Δροσος Γεωργιος

Νέα έρευνα αποκαλύπτει: Απόκοσμοι ήχοι από το βόρειο Σέλας ακούγονται ακόμα κι όταν δεν είναι ορατό. Το βόρειο σέλας είναι είναι ένα εντυπωσιακό φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που παρατηρείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και είναι ορατό στους πόλους. Πρόκειται για ένα άκρως εντυπωσιακό φαινόμενο και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα φυσικά φαινόμενα, καθώς είναι πλούσιο σε φανταχτερά χρώματα και περίτεχνα σχέδια.Αυτό δημιουργείται από την αλληλεπίδραση φορτισμένων σωματιδίων που ξέφευγαν από τον Ηλιο με το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο στη συνέχεια λαμβάνει τη μορφή στροβίλου λόγω των ηλιακών ανέμων.Το φαινόμενο παρουσιάζει ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, με αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την αρχαιότητα και ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες. Πρώτος επιστημονικά παρατηρητής του φαινομένου φέρεται ο Αριστοτέλης.Η φωτοβολία της ατμόσφαιρας, πάντα κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι ομοιογενής αλλά τα φάσματα του φαινομένου αυτού παρουσιάζουν χάσματα. Τέτοια φαινόμενα, τα οποία γενικά ονομάζονται aurorae, δημιουργούνται από τη σύγκρουση φορτισμένων σωματιδίων, κυρίως ηλεκτρονίων αλλά και πρωτονίων, προερχόμενα από το διάστημα που παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Οι απόκοσμοι ήχοι Ωστόσο γνωρίζατε ότι το βόρειο σέλας παράγει και ήχο; Αναφορές για απόκοσμους ήχους υπάρχουν εδώ και έναν αιώνα. Για παράδειγμα, το 2016 μια φινλανδική μελέτη επιβεβαίωσε ότι το βόρειο σέλας παράγει τον ήχο που μπορεί να ακουστεί στη Γη.Πλέον, ο ομότιμος καθηγητής Ούντο Κ. Λέιν του Πανεπιστημίου του Αάλτο έχει κάνει ηχογραφήσεις με ήχους από το βόρειο Σέλας που δείχνουν τη συχνότητα του φαινομένου.Πολύ σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι το γεγονός πως το ένα δεν χρειάζεται το άλλο για να συμβεί. Δηλαδή το Σέλας μπορεί να υπάρξει χώρα χωρίς ήχους, αλλά και πως οι ήχοι μπορούν να ακουστούν χωρίς το Σέλας. Οι νέες ηχογραφήσεις έγιναν αργά το βράδυ κοντά στο χωριό Φίσκαρς. Ουσιαστικά, ο Λέιν και η ομάδα του ανακάλυψαν πως σε εξαιρετικά κρύες και καθαρές νύχτες, ένα στρώμα θερμότερου αέρα σχηματίζεται πάνω από ένα στρώμα κρύου αέρα στα χαμηλά επίπεδα της ατμόσφαιρας, από τα 70 έως τα 100 μέτρα.Παράλληλα, Οι ερευνητές βρήκαν πως οι εν λόγω απόκοσμοι ήχοι λαμβάνουν χώρα ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να τους ακούσουμε στο έδαφος ή σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα κι όταν δεν είναι ορατό το Σέλας.Ουσιαστικά, η εν λόγω έρευνα θεωρείται πολύ σημαντική αφού ακυρώνει την πεποίθηση πως οι ήχοι του Σέλας είναι εξαιρετικά σπάνιοι και πως το Πολικό Σέλας πρέπει να είναι πολύ φωτεινό για να λάβουν χώρα.https://www.in.gr/2022/05/22/b-science/space/nea-ereyna-apokalyptei-apokosmoi-ixoi-apo-voreio-selas-akougontai-akoma-ki-otan-den-einai-orato/

Η σκονισμένη αυτοπροσωπογραφία. Η πρώτη selfie του διαστημικού σκάφους InSight στην επιφάνεια του Άρη που λήφθηκε τον Δεκέμβριο του 2018, συγκρίνεται με την πιο πρόσφατη που λήφθηκε στις 24 Απριλίου 2022. Βλέπουμε την αρειανή σκόνη να έχει καλύψει εντελώς τα ηλιακά πάνελ. H NASA ανακοίνωσε ότι εντός των προσεχών ημερών θα δώσει εντολή στο βραχίονα του ρομποτικού της γεωλόγου στον Άρη, του InSight, να μπει σε «θέση συνταξιοδότησης» και το ίδιο αναμένεται να συμβεί σύντομα και με τα υπόλοιπα συστήματα του ρομπότ που έφθασε στον Κόκκινο Πλανήτη το 2018. Το InSight ήταν το πρώτο ρομπότ που είχε σταλεί στον Άρη με αμιγώς γεωλογική αποστολή. Ήταν σχεδιασμένο να πραγματοποιεί σεισμολογικές έρευνες και καταγραφές και να συλλέγει στοιχεία από το εσωτερικό του πλανήτη. Το InSight ήταν προγραμματισμένο να λειτουργήσει για δύο έτη όμως η NASA αποφάσισε να επεκτείνει για τουλάχιστον δύο ακόμη έτη. Το ρομπότ κατάφερε να καταγράψει περισσότερους από 1300 σεισμούς και άλλα στοιχεία που αναμένεται να βοηθήσουν ανάμεσα στα άλλα τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το πώς σχηματίστηκαν οι πλανήτες με βραχώδεις επιφάνειες, όπως η Γη και φυσικά ο Άρης.Το InSight κατέγραψε για πρώτη φορά την πλούσια όπως αποδείχθηκε σεισμική δραστηριότητα του Κόκκινου Πλανήτη. Διαπιστώθηκε ότι στον Άρη εκδηλώνονται σεισμοί που φτάνουν ακόμη και τους πέντε βαθμούς Ρίχτερ αλλά η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ότι οι σεισμικές δονήσεις στον πλανήτη διαρκούν πολύ ώρα. Καταγράφηκαν σεισμοί που ταρακούνησαν τον πλανήτη για περίπου μια ώρα γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη στην προετοιμασία της ανθρώπινης παρουσίας στον Άρη.Όπως και τα υπόλοιπα ρομπότ που έχουμε στείλει στον Άρη έτσι και το InSight λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια. Όμως πριν από μερικούς μήνες υπήρξε συσσώρευση της αρειανής σκόνης πάνω στους ηλιακούς συλλέκτες του ρομποτικού γεωλόγου. Το καλοκαίρι του 2021 είχε καλυφθεί το 80% των ηλιακών πάνελ του InSight με σκόνη με αποτέλεσμα να υπολειτουργεί και να υπάρξουν φόβοι για άδοξο τέλος της αποστολής.Το πρόβλημα ξεπεράστηκε σε κάποιο βαθμό πιθανώς με τη βοήθεια κάποιων ανέμων που απομάκρυναν μέρος της σκόνης από το ρομπότ αλλά όπως αποδείχτηκε η σκόνη επανήλθε και έχει καλύψει σε ποσοστό 80% το φωτοβολταϊκό σύστημα του ρομπότ με αποτέλεσμα να μην έχει πλέον την απαραίτητη ενέργεια για να λειτουργήσει.Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλα τα ρόβερ που στέλνουμε στον Άρη αλλά το InSight σε αντίθεση με εκείνα είναι στατικό, γεγονός που δεν του επιτρέπει να προστατευτεί από αμμοθύελλες ή να απομακρύνει κινούμενο την σκόνη από πάνω του. https://physicsgg.me/2022/05/25/μια-σκονισμένη-αυτοπροσωπογραφία/

Μια νέα εκτίμηση του ρυθμού διαστολής του σύμπαντος. … σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble Φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble με τους γαλαξίες που χρησιμοποιήθηκαν στον υπολογισμό της σταθεράς Hubble από τους ερευνητές Riess et al. Oι γαλαξίες αυτοί εκτός από άστρα μεταβλητής λαμπρότητας, τους μεταβλητούς Κηφείδες φιλοξενούν και σουπερνόβα τύπου Ia, που χρησιμοποιούνται για την χαρτογράφηση της διαστολής του σύμπαντος. Το μέγεθος που μας λέει πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν είναι η σταθερά του Hubble H0. Όμως από το μακρινό 1929, όταν έγινε πρώτη δημοσίευση του Edwin Hubble σχετικά με τον ορισμό και την τιμή του H0, μέχρι τον πιο πρόσφατο υπολογισμό των ερευνητών Adam Riess et al που θα δημοσιευθεί στο περιοδικό Astronomical Journal, οι αστρονόμοι αδυνατούν να συμφωνήσουν σε μια συγκεκριμένη τιμή. Το παραπάνω διάγραμμα οδήγησε (!!) τον Edwin Hubble στην διατύπωση του νόμου Hubble: η ταχύτητα απομάκρυνσης ενός γαλαξία από εμάς είναι ανάλογη της απόστασής του από μας. Χονδρικά δηλαδή ισχύει, υ=H∙d όπου υ η ταχύτητα απομάκρυνσης του γαλαξία d η απόσταση του γαλαξία και Η η σταθερά του Hubble. Η τιμή της σταθεράς που υπολόγισε ο ίδιος ο Hubble ήταν 500 km∙s−1Mpc−1, επτά φορές μεγαλύτερη από τις τιμές που υπολογίζονται σήμερα Η πιο πρόσφατη εκτίμηση της σταθεράς Hubble απο τους ερευνητές Adam Riess et al καταλήγει στην τιμή: H0=73.04±1.04 km∙s−1Mpc−1, που επιβεβαιώνει τις παλαιότερες εκτιμήσεις του ρυθμού διαστολή του σύμπαντος με βάση τις παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Όμως, η τιμή αυτή διαφέρει εκκωφαντικά με εκείνη που υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τις μετρήσεις κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον δορυφόρο Planck (67.4±0.5 km∙s−1Mpc−1). Οι μικρές τιμές των σφαλμάτων σ’ αυτές τις ανεξάρτητες μετρήσεις δείχνουν ότι η πιθανότητα να είναι η διαφορά τους τυχαία είναι μία στο εκατομμύριο.Η πηγή αυτής της σημαντικής ασυμφωνίας μεταξύ των δυο μεθόδων για τον προσδιορισμό της σταθεράς Hubble, προς το παρόν, παραμένει άγνωστη.Σύμφωνα με τον νομπελίστα φυσικό Adam Riess πρέπει να υπολογίσουμε τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος, όχι γιατί έχει κάποια σημασία αυτή καθαυτή η τιμή της, αλλά για τις επιπτώσεις της όταν χρησιμοποιείται για να κατανοήσουμε το σύμπαν.Περισσότερες μετρήσεις αναμένεται να γίνουν τα επόμενα 20 χρόνια από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Το Webb σύμφωνα με τη NASA, θα εξετάσει Κηφείδες και σουπερνόβα τύπου Ια «σε μεγαλύτερες αποστάσεις ή με μεγαλύτερη ευκρίνεια από ό,τι μπορεί να δει το Hubble». https://physicsgg.me/2022/05/25/μια-νέα-εκτίμηση-του-ρυθμού-διαστολής/

Άλλο ένα βήμα για το κβαντικό διαδίκτυο. Ερευνητές στην Ολλανδία κατάφεραν να τηλεμεταφέρουν κβαντικές πληροφορίες σε ένα απλό δίκτυο τριών κόμβων, μια «πρωτιά» που συνιστά σημαντικό βήμα προόδου για ένα μελλοντικό κβαντικό Ίντερνετ.Το επίτευγμα κατέστη εφικτό χάρη στη βελτίωση της κβαντικής μνήμης και της ποιότητας των κβαντικών συνδέσμων ανάμεσα στους τρεις κόμβους του δικτύου. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Ντελφτ και του Οργανισμού Εφαρμοσμένης Επιστημονικής Έρευνας (ΤΝΟ) της Ολλανδίας, με επικεφαλής τον Ρόναλντ Χάνσον, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», διευκρίνισαν ότι η εκτεταμένη χρήση της τηλεμεταφοράς σε ένα κβαντικό δίκτυο θα απαιτήσει χρόνο, καθώς θα χρειαστούν αρκετές ακόμη τεχνικές πρόοδοι έως την τελική ανάπτυξη ενός μεγάλης κλίμακας κβαντικού διαδικτύου.Το μελλοντικό κβαντικό διαδίκτυο θα βασίζεται στην ικανότητα του να στέλνει κβαντικές πληροφορίες (κβαντικά bits ή qubits) ανάμεσα στους κόμβους που το απαρτίζουν. Αυτό θα επιτρέψει διάφορες εφαρμογές όπως την απολύτως ασφαλή ανταλλαγή δεδομένων και εμπιστευτικών πληροφοριών, καθώς επίσης την ταυτόχρονη διασύνδεση αρκετών κβαντικών υπολογιστών και υψηλής ακριβείας κβαντικών αισθητήρων διαφόρων ειδών.Οι κόμβοι ενός τέτοιου κβαντικού δικτύου αποτελούνται από μικρούς κβαντικούς επεξεργαστές. Η αποστολή κβαντικών πληροφοριών ανάμεσα σε αυτούς τους κόμβους-επεξεργαστές δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η πιθανότητα να σταλούν κβαντικές πληροφορίες με τη χρήση σωματιδίων φωτός «σκοντάφτει» στις αναπόφευκτες απώλειες στα καλώδια των οπτικών ινών, ιδίως σε μεγάλες αποστάσεις, με συνέπεια τα σωματίδια αυτά να μην φθάνουν όλα στον προορισμό τους. Η απώλεια ενός σωματιδίου φωτός σημαίνει ότι θα χαθούν για πάντα πολύτιμες κβαντικές πληροφορίες.Μια καλύτερη αλλά πιο «εξωτική» λύση είναι η τηλεμεταφορά κβαντικών πληροφοριών, που έχει ομοιότητες με την τηλεμεταφορά στην επιστημονική φαντασία: το κβαντικό bit εξαφανίζεται στην πλευρά του αποστολέα και εμφανίζεται ως δια μαγείας στην πλευρά του παραλήπτη. Καθώς η κβαντική πληροφορία δεν χρειάζεται να ταξιδέψει στον ενδιάμεσο χώρο, δεν υπάρχει περίπτωση να χαθεί, πράγμα που καθιστά την κβαντική τηλεμεταφορά κρίσιμη τεχνολογία για τη δημιουργία ενός κβαντικού Ίντερνετ.Για να επιτευχθεί όμως η «μαγική» τηλεμεταφορά, υπάρχουν τρεις προϋποθέσεις: ένας σύνδεσμος κβαντικής διεμπλοκής ανάμεσα στον πομπό και στον δέκτη, μια αξιόπιστη μέθοδος για το «διάβασμα» των κβαντικών επεξεργαστών και η ικανότητα προσωρινής αποθήκευσης κβαντικών bits. Έως σήμερα είχε δειχθεί ότι είναι δυνατή η τηλεμεταφορά κβαντικής πληροφορίας ανάμεσα σε δύο γειτονικούς κόμβους. Τώρα, για πρώτη φορά, επιτεύχθηκε τέτοια τηλεμεταφορά ανάμεσα σε μη γειτονικούς κόμβους, με άλλα λόγια μέσα σε ένα δίκτυο. Τα κβαντικά bits ταξίδεψαν από τον κόμβο «Τσάρλι» στον κόμβο «Αλίκη», με τη βοήθεια του ενδιάμεσου κόμβου «Μπομπ».Η τηλεμεταφορά συνίσταται σε τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο πρέπει να δημιουργηθεί μια κατάσταση κβαντικής διεμπλοκής ανάμεσα στον «Τσάρλι» και στην «Αλίκη». Οι δύο αυτοί κόμβοι δεν έχουν άμεση φυσική σύνδεση μεταξύ τους, αλλά συνδέονται και οι δύο μέσω οπτικής ίνας με τον «Μπομπ». Η «Αλίκη» δημιουργεί κβαντική διεμπλοκή με τον «Μπομπ», ο οποίος ως ενδιάμεσος αποθηκεύει προσωρινά την κατάσταση αυτή. Στη συνέχεια, ο «Μπομπ» δημιουργεί ανάλογη κατάσταση κβαντικής διεμπλοκής με τον «Τσάρλι», στον οποίο ο πρώτος στέλνει τις κβαντικές πληροφορίες της «Αλίκης». Τελικά, η «Αλίκη» και ο «Τσάρλι» βρίσκονται σε κβαντική διεμπλοκή χάρη στη μεσολάβηση του «Μπομπ» και άρα καθίσταται δυνατή η τηλεμεταφορά κβαντικών δεδομένων.Στο δεύτερο στάδιο της διαδικασίας δημιουργείται το «μήνυμα» (κβαντικό bit) που θα τηλεμεταφερθεί, ενώ στο τρίτο βήμα λαμβάνει χώρα η ίδια η τηλεμεταφορά. Αυτή καθιστά εφικτό κάτι αδιανόητο στον κόσμο που βιώνουμε ως πραγματικότητα, αλλά που είναι δυνατό στον κβαντικό κόσμο: η πληροφορία εξαφανίζεται στη μεριά του «Τσάρλι» και αμέσως εμφανίζεται στην «Αλίκη». Το κβαντικό bit έχει επίσης κρυπτογραφηθεί κατά τη μεταφορά του.Το επόμενο στάδιο ερευνών θα εστιάσει στην αντιστροφή των βημάτων ένα και δύο του πρωτοκόλλου τηλεμεταφοράς, έτσι ώστε πρώτα να δημιουργείται ή να λαμβάνεται το προς τηλεμεταφορά κβαντικό bit και μετά να γίνεται η προετοιμασία για την τηλεμεταφορά του. Σχετικό βίντεο υπάρχει στο YouTube: Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.nature.com/articles/s41586-022-04697-y https://physicsgg.me/2022/05/25/άλλο-ένα-βήμα-για-το-κβαντικό-διαδίκτυ/

H NASA βγάζει στη σύνταξη το ρομποτικό γεωλόγο του Άρη. NASA/JPL-Caltech Αυτή είναι η σέλφι φωτογραφία του InSight που τραβήχτηκε στις 24 Απριλίου και σύμφωνα με την NASA είναι η τελευταία που θα δούμε από το ρομπότ το οποίο θα σταματήσει να λειτουργεί σε λίγες μέρες εξαιτίας της σκόνης που έχει καλύψει τα φωτοβολταϊκά του συστήματα. H NASA ανακοίνωσε ότι εντός των προσεχών ημερών θα δώσει εντολή στο βραχίονα του ρομποτικού της γεωλόγου στον Άρη, του InSight, να μπει σε «θέση συνταξιοδότησης» και το ίδιο αναμένεται να συμβεί σύντομα και με τα υπόλοιπα συστήματα του ρομπότ που έφθασε στον Κόκκινο Πλανήτη το 2018.Αποτελούσε τον πρώτο ρομπότ που είχε σταλεί στον Άρη με αμιγώς γεωλογική αποστολή. Ήταν σχεδιασμένο να πραγματοποιεί σεισμολογικές έρευνες και καταγραφές και να συλλέγει στοιχεία από το εσωτερικό του πλανήτη. Το InSight ήταν προγραμματισμένο να λειτουργήσει για δύο έτη όμως η NASA αποφάσισε να επεκτείνει για τουλάχιστον δύο ακόμη έτη. Το ρομπότ κατάφερε να καταγράψει περισσότερους από 1,300 σεισμούς και άλλα στοιχεία που αναμένεται να βοηθήσουν ανάμεσα στα άλλα τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα το πώς σχηματίστηκαν οι πλανήτες με βραχώδεις επιφάνειες, όπως η Γη και φυσικά ο Άρης.Το InSight κατέγραψε για πρώτη φορά την πλούσια όπως αποδείχθηκε σεισμική δραστηριότητα του Κόκκινου Πλανήτη. Διαπιστώθηκε ότι στον Άρη εκδηλώνονται σεισμοί που φτάνουν ακόμη και τους πέντε βαθμούς Ρίχτερ αλλά η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ότι οι σεισμικές δονήσεις στον πλανήτη διαρκούν πολύ ώρα. Καταγράφηκαν σεισμοί που ταρακούνησαν τον πλανήτη για περίπου μια ώρα γεγονός που πρέπει να ληφθεί υπόψη στην προετοιμασία της ανθρώπινης παρουσίας στον Άρη.Όπως και τα υπόλοιπα ρομπότ που έχουμε στείλει στον Άρη έτσι και το InSight λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια. Όμως πριν από μερικούς μήνες υπήρξε συσσώρευση της αρειανής σκόνης πάνω στους ηλιακούς συλλέκτες του ρομποτικού γεωλόγου. Το καλοκαίρι του 2021 είχε καλυφθεί το 80% των ηλιακών πάνελ του InSight με σκόνη με αποτέλεσμα να υπολειτουργεί και να υπάρξουν φόβοι για άδοξο τέλος της αποστολής.Το πρόβλημα ξεπεράστηκε σε κάποιο βαθμό πιθανώς με τη βοήθεια κάποιων ανέμων που απομάκρυναν μέρος της σκόνης από το ρομπότ αλλά όπως αποδείχτηκε η σκόνη επανήλθε και έχει καλύψει σε ποσοστό 80% το φωτοβολταϊκό σύστημα του ρομπότ με αποτέλεσμα να μην έχει πλέον την απαραίτητη ενέργεια για να λειτουργήσει. Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλα τα ρόβερ που στέλνουμε στον Άρη αλλά το InSight σε αντίθεση με εκείνα είναι στατικό γεγονός που δεν του επιτρέπει να προστατευτεί από αμμοθύελλες ή να απομακρύνει κινούμενο την σκόνη από πάνω του. https://naftemporiki.gr/story/1866042/h-nasa-bgazei-sti-suntaksi-to-rompotiko-geologo-tou-ari

Street View: 15 χρόνια χαρτογραφεί τον πλανήτη και την ιστορία του. Με περισσότερες από 220 δισεκατομμύρια εικόνες από πάνω από 100 χώρες και περιοχές, το Street View της Google μάς ταξιδεύει εδώ και 15 χρόνια από τις κοντινότερες γειτονιές ως τα πιο μακρινά μέρη του πλανήτη. Ανοίγοντας το παράθυρο στην επόμενη δεκαπενταετία της ζωής του, οι επιτελείς της Google Maps παρουσίασαν την περασμένη εβδομάδα τις νέες προκλήσεις της υπηρεσίας που ξεκίνησε ως τολμηρή ιδέα και σήμερα εξελίσσεται σε ένα ταξίδι στο σήμερα και το χθες μέσα από τις φωτογραφίες που συλλέγει από το 2007, όχι μόνο με τα οικεία σε όλους αυτοκίνητα της Street View, αλλά και μέσω των πεζοπόρων που γυρίζουν τις πιο δυσπρόσιτες γωνιές του πλανήτη. Με ένα ειδικό σακίδιο στην πλάτη καταγράφουν εικόνες μέσα από βάρκες, ή από την πλάτη μιας καμήλας ή ακόμη κι ενός προβάτου!Μόνο το 2019, χάρη σε αυτές τις φωτογραφίες καταχωρήθηκαν στους χάρτες της Google οι διευθύνσεις σχεδόν επτά εκατομμυρίων κτηρίων σε μέρη που δεν είχαν προηγουμένως χαρτογραφηθεί, όπως η Αρμενία, οι Βερμούδες, ο Λίβανος, η Μιανμάρ, η Τόνγκα, η Ζανζιβάρη και η Ζιμπάμπουε. Όσον αφορά στην Ελλάδα, στην κορυφή των πιο δημοφιλών τοποθεσιών του Street View βρίσκεται, όπως αναμενόταν, η Ακρόπολη, αλλά και ο Παρθενώνας ως μεμονωμένη αναζήτηση, ακολουθούν τα Μετέωρα, το σημείο όπου κάποτε δέσποζε ο Κολοσσός της Ρόδου και η Αγία Σοφία της Θεσσαλονίκης. Στους μουσειακούς χώρους, πρώτη κατατάσσεται η Αρχαία Αγορά της Αθήνας και ακολουθούν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο της Ακρόπολης, ο αρχαιολογικός χώρος Σουνίου και το Θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ». Η νέα υπερ-κάμερα Η νέα εποχή έρχεται με μια νέα κάμερα, η οποία δοκιμάζεται πιλοτικά και θα κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά, προσφέροντας όλες τις δυνατότητες δύναμης, ανάλυσης κι επεξεργασίας που έχει ένα πλήρως εξοπλισμένο Street View Car, συμπυκνωμένες σε ένα υπερ-μεταφερόμενο σύστημα κάμερας στο μέγεθος μίας γάτας!Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, ο Ethan Russell, Senior Director of Product Management του Google Maps, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, «από τη ράχη μιας καμήλας στην Αραβική έρημο σε ένα snowmobile που διασχίζει την Αρκτική, έχουμε βρει διάφορους δημιουργικούς τρόπους χρήσης της νέας Street View κάμερας για να συλλέξουμε εικόνες. Όσο κι αν ο κόσμος μας αλλάζει με αστραπιαία ταχύτητα, τα εργαλεία μας βοηθούν ώστε να συμβαδίζουμε με το ρυθμό αυτής της αλλαγής». Μέχρι σήμερα, οι κάμερες του Street View έχουν ταξιδέψει πάνω από 10 εκατομμύρια μίλια, μια απόσταση που αντιστοιχεί στον κύκλο της γης περισσότερες από 400 φορές.Η νέα κάμερα, η οποία μοιάζει με ένα μικρό ρομπότ, με μπλε κεφαλή και δύο αισθητήρες στις θέσεις των ματιών, διαθέτει μεταλλικό σώμα με αεραγωγούς. Ζυγίζει λιγότερο από 7 κιλά, άρα μπορεί να σταλεί οπουδήποτε στον κόσμο για την απαθανάτιση περιοχών που είναι παραδοσιακά αχαρτογράφητες, όπως η ζούγκλα του Αμαζονίου. Επίσης, είναι ιδιαίτερα προσαρμοστική, καθώς μπορεί να ενσωματώσει νέα εργαλεία, όπως σαρωτές laser για την αποτύπωση εικόνων με ακόμα περισσότερες πληροφορίες, όπως η ακριβής τοποθεσία οδικών σημάνσεων (λωρίδες) ή λακκουβών. Ένα ακόμα μοναδικό χαρακτηριστικό της είναι ότι μπορεί να τοποθετηθεί σε όλα τα αυτοκίνητα με σχάρα οροφής και να είναι χειριζόμενη μέσα από κινητή συσκευή. Αυτό επιτρέπει στην εταιρεία να επενδύσει σε πιο βιώσιμο στόλο οχημάτων, με υβριδικά ή πλήρως ηλεκτρικά. Ταξίδι στον χρόνο Έχοντας συλλέξει μια μοναδική συλλογή φωτογραφιών από σημαντικά σημεία του πλανήτη, εμβληματικά κτήρια και μνημεία, το Street View μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μια βουτιά στο παρελθόν, μέσα από το «έξυπνο» κινητό, Android ή Apple. Εάν πατήσουμε οπουδήποτε πάνω στην εικόνα μιας τοποθεσίας, μπορούμε εκτός από πληροφορίες για το σημείο, να επιλέξουμε «See more dates» για να δούμε τις παλαιότερες φωτογραφίες που έχουν δημοσιεύσειτα προηγούμενα 15 χρόνια.Έτσι, μπορούμε να δούμε όλες τις αλλαγές και μεταμορφώσεις, όπως για παράδειγμα πώς άλλαξε το Vessel στη Νέα Υόρκη με τη βήμα-βήμα ανέγερσή τουΔίνει βεβαίως και τη δυνατότητα ζωντανής περιήγησης, εσωτερικά και εξωτερικά, μέσω Live View, ενώ τροφοδοτεί και με ενημερώσεις σχετικά με επιχειρήσεις, όπως οι ώρες λειτουργίας, ή ακόμα και για αλλαγές στα όρια ταχύτητας. Μάλιστα, μέσα στην τελευταία τριετία, αξιοποιώντας λύσεις τεχνητής νοημοσύνης, έχουν γίνει πάνω από 25 δισ.αλλαγές στο Maps, με στόχο οι πληροφορίες να είναι πάντοτε επικαιροποιημένες. Παράλληλα, το Immersive View, συνδυάζοντας δισεκατομμύρια εικόνες από το Street View με αεροφωτογραφίες, σχηματίζει ένα ζωντανό ψηφιακό μοντέλο από διάφορα μέρη του κόσμου. Tο νέο Immersive View που θα λανσαριστεί του χρόνου θα δίνει τη δυνατότητα να δούμε εύκολα έναν δρόμο ή το εσωτερικό μιας επιχείρησης καθώς περνάμε από δίπλα. Η ιστορία του StreetView O συν-ιδρυτής της Google, Larry Page είχε το 2004 την ιδέα για τη δημιουργία ενός πλήρους χάρτη, 360 μοιρών, ολόκληρου του κόσμου. Η τολμηρή ιδέα ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά κι έτσι το 2007 έγινε η αρχή, με τη δημοσίευση των πρώτων εικόνων του Street View από το Σαν Φρανσίσκο, τη Νέα Υόρκη, το Λας Βέγκας, το Μαϊάμι και το Ντένβερ. Από τότε, αυτοκίνητα του Street View, εξοπλισμένα με φωτογραφικές μηχανές, έχουν αιχμαλωτίσει και μοιραστεί με το κοινό πάνω από 220 δισεκατομμύρια εικόνες.Παράλληλα, τις δικές τους εικόνες μοιράζονται και οι χρήστες των Χαρτών της Google ανά τον κόσμο. Προκειμένου λοιπόν να γίνει και η δική τους περιήγηση στον κόσμο πιο εύκολη και αποτελεσματική, έρχεται και το Street View Studio, μια νέα πλατφόρμα με όλα τα απαραίτητα εργαλεία, προκειμένου οι χρήστες να δημοσιεύουν εύκολα και γρήγορα εικόνες 360o.Μέσα στις οκτώ εικόνες που η ομάδα του Street View επέλεξε ως τις πιο αγαπημένες της αυτών των 15 ετών, περιλαμβάνεται και η Μονεμβάσια, το όνομα της οποίας σημαίνει μοναδική είσοδος. Ακόμα όμως κι αν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μπει ο επισκέπτης σε αυτό το πέτρινο φρούριο, μπορεί να περιηγηθεί εικονικά στην περιοχή. Στη συλλογή περιλαμβάνονται, ακόμη, το ενεργό ηφαίστειο Ambrym Volcano Marum Crater στο Βανουάτου, το οποίο απαθανάτισε ένας googler που ζει στη Νέα Ζηλανδία κάνοντας επί της ουσίας «κατάδυση», καθώς και εκείνο της Ιαπωνίας, το ορυχείο Wielicza Salt Mine στην Πολωνία όπου όλα τα διακοσμητικά στοιχεία είναι φτιαγμένα από αλάτι, η Πέτρα της Ιορδανίας, τα θαλάσσια λιοντάρια στα ανοιχτά των νησιών Γκαλαπάγκος, το άλογο που τρώει μια μπανάνα στην άκρη ενός δρόμου στον Καναδά, αλλά και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός.Πέρσι στην κορυφή των αναζητήσεων βρέθηκαν το Burj Khalifa, ο Πύργος του Άιφελ και το Ταζ Μαχάλ. Με τον εορτασμό των 15 ετών, το Street View παρουσιάζει τέσσερις καινούργιες συλλογές: – Πυραμίδες του Meroe στο Σουδάν: χάρη στις πανοραμικές εικόνες, μπορείτε να εξερευνήσετε τις αρχαίες πυραμίδες που φιλοξενούν τους τάφους βασιλέων και βασιλισσών της δυναστείας Kushite. – Ντουόμο στο Μιλάνο: πρόκειται για το μεγαλύτερο καθεδρικό ναό στην Ιταλία και τον τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Σε συνεργασία από το 2019 με το Google Arts & Culture, ανεβαίνουν εικόνες του Ντουόμο στο Street View ώστε να μπορεί καθένας να ρίξει μια liveπαρασκηνιακή ματιά σε αυτό το αρχιτεκτονικό και πολιτισμικό διαμάντι. – Les Invalides στο Παρίσι: Πριν ανεγερθεί ο Πύργος του Άιφελ, ο χρυσός τρούλος του μνημείου Les Invalides ήταν το υψηλότερο σημείο στο Παρίσι. Σήμερα, νέες εικόνες από το ομώνυμο ιστορικό ξενοδοχείο σας επιτρέπουν να εξερευνήσετε τα μουσεία και τα μνημεία του και να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τη γαλλική στρατιωτική ιστορία, μέσα από μια virtual ξενάγηση. – Sydney Ferries, Αυστραλία: τα εμβληματικά πλοιάρια πρόκειται σύντομα να διατεθούν σε ψηφιακή μορφή, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας με τις υπηρεσίες μεταφορών της Νέας Νότιας Ουαλίας. Αργότερα, μέσα στη χρονιά, η συλλογή θα ανέβει στο Street View για virtual γύρω από το λιμάνι του Σίδνεϋ. https://www.in.gr/2022/05/24/b-science/gadget-corner/street-view-15-xronia-xartografei-ton-planiti-kai-tin-istoria-tou/

Μπράιαν Κοξ: Υπάρχουν εξωγήινοι αλλά βρίσκονται πάρα πολύ μακριά από εμάς. Ο Βρετανός σωματιδιακός φυσικός Μπράιαν Κοξ έχει γίνει διάσημος χάρις στην συνεργασία με το BBC και τις τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει με αντικείμενο τον κόσμο της Φυσικής και του Διαστήματος.Μιλώντας στο πρωινό πρόγραμμα του BBC την Κυριακή ο Κοξ μίλησε για την πιθανή ύπαρξη νοήμονος εξωγήινου πολιτισμού. «Υπάρχουν περί τα δύο τρισεκατομμύρια γαλαξίες στο ορατό Σύμπαν οπότε είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν και κάποιοι άλλοι εκτός από εμάς εκεί έξω» ανέφερε ο Κοξ κάνοντας στη συνέχεια μια ανάλυση σε σχέση με την εξέλιξη της ζωής στη Γη και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής σε κάθε της μορφή στο Διάστημα.«Τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας δείχνουν ότι η ζωή ήταν παρούσα στη Γη πριν από 3,8 δισ. έτη και ο πρώτος πολιτισμός εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα. Χρειάστηκαν λοιπόν περίπου τέσσερα δισ. έτη για να φτάσουμε από την γέννηση της ζωής στην εμφάνιση πολιτισμού. Είναι ένα τεράστιο χρονικό διάστημα, το ένα τρίτο της ηλικίας του Σύμπαντος κάτι που σημαίνει ότι οι μικροβιακές μορφές ζωής είναι πιθανώς πολύ κοινές αλλά μορφές ζωής σαν τον άνθρωπο είναι εξαιρετικά σπάνιες. Αν με υποχρέωνε κάποιος να κάνω μια εκτίμηση θα έλεγα ότι υπάρχουν μικροβιακές μορφές ζωής παντού, για αυτό και τις αναζητούμε σε άλλους κόσμους όπως για παράδειγμα, στον Άρη» λέει ο Κοξ που δίνει και ένα οικολογικό μήνυμα. «Αν οι άνθρωποι κατοικούν τον μόνο πλανήτη με ζωή σε έναν γαλαξία με 400 δισ. άστρα αυτό μας δημιουργεί μια επιπλέον ευθύνη όσον αφορά την προστασία του από την κλιματική αλλαγή».Η Μόνικα Γκρέιντι, καθηγήτρια πλανητικών και διαστημικών επιστημών συμφωνεί με τον Κοξ όσον αφορά τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης ζωής. «Ο γαλαξίας μας είναι γεμάτος από άστρα διαφορετικών τύπων και πλανήτες που βρίσκονται σε αυτά τα άστρα. Είναι λοιπόν στατιστικά πολύ πιθανό να έχει αναπτυχθεί ζωή σε κάποιον πλανήτη του γαλαξία μας. Από την στιγμή που είναι αποδεδειγμένο ότι δεν υπάρχει νοήμον πολιτισμός στο ηλιακό μας σύστημα οπουδήποτε και αν αυτός έχει αναπτυχθεί θα πρέπει να έχει αναπτύξει τεχνολογία διαστρικών ταξιδιών και πάλι θα χρειάζεται εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια για να φτάσει εδώ. Ευελπιστώ ότι ένας τέτοιος πολιτισμός θα έχει καταφέρει να εξελιχτεί τόσο ώστε να έχει κατανοήσει πλήρως ότι η ειρήνη, η αλήθεια και η δικαιοσύνη είναι πιο ασφαλείς παράγοντες επιβίωσης ενός πολιτισμού από τον πόλεμο, τον τρόμο και την αδικία». https://naftemporiki.gr/story/1866022/mpraian-koks-yparxoun-eksogiinoi-alla-briskontai-para-polu-makria-apo-emas

Οι πρώτες εικόνες από το εσωτερικό του διαστημικού ταξί της NASA. Το Starliner θα μεταφέρει ανθρώπους και φορτία στο Διάστημα. Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) βρίσκεται εδώ και λίγα 24ωρα το CST-100 Starliner ένα νέο όχημα μεταφοράς ανθρώπων και φορτίων στο Διάστημα. Το σκάφος αποτελεί προϊόν συνεργασίας της Boeing και της NASA στο πλαίσιο της προσπάθειας που κάνει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία να απεξαρτηθεί από τα ρωσικά σκάφη Soyuz μετά την απόσυρση του στόλου των διαστημικών της λεωφορείων.Ήδη έχει κατασκευαστεί από τη μεγαλύτερη ιδιωτική διαστημική εταιρεία στον κόσμο, την Space X του Ελον Μασκ, ένα διαστημικό σκάφος μεταφοράς προσωπικού και φορτίων που χρησιμοποιεί η NASA. Σειρά είχε τώρα το Starliner που πραγματοποιεί μια δοκιμαστική μη επανδρωμένη πτήση στον ISS, μεταφέροντας 250 κιλά προμηθειών και εξοπλισμού ενώ επιστρέφοντας θα μεταφέρει φορτίο περίπου 300 κιλών. H NASA και η Boeing έδωσαν στη δημοσιότητα εικόνες και βίντεο από το εσωτερικό του Starliner αλλά και από το σημείο που έχει σταθμεύσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Η διαθεσιμότητα ενός δεύτερου συστήματος, είναι σημαντική για τη χώρα» δήλωσε στο Reuters o Μπιλ Νέλσον, διοικητής της NASA λίγο πριν την εκτόξευση του σκάφους. https://naftemporiki.gr/story/1865438/oi-protes-eikones-apo-to-esoteriko-tou-diastimikou-taksi-tis-nasa

Γαλαξιακή καραμπόλα δημιούργησε ένα ποτάμι γέννησης άστρων (βίντεο) NASA, ESA, and J. Charlton (Pennsylvania State Uni Στη φωτογραφία εικονίζεται η συγχώνευση των τεσσάρων γαλαξιών και διακρίνεται το «ποτάμι» που γεννά άστρα το οποίο ενώνει τους τρεις γαλαξίες στο πάνω μέρος της εικόνας με τον πιο απομακρυσμένο στην κάτω πλευρά της εικόνας. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble είχε καταγράψει το 2010 εικόνες από μια περιοχή του Σύμπαντος όπου εξελίσσεται μια πολύ ενδιαφέρουσα από πολλές απόψεις κοσμική διεργασία. Σε απόσταση 166 εκατ. ετών φωτός από εμάς βρίσκεται το Hickson Compact Group 31 (HCG 31), μια ομάδα τεσσάρων γαλαξιών που βρίσκονται σε διαδικασία συγχώνευσης.Η συγχώνευση δύο γαλαξιών είναι μια διαδικασία ρουτίνας στο Σύμπαν η οποία παράγει διαφόρων ειδών φαινόμενα. Η συγχώνευση τεσσάρων γαλαξιών δεν είναι κάτι συνηθισμένο και όπως είναι ευνόητο τα φαινόμενα που παράγονται σε πολλές περιπτώσεις είναι εκτός από εντυπωσιακά και άγνωστα για την επιστημονική κοινότητα.Επιστήμονες της NASA μελέτησαν και επεξεργάστηκαν εκ νέου τα δεδομένα και τις εικόνες που είχε καταγράψει το Hubble από την τετραπλή γαλαξιακή συγχώνευση. Το αποτέλεσμα είναι μια νέα εικόνα του τι συμβαίνει εκεί. Η συγχώνευση δύο γαλαξιών δημιουργεί συνθήκες μαζικής γέννησης άστρων στις περιοχές που οι δύο γαλαξίες αρχίζουν να ακουμπούν ο ένας τον άλλο.Τι συμβαίνει όμως όταν συγχωνεύονται τέσσερις γαλαξίες και ο ένας βρίσκεται μεγαλύτερη απόσταση από τους άλλους τρεις; Όπως αποκαλύπτει η νέα μελέτη και εικόνα που δόθηκε στη δημοσιότητα αυτό που έχει συμβεί είναι η δημιουργία μιας κοσμικής λωρίδας που ενώνει τον πιο απομακρυσμένο γαλαξία με τους τους άλλους τρεις THEBHP NASA Hubble Space Telescope Capture Hickson Group 31 of Galaxies with streams of Star Formation Στη λωρίδα αυτή που οι ερευνητές ονομάζουν «ποτάμι» γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα. https://naftemporiki.gr/story/1865687/galaksiaki-karampola-dimiourgise-ena-potami-gennisis-astron-binteo

Την πρώτη οπτική «κρυφή» μνήμη υπολογιστών στον κόσμο δημιούργησαν ερευνητές του ΑΠΘ. Shutterstock Την πρώτη οπτική «κρυφή» μνήμη υπολογιστών στον κόσμο, η οποία αποθηκεύει φως αντί για ηλεκτρικό ρεύμα και μπορεί μελλοντικά να επιτρέψει την εκτίναξη της υπολογιστικής ισχύος, αλλάζοντας την ίδια την αρχιτεκτονική των τσιπ και των υπολογιστικών συστημάτων, δημιούργησε ερευνητική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).Η νέα μνήμη cache «χτίζει» πάνω στην παρακαταθήκη που είχε δημιουργήσει η ίδια ομάδα, όταν πριν από λίγα χρόνια έκανε την πειραματική επίδειξη της ταχύτερης οπτικής μνήμης RAM στον κόσμο. Και τα δύο επιτεύγματα απέχουν ακόμα αρκετά χρόνια από την πιθανή διάθεσή τους στην αγορά ως εμπορικά προϊόντα, όπως επισημαίνουν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι ερευνητές, αλλά θέτουν τα θεμέλια για την επίλυση ενός από τα σημαντικότερα και πιο μακρόβια προβλήματα των υπολογιστών, αυτού που χαρακτηρίζεται ως «Τείχος Μνήμης»: δηλαδή του γεγονότος ότι οι ταχύτητες των μνημών στους υπολογιστές αυξάνονται με πολύ πιο αργό ρυθμό από εκείνες των επεξεργαστών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα συνεχώς αυξανόμενο χάσμα στις επιδόσεις τους.«Πρόκειται για μια πολύ ριζοσπαστική ιδέα, γιατί φεύγουμε από τη συνηθισμένη και παραδοσιακή αρχιτεκτονική των υπολογιστών. Υλοποιήσαμε τη μνήμη και επιβεβαιώσαμε την αρχή της λειτουργίας της, αλλά για να βγει στην αγορά θα πρέπει να διανυθεί μια διαδικασία. Η τρέχουσα μνήμη που δημιουργήσαμε μπορεί για πρώτη φορά να αποθηκεύει 16 bits σε μια πλήρως διευθυνσιοδοτούμενη αρχιτεκτονική οπτικής μνήμης, αλλά βλέπουμε πως υπάρχει προοπτική να φτάσουμε και σε χιλιάδες bits. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν περαιτέρω έρευνα σε επίπεδο φωτονικής ολοκλήρωσης, ώστε να φτάσουμε σε ένα νέο τύπου τσιπάκι. Αυτό θα απαιτούσε από μόνο του πέντε με δέκα χρόνια, ώστε μετά να εξελιχθεί η έρευνά μας σε προϊόν», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ερευνήτρια Θεόνη Αλεξούδη, μέλος της ερευνητικής ομάδας Ασύρματων και Φωτονικών Συστημάτων και Δικτύων WinPhos του ΑΠΘ, από κοινού με τους υποψήφιους διδάκτορες Χρήστο Παππά και Θεόδωρο Μόσχο, τον ερευνητή και διδάκτορα Χρήστο Βαγιωνά και τον απανπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Πληροφορικής του ΑΠΘ, Νίκο Πλέρο. Γιατί όμως είναι σημαντική η δημιουργία αυτής της μνήμης; Ποιες θα ήταν οι εφαρμογές της στην πράξη; Κατά τη Θεόνη Αλεξούδη, η δημιουργία αυτής της μνήμης -που χρηματοδοτείται από δύο προγράμματα της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας και του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας- μπορεί να έχει πρακτική εφαρμογή σε συστήματα υπερυπολογιστών και οπτικούς δρομολογητές (rooters). Το βασικότερο πλεονέκτημα είναι ότι η οπτική μνήμη δεν χρειάζεται να τοποθετηθεί στο ίδιο τσιπ με τους επεξεργαστές, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να διασφαλιστεί για λειτουργίες υπολογισμών και πράξεων πολύτιμος ζωτικός χώρος, που σήμερα καταλαμβάνει η «παραδοσιακή» μνήμη.«Αναλογικά με τον χώρο που απελευθερώνεται από τη μνήμη και αποδίδεται στους επεξεργαστές στο τσιπ, μπορούμε να έχουμε πολύ σημαντική αύξηση υπολογιστικής ισχύος, κατά 40%, 50% ή 60%» λέει, επισημαίνοντας ότι για πρώτη φορά δίδεται η δυνατότητα να αξιοποιηθεί μελλοντικά έως και το 100% της χωρητικότητας του τσιπ αποκλειστικά για λειτουργίες υπολογισμών και πράξεων.Το πειραματικό πρωτότυπο της cache που αναπτύχθηκε στο ΑΠΘ επιδεικνύει για πρώτη φορά ασύγκριτες, για την επιστημονική κοινότητα, ταχύτητες ανάγνωσης και εγγραφής δεδομένων της τάξης των 20Gb/s (gigabits/δευτερόλεπτο) ανά γραμμή κρυφής μνήμης, δηλαδή 20 δισεκατομμύρια δυαδικά ψηφία μέσα σε ένα δευτερόλεπτο!Η έρευνα ανακοινώθηκε πρόσφατα στο Παγκόσμιο Διεθνές Συνέδριο Οπτικών Επικοινωνιών, στο Σαν Ντιέγκο των Η.Π.Α, ενώ οι καινοτόμες ερευνητικές ιδέες της ομάδας του ΑΠΘ χρηματοδοτούνται από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ) και τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), μέσα από τα ερευνητικά έργα «CAM-UP - Οπτικές Μνήμες Προσπέλασης Περιεχομένου για γρήγορη αναζήτηση διεύθυνσης» και «ORION - Οπτικές Μνήμες Τυχαίας Προσπέλασης με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας για γρήγορη απόκριση και υψηλή ρυθμοαπόδοση σε υπολογιστικά περιβάλλοντα». https://naftemporiki.gr/story/1865504/tin-proti-optiki-krufi-mnimi-upologiston-ston-kosmo-dimiourgisan-ereunites-tou-apth

Εκτοξεύτηκε η νέα διαστημική κάψουλα Starliner που θα μεταφέρει αστροναύτες και φορτία (βίντεο) Το Starliner ετοιμάζεται για μια νέα δοκιμαστική πτήση. Η νέα διαστημική κάψουλα Starliner της Boeing εκτοξεύτηκε χθες, Πέμπτη, για μία επαναληπτική μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), με στόχο την καταγραφή μιας επιτυχίας που τόσο χρειάζεται η εταιρία, έπειτα από δύο χρόνια καθυστερήσεων, αλλά και μηχανολογικών προβλημάτων που επέφεραν μεγάλο οικονομικό κόστος.Η διαστημική κάψουλα CST-100 Starliner εκτοξεύτηκε σήμερα λίγο πριν από τις 02:00 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας από τις εγκαταστάσεις εκτοξεύσεων των ΗΠΑ στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ (Φλόριντα). Την κάψουλα μετέφερε ένας πύραυλος φορέας Atlas V, η κατασκευή του οποίου, έγινε από την United Launch Alliance (ULA), μία κοινοπραξία μεταξύ της Boeing και της Lockheed Martin. VIDEOFROMSPACE Blastoff! Boeing Starliner OFT-2 mission launches to space station Περίπου 30 λεπτά μετά την εκτόξευσή της, η κάψουλα βρίσκονταν στην προκαταρκτική τροχιά της, αφού είχε διαχωριστεί από τον πύραυλο φορέα και συνέχιζε την πτήση της με τη χρήση του δικού της προωθητικού συστήματος, κατευθυνόμενη σε τροχιά προσέγγισης του ISS. “Η κάψουλα Starliner βρίσκεται σε τροχιά κατευθυνόμενη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό,” δήλωσε ο Τζος Μπάρετ σχολιαστής εκτοξεύσεων της Boeing στη διάρκεια μιας διαδικτυακής παρουσίασης της NASA, καθώς είχε επιτευχθεί ο στόχος της πτήσης σε τροχιά που είναι καθοριστικής σημασίας για το αναφερόμενο διαστημικό πρόγραμμα.Επρόκειτο για ένα στάδιο στην προηγούμενη δοκιμαστική πτήση του Starliner το 2019, στο οποίο καταγράφηκε μία αστοχία λογισμικού αναφορικά με την ικανότητα της κάψουλας να φτάσει στον ISS. Αν όλα εξελιχθούν όπως έχουν σχεδιαστεί, η κάψουλα σταδιακά θα αυξήσει το ύψος της τροχιάς της, καθώς θα συνεχίζει την πορεία της προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με εκτιμώμενο χρόνο άφιξης περίπου 24 ωρών, πριν από την πρόσδεση της το βράδυ της Παρασκευής στον ISS που ταξιδεύει σε ύψος περίπου 400 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη.Η διαστημική κάψουλα αναμένεται να παραμείνει προσδεμένη στον ISS για τέσσερις ή πέντε ημέρες, πριν αρχίσει το ταξίδι της επιστροφής της στη γη. Η προσεδάφιση της αναμένεται να γίνει με αλεξίπτωτο στην έρημο Χουάιτ Σαντς στο Νέο Μεξικό. Η επιτυχία της αποστολής αυτής θα είναι ένα μεγάλο βήμα για τη διαστημική κάψουλα Starliner, σχετικά με τη διαθεσιμότητα παροχής στη NASA ενός δεύτερου αξιόπιστου διαστημικού μέσου για τη μεταφορά αστροναυτών από και προς τον ISS.Από την επανέναρξη των διαστημικών εκτοξεύσεων το 2020, εννέα χρόνια μετά τον τερματισμό του προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων, η NASA έχει εναποθέσει την μεταφορά των αστροναυτών της στον πύραυλο φορέα Falcon 9 και στις διαστημικές κάψουλες της εταιρίας SpaceX του Ίλον Μασκ Προηγουμένως η μόνη διαθέσιμη επιλογή που υπήρχε για την προσέγγιση του ISS, ήταν μέσω εκτοξεύσεων του ρωσικού διαστημικού οχήματος Soyuz. “Η διαθεσιμότητα ενός δεύτερου συστήματος, είναι σημαντική για τη χώρα,” δήλωσε στο Reuters o Μπιλ Νέλσον, διοικητής της NASA, λίγες ώρες πριν από την εκτόξευση.Η αναφερόμενη εκτόξευση έγινε σε μία καθοριστική στιγμή για την Boeing, που έχει την έδρα της στο Σικάγο, καθώς δίνει μάχη για την αντιμετώπιση μιας σειράς διαδοχικών κρίσεων τόσο στον τομέα της παραγωγής αεροσκαφών, όσο και στη διεύθυνση διαστήματος και άμυνας. Μόνο για το πρόγραμμα Starliner η Boeing αναγκάστηκε να καταβάλει αποζημιώσεις 595 εκατομμυρίων δολαρίων (562,57 εκατομμύρια δολάρια) μετά την αποτυχία της να θέσει σε τροχιά την πρώτη μη επανδρωμένη διαστημική πτήση το 2019. https://naftemporiki.gr/story/1864841/ektokseutike-i-nea-diastimiki-kapsoula-starliner-pou-tha-metaferei-astronautes-kai-fortia-binteo

Ad astra Vangelis: Το αντίο των διαστημικών υπηρεσιών στον Παπαθανασίου (βίντεο) Η αγάπη του Βαγγέλη Παπαθανασίου για το Διάστημα τον οδήγησε στο να συνεργαστεί με τις δύο μεγαλύτερες διαστημικές υπηρεσίες την NASA και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) δημιουργώντας μουσική που συνόδεψε σημαντικές αποστολές εξερεύνησης όπως στον Άρη και τον Δία (NASA) καθώς και του κομήτη Rosetta (ESA).Στην ανάρτηση της η NASA έβαλε τίτλο «Ad astra Vangelis» από την λατινική φράση Per aspera ad astra που σημαίνει «μέσα από δύσκολες συνθήκες στα άστρα» ενώ η ESA δηλώνει την βαθιά της λύπη για την απώλεια του συνθέτη που ήταν όπως αναφέρει η ανακοίνωση «καλός φίλος της ESA και της διαστημικής κοινότητας και ήταν τιμή μας που συνεργαστήκαμε στην αποστολή Rosetta». VANGELIS - TOPIC Origins (Arrival) ELECTRODREAMS Vangelis - Juno to Jupiter | Full Album 2021 Οι δύο διαστημικές υπηρεσίες συνοδεύουν τις αναρτήσεις τους με σχετικά βίντεο. https://naftemporiki.gr/story/1864829/ad-astra-vangelis-to-antio-ton-diastimikon-upiresion-ston-papathanasiou-binteo

Κι άλλο πέτρινο ‘φυτό’ στην επιφάνεια του Άρη. Πριν από μερικούς μήνες το διαστημικό όχημα της NASA Curiosity είχε φωτογραφίσει έναν περίεργο σχηματισμό ορυκτών στο έδαφος του Άρη που έμοιαζε με απολιθωμένο φυτό (δείτε ΕΔΩΌμως οι εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει ο γηραιός εξερευνητής – βρίσκεται στον Άρη από τον Αύγουστο του 2012, δεν τελειώνουν. Λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη της ‘εξωγήινης πύλης’ (δείτε ΕΔΩ), στις 15 Μαΐου 2022 το Curiosity ανακάλυψε κι άλλους περίεργους σχηματισμούς βράχων που μοιάζουν με απολιθωμένα φυτά: H φωτογραφία λήφθηκε από την Mastcam του διαστημικού οχήματος της NASA Curiosity, το οποίο εξερευνά τον κρατήρα Gale Η έγχρωμη εκδοχή της παραπάνω φωτογραφίας: https://physicsgg.me/2022/05/20/κι-άλλο-πέτρινο-φυτό-στην-επιφάνει/

Ελον Μασκ και Μπιλ Γκέιτς φτιάχνουν «ρουφήχτρα» διοξειδίου του άνθρακα. Mission Zero Στη φωτογραφία εικονίζεται μια μακέτα του μηχανισμού απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα που χρηματοδοτούν ο Μπιλ Γκέιτς και ο Έλον Μασκ. Η βρετανική νεοφυής εταιρεία Mission Zero κατάφερε να κερδίσει την προσοχή δύο από τους πλουσιότερους και διασημότερους επιχειρηματίες του πλανήτη. Ο Μπιλ Γκέιτς έδωσε στην εταιρεία 5 εκατ. δολάρια μέσω ενός fund επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα στο οποίο ηγείται ο ίδιος. Ο Ελον Μασκ προσέφερε ένα εκατ. δολάρια μέσω ενός ιδρύματος που έχει ιδρύσει.Τα κεφάλαια αυτά δόθηκαν στην εταιρεία από τους δύο μεγιστάνες για να κατασκευάσει ένα μηχανισμό απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι δεν αρκεί ο περιορισμός των εκπομπών βλαβερών αερίων στην ατμόσφαιρα για την παρεμπόδιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να γίνει παράλληλα και μια προσπάθεια απορρόφησης πολλών δισεκατομμυρίων τόνων διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα αλλά και τους ωκεανούς. Προτείνουν οι ποσότητες του CO2 που θα απορροφηθούν να αποθηκευτούν.Έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι και συστήματα απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα αλλά έχουν περιορισμένες δυνατότητες. Μέχρι στιγμής έχουν απορροφηθεί περίπου δέκα χιλιάδες τόνοι, ένα εκατομμυριοστό μικρότερη ποσότητα από αυτή που πρέπει να απομακρύνεται από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο για να υπάρξει αποτέλεσμα.Η Mission Zero υποστηρίζει ότι ο μηχανισμός που αναπτύσσει απαιτεί το ένα τρίτο της ενέργειας που χρειάζονται οι άλλοι αντίστοιχοι μηχανισμοί απορρόφησης του CO2 που βρίσκονται σε λειτουργία ενώ θα απορροφά αξιοσημείωτα μεγαλύτερες ποσότητες από αυτούς. https://naftemporiki.gr/story/1864996/elon-mask-kai-mpil-gkeits-ftiaxnoun-roufixtra-diokseidiou-tou-anthraka

Το πρώτο πρατήριο υδρογόνου στην Ελλάδα. Με πρώτες ύλες τον ήλιο και το νερό, το πρώτο πρατήριο υδρογόνου, το οποίο θα φουλάρει τα οχήματα με το «καύσιμο του μέλλοντος», λειτουργεί από χθες στον χώρο του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Ο σταθμός για την ώρα ανεφοδιάζει ποδήλατα υδρογόνου μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα. Σε επόμενο στάδιο, πιθανόν τον Σεπτέμβριο, θα μπορεί να ανεφοδιάζει σκούτερ υδρογόνου, καθώς και golf carts (αμαξίδια γηπέδων γκολφ). Aπώτερος στόχος να χρησιμοποιείται το υδρογόνο σε σταθμούς ανεφοδιασμού βαρέων οχημάτων (φορτηγών, λεωφορείων, απορριμματοφόρων κ.ά.). Με βασικές πρώτες ύλες τον ήλιο και το νερό της βρύσης, αλλά με μια πρωτοποριακή παγκοσμίως τεχνολογία, ξεκίνησε να λειτουργεί στην Ελλάδα ο πρώτος σταθμός ανεφοδιασμού μικρών οχημάτων υδρογόνου, το πρώτο υδρογονάδικο, όπως χαρακτηριστικά το λένε οι άνθρωποι του χώρου.Πέρα από το γεγονός ότι η εξέλιξη αυτή δείχνει το μέλλον για απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, εν πολλοίς εισαγόμενα με ό,τι αυτό σημαίνει για την ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας και τα προβλήματα που προκαλούν κατά καιρούς οι γεωπολιτικές εξελίξεις, όπως άλλωστε συμβαίνει τώρα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ο σταθμός είναι προϊόν κατά 90% και πλέον ελληνικής τεχνογνωσίας, ενώ η καινοτόμος τεχνολογία συμπίεσης του υδρογόνου που χρησιμοποιείται αναπτύχθηκε από τη Cyrus, τεχνοβλαστό (spin-off) του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Το γεγονός δε ότι ήδη υπάρχει ενδιαφέρον ακόμη και από το εξωτερικό για τη χρήση αυτών των σταθμών δείχνει, αν μη τι άλλο, τη σημασία της εμπορικής αξιοποίησης της έρευνας. Πώς λειτουργεί Ο σταθμός, ο οποίος έχει εγκατασταθεί στον χώρο του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» στην Αγία Παρασκευή, λειτουργεί ως εξής: στην οροφή ενός οικίσκου, που στην πραγματικότητα έχει το μέγεθος ενός κοινού κοντέινερ, υπάρχουν φωτοβολταϊκά πάνελ ισχύος 22 kW, ενώ συνδέεται με παροχή νερού βρύσης. Με την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τα φωτοβολταϊκά γίνεται ηλεκτρόλυση του νερού, η διάσπασή του δηλαδή σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα ενώ το υδρογόνο αποθηκεύεται σε πίεση 16 bar. Στη συνέχεια περνάει μέσα από συμπιεστές που κάνουν χρήση τεχνολογίας μεταλλοϋδριδίων (σ.σ. στην ουσία το σύστημα συμπίεσης είναι ειδικοί σωλήνες που υπάρχουν εντός του σταθμού) και με τη χρήση ζεστού νερού από θερμικό ηλιακό συλλέκτη (στην ουσία πρόκειται για ηλιακό θερμοσίφωνα) θερμαίνονται τα μεταλλοϋδρίδια και γίνεται η συμπίεση του υδρογόνου στα 200 bar και αυτό αποθηκεύεται σε υψηλή πίεση. Μέσω μιας αντλίας το όχημα υδρογόνου ανεφοδιάζεται μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ο σταθμός για την ώρα ανεφοδιάζει ποδήλατα υδρογόνου μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα, τα οποία έχουν αυτονομία 145 χλμ. Η πρωτοποριακή τεχνολογία που χρησιμοποιείται στον σταθμό αυτό διασφαλίζει πέρα από μηδενικούς ρύπους και μηδενικό θόρυβο, σε αντίθεση με άλλες τεχνολογίες συμπίεσης υδρογόνου. Η συνολική αποθηκευτική ικανότητα του συγκεκριμένου σταθμού είναι 120 κυβικά μέτρα.Σε επόμενο στάδιο, πιθανόν τον Σεπτέμβριο, ο σταθμός θα μπορεί να ανεφοδιάζει σκούτερ υδρογόνου, καθώς και golf carts (αμαξίδια γηπέδων γκολφ).Επόμενο βήμα για τη Cyrus είναι η ανάπτυξη τεχνολογίας για τη συμπίεση του υδρογόνου σε μεγαλύτερη πίεση, πάνω από 400 bar, έτσι ώστε να χρησιμοποιείται σε σταθμούς ανεφοδιασμού βαρέων οχημάτων (φορτηγών, λεωφορείων, απορριμματοφόρων κ.ά.). Νέα χρηματοδότηση 1 εκατ. Καθοριστικό ρόλο στο βήμα αυτό θα διαδραματίσει η νέα χρηματοδότηση ύψους 1 εκατ. ευρώ που θα λάβει η Cyrus από το Uni.Fund (σ.σ. η Cyrus είναι ήδη εταιρεία στην οποία έχει επενδύσει το Uni.Fund), την εισηγμένη στον Nasdaq εταιρεία Advent Technologies, αλλά και άλλους επενδυτές.Στόχος, άλλωστε, είναι το υδρογόνο να λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς τη χρήση μπαταριών για ηλεκτροκίνηση, κυρίως για βαρέα οχήματα, καθώς διασφαλίζει πολύ γρηγορότερο ανεφοδιασμό σε σύγκριση με τον χρόνο φόρτισης των μπαταριών στα ηλεκτροκίνητα οχήματα και μεγαλύτερη αυτονομία.«Το υδρογόνο μπορεί να μας πάει πολλά χιλιόμετρα μακριά», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Σκρέκας κατά τη χθεσινή εκδήλωση παρουσίασης του σταθμού. Από την πλευρά του ο υφυπουργός Μεταφορών Μ. Παπαδόπουλος ανακοίνωσε την έναρξη συνεργασίας με τον «Δημόκριτο» για την κατάρτιση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου που θα διέπει τη χρήση του υδρογόνου στις μεταφορές. Ο «Λευκός Δράκος» και τα ελληνικά έργα υδρογόνου H Ευρωπαϊκή Επιτροπή σκοπεύει να αναπτύξει τον λεγόμενο «Επιταχυντή Υδρογόνου», με σκοπό έως το τέλος του Ιουνίου να έχει ολοκληρώσει την αξιολόγηση των πρώτων σημαντικών έργων κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (IPCEI), ώστε να λάβουν χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά ταμεία. Ενδεικτικά, ομάδα εταιρειών, αποτελούμενη από τους μεγαλύτερους ενεργειακούς ομίλους της χώρας (ΔΕΠΑ Εμπορίας, Advent Technologies, Damco Energy, ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, Ελληνικά Πετρέλαια, Μότορ Οϊλ, Σωληνουργεία Κορίνθου, TAP και ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή), έχει ήδη καταθέσει στην ελληνική κυβέρνηση, από την περασμένη άνοιξη, πρόταση σχετικά με την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, υπό την ονομασία «Λευκός Δράκος».Η πρόταση προβλέπει επενδύσεις άνω των 8 δισ. ευρώ για την ετήσια παραγωγή 250.000 τόνων πράσινου υδρογόνου στη Δυτική Μακεδονία, αναμένεται να απασχολήσει άμεσα 18.000 και έμμεσα 29.500 εργαζομένους, ενώ το περιβαλλοντικό όφελος υπολογίζεται στον περιορισμό των εκπομπών CO2 κατά 11,5 εκατ. τόνους τον χρόνο. Το υδρογόνο που θα παράγεται θα διοχετεύεται στον αγωγό φυσικού αερίου υψηλής πίεσης του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) και παράλληλα θα αξιοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας στα δίκτυα τηλεθερμάνσεως της περιοχής. Παράλληλα, θα διερευνηθεί η δυνατότητα μεταφοράς και εξαγωγής Η2 μέσω του διαδριατικού αγωγού φυσικού αερίου (TAP), που συνδέει την Ελλάδα με τις ευρωπαϊκές αγορές.Πέντε ελληνικά έργα υδρογόνου έχουν εγκριθεί στο πρώτο στάδιο του πλαισίου σημαντικών έργων κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (ΙPCEI) «Yδρογόνο», μέσω του οποίου τα έργα που θα επιλεγούν τελικά θα χρηματοδοτηθούν από ευρωπαϊκούς πόρους.Εκτός του «Λευκού Δράκου», είναι το «Blue Med» της Μότορ Οϊλ που αφορά την παραγωγή μπλε και πράσινου υδρογόνου για μεταφορά, διανομή και χρήση σε βιομηχανία και μεταφορές και το «Green HiPo» της Advent Energy Technologies που αφορά την κατασκευή μονάδας παραγωγής καινοτόμων ηλεκτρολυτών και κυψελίδων καυσίμου με εγκατάσταση στη Δυτική Μακεδονία. Τα τρία αυτά έργα έρχονται να συμπληρώσουν το «Η2CAT TANKS» της B&T Composites για την κατασκευή καινοτόμων δεξαμενών υψηλής πίεσης ως προς την αποθήκευση υδρογόνου και το «H2CEM» της ΤΙΤΑΝ για την παραγωγή τσιμέντου με χρήση πράσινου υδρογόνου.Παράλληλα, ο ΔΕΣΦΑ προχωράει με τον σχεδιασμό για την ωρίμανση και υλοποίηση του νέου αγωγού υψηλής πίεσης φυσικού αερίου 156 χιλιομέτρων στη Δυτική Μακεδονία, ο οποίος θα είναι συμβατός για µεταφορά υδρογόνου και η ένταξη του οποίου στο σύστημα αναμένεται τον Σεπτέμβριο του 2023. Επίσης, στο τέλος του 2021 ο ΔΕΣΦΑ και ο διαχειριστής συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου της Βουλγαρίας (Bulgartransgaz) υπέγραψαν επιστολή πρόθεσης για συνεργασία στον τομέα του Η2 με σκοπό να στηρίξουν την ανάπτυξη σχετικών τεχνολογιών και αγοράς Η2 στην Ευρώπη, εξετάζοντας συνέργειες στα δύο διασυνδεδεμένα συστήματα μεταφοράς.Την ίδια στιγμή, η Μότορ Οϊλ και η ΔΕΗ ανακοίνωσαν την υπογραφή μνημονίου συναντίληψης (Memorandum of Understanding – MOU) για τη διαμόρφωση του πλαισίου και την υλοποίηση μέσω κοινοπρακτικού σχήματος (με μετοχικό σχήμα 51% της Μότορ Οϊλ και 49% της ΔΕΗ) έργων στον τομέα του πράσινου Η2, έχοντας πρόσβαση στην αναπτυσσόμενη πλατφόρμα παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές της ΔΕΗ και εκμεταλλευόμενοι τη δυναμικότητα και τεχνογνωσία της Μότορ Οϊλ. Τέλος, τα ΕΛΠΕ, μέσω του Vision 2025, προσανατολίζονται προς επενδύσεις σε κλάδους με χαμηλό ανθρακικό αποτύπωμα και προωθούν εφαρμογές υδρογόνου. Πάνω από 350 μεγάλα επενδυτικά σχέδια 500 δισ. έως το 2030 παγκοσμίως Η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του ενεργειακού κόστους προκαλούν ένα νέο κύμα ενθουσιασμού για το υδρογόνο, που μπορεί να έχει πολύ περισσότερες χρήσεις πέραν αυτής της φόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Περισσότερα από 350 μεγάλα προγράμματα ανάπτυξης βρίσκονται σε εξέλιξη σχετικά με το υδρογόνο και οι σωρευτικές επενδύσεις τους μπορεί να φθάσουν τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2030. Η επενδυτική τράπεζα Morgan Stanley εκτιμά ότι οι ετήσιες πωλήσεις υδρογόνου μπορεί να φθάσουν τα 600 δισ. δολ. έως το 2050, από 150 δισ. δολ. σήμερα. Πολλές χώρες (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Ν. Κορέα κ.ά.) έχουν πλέον εθνικά σχέδια ανάπτυξης του υδρογόνου. Σε σπίτια και βιομηχανίες Οι ιαπωνικές και οι νοτιοκορεατικές αυτοκινητοβιομηχανίες είναι πρόθυμες να πουλήσουν οχήματα που χρησιμοποιούν κυψέλες υδρογόνου ως καύσιμο, αν και τα αυτοκίνητα με μπαταρίες είναι πιο αποδοτικά. Από την άλλη, μερικές ευρωπαϊκές χώρες ελπίζουν να τροφοδοτήσουν τα σπίτια με υδρογόνο, αν και οι αντλίες θερμότητας είναι πιο αποτελεσματικές, ενώ παράλληλα χρειάζεται ένα δίκτυο ασφαλών σωλήνων για το υδρογόνο, κάτι που δεν είναι πάντα δεδομένο.Σύμφωνα με τον Economist, το υδρογόνο μπορεί ασφαλώς να βρει τη θέση του σε βιομηχανίες με πολύπλοκες χημικές διαδικασίες και ενεργοβόρες ανάγκες χρήσης υψηλών θερμοκρασιών, που δύσκολα επιτυγχάνονται με τον ηλεκτρισμό. Οι χαλυβουργίες, π.χ., που εκλύουν το 8% περίπου των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα, θα μπορούσαν να στραφούν πλέον στο υδρογόνο. Επίσης, οι εμπορικές μεταφορές για μακρινές διαδρομές που δεν μπορούν να καλύψουν τα ηλεκτροκίνητα οχήματα: τα υδρογονοκίνητα φορτηγά μπορούν να είναι καλύτερα σε σχέση με εκείνα με μπαταρίες. Ακόμη, καύσιμα από υδρογόνο μπορούν να φανούν χρήσιμα στα αεροπλάνα και τα πλοία. Ηδη η γαλλική εταιρεία Alstom έχει θέσει σε λειτουργία υδρογονοκίνητα τρένα στις ευρωπαϊκές ράγες. Αποθήκευση ενέργειας Το υδρογόνο μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί ως υλικό για τη μαζική αποθήκευση και μεταφορά ενέργειας. Τα δίκτυα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχουν προβλήματα, όταν δεν φυσάει αέρας ή όταν πέφτει η νύχτα. Η αποθήκευση ενέργειας σε μπαταρίες βοηθάει, αλλά αν η ανανεώσιμη ενέργεια (αιολική, ηλιακή) μετατραπεί σε υδρογόνο, μπορεί να αποθηκευθεί φθηνά για μεγάλες χρονικές περιόδους και μετά, όποτε χρειάζεται, να μετατρέπεται σε ηλεκτρικό ρεύμα. Οι χώρες με σημαντικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα μπορούσαν ακόμη και να εξάγουν τέτοια ενέργεια με μορφή υδρογόνου.Ο κατάλογος με τις πιθανές χρήσεις του υδρογόνου θα γίνεται ολοένα πιο μακρύς, όσο επενδύονται περισσότερα κεφάλαια στην έρευνα και σε νέες τεχνολογίες αξιοποίησής του. Τόσο ο ιδιωτικός τομέας όσο και οι κυβερνήσεις μπορούν να παίξουν τον δικό τους ρόλο για να διευκολύνουν την οικονομία του υδρογόνου. Το συμπέρασμα, σύμφωνα με τον Economist, είναι ότι «το υδρογόνο έχει τους περιορισμούς του, αλλά μπορεί να παίξει ζωτικό ρόλο στη μετάβαση σε μια πιο καθαρή ενέργεια». https://physicsgg.me/2022/05/20/το-πρώτο-πρατήριο-υδρογόνου-στην-ελλά/

Αστεροειδής σαν τον ουρανοξύστη Μπουρτζ Χαλίφα πλησιάζει τη Γη (βίντεο). YouTube Ένας μεγάλος αστεροειδής, ο Asteroid 7335 (1989 JA), διαμέτρου περίπου 1,8 χιλιομέτρων, θα περάσει σε σχετικά κοντινή - αλλά ασφαλή - απόσταση από τη Γη στις 27 Μαΐου. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους που έχει ποτέ εντοπιστεί να πλησιάζει τον πλανήτη μας, έχοντας υπερδιπλάσιο μέγεθος από το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο, τον ουρανοξύστη Μπουρτζ Χαλίφα στο Ντουμπάι.Είχε ανακαλυφθεί το 1989 και είναι ένας από τους 2.265 διαστημικούς βράχους που η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) θεωρεί "δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς". Ο αστεροειδής θα κάνει στο τέλος Μαΐου την κοντινότερη του διέλευση από τη Γη από τότε που ανακαλύφθηκε, ενώ δεν θα ξαναπλησιάσει τόσο πολύ τουλάχιστον έως το 2914.Ο αστεροειδής θα περάσει σε απόσταση τουλάχιστον δεκαπλάσια (4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων) από εκείνη της Σελήνης από τη Γη. Η διέλευση του θα αποτελέσει μια καλή ευκαιρία για την παρατήρηση του από αστρονόμους, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. SPACE BYTES NASA warns of a Mile-Wide Gigantic Asteroid 7335 Headed Towards Earth on 27th May 2022 Ο εντοπισμός του θα γίνει καλύτερα στο νότιο ουρανό κοντά στον αστερισμό της Ύδρας. https://naftemporiki.gr/story/1865166/asteroeidis-san-ton-ouranoksusti-mpourtz-xalifa-plisiazei-ti-gi-binteo

Επανεξετάζοντας έναν κοσμολογικό γρίφο. Μια ασυμφωνία μεταξύ ανεξάρτητων μετρήσεων της σταθεράς Hubble θα μπορούσε να αρθεί από την υπόθεση ύπαρξης ενός είδους εξωτικής μορφής σκοτεινής ύλης. Οι τιμές της σταθεράς Hubble H0 διαφέρουν σημαντικά όταν προσδιορίζονται χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους. Διαβάστε σχετικά: ‘Η διαφορά του 9%‘ Aν ένας μόνο αριθμός περιγράφει την ιστορία και τη μοίρα του σύμπαντος, τότε αυτός είναι η σταθερά του Hubble, H0, η οποία εκφράζει τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος ή την ταχύτητα με την οποία οι γαλαξίες απομακρύνονται από εμάς. Όμως οι ερευνητές που μετρούν το μέγεθος H0 βρίσκουν διαφορετικές τιμές ανάλογα με τη μέθοδο που χρησιμοποιούν. Τώρα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια Davis, προτείνουν έναν τρόπο επίλυσης αυτής της «διαφοράς Hubble» μέσω μιας επανεκτίμησης των σχετικών αποστάσεων και χρονικών κλιμάκων. Μια τέτοια προσέγγιση ευνοεί θεωρίες πέρα από τα καθιερωμένα πρότυπα, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν μια εξωτική μορφή σκοτεινής ύλης.Οι αστρονόμοι μπορούν να υπολογίσουν την σταθερά του Hubble H0 μετρώντας την μετατόπιση προς το ερυθρό των γραμμών απορρόφησης στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα αστρονομικών αντικειμένων των οποίων οι αποστάσεις από την Γη είναι γνωστές. Εναλλακτικά, μπορούν να την υπολογίσουν χρησιμοποιώντας την κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CMB) και το κοσμολογικό μοντέλο ψυχρής σκοτεινής ύλης (ΛCDM). Η θερμοκρασία και τα μοτίβα πόλωσης της μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου αποτυπώθηκαν κυρίως κατά την περίοδο εξέλιξης του σύμπαντος που αναφέρεται ως εποχή επανασύνδεσης, όταν τα ηλεκτρόνια και πυρήνες (κυρίως υδρογόνου και ηλίου) ενώθηκαν για να σχηματίσουν ουδέτερα άτομα. Η κλίμακα μήκους αυτών των μοτίβων καθορίζει το H0, αλλά μπορεί να εκτιμηθεί μόνο με την χρήση τιμών από μεγέθη που χαρακτηρίζουν διαδικασίες όπως, ο ρυθμός σκέδασης φωτονίου-ηλεκτρονίου κατά την επανασύνδεση και τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος.Στη νέα μελέτη, αποδεικνύεται ότι ρυθμίζοντας κατάλληλα τις τιμές που επιλέγονται γι αυτές τις διεργασίες, μπορεί να προκύψει μια τιμή H0 που προέρχεται από το κοσμολογικό πρότυπο ΛCDM που ταιριάζει με την προερχόμενη από την μετατόπιση προς το ερυθρό. Προτείνουν ότι μια τέτοια κλιμάκωση θα μπορούσε να εξηγηθεί σύμφωνα με την παλαιότερη θεωρία «κατοπτρικού κόσμου» του σκοτεινού τομέα – ένα σύνολο σωματιδίων που μοιάζουν με τα σωματίδια του Καθιερωμένου Προτύπου και αλληλεπιδρούν βαρυτικά με τη συμβατική ύλη. «Ήταν έκπληξη για μας όταν συνειδητοποιήσαμε ότι τέτοια μοντέλα θα μπορούσαν φυσικά να αξιοποιήσουν την συμμετρία κλιμάκωσης που εντοπίσαμε», λένε οι ερευνητές.Και στο σημείο αυτό ας προσγειωθούμε. Στην τρέχουσα μορφή της, αυτή η λύση είναι μάλλον απίθανο να αποτελεί την τελευταία λέξη σε αυτό το πρόβλημα, γιατί προβλέπει λανθασμένα την σχετική αφθονία του σύμπαντος σε δευτέριο και ήλιο. Αλλά, σύμφωνα με τους ερευνητές, η επίλυση αυτού του ζητήματος θα πρέπει να είναι ευκολότερη από την επίλυση της ασυμφωνίας H0. https://physicsgg.me/2022/05/20/επανεξετάζοντας-έναν-κοσμολογικό-γρ/

Πώς ρέει ανεξάντλητη ενέργεια από μια οπή. Οι οπές είναι μια απλή αλλά εξαιρετικά σημαντική κλάση οιονεί σωματιδίων. Στο εσωτερικό ενός τυπικού στερεού υπάρχουν πολλά ηλεκτρόνια. Όταν το στερεό δεν είναι διαταραγμένο αλλά σε ισορροπία, τα ηλεκτρόνια διατάσσονται σύμφωνα με ένα καθορισμένο μοτίβο. Φανταστείτε τώρα ότι αποσπούμε ένα ηλεκτρόνιο. Στην προκύπτουσα κατάσταση θα υπάρχει μια κενή θέση εκεί όπου θα όφειλε να υπάρχει» ένα ηλεκτρόνιο. Αφού επέλθει ισορροπία, πιθανώς ταχύτατα, εκείνο που συνήθως παραμένει είναι ένα οιονεί σωματίδιο, το οποίο, εφόσον προέκυψε λόγω της απουσίας του ηλεκτρονίου, φέρει ηλεκτρικό φορτίο +1 (θυμηθείτε ότι το φορτίο του ηλεκτρονίου είναι -1). Αυτό το ονομάζουμε οπή. Οι οπές μας εφοδιάζουν με θετικά φορτισμένα (οιονεί) σωματίδια, τα οποία είναι πολύ ελαφρύτερα και πιο ευκολοδιαχειρίσιμα από τους εγγύτερους συγγενείς τους του κενού χώρου τα πρωτόνια. Οι οπές αντιπροσωπεύουν τους κορυφαίους παίκτες των τρανζίστορ και της σύγχρονης ηλεκτρονικής γενικότερα. Η κατανόηση εκ μέρους μας του τρόπου με τον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε και να αξιοποιήσουμε τις οποές άλλαξε τον κόσμο. Η ανακάλυψη και η χρήση των σωματιδίων που είναι γνωστά ως «οπές» ήταν ένα από τα μεγαλύτερα επιστημονικά επιτεύγματα του περασμένου αιώνα. Αποτέλεσαν το θεμέλιο του σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού και άλλαξαν τον κόσμο. Επιπλέον μας υπενθυμίζουν την μακροπρόθεσμη αξία της βασικής έρευνας που καθοδηγείται από την περιέργεια.Δεδομένου ότι οι οπές ισοδυναμούν με την απουσία ενός ηλεκτρονίου, το οποίο κατά σύμβαση φέρει μια μονάδα αρνητικού φορτίου, οι οπές φέρουν μια μονάδα θετικού φορτίου (όπως τα πρωτόνια). Σε ορισμένα υλικά, συμπεριλαμβανομένων των μετάλλων και των ημιαγωγών, οι οπές μετακινούνται πολύ εύκολα. Πράγματι, δεδομένου ότι οι οπές είναι πολύ ελαφρύτερες από τα πρωτόνια, είναι πολύ πιο ευκίνητες.Γιατί έχει σημασία η ευκινησία των οπών, αυτών των οιονεί σωματιδίων;Η τελική πηγή σχεδόν όλης της ενέργειάς μας είναι η ακτινοβολία που ρέει από έναν γιγάντιο αντιδραστήρα σύντηξης, τον ήλιο μας. Τα δέντρα αναπτύσσονται χρησιμοποιώντας το φως από τον ήλιο και εμείς ζεσταινόμαστε στο τζάκι καίγοντας ξύλα. Φυτά που έχουν πεθάνει από καιρό, διασπώνται από βακτήρια και υπό πίεση κάτω από το έδαφος, μετατρέπονται σε πετρέλαιο που μπορούμε επίσης να κάψουμε. Αλλά αυτές οι βιολογικές διεργασίες συλλαμβάνουν μόνο ένα μικρό κλάσμα της ηλιακής ενέργειας στη Γη – και η εκμετάλλευσή τους φέρνει δυσάρεστες παρενέργειες εξαιτίας του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνεται ενισχύοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου.Φανταστείτε ότι ξαφνικά αφαιρείτε ένα ηλεκτρόνιο από ένα άτομο κάποιου υλικού. Τελικά το άτομο θα βρεθεί σε μια σταθερή κατάσταση, όπου η περιοχή γύρω από το ηλεκτρόνιο που λείπει χαρακτηρίζεται από ένα κενό – μια θέση όπου ένα ηλεκτρόνιο θα έπρεπε να είναι … αλλά δεν είναι. Μια τέτοιου είδους απουσία είναι αυτό που ονομάζουμε οπή.Ένα διαφορετικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε με το ηλιακό φως είναι να χρησιμοποιήσουμε την ενέργειά του για να εκδιώξουμε τα ηλεκτρόνια από τις κανονικές τους θέσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να εκτεθεί ένα κατάλληλο υλικό – που συνήθως ονομάζεται φωτοβολταϊκό – στην ακτινοβολία του ήλιου. Τα ενεργητικά φωτόνιά του μπορούν να χτυπήσουν τα ηλεκτρόνια και να τα απελευθερώσουν, δημιουργώντας οπές. Αν εφαρμόσουμε ηλεκτρική τάση στο υλικό, τα ηλεκτρόνια και οι οπές θα διαχωριστούν, αφού φέρουν αντίθετα φορτία. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το ηλεκτρικό ρεύμα που ρέει. Με έναν ‘μαγικό’ τρόπο έχουμε μετατρέψει το ηλιακό φως σε ηλεκτρικό ρεύμα και την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια.Η ηλιακή ενέργεια είναι θαυμάσια ενέργεια. Είναι βολική, γιατί έχουμε εξαιρετικούς τρόπους αποθήκευσης και μεταφοράς, είναι καθαρή, αφού δεν υπάρχει καύση. Και το γεγονός ότι ο ήλιος μας προσφέρει δωρεάν περίπου δέκα χιλιάδες φορές περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώνουν οι άνθρωποι σήμερα, αποδεικνύει την δυνατότητα ενός βιώσιμου μέλλοντος με περιθώρια ανάπτυξης.Μπορούμε επίσης να κάνουμε οπές χημικά, χρησιμοποιώντας προσμείξεις που έχουν λιγότερα χημικά ενεργά ηλεκτρόνια από τα άτομα που αντικαθιστούν. Η έξυπνη τοποθέτηση διπλα-δίπλα περιοχών πυριτίου πλούσιων σε τρύπες – «εμπλουτισμένων» με το φτωχότερο σε ηλεκτρόνια βόριο (ή γάλλιο ή ίνδιο), και περιοχών εμπλουτισμένων με φώσφορο (ή αρσενικό ή αντιμόνιο) που είναι πλούσιες σε ηλεκτρόνια, μας επιτρέπει να ελέγχουμε τις ροές ηλεκτρικής ενέργειας, όπως μας επιτρέπουν τα φράγματα και τα αυλάκια να ελέγχουμε τις ροές του νερού. Αυτή η στρατηγική βρίσκεται στο επίκεντρο των ηλεκτρονικών στερεάς κατάστασης, της βασικής τεχνολογίας των σύγχρονων επικοινωνιών και επεξεργασίας πληροφοριών. Οι οπές ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά θεωρητικά, σε έρευνες που δεν είχαν καμία πρακτική εφαρμογή. Η απαγορευτική αρχή του Wolfgang Pauli, που διατύπωσε το 1925 μελετώντας ατομικά φάσματα, έδειξε την δυνατότητα κενών τύπου-οπών σε άτομα και μόρια. Το 1930, ο Paul Dirac, προσπαθώντας να συμφιλιώσει την κβαντική θεωρία με τη σχετικότητα, οδηγήθηκε στην εισαγωγή της έννοιας των οπών – τις οποίες ονόμασε αντι-ηλεκτρόνια ή ποζιτρόνια – σε ένα υποθετικό, ιδανικό κοσμικό υλικό. Από αυτή τη διανοητική ζύμωση άντλησαν έμπνευση οι πρωτοποριακές μελέτες του Rudolf Peierls και άλλων ερευνητών σχετικά με την έννοια των οπών στους ημιαγωγούς, που τελικά oδήγησαν στη σύγχρονη κατανόηση των οπών στα υλικά.Αυτοί οι πρωτοπόροι δεν είχαν στο μυαλό τους τα τρανζίστορ ή τα φωτοβολταϊκά. Αυτές οι εφαρμογές ήρθαν δεκαετίες αργότερα. Ήταν απλά ανήσυχοι άνθρωποι με περιέργεια, που είχαν σκοπό να κατανοήσουν καλύτερα τον κόσμο. Κι αυτό είναι το σημερινό μας μάθημα. https://physicsgg.me/2022/05/22/πώς-ρέει-ανεξάντλητη-ενέργεια-από-μια/

Βαγγέλης Παπαθανασίου: Ο μόνος Έλληνας που η μουσική του ακούστηκε στο διάστημα. … από τους Aphrodite’s Child μέχρι μουσική για τον κινηματογράφο και το διάστημα, ο «Vangelis» υπήρξε ένας καλλιτέχνης με μοναδικό μουσικό εκτόπισμα Λίγα ελληνικά ονόματα μπορούν να καυχιούνται ότι είναι γνωστά σε ολόκληρο τον κόσμο. Και του Βαγγέλη Παπαθανασίου είναι ένα από αυτά. Σε μια καριέρα 5 δεκαετιών, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, ή απλά Vangelis για το διεθνές του κοινό, πέρα από το να καταφέρει να γίνει ένας από τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής, ασχολήθηκε με πολλά: από το progressive μέχρι την ορχηστρική μουσική. Γεννήθηκε το 1943 στον Βόλο και έκανε τις πρώτες συνθετικές του προσπάθεις ήδη από τα 4 του χρόνια. Ήταν όμως την δεκαετία του ’60 και με συγκροτήματα όπως οι Forminx και οι Aphrodite’s Child που έφτιαξε με τον Ντέμη Ρούσσο, το όχημα για τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στην μουσική. Με τους δεύτερους κυκλοφόρησε τον δίσκο «666», ένα άλμπουμ-ορόσημο για τον progressive ήχο, αλλά και το λάκτισμα για την διεθνή καριέρα. Ενώ αποτελούσε ακόμα μέλος των Aphrodite’s Child, άρχισε δειλά να ασχολείται και με διαφορετικά πράγματα. Η αρχή έγινε το 1970 όταν έγραψε την μουσική για μία ταινία του Χένρι Χάπιερ.Το 1967, ο Παπαθανασίου έγραψε πρώτη φορά μουσική για την μεγάλη οθόνη και το «Vortex ή Το Πρόσωπο της Μέδουσας» του Νίκου Κούνδουρο, εγκαινιάζοντας έτσι μια μακρά πορεία του στα κινηματογραφικά soundtrack, που περιλαμβάνει αυτά του «Blade Runner», του «Alexander», του «Ελ Γκρέκο», μα φυσικά και αυτό του «Οι Δρόμοι της Φωτιάς», με το οποίο απέσπασε και το Όσκαρ Πρωτότυπης Μουσικής το 1982 -ανάμεσα στα δεκάδες βραβεία που του απονεμήθηκαν στην ζωή του. Ήταν τη δεκαετία του ’70 γενικότερα που διεύρυνε περισσότερο τους ορίζοντες του. Το 1973 ξεκίνησε μία επιτυχημένη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Φρέντερικ Ροσίφ για μία σειρά ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση.Το 1978 συνεργάστηκε με την Ειρήνη Παππά στο άλμπουμ με τίτλο «Ωδές», που περιέχει παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια, ενώ το 1986 συνεργάστηκαν ξανά στο άλμπουμ «Ραψωδίες». Αυτές δεν είναι οι μόνες φορές που οι δρόμοι τους συναντήθηκαν, μιας και το 1983 ο Παπαθανασίου έγραψε την μουσική για την παράσταση «Ηλέκτρα» που σκηνοθέτησε ο Μιχάλης Κακογιάννης και ανέβηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, με πρωταγωνίστρια την Ειρήνη Παππά. Φυσικά ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κυκλοφόρησε και προσωπικές δουλειές μεταξύ των οποίων τα «Heaven and Hell» (1975), «Albedo 0.3» (1976), «Beaubourg» (1978), «China» (1979) αλλά και το «Spiral» (1977) για το οποίο βραβεύτηκε με το διεθνές βραβείο MIDEM Instrumental.Από τις συνεργασίες του, ξεχωρίζει αυτή με τον Γιον ‘Αντερσον που διήρκησε για 4 άλμπουμ: το «Short Stories» (1978), το «The Friends of Mr Cairo» (1981), το «Private Collection» (1983) και το «Page of Life» (1991).Το διάστημα ήταν κάτι που γοήτευσε τον μουσικό ήδη από την παιδική του ηλικία. Έτσι, πέρα από την μουσική για την αμερικανική τηλεοπτική σειρά «Cosmos: A Personal Voyage» (1980) του Καρλ Σαγκάν, που είχε ως κύριο θέμα τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, με εκατομμύρια θεατές ανά τον κόσμο και βραβεία Grammy στο ενεργητικό της, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου έγραψε και κυριολεκτικά μουσική για το διάστημα. Το καλοκαίρι του 2001 ο Παπαθανασίου παρουσίασε το έργο «Μυθωδία» στους στύλους του ολυμπίου Διός. Η μουσική του έργου δημιουργήθηκε ώστε να συνοδεύσει τη διαστημική αποστολή της NASA «2001: Οδύσσεια στον Άρη». Ήταν τότε που η γαλλική κυβέρνηση, την οποία εκπροσώπησε ο υπουργός παιδείας Ζακ Λανγκ, απένειμε στον Παπαθανασίου τον τίτλο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής σε μία τελετή που έλαβε χώρα στο περιστύλιο του Ζαππείου. Δύο χρόνια αργότερα η NASA του απένειμε το μετάλλιο δημόσιας συνεισφοράς σε αναγνώριση εξαιρετικής συνεισφοράς στο όραμα της. Το βραβείο αποτελεί την υψηλότερη τιμή από τον Αμερικανικό οργανισμό για μη κυβερνητικά πρόσωπα. Η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου για τη Rosetta Κι αυτή δεν ήταν η μόνη φορά που η NASA επέλεξε την μουσική του. Το 2013, ένα πρωτότυπο μουσικό έργο του δημιουργήθηκε για να πλαισιώσει το βίντεο από την αποστολή «Ήρα (Τζούνο)». Το βίντεο απαθανατίστηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής καθ’ οδόν για το σύστημα του πλανήτη Δία. Juno To Jupiter Και οι μουσικές του περιπέτειες δεν σταματούν εδώ: το 1982, ο Παπαθανασίου έγραψε το μουσικό σήμα των δελτίων ειδήσων της ΕΡΤ. Το 2002 έγραψε την μουσική για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Όσο για του Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, ανέλαβε να γράψει την μουσική που συνόδευσε την παρουσίαση του επίσημου εμβληματος αλλά κι αυτή της τελετής παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας. Πέρα από την μουσική, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου είχε εκφράσει και άλλες καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Το 1997 σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης του 6ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ανοιχτού Στίβου, ενώ είχε εκθέσει και εικαστικά του έργα. διαβάστε μια παλιά συνέντευξη του Βαγγέλη Παπαθανασίου στο ΠΟΠ & ΡΟΚ https://apotis4stis5.com/news-f/20488-sunenteuksi-vangeli-pop-rock https://physicsgg.me/2022/05/19/βαγγέλης-παπαθανασίου-ο-μόνος-έλληνα/

Ο αστεροειδής του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Καλλιτεχνική απεικόνιση του αστεροειδή 6354 Vangelis. H Διεθνής Αστρονομική Ένωση έδωσε το 1995 το όνομα του σπουδαίου έλληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, που έφυγε σήμερα από την ζωή, σε ένα αστεροειδή για να τον τιμήσει για την προσφορά του στην τέχνη αλλά και την αγάπη του για το Διάστημα. Ο αστεροειδής 6354 Vangelis ανακαλύφθηκε το 1934 και βρίσκεται στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος ανάμεσα στον Δία και τον Άρη. Ο αστεροειδής ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο που ολοκληρώνεται σε 4,34 έτη.Στο κοντινότερο του πέρασμα από το μητρικό μας άστρο ο αστεροειδής πλησιάζει τον Ήλιο σε απόσταση 311,8 εκατ. χλμ. και στο πιο απομακρυσμένο σε απόσταση 483,7 εκατ. χλμ. Η διάμετρος του 6354 Vangelis δεν έχει υπολογισθεί με ακρίβεια και υπολογίζεται στα 10-23 χλμ. Η αγάπη του για το διάστημα και οι διακρίσεις Η εξερεύνηση του διαστήματος τον ενθουσίαζε από τα πρώτα του παιδικά χρόνια, όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος. Ένα μεγάλο μέρος από τα έργα του αφιερώθηκε σ’ αυτό, ενώ διαχρονικά οι κορυφαίοι διαστημικοί Οργανισμοί τον εμπιστεύτηκαν για να μελοποιήσει τις επιτυχίες τους. Το 1980 ξεκίνησε να προβάλλεται η αμερικανική τηλεοπτική σειρά «Cosmos: A Personal Voyage» του Καρλ Σαγκάν, που είχε ως κύριο θέμα τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Η μουσική επένδυση των επεισοδίων δημιουργήθηκε από τον Παπαθανασίου, ενώ η σειρά απέσπασε βραβείο Έμμυ και προβλήθηκε σε 69 χώρες όπου την παρακολούθησαν 500 εκατομμύρια τηλεθεατές.Το καλοκαίρι του 2001, ο Παπαθανασίου παρουσίασε το έργο «Μυθωδία» στους στύλους του Ολυμπίου Διός. Η μουσική του έργου δημιουργήθηκε ώστε να συνοδεύσει τη διαστημική αποστολή της ΝΑΣΑ 2001: Οδύσσεια στον Άρη. Ήταν μία φαντασμαγορική μουσική παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας προβάλλονταν με ειδικά οπτικά εφέ απεικονίσεις κυρίως από θεούς της αρχαίας Ελλάδας και διαστημικές εικόνες της ΝΑΣΑ. Τα σολιστικά μέρη του έργου ερμήνευσαν οι σοπράνο Τζέσι Νόρμαν και Κάθλιν Μπατλ. Επίσης, συμμετείχε η Μητροπολιτική Ορχήστρα του Λονδίνου, 120μελής χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και ο ίδιος ο συνθέτης χειριζόταν τα πλήκτρα. Το έργο προβλήθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον πλανήτη ενώ υπήρχαν γιγαντοοθόνες και στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Μετά το τέλος της μουσικής παράστασης, η γαλλική κυβέρνηση, την οποία εκπροσώπησε ο υπουργός παιδείας Ζακ Λανγκ, απένειμε στον Παπαθανασίου τον τίτλο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής, σε μία τελετή που έλαβε χώρα στο περιστύλιο του Ζαππείου.Δύο χρόνια αργότερα, η ΝΑΣΑ του απένειμε το μετάλλιο δημόσιας συνεισφοράς ως αναγνώριση εξαιρετικής προσφοράς στο όραμά της. Το βραβείο αποτελεί την υψηλότερη τιμή από τον Αμερικανικό Οργανισμό για μη κυβερνητικά πρόσωπα.Το 2013, η ΝΑΣΑ υιοθέτησε για δεύτερη φορά τη μουσική του Παπαθανασίου με ένα πρωτότυπο μουσικό έργο που δημιουργήθηκε για να πλαισιώσει το βίντεο από την αποστολή Ήρα (Τζούνο), που απεικονίζει συγχρόνως την κίνηση της Γης και της σελήνης μαζί, για πρώτη φορά. Το βίντεο απαθανατίστηκε κατά τη διάρκεια της αποστολής καθ’ οδόν για το σύστημα του πλανήτη Δία.Τον Νοέμβριο του 2014, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) πρότεινε στον Παπαθανασίου να συνθέσει τη μουσική για την πρώτη ιστορική προσεδάφιση σε κομήτη. Έτσι, συνέθεσε μια μουσική τριλογία –«Άφιξη», «Το ταξίδι του Philae» και «Το βαλς του Ροζέτα»- η οποία παρουσιάστηκε από τον ESA μετά την επιτυχημένη προσεδάφιση του σκάφους Ροζέτα στον κομήτη 67P. https://naftemporiki.gr/story/1864565/o-asteroeidis-tou-baggeli-papathanasiou

Εντοπίστηκε η πηγή του σήματος που ίσως μας έστειλαν εξωγήινοι (βίντεο) PanSTARRS/DR1 Στο κέντρο της φωτογραφίας εικονίζεται το άστρο που θεωρείται πηγή προέλευσης του ραδιοσήματος Wow! Με δημοσίευση του στην επιθεώρηση «International Journal of Astrobiology» ο ερασιτέχνης αστρονόμος Αλμπέρτο Καραμπέρο αναφέρει τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποίησε για να εντοπίσει την προέλευση του διάσημου ραδιοσήματος που είναι γνωστό ως σήμα «Ουάου!» τα χαρακτηριστικά του οποίου παρέπεμπαν όταν εντοπίστηκε σε σήμα προερχόμενο από προηγμένο εξωγήινο πολιτισμό.Το σήμα Ουάου! (Wow! signal) ήταν ισχυρό ραδιοσήμα στενής ζώνης που ανιχνεύθηκε στις 15 Αυγούστου του 1977 από τον οργανισμό για την αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης SETI, στο ραδιοτηλεσκόπιο του πανεπιστημίου του Οχάιο στο Ντέλαγουερ των ΗΠΑ στις 10:16 μ.μ. τοπική ώρα. Το σήμα είχε τα χαρακτηριστικά που αναμένονται σε ένα σήμα με προέλευση έξω από τη Γη και το Ηλιακό σύστημα στο οποίο αυτή βρίσκεται. Η πηγή του προσδιορίστηκε στα βορειοδυτικά του σφαιρωτού σμήνους Μεσιέ 55 στον αστερισμό του Τοξότη.Η αλφαριθμητική ακολουθία 6EQUJ5 του σήματος, διήρκησε καθόλα τα 72 δευτερόλεπτα κατά τα οποία το τηλεσκόπιο ήταν δυνατό βάσει των δυνατοτήτων του να μετρήσει το σήμα, αλλά δεν ανιχνεύθηκε ξανά έκτοτε. Ακολούθησε ευρεία κάλυψη σχετικά με το θέμα από τα ΜΜΕ και οι αστρονόμοι προσπάθησαν πολλές φορές να ξαναβρούν το σήμα χωρίς επιτυχία. Ο αστρονόμος που έλεγξε τις σχετικές μετρήσεις, εντυπωσιασμένος από την ένταση του σήματος και τα χαρακτηριστικά του τα οποία ταίριαζαν με αυτά ενός σήματος με εξωγήινη προέλευση, σημείωσε με ένα κύκλο τα σχετικά ψηφία της μέτρησης και έγραψε το σχόλιο Wow! στο περιθώριο της εκτύπωσης, κάτι που από τότε αποτέλεσε και την ονομασία του ίδιου του σήματος. BIG EAR RADIO OBSERVATORY AND NORTH AMERICAN ASTRO Το σήμα Wow! που έχει δημιουργήσει ένα θρύλο γύρω του αφού υπήρχε η υποψία ότι το έστειλε εξωγήινος πολιτισμός.Ο Καραμπέρο υποστηρίζει ότι η έρευνα που έκανε υποδεικνύει ως πιθανότερο σημείο προέλευσης του σήματος το άστρο 2MASS 19281982-2640123 που βρίσκεται σε απόσταση 1,800 ετών φωτός από την Γη. THE EXOPLANETS CHANNEL The Sun-like Star in the Wow! Signal region Το άστρο αυτό διαθέτει σχεδόν την ίδια διάμετρο, θερμοκρασία και φωτεινότητα με αυτή του Ήλιου κάτι που σημαίνει ότι δυνητικά υπάρχουν οι προϋποθέσεις για υποστήριξη και εξέλιξη της ζωής με τρόπο παρόμοιο που συνέβη και στη Γη σε περίπτωση που υπάρχει κάποιος/οι πλανήτες εκεί. https://naftemporiki.gr/story/1864669/entopistike-i-pigi-tou-simatos-pou-isos-mas-esteilan-eksogiinoi-binteo

Αστρονόμοι «εισβάλουν» για πρώτη φορά σε αρχαία εργοστάσια παραγωγής γαλαξιών. SHUTTERSTOCK Διεθνής ερευνητική ομάδα κατάφερε να διεισδύσει σε ένα είδος νεφελωμάτων που εμφανίστηκαν λίγο μετά την γέννηση του Σύμπαντος και αποτέλεσαν τα μαιευτήρια άστρων και γαλαξιών στο πρώιμο Σύμπαν. Τα νεφελώματα που ονομάζονται Damped Lyman-α systems (DLAs) βρίσκονται στις εσχατιές του Σύμπαντος και για αυτό η παρατήρηση και μελέτη τους είναι ιδιαίτερα δύσκολη.Οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν την μέθοδο του βαρυτικού φακού για να καταφέρουν να δουν και να μελετήσουν αυτά τα νεφελώματα. Η μέθοδος του βαρυτικού φακού βασίζεται στο φαινόμενο της καμπύλωσης του φωτός κατά το οποίο το φως ενός κοντινότερου στον παρατηρητή κοσμικού σώματος (ενός άστρου ή γαλαξία) λειτουργεί ως μεγεθυντικός φακός επιτρέποντας του να δει ένα άλλο κοσμικό σώμα που «κρύβεται» πίσω τους σε πολύ πιο μακρινή απόσταση.Μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι χρησιμοποιούσαν ως μεγεθυντικό φακό για να δουν τα DLAs κβάζαρ δηλαδή εξαιρετικά λαμπρούς και μακρινούς ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες οι οποίοι εμφανίζονται στον παρατηρητή ως αστέρες και όχι σαν μεγάλης έκτασης κοσμικές δομές. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature» οι ερευνητές αναφέρουν ότι χρησιμοποίησαν ένα νέο επιστημονικό όργανο σε συνδυασμό με διάφορα τηλεσκόπια και επέλεξαν αυτή την φορά ως μεγεθυντικό φακό ένα συμβατικό γαλαξία και όχι ένα κβάζαρ.Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να δουν με λεπτομέρεια αυτά τα νεφελώματα γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά. «Τα νεφελώματα DLA είναι κρίσιμος παράγοντας στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκαν οι πρώτοι γαλαξίες. Όμως ήταν μέχρι τώρα εξαιρετικά δύσκολο να παρατηρήσουμε αυτά τα νεφελώματα» αναφέρει ο Τζεφ Κουκ, καθηγητής του Κέντρου Αστροφυσικής και Υπερυπολογιστών του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Swinburne στην Αυστραλία που ήταν επικεφαλής της έρευνας. Οι ερευνητές κατάφεραν να εντοπίσουν και να διεισδύσουν σε δύο νεφελώματα DLAs στο εσωτερικό των οποίων δημιουργήθηκαν γαλαξίες πριν από περίπου 11 δισ. έτη. https://naftemporiki.gr/story/1864357/astronomoi-eisbaloun-gia-proti-fora-se-arxaia-ergostasia-paragogis-galaksion

Το διαστημικό σκάφος Solar Orbiter εστιάζει στον Ήλιο, Το διαστημικό σκάφος Solar Orbiter έκανε την πρώτη από τις κοντινές διελεύσεις του στο περιήλιο στις 26 Μαρτίου 2022. Το διαστημόπλοιο έφτασε πιο κοντά στον Ήλιο από τον εσωτερικό πλανήτη Ερμή, επιτυγχάνοντας την πλησιέστερη προσέγγισή του – μόλις το 32% της απόστασης της Γης από τον Ήλιο. Όντας τόσο κοντά στον Ήλιο, οι εικόνες και τα δεδομένα που μας έστειλε ήταν εντυπωσιακά. Αυτές οι εικόνες δείχνουν τον Ήλιο σε μήκος κύματος 17 νανόμετρων. Αυτό είναι το μήκος κύματος που εκπέμπεται από αέριο θερμοκρασίας περίπου ενός εκατομμυρίου βαθμών, που αντιστοιχεί στη θερμοκρασία της εξωτερικής ατμόσφαιρας του Ήλιου, του στέμματος.Στο επόμενο βίντεο βλέπουμε το νότιο πόλο του Ήλιου όπως φαίνεται από το διαστημόπλοιο Solar Orbiter στις 30 Μαρτίου 2022, μόλις τέσσερις ημέρες αφότου το διαστημόπλοιο έφτασε στο πλησιέστερο σημείο από τον Ήλιο μέχρι σήμερα. Το διαστημικό σκάφος Solar Orbiter τράβηξε μια σειρά από κοντινές και εντυπωσιακές εικόνες του Ήλιου, φέρνοντας στο φως για πρώτη φορά νέες λεπτομέρειες του άστρου μας, μεταξύ άλλων τον λεγόμενο «ηλιακό σκαντζόχοιρο», έναν περίεργο πίδακα καυτών και κρύων αερίων που παρατηρείται για πρώτη φορά στην ηλιακή επιφάνεια.Ο «σκαντζόχοιρος», όπως βαφτίστηκε από τους επιστήμονες, έχει έκταση 25.000 χιλιομέτρων, περίπου διπλάσια από τη διάμετρο της Γης, καλύπτοντας παρόλα αυτά ένα μικρό μόνο τμήμα της διαμέτρου του Ήλιου (1,4 εκατ. χλμ).Όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), που είναι επικεφαλής της αποστολής του Solar Orbiter σε συνεργασία με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), το σκάφος είχε επίσης την ευκαιρία να παρατηρήσει το νότιο πόλο του Ήλιου. Είναι η πρώτη φορά που οποιοδήποτε επίγειο ή διαστημικό τηλεσκόπιο τράβηξε τόσο λεπτομερείς εικόνες αυτής της περιοχής του μητρικού άστρου μας, η οποία πιστεύεται ότι παίζει ρόλο κλειδί στη δημιουργία του ηλιακού μαγνητικού πεδίου. Εικόνες που κόβουν την ανάσα Για «εικόνες που πραγματικά κόβουν την ανάσα», έκανε λόγο ο ηλιακός φυσικός Νταβίντ Μπέργκμανς του Βασιλικού Αστεροσκοπείου του Βελγίου, επικεφαλής επιστήμονας και υπεύθυνος για την υπεριώδη κάμερα (Extreme Ultraviolet Imager) του σκάφους, η οποία τραβά υψηλής ανάλυσης εικόνες των χαμηλότερων στρωμάτων της ατμόσφαιρας του Ήλιου, του ηλιακού στέμματος.Το Solar Orbiter,το οποίο είχε εκτοξευθεί τον Φεβρουάριο του 2020 και φέρει δέκα επιστημονικά όργανα (εννέα ευρωπαϊκά και ένα αμερικανικό), έκανε την πρώτη του προσέγγιση στον Ήλιο στις 26 Μαρτίου φθάνοντας στο λεγόμενο περιήλιο. Θα κάνει το επόμενο κοντινό πέρασμά του στις 13 Οκτωβρίου, σε ακόμη μικρότερη απόσταση από το άστρο, οπότε αναμένεται να τραβήξει ακόμη πιο λεπτομερείς εικόνες. Αλλά μόνο μετά το 2026 το σκάφος θα μπορέσει να «δει» τις πολικές περιοχές του Ήλιου πιο άμεσα από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. Ο κύριος επιστημονικός στόχος της αποστολής είναι η μελέτη της σύνδεσης ανάμεσα στον Ήλιο και στην ηλιόσφαιρα, τη μεγάλη «φυσαλίδα» στο διάστημα, η οποία εκτείνεται πέρα από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και είναι γεμάτη με ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια, κυρίως του ηλιακού «ανέμου». Είναι η κίνηση αυτών των σωματιδίων και των σχετιζόμενων ηλιακών μαγνητικών πεδίων που δημιουργούν τον διαστημικό «καιρό». Απώτερος σκοπός είναι η καλύτερη πρόβλεψη από τους επιστήμονες αυτού του καιρού, που μπορεί να έχει επιπτώσεις για τη Γη. 01 ESA Μία από τις εικόνες που δείχνουν τους πίδακες αερίου στον Ήλιο. ESA Κοντινή εικόνα του νότιου πόλου του Ήλιου. https://www.in.gr/2022/05/19/b-science/space/solar-orbiter-travikse-kontines-fotografies-tou-iliou-kai-apokalypse-enan-iliako-skantzoxoiro/

Τι συμβαίνει στο διαστημικό σκάφος Voyager 1; Απέχοντας 23,3 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, το διαστημικό σκάφος Voyager 1 συνεχίζει την εξερεύνηση του διαστρικoύ διαστήματος 45 χρόνια (!) μετά την εκτόξευσή του. Για να διανύσει το φως αυτή την απόσταση χρειάζεται περίπου 22 ώρες. Που σημαίνει ότι χρειάζονται περίπου δύο ημέρες για να στείλουμε ένα μήνυμα στο Voyager 1 και να πάρουμε απάντηση. Η NASA επικοινωνεί με το Voyager 1, διαμέσου τριών ραδιοτηλεσκοπίων των οποίων τα πιάτα λειτουργούν και ως πομποί και ως δέκτες: το ένα βρίσκεται στις ΗΠΑ, το δεύτερο στην Ισπανία και το τρίτο στην Αυστραλία. Οι δέκτες αυτοί συνεχίζουν να λαμβάνουν σήμα από την κεραία του Voyager 1, η οποία εκπέμπει ραδιοκύματα. Η ισχύς του πομπού είναι μόλις 22 Watt, περίπου όσο ένα κοινό λαμπάκι ψυγείου. Τον Αύγουστο του 2012, το Voyager είχε γράψει ιστορία όταν έγινε το πρώτο ανθρώπινο αντικείμενο που βγήκε από το Ηλιακό Σύστημα, σε απόσταση 122 AU από τον Ήλιο, ξεκινώντας έτσι επίσημα την «Διαστρική Αποστολή Voyager». Η ομάδα των ερευνητών που ελέγχει το διαστημόπλοιο Voyager 1 της NASA προσπαθεί να λύσει ένα μυστήριο. Ενώ ο διαστρικός εξερευνητής λειτουργεί κανονικά, λαμβάνει και εκτελεί εντολές από τη Γη, συλλέγει και στέλνει πίσω τα επιστημονικά δεδομένα, οι ενδείξεις από το σύστημα Attitude and Articulation Control Subsystem (AACS) δεν αντικατοπτρίζουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει επί του σκάφους.Το σύστημα AACS ελέγχει τον προσανατολισμό του διαστημικού σκάφους. Μεταξύ άλλων εργασιών, κρατά την κεραία του Voyager 1 στραμμένη προς τη Γη. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι το AACS εξακολουθεί να λειτουργεί, αλλά τα δεδομένα τηλεμετρίας που στέλνει δεν είναι έγκυρα. Για παράδειγμα, τα δεδομένα είτε φαίνεται ότι δημιουργούνται τυχαία είτε δεν αντικατοπτρίζουν οποιαδήποτε πιθανή κατάσταση στην οποία θα μπορούσε να βρίσκεται το AACS.Η κατάσταση αυτή δεν έχει ενεργοποιήσει το ενσωματωμένο σύστημα προστασίας σφαλμάτων, που σχεδιάστηκε για να θέτει το διαστημόπλοιο σε «ασφαλή λειτουργία» – μια κατάσταση όπου εκτελούνται μόνο βασικές λειτουργίες, δίνοντας στους μηχανικούς χρόνο να διαγνώσουν ένα πρόβλημα. Επιπλέον, το σήμα του Voyager 1 δεν έχει εξασθενήσει, γεγονός που υποδηλώνει ότι η κεραία υψηλής απολαβής παραμένει στον προβλεπόμενο προσανατολισμό της με τη Γη.Η επιστημονική ομάδα του Voyager θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά το σήμα, εξετάζοντας την περίπτωση τα λανθασμένα δεδομένα να προέρχονται απευθείας από το AACS ή να οφείλνται σε κάποιο άλλο σύστημα που εμπλέκεται στην παραγωγή και αποστολή δεδομένων τηλεμετρίας. Μέχρι να γίνει κατανοητή η φύση του ζητήματος, η ομάδα δεν μπορεί να προβλέψει για πόσο χρονικό διάστημα το διαστημόπλοιο θα μπορεί να συλλέγει και να μεταδίδει επιστημονικά δεδομένα.Είναι πιθανό να μην βρεθεί η πηγή της ανωμαλίας και η ερευνητική ομάδα της NASA να προσαρμοστεί σε αυτήν. Αν βρουν την πηγή του προβλήματος, μπορούν να το λύσουν αλλάζοντας μέρος του λογισμικού ή χρησιμοποιώντας ένα από τα πλεονάζοντα συστήματα hardware του διαστημικού σκάφους.Δεν είναι η πρώτη φορά που η ομάδα του Voyager βασίστηκε σε εφεδρικό υλικό: Το 2017, οι κύριοι προωθητές του Voyager 1 έδειξαν σημάδια υποβάθμισης, και οι μηχανικοί στράφηκαν σε ένα άλλο σύστημα προωθητών που αρχικά είχαν χρησιμοποιηθεί για τις εξερευνήσεις πλανητών από το διαστημικό σκάφος. Αυτοί οι προωθητές λειτούργησαν, παρόλο που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί για 37 χρόνια.Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει και το δίδυμο διαστημικό σκάφος Voyager 2 που αυτή τη στιγμή απέχει 19,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη, και συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά. Τα δύο Voyager εκτοξεύτηκαν το 1977 (!!), και έχουν λειτουργήσει πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν οι εμπνευστές της αποστολής – μεταξύ αυτών και ο δικός μας Σταμάτης Κριμιζής. Τώρα, είναι τα μόνα δύο διαστημόπλοια που συλλέγουν δεδομένα από το διαστρικό διάστημα και παρέχουν πληροφορίες για την ηλιόσφαιρα που δημιουργείται από τον ήλιο και εκτείνεται πέρα από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.Ενώ οι τεχνικοί της NASA συνεχίζουν να εργάζονται για την επίλυση του μυστηρίου που παρουσιάστηκε στο Voyager 1, οι επιστήμονες της αποστολής θα συνεχίσουν να αξιοποιούν στο έπακρο τα δεδομένα που προέρχονται από το μοναδικό πλεονέκτημα του διαστημικού σκάφους. Σε περίπου 300 χρόνια, To Voyager 1 θα φτάσει στο εσωτερικό όριο του νέφους Όορτ, ενός γιγάντιου, σφαιρικού νέφους από κομήτες που περιβάλλει το Ηλιακό Σύστημα. Το σύννεφο αυτό πιστεύεται ότι φιλοξενεί δισεκατομμύρια κομήτες και είναι πραγματικά πολύ μεγάλο – μπορεί να φτάνει σε απόσταση ενός έτους φωτός από τον Ήλιο, κάτι που σημαίνει ότι το Voyager 1 θα χρειαστεί κάπου 30000 χρόνια για να το διασχίσει. Στη συνέχεια δεν θα βρεί τίποτα στην πορεία του, αν και σε περίπου 40.000 χρόνια θα πλησιάσει σε απόσταση 1,6 έτους φωτός το άστρο Gliese 445, που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Καμηλοπάρδαλης. Μετά θα συνεχίσει το ταξίδι στον αιώνα τον άπαντα. https://physicsgg.me/2022/05/19/τι-συμβαίνει-στο-διαστημικό-σκάφος-voyager-1/

Το Perseverance ξεκινά την αναζήτηση ζωής στον Άρη. Tο διαστημικό όχημα της NASA Perseverance θα συλλέξει δείγματα εδάφους του Άρη τα οποία προβλέπεται να μεταφερθούν πίσω στη Γη στην δεκαετία του 2030 για λεπτομερή ανάλυση. Το ρόβερ Perseverance της NASA έφτασε σε μια μεγάλη στιγμή της αποστολής του στον Άρη. Σήμερα ξεκινά την ανάβαση σε ένα αρχαίο δέλτα στον κρατήρα όπου προσγειώθηκε και θα εξετάσει βράχους που φαίνεται να έχουν τις καλύτερες πιθανότητες να περιέχουν αποδείξεις αρχαίας ζωής στον πλανήτη. Κατά την επιστροφή του, το Perseverance θα συλλέξει μερικούς από αυτούς τους βράχους, τοποθετώντας τα δείγματα στη βάση του δέλτα τα οποία θα ανακτηθούν από μεταγενέστερες αποστολές. Ο στόχος είναι να μεταφερθεί αυτό το υλικό πίσω στη Γη στη δεκαετία του 2030 για λεπτομερή ανάλυση. Μια καλλιτεχνική αναπαράσταση του κρατήρα Jezero, όπως ήταν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ήταν λίμνη. Το δέλτα στον κρατήρα Jezero είναι ο κύριος αστροβιολογικός στόχος του Perseverance», δήλωσε η αναπληρώτρια επιστήμονας του έργου, Dr Katie Stack Morgan.«Αυτοί είναι οι βράχοι που πιστεύουμε ότι πιθανότατα έχουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα να περιέχουν σημάδια αρχαίας ζωής και μπορούν επίσης να μας πουν για το κλίμα του Άρη και πώς αυτό έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου», είπε στο BBC News. Στην περίπτωση του Jezero, οι επιστήμονες θεωρούν ότι πιθανότατα μια λίμνη σε μέγεθος κρατήρα υπήρχε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.«Τα ποτάμια που ρέουν στο δέλτα θα φέρουν θρεπτικά συστατικά, τα οποία είναι χρήσιμα για τη ζωή και στη συνέχεια το λεπτόκοκκο ίζημα που φέρεται και εναποτίθεται με υψηλό ρυθμό είναι καλό για διατήρηση», εξήγησε ο επιστήμονας της αποστολής καθηγητής Sanjeev Gupta από το Imperial College London.«Επίσης, αν υπήρχε ζωή στην ενδοχώρα, αυτή μπορούσε να κατέβει στον ποταμό και να συγκεντρωθεί στο δέλτα».«Το ρόβερ έχει μια καταπληκτική σειρά οργάνων που μπορούν να μας πουν για τη χημεία, την ορυκτολογία και τη δομή του δέλτα, εξετάζοντας τα ιζήματα μέχρι την κλίμακα ενός κόκκου αλατιού», δήλωσε ο επιστήμονας της αποστολής, καθηγητής Briony Horgan από το Πανεπιστήμιο Purdue, στην Ιντιάνα.«Θα μάθουμε για τη χημεία αυτής της αρχαίας λίμνης, αν τα νερά της ήταν όξινα ή ουδέτερα, αν ήταν κατοικήσιμο περιβάλλον και τι είδους ζωή θα μπορούσε να υποστήριζε. Για να είμαστε ξεκάθαροι, κανείς δεν ξέρει αν ξεκίνησε ποτέ η ζωή στον Άρη, αλλά, αν το έκανε, οι τρεις ή τέσσερις βράχοι που επιλέγει το Perseverance να εξετάσει στο δρόμο της επιστροφής προς τον κρατήρα θα μπορούσαν να είναι αυτοί που θα μας το αποκαλύψουν.»Η NASA, μαζί με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο σχεδιασμού των αποστολών που απαιτούνται, ωστόσο έχει ακόμα πολλά χρόνια δουλειάς μπροστά της. https://physicsgg.me/2022/05/18/το-perseverance-ξεκινά-την-αναζήτηση-ζωής-στον-άρ/