλον.Και τα δύο Voyager τροφοδοτούνται ενεργιακά με θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων, οι οποίες μετατρέπουν τη θερμότητα από την ραδιενέργεια του πλουτώνιο σε ηλεκτρική ενέργεια. Η αδιάκοπη ραδιενεργή διάσπαση σημαίνει ότι η γεννήτρια παράγει ελαφρώς λιγότερη ενέργεια κάθε χρόνο. Μέχρι στιγμής, η μείωση αυτή δεν έχει επηρεάσει την επιστημονική απόδοση της αποστολής, αλλά για να αντισταθμίσουν την απώλεια, οι μηχανικοί απενεργοποιούσαν άλλα συστήματα που δεν είναι απαραίτητα για τη διατήρηση του διαστημικού σκάφους σε πτήση. Με αυτές τις επιλογές να έχουν πλέον εξαντληθεί στο Voyager 2, ένα από τα πέντε επιστημονικά όργανα του διαστημικού σκάφους ήταν το επόμενο στη λίστα τους για να θυσιαστεί ώστε να επιτευχθεί η απαραίτητη ενεργειακή οικονομία.Αναζητώντας έναν τρόπο για να αποφευχθεί το κλείσιμο ενός επιστημονικού οργάνου του Voyager 2, η ομάδα εξέτασε πιο προσεκτικά έναν μηχανισμό ασφαλείας που έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τα όργανα σε περίπτωση που η τάση του διαστημικού σκάφους έπεφτε απότομα. Επειδή μια διακύμανση της τάσης θα μπορούσε να βλάψει τα όργανα, το Voyager είναι εξοπλισμένο με έναν ρυθμιστή τάσης που ενεργοποιούσε μια εφεδρική τροφοδοσία σε μια τέτοια περίπτωση. Ο μηχανισμός αυτός είχε πρόσβαση σε ένα μικρό ενεργειακό απόθεμα, το οποίο τώρα θα χρησιμοποιηθεί ώστε να διατηρηθεί η λειτουργία όλων των επιστημονικών οργάνων.Τα ηλεκτρικά συστήματα και στο δύο Voyager λειτουργούν σχετικά σταθερά επί 46 χρόνια, ελαχιστοποιώντας την ανάγκη για ένα δίχτυ ασφαλείας. Η ομάδα των μηχανικών είναι επίσης σε θέση να παρακολουθεί την τάση και να ανταποκρίνεται σε περίπτωση υπερβολικής διακύμανσης. Εφόσον οι νέες τροποποιήσεις λειτουργήσουν σωστά στο Voyager 2, θα εφαρμοστούν και στο Voyager 1.Η αποστολή Voyager αρχικά είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει μόνο τέσσερα χρόνια, στέλνοντας και τα δυο διαστημικά σκάφη πέρα από τον Κρόνο και τον Δία. Η NASA επέκτεινε την αποστολή έτσι ώστε το Voyager 2 να επισκεφθεί τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό. Το 1990, η NASA επέκτεινε πάλι την αποστολή, αυτή τη φορά με στόχο να τα στείλει έξω από την ηλιόσφαιρα. Το Voyager 1 έφτασε στα όρια ττης ηλιόσφαιρας το 2012, ενώ το Voyager 2 (ταξιδεύοντας πιο αργά και σε διαφορετική κατεύθυνση) έφτασε στα όρια της ηλιόσφαιρας το 2018.Kανένα άλλο διαστημικό σκάφος δεν πρόκειται να ξεπεράσει τα δυο Voyager. Ούτε τα Pioneer, ούτε το New Horizons. Τα Voyager θα παραμένουν για αιώνες οι πιο απομακρυσμένες ανθρώπινες κατασκευές! https://physicsgg.me/2023/04/28/πολύ-σκληρό-για-να-πεθάνει-το-voyager-2/

Τι απέγινε η «θεωρία των πάντων»; Η θεωρία των πάντων υπήρξε εμμονή των φυσικών στη δεκαετία του 1980. Τι απέγινε λοιπόν; Μόνο οι αισιόδοξοι τα καταφέρνουν σ’ αυτόν τον κόσμο – είχε διαβάσει στο περιτύλιγμα μιας καραμέλας ο θεωρητικός φυσικός John Ellis. Του κόλλησε τόσο πολύ που το 1986 αναφέρθηκε στο ρητό της καραμέλας σε άρθρο του στο περιοδικό Nature με τίτλο: «Υπεχορδές: η θεωρία των πάντων ή του τίποτα;». https://www.symmetrymagazine.org/article/whatever-happened-to-the-theory-of-everything Ήταν αρκετά αισιόδοξος και πολύ θετικός σχετικά με την θεωρία αυτή.Σύμφωνα με τον Ellis, η «θεωρία των πάντων» είναι ένα μάλλον σαρκαστικό όνομα για μια θεωρία που περιγράφει όλα ανεξαιρέτως τα φυσικά φαινόμενα σε ένα θεμελιώδες επίπεδο. Η ιδέα διαδόθηκε τόσο επιστημονικά όσο και πολιτιστικά. Πολλοί συγγραφείς, φιλόσοφοι και δημοσιογράφοι την υιοθέτησαν, συμπεριλαμβανομένων των δημιουργών της βιογραφικής ταινίας του 2014 για τον Στίβεν Χόκινγκ.Γιατί λοιπόν σήμερα ελάχιστοι άνθρωποι αναφέρονται στη θεωρία των πάντων;«Θα έπαιζε τον ρόλο μιας μόνο μηχανής που κινεί τα πάντα», λέει ο Francesco Sannino, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας. «Αυτό είναι σαφώς ελκυστικό, αλλά και μια ρομαντική άποψη για τον κόσμο γύρω μας». Το πολύ καλό Καθιερωμένο Πρότυπο Ο Ellis λέει ότι εξακολουθεί και σήμερα να είναι αισιόδοξος, αλλά οι προσδοκίες του είναι πιο συγκρατημένες. «Σίγουρα θα ήμουν ευχαριστημένος με μια θεωρία των πάντων, αλλά και με οτιδήποτε πέραν αυτού που περιγράφει το Καθιερωμένο Πρότυπο.»Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι η θεωρία που διαθέτουν οι φυσικοί για να περιγράψουν τον υποατομικό κόσμο. Αλλά το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν είναι μια θεωρία των πάντων. Δεν μπορεί να εξηγήσει την προέλευση της ύλης στο σύμπαν ή την επιταχυνόμενη διαστολή του, ούτε τι είναι η αόρατη σκοτεινή ύλη που εξηγεί γιατί οι γαλαξίες δεν διαλύονται εξαιτίας της γρήγορης περιστροφής τους. Το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν μπορεί να περιγράψει την βαρυτική δύναμη – ούτε να την ενοποιήσει με τις άλλες τρεις θεμελιώδεις δυνάμεις.Αλλά για να προχωρήσουν πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο και προς μια θεωρία των πάντων, οι φυσικοί χρειάζονται ένα πάτημα με την μορφή μιας απροσδόκητης πειραματικής απόκλισης – την οποία όμως προς το παρόν δεν έχουν βρει.«Το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι πολύ καλό», λέει ο Peter Woit, θεωρητικός φυσικός στο Columbia. «Παρά την γιγάντια προσπάθεια, δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε κάτι καλύτερο».Όταν ξεκίνησε ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων το 2008, οι φυσικοί ήλπιζαν ότι τελικά θα αποκάλυπταν φυσική πέραν της αναμενόμενης. «Αρκετοί συνάδελφοι πίστευαν ότι θα ανακαλύπταμε 100 νέα σωματίδια με το καλημέρα», λέει ο Francesco Sannino. «Ήταν μια αφελής προσδοκία και όχι η πραγματική συμπεριφορά της φύσης».Ο Ellis και πολλοί άλλοι φυσικοί ήταν αισιόδοξοι ότι ο LHC θα ανακάλυπτε την υπερσυμμετρία, μια επέκταση του Καθιερωμένου Προτύπου που λύνει πολλά προβλήματα προσθέτοντας πολλά νέα σωματίδια. Η πειραματική ανακάλυψη της υπερσυμμετρίας θα ήταν ένα συγκεκριμένο βήμα προς τη θεωρία των υπερχορδών, την «θεωρία των πάντων» που διαφήμιζε ο Ellis στο άρθρο του το 1986.«Η θεωρία χορδών θέτει τα πάντα σε μια ονειρική θεωρία των πάντων – όμως πρέπει να αγοράσεις επτά ακόμη διαστάσεις», λέει ο Sannino.Αλλά ο LHC βρήκε μόνο ένα νέο θεμελιώδες σωματίδιο: το μποζόνιο Higgs, το οποίο ήταν και το τελευταίο κομμάτι του Καθιερωμένου Προτύπου. Όλες οι άλλες ανακαλύψεις από τον LHC απλά ενίσχυσαν τις προβλέψεις του Καθιερωμένου Προτύπου.Η υπερσυμμετρία φαινόταν όλο και λιγότερο πιθανό να είναι σωστή και η θεωρία των υπερχορδών δεν έδωσε ποτέ κάποιες συγκεκριμένες προβλέψεις που θα μπορούσαν να ελεγχθούν πειραματικά στο άμεσο μέλλον.«Η υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα αναρωτιέται, όπως στην παλιά διαφήμηση της δεκαετίας του 1980, ‘Where’s the beef?‘. Δεν υπάρχει κρέας προς το παρόν», λέει ο Ellis. «Ίσως οι φυσικοί των σωματιδίων να έχουν γίνει λίγο χορτοφάγοι και να έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για το κρέας». Koιτώντας ψηλά Πάρα πολλοί φυσικοί ήταν κάποτε αισιόδοξοι ό,τι θα μπορούσαν να τροποποιήσουν την θεωρία των χορδών προς ένα μαθηματικό εργαλείο ικανό για συγκεκριμένες προβλέψεις. «Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα», σύμφωνα με τον Ellis. «Οι άνθρωποι είναι πλέον πολύ πιο προσεκτικοί».Όμως δεν χάθηκαν όλα. Η θεωρία των χορδών έχει αποκαλύψει νέους τρόπους σκέψης για τις σχέσεις μεταξύ της βαρύτητας και των άλλων θεμελιωδών δυνάμεων, καθώς και γνώσεις για τη φυσική της συμπυκνωμένης ύλης και το τι συμβαίνει κατά την διάρκεια των συγκρούσεων βαρέων πυρήνων στον LHC.Όταν βαρέα ιόντα συγκρούονται στον LHC, τα κουάρκ και τα γλοιόνια των πυρήνων τους συμπεριφέρονται ως ένα σχεδόν τέλειο ρευστό. Αυτό το φαινόμενο είναι δύσκολο να εξηγηθεί χρησιμοποιώντας παραδοσιακές προσεγγίσεις. Αλλά οι ιδέες από την θεωρία των χορδών δείχνουν το πως μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους με τρόπο που να δημιουργεί ένα ρευστό με εξαιρετικά μικρό ιξώδες. Σύμφωνα με τον Ellis, «Η θεωρία των χορδών έχει μεταμορφωθεί όχι μόνο σε μια υποψήφια θεωρία των πάντων – που σίγουρα εξακολουθεί να ακούγεται πολύ αισιόδοξο – αλλά και σε μια θεωρία για ορισμένα πράγματα επίσης».Ο Ellis αναγνωρίζει ότι ο δρόμος προς μια θεωρία των πάντων έχει αποδειχθεί πολύ πιο σκληρός σε σχέση με αυτό που οραματιζόταν ο ίδιος και η επιστημονική κοινότητα τη δεκαετία του 1980. Και απολογείται λέγοντας πως, ο κόσμος είναι πιθανώς πολύ πιο περίπλοκος από όσο θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.Αλλά εξακολουθεί να είναι αισιόδοξος και εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι φυσικοί πρέπει να στρέψουν το βλέμμα τους ψηλά. «Ο Νεύτωνας ενοποίησε την κίνηση του μήλου με την κίνηση της Σελήνης. Άμα κοιτάξουμε ψηλά, θα αποκτήσουμε βαθύτερες γνώσεις». https://physicsgg.me/2023/04/29/τι-απέγινε-η-θεωρία-των-πάντων/

Χθες, ο ISS φιλοξένησε μια εκπαιδευτική συνεδρία για χειροκίνητη ελεγχόμενη κάθοδο στο Soyuz MS-23 Όταν επιστρέφουν στη Γη, οι αστροναύτες πρέπει να είναι έτοιμοι να στραφούν στον χειροκίνητο έλεγχο της καθόδου εάν προκύψει κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το ρωσικό τμήμα του σταθμού διαθέτει έναν ειδικό ενσωματωμένο προσομοιωτή, στον οποίο οι κοσμοναύτες πρέπει να επεξεργαστούν ανεξάρτητα τη λίστα των κύριων κινδύνων κατά την προετοιμασία και την εκτέλεση της καθόδου, καθώς και τις ενέργειες για την αντιμετώπισή τους. Ο Oleg Artemiev μας έδειξε αυτόν τον προσομοιωτή Διαβάστε περισσότερα για το πώς πήγε η μέρα σε τροχιά κοντά στη Γη στην αναφορά στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/39189/ https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243584%2Fdcc9b49b93e15a7e79%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567166

"Πρόοδος MS-23": προετοιμασία για εκτόξευση Σήμερα στο Baikonur έλεγξαν τα ηλιακά πάνελ ενός φορτηγού πλοίου - ανέπτυξαν τμήματα φωτοκυττάρων και τα ακτινοβόλησαν με ισχυρούς λαμπτήρες για να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα της μετατροπής της φωτεινής ενέργειας σε ηλεκτρική ενέργεια. Η εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-2.1a με Progress MS-23 είναι τον Μάιο του 2023. Soyuz MS-24: προετοιμασία για εκτόξευση Και τη Δευτέρα, το πρώτο στάδιο των δοκιμών εδάφους ενός επανδρωμένου διαστημικού σκάφους έφτασε στο τέλος του. Οι ειδικοί ολοκλήρωσαν έναν κύκλο δοκιμαστικής ενεργοποίησης του εξοπλισμού των συστημάτων επί του σκάφους και στη συνέχεια το πλοίο πέρασε τη διαδικασία του σετ ελέγχου ετοιμότητας εκκίνησης και μια σειρά σύνθετων δοκιμών σε διάφορους τρόπους πτήσης. Στη συνέχεια, το Soyuz MS-24 ήταν ναφθαλίνη μέχρι την έναρξη της άμεσης προετοιμασίας. Η εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-24 στον ISS έχει προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2023. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567171 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567172

Αποκατάσταση στο CTC ανάκτηση κοσμοναύτη μετά από τροχιακή αποστολή Μετά το διαστημικό ταξίδι, είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η φυσική απόδοση. Οι δραστηριότητες αποκατάστασης πραγματοποιούνται σε δύο στάδια - οξεία και περίοδος σανατόριο. Το καθένα είναι από 20 έως 40 ημέρες, και η διάρκεια καθορίζεται από τον γιατρό. Πρώτα πρέπει να αφαιρέσετε τη νευρο-ψυχολογική ένταση και να δημιουργήσετε ένα θετικό συναισθηματικό υπόβαθρο, να προσαρμοστείτε στις γήινες συνθήκες. Αυτό επιτυγχάνεται με σωματική δραστηριότητα, μασάζ, κολύμπι, γυμναστική στην πισίνα και ασκήσεις φυσιοθεραπείας. Εάν είναι απαραίτητο, συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή. Μετά την εξέλιξη των γεγονότων, ξεκινά το δεύτερο στάδιο - το σανατόριο. Οι αστροναύτες συνεχίζουν να αναρρώνουν στη βάση ενός σανατόριου ή ενός κέντρου αποκατάστασης. Σε αυτό το στάδιο μπορούν να προστεθούν διάφορες ιατρικές διαδικασίες σύμφωνα με τις συστάσεις του γιατρού και άλλων ειδικών ιατρών του Κέντρου. Η προπονητική διαδικασία αυτές τις εβδομάδες γίνεται πιο έντονη. Στα μέσα Μαρτίου, η Άννα Κίκινα επέστρεψε στη Γη και τώρα υποβάλλεται σε αποκατάσταση μετά την ολοκλήρωση των εργασιών σε τροχιά. Τώρα η Άννα ολοκληρώνει το δεύτερο στάδιο της αποκατάστασης σε ένα σανατόριο στο Πιατιγκόρσκ. «Νιώθω καλά! Η ατμόσφαιρα της πόλης του θερέτρου, δραστηριότητες φυσικής αποκατάστασης σύμφωνα με το πρόγραμμα και υπό την καθοδήγηση του κορυφαίου προπονητή-δάσκαλου του πληρώματος, θεραπευτικές διαδικασίες του σανατόριου και επίλυση όλων των οργανωτικών ζητημάτων υπό τον έλεγχο του γιατρού του πληρώματος, περπατημα στον καθαρό αέρα - όλα μαζί αποκαθιστούν το σώμα μου. Κάθε μέρα γίνομαι πιο δυνατή, είμαι πολύ ευχαριστημένη!», είπε η Άννα Κίκινα. Πέρασε τις πρώτες δέκα ημέρες μετά την προσγείωση στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον στο Χιούστον. Το πρόγραμμα αποκατάστασης πραγματοποιήθηκε από ομάδα ειδικών από το CPC. Στο τέλος της δεύτερης περιόδου, ο κοσμοναύτης, έχοντας περάσει την κλινική και φυσιολογική εξέταση, θα μπορεί να κάνει τις απαιτούμενες διακοπές. Στο εγγύς μέλλον, η Άννα θα επιστρέψει στον συνήθη τρόπο εργασίας της στη Γη. Στη συνέχεια, για να λάβει εισδοχή για να προετοιμαστεί για την επόμενη πτήση στο διάστημα, η Άννα θα πρέπει να περάσει από την Κύρια Ιατρική Επιτροπή. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567167 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567170

Στα βάθη των ωκεανών κρύβονται εκατοντάδες χιλιάδες άγνωστα είδη. Μια φιλόδοξη παγκόσμια προσπάθεια έχει ξεκινήσει από ερευνητές προκειμένου να ανακαλύψουν και να καταγράψουν τη θαλάσσια ζωή.Μια φιλόδοξη παγκόσμια προσπάθεια έχει ξεκινήσει από ερευνητές προκειμένου να ανακαλύψουν και να καταγράψουν τη θαλάσσια ζωή που κρύβεται στους ωκεανούς του κόσμου.Η Ocean Census έχει ως στόχο να εντοπίσει 100.000 άγνωστα είδη μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, επιτρέποντας στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα και να προστατεύσουν το οικοσύστημα της βαθιάς θάλασσας.Όπως σημειώνει το CNN, υπάρχουν τεράστια κενά στις γνώσεις μας για τα βάθη των ωκεανών. Από τα 2,2 εκατομμύρια είδη που πιστεύεται ότι υπάρχουν στους ωκεανούς της Γης, μόνο 240.000 έχουν περιγραφεί από τους επιστήμονες, σύμφωνα με την απογραφή.Η πρωτοβουλία βασίζεται σε προηγούμενα προγράμματα, όπως η Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής, η οποία ολοκληρώθηκε το 2010 και εντόπισε 6.000 πιθανά νέα ωκεάνια είδη.Οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις περιλαμβάνουν υποβρύχιες απεικονίσεις υψηλής ανάλυσης, μηχανική μάθηση και αλληλουχία του DNA που περιέχεται στο θαλασσινό νερό. Οι καινοτομίες θα συμβάλουν στην επιτάχυνση της ταχύτητας και της κλίμακας ανακάλυψης νέων μορφών ζωής, δήλωσε ο θαλάσσιος βιολόγος Άλεξ Ρότζερς, επιστημονικός διευθυντής του προγράμματος. Είναι καθηγητής βιολογίας διατήρησης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τεχνολογικές εξελίξεις Συνήθως οι επιστήμονες χρειάζονται τουλάχιστον ένα χρόνο για να περιγράψουν οριστικά ένα είδος μετά την ανακάλυψή του, αλλά οι νέοι τύποι τεχνολογίας καθιστούν πολύ πιο εύκολη τη μελέτη των θαλάσσιων πλασμάτων στο φυσικό τους περιβάλλον. Σε αυτά περιλαμβάνονται εργαλεία όπως η υποβρύχια σάρωση με λέιζερ που μπορεί να σαρώσει ζελατινοειδή πλάσματα, όπως οι μέδουσες, τα οποία είναι δύσκολο να μελετηθούν στην ξηρά.Η απογραφή των ωκεανών θα συμβάλει επίσης στον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο τα θαλάσσια οικοσυστήματα ανταποκρίνονται στην κλιματική κρίση και στην αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο η θαλάσσια ζωή θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε ένα θερμότερο κλίμα.Το έργο διευθύνεται από το Nekton, ένα ινστιτούτο θαλάσσιας επιστήμης και διατήρησης με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, και χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Nippon, ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με έδρα την Ιαπωνία.Κατά την επόμενη δεκαετία, δεκάδες αποστολές στα hotspots βιοποικιλότητας του ωκεανού θα αναζητήσουν νέα είδη με τη συμμετοχή δυτών, υποβρυχίων και ρομπότ βαθιάς θάλασσας. Το πρόγραμμα ελπίζει επίσης να εμπλέξει ιδιωτικά σκάφη και ιδιώτες. Τα δεδομένα και οι πληροφορίες που θα συγκεντρωθούν θα είναι ανοικτά προσβάσιμα από επιστήμονες, φορείς χάραξης πολιτικής και το κοινό για μη εμπορική χρήση. https://www.naftemporiki.gr/green/1465408/yparchoyn-100-000-agnosta-thalassia-eidi-mechri-simera/

Η σκιά της μαύρης τρύπας και ο πίδακας που εκτοξεύει. … για πρώτη φορά στην ίδια εικόνα Η νέα εικόνα της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία M87. Για πρώτη φορά βλέπουμε μαζί, τόσο τη σκιά της μαύρης τρύπας όσο και τον ισχυρό πίδακά της Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι παρατήρησαν στην ίδια εικόνα τη σκιά μια μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία Μεσιέ 87 (Μ87) και τον ισχυρό πίδακα που εκτοξεύεται από αυτήν. Χάρη σε αυτήν την εικόνα, μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα πώς οι μαύρες τρύπες μπορούν να εκτοξεύουν αυτούς τους πίδακες. Η σχετική δημοσίευση, στην οποία συμμετέχουν η ερευνήτρια του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας στην Κρήτη, Καρολίνα Κασάντιο και η Ευθαλία Τραϊανού από το ινστιτούτο ραδιοαστρονομίας Max-Planck, παρουσιάζεται στο περιοδικό «Nature» με τίτλο «A ring-like accretion structure in M87 connecting its black hole and jet « https://www.nature.com/articles/s41586-023-05843-w Οι περισσότεροι γαλαξίες έχουν στο κέντρο τους μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Ενώ οι μαύρες τρύπες είναι γνωστό ότι καταπίνουν την ύλη στην άμεση περιοχή τους, μπορούν επίσης να εκτοξεύσουν ισχυρούς πίδακες ύλης που εκτείνονται πέρα από τους γαλαξίες στους οποίους ζουν. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μαύρες τρύπες δημιουργούν τέτοιους τεράστιους πίδακες αποτελεί ένα μακροχρόνιο ερώτημα της αστρονομίας.Η νέα εικόνα δείχνει για πρώτη φορά ακριβώς αυτό: πώς η βάση ενός πίδακα συνδέεται με την ύλη που στροβιλίζεται γύρω από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα εξίμισι δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερης μάζας από τον Ήλιο. Η μαύρη τρύπα βρίσκεται στον γαλαξία Μ87, σε απόσταση 55 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας.Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Καρολίνα Κασάντιο, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, η οποία συμμετέχει στη δημοσίευση, «ο μηχανισμός εκτόξευσης των ισχυρών σχετικιστικών πιδάκων από το περιβάλλον των αδηφάγων υπερμεγεθών μαύρων τρυπών, οι οποίες βρίσκονται στο κέντρο των ενεργών γαλαξιών, εξακολουθεί να προβληματίζει την αστροφυσική κοινότητα». «Με αυτή τη νέα εικόνα του Μ87», εξηγεί η κ. Κασάντιο, «παρατηρούμε για πρώτη φορά τη σύνδεση μεταξύ του πίδακα και της περιοχής εκπομπής που περιβάλλει τη μαύρη τρύπα. Αυτό προσθέτει ένα νέο σημαντικό στοιχείο για να λυθεί το μυστήριο του μηχανισμού εκτόξευσης πιδάκων».Η συγκεκριμένη μαύρη τρύπα απεικονίστηκε για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο Event Horizon Telescope (EHT) το 2017, ωστόσο η εικόνα που δημοσιεύεται σήμερα δείχνει ραδιοφωτισμό που εκπέμπεται σε μεγαλύτερο μήκος κύματος από ό,τι η εικόνα του EHT. «Σε αυτό το μήκος κύματος μπορούμε να δούμε πώς ο πίδακας αναδύεται από τον δακτύλιο εκπομπής γύρω από την κεντρική υπερμεγέθη μαύρη τρύπα», σημειώνει ο Τόμας Κρικμπάουμ από το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για τη Ραδιοαστρονομία. Επίσης, το μέγεθος του δακτυλίου που παρατηρείται σήμερα είναι περίπου 50% μεγαλύτερο σε σύγκριση με την προηγούμενη εικόνα και οι προσομοιώσεις που έγιναν σε υπολογιστή για τις ανάγκες της έρευνας υποδηλώνουν ότι η νέα εικόνα αποκαλύπτει περισσότερο υλικό που πέφτει προς τη μαύρη τρύπα από αυτό που θα μπορούσε να παρατηρηθεί με το EHT.Οι παρατηρήσεις της παρούσας έρευνας έγιναν το 2018 με τρεις διαφορετικές ομάδες τηλεσκοπίων, τα GMVA που βρίσκονται στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, ALMA στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, στο οποίο συνεργάζεται και το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο (ESO) και GLT στη Γροιλανδία. Επισημαίνεται ότι για να αποτυπωθεί σωστά το πραγματικό σχήμα ενός αστρονομικού αντικειμένου είναι σημαντικό τα τηλεσκόπια να είναι διασκορπισμένα σε όλη τη Γη. Οι μελλοντικές παρατηρήσεις με αυτό το δίκτυο τηλεσκοπίων θα συνεχίσουν να αποκαλύπτουν πώς οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες μπορούν να εκτοξεύουν ισχυρούς πίδακες. https://physicsgg.me/2023/04/27/η-σκιά-της-μαύρης-τρύπας-και-ο-πίδακας-π/

Σπάνια Γαία εντοπίστηκε σε καυτό εξωπλανήτη (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη KELT-9b (πηγή φωτό NASA/JPL-Caltech) Στον KELT-9b υπάρχει το μέταλλο τέρβιο.Το 2017 ανακαλύφθηκε ένας ακόμη εξωπλανήτης. Πρόκειται για τον KELT-9b που βρίσκεται σε απόσταση 650 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Κινείται γύρω από ένα πολύ νεαρό άστρο η ηλικία του οποίου εκτιμάται ότι δεν ξεπερνά τα 400 εκατ. έτη. Η εγγύτητα του στο μητρικό του άστρο (ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 36 ώρες) υποχρεώνει τον KELT-9b να βιώνει κολασμένες συνθήκες. Στην πλευρά του εξωπλανήτη που βλέπει το άστρο καθώς περιστρέφεται γύρω από αυτό αναπτύσσονται θερμοκρασίες περίπου 4,5 χιλιάδών βαθμών Κελσίου καθιστώντας τον KELT-9b τον πιο καυτό εξωπλανήτη από τους περίπου 5,100 που έχουμε ανακαλύψει μέχρι σήμερα. Ο KELT-9b αποτελεί στόχο των αστρονόμων και μελέτες που έχουν γίνει σε αυτόν έχουν αποκαλύψει στοιχεία για την ατμοσφαιρική του κατάσταση και σύνθεση όπως την παρουσία σιδήρου και τιτανίου. Με δημοσίευση https://www.sci.news/astronomy/terbium-atmosphere-ultra-hot-jupiter-kelt-9b-11863.html της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα της ατμοσφαιρικής μελέτης που πραγματοποίησε στον KELT-9b.Οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία τέρβιου, ενός βαρέως μετάλλου που ανήκει στη κατηγορία των σπάνιων γαιών που είναι μέταλλα τα οποία αποτελούν δομικά υλικά σε προϊόντα ευρείας χρήσης του σύγχρονου πολιτισμού όπως τα κινητά τηλέφωνα, οι μπαταρίες ηλεκτρονικών συσκευών και ηλεκτρικών οχημάτων κ.α. Μάλιστα το τέρβιο είναι και από τα πλέον σπάνια μέλη αυτής της ομάδας μετάλλων και η εξόρυξη του γίνεται σε ποσοστό 99% σε μια περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας.«Αναπτύξαμε μια νέα μέθοδο που καθιστά δυνατή τη λήψη πιο λεπτομερών ατμοσφαιρικών πληροφοριών. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο ανακαλύψαμε επτά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του τέρβιου που δεν έχει βρεθεί ποτέ πριν στην ατμόσφαιρα οποιουδήποτε εξωπλανήτη και προκαλεί μεγάλη έκπληξη η ύπαρξη του στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη. Η ανίχνευση βαρέων στοιχείων στις ατμόσφαιρες των εξαιρετικά καυτών εξωπλανητών είναι ένα ακόμη βήμα προς την εκμάθηση του πώς λειτουργούν οι ατμόσφαιρες των πλανητώνΌσο καλύτερα γνωρίζουμε αυτούς τους πλανήτες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να βρούμε τη Γη 2.0 στο μέλλον» αναφέρει ο Νίκολας Μπορσάτο του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία, μέλος της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1465032/spania-gaia-entopistike-se-kayto-exoplaniti-vinteo/