Δροσος Γεωργιος

Έλον Μασκ: Η έκρηξη του Starship και η φόρμουλα της «επιτυχημένης αποτυχίας» Η θεαματική έκρηξη του νέου σκάφους Starship της SpaceX λίγα λεπτά μετά την εκτόξευσή της για την πρώτη δοκιμαστική πτήση, είναι η πιο πρόσφατη ζωντανή απεικόνιση μιας επιχειρηματικής φόρμουλας «επιτυχημένης αποτυχίας» που υιοθετεί εδώ και χρόνια η εταιρεία του Έλον Μασκ, και ο ίδιος προσωπικά.Μάλιστα, αρκετοί αντί να βλέπουν την πύρινη αποσύνθεση του κολοσσιαίου συστήματος Starship επόμενης γενιάς του Μασκ ως οπισθοδρόμηση, παρουσιάζουν το γεγονός ως ευκαιρία που θα βοηθήσει στην επιτάχυνση της ανάπτυξης του εν λόγω εγχειρήματος.Η SpaceX αναγνώρισε ότι αρκετοί από τους 33 ισχυρούς κινητήρες Report του Super Heavy παρουσίασαν δυσλειτουργία κατά την άνοδο και ότι ο ενισχυτικός πύραυλος και το Starship απέτυχαν να διαχωριστούν όπως σχεδιάστηκε πριν τερματιστεί η μοιραία πτήση. Ωστόσο, τα στελέχη της SpaceX, συμπεριλαμβανομένου του Μασκ -ιδρυτή, διευθύνοντος συμβούλου και αρχιμηχανικού της εταιρείας πυραύλων με έδρα την Καλιφόρνια – χαιρέτησαν τη δοκιμαστική πτήση για την επίτευξη του κύριου στόχου της αποβίβασης του οχήματος από το έδαφος, παρέχοντας παράλληλα πληθώρα δεδομένων που θα προωθήσουν την ανάπτυξη του Starship. Τοποθετημένο στην κορυφή του πυραύλου Super Heavy το Starship φτάνει σε ύψος τα 120 μέτρα (Reuters) Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της SpaceX Ίλον Μασκ συνεχάρη την εταιρεία του για τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν στην απόπειρα της Πέμπτης και προανήγγειλε νέα δοκιμή σε «μερικούς μήνες». Τι λένε οι ειδικοί.Τουλάχιστον δύο ειδικοί στην αεροδιαστημική μηχανική και την πλανητική επιστήμη που μίλησαν με το Reuters συμφώνησαν ότι η δοκιμαστική πτήση απέφερε οφέλη.«Πρόκειται για μια κλασική επιτυχημένη αποτυχία του SpaceX», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Garrett Reisman, καθηγητής αστροναυτικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, ο οποίος είναι πρώην αστροναύτης της NASA και είναι επίσης ανώτερος σύμβουλος του SpaceX. Χιλιάδες κόσμου έσπευσαν στο Τέξας για να δουν από κοντά την εκτόξευση (Reuters) Ο Reisman χαρακτήρισε τη δοκιμαστική πτήση Starship σήμα κατατεθέν μιας στρατηγικής SpaceX που ξεχωρίζει την εταιρεία του Musk από τις παραδοσιακές αεροδιαστημικές εταιρείες και ακόμη και τη NASA με «αυτή την αγκαλιά της αποτυχίας όταν οι συνέπειες της αποτυχίας είναι χαμηλές».Δεν επέβαιναν αστροναύτες για την πτήση και ο πύραυλος πέταξε σχεδόν εξ ολοκλήρου πάνω από το νερό από τις εγκαταστάσεις Gulf Coast Starbase στο νότιο Τέξας για να αποφευχθούν πιθανοί τραυματισμοί ή υλικές ζημιές στο έδαφος από την πτώση συντριμμιών.«Παρόλο που αυτός ο πύραυλος κοστίζει πολλά χρήματα, αυτό που πραγματικά κοστίζει πολλά χρήματα είναι οι άνθρωποι », είπε ο Ράισμαν σε συνέντευξη στο Reuters λίγες ώρες μετά την εκτόξευση της Πέμπτης.Ο Reisman είπε ότι η SpaceX εξοικονομεί περισσότερα χρήματα μακροπρόθεσμα και χρειάζεται λιγότερο χρόνο για να εντοπίσει και να διορθώσει τα μηχανικά ελαττώματα αναλαμβάνοντας περισσότερους κινδύνους στη διαδικασία ανάπτυξης αντί να κρατά «μια μεγάλη ομάδα να εργάζεται για χρόνια και χρόνια και χρόνια προσπαθώντας να το κάνει τέλειο».«Θα έλεγα ότι το χρονοδιάγραμμα για τη μεταφορά ανθρώπων (στο Starship) έχει επιταχυνθεί αυτή τη στιγμή σε σύγκριση με αυτό που ήταν πριν από μερικές ώρες», είπε ο Reisman. Κίνδυνοι και κέρδη Από την πλευρά της η Τάνια Χάρισον, συνεργάτης στο Ινστιτούτο Εξωτερικού Διαστήματος του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, είπε ότι η εκκαθάριση του πύργου εκτόξευσης και η ανάβαση σε ένα κρίσιμο σημείο γνωστό ως μέγιστη αεροδυναμική πίεση ήταν σημαντικά επιτεύγματα στην πρώτη πτήση ενός τόσο μεγάλου, πολύπλοκου συστήματος εκτόξευσης.«Είναι μέρος της διαδικασίας των δοκιμών», είπε σε συνέντευξή της. «Υπάρχουν πολλά ατυχήματα που συμβαίνουν όταν προσπαθείς να σχεδιάσεις έναν νέο πύραυλο. Το γεγονός ότι εκτοξεύτηκε έκανε πολλούς ανθρώπους πραγματικά χαρούμενους».Είπε ότι οι κίνδυνοι μιας και μόνο δοκιμής πτήσης ήταν μικροί σε σύγκριση με τα φιλόδοξα κέρδη που διακυβεύονται.«Αυτός είναι ο μεγαλύτερος πύραυλος που έχει προσπαθήσει να κατασκευάσει η ανθρωπότητα», είπε, προσθέτοντας ότι έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει «τάξεις μεγέθους» περισσότερο φορτίο και ανθρώπους από και προς το βαθύ διάστημα από οποιοδήποτε υπάρχον διαστημόπλοιο. Artemis Το Starship παίζει κεντρικό ρόλος στο πρόγραμμα Artemis της NASA για εδραίωση μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη.Στην αποστολή Artemis IΙΙ, την πρώτη αποστολή προσσελήνωσης από τη δεκαετία του 1970, οι αστροναύτες θα αναχωρήσουν από τη Γη με σκάφος της NASA, στη συνέχεια όμως θα επιβιβαστούν σε σκάφος Starship που θα τους μεταφέρει στην επιφάνεια του φεγγαριού.Ο Έλον Μασκ ελπίζει ότι με το ίδιο όχημα θα πραγματοποιηθεί η πρώτη αποστολή ανθρώπων στον Άρη. https://www.in.gr/2023/04/21/b-science/space/elon-mask-ekriksi-tou-starship-kai-formoula-tis-epityximenis-apotyxias/

Παρατηρήθηκε αέριο φωτονίων με ‘αρνητική θερμοκρασία’ … στην κλίμακα Κέλβιν Ερευνητές στη Γερμανία και τις ΗΠΑ δημιούργησαν αέριo φωτονίων που μπορεί να υπάρξει σε «αρνητικές θερμοκρασίες», κάτω από το απόλυτο μηδέν της κλίμακας Κέλβιν, ενώ υφίσταται βασικές θερμοδυναμικές διεργασίες – συμπεριλαμβανομένης της διαστολής και της συμπίεσης. Η έρευνα θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων οπτικών τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων και των σχετικών για τη μετάδοση δεδομένων. Όταν ένα αέριο ψύχεται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, τα σωματίδια του καταλαμβάνουν τις χαμηλότερες διαθέσιμες ενεργειακές καταστάσεις του συστήματος. Καθώς το αέριο γίνεται θερμότερο, ορισμένα σωματίδια καταλαμβάνουν υψηλότερες ενεργειακές καταστάσεις. Η κατάληψη μπορεί να γίνει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και αυτή η ποικιλομορφία χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη εντροπία.Κανονικά, δεν υπάρχει όριο στον αριθμό των ενεργειακών καταστάσεων στις οποίες μπορούν να έχουν πρόσβαση τα σωματίδια και η εντροπία ενός συστήματος μπορεί να συνεχίσει να αυξάνεται καθώς το σύστημα θερμαίνεται. Ωστόσο, αν υπάρχει όριο στον αριθμό των ενεργειακών καταστάσεων, τότε η εντροπία δεν θα αυξάνεται καθώς θα προσφέρεται περισσότερη ενέργεια στο σύστημα. Τότε, η εντροπία θα αρχίσει να μειώνεται γιατί τα σωματίδια θα συσσωρευτούν στις υψηλότερες ενεργειακές καταστάσεις. Ένα τέτοιο σύστημα είναι παρόμοιο με σύστημα χαμηλής θερμοκρασίας στο οποίο όλα τα σωματίδια καταλαμβάνουν τις χαμηλότερες ενεργειακές καταστάσεις. Μειούμενη εντροπία Το 1949, ο Lars Onsager εισήγαγε την έννοια της «αρνητικής θερμοκρασίας» για να περιγράψει την θερμοδυναμική σχέση μεταξύ εντροπίας και ενέργειας σε ένα τέτοιο σύστημα. Καθώς η αρνητική θερμοκρασία αυξάνεται κατ΄απόλυτη τιμή, η ενέργεια του συστήματος αυξάνεται και η εντροπία μειώνεται.«Οι αρνητικές θερμοκρασίες έχουν πραγματοποιηθεί πειραματικά σε συστήματα μαγνητικών διπόλων, σε ψυχρά πλέγματα ατόμων και πιο πρόσφατα, συστάδες στροβιλισμού σε δισδιάστατα κβαντικά συστήματα», εξηγεί ο Δημήτρης Χριστοδουλίδης από το Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Florida. «Ωστόσο, η πραγματοποίηση βασικών θερμοδυναμικών διεργασιών σε αρνητικές θερμοκρασίες δεν έχει ακόμη επιτευχθεί».Σε μια νέα μελέτη, ο Χριστοδουλίδης με τον Ulf Peschel από το Πανεπιστήμιο Friedrich Schiller Jena, διερεύνησαν μια νέα πειραματική προσέγγιση των αρνητικών θερμοκρασιών. Αυτή περιλάμβανε την αξιοποίηση μη γραμμικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ συλλογών (ensembles) φωτονίων που κινούνται διαμέσου λεπτών οπτικών ινών. Συζευγμένοι βρόχοι ινών Το πείραμά τους περιελάμβανε εκτόξευση παλμών φωτός διαμέσου δύο συζευγμένων βρόχων ινών με λίγο διαφορετικά μήκη. Με τον τρόπο αυτό τα φωτόνια σ’ αυτές τις συλλογές κινούνται με κατανομές ταχυτήτων που καθορίζονται από την θερμοκρασία – ακριβώς όπως τα σωματίδια σε ένα κανονικό αέριο. Όμως, οι δυνατότητες που παρουσιάστηκαν από το πείραμα ξεπερνούσαν τους περιορισμούς των πιο συμβατικών θερμοδυναμικών συστημάτων.«Από τη φύση τους, αυτές οι κλασικές φωτονικές διαμορφώσεις διέπονται από τους δικούς τους νόμους», εξηγεί ο Χριστοδουλίδης. «Ως εκ τούτου, τα μη γραμμικά φωτονικά συστήματα μπορούν να χρησιμεύσουν ως μια πολυχρηστική πλατφόρμα πάνω στην οποία μπορεί κανείς να παρατηρήσει τώρα μια σειρά από άγνωστα φαινόμενα, που αλλιώς θα ήταν απρόσιτα σε άλλες θερμοδυναμικές διατάξεις».Το σημαντικό είναι ότι η ομάδα των Peschel και Χριστοδουλίδη θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα σενάριο που θα ήταν αδύνατο σε ένα κανονικό αέριο. Ένα σύστημα στο οποίο όλες οι διαθέσιμες καταστάσεις ταχύτητας για τα φωτόνια να ήταν εξίσου πιθανό να είναι κατειλημμένες. Σε αυτό το στάδιο, τα φωτόνια θα είχαν φτάσει στη μέγιστη δυνατή εντροπία τους, δημιουργώντας ένα αέριο με άπειρη θερμοκρασία.Όταν οι ερευνητές πρόσθεσαν περισσότερη ενέργεια στους συζευγμένους βρόχους, η κατανομή των ταχυτήτων φωτονίων άρχισε να μειώνεται, καθώς τα φωτόνια κινούνταν προς μια ενιαία, κατάσταση μέγιστης ταχύτητας. Βασικές θερμοδυναμικές διεργασίες Για πρώτη φορά, αυτό επέτρεψε στην ομάδα να παρατηρήσει βασικές θερμοδυναμικές διεργασίες που μέχρι στιγμής διέφευγαν από τους φυσικούς που μελετούσαν εξωτικά συστήματα με αρνητικές θερμοκρασίες. «Παρατηρήσαμε πλήρως οπτικές ισοεντροπικές διαστολές και συμπιέσεις, καθώς και μη αντιστρέψιμα φαινόμενα διαστολής Joule, διαμέσου σταθερών αρνητικών κατανομών θερμοκρασίας», εξηγεί ο Χριστοδουλίδης.Στην μελλοντική τους έρευνα, η ομάδα ελπίζει να δημιουργήσει αρνητικές καταταστάσεις θερμοκρασίας που ορίζεται διαμέσου άλλων βαθμών ελευθερίας που διαθέτουν τα φωτόνια, πέραν της ταχύτητάς τους, που σχετίζονται με τον χώρο, την συχνότητα και την πόλωσης. Τελικά, αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει στους ερευνητές να προσαρμόσουν τις ιδιότητες του φωτός με συναρπαστικά νέους τρόπους – δημιουργώντας πιθανώς πιο ισχυρά και αξιόπιστα οπτικά σήματα, καταλληλότερα για την μετάδοση δεδομένων μεγάλης κλίμακας.Σύμφωνα με τον Χριστοδουλίδη: «η προσέγγισή μας θα μπορούσε επίσης να αναδείξει έναν τρόπο για τον χειρισμό συμπυκνωμάτων Bose-Einstein και οπτομηχανικών συστημάτων καθώς και για την ανάπτυξη οπτικών πηγών υψηλής φωτεινότητας βασισμένα σε συστήματα ψύξης με χρήση φωτός». Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Science. https://www.science.org/doi/abs/10.1126/science.ade6523 https://physicsgg.me/2023/04/22/παρατηρήθηκε-αέριο-φωτονίων-με-αρνη/

Σουπερνόβα εναντίον πλανητών που φιλοξενούν ζωή. Κατά την διάρκεια των εκρήξεων σουπερνόβα (ή υπερκαινοφανών αστέρων) εκτινάσσονται στο διάστημα μεγάλες ποσότητες των στοιχείων Υδρογόνο, Ήλιο, Άνθρακα και Οξυγόνο και ταυτόχρονα σχηματίζονται όλα τα βαρύτερα στοιχεία του περιοδικού πίνακα. Σ’ αυτή την εκρηκτική πυρηνοσύνθεση των σουπερνόβα οφείλουν την ύπαρξή τους οι πλανήτες όπως η Γη και η πιθανή ζωή που αναπτύσσεται πάνω σ’ αυτούς μετά από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.Όμως παρά το τεράστιο χρονικό διάστημα που απαιτείται για να αναπτυχθεί η ζωή σε έναν κατοικίσιμο πλανήτη (όπως η Γη), θα μπορούσε να αφανιστεί απότομα εξαιτίας πάλι μιας έκρηξης σουπερνόβα και των ακτίνων Χ που εκπέμπει. Ακόμα κι αν ο πλανήτης απέχει πάνω από 100 έτη φωτός από το σουπερνόβα! Οι Ian R. Brunton et al στην δημοσίευσή τους με τίτλο ‘X-Ray-luminous Supernovae: Threats to Terrestrial Biospheres‘ https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/acc728 μελετούν την επίδραση της ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας που παράγεται από τα σουπερνόβα στις ατμόσφαιρες πλανητών που βρίσκονται στην γειτονιά τους. Καλλιτεχνική απεικόνιση της επίδρασης μιας έκρηξης σουπερνόβα σε γειτονικό πλανήτη που μοιάζει με τη Γη (Credits: NASA/CXC/M. Weiss) Αν το άστρο που εκρήγνυται τύχει να περιβάλλεται από πυκνά σύννεφα αερίου, τα συντρίμμια της έκρηξης πέφτουν βίαια πάνω στο αέριο και το διεγείρουν με αποτέλεσμα να εκπέμπονται ακτίνες Χ ακραίας ισχύος, εξηγούν οι ερευνητές.Οι ακτίνες Χ εξαπλώνονται στη συνέχεια σφαιρικά στο χώρο και, σε περίπτωση που πετύχουν κάποιο άτυχο πλανήτη, αλλάζουν δραστικά τη χημεία της ατμόσφαιρας, αναφέρει η NASA σε ανακοίνωσή της. https://www.nasa.gov/mission_pages/chandra/images/new-stellar-danger-to-planets-identified-by-nasas-chandra.html «Για έναν πλανήτη σαν τη Γη, η διαδικασία αυτή θα εξαφάνιζε ένα σημαντικό μέρος του όζοντος, το οποίο προστατεύει τη Γη από την επικίνδυνη υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου» λέει ο Ίαν Μπράντον του Πανεπιστημίου του Ίλινοϊ στο Ουρμπάνα-Σαμπέιν, επικεφαλής της μελέτης.H ριπή ακτινοβολίας θα συνεχιζόταν για μήνες ή χρόνια και θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει την παραγωγή μεγάλης ποσότητας διοξειδίου του αζώτου στη ατμόσφαιρα, η οποία θα άρχισε έτσι να παίρνει καφετί χρώμα και να σκοτεινιάζει.Η απώλεια του στρώματος του όζοντος και το σκοτείνιασμα του αέρα θα έπλητταν ένα μεγάλο μέρος των ζωντανών οργανισμών, ειδικά το φυτοπλαγκτό που βρίσκεται στη βάση του τροπικού πλέγματος. Λόγω της βλάβης στα φυτά, ο πλανήτης θα έχανε το πράσινο χρώμα τους και πιθανώς θα περνούσε σε φάση μαζικής εξαφάνισης ειδών, λένε οι ερευνητες.Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες έρευνες για τις δυνητικές επιπτώσεις των σουπερνόβα σε ζωντανούς πλανήτες εστίαζαν σε δύο άλλες φάσεις: την ισχυρή ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπεται τις πρώτες μέρες και μήνες μετά την αρχική έκρηξη και τα πρωτόνια υψηλής ενέργειας που μπορεί να χρειαστούν χιλιάδες χρόνια για να φτάσουν στον πλησιέστερο πλανήτη.Ο υπολογισμός του κινδύνου από τη φάση των ακτίνων Χ βασίστηκε σε παρατηρήσεις 31 υπερκαινοφανών αστέρων σε διάφορα στάδια της εξέλιξής τους. Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι οι επιπτώσεις θα ήταν ολέθριες ακόμα και για πλανήτες που απέχουν 160 έτη φωτός από την έκρηξη. Τέσσερα από τα μακρινά σουπερνόβα που εξετάζει η μελέτη (NASA/CXC/Univ. of Illinois/I. Brunton et al.) Όπως σημειώνει η NASA, υπάρχουν «ισχυρές ενδείξεις» -όπως η παρουσία ραδιενεργών ισοτόπων του σιδήρου σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη- για σουπερνόβα που έσκασαν σε απόσταση μερικών εκατοντάδων ετών από τη Γη πριν από 8 εκατομμύρια και 2 εκατομμύρια χρόνια.Σήμερα, σημειώνει η ομάδα, η Γη ευτυχώς δεν βρίσκεται κοντά σε ετοιμοθάνατα άστρα που θα μπορούσαν να αποστειρώσουν τον πλανήτη από απόσταση.Άλλοι πλανήτες που τυχαίνει να βρίσκονται στη γειτονιά μεγάλων γερασμένων άστρων ίσως είναι πιο άτυχοι. https://physicsgg.me/2023/04/21/σουπερνόβα-εναντίον-πλανητών-που-φιλ/

Ένα μαιευτήριο άστρων για τα γενέθλια του Hubble (βίντεο) Το μοριακό νέφος στο οποίο γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα. πηγή φωτό (NASA, ESA, and STScI; Image Processing: Varun Bajaj (STScI), Joseph DePasquale (STScI), Jennifer Mack (STScI)) Εντυπωσιακές εικόνες από μια κοντινή περιοχή γέννησης νέων άστρων.Στις 24 Απριλίου είναι η 33η επέτειος της εκτόξευσης του Hubble, του πρώτου διαστημικού τηλεσκοπίου που κατασκεύασε ο άνθρωπος, η λειτουργία του οποίου προκάλεσε επανάσταση στην αστρονομία και τη διαστημική εξερεύνηση γενικότερα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο έχει καταγράψει αμέτρητες εικόνες από κάθε γωνιά του Σύμπαντος και έχουν πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια του χιλιάδες ανακαλύψεις ενώ παράλληλα με τα στοιχεία που έχουν προκύψει από τις παρατηρήσεις του έχουν γίνει χιλιάδες νέες μελέτες που ρίχνουν φως στην ύπαρξη και τους μηχανισμούς όλων των κοσμικών δομών, αντικειμένων και φαινομένων.Στο πλαίσιο των εορτασμών των επικείμενων γενεθλίων του τηλεσκοπίου η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα που έχει καταγράψει το Hubble από μια περιοχή σχηματισμού άστρων στο γαλαξία μας. Το νεφέλωμα του NGC 1333 βρίσκεται στο μοριακό νέφος του Περσέα σε απόσταση περίπου 960 έτη φωτός μακριά από τη Γη.Η ικανότητα του Hubble να λαμβάνει εικόνες από το υπεριώδες έως το σχεδόν υπέρυθρο φως, αποκαλύπτει ένα κοσμικό «καζάνι που βράζει» με λαμπερά αέρια και μαύρη σκόνη που αναδεύεται και εκτοξεύεται γύρω από αρκετές εκατοντάδες νεογέννητα άστρα που βρίσκονται μέσα στο σκοτεινό νέφος. Το Hubble απλώς ξύνει την επιφάνεια του αστρικού μαιευτηρίου επειδή η εντονότερη δραστηριότητα που γεννά αστέρια κρύβεται πίσω από σύννεφα λεπτής σκόνης – ουσιαστικά αιθάλης – που είναι πιο παχιά προς το κάτω μέρος της εικόνας. Το μαύρο χρώμα στην εικόνα δεν είναι κενός χώρος, αλλά γεμάτος σκόνη. Για να τραβήξει αυτή την εικόνα, το Hubble κοίταξε μέσα από ένα πέπλο σκόνης στην άκρη ενός γιγαντιαίου νέφους ψυχρού μοριακού υδρογόνου – την πρώτη ύλη για την κατασκευή νέων άστρων και πλανητών κάτω από την αδυσώπητη έλξη της βαρύτητας. Η εικόνα υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο σχηματισμός των άστρων είναι μια… ακατάστατη διαδικασία στο επίσης ακατάστατο Σύμπαν.Σφοδροί αστρικοί άνεμοι, πιθανότατα από το φωτεινό μπλε αστέρι στην κορυφή της εικόνας, πνέουν μέσα από ένα παραπέτασμα σκόνης. Η λεπτή σκόνη διασκορπίζει το φως των αστεριών σε μπλε μήκη κύματος. Πιο κάτω, ένα άλλο φωτεινό, εξαιρετικά καυτό αστέρι λάμπει μέσα από νήματα από σκοτεινή σκόνη, μοιάζοντας με τον Ήλιο που λάμπει μέσα από διάσπαρτα σύννεφα. Μια διαγώνια σειρά από πιο αμυδρά συνοδευτικά αστέρια φαίνεται κοκκινωπή επειδή η σκόνη φιλτράρει το φως των αστεριών, επιτρέποντας σε περισσότερο από το κόκκινο φως να περάσει. πηγή φωτό NASA, ESA, and STScI; Image Processing: Varun Bajaj (STScI), Joseph DePasquale (STScI), Jennifer Mack (STScI) Αυτή η είκονα προσφέρει μια εικόνα από την εποχή που ο Ήλιος και οι πλανήτες μας σχηματίστηκαν μέσα σε ένα τόσο σκονισμένο μοριακό σύννεφο, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο Ήλιος μας δεν σχηματίστηκε μεμονωμένα, αλλά ήταν ενσωματωμένος μέσα σε ένα περιβάλλον ξέφρενης αστρικής γέννησης, ίσως ακόμη πιο ενεργητικό και ογκώδες από αυτό στο NGC 1333. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1463066/ena-maieytirio-astron-gia-ta-genethlia-toy-hubble-vinteo/

«Συγχαρητήρια» Μασκ για τον πύραυλο που εξερράγη. REUTERS/Adrees Latif «Μάθαμε πολλά για την προσεχή δοκιμή εκτόξευσης, σε λίγους μήνες»Ο ιδρυτής και πρόεδρος της SpaceX, ο δισεκατομμυριούχος ‘Ελον Μασκ, συνεχάρη σήμερα τις ομάδες της εταιρίας του μετά την πρώτη εκτόξευση του τεράστιου πυραύλου Starship, του μεγαλύτερου στον κόσμο, και υποσχέθηκε μια νέα δοκιμή “σε λίγους μήνες”. “Συγχαρητήρια στις ομάδες της SpaceX για αυτή την υπέροχη πρώτη δοκιμαστική πτήση”, έγραψε στο Twitter. “Μάθαμε πολλά για την προσεχή δοκιμή εκτόξευσης (που θα γίνει) σε λίγους μηνες.Σημειώνεται ότι ο πύραυλος εκτοξεύτηκε αλλά περίπου 4 λεπτά αργότερα δεν πραγματοποιήθηκε η αποκόλληση του σκάφους με αποτέλεσμα αυτός να ανατιναχθεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1462940/sygcharitiria-mask-gia-ton-pyraylo-poy-exerragi/

Γιατί πανηγυρίζουν Space X και Ελον Μασκ για την καταστροφή του Starship; Στιγμιότυπο από τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου της Space X ο οποίος λίγα λεπτά αργότερα εξερράγη. (πηγή φωτό Space X) Ενθουσιασμένα δηλώνουν τα στελέχη της διαστημικής εταιρείας παρά την αποτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου της.Τέσσερα λεπτά με την εκτόξευση του από τις εγκαταστάσεις της Space X στο Τέξας το μεσημέρι της Τετάρτης (16:30 ώρα Ελλάδος) ο πολύ ισχυρός επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος Super Heavy θα έπρεπε να απελευθερωθεί από το διαστημικό σκάφος Starship που ήταν τοποθετημένο επάνω του. Το σκάφος θα συνέχιζε το ταξίδι του έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα για να μπει σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη ενώ ο πύραυλος θα έπρεπε να επιστρέψει στη βάση του. Θα ήταν η πρώτη δοκιμαστική πτήση του πυραύλου και τους σκάφους σε προσομοίωση κανονικής μεταφοράς και πτήσης έξω από τη Γη αφού οι προηγούμενες πετυχημένες δοκιμές είχαν γίνει σε χαμηλά ύψη ενώ είχαν υπάρξει και αποτυχημένες δοκιμές.Όμως η απομάκρυνση του σκάφους από τον πύραυλο δεν επετεύχθη και ταυτόχρονα προκλήθηκε έκρηξη που κατέστρεψε τον πύραυλο. Η εκτόξευση είχε συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας αφού ο πύραυλος θεωρείται το μέλλον της διαστημικής βιομηχανίας ενώ με το διαστημόπλοιο ο Ελον Μασκ, ιδιοκτήτης της Space X, έχει δηλώσει ότι θα στέλνει ανθρώπους στον Άρη για να δημιουργηθεί μια μεγάλη αποικία εκεί μέσα στα επόμενα 25 χρόνια.Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει συνήθως την αποτυχημένη εκτόξευση ακολούθησαν χειροκροτήματα, ζητωκραυγές, πανηγυρισμοί και ανταλλαγή συγχαρητηρίων ανάμεσα στα στελέχη της Space X. Σύμφωνα με όσα λένε το ποτήρι είναι μισογεμάτο υποστηρίζοντας ότι το ζητούμενο της δοκιμής ήταν να εκτοξευτεί ο πύραυλος και να ταξιδέψει χωρίς προβλήματα σε μεγάλο ύψος και το πρόβλημα δημιουργήθηκε σε κάποιο μηχανισμό της αποκόλλησης του διαστημοπλοίου κάτι που μπορεί να διορθωθεί σχετικά εύκολα και η επόμενη δοκιμαστική πτήση που σύμφωνα με τον Μασκ θα γίνει σε λίγους μήνες θα ολοκληρωθεί με επιτυχία.Όσοι αντιπαθούν τον Αμερικανό μεγιστάνα θα πουν ότι πρόκειται για μια αποτυχία που προστίθεται σε πολλές άλλες που συνδέονται με τον Μασκ και οφείλεται όπως και οι υπόλοιπες στον απρόβλεπτο χαρακτήρα του. Με δεδομένο ότι η πρώτη απόπειρα εκτόξευσης που έγινε την περασμένη Δευτέρα αναβλήθηκε εξαιτίας σοβαρού τεχνικού προβλήματος θα πουν κάποιοι ότι θα έπρεπε η επόμενη προσπάθεια να γίνει αφού είχαν γίνει πολύ προσεκτικά όλοι οι έλεγχοι. Θα ειπωθεί ότι επικοινωνιακοί λόγοι επικράτησαν της επιστημονικής λογικής με εκρηκτικό αποτέλεσμα που βλέπει από το μεσημέρι όλος ο κόσμος στα βίντεο που κυκλοφορούν.Εκ του αποτελέσματος και τις διπλής αποτυχίας στην εκτόξευση όλα δείχνουν ότι δεν ήταν ακόμη έτοιμο το συγκεκριμένο πυραυλικό σύστημα της Space X για μια τέτοια δοκιμή και δεν έπρεπε να έχει ασκηθεί πίεση στην αρμόδια αμερικανική υπηρεσία (FAA) για να δοθεί το συντομότερο δυνατό η άδεια για να γίνει η δοκιμή η οποία η εταιρεία είχε φροντίσει να πάρει πολύ μεγάλη δημοσιότητα εδώ και αρκετό καιρό. Το γεγονός ότι η Space X αποφάσισε να επαναλάβει την δοκιμή λίγα 24ωρα μετά την αποτυχημένη πρώτη προσπάθεια με το συγκεκριμένο αποτέλεσμα που υπήρξε παράγει σίγουρα ερωτηματικά για τους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων στην εταιρεία.Από την άλλη πλευρά το επιχείρημα που ρίχνουν στο τραπέζι τα στελέχη της Space X και ο ίδιος ο Μασκ ότι ο πύραυλος πέταξε έστω και για λίγα λεπτά είναι πολύ σημαντικό γεγονός και αυτό σημαίνει ότι όλα πάνε καλά και είναι απλά θέμα λίγου χρόνου μια πετυχημένη δοκιμή έχει βάση. Η NASA είχε δηλώσει όταν έστειλε το drone στον Άρη με την αποστολή Perseverance ότι θα θεωρούσε πετυχημένο το εγχείρημα αν το drone κατάφερνε να σηκωθεί απλά από το έδαφος και να παραμείνει στον αέρα για λίγα δευτερόλεπτα και ας μην λειτουργούσε ποτέ στη συνέχεια. Το γεγονός ότι θα κατάφερνε να ανυψωθεί έστω και για ελάχιστο χρόνο θα έδινε στους μηχανικούς της NASA όπως έλεγαν τα απαραίτητα δεδομένα για να δημιουργήσουν ένα επόμενο drone που θα μπορούσε να πετάξει καλύτερα. Το ίδιο προφανώς ισχύει και στην προκειμένη περίπτωση. Η δοκιμή αυτή θα προσφέρει μια σειρά από δεδομένα στους μηχανικούς της Space X ώστε να βελτιώσουν το πυραυλικό σύστημα και την όλη διαδικασία αποσύνδεσης του διαστημοπλοίου. Αν αυτό είναι λόγος για δημόσιους πανηγυρισμούς αυτό μάλλον συνδέεται με τον επικοινωνιακό τρόπο προσέγγισης όλων όσων κάνει ο Μασκ στην επιχειρηματική αλλά και προσωπική του ζωή.Πάντως τόσο η NASA όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έσπευσαν με αναρτήσεις των επικεφαλής τους (Μπιλ Νέλσον, Γιόζεφ Ασμπάχερ) να δηλώσουν την στήριξη τους στο εγχείρημα της Space X ακολουθώντας τη γραμμή ότι δεν υπάρχει αποτυχία σε αυτές τις καταστάσεις και τα εμπόδια σε αυτές τις δοκιμές προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις που βοηθούν να τελειοποιούνται τελικά νέες τεχνολογίες και συστήματα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1462955/giati-panigyrizoyn-space-x-kai-elon-mask-gia-tin-katastrofi-toy-starship/

«Εκρηκτική» κυριολεκτικά η εκτόξευση του σούπερ πυραύλου του Ελον Μασκ (βίντεο) Στιγμιότυπο από την αποτυχημένη προσπάθεια εκτόξευσης του πυραύλου Απέτυχε η εκτόξευση του σούπερ πυραύλου της Space X.Λίγα 24ωρα μετά την αναβολή εξαιτίας τεχνικών προβλημάτων της εκτόξευσης του πανίσχυρου πυραύλου της Space Χ που θα μετέφερε στο Διάστημα το διαστημικό σκάφος Starship η εταιρεία του Ελον Μασκ αποφάσισε να πραγματοποιήσει σήμερα το μεσημέρι την εκτόξευση. Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε αλλά περίπου 4 λεπτά αργότερα δεν πραγματοποιήθηκε η αποκόλληση του σκάφους από τον πύραυλο με αποτέλεσμα ο πύραυλος να ανατιναχθεί.Παρόλα αυτά η εταιρεία και ο Ελον Μασκ δηλώνουν ικανοποιημένοι αφού όπως λένε το βασικό ζητούμενο της δοκιμαστικής πτήσης ήταν να εκτοξευτεί ομαλά ο πύραυλος κάτι που τελικά συνέβη και η διαδικασία αποχωρισμού του σκάφους από αυτόν είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί στη συνέχεια. Αν και ο πύραυλος είναι γνωστός ως Starship στη πραγματικότητα το όνομα αυτό ανήκει στο σκάφος και το τμήμα προώθησης του ονομάζεται Super Heavy το οποίο είναι ένας επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος. Η Space X είναι η πρώτη εταιρεία που κατάφερε να δημιουργήσει αυτούς τους πυραύλους η χρήση των οποίων μειώνει κατακόρυφα το κόστος των εκτοξεύσεων και διαστημικών αποστολών γενικότερα με ότι θετικό αυτό συνεπάγεται. Ο πύραυλος που ξεπερνά σε ύψος τα 120 μέτρα μπορεί να μεταφέρει φορτίο ως 150 τόνων σε τροχιά γύρω από τη Γη και 100 τόνων στη Σελήνη. Το Starship σύμφωνα με τους κατασκευαστές μπορεί επίσης να μεταφέρει 100 επιβάτες σε διάφορες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος. Ο Μασκ έχει δηλώσει ότι θέλει να δημιουργήσει μια μεγάλη αποικία στον Άρη χρησιμοποιώντας τον Starship, αποικία που θα αποτελείται από ένα εκατ. κατοίκους.Έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές δοκιμαστικές πτήσεις του πυραύλου πολλές εξ αυτών αποτυχημένες και εκείνες που ήταν πετυχημένες ήταν σε ύψη εντός των γήινων ορίων. Αυτή τη φορά το σκάφος θα πραγματοποιούσε μια πτήση σε τροχιά γύρω από τη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1462894/ekriktiki-kyriolektika-i-ektoxeysi-toy-soyper-pyrayloy-toy-elon-mask/

Υβριδική έκλειψη ηλίου: Το σπάνιο εντυπωσιακό φαινόμενο – Θεαματικές εικόνες Αυστραλία και Ινδονησία. Μια σπάνια έκλειψη ηλίου έχει ενθουσιάσει χιλιάδες ανθρώπους που συνέρρευσαν σε μια απομακρυσμένη πόλη της Αυστραλίας για να το παρακολουθήσουν από την καλύτερη θέση που μπορούσαν.Ο ουρανός πάνω από το Exmouth στη Δυτική Αυστραλία έγινε σκοτεινός για περίπου 60 δευτερόλεπτα την Πέμπτη, όταν η Σελήνη έριξε μια σκιά πλάτους 40 χιλιομέτρων στην περιοχή.Η ολική έκλειψη Ηλίου ήταν μέρος μιας σπάνιας υβριδικής έκλειψης, η οποία συμβαίνει μόνο λίγες φορές ανά αιώνα.Μερικές εκλείψεις ήταν επίσης ορατές σε άλλα μέρη της Ασίας-Ειρηνικού. «Σαν όνειρο» Αυτή η έκλειψη ξεκίνησε στον Ινδικό Ωκεανό με την ανατολή του ηλίου και τελειώνει με τη δύση του ηλίου στον Ειρηνικό, με παρατηρητές σε διαφορετικά σημεία της πορείας της έκλειψης να μπορούν να δουν τις διαφορετικές – ή υβριδικές – φάσεις της.Κάποιοι είδαν μια ολική έκλειψη Ηλίου. Άλλοι είδαν αυτό που είναι γνωστό ως δακτυλιοειδής έκλειψη ηλίου – όπου η Σελήνη είναι πολύ μικρή για να μπλοκάρει εντελώς ολόκληρο τον Ήλιο – ή μερικές εκλείψεις.Η έκλειψη αρχικά θα γίνει ορατή στις περιοχές του Ινδικού Ωκεανού και όσο περνά η ώρα σε εκείνες του Ειρηνικού. Καλύτερη θέα του φαινομένου θα έχουν οι κάτοικοι της Δυτικής Αυστραλίας, του Ανατολικού Τιμόρ και των ανατολικών νησιών της Ινδονησίας.Τουρίστες και επιστήμονες που ταξίδεψαν στο Exmouth επευφημούσαν καθώς η θερμοκρασία έπεσε, ο ουρανός σκοτείνιασε και τα αστέρια εμφανίστηκαν στον ουρανό.Κάποιοι είπαν σε τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι η έκλειψη ήταν σουρεαλιστική – «σαν όνειρο» – ενώ άλλοι την περιέγραψαν ως «σχεδόν θρησκευτική εμπειρία».Η επόμενη σπάνια υβριδική έκλειψη ηλίου θα σημειωθεί το 2031. Δείτε τις απίστευτες φωτογραφίες: https://www.in.gr/2023/04/20/b-science/episthmes/yvridiki-ekleipsi-iliou-spanio-entyposiako-fainomeno-theamatikes-eikones-aystralia-kai-indonisia/

Κλιματική αλλαγή: Σε «καταστροφικά» επίπεδα η απώλεια πάγων στους πόλους. Τα καλύμματα πάγου στην Αρκτική και την Ανταρκτική λιώνουν σήμερα πέντε φορές ταχύτερα σε σχέση με τη δεκαετία του 1990, εκτιμά μεγάλη, διεθνής μελέτη για την κλιματική αλλαγή.Αν οι σημερινοί ρυθμοί συνεχιστούν, η στάθμη των ωκεανών μπορεί να ανέβει κατά σχεδόν τρία μέτρα έως το τέλος του αιώνα και εκατοντάδες παράκτιες πόλεις θα χαθούν στα κύματα, προειδοποιούν οι δεκάδες επιστήμονες που συνεργάστηκαν στην προσπάθεια.Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Earth Systems Science Data βασίστηκε σε δορυφορικές μετρήσεις του πάχους και της ροής των πολικών καλυμμάτων.Χρηματοδοτούμενο από τη NASA και την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA, το ερευνητικό πρόγραμμα προσφέρει δεδομένα στην Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για το Κλίμα (IPCC). H μελέτη υπολογίζει ότι από το 1992 έως σήμερα έχουν χαθεί από τους πόλους 7,6 τρισεκατομμύρια τόνοι πάγου, ποσότητα αρκετή για να καλύψει τις ΗΠΑ με νερό βάθους 0,9 μέτρων, ή να βυθίσει τη Γαλλία σε βάθος σχεδόν 15 μέτρα.Τα νούμερα είναι «καταστροφικά» σχολίασε στο Associated Press η Ρουθ Μότραμ, κλιματολόγος του Δανικού Μετεωρολογικού Ινστιτούτου και μέλος της συντακτικής ομάδας.Απώλεια πάγου καταγράφεται κάθε χρόνο, τα τελευταία χρόνια όμως το φαινόμενο έχει επιταχυνθεί.Από το 1992 έως το 1996, τα πολικά καλύμματα πάγου συρρικνώνονταν κατά περίπου 116 δισεκατομμύρια τόνους τον χρόνο, με τα δύο τρίτα της απώλειας αυτής να αντιστοιχούν στην Ανταρκτική.Από το 2017, όμως, η απώλεια εκτινάχθηκε στους 372 δισεκατομμύρια τόνους, με τα δύο τρίτα να αντιστοιχούν στους παγετώνες της Γροιλανδίας.Από το 1992 έως σήμερα, η τήξη των πολικών πάγων έχει ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας κατά μόλις 21 χιλιοστά κατά μέσο όρο. Το φαινόμενο όμως επιταχύνεται και η συμμετοχή του λιωσίματος των πόλων στην άνοδο της στάθμης αυξήθηκε σε πάνω από 25%, από περίπου 5% τη δεκαετία του 1990.Το υπόλοιπο μέρος της ανόδου οφείλεται στη διαστολή του νερού λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας και στο λιώσιμο παγετώνων σε άλλες περιοχές.Μέχρι το 2100, εκτιμά η νέα μελέτη, η άνοδος εξαιτίας της τήξης των πολικών καλυμμάτων θα φτάσει τα 148 με 272 χιλιοστά.«Η συνεχής μέτρηση των καλυμμάτων πάγου έχει κρίσιμη σημασία προκειμένου να προβλεφθεί η μελλοντική συμπεριφορά τους σε έναν θερμαινόμενο κόσμο και να προσαρμοστούμε στις απειλές που θα αντιμετωπίσουν οι παράκτιες κοινότητες σε όλο τον κόσμο» δήλωσε η δρ Ινές Οτοσάκα του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία, επικεφαλής της ερευνητικής ομαδας. https://www.in.gr/2023/04/20/b-science/perivallon-b-science/klimatiki-allagi-se-katastrofika-epipeda-apoleia-pagon-stous-polous/

Το χαμένο κείμενο του Πτολεμαίου για το «μετεωροσκόπιο» Το κείμενο είχε γραφεί σε περγαμηνή που αργότερα διαγράφηκε και χρησιμοποιήθηκε σε άσχετο χειρόγραφο. Διάγραμμα του μετεωροσκοπίου Έπειτα από σχεδόν δύο χιλιετίες στην αφάνεια, χαμένο κείμενο του Κλαύδιου Πτολεμαίου που κρυβόταν σε παλίμψηστη περγαμηνή αποκρυπτογραφήθηκε χάρη στην τεχνολογία.Το κείμενο, μια πραγματεία του αρχαίου αστρονόμου για τη χρήση ενός επιστημονικού οργάνου που ονομαζόταν μετεωροσκόπιο, είχε γραφεί σε περγαμηνή που αργότερα διαγράφηκε και χρησιμοποιήθηκε σε άσχετο χειρόγραφο, αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν σήμερα παλίμψηστο.Η πολύτιμη περγαμηνή φυλάσσεται σήμερα στην Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη του Μιλάνου.Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος, ελληνο-ρωμαίος μαθηματικός, αστρονόμος και γεωγράφος που γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 100 μ.Χ., έγραψε μια σειρά σημαντικών πραγματειών για επιστημονικά θέματα, όπως Η Μεγίστη (ή Αλμαγέστη) και Γεωγραφική Υφήγησις.Το νέο κείμενο που έρχεται στο φως περιγράφει τη χρήση του μετεωροσκοπίου για αστρονομικές παρατηρήσεις και υπολογισμούς, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στο Archive for History of Exact Sciences. https://link.springer.com/article/10.1007/s00407-022-00302-w Το κείμενο κατάφερε να διαβάσει ομάδα ερευνητών που χρησιμοποίησε ειδική κάμερα και λογισμικό επεξεργασίας εικόνων για να ξεχωρίσει τα σβησμένα γράμματα στην παλιά περγαμηνή.«Το [κείμενο για το] Μετεωροσκόπιο γράφτηκε στα ελληνικά σε φύλλα περγαμηνής. Δύο αιώνες αργότερα διαγράφηκε για να γραφτεί στα λατινικά το χειρόγραφο Ετυμολογίαι του Ισιδώρου της Σεβίλλης» δήλωσε στο Ars Technica https://arstechnica.com/science/2023/04/hundreds-of-years-after-the-first-try-we-can-finally-read-a-ptolemy-text/ ο Αλεξάντερ Τζόουνς, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.«Αυτού του είδους η ανακύκλωση ήταν συνήθης πρακτική τον Μεσαίωνα, καθώς η περγαμηνή ήταν πολύ ακριβή» εξήγησε.Από τις 30 ανακυκλωμένες σελίδες που εξέτασαν ο Τζόους και οι συνεργάτες του, οι 12 αντιστοιχούσαν στο Μετεωροσκόπιο, ενώ οι υπόλοιπες περιείχαν αποσπάσματα ενός άλλου έργου του Πτολεμαίου με τίτλο Ανάλημμα, το οποίο αποκρυπτογραφήθηκε το 1895.Η προηγούμενη απόπειρα να αποκρυπτογραφηθεί το παλίμψηστο χρονολογείται στις αρχές του 19ου αιώνα, είπε ο Τζόουνς.«Ο καρδινάλιος Άνγκελο Μάι, ο οποίος ανακάλυψε ότι το χειρόγραφο περιείχε επιστημονικά κείμενα, χρησιμοποίησε χημικά ελπίζοντας ότι θα αναδείκνυαν τα αχνά ίχνη μελανιού. Αυτές οι σελίδες είναι σήμερα μεγάλα καφέ τετράγωνα όπου δεν βλέπεις σχεδόν τίποτα. Η νέα τεχνολογία έκανε θαύματα για να επαναφέρει τα ίχνη».Ο Τζόουνς και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν κάμερα των 240 megapixels που λειτουργεί σε 13 επιμέρους μήκη κύματος, από το υπεριώδες μέχρι το ορατό και το υπέρυθρο.«Φωτίσαμε τις σελίδες του παλίμψηστου με υπεριώδες και λευκό ορατό φως. Χρησιμοποιώντας τα φίλτρα της κάμερας, μετρήσαμε την αλληλεπίδραση του φωτός σε διάφορα βάθη μέσα στην περγαμηνή. Η αλληλεπίδραση αυτή ήταν διαφορετική για κάθε μήκος κύματος».Στη συνέχεια οι ερευνητές χρησιμοποίησαν λογισμικό της εταιρείας Lumiere Technology για να ξεχωρίσουν τους αχνούς ελληνικούς χαρακτήρες σε 1.650 εικόνες της περγαμηνής.Μετά την αποκρυπρογράφηση, οι ερευνητές συνέδεσαν το κείμενο με τον Κλαύδιο Πτολεμαίο.«Δεδομένου ότι είμαι ειδικός στον Πτολεμαίο, γνώριζα τις γλωσσικές του ιδιαιτερότητες που εμφανίζονται σε αυτό το κείμενο. Αν και υπάρχουν κι άλλα πειστήρια, το ισχυρότερο ήταν μια σελίδα όπου ο συγγραφέας δίνει νέα ονόματα σε γωνίες της αστρονομίας και περιγράφει τα προηγούμενα ονόματά τους. Αυτό ταιριάζει ακριβώς με απόσπασμα διαφορετικού βιβλίου του Πτολεμαίου όπου χρησιμοποιείται η ίδια ορολογία» εξήγησε ο καθηγητής.Το κείμενο, είπε, περιγράφει πώς το μετεωροσκόπιο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί περίπου σαν αστρολάβος για να μετρήσει γωνιακές συντεταγμένες και να εντοπίζει πλανήτες στον νυχτερινό ουρανό.Οι κινητοί τροχοί του οργάνου περιστρέφονταν έτσι ώστε ο πλανήτης να εμφανίζεται πάνω σε μια συγκεκριμένη θέση πάνω τους. «Στη συνέχεια, οι γωνίες διαβάζονται σε διαβαθμισμένη κλίμακα που είχε χαραχτεί στους δακτυλίους» είπε ο Τζόουνς.Εκτός του ότι μετρούσε γωνιακές συντεταγμένες, το μετεωροσκόπιο λειτουργούσε και ως υπολογιστής, καθώς ο χειριστής «μπορούσε να γυρίζει τους δακτυλίους σύμφωνα με γνωστά δεδομένα, όπως το γεωγραφικό μήκος και πλάτος δύο πόλεων, και να διαβάζει τη γωνία που αναπαριστά το μήκος της συντομότερης δυνατής διαδρομής από τη μια πόλη στην άλλη» ανέφερε ο καθηγητής.«Είναι το πρώτο βιβλίου του είδους του σχετικά με επιστημονικά όργανα της αρχαιότητας σε αυτό το επίπεδο λεπτομέρειας». https://physicsgg.me/2023/04/20/το-χαμένο-κείμενο-του-πτολεμαίου-για-τ/

Σήμερα, 19 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε ο πρώτος ρωσικός διαστημικός περίπατος φέτος. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos Sergei Prokopiev και Dmitry Petelin πέρασαν 7 ώρες και 55 λεπτά έξω από τον ISS.Κατά τη διάρκεια της κυκλοφορίας: ▪ Το ψυγείο στη μονάδα Rassvet προετοιμάστηκε για μεταφορά. ▪ Χρησιμοποιώντας τον χειριστή ERA, το ψυγείο μεταφέρθηκε στη μονάδα Science. ▪ Ένας προσαρμογέας για τον χειριστή ERA εγκαταστάθηκε στο αεραγωγό Rassvet. ▪ Ολοκληρώθηκε η σύνδεση του καλοριφέρ στη Nauka. ▪ Εγκαταστάθηκε πλατφόρμα αγκύρωσης για τη στερέωση των ποδιών κατά την έξοδο. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243575%2F9d0915c4f0b4d3e368%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567124

To James Webb καταγράφει την γαλαξιακή σύγκρουση Arp 220. Ο Halton Christian «Chip» Arp (1927–2013) ήταν Αμερικανός αστρονόμος, που υπήρξε φοιτητής του Edwin Hubble. Eίναι γνωστός για τον άτλαντα των ιδιόμορφων γαλαξιών, αλλά και για την κριτική του εναντίον της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης και την αμφισβήτιση του νόμου Hubble για την διαστολή του σύμπαντος.O άτλαντας των ιδιόμορφων γαλαξιών του Halton Arp που δημοσιεύθηκε το 1966, περιέχει 338 γαλαξίες με περίεργα σχήματα που αλληλεπιδρούν. Θεωρούσε ότι αυτοί οι περίεργοι γαλαξίες ήταν εξαιρετικά εργαστήρια για την μελέτη των φυσικών διεργασιών που παραμορφώνουν τους κανονικούς ελλειπτικούς και σπειροειδείς γαλαξίες. Ο Arp ήταν ένας από τους πρώτους που πρότεινε ότι αυτά τα αλλόκοτα σχήματα ήταν γαλαξιακές συγκρούσεις διαμέσου των οποίων δημιουργούνται νέα άστρα. Η άποψή του ήταν αντίθετη με την πλειοψηφία των αστρονόμων της δεκαετίας του 1960, οι οποίοι θεωρούσαν αυτούς τους παραμορφωμένους γαλαξίες απλά ιδιόμορφους. Αντίθετα, ο Arp πίστευε σε ένα διαφορετικό είδος σύμπαντος, γεμάτο βία και αναγέννηση.Το νούμερο 220 του άτλαντα των ιδιόμορων γαλαξιών είναι το αποτέλεσμα μιας σύγκρουσης μεταξύ δύο γαλαξιών που βρίσκονται τώρα σε διαδικασία συγχώνευσης. Την σύγκρουση γαλαξιών Arp 220 κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb: H εντυπωσιακή σύγκρουση δύο σπειροειδών γαλαξιών όπως ανιχνεύθηκε στο υπέρυθρο φως από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. H λάμψη ισοδυναμεί με το φως περισσότερων από ένα τρισεκατομμύριο ήλιων. Συγκριτικά η λαμπρότητα του γαλαξία μας ισοδυναμεί με την λαμπρότητα πρίπου 10 δισεκατομμύρια ήλιων. Η σύγκρουση Arp 220, πυροδότησε μια τεράστια έκρηξη γέννησης άστρων. Η γαλαξιακή σύγκρουση Arp 200 βρίσκεται σε απόσταση 250 εκατομμύρια έτη φωτός από την Γη 250 στον αστερισμό του Όφεως και είναι η φωτεινότερη από τις τρεις γαλαξιακές συγχωνεύσεις που βρίσκονται πιο κοντά στη Γη.Αυτοί οι δύο γαλαξίες ξεκίνησαν να συγκρούονται πριν από περίπου 700 εκατομμύρια χρόνια. Καθώς τα αέρια και η σκόνη τους συγχωνεύτηκαν, δημιουργήθηκε αυτή η εξαιρετικά φωτεινή λάμψη που βλέπουμε στο κέντρο της εικόνας και θυμίζει τη γέννηση ενός αστεριού. Η σύγκρουση των δύο σπειροειδών γαλαξιών ξεκίνησε πριν από περίπου 700 εκατομμύρια χρόνια. Προκάλεσε μια τεράστια έκρηξη σχηματισμού άστρων. Περίπου 200 τεράστια αστρικά σμήνη κατοικούν σε μια περιοχή γεμάτη μεσοαστρική ύλη πλάτους περίπου 5.000 ετών φωτός (περίπου το 5% της διαμέτρου του Γαλαξία μας). Η ποσότητα αερίου σε αυτή τη «μικροσκοπική» περιοχή είναι ίση με το σύνολο της μεσοαστρικής ύλης του Γαλαξία μας.Προηγούμενες ραδιοτηλεσκοπικές παρατηρήσεις σε αυτή τη γεμάτη άστρα περιοχή έχουν αποκαλύψει περίπου 100 υπολείμματα εκρήξεων σουπερνόβα που έχουν συμβεί σε μια έκταση μικρότερη από 500 έτη φωτός.Παλαιότερες παρατηρήσεις ραδιοτηλεσκοπίων αποκάλυψαν περίπου 100 υπολείμματα εκρήξεων σουπερνόβα σε μια περιοχή μικρότερη από 500 έτη φωτός. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA αποκάλυψε τους πυρήνες των μητρικών γαλαξιών που απέχουν μεταξύ τους 1.200 έτη φωτός. Καθένας από τους πυρήνες έχει έναν περιστρεφόμενο δακτύλιο στον οποίο σχηματίζονται άστρα εκπέμποντας το εκθαμβωτικό υπέρυθρο φως που αποκαλύπτουν τα υπέρυθρα μάτια του James Webb. Αυτό το έντονο φως δημιουργεί τις αιχμές περίθλασης που κυριαρχούν σ’ αυτήν την εικόνα.Στην γειτονιά της συγχώνευσης, το Webb αποκαλύπτει αμυδρές παλιρροϊκές ουρές ή υλικό που έλκεται βαρυτικά από τους γαλαξίες και απεικονίζονται με μπλε χρώμα – απόδειξη του γαλαξιακού χορού που συμβαίνει. Η οργανική ύλη φαίνεται σε κοκκινωπό-πορτοκαλί χρώμα σαν ρυάκια και νήματα. https://physicsgg.me/2023/04/19/to-james-webb-καταγράφει-την-γαλαξιακή-σύγκρουσ/

Κλιματική αλλαγή: Οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν την αφαίρεση CO2 από τον αέρα. Οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν να μειώσουν αρκετά γρήγορα τις εκπομπές άνθρακα, μια αμείλικτη πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής που επαναφέρει στην ατζέντα μια αμφιλεγόμενη λύση –την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα απευθείας από την ατμόσφαιρα.Οι ΗΠΑ πρωτοστατούν στην προσπάθεια με πρόγραμμα χρηματοδότησης 3,5 δισ. δολαρίων για εγκαταστάσεις που θα δεσμεύουν και θα αποθηκεύουν μόνιμα το CO2 –το μεγαλύτερο πρόγραμμα παγκοσμίως για την τεχνολογία «απευθείας δέσμευσης» ή (DAC). H αμερικανική κυβέρνηση ενισχύει επίσης το εγχείρημα με φοροαπαλλαγές ύψους 180 δολαρίων ανά τόνο CO2.Τα ποσά αυτά μοιάζουν ασήμαντα σε σχέση με τα 12 δισ. δολάρια των αμερικανικών επιδοτήσεων για ηλεκτροκίνητα οχήματα, είναι όμως πολύ μεγαλύτερα από τις επενδύσεις άλλων χωρών σε λύσεις DAC, όπως οι 100 εκατ. λίρες που σχεδιάζει να δαπανήσει η Βρετανία για έρευνα και ανάπτυξη.Στις ΗΠΑ, η προθεσμία για αιτήσεις χρηματοδότησης έληξε στις 13 Μαρτίου αλλά οι προτάσεις δεν έχουν ακόμα δημοσιοποιηθεί, αναφέρει το Reuters.Στόχος του προγράμματος είναι η κατασκευή υποδομών που θα δεσμεύουν ένα εκατομμύριο τόνους CO2 τον χρόνο, πολύ πάνω από τους 4.000 τόνους που δεσμεύει σήμερα η μεγαλύτερη εγκατάσταση DAC, μια μονάδα της Climeworks στην Ισλανδία. Τα φίλτρα της εταιρείας Heirloom Carbon Texhnologies της Καλιφόρνια είναι μεγάλοι δίσκοι όπου τοποθετείται μια σκόνη (Reuters) Πώς λειτουργεί Οι τεχνολογίες DAC χρησιμοποιούν στερεά ή υγρά υλικά που δεσμεύουν το CO2 και στη συνέχεια υποβάλλονται σε θέρμανση για να απελευθερώσουν το CO2 και να ξαναρχίσουν τον κύκλο. Το δεσμευόμενο CO2 μπορεί στη συνέχεια να αποθηκευτεί στο υπέδαφος, για παράδειγμα σε εξαντλημένες γεωτρήσεις αερίου ή πετρελαίου, ή να χρησιμοποιηθεί ως πρώτη ύλη στην παραγωγή καυσίμων ή τσιμέντου.Η λύση αυτή διαφέρει από τις τεχνολογίες «δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα» (CSS), οι οποίες αφορούν φίλτρα που κατακρατούν τις εκπομπές άνθρακα από τις καμινάδες μεγάλων βιομηχανικών μονάδων. Εγκατάσταση της Shell για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα στην Αλάσκα (Reuters) Σύμφωνα με την Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για το Κλίμα (IPCC), τα μέτρα περιορισμού των εκπομπών άνθρακα παραμένουν ανεπαρκή και για να μπορέσουμε να περιορίσουμε την άνοδο της θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς Κελσίου θα απαιτηθεί η απομάκρυνση δισεκατομμυρίων τόνων άνθρακα από την ατμόσφαιρα.Το μεγαλύτερο μέρος θα προέλθει από φυσικές λύσεις όπως η φύτευση δασών και η αύξηση της ικανότητας του εδάφους να δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα. Παρόλα αυτά, η μόνιμη απομάκρυνση άνθρακα όπως η DAC θα είναι επίσης απαραίτητη.Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ανησυχούν ωστόσο ότι κυβερνήσεις και επιχειρήσεις θα χρησιμοποιήσουν τις τεχνολογίες DAC ως δικαιολογία για να συνεχίσουν να εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου.Ανησυχίες προκαλεί επίσης το γεγονός ότι στη νεοσύστατη αγορά DAC πρωταγωνιστούν εταιρείες ορυκτών καυσίμων, οι οποίες θέλουν να παρατείνουν όσο γίνεται περισσότερο την εξόρυξη και χρήση των προϊόντων τους.Σημαντικός παράγοντας είναι επίσης το υψηλό κόστος, το οποίο σήμερα υπερβαίνει τα 1000 δολάρια ανά τόνο διοξειδίου του άνθρακα, ωστόσο η αμερικανική κυβέρνηση έχει θέσει στόχο να ρίξει το νούμερο στα 100 δολάρια ανά τόνο. https://www.in.gr/2023/04/19/b-science/perivallon-b-science/klimatiki-allagi-oi-ipa-xrimatodotoun-tin-afairesi-co2-apo-ton-aera/

Πώς τρώνε οι υπερμαζικές μαύρες τρύπες; Οι υπερμαζικές ή υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών έχουν μια ακόρεστη πείνα τρώγοντας μεσοαστρική σκόνη, αέρια, άστρα, άλλες μαύρες τρύπες και ότιδήποτε τολμήσει να τις πλησιάσει.Όμως τρώνε άτσαλα και βίαια, με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται τεράστια ποσότητα ενέργειας καθώς το παραμορφωμένο «φαγητό» κατακρεουργείται στροβιλιζόμενο προς το εσωτερικό της μαύρης τρύπας. Τμήμα της ενέργειας απορροφάται από την ίδια την μαύρη τρύπα, αλλά ένα μεγάλο τμήμα εκτοξεύεται στο διάστημα.Καθώς μια μαύρη τρύπα παγιδεύει και καταναλώνει το καταδικασμένο μεσοαστρικό αέριο της γειτονιάς της, εκείνο «αντιδρά» ακτινοβολώντας έντονα καθώς κινείται προς την μαύρη τρύπα.Αλλά δεν είναι ξεκάθαρο πώς ακριβώς το γεύμα μιας μαύρης τρύπας καταλήγει στο «στόμα» της. Μικρές συστάδες αερίων αφαιρούνται τυχαία από μεγαλύτερα νέφη αερίου ή το αέριο συγκεντρώνεται σε έναν ομαλό δίσκο γύρω από τη μαύρη τρύπα πριν καταλήξει στο εσωτερικό της;Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Minghao Guo από το πανεπιστήμιο του Πρίνστον χρησιμοποίησε προσομοιώσεις δυναμικής ρευστών για να διερευνήσει πώς συσσωρεύεται το αέριο σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του τεράστιου ελλειπτικού γαλαξία Messier 87. https://physicsgg.me/2023/04/15/η-ανακατασκευή-της-εικόνας-της-μαύρης/ Οι παραπάνω εικόνες δείχνουν μια περιοχή εύρους 6.500 ετών φωτός γύρω από το κέντρο της υπερμαζικής μαύρης τρύπας, και στη κάτω γωνία την αντίστοιχη εστίαση σε μια περιοχή εύρους 650 ετών φωτός. Φαίνονται οι δύο κύριες οδοί συσσώρευσης του ψυχρού αερίου: η χαοτική συσσώρευση υλικού γύρω από την μαύρη τρύπα (αριστερά), η οποία συμβαίνει μόνο στο 10% του χρόνου και η προσαύξηση δίσκου (δεξιά) https://en.wikipedia.org/wiki/Accretion_disk που είναι ο κυρίαρχος τρόπος συσσώρευσης ψυχρού αερίου. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη δυναμική της συσσώρευσης αερίου κοντά σε μια μαύρη τρύπα, μπορείτε να διαβάσετε την ανάρτηση: Featured Image: How Do Supermassive Black Holes Eat? https://aasnova.org/2023/04/17/featured-image-how-do-supermassive-black-holes-eat/ και την δημοσίευση: Toward Horizon-scale Accretion onto Supermassive Black Holes in Elliptical Galaxies,” Minghao Guo et al 2023 ApJ 946 26. doi:10.3847/1538-4357/acb81e. https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/acb81e https://physicsgg.me/2023/04/19/πώς-τρώνε-οι-υπερμαζικές-μαύρες-τρύπε/

Πρώτος διαστημικός περίπατος το 2023! Το πρωί οι κοσμοναύτες μας Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετελίν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα εξοπλίσουν τη μονάδα Nauka. Θα πρέπει να προετοιμάσουν το ψυγείο για μεταφορά από τον χειριστή ERA από τη μονάδα Rassvet και να το εγκαταστήσουν στο Nauka. Άνοιγμα της καταπακτής εξόδου της μονάδας Poisk - στις 04:30 ώρα Μόσχας.(Ιδια ωρα με Αθηνα) Για τον Σεργκέι Προκόπιεφ θα είναι ο τέταρτος στη διαστημική του καριέρα, για τον Ντμίτρι Πετελίν - ο δεύτερος. Η προγραμματισμένη διάρκεια της εργασίας είναι 6 ώρες 37 λεπτά. Διαβάστε περισσότερα για τις εργασίες στο κιτ τύπου: https://www.roscosmos.ru/39136/ https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243572%2F4631747136ce81a022%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567121

Δοκιμές του φορτηγού πλοίου Progress MS-23 σε ανηχοϊκό θάλαμο Στο κοσμοδρόμιο Baikonur συνεχίζεται η προετοιμασία του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-23 (TGC) για πτήση στο πλαίσιο του προγράμματος της 84ης αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σήμερα, σύμφωνα με το πρόγραμμα εργασιών, ολοκληρώθηκαν οι δοκιμές στον ανηχοϊκό θάλαμο (AEC) του κτιρίου συναρμολόγησης και δοκιμών του εργοταξίου 254. Πριν σταλεί στο Progress MS-23 BEC, πέρασε δυναμικές δοκιμές στο περίπτερο του τεχνικού συγκροτήματος. Κατά τη διάρκεια αυτών των εργασιών, με τη βοήθεια υδρομηχανικών κινήσεων, το πλοίο αλλάζει τη γωνιακή του θέση στο διάστημα για να αξιολογήσει την απόδοση του συστήματος προσανατολισμού και ελέγχου κίνησης επί του σκάφους. Ένας ανηχοϊκός θάλαμος είναι ένα εξειδικευμένο δωμάτιο, καλυμμένο από το εσωτερικό με ένα ραδιοαπορροφητικό υλικό για την προσομοίωση των συνθηκών του χώρου. Ειδικοί από το RSC Energia και το Spacecraft Center Yuzhny έλεγξαν τη λειτουργία του ενσωματωμένου ραδιοεξοπλισμού του συστήματος ραντεβού και σύνδεσης Progress MS-23. Μετά την ολοκλήρωση των δοκιμών, το πλοίο επέστρεψε στο χώρο εργασίας του κτιρίου συναρμολόγησης και δοκιμών για να προετοιμαστεί για τις επερχόμενες δοκιμές πνευματικής κενού σε θάλαμο θερμικής πίεσης. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Progress MS-23 TGC έχει προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2023. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_2963

Δορυφόρος της NASA θα «πέσει» σήμερα στη Γη – Η ανακοίνωση του υπ. Αμυνας των ΗΠΑ Το μεγαλύτερο μέρος του δορυφόρου, βάρους 300 κιλών, αναμένεται να καεί καθώς θα εισέρχεται στην ανώτερη ατμόσφαιρα, ωστόσο κάποια τμήματα δεν αποκλείεται να πέσουν στη Γη. Ένας παλιός δορυφόρος της NASA αναμένεται να πέσει στη Γη σήμερα, 19 Απριλίου, αλλά οι ειδικοί λένε ότι οι πιθανότητες να αποτελέσει κίνδυνο είναι μικρές.Ο λόγος παροπλισμένο διαστημικό σκάφος, γνωστό ως Rhessi,το οποίο θα πέσει στην ατμόσφαιρα το βράδυ της Τετάρτης, σύμφωνα με τη NASA και το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.Ειδικότερα, η NASA δήλωσε την Τρίτη ότι η τοποθεσία επανεισόδου του σκάφους δεν αποκαλύπτεται, δεδομένης της παρατεταμένης αβεβαιότητας σχετικά με το πότε και πού μπορεί να πέσει. Πιθανό να πέσουν τμήματά του στη Γη Το μεγαλύτερο μέρος του δορυφόρου, βάρους 300 κιλών, αναμένεται να καεί καθώς θα εισέρχεται στην ανώτερη ατμόσφαιρα, ωστόσο κάποια τμήματα δεν αποκλείεται να πέσουν στη Γη.Η διαστημική υπηρεσία ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι ο κίνδυνος να τραυματιστεί κανείς από τα κομμάτια του δορυφόρου που θα πέσουν στη Γη είναι «χαμηλός« – περίπου μία πιθανότητα στις 2.467.Το σκάφος Rhessi – συντομογραφία του Reuven Ramaty High Energy Solar Spectroscopic Imager – τέθηκε σε τροχιά το 2002 για να μελετήσει τον ήλιο.Πριν σταματήσει το 2018 λόγω προβλημάτων επικοινωνίας, ο δορυφόρος παρατηρούσε ηλιακές εκλάμψεις καθώς και στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας από τον ήλιο.Κατέγραψε περισσότερα από 100.000 συμβάντα σε εικόνες σε ακτίνες-Χ και ακτίνες-Γ. https://www.kathimerini.gr/world/562378066/doryforos-tis-nasa-tha-pesei-simera-sti-gi-i-anakoinosi-toy-yp-amynas-ton-ipa/

Εξοπλισμός για το διάστημα: διαστημική στολή "Orlan-MKS" Για πρώτη φορά διαστημικές στολές αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν το 1977. Η σημερινή τροποποίηση "Orlan-MKS" αποτελείται από ένα μεταλλικό σώμα (cuirass) και ένα ελαστικό μέρος των μανικιών και των ποδιών. Ζυγίζει 114 κιλά! Το Orlan είναι ένα μίνι διαστημόπλοιο. Υπάρχουν τα πάντα για εργασία στην επιφάνεια του σταθμού: καθαρισμός του αέρα από το διοξείδιο του άνθρακα, διατήρηση οξυγόνου, σύστημα ψύξης και θέρμανσης, καθώς και σύστημα επικοινωνίας. Τώρα περισσότερα για τις προετοιμασίες για τον διαστημικό περίπατο. Φοριέται εκ των προτέρων μια στολή υδρόψυξης - για θερμορύθμιση στο διάστημα. Στη συνέχεια, μέσα από μια ειδική καταπακτή στο πίσω μέρος του Orlan-ISS, ο αστροναύτης μπαίνει μέσα. Παρεμπιπτόντως, τα "Orlans" λειτουργούν εύκολα και γρήγορα χωρίς εξωτερική βοήθεια. Αύριο ο Σεργκέι Προκόπιεφ και ο Ντμίτρι Πετελίν θα εργαστούν εκτός του ISS. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567110

Γαλαξιακή συγχώνευση λάμπει σαν άστρο στον φακό του James Webb (βίντεο) Μοιάζει με λάμψη ενός γιγάντιου άστρου αλλά είναι το φως μιας συγχώνευσης γαλαξιών (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, STScI, Alyssa Pagan (STScI)) Άλλο ένα εντυπωσιακό σκηνικό από το Σύμπαν κατέγραψε το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο.Το James Webb, το ισχυρότερο και πιο προηγμένο διαστημικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο άνθρωπος, συνεχίζει να κάνει εντυπωσιακές ανακαλύψεις από κάθε γωνιά του Σύμπαντος και παράλληλα καταγράφει καθημερινά διάφορα κοσμικά φαινόμενα. Η διαδικασία σύγκρουσης γαλαξιών που καταλήγει κατά βάση σε συγχώνευση των γαλαξιών που παίρνουν μέρος σε αυτή είναι ένα από τα πιο συχνά φαινόμενα στο Σύμπαν. Στα αμέτρητα σμήνη γαλαξιών που υπάρχουν στο Σύμπαν οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις έλκουν όσους βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους με αποτέλεσμα τη σύγκρουση/συγχώνευση τους και τελικά τη δημιουργία ενός νέου γαλαξία. Η διαδικασία σύγκρουσης/συγχώνευσης οδηγεί στη μαζική γέννηση νέων άστρων. Πρόκειται για μια κρίσιμη κοσμική διεργασία ανανέωσης του Σύμπαντος.Σε απόσταση 250 εκατ. ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται ο αστερισμός του Όφεως και εκεί βρίσκεται σε εξέλιξη η σύγκρουση/συγχώνευση δύο σπειροειδών γαλαξιών. Η σύγκρουση υπολογίζεται ότι ξεκίνησε πριν από 700 εκατ. έτη και το κοσμικό αντικείμενο που σχηματίζεται έχει λάβει την κωδική ονομασία Arp220. Η εξέλιξη του φαινομένου έχει προκαλέσει μια τεράστια παραγωγή σχηματισμού νέων άστρων. Περίπου 200 τεράστια αστρικά σμήνη συγκεντρώνονται σε μια πυκνή γεμάτη κοσμική σκόνη περιοχή πλάτους περίπου 5.000 ετών φωτός. Εκτιμάται ότι η ποσότητα αερίου σε αυτή την περιοχή είναι ίση με όλο το αέριο που υπάρχει σε ολόκληρο τον γαλαξία μας.Προηγούμενες ραδιοτηλεσκοπικές παρατηρήσεις σε αυτή την περιοχή έχουν αποκαλύψει περίπου 100 υπολείμματα άστρων που καταστράφηκαν σε εκρήξεις σουπερνόβα που έχουν συμβεί σε μια έκταση μικρότερη από 500 έτη φωτός γεγονός εξαιρετικά ενδιαφέρον επιστημονικά όσο και εντυπωσιακό. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατάφερε κάποια στιγμή να εντοπίσει τους πυρήνες των γαλαξιών που συγκρούονται. Καθένας από τους πυρήνες έχει έναν περιστρεφόμενο δακτύλιο που σχηματίζει αστέρια εκτοξεύοντας ένα εκθαμβωτικό υπέρυθρο φως το οποίο εντόπισε και κατέγραψε σε μια ακόμη εντυπωσιακή εικόνα το James Webb. Εκτός των άλλων η εικόνα και τα στοιχεία που απορρέουν από αυτή θα αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία στους επιστήμονες για το φαινόμενο που εξελίσσεται στη συγκεκριμένη περιοχή αλλά και γενικότερα για τις γαλαξιακές συγκρούσεις. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1461855/galaxiaki-sygchoneysi-lampei-san-astro-ston-fako-toy-james-webb-vinteo/

Γιγάντιο συντριβάνι πλάσματος ξεπηδά από τον Ήλιο (βίντεο) Εικόνα από το συντριβάνι πλάσματος στον Ήλιο (πηγή φωτό Eduardo Schaberger Poupeau) Το ιονισμένο αέριο έφτασε σε ύψος 100 χιλιάδων χλμ. και θα χωρούσαν οκτώ πλανήτες σαν τη Γη σε αυτό.Ένα ακόμη εντυπωσιακό φαινόμενο στον Ήλιο καταγράφηκε αυτή τη φορά όχι από κάποιο τηλεσκόπιο ή διαστημικό παρατηρητήριο αλλά από το φακό ενός αστροφωτογράφου. Ο Εδουάρδο Σκάμπεργκερ Πουπό που ζει στην Αργεντινή κατάφερε να καταγράψει την εκτόξευση πλάσματος (ιονισμένου αερίου) από το νότιο ημισφαίριο του μητρικού μας άστρου.Το φαινόμενο που ο Πουπό ονόμασε «συντριβάνι» ήταν άκρως εντυπωσιακό με το πλάσμα να εκτοξεύεται σε ύψος 100 χιλιάδων χλμ. και θα μπορούσαν να χωρέσουν μέσα σε αυτό το ηλιακό συντριβάνι περί τους οκτώ πλανήτες σαν την Γη. Όταν η εκτόξευση πλάσματος από την επιφάνεια του Ήλιου συμβαίνει σε περιοχές κοντινές στους πόλους του όπως αυτή που κατέγραψε ο αστροφωτογράφος το αέριο δεν ξεφεύγει προς το Διάστημα αλλά επιστρέφει πίσω στο άστρο με πολύ μεγάλες ταχύτητες που αγγίζουν τα 35 χιλιάδες χλμ./ώρα. Ο Ήλιος έχει μηχανισμούς δραστηριότητας οι οποίοι ακολουθούν ενδεκαετείς κύκλους έντασης και ύφεσης. Βρισκόμαστε σε κύκλο έντασης της ηλιακής δραστηριότητας και τους τελευταίους δώδεκα μήνες η δραστηριότητα του μητρικού μας άστρου είναι στο αποκορύφωμα της με πολλά βίαια και άκρως εντυπωσιακά φαινόμενα να κάνουν συνεχώς την εμφάνιση τους στον Ήλιο και να καταγράφονται από τα επιστημονικά όργανα ή τις κάμερες ερασιτεχνών και επαγγελματιών αστροφωτογράφων βοηθώντας την επιστημονική κοινότητα να ανακαλύψει άγνωστα στοιχεία για τις αστρικές λειτουργίες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1462019/gigantio-syntrivani-plasmatos-xepida-apo-ton-ilio-vinteo/

Μπορεί η βαρύτητα να μετατρέπεται σε φως; Σύμφωνα με νέα μελέτη αυτό μπορεί υπό προϋποθέσεις να συμβαίνει.Η βαρύτητα είναι μία από τις τέσσερις βασικές αλληλεπιδράσεις στη φύση. Οι άλλες τρεις είναι η ηλεκτρομαγνητική δύναμη, η ασθενής πυρηνική και η ισχυρή πυρηνική. Η βαρύτητα είναι η πιο αδύναμη από τις τέσσερις αλληλεπιδράσεις, αλλά είναι αυτή που αποτελεί τον κρίσιμο παράγοντα στη δημιουργία του κοσμικού περιβάλλοντος όπως εμείς το γνωρίζουμε, του Σύμπαντος. Η ύπαρξη και κίνηση γαλαξιών, άστρων και πλανητών και τελικά ή ύπαρξη της ζωής οφείλεται στη βαρύτητα η οποία αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο έρευνας.Μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται https://arxiv.org/abs/2205.08767 στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv αναφέρει ότι η βαρύτητα μπορεί να μετατραπεί σε φως γεγονός που όπως είναι ευνόητο αν πράγματι ισχύει είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό και ανοίγει νέους επιστημονικούς δρόμους. Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα που αλλά μόνο εάν ο χωροχρόνος συμπεριφέρεται με τον σωστό τρόπο, ανακάλυψε διεθνής ερευνητική ομάδα.Υπό κανονικές συνθήκες, δεν μπορούμε να πάρουμε κάτι από το τίποτα. Συγκεκριμένα, το Καθιερωμένο Μοντέλο της Φυσικής των Σωματιδίων, η κυρίαρχη θεωρία που εξηγεί τον υποατομικό «ζωολογικό κήπο» των σωματιδίων, συνήθως απαγορεύει τη μετατροπή σωματιδίων χωρίς μάζα σε μεγάλα σωματίδια. Ενώ τα σωματίδια στο Καθιερωμένο Μοντέλο αλλάζουν συνεχώς το ένα στο άλλο μέσω διαφόρων αντιδράσεων και διεργασιών, το φωτόνιο – ο φορέας φωτός χωρίς μάζα – δεν μπορεί κανονικά να μεταβληθεί σε άλλα σωματίδια. Αλλά αν οι συνθήκες είναι ακριβώς οι κατάλληλες, είναι δυνατό – για παράδειγμα, όταν ένα φωτόνιο αλληλεπιδρά με ένα βαρύ άτομο, μπορεί να διασπαστεί αυθόρμητα για να γίνει ένα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρόνιο, τα οποία είναι και τα δύο σωματίδια με μάζα.Με βάση αυτή την παραδοχή η ερευνητική ομάδα προσπάθησε να απαντήσει στο αν η ίδια η βαρύτητα θα μπορούσε να μετατραπεί σε άλλα σωματίδια. Συνήθως σκεφτόμαστε τη βαρύτητα μέσω του φακού της γενικής σχετικότητας, όπου οι κάμψεις και οι παραμορφώσεις στο χωροχρόνο επηρεάζουν την κίνηση των σωματιδίων. Σε αυτή την εικόνα, θα ήταν πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς η βαρύτητα θα μπορούσε να δημιουργήσει σωματίδια. Αλλά μπορούμε επίσης να δούμε τη βαρύτητα μέσω ενός κβαντικού φακού, απεικονίζοντας τη βαρυτική δύναμη όπως μεταφέρεται από αμέτρητα αόρατα σωματίδια που ονομάζονται γκραβιτόνια. Ενώ η εικόνα μας για την κβαντική βαρύτητα απέχει πολύ από το να είναι ολοκληρωμένη, γνωρίζουμε ότι αυτά τα γκραβιτόνια θα συμπεριφέρονται όπως κάθε άλλο θεμελιώδες σωματίδιο, συμπεριλαμβανομένου του δυνητικού μετασχηματισμού.Για να δοκιμάσουν αυτή την ιδέα, οι ερευνητές μελέτησαν τις συνθήκες του Σύμπαντος αμέσως μετά τη γέννηση του. Όταν ο κόσμος μας ήταν πολύ νέος, ήταν επίσης μικρός, ζεστός και πυκνός. Σε αυτόν τον νεανικό κόσμο, όλες οι μορφές ύλης και ενέργειας αυξήθηκαν σε ασύλληπτες κλίμακες, πολύ μεγαλύτερες από ό,τι μπορούν να επιτύχουν ακόμη και οι πιο ισχυροί επιταχυντές σωματιδίων μας.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε αυτή τη διάταξη, τα βαρυτικά κύματα – κυματισμοί στο «ύφασμα» του χωροχρόνου που δημιουργούνται από συγκρούσεις μεταξύ των πιο ογκωδών κοσμικών αντικειμένων – παίζουν σημαντικό ρόλο. Κανονικά, τα βαρυτικά κύματα είναι εξαιρετικά αδύναμα, ικανά να ωθήσουν ένα άτομο σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από το πλάτος του πυρήνα του. Αλλά στο πρώιμο Σύμπαν, τα κύματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ ισχυρότερα, και αυτό θα μπορούσε να έχει επηρεάσει σοβαρά οτιδήποτε άλλο.Τα πρώιμα βαρυτικά κύματα θα κινούνταν μπρος-πίσω σε μια διαδικασία που θα ενίσχυαν τον εαυτό τους. Οτιδήποτε άλλο στο Σύμπαν θα είχε παγιδευτεί στην ώθηση και την έλξη των κυμάτων, οδηγώντας σε ένα φαινόμενο συντονισμού. Όπως ένα παιδί που κινεί τα πόδια του όταν πρέπει για να κάνει κούνια, τα βαρυτικά κύματα θα είχαν λειτουργήσει ως ένα είδος αντλίας, οδηγώντας την ύλη σε συμπαγείς μάζες ξανά και ξανά.Τα βαρυτικά κύματα θα μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Επειδή τα κύματα είναι κυματισμοί στον ίδιο τον χωροχρόνο, δεν περιορίζονται σε αλληλεπιδράσεις με τεράστια αντικείμενα. Καθώς τα κύματα συνεχίζουν να βρίσκονται σε διαδικασία άντλησης, μπορούν να οδηγήσουν την ακτινοβολία στο Σύμπαν σε εξαιρετικά υψηλές ενέργειες, προκαλώντας την αυθόρμητη εμφάνιση φωτονίων. Με απλά λόγια η ίδια η βαρύτητα δημιουργεί φως.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η διαδικασία είναι μάλλον αναποτελεσματική. Το πρώιμο Σύμπαν διαστέλλονταν επίσης, επομένως τα τυπικά μοτίβα των βαρυτικών κυμάτων δεν θα είχαν διαρκέσει πολύ. Ωστόσο, η ομάδα διαπίστωσε ότι εάν το πρώιμο Σύμπαν περιείχε αρκετή ύλη ώστε να μειωθεί η ταχύτητα του φωτός (με τον ίδιο τρόπο που το φως ταξιδεύει πιο αργά μέσω ενός μέσου όπως ο αέρας ή το νερό), τα κύματα θα μπορούσαν να είχαν κολλήσει αρκετά για να δημιουργήσουν τεράστιες ποσότητες επιπλέον φωτονίων.Οι φυσικοί δεν κατανοούν ακόμη πλήρως την περίπλοκη, μπερδεμένη φυσική του πρώιμου Σύμπαντος, η οποία ήταν ικανή να επιτύχει κατορθώματα που δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ από τότε. Αυτή η νέα έρευνα προσθέτει ένα κομμάτι στο παζλ της εξέλιξης του Σύμπαντος και πιο συγκεκριμένα την ικανότητα της βαρύτητας να δημιουργεί φως. Αυτή η ακτινοβολία πιθανότατα θα συνεχίσει να επηρεάζει τον σχηματισμό της ύλης και την εξέλιξη του Σύμπαντος, οπότε η επεξεργασία των πλήρους συνεπειών αυτής της εκπληκτικής διαδικασίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες επαναστάσεις στην κατανόησή μας για τις πρώτες στιγμές του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1461980/mporei-i-varytita-na-metatrepetai-se-fos/

Ένα ρομποτικό φίδι για την εξερεύνηση του Διαστήματος. Ενα ρομπότ εμπνευσμένο από το ζωικό βασίλειο σχεδίασε η NASA για την αναζήτηση ζωής στους γειτονικούς πλανήτες και τους δορυφόρους τους Ενα ρομπότ εμπνευσμένο από το ζωικό βασίλειο σχεδίασε η NASA για την αναζήτηση ζωής στους γειτονικούς πλανήτες και τους δορυφόρους τους. Το EELS θα μπορούσε να είναι ο συνδυασμός χελιού, φιδιού και σκουληκιού και έχει τις κινητικές δυνατότητες να εξερευνήσει ποικίλα και διαφορετικά εδάφη, αξιολογώντας πόσο φιλόξενοι και δυνητικά κατοικήσιμοι είναι κοντινοί και μακρινοί εξωγήινοι κόσμοι, όπως το έκτο μεγαλύτερο φεγγάρι του πλανήτη Κρόνου, ο Εγκέλαδος.Τα δεδομένα που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος Cassini δείχνουν πως, κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του, ο Εγκέλαδος διαθέτει έναν ωκεανό. Οι πίδακες υλικών που εκρήγνυνται στην επιφάνειά του οδηγούν απευθείας σε νερό και αποτελούν ενδεχομένως τον πιο εύκολο δρόμο προς έναν κατοικήσιμο ωκεανό.Υπάρχουν πολλές υποθέσεις για το περιβάλλον κάτω από την επιφάνεια του Εγκέλαδου, με βάση τα διαφορετικά μοντέλα για τις εκρήξεις. Εχοντας κατά νου το ποικιλόμορφο τερέν του φεγγαριού, το εργαστήριο JPL της NASA σχεδίασε τα EELS με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να προσαρμοστούν σε κάθε συνθήκη, σε ένα μελλοντικό, μακρύ ταξίδι τους από την επιφάνεια του δορυφόρου στον ωκεανό. Η προσαρμοστικότητά τους θα επιτρέψει την πρόσβαση και σε άλλους δύσκολους προορισμούς, όπως τα πολικά τμήματα του Αρη και οι απότομες σχισμές σε στρώματα πάγου της Γης. Το εργαστήριο συνεργάζεται με γεωεπιστήμονες ούτως ώστε τα EELS να δοκιμάσουν τις δυνατότητές τους σε αποστολές σε δύσβατες τοποθεσίες. Τα EELS είναι αυτοκινούμενα ρομπότ που αποτελούνται από πολλαπλά, πανομοιότυπα τμήματα με ποικίλους μηχανισμούς ενεργοποίησης και προώθησης, καθώς και ηλεκτρονικά συστήματα ισχύος και επικοινωνίας για την κίνησή τους.Για πρώτη φορά χρησιμοποιούνται περιστρεφόμενες μονάδες πρόωσης που λειτουργούν ως ερπύστριες, μηχανισμοί πρόσφυσης και προπέλες για υποβρύχια κίνηση σε αυτή την κατηγορία ρομπότ.Ενα EELS θα μπορούσε θεωρητικά να κατέλθει έναν αγωγό στον Εγκέλαδο έως την ωκεάνια πηγή του.Το σύστημα μπορεί να προωθήσει την εξερεύνηση του Ωκεάνιου Κόσμου με την προσαρμοστικότητά του σε διάφορους τύπους εδάφους, επιτρέποντας την εις βάθος εξερεύνηση σε περιοχές που κάποτε ήταν απροσπέλαστες. https://physicsgg.me/2023/04/18/ένα-ρομποτικό-φίδι-για-την-εξερεύνηση/

Ο Alexander Grebenkin θα μεταβεί στον ISS με το διαστημόπλοιο Crew Dragon το 2024 Ο κοσμοναύτης της Roscosmos Alexander Grebenkin θα πετάξει σε τροχιά ως μέρος του πληρώματος της αποστολής Crew-8 τον Φεβρουάριο του 2024, σύμφωνα με τη NASA. Η πτήση θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του προγράμματος πολλαπλών πτήσεων μεταξύ Roscosmos και NASA. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567095

Αναβλήθηκε τελευταία στιγμή η εκτόξευση του σούπερ πυραύλου του Ελον Μασκ. Αναβλήθηκε λίγο πριν την εκτόξευσή του, η πρώτη ιστορική δοκιμαστική πτήση του Starship, του σκάφους με το οποίο ο Έλον Μασκ οραματίζεται να αποικίσει τη Σελήνη και τον Άρη λόγω ενός τεχνικού προβλήματος.Όπως ανέφερε ο Έλον Μασκ με ανάρτησή του στο Twitter, υπήρξε τεχνικό πρόβλημα σε μία βαλβίδα πίεσης λίγα λεπτά πριν την προγραμματισμένη εκτόξευση.«Μια βαλβίδα πίεσης φαίνεται να είναι παγωμένη, έτσι, εκτός κι αν ξεκινήσει να λειτουργεί σύντομα, δεν έχουμε εκτόξευση σήμερα», έγραψε χαρακτηριστικά ο Μασκ. Οι μηχανικοί προσπάθησαν να επιλύσουν έγκαιρα το πρόβλημα χωρίς όμως επιτυχία. Το ζήτημα εντοπίστηκε ενώ η αντίστροφη μέτρηση για την εκτόξευση ήταν κάτω από τα 10 λεπτά και όπως είπε ο μηχανικός της SpaceX, Τζον Ινσπράκερ θα εργαστούν για να δουν πότε θα είναι η επόμενη διαθέσιμη ευκαιρία. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της SpaceX μετά την παύση ετοιμότητας της δοκιμαστικής πτήσης που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα εργάζεται για την πιθανή επόμενη διαθέσιμη ευκαιρία, η οποία πάντω αναμένεται να είναι μετά από 48 ώρες. Μάλιστα ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της SpaceX, σε νεότερη ανάρτησή του ανέφερε πως «έμαθαν πολλά σήμερα» και πλέον αδειάζει το προωθητικό καύσιμο του πυραύλου ώστε η ιστορική δοκιμαστική πτήση να μπορέσει να γίνει μέσα στα επόμενα 24ωρα. Τι θα επιχειρήσει στην παρθενική του πτήση το Starship Το γιγάντιο Starship, ύψους 120 μέτρων, βρίσκεται στη βάση εκτόξευσης Starbase από τις 5 Απριλίου για δοκιμές. Το σύστημα αποτελείται από δύο μέρη: Τον πανίσχυρο πύραυλο Super Heavy, και το κυρίως σκάφος Starship στην κορυφή.Ο πύραυλος Super Heavy είναι ο ισχυρότερος που έχει κατασκευαστεί ποτέ και διαθέτει ούτε έναν, ούτε δύο αλλά… 33 κινητήρες τύπου Raptor. Αυτοί χρησιμοποιούνται για την εκτόξευση του όλου συστήματος.Σύμφωνα με το πρόγραμμα, επρόκειτο να σβήσουν 169 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση. Τρία δευτερόλεπτα αργότερα το Starship θα αποχωριζόταν από τον Super Heavy για να συνεχίσει μόνο του την υπόλοιπη πτήση με τους δικούς του έξι κινητήρες Raptor.Τόσο το Starship όσο και ο πύραυλος Super Heavy σχεδιάστηκαν ώστε να είναι πλήρως επαναχρησιμοποιούμενοι.Στην δοκιμαστική πτήση, ο πύραυλος θα μεταφέρει το σκάφος σε τροχιά και μετά θα επιστρέψει για προσεδάφιση στο Τέξας, ενώ το Starship θα συμπληρώσει μια περιφορά γύρω από τη Γη πριν πέσει στον Ειρηνικό έξω από τη Χαβάη. https://www.in.gr/2023/04/17/b-science/space/anavlithike-ligo-prin-tin-ektokseysi-istoriki-dokimastiki-ptisi-tou-starship-tis-spacex/

Η Τουρκία εκτόξευσε τον πρώτο δορυφόρο παρατήρησης στο διάστημα. Η Τουρκία εκτόξευσε με επιτυχία στο διάστημα τον πρώτο εγχώριο δορυφόρο παρατήρησης της Γης υψηλής ανάλυσης, τον IMECE. Ο τουρκικής κατασκευής δορυφόρος εκτοξεύτηκε στο διάστημα το Σάββατο από τη διαστημική βάση Vandenberg στην πολιτεία της Καλιφόρνια των ΗΠΑ.Κατά τη διάρκεια της πενταετούς αποστολής του, ο δορυφόρος θα λαμβάνει εικόνες από όλο τον κόσμο. Η τροχιά του IMECE θα είναι ηλιο-σύγχρονη σε ύψος 680 χιλιομέτρων και θα αξιοποιηθεί στους τομείς ειδικά της εθνικής άμυνας, της διαχείρισης καταστροφών, του περιβάλλοντος και της αστικοποίησης και της γεωργίας και της δασοκομίας.Κατά τη διάρκεια της πενταετούς αποστολής του, ο δορυφόρος θα τραβήξει εικόνες από όλο τον κόσμο. https://physicsgg.me/2023/04/16/η-τουρκία-εκτόξευσε-τον-πρώτο-δορυφόρ/