Δροσος Γεωργιος

Rick Tumlinson: Είμαστε στα πρόθυρα της εισόδου στο ίδιο το Σύμπαν. Πόσο κοντά είναι η στιγμή που η ανθρωπότητα θα στείλει έποικους σε άλλους πλανήτες, πώς οι αστεροειδείς μπορούν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα στη Γη και τι θα συμβαίνει με όσους «πηγαινοέρχονται» από τη Γη στον Άρη; Λεπτή σαν σκόνη ταλκ, κοφτερή σαν ξυράφι, ηλεκτροστατικά φορτισμένη και με μυρωδιά καμένης πυρίτιδας: έτσι είναι η σκόνη στη Σελήνη, που η απουσία ατμόσφαιρας και η ανομβρία εκατομμυρίων ετών, της δίνουν χαρακτηριστικά που την καθιστούν εχθρική προς τους ανθρώπους. Εισχωρεί πολύ εύκολα στους πνεύμονες λόγω του μεγέθους των μικροσωματιδίων της και της μειωμένης βαρύτητας, διαβρώνει τις στολές των αστροναυτών και δεν κατακάθεται, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται επίμονα σύννεφα που πλανώνται παντού και εμποδίζουν την ορατότητα, κάθε φορά που ένα σκάφος προσεληνώνεται.Αντίστοιχα, το έδαφος του Άρη είναι δηλητηριώδες και η ακτινοβολία -όπως και στη Σελήνη- ισχυρή, ενώ η βαρύτητα αποτελεί πρόβλημα για το είδος μας σχεδόν οπουδήποτε εκτός του πλανήτη Γη: αν οι άνθρωποι πετύχαιναν να εγκατασταθούν στον Άρη, κάποιοι πιστεύουν πως μερικές γενιές αργότερα θα ήταν βασανιστήριο για αυτούς να σταθούν όρθιοι στη Γη, εκτός και αν προηγουμένως ζούσαν σε διαρκώς περιστρεφόμενα ενδιαιτήματα, που μιμούνται τις συνθήκες βαρύτητας του πλανήτη μας.Παρόλα αυτά, ο Αμερικανός Ρικ Τάμλινσον (Rick Tumlinson), εκ των γνωστότερων οραματιστών του Διαστήματος παγκοσμίως, και ο άνθρωπος που περιγράφει τις παραπάνω εικόνες, θέλει να δει πεταλούδες να πετάνε στη Σελήνη, δέντρα στον Άρη και το ηλιακό σύστημα να πρασινίζει. Θεωρεί εφικτή τη δημιουργία ανθρώπινων κοινοτήτων εκτός Γης εντός των επόμενων δεκαετιών, αλλά και τη δρομολόγηση «προσιτών» εμπορικών πτήσεων προς τη Σελήνη και τον Άρη, εάν όπως λέει το πρότζεκτ «Starship» του Ίλον Μασκ -που θα επιτρέψει τα ταξίδια μετ’ επιστροφής στο Διάστημα με επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους- στεφθεί με επιτυχία και οι κυβερνήσεις «δουν» φιλικότερα και υποστηρίξουν πιο ενεργά τα εγχειρήματα των πρωτοπόρων του χώρου. Εξόρυξη πόρων από αστεροειδείς και νεκρούς πλανήτες Ο Τάμλινσον επισημαίνει ότι αντί να εξαντλούν τη Γη, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να εξορύσσουν πόρους από αστεροειδείς και νεκρούς πλανήτες, από όπου μπορούν να αντληθούν στοιχεία χρήσιμα ακόμα και για την πολυπόθητη πυρηνική σύντηξη, όπως το Ήλιο-3 στη Σελήνη. Υποστηρίζει όμως την προσέγγιση αστεροειδών και πλανητών όχι σαν ένα εξωγήινο «Ελ Ντοράντο», αλλά στη βάση νόμων, κανονισμών και σεβασμού κάθε μορφής ζωής και των δικαιωμάτων της.Ουτοπία; Ο χρόνος θα δείξει. Αλλά ο Ρικ -που συναντήθηκε και συνομίλησε με τους μεγάλους Arthur Clarke, Isaac Asimov και Ray Bradbury (έχοντας μάλιστα αναπτύξει φιλία με τον πρώτο, τον οποίο αποκαλούσε «Θείο Άρθουρ» και για τoν οποίο είχε οργανώσει το 2001 ένα πάρτι γενεθλίων στο Χόλιγουντ, προς τιμήν της «Οδύσσειας του Διαστήματος») σίγουρα ξέρει πολλά για το Διάστημα, αφού εργάζεται επί δεκαετίες για το αύριο της ανθρωπότητας «εκεί έξω».Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στον τομέα του Διαστήματος (περιοδικό «Space News»), βοήθησε στην καθιέρωση του ευρέως χρησιμοποιούμενου όρου «NewSpace» και του αποδίδεται σημαντική συμβολή στη δημιουργία της ιδιωτικής διαστημικής βιομηχανίας, στην οποία επενδύουν αδρά οι Ίλον Μασκ και Τζεφ Μπέζος. Βοήθησε, σύμφωνα με το βιογραφικό του, στην έναρξη αυτού που εξελίχθηκε στην πρώτη αποστολή για την ανεύρεση νερού στη Σελήνη, υπέγραψε την πρώτη εμπορική συμφωνία αγοράς διαστημικών δεδομένων, ηγήθηκε της εμπορικής εξαγοράς του ρωσικού διαστημικού σταθμού MIR και είναι συνιδρυτής του «Space Frontier Foundation». Το 2018 ίδρυσε στο Χιούστον το ταμείο επιχειρηματικών συμμετοχών «SpaceFund», με 19 διαστημικές εταιρείες στο χαρτοφυλάκιό του.Ο Ρικ Τάμλινσον θα βρεθεί σύντομα στην Ελλάδα, ως ομιλητής στο 8ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, που θα πραγματοποιηθεί στις 26-29 Απριλίου. Με την αφορμή αυτή, μίλησε από το Όστιν του Τέξας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αλεξάνδρα Γούτα. «Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα έρθω στην Ελλάδα. ο πατέρας μου ήταν σμηνίας στην αμερικανική Πολεμική Αεροπορία, και όταν ήμουν παιδί είχε τοποθετηθεί στην Ελλάδα. Από εκεί έστελνε σε εμένα και τους αδερφούς μου πολλές φωτογραφίες και αναμνηστικά, που ακόμα κρατώ στο σπίτι. Πάντα έλεγα «θα πάω στην Ελλάδα κάποια στιγμή» και είναι σπουδαίο που αυτό επιτέλους θα γίνει» λέει.Η συνέντευξη έγινε με φόντο μια αφίσα της ταινίας «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος», υπογεγραμμένη από τον Άρθουρ Κλαρκ, σε βιβλίο του οποίου στηρίχθηκε το κινηματογραφικό αριστούργημα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. «Συνάντησέ με εδώ» γράφει -με ένα βελάκι που δείχνει σε έναν από τους χώρους του εικονιζόμενου διαστημικού σταθμού- ο αείμνηστος Κλαρκ, που χρίστηκε Ιππότης το 1998. Star Τrek, Mad Max και το «άλογο» της NASA σε έναν αγώνα με αυτοκίνητα «Aν το Starship πετύχει, θα βιώσουμε μια απ΄τις σημαντικότερες αλλαγές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η ίδια η ιδέα να μπορούμε να πηγαίνουμε στο Σύμπαν και να επιστρέφουμε στη Γη με επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους, που θα κάνουν την τακτική πρόσβαση στο Διάστημα πολύ φθηνότερη, επειδή δεν θα πετιούνται απευθείας για να φτιάξουμε καινούργιους, θα αλλάξει τα πάντα σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, τη σχέση μας με τη Γη και το Διάστημα. Θα είναι σαν να έχουμε ξαφνικά αποκτήσει -ταυτόχρονα όλα μαζί- το πρώτο πλοίο, τρένο, αυτοκίνητο και αεροπλάνο. Αν αυτή τη στιγμή έγραφα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, θα εξελισσόταν σε κάποια από τις εξής δύο κατευθύνσεις: στην πρώτη, το Starship ή κάποιος από τους άλλους ιδιώτες ανοίγει τη «ναυτιλιακή γραμμή» προς το Δάστημα και κατευθυνόμαστε σε ένα μέλλον τύπου «Star Trek». Στη δεύτερη, το Starship ή κάποιο από τα άλλα εγχειρήματα δεν πετυχαίνει, η ανθρωπότητα συνεχίζει στην ίδια τροχιά και κατευθυνόμαστε σε έναν κόσμο που θυμίζει «Mad Max» (δυστοπική ταινία του 1979)» λέει ο Τάμλινσον, ο οποίος πιστεύει ότι φτάνουμε στο τέλος των 100 πιο σημαντικών ετών στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας, που ξεκίνησαν γύρω στο 1920- 1940 (παγκόσμιοι πόλεμοι και η πρώτη παγκόσμια πανδημία, οι πρώτες ζωντανές μεταδόσεις ραδιοφώνου και τηλεόρασης, που σύνδεσαν τον κόσμο, οι πρόδρομες εργασίες για τους πρώτους πυραύλους και τα πρώτα πυρηνικά όπλα, αλλά και για σύγχρονα υλικά, οι υπολογιστές και η ίδρυση του ΟΗΕ).Η γνώση που η ανθρωπότητα απέκτησε τότε, επισημαίνει, την έκανε ικανή να καταστρέψει τον κόσμο, αλλά το άνοιγμα του Διαστήματος, που αναμένεται να ξεκινήσει το 2030-2040, θα δώσει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να αντιστρέψει τη φθίνουσα πορεία του πλανήτη, ανοίγοντας τον δρόμο για νέες πηγές πρώτων υλών και μορφές ενέργειας, αλλά και για νέες προοπτικές στον τομέα της ανθρώπινης υγείας. «Μέσα σε 10-15 χρόνια από τη στιγμή που θα αποκτήσουμε φθηνή πρόσβαση στο Διάστημα, θα είμαστε ικανοί να κάνουμε εκπληκτικά πράγματα, που δεν μπορούμε ούτε να τα φανταστούμε σήμερα. Για παράδειγμα, θα μπορούμε να αναπτύσσουμε εκεί ανθρώπινα όργανα, όπως πνεύμονες, κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε εύκολα στη Γη λόγω της βαρύτητας, και να τα μεταμοσχεύουμε στους πάσχοντες στη Γη. Πιθανότατα θα γίνει ευκολότερη η πυρηνική σύντηξη, ενώ θα μπορούμε να βρούμε σε αστεροειδείς και νεκρούς πλανήτες τα μέταλλα και πρώτες ύλες που χρειαζόμαστε για την ηλεκτρική οικονομία» εκτιμά.Κατά τον Τάμλινσον, το μεγάλο αυτό άνοιγμα στο Διάστημα, είναι πιθανότερο να το πετύχουν είτε Αμερικανοί ιδιώτες είτε η κινεζική κυβέρνηση. «Όχι η αμερικανική κυβέρνηση; Όχι η NASA;» είναι το επόμενο ερώτημα. «Αγαπώ την επιστήμη που παράγεται στη NASA από σπουδαίους ανθρώπους, αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο για το διαστημικό της πρόγραμμα για τον άνθρωπο. Η NASA έχει κολλήσει στο «χρησιμοποίησε το και μετά πέταξέ το». Έχει τον πύραυλο SLS, το κόστος πτήσης του οποίου είναι ίσως δεκάδες φορές υψηλότερο από εκείνο του επαναχρησιμοποιούμενου Starship -αν το Starship πετύχει. Στη NASA ποντάρουν σε λάθος άλογο, στην πραγματικότητα (γελάει) φτιάχνουν ένα άλογο, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά, και το βάζουν σε αγώνα αυτοκινήτων» υποστηρίζει. Πότε αναμένεται να είναι εφικτές οι πρώτες εμπορικές πτήσεις για «κοινούς θνητούς» στον Άρη; «Με περίπου το ίδιο κόστος που απαιτείται για να αγοράσει ένα σπίτι στη Γη, ένας κανονικός άνθρωπος, όχι ένας δισεκατομμυριούχος, θα μπορεί να ταξιδέψει στον Άρη περίπου δέκα χρόνια αφότου θα έχουμε το Starship και άρα τη δυνατότητα για roundtrips» σημειώνει, ενώ προσθέτει ότι απ΄τη στιγμή που η ανθρωπότητα ξεπεράσει τα πρώτα 100 μίλια στο Διάστημα, θα μπορεί να φτάσει οπουδήποτε στο Σύμπαν. «Βρισκόμαστε στα πρόθυρα της εισόδου στο ίδιο το Σύμπαν» τονίζει. Ο ίδιος ο Τάμλινσον εργάζεται πάνω σε αυτή την εξέλιξη, μεταξύ άλλων μέσω του ταμείου επιχειρηματικών συμμμετοχών «SpaceFund», που επενδύει κατά κύριο λόγο σε μικρές εταιρείες με συναρπαστικά project στον τομέα του Διαστήματος, αλλά όχι …σε πυραύλους.Οι άνθρωποι που επενδύουν σήμερα σε πυραύλους στις ΗΠΑ, λέει, είναι υπερβολικά πολλοί και υφίστανται πάνω από 150 εταιρείες πυραύλων, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει χώρος για μερικές δεκάδες -ίσως και λιγότερες. Οι επενδυτές, επισημαίνει, θα ήταν καλύτερο να ποντάρουν τα χρήματά τους σε εγχειρήματα που υποστηρίζουν βιομηχανικές δραστηριότητες στο Διάστημα και θα επωφεληθούν από τις τεράστιες μειώσεις κόστους, που θα είναι δυνατές όταν επιτευχθούν διαστημικά ταξίδια μετ’ επιστροφής.Αν όμως οι ιδιώτες φτάσουν πρώτοι στο Διάστημα και αρχίζουν να εκμεταλλεύονται τους πόρους του, δεν υπάρχει κίνδυνος να διαμορφωθεί ένα άνομο «Ελ Ντοράντο»; Όπως λέει, το άνοιγμα στο Νέο Σύνορο προϋποθέτει υπευθυνότητα και ηθικότητα. «Εάν είναι ο ιδιωτικός τομέας που θα πάει στο Διάστημα, είναι σημαντικό και γι’ αυτούς τους ίδιους να έχουμε νόμους, ασφάλεια και κατανόηση του πώς πρέπει να συνεργαζόμαστε όλοι μαζί. Έτσι, μπορούμε να έχουμε απεριόριστη ελευθερία στο νέο αυτό σύνορο γα την ανθρωπότητα, αρκεί να έχουμε υπεύθυνες αλληλεπιδράσεις. Για παράδειγμα, τα ανθρώπινα όντα θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να πηγαίνουν όπου θέλουν, να κάνουν ό,τι θέλουν, εφόσον δεν απειλούν τη Γη, την υγεία κάποιου άλλου ή την περιουσία του και δεν παραβιάζουν την Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (…) Πρέπει να προστατεύσουμε τον μητρικό κόσμο μας και ταυτόχρονα να επεκτείνουμε το πεδίο της ζωής. Για μένα κάθε ζωή είναι πολύτιμη, αλλά απ’ όσο γνωρίζω, είμαστε ο μοναδικός πλανήτης στο σύμπαν που έχει ζωή. Μπορώ να ελπίζω ότι υπάρχουν περισσότερα εκεί έξω, μπορώ να βλέπω ταινίες με τον ΕΤ ή να ονειρεύομαι ότι UFO πετούν παντού, αλλά πρέπει να ποντάρω στο χαρτί που έχω μπροστά μου, και με βάση αυτό βλέπω ότι το μόνο μέρος όπου ξέρω απόλυτα ότι υπάρχει ζωή είναι εδώ. Πιστεύω ότι η αποστολή μας είναι να μεταφέρουμε τους σπόρους της ζωής σε μέρη που είναι νεκρά» λέει.Προσθέτει ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, που οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν και να επεκταθούν με έναν τρόπο που εμπεριέχει και ενέχει τον διαφωτισμό. «Σε κάθε άλλη εποχή στο παρελθόν, οι άνθρωποι έλεγαν «αυτό είναι δικό μου» ή «έφτασα εδώ πρώτος» ή «έχω καλύτερα όπλα». Το Διάστημα μάς δίνει τη δυνατότητα να τιμήσουμε και να εξελίξουμε τον πολιτισμό μας θετικά. Άλλωστε, υπάρχει μόνο ένα μέρος στο Σύμπαν σήμερα, στο οποίο Αμερικανοί και Ρώσοι ζουν αρμονικά στο ίδιο «σπίτι», μεταξύ άλλων και επειδή η ζωή του ενός εξαρτάται από τον άλλον: στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό» επισημαίνει. Θα δούμε κάποτε ανθρώπινες κοινότητες στη Σελήνη ή τον Άρη; Κατά τον Τάμλινσον, σε ό,τι αφορά την εγκατάσταση στη Σελήνη, τον Άρη και αυτό που αποκαλεί «Ελεύθερο Διάστημα», η μεγαλύτερη πρόκληση και ανασταλτικός παράγοντας είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις των κρατών, που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα και να πολεμούν μεταξύ τους. Η δεύτερη μεγαλύτερη πρόκληση είναι η ακτινοβολία και στην περίπτωση της Σελήνης, το ίδιο το έδαφός της. «Η πολύ λεπτή αυτή σκόνη δεν έχει αμβλυνθεί ποτέ από τη βροχή ή τον αέρα και τα μόριά της μοιάζουν με μικρές λεπίδες ξυραφιού, με αποτέλεσμα να είναι είναι διαβρωτική, να καταστρέφει τους πνεύμονες, τις στολές, τα πάντα. Αν θέλουμε ανθρώπινες κοινότητες στη Σελήνη, αυτό πρέπει να βρούμε τρόπο να το αντιμετωπίσουμε, όπως και την ακτινοβολία. Βλέπουμε συχνά εικόνες ανθρώπων που στο μέλλον ζουν στην επιφάνεια της Σελήνης, αλλά λόγω της ισχυρής ακτινοβολίας θα ζουν κάτω από αρκετά μέτρα χώματος, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί μια λύση -που φαίνεται πως πάντα βρίσκεται. Για παράδειγμα, ο άλλος τρόπος ν΄αντιμετωπίσουμε την ακτινοβολία είναι η γενετική. Υπάρχουν βακτήρια που ζουν σε πυρηνικούς αντιδραστήρες, επειδή έχουν την ικανότητα να επιδιορθώνουν τις βλάβες της ακτινοβολίας εξαιρετικά γρήγορα. Μελλοντικά μπορεί να υπάρξει ένα νέο είδος ανθρώπου -τους ονομάζω «Homo Spacialis»- με γονίδια που θα τον βοηθούν να επιδιορθώνει πολύ γρήγορα τις ζημιές από την ακτινοβολία» εκτιμά.Πόσο γρήγορα θα μπορούσε να ξεκινήσει η εγκατάσταση ανθρώπων στον Άρη ή τη Σελήνη; «Και πάλι εξαρτάται από το Starship κι άλλα αντίστοιχα πρότζεκτ που βρίσκονται υπό εξέλιξη όπως o (πύραυλος) New Glenn της Blue Origin. Aπό τη στιγμή που ο πρώτος από αυτούς (τους πυραύλους) πετύχει, αναμένω ότι θα χρειαστούν περίπου δέκα χρόνια για να εγκατασταθούν οι πρώτοι κάτοικοι. Μετά από αυτό, οι κοινότητες θα μπορούσαν να είναι πλήρως λειτουργικές σε 20 χρόνια. Πρέπει να μάθουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα. Από εκεί και πέρα, η ανάπτυξη θα βασίζεται στην οικονομία και όχι στην τεχνολογία. Τα πρώτα 10-20 χρόνια θα είναι εξαιρετικά δύσκολα, η ζωή θα είναι πολύ σκληρή, θα υπάρξουν σίγουρα αποτυχίες και, ναι, πιθανώς άνθρωποι θα πεθάνουν, μόλις όμως καταλάβουμε τι πρέπει να γίνει, τότε όλο αυτό θα αναπτυχθεί πολύ γρήγορα» εκτιμά.Τι θα έλεγε σε ένα νέο άνθρωπο, που θέλει να εμπλακεί σε αυτή την οδύσσεια του Διαστήματος; «Έχουν περάσει οι εποχές που για να πας στο Διάστημα έπρεπε να είσαι πιλότος μαχητικού ή να εργάζεσαι για κάποια κυβέρνηση. Μελέτησε, επιδίωξε επαφές με ανθρώπους που ασχολούνται με το Διάστημα, παρακολούθησε συνέδρια, διάβασε όσο περισσότερο μπορείς σε σχέση με τα πάντα και δες πώς θα μπορούσες να αποκτήσεις τη δική σου επιχείρηση. Βρες τα κενά στην αγορά και άρχισε να ονειρεύεσαι τις δικές σου επιχειρηματικές ιδέες. Δεν υπάρχει πια η ιδανική στιγμή για να ξεκινήσεις τη δική σου επιχείρηση σε αυτόν τον χώρο, δημιουργώντας νέες λύσεις για παλιά προβλήματα» υπογραμμίζει και προσθέτει: Δώσε στον εαυτό σου την άδεια να ονειρευτεί! https://physicsgg.me/2023/02/26/rick-tumlinson-είμαστε-στα-πρόθυρα-της-εισόδου-στ/

H NASA βάζει στο στόχαστρο τον πιο άγνωστο πλανήτη του ηλιακού συστήματος. Η NASA πρέπει να αποφασίσει μέχρι το 2024 ποια θα είναι η επόμενη μεγάλη αποστολή της στο διάστημα. Η πρώτη επιλογή, προς το παρόν, είναι ο πλανήτης Ουρανός, ο πλέον «άγνωστος» πλανήτης του ηλιακού συστήματος. Ενα βασικό ζήτημα έχει τεθεί στην επιστημονική κοινότητα, καθώς η NASA πρέπει να αποφασίσει μέχρι το 2024 ποια θα είναι η επόμενη μεγάλη αποστολή της στο διάστημα. Οι επιστημονικές κοινότητες ήδη έχουν αρχίσει και καταθέτουν τις προτάσεις τους. Η πρώτη επιλογή προς το παρόν είναι ο πλανήτης Ουρανός, ο πλέον «άγνωστος» πλανήτης του ηλιακού συστήματος.Κι αυτό γιατί οι επιστήμονες ξέρουν πολύ λίγα πράγματα για αυτόν τον πλανήτη, ο οποίος έχει τέσσερις φορές το μέγεθος της Γης. Έχουν περάσει άλλωστε 30 χρόνια από τότε που το διαστημικό σκάφος Voyager 2 τράβηξε φωτογραφίες του. Ο Ουρανός ολοκληρώνει τη τροχιά του γύρω από τον Ήλιο κάθε 84 γήινα χρόνια. Και ο χειμώνας στον πλανήτη διαρκεί 21 χρόνια, με θερμοκρασίες που φτάνουν τους −224 βαθμούς Κελσίου.Μάλιστα οι επιστήμονες πιστεύουν πως στην επιφάνειά του ενδεχομένως να υπάρχει ωκεανός κάτω από τον πάγο και άρα πιθανότητες για ύπαρξη ζωής. Αποστολή 2 δισεκατομμυρίων Η επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή θα πρέπει να είναι η επόμενη μεγάλη αποστολή που θα πρέπει να εγκρίνει η NASA μέχρι το 2024.Συγκεκριμένα προτείνει στη NASA να στείλει έναν ανιχνευτή στον Ουρανό – ο οποίος θα διεισδύσει στην άγνωστη ατμόσφαιρά του- και ένα άλλο διαστημόπλοιο που να μπορεί να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη για τουλάχιστον πέντε (γήινα) χρόνια.Ο προϋπολογισμός για την αποστολή θα ξεπερνούσε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια.Στις 16 Φεβρουαρίου, η Kathleen Mandt του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Johns Hopkins εξήγησε σε άρθρο της στο περιοδικό Science ότι η αποστολή «θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμπεράσματα για την προέλευση και την εξέλιξη του ηλιακού συστήματος, καθώς και πολλά άλλα φαινόμενα γύρω από τον μυστηριώδη πλανήτη».Με την τρέχουσα τεχνολογία, ένα διαστημικό σκάφος θα χρειαζόταν 12 έως 15 χρόνια για να καλύψει τα 1,8 δισεκατομμύρια μίλια που απαιτούνται για να φτάσει στον Ουρανό. Κι άλλες προτάσεις στο τραπέζι Σύμφωνα με τον αστροφυσικό Φάμπιο Φαβάτα, η NASA έχει ακόμη πολλές επιλογές στο τραπέζι. Οι τελικές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν το αργότερο μέχρι το 2024 ώστε η εκτόξευση να πραγματοποιηθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.Πάντως εκτός από τον Ουρανό, ίσως η επόμενη μεγάλη αποστολή (σε δύο δεκαετίες) να είναι ο Ποσειδώνας: ο άλλος παγωμένος «γίγαντας» που παραμένει ανεξερεύνητος.Ο Πλούτωνας, από την άλλη – που είναι ακόμη πιο μακριά και δεν θεωρείται πλέον πλανήτης – έχει ερευνηθεί αρκετά από τους ειδικούς, χάρη στην επίσκεψη που πραγματοποίησε το σκάφος New Horizons της NASA. https://physicsgg.me/2023/02/26/h-nasa-βάζει-στο-στόχαστρο-τον-πιο-άγνωστο-π/

Η NASA επιβεβαιώνει την εκτροπή αστεροειδούς. …. από την αποστολή DART με τρεις επιστημονικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό Nature Το αποτύπωμα του διαστημικού σκάφους Double Asteroid Redirection Test (DART) και των δύο μεγάλων ηλιακών πάνελ του πάνω από την περιοχή σύγκρουσης με τον αστεροειδή Δίμορφο. Ο μεγαλύτερος βράχος κοντά στο σημείο πρόσκρουσης έχει διάμετρο περίπου 6,5 μέτρα. Το DART τράβηξε την παραπάνω φωτογραφία τρία δευτερόλεπτα πριν από την πρόσκρουση. Tο διαστημικό σκάφος της NASA Double Asteroid Redirection Test (DART), προσέκρουσε στις 26 Σεπτεμβρίου στον αστεροειδή Δίμορφο, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο αστεροειδή, τον Δίδυμο. Τότε η NASA επιβεβαίωσε ότι η πρόσκρουση του διαστημικού σκάφους άλλαξε την τροχιά του Δίμορφου γύρω από το Δίδυμο, συντομεύοντας την περίοδο περιφοράς του κατά 32 λεπτά – από τις 11 ώρες και 55 λεπτά σε 11 ώρες και 23 λεπτά. Αυτή η εκτίμηση είχε ένα περιθώριο σφάλματος περίπου συν ή πλην 2 λεπτά.Οι ερευνητές της αποστολής DART μετά από λεπτομερή ανάλυση των δεδομένων δημοσίευσαν πριν από λίγες ημέρες τρεις σχετικές επιστημονικές εργασίες στο περιοδικό Nature.Η πρώτη έχει τίτλο «Successful Kinetic Impact into an Asteroid for Planetary Defense» https://www.nature.com/articles/s41586-023-05810-5 και αναφέρεται στην επιτυχημένη αυτόνομη στόχευση του μικρού αστεροειδούς από το DART, παρά τις περιορισμένες προηγούμενες παρατηρήσεις, κάτι που αποτελεί το πρώτο κρίσιμο βήμα προς την ανάπτυξη της τεχνολογίας εκτροπής αστεροειδών για την πλανητική άμυνα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η αναχαίτιση ενός αστεροειδούς με διάμετρο περίπου μισού μιλίου, όπως ο Δίμορφος, μπορεί να επιτευχθεί χωρίς προηγούμενη αποστολή αναγνώρισης, αν και η προκαταρκτική αναγνώριση θα έδινε πολύτιμες πληροφορίες για τον σχεδιασμό και την πρόβλεψη του αποτελέσματος. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι επαρκής χρόνος προειδοποίησης, τουλάχιστον αρκετά χρόνια πριν. Η κίτρινη επιφάνεια είναι ένα ψηφιακό μοντέλο της επιφάνειας του αστεροειδούς στο σημείο πρόσκρουσης και του διαστημικού σκάφους DART μερικές δεκάδες μικροδευτερόλεπτα πριν την πρόσκρουση. Η λευκή γραμμή δείχνει την τροχιά του διαστημικού σκάφους. Η δεύτερη δημοσίευση έχει τίτλο «Orbital Period Change of Dimorphos Due to the DART Kinetic Impact» https://www.nature.com/articles/s41586-023-05805-2 και υπολογίζει την ακριβή μεταβολή της περιόδου περιφοράς του Δίμορφου εξαιτίας της πρόσκρουσης. Το αποτέλεσμα είναι: 33 λεπτά, συν ή πλην ένα λεπτό. Αυτή η μεγάλη μεταβολή (σε σχέση με τα 7 λεπτά που ανέμεναν οι ερευνητές) οφείλεται και στην εκτίναξη υλικού του αστεροειδούς στο διάστημα μετά την πρόσκρουση.Η τρίτη δημοσίευση «Momentum Transfer from the DART Mission Kinetic Impact on Asteroid Dimorphos» https://www.nature.com/articles/s41586-023-05878-z υπολόγισε τη μεταβολή της ορμής που μεταφέρθηκε στον αστεροειδή ως αποτέλεσμα της πρόσκρουσης του DART, μελετώντας την αλλαγή στην τροχιακή περίοδο του Δίμορφου. Βρήκαν ότι η πρόσκρουση προκάλεσε μια στιγμιαία επιβράδυνση της ταχύτητας του Δίμορφου κατά μήκος της τροχιάς του, περίπου 2,7 χιλιοστών ανά δευτερόλεπτο – υποδεικνύοντας, όπως και η προηγούμενη εργασία, ότι η ανάκρουση από την εκτίναξη υλικού του αστεροειδούς στο διάστημα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μεταβολή της ορμής του. https://physicsgg.me/2023/03/02/η-nasa-επιβεβαιώνει-την-εκτροπή-αστεροει/

Σκουληκότρυπες στο εργαστήριο. Στη Φυσική η σκουληκότρυπα, γνωστή και ως γέφυρα Αϊνστάιν-Ρόζεν, είναι μια υποθετική σήραγγα που συνδέει απομακρυσμένα σημεία του χωροχρόνου. Παρότι η ύπαρξη των σκουληκοτρυπών επιτρέπεται από την θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, προς το παρόν δεν έχουν εντοπιστεί στο σύμπαν μας. Πριν από μερικούς μήνες μια ομάδα επιστημόνων δημοσίευσε ένα άρθρο στο περιοδικό Nature με τίτλο ‘Traversable wormhole dynamics on a quantum processor‘, https://www.nature.com/articles/s41586-022-05424-3 σχετικό με την προσομοίωση μιας σκουληκότρυπας σε υπολογιστή. Χρησιμοποιώντας τον κβαντικό υπολογιστή Sycamore της Google, μετέφεραν πληροφορίες από μια περιοχή του υπολογιστή σε άλλη. Εννοείται ότι η σκουληκότρυπα που δημιούργησαν δεν είναι μια σήραγγα που υφίσταται στον πραγματικό φυσικό χώρο.Σύμφωνα με την επικεφαλής του πειράματος Μαρία Σπυροπούλου: «Οι θεωρητικοί φυσικοί Lenny Susskind του Stanford και Juan Maldacena διατύπωσαν τη θεωρία ότι οι σκουληκότρυπες είναι ισοδύναμες με την κβαντική σύμπλεξη, ένα φαινόμενο κατά το οποίο δύο σωματίδια μπορούν να παραμείνουν συσχετισμένα σε τεράστιες αποστάσεις. Υπέθεσαν ότι οι σκουληκότρυπες (ή “ER”) είναι ισοδύναμες με κβαντική συσχέτιση ή διεμπλοκή (γνωστή και ως “EPR” από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, τον Μπόρις Ποντόλσκι και τον Νέιθαν Ρόζεν. Η ομάδα μου πραγματοποίησε πειραματικά αυτό το είδος δυναμικής σκουληκότρυπας σε μια κβαντική συσκευή της Google, τον κβαντικό επεξεργαστή Sycamore. Χρησιμοποιώντας κβαντικές πύλες, εισαγάγαμε ένα qubit σε ένα κβαντικό σύστημα και παρατηρήσαμε τις πληροφορίες που αναδύονταν από το άλλο σύστημα στον ίδιο κβαντικό επεξεργαστή. Τα αποτελέσματα συμφωνούν με τη συμπεριφορά που αναμένεται από ένα κβαντικό σύστημα που ισοδυναμεί με μια σκουληκότρυπα.»Στο βίντεο που ακολουθεί ο Joe Lykken, επικεφαλής του Fermilab Quantum Institute και μέλος της ερευνητικής ομάδας της Σπυροπούλου, μας εξηγεί με τον δικό του τρόπο το επίτευγμά τους: https://physicsgg.me/2023/03/04/σκουληκότρυπες-στο-εργαστήριο/

Τι είναι το υπολογιστόνιο (ή computronium); Είναι άλλο ένα στοιχειώδες σωματίδιο; O όρος υπολογιστόνιο (ή computronium) επινοήθηκε από τους ερευνητές του ΜΙΤ Norman Margolus και Tommaso Toffoli, το 1991, για να δηλώσουν οποιαδήποτε ουσία μπορεί να εκτελέσει υπολογισμούς – να χρησιμοποιηθεί δηλαδή ως «προγραμματιζόμενη ύλη». Πρόκειται για ένα υλικό υπόστρωμα, που εκτός από το να χρησιμοποιηθεί ως συσκευή αποθήκευσης πληροφορίας, μπορεί να επεξεργάζεται πληροφορίες εκτελώντας υπολογισμούς.Η κατασκευή ενός υπολογιστονίου δεν είναι απαραίτητα δύσκολη υπόθεση: αρκεί π.χ. η ουσία να συνδυάζει πολλές πύλες NAND με οποιοδήποτε επιθυμητό τρόπο. H άψυχη ύλη μπορεί να εκτελέσει πολύπλοκους υπολογισμούς αρκεί να διαταχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να συνδυάζει λογικές πύλες NAND. Παρακάμπτοντας τις πύλες NAND από μικροσκοπικά τρανζίστορ πυριτίου στους σημερινούς υπολογιστές, μπορούμε πολύ εύκλολα να υλοποιήσουμε πύλες NAND στο σπίτι μας. Πώς; Αρκεί να συνδέσουμε δυο αυτοσχέδιους διακόπτες σε σειρά με μια μπαταρία και ένα καρφί τυλιγμένο με καλώδιο (ηλεκτρομαγνήτης), έτσι ώστε ο ηλεκτρομαγνήτης να έλκει έναν τρίτο διακόπτη όταν θα διαρρέεται από ρεύμα. Αν θεωρήσουμε τους δυο πρώτους διακόπτες ως τα εισαγόμενα μπιτ και τον τρίτο ως το εξαγόμενο μπιτ (0=ανοιχτός διακόπτης, 1=κλειστός διακόπτης), τότε η αυτοσχέδια κατασκευή λειτουργεί ως πύλη NAND: ο τρίτος διακόπτης είναι ανοιχτός μόνο αν οι δυο πρώτοι είναι κλειστοί. Τα νευρωνικά δίκτυα επίσης μπορούν να λειτουργήσουν ως υπολογιστόνια. Ο Stephen Wolfram έδειξε ότι το ίδιο ισχύει και για απλές συσκευές που ονομάζονται κυτταρικά αυτόματα.Το υπολογιστόνιο αναφέρεται επίσης και ως η κατάλληλη διάταξη της ύλης, ώστε να αποτελεί την καλύτερη δυνατή μορφή υπολογιστικής συσκευής για την συγκεκριμένη ποσότητα ύλης. Με αυτή την έννοια, το υπολογιστόνιο προσεγγίζει το θεωρητικό όριο της υπολογιστικής ισχύος που μπορούμε να επιτύχουμε χρησιμοποιώντας αποδοτικά την ύλη γύρω μας. Κάθε άτομο ενός κομματιού ύλης χρησιμοποιείται κάνοντας υπολογισμούς με τον μέγιστο βαθμό απόδοσης (ελάχιστη ενεργειακή σπατάλη προς θερμική ενέργεια). Η έννοια του υπολογιστονίου εμφανίζεται (προφανώς) και σε μυθιστορήματα ή ταινίες επιστημονικής φαντασίας, με ευφάνταστο τρόπο μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει την εξέλιξη της μυθοπλασίας.Σίγουρα λοιπόν το υπολογιστόνιο δεν είναι άλλο ένα στοιχειώδες σωματίδιο στον κατάλογο των στοιχειωδών σωματιδίων της καθιερωμένης θεωρίας του μικρόκοσμου της Φυσικής. https://physicsgg.me/2023/03/05/τι-είναι-το-υπολογιστόνιο-ή-computronium/

Εκτοξεύτηκε με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το νέο του πλήρωμα. Η εκτόξευση είχε αναβληθεί εξαιτίας τεχνικού προβλήματος.Εκτοξεύτηκε σήμερα ο πύραυλος στον οποίο ήταν προσαρτημένο το διαστημόπλοιο Dragon της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, μέσα στο οποίο βρίσκονται δύο Αμερικανοί αστροναύτες, ένας αστροναύτης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και ένας Ρώσος κοσμοναύτης. Είναι το νέο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που θα συναντήσει εκεί τους αστροναύτες που εξαιτίας της βλάβης του σκάφους που θα τους μετέφερε πίσω στη Γη είναι εγκλωβισμένοι στον ISS και όπως έγινε γνωστό θα παραμείνουν εκεί για έξι ακόμη μήνες.Η εκτόξευση ήταν προγραμματισμένη για την περασμένη Δευτέρα αλλά ένα τεχνικό πρόβλημα δύο μόλις λεπτά πριν ενεργοποιηθούν οι μηχανές του πυραύλου οδήγησε στην ματαίωση.Το πλήρωμα του Crew-6 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη της Roscosmos Andrey Fedyaev και τους αστροναύτες Stephen Bowen, Woody Hoburg και Sultan al-Neyadi.Ο Andrey Fedyaev έγινε ο 22ος Ρώσος κοσμοναύτης που πέταξε με αμερικανικό διαστημόπλοιο, συμπεριλαμβανομένου του δεύτερου στο Crew Dragon. Μένει τώρα να διαπιστωθεί πώς θα οργανωθεί η ζωή των αστροναυτών στον ISS αφού θα είναι περισσότεροι από ότι κανονικά και θα πρέπει να μεταβληθεί η καθημερινότητα και η ρουτίνα του πληρώματος όπως φυσικά θα πρέπει να γίνουν επιπλέον παραδώσεις φορτίων εξοπλισμού και προμηθειών στον σταθμό το προσεχές χρονικό διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1445788/ektoxeytike-me-proorismo-ton-diethni-diastimiko-stathmo-to-neo-toy-pliroma/

Τι ώρα είναι στο φεγγάρι; Η Ευρώπη πιέζει για κοινό ρολόι. Με τις αποστολές στη Σελήνη να αναμένεται να αυξηθούν απότομα τα επόμενα χρόνια, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA θέλει να δώσει στο φεγγάρι τη δική του ζώνη ώρας.Όπως ανακοίνωσε η υπηρεσία αυτή την εβδομάδα, μια διεθνής προσπάθεια βρίσκεται σε εξέλιξη προκειμένου να συμφωνηθεί ένα κοινό στάνταρτ που θα επιτρέπει σε αποστολές διαφορετικών χωρών να συνεννοούνται μεταξύ τουςΗ προσπάθεια ξεκίνησε σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στην Ολλανδία, όπου οι συμμετέχοντες συμφώνησαν ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για «μια κοινή σεληνιακή ώρα αναφοράς», ανέφερε ο Πιέτρο Τζιορντάνο της ESA, μηχανικός συστημάτων πλοήγησης.«Μια κοινή διεθνής προσπάθεια ξεκινά τώρα για να το πετύχουμε» είπε.Για την ώρα, κάθε αποστολή στη Σελήνη χρησιμοποιεί την ώρα της χώρας που εκτόξευσε το σκάφος, μια πρακτική που δυνητικά θα δυσχέραινε την οργάνωση κοινών αποστολών ή τις συνεννοήσεις μεταξύ αποστολών διαφορετικής προέλευσης.Η NASA και η ESA αντιμετώπισαν το ερώτημα του χρόνου στην περίπτωση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο οποίος πλησιάζει τα 25α γενέθλιά του.Ο σταθμός δεν έχει τη δική του ζώνη ώρα, λειτουργεί όμως με βάση την Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα (UTC), η οποία μετράται με ατομικά ρολόγια και πρακτικά συμπίπτει με την ώρα Γκρίνουιτς (GMT). Αυτό επιτρέπει στους εταίρους του ISS (ΗΠΑ, Ευρώπη, Καναδάς, Ρωσία, Ιαπωνία) να χρησιμοποιούν κοινό πλαίσιο αναφοράς,.Η διεθνής ομάδα που εργάζεται στο ζήτημα της Σελήνης εξετάζει αυτή τη στιγμή αν η απόφαση για τη σεληνιακή ώρα πρέπει να ληφθεί από έναν μεμονωμένο οργανισμό, ανέφερε η ESA.Η τελική απόφαση θα πρέπει να λάβει υπόψη και κάποια τεχνικά ζητήματα. Όπως επισήμανε η ευρωπαϊκή υπηρεσία, ο χρόνος τρέχει ταχύτερα στη Σελήνη, η οποία κερδίζει περίπου 56 μικροδευτερόλεπτα ανά ημέρα.Την εξήγηση δίνει η θεωρία της Γενικής Σχετικότητας, σύμφωνα με την οποία η βαρύτητα διαστέλλει τον χρόνο. Το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης είναι πιο ασθενές από ό,τι το γήινο, κι αυτό σημαίνει ότι ένας παρατηρητής στη Γη θα έβλεπε ένα ρολόι στο φεγγάρι να τρέχει ταχύτερα από ό,τι το δικό του.Για τον ίδιο λόγο, ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα για ένα σκάφος που κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, συγκριτικά με ένα ρολόι στην επιφάνειά της.Ακόμα πιο σημαντικός παράγοντας είναι η ανάγκη καθορισμού μιας ώρας αναφοράς που θα ήταν πρακτική στη χρήση από τους αστροναύτες.«Αυτό θα είναι μεγάλη πρόκληση» σημείωσε ο Μπέρναρντ Χούφενμπαχ της ESA, καθώς μια ημέρα στη Σελήνη διαρκεί έως και 29,5 γήινες ώρες.«Αφότου αποφασίσουμε ένα σύστημα ώρας για τη Σελήνη, θα μπορούμε να κάνουμε το ίδιο για άλλους προορισμούς στο Διάστημα» είπε.Με άλλα λόγια, κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσουμε και το ποια είναι η ώρα στον Άρη. https://www.in.gr/2023/03/03/b-science/space/ti-ora-einai-sto-feggari-eyropi-piezei-gia-koino-roloi/

Δείτε πώς σχηματίστηκαν οι ήπειροι της Γης (βίντεο) Εντυπωσιακό οπτικοποιημένο μοντέλο των γεωλογικών μεταβολών του πλανήτη.Αν και μπορεί να μην το παρατηρούμε πάντα, η επιφάνεια του πλανήτη μας μετακινείται συνεχώς κάτω από τα πόδια μας. Για να το αποδείξει αυτό, διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ στην Αυστραλία δημιούργησαν https://www.sydney.edu.au/news-opinion/news/2023/03/03/most-detailed-geological-model-reveals-earths-past-100-million-years-science.html ένα μοντέλο των αλλαγών στο τοπίο της Γης τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια.Οι δημιουργοί του μοντέλου έλαβαν υπόψη τον τρόπο με τον οποίο το κλίμα έχει επηρεάσει την κίνηση των ιζημάτων από τα ποτάμια και τις θάλασσες, καθώς και την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Το μοντέλο αυτό μπορεί να επιτρέψει τον ακριβέστερο έλεγχο των θεωριών σχετικά με τις μελλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην επιφάνεια της Γης. «Για να προβλέψουμε το μέλλον, πρέπει να κατανοήσουμε το παρελθόν. Αν ψάχνετε για ένα μοντέλο της αλληλεπίδρασης μεταξύ των λεκανών απορροής ποταμών, της διάβρωσης σε παγκόσμια κλίμακα και της εναπόθεσης ιζημάτων τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια, απλώς δεν υπάρχει. Λοιπόν, αυτή είναι μια μεγάλη πρόοδος. Δεν είναι μόνο ένα εργαλείο που θα μας βοηθήσει να ερευνήσουμε το παρελθόν, αλλά θα βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν και να προβλέψουν το μέλλον» αναφέρει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Δρ. Τρίσταν Σέιλς.Το τοπίο του πλανήτη σήμερα είναι το αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της κίνησης των τεκτονικών πλακών εκατομμυρίων ετών. Αυτές οι πλάκες αποτελούνται από τον φλοιό της Γης και το ανώτερο τμήμα του μανδύα, το βραχώδες δεύτερο στρώμα του, και επιπλέουν πάνω από μια καυτή, παχύρρευστη ζώνη βράχου που ονομάζεται ασθενόσφαιρα. Η ασθενόσφαιρα τα αναγκάζει να συγκρούονται και να βουρτσίζουν το ένα το άλλο, αλλοιώνοντας το τοπίο με το σχηματισμό βουνών, ηφαιστείων και σεισμών.Το κλίμα, από την άλλη πλευρά, μπορεί να επηρεάσει τη διάβρωση και διάσπαση και ροή του ιζήματος σε υδάτινα σώματα. Μπορεί επίσης να προκαλέσει το σχηματισμό ποταμών ή τις πλημμύρες και να μεταβάλει τους ρυθμούς ροής τους – διαδικασίες που επηρεάζουν την κίνηση των ιζημάτων. Με το μοντέλο τους οι ερευνητές θέλησαν να δείξουν πώς τα σημερινά γεωφυσικά τοπία εξελίχθηκαν σε μια υψηλής ανάλυσης οπτικοποίηση.Χρησιμοποίησαν γεωλογικά αρχεία για να προσομοιώσουν πώς άλλαξε το υψόμετρο της γης με την πάροδο του χρόνου και στη συνέχεια συνυπολογίστηκαν σε αρχαία κλιματικά δεδομένα από ένα ξεχωριστό μοντέλο υπολογιστή. Το τελικό τους μοντέλο βαθμονομήθηκε και δοκιμάστηκε συγκρίνοντας τις προβλέψεις του με παραδείγματα υπαρκτών σχηματισμών ιζημάτων και διεργασιών ροής νερού στον πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1446111/deite-pos-schimatistikan-oi-ipeiroi-tis-gis-vinteo/

Τα μυστικά του υπόγειου Άρη αποκαλύπτει κινεζικό ρομπότ. Το εικονιζόμενο Zhurong ανακάλυψε άγνωστες δομές στο υπέδαφος του Άρη. (πηγή φωτό China National Space Administration) Άγνωστες γεωλογικές δομές εντοπίστηκαν στον Κόκκινο Πλανήτη.Το κινεζικό όχημα Zhurong συνεχίζει την αποστολή εξερεύνησης του Άρη με κύρια αποστολή την αναζήτηση στοιχείων (π.χ. νερού σε παγωμένη μορφή) στο παρελθόν να υπηρετούσε ζωή. Με δημοσίευση https://pubs.geoscienceworld.org/gsa/geology/article-abstract/51/3/315/620359/Martian-soil-as-revealed-by-ground-penetrating της στην επιθεώρηση «Geology of the Geological Society of America» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τη μελέτη των δεδομένων που κατέγραψε το γεωραντάρ (ραντάρ διείσδυσης εδάφους) του ρόβερ τα οποία αποκαλύπτουν άγνωστες γεωλογικές δομές στο υπέδαφος του Κόκκινου Πλανήτη.Ανάμεσα στα ευρήματα είναι μια σειρά από κρατήρες αλλά και επικλινείς επιφάνειες που είναι προς το παρόν άγνωστο το πως σχηματίστηκαν. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι αυτή η ανακάλυψη για το υπέδαφος του Άρη θα προσφέρουν νέα στοιχεία για τη γεωλογική ανάπτυξη και εξέλιξη του πλανήτη, ενδείξεις για τις κλιματικές συνθήκες του στο πέρας των αιώνων και πιθανώς στοιχεία για την παρουσία νερού σε υγρή η παγωμένη ή μορφή.Με βάρος που ξεπερνά τα 200 κιλά, το Zhurong είναι εφοδιασμένο με τέσσερα φωτοβολταϊκά πάνελ για να εξασφαλίζεται η τροφοδοσία του με ηλεκτρισμό. Διαθέτει επίσης κάμερες, ραντάρ και λέιζερ, που θα επιτρέψουν να μελετηθεί το περιβάλλον του και να αναλυθεί η σύνθεση πετρωμάτων του Άρη. Το όνομα Zhurong παραπέμπει στον θεό της φωτιάς στην κινεζική μυθολογία. Ο συμβολισμός δικαιολογείται από την ονομασία του Άρη στα κινεζικά, Huoxing, «ο πλανήτης της φωτιάς».Το ρόβερ εισήλθε τον περασμένο Μάιο σε «χειμερία νάρκη» για να προστατευτεί από τις χειμερινές συνθήκες στον Άρη αλλά έκτοτε όπως όλα δείχνουν δεν έχει… ξυπνήσει με δορυφόρους της NASA που βρίσκονται στον Άρη να δείχνουν ότι παραμένει αμετακίνητο στη θέση του εδώ και περίπου δέκα μήνες γεγονός που δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι έχει πάψει πλέον να λειτουργεί με την κινεζική διαστημική υπηρεσία να τηρεί ως συνήθως σιγή ασυρμάτου σε οτιδήποτε αφορά τις αποστολές της. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1445073/ta-mystika-toy-ypogeioy-ari-apokalyptei-kineziko-rompot/

Τα δαχτυλίδια του Κρόνου περιέχουν δομικά υλικά της ζωής. NASA/JPL Πρόκειται για ύλη που εκτοξεύεται στο Διάστημα από τον υπόγειο ωκεανό του Εγκέλαδου.Μέχρι να ταξιδέψει στο σύστημα του Κρόνου το σκάφος της αποστολής Cassini της NASA ο έκτος σε μέγεθος δορυφόρος του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών του ηλιακού μας συστήματος θεωρούνταν ένας αδιάφορος παγωμένος διαστημικός βράχος. Η αποστολή Cassini όμως αποκάλυψε ότι στον Εγκέλαδο υπάρχει ένας υπόγειος ωκεανός που μάλιστα πλήθος ευρημάτων και μελετών δείχνει ότι διαθέτει συνθήκες φιλικές στη ζωή.Για αυτόν τον λόγο το παγωμένο (εξωτερικά) φεγγάρι αποτελεί πλέον σταθερό στόχο παρατηρήσεων και σχεδιάζονται νέες αποστολές εξερεύνησης του και προσπάθειας απόκτησης περισσότερων στοιχείων για τον υπόγειο ωκεανό του. Εχει επίσης διαπιστωθεί ότι από περιοχές στο Νότιο Πόλο του Εγκέλαδου κάνουν την εμφάνιση τους πίδακες που εκτοξεύουν υλικά από το εσωτερικό του στο Διάστημα, υλικά που προέρχονται σε μεγάλο ποσοστό από τον υπόγειο ωκεανό. Με δημοσίευση https://www.nature.com/articles/s43247-023-00674-z της στην επιθεώρηση «Communications Earth & Environment» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (UCLA) αναφέρει ότι η ύλη αυτή καταλήγει στο δακτύλιο «e» του Κρόνου. Πίδακες στον Εγκέλαδο εκτοξεύουν ύλη που περιέχουν δομικά υλικά της ζωής (πηγή φωτό NASA) Οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε Κρόνο και Εγκέλαδο δημιουργούν τριβή που θερμαίνει τον πυθμένα του υπόγειου ωκεανού του δημιουργώντας ισχυρά ρεύματα που μπορούν να μεταφέρουν παγωμένα σωματίδια από τον πυθμένα της θάλασσας προς την επιφάνεια μέσω υδροθερμικών αεραγωγών και τα σωματίδια αυτά εκτοξεύονται στο Διάστημα. Ανάμεσα στα σωματίδια που μεταφέρονται από τον ωκεανό στο Διάστημα είναι και το διοξείδιο του πυριτίου που βρίσκεται στη φύση σε ζωντανούς οργανισμούς αλλά και με τη μορφή χαλαζία.«Ο Εγκέλαδος μας δίνει δωρεάν δείγματα του τι κρύβεται βαθιά από κάτω» αναφέρει η Άσλει Σένφελντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας η οποία εκτιμά ότι είναι πιθανό ο δακτύλιος «e» του Κρόνου να είναι προϊόν των υλικών του Εγκέλαδου και εκεί να βρίσκονται έστω και σε παγωμένη μορφή δομικά της ζωής άρα θα πρέπει να στρέψει η επιστημονική κοινότητα και σε αυτό το σημείο την προσοχή της. Η μελέτη είναι σημαντική αφού εκτός των άλλων για πρώτη φορά περιγράφεται ένας πιθανός μηχανισμός που εκτοξεύει τα υλικά του υπόγειου ωκεανού στο Διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1446315/ta-dachtylidia-toy-kronoy-periechoyn-domika-ylika-tis-zois/

Μια Γαλαξιακή Θαλασσογραφία από το Hubble (βίντεο) Ο γαλαξίας μέδουσα που φωτογράφησε το Hubble (πηγή φωτό ESA/Hubble & NASA, M. Gullieuszik) Μια λεπτομερή εικόνα από ένα εντυπωσιακό είδος γαλαξιών αποκαλύπτει τις ιδιότητες τους.Ένας «γαλαξίας μέδουσα» με πλοκάμια αστεριών κολυμπά στον απέραντο ωκεανό του Διαστήματος σε μια νέα εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble την οποία η NASA χαρακτηρίζει ως «Γαλαξιακή Θαλασσογραφία». Καθώς οι γαλαξίες που μοιάζουν με μέδουσες κινούνται μέσω του διαγαλαξιακού χώρου, το αέριο απομακρύνεται αργά σχηματίζοντας ίχνη που μοιάζουν με έλικες που φωτίζονται από συστάδες σχηματισμού αστεριών. Οι γαλάζιες έλικες είναι ορατές κάτω από τον πυρήνα αυτού του γαλαξία, δίνοντάς του μια όψη σαν μέδουσα. Ο γαλαξίας με την κωδική ονομασία JO201 – βρίσκεται στον αστερισμό του Κήτους, που είναι είναι το όνομα του θαλάσσιου τέρατος στην ελληνική μυθολογία. Οι έλικες των γαλαξιών μεδουσών εκτείνονται με ιδιαίτερο τρόπο από τον φωτεινό δίσκο τους πυρήνες των γαλαξιών τους. Η νέα εικόνα και τα δεδομένα που αποκαλύπτονται από αυτή αναμένεται να προσφέρουν στους επιστήμονες μια καλύτερη κατανόηση για το πώς σχηματίζονται αυτές οι έλικες αλλά και τους μηχανισμούς τους στην παραγωγή νέων άστρων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1446641/mia-galaxiaki-thalassografia-apo-to-hubble-vinteo/

Μια επιστήμονας του Ήλιου επικεφαλής επιστήμονας της NASA. Η δρα. Νίκολα Φοξ. πηγή φωτό (NASA-Aubrey Gemignani) Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία επέλεξε για τη σημαντική θέση την δρα. Νίκολα Φοξ επικεφαλής του τμήματος Hλιοφυσικής.Μια γυναίκα επέλεξε η NASA για μια από τις κορυφαίες θέσεις στη διοικητική της πυραμίδα. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία επέλεξε ως νέα επικεφαλής επιστήμονα τη δρα Νίκολα Φοξ, επικεφαλής του τμήματος Hλιοφυσικής. Η Φοξ υπήρξε από το 2018 υπεύθυνη επιστήμονας για την αποστολή του σκάφους Parker Solar Probe που μελετά τον Ήλιο από κοντά. Η Φοξ θα καθοδηγήσει πλέον τη Διεύθυνση Επιστήμης της NASA, μια μονάδα με ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία επιβλέπει και συντονίζει περισσότερα από 100 διαστημικά προγράμματα των ΗΠΑ, από τη ρομποτική εξερεύνηση του Άρη μέχρι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.Μεταξύ άλλων, η Φοξ, η οποία διαδέχεται τον Ελβετο-αμερικανό αστροφυσικό Τόμας Ζερμπούχεν, θα είναι υπεύθυνη για μια νέα ομάδα μελέτης της NASA, που δημιουργήθηκε το 2022 με στόχο να βοηθήσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας να ανιχνεύουν και να αναλύουν άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα ή φαινόμενα (UFO ή UAP). Η Φοξ είχε τιμηθεί το 2021 με το βραβείο «Καρλ Σέιγκαν» της Αμερικανικής Αστροναυτικής Εταιρείας και το 2020 με το μετάλλιο διακεκριμένης ηγεσίας της NASA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1444408/mia-epistimonas-toy-ilioy-epikefalis-epistimonas-tis-nasa/

Βρέθηκε μαύρη τρύπα ένα δισ. φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο – παιδί του βρεφικού Σύμπαντος. XMM-Newton, ESA, NASA Μια απρόσμενη ανακάλυψη που αλλάζει τα κοσμολογικά δεδομένα.Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι εντοπίστηκαν στο πρώιμο Σύμπαν τεραστίων διαστάσεων γαλαξίες που σύμφωνα με τα υπάρχοντα κοσμολογικά μοντέλα και δεδομένα για τη γέννηση και εξέλιξη του Σύμπαντος δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Οι πονοκέφαλοι των επιστημόνων αυξάνονται καθώς ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε την ανακάλυψη μιας κολοσσιαίας μαύρης τρύπας που δημιουργήθηκε όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη στη βρεφική του ηλικία και όπως και οι τεράστιοι γαλαξίες που εντοπίστηκαν πριν λίγες μέρες έτσι και αυτή σύμφωνα με τις μέχρι τώρα κοσμολογικές παραδοχές δεν θα έπρεπε κανονικά να υπάρχει αφού οι συνθήκες εκείνης της περιόδου δεν θα επέτρεπαν την παρουσία της.Με δημοσίευση https://academic.oup.com/mnras/article/520/3/4609/7051098?login=false τους στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» ερευνητές με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τέξας παρουσιάζουν την ανακάλυψη μιας μαύρης τρύπας που δημιουργήθηκε όταν το Σύμπαν ήταν μόλις 750 εκατ. ετών, στην εποχή της αποκαλούμενης από τους κοσμολόγους «κοσμικής αυγής» όπου μόλις είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνιση της η πρώτη γενιά άστρων και γαλαξιών στις πιο μικρού μεγέθους και απλότητας εκδοχές τους.Σύμφωνα με τους ερευνητές στο γαλαξία COS-87259 βρίσκεται μια μαύρη τρύπα με μάζα ένα δισ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Η μάζα του Ήλιου έχει αποφασισθεί από την επιστημονική κοινότητα να αποτελεί το μέτρο σύγκρισης με τη μάζα μιας μαύρης τρύπας από τη στιγμή μάλιστα που ο συνήθης τρόπος γέννησης μιας μαύρης τρύπας είναι η καταστροφή άστρων. Μάλιστα ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μαύρη τρύπα συνεχίζει να μεγαλώνει απορροφώντας τεράστιες ποσότητες ύλης που υπάρχουν στο κοσμικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται αποβάλλοντας κάποια από αυτή την ύλη και εκτοξεύοντας τη στο Διάστημα με ταχύτητες που αγγίζουν αυτές του φωτός.Οι ερευνητές εκτιμούν μάλιστα ότι είναι πιθανό να υπάρχουν και άλλες και μάλιστα χιλιάδες στον αριθμό τέτοιου μεγέθους μαύρες τρύπες στο πρώιμο Σύμπαν που περιμένουν να τις ανακαλύψουμε αυξάνοντας το μυστήριο για τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο. Μια πιθανή εξήγηση που δίνουν οι ερευνητές είναι ότι στο πρώιμο Σύμπαν δημιουργούνταν συνεχώς μαύρες τρύπες και οι συνθήκες ήταν τέτοιες που ευνοούσαν τη γρήγορη συγχώνευση τους με αποτέλεσμα να σχηματίζονται εύκολα αυτές οι τεραστίων διαστάσεων μαύρες τρύπες.Είναι επίσης σημαντικό ότι η ανακάλυψη δεν έγινε με κάποιο διαστημικό τηλεσκόπιο αλλά με το επίγειο ALMA στην έρημο Ατακάμα της Χιλής γεγονός που δείχνει ότι μπορούν να γίνουν πλέον τέτοιου επιπέδου ανακαλύψεις και από τα ολοένα και πιο ισχυρά και προηγμένα επίγεια τηλεσκόπια αυξάνοντας έτσι τις δυνατότητες έρευνας των αστρονόμων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1443909/vrethike-mayri-trypa-ena-dis-fores-megalyteri-apo-ton-ilio-paidi-toy-vrefikoy-sympantos/

Βρέθηκε «απαγορευμένο» πλανητικό σύστημα στο γαλαξία μας. Καλλιτεχνική απεικόνιση του μικρού ερυθρού νάνου και του γίγαντα αερίου. (πηγή φωτό Carnegie Institution for Science) Πρόκειται για ένα σύστημα που οι πλανήτες έχουν σχεδόν παρόμοιο μέγεθος με το μητρικό τους άστρο.Με δημοσίευση https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-3881/acabce της στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Carnegie Institution for Science στις ΗΠΑ παρουσιάζουν την ανακάλυψη ενός νέου πλανητικού συστήματος με μοναδικά χαρακτηριστικά. Σε απόσταση 284 ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται ένας μικρός ερυθρός νάνος με κωδική ονομασία TOI 5205. Πρόκειται για ένα άστρο με αξιοσημείωτα μικρότερη μάζα και θερμοκρασία επιφανείας από τον Ήλιο.Πρόκειται για την πιο κοινή κατηγορία άστρων του γαλαξία μας και πιθανώς του Σύμπαντος. Υπάρχουν διαφόρων τύπων και μεγεθών ερυθροί νάνοι και είναι γνωστό ότι όλες οι κατηγορίες ερυθρών νάνων μπορούν να υποστηρίξουν την παρουσία πλανητικών συστημάτων. Τα μέχρι σήμερα ευρήματα, παρατηρήσεις και μοντέλα έδειχναν ότι στους πιο μικρούς σε μέγεθος ερυθρούς νάνους μπορούν να σχηματιστούν πλανητικά συστήματα αλλά οι συνθήκες σε αυτά δεν υποστηρίζουν την παρουσία πλανητών αερίου και ειδικότερα γιγάντων αερίου, όπως για παράδειγμα ο Δίας, επειδή δεν υπάρχει η απαραίτητη ποσότητα υλικών για τον σχηματισμό τους.Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι την ύπαρξη ενός πλανήτη σε κοντινή απόσταση από το TOI 5205. Οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι ο πλανήτης αυτός είναι ένας πλανήτης αερίου αερίου με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Δία και είναι μόλις τέσσερις φορές μικρότερος από το μητρικό του άστρο. Συγκριτικά ο Δίας είναι εκατοντάδες φορές μικρότερος από τον Ήλιο.Όπως είναι ευνόητο η ανακάλυψη ανατρέπει πολλά κοσμολογικά δεδομένα και ανοίγουν νέα ερευνητικά πεδία αφού αποδεικνύεται ότι μπορούν να υπάρξουν πλανήτες αερίου και μάλιστα τεράστιοι σε ένα σύστημα ενός πολύ μικρού ερυθρού νάνου όπως επίσης ότι μπορούν να υπάρχουν συστήματα όπου οι πλανήτες έχουν πολύ κοντινά μεγέθη με το μητρικό τους άστρο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1443697/vrethike-apagoreymeno-planitiko-systima-sto-galaxia-mas/

Η σκοτεινή ενέργεια είναι η «μητέρα» της Μεγάλης Έκρηξης και μπορεί να δημιουργήσει νέο Σύμπαν. Νέα ενδιαφέρουσα θεωρία για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Κόσμου.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ένα μυστηριώδες ως προς τον τρόπο που προκλήθηκε φαινόμενο που έλαβε την ονομασία Big Bang (Μεγάλη Έκρηξη) γέννησε το Σύμπαν. Η γέννηση του Σύμπαντος έχει οριστεί πριν από 13,8 δισ. έτη και έχει διαπιστωθεί ότι διαστέλλεται αέναα. Αυτή η συνεχιζόμενη και επιταχυνόμενη μάλιστα διαστολή πονοκεφαλιάζει τους επιστήμονες στην προσπάθεια να προβλέψουν το μέλλον του Σύμπαντος. Στο τραπέζι πέφτουν συνεχώς διάφορες θεωρίες και ερευνητική ομάδα στη Βρετανία με δημοσίευση https://arxiv.org/abs/2302.03710 της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv προτείνει μια ακόμη.Από το σύνολο των θεωριών για το τέλος του Σύμπαντος έχουν ξεχωρίσει τρεις. Η πρώτη θεωρία αναφέρει ότι η επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος οδηγεί σταδιακά στην ψύξη του. Η θεωρία που ονομάστηκε «Μεγάλη Ψύξη» λέει ότι οι γαλαξίες θα απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο ο ένας από τον άλλον κάτι που θα οδηγήσει στο να παγώσουν και να σβήσουν μετατρέποντας το Σύμπαν σε ένα απόλυτα σκοτεινό και ψυχρό κόσμο.Η δεύτερη θεωρία έχει ονομαστεί «Μεγάλη Σχάση», αναφέρει ότι αυτή η διαστολή τεντώνει το Σύμπαν, με αποτέλεσμα στο τέλος αυτό να «σκιστεί» και να καταστραφεί. Η τρίτη θεωρία ονομάζεται «Μεγάλη Σύνθλιψη» και υποστηρίζει ότι κάποια στιγμή η διαστολή σταματήσει η βαρύτητα θα υποχρεώσει το Σύμπαν να καταρρεύσει και να αυτοκαταστραφεί δημιουργώντας όμως ταυτόχρονα τις συνθήκες για την εκδήλωση μιας νέας Μεγάλης Έκρηξης, από την οποία θα προκύψει ένα καινούργιο Σύμπαν.Οι ερευνητές της νέας μελέτης προσπάθησαν να μελετήσουν τη φύση της σκοτεινής ενέργειας, της μυστηριώδους δύναμης που σύμφωνα με τα κοσμολογικά μοντέλα είναι η κινητήριος δύναμη της διαστολής του Σύμπαντος, αυτή που το… σπρώχνει συνεχώς και με δύναμη. Τα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάζουν μια ακόμη εικόνα για το πιθανό μέλλον του Σύμπαντος ή πιο σωστά δίνει μια πιο αναλυτική ερμηνεία στη θεωρία της Μεγάλης Σύνθλιψης.Σύμφωνα με τους ερευνητές η σκοτεινή ενέργεια δεν λειτουργεί γραμμικά αλλά με την αλληλεπίδραση της ύλης και της ακτινοβολίας είναι πιθανό ανά περιόδους να ενεργοποιείται και να απενεργοποιείται. Αυτό το «on-off» της σκοτεινής ενέργειας έχει ως αποτέλεσμα το Σύμπαν κάποιες στιγμές να διαστέλλεται και κάποιες να συρρικνώνεται μέχρις ότου να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να κάνει την εμφάνιση της μια Μεγάλη Έκρηξη που θα δημιουργήσει ένα καινούργιο Σύμπαν. Έτσι όταν το Σύμπαν εισέλθει στη διαδικασία της συρρίκνωσης και αυτοκαταστροφής λίγο πριν το κρίσιμο σημείο όπου η συρρίκνωση θα περάσει στο σημείο της μη επιστροφής από την διάλυση η σκοτεινή ενέργεια θα βγει από την… κοσμική της νάρκη και θα ενεργοποιήσει ξανά τη διαδικασία της διαστολής δημιουργώντας ένα καινούργιο Σύμπαν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1443230/i-skoteini-energeia-einai-i-mitera-tis-megalis-ekrixis-kai-mporei-na-dimioyrgisei-neo-sympan/

Το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 έφτασε στο ISS Σήμερα στις 03:58 ώρα Μόσχας, το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 έδεσε στη μονάδα Poisk του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού σε αυτόματη λειτουργία. Από το 1967, αυτή ήταν η 190η πρόσδεση που εκτελείται από διαστημόπλοια της οικογένειας Σογιούζ, συμπεριλαμβανομένης της 88ης ελλιμενισμού στον ISS. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566750

Εκτοξεύτηκε σε τροχιά το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Soyuz MS-23»! Σήμερα στις 03:24:29 ώρα Μόσχας εκτοξεύτηκε το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Soyuz MS-23. Η εκτόξευση του πλοίου σε μια δεδομένη τροχιά και ο διαχωρισμός από το τρίτο στάδιο του πυραύλου, καθώς και το άνοιγμα των κεραιών και των ηλιακών συλλεκτών του πλοίου, ήταν φυσιολογικά! Το πλοίο θα φτάσει στον σταθμό σε δύο ημέρες. Η πρόσδεσή του στη μονάδα Poisk έχει προγραμματιστεί για τις 26 Φεβρουαρίου στις 04:01 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243493%2F864cfe96bdbff7e4ea https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566741&z=video-30315369_456243503%2Fe7986bd3f8b2fd9876%2Fpl_post_-30315369_566741 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566739

Την παραμονή της επιστροφής του πληρώματος του Crew-5 στη Γη (προγραμματίστηκε για τον Μάρτιο), η Άννα Κίκινα δοκίμασε ένα κοστούμι για την πρόληψη της ορθοστατικής αστάθειας (Orthostatic intolerance ρούχα, OIG). Πρόκειται για μια κατάσταση χαμηλής αρτηριακής πίεσης, αυξημένου καρδιακού ρυθμού, ζάλης και αδυναμίας όταν στέκεστε όρθια. Το γεγονός είναι ότι σε συνθήκες μικροβαρύτητας, το αίμα ανακατανέμεται σταδιακά στο κεφάλι και τα άνω άκρα. Επομένως, κατά την κάθοδο και την επιστροφή της βαρύτητας, είναι απαραίτητο να αποφευχθεί η ταχεία επιστροφή αίματος στα αγγεία των κάτω άκρων. Για να το κάνουν αυτό, οι κοσμοναύτες φόρεσαν τη στολή Centaur anti-g κάτω από τη διαστημική στολή Sokol-KV2 από στενό σορτς και κολάν. Οι αστροναύτες συνεχίζουν να τα φορούν για αρκετές ημέρες μετά την προσγείωση, επιτρέποντας στο καρδιαγγειακό σύστημα να προσαρμοστεί στη βαρύτητα. Δεδομένου ότι η Άννα Κίκινα θα επιστρέψει με το αμερικανικό πλοίο Crew Dragon, πριν κατέβει θα φορέσει το OIG - το αμερικανικό αντίστοιχο της στολής μας anti-g. Σχετικά με άλλες περιπτώσεις σε τροχιά κοντά στη Γη - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/38986/ https://vk.com/roscosmos?fixed=1&w=wall-30315369_566728

Σύμφωνα με τη NASA, η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Crew Dragon με τον Andrey Fedyaev στον ISS αναβλήθηκε για τις 27 Φεβρουαρίου. Η εκτόξευση του Crew Dragon με το όχημα εκτόξευσης Falcon-9 από το Διαστημικό Κέντρο Kennedy της NASA έχει προγραμματιστεί για τις 27 Φεβρουαρίου στις 09:45 ώρα Μόσχας, ενώ η πρόσδεσή του στη μονάδα κόμβου Harmony του αμερικανικού τμήματος του ISS έχει προγραμματιστεί για τις 28 Φεβρουαρίου στις 10:29 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?fixed=1&w=wall-30315369_566723

Το James Webb ανακάλυψε ενήλικους γαλαξίες στο… ανήλικο Σύμπαν (βίντεο) Το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε έξι γαλαξίες σαν τον δικό μας στο πρώιμο Σύμπαν ανακάλυψη που αλλάζει τα κοσμολογικά μοντέλαΔεν είναι μόνο ασταμάτητος ο ρυθμός και αριθμός των ανακαλύψεων του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb αλλά ότι κάθε μια εξ αυτών είναι άκρως εντυπωσιακή και ενδιαφέρουσα μεταβάλλοντας τα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την ύπαρξη, εξέλιξη και λειτουργία του Σύμπαντος, των γαλαξιών, των άστρων και των πλανητών.Έξι τεράστιοι πολύ πρώιμοι γαλαξίες, που ο καθένας τους περιέχει περίπου τόσα άστρα όσα ο δικός μας, ανακαλύφθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb στο νηπιακής ηλικίας Σύμπαν. Η ανακάλυψη ανατρέπει την έως τώρα κατανόηση των επιστημόνων για την εξέλιξη των γαλαξιών, καθώς τόσο μεγάλοι γαλαξίες δεν αναμενόταν να βρεθούν στο τόσο πρώιμο σύμπαν, όταν αυτό είχε μόλις το 3% της σημερινής ηλικίας του, περίπου 500 έως 700 εκατομμύρια χρόνια μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη», το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν.Οι επιστήμονες από διάφορες χώρες (ΗΠΑ, Αυστραλία, Δανία, Ισπανία), με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή αστρονομίας και αστροφυσικής Τζόελ Λέτζα του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature». https://www.nature.com/articles/s41586-023-05786-2 Όπως δήλωσε ο ίδιος «αυτά τα αντικείμενα έχουν πολύ μεγαλύτερη μάζα από ό,τι περίμενε ο οποιοσδήποτε. Περιμέναμε να βρούμε μονάχα μικροσκοπικούς, νεαρούς γαλαξίες-μωρά σε εκείνη τη χρονική περίοδο, παρόλα αυτά ανακαλύψαμε γαλαξίες τόσο ώριμους όσο ο δικός μας, σε μια εποχή που έως τώρα θεωρείτο η αυγή του σύμπαντος».«Είναι τρελό. Δεν θα περίμενε κανείς το πρώιμο σύμπαν να μπορεί να αυτο-οργανωθεί τόσο γρήγορα. Αυτοί οι γαλαξίες δεν θα έπρεπε να έχουν αρκετό χρόνο για να σχηματιστούν», ανέφερε η Έρικα Νέλσον, επίκουρη καθηγήτρια αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. «Ο γαλαξίας μας δημιουργεί ένα έως δύο νέα άστρα κάθε χρόνο. Μερικοί από εκείνους τους γαλαξίες θα πρέπει να δημιουργούσαν εκατοντάδες νέα άστρα κάθε χρόνο καθ’ όλη την ιστορία του Σύμπαντος. Αν έστω κι ένας από αυτούς τους γαλαξίες είναι πραγματικός, θα μας φέρει αντιμέτωπους με τα όρια της κατανόησης μας για την κοσμολογία. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι αυτά τα πράγματα είναι ένα διαφορετικό είδος κάποιου παράξενου αντικειμένου, όπως αχνά κβάζαρ (σ.σ. ενεργοί γαλαξιακοί πυρήνες), κάτι που θα ήταν όμως εξίσου ενδιαφέρον», πρόσθεσε. Το James Webb, το ισχυρότερο τηλεσκόπιο που έχει ποτέ εκτοξευθεί στο διάστημα, είναι εφοδιασμένο με υπέρυθρα όργανα ικανά να ανιχνεύουν το φως που προέρχεται από τους πιο αρχαίους γαλαξίες και τα άστρα τους. Έτσι, το Webb επιτρέπει στους επιστήμονες να βλέπουν πίσω στον χρόνο και στον χώρο, σε απόσταση περίπου 13,5 δισεκατομμυρίων ετών, κοντά στο ξεκίνημα του σύμπαντος όπως το ξέρουμε.«Είναι η πρώτη ματιά μας τόσο πίσω και μακριά, συνεπώς είναι σημαντικό να κρατήσουμε ανοιχτό μυαλό σχετικά με το τι πραγματικά βλέπουμε. Μολονότι τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται πιθανώς για γαλαξίες, νομίζω πως υπάρχει μια βάσιμη πιθανότητα λίγα τουλάχιστον από αυτά τα αντικείμενα να είναι τεράστιες μαύρες τρύπες. ‘Ασχετα πάντως από αυτό, η ποσότητα μάζας που ανακαλύψαμε σημαίνει ότι η γνωστή αστρική μάζα εκείνης της περιόδου του σύμπαντος μας είναι έως 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι προηγουμένως πιστεύαμε. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αλλαγή δεδομένων», ανέφερε ο Λέτζα.«Η αποκάλυψη ότι ο σχηματισμός τεράστιων γαλαξιών άρχισε υπερβολικά νωρίς στην ιστορία του σύμπαντος ανατρέπει αυτό που πολλοί από εμάς θεωρούσαμε δεδομένο επιστημονικό γεγονός», πρόσθεσε και επεσήμανε ότι οι εν λόγω πρώιμοι γαλαξίες είναι τόσο μεγάλοι που έρχονται σε αντίθεση σχεδόν με όλα (το 99%) τα υπάρχοντα μοντέλα της κοσμολογίας. Αυτό οδηγεί είτε στην αναμόρφωση των κοσμολογικών μοντέλων, είτε στην αναθεώρηση της επικρατούσας επιστημονικής κατανόησης σχετικά με τη δημιουργία των γαλαξιών, ότι δηλαδή άρχισαν ως μικρά νέφη αερίων και σκόνης, που σταδιακά μεγάλωσαν με το πέρασμα του χρόνου.Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους ερευνητές, προβάλλει ως αναγκαία μια ριζική μεταβολή της κυρίαρχης άποψης για το πώς το σύμπαν εξελίχθηκε. «Ρίξαμε μια ματιά στο πολύ πρώιμο σύμπαν για πρώτη φορά και δεν είχαμε ιδέα τι επρόκειτο να βρούμε. Αποδείχτηκε ότι βρήκαμε κάτι τόσο απρόσμενο που πραγματικά δημιουργεί πρόβλημα για την επιστήμη. Θέτει εν αμφιβόλω την όλη εικόνα του σχηματισμού των πρώτων γαλαξιών. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι είχαμε κάνει κάποιο λάθος και ότι θα το βρίσκαμε τελικά και θα συνεχίζαμε τη ζωή μας. Όμως ακόμη δεν έχουμε βρει κανένα λάθος, παρά τις τόσες προσπάθειες μας», επεσήμανε ο επικεφαλής ερευνητής.Οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν τώρα να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα τους παίρνοντας εικόνες του φάσματος των τεράστιων πρώιμων γαλαξιών, ώστε να έχουν περισσότερα δεδομένα για τις πραγματικές αποστάσεις τους, καθώς και τα αέρια και τα άλλα συστατικά τους. «Μια φασματοσκοπική ανάλυση θα μας πει αμέσως αν αυτά τα πράγματα είναι πραγματικά ή όχι. Θα μας δείξει πόσο μεγάλα είναι και πόσο μακρινά», ανέφερε ο Λέτζα. Πρόσφατα μια άλλη επιστημονική ομάδα είχε ανακοινώσει ότι βρήκε με τη βοήθεια του James Webb τέσσερις ακόμη πιο πρώιμους γαλαξίες, όταν το Σύμπαν είχε ηλικία μόνο 350 εκατομμυρίων ετών. Όμως εκείνοι οι γαλαξίες είχαν αναμενόμενα πολύ μικρότερο μέγεθος σε σχέση με τους πρώιμους γίγαντες που τώρα ανακαλύφθηκαν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1442605/to-james-webb-anakalypse-enilikoys-galaxies-sto-aniliko-sympan-vinteo/

Δεν μπορούμε να εντοπίσουμε εξωγήινη ζωή γιατί δεν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία. Η αποστολή δειγμάτων του Άρη στη Γη είναι ίσως το κλειδί για την ανακάλυψη ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. (πηγή φωτό NASA/JPL/Caltecch) Νέα μελέτη αναφέρει ότι πρέπει να φέρουμε δείγματα από άλλους πλανήτες στη Γη για ανάλυση.Μπορεί να στέλνουμε συνεχώς ολοένα και πιο εξελιγμένα διαστημικά σκάφη και ρομπότ για να εξερευνήσουν το ηλιακό μας σύστημα, τους πλανήτες και τους δορυφόρους τους αλλά παρά το πλήθος των προηγμένων οργάνων που διαθέτουν δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν την παρουσία κάποιου ίχνους ζωής έξω από τη Γη έστω και αν αυτή είχε κάνει την εμφάνιση της κάποτε σε κάποιο άλλο κόσμο.Επιστήμονες του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Χιλής πήγαν στην έρημο Ατάκαμα που βρίσκεται στην νοτιαμερικανική χώρα και όπως είναι γνωστό αποτελεί την πιο άνυδρη περιοχή της Γης. Για αυτό και στην Ατακάμα βρίσκονται πολλά αστεροσκοπεία και πραγματοποιούνται μελέτες και προσομοιώσεις για έρευνες ή αποστολές που σχετίζονται με άλλους πλανήτες και κυρίως με τον Άρη.Η ερευνητική ομάδα πήρε μαζί της όργανα με τα οποία είναι εξοπλισμένα τα ρόβερ που έχει στείλει η NASA στον Κόκκινο Πλανήτη συμπεριλαμβανομένου του Perseverance, του πιο προηγμένου ρομπότ εξερεύνησης και αναζήτησης εξωγήινης ζωής που έχει κατασκευαστεί μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αν και με τον εξοπλισμό των εργαστηρίων μπορεί να γίνει εντοπισμός των αποκαλούμενων «βιουπογραφών», δηλαδή μορίων η παρουσία των οποίων υποδηλώνει την παρουσία ζωής, τα όργανα που φέρουν μαζί τους τα ρόβερ δεν έχουν την ίδια ακρίβεια και ευαισθησία για να εντοπίζουν αυτά τα μόρια.Μέχρι σήμερα πιστεύουμε ότι τα δείγματα που έχουν αναλύσει τα ρόβερ στον Κόκκινο Πλανήτη δεν διέθεταν ίχνη ζωής και συνεχίζεται η αναζήτηση δειγμάτων που μπορεί να διαθέτουν στέλνοντας τα ρομπότ σε περιοχές που γνωρίζουμε ότι υπήρχε κάποτε νερό σε υγρή μορφή. Όμως οι ερευνητές εκτιμούν τώρα ότι δεν ήταν το πρόβλημα τα δείγματα αλλά τα όργανα και ότι μπορεί τα δείγματα αυτά να διαθέτουν ίχνη ζωής αλλά δεν μπόρεσαν να τα εντοπίσουν τα ρόβερ. Για αυτό προτείνουν την έλευση δειγμάτων στη Γη για μελέτη διαδικασία που έχει ήδη δρομολογηθεί από την NASA.Το ρόβερ της αποστολής Perseverance έχει συλλέξει περίπου 20 δείγματα από την περιοχή στην οποία βρίσκεται, ένα κρατήρα που κάποτε ήταν λίμνη και έρεε νερό ποταμών, τα έχει τοποθετήσει σε ειδικά δοχεία και τα έχει εναποθέσει στο έδαφος για να τα συλλέξει επόμενη ρομποτική αποστολή που θα τα φέρει πίσω στη Γη για ανάλυση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1442364/den-mporoyme-na-entopisoyme-exogiini-zoi-giati-den-echoyme-ta-katallila-ergaleia/

Εντοπίστηκε η πρώτη «εξόριστη» μαύρη τρύπα του Σύμπαντος. Καλλιτεχνική απεικόνιση της μαύρης τρύπας που έχει βγει από το γαλαξία της ακολουθούμενη από μια ουρά ύλης νεογέννητων άστρων. (πηγή φωτό Keio University) Πρόκειται για μια μελανή οπή που κάποιο κοσμικό φαινόμενο την εκτόξευσε έξω από το γαλαξία της.Κατά τη δημιουργία των πλανητικών συστημάτων γύρω από νεαρά άστρα έχει διαπιστωθεί ότι οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις οδηγούν κάποιους πλανήτες εκτός του συστήματος να περιπλανώνται στη συνέχεια μόνοι τους στο Διάστημα. Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι παρόμοια φαινόμενα λειτουργούν ως κοσμικές σφεντόνες εντός των γαλαξιών εκτοξεύοντας με τεράστια ταχύτητα άστρα έξω από το γαλαξία τους.Με δημοσίευση https://arxiv.org/abs/2302.04888 της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Γέιλ στις ΗΠΑ παρουσιάζει την έρευνα της αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο εντοπισμός μιας… εξόριστης μαύρης τρύπας. Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μια μαύρη τρύπα να εγκαταλείπει το γαλαξία της. Οι ερευνητές εντόπισαν το φαινόμενο στα βάθη του Σύμπαντος στο νάνο γαλαξία RCP 28 που βρίσκεται σε απόσταση 7,5 δισ. ετών φωτός από τη Γη.Σύμφωνα με τους ερευνητές η μαύρη τρύπα έχει μάζα 20 εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και απομακρύνεται από το γαλαξία της με ταχύτητα 5,6 εκατ. χλμ./ώρα. Η μαύρη τρύπα συμπεριφέρεται κατά την κίνηση της ως κομήτης αφού πίσω της έχει σχηματιστεί μια μεγάλη ουρά η οποία δεν είναι προϊόν της εξάχνωσης υλικών αλλά είναι τα αέρια που παράγονται από τη γέννηση νέων άστρων δημιουργώντας ένα πραγματικά άκρως εντυπωσιακό, σπάνιο και φυσικά εξαιρετικά ενδιαφέρον φαινόμενο που αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο μελετών από εδώ και στο εξής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1442249/entopistike-i-proti-exoristi-mayri-trypa-toy-sympantos/

NASA: Συμβόλαια 3,5 δισ. δολαρίων για τις νέες στολές αστροναυτών. Οι στολές που χρησιμοποιεί η NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχουν αρχίσει να δείχνουν την ηλικία τους.«Οι διαστημικές στολές που χρησιμοποιούνται τώρα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τη NASA είναι στολές που σχεδιάστηκαν πραγματικά τη δεκαετία του ’70. Πρόκειται για στολές που σχεδιάστηκαν αρχικά για το πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων. Λόγω της έλλειψης χρηματοδότησης, η NASA συνέχισε να τις χρησιμοποιεί, να τις επισκευάζει και να τις συντηρεί για τόσα πολλά χρόνια. Αλλά πραγματικά, αυτές οι στολές βρίσκονται στο τέλος της ωφέλιμης ζωής τους», λέει ο Pablo De León, διευθυντής του Εργαστηρίου Ανθρώπινων Διαστημικών Πτήσεων στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα.Όπως γράφει το CNBC η NASA αντιμετωπίζει πρόβλημα όχι μόνο με την εύρεση των κατάλληλων μεγεθών που να ταιριάζουν στο σώμα αστροναυτών της που ολοένα και ποικίλει, αλλά και με την υποβάθμιση ορισμένων εξαρτημάτων της στολής.Τώρα η αμερικανική διαστημική υπηρεσία στρέφεται σε δύο εμπορικές εταιρείες: την Axiom Space και την Collins Aerospace, θυγατρική της Raytheon Technologies, ζητώντας τους να κατασκευάσει τη νέα γενιά διαστημικών στολών της. Κονδύλι 3,5 δισ. δολαρίων Σύμφωνα με το Exploration Extravehicular Activity Services Contract, ή xEVAS , η NASA θα διαθέσει στην Collins και στην Axiom, μαζί με ορισμένους συνεργάτες του κλάδου, έως και 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια Η Axiom κέρδισε το πρώτο συμβόλαιο 228,5 εκατομμυρίων δολαρίων για το σχεδιασμό των στολών που θα χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια των αποστολών Artemis στο φεγγάρι και η Collins κέρδισε το δεύτερο συμβόλαιο 97,2 εκατομμυρίων δολαρίων για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς στολών για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Δεδομένου ότι η NASA αγοράζει στις στολές της από την Collins και την Axion ως υπηρεσία, οι πωλητές είναι ελεύθεροι να φτιάξουν επιπλέον κοστούμια και για πελάτες εκτός NASA.«Η ομορφιά αυτού του συμβολαίου είναι ότι οι λειτουργικές απαιτήσεις για αυτά τις στολές είναι πολύ, πολύ κοντά. Έτσι, ανά πάσα στιγμή, θα μπορούσαμε να ζητήσουμε από κάποιον από αυτούς τους εργολάβους να αρχίσει να εργάζεται στην άλλη πλατφόρμα», λέει η Lara Kearney, υπεύθυνη του προγράμματος Extravehicular Activity and Human Surface Mobility της NASA.«Έχουμε επίσης αυτό που λέμε ρήτρα on-ramp στο συμβόλαιο, που σημαίνει ότι εάν μια άλλη εταιρεία μπει στο παιχνίδι και έχει τη δυνατότητα να ανταγωνιστεί, μπορούμε πραγματικά να την φέρουμε στο συμβόλαιο και να τους επιτρέψουμε να ανταγωνιστούν».Η Kearney λέει ότι ο συνεχιζόμενος ανταγωνισμός βοηθά στην παροχή κινήτρων στους εργολάβους να αποδίδουν σύμφωνα με το κόστος και το χρονοδιάγραμμα και τελικά συμβάλλει στη μείωση των δαπανών για την κυβέρνηση. Η NASA ελπίζει να χρησιμοποιήσει αυτή τη νέα στολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έως το 2026. https://www.in.gr/2023/02/22/b-science/space/nasa-symvolaia-35-dis-dolarion-gia-tis-nees-stoles-astronayton/

Βίντεο: Ο Ερμής περνά μπροστά από τον Ήλιο σαν μυγάκι δίπλα σε λάμπα. Το πελώριο μέγεθος του Ήλιου συγκριτικά με τον μικρότερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος αποτυπώνεται σε θεαματικό βίντεο που δημοσιοποίησε η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.Το ευρωπαϊκό σκάφος Solar Orbiter είχε τη σπάνια ευκαιρία να απαθανατίσει τον μικροσκοπικό Ερμή την ώρα που περνούσε μπροστά από τον γιγάντιο δίσκο του Ήλιου.Το πέρασμα του Ερμή, ή «διάβαση» στην αστρονομική ορολογία, θα βοηθήσει στο καλιμπράρισμα των οργάνων του Solar Orbiter, το οποίο κινείται σε τροχιά γύρω από το άστρο.Η διάβαση της 3ης Ιανουαρίου καταγράφηκε από αρκετά όργανα του σκάφους, αναφέρει η ESA σε ανακοίνωσή της. https://www.space.com/solar-orbiter-spots-mercury-transit-sun Σε βίντεο που τραβήχτηκε με το όργανο EUI, το οποίο παρακολουθεί τον Ήλιο στο υπεριώδες τμήμα του φάσματος, ο Ερμής εμφανίζεται ως κατάμαυρη κουκίδα που περνά μπροστά από τον ηλιακό δίσκο.Ο μικρός πλανήτης διακρίνεται καλύτερα αφού βγει από τον δίσκο, με φόντο ένα γιγάντιο πίδακα πλάσματος που θα μπορούσε να καταπιεί ολόκληρη τη Γη.Σε μια άλλη εικόνα από την κάμερα PHI, ο περαστικός Ερμής είναι εμφανώς μικρότερος από τις ηλιακές κηλίδες που σημαδεύουν το πρόσωπο του άστρου.O πλανήτης διακρίνεται ως περαστική κουκίδα κάτω δεξιά (ESA & NASA/Solar Orbiter/PHI Team)Το γεγονός ότι ο Ερμής εμφανίζεται κατάμαυρος, φωτισμένος από πίσω, επιτρέπει στην ESA να μηδενίσει τα όργανα του σκάφους με βάση το απόλυτο μαύρο, εξηγεί η ανακοίνωση.Οι διαβάσεις των πλανητών μπροστά από τον Ήλιο αποτελούν χρήσιμο εργαλείο για την αστρονομία εδώ και αιώνες. Ο Ερμής μόλις που διακρίνεται κάτω και δεξιά σε βίντεο από το όργανο SPICE του Solar Orbiter (ESA & NASA/Solar Orbiter/SPICE Team) Toν 17o αιώνα, παρατηρήσεις μιας σπάνιας διάβασης της Αφροδίτης επέτρεψαν για πρώτη φορά στους αστρονόμους να μετρήσουν την απόσταση της Γης από τον Ήλιο.Παρατηρητές που παρακολουθούσαν τη διάβαση από διαφορετικές περιοχές της Γης έβλεπαν το φαινόμενο να αρχίζει και να τελειώνει με μια μικρή χρονική απόκλιση. Η διαφορά αυτή επιτρέπει τον υπολογισμό της απόστασης μέχρι τον Ήλιο με μεθόδους τριγωνομετρίας.Σήμερα, οι διαβάσεις των πλανητών του Ηλιακού Συστήματος δεν έχουν την ίδια σημασία.Όμως το φαινόμενο της διάβασης αξιοποιείται για τον εντοπισμό εξωπλανητών.Ένας μεγάλος πλανήτης που περνά μπροστά από το μητρικό του άστρο μειώνει ανεπαίσθητα το αστρικό φως που φτάνει μέχρι τη Γη. Το παροδικό αυτό σκοτείνιασμα αποκαλύπτει την παρουσία του πλανήτη.Χάρη στη λεγόμενη μέθοδο της διάβασης, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει μέχρι σήμερα χιλιάδες πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος. https://www.in.gr/2023/02/22/b-science/space/vinteo-o-ermis-perna-mprosta-apo-ton-ilio-san-mygaki-dipla-se-lampa/

Το πλήρωμα του ISS ετοιμάζεται να παραλάβει το νέο διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 Χθες πραγματοποιήθηκε στον σταθμό εκπαίδευση για τον έλεγχο του ραντεβού και της ελλιμενισμού του διαστημικού σκάφους. Επίσης, οι κοσμοναύτες Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Anna Kikina ξεφόρτωσαν φορτίο προτεραιότητας από το διαστημικό σκάφος Progress MS-22, άνοιξαν ξανά το φορτηγό, αποσυναρμολόγησαν τον αεραγωγό, αφαίρεσαν τους βιδωτούς σφιγκτήρες από τον σύνδεσμο και έκλεισαν επίσης τις καταπακτές μεταφοράς μεταξύ του Progress MS- 22 και η ενότητα "Αστέρι". Σχετικά με άλλες περιπτώσεις σε τροχιά κοντά στη Γη - στην καθημερινή αναφορά https://www.roscosmos.ru/38977/