Δροσος Γεωργιος

NASA στη «Ν»: Θα γνωρίζουμε σύντομα πολλά για τους εξωπλανήτες σαν τη Γη. πηγή φωτό NASA/JPL Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που έκανε την πιο λεπτομερή μελέτη σε εξωπλανήτη με το James Webb μιλά στη Ναυτεμπορική.Ένα επίτευγμα που ανοίγει νέους δρόμους στον κλάδο της αστρονομίας ανακοινώθηκε χθες και χαιρετίστηκε από την επιστημονική κοινότητα. Ερευνητική ομάδα με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb πραγματοποίησε την πιο λεπτομερή ατμοσφαιρική ανάλυση εξωπλανήτη που έχει γίνει μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές μελέτησαν έναν από τους επτά πλανήτες στο αστρικό σύστημα TRAPPIST-1, τον κοντινότερο πλανήτη στο άστρο του συστήματος.Πρόκειται για τον TRAPPIST-1b που είναι βραχώδης και έχει μέγεθος ίδιο με αυτό της Γης. Όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές ο εξωπλανήτης δεν διαθέτει ατμόσφαιρα ή αν διαθέτει αυτή είναι υποτυπώδης ενώ σε αυτόν αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της μέρας θερμοκρασίες 230 βαθμών Κελσίου. Αυτό σημαίνει ότι ο πλανήτης αυτός δεν διαθέτει συνθήκες φιλικές στη ζωή. Όμως η μελέτη του εξωπλανήτη ανοίγει τον δρόμο στη μελέτη και των υπολοίπων πλανητών του συστήματος ορισμένοι εκ των οποίων βρίσκονται στην αποκαλούμενη κατοικήσιμη ζώνη, είναι δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο που μπορεί να έχουν αναπτυχθεί συνθήκες φιλικές στη ζωή. Ταυτόχρονα ανοίγει ο δρόμος για τη λεπτομερή μελέτη και άλλων εξωπλανητών δημιουργώντας έτσι νέα δεδομένα στην εξερεύνηση του Σύμπαντος. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη Trappist-1b. (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, J. Olmsted (STScI)) Ο Τόμας Γκριν αστροφυσικός στο Τμήμα Διαστημικής Επιστήμης και Αστροβιολογίας του Κέντρου Έρευνας Ames της NASA επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση των ευρημάτων της μελέτης. «Κάποιες ομάδες επιστημόνων είχαν προβλέψει ότι αυτός πλανήτης μπορεί να διαθέτει μια πυκνή ατμόσφαιρα ενώ άλλοι επιστήμονες διαφωνούσαν με αυτή την εκτίμηση. Μπορώ να πω ότι περισσότερο απογοητεύτηκα από ότι εξεπλάγην διαπιστώνοντας ότι ο πλανήτης δεν έχει τελικά ατμόσφαιρα».Επικοινωνήσαμε με τον Τόμας Γκριν ο οποίος δήλωσε στο Naftemporiki.gr «Οι δυνατότητες του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb επέτρεψαν στους αστρονόμους να κάνουν μεγάλες προόδους στην κατανόηση των εξωπλανητών. Τίποτα δεν είναι σίγουρο στην πρόβλεψη επιστημονικών ανακαλύψεων, αλλά αναμένουμε ότι θα μάθουμε περισσότερα για άλλους εξωπλανήτες μεγέθους της Γης μέσα στον επόμενο χρόνο. Κάθε νέο αποτέλεσμα θα είναι ένα βήμα προς την απάντηση στο ερώτημα εάν άλλοι πλανήτες είναι κατάλληλοι για ζωή και μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος για να απαντηθεί οριστικά αυτή η ερώτηση». Δεδομένου ότι έχουν ανακαλυφθεί πάνω από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες, έχει υποδειχθεί η παρουσία άλλων πέντε χιλιάδων και αναμένεται η επιβεβαίωση της ύπαρξης τους και εντοπίζονται συνεχώς και άλλοι η ικανότητα του James Webb να κάνει λεπτομερείς παρατηρήσεις σε αυτούς δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι δεν θα αργήσει και πολύ η στιγμή που θα εντοπίσουμε ένα εξωπλανήτη με συνθήκες φιλικές στη ζωή τον οποίο θα μπορούν να στοχεύσουν μελλοντικές αποστολές εξερεύνησης με διαστημικά σκάφη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1455662/nasa-sti-n-tha-gnorizoyme-syntoma-polla-gia-toys-exoplanites-san-ti-gi/

Φωτεινό, Δυνατό, Μυστηριώδες: GRB 221009A Το ρωσικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ART-XC του παρατηρητηρίου Spektr-RG και το ρωσικό όργανο Konus στο διαστημόπλοιο WIND (NASA) μελέτησαν την έκρηξη ακτίνων γάμμα GRB 221009A, την πιο φωτεινή έκρηξη ακτίνων γάμμα που καταγράφηκε από το Konus εδώ και σχεδόν 30 χρόνια της συνεχούς λειτουργίας του και πιθανώς την πιο φωτεινή έκρηξη ακτίνων γάμμα στην ανθρώπινη ιστορία! Λεπτομερείς παρατηρήσεις αυτού του γεγονότος σε ένα ευρύ φάσμα μηκών κύματος έδειξαν ότι η πιο πιθανή πηγή της έκρηξης των ακτίνων γάμμα ήταν ένα τεράστιο αστέρι που «κατέρρευσε» σε μια μαύρη τρύπα. Η έκρηξη ακτίνων γάμμα GRB 221009A προκάλεσε αίσθηση. Αποδείχθηκε ότι ήταν τόσο ισχυρό που «τύφλωσε» τους περισσότερους διαστημικούς ανιχνευτές ακτίνων γάμμα. Μεταφορικά μιλώντας, ο αριθμός των φωτονίων που ήρθαν στους ανιχνευτές αποδείχθηκε τόσο μεγάλος που «πνίγηκαν» στην καταμέτρηση και επομένως δεν μπορούσαν να δείξουν την πραγματική φωτεινότητα του γεγονότος. Μόνο λίγοι αντιμετώπισαν αυτό το έργο, συμπεριλαμβανομένων δύο εγχώριων οργάνων! Περισσότερες λεπτομέρειες είναι διαθέσιμες στον ιστότοπο του IKI RAS: https://iki.cosmos.ru/news/yarkiy-moschnyy-i-zagadoch.. Η εικόνα δείχνει την εγγενή ακτινοβολία του GRB221009A σύμφωνα με τα δεδομένα του οργάνου Konus (μωβ καμπύλη, εύρος ενέργειας 80–320 keV) και του τηλεσκοπίου ART-XC (πράσινη καμπύλη, εύρος ενέργειας 4–120 keV) https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566935

ΒΟΑΤ: η πιο φωτεινή έκρηξη ακτίνων γάμμα. … που καταγράφηκε μέχρι σήμερα Οι επιστήμονες εξετάζουν τη λάμψη της πιο ισχυρής έκρηξης ακτίνων γάμμα που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα και διαπιστώνουν ότι δεν ταιριάζει με κανένα θεωρητικό μοντέλο. Η εικόνα είναι ένας συνδυασμός 4 παρατηρήσεων με δύο όργανα του τηλεσκοπίου Gemini South στη Χιλή που λήφθηκαν το πρωί της Παρασκευής 14 Οκτωβρίου 2022. Η έκρηξη ακτίνων γ με την κωδική ονομασία GRB-221009A, εντοπίστηκε στις 9 Οκτωβρίου του 2022 και ήταν η λαμπρότερη έκρηξη ακτίνων γ που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα. Για τον λόγο αυτό αναφέρεται από την επιστημονική κοινότητα ως BOAT, από τα αρχικά της φράσης «Βrightest Οf Αll Τime».Σε δυο νέες δημοσιεύσεις – η μία στο περιοδικό The Astrophysical Journal Letters, https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/acbcd1 και μια δεύτερη που υποβλήθηκε για δημοσίευση στο Nature Astronomy https://arxiv.org/abs/2303.13583 – οι αστρονόμοι διαπιστώνουν ότι η εξέλιξη των ραδιοκυμάτων που απελευθερώθηκαν από μια τεράστια αστρική έκρηξη που παρατηρήθηκε το 2022 ήταν πιο αργή από ό,τι προέβλεπαν τα θεωρητικά μοντέλα. Έτσι, εγείρονται ερωτήματα σχετικά με το πώς εξελίσσεται η παραγόμενη ενέργεια κατά τη διάρκεια των εξαιρετικά ισχυρών εκρήξεων ακτίνων γάμμα. Οι εκρήξεις ή εκλάμψεις ακτίνων γ που η επιστημονική κοινότητα ονομάζει GRB (Gamma-Ray Burst), δημιουργούνται κατά τη γέννηση άστρων νετρονίων ή μαύρων τρυπών από βίαια κοσμικά φαινόμενα όπως η σύγκρουση αστέρων νετρονίων, από εκρήξεις σουπερνόβα, από άστρα που καταρρέουν και από την καταστροφή άστρων νετρονίων από μαύρες τρύπες.Οι εκρήξεις ακτίνων γ αν συμβούν σε κοντινή απόσταση από τη Γη, τότε η ακτινοβολία που θα χτυπήσει τον πλανήτη μας θα έχει ολέθριες επιπτώσεις στα έμβια όντα. Μάλιστα μια μαζική εξαφάνιση της ζωής πριν από 440 εκατ. έτη έχει συνδεθεί με την έλευση στην Γη μιας τέτοιας έκλαμψης ακτίνων γ.«Είναι μια απολύτως τερατώδης έκρηξη. Είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο, δεν έχουμε δει ποτέ τίποτα κοντά σε αυτό. Το BOAT (brightest of all time) είναι ένα γεγονός που συμβαίνει μια φορά στα 10.000 χρόνια. Υπάρχει εύλογη πιθανότητα αυτή να είναι η φωτεινότερη έκρηξη ακτίνων γ που έπληξε τη Γη από τότε που ξεκίνησε ο ανθρώπινος πολιτισμός» ανέφερε ο Έρικ Μπερνς καθηγητής φυσικής και αστρονομίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνα κατά τη διάρκεια συνεδρίου του Τμήματος Αστροφυσικής Υψηλής Ενέργειας της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που διεξάγεται στη Χαβάη. https://physicsgg.me/2023/03/29/βοατ-η-πιο-φωτεινή-έκρηξη-ακτίνων-γάμμ/

Μία από τις μεγαλύτερες μαύρες τρύπες ξαναζυγίστηκε. …. και βρέθηκε βαρύτερη κατά 7 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες Την μάζα μιας από τις 10 μεγαλύτερες μαύρες τρύπες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα μέτρησε μια ομάδα αστρονόμων, αξιοποιώντας το φαινόμενο που ονομάζεται «βαρυτικός φακός». Βρήκαν ότι η μάζα της είναι 32,7 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου μας. Η τιμή αυτή είναι 7 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες μεγαλύτερη από την παλαιότερη εκτίμηση. Η διάμετρος του ορίζοντα γεγονότων αυτής της μαύρης τρύπας είναι μεγαλύτερη από από 1.290 αστρονομικές μονάδες (συγκριτικά, η απόσταση του Πλούτωνα από τον Ήλιο είναι μόλις 40 αστρονομικές μονάδες). Το διάγραμμα δείχνει το φαινόμενο του βαρυτικού φακού. Το φαινόμενο αυτό καθιστά δυνατή τη μέτρηση της μάζας των μη ενεργών τεραστίων μαύρων τρυπών Η ομάδα, με επικεφαλής το βρετανικό Πανεπιστήμιο Ντέρχαμ, χρησιμοποίησε τον βαρυτικό φακό, όπου το βαρυτικό πεδίο ενός γαλαξία στο προσκήνιο κάμπτει το φως από ένα πιο μακρινό αντικείμενο και το μεγεθύνει. Επίσης, χρησιμοποίησε προσομοιώσεις με τη βοήθεια υπερυπολογιστή που βρίσκεται στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο και εικόνες εξαιρετικά υψηλής ανάλυσης από το τηλεσκόπιο Hubble της NASA για να εξετάσει προσεκτικά πώς κάμπτεται το φως από μια μαύρη τρύπα μέσα σε ένα γαλαξία εκατοντάδες εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Οι ιδιότητες του Abell 1201 ως βαρυτικού φακού ήταν γνωστές από το 2003 και επιβεβαιώθηκαν με περισσότερα στοιχεία το 2017 «Αυτή η μαύρη τρύπα, που είναι περίπου 30 δισεκατομμύρια φορές η μάζα του Ήλιου μας, είναι μία από τις δέκα μεγαλύτερες που έχουν εντοπιστεί ποτέ και στο ανώτατο όριο του πόσο μεγάλες πιστεύουμε ότι μπορούν να γίνουν θεωρητικά οι μαύρες τρύπες. Επομένως είναι μια εξαιρετικά συναρπαστική ανακάλυψη», δηλώνει ο επικεφαλής συγγραφέας, Τζέιμς Ναϊτινγκέιλ, από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ντέρχαμ. Ο ίδιος προσθέτει ότι ο βαρυτικός φακός «καθιστά δυνατή τη μελέτη των ανενεργών μαύρων τρυπών, κάτι που τώρα δεν είναι δυνατόν σε μακρινούς γαλαξίες. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να μας επιτρέψει να εντοπίσουμε πολλές περισσότερες μαύρες τρύπες πέρα από το τοπικό μας σύμπαν και να αποκαλύψουμε πώς εξελίχθηκαν πιο πίσω στον κοσμικό χρόνο». Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται σήμερα στο περιοδικό «Monthly Notices» της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας με τίτλο «Abell 1201: detection of an ultramassive black hole in a strong gravitational lens«. https://academic.oup.com/mnras/article-abstract/521/3/3298/7085506?redirectedFrom=fulltext&login=false https://physicsgg.me/2023/03/29/μία-από-τις-μεγαλύτερες-μαύρες-τρύπες/

Κβαντικό άλμα στον «Δημόκριτο» Βουτιά στο μέλλον επιχειρεί το πιο ιστορικό ερευνητικό κέντρο για τις φυσικές επιστήμες στη χώρα μας, ο «Δημόκριτος», αναζητώντας δρόμους καινοτομίας στις πιο προκλητικά αναπτυσσόμενες τεχνολογίες. Ηδη το επόμενο διάστημα αναμένεται να ξεκινήσει η ανάπτυξη του Ινστιτούτου Κβαντικής Υπολογιστικής και Κβαντικής Τεχνολογίας. «Επιχειρούμε μια μεγάλη στροφή στις αναδυόμενες τεχνολογίες αιχμής. Εχει έρθει η ώρα να τολμήσουμε συνολικά ως χώρα», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Νούνεσης, διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Ερευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». Ποιος είναι ο στόχος της δημιουργίας του ινστιτούτου;«Ανοιγόμαστε σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και υποσχόμενο πεδίο. Οι κβαντικοί υπολογιστές θα μπορέσουν να επιλύσουν περίπλοκα προβλήματα, όπως για παράδειγμα σε πεδία που σχετίζονται με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την κλιματική αλλαγή ή με την ανακάλυψη νέων φαρμάκων, που σήμερα δεν είναι δυνατόν να επιλυθούν με τα υπάρχοντα συμβατικά υπολογιστικά συστήματα, ακόμη και με χρήση υπερυπολογιστών. Επιδιώκουμε να προσελκύσουμε τους καλύτερους κατ’ αρχάς από τους Ελληνες επιστήμονες που διαπρέπουν σε διεθνές επίπεδο», απαντάει ο κ. Νούνεσης.«Βεβαίως δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Υπάρχει ήδη σχετική τεχνογνωσία και πολύ ταλέντο στο Κέντρο. Οι ερευνητές μας εργάζονται σε μίκρο-, νάνο- και κβαντικά συστήματα και διατάξεις παράγοντας νέες τεχνολογίες. Εχουμε ήδη πολλές, καλές επιδόσεις και μεγάλες προσδοκίες για αξιοποιήσιμα αποτελέσματα, ενώ ειδικά για τις κβαντικές τεχνολογίες ξεκίνησαν πρόσφατα και οι πρώτες μεγάλες επιβραβεύσεις και επιχορηγήσεις (grants) για ερευνητικά προγράμματα. Επίσης, από πέρυσι πραγματοποιείται στο campus διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα πάνω στους κβαντικούς υπολογιστές σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης», σημειώνει ο κ. Νούνεσης.Το Ινστιτούτο Κβαντικής Υπολογιστικής και Κβαντικής Τεχνολογίας θεσμοθετήθηκε με νόμο τον Σεπτέμβριο του 2022. Εχει προκηρυχθεί η θέση διευθυντή κι έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων, όπου εκφράστηκε αυξημένο ενδιαφέρον με συμμετοχή καταξιωμένων επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Τι είναι οι κβαντικοί υπολογιστές; Οπως και πολλές άλλες ιδέες στην επιστήμη και τα μαθηματικά, η τελευταία λέξη στην τεχνολογία, οι κβαντικοί υπολογιστές, έχουν κάποια σχέση, άμεση ή έμμεση, με τις ιδέες που εισήγαγαν οι αρχαίοι Ελληνες. Οι κβαντικοί υπολογιστές, λοιπόν, σχετίζονται με ιδέες του Δημόκριτου και του Ερατοσθένη: αφενός, η λειτουργία τους βασίζεται στα άτομα, έννοια που πρωτοεισήγαγε ο Δημόκριτος – τη σύγχρονη εκδοχή του τελευταίου θα συναντήσουμε πάλι στο τέλος του άρθρου. Αφετέρου, μια από τις πιο σημαντικές εφαρμογές των κβαντικών υπολογιστών –που συνδέεται στενά με την κρυπτογραφία– είναι η παραγοντοποίηση μεγάλων αριθμών σε γινόμενο πρώτων αριθμών. Το κόσκινο του Ερατοσθένη είναι βασική μέθοδος αυτής της παραγοντοποίησης. Τι ακριβώς είναι οι κβαντικοί υπολογιστές και γιατί έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης τόσο ανταγωνιστικής, ώστε να ξοδεύονται από κυβερνήσεις και εταιρείες δισεκατομμύρια δολάρια ή ευρώ ή κινεζικά γουάν ετησίως, σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα φτιάξει πρώτος τον ισχυρότερο και καλύτερο τέτοιο υπολογιστή; Ας αρχίσουμε με κάτι πιο οικείο: Οι κλασικοί υπολογιστές, με τους οποίους λειτουργούν οι συσκευές που χρησιμοποιούμε όλοι μας σε καθημερινή βάση (λάπτοπ, κινητά τηλέφωνα, τηλεοράσεις, ακόμη τα μοντέρνα αυτοκίνητα σε μεγάλο βαθμό) βασίζονται στο κλασικό μπιτ (bit), που παίρνει τις τιμές 0 ή 1. Το τυπικό κλασικό μπιτ είναι ένα μικρό κομμάτι ημιαγώγιμου υλικού, όπως το πυρίτιο, το οποίο αφήνει ηλεκτρικό ρεύμα να περάσει (κατάσταση 1) ή δεν αφήνει ρεύμα να περάσει (κατάσταση 0). Ενας κλασικός υπολογιστής χρειάζεται επίσης τους κατάλληλους αλγορίθμους, οι οποίοι μεταφράζουν ένα αφηρημένο μαθηματικό πρόβλημα, όπως η διαίρεση ακεραίων, σε μια σειρά συγκεκριμένων, συνήθως απλών, υπολογιστικών πράξεων που μπορούν εύκολα να γίνουν χρησιμοποιώντας το δυαδικό σύστημα, δηλαδή τις δύο καταστάσεις των κλασικών μπιτ, 0 και 1. Απλοποιώντας κάπως το πρόβλημα, μπορούμε να φανταστούμε ότι ένας κλασικός υπολογιστής έχει στη διάθεσή του πάρα πολλά μικροσκοπικά «νομίσματα», που μπορεί το καθένα να είναι στην κατάσταση «κορώνα» (0) ή «γράμματα» (1), για να κάνει υπολογισμούς. Η σημασία του αλγορίθμου είναι καθοριστική για να μπορούν να γίνουν οι υπολογισμοί σωστά, αλλά και αποδοτικά, δηλαδή γρήγορα. Η βασική διαφορά ενός κλασικού με έναν κβαντικό υπολογιστή είναι ότι αντί για τα συμβατικά μπιτ, ο κβαντικός υπολογιστής δουλεύει με κβαντικά μπιτ ή κιούμπιτ (quantum bit ή qubit). Τι ακριβώς είναι το κιούμπιτ; Είναι η κατάσταση ενός κβαντικού σωματιδίου, π.χ. ενός ατόμου.Το αξιοπερίεργο είναι ότι ένα τέτοιο κβαντικό σωματίδιο, ένα κιούμπιτ δηλαδή, έχει συνήθως δύο δυνατές καταστάσεις (σε κάποιες περιπτώσεις περισσότερες, πάντως ένα μικρό, πεπερασμένο αριθμό), αλλά μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα και στις δύο! Δηλαδή, οποιαδήποτε στιγμή να βρίσκεται σε μια επαλληλία –κάτι σαν μείγμα– από τις δυνατές καταστάσεις και δεν μπορούμε να πούμε σε ποια κατάσταση ακριβώς βρίσκεται μέχρι να κάνουμε κάποια μέτρηση, η οποία θα μας δώσει τη μία ή την άλλη κατάσταση με κάποια πιθανότητα την κάθε μία. Αν και αυτά ακούγονται εξωτικά και περίεργα, είναι ακριβώς οι νόμοι της κβαντομηχανικής, της πιο επιτυχημένης φυσικής θεωρίας η οποία έχει επιβεβαιωθεί από αναρίθμητα πειράματα απ᾽ όταν δημιουργήθηκε πριν από περίπου 100 χρόνια. Οι εξωτικοί νόμοι της κβαντομηχανικής, όπως η επαλληλία των κβαντικών καταστάσεων, έχουν οδηγήσει σε φαινομενικά αντιφατικά παραδείγματα, σαν την περίφημη «γάτα του Σρέντιγκερ», που κατά την κβαντομηχανική θα μπορούσε να είναι ταυτόχρονα ζωντανή ή πεθαμένη.Γιατί όμως είναι ανώτερα τα κιούμπιτ από τα κλασικά μπιτ; Ας υποθέσουμε ότι έχουμε 4 μικροσκοπικά νομίσματα που μπορούν να έρθουν «κορώνα» ή «γράμματα» το καθένα, καταστάσεις που απεικονίζουμε με 0 ή 1. Ενας κλασικός υπολογιστής βλέπει τα 4 κλασικά μπιτ μόνο σε μια κατάσταση από τις 16 δυνατές, φερ᾽ ειπείν, 0000 (όλα «κορώνα»), ή 1111 (όλα «γράμματα»), ή 0011 (δύο «κορώνα», δύο «γράμματα») και ούτω καθεξής. Ενας κβαντικός υπολογιστής βλέπει και τα 4 κιούμπιτ μαζί σε όλες τις δυνατές επαλληλίες των καταστάσεών τους, ταυτόχρονα. Αρα, οι καταστάσεις που μπορεί να χειριστεί ο κβαντικός υπολογιστής είναι και οι 16 δυνατές καταστάσεις των 4 κιούμπιτ ταυτόχρονα. Οι δυνατότητες να απεικονίσει έτσι ένα φυσικό πρόβλημα είναι εκθετικά μεγαλύτερες από εκείνες του κλασικού υπολογιστή. Για 300 κιούμπιτ (ένα σχετικά μικρό αριθμό), οι δυνατές κβαντικές καταστάσεις ξεπερνούν τον συνολικό αριθμό ατόμων σε ολόκληρο το Σύμπαν. Από τη θεωρία στην πράξη Αν τα πράγματα είναι τόσο απλά, γιατί τότε δεν χρησιμοποιούμε κβαντικούς υπολογιστές αντί για κλασικούς; Τα πράγματα είναι απλά στη θεωρία, αλλά δύσκολα στην πράξη: οι κύριες δυσκολίες είναι η πραγματοποίηση ενός φυσικού συστήματος από κιούμπιτ και η εξεύρεση των κατάλληλων αλγορίθμων για να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες των κβαντικών υπολογιστών. Για να δώσουμε ένα μέτρο της πρώτης δυσκολίας θα χρησιμοποιήσουμε πάλι την αναλογία με τα μικροσκοπικά νομίσματα. Το να έχουμε τα κιούμπιτ σε μια κατάσταση όπου το καθένα βρίσκεται σε μια επαλληλία από «κορώνα» και «γράμματα», όπως η κβαντική θεωρία απαιτεί, είναι σαν να έχουμε τα νομίσματα σε μια κατάσταση που «χορεύουν» στον χώρο, πριν πέσουν κάτω και βρεθούν στην κατάσταση «κορώνα» ή «γράμματα» το καθένα. Μια από τις πειραματικές διατάξεις που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία κιούμπιτ είναι άτομα, το καθένα από τα οποία έχει δύο πιθανές καταστάσεις. Για να κρατηθούν πολλά τέτοια άτομα αιωρούμενα στον χώρο χρησιμοποιούνται δέσμες φωτός από πολύ καλά εστιασμένα λέιζερ, με τα σημεία στον χώρο όπου τέμνονται οι δέσμες λέιζερ να «παγιδεύουν» τα άτομα σε μια διαρκή κατάσταση εξωτικού χορού, το οποίο είναι τεχνικά πολύ δύσκολο. Υπάρχουν και μερικοί άλλοι τρόποι δημιουργίας συστημάτων από κιούμπιτ, αλλά και αυτοί έχουν τις δικές τους δυσκολίες. Είναι όμως οι αλγόριθμοι που χρειάζονται για υπολογισμούς με ένα σύστημα κιούμπιτ επίσης ανώτεροι ή όχι; Αυτό είναι ένα δισεπίλυτο μαθηματικό πρόβλημα. Η υπεροχή ενός κβαντικού αλγορίθμου σε σύγκριση με τον αντίστοιχο συμβατικό αλγόριθμο για την ίδια μαθηματική διαδικασία ονομάζεται «κβαντική υπεροχή». Μέχρι σήμερα έχουμε βρει τόσο λίγες περιπτώσεις κβαντικής υπεροχής, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μια απ’ αυτές είναι ο «αλγόριθμος του Shor», που τον εφηύρε ο διακεκριμένος μαθηματικός του ΜΙΤ, Peter Shor. Με αυτόν τον αλγόριθμο η παραγοντοποίηση αριθμών σε γινόμενο πρώτων μπορεί όντως να γίνει σε κβαντικούς υπολογιστές, με τρόπο που υπερέχει σημαντικά από τον αντίστοιχο αλγόριθμο σε έναν κλασικό υπολογιστή. Σίγουρα ο Ερατοσθένης θα ήταν πολύ χαρούμενος να μάθενε για τον αλγόριθμο του Shor. Τα άλλα δύο ή τρία παραδείγματα αλγορίθμων με αποδεδειγμένη κβαντική υπεροχή είναι κάπως πιο τεχνικά. Οσο κι αν θαυμάζουμε όμως τον Ερατοσθένη, πόσο πραγματικά μας νοιάζει να βρούμε τον ταχύτερο δυνατό τρόπο παραγοντοποίησης σε γινόμενο πρώτων αριθμών; Η απάντηση είναι απλή: δεν είναι η παραγοντοποίηση αυτή καθαυτή που μας καίει, αλλά το γεγονός ότι χρησιμοποιείται ως βάση για την κρυπτογραφία. Η προοπτική να σπάσουν οι κβαντικοί υπολογιστές τα κρυπτογραφικά κλειδιά με πολύ γρήγορη παραγοντοποίηση βασανίζει κυβερνήσεις αλλά και εταιρείες σε παγκόσμια κλίμακα. Τεχνολογικοί κολοσσοί, μεταξύ των οποίων οι Google, IBM, Intel, Microsoft, Amazon επενδύουν σε μια τρελή κούρσα για το ποιος θα φτιάξει πρώτος έναν κβαντικό υπολογιστή με αρκετή ισχύ για να σπάσει τα κλειδιά κρυπτογραφίας των αντιπάλων. Πολλοί έχουν ήδη αρχίσει να αποθηκεύουν όσα κρυπτογραφημένα μηνύματα μπορούν να βρουν, τα οποία ίσως αποκρυπτογραφήσουν σύντομα με τους κβαντικούς υπολογιστές που κατασκευάζουν. Απ᾽ ό,τι φαίνεται, μάλλον τίποτε δεν είναι κρυφό πια, ή τουλάχιστον δεν θα είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα. «Κυψέλη» έρευνας Τελειώνοντας, θα γυρίσουμε και πάλι στον Δημόκριτο ή καλύτερα στη σύγχρονη εκδοχή του, που δεν είναι παρά το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Φυσικών Επιστημών (ΕΚΕΦΕ) το οποίο φέρει το όνομα του μεγάλου αρχαίου φιλοσόφου. Τον περασμένο Νοέμβριο ιδρύθηκε στον «Δημόκριτο» το Ινστιτούτο Κβαντικής Υπολογιστικής και Κβαντικής Τεχνολογίας (ΙΚΥΚΤ), με αντικείμενο τους κβαντικούς υπολογιστές, αλλά και τις εφαρμογές της κβαντικής θεωρίας σε άλλες τεχνολογίες όπως οι επικοινωνίες. Η ίδρυση του Ινστιτούτου είναι μια εξαιρετικά θετική εξέλιξη για την έρευνα και τις εφαρμογές της σε σύγχρονα αντικείμενα αιχμής στη χώρα μας. Τα οφέλη από αυτή την κίνηση μπορεί να είναι πολλαπλά. Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι σήμερα δεν παίζεται μόνο στο πρακτικό επίπεδο της κατασκευής συστημάτων από κιούμπιτ, όπου άλλοι ερευνητικοί οργανισμοί ή εταιρείες έχουν ήδη ένα προβάδισμα που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί. Παίζεται επίσης και στο επίπεδο θεωρητικής ανάλυσης των δυνατοτήτων των κβαντικών υπολογιστών και επινόησης νέων μεθόδων και αλγορίθμων για χρήση στους κβαντικούς υπολογιστές του μέλλοντος. Σε αυτό το επίπεδο, σημαντικός αριθμός Ελλήνων επιστημόνων έχει τις ικανότητες και την προοπτική να διαπρέψει. Το εγχείρημα αυτό θα μπορούσε να αποδώσει και πρακτικά αποτελέσματα, με τη μορφή λογισμικού και μεθόδων εφαρμογής του με πολλαπλούς αποδέκτες, ακόμη και διεθνείς εταιρείες στον οικονομικό και τραπεζικό κλάδο και με δυνατότητες παγκόσμιας πρωτοπορίας σε πατέντες. Τα οφέλη για νέους ερευνητές, την πολιτεία που επενδύει σε ανθρώπινο δυναμικό με ειδίκευση στην τελευταία λέξη της τεχνολογίας, αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, μπορεί να είναι απτά όσο και άμεσα.Εκείνο που χρειάζεται για να πετύχει αυτό το εγχείρημα είναι η σταθερή υποστήριξη της βασικής έρευνας από την πολιτεία και η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, τόσο εκείνων που δημιουργούν στην Ελλάδα όσο και των Ελλήνων της διασποράς, που απασχολούνται στον τομέα της κβαντικής έρευνας και τεχνολογίας και με στενή συνεργασία μεταξύ των δύο ομάδων. Το νέο Ινστιτούτο του σύγχρονου «Δημόκριτου» είναι μια μοναδική ευκαιρία να διαπρέψουμε σε παγκόσμιο επίπεδο και σε θέματα όπου έχουμε αξιοζήλευτη παρακαταθήκη.Ο κ. Ευθύμιος Καξίρας είναι καθηγητής στην έδρα John Hasbrouck Van Vleck Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Τμήμα Φυσικής και καθηγητής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στη Σχολή Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Βοστώνη. Το έργο του περιλαμβάνει έρευνα σε υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία κιούμπιτ και για κβαντική επικοινωνία. Ο κ. Καξίρας είναι επίσης ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Ελληνικού Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών (Hellenic Institute of Advanced Studies) του οποίου σκοπός είναι η δημιουργία γεφυρών και η προώθηση συνεργασιών μεταξύ των Ελλήνων επιστημόνων της διασποράς και της Ελλάδας. https://physicsgg.me/2023/03/28/κβαντικό-άλμα-στον-δημόκριτο/

Το Soyuz MS-22 αποσυνδέθηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 12:57:27 ώρα Μόσχας Ενεργοποίηση της μηχανής του πλοίου για επιβράδυνση για εκτόξευση τροχιάς - στις 13:51 ώρα Μόσχας, διαίρεση σε διαμερίσματα - στις 14:19 ώρα Μόσχας, είσοδος του οχήματος κατάβασης στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας - στις 14:22 ώρα Μόσχας και η εισαγωγή του κύριου αλεξίπτωτου - στις 14:30 ώρα Μόσχας. Προσγείωση του οχήματος καθόδου - στις 14:45 ώρα Μόσχας. Το μη επανδρωμένο «Soyuz MS-22» με πολύτιμο φορτίο πήγε σήμερα στη Γη. Η αποδέσμευση του διαστημικού σκάφους από τη μονάδα Rassvet ήταν επιτυχής. Η προσγείωση έχει προγραμματιστεί στις 14:45 ώρα Μόσχας κοντά στην πόλη Ζεζκαζγκάν του Καζακστάν Το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Soyuz MS-22» επέστρεψε στη Γη! Σήμερα στις 14:45:58 ώρα Μόσχας, το όχημα καθόδου του μη επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22 προσγειώθηκε κοντά στην πόλη Zhezkazgan του Καζακστάν. Νωρίτερα, το πλοίο αποδέσμευσε από τον ISS. Η αποτροχιά και η κάθοδός του στη Γη κύλησαν ομαλά! 218 κιλά φορτίου παραδόθηκαν από τον ISS στο Soyuz MS-22, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων επιστημονικών πειραμάτων και του εξοπλισμού του σταθμού για ανάλυση ή επαναχρησιμοποίηση. ISS - Earth: δείτε το βίντεο προσγείωσης του μη επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22! Η αποδέσμευση με τη μονάδα Rassvet και τα περαιτέρω στάδια κατάβασης κύλησαν ομαλά! https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243530%2Fbafa988ae6cb4e7687%2Fpl_wall_-30315369

Η πρώτη λεπτομερής ατμοσφαιρική ανάλυση εξωπλανήτη έγινε από το James Webb (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη Trappist-1b. (πηγή φωτό NASA, ESA, CSA, J. Olmsted (STScI)) Το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο μελέτησε ένα κοντινό πλανήτη με χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της Γης.Ο TRAPPIST-1 είναι ένα πολύ μικρό άστρο σε απόσταση 39 έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένας σχετικά ψυχρός «νάνος Μ», το πιο κοινό είδος στο Σύμπαν, με περίπου το 9% της μάζας του Ήλιου και γύρω στο 12% της ακτίνας του. Γύρω από το άστρο έχουν εντοπιστεί επτά πλανήτες που έχουν περίπου το μέγεθος της Γης, και τρεις από αυτούς – οι e,f και g – θεωρείται πως βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη, την περιοχή του Διαστήματος γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης θα μπορούσε να έχει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του, δημιουργώντας πιθανότητες για την ύπαρξη ζωής. Με ανακοίνωση https://www.nasa.gov/feature/goddard/2023/nasa-s-webb-measures-the-temperature-of-a-rocky-exoplanet της η NASA αναφέρει ότι το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb κατάφερε να παρατηρήσει έναν από τους πλανήτες του συστήματος και πιο συγκεκριμένα τον TRAPPIST-1 b. Η μέτρηση βασίζεται στις θερμικές εκπομπές του πλανήτη: θερμική ενέργεια που εκπέμπεται με τη μορφή υπέρυθρου φωτός που ανιχνεύεται από το Mid-Infrared Instrument (MIRI) του James Webb. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η ημέρα του πλανήτη έχει θερμοκρασία περίπου 230 βαθμούς Κελσίου και υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει στον πλανήτη ατμόσφαιρα ή αν υπάρχει είναι υποτυπώδης. Είναι πρώτη ανίχνευση οποιασδήποτε μορφής φωτός που εκπέμπεται από έναν εξωπλανήτη με χαρακτηριστικά μεγέθους και θερμοκρασιών όσο οι βραχώδεις πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Το αποτέλεσμα σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα στον προσδιορισμό του κατά πόσον οι πλανήτες που περιφέρονται γύρω από μικρά ενεργά αστέρια όπως το TRAPPIST-1 μπορούν να διατηρήσουν ατμόσφαιρες που απαιτούνται για την υποστήριξη της ζωής. Επιβεβαιώνει παράλληλα και την ικανότητα του James Webb να μελετά εξωπλανήτες μεγέθους παρόμοιου με αυτό της Γης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1455168/i-proti-leptomeris-atmosfairiki-analysi-exoplaniti-egine-apo-to-james-webb-vinteo/

Πιθανές δεξαμενές νερού εντοπίστηκαν στη Σελήνη. Τα γυάλινα σφαιρίδια που έχουν εντοπιστεί στην επιφάνεια του φεγγαριού πιθανώς να λειτουργούν ως δεξαμενή νερού.Διάφορες έρευνες που έχουν τα τελευταία χρόνια στη Σελήνη έχουν υποδείξει διάφορα σημεία της επιφάνεια και του υπεδάφους της ως σημεία που υπάρχει νερό σε διάφορες μορφές του, κυρίως παγωμένη. Ο εντοπισμός νερού στον φυσικό μας δορυφόρο θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην παρουσία του ανθρώπου εκεί. Η παρουσία και αξιοποίηση του νερού στη Σελήνη θα διευκολύνει τη δημιουργία αρχικά βάσεων και αργότερα αποικιών αφού εκτός των άλλων θα μπορεί να γίνει επεξεργασία του νερού για την δημιουργία οξυγόνου που θα αναπνέουν οι κάτοικοι του φεγγαριού καθώς επίσης και καύσιμα για πυραύλους και διαστημικά σκάφη.Τα γυάλινα σφαιρίδια που έχουν εντοπιστεί στην επιφάνεια της Σελήνης πιθανώς να λειτουργούν ως δεξαμενή νερού, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». Διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Χου Σεν από το Ινστιτούτο Γεωλογίας και Γεωφυσικής της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών ανακάλυψε ότι τα γυάλινα σφαιρίδια που προέκυψαν από πρόσκρουση στα σεληνιακά εδάφη περιέχουν νερό. Μάλιστα, οι μελέτες δείχνουν ότι αυτά τα γυάλινα σφαιρίδια είναι πιθανότατα μια νέα δεξαμενή νερού στη Σελήνη. Τα γυάλινα σφαιρίδια έχουν ομοιογενείς χημικές συνθέσεις και λείες εκτεθειμένες επιφάνειες. Χαρακτηρίζονται από αφθονία νερού με εξαιρετικά χαρακτηριστικά έλλειψης δευτερίου. Η αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στην αφθονία νερού και στη σύνθεσή του αντανακλά το γεγονός ότι το νερό στα σφαιρίδια προέρχεται από ηλιακούς ανέμους.Το νερό στην επιφάνεια της Σελήνης έχει προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον και πολλές αποστολές στη Σελήνη έχουν επιβεβαιώσει την παρουσία νερού στη Σελήνη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας της Σελήνης φιλοξενεί νερό, αν και η ποσότητα είναι πολύ μικρότερη από ό,τι στη Γη.Το νερό στην επιφάνεια της Σελήνης εμφανίζει ημερήσιους κύκλους και απώλεια στο διάστημα, υποδεικνύοντας ότι πρέπει να υπάρχει ένα στρώμα ύδατος ή δεξαμενή σε βάθος σε σεληνιακά εδάφη για τη συγκράτηση, απελευθέρωση και αναπλήρωση του νερού στην επιφάνεια της Σελήνης. Ωστόσο προηγούμενες μελέτες στα αποθέματα νερού σε λεπτούς ορυκτούς κόκκους σε σεληνιακά εδάφη, σε ηφαιστειακά πετρώματα και σε γυάλινα σφαιρίδια δεν ήταν σε θέση να εξηγήσουν τη συγκράτηση, απελευθέρωση και αναπλήρωση νερού, δηλαδή τον κύκλο νερού, στην επιφάνεια της Σελήνης. Επομένως, πρέπει να υπάρχει μια άγνωστη ακόμη δεξαμενή νερού στα σεληνιακά εδάφη που να έχει την ικανότητα να ρυθμίζει αυτό τον κύκλο νερού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1455290/pithanes-dexamenes-neroy-entopistikan-sti-selini/

Artemis: H NASA επέλεξε τη Nokia για δίκτυο κινητής τηλεφωνίας στη Σελήνη. Η Nokia σχεδιάζει να στήσει δίκτυο κινητής τηλεφωνίας 4G στη Σελήνη, εντός του 2023, με την ελπίδα ότι έτσι θα ενισχυθούν οι προσπάθειες εξερεύνησης του δορυφόρου της Γης και τελικά να ανοίξει ο δρόμος για την εγκατάσταση ανθρώπινης παρουσίας.Το δίκτυο θα χρησιμοποιηθεί στην αποστολή Artemis III της NASA, η οποία στοχεύει να στείλει τους πρώτους αστροναύτες που θα περπατήσουν στην επιφάνεια της Σελήνης από το 1972.Ο φινλανδικός όμιλος τηλεπικοινωνιών σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει πύραυλο της SpaceX για την αποστολή του σχετικού εξοπλισμού στη Σελήνη, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Luis Maestro Ruiz De Temino, επικεφαλής μηχανικού της Nokia, κατά τη διάρκεια της έκθεσης Mobile World Congress στη Βαρκελώνη.Το… σεληνιακό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας θα αποτελείται από έναν σταθμό βάσης εξοπλισμένο με κεραία που θα είναι τοποθετημένος σε ένα σεληνιακό όχημα Nova-C που σχεδιάστηκε από την αμερικανική διαστημική εταιρεία Intuitive Machines, καθώς και από ένα συνοδευτικό ρόβερ που θα λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια.Ουσιαστικά, το δίκτυο θα εγκαταστήσει μία σύνδεση LTE μεταξύ του σταθμού στο Nova-C και του ρόβερ. Το σύνολο της υποδομής θα προσεληνωθεί στον κρατήρα Shackleton, που βρίσκεται κοντά στον νότιο πόλο του φεγγαριού.Σύμφωνα με τη Nokia η τεχνολογία του εγχειρήματος έχει σχεδιαστεί για να αντέχει στις ακραίες συνθήκες του διαστήματος.Στόχος είναι να αποδειχθεί ότι τα επίγεια δίκτυα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες επικοινωνίας για μελλοντικές διαστημικές αποστολές, είπε η Nokia, προσθέτοντας ότι το δίκτυό της θα επιτρέψει στους αστροναύτες να επικοινωνούν μεταξύ τους και με τον έλεγχο της αποστολής, καθώς και να ελέγχουν το ρόβερ εξ αποστάσεως και να μεταδίδουν βίντεο σε πραγματικό χρόνο και δεδομένα τηλεμετρίας πίσω στη Γη. Σεληνιακός πάγος Ένα από τα πράγματα που η Nokia ελπίζει να πετύχει με το σεληνιακό της δίκτυο είναι η εύρεση πάγου στο φεγγάρι. Μεγάλο μέρος της επιφάνειας του φεγγαριού είναι τώρα στεγνό, αλλά πρόσφατες μη επανδρωμένες αποστολές στο φεγγάρι έχουν αποκαλύψει ενδείξεις πάγου παγιδευμένου σε προστατευμένους κρατήρες γύρω από τους πόλους.Αυτό το νερό θα μπορούσε να υποστεί επεξεργασία και να χρησιμοποιηθεί για πόση, να διασπαστεί σε υδρογόνο και οξυγόνο για χρήση ως καύσιμο πυραύλων ή να διαχωριστεί για να παρέχει αναπνεύσιμο οξυγόνο στους αστροναύτες. https://www.in.gr/2023/03/28/b-science/technology/artemis-h-nasa-epelekse-ti-nokia-gia-diktyo-kinitis-tilefonias-sti-selini/

Η επιστροφή του Soyuz MS-22: η μετάδοση της αποδέσμευσης θα ξεκινήσει στις 12:40 ώρα Μόσχας Σήμερα στις 12:57 ώρα Μόσχας αναμένουμε το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MS-22 να αποσυνδεθεί από τον ISS. Η εκτόξευση του κινητήρα Soyuz MS-22 για πέδηση για εκτόξευση τροχιάς αναμένεται στις 13:51 ώρα Μόσχας, ο διαχωρισμός του σε διαμερίσματα - στις 14:19 ώρα Μόσχας, η είσοδος του οχήματος κατάβασης στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας - στις 14 :22 ώρα Μόσχας και παρουσίαση του κύριου αλεξίπτωτου - στις 14:30 ώρα Μόσχας. Η προσγείωση του οχήματος καθόδου έχει προγραμματιστεί στις 14:45 ώρα Μόσχας, 147 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης Ζεζκαζγκάν του Καζακστάν. (έναρξη εκπομπής 14:20) Το πλοίο θα επιστρέψει 218 κιλά φορτίου στη Γη, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων επιστημονικών πειραμάτων και του εξοπλισμού του σταθμού για ανάλυση ή επαναχρησιμοποίηση. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566921&z=video-30315369_456243525%2F453675ae55b6de8e7d https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243527%2F95b58076024e4537cc https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566921

Το Condor-FKA έφτασε στο Vostochny! Ο δορυφόρος τηλεπισκόπησης της Γης παραδόθηκε με αεροπλάνο στο αεροδρόμιο Ignatievo και στη συνέχεια με φορτηγό στο κοσμοδρόμιο. Τώρα το δοχείο με τη συσκευή βρίσκεται στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής του διαστημικού σκάφους. Οι εργασίες για την αποδοχή και την επαναφόρτωση του Condor πραγματοποιήθηκαν από ειδικούς από το διαστημικό κέντρο Vostochny μαζί με υπαλλήλους της NPO Mashinostroeniya. Το κοινό πλήρωμα έχει ήδη ξεκινήσει τις εργασίες με το διαστημόπλοιο. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566916

Πριν από 55 χρόνια, στις 27 Μαρτίου 1968, κοντά στο χωριό Novoselovo, στην περιοχή Kirzhachsky, στην περιοχή Vladimir, κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής πτήσης στο MiG-15 UTI, πέθανε ο πρώτος κοσμοναύτης του πλανήτη Γιούρι Γκαγκάριν και ο στρατιωτικός πιλότος Βλαντιμίρ Σερέγκιν. Αυτό έγινε τραγωδία όχι μόνο για τους συγγενείς και φίλους του πρώτου κοσμοναύτη, αλλά και προσωπική θλίψη για οποιαδήποτε οικογένεια στη Σοβιετική Ένωση. Πανελλήνιο πένθος κηρύχθηκε στη χώρα. Ο Γιούρι Γκαγκάριν και ο Βλαντιμίρ Σερέγκιν είναι άνθρωποι ηρωικών επαγγελμάτων. Η ζωή τους είναι παράδειγμα προς μίμηση και τα ίχνη τους θα μείνουν για πάντα στη Γη και στο διάστημα. Σήμερα, αντιπροσωπεία της Roscosmos με επικεφαλής τον Γενικό Διευθυντή Γιούρι Μπορίσοφ κατέθεσε λουλούδια στο μνημείο κοντά στον τοίχο του Κρεμλίνου στην Κόκκινη Πλατεία. Το MiG-15 UTI απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Chkalovsky κοντά στη Μόσχα. Την ώρα της απογείωσης, οι συνθήκες ορατότητας ήταν κανονικές - το κάτω άκρο των νεφών ήταν 900 μέτρα πάνω από το έδαφος. Η αποστολή στην πιλοτική περιοχή υποτίθεται ότι θα διαρκούσε τουλάχιστον 20 λεπτά, αλλά μετά από τέσσερα λεπτά ο Γκαγκάριν ανακοίνωσε το τέλος της αποστολής, ζητώντας άδεια να γυρίσει και να πετάξει στη βάση. Μετά από αυτό, η επικοινωνία με το αεροσκάφος διεκόπη.. Στις 14:50, ένα από τα ελικόπτερα βρήκε τα συντρίμμια του αεροσκάφους κοντά στο χωριό Novosyolovo. Το πρωί της επόμενης μέρας, βρήκαν ένα κομμάτι από το σακάκι πτήσης του Γκαγκάριν με κουπόνια τροφίμων. Αργότερα, βρέθηκε ένα πορτοφόλι με άδεια οδήγησης και φωτογραφία του Κορόλεφ. Τα εγκαίνια του μνημείου στο Novoselovo έγιναν στις 6 Αυγούστου 1976. Το μνημείο δημιουργήθηκε από αρχιτέκτονες από κόκκινο γρανίτη· η βάση της σύνθεσης του μνημείου είναι ένας οβελίσκος ύψους 16 μέτρων. Ο κόσμος πηγαίνει στο μνημείο χειμώνα καλοκαίρι για να τιμήσει τη μνήμη των ηρώων με ένα λεπτό πένθιμο σιγή, να σκεφτεί το θάρρος και το καθήκον, το απεριόριστο θάρρος στη σιωπή του δάσους μπροστά στο μεγαλοπρεπές μνημείο. Η Roskosmos τίμησε τη μνήμη του Γιούρι Γκαγκάριν και του Βλαντιμίρ Σερέγκιν στον τόπο του αεροπορικού δυστυχήματος στην περιοχή του Βλαντιμίρ Το 1975, άνοιξε εδώ μια στήλη 16 μέτρων σε σχήμα φτερού αεροπλάνου. Ο Alexei Khaliulin, διευθυντής του Κέντρου Αλληλεπίδρασης με τις Κρατικές Αρχές και Εργασίας με τις Περιφέρειες του Roscosmos, συμμετείχε στην κατάθεση λουλουδιών στο μνημείο. Στην ομιλία του σημείωσε: «Η Roscosmos θυμάται το κατόρθωμα των ηρώων που έθεσαν τα θεμέλια για την ανάπτυξη της παγκόσμιας κοσμοναυτικής» Συγγενείς και συγγενείς του Γιούρι Αλεξέεβιτς και του Βλαντιμίρ Σεργκέγιεβιτς ήρθαν στη στήλη και επισκέφτηκαν τον ναό. Μέλος του πρώτου σώματος κοσμοναυτών της ΕΣΣΔ, πιλότος-κοσμοναύτης της ΕΣΣΔ, δύο φορές ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης Μπόρις Βαλεντίνοβιτς Βολίνοφ απέτισε φόρο τιμής στον φίλο του στον τόπο του θανάτου του. Ο πιλότος-κοσμοναύτης, ήρωας της Ρωσίας Valery Ivanovich Tokarev συμμετείχε στη συγκέντρωση μνήμης "Διακοπείσα πτήση". Στις εκδηλώσεις μνήμης συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι της κυβέρνησης της περιοχής του Βλαντιμίρ και της διοίκησης της περιφέρειας Kirzhachsky. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566917 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566918 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566919

Τεχνητή νοημοσύνη με ελληνική συμμετοχή τα βάζει με θανατηφόρο καρκίνο του εγκεφάλου. Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που εκπαιδεύτηκε με απεικονιστικές εξετάσεις χιλιάδων ασθενών βελτιώνει την ακρίβεια της χαρτογράφησης όγκων στον εγκέφαλο, αναφέρει η μεγάλη ερευνητική ομάδα που το δοκίμασε, στην οποία περιλαμβάνονται και ερευνητές του Πανεπιστημίου Πατρών.Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο έγκριτο περιοδικό Nature Communications, https://www.nature.com/articles/s41467-022-33407-5#Sec9 αφορά το διαβόητο γλοιοβλάστωμα, τον πιο συχνό και πιο επιθετικό καρκίνο του εγκεφάλου.Για την αντιμετώπισή του με χειρουργείο ή ακτινοθεραπεία, οι γιατροί πρέπει να γνωρίζουν τα ακριβή όρια του όγκου, αφενός για να αποφύγουν την καταστροφή υγιούς ιστού, αφετέρου για να βεβαιωθούν ότι η θεραπεία καταστρέφει όλα τα καρκινικά κύτταρα.Η μελέτη, με συντονιστή τον δρ Σπιρίδωνα Μπάλα του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, περιγράφει τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα δοκιμή τεχνητής νοημοσύνης για την αντιμετώπιση του γλοιοβλαστώματος, ένα μεγάλο εγχείρημα στο οποίο συνεργάστηκαν 71 ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο.Το μοντέλο μηχανικής μάθησης, με την ονομασία Federated Tumor Segmentation ή FeTS, εξέτασε 3,7 εκατομμύρια τομογραφίες εγκεφάλου από 6.314 ασθενείς.Συγκριτικά με άλλα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, το FeTS προσφέρει 33% μεγαλύτερη ακρίβεια στην αναγνώριση των ορίων του όγκου, αναφέρει η μεγάλη ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχαν οκτώ ερευνητές του Πανεπιστημίου Πατρών (Δημήτριος Καρδαμάκης, Πέτρος Ζαμπάκης, Βασίλειος Παναγιωτόπουλος, Παναγιώτης Τσίγκανος, Ηλίας Χαλιάσσος, Ευαγγελία Ζαχαράκη, Σωτήρης Αλεξίου, Κωνσταντίνος Μουστάκας).Η προσέγγιση που ακολούθησε η μελέτη ονομάζεται Federated Learning (συνεργατική κατανεμημένη μάθηση, σε ελεύθερη απόδοση) και αφορά τον καταμερισμό της επεξεργασίας των δεδομένων σε επιμέρους κέντρα, χωρίς να μεταφέρονται εκτός νοσοκομείου τα δεδομένα των ασθενών.Το Federated Learning «αφορά ένα δίκτυο σταθμών επεξεργασίας σε διαφορετικές τοποθεσίες όπου ο κάθε σταθμός επιλύει ένα μέρος του προβλήματος […] Είναι σημαντικό για τα νοσοκομεία γιατί δε χρειάζεται να παραδώσουν ευαίσθητα δεδομένα για επεξεργασία από τρίτους» εξηγεί στο in.gr ο Κωνσταντίνος Μουστάκας, καθηγητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας.Η επιτυχία της μελέτης, προσθέτει, «είναι μία απόδειξη ότι η τεχνητή νοημοσύνη δίνει πλέον νέες προοπτικές, τόσο στην επίλυση προβλημάτων της Ιατρικής όσο και στους τρόπους συνεργασίας ερευνητικών και κλινικών κέντρων της υφηλίου». https://www.in.gr/2023/03/27/b-science/episthmes/texniti-noimosyni-elliniki-symmetoxi-ta-vazei-thanatiforo-karkino-tou-egkefalou/

Ταυτόχρονη παραγωγή τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ. Το πείραμα ATLAS στο CERN ανακοίνωσε την παρατήρηση της ταυτόχρονης παραγωγής τεσσάρων κορυφαίων (top) κουάρκ. Αυτή είναι μια από τις πιο σπάνιες – και βαρύτερες – διεργασίες που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), με συνολική μάζα σωματιδίων σχεδόν 700 GeV. Η μάζα του κορυφαίου κουάρκ 171,2 GeV, είναι συγκρίσιμη με την μάζα του μορίου της καφεΐνης C8H10N4O2 ! Ως το βαρύτερο στοιχειώδες σωματίδιο του Καθιερωμένου Προτύπου, το κορυφαίο κουάρκ θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για την προέλευση της μάζας και το μποζόνιο Higgs. Η μελέτη της παραγωγής τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ είναι ιδιαίτερα συναρπαστική, καθώς η ύπαρξη νέων σωματιδίων ή δυνάμεων θα μπορούσε να αλλάξει την πιθανότητα της ταυτόχρονης παραγωγής τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ, σε σχέση με αυτή που προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων.Το πείραμα ATLAS είχε βρει και παλαιότερα στοιχεία για την ταυτόχρονη παραγωγή τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ στα δεδομένα του LHC που συλλεχθηκαν από το 2015 έως το 2018. Αναζητήθηκαν γεγονότα τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ στα οποία τα κορυφαία κουάρκ διασπώνται σε δύο λεπτόνια με το ίδιο φορτίο ή τρία λεπτόνια. Αν και αυτές οι υπογραφές αντιπροσωπεύουν μόνο το 13% όλων των διασπάσεων τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ, επηρεάζονται λιγότερο από το παραγόμενο υπόβαθρο, κάνοντας ευκολότερο τον εντοπισμό του σήματος.Οι φυσικοί του ATLAS μεταξύ άλλων χρησιμοποίησαν στην ανάλυση των δεδομένων μια ευαίσθητη τεχνική μηχανικής μάθησης που ονομάζεται Graph Neural Network (GNN) που ξεκαθαρίζει το σήμα της παραγωγής των 4 κουάρκ από το υπόβαθρο άσχετων και τυχαίων γεγονότων. Στο σχήμα που ακολουθεί βλέπουμε τον διαχωρισμό σήματος-υποβάθρου με τη βοήθεια της GNN (με κόκκινο). H ταυτόχρονη παραγωγή 4 κορυφαίων κουάρκ είναι 4.000 φορές πιο σπάνια από την παραγωγή του σωματισίου Higgs Η στατιστική ακρίβεια του σήματος που αποδεικνύει την παραγωγή 4 κορυφαίων κουάρκ ισούται με 6,1 σίγμα – μεγαλύτερη από το όριο των 5 σίγμα που απαιτείται για να θεωρηθεί ότι το σήμα είναι αποτέλεσμα μια τυχαίας σύμπτωσης (5 σίγμα σημαίνει ότι η πιθανότητα το αποτέλεσμα να είναι τυχαίο, ισούται με την πιθανότητα να φέρουμε πάνω από 20 φορές συνεχόμενες κορώνες!). Ο μετρούμενος ρυθμός παραγωγής των τεσσάρων κορυφαίων κουάρκ είναι 1,9 φορές μεγαλύτερος από την πρόβλεψη του Καθιερωμένου Προτύπου, μέσα στα όρια των στατιστικών αβεβαιοτήτων.Οι φυσικοί αναζήτησαν επίσης σημάδια νέων φυσικών φαινομένων στην παραγωγή των τεσσάρων κουάρκ, συμπεριλαμβανομένων των ορίων των αποτελεσματικών θεωριών πεδίου και της σύζευξης του κορυφαίου κουάρκ με το μποζόνιο Higgs. Με αυτή τη μέτρηση, το πείραμα ATLAS προσδιόρισε ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ του κορυφαίου κουάρκ και του μποζονίου Higgs (κορυφαία σύζευξη Yukawa) είναι μικρότερη κατά 1,8 φορές από την πρόβλεψη του Καθιερωμένου Προτύπου με στατιστική ακρίβεια 95%.Μελλοντικές μελέτες θα ξεκαθαρίσουν περισσότερο την εικόνα του παρατηρούμενου σήματος, βοηθώντας τους ερευνητές να διαπιστώσουν αν πράγματι ταιριάζει με το Καθιερωμένο Πρότυπο – ή αν υπάρχουν ενδείξεις για νέα φαινόμενα φυσικής που οδηγούν σε βαθύτερη κατανόηση της φύσης του σύμπαντος. https://physicsgg.me/2023/03/27/ταυτόχρονη-παραγωγή-τεσσάρων-κορυφα/

Η μονάδα προσγείωσης ExoMars 2022 με πλατφόρμα προσγείωσης και επιστημονικά όργανα θα επιστρέψει στο σπίτι! Η Roscosmos και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχουν αναπτύξει ένα σχέδιο για την αμοιβαία επιστροφή εξοπλισμού για την αποστολή ExoMars 2022. Τώρα στην επιχείρηση Thales Alenia Space Italy (Τορίνο, Ιταλία) βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την επιστροφή του ρωσικού υλικού μαζί με τους ειδικούς μας. Η Roscosmos και η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών διερευνούν την πιθανότητα εξερεύνησης του Άρη, λαμβάνοντας υπόψη το ανεκτέλεστο έργο του ExoMars, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας προσέλκυσης ξένων εταίρων. Λεπτομέρειες - στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/39076/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566915

Μαθήτριες λυκείου υποστηρίζουν ότι βρήκαν απόδειξη για το Πυθαγόρειο Θεώρημα που οι μαθηματικοί θεωρούσαν αδύνατη. Εδώ και δύο χιλιετίες δεν έχει υπάρξει τριγωνομετρική απόδειξη για το θεώρημα.Δύο μαθήτριες λυκείου της Νέας Ορλεάνης υποστηρίζουν ότι έχουν αποδείξει το θεώρημα του Πυθαγόρα χρησιμοποιώντας την τριγωνομετρία – κάτι που οι ακαδημαϊκοί εδώ και δύο χιλιετίες θεωρούσαν αδύνατο. Αναγνωρισμένος οργανισμός μαθηματικών ερευνών στις ΗΠΑ τις ενθαρρύνει να υποβάλουν την εργασία τους σε επιστημονικό περιοδικό για να κριθεί από μαθηματικούς ανά τον κόσμο.Οι Calcea Johnson και Ne’Kiya Jackson, που φοιτούν στην Ακαδημία St Mary’s, παρουσίασαν πρόσφατα τα ευρήματά τους στην εξαμηνιαία συνάντηση της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας.Σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν οι μόνες μαθήτριες που έκαναν παρουσιάσεις στη συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ερευνητές μαθηματικών από ιδρύματα όπως τα πανεπιστήμια της Αλαμπάμα, της Τζόρτζια, της Πολιτείας Λουιζιάνα, της Πολιτείας του Οχάιο, της Οκλαχόμα και του Τέξας. Και μίλησαν για το πώς είχαν ανακαλύψει μια νέα απόδειξη για το Πυθαγόρειο θεώρημα. Το θεώρημα και οι αποδείξεις του Το θεώρημα 2.000 ετών έχει δείξει ότι το τετράγωνο της υποτείνουσας οποιουδήποτε ορθογωνίου τριγώνου είναι ίσο με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών του. Δηλαδή α² = β² + γ².Το θεώρημα έχει μεγάλο αριθμό αποδείξεων, πιθανότατα μεγαλύτερο από κάθε άλλο μαθηματικό θεώρημα. Οι αποδείξεις είναι ευθείες, γεωμετρικές και αλγεβρικές. Ωστόσο από τη στιγμή που η τριγωνομετρία στηρίζεται σε αυτό (για την τριγωνομετρία λαμβάνεται ως δεδομένο ότι ισχύει), έως τώρα οι μαθηματικοί πιστεύουν ότι οποιαδήποτε υποτιθέμενη απόδειξη του Πυθαγόρειου θεωρήματος που χρησιμοποιεί τριγωνομετρία αποτελεί μια λογική πλάνη, που είναι γνωστή ως κυκλικός συλλογισμός. Πρόκειται για έναν όρο που χρησιμοποιείται όταν κάποιος προσπαθεί να επικυρώσει μια ιδέα με την ίδια την ιδέα. Τι παρουσίασαν οι δύο μαθήτριες Οι μαθήτρεις Johnson και Jackson τόνισαν στην παρουσίασή τους ότι το βιβλίο με τη μεγαλύτερη γνωστή συλλογή αποδείξεων για το θεώρημα (The Pythagorean Proposition by Elisha Loomis) «δηλώνει κατηγορηματικά ότι «δεν υπάρχουν τριγωνομετρικές αποδείξεις επειδή όλοι οι θεμελιώδεις τύποι της τριγωνομετρίας βασίζονται οι ίδιοι στην αλήθεια του Πυθαγόρειου θεωρήματος.Αλλά, «αυτό δεν είναι ακριβώς αλήθεια» είπαν. «Παρουσιάζουμε μια νέα απόδειξη του Θεωρήματος του Πυθαγόρα που βασίζεται σε ένα θεμελιώδες αποτέλεσμα στην τριγωνομετρία – τον Νόμο των Ημιτονίων – και δείχνουμε ότι η απόδειξη είναι ανεξάρτητη από την ταυτότητα του Πυθαγόρειας τριγώνου sin2x+cos2x=1». Εν ολίγοις, υποστηρίζουν, ότι πέτυχαν να αποδείξουν το θεώρημα χρησιμοποιώντας τριγωνομετρία και χωρίς να καταφύγουν σε κυκλικό συλλογισμό. Η Johnson είπε στον τηλεοπτικό σταθμό της Νέας Ορλεάνης WWL ότι ήταν «απαράμιλλο συναίσθημα» να παρουσιάσoυν με την Jackson τη δουλειά τους σε πανεπιστημιακούς ερευνητές.«Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο – το να μπορείς να κάνεις κάτι που οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν οι νέοι», σχολίασε η Johnson. «Δεν βλέπεις παιδιά σαν εμάς να το κάνουν αυτό – συνήθως, πρέπει να είσαι ενήλικας για να το κάνεις αυτό».Οι δύο μαθήτριες πίστωσαν μέρος της δουλειάς τους στις καθηγήτριές τους στο σχολείο, τις προκάλεσαν να επιτύχουν κάτι που οι μαθηματικοί πίστευαν ότι δεν ήταν δυνατό.«Έχουμε πραγματικά υπέροχες καθηγήτριες», είπε η Jackson στο WWL.Το WWL ανέφερε ότι οι Jackson και Johnson ετοιμάζονται να αποφοιτήσουν αυτή την άνοιξη και σκοπεύουν να ακολουθήσουν σπουδές στην περιβαλλοντική μηχανική και στη βιοχημεία.Η Catherine Roberts, εκτελεστική διευθύντρια της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας, είπε ότι ενθάρρυνε τις μαθήτριες του St Mary’s να καταθέσουν την εργασία τους σε επιστημονικό περιοδικό.«Τα μέλη της κοινότητάς μας μπορούν να εξετάσουν τα αποτελέσματά τους για να καθορίσουν εάν η απόδειξή τους είναι μια σωστή συνεισφορά στη βιβλιογραφία των μαθηματικών», δήλωσε η Roberts. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1454379/mathitries-lykeioy-ypostirizoyn-oti-vrikan-apodeixi-gia-to-pythagoreio-theorima-poy-oi-mathimatikoi-theoroysan-adynati/

Το διαστημόπλοιο OSIRIS-REx της NASA ‘επιστρέφει’ στη Γη. … στις 24 Σεπτεμβρίου. Μεταφέρει δείγμα εδάφους από τον αστεροειδή Bennu. To 2016 η NASA εκτόξευσε το διαστημόπλοιο OSIRIS-Rex, ένα σκάφος στο μέγεθος ενός μικρού λεωφορείου, με προορισμό τον αστεροειδή Bennu. Ο αστεροειδής Μπενού έχει διάμετρο περίπου 500 μέτρων και απέχει απόσταση περίπου 390 εκατομμυρίων χλμ. από την Γη. Τον Δεκέμβριο του 2018 το σκάφος έφτασε στον Bennu και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν. Τον Οκτώβριο του 2020 έκανε το μεγάλο βήμα: προσεδαφίστηκε σε έναν μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή και χρησιμοποιώντας έναν ρομποτικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων συνέλεξε δείγματα από σκόνη και πέτρες. https://physicsgg.me/2020/10/21/το-σκάφος-osiris-rex-κατάφερε-να-αγγίξει-τον-ασ/ Τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής προς τη Γη.Στις 24 Σεπτεμβρίου, το OSIRIS-REx θα φτάσει πολύ κοντά στη Γη και θα απελευθερώσει την κάψουλα που περιέχει δείγμα εδάφους του αστεροειδούς. Η κάψουλα που περιέχει 250±101 γραμμάρια υλικού από τον Bennu – αναμένεται να πέσει με αλεξίπτωτο στην Γη. Θα προσγειωθεί σε μια περιοχή 59 χλμ. επί 15 χλμ. της ερήμου Γιούτα στις ΗΠΑ, ολοκληρώνοντας έτσι την κύρια αποστολή του OSIRIS-REx.Η επιστροφή στη Γη δειγμάτων από τον αστεροειδή Bennu θα είναι το αποκορύφωμα μιας προσπάθειας 12 και πλέον ετών από τη NASA. Στη συνέχεια οι επιστήμονες από όλο τον κόσμο θα στρέψουν την προσοχή τους στην ανάλυση αυτού του μοναδικού και πολύτιμου υλικού που θα μας δώσει πληροφορίες από την εποχή σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος.Το OSIRIS-REx θα συνεχίσει το ταξίδι του, αφού προηγουμένως κάνει τρεις περιφορές γύρω από τον πλανήτη μας, πιθανόν να ταξιδέψει έως τον αστεροειδή Άποφι, όταν αυτός θα έχει πλησιάσει τη Γη το 2029. Υπενθυμίζεται ότι παρόμοια αποστολή με το OSIRIS-REx εκτέλεσε και το διαστημόπλοιο Hayabusa2 συλλέγοντας δείγμα από την επιφάνεια του αστεροειδούς Ryugu. Με διάμετρο περίπου 300 μέτρα ο Απόφις δεν μπορεί να προκαλέσει ένα Αρμαγεδδώνα επιφέροντας τον τέλος της ανθρωπότητας αλλά είναι βέβαιο ότι πιθανή πτώση του θα επιφέρει ανυπολόγιστες καταστροφές και θύματα σε μια περιοχή έκτασης εκατοντάδων χιλιομέτρων αν πέσει στην ξηρά. Νεότερες αναλύσεις έδειξαν ότι ο αστεροειδής είναι απίθανο να πέσει στη Γη, αν και τον Απρίλιο του 2029 αναμένεται να περάσει πολύ κοντά, σε απόσταση μόλις 36.000 χιλιομέτρων, πιο κοντά και από την τροχιά μερικών γεωστατικών δορυφόρων και αρκετά χαμηλά για να γίνει ορατός δια γυμνού οφθαλμού από την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Στη φωτογραφία εικονίζεται το εργαστήριο που θα τοποθετηθούν και θα αναλυθούν τα δείγματα του αστερεοιδή και οι επιστήμονες της NASA που κάνουν εκπαίδευση σε αυτό. (πηγή φωτό NASA) https://physicsgg.me/2023/03/25/το-διαστημόπλοιο-osiris-rex-της-nasa-επιστρέφει-σ/

Πέρασε από τη Γη ο τεράστιος αστεροειδής. Γύρω στις 22:30 το πρωί πέρασε από τη Γη ο γιγάντιος αστεροειδής 2023 DZ2 με διάμετρο 50-100 μέτρα.Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι, αλλά μπορούσε κανείς να τον δει ακόμη και από μικρά, ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.Μπορείτε να δείτε εδώ την εικονική πορεία του: Ο διαστημικός βράχος πέρασε από τη Γη με ταχύτητα περίπου 28.000 χιλιομέτρων την ώρα.O αστεροειδής 2023 DZ2 βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της NASA εξαιτίας του μεγέθους του.Αν και είναι συνηθισμένο για αστεροειδείς να περνούν δίπλα από τη Γη, η NASA υποστήριξε ότι είναι ασυνήθιστο για έναν τόσο μεγάλο αστεροειδή να πλησιάζει τόσο κοντά τον πλανήτη μας. «Κάτι τέτοιο, συμβαίνει μόνο μία φορά κάθε 10 χρόνια» σύμφωνα με το Γραφείο Συντονισμού Πλανητικής Άμυνας της NASA.Newly-discovered asteroid 2023 DZ2 will sail safely past Earth today. Asteroids pass our planet safely all the time, but a close approach by one of this size (140–310 ft, or 43–95 m) happens only about once per decade. (There is no known threat for at least the next 100 years.)— NASA (@https://www.in.gr/2023/03/25/b-science/space/perase-apo-ti-gi-o-terastios-asteroeidis/NASA) March 25, 2023

Παρουσιάζουμε το έμβλημα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22! Το Soyuz MS-22 έφτασε στο ISS τον Σεπτέμβριο του 2022. Παρέδωσε τους κοσμοναύτες της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετέλιν, καθώς και τον αστροναύτη της NASA, Φρανκ Ρούμπιο, στον σταθμό. Το διαστημόπλοιο θα επιστρέψει στη Γη ακυβέρνητο στις 28 Μαρτίου. Η μονάδα καθόδου του διαστημικού σκάφους θα φιλοξενήσει τα αποτελέσματα επιστημονικών πειραμάτων και τον εξοπλισμό του σταθμού. Για να αντικαταστήσει το κατεστραμμένο Soyuz MS-22, το διαστημόπλοιο Soyuz MS-23 προσδέθηκε στον ISS τον Φεβρουάριο - σχεδιάζεται να επιστρέψει τους κοσμοναύτες και τους αστροναύτες σε αυτό τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Το έμβλημα του Soyuz MS-22 είναι φτιαγμένο με τη μορφή κύκλου. Στη μέση είναι ένα πλοίο με φόντο τα αστέρια και τον πλανήτη Γη. Στο επάνω μέρος του εμβλήματος βρίσκεται το λογότυπο της Roskosmos, στο κάτω μέρος το όνομα και ο σειριακός αριθμός. Τι θα επιστρέψει το Soyuz MS-22 στη Γη; Οι «αποσκευές» του πλοίου θα φιλοξενήσουν 218 κιλά φορτίου. Μεταξύ αυτών είναι τα αποτελέσματα επιστημονικών πειραμάτων (Neuroimmunity, Biomag-M, Photobioreactor, 3D εκτυπωτής και άλλα) Ο εξοπλισμός κατεβαίνει από το ISS για ανάλυση ή επαναχρησιμοποίηση, συμπεριλαμβανομένων μονάδων πλοήγησης, λάμπες, τηλεοπτικές κάμερες, επαναφορτιζόμενη μπαταρία, φορτιστή και εφεδρικές αντλίες "Orlanov-MKS", μανίκια της διαστημικής στολής Orlan-MK, μάσκες αερίου, δείγματα νερού και συμπυκνώματος. Επιστρέφεται επίσης ο εξοπλισμός του διαστημικού σκάφους Soyuz MS και ο εξοπλισμός συστημάτων ευρυζωνικής επικοινωνίας, ο έλεγχος του εξοπλισμού και του ενσωματωμένου συγκροτήματος, ο κλιματισμός, η αναγέννηση νερού από τα ούρα και η παροχή οξυγόνου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566912 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566911

Πώς ήταν η μέρα σας στην τροχιά της Γης; Οι κοσμοναύτες προετοιμάζονταν για την προσγείωση του μη επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-22, που είχε προγραμματιστεί για τα τέλη Μαρτίου - πραγματοποίησαν προληπτική συντήρηση στους μηχανισμούς στεγανοποίησης για τα καλύμματα των καταπατών μεταξύ του διαστημικού σκάφους και της μονάδας Rassvet και προετοίμασαν επίσης φορτίο που θα επέστρεφε στο Γη στο όχημα κατάβασης. Επιπλέον, χθες στο ρωσικό τμήμα του ISS, ο Andrey Fedyaev εκπαιδεύτηκε να χειρίζεται τον χειριστή ERA - θα βοηθήσει τον Sergei Prokopiev και τον Dmitry Petelin από το εσωτερικό του σταθμού κατά τη διάρκεια διαστημικών περιπάτων. Διαβάστε για άλλες διαστημικές υποθέσεις στην έκθεση https://www.roscosmos.ru/39070/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566901

Η Κρατική Επιτροπή ενέκρινε το αναθεωρημένο πρόγραμμα πτήσεων για το ρωσικό τμήμα του ISS το 2023 Στις 6 Απριλίου, σχεδιάζεται η επαναπροσέγγιση του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23 από τη μονάδα Poisk στο Prichal. Θα εκτελεστεί χειροκίνητα από τον κοσμοναύτη της Roscosmos Sergei Prokopiev, μαζί με αυτόν στο πλοίο κατά τη διάρκεια της κίνησης θα είναι ο κοσμοναύτης της Roscosmos Dmitry Petelin και ο αστροναύτης της NASA Francisco Rubio. Η επαναπροσέγγιση του Soyuz MS-23 πραγματοποιείται για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των διαστημικών περιπάτων στο πλαίσιο του ρωσικού προγράμματος από τη μονάδα Poisk. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, προγραμματίζονται αρκετοί διαστημικοί περίπατοι από τον Sergei Prokopiev και τον Dmitry Petelin, κύριο καθήκον των οποίων είναι η ολοκλήρωση της ενσωμάτωσης της εργαστηριακής μονάδας πολλαπλών χρήσεων Nauka στο ρωσικό τμήμα του ISS. Η μονάδα θα είναι εξοπλισμένη με έναν πρόσθετο εναλλάκτη θερμότητας ακτινοβολίας και ένα airlock, το οποίο θα μεταφερθεί στη μονάδα Nauka από τη μικρή ερευνητική μονάδα Rassvet χρησιμοποιώντας τον ευρωπαϊκό τηλεχειριστή ERA, που ελέγχεται από τον κοσμοναύτη της Roscosmos Andrei Fedyaev. Εκτοξεύσεις φορτηγών πλοίων Progress MS-23 και Progress MS-24 στις 24 Μαΐου και στις 23 Αυγούστου. Το Soyuz MS-24 με τους κοσμοναύτες της Roscosmos Oleg Kononenko και Nikolai Chub και τον αστροναύτη της NASA Loral O'Hara θα πρέπει να πετάξουν στον σταθμό στις 15 Σεπτεμβρίου. Προσγείωση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23 με τους Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και Francisco Rubio - 27 Σεπτεμβρίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566907

Κρατική Επιτροπή: Το Soyuz MS-22 θα επιστρέψει στη Γη με μη επανδρωμένο τρόπο στις 28 Μαρτίου! Αποσύνδεση του διαστημικού σκάφους από τη μονάδα Rassvet του ρωσικού τμήματος του ISS - στις 12:57 ώρα Μόσχας Προσγείωση του οχήματος καθόδου στην περιοχή νοτιοανατολικά της πόλης Zhezkazgan του Καζακστάν - στις 14:45 ώρα Μόσχας Το Soyuz MS-22 θα επιστρέψει 218 κιλά φορτίου στη Γη, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων επιστημονικών πειραμάτων και του εξοπλισμού του σταθμού για ανάλυση ή επαναχρησιμοποίηση. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566905

Στον Luis Caffarelli το «Νόμπελ των Μαθηματικών» Το θεωρούμενο ως «Nόμπελ» των Μαθηματικών Βραβείο Abel 2023 απονεμήθηκε στον 75χρονο Luis A. Caffarelli Οι εξισώσεις είναι εργαλεία που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες για να προβλέψουν τη συμπεριφορά του φυσικού κόσμου. Τα περισσότερα φυσικά φαινόμενα όπως, κύματα διαφόρων ειδών, ροή ρευστών, διάδοση θερμότητας, διάχυση κ.ά, μπορούν να εκφραστούν ως «Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις (ΜΔΕ)», ένας τύπος εξίσωσεων με περισσότερες από μία ανεξάρτητες μεταβλητές και μία άγνωστη συνάρτηση αυτών των μεταβλητών . Κανένας άλλος, εν ζωή, μαθηματικός δεν έχει συμβάλλει περισσότερο στην κατανόηση των μερικών διαφορικών εξισώσεων όσο ο αργεντινο-αμερικανός Luis A. Caffarelli. Ανακάλυψε έξυπνες νέες τεχνικές, ανέδειξε λαμπρή γεωμετρική διορατικότητα και έχει δώσει πολλά θεμελιώδη αποτελέσματα.Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1948 και σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες. Υπό την επίβλεψη του Calixto Calderon, απέκτησε το διδακτορικό του το 1972 (τίτλος διατριβής: On conjugation and summability of Jacobi series) και το επόμενο έτος μετακόμισε στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα ως μεταδιδακτορικός.Στη Μινεσότα, ο Caffarelli άλλαξε την κατεύθυνση της έρευνάς του αφού παρακολούθησε μια σειρά διαλέξεων για την αρμονική ανάλυση που δόθηκε από τον Hans Lewy, έναν συνταξιούχο πολωνικής καταγωγής αμερικανό μαθηματικό. Ο Caffarelli ζήτησε από τον Lewy να του προτείνει μερικά προβλήματα για να ασχοληθεί και ο Lewy πρότεινε το «πρόβλημα εμποδίου». https://en.wikipedia.org/wiki/Obstacle_problem Ο Caffarelli έπρεπε να μάθει το θέμα από μηδενική βάση. Γρήγορα άρχισε να σημειώνει εκπληκτική πρόοδο στο θέμα και στην ευρύτερη περιοχή των «προβλημάτων ελεύθερων συνόρων». Το 1976 δημοσίευσε έξι εργασίες και το 1977 είχε την πρώτη του εργασία στο έγκριτο περιοδικό Acta Mathematica με τίτλο «The regularity of free boundaries in higher dimensions«. (Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνο το χρονικό διάστημα 1977 έως 1979, ο Ιωάννης Αθανασόπουλος, καθηγητής σήμερα στο τμήμα μαθηματικών του πανεπιστημίου Κρήτης, ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή υπό την καθοδήγηση του L.A. Caffarelli). Το 1980 ο Caffarelli μετακόμισε στο ινστιτούτο Courant του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, το οποίο ειδικεύεται στα εφαρμοσμένα μαθηματικά. Περπατώντας μια μέρα στην Chinatown με τον Robert Kohn και τον Louis Nirenberg (ο βραβευμένος με το βραβείο Abel 2015 -απεβίωσε το 2020), αποφάσισαν να συνεργαστούν σε ένα θέμα σχετικά με τις εξισώσεις Navier-Stokes, ένα σύνολο ΜΔΕ που περιγράφει την δυναμική των ρευστών. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η δημοσίευση του 1982 με τίτλο «Partial regularity of suitable weak solutions of the Navier-Stokes equations« https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cpa.3160350604 , μια εργασία ορόσημο που αργότερα, το 2014, θα κέρδιζε το βραβείο Steele της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας. Όταν ο Nirenberg ρωτήθηκε αργότερα για τον Caffarelli ως μαθηματικός, απάντησε: «Φανταστική διαίσθηση. Απίστευτη. ..Δυσκολεύτηκα να συμβαδίσω μαζί του. Κατά κάποιο τρόπο βλέπει αμέσως πράγματα που οι άλλοι άνθρωποι δεν βλέπουν». Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Caffarelli είχε ήδη καθιερωθεί στην κοινότητα των μαθηματικών. Κέρδισε το βραβείο Guido Stampacchia το 1982 και το βραβείο Bôcher το 1984. Ο Caffarelli ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο από το 1983 έως το 1986, και στη συνέχεια μετακόμισε για μια δεκαετία στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών στο Πρίνστον. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ασχολήθηκε κυρίως με την εξίσωση Monge-Ampère, https://en.wikipedia.org/wiki/Monge–Ampère_equation μια άλλη γνωστή μη γραμμική ΜΔΕ, αναπτύσσοντας αυτό που τώρα ονομάζεται «θεωρία κανονικότητας του Caffarelli», που έχει σημαντικές εφαρμογές σε άλλους τομείς, όπως η θεωρία της βέλτιστης μεταφοράς.Από το 1997 είναι καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν, όπου, μεταξύ άλλων εργασιών, έχει κάνει εντυπωσιακές προόδους στη θεωρία της ομογενοποίησης, ένα πεδίο έρευνας στις ΜΔΕ που εξετάζει φυσικές ιδιότητες σε διαφορετικές κλίμακες.Ο Caffarelli δεν είναι μόνο αξιοσημείωτος για το βάθος του έργου του, είναι επίσης και εξαιρετικά παραγωγικός. Έχει δημοσιεύσει 320 εργασίες και, σε ηλικία 74 ετών, συνεχίζει να δημοσιεύει αρκετές εργασίες κάθε χρόνο. Είναι πολύ αγαπητός στην κοινότητα και έχει συν-γράψει εργασίες με περισσότερα από 130 άτομα. Οι εργασίες του Caffarelli είχαν 19.000 αναφορές, αριθμός που μαρτυρεί την επιρροή του στα σύγχρονα μαθηματικά, και είχε περισσότερους από 30 διδακτορικούς φοιτητές. Τιμήθηκε μεταξύ άλλων, με το βραβείο Rolf Schock 2005, το βραβείο Steele 2009 της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας, το βραβείο Wolf 2012, το μετάλλιο Solomon Lefschetz 2013 και το βραβείο Shaw 2018. https://physicsgg.me/2023/03/24/στον-luis-caffarelli-το-νόμπελ-των-μαθηματικών/

Δείτε το γαλαξία «μέδουσα» που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (βίντεο) Ο εντυπωσιακός γαλαξίας μέδουσα (πηγή φωτό ESA) Εντυπωσιακές εικόνες από ένα γαλαξία που διαθέτει κοσμικά... πλοκάμιαΜια ακόμη καταπληκτική σκηνή από τον απέραντο κόσμο του Διαστήματος κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που για περισσότερες από τρεις δεκαετίες εξερευνά το Σύμπαν φωτίζοντας την ύπαρξη και λειτουργία του. Το Hubble φωτογράφισε σε απόσταση 800 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Πήγασου, τον σπειροειδή γαλαξία JW100. Λαμπερά ρεύματα αερίου που σχηματίζουν αστέρια μοιάζει σαν να… στάζουν από τον κεντρικό δίσκο του γαλαξία και δημιουργούν μια εικόνα σαν ο γαλαξίας να διαθέτει πλοκάμια μέδουσας.Ο JW100 ανήκει σε μια κατηγορία γαλαξιών που διαθέτουν μακριές έλικες που φωτίζονται από συστάδες σχηματισμού άστρων οι οποίες φαίνεται να ρέουν μακριά από το κύριο σώμα του γαλαξία δίνοντάς του μια όψη σαν μέδουσα. Αυτές οι έλικες σχηματίζονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται απογύμνωση πίεσης ram, η οποία συμβαίνει όταν οι γαλαξίες συναντούν το διάχυτο αέριο που διαπερνά τα σμήνη γαλαξιών. «Καθώς οι γαλαξίες περνούν μέσα από αυτό το ισχνό αέριο δημιουργούνται συνθήκες που κάνουν το αέριο να λειτουργεί σαν αντίθετος άνεμος με αποτέλεσμα να σχηματίζονται αυτές οι κοσμικές δομές που μοιάζουν με πλοκάμια» αναφέρει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος στην ανακοίνωση https://esahubble.org/images/potw2312a/ που συνοδεύει την φωτογραφία που δόθηκε στη δημοσιότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1454061/deite-to-galaxia-medoysa-poy-kategrapse-to-diastimiko-tileskopio-hubble-vinteo/

Πώς σχηματίστηκαν τα πρώτα άστρα στο αρχέγονο σύμπαν. Τα πρώτα σουπερνόβα που δημιουργήθηκαν στο σύμπαν εκτόξευσαν βαρύτερα στοιχεία εμπλουτίζοντας το αρχέγονο αέριο υδρογόνο και ήλιο. Αν τα πρώτα άστρα γεννήθηκαν ως πολλαπλά αστρικά συστήματα, και όχι ως μεμονωμένα άστρα, τα στοιχεία που εκτοξεύθηκαν από διαφορετικά σουπερνόβα θα αναμειγνύονταν μεταξύ τους και θα ενσωματώνονταν στην επόμενη γενιά άστρων. Οι χαρακτηριστικές χημικές αφθονίες από έναν τέτοιο μηχανισμό διατηρούνται στις ατμόσφαιρες των μακρόβιων άστρων. Τα πρώτα άστρα του σύμπαντος γεννήθηκαν σε ομάδες και όχι ως μεμονωμένα μεμονωμένα άστρα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν οι ερευνητές Hartwig et al, στην δημοσίευσή τους με τίτλο «Machine Learning Detects Multiplicity of the First Stars in Stellar Archaeology Data« https://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-4357/acbcc6 , όπου παρουσιάζουν την ανάλυση της χημικής σύστασης παλαιών άστρων με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Οι ερευνητές ελπίζουν να εφαρμόσουν αυτή τη μέθοδο σε νέα παρατηρησιακά δεδομένα για να κατανοήσουν καλύτερα το πρώιμο σύμπαν.Μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, τα μόνα στοιχεία που υπήρχαν στο σύμπαν ήταν κυρίως υδρογόνο και ήλιο, και πολύ λιγότερο λίθιο. Τα άλλα στοιχεία του περιοδικού πίνακα δημιουργήθηκαν από πυρηνικές αντιδράσεις είτε στο εσωτερικό των άστρων είτε κατά τον εκρηκτικό θάνατο των άστρων ως σουπερνόβα. Τα σουπερνόβα διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη διασπορά των στοιχείων που δημιουργούνται από τα άστρα, έτσι ώστε να μπορούν να ενσωματωθούν στην επόμενη γενιά άστρων.Η πρώτη γενιά των άστρων, ήταν η πρώτη που παρήγαγε στοιχεία βαρύτερα από το λίθιο και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όμως τα άστρα πρώτης γενιάς είναι δύσκολο να μελετηθούν γιατί κανένα δεν έχει παρατηρηθεί άμεσα, αφού όλα έχουν εκραγεί ως σουπερνόβα. Έτσι, οι ερευνητές προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα για τα άστρα πρώτης γενιάς μελετώντας τη χημική υπογραφή της πρώτης γενιάς σουπερνόβα που αποτυπώθηκε στην επόμενη γενιά άστρων. Με βάση τη σύνθεσή τους, τα εξαιρετικά φτωχά σε μέταλλα άστρα πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν μετά τον πρώτο γύρο των σουπερνόβα. Τέτοια άστρα είναι μεν σπάνια, αλλά αρκετά από αυτά έχουν βρεθεί και μπορούν να μελετηθούν.Οι ερευνητές Hartwig et al ‘συνεργάστηκαν’ με την τεχνητή νοημοσύνη για την ερμηνεία της αφθονίας των στοιχείων σε περισσότερα από 450 άστρα, εξαιρετικά φτωχά σε μέταλλα, που παρατηρήθηκαν από τηλεσκόπια, συμπεριλαμβανομένου και του τηλεσκοπίου Subaru. Διαπίστωσαν ότι το 68% των παρατηρηθέντων άστρων, εξαιρετικά φτωχών σε μέταλλα, έχουν χημικό αποτύπωμα που είναι σύμφωνο με τον εμπλουτισμό από στοιχεία που παράχθηκαν και διασκορπίστηκαν από προηγούμενα σουπερνόβα. Για να σχηματιστεί ένα άστρο από τα υπολλείματα της έκρηξης των σουπερνόβα, θα πρέπει τα σουπερνόβα να βρίσκονταν σε κοντινή απόσταση. Αυτό σημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις τα άστρα πρώτης γενιάς σχηματίστηκαν ως σμήνη και όχι ως μεμονωμένα άστρα.Η ερευνητική ομάδα θα εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο σε περισσότερα παρατηρησιακά δεδομένα για να εξιχνιάσει τον τρόπο σχηματισμού των πρώτων άστρων στο αρχέγονο σύμπαν. https://physicsgg.me/2023/03/24/πώς-σχηματίστηκαν-τα-πρώτα-άστρα-στο-α/