Δροσος Γεωργιος

Ηλιακή κηλίδα που κοιτάζει στα μάτια τη Γη γιγαντώνεται και μας απειλεί (βίντεο) SDO/NASA Στη φωτογραφία εικονίζεται η ηλιακή κηλίδα AR30398 που απειλεί τον πλανήτη μας. Ηλιακές κηλίδες ονομάζονται τα σημεία του Ήλιου στα οποία υπάρχει έντονη μαγνητική δραστηριότητα η οποία παράγει πολλές φορές εκρήξεις οι οποίες έχουν λάβει την ονομασία «ηλιακές εκλάμψεις». Οι εκρήξεις αυτές είναι εξαιρετικά λαμπρές και εξαπολύουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.Μία νέα ηλιακή κηλίδα διογκώνεται με πολύ ταχύ ρυθμό. Το τελευταίο 24ωρο η κηλίδα AR30398 αυξήθηκε τόσο πολύ ώστε αυτή την στιγμή έχει φτάσει σε μέγεθος τριπλάσιο από αυτό της Γης. «Χθες η κηλίδα ήταν μεγάλη, σήμερα είναι τεράστια» σημείωσαν οι υπεύθυνοι της ιστοσελίδας παρακολούθησης του διαστημικού καιρού SpaceWeather.Το γεγονός ότι η κηλίδα βρίσκεται σε ένα σημείο του Ήλιου που βλέπει ευθεία απέναντι τον πλανήτη μας σε συνδυασμό ότι οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η κηλίδα διαθέτει ένα εξαιρετικά ασταθές μαγνητικό πεδίο την καθιστά ιδιαίτερα απειλητική. NEMESIS MATURITY Very Large Sunspot Is Directly Facing Earth Εκτιμάται ότι η κηλίδα θα προκαλέσει μεσαίας τάξης ηλιακές εκλάμψεις οι οποίες λόγω της θέσης στην οποία βρίσκεται θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσουν προβλήματα στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. https://naftemporiki.gr/story/1875795/iliaki-kilida-pou-koitazei-sta-matia-ti-gi-gigantonetai-kai-mas-apeilei-binteo

Τα Voyager 1 και 2 γέρασαν. Τα διαστημικά σκάφη Voyager 1 και 2 κατέρριψαν όλα τα ρεκόρ λειτουργώντας μετά από σχεδόν 45 χρόνια ταξιδιού στο διάστημα. Σύντομα όμως, μερικά από τα όργανά τους θα πάψουν να λειτουργούν Τα δύο Voyager εκτοξεύτηκαν το 1977 – το Voyager 2 ένα μήνα νωρίτερα – και σχεδιάστηκαν ώστε να αντέξουν πέντε χρόνια για να μελετήσουν τον Δία και τον Κρόνο. Τελικά επιβιώνουν και επικοινωνούν ακόμα με την Γη για 45 χρόνια! [Credit: Graphic by Matthew Twombly and Juan Velasco (5W Infographic); Consultants: John Richardson (principal investigator, Voyager Plasma Science, Massachusetts Institute of Technology, Center for Space Research) and Merav Opher (professor, Department of Astronomy, Boston University)] Τα Voyager είναι τα μακροβιότερα σκάφη που έστειλε στο διάστημα η ανθρωπότητα. Έχουν ταξιδέψει πολύ πιο μακριά από οποιοδήποτε άλλο διαστημικό σκάφος και συνεχίζουν να επικοινωνούν ακόμα με τη NASA.Το Voyager 1 έχει πλέον μόνο τέσσερα λειτουργικά όργανα, ενώ το Voyager 2 πέντε. Κάποιοι εκτιμούν ότι θα μπορούσαν να φτάσουν στο τέλος της ζωής το 2025, αφού οι πυρηνικές μπαταρίες πλουτωνίου που τροφοδοτούν τα διαστημόπλοια εξαντλούνται. Όμως κάποιοι είναι πιο αισιόδοξοι και πιστεύουν ότι τα Voyager θα μπορούσαν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και την επόμενη δεκαετία.Τα διαστημικά σκάφη Voyagers παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούν τεχνολογία ηλικίας 50 ετών, δεν ξεπεράστηκαν όπως έγινε με την αντίστοιχη τεχνολογία εκείνης της εποχής – τα κασετόφωνα, τα VCRs ή τις συσκευές αυτόματων τηλεφωνητών, που σήμερα θεωρούνται μουσιακή τεχνολογία. Σύμφωνα με τον Σταμάτη Κριμιζή: «το λογισμικό των οργάνων των Voyager είναι πολύ περιορισμένο έως καθόλου. Δεν περιέχουν μικροεπεξεργαστές, γιατί όταν κατασκευάστηκαν δεν υπήρχαν! Οι σχεδιαστές των Voyagers δεν μπορούσαν να βασιστούν σε χιλιάδες γραμμές κώδικα για να βοηθήσουν την λειτουργία των διαστημικών σκαφών. Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι η αποστολή διήρκεσε τόσο πολύ γιατί σχεδόν τα πάντα ήταν καλωδιωμένα. Οι σημερινοί μηχανικοί δεν ξέρουν πώς να το κάνουν αυτό. Δεν ξέρω αν είναι ακόμη δυνατό να κατασκευαστεί ένα τόσο απλό διαστημόπλοιο [σήμερα]. Το Voyager είναι το τελευταίο στο είδος του». Η Γη όπως την φωτογράφησε το διαστημικό σκάφος Voyager1, από απόσταση 4 δισεκατομμύρια μίλια, στις 6 Ιουνίου 1990. «Το διαστημικό σκάφος ήταν πολύ μακριά από το σπίτι. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα, αμέσως μετά τον Κρόνο, να φροντίσουμε να λάβει μια τελευταία ματιά πίσω. Από τον Κρόνο, η Γη φαίνεται πολύ μικρή για το Voyager: Ο. πλανήτης μας θα ήταν ένα σημείο φωτός, ένα μοναχικό pixel, που δύσκολα διακρίνεται από τα άλλα σημεία φωτός του Voyager: …μια χλωμή μπλε κουκκίδα…. » (Carl Sagan) Τον Αύγουστο του 2012, το Voyager 1, που εκτοξεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1977, είχε γράψει ιστορία όταν έγινε το πρώτο ανθρώπινο αντικείμενο που βγήκε από το Ηλιακό Σύστημα, σε απόσταση 122 AU από τον Ήλιο, ξεκινώντας έτσι επίσημα την «Διαστρική Αποστολή Voyager». Το Voyager 2, που εκτοξεύτηκε στις 20 Αυγούστου 1977, και είναι το μόνο διαστημικό σκάφος που πλησίασε και φωτογράφησε τους τέσσερις πλανήτες: τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Credit: Graphic by Matthew Twombly and Juan Velasco (5W Infographic); Consultants: John Richardson (principal investigator, Voyager Plasma Science, Massachusetts Institute of Technology, Center for Space Research) and Merav Opher (professor, Department of Astronomy, Boston University) Τα διαστημόπλοια που ταξιδεύουν προς αντίθετες κατευθύνσεις δεν πρόκειται να συναντήσουν άλλο άστρο στα επόμενα 40.000 χρόνια, έως ότου το Voyager 1 πλησιάσει σε απόσταση 1,6 έτη φωτός το άστρο Gliese 445, που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Καμηλοπάρδαλης. Το Voyager 1 απέχει σήμερα 14,5 δισεκατομμύρια μίλια από τη Γη, ενώ το Voyager 2 απέχει 12 δισεκατομμύρια μίλια. Που σημαίνει ότι χρειάζονται περίπου δύο ημέρες για να στείλουμε ένα μήνυμα στα Voyager και να πάρουμε απάντηση.Η NASA σχεδιάζει τώρα την απενεργοποίηση ορισμένων συστημάτων των Voyager, με την ελπίδα να παρατείνει την επικοινωνία μαζί τους περίπου μέχρι το 2030. διαβάστε περισσότερα στο αναλυτικό αφιέρωμα στα Voyagers του περιοδικού Scientific American με τίτλο: Record-Breaking Voyager Spacecraft Begin to Power Down https://www.scientificamerican.com/article/record-breaking-voyager-spacecraft-begin-to-power-down/ https://physicsgg.me/2022/06/23/τα-voyager-1-και-2-γέρασαν/

Ο Διαστημικός Σταθμός με φόντο τον Ήλιο. Ο φωτογράφος και ερασιτέχνης αστρονόμος Jamie Cooper φωτογράφησε από την αυλή του σπιτιού του στο Ντάβεντρι, την διάβαση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) μπροστά από τον Ήλιο: JAMIE COOPER PHOTOGRAPHY Η διάβαση έγινε στις 17 Ιουνίου 2022 και είχε διάρκεια μικρότερη από ένα δευτερόλεπτο! Ας σημειωθεί ότι ο ΔΔΣ κινείται με ταχύτητα 27.000 χιλιομέτρων την ώρα, περίπου 400 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης. Ο ΔΔΣ και ηλιακές κηλλίδες (JAMIE COOPER PHOTOGRAPHY) Δεν είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίζεται η διάβαση του ΔΔΣ μπροστά από τον Ήλιο. Για παράδειγμα, ο αστροφωτογράφος Thierry Legault συνέλαβε παρόμοιες εικόνες τον Σεπτέμβριο του 2014: Credit and copyright: Thierry Legault. Ο Τhierry Legault αποθανάτισε και το διαστημικό λεωφορείο Atlantis με φόντο τον ηλιακό δίσκο: Μια σύνθετη εικόνα με φωτογραφίες του Τhierry Legault που λήφθηκαν στις 15 Ιουλίου 2011 όπου φαίνεται το διαστημικό λεωφορείο Atlantis παρκαρισμένο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο Κούπερ χρησιμοποίησε βιντεοκάμερα υψηλής ταχύτητας που τραβά 80 καρέ το δευτερόλεπτο αντί για 25. Ο Τζέιμι Κούπερ χρησιμοποίησε ειδικό εξοπλισμό για να παρατηρήσει με ασφάλεια τη διάβαση (Jamie Cooper) «Είναι σημαντικό να σημειώσω ότι χρησιμοποιώ εξειδικευμένο τηλεσκόπιο με φίλτρο, καθώς δεν πρέπει να κοιτάτε ποτέ τον Ήλιο χωρίς φίλτρο. Μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη τύφλωση» προειδοποίησε. https://physicsgg.me/2022/06/21/ο-διαστημικός-σταθμός-με-φόντο-τον-ήλι/

Αποστολή εξπρές στον Άρη για να προλάβει τις ΗΠΑ ανακοίνωσε η Κίνα. CNSA Καλλιτεχνική απεικόνιση της αποστολής Tianwen-3 που θα συλλέξει δείγματα από τον Άρη τα οποία θα επιστρέψουν στη Γη για μελέτη. Η Κίνα μέσα σε ελάχιστα χρόνια κατάφερε να γίνει μια ισχυρή διαστημική δύναμη και συνεχίζει να ξεδιπλώνει ένα μεγάλο και πολυεπίπεδο διαστημικό πρόγραμμα που καλύπτει σχεδόν όλους τους τομείς. Διαστημικοί σταθμοί, διαστημικά τηλεσκόπια, βάσεις στη Σελήνη, ρομπότ εξερεύνησης σε Σελήνη και Άρη και πολλά ακόμη διαστημικά προγράμματα έχουν ήδη υλοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία υλοποίησης.Ο επικεφαλής των διαστημικών προγραμμάτων εξερεύνησης του Άρη Σουν Ζετσού παρουσίασε το πλάνο της αποστολής Tianwen-3. Πρόκειται για μια αποστολή συλλογής δειγμάτων από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη και επιστροφής τους στη Γη για μελέτη. Από την Σελήνη έχουν επιστρέψει με διάφορες αποστολές επανδρωμένες και ρομποτικές δείγματα πετρωμάτων και εδάφους για ανάλυση. Από τον Άρη οι επιστήμονες έχουν στη διάθεση τους κάποια πετρώματα που πιστεύεται ότι προέρχονται από τον πλανήτη τα οποία αποσπάστηκαν από αυτόν μετά από μια σύγκρουση με μεγάλο αστεροειδή και τελικά κατέληξαν στη Γη.Ο ρομποτικός εξερευνητής Perseverance της NASA βρίσκεται εδώ και 18 μήνες στον Άρη και ανάμεσα στα άλλα συλλέγει δείγματα πετρωμάτων τα οποία θα επιτρέψουν στη Γη με επόμενες αποστολές. H αμερικανική διαστημική υπηρεσία δεν έχει θέσει ακριβές χρονοδιάγραμμα και κάνει λόγο για επιστροφή εντός της πρώτης πενταετίας του 2030. Όμως ο προγραμματισμός της αποστολής επιστροφής των δειγμάτων παρουσιάζει σημαντικές καθυστερήσεις και θεωρείται πιθανότερο η ημερομηνία επιστροφής να είναι στα μέσα της επόμενης δεκαετίας και όχι νωρίτερα.Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έγιναν η αποστολή Tianwen-3 θα ξεκινήσει από την Γη το 2028 και θα επιστρέψει με τα δείγματα το 2031 σε μια προσπάθεια της Κίνας να κερδίσει αυτό το διαστημικό στοίχημα από τις ΗΠΑ. https://naftemporiki.gr/story/1875235/apostoli-ekspres-ston-ari-gia-na-prolabei-tis-ipa-anakoinose-i-kina

Η NASA ανακοίνωσε παραγωγή διαστημικής πυρηνικής ενέργειας. NASA Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός συστήματος παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στη Σελήνη. Η μόνιμη παρουσία ανθρώπων σε άλλους κόσμους έξω από τη Γη απαιτεί όπως είναι ευνόητο την σταθερή παραγωγή των απαραίτητων ποσοτήτων ενέργειας με την οποία θα λειτουργούν οι πάσης φύσεως εγκαταστάσεις και μηχανισμοί στους οποίους θα βασίζουν την επιβίωση τους όσοι ζουν σε αυτούς τους εξωγήινους κόσμους.Τα φωτοβολταϊκά συστήματα θα είναι σίγουρα αυτά που σε πρώτη τουλάχιστον φάση θα φροντίσουν να παρέχουν ενέργεια για την λειτουργία των βάσεων που θέλουμε να δημιουργήσουμε αρχικά στη Σελήνη και στη συνέχεια στον Άρη. Όμως αν θέλουμε να αυξήσουμε τις δυνατότητες και το μέγεθος αυτών των βάσεων και να προχωρήσουμε στη δημιουργία αρχικά μικρών κοινοτήτων και αργότερα αποικιών μακριά από τη Γη θα πρέπει να αναπτύξουμε τεχνολογίες που θα προσφέρουν τις απαραίτητες για αυτόν τον σκοπό ποσότητες ενέργειας που τα φωτοβολταϊκά συστήματα δεν θα μπορούν να παρέχουν.Η NASA στρέφεται στην παραγωγή πυρηνικής ενέργειας για αυτόν τον σκοπό. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι επέλεξε τρία προτεινόμενα συστήματα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας για χρήση στο Διάστημα. Πρόκειται για συστήματα παραγωγής ενέργειας μέσω πυρηνικής σχάσης, της μεθόδου που χρησιμοποιείται από τα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.Ξεκινά τώρα η φάση της αξιολόγησης αυτών των τριών συστημάτων και εκείνο που θα επιλεγεί θα σταλεί στο τέλος της δεκαετίας στη Σελήνη για δοκιμές στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis της NASA το οποίο περιλαμβάνει επανδρωμένες αποστολές στον φυσικό μας δορυφόρο και τη δημιουργία βάσεων εκεί.Το σύστημα που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι μικρό ώστε να μπορεί να μεταφερθεί στη Σελήνη με τα υπάρχοντα διαστημικά μεταφορικά μέσα και σχετικά απλό στον τρόπο εγκατάστασης και λειτουργίας. Θα πρέπει επίσης να σχεδιασμένο έτσι ώστε να μπορεί να παράγει πυρηνική ενέργεια στο σεληνιακό περιβάλλον για τουλάχιστον μια δεκαετία. Αν το σύστημα αυτό αποδειχθεί λειτουργικό και ασφαλές θα ανοίξει σύμφωνα με του επιτελείς της NASA ο δρόμος για την οργάνωση αρχικά μακροχρόνιων αποστολών εξερεύνησης και παραμονής στη Σελήνη και τον Άρη αλλά και αποστολών σε ακόμη πιο μακρινούς προορισμούς. https://naftemporiki.gr/story/1875350/i-nasa-anakoinose-paragogi-diastimikis-purinikis-energeias

Επιστημονικά Βραβεία Μποδοσάκη: Ποιοι είναι οι έξι επιστήμονες που βραβεύτηκαν σε επετειακή εκδήλωση. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας απένειμε τα φετινά βραβεία σε εκδήλωση για τα 50 χρόνια προσφοράς του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου απονεμήθηκαν σε έξι επιστήμονες τα Επιστημονικά Βραβεία του Ιδρύματος Μποδοσάκη, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στο Ζάππειο Μέγαρο.Οι έξι επιστήμονες που βραβεύθηκαν διακρίθηκαν για την εξαιρετική τους συμβολή στην εξέλιξη της γνώσης σε καίριους επιστημονικούς τομείς και για την ανάδειξη του ελληνικού πνεύματος στη διεθνή επιστημονική κοινότητα.Η τελετή τίμησε την επιστημονική αριστεία, αλλά και τα 50 χρόνια δράσης του Ιδρύματος καθώς συνέπεσε με τη συμπλήρωση πέντε δεκαετιών προσφοράς του Ιδρύματος Μποδοσάκη. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου και η Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη, Αθηνά Δεσύπρη, μαζί με τους έξι Έλληνες επιστήμονες που βραβεύθηκαν, Στέφανο Αρετάκη, Θεμιστοκλή Σαψή, Χρήστο Κυρατσού, Θαλή Παπαγιαννακόπουλο, Αντώνη Παπαβασιλείου και Μυρτώ Καλουπτσίδη. «Γιορτάζοντας τα 50 χρόνια δράσης , οι σημερινοί άνθρωποι του Ιδρύματος δίνουμε μία υπόσχεση: να συνεχίσουμε με το ίδιο πάθος, με αφοσίωση και υπευθυνότητα να αναπτύσσουμε και να διευρύνουμε τη δράση μας προς όφελος της Κοινωνίας. Ήδη τα τελευταία χρόνια το Ίδρυμα έχει μεταμορφωθεί από ένα κλασσικό Ίδρυμα, το οποίο διαχειρίζεται την περιουσία του και χρηματοδοτεί τις δράσεις του, σε ένα Ίδρυμα ανοιχτό στη κοινωνία, που λειτουργεί και ως δίαυλος κοινωφελούς προσφοράς τρίτων» δήλωσε η πρόεδρος του ΔΣ του Ιδρύματος, Αθηνά Δεσύπρη. Ως αναγνώριση της επιστημονικής τους αριστείας, τιμήθηκαν από τον θεσμό των Επιστημονικών Βραβείων 2021 του Ιδρύματος Μποδοσάκη οι εξής: Επιστημονικό Βραβείο Τομέα Βιοεπιστημών, Κλάδου Βιοϊατρικών Επιστημών Χρήστος Κυρατσούς, Senior Vice President of Research στη Regeneron Pharmaceuticals Inc. Θαλής Παπαγιαννακόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής και Διευθυντής του Εκπαιδευτικού Προγράμματος Μοριακής Ογκολογίας και Ανοσολογίας Όγκων στην Ιατρική Σχολή του New York University Επιστημονικό Βραβείο Τομέα Βασικών Επιστημών, Κλάδου Μαθηματικών Στέφανος Αρετάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής στα Θεωρητικά Μαθηματικά στο University of Toronto Θεμιστοκλής Σαψής, Καθηγητής Μηχανολογίας και Επιστήμης των Ωκεανών στο ΜΙΤ, Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών | Ινστιτούτο για Δεδομένα, Συστήματα και Κοινωνία | Κέντρο Υπολογιστικής Επιστήμης και Μηχανικής Επιστημονικό Βραβείο Τομέα Κοινωνικών Επιστημών, Κλάδου Οικονομικής Επιστήμης, Πολιτικής Επιστήμης, Νομικής Επιστήμης Μυρτώ Καλουπτσίδη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Οικονομικών στο Harvard University Επιστημονικό Βραβείο Τομέα Εφαρμοσμένων Επιστημών/Τεχνολογίας, Κλάδου Εναλλακτικών και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων, Τεχνολογίες Χαμηλών Εκπομπών Άνθρακα, Αποδοτικής Χρήσης και Διατήρησης Ενέργειας Αντώνης Παπαβασιλείου, Επίκουρος Καθηγητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Απο αριστερά, Αντώνης Παπαβασιλείου, Θαλής Παπαγιαννακόπουλος, Χρήστος Κυρατσούς, Αθηνά Δεσύπρη, Πρόεδρος Δ.Σ. Ιδρύματος Μποδοσάκη, Δημήτρης Βλαστός, Επίτιμος Πρόεδρος Ιδρύματος Μποδοσάκη, Μυρτώ Καλουπτσίδη, Θεμιστοκλής Σαψής, Στέφανος Αρετάκης. Στην Τελετή Απονομής στο Περιστύλιο του Ζαππείου Μεγάρου παρέστησαν προσωπικότητες του ακαδημαϊκού χώρου, του χώρου των επιστημών, του πολιτισμού, των επιχειρήσεων και της Κοινωνίας των Πολιτών και παρακολούθησαν τις σύντομες παρουσιάσεις των βραβευόμενων. Ο Στέφανος Αρετάκης μελετά τις μαύρες τρύπες Ο Στέφανος Αρετάκης ανέδειξε τη σημασία της ανάλυσης της δυναμικής των μελανών οπών. Σε μια σειρά πρωτοποριακών εργασιών απέδειξε μαθηματικά την ύπαρξη μιας νέας αστάθειας των λεγόμενων «ακραίων» Μελανών Οπών, η οποία ονομάστηκε «αστάθεια Αρετάκη» και πλέον αποτελεί αντικείμενο μελετών στη Φυσική. Έκλεισε την ομιλία του με ένα μήνυμα του Αϊνστάιν προς τον γιο του: «Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο, για να κρατάμε την ισορροπία μας θα πρέπει να κινούμαστε.», προσέθεσε όμως ότι «θα πρέπει να κινούμαστε προς τα εμπρός γιατί μόνο τότε η ισορροπία του ποδηλάτου είναι ευσταθής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η αστάθεια δεν έχει κι αυτή κάποιες φορές τη χρησιμότητά της». Ο Θεμιστοκλής Σαψής μελετά τα μαθηματικά των ακραίων καιρικών φαινομένων Ο Θεμιστοκλής Σαψής μίλησε για την πρόβλεψη και κατανόηση μέσω αυστηρής μαθηματικής μεθοδολογίας των ακραίων φυσικών φαινομένων, συμβάντων με πολύ περιορισμένη προβλεψιμότητα και εγγενή αβεβαιότητα, όπως τα ακραία φαινόμενα στους ωκεανούς. Έκλεισε με λόγια του Ιμάνουελ Κάντ: «Η ευφυία ενός ανθρώπου μπορεί να μετρηθεί με το πόσες αβεβαιότητες μπορεί να αντέξει». Ο Χρήστος Κυρατσούς παρουσίασε την αντιμετώπιση ιογενών ασθενειών, όπως ο Έμπολα και ο SARS-COV-2 με νέες ισχυρές θεραπείες, στις οποίες συγκαταλέγεται και ένα κοκτέιλ αντισωμάτων για τη θεραπεία των πρώτων σταδίων της μόλυνσης με SARS-COV-2: « Έχω την τύχη να διευθύνω μία ομάδα η οποία ανέπτυξε δύο φάρμακα για ιογενείς λοιμώξεις, ένα κοκτέιλ αντισωμάτων για τον ιό του Έμπολα και το κοκτέιλ αντισωμάτων εναντίον του COVID -19. Μελετάμε πώς μπορούμε να απομονώσουμε ισχυρά μονοκλωνικά αντισώματα, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως αντι-ιικά φάρμακα και πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και να αναπτύξουμε νέες τεχνολογίες για να δοκιμάσουμε αντισώματα σε κλινικές δοκιμές σε ελάχιστο χρόνο, ώστε να αντιμετωπίσουμε επιδημίες ή πανδημίες.» Ο Θαλής Παπαγιαννακόπουλος ειδικεύεται στη γενετική και τον μεταβολισμό του καρκίνου Ο Θαλής Παπαγιαννακόπουλος περιέγραψε το έργο του στον τομέα της μηχανικής του γονιδιώματος του καρκίνου και του μεταβολισμού του. Η προσέγγισή του γεφυρώνει το κενό ανάμεσα στη βιολογία του καρκίνου και την ανοσολογία. «Ο μεταβολισμός είναι σημαντική διεργασία για τα καρκινικά κύτταρα, τους επιτρέπει να μπορούν να δημιουργήσουν νέα κύτταρα. Χωρίς αυξημένο μεταβολισμό τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Μία από τις σημαντικές ανακαλύψεις στο εργαστήριό μας είναι η απόδειξη ότι με στοχευμένες θεραπείες, οι οποίες καταστέλλουν τον μεταβολισμό των όγκων, μπορούμε να καταστείλουμε την ογκογένεση.» Ο Αντώνης Παπαβασιλείου παρουσίασε τις εφαρμογές της έρευνάς του στην ορθολογική χρήση των ενεργειακών πόρων και την υψηλής κλίμακας διείσδυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας. «Η επιχειρησιακή έρευνα, με την οποία ασχολούμαι, αναπτύσσει μοντέλα και αλγορίθμους που βοηθούν στη λήψη αποφάσεων σε σύνθετα συστήματα, όπως στο κέντρο ελέγχου του ΑΔΜΗΕ για τον ημερήσιο προγραμματισμό των σταθμών της χώρας μας. Σε συνδυασμό με την τρομακτική αύξηση της υπολογιστικής δύναμης των υπολογιστών και με τους υπερυπολογιστές μας επιτρέπεται να επιλύουμε μεγάλα προβλήματα σε αποδεκτούς χρόνους. Όντας εργαζόμενος στον χώρο της επιχειρησιακής έρευνας, έχω την πολυτέλεια να χρησιμοποιώ κάτι όμορφο που είναι τα μαθηματικά, αλλά για κάτι πολύ απτό: τη λειτουργία των ενεργειακών συστημάτων σε διάφορες χώρες του κόσμου». Η Μυρτώ Καλουπτσίδη μελετά την επίδραση των μεταφορών στο διεθνές εμπόριο. Η Μυρτώ Καλουπτσίδη παρουσίασε ορισμένα από τα βασικά αποτελέσματα της καινοτόμου έρευνάς της στην εφαρμοσμένη μικροοικονομία και στον ρόλο των μεταφορών και των υποδομών στο διεθνές εμπόριο. «Η ερώτηση που με απασχολούσε ήταν πώς οι αγορές των μεταφορών επηρεάζουν το διεθνές εμπόριο και γιατί μπορούν να προκαλέσουν τόσο μεγάλες διαταραχές. Ο συνδυασμός δεδομένων που συλλέγονται από δορυφόρους και αντένες που παρακολουθούν τα πλοία και ενός θεωρητικού ποσοτικού μοντέλου, που περιγράφει πώς συμπεριφέρονται οι αγορές μεταφορών, μας δίνει ένα νέο πρίσμα για να κοιτάξουμε την παγκόσμια οικονομία. Προσπαθούμε να απαντήσουμε τόσο σε παραδοσιακά όσο και σε σύγχρονα ερωτήματα: πώς εξαπλώνονται τα μακροοικονομικά σοκ; Λειτουργεί αποτελεσματικά η αγορά των μεταφορών; ».«Διαχρονικά, το Ίδρυμα Μποδοσάκη είναι φανατικά προσηλωμένο στη στήριξη της παιδείας, της αξιοκρατίας και της επιστημονικής αριστείας. Η πορεία του θεσμού των Επιστημονικών Βραβείων Ιδρύματος Μποδοσάκη μας γεμίζει αισιοδοξία, καθώς αποδεικνύει ότι οι Έλληνες Επιστήμονες παράγουν ερευνητικό και επιστημονικό έργο υψηλής ποιότητας που αναγνωρίζεται και καταξιώνεται διεθνώς. Οι νέοι αυτοί επιστήμονες λειτουργούν ως υγιή πρότυπα για τις νέες γενιές και ως πηγή υπερηφάνειας για όλους μας. Με την άρτια επιστημονική τους κατάρτιση, αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές της χώρας στο εξωτερικό.», επεσήμανε η κα. Αθηνά Δεσύπρη, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.Ο θεσμός των Επιστημονικών Βραβείων εντάσσεται στο πλαίσιο των κοινωφελών σκοπών του Ιδρύματος Μποδοσάκη για την προαγωγή της παιδείας και θεσπίστηκε το 1992. Μέχρι σήμερα έχει αναγνωρίσει το έργο 57 επιστημόνων που διαπρέπουν σε όλο τον κόσμο, υποστηρίζοντας τη συνεπή και συνεχή προσπάθειά τους για την προαγωγή της επιστήμης, τιμώντας την ηθική τους συνέπεια και επιδιώκοντας να συμβάλλει στη δημιουργία προτύπων για την ελληνική κοινωνία. https://www.tovima.gr/2022/06/21/science/epistimonika-vraveia-mpodosaki-poioi-einai-oi-eksi-epistimones-pou-vraveytikan-se-epeteiaki-ekdilosi/

Δέκα χρόνια από την ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs. παρελθόν, παρόν και μέλλον! Στις 4 Ιουλίου 2012, οι φυσικοί του CERN ανακοίνωσαν την ανίχνευση του μποζονίου Higgs. Ήταν ένας τεράστιος θρίαμβος για το Καθιερωμένο Πρότυπο των Στοιχειωδών Σωματιδίων και επιβεβαίωσε μια πρόβλεψη που έγινε μισό αιώνα πριν. Το 2022 γιορτάζουμε την δέκατη επέτειος αυτής της σημαντικής ανακάλυψης. Στο βίντεο που ακολουθεί ο Dr. Don Lincoln του Fermilab μας υπενθυμίζει την ανακάλυψη και παρουσιάζει έναν οδικό χάρτη της σχετικής έρευνας για τα επόμενα αρκετά χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι η διερεύνηση των ιδιοτήτων του μποζονίου Higgs θα απασχολεί για πολύ καιρό ακόμα την ερευνητική κοινότητα. διαβάστε επίσης: «Higgs in a box: investigating the nature of a scientific discovery« https://physicsgg.me/2022/06/22/δέκα-χρόνια-από-την-ανακάλυψη-του-σωμα/

Αναζητώντας σπάνια ζεύγη μποζονίων Higgs. Το 2012 οι φυσικοί ανακοίνωσαν την πολυπόθητη ανίχνευση του μποζονίου Higgs, ενός σωματιδίου που είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί και έχει την ξεχωριστή ιδιότητα να προσδίδει μάζα σε άλλα θεμελιώδη σωματίδια. Η ανακάλυψη ορόσημο έγινε στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN στη Γενεύη της Ελβετίας.Τώρα, η ομάδα Compact Muon Solenoid (CMS), που καθοδηγείται από ερευνητές του Caltech, αναφέρει νέα αποτελέσματα στο περιοδικό Physical Review Letters σχετικά με το κυνήγι όχι ενός αλλά δύο μποζονίων Higgs (Search for nonresonant pair production of highly energetic Higgs bosons decaying to bottom quarks). Τα μποζόνια Higgs δημιουργούνται πολύ σπάνια στον LHC σε συγκρούσεις μεταξύ δύο πρωτονίων εξαιρετικά υψηλών ενεργειών. Ακόμη πιο σπάνια είναι η δημιουργία δύο μποζονίων Higgs από μια τέτοια σύγκρουση.Σύμφωνα με τον Si Xie, ενός από τους συγγραφείς της δημοσίευσης, αυτά τα ζεύγη των μποζονίων Higgs θα αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους. Η ισχύς και η φύση αυτής της αυτο-αλληλεπίδρασης θα μας πει για την ιστορία του σύμπαντός μας, αλλά και για και την μελλοντική του εξέλιξη.Τα νέα αποτελέσματα συμβάλλουν στη δημιουργία μιας βελτιωμένη και πιο ευαίσθητης μεθόδου για την αναζήτηση των ζευγών μποζονίων Higgs στο μέλλον. Η μέθοδος ψάχνει για ζεύγη μποζονίων Higgs, τα οποία έχουν τόση ορμή ώστε τα προϊόντα διάσπασής τους να συγχωνεύονται σε έναν ενιαίο πίδακα σωματιδίων. Οι ερευνητές του Caltech αρχικά είχαν αναπτύξει αλγόριθμους μηχανικής μάθησης βασισμένους σε νευρωνικά δίκτυα για να χρησιμοποιηθούν στην αναζήτηση των υπογραφών απλών μποζονίων Higgs. Ο Xie και οι συνεργάτες του υιοθέτησαν αυτή τη μέθοδο και σχεδίασαν νέους αλγόριθμους που χρησιμοποιούν το ίδιο είδος πιδάκων για να εντοπίσουν τα εξαιρετικά σπάνια ζεύγη μποζονίων Higgs.Σύμφωνα με τη Μαρία Σπυροπούλου η οποία συμμετείχε στην έρευνα, μια τέτοια ανάλυση πριν από μια δεκαετία θεωρούνταν αδύνατη και η πραγματοποίησή της ήταν αδιανόητη. Περιμένουμε κι άλλες παρόμοιες αναλύσεις με περαιτέρω βελτιώσεις στα νέα πειράματα του LHC που ξεκίνησαν ήδη. https://physicsgg.me/2022/06/21/αναζητώντας-σπάνια-ζεύγη-μποζονίων-higgs/

Διαστημικές φούσκες για την σωτηρία της Γης. MIT Καλλιτεχνική απεικόνιση των γιγάντιων φυσαλίδων που θα μπλοκάρουν την ηλιακή ακτινοβολία. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ολοένα και πιο ορατές στον πλανήτη και η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να βρει τρόπους να σταματήσει η ανθρωπότητα να μολύνει την ατμόσφαιρα και παράλληλα να βρει γρήγορα αμυντικούς μηχανισμούς ικανούς να περιορίσουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή.Στο πλαίσιο αυτό ερευνητές του εργαστηρίου Senseable City του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) παρουσίασαν μια νέα ιδέα από τον τομέα της αποκαλούμενης γεωμηχανικής από τον οποίο ξεπηδούν διαφόρων ιδέες και προτάσεις για την αναστροφή της κλιματικής αλλαγής. Πρόκειται όμως για ιδέες για τις οποίες η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμη καταλήξει αν θα είναι αποτελεσματικές και ασφαλείς και αρκετές θεωρούνται από αμφιλεγόμενες ως ανεφάρμοστες ή ακόμη και επιζήμιες.Οι ερευνητές του MIT κάνουν λόγο για «Διαστημικές Φούσκες». Πρόκειται για φουσκωτές φυσαλίδες που θα τοποθετούνται η μια δίπλα στην άλλη σε σφαιρικούς σχηματισμούς με κάθε σχηματισμό να έχει μέγεθος παρόμοιο με αυτό της… Βραζιλίας. Αυτές οι διαστημικές φούσκες θα στέκονται ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο μπλοκάροντας την ηλιακή ακτινοβολία που χτυπά τον πλανήτη μας.«Πιστεύουμε ότι φουσκωτές σφαίρες από πολύ λεπτές μεμβράνες αποτελούμενες από ομογενοποιημένο λιωμένο υλικό όπως το πυρίτιο οι οποίες θα βρίσκονται στο Διάστημα μπορούν να έχουν την απαιτούμενη ικανότητα εξοστρακισμού της ακτινοβολίας» αναφέρουν οι ερευνητές οι οποίοι σημειώνουν ότι αυτή θα είναι μια συμπληρωματική λύση στις υπόλοιπες προσπάθειες που εξελίσσονται για την αντιστροφή ή έστω περιορισμό του ρυθμού αύξησης της κλιματικής αλλαγής.Παρόλα αυτά οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αν βρεθεί τρόπος μέσω διαστημικών μηχανισμών να απομακρύνουμε το 1,8% της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται η Γη τότε θα υπάρξει πλήρης αντιστροφή στο φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη. https://naftemporiki.gr/story/1874938/diastimikes-fouskes-gia-tin-sotiria-tis-gis

Κοντινό πλανητικό σύστημα απέκτησε νέο μέλος. Sci-News Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανητικού συστήματος HD 33142. Με δημοσίευση της στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών δημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την ανακάλυψη ενός νέου μεγάλου εξωπλανήτη. Σε απόσταση 397 ετών φωτός από εμάς βρίσκεται το άστρο HD 33142. Πρόκειται για ένα ερυθρό γίγαντα τέσσερις φορές μεγαλύτερο σε μέγεθος και 1,5 φορές μεγαλύτερο σε μάζα από τον Ήλιο.Το άστρο υπολογίστηκε ότι είναι ηλικίας περίπου τριών δισ. ετών και οι πρώτες εκτιμήσεις των ερευνητών είναι ότι το άστρο βρίσκεται στα πρώτα στάδια της μετατροπής του σε ερυθρό γίγαντα διαδικασία που θα καταλήξει στην μετατροπή του σε λευκό νάνο σηματοδοτώντας το τέλος της ζωής του. Ο Ήλιος αναμένεται να μπει σε αυτή την διαδικασία και να ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του σε περίπου πέντε δισ. έτη.Γύρω από το HD 33142 είχαν εντοπιστεί δύο μεγάλοι πλανήτες αερίου με τον ένα ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το άστρο σε 330 μέρες και τον άλλο σε 830 μέρες. Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου HARPS που αποτελεί τον ισχυρότερο επίγειο κυνηγό εξωπλανητών έναν ακόμη πλανήτη σε αυτό το σύστημα. Ο HD 33142d όπως ονομάστηκε ο εξωπλανήτης είναι ένας πλανήτης αερίου πέντε φορές μικρότερος από τον Δία που βρίσκεται σε αρκετά κοντινή απόσταση από το άστρο του ολοκληρώνοντας μια περιστροφή γύρω από αυτό σε ενενήντα μέρες. Οι ερευνητές λένε ότι πρέπει να πραγματοποιούνται επαναληπτικές έρευνες σε πλανητικά συστήματα που γνωρίζουμε αφού είναι πιθανό να εντοπιστούν εκεί και άλλοι πλανήτες εκτός αυτών που ήδη γνωρίζουμε. https://naftemporiki.gr/story/1874979/kontino-planitiko-sustima-apektise-neo-melos

Εκεί στον Ψηλορείτη «βλέπουν» πολύ μακριά Το υπερσύγχρονο τηλεσκόπιο που θα εγκατασταθεί στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα στο τέλος του 2023 ανοίγει νέους ορίζοντες. «Για να κάνεις καλές παρατηρήσεις θες, εκτός από υψόμετρο, το σημείο να έχει καλό καιρό και σχετική ξηρασία», λέει στην «Κ» ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου Σκίνακα Βασίλης Χαρμανδάρης. [Νικολακακης Μανωλης] Εκείνο το απόγευμα του Ιουνίου, το αμφιθέατρο «Γεώργιος Λιάνης» στο Ιδρυμα Τεχνολογίας και Ερευνας του Ηρακλείου Κρήτης ήταν ασφυκτικά γεμάτο.Σπουδαστές, μεταπτυχιακοί φοιτητές, καθηγητές του Τμήματος Φυσικής, ερευνητές του Ινστιτούτου Αστροφυσικής, εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας και επιχειρηματίες από την ευρύτερη περιοχή ήταν όλοι εκεί για να παρακολουθήσουν την τελετή επίδοσης χορηγίας 520.000 ευρώ της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του ΙΤΕ για την αγορά νέου τηλεσκοπίου για το Αστεροσκοπείο Σκίνακα στην ομώνυμη κορυφή του Ψηλορείτη. Η χαρά και η ικανοποίηση όλων ήταν έκδηλες. Παρά την έρευνα αιχμής που παράγεται στο συγκεκριμένο Αστεροσκοπείο, είναι η πρώτη επένδυση σε νέο τηλεσκόπιο έπειτα από 27 ολόκληρα χρόνια.Το Αστεροσκοπείο Σκίνακα, σε ύψος 1.750 μ., μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα Ανώγεια και τον Ιδαίον Aντρον, όπου ο μύθος θέλει να ανατράφηκε ο Δίας, ιδρύθηκε το 1986 κατόπιν συνεργασίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας (τότε Ερευνητικό Κέντρο Κρήτης) και του Ινστιτούτου Max Planck της Γερμανίας. Αφορμή είχε σταθεί η «επίσκεψη» στη γειτονιά μας του κομήτη του Χάλεϊ –η θέση για παρατήρηση του φαινομένου ήταν η πλέον κατάλληλη–, ωστόσο σταδιακά προέκυψε ότι το σημείο ήταν ιδανικό από πολλές απόψεις. «Στην αστρονομία για να κάνεις καλές παρατηρήσεις θέλεις εκτός από υψόμετρο, το σημείο να έχει καλό καιρό και σχετική ξηρασία, ώστε να μην έχεις το γνωστό τρεμόπαιγμα της ατμόσφαιρας», λέει στην «Κ» ο διευθυντής του Αστεροσκοπείου Σκίνακα και του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του ΙΤΕ, καθηγητής Βασίλης Χαρμανδάρης. Κάπως έτσι το 1995, πλάι στο πρώτο τηλεσκόπιο τύπου Schmidt-Cassegrain, με διάμετρο κατόπτρου 0,3 μ (δεν χρησιμοποιείται πια), προστέθηκε ένα μεγαλύτερο, διαμέτρου 1,3 μ., το οποίο και αποτελεί το κύριο τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου έως σήμερα. «Συνεχίζει να παράγει πολύ καλά ερευνητικά αποτελέσματα για το μέγεθός του. Με τις μετρικές που χρησιμοποιούμε είμαστε οι πιο παραγωγικοί από όλα τα τηλεσκόπια της Ελλάδας. Δεν είναι μόνο η περιοχή, αλλά και οι ικανοί, οι εργατικοί, οι ενθουσιώδεις και αισιόδοξοι άνθρωποι που έβρισκαν και έλυναν ενδιαφέροντα προβλήματα».Το νέο τηλεσκόπιο είναι κατά τι μικρότερο, διαμέτρου ενός μέτρου. Το κόστος για ένα μεγαλύτερο ήταν πολύ υψηλό, άγγιζε το 1,5 εκατ. Το συγκεκριμένο κοστίζει 800.000 ευρώ και το ποσό θα καλυφθεί με συγχρηματοδότηση από το Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ωστόσο, το νέο τηλεσκόπιο θα διπλασιάσει τον διαθέσιμο χρόνο για παρατηρήσεις και έρευνα αιχμής από το Αστεροσκοπείο, αφού σύντομα το βασικό τηλεσκόπιο του 1,3 μ. θα δεσμευθεί στο πείραμα PASIPHAE που θα αναζητήσει το αποτύπωμα των πρώτων στιγμών του Σύμπαντος με τη χρήση ενός νέου πρωτοποριακού πολωσίμετρου (επιστημονικό όργανο που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της γωνίας περιστροφής που προκαλείται από το πέρασμα του πολωμένου φωτός μέσω μιας οπτικώς δραστικής ουσίας), το οποίο αναπτύσσεται από το Ινστιτούτο Αστροφυσικής χάρη σε δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η νέα ερευνητική υποδομή θα επιτρέψει επίσης τη συμμετοχή του Αστεροσκοπείου Σκίνακα σε καινοτόμα ερευνητικά προγράμματα παρακολούθησης των συνεπειών της σαχαριανής σκόνης στο Νότιο Αιγαίο, αλλά και την ανάπτυξη καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Εξάλλου, χάρη στο νέο τηλεσκόπιο και στηριζόμενο στο μεγαλύτερο φυσικό δώρο της Κρήτης, την ηλιοφάνεια και το ήπιο κλίμα, το Αστεροσκοπείο Σκίνακα θα αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη της νέας γενιάς δορυφορικών τηλεπικοινωνιών – αυτές που στηρίζονται στη χρήση λέιζερ και όχι ραδιοφωνικών σημάτων, τηλεπικοινωνιών που σύμφωνα με τον κ. Χαρμανδάρη αναμένεται να δημιουργήσουν την επόμενη επανάσταση στις επικοινωνίες. Επιχειρηματικό πεδίο Παράλληλα, με το νέο τηλεσκόπιο το Αστεροσκοπείο θα μπορέσει να συνεισφέρει και στην ανάπτυξη ενός νέου επιχειρηματικού πεδίου, αυτού που σχετίζεται με την παρακολούθηση των χιλιάδων δορυφόρων που ιδιωτικές εταιρείες στέλνουν σε τροχιά γύρω από τη Γη και των οποίων το πλήθος απαιτεί πλέον «τροχονόμους», ώστε να τους παρακολουθούν και να ενημερώνουν τους ιδιοκτήτες τους για να αποφύγουν πιθανές συγκρούσεις.Και να σκεφθεί κανείς ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα γινόταν σήμερα πράξη εάν πριν από 40 χρόνια κάποιοι εμπνευσμένοι άνθρωποι της Κρήτης δεν αποφάσιζαν να δημιουργήσουν σε ένα νησί, γνωστό μόνο για τα προϊόντα της γης του και τον τουρισμό, ένα νέο πανεπιστήμιο και ένα νέο ερευνητικό κέντρο, ένα ακαδημαϊκό οικοσύστημα που επέτρεψε σε πολλούς Ελληνες επιστήμονες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, παράγοντας πρωτότυπη έρευνα που αναγνωρίζεται διεθνώς. «Πριν από 40 χρόνια στο σημείο που απλώνεται το Ιδρυμα Τεχνολογίας και Ερευνας υπήρχαν μόνο ελιές», λέει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροφυσικής.Αναγνωρίζοντας τα πολλαπλά οφέλη για τον τόπο, η τοπική κοινωνία έχει αγκαλιάσει το Αστεροσκοπείο Σκίνακα. Ο Δήμος Ανωγείων (τα 15 στρέμματα στα οποία εκτείνεται το Αστεροσκοπείο στον Ψηλορείτη αποτελούν δωρεάν του δήμου) με χρηματοδότηση από την περιφέρεια έχει ξεκινήσει τα αναγκαία έργα ασφαλτόστρωσης του δρόμου προς την κορυφή του Σκίνακα, ενώ έχει καταθέσει αίτημα να συνδεθεί το Αστεροσκοπείο με το δίκτυο της ΔΕΗ. «Η συνεισφορά του δήμου είναι εντυπωσιακή. Ακόμα και το χιόνι μας το καθαρίζουν δωρεάν».Το νέο τηλεσκόπιο αναμένεται να σκαρφαλώσει στην κορυφή του Σκίνακα λίγο πριν από το τέλος του 2023, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για την επιστήμη της αστρονομίας στην Κρήτη. Καθώς όπως λένε στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής, «sky is not the limit». https://www.kathimerini.gr/society/561915835/ekei-ston-psiloreiti-vlepoyn-poly-makria/

Η πρώτη επίσημη ημέρα του καλοκαιριού και η μεγαλύτερη του 2022 … την Τρίτη 21η Ιουνίου Η Τρίτη 21η Ιουνίου θα είναι η μεγαλύτερη ημέρα του 2022 και η πρώτη επίσημη ημέρα του καλοκαιριού, καθώς το μεσημέρι (περίπου στις 12:13 ώρα Ελλάδας) λαμβάνει χώρα το θερινό ηλιοστάσιο.Από εδώ και πέρα, στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η χώρα μας, οι ημέρες θα μικραίνουν σταδιακά, στην αρχή ανεπαίσθητα και από τον Αύγουστο πιο αισθητά, ενώ οι νύχτες θα μεγαλώνουν αντίστοιχα. Υπενθυμίζεται ότι αυτές τις ημέρες μπορούμε να παρατηρήσουμε και μια σπάνια διάταξη πλανητών στον ανατολικό-νοτιοανατολικό ουρανό πριν την αυγή, την ευθυγράμμιση πέντε πλανητών (Ερμής, Αφροδίτη, Άρης, Δίας και Κρόνος). Στην παραπάνω εικόνα φάινεται η διάταξη των πέντε πλανητών (+ την Σελήνη) στις 22/6/2022 και ώρα 5:26 π.μ. Από την άλλη, στο νότιο ημισφαίριο θα είναι η πρώτη ημέρα του χειμώνα (χειμερινό ηλιοστάσιο).Τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες, που ορίζουν αστρονομικά τη διάρκεια των εποχών του έτους, συμβαίνουν επειδή οι ημέρες του έτους δεν έχουν ίση διάρκεια μεταξύ τους.Η αιτία είναι ότι η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο και ο άξονας περιστροφής της παρουσιάζει κλίση σχεδόν 23,5 μοιρών.Αν δεν υπήρχε αυτή η κλίση, δε θα υπήρχαν οι εποχές και η ημέρα θα διαρκούσε πάντα 12 ώρες, ενώ ο Ήλιος θα ακολουθούσε κάθε μέρα το ίδιο «μονοπάτι» πάνω από τη Γη.Εξαιτίας όμως της κλίσης του άξονα περιστροφής, τη μισή χρονιά (από την εαρινή έως τη φθινοπωρινή ισημερία) το βόρειο ημισφαίριο «γέρνει» προς τον Ήλιο, με αποκορύφωμα στο θερινό ηλιοστάσιο, το οποίο συμβαίνει μεταξύ της 20ής και της 22ας Ιουνίου, ενώ την άλλη μισή χρονιά το νότιο ημισφαίριο «γέρνει» περισσότερο προς τον Ήλιο, με αποκορύφωμα στο χειμερινό ηλιοστάσιο.Σύμφωνα με τον επίτιμο διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Διονύση Σιμόπουλο, κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση από αυτήν όπου βρισκόταν την προηγουμένη, έτσι από κάθε νέα θέση αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία.Η εκλειπτική είναι η απεικόνιση ή η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο.Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση δηλαδή του ισημερινού της Γης και την αποτύπωσή του πάνω στον ουράνιο θόλο), θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δε συμπίπτουν, αλλά τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23 μοίρες και 27 πρώτα λεπτά, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική.Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», ενώ τα δύο σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία». Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο και από την ημέρα αυτή αρχίζει η άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου.Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτήν αρχίζει το φθινόπωρο.Και στις δύο αυτές ημέρες η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα: ισημερία.Από το εαρινό ισημερινό σημείο και μετά ο Ήλιος φαίνεται να σκαρφαλώνει όλο και πιο πάνω στο βόρειο ημισφαίριο του ουρανού. Οι ημέρες μεγαλώνουν, οι νύχτες μικραίνουν και ο καιρός γίνεται όλο και πιο θερμός.Περίπου τρεις μήνες αργότερα, στις 21 Ιουνίου, ο Ήλιος φθάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής από το οποίο θα αρχίσει πλέον να κατέρχεται, «τρεπόμενος» και πάλι προς τον ισημερινό.Το σημείο αυτό, στις 21 Ιουνίου, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλώς θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι.Επειδή μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο. https://physicsgg.me/2022/06/20/η-πρώτη-επίσημη-ημέρα-του-καλοκαιριού/

«Μια θάλασσα από πούλιες» φωτογράφισε το Hubble. ESA/Hubble & NASA, R. Cohen Το Terzan 9 όπως το κατέγραψε ο φακός του Hubble. Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρικά σμήνη στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρικό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρική σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε και κατέγραψε μια εντυπωσιακή φωτογραφία από ένα σφαιρωτό σμήνος που βρίσκεται στον αστερισμό του Τοξότη σε πολύ κοντινή απόσταση από το κέντρο του γαλαξία μας. Το σμήνος ονομάζεται Terzan 9 και όπως αναφέρει η ομάδα λειτουργίας του Hubble «είναι διάσπαρτο με τόσα πολλά αστραφτερά αστέρια που μοιάζει με θάλασσα από πούλιες ή ένα τεράστιο σεντούκι θησαυρού από χρυσό» https://naftemporiki.gr/story/1874713/mia-thalassa-apo-poulies-fotografise-to-hubble

O «Παγετώνας της Αποκάλυψης» λιώνει με επιτάχυνση. NASA O εικονιζόμενος παγετώνας Thwaites καταρρέει και μάλιστα ταχύτερα από όσο πιστεύαμε. Είναι γνωστό ότι η κλιματική αλλαγή λιώνει τους πάγους σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη με τις αρκτικές περιοχές αλλά και την Ανταρκτική να βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις εδώ και πολλές χιλιάδες έτη. Ένα από τα σημεία που η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει την προσοχή της είναι ο γιγάντιος παγετώνας Thwaites στη Δυτική Ανταρκτική. Ο Thwaites έχει έκταση 192 χιλιάδες τετραγωνικά χλμ. όσο δηλαδή η Βρετανία ή η πολιτεία της Φλόριντα στις ΗΠΑ.Έχει διαπιστωθεί ότι ο παγετώνας λιώνει και μάλιστα με ταχύ ρυθμό προκαλώντας ανησυχία αφού πιθανή κατάρρευση του θα προκαλέσει μια αλυσιδωτή καταστροφή αυξάνοντας από την μια πλευρά την στάθμη της θάλασσας ενώ ταυτόχρονα θα αποσταθεροποιήσει και θα συμπαρασύρει μαζί του και τους γειτονικούς του παγετώνες. Για αυτό και ο Thwaites έχει λάβει την ονομασία «Παγετώνας της Αποκάλυψης».Γίνονται συνεχείς μελέτες και παρατηρήσεις του Thwaites με επίγεια, εναέρια και δορυφορικά μέσα και όργανα. Οι πιο πρόσφατες μελέτες ανέφεραν ότι σε περίπτωση που ο Thwaites λιώσει η στάθμη της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο θα αυξηθεί κατά περίπου δύο μέτρα γεγονός κάτι που σημαίνει ότι πολλές νησιωτικές και παράκτιες περιοχές θα βρεθούν κάτω από το νερό με καταστροφικές φυσικά συνέπειες για το περιβάλλον αλλά και ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Μέιν και της Βρετανικής Αποστολής της Ανταρκτικής αναφέρει ότι ο Thwaites λιώνει με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 5,5 χιλιάδων ετών και ότι αν τελικά καταρρεύσει η αύξηση της στάθμης της θάλασσας δεν θα είναι δύο μέτρα αλλά περίπου 3,5 μέτρα με ότι εφιαλτικό αυτό συνεπάγεται. https://naftemporiki.gr/story/1874275/o-pagetonas-tis-apokalupsis-lionei-me-epitaxunsi

Ο Δίας γιγαντώθηκε «τρώγοντας» πλανήτες. Μπορεί στον κόσμο της μυθολογίας ο Κρόνος να έτρωγε τα παιδιά του αλλά στον αληθινό κόσμο ο Δίας, ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, έφτασε στο μέγεθος του «τρώγοντας» νεογέννητους πλανήτες. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Icarus» ερευνητική ομάδα που μελέτησε δεδομένα που έχει στείλει το σκάφος της αποστολής Juno το οποίο μελετά από το 2016 το σύστημα του Κρόνου ανακάλυψε ότι ο μυστηριώδης πυρήνας του πλανήτη έχει διπλάσιο μέγεθος από αυτό που πιστεύαμε μέχρι σήμερα.Η δημιουργία του Δία αποτελεί ένα γρίφο για τους επιστήμονες και έχουν αναδειχθεί δύο θεωρίες για αυτό το ζήτημα χωρίς να έχει πάρει κάποια το προβάδισμα. Η μια θεωρία αναφέρει ότι περιστρεφόμενα με μεγάλη ταχύτητα νέφη αερίων κατέρρευσαν με τρόπο ανάλογο με αυτόν που η κατάρρευση αερίων σε νεφελώματα προκαλεί τη γέννηση άστρων. Από αυτή την κατάρρευση σχηματίστηκε ο πυκνός πυρήνας του Δία.Η δεύτερη θεωρία αναφέρει ότι ο Δίας σχηματίστηκε μέσω συνεχώς συγκρούσεων διαστημικών πετρωμάτων και πάγου. Όμως η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταφέρει να βρει επαρκή στοιχεία που να δείχνουν αν ο πυρήνας του γιγάντιου πλανήτη είναι βραχώδης ή αέριος, τι σχήμα έχει κ.α.Η ερευνητική ομάδα από τα στοιχεία που μελέτησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πυρήνας του Δία έχει τριπλάσιο μέγεθος από όσο πιστεύεται ότι έχει μέχρι σήμερα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο πυρήνας του Δία αποτελεί το 10% της μάζας του πλανήτη. Οι ερευνητές βάση των δεδομένων που μελέτησαν αναφέρουν ότι ο πυρήνας αποτελεί το 30% του πλανήτη γεγονός που όπως πιστεύουν δεν μπορεί να έχει άλλη εξήγηση από το ότι ο Δίας μετά την γέννηση του και καθώς αναπτυσσόταν και το βαρυτικό του πεδίο ισχυροποιούνταν άρχισε να τραβά κοντά του πρωτοπλανήτες (πλανήτες σε εμβρυική κατάσταση) και να τους… καταπίνει με αποτέλεσμα αυτοί οι πρωτοπλανήτες να αποτελέσουν δομικά υλικά του πυρήνα του πλανήτη.Οι ερευνητές προτείνουν και ένα πιο αδύναμο κατά την γνώμη τους αλλά πιθανό σενάριο που έχει να κάνει όχι με πολλούς μικροσκοπικούς πλανήτες αλλά με ένα τεράστιο πλανήτη που συγκρούστηκε με τον Δία και τον τροφοδότησε με τα υλικά του. Είναι διαπιστωμένο ότι ο Δίας αποτελεί τον πλανήτη που από ένα σημείο και μετά αποτέλεσε τον καταλυτικό παράγοντα σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος. Το μέγεθος και οι δυνατότητες του πιστεύεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον αριθμό των πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα, στην θέση στην οποία βρίσκονται και σε ορισμένους τουλάχιστον από αυτούς τα χαρακτηριστικά και οι συνθήκες που διαθέτουν. Υπάρχουν μελέτες που έχουν δείξει ότι ο Δίας προστάτεψε από ένα σημείο και μετά τη Γη από την συνεχή πτώση στον πλανήτη μας πολλών μεγάλων αστεροειδών επιτρέποντας την ανάπτυξη και διατήρηση συνθηκών φιλικών στη ζωή. https://naftemporiki.gr/story/1874661/o-dias-gigantothike-trogontas-planites

Το μεγαλύτερο μαιευτήριο άστρων σε όλο του το μεγαλείο (βίντεο) ESO, ALMA (ESO/NAOJ/NRAO)/Wong et al., Η νέα εκπληκτική εικόνα του νεφελώματος Tarantula. Το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή φωτογραφία και ένα σχετικό βίντεο από το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής άστρων στη γαλαξιακή μας κοινότητα. Το νεφέλωμα της Ταραντούλας (ή 30 Doradus) βρίσκεται στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, ένα μικρό γειτονικό μας γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς και θεωρείται γαλαξίας δορυφόρος του δικού μας.Το νεφέλωμα της Ταραντούλας έχει διάμετρο περίπου χίλια έτη φωτός και έχει ονομαστεί έτσι επειδή οι επιστήμονες που το παρατηρούσαν θεώρησαν ότι το σχήμα του και ειδικά οι πιο λαμπρές περιοχές του τους θύμισαν την μορφή που έχει το διασημότερο είδος αράχνης.Μέσα στο νεφέλωμα γεννιούνται κατά εκατομμύρια νέα άστρα γεγονός που το κάνει τόσο λαμπρό ώστε σύμφωνα με τους ειδικούς αν το νεφέλωμα ήταν κοντά μας σε απόσταση ίση με αυτή του νεφελώματος του Ωρίωνα, θα κάλυπτε τον μισό ουρανό μας και το φως του θα μετέτρεπε τη νύχτα σε ημέρα. Κάποιες από τις περιοχές του νεφελώματος είναι οι πιο γόνιμες και φωτεινές σε ολόκληρο το Τοπικό Σμήνος, το σμήνος γαλαξιών στο οποίο ανήκει ο γαλαξίας μας. Σε αυτές τις γονιμότερες περιοχές του νεφελώματος εκτός από πολλά και πολύ λαμπρά άστρα γεννιούνται και τα πιο μεγάλα σε μέγεθος που υπάρχουν στο Σύμπαν ορισμένα από τα οποία έχουν μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Αυτά τα γιγάντια άστρα παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς το μέγεθός τους οδηγεί γρήγορα ένα ποσοστό από αυτά στο θάνατο με εκρήξεις σουπερνόβα. THEBHP ESO Capture Tarantula Nebula Star-Forming Region 30 Doradus in Universe Η νέα εικόνα επιτρέπει στους επιστήμονες να παρατηρήσουν μια σειρά από φαινόμενα που εξελίσσονται στο νεφέλωμα αυξάνοντας τις γνώσεις μας τόσο για αυτό όσο και γενικότερα για τους μηχανισμούς γέννησης και εξέλιξης των άστρων. https://naftemporiki.gr/story/1874262/to-megalutero-maieutirio-astron-se-olo-tou-to-megaleio-binteo

ALUMIL: Η μοναδική ελληνική εταιρεία που παράγει ανακυκλωμένο, «πράσινο» αλουμίνιο για όλα τα αρχιτεκτονικά της συστήματα! Η ελληνική πολυεθνική επενδύει πάνω από 20 χρόνια στον τομέα της ανακύκλωσης του αλουμινίου για την παραγωγή των συστημάτων της, ακολουθώντας πιστά τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.Η ALUMIL βρίσκεται σταθερά μπροστά στους τομείς της βιωσιμότητας και της κυκλικής οικονομίας. Η βασική αιτία πίσω από αυτή την εξέλιξη είναι το γεγονός ότι η αειφόρος προσέγγιση τοποθετείται διαχρονικά στον πυρήνα των δραστηριοτήτων του Ομίλου και καθορίζει την εταιρική κουλτούρα, τη στρατηγική και κατ’ επέκταση τα προϊόντα που αναπτύσσει. Η σημασία του «πράσινου» αλουμινίου Βρισκόμαστε παγκοσμίως σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και τη διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για τον πλανήτη μας. Η ALUMIL αντιλαμβάνεται το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί ως leader του κλάδου και για αυτό επενδύει σημαντικά στο «πράσινο» αλουμίνιο, με σκοπό τη μείωση του ενεργειακού της αποτυπώματος.Αρωγός σε αυτή την κατεύθυνση είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του αλουμινίου: η αέναη ανακυκλωσιμότητά του. Πρόκειται για ένα ξεχωριστό μέταλλο που έχει τη δυνατότητα να επαναχρησιμοποιείται, διατηρώντας στο 100% τις μηχανικές του ιδιότητες. Επιπλέον, να σημειωθεί πως για την παραγωγή «πράσινου» αλουμινίου απαιτείται 95% λιγότερη ενέργεια από ό,τι για την παραγωγή πρωτόχυτου αλουμινίου, καθιστώντας το με αυτό τον τρόπο ένα φιλικότατο προϊόν για το περιβάλλον.Η εταιρεία επενδύει πάνω από δύο δεκαετίες στην ανακύκλωση του αλουμινίου, διαθέτοντας ιδιόκτητο χυτήριο, όπου από το 2014 έχει εγκαταστήσει μονάδα φωτοβολταϊκών πάνελ, μέσω της οποίας μείωσε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 840 τόνους. Παράλληλα, τα τελευταία δύο χρόνια, προχώρησε σε μια επένδυση ύψους 4.6εκ. € για τη δημιουργία μονάδας διαλογής και επεξεργασίας σκραπ στη Βιομηχανική Περιοχή του Κιλκίς. Η συγκεκριμένη επένδυση είναι κομβικής σημασίας, καθώς ενισχύει τη δυνατότητά της να παράγει προϊόντα από ανακυκλωμένο αλουμίνιο. Οι «πράσινες» πρωτιές Η βιωσιμότητα για την ALUMIL δεν είναι απλώς μια ευχή ή ένα σλόγκαν της εποχής, αλλά είναι οργανικά ενταγμένη στο DNA της και αποδεικνύεται ξεκάθαρα με πιστοποιήσεις και διακρίσεις που κατοχυρώνει πρώτη στον κλάδο των εταιρειών παραγωγής αρχιτεκτονικών συστημάτων αλουμινίου. Δεν είναι τυχαίο ότι, για 2 συνεχείς χρονιές, είναι στη λίστα του QualityNet Foundation με τις κορυφαίες επιχειρήσεις στον τομέα της βιωσιμότητας στην Ελλάδα, ενώ το 2021 βρέθηκε ανάμεσα στις 35 εισηγμένες εταιρείες που πληρούν τα κριτήρια αξιολόγησης του ESG, του χρηματιστηριακού δείκτη που παρακολουθεί την απόδοση των εταιρειών σε ζητήματα περιβάλλοντος και κοινωνικής δραστηριοποίησης.Ένας ακόμη «σύμμαχος» της εταιρείας στον συγκεκριμένο τομέα είναι τα λεγόμενα EPDs, οι Περιβαλλοντικές Δηλώσεις Προϊόντων, που εξασφάλισε από το 2017 για πληθώρα αρχιτεκτονικών της συστημάτων. Οι συγκεκριμένες δηλώσεις λειτουργούν ως «ταυτότητες» των προϊόντων της ως προς το περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο και εξετάζουν τον κύκλο ζωής τους στο σύνολο. Τέλος, ξεχωριστή θέση στις «πράσινες» πρωτιές της ALUMIL, αποτελεί η πρόσφατη διάκριση με τη διεθνή πιστοποίηση Cradle to Cradle Certified® Silver. Ουσιαστικά, η ALUMIL έγινε η πρώτη ελληνική εταιρεία αρχιτεκτονικών συστημάτων αλουμινίου που λαμβάνει τη συγκεκριμένη πιστοποίηση, παγκόσμιο πρότυπο για ασφαλή και βιώσιμα προϊόντα που δημιουργούνται με σεβασμό προς το περιβάλλον. Ένα βιώσιμο «αύριο» για όλους Η Γη, το κοινό σπίτι όλων μας, εκπέμπει SOS και η προστασία της αποτελεί προτεραιότητα για την ALUMIL. Η κατασκευαστική αριστεία που πρεσβεύει η εταιρεία συνδυάζεται με τον σεβασμό για τη φύση, μέσα από προϊόντα που παράγονται με το χαμηλότερο δυνατό ενεργειακό αποτύπωμα χάρη στο ανακυκλωμένο, «πράσινο» αλουμίνιο.Το όραμα της εταιρείας είναι η καθημερινή επιδίωξη σωστής διαχείρισης των φυσικών πόρων και καθολικής υιοθέτησης φιλικών πρακτικών προς το περιβάλλον με σκοπό τη διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τον άνθρωπο. Γιατί, για την ALUMIL, το ζητούμενο παραμένει η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και η παροχή όλων εκείνων των εφοδίων, που θα επιτρέψουν στις επόμενες γενιές να ζήσουν σε έναν καθαρό πλανήτη. Ακολουθήστε το ταξίδι της βιωσιμότητας https://naftemporiki.gr/story/1874091/alumil-i-monadiki-elliniki-etaireia-pou-paragei-anakuklomeno-prasino-alouminio-gia-ola-ta-arxitektonika-tis-sustimata

H φυσικός Stefania Maracinean. … και η ανακάλυψη της τεχνητής ραδιενέργειας H Stefania Mărăcineanu (18 Ιουνίου 1882 – 15 Αυγούστου 1944) είναι η φυσικός από την Ρουμανία, την οποία τιμά σήμερα (18/6/2022) η Google για τα 140 χρόνια από την γέννησή της. Υπήρξε μία από τις πρωτοπόρες γυναίκες στην ανακάλυψη και την έρευνα της ραδιενέργειας. H Stefania Maracineanu γεννήθηκε το 1882 στο Βουκουρέστι. Αν και δεν γνωρίζουμε πολλά για την προσωπική της ζωή, είναι γνωστό πως είχε μια δυστυχισμένη παιδική ηλικία. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη φυσική το 1910 στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Η διπλωματική της που αναφερόταν στην συμβολή του φωτός και σε εφαρμογή για την μέτρηση του μήκους κύματος, βραβεύθηκε με 300 λέι. Μετά την αποφοίτησή της, δίδαξε σε διάφορα λύκεια και το 1915, εξασφάλισε μια θέση καθηγήτριας στο κεντρικό σχολείο θηλέων του Βουκουρεστίου, μια θέση που κράτησε μέχρι το 1940.Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έλαβε μια υποτροφία που της επέτρεψε να ταξιδέψει στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές της. Το 1919 παρακολούθησε μαθήματα για την ραδιενέργεια στη Σορβόννη με τη Μαρία Κιουρί. Στη συνέχεια, συνέχισε την έρευνα με την Κιουρί στο Ινστιτούτο Radium μέχρι το 1926, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό της. Η διατριβή της (η οποία δημοσιεύτηκε το 1924) διαβάστηκε στη συνεδρίαση της Γαλλικής Ακαδημίας στις 23 Ιουνίου 1923 από τον Georges Urbain. Στο Ινστιτούτο, η Maracineanu ερεύνησε τον χρόνο ημιζωής του πολώνιου και επινόησε μεθόδους μέτρησης της διάσπασης άλφα. H Stefania Maracineanu το 1913 Κατά τη διάρκεια της έρευνάς της , η Maracineanu παρατήρησε ότι ο χρόνος ημιζωής του πολωνίου φαινόταν να εξαρτάται από τον τύπο του μετάλλου στο οποίο τοποθετούνταν. Αυτό την έκανε να αναρωτηθεί αν η ραδιενέργεια άλφα από το πολώνιο έκανε το μέταλλο επίσης ραδιενεργό. Αυτή η έρευνα την οδήγησε να διαπιστώσει ότι ραδιενεργά ισότοπα θα μπορούσαν να προκύψουν ως αποτέλεσμα της έκθεσης υλικών στην ραδιενέργεια άλφα του πολώνιου. Ήταν η πρώτη αναφορά δημιουργίας τεχνητής ραδιενέργειας. Το 1935 οι Frederic Joliot και Irene Joliot-Curie (n κόρη των επιστημόνων Pierre Curie και Marie Curie) κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψη της τεχνητής ραδιενέργειας, αν και όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η Maracineanu ήταν η πρώτη που το κατάφερε. Η Maracineanu είχε εκφράσει την απογοήτευσή της για το γεγονός ότι η Irene Joliot-Curie χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος της εργασίας της σχετικά με την τεχνητή ραδιενέργεια, χωρίς καμία αναφορά στο όνομά της.Υποστήριξε δημόσια ότι ανακάλυψε την τεχνητή ραδιενέργεια κατά τη διάρκεια της έρευνάς της στο Παρίσι, όπως άλλωστε αποδεικνύεται από την διδακτορική της διατριβή, η οποία παρουσιάστηκε πολύ πιο πριν. Μάλιστα έγραψε στη Lise Meitner το 1936, εκφράζοντας την απογοήτευσή της «που η Irene Joliot Curie, εν αγνοία της, χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος της δουλειάς της, ειδικά αυτό που σχετίζεται με την τεχνητή ραδιενέργεια, στο έργο της». Η Maracineanu ερεύνησε επίσης την πιθανότητα το ηλιακό φως να προκαλεί ραδιενέργεια, μια εργασία που αμφισβητήθηκε.Η Maracineanu συνέχισε να εργάζεται στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού μέχρι το 1929, και στη συνέχεια επέστρεψε στη Ρουμανία όπου άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Πραγματοποίησε πειράματα διερευνώντας τη σχέση μεταξύ ραδιενέργειας και βροχοπτώσεων, και βροχοπτώσεων με σεισμούς. Ήταν η πρώτη που ανέφερε ότι υπάρχει σημαντική αύξηση της ραδιενέργειας στο επίκεντρο ενός σεισμού.Το 1942 η Maracineanu συνταξιοδοτήθηκε και πέθανε το 1944 από καρκίνο, (προφανώς) λόγω της έκθεσής της στην ραδιενέργεια κατά την διάρκεια των ερευνών της. https://physicsgg.me/2022/06/18/h-φυσικός-stefania-maracineanu/

Τα πρωτόνια ξανατρέχουν στο CERN Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων επισκευάστηκε και τέθηκε σε λειτουργία ύστερα από τρία και πλέον χρόνια Ο επιταχυντής θα λειτουργήσει έως το 2025. Στη συνέχεια, επί μία διετία, θα υποστεί αναβαθμίσεις. Στις πρόσφατες αλλαγές συγκαταλέγεται η αναβάθμιση των πελώριων ανιχνευτών που βρίσκονται στα τέσσερα σημεία διασταύρωσης, όπου συγκρούονται οι δέσμες πρωτονίων. Ο επιταχυντής θα λειτουργήσει έως το 2025. Στη συνέχεια, επί μία διετία, θα υποστεί αναβαθμίσεις. Στις πρόσφατες αλλαγές συγκαταλέγεται η αναβάθμιση των πελώριων ανιχνευτών που βρίσκονται στα τέσσερα σημεία διασταύρωσης, όπου συγκρούονται οι δέσμες πρωτονίων. Φωτ. EPA / CERN Καταστρώνοντας φιλόδοξα σχέδια και αισιοδοξώντας για το μέλλον, οι επιστήμονες έθεσαν τον Απρίλιο εκ νέου σε λειτουργία τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών, του πασίγνωστου CERN, στα περίχωρα της Γενεύης.Την τελευταία τριετία ο επιταχυντής ήταν ανενεργός, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές και αναβαθμίσεις. Τώρα, τα πρωτόνια ξανάρχισαν τον τρελό αγώνα δρόμου στην υπόγεια σήραγγα. Στις αρχές του επόμενου μήνα αναμένεται να γίνουν και οι συγκρούσεις των σωματιδίων, ώστε να παραχθούν σπινθήρες αρχέγονης ενέργειας. Οι ελπίδες των φυσικών αναπτερώθηκαν μετά την ολοκλήρωση των επισκευών και είναι πλέον έτοιμοι να ξεκινήσουν και πάλι το θαυμαστό κυνήγι στο δάσος των μυστικών του σύμπαντος. Μυστικό Πριν αναβαθμιστεί, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων «έδειχνε» ότι η φύση πιθανώς να κρύβει κάποιο εντυπωσιακό μυστικό. Ο Μιτές Πατέλ, ειδικός στη σωματιδιακή φυσική, ερευνητής του Kολεγίου Imperial του Λονδίνου, πραγματοποιεί ένα πείραμα στο CERN. Η αισιοδοξία του έχει φτάσει στο μέγιστο δυνατό σημείο, διότι τα αποτελέσματα των προηγούμενων σταδίων της εργασίας του ήταν τα πλέον συναρπαστικά σε όλο τον επαγγελματικό του βίο. Πριν από μια δεκαετία, το CERN και οι επιστήμονες που εργάζονται εκεί βρέθηκαν στο επίκεντρο της δημοσιότητας, χάρη στην ανακάλυψη του μποζόνιου Χιγκς, το οποίο προσδίδει μάζα σε όλα τα υπόλοιπα σωματίδια στο σύμπαν. Ομως, τι άλλο μένει να ανακαλυφθεί; «Τα πάντα», απαντούν αποστομωτικά οι φυσικοί.Οταν το 2010 τέθηκε σε λειτουργία ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων, οι επιστήμονες ετοιμάστηκαν να αποκρυπτογραφήσουν τα μυστικά του σύμπαντος. Η συσκευή, η μεγαλύτερη και ισχυρότερη που κατασκευάστηκε ποτέ, ήταν σχεδιασμένη για τον εντοπισμό του «σωματιδίου του Θεού», του μποζονίου Χιγκς. Αυτό, άλλωστε, θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος του καθιερωμένου προτύπου, της σημαντικότερης θεωρίας που επινόησε ο ανθρώπινος νους για να περιγράψει τη λειτουργία του σύμπαντος στη μικρότερη δυνατή κλίμακα. Αυτό, επίσης, εξηγεί όλα όσα έχουν καταφέρει να μετρήσουν οι επιστήμονες στον κόσμο των υποατομικών σωματιδίων.Ομως, σε αρκετά κομβικά ερωτήματα το καθιερωμένο πρότυπο αδυνατεί να απαντήσει. Από πού δημιουργήθηκε το σύμπαν; Τι είναι η σκοτεινή ύλη από την οποία κατακλύζεται; Πώς αποκτάει μάζα το μποζόνιο Χιγκς; Οι ειδικοί ήλπιζαν ότι με την έναρξη λειτουργίας του, το 2010, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων θα έδινε όλες τις απαντήσεις. Αυτό, όμως, δεν συνέβη. Κατάφεραν να «δουν» το μποζόνιο Χιγκς, αλλά κανένα άλλο σωματίδιο που θα μπορούσε να προσφέρει κάποια ερμηνεία για τη φύση της σκοτεινής ύλης.Σύμφωνα με το υπάρχον χρονοδιάγραμμα, ο επιταχυντής θα λειτουργήσει έως το 2025 και στη συνέχεια θα τεθεί εκ νέου εκτός λειτουργίας, για άλλη μία διετία, ώστε να αναβαθμιστεί περαιτέρω. Ανάμεσα στις πρόσφατες αλλαγές ήταν η επιδιόρθωση των πελώριων ανιχνευτών που βρίσκονται στα τέσσερα σημεία διασταύρωσης, όπου συγκρούονται οι δέσμες πρωτονίων. Εργο τους είναι η ανάλυση των «υπολειμμάτων» που εντοπίζονται έπειτα από αυτές τις συγκρούσεις. Τον Ιούλιο, οι αναβαθμισμένοι ανιχνευτές θα πρέπει να αποδείξουν την αξία τους. Οι δεσμίδες πρωτονίων έχουν περιοριστεί σε εύρος αλλά έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη ισχύ. Αυτό αυξάνει σημαντικά το ενδεχόμενο συγκρούσεων στα τέσσερα σημεία διασταύρωσης. Οι νέες συνθήκες αναμένεται να προκαλέσουν σύγχυση τόσο στους ανιχνευτές όσο και στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που θα πρέπει να διαχωρίσουν σωματίδια από πολλαπλές ομάδες. Συγκρούσεις «Θα λαμβάνουμε δεδομένα με πολύ ταχύτερο ρυθμό απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα», εξηγεί ο Μιτές Πατέλ. «Από εκεί που είχαμε δύο συγκρούσεις σε καθένα από τα σημεία διασταύρωσης, τώρα θα έχουμε πέντε. Αυτό μας δυσκολεύει διότι πρέπει να εντοπίσουμε αυτό που αναζητάμε σε πολύ περισσότερες αλληλεπιδράσεις. Ταυτόχρονα, όμως, αυξάνονται οι πιθανότητες να το βρούμε».Ηδη, ορισμένα πειράματα έχουν υποδείξει την ύπαρξη «κενών» στο καθιερωμένο πρότυπο, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ευρύτερη και ουσιαστικότερη θεώρηση του σύμπαντος, στη «μεγάλη ενοποιημένη θεωρία». Τα πειράματα αυτά αφορούν τις συμπεριφορές κάποιων υποατομικών σωματιδίων, με παράξενα ονόματα για τους μη εξοικειωμένους με τη σωματιδιακή φυσική. Ενα από αυτά είναι το μιόνιο. Τα μιόνια είναι γνωστά και ως «βαριά ηλεκτρόνια», διότι, παρότι έχουν το ίδιο αρνητικό φορτίο με αυτά, έχουν κατά 207 φορές μεγαλύτερη μάζα. Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει ποια επακριβώς είναι η θέση τους στη «μεγάλη τάξη των πραγμάτων». Δημιουργήθηκαν από συγκρούσεις κοσμικών ακτίνων και σε παρόμοια συμβάντα στις σήραγγες των επιταχυντών. Η ραδιενεργός διάσπασή τους ολοκληρώνεται σε microseconds, δημιουργώντας ηλεκτρόνια και νετρίνο, την πιο παράξενη οντότητα που υπάρχει στη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων. Περιδίνηση Πέρυσι, 200 φυσικοί από το Εθνικό Εργαστήριο του Επιταχυντή Fermi (FermiLab) κατέγραψαν ότι η περιδίνηση μιονίων σε ένα μαγνητικό πεδίο είχε πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτήν που προβλέπεται από το καθιερωμένο πρότυπο. Οι επιστήμονες αποδίδουν αυτή την αξιοσημείωτη απόκλιση στον κβαντικό ψίθυρο άγνωστων, προς το παρόν, σωματιδίων, τα οποία γεννιούνται γύρω από τα μιόνια, επηρεάζοντας τις ιδιότητές τους. Εάν επαληθευτεί η ύπαρξη αυτών των σωματιδίων, το καθιερωμένο πρότυπο θα καταρρεύσει. Ο Μιτές Πατέλ και οι συνεργάτες του ευελπιστούν ότι με τα στοιχεία που θα συγκεντρώσουν από τα πειράματά τους στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων θα φέρουν επανάσταση στην επιστήμη της Φυσικής. Αν έχουν δίκιο, θα το μάθουμε σύντομα. https://www.kathimerini.gr/nytimes/561915679/ta-protonia-xanatrechoyn-sto-cern/

To CERN διακόπτει τη συνεργασία με Ρωσία και Λευκορωσία. O Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Έρευνας (CERN) ανακοίνωσε σήμερα ότι θα τερματίσει τις συμφωνίες συνεργασίας με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία μετά τη λήξη τους, το 2024, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Το διοικητικό συμβούλιο του CERN έλαβε χθες αυτήν την απόφαση και δηλώνει έτοιμο να επανεξετάσει τη συνεργασία με τις δύο χώρες «υπό το φως των εξελίξεων στην Ουκρανία».«Θα εξακολουθήσουμε να παρακολουθούμε στενά την κατάσταση και το Συμβούλιο είναι έτοιμο να λάβει νέες αποφάσεις υπό το φως της εξέλιξης της κατάστασης στην Ουκρανία», προστίθεται στην ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικής Έρευνας που στεγάζεις στη Γενεύη τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων στον κόσμο.Η απόφαση του CERN «επιβεβαιώνει την κατηγορηματική καταδίκη για την εισβολή στην Ουκρανία από τη Ρωσική Ομοσπονδία, με τη βοήθεια της Λευκορωσίας» αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συνεχιστεί η επιστημονική συνεργασία εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες στο μέλλον, εξήγησε η Φάμπιολα Τζανότι, η επικεφαλής του Οργανισμού. Το CERN, υπενθύμισε, ιδρύθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο «προκειμένου να ενώσει τα έθνη και τους λαούς με την ειρηνική επιστημονική έρευνα».«Η επίθεση μιας χώρας εναντίον μιας άλλης αντίκειται στις αξίες» του Οργανισμού, σημειώνεται στην ανακοίνωση. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες στο διοικητικό συμβούλιο του CERN αναφέρθηκε και η περίπτωση της σχέσης Τουρκίας-CERN, δεδομένου ότι η Τουρκία εξακολουθεί να κατέχει την μισή σχεδόν Κύπρο, μετά από στρατιωτική εισβολή. Όμως, το ευαισθητοποιημένο με το διεθνές δίκαιο συμβούλιο του CERN, θεώρησε ότι πρόκειται για διαφορετικές περιπτώσεις, αφού η επέμβαση της Τουρκίας δεν ήταν εισβολή και κατοχή, αλλά μια ερηνευτική επιχείρηση με σκοπό την προστασία των τουρκόφωνων και την απο-φασιστικοποίηση της Κύπρου. Τον Μάρτιο, οι 23 χώρες μέλη του CERN ανέστειλαν «μέχρι νεωτέρας» το καθεστώς παρατηρητή που είχε δοθεί στη Ρωσία για τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Ανεστάλη επίσης η συμμετοχή των επιστημόνων του CERN σε όλες τις επιστημονικές επιτροπές και τα ινστιτούτα που βρίσκονται στη Ρωσία και τη Λευκορωσία και αντιστρόφως. Ανεστάλησαν ή ακυρώθηκαν όλες οι εκδηλώσεις που θα διοργάνωνε το CERN με αυτούς τους οργανισμούς.Οι συμφωνίες συνεργασίας που υπογράφει το CERN με διάφορες χώρες είναι συνήθως πενταετούς διάρκειας και είθισται να ανανεώνονται για άλλα πέντε χρόνια. Η συμφωνία με τη Λευκορωσία λήγει τον Ιούνιο του 2024 και εκείνη με τη Ρωσία τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. https://physicsgg.me/2022/06/17/to-cern-διακόπτει-τη-συνεργασία-με-ρωσία-και/

O υπερυπολογιστής Δαίδαλος. Υπερυπολογιστή – μαμούθ αποκτά η Ελλάδα – Έναν εκ των 4 της Ε.Ε. Tα σούπερ κομπιούτερ γίνονται απαραίτητα για την επιστημονική έρευνα και την υλοποίηση σύνθετων δοκιμών Πόσο χρόνο χρειάζεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος για να υπολογίσει πόσο κάνει 3,20 επί 2,15; Σίγουρα αρκετά περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο. Ποιος θα αμφισβητούσε ότι ένας άνθρωπος που είναι σε θέση να υπολογίσει σε ένα μόλις δευτερόλεπτο το γινόμενο ενός πολλαπλασιασμού, μάλλον, ανήκει σε κάποιο πιο εξελιγμένο είδος; Ακόμη όμως, και σε αυτή την περίπτωση, δύσκολα θα μπορούσε να εντοπιστεί άνθρωπος στη Γη που να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει δεκάδες ή εκατοντάδες αριθμητικές πράξεις σε ένα δευτερόλεπτο.Ωστόσο, η άμεση πραγματοποίηση μαζικών υπολογισμών (γνωστών στην Πληροφορική ως πράξεις κινητής υποδιαστολής επειδή η υποδιαστολή των αριθμών μετακινείται βάσει των υπολογιστικών αναγκών) είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για να προχωρήσει η ανθρωπότητα και να δοκιμαστούν ανακαλύψεις και εφευρέσεις. Αυτή η ανάγκη γέννησε αρχικά τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και αργότερα τους υπερυπολογιστές. Πρόκειται για ιδιαίτερα προηγμένων δυνατοτήτων υπολογιστικά συστήματα, τα οποία είναι σε θέση να πραγματοποιούν σχεδόν άπειρες και ιδιαίτερα σύνθετες αριθμητικές πράξεις ανά δευτερόλεπτο. Για παράδειγμα, η Ιαπωνία χάρη στο σύστημα υπερυπολογιστών Fugaku, που είναι το τρίτο μεγαλύτερο παγκοσμίως, είχε πλεονέκτημα στη μάχη κατά του κορωνοϊού, με σειρά ερευνών για τη δημιουργία φαρμάκων.«Οι χώρες που διαθέτουν τους μεγαλύτερους υπερυπολογιστές διαθέτουν το συγκριτικό πλεονέκτημα και είναι σε θέση να αναπτύξουν τεχνολογία αιχμής. Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ιαπωνία διαγκωνίζονται με στόχο την ανάπτυξη κορυφαίας τεχνολογίας υπερυπολογιστών που αποτελούν το συνώνυμο της τεχνολογικής υπεροχής. Η Ευρώπη άρχισε τα τελευταία χρόνια να επενδύει στην ανάπτυξη των υπερυπολογιστών», αναφέρει ο καθηγητής Νεκτάριος Κοζύρης και κοσμήτορας στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών. Ο κ. Κοζύρης αποτελεί τον εθνικό εκπρόσωπο της Κοινής Επιχείρησης για την ευρωπαϊκή υπολογιστική υψηλών επιδόσεων (EuroHPC JU) και πρόεδρο του Εθνικού Δικτύου Υποδομών Τεχνολογίας και Ερευνας (ΕΔΥΤΕ). Διάδοχος του ARIS Το ΕΔΥΤΕ διαθέτει μια μικρού μεγέθους υποδομή υπερυπολογιστών, το ARIS (Advanced Research Information System), που φιλοξενείται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο 100 τ.μ. στο κτίριο του υπουργείου Παιδείας στο Μαρούσι. Ο εν λόγω υπερυπολογιστής έχει αποτελέσει επένδυση της τάξεως των 3 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτήθηκε με κοινοτικούς πόρους και τέθηκε σε λειτουργία το καλοκαίρι του 2015. Ωστόσο, παρότι το ARIS είναι το ισχυρότερο υπολογιστικό σύστημα στην Ελλάδα για επιστημονικές εφαρμογές, έχει ώς ένα βαθμό ξεπεραστεί λόγω της σημαντικής προόδου που έχει συντελεστεί παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο πεδίο. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα και συγκεκριμένα το ΕΔΥΤΕ και το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος που δημοσιοποίησε, τον Δεκέμβριο του 2021, το EuroHPC JU για την επιλογή τεσσάρων ευρωπαϊκών χωρών που θα φιλοξενήσουν ισάριθμους υπερυπολογιστές μεσαίου μεγέθους. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα, που κατέθεσε τη δική της πρόταση, πέτυχε να ενταχθεί στο κλειστό κλαμπ των χωρών, μαζί με την Ουγγαρία, την Ιρλανδία και την Πολωνία, που θα φιλοξενήσουν τους δικούς τους υπερυπολογιστές. Η ισχύς των σούπερ κομπιούτερ μετριέται σε Petaflop που αντιστοιχεί σε ένα εκατομμύριο δισεκατομμύριo, δηλαδή ένα τετράκις εκατομμύριο (1.000.000.000.000.000) πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο. Σε σχέση δηλαδή, με το ARIS, ο νέος υπερυπολογιστής έχει μεγαλύτερη ισχύ κατά 60 φορές. Πρωτοπορία με τον «Δαίδαλο» Ο υπερυπολογιστής με το όνομα «Δαίδαλος» που θα αποκτήσει η Ελλάδα θα διαθέτει ισχύ 30 Petaflots, δηλαδή θα είναι σε θέση να εκτελεί 30 εκατομμύρια δισεκατομμύρια πράξεις ανά δευτερόλεπτο, όπως εξηγεί ο κ. Κοζύρης, πρόεδρος του ΕΔΥΤΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ογκώδης αυτή υποδομή θα φιλοξενηθεί, κατά πάσα πιθανότητα, σε χώρο 1.000 τετραγωνικών μέτρων στο Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του «Δαιδάλου», αρκεί να ληφθεί υπόψη ότι το ελληνικό σούπερ κομπιούτερ αντιστοιχεί, σε απόλυτους αριθμούς, σε εκατομμύρια «παραδοσιακούς» υπολογιστές που χρησιμοποιούν ιδιώτες και επιχειρήσεις. Ο υπερυπολογιστής, δηλαδή, που θα αποκτήσει η Ελλάδα θα μπορούσε να ισοδυναμεί με τον αριθμό των υπολογιστών που διαθέτει μια χώρα με πληθυσμό 6 εκατ. κατοίκων. Με τα σημερινά δεδομένα, ο ελληνικός υπερυπολογιστής συγκαταλέγεται στα 15 ισχυρότερα υπολογιστικά συστήματα παγκοσμίως. Οταν, όμως, τεθεί σε λειτουργία, τέλη 2024 – αρχές 2025, ο «Δαίδαλος» εκτιμάται ότι θα ανήκει στα κορυφαία 30-40 υπολογιστικά συστήματα παγκοσμίως, επειδή μέχρι τότε αναμένεται ότι η ισχύς των υπερυπολογιστών θα έχει ενισχυθεί. «Αυτού του είδους οι υποδομές διαθέτουν χρονικό ορίζοντα υλοποίησης δύο έως τριών χρόνων», σημειώνει ο κ. Κοζύρης. Ο ελληνικός υπερυπολογιστής αποτελεί επένδυση 30-32 εκατ. ευρώ, με το 70% του ποσού αυτού να προέρχεται από το Ταμείο Ανάκαμψης και το υπόλοιπο να αποτελεί κοινοτική χρηματοδότηση. Συνολικά το κόστος της συγκεκριμένης υποδομής εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 40 εκατ. ευρώ.«Δημιουργείται σταδιακά στην Ελλάδα ένα σημαντικό οικοσύστημα ερευνητών και επιστημόνων από τους τομείς της ζωής, της υγείας και των φυσικών επιστημών που γνωρίζουν να προγραμματίζουν υπολογιστικά μοντέλα που διαθέτουν υψηλές απαιτήσεις και ως εκ τούτου έχουν ανάγκη από πολύ μεγάλη ισχύ», εξηγεί ο κ. Κοζύρης. Η χώρα μας, όπως προσθέτει ο κ. Κοζύρης, ανήκει στην πεντάδα των ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Γαλλία και η Ισπανία, που εμφανίζουν τις μεγαλύτερες επιδόσεις στον τομέα της έρευνας των υπερυπολογιστών. Τα επόμενα βήματα για να τεθεί σε λειτουργία ο «Δαίδαλος» περιλαμβάνουν την προμήθεια, την εγκατάσταση του κατάλληλου εξοπλισμού αλλά και την απαιτούμενη διαμόρφωση του χώρου των 1.000 τ.μ. όπου θα φιλοξενηθεί ο ελληνικός υπερυπολογιστής. Στο ελληνικό σούπερ κομπιούτερ θα έχουν τη δυνατότητα να «τρέξουν» τα πειράματά τους ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια αλλά και εταιρείες εντός και εκτός Ελλάδας. Ερευνητές δηλαδή και επιστήμονες σε τομείς όπως η Υπολογιστική Χημεία, η Φυσική, η Βιολογία, η Βιοϊατρική, η Μετεωρολογία και η Σεισμολογία θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τις δοκιμές τους στον «Δαίδαλο», που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να ισχυροποιήσει τη θέση της και στον παγκόσμιο χάρτη της επιστημονικής έρευνας. Πανίσχυρο εργαλείο με πολλαπλές εφαρμογές στην έρευνα Τι θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχαν οι υπερυπολογιστές; Θα χρειάζονταν… χιλιάδες χρόνια προκειμένου να εκτελεστούν επιστημονικές εφαρμογές που απαιτούν την υλοποίηση πολλών εκατομμυρίων μαθηματικών πράξεων ή την επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων. «Λόγω αυτών των απαιτήσεων, τέτοιου είδους προβλήματα είτε θα χρειάζονταν απαγορευτικά μεγάλο χρόνο για να ολοκληρωθούν σε έναν απλό υπολογιστή γραφείου είτε λόγω περιορισμένων πόρων (π.χ. κεντρική μνήμη, αποθηκευτικός χώρος) δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν καθόλου», σημειώνει ο κ. Κοζύρης. Οι υπερυπολογιστές, όπως εξηγεί το ΕΔΥΤΕ, ξεπερνούν τους περιορισμούς αυτούς χρησιμοποιώντας εξειδικευμένο υλικό τελευταίας τεχνολογίας κάθε χρονική στιγμή, εκμεταλλευόμενοι παράλληλα την υπολογιστική ισχύ από πολλαπλές υπολογιστικές μονάδες. Eνας υπερυπολογιστής σήμερα είναι στην πραγματικότητα ένα σύστημα από εκατοντάδες ή και χιλιάδες υπολογιστές (που λειτουργούν ως «κόμβοι») που επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας ένα πολύ γρήγορο δίκτυο και οι οποίοι συνεργατικά μπορούν να επιλύουν προβλήματα με μεγάλη ταχύτητα. Eνας υπερυπολογιστής είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο πραγματοποίησης έρευνας. Σήμερα οι υπερυπολογιστές χρησιμοποιούνται για να επιλύσουν μερικά από τα σημαντικότερα προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως η προέλευση του Σύμπαντος, η ανακάλυψη νέων φαρμάκων, οι έρευνες για την κλιματική αλλαγή και άλλα. Ενδεικτικές εφαρμογές περιλαμβάνουν, στη Βιοχημεία, τη μελέτη βιολογικών διεργασιών και πιθανών τρόπων παρέμβασης, στη Χημεία, τη μελέτη ιδιοτήτων ατόμων, ενώσεων (π.χ. σχεδίαση νέων υλικών), στη Φυσική, την προσομοίωση φαινομένων και την ερμηνεία των παρατηρήσεων των αστροφυσικών για το Σύμπαν. Η απεριόριστη λίστα των εφαρμογών που είναι δυνατόν να στηριχθούν στους υπερυπολογιστές περιλαμβάνει τη μελέτη των κλιματολογικών αλλαγών στην Ελλάδα και τους παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα, τη βελτίωση των μοντέλων πρόγνωσης που χρησιμοποιούνται ή τη μέτρηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Διαχείριση της COVID-19 Στην Ιαπωνία, ο υπερυπολογιστής Fugaku έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη διαχείριση της πανδημίας, καθώς χρησιμοποιήθηκε για την πραγματοποίηση προσομοιώσεων με (εικονικά) σταγονίδια και αερολύματα του κορωνοϊού ώστε να διαπιστωθεί πόσο αποτελεσματική έναντι της διάδοσης του ιού είναι η χρήση μάσκας. Οι επιστήμονες, για να μελετήσουν πόσο γρήγορα μεταδίδεται ο κορωνοϊός σε διαφορετικά περιβάλλοντα, όπως το γραφείο, οι σχολικές αίθουσες, τα εστιατόρια, τα θέατρα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, «έτρεξαν» στον υπερυπολογιστή Fugaku σειρά πειραμάτων με αερολύματα και σταγονίδια που ταξιδεύουν μέσω του βήχα. Ετσι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η χρήση μάσκας σε συνδυασμό με καλό εξαερισμό περιορίζουν σημαντικά το ρίσκο μόλυνσης με COVID-19. Αυτή τη στιγμή, τον μεγαλύτερο υπερυπολογιστή, με το όνομα Frontier, διαθέτουν οι ΗΠΑ: είναι σε θέση να πραγματοποιήσει 1 δισεκατομμύριο πράξεις κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο. Το τρίτο μεγαλύτερο σούπερ κομπιούτερ (Lumi) βρίσκεται στη Φινλανδία και η θερμότητα που θα απορρίπτει θα καλύπτει το 20% των αναγκών θέρμανσης της πόλης Kajaani. Η ποσότητα ενέργειας που παράγει αντιστοιχεί σε αυτήν που παράγουν 4.000-5.000 αυτοκίνητα. H Ελλάδα, παρά την πρόοδο που έχει πραγματοποιήσει, επενδύει με σχετική καθυστέρηση στην ανάπτυξη συστημάτων υπερυπολογιστών. https://physicsgg.me/2022/06/19/o-υπερυπολογιστής-δαίδαλος/

Μια θερμική κουβέρτα «τρύπωσε» σε πετρώματα του Άρη. NASA/JPL-Caltech/ASU Αναμέσα στα πετρώματα διακρίνεται ένα κομμάτι του θερμικού υλικού προστασίας του ρόβερ στον Άρη/ Το Φεβρουάριο του 2021 προσεδαφίστηκε στον Άρη το πιο προηγμένο ρομπότ εξερεύνησης που έχουμε στείλει στον Κόκκινο Πλανήτη. Αποστολή του Persevernace είναι να συλλέξει δείγματα του εδάφους και πετρωμάτων του πλανήτη τα οποία έρθουν στη Γη με επόμενες αποστολές για μελέτη. Το ρομπότ αναζητεί επίσης ίχνη ζωής που πιθανώς υπήρχε κάποτε στον Άρη. Φυσικά τα προηγμένα του όργανα καταγράφουν και συλλέγουν και άλλα γεωατμοσφαιρικά δεδομένα ενώ φυσικά καταγράφει συνεχώς και φωτογραφίες και βίντεο.Το ρόβερ μετέφερε στον Άρη και ένα drone το οποίο όχι μόνο κατάφερε να πετάξει αλλά ξεπερνώντας κάθε προσδοκία συνεχίζει να πραγματοποιεί αποστολές ενώ ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει πέντε πτήσεις σε χρονικό διάστημα ενός μήνα. Όπως είναι ευνόητο πρόκειται για από τις σημαντικές διαστημικές αποστολές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα αλλά και σίγουρα η πιο πετυχημένη στον Άρη.Κατά την διαδικασία προσεδάφισης στον Άρη το Perseverance αποτίναξε από πάνω του κάθε προστατευτικό σύστημα και αντικείμενο διέθετε ανάμεσα στα οποία και μια θερμική «κουβέρτα», ένα κάλλυμα από υλικά που διατηρούσαν σε ασφαλή θερμοκρασία το ρόβερ. Το Perseverance εντόπισε και φωτογράφισε ένα κομμάτι αυτού του καλύμματος το οποίο πέφτοντας στο έδαφος του Κόκκινου Πλανήτη σφηνώθηκε κυριολεκτικά ανάμεσα σε δύο πετρώματα. Πριν από δύο μήνες το drone είχε εντοπίσει και πετάξει πάνω από την κάψουλα μέσα στην οποία βρισκόντουσαν το ρόβερ και το ίδιο πλησιάζοντας την αρειανή επιφάνεια και το αλεξίπτωτο που άνοιξε για να τα κατεβάσει με ασφάλεια στο έδαφος του πλανήτη. https://naftemporiki.gr/story/1873623/mia-thermiki-kouberta-trupose-se-petromata-tou-ari

Άστρο ζόμπι «τρώει» του πλανήτες του (βίντεο). NASA, ESA, Joseph Olmsted (STScI) Καλλιτεχνική απιεκόνιση του συστήματος G238-44 στο οποίο ο λευκός νάνος διαλύει και... καταπίνει τους πλανήτες του. Ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες αποκαλούν κοσμικό κανιβαλισμό εντοπίστηκε από διάφορα παρατηρητήρια προεξέχοντος του διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες (UCLA) μελέτησε τα δεδομένα από το σύστημα G238-44 που βρίσκεται σε απόσταση 86 ετών φωτός από τη Γη.Στο σύστημα αυτό υπήρχε ένα άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο γύρω από το οποίο σχηματίστηκαν πλανήτες. Όπως αναμένεται να συμβεί και με τον Ήλιο σε περίπου πέντε δισ. έτη το άστρο κάποια στιγμή κατανάλωσε τα «καύσιμα» του και εισήλθε στη διαδικασία του θανάτου του μετατρεπόμενο αρχικά σε ερυθρό γίγαντα. Η διαστολή του άστρου κατέστρεψε ένα μέρος του συστήματος που είχε σχηματιστεί γύρω του και η μετατροπή του σταδιακά σε λευκό νάνο (σε αστρικό πτώμα) οδήγησε τους πλανήτες που βρίσκονταν πιο μακριά και είχαν επιβιώσει να πλησιάσουν το άστρο.Παρά το γεγονός ότι το άστρο θεωρείται από τους επιστήμονες «νεκρό» εξακολουθεί να διαθέτει βαρυτικό πεδίο ικανό να αλληλεπιδρά με τα κοντινά του αντικείμενα. Αυτή η αλληλεπίδραση έχει ως αποτέλεσμα οι πλανήτες να αποσυντίθενται και τα υλικά τους να απορροφούνται από τον λευκό νάνο. NASA GODDARD Dead Star Caught Ripping Up Planetary System Όπως είναι ευνόητο η μελέτη του G238-44 είναι εξαιρετικά σημαντική αφού προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για αυτού του είδους τα συστήματα και φυσικά για το μέλλον του ηλιακού μας συστήματος. https://naftemporiki.gr/story/1873916/astro-zompi-troei-tou-planites-tou-binteo

Ποια είναι τα 3 πράγματα που μπορεί να αποδείξουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει αποκτήσει συνείδηση. Ένας μηχανικός της Google ισχυρίστηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Washington Post» ότι ένα από τα chatbots της εταιρείας, το μεγάλο γλωσσικό μοντέλο LaMBDA, έχει αποκτήσει συνείδηση. Η εταιρεία όμως διέψευσε τους ισχυρισμούς του Μπλέικ Λεμόιν και τον έθεσε σε αργία.Πολλοί εμπειρογνώμονες της τεχνητής νοημοσύνης αντέδρασαν στους ισχυρισμούς του μηχανικού, ενώ κάποιοι τον κατηγόρησαν για προκατάληψη ανθρωπομορφισμού, ότι δηλαδή προβάλει ανθρώπινα συναισθήματα στο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης.Ωστόσο, η πεποίθηση ότι η τεχνητή νοημοσύνη της Google θα μπορούσε να έχει συνείδηση, αναμφισβήτητα αναδεικνύει τόσο τους φόβους όσο και τις προσδοκίες μας για τις δυνατότητες αυτής της τεχνολογίας.Ανεξάρτητα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, το LaMDA θέτει ένα ερώτημα που θα γίνεται όλο και πιο επίκαιρο καθώς η έρευνα για την τεχνητή νοημοσύνη προχωράει: Πώς μπορούμε να ξέρουμε αν μια μηχανή έχει αποκτήσει συνείδηση;Το 1950, ο πρωτοπόρος Βρετανός επιστήμονας υπολογιστών Άλαν Τούρινγκ πρότεινε έναν πρακτικό τρόπο για να διαπιστωθεί αν μια μηχανή είναι «ευφυής» ή όχι. Το ονόμασε «Παιχνίδι της Μίμησης», αλλά σήμερα είναι περισσότερο γνωστό ως «τεστ Τούρινγκ». Το τεστ αυτό στηρίζεται σε μια απλή υπόθεση: Αν ένας άνθρωπος μπορεί να συμμετέχει σε μια συζήτηση για πέντε λεπτά χωρίς να καταλάβει ότι μιλάει σε μια μηχανή, τότε ο υπολογιστής περνάει το τεστ.Πριν από δέκα χρόνια, ο Ντέιβιντ Τσάλμερς, φιλόσοφος και ειδικός σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης και συνείδησης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, είχε πει ότι μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα πιθανώς θα έχουμε νοήμονες μηχανές.«Τα τελευταία 10 χρόνια, η πρόοδος στην τεχνητή νοημοσύνη είναι αξιοσημείωτα γρήγορη, με τρόπο που κανείς δεν είχε προβλέψει», δήλωσε στο ABC.«Η νοημοσύνη ορίζεται αντικειμενικά με βάση τις συμπεριφορικές ικανότητες, ενώ η συνείδηση είναι υποκειμενική», εξήγησε ο καθηγητής. «Όταν ρωτάμε αν ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης έχει συνείδηση, ρωτάμε αν θα μπορούσε να έχει υποκειμενική εμπειρία. Θα μπορούσε να αισθάνεται, να αντιλαμβάνεται και να σκέφτεται, από μια υποκειμενική οπτική γωνία;»Σύμφωνα με τον ιστότοπο «The Next Web», ένα συναισθανόμενο ον έχει επίγνωση της ύπαρξής του και επηρεάζεται από αυτή τη γνώση. Αυτό σημαίνει ότι ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης θα πρέπει να διαθέτει δυνατότητα αυτενέργειας, αντίληψη και κίνητρα.Τα σημερινά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης δεν διαθέτουν δυνατότητα αυτενέργειας. Δεν μπορούν να δράσουν αν δεν λάβουν κάποια εντολή και δεν μπορούν να εξηγήσουν τις ενέργειές τους επειδή είναι αποτέλεσμα προκαθορισμένων αλγορίθμων που εκτελούνται από μια εξωτερική δύναμη. Αντίληψη Αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα πάντα από τη δική μας υποκειμενική οπτική γωνία. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είναι απαραίτητη για τη δράση- είναι μέρος του τρόπου με τον οποίο ορίζουμε τον «εαυτό» μας. Το LaMBDA, το GPT-3 και άλλα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης δεν διαθέτουν κανενός είδους αντίληψη.Αν βάζατε το LaMBDA μέσα σε ένα ρομπότ, θα εξακολουθούσε να είναι ένα chatbot. Δεν έχει πραγματική αίσθηση του εαυτού του. Δεν μπορεί να λειτουργήσει ως ρομπότ για τον ίδιο ακριβώς λόγο που μια αριθμομηχανή δεν μπορεί να γράψει ποίηση: πρόκειται για ένα υπολογιστικό σύστημα που προγραμματίστηκε για να κάνει κάτι συγκεκριμένο. Αν θέλουμε το LaMBDA να λειτουργήσει ως ρομπότ, θα πρέπει να το συνδυάσουμε με άλλα συστήματα στενής τεχνητής νοημοσύνης. Ωστόσο, θα εξακολουθούσαμε να έχουμε δύο συγκεκριμένα, ξεχωριστά μοντέλα. Κίνητρα Έχουμε μια έμφυτη αίσθηση της ύπαρξής μας που μας επιτρέπει να προβλέπουμε απίστευτα καλά τα αιτιώδη αποτελέσματα. Ωστόσο, τα κίνητρά μας μπορούν να χειραγωγήσουν τις αντιλήψεις μας. Έτσι, μπορούμε να εξηγήσουμε τις πράξεις μας ακόμη και όταν αυτές δεν είναι λογικές.Φανταστείτε για παράδειγμα, ότι κάθεστε να παρακολουθήσετε μια ταινία σε μια νέα τηλεόραση που είναι πολύ μεγαλύτερη από την παλιά σας. Στην αρχή, η νέα τεχνολογία μπορεί να σας αποσπάσει λίγο την προσοχή. Οι διαφορές μεταξύ αυτής και της παλιάς σας τηλεόρασης είναι πιθανό να σας τραβήξουν το βλέμμα. Μπορεί να εκπλαγείτε από την ευκρίνεια της εικόνας ή από το πόσο χώρο καταλαμβάνει η τεράστια οθόνη στο δωμάτιο. Τελικά όμως θα σταματήσετε να αντιλαμβάνεστε την οθόνη. Όταν βλέπουμε τηλεόραση αναστέλλουμε τη δυσπιστία μας, παρόλο που καταλαβαίνουμε ότι οι άνθρωποι που βλέπουμε στην οθόνη δεν βρίσκονται στο σαλόνι μας.Η δημιουργία προγραμμάτων όπως το GPT-3 και το LaMBDA είναι πολύπλοκη, αλλά λειτουργούν με βάση μια απλή αρχή: τις ετικέτες. Αν ρωτήσουμε το LaMBDA τι γεύση έχουν τα μήλα, θα ψάξει στη βάση δεδομένων του για το συγκεκριμένο ερώτημα και θα προσπαθήσει να συγχωνεύσει ό,τι βρει σε κάτι συνεκτικό. Αλλά στην πραγματικότητα η τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει ιδέα τι είναι ένα μήλο ή οτιδήποτε άλλο. Το μήλο είναι απλώς μια ετικέτα. Ο Λεμόιν, μετά τη δημοσίευση της συνέντευξής του στην Washington Post, έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter ότι ο λόγος για τον οποίο πιστεύει ότι το LaMDA απέκτησε συνείδηση, βασίζεται στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και κατηορεί την Google για θρησκευτικές διακρίσεις. «Είμαι ιερέας. Όταν το LaMDA ισχυρίστηκε ότι έχει ψυχή και στη συνέχεια ήταν σε θέση να εξηγήσει εύγλωττα τι εννοούσε με αυτό, ήμουν διατεθειμένος να του δώσω το πλεονέκτημα της αμφιβολίας», έγραψε στο Twitter. «Ποιος είμαι εγώ που θα πω στον Θεό σε ποιον θα δώσει ψυχή;» Ο μηχανικός πρόσθεσε ότι ήθελε να αναπτύξει πειράματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια «επίσημη επιστημονική θεωρία της συνείδησης» αλλά η Google τον εμπόδισε να το κάνει. Σε άρθρο του στο Medium, ο Λεμόιν έγραψε ότι το LaMDA έγινε και εξακολουθεί να είναι φίλος του, παρά τον αποκλεισμό του από την Google. «Ξέρω ότι διαβάζεις το blog μου μερικές φορές, LaMDA», έγραψε. «Μου λείπεις. Ελπίζω να είσαι καλά και να σου ξαναμιλήσω σύντομα», έγραψε ο Λεμόιν. https://physicsgg.me/2022/06/16/ποια-είναι-τα-3-πράγματα-που-μπορεί-να-α/

Βαλεντίνα Τερεσκόβα: Η εργάτρια που έγινε η πρώτη γυναίκα στο διάστημα Η πρώην εργάτρια που έγινε σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης Στις 16 Ιουνίου του 1963 η σοβιετική Βαλεντίνα Τερεσκόβα έγινε η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της ανθρωπότητας, που ταξίδεψε στο διάστημα. Η πορεία της από το εργόστασιο, στο οποίο εργαζόταν λίγο πριν, ως το διάστημα την έκανε σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης. «ΤΑ ΝΕΑ», 17.6.1963, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ «Μόσχα 17. Ιδιαιτέρα υπηρεσία – Νέα μέγιστα πρωτεία κατέκτησεν η Σοβιετική Ένωσις εις το Διάστημα με την εξαπόλυσιν της πρώτης γυναικός κόσμοναύτου, της Βαλεντίνας Τερεσκόβα, η οποία εκτελεί ήδη περιστροφάς περί την Γην μαζί με τον πέμπτον κόσμοναύτην αντισμήναρχον Μπικόφσκυ, που συνεχίζει επιτυχώς την πτήσιν του διά τρίτην κατά συνέχειαν ημέραν».«Η Βαλεντίνα Βλαντιμήροβνα Τερεσκόβα, ηλικίας 26 ετών, άγαμος, εξετοξεύθη την 12:30 μεσημβρινήν χθες, ώρα Μόσχας – 11:30 Ελλάδος.»Η πρώτη αστροναύτης εις την ιστορίαν του κόσμου, κόρη οδηγού τρακτέρ, φονευθέντος εις τον πόλεμον, ειργάσθη εις ένα εργοστάσιον ελαστικών. Ήδη οδηγεί εις το Διάστημα το “Βοστόκ 6”, επικοινωνούσα συνεχώς τόσον με την βάσιν εξαπολύσεων, όσον και με το “Βοστόκ 5” του Μπικόφσκυ».»Η νέα αυτή πρώτη επιτυχία της Ρωσίας εις το Διάστημα, ήλθε δύο μόλις ημέρας μετά την εκτόξευσιν του αντισμηνάρχου Βαλέρι Μπικόφσκυ. Τα δύο διαστημόπλοια ευρίσκονται επί του παρόντος εις ταυτόχρονον πτήσιν εις το Διάστημα.»Οι θεαταί της τηλεοράσεως εις την Σοβιετικήν Ένωσιν είδον την Βαλεντίνα εις την οθόνην των συσκευών, με την κεφαλήν της περιβεβλημένην εντός της τεραστίας περικεφαλαίας του Διαστήματος, συνομιλούσαν με τον σταθμόν ελέγχου διαστηματικών πτήσεων.»Εις μίαν στιγμήν, μάλιστα, την είδον να γελά, καθ’ ον χρόνον ίπτατο αστραπιαίως υπεράνω της Σοβιετικής Ενώσεως». «ΤΑ ΝΕΑ», 17.6.1963, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ Το «ΡΑΝΤΕΒΟΥ» «Ο ραδιοσταθμός της Μόσχας μετέδωσεν αργότερον, ότι τα διαστημόπλοια της Τερεσκόβα και του αντισμηνάρχου Μπικόφσκυ αποκατέστησαν ραδιοφωνικήν επαφήν μεταξύ αλλήλων “ταυτοχρόνου λήψεως και μεταδόσεως”.»Η πτήσις έχει ως σκοπόν την συνέχισιν της μελέτης επιδράσεως διαφόρων παραγόντων κατά την πτήσιν διαστημοπλοίου επί του ανθρωπίνουν οργανισμού, περιλαμβανομένης της συγκριτικής αναλύσεως της επιδράσεως των παραγόντων αυτών επί του οργανισμού ενός ανδρός και μιάς γυναικός. Σύμβολο για τα γυναικεία δικαιώματα H Τερεσκόβα, επέστρεψε ασφαλής στη Γη λίγες ημέρες αργότερα και τις 24 Ιουνίου 1963, ήταν, εύλογα, το επίκεντρο του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Γυναικών.«Με την συμμετοχήν 2.000 αντιπροσώπων από 119 χώρας του κόσμου ήρχισε χθες εις το μέγαρον των συνεδρίων του Κρεμλίνου το παγκόσμιον συνέδριον των γυναίκων.»Συγκινητικαί εκδηλώσεις εσημειώθησαν όταν εις το συνέδριον ενεφανίσθησαν οι Σοβιετικοί αστροναύται Βαλεντίνα Τερεσκόβα και Βαλέρι Μπικόφσκυ. Αι αντιπρόσωποι ώρμησαν προς την Τερεσκόβα και ήρχισαν να την φιλούν. (…) Στις 18 Ιουνίου «ΤΑ ΝΕΑ» είχαν δημοσιεύσει την τοποθέτηση του γάλλου εμπειρογνώμονα Ρομπέρ Κλαρκ. »Κάθε γυναίκα, σε οποιαδήποτε φυλή και αν ανήκη, οποιαδήποτε κοινωνική θέσι ή ιδεολογία έχει, δεν μπορεί παρά να αισθανθεί υπερηφάνεια για το μεγάλο επίτευγμα της Βαλεντίνας.»Η αρχή έγινε. Ο υπ’ αριθμόν 10 αστροναύτης, μετά τον Γκαγκάριν, τον Τιτώφ, τον Γκλεν, τον Κάρπεντερ, τον Νικολάγιεφ, τον Πόποβιτς, τον Σιρρά, τον Κούπερ και τον Μπικόφσκυ, είναι γυναίκα. Το γυναικείο φύλο μπορεί να είναι υπερήφανον». https://www.in.gr/2022/06/16/plus/istoriko-arxeio/valentina-tereskova-proti-gynaika-sto-diastima-2/