Δροσος Γεωργιος

Μια «διαστημική μέδουσα» εμφανίστηκε στον ουρανό των ΗΠΑ. Στη φωτογραφία εικονίζεται το εντυπωσιακό ουράνιο φαινόμενο που παρήγαγε η εκτόξευση του πυραύλου της Space X. Όταν εκτοξεύονται διαστημικοί πύραυλοι τα ξημερώματα όταν ο ουρανός είναι ακόμη σκοτεινός αλλά έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνιση το πρώτο φως του Ήλιου κάποιες φορές δημιουργείται ένα εντυπωσιακό φαινόμενο. Από το ακροφύσιο της μηχανής του πυραύλου, το αποκαλούμενο «λοφίο εξάτμισης» διαρρέονται αέρια τα οποία εξαιτίας της διαφοράς πίεσης από το εσωτερικό του μηχανισμού σε αυτή που εκτίθονται όταν βγαίνουν στην ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με τη φωταύγεια στην αυγή της ημέρας παίρνουν ένα επιμήκες σχήμα που λάμπει στον ακόμη σκοτεινό ουρανό. Το οπτικό αποτέλεσμα θυμίζει πολύ μια μέδουσα που φωτοβολεί μέσα στη θάλασσα και για αυτό το φαινόμενο ονομάστηκε «διαστημική μέδουσα».Η Space X εκτόξευσε από το Διαστημικό Κέντρο Κένενεντι στη Φλόριδα ένα πύραυλο Falcon 9 στον οποίο υπήρχαν 53 δορυφόροι του στόλου Starlink της εταιρείας. Πρόκειται για τον δορυφορικό στόλο παροχής υψηλής ποιότητας και ταχύτητας πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Ο Ελον Μασκ, στον οποίο ανήκει η Space X, έχει στείλει ορισμένους από τους δορυφόρους του στόλου στην Ουκρανία προσφέροντας σύνδεση στο Internet σε πολίτες αλλά κυρίως στον Ουκρανικό στρατό και θεωρείται ότι οι δορυφόροι έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση του ρωσικού στρατού.Η εκτόξευση παρήγαγε το φαινόμενο της διαστημικής μέδουσας και το καταγράφηκε σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ ακόμη και σε απόσταση 400 χλμ. μακριά από το σημείο της εκτόξευσης. Όπως είναι ευνόητο πολλοί που δεν γνωρίζουν το φαινόμενο αυτό απόρρησαν ή φοβήθηκαν και φυσικά αρκετοί έσπευσαν να κάνουν λόγο για εμφάνιση... UFO. https://naftemporiki.gr/story/1860537/mia-diastimiki-medousa-emfanistike-ston-ourano-ton-ipa-binteo

Η σκόνη απειλεί το drone στον Άρη. NASA/JPL-Caltech/ To Ingenuity έφθασε στον Άρη τον Φεβρουάριο του 2021 τοποθετημένο πάνω στο πιο προηγμένο ρομπότ εξερεύνησης που έχουμε στείλει μέχρι σήμερα στον πλανήτη, το Perseverane της NASA. Το Ingenuity έγινε το πρώτο drone που στέλνουμε σε κάποιο άλλο πλανήτη. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία είχε κάνει γνωστό ότι το μέρος της αποστολής που αφορούσε το drone θα ήταν απόλυτα πετυχημένο ακόμη και αν το ιπτάμενο όχημα σηκωνόταν απλά για λίγα δευτερόλεπτα από το αρειανό έδαφος και δεν κατάφερνε να κάνει τίποτε άλλο στην συνέχεια.Αν όλα πήγαιναν καλά και το drone κατάφερνε αρχικά να επιβιώσει στις ακραίες συνθήκες του Άρη και στη συνέχεια να πετάξει θα πραγματοποιούσε πέντε συνολικά σύντομες πτήσεις. Η πρώτη πτήση του drone πραγματοποιήθηκε πριν από 12 μήνες και έχοντας ξεπεράσει κάθε προσδοκία έφθασε πλέον τις 25 πτήσεις. Έχοντας ξεπεράσει τις ακραίες καιρικές συνθήκες, τις εξαιρετικά δύσκολες για πτήσεις ατμοσφαιρικές συνθήκες του Κόκκινου Πλανήτη τίποτε δεν φαινόταν ικανό να σταματήσει το Ingenuity.Όμως τις τελευταίες μέρες υπάρχει δυσκολία επικοινωνίας με το drone από το κέντρο ελέγχου της αποστολής γεγονός που οφείλεται όπως όλα δείχνουν στην σκόνη η ποσότητα της οποίας εξαιτίας των εποχικών καιρικών συνθηκών στον πλανήτη είναι αυξημένες αυτό το χρονικό διάστημα. Η σκόνη φαίνεται ότι καλύπτει τα ηλιακά πάνελ του drone τα οποία το φορτίζουν. Το πρόβλημα αυτό ταλαιπωρεί όλα τα ρομπότ εξερεύνησης και μελετών που έχουμε στείλει στον Άρη και όπως φαίνεται δημιουργεί πρόβλημα και στο drone.Οι τεχνικοί της NASA προσπαθούν να προσαρμόσουν το drone στις νέες συνθήκες δίνοντας του νέες εντολές προστασίας των συστημάτων λειτουργίας του. Μένει να δούμε αν το drone θα καταφέρει να ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο και θα συνεχίσει να μας προσφέρει μοναδικές εικόνες και στοιχεία για τον πλανήτη που η ανθρωπότητα ετοιμάζεται τα επόμενα χρόνια να επισκεφτεί για πρώτη φορά. https://naftemporiki.gr/story/1860787/i-skoni-apeilei-to-drone-ston-ari

Εντοπίστηκε για πρώτη φορά αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου στις μαύρες τρύπες. NASA/Sonoma State University, Aurore Simonnet Καλλιτεχνική απεικόνιση μια μαύρης τρύπας που βρίσκεται σε διαδικασία αντιστροφής μαγνητικού πεδίου. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες της NASA έκαναν μια νέα και ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη για τη φύση και τους μηχανισμούς των πιο μυστηριωδών κοσμικών σωμάτων, των μαύρων τρυπών.Τα δεδομένα διαστημικών και επίγειων τηλεσκοπίων από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που υπάρχει στο κέντρο του γαλαξία 1ES 1927+654 ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 236 εκατ. ετών φωτός από τη Γη αποκαλύπτουν ένα άγνωστο μέχρι σήμερα φαινόμενο. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» οι ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν εκπομπές ακτινών Χ από το κέντρο του γαλαξία, εκπομπές που είχαν μια πρωτοφανή «συμπεριφορά» με την οποία έρχονται αντιμέτωποι για πρώτη φορά οι επιστήμονες. Οι εκπομπές αυτές διακόπτονταν απότομα με τους ερευνητές να εκτιμούν ότι αυτό το φαινόμενο συνδέεται με την αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου της μαύρης τρύπας.Το φαινόμενο παρατηρείται σε πλανήτες και συμβαίνει και στη Γη αλλά είναι η πρώτη φορά που φαίνεται πιθανό το φαινόμενο να συμβαίνει και στις μαύρες τρύπες. NASA GODDARD A Black Hole's Magnetic Reversal Αν η εκτίμηση των ερευνητών αποδειχθεί ορθή θα ξεκινήσουν νέες μελέτες για να διαπιστωθεί πώς η μαγνητική αντιστροφή στις μαύρες τρύπες επηρεάζει τους μηχανισμούς τους και γενικότερα το τοπικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Θα προστεθεί έτσι ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της ύπαρξης των μαύρων τρυπών. https://naftemporiki.gr/story/1860737/entopistike-gia-proti-fora-antistrofi-tou-magnitikou-pediou-stis-maures-trupes-binteo

Ερευνητές θέλουν να στείλουν… γυμνές απεικονίσεις ανθρώπων στο διάστημα. Διαστημικοί ερευνητές θέλουν να στείλουν κωδικοποιημένο μήνυμα στους εξωγήινους στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται και γυμνές απεικονίσεις ανθρώπων.Η πρόταση με την ονομασία «A Beacon in the Galaxy» ή συντόμως BITG παρουσιάστηκε από συνολικά 11 ερευνητές από διάφορες υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων και το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA.Η πρόταση αφορά σε ένα δυαδικό κωδικοποιημένο μήνυμα «που αναπτύχθηκε για μετάδοση σε εξωγήινες νοημοσύνες στον Γαλαξία μας».Βάση αποτέλεσαν όμοιες, παρελθοντικές, προσπάθειες και ειδικά το Arecibo: ένα διαστρικό ραδιοφωνικό μήνυμα που στάλθηκε στο σφαιρικό αστρικό σμήνος M13 το 1974.Παλαιότερα, η αποστολή Lucy της NASA είχε μεταφέρει στο διάστημα ποίημα της βραβευμένης ποιήτριας Amanda Gorman, στίχους των Beatles κ.α. Τα Voyager 1 και 2, παράλληλα, είχαν πάρει μαζί τους χρυσούς δίσκους φωνογράφου με εικόνες και ήχους, ενδεικτικούς του ανθρώπινου πολιτισμού. Μόνο θετικές επιστήμες Στο BITG δεν θα περιλαμβάνεται τίποτα πολιτιστικό, αλλά θα επικεντρώνεται στις θετικές επιστήμες: μαθηματικά και φυσική.«Αν και η έννοια των μαθηματικών, με ανθρώπινους όρους, είναι δυνητικά μη αναγνωρίσιμη για τα ΑΤΙΑ, το δυαδικό σύστημα είναι πιθανότατα καθολικό σε όλες τις νοημοσύνες» δήλωσαν οι ερευνητές. Ως εκ τούτου, το μήνυμα κωδικοποιήθηκε στη δυαδική γλώσσα που χρησιμοποιείται στα υπολογιστικά συστήματα.Μεταξύ άλλων, στο μήνυμα περιλαμβάνονται οπτικές αναπαραστάσεις της δομής της διπλής έλικας του DNA και ενός ατόμου υδρογόνου, οπτικές επεξηγήσεις της άλγεβρας και άλλων μαθηματικών πράξεων, μια απεικόνιση του ηλιακού συστήματος, ένας χάρτης της Γης και, φυσικά, μια χαμογελαστή απεικόνιση δύο ανθρώπων, ενός αρσενικού και ενός θηλυκού. Το ζευγάρι, μάλιστα, χαιρετά τον θεατή. Η περιέργεια «Αυτές οι πληροφορίες είναι μέρος των βασικών προσδοκιών που μπορεί να έχει ένα μήνυμα προς εξωγήινους καθώς επιτρέπει την αναγνώριση της μορφής μας – μία λεπτομέρεια που θα μας ενδιέφερε και εμάς όσον αφορά στα ΑΤΙΑ».Με άλλα λόγια, οι εξωγήινοι μπορεί να επιθυμούν να δουν πώς μοιάζει ο άνθρωπος. Ίδια περιέργεια έχει, αυταπόδεικτα, και το ανθρώπινο γένος.Στο τέλος του μηνύματος θα συμπεριληφθεί μία πρόσκληση προς τους παραλήπτες να επικοινωνήσουν κατά τον ίδιο τρόπο.«Το μήνυμα είναι απλό, αλλά με νόημα» σημείωσαν οι ερευνητές, επισημαίνοντας πως απώτερος στόχος είναι να «αρχίσει ένας διάλογος με τα ΑΤΙΑ – ανεξαρτήτως πόσο μακρινό μπορεί να είναι». https://www.in.gr/2022/05/08/b-science/space/ereynites-theloun-na-steiloun-gymnes-apeikoniseis-anthropon-sto-diastima/

Ανακαλύφθηκε το λαμπρότερο πάλσαρ στο Σύμπαν. Carl Knox, ARC Centre of Excellence for Gravitatio Καλλιτεχνική απεικόνιση του λαμπρότερου πάλσαρ στο Σύμπαν. Οι πάλσαρ είναι αστέρες νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο που περιστρέφονται ταχύτατα γύρω από άξονα και καθώς τους παρατηρούμε από τη Γη καταγράφουμε αλληλουχία σχεδόν περιοδικών παλμών. Είναι μία κατηγορία παλλόμενων ουράνιων ραδιοπηγών, ουράνια δηλαδή σώματα που εκπέμπουν ανιχνεύσιμη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με τη μορφή ραδιοφωνικών κυμάτων. Από τη λέξη pulse (= παλμός) προέρχεται και η ονομασία τους: pulsar = PULSating stAR (παλλόμενος αστέρας).Έχουν εντοπιστεί περισσότεροι από 3,300 πάλσαρ, το 99% στο δικό μας γαλαξία και το 1% έξω από αυτόν. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση The Astrophysical Journal ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ παρουσιάζουν την ανακάλυψη ενός ακόμη πάλσαρ που είναι και το λαμπρότερο από όσα γνωρίζουμε. Το πάλσαρ βρίσκεται σε απόσταση 160 χιλιάδων ετών φωτός στο Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου. Πρόκειται για ένα γειτονικό μας γαλαξία που ανήκει στην κατηγορία των ακανόνιστων γαλαξιών, δηλαδή δεν διαθέτουν ένα ορισμένο σχήμα όπως σπειροειδές ή ελλειπτικό κλπ. Είναι επίσης δέκα φορές μικρότερος από τον δικό μας γαλαξία και έχει δέκα φορές λιγότερα άστρα.Σύμφωνα με τους ερευνητές το πάλσαρ που εντόπισαν και έλαβε την κωδική ονομασία PSR J0523-7125 είναι τουλάχιστον δέκα φορές πιο λαμπρό από οποιοδήποτε άλλο πάλσαρ γνωρίζουμε. Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι ολοκληρώνει τρεις περιστροφές γύρω από τον άξονα του ανά δευτερόλεπτο. Η μελέτη του πάλσαρ αναμένεται να αποκαλύψει άγνωστα στοιχεία για αυτά τα κοσμικά σώματα αν και οι ερευνητές λένε ότι πρέπει να ανακαλύψουμε και άλλα παρόμοιων χαρακτηριστικών με αυτό πάλσαρ για να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς τους. https://naftemporiki.gr/story/1860470/anakalufthike-to-lamprotero-palsar-sto-sumpan

Kvant Selecta: Άλγεβρα και ανάλυση. Ο τόμος «Kvant Selecta: Άλγεβρα και ανάλυση, Ι» αποτελεί μια συλλογή από άρθρα που δημοσιεύτηκαν από το 1970 μέχρι το 1990 στο ρωσικό περιοδικό Kvant (τα τεύχη του οποίου μπορείτε να βρείτε δωρεάν στα ρωσικά στην ιστοσελίδα: http://kvant.mccme.ru/). Τα άρθρα που έχουν επιλεγεί προέρχονται από κορυφαίους Ρώσους μαθηματικούς και δασκάλους. Ορισμένα περιέχουν κλασικά μαθηματικά διαμάντια που εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων μέχρι και σήμερα. Άλλα αφορούν έρευνα αιχμής από τον εικοστό αιώνα. Είναι γραμμένα έτσι ώστε να παρουσιάζουν αυθεντικά μαθηματικά με εννοιολογικά εύληπτο, ευχάριστο και προσιτό τρόπο. Το βιβλίο απευθύνεται σε μαθητές και δασκάλους που αγαπούν ιδιαίτερα τα μαθηματικά και θέλουν να μελετήσουν τις διάφορες πτυχές τους, εμβαθύνοντας με τον τρόπο αυτό πάνω στη σχολική ύλη και επεκτείνοντάς την.Σύμφωνα με τον πρόλογο στην ελληνική έκδοση: «… το Kvant γεφυρώνει τα μαθηματικά και τη φυσική του Λυκείου με την ύλη των προπτυχιακών πανεπιστημιακών μαθημάτων στις δυο σπουδαίες αυτές επιστήμες. Δεν υπάρχει ίσως κανένα άλλο περιοδικό στον κόσμο που να το κάνει αυτό, με τον τόσο ιδιαίτερο τρόπο, π.χ. ως προς τη δομή και τον τρόπο σύνταξης των άρθρων, την ποιότητα και την πρωτοτυπία των προβλημάτων μαθηματικών και φυσικής, ενίοτε και επιστήμης υπολογιστών, αλλά και τη μοναδική καλαισθησία της εικαστικής εμφάνισης, που συναντά κανείς στο Kvant. Μια μακρά παράδοση σαράντα δύο ετών έκδοσης αυτού του περιοδικού, μαρτυρεί – παρά τα αναπόφευκτα μικρά ‘σκαμπανεβάσματα’ όσον αφορά την ποιότητα της ύλης του – του λόγου μου το αληθές. Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα προέκυψε η έκδοση του αγγλόγλωσσου περιοδικού για τα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες, ‘Quantum’, που αποτέλεσε το ‘αδελφό περιοδικό’ του ρωσικού Kvant. Aυτή ξεκίνησε με δυο ‘πιλοτικά’ τεύχη, του Ιανουαρίου και Μαΐου του 1990, αντιστοίχως. Ακολούθως, το ‘Quantum’ εκδόθηκε τακτικά, ως διμηνιαίο περιοδικό, από τον Σεπτέμβριο του 1990 έως τον Αύγουστο του 2001 (μπορείτε να βρείτε δωρεάν όλα τα τεύχη του στην ιστοσελίδα: https://www.nsta.org/quantum-magazine-math-and-science)….»Υπενθυμίζεται ότι το περιοδικό ‘Quantum’ εκδόθηκε και στα ελληνικά, ύστερα από πρόταση του Γιώργου Λ. Ευαγγελόπουλου και την αποδοχή της από έναν πρωτοπόρο για την εποχή του εκδότη, τον Αλέκο Μάμαλη. Τα τεύχη του ελληνικού Quantum που κυκλοφόρησαν από τον Μαίο 1994 έως τον Ιούνιο του 2001 είναι διαθέσιμα από τις εκδόσεις Κάτοπτρο. H ελληνική έκδοση υπερείχε σε αρκετά σημεία της αντίστοιχης αμερικανικής και υπήρξαν φορές που οι συντελεστές της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού επεσήμαναν στους αμερικανούς εκδότες του περιοδικού λάθη, τυπογραφικά και όχι μόνο. https://physicsgg.me/2022/05/07/kvant-selecta-άλγεβρα-και-ανάλυση/

Στην καρδιά του γαλαξία μας Oπως ανακοινώθηκε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο Γκάρχιντ της Γερμανίας, την ερχόμενη Πέμπτη, 12 Μαΐου 2022, σε ειδική συνέντευξη Τύπου θα ανακοινωθούν από την κοινοπραξία του Τηλεσκοπίου Ορίζοντα Γεγονότων ορισμένα συνταρακτικά αποτελέσματα των ερευνών στο κέντρο του γαλαξία μας Με τις μελέτες της η Αμερικανίδα αστρονόμος Αντρεα Γκεζ έχει αποδείξει την ύπαρξη της μαύρης τρύπας στον γαλαξία μας χωρίς να τη δει απευθείας, ενώ γι’ αυτή τη δουλειά της το 2020 έλαβε το Βραβείο Νομπέλ Φυσικής. Oπως ανακοινώθηκε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο στο Γκάρχιντ της Γερμανίας, την ερχόμενη Πέμπτη, 12 Μαΐου 2022, σε ειδική συνέντευξη Τύπου θα ανακοινωθούν από την κοινοπραξία του Τηλεσκοπίου Ορίζοντα Γεγονότων ορισμένα συνταρακτικά αποτελέσματα των ερευνών στο κέντρο του γαλαξία μας. Την ίδια ώρα θα γίνουν αντίστοιχες συνεντεύξεις Τύπου στην Ουάσιγκτον, στην Πόλη του Μεξικού, στο Σαντιάγκο της Χιλής, στη Σαγκάη, στο Τόκιο και στην Ταϊπέι. Η ανακοίνωση αυτή μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως μάλλον πρόκειται για την αποκάλυψη της φωτογραφίας της κεντρικής μαύρης τρύπας που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας, όπως έγινε πριν από τρία χρόνια με τη φωτογραφία της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία Μ87 σε απόσταση 55 εκατομμυρίων ετών φωτός. Η φωτογράφηση εκείνη έγινε πραγματικότητα από τη συνδυασμένη λειτουργία ραδιοτηλεσκοπίων σε οκτώ διαφορετικές περιοχές της Γης, την Ανταρκτική, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Χαβάη, την Αριζόνα και την Ισπανία, δημιουργώντας έτσι ένα τηλεσκόπιο με το μέγεθος του πλανήτη μας, ενώ οι αποθηκευτικές ανάγκες για την επεξεργασία των δεδομένων έφτασαν τα 4.000 terabytes.Ευθύς εξαρχής οι 347 ερευνητές της κοινοπραξίας των 60 πανεπιστημίων και ερευνητικών εργαστηρίων από 20 διαφορετικές χώρες είχαν αποφασίσει να εντοπίσουν τις παρατηρήσεις τους στις δύο γιγάντιες μαύρες τρύπες, του γαλαξία μας και του Μ87. Η γιγάντια μαύρη τρύπα του M87 έχει 6,5 δισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ηλιου μας, όταν σε σύγκριση η μάζα της μαύρης τρύπας του γαλαξία μας δεν υπερβαίνει τη μάζα τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ηλιο. Γι’ αυτό τότε δόθηκε προτεραιότητα στην ανάλυση των δεδομένων από τον Μ87 και όχι από τον δικό μας. Σήμερα φαίνεται πως έφτασε η στιγμή της αποκάλυψης των δεδομένων από τη μαύρη τρύπα και του δικού μας γαλαξία και θα μπορέσουμε επιτέλους να δούμε πώς μοιάζει και το «θηρίο» του δικού μας γαλαξιακού κέντρου σε απόσταση 26.000 ετών φωτός από τη Γη, προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη.Πρόκειται για την πιο πλούσια σε αστρικές ομάδες και νεφελώματα περιοχή της γαλαξιακής ζώνης, ενώ οι ενδείξεις που έχουμε μας λένε σε αδρές γραμμές ότι η γιγάντια αυτή μαύρη τρύπα περιβάλλεται από έναν φωτεινό δίσκο αστροϋλικών και καταβροχθίζει κυριολεκτικά ένα προς ένα τα άστρα του γαλαξιακού μας πυρήνα. Την περιοχή αυτή μελέτησε για πάνω από μία δεκαετία η Αμερικανίδα αστρονόμος Aντρεα Γκεζ εντοπίζοντας μια ομάδα άστρων που περιφέρονται γύρω από ένα σημείο και η Γκεζ μετράει τις ταχύτητές τους για να προβλέψει έτσι τις τροχιές τους, ενώ αυτό που τα έχει αιχμαλωτίσει επιταχύνει τα πλησιέστερα άστρα του με ταχύτητες που φτάνουν τα πέντε εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα, ενώ σε ακτίνα περίπου δύο ετών φωτός υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο άστρα. Η πυκνότητά τους σε αυτή την περιοχή είναι δέκα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη της αστρικής περιοχής του Ηλιου.Η ενέργεια της ακτινοβολίας γάμα που μετρήθηκε στην περιοχή έχει 255.000 φορές μεγαλύτερη ένταση από αυτήν του ορατού φωτός και οφείλεται στην εξαΰλωση τεράστιων ποσοτήτων αντιύλης. Κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφονται εκεί δέκα δισεκατομμύρια τόνοι ποζιτρονίων, πράγμα που σημαίνει ότι η πηγή από την οποία προέρχεται η ακτινοβολία αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα άλλο αντικείμενο στον γαλαξία μας. Συμπληρωματικές μελέτες της κεντρικής αυτής περιοχής του γαλαξία έχουν εντοπίσει επίσης έναν γιγάντιο αεριώδη δίσκο ο οποίος περιστρέφεται με ταχύτητα 110 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, ενώ πιο κοντά στο κέντρο η ταχύτητα φτάνει τα 400-1.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Ετσι, σε μια περιοχή με ακτίνα ενός έως δύο ετών φωτός από το κέντρο, τα άστρα και η μεσοαστρική ύλη συμπεριφέρονται σαν να έχουν τη μάζα τριών έως πέντε εκατομμυρίων ηλίων. Επίκεντρο όλης αυτής της δραστηριότητας είναι μια ιδιαίτερα ενεργή πηγή ακτινοβολιών, που ονομάζουμε Τοξότη Α*, με διάμετρο 1,2 δισεκατομμυρίου χιλιομέτρων, διάμετρο, δηλαδή, παρόμοια με της τροχιάς του Δία γύρω από τον Ηλιο. Με τις μελέτες της η Γκεζ έχει αποδείξει έτσι την ύπαρξη της μαύρης τρύπας χωρίς να τη δει απευθείας, ενώ γι’ αυτή τη δουλειά της το 2020 έλαβε το Βραβείο Νομπέλ Φυσικής.Κι έτσι, καθώς η επιστήμη και η φαντασία του σύγχρονου ανθρώπου προσπαθούν να κατανοήσουν ένα σύμπαν γεμάτο με απίθανες κοσμικές δυνάμεις και επικίνδυνες μαύρες τρύπες, μπορούμε να παρηγορηθούμε με τη σταθερότητα ενός κόσμου που, προς το παρόν τουλάχιστον, περιφέρεται γύρω από ένα σταθερό άστρο σε έναν από τους σπειροειδείς βραχίονες του γαλαξία μας. Πρόκειται για έναν κόσμο του οποίου οι κάτοικοι, στην προσπάθειά τους να μάθουν περισσότερα, χρησιμοποίησαν ανέκαθεν την ευφυΐα, την υπομονή και την τεχνολογία τους για να μπορέσουν να διευκρινίσουν την πραγματική φύση του σύμπαντος που τους περιβάλλει. https://www.kathimerini.gr/culture/561846661/stin-kardia-toy-galaxia-mas/

Τι είναι η Τεχνολογική Ιδιομορφία και γιατί μάλλον δεν θα την προσέξουμε καν όταν συμβεί. Εξηγεί ο 78χρονος Ελληνοαμερικανός Νικόλας Νεγκροπόντε, συνιδρυτής του περίφημου «ΜΙΤ Media Lab» στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. H κινηματογραφική ταινία «Transcendence» με πρωταγωνιστή τον Johnny Depp προβληματίζει τον θεατή σχετικά με τα οφέλη και τους κινδύνους που θα μπορούσαν να προκύψουν από την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης όταν αυτή φτάσει σε ένα σημείο πέρα από το οποίο τα αποτελέσματά της δεν θα είναι ούτε προβλέψιμα ούτε κατανοητά από την ανθρώπινη νοημοσύνη. Ο John von Neumann είχε αναφερθεί πρώτος, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, σ’ αυτή την επονομαζόμενη τεχνολογική ιδιομορφία ή μοναδικότητα (singularity), η οποία έγινε ευρύτερα γνωστή από τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Vernor Vinge. Σύμφωνα με αναλυτές η εκδήλωσή της αναμένεται στα μέσα του του 21ου αιώνα. Ο Νίκολας Νεγκροπόντε έχει «επισκεφτεί» το μέλλον πολλές φορές και δεν το έκανε με …χρονομηχανή. Όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’70 πειραματιζόταν πάνω στις οθόνες αφής και μιλούσε για αυτές, πολλοί χαρακτήρισαν την ιδέα ως ανόητη, επισημαίνοντας -μεταξύ άλλων- ότι ουδείς θα ήθελε να χρησιμοποιεί μια γυάλινη επιφάνεια γεμάτη δαχτυλιές. Για τον 78χρονο Ελληνοαμερικανό όμως, το μέλλον φαίνεται ότι λειτουργούσε ανέκαθεν ως πρόσφορος «χώρος» για την ανάπτυξη νέων ιδεών -κατά ορισμένους εξωφρενικών νέων ιδεών. Συνιδρυτής του περίφημου «ΜΙΤ Media Lab» στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, ιδρυτής της πρωτοβουλίας «One Laptop per Child» και ένας από τους πρώτους επενδυτές στο αμερικανικό περιοδικό «WiReD», ο Νίκολας Νεγκροπόντε (Nicholas Negroponte) είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου «Being Digital», όπου εν έτει 1995 (όταν μόλις 90 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν κινητό τηλέφωνο σε ολόκληρο τον πλανήτη, έναντι 5,32 δισεκατομμυρίων σήμερα) περιγραφόταν εύστοχα η πιθανή εξέλιξη τεχνολογικών εξελίξεων, οι οποίες αποτελούν αδιάσπαστο μέρος της καθημερινότητας όλων.Τι είναι αυτό που του επέτρεψε να πετύχει όλα όσα κατόρθωσε; Όπως λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ), το θράσος. «Από πού προέρχεται το θράσος; Η απάντηση είναι μια αίσθηση ασφάλειας. Στην περίπτωσή μου, μια προνομιούχα ζωή, τόσο ως παιδί όσο και στο πανεπιστήμιο, όπου οι άνθρωποι με ενθάρρυναν απλά να είμαι ο Νικόλας. Μεγάλωσα σκεπτόμενος ότι ήμασταν πλούσιοι, οπότε δεν χρειαζόταν να κάνω το τάδε πράγμα. Νόμιζα ότι ήμασταν κάποιο είδος αριστοκρατίας, οπότε δεν χρειαζόταν να κάνω το δείνα. Έτσι, το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να φτιάχνω ιδέες. Στη συνέχεια, αφού το έκανα αυτό για 15-20 χρόνια, ήρθε η σειρά μου να φτιάξω ένα μέρος για να δημιουργούν άλλοι ιδέες, εξού και το MIT Media Lab. Ό,τι πιο κοντινό σε εμπόδιο αντιμετώπισα ποτέ, ήταν η δυσλεξία», εξηγεί σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γεννημένος στο Μανχάταν επιστήμονας πληροφορικής, αρχιτέκτων και επενδυτής, με την ευκαιρία του πρόσφατου 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών (σ.σ. ο Νίκολας είναι ο ένας από τους τέσσερις γιους του εφοπλιστή και αθλητή Δημήτρη Νεγρεπόντη και της Αικατερίνης Κουμαντάρου).Ο Νίκολας Νεγκροπόντε, που συνέβαλε στη γέννηση πολλών από τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούμε σήμερα, όπως το Διαδίκτυο, μιλάει ακόμα για τα εμπόδια στην επίτευξη της λεγόμενης «Τεχνολογικής Μοναδικότητας* (Singularity)» και για τον ρόλο που παίζει στην εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης το γεγονός ότι οι μηχανές δεν έχουν σώμα και άρα ούτε αισθήσεις και επιθυμίες, εξηγεί γιατί κατά τη γνώμη του πρέπει να διπλασιαστεί η παγκόσμια επένδυση στην επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης, συζητά για τον πιθανό ρόλο των θρησκειών και της φιλοσοφίας στην «Ανθρωπόκαινο» και την πνευματικότητα «νέας γενιάς», για μια μη επιθυμητή αθανασία, την ελληνική κουλτούρα και τη σχέση των Ελλήνων με την έρευνα, αλλά και για τις συζητήσεις του με τον συνιδρυτή της «Apple» -και επί σειρά ετών φίλο του- Στιβ Τζομπς (Steve Jobs). «Όταν τελικά συμβεί το Singularity, δεν θα το προσέξουμε καν» Ποιο είναι σήμερα το κύριο εμπόδιο για την επίτευξη της Singularity και πότε θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτή; «Το κύριο ζήτημα είναι ότι οι υπολογιστές δεν έχουν σώμα και επομένως δεν μπορούν να βιώσουν τα πράγματα με τον τρόπο που το κάνουμε εμείς. Η ικανότητα των μηχανών να σκέφτονται είναι πιο ευλογοφανής από την ικανότητά τους να αισθάνονται και να επιθυμούν. Η θέληση, η συνείδηση και η ενσυναίσθηση είναι όμως χαρακτηριστικά (οντοτήτων) ανώτερης τάξης και αποτελούν τόσο αιτίες, όσο και αποτελέσματα της νοημοσύνης. Άρα εδώ βρίσκεται το ζήτημα (…) Πότε θα συμβεί το Singularity; Αργότερα από ό,τι προβλέπεται, εξ ορισμού, επειδή ο ορισμός της θα αλλάξει, ο πήχης θα συνεχίσει να ανεβαίνει και όταν τελικά συμβεί, δεν θα το προσέξουμε καν, γιατί μέχρι τότε θα είμαστε ένας από αυτούς και αυτοί θα είναι ένας από εμάς» απαντά ο κ. Νεγκροπόντε.Σύμφωνα με τον κορυφαίο φυσικό Max Tegmark, καθηγητή του ΜΙΤ, αν τελικά υπάρξει υπερ-ευφυής Τεχνητή Νοημοσύνη, τότε πρέπει να βεβαιωθούμε ότι οι στόχοι της θα είναι ευθυγραμμισμένοι με τους δικούς μας. Κι αυτό διότι η ΤΝ είναι εξ ορισμού πολύ καλή στην επίτευξη στόχων και άρα αν αυτοί αποκλίνουν από εκείνους της ανθρωπότητας, τότε ενδέχεται να υπάρξει σοβαρό πρόβλημα. Συμμερίζεται; «Τείνω να μην σκέφτομαι την τεχνητή νοημοσύνη με όρους σκοπών και στόχων, αλλά ως ένα «αισθητηριακό» (sentient) περιβάλλον, στο οποίο συνυπάρχουν άνθρωπος και μηχανή. Ένα περιβάλλον με διαφορετικές έννοια(-ες), για διαφορετικούς ανθρώπους, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους και τους υπολογιστές να συνεργάζονται και να έχουν τη σωστή κατεύθυνση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι βελτιστοποιημένοι με τρόπο ώστε να πετύχουν έναν και μοναδικό στόχο» λέει.Οι άνθρωποι λειτουργούμε σε υψηλό εννοιολογικό επίπεδο, όταν σκεφτόμαστε αφηρημένα πράγματα και αυτό φαίνεται να είναι η μεγαλύτερη δύναμή μας. Θα μπορούσε η νέα εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και της διεπαφής ανθρώπου-μηχανής να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ο Homo Sapiens επεξεργάζεται την πληροφορία; Θα μπορούσε η συνείδησή μας να βγει κάποτε από το σώμα μας, και να εγκατασταθεί σε μια μηχανή; «Οι άνθρωποι έχουμε, μέχρι στιγμής, τη δυνατότητα να δημιουργούμε και να κατανοούμε μεταφορές στον λόγο, γιατί μπορούμε να μεταφέρουμε την εμπειρία μας (από παρελθοντικές εμπειρίες) σε αυτό που βιώνουμε κάθε φορά. Ενώ αυτό είναι αναμφισβήτητα γνώση, δεν είναι αυτονόητο ότι οι μηχανές θα μπορούν σύντομα να κάνουν κάτι τέτοιο. Επίσης, αν η συνείδησή μας θα μπορούσε πραγματικά να βγει από το σώμα μας, θα μπορούσαμε να γίνουμε αθάνατοι. Αυτή η αθανασία όμως, δεν είναι κάτι που θα θέλαμε πραγματικά» σημειώνει ο κ. Νεγκροπόντε.Σε ό,τι αφορά τον πιθανό ρόλο, που θα έχουν οι θρησκείες και η φιλοσοφία στην εποχή της Ανθρωπόκαινου, επισημαίνει: «οι θρησκείες και η φιλοσοφία παρέχουν αντίστοιχα ανορθολογικό και ορθολογικό νόημα στις ζωές μας, ακόμη και όταν δεν έχουν κεντρικό ρόλο σε αυτές. Η θρησκεία χάνει τη δυναμική της, προς όφελος μιας πνευματικότητας που είναι λιγότερο «θεσμική». Η δε φιλοσοφία έχει αλλάξει λόγω των τηλεπικοινωνιών, επιτρέποντας σε αντιφατικές ιδέες να υπάρχουν και να εκτιμηθούν σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο λεπτομέρειας από ποτέ άλλοτε». Βιοτεχνολογία, η τεχνολογία του μέλλοντος Ποιες τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις θα κυριαρχήσουν, κατά τη γνώμη του, στις επόμενες δύο-τρεις δεκαετίες; Και είναι σήμερα το ίδιο εύκολο να κάνει κάποιος προβλέψεις για το μέλλον, όσο ήταν πριν 30 χρόνια; «Οι προβλέψεις μοιάζουν λίγο με τα ανέκδοτα, υπό την έννοια ότι η τελική ατάκα είναι σημαντική (ή αστεία), μόνο στον βαθμό που αλλάζει όλες τις πιθανές προβλέψεις που προηγήθηκαν κατά τη διήγηση του ανεκδότου. Αν ήταν πιο εύκολο να κάνεις προβλέψεις για το μέλλον πριν από 30 χρόνια; Ναι, κατά κάποιο τρόπο ήταν ευκολότερο, επειδή λιγότεροι άνθρωποι είχαν το θράσος να το κάνουν ή βρίσκονταν στο σωστό περιβάλλον για να διατυπώσουν προβλέψεις. Σκεφτείτε το ως εξής: μια πρόβλεψη είναι μια προεκβολή/συναγωγή (extrapolation), δηλαδή παίρνετε μερικά στοιχεία που γνωρίζετε ή μέρη που έχετε επισκεφτεί, τα συνδέετε με τον απλούστερο τρόπο και προβάλλετε στο μέλλον ένα νέο γεγονός. Συχνά (όχι πάντα) οι ίδιοι οι αριθμοί δεν έχουν τόση σημασία σε μια πρόβλεψη. Το αν πείτε εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια για κάτι, θα έπρεπε να έχει σημασία, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει. Το κομμάτι που οι άνθρωποι θα θυμούνται είναι ότι ο αριθμός ήταν πολύ μεγαλύτερος και πιο περιεκτικός από ό,τι αυτοί θα περίμεναν. Ένα άλλο πράγμα σχετικά με τις προβλέψεις είναι ότι οι καλές γίνονται αυταπόδεικτες. Θυμάμαι να «προβλέπω» πριν από δεκαετίες ότι όλοι θα χρησιμοποιούμε στο μέλλον έγχρωμες οθόνες (κινητών). Ο τότε συντάκτης του «WiReD» μου είπε με απορία: «αλήθεια;». Ποιες θα είναι οι προβλέψεις για το μέλλον; Επιτρέψτε μου να προβλέψω: βιοτεχνολογία, η συγχώνευση του ψηφιακού κόσμου και του βιολογικού κόσμου. Ο καθένας από αυτούς τους κόσμους είναι εκπληκτικός από μόνος του. Συνδυασμένοι, οι δύο κόσμοι θα είναι φοβεροί!» επισημαίνει. Να διπλασιάσουμε την επένδυση στην πυρηνική σύντηξη Σε έναν πλανήτη που πιέζεται τόσο από την κλιματική κρίση και δεδομένου ότι η πυρηνική σύντηξη δεν έχει ακόμη επιτευχθεί και μάλλον θα αργήσει, πώς μπορούμε να καλύψουμε τις τεράστιες ενεργειακές ανάγκες της ανθρωπότητας αν δεν επενδύσουμε «βαριά» στις Ανανεώσιμες Πηγές εδώ και τώρα; «Το πρώτο βήμα είναι να διπλασιάσουμε την επένδυση στην πυρηνική σύντηξη. Για την ακρίβεια, η έκφραση «διπλασιάσουμε» είναι πολύ αδύναμη. Χρειάζεται να επενδύσουμε χιλιάδες φορές περισσότερο και να συνεργαστούμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Στο ενδιάμεσο, να χρησιμοποιήσουμε την πυρηνική σχάση 4ης γενιάς, όσο αυτό είναι ανθρωπίνως δυνατό. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια δεν είναι λύσεις, επειδή οι ενεργειακές πυκνότητές τους είναι πολύ χαμηλές. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος χρειάζεται περίπου 10 φορές περισσότερη ενέργεια από αυτή που παράγει σήμερα. Περίπου πέντε φορές περισσότερη για να επιτευχθεί οικονομική ισοτιμία μεταξύ των εθνών παγκοσμίως και άλλη τόση για να γίνουν πράγματα όπως η αφαλάτωση της θάλασσας και το air-conditioning του παγκόσμιου Νότου» υπογραμμίζει ο κ.Νεγκροπόντε.Σκεπτόμενοι τα πιεστικά προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως οι πανδημίες, η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια φτώχεια, ποιες είναι κατά τη γνώμη του οι πιο κρίσιμες, αλλά ανεξερεύνητες προκλήσεις καινοτομίας και ανάπτυξης για τις κυβερνήσεις και ποια θα ήταν η πρότασή του προς την ελληνική κυβέρνηση; «Η πιο ανεξερεύνητη καινοτομία σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να είναι ο ίδιος ο δημόσιος τομέας. Αν σκεφτείτε τον δημόσιο τομέα ως έναν αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς. Αλλά αν σκεφτείτε τον δημόσιο τομέα ως ένα χώρο (παραγωγής) κοινού καλού, το οποίο επιτυγχάνεται με προγράμματα μεγάλης κλίμακας και υψηλού ρίσκου, τότε αυτά είναι πράγματα που τα πετυχαίνουν άνθρωποι, πράγματα που τα κάνουν επειδή μπορούν, επειδή τους επιτρέπεται να τα κάνουν και/ή επειδή μπορεί να χρειαστεί να τα κάνουν. Τίποτα δεν είναι αδύνατο» λέει. Η ελληνική κουλτούρα, το οικοσύστημα καινοτομίας και η έρευνα στην Ελλάδα Λέγεται ότι υπάρχουν πολλά ελληνικά ονόματα στις πόρτες του ΜΙΤ, ενός από τα μεγαλύτερα, σημαντικότερα και πλέον φημισμένα πανεπιστήμια και κέντρα βασικής και τεχνολογικής έρευνας παγκοσμίως. Υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία ενδεχομένως δίνουν στους Έλληνες ερευνητικό πνεύμα, που τους καθιστά ιδιαίτερα ικανούς ως ερευνητές ή μήπως αυτό είναι απλώς ένας …ελληνικός ευσεβής πόθος;«Ναι, υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό, αλλά ίσως είναι και λίγο ζήτημα γενεών, από την άποψη ότι η πραγματική «διαρροή εγκεφάλων» συνέβη κατά τη διάρκεια μιας περιόδου μικρότερης ευημερίας στην Ελλάδα. Θα έλεγα ότι το ελληνικό στυλ επιχειρηματολογίας προσφέρεται για ακαδημαϊκή έρευνα, όπως και ο πολιτισμικός σεβασμός για τη μάθηση. Αυτό μπορεί να αλλάζει σήμερα, προς την κατεύθυνση ότι στην Ελλάδα γιορτάζουμε περισσότερο για τις νεοφυείς επιχειρήσεις, παρά για τις ιδέες. Αυτά τα δύο όμως, είναι πολύ διαφορετικά».Όσον αφορά το ελληνικό οικοσύστημα νεοφυών επιχειρήσεων, ο κ. Νεγκροπόντε επισημαίνει πως δεν έχει εμπλακεί σε αυτό για σχεδόν 15 χρόνια τώρα. «Είμαι σίγουρος ότι έχει προχωρήσει σημαντικά, ό,τι κι αν σημαίνει το «προχωρήσει». Η ελληνική κουλτούρα έχει φυσική ροπή προς τη συζήτηση, ακόμα και στη διαφωνία για το τίποτα, γεγονός που δημιουργεί μια ζωντανή πνευματική ζωή. Επιπλέον, τόσο λίγοι άνθρωποι στον κόσμο μιλούν -πόσο μάλλον διαβάζουν και γράφουν- ελληνικά… Έτσι, οι περισσότεροι Έλληνες πρέπει να μάθουν δεύτερη γλώσσα, συνήθως τα αγγλικά, στις μέρες μας. Και μόνο η γνώση μιας δεύτερης γλώσσας επηρεάζει τη μάθηση ή -όπως θα λέγαμε στο ΜΙΤ- επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο «μαθαίνουμε να μαθαίνουμε»».Αν κάποιος ήταν μια …μύγα στον τοίχο σε μια από τις συναντήσεις του Νίκολας Νεγκροπόντε με τον Στιβ Τζομπς πριν από 15 χρόνια, τι θα τους άκουγε να συζητούν για την καινοτομία και το μέλλον; «Θα μας άκουγε να διαφωνούμε για τη διαφορά μεταξύ του «φθηνού» και του «μη ακριβού». Όταν πήγα στο σπίτι του Στιβ τον πρώτο φορητό υπολογιστή των 100 δολαρίων (σ.σ. ώστε να φτάνει σε όσα παιδιά τον έχουν ανάγκη), τον αποκάλεσε «εργαστηριακό πείραμα». Είχε δίκιο. Αλλά το επόμενο μοντέλο δεν ήταν (εργαστηριακό πείραμα). Είπε απλώς ότι θα ήταν πολύ ακριβό. Και πάλι είχε δίκιο. Την τρίτη φορά, λειτούργησε. Θαύμασε το γεγονός ότι δώσαμε 3 εκατομμύρια τον πρώτο χρόνο» καταλήγει ο Νίκολας Νεγκροπόντε. https://physicsgg.me/2022/05/08/τι-είναι-η-τεχνολογική-ιδιομορφία-και/

Η θεϊκή εξίσωση. «… Το σημαντικό είναι ότι ίσως δεν θα χρειαστούμε καν μια πειραματική απόδειξη της θεωρίας των χορδών. Μια θεωρία των πάντων είναι ταυτοχρόνως και μια θεωρία γι’ αυτά που ήδη γνωρίζουμε. Αν μπορούσαμε να υπολογίσουμε τη μάζα των κουάρκ και άλλων γνωστών υποατομικών σωματιδίων με βάση κάποιες θεμελιώσεις αρχές της θεωρίας των χορδών, αυτό θα αποτελούσε μια πειστική μαρτυρία ότι έχουμε πραγματικά στα χέρια μας την τελική θεωρία. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι πειραματικό. Το Καθιερωμένο Πρότυπο περιέχει γύρω στις είκοσι ελεύθερες παραμέτρους, τις οποίες μπορούμε να εισαγάγουμε με το χέρι (όπως τη μάζα των κουάρκ και την ισχύ των αλληλεπιδράσεών τους). Σήμερα διαθέτουμε πολλά πειραματικά δεδομένα σχετικά με τις μάζες και τους συνδυασμούς των υποατομικών σωματιδίων. Αν η θεωρία των χορδών μπορέσει να υπολογίσει με ακρίβεια αυτές τις θεμελιώδεις σταθερές, χωρίς οποιεσδήποτε υποθέσεις, τότε αυτό, κατά τη γνώμη μου, θα είναι αρκετό για να αποδείξει την ορθότητά της….» απόσπασμα από το βιβλίο του Michio Kaku, Η θεϊκή εξίσωση – Η Αποκάλυψη της Θεωρίας των Πάντων – Μτφρ. Σταύρος Πανέλης, Εκδ. Τραυλός, σελ. 336 Από τότε που οι προσωκρατικοί φυσικοί φιλόσοφοι ανακάλυψαν την ιδέα των ατόμων, η επιστήμη αναζητά τα ύστατα υλικά θεμέλια και τις φυσικές δυνάμεις που συγκροτούν και ευθύνονται για την ύπαρξη του φυσικού κόσμου. Το βιβλίο «Η θεϊκή εξίσωση: Η Αποκάλυψη της Θεωρίας των Πάντων», που μόλις κυκλοφόρησε πολύ καλά μεταφρασμένο και επιμελημένο από τις εκδόσεις Τραυλός, αποτελεί μια εντυπωσιακή παρουσίαση και ερμηνεία των κορυφαίων κατακτήσεων της Φυσικής.Ο συγγραφέας του Μίτσιο Κάκου (Michio Kaku) είναι κορυφαίος Αμερικανός θεωρητικός φυσικός, μελλοντολόγος και διάσημος εκλαϊκευτής της επιστήμης. Είναι καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στη διεθνούς κύρους έδρα Henry Semat του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και στο CUNY Graduate Center. Παιδί Ιαπώνων μεταναστών στις ΗΠΑ, σπούδασε Φυσική στο Χάρβαρντ και έγινε παγκοσμίως γνωστός για τις πρωτοποριακές έρευνές του στο πεδίο της Θεωρίας των Χορδών και για την αναζήτηση της Θεωρίας των Πάντων, το αϊνσταϊνικό όνειρο δηλαδή της «εξίσωσης του Θεού», μιας μαθηματικής εξίσωσης που θα ενοποιούσε και θα περιέγραφε όλα τα θεμελιώδη φυσικά φαινόμενα.Οι επιστημονικές έρευνες του Κάκου κινούνται με εντυπωσιακή άνεση στη μεταιχμιακή ήπειρο μεταξύ αυστηρής επιστήμης και επιστημονικής ουτοπίας, μια γκρίζα ζώνη όπου το υπερφυσικό συμβιώνει με το φυσικό και η διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας γίνεται ανέφικτη.Η μεγαλύτερη αρετή του βιβλίου «Η θεϊκή εξίσωση» είναι ότι παρουσιάζει με τρόπο εύληπτο, σαφή και γοητευτικό όλα τα βήματα και τις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις στη Φυσική που οδήγησαν στην αναζήτηση της «εξίσωσης του Θεού», δηλαδή στην πολυπόθητη Θεωρία των Πάντων. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου παρουσιάζονται αναλυτικά όλες οι γνωστικές προϋποθέσεις και οι επιστημονικές προκείμενες της μαθηματικής έκφρασης της Θεωρίας των Πάντων: Μια εξίσωση που αν τη γράψεις θα είναι μόλις τρία εκατοστά, αλλά αν την ερμηνεύσεις κατάλληλα «Θα είναι σαν να διαβάζεις τo πνεύμα του Θεού. Στα χέρια των φυσικών η θεϊκή εξίσωση είναι η ίδια η Αποκάλυψη· είναι το ισχυρότερο όπλο της ανθρωπότητας», υποστηρίζει ο συγγραφέας.Αποτιμώντας το μέχρι σήμερα ερευνητικό του έργο επισημαίνει: «Συνέβαλα στην ανάδειξη της Θεωρίας των Χορδών ως κορυφαίας υποψήφιας για τη Θεωρία των Πάντων. Παρά τον “εξωφρενικό” χαρακτήρα της και τις διαρκείς επικρίσεις, φαίνεται να συνδυάζει με επιτυχία όλες τις μεγάλες θεωρίες της Φυσικής. Η θεωρία Μ στις έντεκα διαστάσεις –αυτή η πιο πρόσφατη εκδοχή της κβαντικής βαρύτητας– ίσως είναι η μοναδική λύση ενοποίησης της βαρύτητας με την κβαντική θεωρία».Εύλογα, λοιπόν, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει σε αυτό το βιβλίο τις πιο πρόσφατες κατακτήσεις στη Θεωρία των Χορδών και στη μικροφυσική της κβαντικής βαρύτητας, ο Κάκου ανατρέχει στην προϊστορία και την πιο πρόσφατη ιστορία μερικών από τις πιο συγκλονιστικές ανακαλύψεις –αλλά και τα σκοτεινά αδιέξοδα– των μεγάλων πρωταγωνιστών της κλασικής και της σύγχρονης Φυσικής.Αν όπως υποστήριζε ο Αϊνστάιν κάθε βασική επιστημονική ιδέα οφείλει να είναι τόσο απλή και σαφής ώστε, όταν παρουσιαστεί και εξηγηθεί επαρκώς, ακόμη και ένα εξάχρονο παιδί να μπορεί να την κατανοεί, τότε σε αυτό το τελευταίο του βιβλίο ο Μίτσιο Κάκου κατάφερε να παρουσιάσει εναργώς και να καταστήσει προσιτές στους μη ειδικούς ενήλικους αναγνώστες (και όχι βέβαια σε ανήλικα εξάχρονα!) μερικές από τις πιο στρυφνές, σκοτεινές και μυστηριώδεις ιδέες της σύγχρονης Φυσικής και κοσμολογίας.Ωστόσο, το επιστημονικό τίμημα αυτού του εκλαϊκευτικού εγχειρήματος και της διεθνούς αναγνωστικής επιτυχίας του βιβλίου «Η θεϊκή εξίσωση» είναι πολύ υψηλό. Παρά τις αξιοσημείωτες αρετές του, το νέο συγγραφικό εγχείρημα του Κάκου δεν καταφέρνει τελικά να ξεφύγει από την πολύ επιτυχημένη αλλά γνωσιολογικά απρεπή συνταγή της «Επιστήμης New Age»: ένα ομολογουμένως ιδιαίτερα προσφιλές κοκτέιλ ιδεών που προκύπτει από τη μέχρι χθες απαγορευμένη επιμειξία της επιστημονικής σκέψης και έρευνας με τον ανατολικό μυστικισμό και τις δυτικές υπερφυσικές-θεολογικές εμμονές. από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Η θεϊκή εξίσωση: το όραμα που κόβει την ανάσα. Η υπέρκομψη μαθηματική έκφραση της θεωρίας των πάντων είναι μια εξίσωση που αν τη γράψεις θα είναι μόλις τρία εκατοστά, αλλά αν την ερμηνεύσεις θα είναι σαν να διαβάζεις «το πνεύμα του Θεού». Στα χέρια των φυσικών η θεϊκή εξίσωση είναι η ίδια η Αποκάλυψη· είναι το ισχυρότερο όπλο της ανθρωπότητας. «Συνέβαλα στην ανάδειξη της θεωρίας χορδών ως κορυφαίας υποψήφιας για τη θεωρία των πάντων. Παρά τον «εξωφρενικό» χαρακτήρα της και τις διαρκείς επικρίσεις, φαίνεται να συνδυάζει με επιτυχία όλες τις μεγάλες θεωρίες της φυσικής. Η θεωρία Μ στις έντεκα διαστάσεις -αυτή η πιο πρόσφατη εκδοχή της κβαντικής βαρύτητας- ίσως είναι η μοναδική λύση ενοποίησης της βαρύτητας με την κβαντική θεωρία». (Michio Kaku) https://physicsgg.me/2022/05/07/η-θεϊκή-εξίσωση/

Ακούστε την ηχώ μιας μαύρης τρύπας. MIT Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τα πιο μυστηριώδη αντικείμενα του Σύμπαντος και αν και τις τελευταίες δεκαετίες οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να συλλέξουν πολλές πληροφορίες για αυτές εντούτοις η ύπαρξη και οι μηχανισμοί τους παραμένουν εν πολλοίς στη σφαίρα του αγνώστου.Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, του περίφημου MIT, ανέλυσαν δεδομένα που συνέλεξε το τηλεσκόπιο NICER που βρίσκεται εγκατεστημένο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τηλεσκόπιο είναι σχεδιασμένο να εντοπίζει και να μελετά τις εκπομπές ακτινών Χ από μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίου.Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν 26 συστήματα που αποτελούνται από μια μαύρη τρύπα και ένα άστρο το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αυτή. Κατά βάση οι μαύρες τρύπες αποσπούν με πιο αργό ή πιο γρήγορο ρυθμό την ύλη του άστρου αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο τη μάζα τους. Η διαδικασία αυτή παράγει διαφόρων ειδών βίαια και πολλές φορές εξωτικά κοσμικά φαινόμενα.Οι ερευνητές έστρεψαν στη συνέχεια την προσοχή τους σε δέκα από αυτά τα δυαδικά συστήματα, αυτά που βρίσκονται πιο κοντά στη Γη και έχουν την μεγαλύτερη φωτεινότητα με στόχο να προσπαθήσουν να διακρίνουν μέσα από τα φαινόμενα που εξελίσσονται εκεί την ηχώ των μαύρων τρυπών. Κατάφεραν τελικά να εντοπίσουν την ηχώ που παράγεται από οκτώ από αυτά τα δυαδικά συστήματα.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα οκτώ συστήματα αποτελούνται από μικρού μεγέθους μαύρες τρύπες με μάζα 5-15 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και όλες «τρέφονται» με άστρα παρόμοια με τον Ήλιο. Οι ερευνητές κατάφεραν να διακρίνουν την ηχώ των μαύρων τρυπών και να την μετατρέψουν σε ηχητικά κύματα.Σημαντική διαπίστωση των ερευνητών είναι ότι η ηχώ σε όλα τα συστήματα παρά τις διαφορές στο μέγεθος των μαύρων τρυπών είναι παρόμοια κάτι που σημαίνει ότι και οι κοσμικές διεργασίες και φαινόμενα που παράγονται στο τοπικό περιβάλλον έχουν κοινά χαρακτηριστικά. MASSACHUSETTS INSTITUTE OF TECHNOLOGY (MIT) Echoes of a black hole Άλλη ενδιαφέρουσα διαπίστωση των ερευνητών είναι ότι με βάση τα ευρήματα τους ενισχύεται η θεωρία ότι οι μαύρες τρύπες εκτοξεύουν ύλη σε ασύλληπτες αποστάσεις και ότι η λειτουργία τους συμβάλει στον σχηματισμό και την μορφή που παίρνουν οι γαλαξίες. https://naftemporiki.gr/story/1860244/akouste-tin-ixo-mias-mauris-trupas

Η σημαία της νίκης του κόκκινου στρατού στον Διαστημικό Σταθμό. Οι Ρώσοι κοσμοναύτες Artemyev και Matveev ξεδίπλωσαν στο διάστημα, κατά την διάρκεια των εργασιών τους έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μια σοβιετική σημαία για να τιμήσουν την «Ημέρα της Νίκης» της Ρωσίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Όμως, ο Ντιμίτρι Ρογκόζιν, επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, έγραψε στο https://t.me/s/rogozin_do ότι η ενέργεια αυτή έγινε «ως ένδειξη υποστήριξης προς τους στρατιώτες μας που υπερασπίζονται το ρωσικό Donbass … »Υπενθυμίζεται ότι οι κοσμοναύτες Oleg Artemyev, Denis Matveev και Sergey Korsakov έφτασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το διαστημόπλοιο Soyuz στις 18 Μαρτίου 2022. Εκείνο που έκανε εντύπωση τότε ήταν ότι φορούσαν στολές πτήσης σε χρώμα κίτρινο (έντονο) και μπλε, στα χρώματα της σημαίας της Ουκρανίας. Μια επιλογή που είχε προκαλέσει πολλές απορίες.Σε συνέντευξή του στο TASS, ο Ρογκόζιν δήλωσε ότι «η απόφαση για την τύχη του ΔΔΣ θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την κατάσταση που θα προκύψει τόσο στη Ρωσία όσο και γύρω από αυτήν». https://physicsgg.me/2022/04/29/η-σημαία-της-νίκης-του-κόκκινου-στρατο/

H Σελήνη κλέβει νερό από τη Γη και το κρύβει στους κρατήρες της. www.esa.int Στο έδαφος και το υπέδαφος της Σελήνης υπάρχει νερό σε παγωμένη μορφή το οποίο πιθανώς να δημιουργείται από υλικά που προέρχονται από τη Γη. Στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα αποστολές έρευνας στη Σελήνη αποκάλυψαν την ύπαρξη νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος της. Η αποκάλυψη ήταν εξαιρετικά σημαντική αφού αν βρεθεί τρόπος απόκτησης και αξιοποίησης του νερού θα μπορεί να υποστηριχθεί η παρουσία αρχικά βάσεων και αργότερα αποικιών στον φυσικό μας δορυφόρο. Το νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για κατανάλωση αλλά για παραγωγή ενέργειας και καυσίμων. Το ίδιο φυσικά ισχύει για κάθε πλανήτη και δορυφόρο του ηλιακού μας συστήματος που υπάρχει νερό σε υγρή ή παγωμένη μορφή στο υπέδαφος τους με πρώτο υποψήφιο φυσικά τον Άρη.Η ύπαρξη του παγωμένου νερού στη Σελήνη αποτελεί αντικείμενο έρευνας και μελέτης της επιστημονικής κοινότητας με διάφορες απόψεις και θεωρίες να έχουν αναπτυχθεί γύρω από αυτό το ζήτημα. Κάποιες θεωρίες κάνουν λόγο για μετεωρίτες που περιείχαν νερό και πέφτοντας πάνω στη Σελήνη το διοχέτευσαν σε αυτή ενώ άλλη θεωρία κάνει λόγο για ηλιακούς ανέμους που στέλνουν στο φεγγάρι τα υλικά δημιουργίας νερού όπως ιόντα οξυγόνου και υδρογόνου.Η τελευταία σχετική μελέτη έρχεται από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αλάσκα Φαίρμπανκς. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Scientific Reports» οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η Σελήνη έχει αναπτύξει ένα μηχανισμό παρόμοιο με αυτόν της αναρρόφησης νερού με σιφόνι. Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές αναφέρουν ότι η Σελήνη τραβάει σε αυτή ιόντα από την μαγνητόσφαιρα της Γης τα οποία είναι υπεύθυνα για τη δημιουργία νερού.Οι ερευνητές κάνουν λόγο για τουλάχιστον 3,5 χιλιάδες κυβικά χλμ. νερού σε παγωμένη μορφή είτε στο υπέδαφος της Σελήνης είτε στην επιφάνεια της στα βάθη κάποιων εκ των δεκάδων χιλιάδων κρατήρων της. Η ποσότητα αυτή είναι ικανή να γεμίσει την λίμνη Huron στις ΗΠΑ που είναι η όγδοη σε μέγεθος λίμνη στον κόσμο. https://naftemporiki.gr/story/1859712/h-selini-klebei-nero-apo-ti-gi-kai-to-krubei-stous-kratires-tis

Πανίσχυρη κάμερα κατέγραψε γαλαξιακό μπαλέτο. Dark Energy Survey/DOE/FNAL/DECam/CTIO/NOIRLab/NSF Μια από τις εικόνες των δύο γαλαξιών που αλληλεπιδρούν βαρυτικά και κατέγραψε η Dark Energy Camera Στο Αστεροσκοπείο Cero Tololo στη Χιλή βρίσκεται το τηλεσκόπιο Victor M.Blanco το οποίο είναι εξοπλισμένο με μια από τις ισχυρότερες κάμερες στον κόσμο, την Dark Energy Camera. Πρόκειται για μια κάμερα ευρείας οπτικής γωνίας με διάμετρο κατόπτρου τεσσάρων μέτρων και πέντε φακούς με τον διορθωτικό φακό να έχει διάμετρο ενός μέτρου.H κάμερα αποτελούσε ένα από τα όργανα του διεθνούς πρότζεκτ Dark Energy Survey στο πλαίσιο του οποίου εκατοντάδες επιστήμονες από όλο τον κόσμο δημιούργησαν χάρτες της κατανομής της σκοτεινής ύλης με στόχο τη μελέτη της σκοτεινής ενέργειας, της μυστηριώδους δύναμης που προκαλεί σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία την επιτάχυνση της διαστολής του σύμπαντος. Το πρόγραμμα έχει πλέον ολοκληρωθεί αλλά αποφασίσθηκε η κάμερα να συνεχίσει να λειτουργεί αφού οι δυνατότητες της μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε άλλες έρευνες του Σύμπαντος.Η Dark Energy Camera έστρεψε το βλέμμα της σε απόσταση 60 εκατ. ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Ωρολόγιου και εστίασε σε μια περιοχή που υπάρχουν δύο γειτονικοί γαλαξίες. Πρόκειται για τον ραβδωτό σπειροειδή γαλαξία NGC 1512 και τον νάνο γαλαξία NGC 1510. Οι δύο γαλαξίες ήρθαν πριν από περίπου 400 εκατ. έτη πολύ κοντά με αποτέλεσμα να κινούνται σε τροχιά ο ένας γύρω από τον άλλο. Η τροχιακή διαδικασία δημιουργεί στην ουσία ένα βαρυτικό χορό που οι ειδικοί χαρακτηρίζουν «γαλαξιακό μπαλέτο».Αυτός ο χορός που άλλοτε φέρνει πολύ κοντά τους δύο γαλαξίες και άλλοτε τους απομακρύνει παράγει διαφόρων ειδών εντυπωσιακά και ενδιαφέροντα κοσμικά φαινόμενα όπως η παραμόρφωση του σχήματος του. NOIRLABASTRO Cosmoview Episode 44: Galactic Ballet Captured from NSF’s NOIRLab in Chile Η μελέτη των παραμορφώσεων των γαλαξιών αποκαλύπτει ανάμεσα στα άλλα και στοιχεία για την σκοτεινή ύλη. https://naftemporiki.gr/story/1860006/panisxuri-kamera-kategrapse-galaksiako-mpaleto-binteo

Εντοπίστηκε η κοντινότερη στη Γη «μαύρη χήρα» ESA Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός δυαδικού συστήματος που το ένα άστρο αποσπά την ύλη από τοπ γειτονικού του άστρο. Είναι γνωστή ως «μαύρη χήρα» και πρόκειται για τη θηλυκή αράχνη που σε ορισμένα είδη του γένους Latrodectus επιτίθεται, εξοντώνει και τελικά καταβροχθίζει το αρσενικό με το οποίο έχει μόλις ζευγαρώσει. Οι αστρονόμοι αποφάσισαν να δώσουν το ίδιο όνομα σε άστρα που επιτίθονται και… κατασπαράζουν γειτονικά τους άστρα. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί περίπου 25 μαύρες χήρες στο γαλαξία μας. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, του περίφημου MIT, εντόπισαν άλλη μια κοσμική μαύρη χήρα που είναι μάλιστα η κοντινότερη από αυτές που γνωρίζουμε στη Γη.Σε απόσταση τριών χιλιάδων ετών από τη Γη βρίσκεται ένα δυαδικό σύστημα που έλαβε την κωδική ονομασία ZTF J1406+1222. Το σύστημα αυτό αποτελείται από ένα πάλσαρ, ένα άστρο νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο που περιστρέφεται ταχύτατα γύρω από τον άξονα του, και ένα συμβατικό άστρο.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα δύο άστρα βρίσκονται σε εξαιρετικά κοντινή απόσταση και… χορεύουν με ταχύτατο ρυθμό αφού ολοκληρώνουν μια περιστροφή το ένα γύρω από το άλλο σε χρονικό διάστημα μόλις 62 λεπτών. Το πάλσαρ ρουφάει την ύλη του γείτονα του και πρόκειται για το δυαδικό σύστημα αυτού του είδους με την μικρότερη απόσταση ανάμεσα στα δύο του άστρα από όσα γνωρίζουμε.Σύμφωνα με τους ερευνητές υπάρχει και ένα τρίτο άστρο στην περιοχή που θεωρητικά αποτελεί και αυτό μέρος του συγκεκριμένου συστήματος αλλά βρίσκεται πολύ μακριά από τα άλλα δύο και δεν απειλείται από την μαύρη χήρα ούτε πιθανώς επηρεάζεται από τις αλληλεπιδράσεις και τα φαινόμενα που δημιουργούνται από το ζευγάρι. COSMOKNOWLEDGE Black Widow Pulsar Eating a Star Το σύστημα αυτό και τα φαινόμενα που παράγει αναμένεται από και πέρα να αποτελέσει αντικείμενο προσοχής και μελέτης από τους επιστήμονες. https://naftemporiki.gr/story/1859617/entopistike-i-kontinoteri-sti-gi-mauri-xira-binteo

Ένα μικρό ρομπότ σε μια αποικία πιγκουίνων της Ανταρκτικής. Ενώ η ζωή στην παγωμένη Ανταρκτική για μία αποικία 20.000 πιγκουίνων κυλούσε ομαλά, ένα ρομπότ εμφανίστηκε κάπου εκεί ανάμεσά τους.Ωστόσο, τα θαλάσσια αυτά πτηνά, που δεν μπορούν να πετάξουν, δεν φαίνεται να ενοχλούνται από την παρουσία του. Ο στόχος μάλλον επετεύχθη.Η κλιματική αλλαγή στην Ανταρκτική οδηγεί σε άνοδο της θερμοκρασίας σε ορισμένες περιοχές και σε πτώση σε άλλες, προκαλώντας δραματικές αλλαγές στον πληθυσμό ζώων, έχουν αναφέρει στο παρελθόν διάφορες μελέτης. Μεταξύ αυτών των ζώων είναι κι ο πιγκουίνος που αποτελεί κάτι παραπάνω από ένα εμβληματικό σύμβολο του παγωμένου νότου της Γης.Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη στο περιοδικό Nature έδειξε πως περισσότερα από 1 στα 5 είδη ερπετών παγκοσμίως απειλούνται με εξαφάνιση. Το μέλλον των απειλούμενων ζώων είναι αβέβαιο για έναν παρόμοιο λόγο: Την κλιματική αλλαγή που έχουν προκαλέσει οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες στη φύση.Ωστόσο οι επιστήμονες πρέπει να είναι όσο πιο κοντά μπορούν σε αυτά τα ζώα, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη ζωή τους, να κατανοήσουν τις ανάγκες τους, και να αναζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να τα βοηθήσουν.Σύμμαχός τους αποδεικνύεται η τεχνολογία, μέσω της οποίας, οι επιστήμονες έχουν πλέον τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των ζωών, ακόμα και αν αυτοί δεν βρίσκονται στο φυσικό περιβάλλον τους. Στο πλαίσιο αυτό, στο όνομα της επιστήμης και της σωτηρίας των ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση, επιστρατεύουν ακόμα και ρομπότ.Ένα φωτεινό κίτρινο ρομπότ ξεχωρίζει ανάμεσα σε μία θάλασσα 20.000 αυτοκρατορικών πιγκουίνων που ζουν σε μια αποικία σε έναν κόλπο στην Ανταρκτική. Αλλά οι πιγκουίνοι δεν παρατηρούν πραγματικά το ρομπότ, καθώς περιφέρεται με κινήσεις που δεν τους είναι ενοχλητικές.Με το όνομα ECHO, αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος παρακολούθησης της ζωής των πιγκουίνων και του εύθραυστου οικοσυστήματός τους, που κινδυνεύουν εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκαλείται από την κλιματική κρίση.Οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι βασιλεύουν στην ξηρά, όπου δεν έχουν αρπακτικά, αλλά η επιβίωσή τους εξαρτάται από την παρουσία θαλάσσιου πάγου, όπου μεγαλώνουν τα νεοσσούς τους. Εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίσουν με τον τρέχοντα ρυθμό τους, το 98% του πληθυσμού των πιγκουίνων θα μπορούσε ουσιαστικά να εξαφανιστεί μέχρι το 2100 καθώς οι θερμοκρασίες θέρμανσης λιώνουν τον πάγο, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη.Οι ερευνητές στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole με τη βοήθεια της τεχνολογίας και τη χρήση του ρομπότ στις μελέτες τους, ελπίζουν ότι θα μειώσουν το ανθρώπινο αποτύπωμα σε ένα ήδη ευάλωτο μέρος. https://physicsgg.me/2022/05/02/ένα-μικρό-ρομπότ-σε-μια-αποικία-πιγκου/

Η NASA οπτικοποιεί τα πιο γνωστά συστήματα μαύρων τρυπών. Άστρα που γεννήθηκαν με μάζα πάνω από 20 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Ήλιου τελειώνουν την ζωή τους ως μαύρες τρύπες. Όπως υποδηλώνει το όνομά τους, οι μαύρες τρύπες δεν εκπέμπουν φως από μόνες τους γιατί τίποτα δεν μπορεί να διαφύγει από αυτές, ούτε καν το φως. Μέχρι το 2015, όταν οι αστρονόμοι εντόπισαν για πρώτη φορά την συγχώνευση μαύρων τρυπών διαμέσου της ανίχνευσης των βαρυτικών κυμάτων, η βασική μέθοδος εντοπισμού τους ήταν η αναζήτησή τους ως μέλη δυαδικών συστημάτων, όπου αλληλεπιδρούσαν με το άστρο-σύντροφό τους. Και ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό ήταν να ψάχνουμε για ακτίνες Χ.Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζονται 22 δυαδικά συστήματα ακτίνων Χ που φιλοξενούν επιβεβαιωμένες μαύρες τρύπες. Το κάθε σύστημα παρουσιάζεται όπως το βλέπουμε από τη Γη, όπου η κίνηση επιταχύνεται κατά περίπου 22.000 φορές. Τα χρώματα των άστρων που κυμαίνονται από μπλε-λευκό έως κόκκινο εκφράζουν θερμοκρασίες από 5 φορές υψηλότερες έως 45% μικρότερες από την θερμοκρασία του Ήλιου μας. Στα περισσότερα από αυτά τα συστήματα, η ροή ύλης από το άστρο σχηματίζει έναν δίσκο προσαύξησης γύρω από την μαύρη τρύπα. Οι δίσκοι προσαύξησης φαίνονται με διαφορετικό συνδυασμό χρωμάτων επειδή έχουν υψηλότερες θερμοκρασίες από τα άστρα. Οι ίδιες οι μαύρες τρύπες φαίνονται μεγαλύτερες από ότι στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας σφαίρες σε μια κλίμακα που αντανακλά τις μάζες τους. https://physicsgg.me/2022/05/03/η-nasa-οπτικοποιεί-τα-πιο-γνωστά-συστήματ/

Η μελωδία των μαύρων τρυπών. Από το 2003 είναι γνωστό ότι η μαύρη τρύπα στο κέντρο του σμήνους των γαλαξιών του Περσέα, σε απόσταση 300 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, τραγουδάει την ίδια νότα εδώ και 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Οι αστρονόμοι εξηγούν το φαινόμενο θεωρώντας ότι τα κύματα πίεσης που εκπέμπονται από την μαύρη τρύπα, προκαλούν διαταραχές στο θερμό αέριο του σμήνους ισοδύναμες με ηχητικά κύματα. Οι συχνότητες αυτών των κυμάτων μετασχηματίζονται σε ακουστές συχνότητες, αν γίνουν 144-288 τετράκις εκατομμύρια φορές φορές υψηλότερες από την αρχική τους συχνότητα. Η NASA στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Μαύρης Τρύπας» που διανύουμε (2-6 Μαΐου) μετέφρασε τα αστρονομικά δεδομένα της εν λόγω μαύρης τρύπας σε ήχο και παρουσίασε το παρακάτω αποτέλεσμα: Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η ηχοποίηση δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες (1, 2, 3, 4) διότι επανεξετάζει τα πραγματικά ηχητικά κύματα που ανακαλύφθηκαν σε δεδομένα του Παρατηρητηρίου ακτίνων Χ Chandra της NASA. Η δημοφιλής λανθασμένη αντίληψη ότι δεν υπάρχει ήχος στο διάστημα οφείλεται στο γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του διαστήματος στην ουσία κενό, οπότε δεν υπάρχει μέσο για τη διάδοση των ηχητικών κυμάτων. Όμως, ένα σμήνος γαλαξιών διαθέτει αρκετές ποσότητες αερίου που περιβάλλουν τις εκατοντάδες ή και χιλιάδες γαλαξίες του, προσφέροντας έτσι ένα μέσο για την διάδοση των ηχητικών κυμάτων. Η σάρωση της εικόνας στο παραπάνω βίντεο που μοιάζει με ραντάρ, μας επιτρέπει να ακούμε τα κύματα που εκπέμπονται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Στην οπτική εικόνα, το χρώματα μπλε και το μοβ, δείχνουν δεδομένα ακτίνων Χ που καταγράφηκαν από το Chandra. Η μελοποίηση της θηριώδους μαύρης τρύπας Μ87 Εκτός από την μελωδία της μαύρης τρύπας το σμήνος γαλαξιών του Περσέα, κυκλοφορεί και η μελωδία μιας άλλης διάσημης μαύρης τρύπας, της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία M87. Έγινε διάσημη από το Event Horizon Telescope (EHT) το 2019. Στην περίπτωσή της χρησιμοποιήθηκαν αστρονομικά δεδομένα άλλων τηλεσκοπίων, όπως το Chandra, το Hubble της NASA και το Atacama Large Millimeter Array. Η πιο φωτεινή περιοχή στα αριστερά της εικόνας είναι η θέση της μαύρης τρύπας και η δομή επάνω δεξιά είναι ένας πίδακας που παράγεται εξαιτίας της ύλης που πέφτει στην μαύρη τρύπα. Ο πίδακας παράγεται από υλικό που πέφτει στη μαύρη τρύπα. Εδώ η ηχοποίηση δεν προκύπτει από τα κύματα πίεσης όπως προηγουμένως, αλλά από την αντιστοίχιση κάθε μήκους κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας σε διαφορετικό εύρος ακουστικών τόνων. Τα ραδιοκύματα αντιστοιχίζονται στους χαμηλότερους τόνους, τα οπτικά δεδομένα στους μεσαίους και οι ακτίνες Χ που ανιχνεύονται από τον Chandra στους υψηλότερους τόνους. Το φωτεινότερο μέρος της εικόνας αντιστοιχεί στο πιο δυνατό τμήμα της ηχοποίησης, εκεί όπου οι αστρονόμοι εντοπίζουν την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα 6,5 δισεκατομμυρίων ηλιακών μαζών που απεικόνισε το EHT. https://physicsgg.me/2022/05/05/η-μελωδία-των-μαύρων-τρυπών/

Κβαντοδυφία (qubits) από άτομα υττερβίου. Ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά πεδία της εποχής μας είναι η έρευνα σχετικά με τους κβαντικούς υπολογιστές. Έχουν κατασκευαστεί ήδη κβαντικοί υπολογιστές που εκτελούν λειτουργίες υψηλής πιστότητας, χρησιμοποιώντας ως θεμελιώδη μονάδα εγγραφής κβαντικά συστήματα υπεραγώγιμων κυκλωμάτων, οπτικά συμβολόμετρα, παγιδευμένα ιόντα και ουδέτερα άτομα. Δύο ανεξάρτητες ομάδες των ερευνητών (Jeff Thompson et al και Kaufman et al), παρουσίασαν πρόσφατα ένα νέο είδος κβαντοδυφίων (qubits) από ουδέτερα άτομα για κβαντικούς υπολογιστές. Τα χαρακτηριστικά αυτών των qubits επιτρέπουν την αποθήκευση και τον εύκολο χειρισμό των κβαντικών πληροφοριών.Τα qubits από ουδέτερα ατόμα αποθηκεύουν πληροφορίες στις καταστάσεις των σπιν τους. Στα περισσότερα πειράματα με ουδέτερα άτομα χρησιμοποιούνται συνήθως αλκαλικά μέταλλα, για τα οποία οι απαραίτητες τεχνικές παγίδευσης και ψύξης είναι πολύ προηγμένες. Ωστόσο, τα άτομα αυτά έχουν ένα μειονέκτημα: οι καταστάσεις σπιν που χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση κβαντικών πληροφοριών μπορεί να αλλοιωθούν από το πεδίο φωτός που χρησιμοποιείται για την παγίδευση των ατόμων. Ως εναλλακτική λύση, οι φυσικοί έχουν πειραματιστεί με άτομα αλκαλικών γαιών, τα οποία μπορούν να αποθηκεύουν πληροφορίες ασφαλέστερα στις καταστάσεις πυρηνικού σπιν τους. Αυτή η δυνατότητα έχει εφαρμοστεί στο στρόντιο-87 (87Sr), αλλά οι πολλαπλές καταστάσεις του μεγάλου πυρηνικού σπιν αυτού του ισοτόπου, κάνουν δύσκολη την χρήση του για την υλοποίηση ενός απλού qubit δύο καταστάσεων.Στα πειράματά τους οι Thompson, Kaufman και οι συνεργάτες τους, χρησιμοποίησαν άτομα υττερβίου-171 (171Yb). Όπως στα άτομα 87Sr, οι καταστάσεις σπιν των ατόμων 171Yb ‘αντέχουν’ στις διαταραχές από την οπτική παγίδα. Αλλά σε αντίθεση με τα άτομα 87Sr, τα άτομα 171Yb έχουν πυρηνικό σπιν 1/2, καθιστώντας ευκολότερο τον χειρισμό των qubits που προκύπτουν από το σπιν αυτού του ισοτόπου.Tα άτομα 171Yb μπορούν να ψυχθούν και να παγιδευτούν χρησιμοποιώντας οπτικές λαβίδες και τα σπιν των πυρήνων τους μπορούν να ελεγχθούν και να μετρηθούν χρησιμοποιώντας ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Επιπλέον, απεδείχθη πως μπορεί να σχηματιστεί γρήγορα ένα πλέγμα ατόμων 171Yb δέκα επί δέκα, με λίγες ατέλειες και στη συνέχεια να ψυχθεί σχεδόν απόλυτο μηδέν, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως κβαντοδυφία υψηλής πιστότητας.Αν και οι κβαντικοί υπολογιστές που χρησιμοποιούν ουδέτερα άτομα ως qubits, δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί τόσο διεξοδικά όσο άλλα συστήματα, οι πρόσφατες πρόοδοι στις τεχνικές χειρισμού ατόμων δείχνουν ότι έρχεται η σειρά τους. Ο Kaufman πιστεύει ότι οι φυσικοί θα είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν τις ποικίλες ενεργειακές δομές διαφορετικών ατόμων και να τις χρησιμοποιήσουν στους κβαντικούς υπολογιστές που μπορούν να διευρυνθούν και να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες εφαρμογές όπως η μετρολογία. Και σύμφωνα με τον Thompson, έχει δειχθεί ότι οι καταστάσεις του πυρηνικού σπιν των ατόμων 171Yb προσφέρουν μια ιδιαίτερα αποτελεσματική μέθοδο διόρθωσης κβαντικών σφαλμάτων. https://physicsgg.me/2022/05/06/κβαντοδυφία-qubits-από-άτομα-υττερβίου/

Το πάθος του νομπελίστα φυσικού Giorgio Parisi για τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς. Στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη του νομπελίστα Ιταλού φυσικού Giorgio Parisi που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα nobelprize.org με τίτλο “Self-confidence is an important ingredient”, ο Parisi αναφέρεται μεταξύ άλλων, πως ως πενηντάρης άρχισε να ενδιαφέρεται και να μαθαίνει ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς.Ο Τζόρτζιο Παρίζι είχε εξομολογηθεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ την αδυναμία του στους ελληνικούς χορούς: «Προσέγγισα τυχαία τους ελληνικούς χορούς, παρακολουθώντας μαθήματα του Αντρέα Πελίτσια Γανωτάκη, σε σύνδεσμο της Ρώμης. Οι ελληνικού χοροί σου ξυπνούν πάθος, σε αντίθεση με ιταλικούς παραδοσιακούς χορούς (όπως το σαλταρέλο και την μανφρίνα) οι οποίοι δεν είναι, πλέον, πραγματικά «ζωντανοί». Μόνον η ιταλική ταραντέλα είναι κάτι αντίστοιχο με αυτούς που χορεύονται στην Ελλάδα», δήλωσε ο Ιταλός νομπελίστας.«Στην χώρα σας συμμετέχει στο χορό όλο το χωριό, ομαδικά, συχνά σε κύκλο. Ανάλογα με τα διάφορα μέρη, «σέρνει» το χορό ο παπάς ή ο πιο ηλικιωμένος του χωριού. Μαζί τους, ξεφαντώνουν και μικρά παιδιά, τεσσάρων ή πέντε ετών», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ιταλός φυσικός.«Οι ελληνικοί χοροί είναι χιλιάδες και δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις» διότι «οι πιο γνωστοί μπορεί να είναι περίπου πενήντα, αλλά οι λιγότερο διαδεδομένοι είναι άπειροι» προσέθεσε ο Τζόρτζο Παρίζι και αναφέρθηκε «στο Τάι-τάι, που χορεύεται την Μεγάλη Τρίτη» (σ.σ. πρόκειται, κατά τον λαογράφο Δημ. Λουκάτο για έναν «ιδιάζων» τοπικό χορό της Θεσσαλίας που χορεύεται από άνδρες και γυναίκες μόνο κατά την Τρίτη του Πάσχα. Ονομάζεται «τάι τάι» πιθανώς από τις επαναλαμβανόμενες συλλαβές του «τ’ αϊνέβενε», λέξης που υπάρχει στο δεύτερο στίχο του τραγουδιού).«Το να χορεύεις, το να μαθαίνεις όλους αυτούς τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, σου προκαλεί μεγάλη ευχαρίστηση. Ενώνεσαι με μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων και χάρη στις διάφορες κινήσεις, γνωρίζεις και αγαπάς πολύ περισσότερο όλη αυτή την παράδοση».Σύμφωνα με τα Καρπαθιακά Νέα, ο Parisi εμπνέεται από τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς. Αυτή η αγάπη τον οδήγησε στην σχολή Acilia, σε ένα προάστιο της Ρώμης, για να ακολουθήσει τα μαθήματα του χοροδιδασκάλου Μαριγούλας Κρητσιώτου που ήρθε από την Ελλάδα. Για δύο μέρες ο Parisi μάθαινε να κινείται και να τοποθετείται στην γραμμή του χορού, σύμφωνα με τις χορευτικές παραδόσεις της Καρπάθου, μαζί με την ομάδα μαθητών που δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι χόρευαν με έναν μελλοντικό νομπελίστα.«Ένας απλός και ήρεμος μαθητής όπως όλοι οι άλλοι. Γνωρίζαμε ότι ήταν επιστήμονας υψηλού κύρους, αλλά ήταν τόσο απλός και ταπεινός που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε μια τέτοια εξέλιξη», λέει η ιδιοκτήτρια της Σχολής Χορού, Άννα Τσιριγλιάνο, η οποία διοργάνωσε το σεμινάριο χορών της Καρπάθου, τον Δεκέμβριο του 2013.Ένα σεμινάριο που η ανακοίνωσή του τράβηξε την προσοχή του επιστήμονα, και πράγματι εντυπωσιάστηκε από την τυπικότητα των χορών που έφερε στη Ρώμη η Μαριγούλα Κριτσιώτη, ένας από τους φύλακες της ελληνικής χορευτικής παράδοσης. Ένα μάθημα που ο πανεπιστημιακός δάσκαλος θυμάται και σχολιάζει, απαντώντας στα συγχαρητήρια της Cirigliano, μέσω των κοινωνικών δικτύων. Η ιδιοκτήτης της Σχολής τονίζει την αξία των λαϊκών χορευτικών παραδόσεων που “πολύ συχνά σνομπάρουν οι ακαδημαϊκοί“. Σ’ αυτούς σίγουρα δεν ανήκει ο Parisi. To πάθος του Parisi για τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορού ξεκινά το 2004, όπως δείχνει η σελίδα του στο Facebook. Μάλιστα, για το προφίλ του ο νομπελίστας επέλεξε μια φωτογραφία όπου χορεύει, φορώντας ελληνική παραδοσιακή φορεσιά. Η καθόλα ιταλική υπερηφάνεια και επιστημονική ταυτότητα παίρνει χρώματα από ρυθμό και μουσική.Η Μαριγούλα Κρητσιώτου επισημαίνει: Αν το πάθος και το ενδιαφέρον των ερευνών του ήταν να «βάζει τάξη στο χάος», ο χορός δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια διαδικασία τάξης στις σχέσεις που παράγει η πολυπλοκότητα της κοινωνίας του. Μια τάξη, όμως, εύθραυστη, καθώς οι ατομικές επιθυμίες και ανάγκες, μερικές φορές, ζητούν δικαίωση στο εκεί και στο τότε της δημόσιας χορευτικής δράσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η διαφοροποίηση μόνο ενός, από όσα ορίζουν οι θεσμοί, και η διένεξή του με τον άλλο, κοινώς ο καυγάς, μοιράζει τους εορταστές σε όσους, λόγω δεσμών, υποστηρίζουν τον ένα από τους δύο, σε όσους χάνουν το κέφι ή την προσήλωσή τους στα τεκταινόμενα, σε άλλους που διαμαρτύρονται γιατί δεν διαφυλάσσονται οι κοινωνικοί κανόνες και σε εκείνους που αναλαμβάνουν την συμφιλίωση.Με αφορμή αυτά, η ενότητα στο περιβάλλον του χορού και στην αλυσίδα του καταστρέφονται και επέρχεται το χάος και η αταξία. Ο καυγάς διαλύει και τους χορευτές, κόντρα στην κοινή επιθυμία, «να μην χαλάσει ο χορός». Βέβαια, η υπεραξία του χορού, να ενθουσιάζει, να εκπληρώνει συλλογικές και ατομικές προσδοκίες υπερισχύει. Ετσι, αναδιοργανώνεται και συνεχίζει μέσα σε μια καινούργια τάξη, που έστω κι αν δεν απαντά στο άδικο του συστήματος, το θέτει σε επεξεργασία.Σίγουρα, δεν δίνονται όλες οι πληροφορίες για τον χορό στον χρόνο ενός σεμιναρίου, στον οποίο προέχει η μετάδοση της χορευτικής κίνησης. Αξίζει, όμως, να συσχετίσουμε εκδηλώσεις στο οργανωτικό σύστημα του, με όσα ο Parisi μελετά για «τις φυσικές δομές και συμπεριφορές και για την δημιουργική δυναμική του χάους και της αταξίας», κατάσταση που αναγνωρίζεται και στα κοινωνικά συστήματα.Η κοινωνία και ο χορός, ως παράγωγό της, είναι «το σωρευτικό αποτέλεσμα» εκατομμυρίων διαδοχικών ατομικών δράσεων. Σαν ζωντανοί οργανισμοί, μάλιστα, φαίνεται να συνιστούν ένα μοντέλο που δομείται ανάλογα με τον κόσμο. Ο πολιτισμός είναι μετασχηματισμός της φύσης (Μερλώ Ποντύ), η φύση είναι το υπόστρωμα του πολιτισμού (Levi-Strauss). Προφανώς, για τούτο, όλοι οι λεκτικοί – δρασιακοί συμβολισμοί του χορού μνημονεύουν εμπειρίες από την σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο. Σαν συνέπεια, κάθε επιμέρους συμβολισμός του ανακαλεί τρόπους συμπεριφοράς από το φυσικό περιβάλλον.Στην Κάρπαθο λέμε «εγίνη ανεσούι στο χορό», για την αταξία που οι καβγάδες χορευτών προκαλούν στην εξέλιξή του. Η λέξη, ανεσούι εξηγεί τον θόρυβο, την ταραχή και αναστάτωση που παρατηρείται σε μια κυψέλη, όταν ένα καινούργιο σμήνος δεν μπορεί να τακτοποιηθεί ανάμεσα στις άλλες μέλισσες και προσπαθεί να φύγει για να οργανώσει αλλού την ζωή του… https://physicsgg.me/2022/05/03/το-πάθος-του-νομπελίστα-φυσικού-giorgio-parisi-για/

Ο νόμος του Ohm παραβιάζεται στις συγκρούσεις βαρέων ιόντων. Το μαγνητικό πεδίο που δημιουργείται σε μια σύγκρουση υψηλής ενέργειας βαρέων ιόντων μπορεί να είναι ασθενέστερο από το αναμενόμενο, εμποδίζοντας την πειραματική αναζήτηση φιανομένων που σχετίζονται με το πεδίο Στον Σχετικιστικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων (RHIC), στη Νέα Υόρκη και στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), στην Ελβετία, τα βαρέα ιόντα συνθλίβονται αφού αποκτήσουν υψηλές ταχύτητες με σκοπό την μελέτη του πλάσματος κουάρκ-γλοιονίων – την καυτή σούπα των στοιχειωδών σωματιδίων που υπήρχε κατά τη διάρκεια του πρώτου μικροδευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Η ένταση του μαγνητικού πεδίου που παράγεται σε αυτές τις συγκρούσεις βαρέων ιόντων συνήθως υπολογίζεται χρησιμοποιώντας το νόμο της ηλεκτρικής αγωγιμότητας του Ohm. Ο φυσικός Zhe Xu στο Πανεπιστήμιο Tsinghua στην Κίνα και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι ένας τέτοιος υπολογισμός μπορεί να υπερεκτιμήσει την ένταση του πεδίου, και με τη σειρά του, το μέγεθος κάθε εξωτικού φαινομένου που σχετίζεται με το πεδίο. Το μαγνητικό πεδίο του πλάσματος κουάρκ-γλοιονίων που δημιουργείται σε μια σύγκρουση βαρέων ιόντων προκαλείται από ένα ηλεκτρικό ρεύμα που σχηματίζεται στο σημείο της σύγκρουσης. Αυτό το ρεύμα συνήθως θεωρείται ότι έχει μια σταθερή τιμή που καθορίζεται από το νόμο του Ohm. Ωστόσο, ο Xu και οι συνεργάτες του συνειδητοποίησαν ότι το ρεύμα θα χρειαζόταν κάποιο χρόνο για να φτάσει σε αυτήν την τιμή. Εξετάζοντας τυπικές συγκρούσεις βαρέων ιόντων στους RHIC και LHC, υπολόγισαν ότι ο χρόνος καθυστέρησης είναι μεγαλύτερος από δύο βασικές χρονικές κλίμακες τέτοιων συγκρούσεων: τον χρόνο που απαιτείται για να σχηματιστεί το πλάσμα κουάρκ-γλοιονίων και τον χρόνο ζωής του εξωτερικού μαγνητικού πεδίου που παράγεται από πρωτόνια που δεν συμμετέχουν στη σύγκρουση. Διαπιστώθηκε ότι ένας τόσο μεγάλος χρόνος καθυστέρησης μειώνει σημαντικά την προβλεπόμενη ένταση του επαγόμενου μαγνητικού πεδίου.Αυτό το ‘κατεσταλμένο’ πεδίο θα μπορούσε να είναι η αιτία ώστε φαινόμενα σχετικά με το πεδίο, να μην μπορούν να μετρηθούν από τους τωρινούς ανιχνευτές των RHIC και LHC. Τέτοια φαινόμενα περιλαμβάνουν το χειρόμορφο μαγνητικό φαινόμενο – την δημιουργία ηλεκτρικού ρεύματος από μια διαφορά στον αριθμό των αριστερόστροφων και δεξιόστροφων σωματιδίων σε ένα μαγνητικό πεδίο. https://physicsgg.me/2022/04/28/ο-νόμος-του-ohm-παραβιάζεται-στις-συγκρο/

Άκρως απόρρητο στρατιωτικό σύστημα εκτόξευσε στο Διάστημα η Ρωσία. Ministry of Defence of Russia Στιγμιότυπο από την εκτόξευση του νέου στρατωτικού εξοπλισμού που εκτόξευσε η Ρωσία. Το Υπουργείο Αμύνης της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο της Plesetsk στρατιωτικός εξοπλισμός χωρίς όμως να δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το είδος αυτού του εξοπλισμού. Ενας νέας γενιάς ρωσικός πύραυλος Angara 1.2 rocket έστειλε στο Διάστημα το φορτίο του που στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι είναι ένα προηγμένο δορυφορικό ραντάρ που θα χρησιμοποιηθεί άμεσα στον πόλεμο στην Ουκρανία και φυσικά αυξάνει τις στρατιωτικές δυνατότητες της Ρωσίας. SPACE INTELLIGENCE Russian Aerospace Forces launches Angara-1.2 rocket Στην ανακοίνωση του το ρωσικό υπουργείο αναφέρει ότι ο εξοπλισμός έχει τεθεί σε τροχιά και έχει λειτουργεί ομαλά. https://naftemporiki.gr/story/1859268/akros-aorrito-stratiotiko-sustima-ektokseuse-sto-diastima-i-rosia-binteo

OHE: Αδειάζει η άμμος στην «κλεψύδρα» της Γης. Στον ποταμό Μεκόνγκ, τον μεγαλύτερο στη νοτιοανατολική Ασία, η εξόρυξη άμμου προκάλεσε βύθιση του δέλτα, επιφέροντας την αλάτωση εύφορων εδαφών.Σε ποταμό της Σρι Λάνκα η αλόγιστη εκσκαφή της άμμου αντέστρεψε τη ροή, φέροντοντας στην ενδοχώρα το αλμυρό νερό του Ινδικού Ωκεανού και, μαζί με αυτό, μέχρι και κροκόδειλους.Πάνω από είκοσι νησάκια στην Ινδονησία «σβήστηκαν» από τον χάρτη, ενόσω η Σιγκαπούρη εισήγε εκατομμύρια τόνους άμμου για τη μαζική επέκτασή της.Τα 186,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα άμμου που απαιτήθηκαν για να κατασκευαστούν τα τεχνητά νησιά Palm Islands και The World στο Ντουμπάι εξάντλησαν τα αποθέματα στον πυθμένα της θάλασσας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, καθιστώντας αναγκαία την εισαγωγή άμμου από την Αυστραλία για την ανέγερση του ψηλότερου κτιρίου στον κόσμο, του Burj Khalifa.Καθώς εν τω μεταξύ ο πληθυσμός της Γης αυξάνεται και η αστικοποίηση εντείνεται -ειδικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο- η ζήτηση για άμμο ολοένα και αυξάνεται για την ανέγερση ή επέκταση πόλεων, κάνοντας στις ακτές πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν που ο ΟΗΕ κρούει πλέον τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται ενώπιον ακόμη μιας κρίσης: αυτή της άμμου. Πιο πολύτιμη και από τον… χρυσό Πρόκειται για τον πιο περιζήτητο φυσικό πόρο μετά το νερό, με αμέτρητες πια χρήσεις: στην παρασκευή οδοντόκρεμας, γυαλιού, οθόνες κινητών, τσιπ υπολογιστών, εμφυτευμάτων στήθους, καλλυντικών, χαρτιού, μπογιάς, πλαστικών, πρωτίστως όμως σκυροδέματος.Του βασικού οικοδομικού υλικού -με σύνθεση 10% τσιμέντο, 15% νερό και 75% άμμο- η παραγωγή του οποίου σήμερα ξεπερνά τα 4 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως.Ενδεικτικά, για ένα σπίτι απαιτούνται κατά μέσο όρο 200 τόνοι άμμου, για ένα νοσοκομείο 3,000 τόνοι και για περίπου 1,5 χιλιόμετρο αυτοκινητόδρομου 15.000 τόνοι.Όχι άμμου από ερήμους -καθώς λόγω μορφολογίας θεωρείται ακατάλληλη για τις κατασκευές- αλλά από παραλίες και από τον πυθμένα ποταμών, λιμνών και θαλασσώνΌμως πλέον τη χρησιμοποιούμε πολύ πιο γρήγορα και αχόρταγα από ό,τι μπορεί να την παράγει η φύση και ο πλανήτης.Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ, σήμερα εξορύσσονται πάνω από 50 δισεκατομμύρια τόνοι άμμου και αμμοχάλικου ετησίως. Ποσότητα που αναλογεί σε περίπου 17 κιλά ανά άτομο την ημέρα και θα αρκούσε για να χτιστεί γύρω από ολόκληρη τη Γη ένα τείχος ύψους και πλάτους 27 μέτρωνΔεν είναι απορίας άξιο λοιπόν που το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) προειδοποιεί στην τελευταία έκθεσή του ότι ο κόσμος κινδυνεύει σήμερα να ξεμείνει από άμμο.Όμως η απειλή είναι πολλαπλή… Μια πολλαπλή κρίση Βασική αιτία αποτελεί το ότι η εξόρυξη, η προμήθεια, η χρήση και η διαχείριση της άμμου -μια βιομηχανία άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων- παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτες σε πολλές περιοχές του κόσμου.Γεγονός που με τη σειρά του προκαλεί μια αλυσίδα περιβαλλοντικών και, πλέον, και οικονομικών προκλήσεων ανά τον πλανήτη.Η άμμος είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία ολόκληρων οικοσυστημάτων και για τη στήριξη της βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων θαλάσσιων φυτών που λειτουργούν ως καταβόθρες άνθρακα ή φιλτράρουν το νερό.Η αλόγιστη εξόρυξή της από ποτάμια και παράκτια ή θαλάσσια οικοσυστήματα μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση του εδάφους, απώλεια της φυσικής προστασίας από έντονα καιρικά φαινόμενα και από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής.Επιπλέον, εντείνει τον κίνδυνο για αλάτωση των υδροφόρων οριζόντων και καλλιεργειών, θέτοντας έτσι υπό απειλή μέσα διαβίωσης: την παροχή πόσιμου νερού, την παραγωγή τροφίμων, την αλιεία, την τουριστική βιομηχανία.«Βρισκόμαστε τώρα στο σημείο όπου οι ανάγκες και οι προσδοκίες των κοινωνιών μας δεν μπορούν να καλυφθούν χωρίς βελτιωμένη διακυβέρνηση των πόρων άμμου», υπογραμμίζει στον πρόλογο της έκθεσης η Σίλα Αγκάργουαλ Χαν, διευθύντρια του Οικονομικού Τμήματος του UNEP.«Αν ενεργήσουμε τώρα», τονίζει, «είναι ακόμα δυνατό να αποφευχθεί μια κρίση άμμου». Λήψη μέτρων τώρα ή ποτέ.Αν και κρίσιμης σημασίας για το περιβάλλον και την οικονομική ανάπτυξη, η άμμος ακόμη δεν αναγνωρίζεται ως στρατηγικός φυσικός πόρος, όπως το νερό.«Οι πόροι άμμου δεν είναι ανεξάντλητοι και πρέπει να τους χρησιμοποιήσουμε με σύνεση», επισημαίνει ο Πασκάλ Πεντούτσι, διευθυντής της Βάσης Δεδομένων Παγκόσμιων Πόρων του UNEP και γενικός συντονιστής της νέας έκθεσης.«Εάν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς να διαχειριστούμε το πιο εξαγόμενο στερεό υλικό στον κόσμο, μπορούμε να αποτρέψουμε μια κρίση και να προχωρήσουμε προς μια κυκλική οικονομία».Ως εκ τούτου, οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ προτείνουν να αναπτυχθεί ένα διεθνές πρότυπο για τον τρόπο εξαγωγής της άμμου.Συνιστούν την απαγόρευση της διαδικασίας από τις παραλίες, χαρακτηρίζοντας το μέτρο ζωτικής σημασίας για την ανθεκτικότητα των ακτών, του περιβάλλοντος και της οικονομίας.Υπογραμμίζουν την ανάγκη σημαντικών βελτιώσεων στη βυθοκόρηση, ώστε να μην βλάπτει τη βιοποικιλότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.Καλούν σε επαναχρησιμοποίηση άμμου από ανακυκλωμένα υλικά, όπως το σκυρόδεμα και τα απορρίμματα εξόρυξης, καθώς και τη χρήση εναλλακτικών οικοδομικών υλικών.Και υπογραμμίζουν τη σημασία χαρτογράφησης και επόπτευσης των υφιστάμενων πόρων άμμου, με προσεγγίσεις στη διαχείρισή της που θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε περιοχής.Μέτρο, με το οποίο ευελπιστούν ότι θα καταπολεμηθεί και το εκτεταμμένο λαθρεμπόριο.Τόσο, ώστε να γίνεται εδώ και χρόνια λόγος για τη «μαφία της άμμου», η οποία έχει συν τω χρόνω εξαπλωθεί από την Ασία έως τη βόρεια Αφρική και την Καραϊβική, με κυκλώματα που κάθε χρόνο κλέβουν τόνους άμμου, εξασφαλίζοντας παράνομα κέρδη ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων. https://www.in.gr/2022/05/04/b-science/perivallon-b-science/ohe-adeiazei-ammos-stin-klepsydra-tis-gis/

Ξεκινά το τέλος του Σύμπαντος; SHUTTERSTOCK Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,8 δισ. έτη από το φαινόμενο που ονομάστηκε Μεγάλη Έκρηξη. Έχει διαπιστωθεί ότι το Σύμπαν από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του μέχρι σήμερα διαστέλλεται και μάλιστα επιταχυνόμενο ρυθμό. Η μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια είναι αυτή που σύμφωνα με το πιο αποδεκτό στην επιστημονική κοινότητα κοσμολογικό μοντέλο προκαλεί αυτή την επιταχυνόμενη διαστολή.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «PNAS» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ ομάδα επιστημόνων από τα Πανεπιστήμια Πρίνστον και Νέας Υόρκης ότι σύντομα το Σύμπαν θα σταματήσει να διαστέλλεται και θα ξεκινήσει η διαδικασία της συστολής. Σύμφωνα με τους ερευνητές η σκοτεινή ενέργεια είναι πιθανό να έχει εισέλθει σε μια φάση εξασθένησης και η διαστολή θα σταματήσει σε ένα χρονικό ορίζοντα 100 εκατ. ετών που στην κοσμολογική κλίμακα είναι αρκετά μικρό χρονικό διάστημα.Οι ερευνητές εικάζουν ότι η φάση της συστολής θα διαρκέσει μερικά δισ. έτη και η κατάληξη θα είναι είτε ο θάνατος ο Σύμπαντος είτε η αναγέννηση του χωροχρόνου αλλά σε κάθε περίπτωση το Σύμπαν μέσα στο οποίο ζούμε εμείς δεν θα υπάρχει πια. Προς το παρόν τουλάχιστον δεν υπάρχει τρόπος ελέγχου αυτής της θεωρίας για να υπάρξει επαλήθευση ή διάψευση της αλλά παρόλα αυτά μπαίνει και αυτή στον κατάλογο των διαφόρων θεωριών που έχουν αναπτυχθεί για το πιθανό μέλλον και το πιθανό τέλος του Σύμπαντος. https://naftemporiki.gr/story/1858905/ksekina-to-telos-tou-sumpantos

Εντοπίστηκαν «τεμπέληδες» γαλαξίες. ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/S. Dagnello (NRAO/AUI/NSF) Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός γαλαξία BSBs που για άγνωστο λόγο δεν παράγει νέα άστρα. Οι συγκρούσεις-συγχωνεύσεις γαλαξιών είναι μια από τις πλέον κοινές διεργασίες στο Σύμπαν. Κατά βάση η διαδικασία αυτή οδηγεί στη μαζική παραγωγή νέων άστρων κυρίως στις περιοχές που εξελίσσεται το φαινόμενο. Έχει διαπιστωθεί όμως ότι υπάρχουν κάποιοι γαλαξίες που οι αστρονόμοι ονομάζουν PSBs οι οποίοι μετά από μια σύγκρουση-συγχώνευση με άλλο γαλαξία δεν παράγουν άστρα ή παράγουν ελάχιστα.Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι για κάποιο άγνωστο λόγο ο γαλαξίας που προκύπτει μετά τη σύγκρουση-συγχώνευση δεν καταφέρνει να συγκρατήσει τα αέρια, τη σκόνη και τα υπόλοιπα υλικά παραγωγής νέων άστρων που έχουν δημιουργηθεί από τη κοσμική διεργασία και τα υλικά διασκορπίζονται στο διαστημικό κενό.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ ανατρέπουν τα δεδομένα παρουσιάζοντας ένα κοσμικό μυστήριο που επιζητεί λύση. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα αέρια η σκόνη δεν εγκαταλείπουν τους γαλαξίες PBSs αλλά παραμένουν σε αυτούς σε μια απενεργοποιημένη κατάσταση. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα υλικά αυτά αποδίδουν στους γαλαξίες PBSs μόνο το 10% της παραγωγικής τους ικανότητας.Μια πρώτη σκέψη που καταθέτουν οι ερευνητές είναι ότι τα αέρια κατά τη διάρκεια ή/και μετά τη διαδικασία της γαλαξιακής σύγκρουσης-συγχώνευσης βρίσκονται σε μια «ταραχώδη» κατάσταση όπως για παράδειγμα, να στροβιλίζονται, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ενεργοποιήσουν τους μηχανισμούς παραγωγής νέων άστρων. Όπως είναι ευνόητο αν τα ευρήματα αυτής της έρευνας επιβεβαιωθούν θα πρέπει η επιστημονική κοινότητα να αναζητήσει απαντήσεις. https://naftemporiki.gr/story/1859308/entopistikan-tempelides-galaksies

H ουρά του κομήτη Χάλεϊ στον ελληνικό ουρανό το βράδυ της Πέμπτης. REUTERS /DOUG MURRAY Οι Ήτα Υδροχοΐδες, που προέρχονται από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ, κορυφώνονται και στην Ελλάδα το βράδυ της Πέμπτης 5 Μαϊου προς τα ξημερώματα της Παρασκευής 6 Μαϊου. Είναι η δεύτερη ανοιξιάτικη βροχή διαττόντων μετά τις Λυρίδες του Απριλίου. Επειδή έχει προηγηθεί Νέα Σελήνη (στις 30 Απριλίου), ο νυχτερινός ουρανός θα είναι αρκετά σκοτεινός, πράγμα που θα διευκολύνει τις παρατηρήσεις, εφόσον δεν υπάρχουν σύννεφα.Στο βόρειο ημισφαίριο, όπου βρίσκεται και η χώρα μας, αναμένονται έως 30 διάττοντες ανά ώρα στον ουρανό, κυρίως λίγο πριν την αυγή, ενώ στο νότιο ημισφαίριο ο αριθμός τους φθάνει έως τα 60 μετέωρα την ώρα, με ταχύτητα 67 χλμ. το δευτερόλεπτο. Η ονομασία της «βροχής» οφείλεται στο ότι οι διάττοντες φαίνεται να προέρχονται από το άστρο Ήτα του αστερισμού του Υδροχόου.Αυτά τα «πεφταστέρια» παρατηρούνται δύο φορές κάθε χρόνο στον ουρανό, όταν η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια σκόνης που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης του Χάλεϊ. Σε πρώτη φάση η «βροχή» (γνωστή ως Ήτα Υδροχοΐδες) διαρκεί από τις 19 Απριλίου έως τις 28 Μαϊου με αποκορύφωμα στις 6 Μαϊου, ενώ τη δεύτερη φορά η «βροχή» (με την ονομασία Ωριωνίδες) διαρκεί από τις 4 Οκτωβρίου έως τις 14 Νοεμβρίου, με αποκορύφωμα στις 22 Οκτωβρίου. PHYSICS INSIGHT Eta Aquarid Meteor Shower May, 6 and 7 Of 2022 || Watch Eta Aquarid Meteor Shower In The Night Sky Έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια από τότε που για τελευταία φορά ο κομήτης «Χάλεϊ», γνωστός από πολύ παλιά, πλησίασε στη Γη. Είχε βρεθεί, στις 9 Φεβρουαρίου 1986, στο κοντινότερο σημείο του από την Ήλιο, περνώντας ανάμεσα στον Ερμή και στην Αφροδίτη. Ο κομήτης ακολουθεί μία ελλειπτική τροχιά διάρκειας 75 ετών και απομακρύνεται πια διαρκώς από τον πλανήτη μας, παρ' όλα αυτά έχει αφήσει πίσω του ένα «ποτάμι» σωματιδίων που περιοδικά συναντιέται με τη Γη. https://naftemporiki.gr/story/1859277/h-oura-tou-komiti-xalei-ston-elliniko-ourano-to-bradu-tis-pemptis-binteo