Δροσος Γεωργιος

Μια Ψυχή γεμάτη χρυσάφι. Στα μέσα του 19ου αιώνα ο Ιταλός αστρονόμος Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις ανακάλυψε εννέα αστεροειδείς. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ένας διαστημικός βράχος με διάμετρο 240 χλμ., ένας από τους μεγαλύτερους στην Κύρια Ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος. Ο αστεροειδής έλαβε την ονομασία Psyche 16 από το όνομα της νύμφης της ελληνικής μυθολογίας Ψυχής. Ο αστεροειδείς έλαβε μεγάλη δημοσιότητα όταν διαπιστώθηκε ότι διαθέτει κολοσσιαίας αξίας ορυκτό πλούτο. Οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι υπάρχουν τεράστιες ποσότητες χρυσού, πλατίνας, νικελίου και σιδήρου στην επιφάνεια αλλά και το εσωτερικό του. Η αξία του ορυκτού πλούτου της Ψυχής εκτιμώνται στα επτά πεντάκις εκατ. δολάρια. Εκτός από τον Phsyche 16 τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί και άλλοι αστεροειδείς με πλούσιο ορυκτό πλούτο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα «κίνημα» διαστημικών χρυσοθήρων που θα αναζητήσουν τα Ελντοράντο τους μακριά από την Γη. Έχουν δημιουργηθεί ιδιωτικοί φορείς με στόχο την ανάπτυξη της απαραίτητης τεχνολογίας για να μπορέσει ο άνθρωπος να φτάσει σε ένα αστεροειδή με ορυκτό πλούτο και να τον αποσπάσει από αυτόν. Βέβαια υπάρχουν και φωνές που υποστηρίζουν ότι αν ξαφνικά είναι διαθέσιμες αμέτρητες ποσότητες πολύτιμων μετάλλων αυτόματα η τιμή τους θα καταρρεύσει οπότε ο θησαυρός δεν θα έχει πια καμία αξία ενώ παράλληλα θα προκληθούν αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία. Τι θα συμβεί για παράδειγμα με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες που είναι συνδεδεμένες με τον χρυσό αν η τιμή του καταρρεύσει; Οι ανησυχίες αυτές βέβαια δεν πρόκειται να εμποδίσουν τον άνθρωπο από το να προσπαθήσει να βρει τρόπο να βάλει το… χέρι του στον ορυκτό πλούτο των αστεροειδών. https://www.naftemporiki.gr/story/1708748/mia-psuxi-gemati-xrusafi

Μια αιώνια μπαταρία από πολύτιμους λίθους. Αμερικανική εταιρεία δημιούργησε μια μπαταρία που λειτουργεί με ραδιενεργά ισότοπα και μικροσκοπικά διαμαντάκια η οποία όπως υποστηρίζει είναι ασφαλής και μπορεί να λειτουργεί αδιάκοπα για 28 χιλιάδες χρόνια. Η start-up εταιρεία Nano Diamond Battery παρουσίασε την… ομώνυμη μπαταρία της. Πρόκειται για μια μπαταρία που λειτουργεί με νανο-διαμάντια και δεν χρειάζεται επαναφόρτιση ή αντικατάσταση και σύμφωνα με τους κατασκευαστές «θα αλλάξει τον κόσμο». Η εταιρεία χρησιμοποίησε μια τεχνολογία που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στην Βρετανία το 2016 και είναι γνωστή με τον όρο Diamond Nuclear Voltaic (DNV), διαμαντένιο πυρηνικό βολταϊκό. Με την τεχνολογία αυτή η πυρηνική ενέργεια μετατρέπεται σε ηλεκτρική. Ραδιενεργά ισότοπα προερχόμενα από πυρηνικά απόβλητα τοποθετούνται μαζί με μικροσκοπικά διαμαντάκια σε ένα κύτταρο μπαταρίας. Οι αγώγιμες ιδιότητες των μικροσκοπικών διαμαντιών τους επιτρέπουν να απομακρύνουν την θερμότητα των ραδιενεργών ισοτόπων με τόσο μεγάλη ταχύτητα με αποτέλεσμα αυτή η διεργασία να παράγει ηλεκτρική ενέργεια απίστευτα μεγάλης διάρκειας. Το ένα κύτταρο παράγει μικρές ποσότητες ενέργειας αλλά σε μια μονάδα (μπαταρία) που θα λειτουργούν πολλά τέτοια κύτταρα η ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας θα είναι η επιθυμητή για τον σκοπό που την χρειαζόμαστε. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι έχει διασφαλίσει πώς οι μπαταρίες αυτές είναι απόλυτα ασφαλείς για τον άνθρωπο και ότι σε δύο χρόνια θα μπορεί να την διαθέσει στην αγορά στοχεύοντας αρχικά στην διαστημική βιομηχανία για χρήση των μπαταριών σε διαστημόπλοια ώστε να μην ξεμένουν ποτέ από ηλεκτρική ενέργεια. Οι μπαταρίες αυτές θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης σε εγκαταστάσεις που είναι απαραίτητη η αδιάλειπτη παροχή ενέργειας όπως για παράδειγμα σε νοσοκομεία. Η DNV λέει επίσης ότι σχεδιάζει την δημιουργία μιας εκδοχής της μπαταρίας για χρήση σε καταναλωτικά προϊόντα όπως για παράδειγμα σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα τα οποία με μια τέτοια μπαταρία θα μπορούσαν να κινούνται για δέκα χρόνια χωρίς καμία επαναφόρτιση. https://www.naftemporiki.gr/story/1709095/mia-aionia-mpataria-apo-polutimous-lithous

Υπολείμματα λάβας από την Πομπηία αποκαλύπτουν τις μεταβολές του μαγνητικού πεδίου της Γης. Κομμάτια λάβας από την καταστροφή της Πομπηίας, αρχαιοελληνικά αγγεία από την Πάρο, ερείπια μεσαιωνικών φούρνων και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα, ακόμα και από την προϊστορική εποχή, οδηγούν τους επιστήμονες στην καταγραφή των μεταβολών του μαγνητικού πεδίου της Γης τα τελευταία 3.000 και πλέον χρόνια. Και οι μεταβολές αυτές αποκαλύπτουν, σε μεγάλο βαθμό, τις κλιματικές αλλαγές που σημειώθηκαν ανά τους αιώνες στη Γη, αλλά δίνουν και πλήθος άλλων πληροφοριών στις επιστήμες της Γεωλογίας, της Αρχαιολογίας και της Γεωδυναμικής. Σήμερα, ο ιδιαίτερος επιστημονικός κλάδος του Αρχαιομαγνητισμού, βασίζεται στην καταγραφή του μέσα από αρχαιολογικά υλικά, καθώς οι πληροφορίες για αναταράξεις του μαγνητικού πεδίου προέρχονται από διάφορες αποθέσεις, γιατί ο μαγνητικός προσανατολισμός τους είναι αρκετά εύκολο να διαπιστωθεί. Συγκεκριμένα, οι κρύσταλλοι από ορυκτά που περιέχουν σίδηρο όταν θερμαίνονται (στους 400 και 500 βαθμούς Κελσίου) και στη συνέχεια ψύχονται, διατηρούν τις «πληροφορίες» για το μαγνητικό πεδίο εκείνης της εποχής (παραμένουσα μαγνήτιση) «Η χρήση της φωτιάς στην ανθρώπινη δραστηριότητα και η αφθονία αντικειμένων από ψημένο πηλό διαχρονικά επέτρεψαν μια νέα μέθοδο χρονολόγησης την αρχαιομαγνητική, μειωμένου κόστους, σημαντικής αποτελεσματικότητας ακόμα και όταν δεν μπορεί να δώσει χρονολόγηση υψηλής ακρίβειας» τόνισε η ομότιμη Καθηγήτρια του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ Δέσποινα Κοντοπούλου, στη διάρκεια διάλεξής της, με θέμα: «Το Μαγνητικό Πεδίο της Γης: Μια καταγραφή της μεταβολής του από την προϊστορία μέχρι σήμερα μέσα από αρχαιολογικά ευρήματα», προσθέτοντας ότι «η σύνδεση των χαρακτηριστικών του Γεωμαγνητικού Πεδίου, όπως αυτό καταγράφεται στους ψημένους πηλούς , με τις κλιματικές αλλαγές, ανοίγει νέα προοπτικές στο φλέγον αυτό θέμα , αν και υπάρχει ακόμα μεγάλο περιθώριο βελτιώσεων». Η αναστροφή των πόλων διαρκεί αρκετές χιλιάδες χρόνια Στο ερώτημα που τέθηκε, σχετικά με το ενδεχόμενο αναστροφής των πόλων της Γης και πιθανές επιπτώσεις, η κ. Κοντοπούλου εμφανίστηκε καθησυχαστική, υπογραμμίζοντας ότι το μαγνητικό πεδίο τα τελευταία 150 «αδυνατίζει», μειώνεται η έντασή του. «Όμως θεωρώ ότι δεν πηγαίνομε σε μια αναστροφή. Και να γίνει αυτό θα διαρκέσει αρκετές χιλιάδες χρόνια. Στη διάρκεια της ζωής μας, ακόμα και των εγγονών μας δεν πρόκειται να συμβεί και δεν πρέπει να μας απασχολεί»., είπε. Όπως ανέφερε, πρόσφατες αρχαιομαγνητικές μελέτες για τα τελευταία 3.000 χρόνια, βασισμένες σε μεγάλα σύνολα δεδομένων από χώρες της Δ. Ευρώπης και τη Συρία (Μεσοποταμία), αποκάλυψαν την ύπαρξη απότομων «εκτινάξεων» του ΓΜΠ, με μέγιστες τιμές έντασης και οξείες μεταβολές της διεύθυνσης (Gallet et al., 2003). Επισήμανε χαρακτηριστικά ότι σύμφωνα με όσο έγινα γνωστά από επιστημονικές μελέτες δεδομένων, συνολικά εμφανίζονται καθαρά 4 τέτοιες "ανωμαλίες" από κλιματικές αλλαγές. Δύο το στο 800 π.Χ. και το 200 μ. Χ. και δύο στο 800 μ.Χ. και 1.400 μ. Χ. «Οι κλιματικές αλλαγές εκτός από την εξάρτησή τους από την τροχιά της γης γύρο από τον ήλιο εμφανίζονται και σε μικρότερη κλίμακα δεκάδων ή εκατοντάδων χρόνων. Π.χ. 1550 μ.Χ., 1850 μ.Χ. (μικρή παγετώδης περίοδος) και 900 - 1300 μ.Χ. (θερμή περίοδος του Μεσαίωνα). Αυτές συνδέονται με μεταβολές της ηλιακής δραστηριότητας (αριθμός ηλιακών κηλίδων και aurorae). Θεωρείται ότι το κλίμα ήταν ψυχρότερο σε περιόδους μικρότερης ύπαρξης κηλίδων και aurorae και το αντίστροφο. Παρά το ότι ο συσχετισμός είναι ακόμη υπό έρευνα, υπήρξε επιτυχής σε αρκετές περιπτώσεις», σημείωσε η ομότιμη καθηγήτρια. Μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου Η διάλεξη πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια διαδικτυακής εκδήλωσης που συνδιοργανώθηκε από τo Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Θεσσαλονίκης (ΑΜΦΙΘ), το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου και το Διιδρυματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών. Όπως αναφέρθηκε, απευθείας μετρήσεις του γήινου μαγνητικού πεδίου ξεκίνησαν προοδευτικά περί το 1.600 μ,Χ, από το Παρίσι, το Λονδίνο και αργότερα στη Ρώμη. Αυτό έθεσε τη βάση για τα σύγχρονα Γεωμαγνητικά Παρατηρητήρια (Geomagnetic Obsarvatories) όπου τα στοιχεία του ΓΜΠ καταγράφονται συνεχώς. Η σημαντική μεταβολή τους στη διάρκεια του χρόνου έγινε γρήγορα αντιληπτή και άρχισε να μελετάται συστηματικά. Η στοιχειοθέτηση της ύπαρξης μαγνήτισης στα φυσικά αυτά πετρώματα δημιούργησε ένα νέο κλάδο της Γεωφυσικής, τον «Παλαιομαγνητισμό». Η ανάπτυξή του εκτινάχτηκε μετά τη δεκαετία του 1960 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα συμβάλλοντας αποφασιστικά στην επίλυση περίπλοκων γεωδυναμικών ζητημάτων. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα τέλη του 1.800, ο Ιταλός G. Folaheraiter μέτρησε πειραματικά τη μαγνήτιση σε τούβλα ρωμαϊκής περιόδου και απέδειξε ότι αυτή είχε διατηρηθεί σταθερή στη διάρκεια 2.000 ετών (!). Το 1942 με τη μέθοδο δειγματοληψίας σε αρχαιολογικά ευρήματα από ψημένο άργιλο (Emile et Odile Thellier) άρχισε να εφαρμόζεται η πρωτότυπη μέθοδος για του υπολογισμό της έντασης του ΓΜΠ χρησιμοποιώντας τούβλα του 1465 μ.Χ. Η μέθοδος αυτή, αυτόφια ή τροποποιημένη, εφαρμόζεται μέχρι σήμερα. https://www.pronews.gr/epistimes/975133_ypoleimmata-lavas-apo-tin-pompiia-apokalyptoyn-tis-metavoles-toy-magnitikoy-pedioy

Καθησυχάζει η NASA: «Ο αστεροειδής 'Αποφις δεν θα πέσει στη Γη τα επόμενα 100 χρόνια» Μετά την ανακάλυψη του το 2004, ο αστεροειδής 'Αποφις έχει θεωρηθεί ένας από τους πιο επικίνδυνους για να προσκρούσει στη Γη κάποια στιγμή στο όχι μακρινό μέλλον.Όμως, όπως ανακοίνωσε η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), νέοι υπολογισμοί της τροχιάς του καταλήγουν στην εκτίμηση των επιστημόνων ότι σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί μέσα στα επόμενα τουλάχιστον 100 χρόνια. Έχοντας διάμετρο περίπου 340 μέτρα, ο 'Αποφις θεωρήθηκε σοβαρή απειλή, όταν εκτιμήθηκε ότι θα περάσει ανησυχητικά κοντά από τη Γη τον Απρίλιο του 2029 (σε απόσταση μόλις 32.000 χιλιομέτρων, μικρότερη εκείνης των γεωσύγχρονων δορυφόρων), αν και, όπως έδειξαν κατοπινές αναλύσεις δεν υπάρχει τότε κίνδυνος πρόσκρουσης. Εξίσου καθησυχαστική υπήρξε η πρόβλεψη και για την επόμενη κοντινή διέλευση του το 2036. Έως τώρα υπήρχε ακόμη μια μικρή πιθανότητα να πέσει στη Γη το 2068, η οποία όμως και αυτή εξαλείφθηκε μετά τους νέους υπολογισμούς με τη βοήθεια νέων παρατηρήσεων από τηλεσκόπια κατά την πρόσφατη διέλευση του 'Αποφι σε απόσταση 17 εκατ. χλμ. στις 5 Μαρτίου. Αλλά και για μερικές ακόμη δεκάδες χρόνια μετά το 2068 ο εν λόγω αστεροειδής δεν αναμένεται να αποτελέσει απειλή για τον πλανήτη μας. «Μία πρόσκρουση το 2068 δεν θεωρείται πια πιθανή και οι υπολογισμοί μας δεν δείχνουν τον παραμικρό κίνδυνο πρόσκρουσης για τα τουλάχιστον 100 επόμενα χρόνια», διαβεβαίωσε ο Ντέηβιντ Φαρνόκια του Κέντρου Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων (CNEOS) της NASA. Ο 'Αποφις δεν ανήκει στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ 'Αρη-Δία, όπως οι περισσότεροι αστεροειδείς, αλλά στη λεγόμενη οικογένεια 'Ατεν. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/973684_kathisyhazei-i-nasa-o-asteroeidis-apofis-den-tha-pesei-sti-gi-ta-epomena

Πώς η Σελήνη βοήθησε στην αποκόλληση του Ever Given στο Σουέζ. Η επιχείρηση για την αποκόλληση του γιγάντιου φορτηγού πλοίου που είχε μπλοκάρει για μέρες τη Διώρυγα του Σουέζ μπορεί να συνεχιζόταν ακόμα αν δεν είχαν βάλει ένα χεράκι οι ουρανοί. Το πλοίο Ever Green, φορτωμένο με χιλιάδες κοντέινερ, απελευθερώθηκε τη Δευτέρα χάρη σε μια ασυνήθιστα υψηλή παλίρροια που εμφανίζεται μόνο δύο φορές τον μήνα. «Μας βοήθησε η ισχυρή παλίρροια που είχαμε σήμερα το απόγευμα» δήλωσε την Δευτέρα στο Associated Press ο Πίτερ Μπερντόφσκι, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Boskalis που διαχειριζόταν τα δύο ρυμουλκά της επιχείρησης. «Ουσιαστικά είχαμε τις δυνάμεις της φύσης να σπρώχνουν δυνατά μαζί μας, πιο δυνατά από ό,τι μπορούσαν τα δύο ρυμουλκά» ανέφερε. Σύμφωνα με τους New York Times, η πλημμυρίδα ανέβασε τη στάθμη του νερού στη διώρυγα κατά περίπου 46 εκατοστά στο αποκορύφωμα του φαινομένου την Κυριακή και τη Δευτέρα. Οι παλίρροιες οφείλονται στη βαρυτική έλξη που ασκούν στους ωκεανούς ο Ήλιος και η Σελήνη. Οι μεγαλύτερες εκδηλώνονται όταν η Γη ευθυγραμμίζεται με το φεγγάρι και τον Ήλιο, κάτι που συμβαίνει δύο φορές το μήνα: την ημέρα της πανσελήνου, όταν η Γη βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη· και την ημέρα της Νέας Σελήνης, όταν το φεγγάρι βρίσκεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη (και μένει σκοτεινό επειδή βυθίζεται στη σκιά της Γης). Κάθε κύκλος παλίρροιας διαρκεί 12 ώρες και 25 λεπτά, σύμφωνα με την αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA). Αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται 6 ώρες και 12,5 λεπτά για το νερό να πέσει από την πλημμυρίδα στην άμπτωτη. Η πανσέληνος ήταν την Κυριακή, όμως η παλίρροια παρέμεινε υψηλή και τη Δευτέρα, όταν τα δύο ρυμουλκά κατάφεραν να απελευθερώσουν το πλοίο των 400 μέτρων, το οποίο είχε σφηνώσει διαγώνια στο νότιο τμήμα της Διώρυγας, κλείνοντας έναν από τους σημαντικότερους διαδρόμους των θαλάσσιων μεταφορών. Εκτός από την πανσέληνο, ένας άλλος παράγοντας που βοήθησε την επιχείρηση ήταν το γεγονός ότι η Σελήνη βρισκόταν σχεδόν στην ελάχιστη απόστασή της από τη Γη η οποία ονομάζεται περίγειο. Στη θέση αυτή, οι πλημμυρίδες και οι άμπωτες είναι ακόμα εντονότερες Χάρη στο φεγγάρι, λοιπόν, το Ever Green είναι ελεύθερο να συνεχίσει το ταξίδι. https://physicsgg.blogspot.com/2021/03/ever-given.html

Οι περιστρεφόμενες μαύρες τρύπες «ερωτεύονται» Θα μπορούσε μια μαύρη τρύπα να έχει παλίρροιες; Η κοινή λογική έλεγε όχι. Αυτά τα πυκνά αντικείμενα είναι πολύ άκαμπτα για να σχηματίσουν τέτοιες επιφανειακές παραμορφώσεις. Όμως, ένας νέος θεωρητικός υπολογισμός διαπιστώνει ότι μια περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα μπορεί να αναπτύξει μια παλιρροιακή διόγκωση σε ένα μη αξονο-συμμετρικό βαρυτικό πεδίο. Οι Alexandre Le Tiec και Marc Casals στην εργασία τους (arxiv.org/abs/2007.00214) δείχνουν ότι αυτές οι συνθήκες θα μπορούσαν να προκύψουν κατά τη συγχώνευση μιας μαύρης τρύπας και ότι η διόγκωση επηρεάζει την περιστροφή της μαύρης τρύπας. Η Γη αλλάζει το σχήμα της εξαιτίας των βαρυτικών δυνάμεων της Σελήνης και του Ήλιου. Μια τέτοια παλιρροιακή παραμόρφωση μπορεί να χαρακτηριστεί από τους «παλιρροιακoύς αριθμούς Love» (Τidal Love Νumbers – συντομογραφικά TLNs, από το όνομά του μαθηματικού Augustus Love). Πρόκειται για το βαρυτικό ανάλογο της ηλεκτρικής επιδεκτικότητας στην ηλεκτροδυναμική Οι TLNs περιγράφουν διαφορετικούς τρόπους παλιρροιακής απόκρισης. Ο τετραπολικός αριθμός Love της Γης, για παράδειγμα, έχει τιμή 0,3, ενώ η ίδια παράμετρος για ένα (λιγότερο παραμορφώσιμο) άστρο νετρονίων εκτιμάται ότι είναι περίπου 0,1. Παλαιότερη εργασία έδειξε ότι οι TLNs είναι μηδενικοί για μια μη περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα σε ένα στατικό παλιρροιακό πεδίο. Αλλά η κατάσταση είναι διαφορετική όταν το πεδίο αλλάζει με το χρόνο ή όταν η μαύρη τρύπα περιστρέφεται σε ασυμμετρικό πεδίο. Οι Le Tiec και Casals διαπίστωσαν ότι μια μαύρη τρύπα που περιστρέφεται στο 10% της μέγιστης ταχύτητας σε ένα μη συμμετρικό πεδίο θα πρέπει να έχει ένα τετραπολικό αριθμό Love 0,002. Παρά το γεγονός ότι είναι σχετικά μικρές, τέτοιες παλιρροιακές παραμορφώσεις θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη δυναμική των συγχωνεύσεων των μαύρων οπών. Για την περίπτωση μιας μαύρης τρύπας με αστρική μάζα που κινείται σπειροειδώς γύρω από μια περιστρεφόμενη τερατώδους μάζας μαύρη τρύπα, διαπίστωσαν ότι οι παλιρροιακές παραμορφώσεις στο μεγαλύτερο αντικείμενο δημιουργούν μια ροπή που επιβραδύνει την περιστροφή της. https://physicsgg.me/2021/03/31/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%86%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b5%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%ce%b5%cf%81%cf%89/

Ψύξη αντιύλης με λέιζερ. Καναδοί και άλλοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν να «χειραγωγήσουν» για πρώτη φορά την αντιύλη με τη βοήθεια ενός ειδικά κατασκευασμένου λέιζερ, ώστε να την ψύξουν σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, κοντά στο απόλυτο μηδέν. Οι ερευνητές της διεθνούς κοινοπραξίας ALPHA και του καναδικού Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», αισιοδοξούν ότι το επίτευγμά τους θα αποτελέσει ορόσημο στο πεδίο της έρευνας πάνω στην αντιύλη και θα ανοίξει τον δρόμο για μία νέα γενιά πιο προχωρημένων πειραμάτων. Στόχος είναι να πέσει περισσότερο φως σε σημαντικά ερωτήματα, όπως κατά πόσο η αντιύλη αντιδρά στη βαρύτητα ή γιατί το σύμπαν αποτελείται κυρίως από ύλη και όχι από ίσες ποσότητες ύλης/αντιύλης, όπως προβλέπουν τα θεωρητικά μοντέλα της «Μεγάλης Έκρηξης» (Μπιγκ Μπανγκ). Η αντιύλη είναι το «εξωτικό καθρέφτισμα» της ύλης, διαθέτοντας σχεδόν ταυτόσημα χαρακτηριστικά με την τελευταία, αλλά αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. Επειδή η αντιύλη εξαϋλώνεται όταν έρχεται σε επαφή με την ύλη, είναι τρομερά δύσκολο να δημιουργηθούν και να τεθούν υπό έλεγχο τα άτομα της αντιύλης, ενώ μέχρι σήμερα δεν είχε καταστεί εφικτό να «χειραγωγηθούν» μέσω λέιζερ. Το 1995, για πρώτη φορά, 11 άτομα αντι-υδρογόνου είχαν παραχθεί σε έναν επιταχυντή του CERN και είχαν επιβιώσει για κλάσματα του δευτερολέπτου. Σήμερα, η ερευνητική κοινοπραξία ALPHA στο CERN μπορεί να παγιδεύσει 1.000 άτομα αντι-υδρογόνου για πολλές ώρες. Όμως, έως τώρα, μολονότι αυτά τα άτομα της αντιύλης κινούνται πολύ πιο αργά από ό,τι πριν 25 χρόνια, συνεχίζουν να κινούνται με τυχαίο τρόπο μέσα στη μαγνητική παγίδα τους με ταχύτητες έως 300 χιλιόμετρα την ώρα. Το νέο πείραμα επέτρεψε, για πρώτη φορά, με τη βοήθεια του λέιζερ, να «παγώσει» αυτή η κίνηση σε ταχύτητες κάτω των 50 χλμ/ώρα, οι οποίες αντιστοιχούν στην ψύξη των ατόμων. Η εφαρμογή των λέιζερ, εδώ και περίπου 40 χρόνια, για τη μεταχείριση και την ψύξη των ατόμων της κανονικής ύλης, έχει φέρει μία επανάσταση στη Φυσική και έχει χαρίσει αρκετά Νόμπελ σε επιστήμονες. Είναι η πρώτη φορά που αυτές οι τεχνικές εφαρμόζονται πλέον και στην αντιύλη. «Είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στο να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τα πρώτα στον κόσμο μόρια αντιύλης, ενώνοντας αντι-άτομα (άτομα αντιύλης) με τη βοήθεια της τεχνολογίας λέιζερ», δήλωσαν οι ερευνητές. Στο νέο πείραμά τους, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ακτίνες υπεριώδους φωτός λέιζερ για να επιβραδύνουν δραστικά την κίνηση των ατόμων αντι-υδρογόνου, των απλούστερων ατόμων αντιύλης, που αποτελούνται από ένα αντι-πρωτόνιο και ένα αντι-ηλεκτρόνιο (ποζιτρόνιο). Στα μελλοντικά πειράματά τους, οι ερευνητές θα επιδιώξουν να επιταχύνουν την όλη διαδικασία χρησιμοποιώντας ισχυρότερα λέιζερ και να αυξήσουν την ακρίβεια των μετρήσεών τους. https://physicsgg.me/2021/03/31/%cf%88%cf%8d%ce%be%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%ce%bb%ce%ad%ce%b9%ce%b6%ce%b5%cf%81/

Το πείραμα ATLAS ψάχνει για ζεύγη σωματιδίων Higgs. Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το Σύμπαν γνώρισε μια μετατροπή φάσης προς μια κατάσταση ελάχιστης ενέργειας, όπου τα σωματίδια της ύλης αλληλεπιδρούν με το πεδίο Higgs για να αποκτήσουν μάζα. Έκτοτε, ζούμε σ’ αυτήν την ενεργειακή κατάσταση. Πολύ πριν την ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) το 2012, οι φυσικοί είχαν μελετήσει θεωρητικά τις ιδιότητες του σωματιδίου που έψαχναν οι πειραματικοί. Μια από αυτές τις ιδιότητες προέβλεπαν ότι το πεδίο Higgs μπορεί να αλληλεπιδράσει με τον εαυτό του. Μια τέτοια ιδιο-αλληλεπίδραση που ονομάζεται και «αυτo-σύζευξη Higgs» , θα συνέβαλε στην παραγωγή ενός ζεύγους μποζονίων Higgs και θα καθόριζε το σχήμα του δυναμικού Higgs. H παρατήρηση αυτής της ιδιο-αλληλεπίδρασης, θα ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση της θεωρίας γέννησης της μάζας, ενώ κάθε απόκλιση από το Καθιερωμένο Πρότυπο θα άνοιγε ένα παράθυρο για νέες θεωρίες φυσικής. Σχήμα 1: Τα διαγράμματα Feynman για τους δυο βασικούς μηχανισμούς παραγωγής ζευγών Higgs και η καμπύλη που δείχνει την αντίστοιχη πιθανότητα παραγωγής. Το κόκκινο χρώμα αντιστοιχεί στην αυτοαλληλεπίδραση Higgs (Image: F. Cairo/ATLAS Collaboration) Δυστυχώς όμως, η θεωρία προβλέπει πως ο αριθμός παραγωγής των ζευγών Higgs είναι πολύ σπάνιος όταν συγκρούονται πρωτόνια – περίπου χίλιες φορές μικρότερος από τον ρυθμό παραγωγής ενός μόνο μποζονίου Higgs. Και τα πράγματα γίνονται χειρότερα, διότι δεν προκύπτουν όλα τα ζεύγη Higgs μόνο εξαιτίας της «αυτo-σύζευξης Higgs». Η ερευνητική ομάδα ATLAS (A Toroidal LHC ApparatuS) στο CERN που ψάχνει ζεύγη μποζονίων Higgs (HH) ανακοίνωσε ένα νέο αποτέλεσμα σχετικό με τις πιο συνηθισμένες διαδικασίες παραγωγής HH που θα έπρεπε να υπάρχουν στις συγκρούσεις πρωτονίων του επιταχυντή LHC, οι οποίες απεικονίζονται ως διαγράμματα Feynman στο Σχήμα 1. Μόνο το (κόκκινο) διάγραμμα περιλαμβάνει την αυτοζεύξη Higgs και συμβάλλει κυρίως στην παραγωγή ζευγών Higgs σε εύρος μικρότερων μαζών (κοκκινωπό χρώμα κάτω από την καμπύλη του σχήματος 1). Το πιο ισχυρό κανάλι διάσπασης HH στη σημαντική περιοχή χαμηλής μάζας είναι εκείνο στο οποίο παράγονται δυο κουάρκ πυθμένες συν δύο φωτόνια, HH→bbɣɣ. Οι φυσικοί της ATLAS ανέπτυξαν νέες τεχνικές ανάλυσης για να αναζητήσουν αυτήν τη σπάνια διαδικασία. Αρχικά, χώρισαν τα γεγονότα σε περιοχές χαμηλής και υψηλής μάζας για να στοχεύσουν καλύτερα την αυτο-σύζευξη του Higgs. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν την μέθοδο ανάλυσης δεδομένων Boosted Decision Tree για να αποκλείσουν τα γεγονότα που μοιάζουν με την αυτοσύζευξη HH→bbɣɣ. Σχήμα 2: Όρια στην ενεργό διατομή παραγωγής HH ως συνάρτηση του κλ. Η διακεκομμένη γραμμή δείχνει τα αναμενόμενα όρια και η συμπαγής γραμμή τα παρατηρούμενα όρια. Οι θεωρητικές προβλέψεις εμφανίζονται με κόκκινο χρώμα και το σημείο του Καθιερωμένου Προτύπου υποδεικνύεται από το άστρο. Το επιτρεπόμενο εύρος για το κλ ορίζεται από την τομή μεταξύ των παρατηρούμενων ορίων και της θεωρητικής καμπύλης. (Image: ATLAS Collaboration/CERN) Οι φυσικοί έχουν εισάγει τον παράγοντα κλ, που μας δείχνει αν η αυτο-σύζευξη Higgs διαφέρει από την πρόβλεψη του Καθιερωμένου Προτύπου. Οι παλαιότερες αναζητήσεις ζευγών HH του ATLAS περιόριζε την τιμή κλ μεταξύ -5,0 και +12,1. Χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνικές, το τελευταίο αποτέλεσμα του ATLAS είναι υπερδιπλάσιό σε σχέση με το προηγούμενο αποτέλεσμα στο ίδιο κανάλι! Το Σχήμα 2 δείχνει όρια στην πιθανότητα παραγωγής ζευγών HH (ενεργός διατομή σ) ως συνάρτηση του κλ. Το επιτρεπόμενο εύρος για την αυτοσύζευξη Higgs φαίνεται από την τομή του παρατηρούμενου εύρους των τιμών κλ με την θεωρητική πρόβλεψη, μεταξύ -1,5 και 6,7 φορές της πρόβλεψης του Πρότυπου Μοντέλου. Οι φυσικοί μπόρεσαν να θέσουν ένα όριο στην ενεργό διατομή παραγωγής ζευγών HH 4,1 φορές μεγαλύτερη από την πρόβλεψη του Καθιερωμένου Προτύπου. Ορίζονται επίσης όρια στην παραγωγή ΗΗ μέσω της διάσπασης ενός υποθετικού νέου βαθμωτού σωματιδίου. Αν και αυτό το αποτέλεσμα θέτει τα καλύτερα όρια για το μέγεθος της αυτο-σύζευξης Higgs, η εργασία δεν έχει ολοκληρωθεί. Απαιτούνται πολύ περισσότερα δεδομένα για τον ακριβή προσδιορισμό της για να δούμε αν υπάρχει οριστική συμφωνία με την πρόβλεψη της καθιερωμένης θεωρίας. Κι αυτό θα γίνει, δεδομένης της σχεδιαζόμενης αναβάθμισης του LHC, από την οποία θα προκύψει ένα σύνολο δεδομένων 20 φορές μεγαλύτερο από αυτό που χρησιμοποιήθηκε μέχρι σήμερα. Και αν η παραγωγή ζευγών HH συμπεριφέρεται όπως προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο, θα διαπιστωθεί μέσα από αυτό το τεράστιο σύνολο δεδομένων. https://physicsgg.me/2021/03/30/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-atlas-%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b6%ce%b5%cf%8d%ce%b3%ce%b7-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b4%ce%af/

Τα πληρώματα του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-18 έφτασαν στο Baikonur. Τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του διαστημικού σκάφους επανδρωμένων μεταφορών Soyuz MS-18 (TPK) έφτασαν στο κοσμοδρόμιο Baikonur για να ολοκληρώσουν την προπόνηση στο πλαίσιο του προγράμματος της 65ης και 66ης κύριας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στο αεροδρόμιο Krainy συναντήθηκαν από μέλη της τεχνικής διαχείρισης και της κρατικής επιτροπής. Το κύριο πλήρωμα του Soyuz MS-18 TPK περιλαμβάνει: Διοικητής Oleg Novitsky (Roscosmos), Flight Engineer-1 Peter Dubrov (Roscosmos) και Flight Engineer-2 Mark Vande Hai (NASA). Οι πρωταγωνιστές τους είναι οι κοσμοναύτες Roscosmos Anton Shkaplerov, Oleg Artemiev και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. Οι διοικητές του πληρώματος ανέφεραν στη διοίκηση για την ετοιμότητά τους να εκπληρώσουν το πρόγραμμα πτήσης και να λάβουν το διαστημικό σκάφος Soyuz MS-18. Στη συνέχεια, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες πήγαν στο συγκρότημα δοκιμών του TsPK im. Γιου Gagarin, όπου θα πρέπει να περάσουν από το τελικό στάδιο της προ-έναρξης εκπαίδευσης με καθημερινές ιατρικές εξετάσεις. Αύριο τα πληρώματα θα πραγματοποιήσουν την πρώτη τους εκπαίδευση στο διαστημικό σκάφος. Κατά τη διάρκεια της "πρώτης τοποθέτησης" θα επεξεργαστούν την τυπική διαδικασία στις θέσεις τους στο όχημα κατάβασης, εξοικειωθούν με την ενσωματωμένη τεκμηρίωση και θα δοκιμάσουν τα ενσωματωμένα συστήματα. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a από το Soyuz MS-18 TPK στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 9 Απριλίου 2021 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. https://www.energia.ru/ru/news/news-2021/news_03-26.html

Κύπρος : Εκτοξεύεται από τη Λάρνακα ο «ASTRO 1», το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ρομπότ στον κόσμο. Στις 12 το μεσημέρι θα εκτοξευθεί από την πλατεία Ευρώπης στη Λάρνακα το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό ρομπότ στον κόσμο, ο «ASTRO 1», που σχεδιάστηκε από μαθητές του PASCAL English School Λάρνακας, μεταφέροντας στην ατμόσφαιρα τα πειράματα 1700 μαθητών από 27 σχολεία της Κύπρου. Όπως ανέφερε, ο Ελπιδοφόρος Αναστασίου Καθηγητής Pascal English School Λάρνακας / Ερευνητής του Κέντρου Αριστείας Ερατοσθένης «σήμερα γύρω στις 12 το μεσημέρι θα γίνει από την πλατεία Ευρώπης στις Φοινικούδες στη Λάρνακα, η εκτόξευση του μεγαλύτερου εκπαιδευτικού ρομπότ στον κόσμο του «ASTRO 1», που κατασκεύασαν μαθητές του Pascal Private English School στην Λάρνακα. Η εκτόξευση θα γίνει χρησιμοποιώντας μετεωρολογικό μπαλόνι, από το Τμήμα Μετεωρολογίας το οποίο ευχαριστούμε θερμά για τη μεγάλη βοήθεια που μας προσφέρει τα τελευταία τρία χρόνια». Πρόσθεσε ότι «η εκτόξευση του ρομπότ θα γίνει ζωντανά και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να την παρακολουθήσουν από το You Tube επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα cyprusspaceup2021. Το ρομπότ θα ταξιδέψει για τρεις ώρες, θα φτάσει σε υψόμετρο περίπου 90 χιλιάδες πόδια, θα αντέξει σε θερμοκρασίες μείον 50 βαθμούς Κελσίου και υψηλή ηλιακή ακτινοβολία για έξι ώρες». Ο κ. Αναστασίου, ανέφερε επίσης, στο ΚΥΠΕ, πως «ο «ASTRO 1» είναι μία εκπαιδευτική πλατφόρμα Steam που συνδυάζει ρομποτική και διαστημική με την οποία οι μαθητές μπορούν να κατασκευάσουν συσκευές για να προσθέσουν σε αυτόν διάφορες λειτουργίες. Παράλληλα δάσκαλοι και καθηγητές έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα με στόχο να συνδυάσουν ύλη του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κύπρου με το ρομπότ και να δείξουν έμπρακτα στους μαθητές πώς η θεωρία γίνεται πράξη για την επίλυση προβλημάτων». Πειράματα 1.700 μαθητών Σημείωσε ακόμα πως «πάνω στην κατασκευή θα βρίσκονται τα πειράματα 1700 μαθητών από 27 σχολεία της Κύπρου. Όταν ο δορυφόρος επιστρέψει στην Κύπρο οι μαθητές θα αναλύσουν τα ευρήματα ούτως ώστε να εξαγάγουν συμπεράσματα σχετικά με την ακρίβεια των πειραματικών προβλέψεων τους». Ερωτηθείς για τα χαρακτηριστικά του ρομπότ ο κ. Αναστασίου απάντησε πως «ένα από τα πιο ωραία χαρακτηριστικά του είναι ο μεγάλος δίσκος που βρίσκεται πάνω από το ρομπότ που είναι περιστρεφόμενος και άρα μπορούμε σήμερα να πάρουμε το βίντεο από τη στρατόσφαιρα μέσω του ρομπότ. Ο «ASTRO 1» έχει βάρος 1400 κιλά, έχει διάμετρο περίπου δέκα μέτρα, τρία μέτρα ύψος, τα πόδια του κινούνται με 24 υδραυλικούς κινητήρες, ενώ ο μοναδικός σχεδιασμός του, σαν αράχνη, του επιτρέπει να μετακινείται εύκολα, και να τοποθετείται σε οποιαδήποτε επιφάνεια χρησιμοποιώντας ελάχιστη ενέργεια». Σημείωσε ακόμα πως «ήδη έχουμε σκεφτεί ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που θα εφαρμόσουμε του χρόνου ούτως ώστε να δώσουμε την ευκαιρία σε όλους τους μαθητές να κατασκευάσουν συσκευές που θα δίνουν στον «ASTRO 1», επιπλέον λειτουργίες». Κληθείς να αναφέρει πόσα στοίχισε η κατασκευή του ρομπότ, ο Ελπιδοφόρος Αναστασίου είπε πως «όσα και να κόστισε αξίζει τον κόπο γιατί το ρομπότ δεν είναι μόνο για ένα σχολείο και μία τάξη αλλά για 27 σχολεία και 1600 μαθητές. Σαν επένδυση στην εκπαίδευση το ρομπότ θα προσφέρει χιλιαπλάσια αποτελέσματα στους μαθητές». Πώς κατασκευάστηκε ο ASTRO 1 Από την πλευρά του ο μαθητής του Pascal English School Λάρνακας Κυριάκος Τιμοθέου είπε πως «μέσα από την εβδομάδα διαστήματος που είχαμε στο σχολείο, προσπαθούσαμε να σκεφτούμε μια ιδέα για να κάνουμε το θέμα της διαστημικής – ρομποτικής πιο ενδιαφέρον για τον κόσμο. Ετσι μετά από συζητήσεις που είχαμε με τους συμμαθητές μου σκεφτήκαμε την κατασκευή του «ASTRO 1». Πρόσθεσε ότι ο ίδιος είχε το ρόλο «του τρισδιάστατου σχεδιασμού και εκτύπωσης του ρομπότ, με στόχο να μπορούμε να δούμε πιθανά προβλήματα και να μπορούμε να τα βελτιώσουμε ούτως ώστε να έχουμε το σημερινό αποτέλεσμα. Το ρομπότ λειτουργεί και ως κινητός δορυφορικός σταθμός από τον οποίο οι μαθητές μπορούν να παίρνουν ζωντανό βίντεο από μικρό-δορυφόρους που στέλνουν στην στρατόσφαιρα». Σημειώνεται ότι σήμερα με την εκτόξευση του ρομπότ και την πραγματοποίηση Διαστημικής Ημερίδας, κορυφώνονται οι δραστηριότητες της Πρώτης Παγκύπριας Εκπαιδευτικής Εβδομάδας Διαστήματος που άρχισε τη Δευτέρα 22 Μαρτίου που διοργανώθηκε από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Cyprus Space Foundation, το έργο ‘EXCELSIOR’ H2020 Widespread Teaming και το Κέντρο Αριστείας ‘ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ’ του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου. Υποστηρικτές της προσπάθειας είναι το Τμήμα Μετεωρολογίας, ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου, το Pascal Space Centre και το Pascal English School Λάρνακας». https://www.in.gr/2021/03/26/b-science/technology/kypros-ektokseyetai-apo-ti-larnaka-o-astro-1-megalytero-ekpaideytiko-rompot-ston-kosmo/ Τα καλύτερα κρασιά είναι τα… διαστημικά. Επέστρεψαν στην Γη 12 μπουκάλια κρασιού που παρέμειναν για ένα χρόνο στο Διάστημα. Όπως διαπιστώθηκε η ποιότητα και γεύση του κρασιού που εγκατέλειψε την Γη είναι πλέον ανώτερη από αυτή του… γήινου κρασιού. Όλα ξεκίνησαν από την ιδέα που είχαν τα στελέχη της εταιρείας Space Cargo Unlimited να στείλουν στο Διάστημα κρασί αλλά και κλήματα για να μελετηθούν οι επιπτώσεις που θα είχαν οι διαστημικές συνθήκες σε αυτά. Ήταν αναμφισβήτητα ενδιαφέρον να μάθουμε τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στην ωρίμανση του κρασιού η μικροβαρύτητα. Από την άλλη πλευρά η έλλειψη φωτός και νερού θεωρούνταν δεδομένα αρνητικοί παράγοντες για την εξέλιξη των κλημάτων. Τα μπουκάλια τοποθετήθηκαν μέσα σε ειδικούς για την περίσταση μεταλλικούς κυλίνδρους και τα κλήματα σε επίσης ειδικά διαμορφωμένες θήκες προστασίας. Αφού παρέμειναν για ένα ολόκληρο στο Διάστημα μπουκάλια και κλήματα επέστρεψαν στην Γη. Ένα από τα μπουκάλια που ταξίδεψαν στο Διάστημα ήταν ένα Château Pétrus 2000 αξίας πέντε χιλιάδων ευρώ το οποίο οι οργανωτές του πειράματος αποφάσισαν να ανοίξουν. Κάλεσαν δώδεκα γευσιγνώστες με ειδίκευση φυσικά στο κρασί και παράλληλα άνοιξαν ένα Château Pétrus 2000 που βρισκόταν αποθηκευμένο σε ένα κελάρι. Οι γευσιγνώστες δοκίμασαν τα δύο κρασιά χωρίς να γνωρίζουν ποιο είναι το διαστημικό και ποιο το… γήινο. Οι 11 από τους δώδεκα ειδικούς αναγνώρισαν το κρασί ποιο ήταν το κρασί που ωρίμαζε στο κελάρι και ποιο εκείνο που είχε ταξιδέψει στο Διάστημα. Όπως είπαν το κρασί που είχε εγκαταλείψει την Γη είχε ωριμάσει ταχύτερα από το άλλο και είχε καλύτερη γεύση και αρώματα. Ακόμη πιο εντυπωσιακά ήταν όμως τα αποτελέσματα της μελέτης των κλημάτων. Παρά την έλλειψη φωτός και νερού είχαν αναπτυχθεί ταχύτερα από όσο θα είχαν αναπτυχθεί αν βρίσκονταν στην Γη. Αυτό κάνει τους επιστήμονες να εικάζουν ότι είναι πιθανό η καλλιέργεια αμπελιών έξω από την Γη να αποδώσει κάποιες καινούργιες ποικιλίες που θα μπορούν να καλλιεργηθούν στην Γη και να έχουν υψηλότερη αντοχή από τις συμβατικές. https://www.naftemporiki.gr/story/1706695/ta-kalutera-krasia-einai-ta-diastimika Διαστημικό δίκτυο 5G από τις Lockheed Martin και Omnispace Η Lockheed Martin ανακοίνωσε την Τρίτη πως συνεργάζεται με την Omnispace LLC για την ανάπτυξη ενός διαστημικού δικτύου 5G για εμπορική και κυβερνητική χρήση. Ο κολοσσός του χώρου της αμυντικής τεχνολογίας ανέφερε πως ένα διαστημικό, παγκόσμιο δίκτυο 5G θα επέτρεπε στους χρήστες να κάνουν εναλλαγές μεταξύ δορυφορικών και επίγειων δικτύων, απομακρύνοντας την ανάγκη για πολλαπλές συσκευές σε διαφορετικά δίκτυα. Όπως αναφέρει το Reuters, το δίκτυο θα παρείχε δυνατότητες επικοινωνιών σε συσκευές ανεξαρτήτως του περιβάλλοντος ή της τοποθεσίας τους. «Η Omnispace είναι απόλυτα αφοσιωμένη στο όραμα της δημιουργίας μιας νέας παγκόσμιας πλατφόρμας επικοινωνιών που θα παρέχει συνδεσιμότητα 5G απευθείας σε φορητές συσκευές από το διάστημα» είπε ο Ραμ Βισβαναθάν, διευθύνων σύμβουλος της Omnispace. Ο Τζέιμς Τάικλετ, διευθύνων σύμβουλος της Lockheed Martin, εξέφρασε ενδιαφέρον για την χρήση δικτύων 5G προς υποστήριξη και ενίσχυση αυτόνομων στρατιωτικών συστημάτων. Πέρυσι ο Τάικλετ είχε πει ότι οραματίζεται ένα μέλλον όπου τα μισά ή τα 3/4 των στρατιωτικών οχημάτων θα είναι αυτόνομα και δίκτυα 5G θα αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» τέτοιων στόλων. https://www.naftemporiki.gr/story/1705992/diastimiko-diktuo-5gapo-tislockheed-martinkaiomnispace

Ερευνητές του Χάρβαρντ θέλουν να εμποδίσουν τις κλιματικές αλλαγές με… κιμωλίες. Λύσεις στο πρόβλημα της υπερθέρμανσης της Γης που έχει διαφόρων ειδών αρνητικές επιπτώσεις στον πλανήτη προσπαθούν να βρουν οι επιστήμονες τις τελευταίες δεκαετίες. Στο τραπέζι έχουν πέσει πολλές προτάσεις και μέσα σε αυτή την διαδικασία αναπτύχθηκε ο τομέας της γεωμηχανικής. Στο πλαίσιο της γεωμηχανικής έχουν διατυπωθεί πολλές ιδέες άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο… προωθημένες. Τεχνητά δάση, καθρέφτες στο Διάστημα, τεχνητά νέφη, διασπορά σιδήρου στη θάλασσα, τεχνητές εκρήξεις ηφαιστείων είναι ορισμένες από αυτές τις ιδέες. Μετά τον αρχικό εντυπωσιασμό και τα σχέδια για το πώς θα μπορούσαν να υλοποιηθούν αυτές οι επιστημονικής φαντασίας προτάσεις πολλοί ειδικοί έσπευσαν να διατυπώσουν τις επιφυλάξεις τους για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχουν αυτές οι μέθοδοι. Επιπτώσεις που θα υπερκερνούν τις όποιες ωφέλειες προσφέρουν. Μια τέτοια ιδέα γεωμηχανικής αποφάσισαν να υλοποιήσουν επιστήμονες του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Θα ψεκάσουν την στρατόσφαιρα με σωματίδια ανθρακικού ασβεστίου για να διαπιστώσουν αν μπορούν να μπλοκάρουν τις ακτίνες του Ήλιου και να αντιστρέψουν τις συνθήκες που προκαλούν τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη. Η ερευνητική ομάδα ετοιμάζεται να στείλει στην στρατόσφαιρα ένα τεράστιο μπαλόνι που θα κουβαλά μέσα του 600 κιλά με το υλικό από το οποίο αποτελούνται οι κιμωλίες. Το μπαλόνι σε ύψος άνω των 20 χλμ. θα απελευθερώσει τα σωματίδια και οι επιστήμονες θα παρατηρήσουν την αλληλεπίδραση τους με την ατμόσφαιρα. Οι ερευνητές θα περιμένουν να δουν αν το στρώμα των σωματιδίων που θα σχηματιστεί θα ανακλά το φως του Ήλιου. Αν αυτό πράγματι συμβεί τότε θεωρητικώς τουλάχιστο η μέθοδος αυτή θα μπορεί να λειτουργήσει και σε μεγαλύτερο αν όχι πλανητικό επίπεδο. Επιθυμητό αποτέλεσμα η μείωση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη και η εκκίνηση της αντιστροφής των κλιματικών αλλαγών. Οι επενδυτές και οι αντιδράσεις Το πείραμα έχει κόστος 20 εκατ. δολάρια τα οποία η ερευνητική ομάδα συγκέντρωσε από δωρεές ατόμων που βρήκαν ενδιαφέρουσα την ιδέα αυτή. Ένας από τους χρηματοδότες είναι ο συνιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς που εδώ και αρκετά χρόνια έχει αφοσιωθεί στο φιλανθρωπικό του έργο ενώ ασχολείται και με επενδύσεις σε φιλικές στο περιβάλλον τεχνολογίες. Όπως συμβαίνει με όλες τις μεθόδους γεωμηχανικής έτσι και με αυτή στο άκουσμα της πολλοί ειδικοί διατύπωσαν τις αντιρρήσεις τους. Υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη μέθοδος μπορεί απλά να… μασκαρέψει για λίγο το πρόβλημα και όχι να δώσει λύση. Αυτό γιατί η μέθοδος αυτή δεν έχει σε τίποτε να κάνει με την βασική πηγή του προβλήματος δηλαδή τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Επιπλέον οι ειδικοί φοβούνται ότι αυτή ή κάποια άλλη μέθοδος γεωμηχανικής που τα αποτελέσματα των δοκιμών της θα είναι πετυχημένα θα οδηγήσουν σε χαλάρωση ή ακόμη και απόσυρση των μέτρων που λαμβάνονται στο πλαίσιο των συμφωνιών για την προστασία του κλίματος. https://www.naftemporiki.gr/story/1706276/ereunites-tou-xarbarnt-theloun-na-empodisoun-tis-klimatikes-allages-me-kimolies

Nüwa: Δεν θα μοιάζει και πολύ με πόλη αλλά έτσι οραματίζονται την πρωτεύουσα του πλανήτη Άρη. Έπειτα από τις έρευνες της Nasa στον Άρη και τις δηλώσεις του Έλον Μασκ ότι ελπίζει να μπορέσει να στείλει χιλιάδες ανθρώπους εκεί, το στούντιο αρχιτεκτονικής ABIBOO κυκλοφόρησε ένα βίντεο, στο οποίο παρουσιάζεται το πώς μπορεί να είναι η ζωή στον Άρη. Οι αρχιτέκτονες έχουν σχεδιάσει μία πόλη, βασισμένοι στην περιοχή Tempe Mensa στον Άρη. Ο ιστότοπος ABIBOO εξηγεί ότι: "Η πόλη Nüwa βρίσκεται στην πλαγιά ενός από τους βράχους του Άρη. Έχει πρόσβαση σε άφθονο νερό, το οποίο βρίσκεται στην Tempe Mensa. Ένα απότομο έδαφος μάς προσφέρει την ευκαιρία για τη δημιουργία μίας κατακόρυφης πόλης, η οποία θα εισάγεται ουσιαστικά μέσα στο βράχο και θα είναι προστατευμένη από την ακτινοβολία και τους μετεωρίτες, ενώ θα έχει πρόσβαση σε έμμεσο ηλιακό φως." Οι δημιουργοί συνεργάστηκαν με επιστήμονες, προκειμένου να αποφασίσουν τι προμήθειες θα χρειαστεί ένας άνθρωπος στον Άρη. Ο ιστότοπος ABIBOO αναφέρει σχετικά: "Η αειφορία, αλλά ιδιαίτερα η αυτοβιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί τον πυρήνα σχεδιασμού της Nüwa. Προκειμένου να είναι αυτοβιώσιμος ένας οικισμός στον Άρη, πρέπει πρώτα να μπορέσει να αποκτήσει όλους τους πόρους τοπικά" και εξηγεί: "Σε μία αρχική φάση, θα υπάρξουν επενδύσεις κεφαλαίου, αλλά και προμήθειες από τη Γη. Όμως, θα είναι ένα σύντομο διάστημα. Μετά το σύστημα θα πρέπει να μπορεί να διατηρήσει μόνο του την ανάπτυξη του με τοπικούς πόρους. " Ο ιδρυτής του ιστότοπου, Alfredo Muñoz δήλωσε στο Euronews.com: "Πιστεύουμε ότι -από τεχνικής απόψεως- είναι εφικτό. Αυτό, που απαιτεί χρόνο είναι να διασφαλίσουμε ότι υπάρχει αρκετή προθυμία και ενότητα στη διεθνή κοινότητα. Πιστεύω ότι η πόλη του Άρη θα μπορούσε να ξεκινήσει σαν κατασκευή το 2054, έτσι θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2100 και τότε θα μπορούν να κατοικήσουν σε αυτή οι πρώτοι άνθρωποι." Λόγω της ραδιενέργειας, των χαμηλών θερμοκρασιών και της έλλειψης οξυγόνου, οι άνθρωποι θα πρέπει να ζουν σε ειδικά προστατευμένα σπίτια. Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι ο πλανήτης θα μπορούσε να "πλαστεί" διαφορετικά προκειμένου η ατμόσφαιρα και το περιβάλλον να μοιάζουν περισσότερο στις συνθήκες, που επικρατούν στη Γη. Η "Γαιοπλασία" θα ωφελήσει στο να δημιουργηθεί ένα σωστό περιβάλλον, όπου θα μπορούν να αναπτυχθούν φυτά, ακριβώς όπως στη Γη και συνεπώς στην παροχή οξυγόνου. Για να γίνει, βέβαια, εφικτό κάτι τέτοιο, ο άνθρωπος θα πρέπει να προκαλέσει μεγάλες ατμοσφαιρικές και περιβαλλοντικές αλλαγές, ενδεχομένως με πυρηνικές εκρήξεις. Παρ' όλα αυτά, ένας μεγάλος αριθμών μελετών έχει δείξει ότι η γαιοπλασία ολόκληρου του πλανήτη Άρη και η αλλαγή της ατμόσφαιρας του, πιθανότατα δε θα καταστεί δυνατόν, ακόμα και αν όλοι οι πάγοι λιώσουν και απελευθερώσουν διοξείδιο του άνθρακα. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/973125_nuwa-den-tha-moiazei-kai-poly-me-poli-alla-etsi-oramatizontai-tin

Τμήμα του αεροπλάνου των αδελφών Ράιτ θα πετάξει στον Άρη μαζί με drone της NASA Ένα ηλιακό ελικοπτεράκι πρόκειται να απελευθερωθεί τις επόμενες ημέρες από την κοιλιά του ρομπότ Perseverance για να επιχειρήσει την πρώτη ελεγχόμενη πτήση σε άλλο πλανήτη. Πάνω του μεταφέρει ένα συμβολικό σουβενίρ, ένα μικρό κομμάτι μουσελίνας από το αεροπλάνο των αδελφών Ράιτ. Το κάλυμμα που προστάτευε το drone Ingenuity απορρίφθηκε στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ενόψει της πρώτης πτήσης που αναμένεται το νωρίτερο στις 8 Απριλίου, αναφέρει η NASA στην τελευταία της ανακοίνωση. Η υπηρεσία επέλεξε ως «ελικοδρόμιο» μια επίπεδη κυκλική περιοχή με διάμετρο 10 μέτρα, από όπου το Ingenuity θα απογειωθεί, θα φτάσει σε ύψος τριών μέτρων και θα προσγειωθεί στο ίδιο σημείο περίπου 30 δευτερόλεπτα αργότερα. Αν η δοκιμή πετύχει θα ακολουθήσουν κι άλλες πτήσεις εντός μιας «ζώνης πτήσεων» σε οβάλ σχήμα και μήκος 100 μέτρα. Το Perseverance, το οποίου πρωτεύουσα αποστολή είναι η αναζήτηση ενδείξεων αρχαίας ζωής στον κρατήρα Τζέζερο, θα φωτογραφήσει την επιχείρηση από απόσταση. «Ελπίζουμε να τραβήξουμε και βίντεο» δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου η Φάρα Άλιμπεϊ, μηχανικός της αποστολής. To Ingenuity είναι πολύ ελαφρύ, με μάζα γύρω στα 1,8 κιλά, προκειμένου να μπορεί να σηκωθεί στην αρειανή ατμόσφαιρα, η οποία είναι 100 φορές πιο αραιή από τη γήινη και προσφέρει έτσι μικρότερη άνωση. Οι δύο έλικές του, με διάμετρο ενός μέτρου, θα περιστρέφονται σε αντίθετες κατευθύνσεις με ταχύτητα περίπου 2.400 στροφών ανά λεπτό, πολύ ταχύτερα από τους έλικες των ελικοπτέρων στη Γη. Κάτω από τους ηλιακούς συλλέκτες του drone βρίσκεται ένα μικρό κομμάτι της μουσελίνας από το κάτω αριστερό φτερό του αεροπλάνου με το οποίο πραγματοποίησαν την πρώτη πτήση της ιστορίας οι αδελφοί Ράιτ το 1903. Το κομμάτι υφάσματος, σε μέγεθος γραμματοσήμου, δωρίσθηκε στη NASA από το Carillon Historical Park στο Ντέiτον του Οχάιο, γενέτειρα των Ουίλμπουρ και Όρβιλ Ράιτ. Κομμάτια ξύλου και υφάσματος από το θρυλικό διπλάνο είχαν ταξιδέψει στη Σελήνη με το Apollo 11 του Νιλ Άρμστρονγκ το 1969. Ένα άλλο τμήμα συνόδεψε τον αστροναύτη Τζον Γκλεν σε πτήση του διαστημικού λεωφορείου Discovery το 1998. Και οι δύο αστροναύτες κατάγονταν από το Οχάιο όπως οι αδελφοί Ράιτ. Τα ιπτάμενα μέσα ίσως αποδειχθούν ιδανικά για την εξερεύνηση ορισμένων εξωγήινων προορισμών. Η NASA έχει ήδη εγκρίνει τη ρομποτική αποστολή Dragonfly που θα πετάξει πάνω από την επιφάνεια του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου, τη δεκαετία του 1930. Το Ingenuity θα μείνει στην ιστορία για την πρώτη ελεγχόμενη πτήση σε άλλο πλανήτη. Όμως η πρωτιά της πρώτης πτήσης εκτός Γης ανήκει στα σοβιετικά αερόστατα Vega που πέταξαν στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης τη δεκαετία του 1980. https://physicsgg.blogspot.com/2021/03/drone-nasa_24.html

«Κάτι» καταστρέφει το κοντινότερό μας αστρικό σύμπλεγμα. Δεδομένα από τον δορυφόρο Gaia του ΕΟΔ έφεραν στο φως στοιχεία πως το κοντινότερο στον ήλιο μας αστρικό σύμπλεγμα διαταράσσεται από τη βαρυτική επιρροή μιας γιγαντιαίας μα αθέατης δομής στον γαλαξία μας. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, αυτό θα παρείχε στοιχεία για έναν φερόμενο πληθυσμό «υπο-φωτοστεφάνων σκοτεινής ύλης» (dark matter sub-halos): Αυτά τα αόρατα νέφη σωματιδίων θεωρείται πως αποτελούν απομεινάρια από τον σχηματισμό του γαλαξία μας, και υπάρχουν ανά τον γαλαξία, δημιουργώντας μια αθέατη υποδομή η οποία ασκεί βαρυτική επιρροή σε οτιδήποτε πλησιάσει. Η Τερέζα Τζεράμπκοβα και συνάδελφοί της από τον ΕΟΔ και το ESO (European Southern Observatory) έκαναν την ανακάλυψη αυτή ενώ μελετούσαν τον τρόπο με τον οποίο ένα κοντινό αστρικό σύμπλεγμα συγχωνεύεται με το γενικότερο «φόντο» των άστρων στον γαλαξία μας. Η ομάδα επέλεξε ως στόχο τις Υάδες επειδή είναι το κοντινότερο στον ήλιο μας αστρικό σύμπλεγμα, σε απόσταση 153 ετών φωτός. Είναι ορατό τόσο από το βόρειο όσο και από το νότιο ημισφαίριο ως ένα «V» φωτεινών άστρων που σηματοδοτεί το «κεφάλι» του αστερισμού του Ταύρου. Πέρα από τα ευκόλως ορατά φωτεινά άστρα, τηλεσκόπια αποκαλύπτουν περίπου 100 πιο αχνά, σε μια σφαιρική περιοχή του διαστήματος, πλάτους περίπου 60 ετών φωτός. Ένα αστρικό σύμπλεγμα χάνει άστρα από φυσικού του, επειδή καθώς αυτά κινούνται εντός του αλληλεπιδρούν βαρυτικά. Αυτή η συνεχής αλληλεπίδραση αλλάζει ελαφρά τις ταχύτητές τους, μετακινώντας κάποια στα άκρα του συμπλέγματος. Από εκεί, τα άστρα μπορούν να επηρεαστούν από τη βαρυτική έλξη του γαλαξία, σχηματίζοντας δύο μεγάλες ουρές. Οι ουρές αυτές είναι γνωστές ως «παλιρροιακές ροές» (tidal tails) και έχουν μελετηθεί πολύ σε γαλαξίες που συγκρούονται, μα κανείς δεν τις είχε δει από ένα κοντινό ανοιχτό αστρικό σύμπλεγμα, μέχρι πολύ πρόσφατα. «Κλειδί» για τον εντοπισμό τους είναι ο εντοπισμός των άστρων που κινούνται με τρόπο παρόμοιο με το αστρικό σύμπλεγμα. Ο δορυφόρος Gaia το κάνει αυτό εύκολο επειδή μετρά με ακρίβεια την απόσταση και την κίνηση άνω του ενός δισ. άστρων στον γαλαξία μας. Η Τερέζα Τζεράμπκοβα δημιούργησε ένα μοντέλο υπολογιστή που προσομοίωνε τις διάφορες αναταράξεις που μπορεί να υφίστανται τα άστρα που διαφεύγουν από το σύμπλεγμα κατά τα εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια τους στο διάστημα. Η σύγκριση της προσομοίωσης με τα υπάρχοντα πραγματικά δεδομένα αποκάλυψε την πραγματική έκταση των παλιρροιακών ουρών των Υάδων. Ωστόσο η μεγάλη έκπληξη ήταν πως η πίσω ουρά φάνηκε να είναι αγνοούμενα άστρα. Αυτό δείχνει πως λαμβάνει χώρα κάτι πιο «άγριο» από την «ήρεμη αποσύνθεση» του αστρικού συμπλέγματος. Κάνοντας ξανά τις προσομοιώσεις, η Τζεράμπκοβα έδειξε πως τα δεδομένα μπορούσαν να αναπαραχθούν εάν αυτή η ουρά συγκρουόταν με ένα νέφος ύλης περίπου 10 εκατομμυρίων ηλιακών μαζών. «Πρέπει να υπήρξε μια κοντινή αλληλεπίδραση με αυτόν τον πραγματικά γιγαντιαίο όγκο, και οι Υάδες συνετρίβησαν» είπε. Όσον αφορά στο τι μπορεί να είναι αυτό, η ερευνήτρια εκτιμά πως ίσως θα μπορούσε να είναι ένα «dark matter sub-halo»: Πρόκειται για όγκους σκοτεινής ύλης που θεωρείται πως συνέβαλαν στον σχηματισμό του γαλαξία κατά τον σχηματισμό του. https://www.naftemporiki.gr/story/1706883/kati-katastrefei-to-kontinotero-mas-astriko-sumplegma

Ο Άλαν Τούρινγκ αντικαθιστά τους Μάθιου Μπούλτον και Τζέιμς Βατ... στο χαρτονόμισμα των 50 λιρών. Ο Τούρινγκ είναι πιο γνωστός για το έργο του στην αποκρυπτογράφηση, που βοήθησε να τερματιστεί ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», επισήμανε ο διοικητής της BoE Άντριου Μπέιλι, κατά τη διάρκεια της τελετής. Γεννηθείς το 1912 στο Λονδίνο, ο Άλαν Τούρινγκ είναι διάσημος για τη συμμετοχή του στην αποκωδικοποίηση της συσκευής Enigma, την οποία χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια ιστορία που αφηγείται η ταινία "Το παιχνίδι της μίμησης". Διαδραμάτισε επίσης «καθοριστικό ρόλο» στην ανάπτυξη των πρώτων υπολογιστών, όταν εργάστηκε στο National Physical Laboratory και κατόπιν στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Κατά τη διάρκεια των ερευνών του, ασχολήθηκε με την τεχνητή νοημοσύνη και δημιούργησε το τεστ Τούρινγκ, που εξετάζει την «ευφυία» μιας μηχανής, μέσω γραπτής συζήτησης με έναν άνθρωπο. Ο Άντριου Μπέιλι υπογράμμισε, επιπλέον, ότι ο επιστήμονας ήταν «ομοφυλόφιλος και για τον λόγο αυτόν του συμπεριφέρθηκαν πολύ άσχημα». Ο Άλαν Τούρινγκ καταδικάστηκε το 1952 για «απρέπεια» έχοντας συνάψει σχέση με έναν άνδρα, κατόπιν υπέστη χημικό ευνουχισμό διάρκειας ενός έτους. Πέθανε το 1954 από δηλητηρίαση με κυάνιο. Η νεκροψία νεκροτομή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για αυτοκτονία. Το 2009, ο πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν είχε ζητήσει συγγνώμη εκ μέρους της Βρετανίας για τη μεταχείριση του μαθηματικού, ο οποίος έλαβε χάρη μετά θάνατον από το βασίλισσα το 2013. Το ίδρυμα Peter Tatchell για την προάσπιση των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων είχε επισημάνει, κατά την ανακοίνωση του σχεδίου για το χαρτονόμισμα το 2019, ότι ο Τούρινγκ θα είναι «το πρώτο μέλος της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ που θα δεσπόζει σε ένα χαρτονόμισμα» στη χώρα. Ο Άλαν Τούρινγκ αντικαθιστά στο χαρτονόμισμα των 50 λιρών τους Μάθιου Μπούλτον και Τζέιμς Βατ, τους «πατέρες» της ατμομηχανής. https://physicsgg.blogspot.com/2021/03/blog-post_25.html

Η Ρωσία ετοιμάζει διάδοχο του θρυλικού διαστημικού λεωφορείου Buran. Εταιρεία του ομίλου Kalashnikov, περισσότερο γνωστού για τα ομώνυμα επιθετικά τυφέκια, αναπτύσσει επαναχρησιμοποιούμενο διαστημικό σκάφος, περίπου δύο δεκαετίες μετά την πρώτη και τελευταία πτήση του σοβιετικού διαστημικού λεωφορείο Buran.Μοντέλο του σκάφους σε πραγματικό μέγεθος εκτέθηκε τον περασμένο μήνα σε κλειστό χώρο στο πλαίσιο στρατιωτικής έκθεσης και το σχέδιο προχωρά σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, ανακοίνωσε η εταιρεία Molniya της Kalashnikov.Τη δεκαετία του 1980 η Molniya είχε σχεδιάσει το Buran, το οποίο πιστεύεται ευρέως ότι βασίστηκε σε κλεμμένα σχέδια του αμερικανικού διαστημικού λεωοφορείου, όταν ο Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ βρισκόταν στο απόγειό του. To Βuran πραγματοποίησε μόνο μία πτήση και καταστράφηκε το 2002. Το Buran πραγματοποίησε μόλις μία πτήση από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν το 1988. Η πολιτική και οικονομική ταραχή στη Σοβιετική Ένωση λίγο πριν από τη διάλυσή της το 1991 εμπόδισε την αξιοποίηση του σκάφους σε άλλες αποστολές.Λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων, το στέγαστρο στο οποίο είχε αποθηκευτεί το Buran κατέρρευσε το 2002 και κατέστρεψε το μοναδικό ρωσικό διαστημικό λεωφορείο.Ανακοινώνοντας το σχέδιο για το νέο σκάφος τον περασμένο Μάιο, ο επικεφαλής της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos υποστήριξε ότι το Buran «βρισκόταν μπροστά από την εποχή του». Τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία έμειναν σε χρήση από το 1981 έως το 2011. https://www.in.gr/2021/03/24/b-science/rosia-etoimazei-ton-diadoxo-tou-thrylikou-diastimikou-leoforeiou-buran/

Η νέα φωτογραφία «με φίλτρο polaroid» της θηριώδους μαύρης τρύπας του Μ87… αποκαλύπτει το μαγνητικό πεδίο που την περιβάλλει. Η ερευνητική ομάδα Event Horizon Telescope (EHT) που κατάφερε να πάρει την πρώτη φωτογραφία της τεράστιας μαύρης τρύπας (με μάζα δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου) στο κέντρο του γαλαξία M87, δημοσίευσε σήμερα μια νέα εικόνα της που μας δείχνει πως φαίνεται σε πολωμένο φως. Είναι η πρώτη φορά που οι αστρονόμοι κατάφεραν να μετρήσουν την πόλωση, μια υπογραφή των μαγνητικών πεδίων, στο κοντινό περιβάλλον μιας μαύρης τρύπας. Οι παρατηρήσεις αυτές θα εξηγήσουν πώς ο γαλαξίας M87, που βρίσκεται σε απόσταση 55 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, είναι σε θέση να εκτοξεύει ισχυρούς πίδακες από τον πυρήνα του. Στις 10 Απριλίου του 2019, οι επιστήμονες δημοσίευσαν την πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας, που έδειχνε μια φωτεινή δομή σαν δαχτυλίδι γύρω από με μια σκοτεινή κεντρική περιοχή – την σκιά της μαύρης τρύπας. Από τότε οι φυσικοί του Event Horizon Telescope ερεύνησαν βαθύτερα τα δεδομένα τους για το τερατώδες αντικείμενο στην καρδιά του γαλαξία M87. Και ανακάλυψαν ότι ένα σημαντικό κλάσμα του φωτός γύρω από τη μαύρη τρύπα M87 είναι πολωμένο. Αυτή η εργασία αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο: η πόλωση του φωτός περιέχει πληροφορίες που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα τη φυσική πίσω από την εικόνα που που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2019. Η αποκάλυψη αυτής της νέας εικόνας πολωμένου φωτός απαιτούσε χρόνια εργασίας λόγω των πολύπλοκων τεχνικών που εμπλέκονται στη λήψη και ανάλυση των δεδομένων. Το φως πολώνεται όταν διέρχεται από ορισμένα φίλτρα, όπως οι φακοί των polaroid γυαλιών ηλίου ή όταν εκπέμπεται σε θερμές περιοχές του χώρου που είναι μαγνητισμένες. Όπως τα πολαρόιντ γυαλιά μας βοηθούν να βλέπουμε καλύτερα μειώνοντας τις αντανακλάσεις και το έντονο φως από φωτεινές επιφάνειες, έτσι και οι αστρονόμοι μπορούν να να δούν καλύτερα για την περιοχή γύρω από τη μαύρη τρύπα, εξετάζοντας τον τρόπο πόλωσης του φωτός που προέρχεται από εκεί. Συγκεκριμένα, η πόλωση επιτρέπει στους αστρονόμους να χαρτογραφήσουν τις γραμμές μαγνητικού πεδίου που υπάρχουν στο εσωτερικό χείλος της μαύρης τρύπας. Τι είναι το πολωμένο φως Οι νέες πολωμένες εικόνες είναι το κλειδί για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το μαγνητικό πεδίο επιτρέπει στη μαύρη τρύπα να «καταβροχθίζει» ύλη και να εκτοξεύει ισχυρούς πίδακες. Πώς τα μαγνητικά πεδία επηρεάζουν την εικόνα μιας μαύρης τρύπας Οι φωτεινοί πίδακες ενέργειας και ύλης που αναδύονται από τον πυρήνα του γαλαξία M87 και εκτείνονται τουλάχιστον 5000 έτη φωτός από το κέντρο του είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη και δραστήρια χαρακτηριστικά του γαλαξία. Το μεγαλύτερο μέρος της ύλης που βρίσκεται κοντά στην μαύρη τρύπα πέφτει στο εσωτερικό της. Ωστόσο, το υπόλοιπο διαφεύγει λίγο πριν από τη σύλληψή του και εκτοξεύεται πολύ μακριά στο διάστημα με την μορφή πιδάκων. Οι αστρονόμοι βασίστηκαν σε διάφορα μοντέλα για το πώς συμπεριφέρεται η ύλη κοντά στη μαύρη τρύπα για να κατανοήσει καλύτερα αυτήν τη διαδικασία. Ωστόσο, δεν ξέρουν ακριβώς πώς εκτοξεύονται πίδακες μεγαλύτεροι από τον γαλαξία από την κεντρική του περιοχή, το οποίο είναι τόσο μικρό σε μέγεθος όσο το ηλιακό μας σύστημα, ούτε πώς ακριβώς η ύλη πέφτει στη μαύρη τρύπα. Με τη νέα εικόνα της μαύρης τρύπας και τη σκιά της σε πολωμένο φως, οι αστρονόμοι κατάφεραν για πρώτη φορά να δουν την περιοχή ακριβώς έξω από τη μαύρη τρύπα όπου πραγματοποιείται αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ της ύλης που ρέει προς το εσωτερικό της και της εκτόξευσής της προς τα έξω. Οι παρατηρήσεις παρέχουν νέες πληροφορίες σχετικά με τη δομή των μαγνητικών πεδίων ακριβώς έξω από τη μαύρη τρύπα. Η ομάδα διαπίστωσε ότι μόνο θεωρητικά μοντέλα με έντονο μαγνητισμένο αέριο μπορούν να εξηγήσουν αυτό που βλέπουν στον ορίζοντα των γεγονότων της μαύρης τρύπας. Δείχνουν επίσης ότι τα μαγνητικά πεδία στο χείλος της μαύρης τρύπας είναι αρκετά ισχυρά για να απωθήσουν το καυτό αέριο και να το βοηθήσουν ώστε να αντισταθεί στην έλξη της βαρύτητας. Μόνο το αέριο που γλιστράει μέσα από το πεδίο μπορεί να κινηθεί σπειροειδώς προς τον ορίζοντα των γεγονότων. Για να παρατηρηθεί η καρδιά του γαλαξία M87, συνδέθηκαν οκτώ τηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο για να δημιουργήσουν ένα εικονικό τηλεσκόπιο στο μέγεθος της Γης, το Event Horizon Telescope (EHT). Η εντυπωσιακή ανάλυση που λαμβάνεται με το EHT είναι ισοδύναμη με αυτήν που απαιτείται για τη μέτρηση του μήκους μιας πιστωτικής κάρτας στην επιφάνεια της Σελήνης. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται σήμερα σε δύο ξεχωριστές εργασίες στο The Astrophysical Journal Letters: «First M87 Event Horizon Telescope Results. VII. Polarization of the Ring » και » First M87 Event Horizon Telescope Results. VIII. Magnetic Field Structure near The Event Horizon«. Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότεροι από 300 ερευνητές από διάφορα ανά τον κόσμο ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια. Σε μια νέα εικόνα της μαύρης τρύπας του γαλαξία Μ87 από το Event Horizon Telescope φαίνεται το πολωμένο φως (κιτρινωπές γραμμές) που εκπέμπεται από την περιστρεφόμενη ύλη γύρω από την μαύρη τρύπα. Αυτή η πόλωση σχετίζεται με το μαγνητικό πεδίο γύρω από την σκιά της μαύρης τρύπας. https://physicsgg.me/2021/03/24/%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%86%CE%AF%CE%BB%CF%84%CF%81%CE%BF-polaroid-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%8E/

Βρέθηκε η 5η δύναμη στο πείραμα LHCb; Φαίνεται πιθανή η παραβίαση της διατήρησης λεπτονικής γεύσης – που σημαίνει την ύπαρξη νέας δύναμης (και νέων σωματιδίων) στη φύση. Χτες, το πείραμα LHCb (Large Hadron Collider Beauty) ανακοίνωσε νέα αποτελέσματα, τα οποία εφόσον επιβεβαιωθούν, θα αποδεικνύουν την παραβίαση της αποδεκτής μέχρι σήμερα θεωρίας των στοιχειωδών σωματιδίων, του Καθιερωμένου Προτύπου. Τα αποτελέσματα επικεντρώνονται στην πιθανή παραβίαση της παγκοσμιότητας λεπτονικής γεύσης και ανακοινώθηκαν στο επιστημονικό συνέδριο Moriond για τις ηλεκτρασθενείς αλληλεπιδράσεις και τις ενοποιημένες θεωρίες Η ανάλυση των φυσικών του LHCb, συγκρίνει δύο τύπους διάσπασης του κουάρκ b (ομορφιά ή πυθμένας). Η πρώτη διάσπαση περιλαμβάνει το ηλεκτρόνιο και η δεύτερη το μιόνιο, ένα άλλο στοιχειώδες σωματίδιο παρόμοιο με το ηλεκτρόνιο αλλά περίπου 200 φορές βαρύτερο. Το ηλεκτρόνιο και το μιόνιο, μαζί με ένα τρίτο σωματίδιο που ονομάζεται ταυ, ανήκουν στην κατηγορία των σωματιδίων που ονομάζονται λεπτόνια και η διαφορά μεταξύ τους αναφέρεται ως «γεύσεις». Το Καθιερωμένο Πρότυπο της φυσικής των σωματιδίων προβλέπει ότι οι διασπάσεις που περιλαμβάνουν διαφορετικές γεύσεις λεπτονίων, όπως αυτή της μελέτης LHCb, θα πρέπει να εμφανίζονται με την ίδια πιθανότητα. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι γνωστό ως παγκοσμιότητα της λεπτονικής γεύσης και μετράται από την αναλογία μεταξύ των πιθανοτήτων διάσπασης που συμβολίζεται με RK. Στην αποδεκτή μέχρι σήμερα θεωρία ο λόγος αυτός πρέπει να είναι ισούται με την μονάδα. Τα ασταθή φορτισμένα αδρόνια B+ (που αποτελούνται από τα κουάρκ u και \bar{b}), διασπώνται σε φορτισμένα καόνια και φορτισμένα λεπτόνια B^{+} \rightarrow K^{+}\ell^{+} \ell^{-}. Ενώ, σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων είναι εξίσου πιθανό να διασπαστούν σε ηλεκτρόνια ή μιόνια, τα αποτελέσματα των αναλύσεων δείχνουν ότι η φύση προτιμά τα ηλεκτρόνια από τα βαρύτερα μιόνια. Έτσι, η τιμή του λόγου RK βρέθηκε μικρότερη της μονάδας: R_{K}=0.846^{+0.044}_{-0.041} Η ακρίβεια της ανακάλυψης είναι στα 3,1 σίγμα, δηλαδή υπάρχει μια πιθανότητα στις 1000 να πρόκειται για τυχαίο εύρημα. Η στατιστική επιβεβαιώνει το εύρημα στα 5σ (μία στο εκατομμύριο να πρόκειται για κάτι συμπτωματικό) Αν αυτό το αποτέλεσμα επιβεβαιωθεί τότε στη φύση υπάρχει μια επιπλέον δύναμη (εκτός από τις ήδη γνωστές (βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ισχυρή πυρηνική, ασθενής πυρηνική). Μια δύναμη που συγκρατεί τα στοιχειώδη σωματίδια (κουάρκ) τα οποία συνθέτουν τα μεσόνια και τα εμποδίζει να διασπαστούν σε μιόνια. Η απόκλιση που παρουσιάστηκε είναι σύμφωνη με ένα μοτίβο ανωμαλιών που μετρήθηκε σε παρόμοιες διεργασίες από τον LHCb και άλλα πειράματα την τελευταία δεκαετία. Τα νέα αποτελέσματα καθορίζουν την αναλογία μεταξύ των πιθανοτήτων διάσπασης με μεγαλύτερη ακρίβεια από όλες τις προηγούμενες μετρήσεις (π.χ. το 2014 ή το 2017). https://physicsgg.me/2021/03/24/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b7-5%ce%b7-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-lhcb/

Έλεγχος των ηλιακών μπαταριών του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-18 Στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών του τόπου 254 του κοσμοδρόμου Baikonur, συνεχίζεται η προετοιμασία πριν από την πτήση του επανδρωμένου οχήματος μεταφοράς Soyuz MS-18 (TPK). Σήμερα οι ειδικοί της RSC Energia και του διαστημικού σκάφους Yuzhny πραγματοποίησαν μια προγραμματισμένη λειτουργία του φωτισμού ελέγχου των ηλιακών μπαταριών του ενσωματωμένου συστήματος τροφοδοσίας του πλοίου. Ο έλεγχος της λειτουργίας των ηλιακών συλλεκτών προβλέπει την τακτική ανάπτυξη τμημάτων ηλιακών κυψελών και την τεχνητή ακτινοβολία τους με ισχυρούς λαμπτήρες για τον έλεγχο της αφαίρεσης των παραμέτρων του ηλεκτρικού κυκλώματος των μετατροπέων ηλιακής ενέργειας. Επιπλέον, το πλοίο ολοκλήρωσε την εγκατάσταση ειδικού εξοπλισμού για το όχημα κατάβασης και την προετοιμασία μεμονωμένου εξοπλισμού για το πλήρωμα. Η εκτόξευση του Soyuz MS-18 TPK με πλήρωμα της 65ης κύριας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 9 Απριλίου 2021 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. https://www.energia.ru/ru/news/news-2021/news_03-22.html

Πρώτη δημόσια εμφάνιση του drone που έστειλε η NASA στον Άρη. Στις 18 Φεβρουαρίου στην επιφάνεια του Άρη προσεδαφίστηκε το Perseverance, ο πιο προηγμένος ρομποτικός εξερευνητής που έχουμε στείλει μέχρι σήμερα στον πλανήτη. Η αποστολή είναι πολύ σημαντική για πολλούς λόγους αλλά ταυτόχρονα και ιστορική. Το ρόβερ μετέφερε μαζί του και ένα αυτόνομο ιπτάμενο όχημα. Πρόκειται για ένα drone που θα πραγματοποιήσει ένα μικρό αριθμό πτήσεων. Είναι η πρώτη φορά που αποστέλλεται στο Διάστημα ένα drone και η πετυχημένη του λειτουργία θα ανοίξει τον δρόμο για την χρήση τους μακριά από την Γη. Η NASA έδωσε στην δημοσιότητα την πρώτη φωτογραφία του drone από τον Άρη. Το Ingenuity, που σημαίνει εφευρετικότητα, είναι ένα ελικοπτεράκι το οποίο βρίσκεται προστατευμένο στην κάτω πλευρά του ρόβερ. Εδώ και ένα μήνα το drone φορτίζει τις μπαταρίες του και οι έλεγχοι που έχουν κάνει οι τεχνικοί της αποστολής δείχνουν ότι τα όργανα του δεν παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της αποστολής το drone θα επιχειρήσει εντός του Απριλίου να πετάξει. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει προηγουμένως το ρόβερ να κινηθεί στην περιοχή που βρίσκεται και να βρει ένα σημείο που θα είναι απόλυτα ομαλό ώστε να μπορεί το drone να το χρησιμοποιεί ως ελικοδρόμιο. Το Ingenuity θα πραγματοποιήσει πέντε πτήσεις σε ύψος 3-5 μέτρων. Κάθε πτήση θα διαρκέσει περίπου 90 δευτερόλεπτα με το drone να πετάει σε αποστάσεις περίπου 50 μέτρων από την βάση του. Το σχέδιο κάθε πτήσης θα έχει γίνει από τους τεχνικούς της NASA αλλά από την στιγμή που θα απογειωθεί το drone θα κινείται και θα ενεργεί μόνο του χωρίς να υπάρχει τηλεχειρισμός. Τα στελέχη της NASA αναφέρουν ότι η πιο σημαντική στιγμή του εγχειρήματος είναι η στιγμή της πρώτης απογείωσης. Αν το Ingenuity απογειωθεί και πετάξει χωρίς προβλήματα θα έχει επιτελέσει την αποστολή του αφού το ζητούμενο δεν είναι η συλλογή δεδομένων από αυτό αλλά να διαπιστωθεί αν μπορεί να πετάξει κάποιο όχημα στον Κόκκινο Πλανήτη. Αν αποδειχθεί ότι οι συνθήκες στον Άρη επιτρέπουν την χρήση drones αυτό σημαίνει ότι σε επόμενες αποστολές θα μπορούν να σταλούν ολοένα και πιο προηγμένα αυτόνομα ιπτάμενα οχήματα που θα προσφέρουν σημαντικές υπηρεσίες τόσο στην εξερεύνηση του πλανήτη όσο και στην προετοιμασία για την έλευση των ανθρώπων εκεί. H NASA σχεδιάζει την αποστολή ενός drone εξερεύνησης του Τιτάνα, του μεγαλύτερου σε μέγεθος δορυφόρου του Κρόνου ο οποίος αποτελεί στόχο των επιστημόνων αφού θεωρείται πιθανός τόπος για την παρουσία της ζωής αλλά και ένα από τα σημεία αποίκησης του ανθρώπου στο ηλιακό μας σύστημα. https://physicsgg.blogspot.com/2021/03/drone-nasa.html

Τα βαρυτικά κύματα μας λένε πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων ανήκε ακόμα στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, ο Bernard F. Schutz δημοσίευε ένα άρθρο για το πως θα μπορούσαμε να μετρήσουμε την σταθερά του Hubble χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις (!) βαρυτικών κυμάτων (Determining the Hubble constant from gravitational wave observations). Η κεντρική ιδέα αυτής της μεθόδου είναι να εκτιμηθεί η απόσταση ενός γαλαξία χρησιμοποιώντας το βαρυτικό κύμα ως «πρότυπο σειρήνας», το βαρυτικό ανάλογο του αστρονομικού «πρότυπου κεριού» – η φωτεινότητα του οποίου (και επομένως η απόστασή του) μπορεί να προκύψει απευθείας από τις παρατηρήσεις. Το πρότυπο σειρήνας είναι δυαδικό σύστημα, αποτελούμενο είτε από αστέρες νετρονίων ή μαύρες τρύπες. Η ανιχνευόμενη βαρυτική κυματομορφή («chirp»), που προκαλείται καθώς τα συμπαγή αντικείμενα κινούνται σπειροειδώς προς την συγχώνευσή τους, μεταφέρει πληροφορίες σχετικά με την απόσταση της πηγής – καθώς και τις μάζες των αντικειμένων και άλλων παραμέτρων του συστήματος. Από την ανάλυση της ανιχνευόμενης μορφής του βαρυτικού κύματος, είναι δυνατή η εκτίμηση αυτής της απόστασης. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του βαρυτικού σήματος GW170817, που εντόπισαν οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων LIGO και Virgo στις 17 Αυγούστου 2017, οι φυσικοί πραγματοποίησαν για πρώτη φορά με την μέθοδο αυτή την μέτρηση της σταθερά του Hubble. Η ανίχνευση του βαρυτικού κύματος GW170817, συνοδεύθηκε για πρώτη φορά και από την παρατήρηση ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από την ίδια αστροφυσική πηγή. Αυτή η κοινή παρατήρηση στηρίζει την υπόθεση ότι η πηγή είναι η συγχώνευση δύο άστρων νετρονίων, επιτρέποντας επίσης και την ταυτοποίηση του γαλαξία στον οποίο πραγματοποιήθηκε το γεγονός. Πρόκειται για τον γαλαξία NGC4993, που βρίσκεται στον στον αστερισμό της Ύδρας. Η ανάλυση της κυματομορφής του GW170817 έδωσε μια εκτίμηση απόστασης περίπου 40 Mpc, υποθέτοντας ότι η θέση του γεγονότος GW170817 συμπίπτει ακριβώς με το οπτικό αντίστοιχό του. Πέρα από τα ενδογενή σφάλματα της μέτρησης, η εκτίμηση της απόστασης μέσα από την πληροφορία που περιέχει το βαρυτικό κύμα έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να είναι εντελώς ανεξάρτητη από τους δείκτες κοσμικών αποστάσεων που βασίζονται σε ηλεκτρομαγνητικές παρατηρήσεις (Kηφείδες, Σουπερνόβα τύπου Ια). Για να εκτιμηθεί η σταθερά του Hubble πρέπει να συνδυάσουμε την απόσταση που προκύπτει από το βαρυτικό κύμα για τον γαλαξία NGC4993 με την ακτινική ταχύτητα του γαλαξία εξαιτίας της διαστολής Hubble. Ωστόσο, δεν μπορούμε απλά να χρησιμοποιήσουμε τη μετρούμενη ακτινική ταχύτητα του NGC4993. Αυτό συμβαίνει διότι οι γαλαξίες εκτός από την ταχύτητα εξαιτίας της διαστολής του σύμπαντος, εκτελούν και επιπρόσθετες κινήσεις εξαιτίας της βαρυτικής έλξης από άλλους γαλαξίες ή σμηνών γαλαξιών ή (και λόγω της αόρατης σκοτεινής ύλης) στην περιοχή τους. Αυτές οι κινήσεις πρέπει να ληφθούν υπόψιν για να αποδοθεί η σωστή ταχύτητα εξαιτίας της διαστολής του σύμπαντος στον εν λόγω γαλαξία. Στην δημοσίευση με τίτλο «A gravitational-wave measurement of the Hubble constant following the second observing run of Advanced LIGO and Virgo«, παρουσιάζεται το αποτέλεσμα μιας νέας βελτιωμένης ανάλυσης που υπολογίζει την σταθερά του Hubble από τα δεδομένα της συγχώνευσης του δυαδικού συστήματος άστρων νετρονίων GW170817, μειώνοντας την αβεβαιότητα της προηγούμενης εκτίμησης κατά 4%: H_{0}=69^{+ 16}_{-8} km/ s/Mpc Η παραπάνω τιμή βρίσκεται σε πολύ καλή συμφωνία με τις τιμές που προκύπτουν από την μελέτη της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου και των παρατηρήσεων σουπερνόβα. σχετικά με τις μετρήσεις προσδιορισμού της σταθεράς Hubble: «Η διαφορά του 9% « Όμως, τα βαρυτικά κύματα από την συγχώνευση των μαύρων τρυπών που δεν συνοδεύονται από αντίστοιχα ηλεκτρομαγνητικά σήματα, δίνουν λιγότερες κοσμολογικές πληροφορίες σε σύγκριση με την συγχώνευση άστρων νετρονίων. Ωστόσο από την ανάλυση είναι σαφές ότι όλα τα συμβάντα συγχώνευσης, μπορούν να συνδυαστούν για τη βελτίωση της τελικής μέτρησης. Με τις μελλοντικές αναμενόμενες ανιχνεύσεις βαρυτικών σημάτων, αλλά και την αναβάθμιση ή επέκταση του δικτύου των ανιχνευτών, είναι πλέον θέμα χρόνου οι κοσμολογικές μετρήσεις διαμέσου των βαρυτικών κυμάτων να γίνουν ανταγωνιστικές με τρέχουσες προσεγγίσεις. https://physicsgg.me/2021/03/24/%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%bb%ce%ad%ce%bd%ce%b5-%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%bf-%ce%b3%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf/

Οι διαφορετικές αποχρώσεις ενός γαλαξία. Ο γαλαξίας «ακιδωτός τροχός» (γνωστός και ως NGC 5457 ή Messier 101 ή M101) βρίσκεται σε απόσταση 27 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου. Η παραπάνω σύνθετη εικόνα του ακιδωτού τροχού συνδυάζει δεδομένα από τέσσερα διαστημικά τηλεσκόπια της NASA (Spitzer, Hubble, GALEX, Chandra) που «βλέπουν» σε διαφορετικές περιοχές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, από την υπέρυθρη ακτινοβολία μέχρι τις ακτίνες Χ. Η τελική σύνθετη εικόνα (πάνω) είναι αυτό που θα βλέπαμε αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε τον γαλαξία ταυτόχρονα: με κανονική κάμερα, με γυαλιά νυχτερινής όρασης, με υπεριώδη κάμερα και με όραση ακτίνων Χ ! https://physicsgg.me/2021/03/23/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%87%cf%81%cf%8e%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1/

Βόρεια από τον βόρειο πόλο. Έχετε μήπως αναρωτηθείποτέ για το τι υπήρχε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη με την οποία δημιουργήθηκε το Σύμπαν; Είναι φυσικά εμφανές ότι για την επιστήμη τέτοιου είδους ερωτήσεις δεν έχουν νόημα αφού η φυσική μπορεί να μελετήσει θέματα μέσα στον χρόνο. Πριν από την έναρξη του χρόνου οι φυσικοί σηκώνουν τα χέρια ψηλά αφού για μας τέτοιου είδους ερωτήσεις είναι σαν να ρωτάμε «τι υπάρχει βόρεια από το βόρειο πόλο». Υπάρχουν φυσικά ορισμένοι θεωρητικοί ερευνητές που κάνουν διάφορες εκτιμήσεις, οι οποίες όμως βασίζονται σε μαθηματικά μοντέλα που δεν μπορούν να αποδειχτούν πειραματικά. Αυτό που μπορεί πάντως να κάνει η επιστήμη είναι να βρει τι συνέβη από την έναρξη του χρόνου και μετά. Σήμερα, το πρώτο στάδιο της ύπαρξης του Σύμπαντος ονομάζεται Εποχή του Πλανκ προς τιμήν του Γερμανού επιστήμονα Μαξ Πλανκ (1858-1947) ο οποίος τον Δεκέμβριο του 1900 διατύπωσε για πρώτη φορά την φυσική των κβάντα. Η Εποχή αυτή άρχισε την Ώρα μηδέν της Μεγάλης Έκρηξης και διήρκεσε μέχρι το 10-43του πρώτου δευτερολέπτου. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν σήμερα ότι αυτό που υπήρχε στον περιορισμένο εκείνο χώρο (που ήταν μικρότερος από το μέγεθος ενός πρωτονίου) τις πρώτες απειροελάχιστες στιγμές της ύπαρξης, ήταν ένας «κβαντικός αφρός» ενώ το Σύμπαν στο οποίο ζούμε αποτελούσε ένα μικροσκοπικό μόνο κομμάτι του. Η ακριβής πάντως γνώση μας για την Εποχή του Πλανκ θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα που θα έχει η προσπάθεια της σύγχρονης επιστήμης να συνδέσει την Κβαντομηχανική με τη Γενική Σχετικότητα σε μία και μοναδική Ενοποιημένη Θεωρία Πεδίου που να περιγράφει τη βαρύτητα ως μία κβαντισμένη δύναμη. Μια θεωρία που πολλοί ονομάζουν, λανθασμένα μάλλον, «Θεωρία των Πάντων». Η σκέψη που κάνουν οι σύγχρονοι φυσικοί είναι ότι, όπως και η βαρύτητα, το ίδιο και οι άλλες τρεις δυνάμεις δημιουργούνται από χωροχρονο-παραμορφώσεις. Σύμφωνα με την Θεωρία-Μ των Υπερχορδών την στιγμή της «Μεγάλης Έκρηξης» υπήρχαν ελεύθερες δέκα διαστάσεις, αλλά στο τέλος της Εποχής του Πλανκ οι έξη διαστάσεις «διπλώθηκαν» «καταπίνοντας» τον ίδιο τους τον εαυτό. Η θεωρία των υπερχορδών αντιμετωπίζει τα σωματίδια της ύλης και των δυνάμεων όχι απλώς ως απειροελάχιστα «σημεία» αλλά ως μονοδιάστατες «θηλιές» ή «χορδές» με μήκος 10-33 εκατοστά και μηδενικό πάχος, ενώ πάλλονται με διαφορετικό τρόπο. Έτσι η ύλη και οι δυνάμεις ενοποιούνται σε μία και μοναδική φυσική ύπαρξη, και διαφοροποιούνται μόνο στις «νότες» που παίζει κάθε χορδή. Αν και μέχρι τώρα η θεώρηση αυτή παρουσιάζει την καλύτερη αντίληψη που έχουμε για την ενοποίηση των δυνάμεων και της ύλης, εν τούτοις η σύγχρονη επιστήμη δεν διαθέτει ακόμη τα κατάλληλα μαθηματικά που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν στην πλήρη ανάπτυξή της. Όπως χαρακτηριστικά λέγεται πρόκειται για «μια θεωρία του 21ου αιώνα η οποία ανακαλύφτηκε νωρίτερα απ’ ότι θάπρεπε»! https://physicsgg.blogspot.com/2021/03/blog-post_22.html

Συνεργασία Ελληνικής Διαστημικής Βιομηχανίας με τη Διαστημική Υπηρεσία του Ην. Βασιλείου & την Airbus Defence & Space UK Η Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ) είναι στην ευχάριστη θέση να ενημερώσει σχετικά με την υπογραφή συμβάσεων συνεργασίας Ελληνικών επιχειρήσεων με την Airbus Defence & Space UK στα πλαίσια της ανάπτυξης και κατασκευής του δορυφόρου TRUTHS (Traceable Radiometry Underpinning Terrestrial - and Helio - Studies) από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (European Space Agency - ESA) και την Διαστημική Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου (UK Space Agency). Ο δορυφόρος TRUTHS, είναι μέρος του προγράμματος Earth Watch της ESA και αποτελεί μια πρωτοβουλία πέντε χωρών μελών του, με μεγαλύτερο συνδρομητή το Ηνωμένο Βασίλειο. Στο πρόγραμμα αυτό η βιομηχανία της χώρας μας έχει πλέον ουσιαστική συμμετοχή στην ανάπτυξη, την πιστοποίηση και τον έλεγχο λογισμικού και υλικού (H/W), κρίσιμα για την ομαλή λειτουργία του δορυφόρου. Η επιτυχία αυτή αποτελεί αναγνώριση της ωριμότητας και των δυνατοτήτων της εγχώριας διαστημικής βιομηχανίας και αναμένεται να δώσει ώθηση στις προσπάθειες που καταβάλει η ελληνική κυβέρνηση για την ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στην νέα ευρωπαϊκή στρατηγική στο διάστημα, όπως ανακοινώθηκε από τον Commissioner Thierry Breton στις 12 Ιανουαρίου 2021 κατά την διάρκεια του 13ου European Space Conference σχετικά με το πρόγραμμα Space Connectivity ύψους 6 δις. € Η εκτόξευση του δορυφόρου TRUTHS αναμένεται να πραγματοποιηθεί, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της ESA, πριν το τέλος της δεκαετίας αυτής. Θα συντελέσει στην παρακολούθηση του κλίματος στον πλανήτη μας, συνδράμοντας καθοριστικά στην μέτρηση βασικών παραμέτρων που επηρεάζουν την κλιματική αλλαγή, όπως αυτής του ισοζυγίου της ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει και παραμένει στη Γη καθώς και την βελτίωση της ποιότητας των δεδομένων που συλλέγονται από άλλους δορυφόρους τηλεπισκόπησης. H ΕΒΙΔΙΤΕ θεωρεί ιδιαίτερα σημαντική την συνεργασία τόσο με την Διαστημική Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου όσο και την AIRBUS UK καθώς ανοίγει τον δρόμο για μελλοντικές συνεργασίες μεταξύ των δύο χωρών σε τομείς υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας στον τομέα των διαστημικών εφαρμογών. Η πρέσβης του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ελλάδα Kate Smith δήλωσε: «H αποστολή των δορυφόρων TRUTHS με ανάδοχο την Airbus θα βελτιώσει σημαντικά την ακρίβεια των μελλοντικών περιβαλλοντικών προβλέψεων και θα παράσχει στους επιστήμονες τα πιο αξιόπιστα στοιχεία που είχαμε ποτέ στη διάθεσή μας. Με μεγάλη χαρά βλέπουμε ότι Ελλάδα και Βρετανία συμπορεύονται και συνεργάζονται σ’ αυτό το σημαντικό πρόγραμμα που ενδυναμώνει περαιτέρω τις διμερείς μας σχέσεις». Ο Δρ. Θανάσης Πότσης, Πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ) δήλωσε: «H συμμετοχή τουλάχιστον πέντε ελληνικών εταιρειών στην σχεδίαση του δορυφόρου TRUTHS αποδεικνύει τόσο την τεχνολογική ωριμότητα της εγχώριας βιομηχανίας, όσο και τη δυναμική που έχει αποκτήσει ο τομέας της διαστημικής τεχνολογίας στη χώρα μας. Μια δυναμική που μπορεί να αποτελέσει αφορμή για νέες επενδύσεις, την προσέλκυση νέων επιστημόνων υποστηρίζοντας την πολιτική της χώρας μας για μια μεγάλη καινοτομική αλλαγή. Η συνεργασία με τον Οργανισμό Διαστήματος του Ηνωμένου Βασιλείου και την AIRBUS UK είναι υψίστης σημασίας για την επίτευξη των παραπάνω στόχων». https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/972771_synergasia-ellinikis-diastimikis-viomihanias-me-ti-diastimiki-ypiresia-toy

Πόσα είδη σωματιδίων Higgs υπάρχουν; Στην θεωρία της φυσικής των σωματιδίων (ή Καθιερωμένο Πρότυπο) απαιτείται τουλάχιστον ένα μποζόνιο Higgs για να εξηγήσει τις μάζες των θεμελιωδών σωματιδίων. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο πρέπει να υπάρχει ακριβώς ένα σωματίδιο Higgs. Αντιθέτως, πολλές θεωρίες φυσικής πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο απαιτούν την ύπαρξη επιπλέον μποζονίων Higgs. Για παράδειγμα, πολλές δημοφιλείς μέθοδοι για την επίλυση ανοιχτών ερωτήσεων, όπως «Τι είναι η σκοτεινή ύλη;» ή «Πώς μπορούμε να συμπεριλάβουμε την βαρύτητα στο Καθιερωμένο Πρότυπο;» προβλέπουν τουλάχιστον πέντε μποζόνια Higgs. Από τα έναρξη λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN, έχουν πραγματοποιηθεί πολλές αναζητήσεις για αυτά τα επιπλέον μποζόνια Higgs. Συνήθως, διερευνάται η άμεση διάσπαση ενός νέου μποζονίου σε κουάρκ ή λεπτόνια. Γιατί λοιπόν δεν βρέθηκαν αυτά τα μποζόνια Higgs μέχρι τώρα; Η απάντηση μπορεί να είναι ότι το νέο μποζόνιο συμπεριφέρεται διαφορετικά από το μποζόνιο Higgs που έχουμε ήδη ανακαλύψει. Μπορεί να αλληλεπιδρά διαφορετικά με τα κουάρκ ή τα λεπτόνια ή και τα δύο. Ίσως δεν μπορεί να παραχθεί εύκολα κατά τη διάρκεια συγκρούσεων πρωτονίων-πρωτονίων στον LHC. Αυτά τα επιπλέον μποζόνια Higgs μπορεί στην πραγματικότητα να έχουν παρόμοια μάζα με το μποζόνιο Higgs που ανακαλύφθηκε, αλλά εξακολουθούν να μην έχουν ανιχνευθεί μόνο και μόνο επειδή παράγονται πολύ πιο σπάνια στον LHC. Το κλειδί για την εύρεση τους θα μπορούσε να βρίσκεται στην σύζευξη αυτών των μποζονίων μεταξύ τους, η οποία είναι η μόνη σύζευξη που αναμένεται να είναι ισχυρή. Μια νέα αναζήτηση που πραγματοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα CMS αναζητά μια υπογραφή στην οποία το γνωστό μποζόνιο Higgs παράγεται μαζί με ένα νέο μποζόνιο Higgs. Τα δύο μποζόνια προκύπτουν από ένα τρίτο μποζόνιο Higgs, το οποίο δεν έχει ανιχνευθεί και είναι πολύ βαρύ – με μάζα από τρεις έως είκοσι φορές μεγαλύτερη από το μποζόνιο Higgs που γνωρίζουμε. Η ομάδα CMS διερεύνησε για το αν αυτά τα δύο νέα μποζόνια Higgs δημιουργήθηκαν στον LHC. Tα μποζόνια Higgs διασπώνται πολύ συχνά προς ένα ζεύγος b και \bar{b} κουάρκ – αντικουάρκ, γνωστά ως κουάρκ πυθμένες. Aυτή η διάσπαση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους ανίχνευσης μποζονίων Higgs. Ο μόνος περιορισμός είναι ότι αυτά τα κουάρκ είναι δύσκολο να βρεθούν, διότι δημιουργούν πίδακες σωματιδίων με πολλά συστατικά, παρόμοια με τα προϊόντα από τις συγκρούσεις των πρωτονίων. Από την άλλη, η διάσπαση του μποζονίου Higgs σε λεπτόνια ταυ, συμβαίνει πιο σπάνια και οδηγεί σε μια πιο ξεκάθαρη υπογραφή γεγονότων. Τα λεπτόνια \tau^{+}, \, \tau^{-} διασπώνται σε ηλεκτρόνια, μιόνια ή σε ένα μικρό αριθμό πιονίων, τα οποία εντοπίζονται εύκολα από τον ανιχνευτή CMS. Επομένως, ο συνδυασμός αυτών των δύο περιπτώσεων είναι ένας πολύ καλός τρόπος αναζήτησης γεγονότων που περιλαμβάνουν και το νέο και το γνωστό μποζόνιο Higgs. Έτσι, πραγματοποιήθηκε μια κοπιώδης ανάλυση που περιλάμβανε την προσομοίωση πάνω από 200 εκατομμύρια γεγονότων και την σύγκριση με παρόμοιες αναζητήσεις, για να εκτιμηθεί πώς θα φαίνονταν οι υπογραφές στον ανιχνευτή CMS των δυο νέων και άγνωστης μάζας μποζονίων Higgs. Κι αυτό έγινε για όλους τους πιθανούς συνδυασμούς μαζών των δυο επιπλέον Higgs. Όμως, η αναζήτηση νέων μποζονίων Higgs με μάζες κάτω των 600 GeV (πέντε φορές τη μάζα του μποζονίου Higgs που ανακαλύφθηκε), δεν έδωσε αποτελέσματα. Τα γεγονότα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον σ’ αυτή την ανάλυση περιέχουν τόσο το ζεύγος λεπτονίων ταυ όσο και ζεύγος κουάρκ-πυθμένων, είναι πολύ σπάνια στον LHC. Έτσι, η αναζήτηση εξακολουθεί να περιορίζεται από την ποσότητα των διαθέσιμων δεδομένων και θα εμπλουτιστεί σημαντικά από τα δεδομένα των επόμενων ετών. Η αναζήτηση θα συνεχιστεί και στα πειράματα του αναβαθμισμένου LHC μετά το 2022, όπου ο ανιχνευτής CMS θα καταγράφει περίπου δέκα φορές περισσότερες συγκρούσεις από ότι στο παρελθόν. Η ανάλυση όλων των δεδομένων θα οδηγήσει σε μια οριστική απάντηση, είτε στην επιβεβαίωση της ύπαρξης των νέων μποζονίων Higgs ή στην οριστική και αμετάκλητη απόρριψη της ύπαρξή τους. https://physicsgg.me/2021/03/22/%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b7-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b4%ce%af%cf%89%ce%bd-higgs-%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bd/