Δροσος Γεωργιος

Το ελαφρύτερο από τα βαρύτερα. Παρατηρήθηκε το ελαφρύτερο (μέχρι σήμερα) ισότοπο του ουρανίου, κάτι που θα βοηθήσει στην τελειοποίηση των μοντέλων πυρηνικής δομής. Η ανακάλυψη νέων ισοτόπων μοιάζει με την συλλογή γραμματοσήμων της φυσικής, αλλά οι συνέπειες της εύρεσης και προσθήκης τους στο «λεύκωμα» είναι βαρύνουσας σημασίας. Μια ομάδα ερευνητών χρησιμοποιώντας τον επιταχυντή HIRFL (Heavy Ion Research Facility Lanzhou) στο Lanzhou της Κίνας, διεύρυνε την συλλογή με την ανακάλυψη του ελαφρύτερου μέχρι σήμερα ισότοπου του ουρανίου. Η ανακάλυψη αυτή βοηθά στην κατανόηση ενός ιδιαίτερου τύπου ραδιενεργού διάσπασης που εξακολουθεί να είναι μυστηριώδης πάνω από εκατό χρόνια. Το ουράνιο είναι ασταθές στοιχείο. Όλα τα ισότοπά του είναι ραδιενεργά, με τα πιο άφθονα να έχουν χρόνο ημιζωής από 150.000 έως 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια (περίπου όσο η ηλικία της Γης). Το ουράνιο-238 (αφθονία στη φύση 99.274%) περιέχει 146 νετρόνια, ενώ το ουράνιο-235 (0.72%) 143 νετρόνια. Το πρόσφατα ανακαλυφθέν ισότοπο του ουράνιο-214 περιέχει μόλις 122 νετρόνια, ένα λιγότερο από την προηγούμενο γνωστό ισότοπο ουράνιο-215. Η ομάδα δημιούργησε το νέο ισότοπο ουρανίου με μια πυρηνική αντίδραση «εξάτμισης-σύντηξης», η οποία περιλάμβανε τον βομβαρδισμό στόχου βολφραμίου με δέσμη αργού 182W(36Ar,4n)214U, και την ανίχνευση των προϊόντων σύντηξης. Εντόπισαν δύο γνωστά ισότοπα ουρανίου – το ουράνιο-216 και ουράνιο-218 – καθώς και το νέο ισότοπο, το ουράνιο-214, το οποίο έχει έναν πολύ μικρό χρόνο ημιζωής 0,5 ms. Ο αριθμός των νετρονίων σε αυτό το ισότοπο βρίσκεται κοντά στον μαγικό αριθμό νετρονίων, συγκεκριμένα 126, γεγονός που το καθιστά σημαντικό ως προς την μελέτη της πυρηνικής σταθερότητας. Τα μαγικά ισότοπα είναι ασυνήθιστα σταθερά και η παρατήρηση των γειτονικών τους ισοτόπων βοηθά στην διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο η πυρηνική δομή επηρεάζει τις ραδιενεργές διασπάσεις. Στην εν λόγω περίπτωση, οι μετρήσεις από τα τρία ανιχνευθέντα ισότοπα ουρανίου δείχνουν ότι αντιμετωπίζουν αυξημένη αλληλεπίδραση πρωτονίων-νετρονίων σε σύγκριση με τα ισότοπα άλλων στοιχείων. Αυτή η ισχυρότερη αλληλεπίδραση επηρεάζει το σχηματισμό σωματιδίων άλφα στον πυρήνα, ένα πολύπλοκο κβαντικό πρόβλημα πολλών σωμάτων του οποίου οι λεπτομέρειες είναι ακόμα άγνωστες. https://physicsgg.me/2021/04/15/%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%86%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1/

Η χαρά του x «Το βιβλίο αποτελεί μια ξενάγηση στα μαθηματικά, από τα προσχολικά μέχρι τα μεταπτυχιακά έτη, για οποιονδήποτε θα επιθυμούσε μια δεύτερη ευκαιρία στο αντικείμενο. Η πρόθεσή μου δεν είναι να καλύψω κενά. Σκοπό έχω να σας δώσω μια καλύτερη αίσθηση για το τι είναι τα μαθηματικά και γιατί καθηλώνουν όσους τα κατακτήσουν. [...] Ελπίζω ότι όλες οι ιδέες με τις οποίες θα καταπιαστούμε θα σας προσφέρουν χαρά, και αρκετές στιγμές θα λειτουργήσουν ως πηγή έμπνευσής σας». Τα μαθηματικά συνδέονται στενά με όλες τις πτυχές της ζωής: Πώς θα έπρεπε να γυρίζετε το στρώμα σας προκειμένου να το αξιοποιήσετε όσο περισσότερο γίνεται και να φθαρεί το λιγότερο δυνατόν; Με πόσα άτομα θα έπρεπε να συνάψετε ερωτικό δεσμό μέχρι να κατασταλάξετε στο μόνιμο ταίρι σας; Πώς ακριβώς η Google διεξάγει τις αναζητήσεις στο Διαδίκτυο; Γιατί ορισμένα άπειρα σύνολα είναι μεγαλύτερα από κάποια άλλα; Υπάρχουν ημιτονοειδή κύματα στις ραβδώσεις της ζέβρας; Τι ρόλο έπαιξε η αριθμητική των αρνητικών αριθμών στις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου; Πώς τα νέα μαθηματικά επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή, καθώς ψάχνουμε εστιατόρια στο Διαδίκτυο και προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις διακυμάνσεις του χρηματιστηρίου; Τα μαθηματικά βρίσκονται παντού αν ξέρεις πού να κοιτάξεις. Ο Steven Strogatz, περιλαμβάνοντας στην πραγμάτευση του θέματός του την ποπ κουλτούρα, την ιατρική, τα νομικά, τη φιλοσοφία, την τέχνη και τις επιχειρήσεις, γίνεται ο καθηγητής μαθηματικών που όλοι θα ευχόμασταν να είχαμε στο σχολείο. Στο βιβλίο του Η χαρά του x θα απολαύσετε βαθιά σοφία και ευχαρίστηση που διαρκεί. Μέρος 1. ΑΡΙΘΜΟΙ 1. Από το ψάρι στο άπειρο Μια εισαγωγή στους αριθμούς που καταδεικνύει τα προτερήματά τους (είναι αποτελεσματικοί) όσο και τα μειονεκτήματά τους (είναι αιθέριοι και αφηρημένοι). 2. Με τις πέτρες Αντιμετωπίζοντας τους αριθμούς σαν συγκεκριμένα και συμπαγή υλικά αντικείμενα —σκεφτείτε τις πέτρες— μπορούμε να κάνουμε τους υπολογισμούς λιγότερο ακατανόητους. 3. Ο εχθρός του εχθρού μου Η ενοχλητική έννοια της αφαίρεσης και πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το ότι οι αρνητικοί αριθμοί μάς προδιαθέτουν τόσο… αρνητικά. 4. Αντιμετάθεση Όταν αγοράζετε ένα μπλουτζίν στις εκπτώσεις, θα εξοικονομήσετε άραγε περισσότερα αν ο ταμίας σάς κάνει την έκπτωση αφού συμπεριλάβει τον φόρο ή μήπως προτού το κάνει; 5. Διαίρεση και δυσαρέσκειες Πώς οι υπάλληλοι της Verizon να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ 0,002 δολαρίων και 0,002 σεντ. 6. Η τοποθεσία μετράει Πώς το θεσιακό σύστημα αρίθμησης έφερε την αριθμητική κοντά στον κόσμο. Μέρος 2. ΣΧΕΣΕΙΣ 7. Η χαρά του x Η αριθμητική γίνεται άλγεβρα όταν αρχίζουμε να δουλεύουμε με αγνώστους και τύπους. 8. Βρίσκοντας τις ρίζες σας Οι μιγαδικοί αριθμοί, το υβρίδιο φανταστικού και πραγματικού, είναι ο κολοφώνας των συστημάτων αρίθμησης. 9. Η μπανιέρα μου ξεχείλισε Πώς ο κίνδυνος φέρνει ικανοποίηση στα λεκτικά προβλήματα. 10. Ο δευτεροβάθμιος τύπος Ο τύπος επίλυσης της δευτεροβάθμιας εξίσωσης ίσως να μην διακριθεί ποτέ σε οποιαδήποτε καλλιστεία, αλλά οι ιδέες που κρύβει είναι ακαταμάχητες. 11. Δυναμικά εργαλεία Η χρησιμότητα των συναρτήσεων στα μαθηματικά είναι ότι μετασχηματίζουν. Μέρος 3. ΣΧΗΜΑΤΑ 12. Τα τετράγωνα των αστέρων Γεωμετρία, διαίσθηση και ο μακρύς δρόμος από τον Πυθαγόρα έως τον Αϊνστάιν. 13. Κάτι από το τίποτε Όπως σε κάθε δημιουργική πράξη, η έμπνευση αποτελεί την αρχή μιας απόδειξης. 14. Η συνωμοσία του κώνου Οι μυστηριώδεις ομοιότητες μεταξύ παραβολών και ελλείψεων υποδηλώνουν τη δράση κρυφών δυνάμεων. 15. Sine qua non Ημίτονα παντού, από τον τροχό του λούνα παρκ έως τις ραβδώσεις της ζέβρας. 16. Στα όριά τους! Ο Αρχιμήδης αναγνώρισε τη δύναμη του απείρου και έστρωσε τον δρόμο για τον απειροστικό λογισμό. Μέρος 4. ΜΕΤΑΒΟΛΗ 17. Αλλαγή που μπορούμε να πιστέψουμε Ο διαφορικός λογισμός μπορεί να σας δείξει την καλύτερη διαδρομή από το Α στο Β, και τα καρφώματα του Μάικλ Τζόρνταν θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τον λόγο. 18. Σε φέτες και κυβάκια Η διηνεκής κληρονομιά του ολοκληρωτικού λογισμού είναι η θέαση του Σύμπαντος ως κουζινομηχανή. 19. Τα πάντα για τον e Με πόσα άτομα θα πρέπει να έχετε ερωτική σχέση προτού νοικοκυρευτείτε; Η γιαγιά σας το γνώριζε· το ίδιο και ο αριθμός e. 20. Μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά Με τις διαφορικές εξισώσεις κατανοήσαμε την κίνηση των πλανητών. Αλλά ποια είναι η πορεία της αληθινής αγάπης; 21. Βάδισε στο φως Μια ακτίνα φωτός είναι χορός για δύο, για το ηλεκτρικό και το μαγνητικό πεδίο, σε χορογραφία του διανυσματικού λογισμού. Μέρος 5. ΔΕΔΟΜΕΝΑ 22. Η νέα κανονικότητα Κατανομές κωδωνοειδούς καμπύλης έναντι κατανομών μακριάς ουράς. 23. Έχεις πιθανότητες Οι απίθανες συγκινήσεις της θεωρίας πιθανοτήτων. 24. Ξεπλέκοντας τον Ιστό Πώς η Google έλυσε τον γρίφο της αναζήτησης συνδέσμων στο Διαδίκτυο με τη βοήθεια της γραμμικής άλγεβρας. Μέρος 6. ΣΥΝΟΡΑ 25. Οι πιο μοναχικοί αριθμοί Οι πρώτοι αριθμοί, μοναχικοί και ανεξιχνίαστοι, τηρούν τις αποστάσεις τους με μυστηριώδεις τρόπους. 26. Σκέψου την ομάδα Η θεωρία ομάδων, ένας από τους πλέον ευπροσάρμοστους και ευμετάβλητους κλάδους των μαθηματικών, γεφυρώνει την τέχνη με την επιστήμη. 27. Λωρίδα του Möbius και λοιπά Παιχνίδια με λωρίδες Möbius και μουσικά κουτιά, και ένας καλύτερος τρόπος για να κόβετε τα μπέιγκελ. 28. Σκέψου σφαιρικά Η διαφορική γεωμετρία αποκαλύπτει τη βραχύτερη διαδρομή μεταξύ δύο σημείων επάνω σε μια σφαίρα ή σε οποιαδήποτε άλλη καμπύλη επιφάνεια. 29. Ανάλυσέ το! Γιατί ο απειροστικός λογισμός, ο κάποτε τόσο αυτάρεσκος και αναιδής, αναγκάστηκε να ξαπλώσει στο ντιβάνι της (ψυχ)ανάλυσης. 30. Το Ξενοδοχείο Χίλμπερτ Μια εξερεύνηση του απείρου καθώς το παρόν βιβλίο, μιας και δεν είναι άπειρο, φθάνει στο τέλος του. O συγγραφέας Steven Strogatz Ο Steven Strogatz (Στίβεν Στρόγκατζ) κατέχει την έδρα εφαρμοσμένων μαθηματικών Jacob Gould Schurman στο Πανεπιστήμιο Cornell. Είναι γνωστός για το έργο του στα μη γραμμικά συστήματα, για την έρευνά του σε ποικίλες περιοχές των μαθηματικών, συμπεριλαμβανομένων της μαθηματικής βιολογίας και της θεωρίας πολύπλοκων δικτύων, και για τη δράση του σχετικά με την προβολή των μαθηματικών στο ευρύ κοινό. Είναι αναγνωρισμένος δάσκαλος και ένας από τους περισσότερο αναφερόμενους μαθηματικούς στον κόσμο, γράφει για τα μαθηματικά σε έντυπα όπως τα The New York Times και The New Yorker, συμμετέχει τακτικά στις εκπομπές Radiolab και Science Friday, ενώ κρατά τη στήλη «The Joy of x» στο διαδικτυακό περιοδικό Quanta. Στα Ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο του Infinite Powers (Άπειρες δυνάμεις), Κάτοπτρο, 2020. https://physicsgg.blogspot.com/2021/04/x.html

14 Απριλίου: η Παγκόσμια Κβαντική Ημέρα. Η παγκόσμια κβαντική ημέρα είναι μια πρωτοβουλία επιστημόνων κβαντικής φυσικής από όλο τον κόσμο. Ξεκινά σήμερα 14 Απριλίου 2021 ως αντίστροφη μέτρηση προς την πρώτη παγκόσμια γιορτή στις 14 Απριλίου 2022. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία, που καλεί όλους τους κβαντικούς επιστήμονες, μηχανικούς, εκπαιδευτικούς, επικοινωνιακούς φορείς, επιχειρηματίες, τεχνολόγους, στα αντίστοιχα, Πανεπιστήμια, Ιδρύματα, φορείς, να οργανώσουν τις δικές τους δραστηριότητες, ώστε να εορταστεί η Παγκόσμια Κβαντική Ημέρα σε όλο τον κόσμο. Η Παγκόσμια Κβαντική Ημέρα στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το ευρύ κοινό για την Κβαντική Επιστήμη και Τεχνολογία, συγκεκριμένα: • πώς μας βοηθάει να κατανοήσουμε τη Φύση σε επίπεδο θεμελιώδες, • πώς μας βοήθησε να αναπτύξουμε τεχνολογίες που είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή μας σήμερα και • πώς μπορεί να οδηγήσει σε μελλοντικές επιστημονικές και τεχνολογικές ανακαλύψεις, καθώς και πώς αυτές μπορούν να επηρεάσουν την κοινωνία μας. Γιατί η Παγκόσμια Κβαντική Ημέρα γιορτάζεται στις 14 Απριλίου; διότι 4,14 είναι τα πρώτα ψηφία της στρογγυλοποιημένης σταθεράς του Planck: 4,14×10−15 eV∙s = 0,00000000000000414 electronvolt∙second, μια θεμελιώδης σταθερά που κυριαρχεί στην κβαντική φυσική. Γιατί η σταθερά του Planck είναι τόσο σημαντική; Γνωρίζετε ότι χρησιμοποιείται για τον ορισμό του κιλού; Ή πώς επηρεάζει τη ζωή μας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα, μεταξύ άλλων, που θα απαντηθούν κατά την διάρκεια των δραστηριοτήτων της Παγκόσμιας Κβαντικής Ημέρας. Όπως επίσης και από τον ιστότοπο worldquantumday.org, έως το 2022. Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Κβαντικής Ημέρας το Πολυτεχνείο Κρήτης διοργάνωσε ανοικτή ομιλία του Δημήτρη Αγγελάκη, Αναπλ. Καθηγητή της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Ιδρύματος με τίτλο “Από την Κβαντική Φυσική στους Κβαντικούς Υπολογιστές: Η Εξελισσόμενη Δεύτερη Κβαντική Επανάσταση”. Δυστυχώς βρίσκεται μόνο στο απεχθές facebook ΕΔΩ: https://www.facebook.com/TUC.Chania https://www.youtube.com/watch?v=RSXpeDgqUO4 https://physicsgg.me/2021/04/14/14-%ce%b1%cf%80%cf%81%ce%b9%ce%bb%ce%af%ce%bf%cf%85-%ce%b7-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b1/

Η NASA θα παρέχει ζωντανή κάλυψη προσγείωσης πληρώματος του διαστημικού σταθμού. Η αποστολή 64 Μηχανικοί πτήσης Kate Rubins της NASA και Sergey Ryzhikov και Sergey Kud-Sverchkov της Roscosmos έχουν προγραμματιστεί να αναχωρήσουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Παρασκευή 16 Απριλίου. Τα τρία μέλη του πληρώματος απεικονίζονται στο εργαστήριο του Kibo από την JAXA . Η εκστρατεία 64 Flight Engineer με την Kate Rubins της NASA και δύο κοσμοναύτες της Roscosmos έχουν προγραμματιστεί να τερματίσουν την αποστολή τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Παρασκευή 16 Απριλίου. Η κάλυψη της αναχώρησης από το σταθμό και της προσγείωσης στη Γη θα μεταδοθεί ζωντανά στην τηλεόραση της NASA, την εφαρμογή NASA και στον ιστότοπο του πρακτορείου. Η Ρούμπινς, μαζί με τους Ρώσους κοσμοναύτες Σεργκέι Ρυζίκωφ και Σεργκέι Κουντ-Σβερτσκόφ, θα κλείσουν την πόρτα στο διαστημόπλοιο Soyuz MS-17 στις 6:10 μ.μ. EDT για να ξεκινήσει το ταξίδι πίσω στη Γη. Το τρίο θα αποσυνδεθεί από το λιμάνι που βλέπει στο διάστημα της μονάδας Poisk του σταθμού στις 9:34 μ.μ., με κατεύθυνση για προσγείωση με αλεξίπτωτο στις 12:56 π.μ. (10:56 π.μ. ώρα Καζακστάν) Σάββατο, 17 Απριλίου, στη στέπα της Καζακστάν, νοτιοανατολικά της απομακρυσμένης πόλης Dzhezkazgan. Τα τρία μέλη του πληρώματος θα ολοκληρώσουν μια αποστολή 185 ημερών που εκτείνεται σε 2.960 τροχιές της Γης και 78,4 εκατομμύρια μίλια. Η Rubins ολοκληρώνει τη δεύτερη πτήση της, με 300 αθροιστικές ημέρες στο διάστημα. Ο Ryzhikov ολοκληρώνει τη δεύτερη διαστημική πτήση του, με 358 αθροιστικές ημέρες. Αυτή ήταν η πρώτη διαστημική πτήση του Kud-Sverchkov. Πριν από την κάλυψη αναχώρησης του Σόιζ, ο διοικητής του σταθμού Ρίζικοφ θα παραδώσει την διοίκηση του σταθμού στον αστροναύτη της NASA Shannon Walker κατά τη διάρκεια τελετής αλλαγής διοίκησης. Η εκδήλωση θα μεταδοθεί ζωντανά στην τηλεόραση της NASA, στην εφαρμογή NASA και στον ιστότοπο της εταιρείας από τις 3:45 μ.μ. Πέμπτη, 15 Απριλίου. Την Παρασκευή, 16 Απριλίου, η κάλυψη των αποχαιρετισμάτων και το κλείσιμο της εκκόλαψης για τα μέλη του πληρώματος που αναχωρούν θα ξεκινήσει στις 5:45 μ.μ., ακολουθούμενη από την αποδέσμευση της κάλυψης στις 9:15 μ.μ., με κάλυψη της καύσης και της προσγείωσης του Soyuz deorbit ξεκινώντας στις 11:30 μετα μεσημβριας Κατά τη στιγμή της αποσύνδεσης, η Εκστρατεία 65 θα ξεκινήσει επίσημα στο σταθμό, με νέο διοικητή σταθμού Walker, αστροναύτες της NASA, Victor Glover, Michael Hopkins και Mark Vande Hei, τον αστροναύτη Ιαπωνικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης της Αεροδιαστημικής (JAXA) Soichi Noguchi και τους κοσμοναύτες Oleg Novitskiy και Πιούτ Ντουμπρόφ. Αργότερα αυτό το μήνα, τα μέλη του SpaceX Crew-2 της NASA - οι αστροναύτες της NASA Shane Kimbrough και Megan McArthur, ο αστροναύτης JAXA Akihiko Hoshide και ο αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας Thomas Pesquet - θα συμμετάσχουν στα μέλη του Expedition 65 στο σταθμό. Μετά την προσγείωση, το πλήρωμα του Soyuz MS-17 θα χωριστεί, με τον Rubins να επιστρέψει στο σπίτι της στο Χιούστον, ενώ οι κοσμοναύτες θα επιστρέψουν στην προπονητική τους βάση στο Star City της Ρωσίας. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις δραστηριότητες του διαστημικού σταθμού ακολουθώντας το @space_station και το @ISS_Research στο Twitter, καθώς και τους λογαριασμούς ISS Facebook και ISS Instagram και το ιστολόγιο του διαστημικού σταθμού. https://www.nasa.gov/press-release/nasa-to-provide-live-coverage-of-space-station-crew-landing

Ο Κόκκινος Πλανήτης έγινε γαλαζοκίτρινος. Γεωλογικά φαινόμενα στον Άρη αποτυπώνονται σε φωτογραφίες της NASA με ένα μοναδικό για τον πλανήτη χρωματικό και οπτικό αποτέλεσμα. Ο Άρης ονομάστηκε Κόκκινος Πλανήτης εξαιτίας του ερυθρού χρώματος που παρουσιάζει οφειλόμενο στο τριοξείδιο του σιδήρου στην επιφάνειά του.Οι γεωατμοσφαιρικές συνθήκες που επικρατούν στον Άρη είναι έτσι και αλλιώς ακραίες αλλά στους πόλους η φράση «ξεπερνάει τα όρια» ίσως δεν μπορεί να αποτυπώσει την κατάσταση που διαμορφώνεται ειδικά την περίοδο του χειμώνα που η θερμοκρασία πέφτει στους μείον 140 βαθμούς Κελσίου. Θέλοντας να γιορτάσει τα γενέθλια του δορυφόρου Mars Odyssey Orbiter που έστειλε πριν από 20 χρόνια στον Άρη η NASA έδωσε στην δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα που απεικονίζει τον Κόκκινο Πλανήτη με εντελώς διαφορετικό τρόπο από όσο τον έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια παλαιότερη φωτογραφία που κατέγραψε ο δορυφόρος MRO από αμμόλοφους σε μια περιοχή έκτασης 30 χλμ. στον Βόρειο Πόλο του Άρη. Οι αμμόλοφοι απεικονίζονται με γαλάζιο και κίτρινο χρώμα για να αποτυπωθούν οι διαφορές που έχουν στην θερμοκρασία. Οι κίτρινοι αμμόλοφοι θερμαίνονται από την ηλιακή ακτινοβολία ενώ οι γαλάζιοι όχι. Οι περιοχές αυτές αποτελούν σταθερό στόχο παρατηρήσεων επειδή οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στο υπέδαφος τους υπάρχει νερό σε παγωμένη μορφή. Αν αυτό επιβεβαιωθεί θα έχει ως συνέπεια να γίνει προσπάθεια αξιοποίησης του νερού για να διευκολυνθεί η παρουσία του ανθρώπου στον πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/story/1714147/o-kokkinos-planitis-egine-galazokitrinos

Ένα «διαστημόπλοιο» στους ωκεανούς. Ονομάζεται Earth 300 και σύμφωνα με τους κατασκευαστές του θα είναι έτοιμο να βάλει μπροστά τις μηχανές του το 2025. Πρόκειτα για ένα μοναδικό από κάθε άποψη σκάφος θα εξερευνά τις θάλασσες του πλανήτη σε τέσσερα χρόνια. Αν τελικά κάνει την εμφάνιση του θα πρόκειται για το μεγαλύτερο εξερευνητικό θαλάσσιο σκάφος που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Το Earth 300 θα έχει μήκος 330 μέτρα, θα μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους από 400 επιβάτες. Σχεδιάζεται έτσι ώστε να μπορεί να μεταφέρει σε κάθε ταξίδι 160 επιστήμονες και 40 φοιτητές που θα έχουν στην διάθεση τους 22 εργαστήρια που θα είναι εγκατεστημένα στο σκάφος. Τα εργαστήρια αυτά θα είναι εξοπλισμένα με προηγμένα συστήματα ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης. Μαζί τους θα βρίσκονται 60 VIP καλεσμένοι ενώ το πλήρωμα θα αποτελείται από 165 άτομα. Οι επιστήμονες θα ταξιδεύουν δωρεάν αλλά όποιος θέλει να παρακολουθήσει από κοντά μια αποστολή ως καλεσμένος θα πρέπει να καταβάλει ένα ποσό που εκτιμάται ότι θα είναι πέριξ των 3 εκατ. δολαρίων. Το σκάφος προκαλεί εντύπωση και από τον φουτουριστικό του σχεδιασμό που το κάνει να μοιάζει βγαλμένο από τις σελίδες κάποιου κόμικ. Οι δημιουργοί του σκάφους κάνουν λόγο για μια «πόλη επιστήμης τοποθετημένη μέσα σε μια σφαίρα» αλλά και για ένα σκάφος «που θα λειτουργεί ως μια πλατφόρμα προηγμένης τεχνολογίας για την επιστήμη, την εξερεύνηση και την καινοτομία». Το Earth 300 ενσωματώνει φιλικές στο περιβάλλον τεχνολογίες. Θα κινείται με ένα νέο τύπο πυρηνικής ενέργειας που δεν παράγει ρύπους. «Όταν κάποιος θα εισέρχεται στην σφαίρα στην οποία βρίσκεται η πόλη της επιστήμης θα νιώσει την έξαψη της ερευνητικής εργασίας που θα γίνεται εκεί. Θέλαμε οι επιστήμονες να βρουν εκεί έμπνευση ώστε να μετατραπούν σε αλχημιστές που θα βρουν λύσεις σε παγκόσμια προβλήματα» αναφέρει ο Σάλας Τζέφερσον, ιδρυτής της εταιρείας Iddes Yacht που κατασκευάζει το Earth 300. https://www.naftemporiki.gr/story/1714180/ena-diastimoploio-stous-okeanous

4 Ελληνες και 1 Κύπριος επιστήμονες στη λίστα του Forbes με τους πρωτοπόρους κάτω των 30 ετών Το περιοδικό Forbes παρουσίασε για 10η χρονιά τη λίστα με τους νέους πρωτοπόρους του πλανήτη σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και ανάμεσά τους, φιγουράρουν και 4 Έλληνες. Η καθιερωμένη λίστα με τον ευρηματικό τίτλο «30 Under 30» ξεκίνησε τέτοια εποχή πριν από 10 χρόνια, για να επεκταθεί σε περισσότερους τομείς, σόουμπιζ, τεχνολογία, επιστήμη και δεκάδες άλλες κατηγορίες, αναδεικνύοντας λαμπερά μυαλά από όλο τον κόσμο που κατάφεραν να ξεχωρίσουν πριν καν πατήσουν τα 30 τους χρόνια. Μέχρι σήμερα, η λίστα του Forbes έχει αναδείξει 10.000 νέους επιχειρηματίες, ηγέτες και πρωτοπόρους στον τομέα τους, σκιαγραφώντας τις ευρηματικές τους ιδέες και την λαμπρή τους πορεία στο επάγγελμα που έχουν επιλέξει. Στη λίστα αυτή συγκαταλέχτηκε το 2019 ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ως ένα από τα πιο ανερχόμενα αστέρια στον χώρο του παγκόσμιου αθλητισμού. Η χώρα μας απέκτησε την δική της ξεχωριστή λίστα, αποκλειστικά με νέους κάτω των 30, την γνωστή «30 Under 30 Greece», την ίδια χρονιά. Οι Έλληνες που διακρίθηκαν στη λίστα του Forbes Διατρέχοντας τις δεκάδες κατηγορίες, ανάμεσά τους μια για τα social media, την εκπαίδευση, την οικονομία, τις τέχνες και το στιλ και πολλές ακόμη, το Forbes συμπεριέλαβε στον εκτενή του κατάλογο τέσσερις νέους Έλληνες που το έργο τους ξεχώρισε σε όλο τον κόσμο. Μαριάννα Καψετάκη Η Μαριάννα Καψετάκη, γιατρός και ερευνήτρια, με καταγωγή απο το Ηράκλειο της Κρήτης ολοκληρώνει αυτό τον καιρό το διδακτορικό της στην γνωσιακή νευροεπιστήμη του Imperial College του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε με άριστα τις σπουδές της στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στη συνέχεια έφυγε στο Λονδίνο για το μεταπτυχιακό της, όπου πλέον συνεχίζει με το διδακτορικό της. Δεινή πιανίστρια, λατρεύει να συνδυάζει την αγάπη της για την επιστήμη και τη μουσική και διεξάγει μια από τις μεγαλύτερες μελέτες αναφορικά με την χωρική μνήμη σε ανθρώπους που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισοδειο. Συμπεριελήφθη μεταξύ των 300 Ευρωπαίων κάτω των 30 ετών, μια διάκριση για την οποία η ίδια η Μαριάννα Καψετάκη δήλωσε στο τοπικό κανάλι «Κρήτη TV»: «Είναι μεγάλη μου τιμή που με συμπεριέλαβαν σ’ αυτή τη λίστα και είναι ανταμοιβή όχι μόνο των δικών μου κόπων, αλλά και όλων εκείνων που με έχουν στηρίξει». Όπως είπε, οι ιθύνοντες του Forbes επικοινώνησαν μαζί της πριν τέσσερις μήνες περίπου, ζητώντας να μάθουν περισσότερα για το βιογραφικό της. Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου Μια ακόμη γυναίκα από τη χώρα μας βρέθηκε στη λίστα των νέων του Forbes, η μεταδιδακτορική ερευνητής, Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου. Η Κωνσταντίνα εργάζεται στο πανεπιστήμιο Rockefeller και σκοπός της είναι να βοηθήσει τους «επιστήμονες να μιλήσουν την ίδια γλώσσα» δημιουργώντας μια παγκόσμια ονοματολογία γονιδίων για όλα τα σπονδυλωτά του κόσμου. Η Κωνσταντίνα Θεοδανοπούλου εργάζεται στο πανεπιστήμιο Rockefeller και σκοπός της είναι να βοηθήσει τους «επιστήμονες να μιλήσουν την ίδια γλώσσα» Η κα. Θεοφανοπούλου ηγείται της ελληνικής πρωτοβουλίας για ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο καταγραφής των γονιδίων όλων των ευρωπαϊκών ειδών, δίνοντας προτεραιότητα σε εκείνα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. «Με τιμά η συμπερίληψή μου στην λίστα του Forbes για τους κάτω των 30 στην επιστήμη και την υγεία. Αποδίδω την αναγνώριση στην οικογένεια μου στο πανεπιστήμιο του Rockefeller και το εργαστήριο Jarvis, που αγκάλιασαν το πάθος μου για την επιστήμη με τόσο όμορφο τρόπο και προφανώς σε όλους τους ανθρώπους στη ζωή μου που αποκαλώ οικογένεια» έγραψε η ίδια η ερευνήτρια στο Facebook. Γιάννης Ασσαέλ Επιστημονικός ερευνητής στην Google, ο Γιάννης Ασσαέλ χρησιμοποιεί μια μηχανή προκειμένου να απευθυνθεί στις προκλήσεις της τεχνητής νοημοσύνης. Ο Ασσαέλ που αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης, ανέπτυξε κατά τη διάρκεια του διδακτορικού του στην Οξφόρδη ένα ρομπότ που αποδεικνύεται πιο αποδοτικό στο να διαβάζει τα χείλη από τους ανθρώπους. Παράλληλα, συγκαταλέγεται στην ομάδα εφευρετών για τέσσερις πατέντες, με το τελευταίο του πρότζεκτ να χρησιμοποιεί ένα δίκτυο νευρώνων προκειμένου να αποκαταστήσει χαμένα τμήματα σε αρχαία ελληνικά κείμενα. Ο Γιάννης Ασσαέλ μίλησε πριν από λίγο καιρό στους τελειόφοιτους του κολλεγίου από το οποίο αποφοίτησε και ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη. «Η ικανότητά σας να προσαρμόζεστε και να αναπροσαρμόζεστε είναι καμιά φορά πολύ πιο σημαντική από το να πετυχαίνετε τους αρχικούς σας στόχους» έλεγε τότε στη νέα γενιά έπεται και εκείνου, ο επιστήμονας της Google. Το Κολλέγιο Ανατόλια, γνωστό επίσης και ως Αμερικάνικο Κολλέγιο, είναι ιδιωτικό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Πυλαία της Θεσσαλονίκης. Ιδρύθηκε το 1886 από Αμερικανούς ιεραπόστολους στη Μερζιφούντα της Μικράς Ασίας. Το 1924 μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Γιώργος Καλλίγερος Στην λίστα όμως συναντάμε κι έναν οξυδερκή νου από την Ελλάδα, στον τομέα των επιχειρήσεων. Ο Γιώργος Καλλίγερος είναι συνιδρυτής της start up Pushme, που ανέπτυξε ένα δίκτυο επαναφόρτισης αναφορικά με την «μικροκινητικότητα» (micromobility) μέσα δηλαδή μετακίνησης στην πόλη, ηλεκτρικά σκούτερ και ποδήλατα. Ο Γιώργος Καλλίγερος είναι συνιδρυτής της stat up Pushme Η start up δίνει πρόσβαση στο δίκτυο σταθμών άμεσης επαναφόρτισης που έχει αναπτύξει, προκειμένου να μπορούν οι χρήστες να αντικαθιστούν τις μπαταρίες τους με νέες πλήρως φορτισμένες. Η ιδέα, αλλά και η εφαρμογή της που επεκτάθηκε σε 4.500 σημεία και 85 πόλεις ανά τον κόσμο ήταν τόσο επιτυχημένη, που το Pushme εξαγοράστηκε μερικώς από την γερμανική εταιρία TIER, μια ταχέως αναπτυσσόμενη επιχείριση στον τομέα των ηλεκτρικών scooter. Ο Κύπριος στη λίστα των 30αρηδων του Forbes Τέλος, στην λίστα «Τεχνολογία» εμφανίστηκε για το 2021 στο Forbes και το όνομα του Κύπριου, Κυριάκου Ελευθερίου. Μαζί με τον επίσης 28 ετών Raouf Yousfi δημιούργησαν την Terra η οποία ιδρύθηκε το 2020, εδρεύει στο Λονδίνο και αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο, όπως αναφέρουν οι ιδρυτές της στη σχετική σελίδα στο Linkedin για τους χρήστες να συνδέσουν τα δεδομένα υγείας τους με εφαρμογές. https://www.iefimerida.gr/stories/neoi-kato-ton-30-forbes-ellines-kyprios

Κωνσταντίνα Ρασβάνη :Η μαθήτρια από τον Βόλο που έγινε δεκτή στο MIT με πλήρη υποτροφία. Δεκτή από το περίφημο ΜΙΤ, και μάλιστα με πλήρη υποτροφία, έχει γίνει η Κωνσταντίνα Ρασβάνη, μαθήτρια του 1ου Γενικού Λυκείου Βόλου. Το όνομα της Βολιώτισσας μαθήτριας συγκαταλέγεται, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Ταχυδρόμος» μεταξύ των λιγοστών φοιτητών (4%) που γίνονται δεκτοί κάθε χρόνο στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης. Η κλίση της στις θετικές επιστήμες ήταν κάτι που φάνηκε από νωρίς. Ειδικότερα, κατά τα γυμνασιακά της χρόνια η ίδια είχε διακριθεί σε διαγωνισμούς της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος, πληροφορικής ως μέλος της εθνικής ομάδας, ενώ παράλληλα έχει λάβει διπλό μετάλλιο στην Εθνική Μαθηματική Ολυμπιάδα της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και στη Βαλκανιάδα Νέων. Δεκτή είχε γίνει μάλιστα και σε μαθηματικό καλοκαιρινό camp, το PROMYS του Oxford University. H Kωνσταντίνα δήλωσε κανονικά συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις, παράλληλα όμως κατέθεσε αιτήσεις σε κάποια από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η ίδια, πέραν του ΜΙΤ, έχει γίνει επίσης δεκτή από το Princeton και το Rice, oνειρό της όμως και πρώτη της επιλογή αποτελεί η φοίτηση στο πρώτο. Προκειμένου να κάνει λοιπόν αυτό το όνειρο πραγματικότητα, έστειλε βιογραφικό, συστατικές επιστολές, έλαβε μέρος σε εξετάσεις, έδωσε συνεντεύξεις και κατάφερε να εξασφαλίσει πλήρη υποτροφία, με την οποία θα καλυφθούν το κόστος των σπουδών της, η διαμονή και η διατροφή της στην Αμερική. » Είμαι πολύ χαρούμενη. Ευτυχισμένη γιατί οι κόποι μου έπιασαν τόπο. Μέσα Αυγούστου θα φύγω για να εγκατασταθώ στην Μασαχουσέτη», ανέφερε η Κωνσταντίνα. Η ίδια, που, όπως αναφέρει η εφημερίδα, δεν σκοπεύει να μπει στην διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων τον Ιούνιο, προσθέτει τα εξής: »Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους καθηγητές του 1ου ΓΕΝ Βόλου, το τοπικό παράρτημα της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και όλους όσοι με βοήθησαν». Η διευθύντρια του σχολείου, Παρασκευή Λοντρίδου, επισημαίνει ότι » πρόκειται για ένα μαθηματικό μυαλό, ένα χαρισματικό παιδί, με εξαιρετικό ήθος που είναι ταγμένη στην επιστήμη. Ελπίζουμε ως καθηγητές να βάλαμε ένα λιθαράκι στην επιτυχία της και ευχόμαστε πραγμάτωση των στόχων της». https://www.in.gr/2021/04/14/greece/konstantina-rasvani-mathitria-apo-ton-volo-pou-egine-dekti-sto-mit-pliri-ypotrofia/

Επελέγη η πρώτη γυναίκα αραβικής καταγωγής για διαστημική εκπαίδευση στη NASA Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) επέλεξαν την πρώτη γυναίκα αραβικής καταγωγής για να εκπαιδευτεί ως αστροναύτης, καθώς η αναφερόμενη χώρα του Κόλπου επεκτείνει ταχύτατα, τις δραστηριότητες της στον τομέα του διαστήματος, ώστε να διαφοροποιήσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο. Πρόκειται για την 27χρονη Εμιρετιανή Νόρα αλ-Ματρουσί μηχανολόγο μηχανικό, που εργάζεται για τις κατασκευές της Εθνικής Πετρελαϊκής Εταιρίας του Αμπού Ντάμπι και θα λάβει μέρος, στην τάξη υποψηφίων αστροναυτών της NASA για το 2021 στις ΗΠΑ. Τα ΗΑΕ χρησιμοποιούν το διαστημικό τους πρόγραμμα για να αναπτύξουν τις επιστημονικές και διαστημικές τους δυνατότητες, αλλά και για να μειώσουν την εξάρτησή τους από το πετρέλαιο. Τον Φεβρουάριο, ένα ερευνητικό διαστημικό σκάφος των ΗΑΕ τέθηκε σε τροχιά γύρω από την πλανήτη Άρη, υλοποιώντας την πρώτη, σε παγκόσμιο επίπεδο διαπλανητική εξερευνητική αποστολή από τον Αραβικό Κόσμο. Τα ΗΑΕ προγραμματίζουν την εκτόξευση ενός διαστημικού οχήματος στο φεγγάρι, μέχρι το 2024, ενώ οραματίζονται μία αποικία στον ίδιο πλανήτη, μέχρι το 2117. Μαζί με την Ματρουσί θα είναι και ένας άλλος Εμιρετιανός, ο Μοχάμεντ αλ-Μούλα, ενώ συνολικά τέσσερις άνθρωποι συμμετέχουν στο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΑΕ, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Συμπεριλαμβανομένου του Χάζα Αλ Μανσουρί που έγινε ο πρώτος Εμιρετιανός που πήγε στο διάστημα το 2019, όταν εκτοξεύτηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η Νόρα, ήταν μεταξύ των 4.300 υποψηφίων που αξιολογήθηκαν για τις επιστημονικές τους γνώσεις, την εκπαίδευσή τους, αλλά και την πρακτική εμπειρία τους, ενώ στο επόμενο επίπεδο πέρασαν αξιολογήσεις για τη φυσική, την ψυχολογική και την ιατρική τους κατάσταση, σύμφωνα με διαστημικό κέντρο (MBRSC) στο Ντουμπάι. Τα ΗΑΕ ενεργοποίησαν ένα Εθνικό Διαστημικό Πρόγραμμα το 2017 για να αναπτύξουν τοπική εξειδίκευση, με τον πληθυσμό τους να φτάνει στα 9,4 εκατομμύρια κατοίκους, ενώ οι περισσότεροι από τους οποίους, είναι ξένοι εργαζόμενοι. Έτσι, τα ΗΑΕ στερούνται την ευρεία επιστημονική και βιομηχανική βάση των μεγάλων χωρών που έχουν παράδοση διαστημικής δράσης. https://www.tanea.gr/2021/04/11/science-technology/epelegi-i-proti-gynaika-aravikis-katagogis-gia-diastimiki-ekpaideysi-sti-nasa/ Πώς η αεράμυνα των ΗΠΑ απέτρεψε ντόμινο καταστροφής δορυφόρων. Η σχετικά νεοσύστατη Διοίκηση Διαστήματος των ΗΠΑ εξέδωσε κόκκινο συναγερμό και κατάφερε να προλάβει σύγκρουση δύο δορυφόρων της SpaceX και της OneWeb, η οποία θα είχε δημιουργήσει χιλιάδες συντρίμμια και δυνητικά θα απειλούσε άλλους δορυφόρους. Καθεμία από τις δύο εταιρείες αναπτύσσει τον δικό της αστερισμό δορυφόρων για την παροχή διαδικτυακής πρόσβασης σε δυσπρόσιτες περιοχές του κόσμου. Η SpaceX του φιλόδοξου επιχειρηματία Έλον Μασκ έχει εκτοξεύσει σχεδόν 1.400 μικρούς δορυφόρους Starlink σε χαμηλή γήινη τροχιά, από τους περίπου 12.000 που σχεδιάζει για το μέλλον. Η OneWeb, η οποία επανέκαμψε πέρυσι μετά τη χρεοκοπία της και ανήκει σήμερα στη βρετανική κυβέρνηση και σε ινδικό όμιλο, έχει εκτοξεύσει 146 από τους 650 που σχεδιάζει να θέσει τελικά σε τροχιά αλλά σε μεγαλύτερο ύψος. Το περιστατικό συνέβη στις 30 Μαρτίου αλλά αποκαλύφθηκε μέρες αργότερα από το Verge και τελικά επιβεβαιώθηκε από τη OneWeb, ενώ η SpaceX ακολούθησε την πάγια τακτική της να μην απαντά σε ερωτήματα δημοσιογράφων. Το ατύχημα παραλίγο να συμβεί πέντε ημέρες μετά την ταυτόχρονη εκτόξευση 36 δορυφόρων της OneWeb, καθένας από τους οποίους έχει μέγεθος μικρής βαλίτσας. Καθώς οι δορυφόροι ανέβαιναν προς την τελική τροχιά του, ένας από αυτούς πέρασε σε απόσταση μόλις 58 μέτρων από δορυφόρο της Space που κινούταν σε ύψος 550 χλμ. Την OneWeb έλαβε πολλαπλές προειδοποιήσεις από 18η Μοίρα της αμερικανικής Διοίκησης Διαστήματος. Η εταιρεία επικοινώνησε τότε με τη SpaceX, η οποία απενεργοποίησε το αυτόματο σύστημα πρόληψης συγκρούσεων, που ελέγχεται από τεχνητή νοημοσύνη, προκειμένου να δώσει στην OneWeb το περιθώριο να διορθώσει την πορεία του δικού της δορυφόρου. Ο λόγος που το αυτόματο σύστημα χρειάστηκε να απενεργοποιηθεί δεν διευκρινίστηκε. Το αυτοματοποιημένο σύστημα της SpaceX έχει προκαλέσει ανησυχία σε άλλες εταιρείες δορυφόρων, οι οποίοι δεν γνωρίζουν προς τα πού θα εκτρέψει το σύστημα τους δορυφόρους Starlink σε περίπτωση επικίνδυνης προσέγγισης. «Το θέμα είναι ο συντονισμός» είπε στο Verge ο Κρις ΜακΛάφλιν, υπεύθυνος κυβερνητικών υποθέσεων της OneWeb. «Δεν αρκεί να πει κανείς ‘Έχω αυτόματο σύστημα’ αφού ο άλλος μπορεί να μην έχει και δεν θα γνωρίζει τι πρόκειται να κάνει το δικό σου» εξήγησε. Το περιστατικό δεν ήταν το πρώτο για την SpaceX. Το 2019, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) αναγκάστηκε να αλλάξει την πορεία δορυφόρου της που κινδύνευε να συγκρουστεί με δορυφόρο Starlink. H SpaceX είχε πει τότε ότι δεν μετακίνησε τον δικό της δορυφόρο λόγω τεχνικού προβλήματος που εμπόδιζε την επικοινωνία με τον ESA. Ανάλογα περιστατικά πρέπει να αναμένονται και στο μέλλον, καθώς η Amazon του Τζεφ Μπέζος και η εταιρεία Telesat σχεδιάζουν τους δικούς της αστερισμούς δορυφορικού Internet, και ο δορυφόροι τους θα πετούν κι αυτοί πιο ψηλά από ό,τι οι δορυφόροι Starlink. https://www.in.gr/2021/04/12/b-science/space/pos-aeramyna-ton-ipa-apetrepse-ntomino-katastrofis-doryforon/

Ψηλορείτης: 35 χρόνια λειτουργίας για τo Αστεροσκοπείο Σκίνακα. Tα 35 του χρόνια κλείνει το Αστεροσκοπείο Σκίνακα στον Ψηλορείτη στο Ρέθυμνο, από τη μέρα που μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ), μαζί με εκπροσώπους της κυβέρνησης, επισήμους και πλήθος κόσμου από ολόκληρη την Κρήτη, στις 12 Απριλίου του 1986 βρέθηκαν σε μια κορυφή του Ψηλορείτη, 20 χιλιόμετρα από τον ιστορικό Δήμο Ανωγείων, για να γιορτάσουν τα εγκαίνια του Αστεροσκοπείου Σκίνακα και τη λειτουργία του πρώτου τηλεσκοπίου του, με κάτοπτρο διαμέτρου 30 εκατοστών. Σήμερα, η επιστημονική κοινότητα και το ΙΤΕ γιορτάζουν την επιτυχημένη -όπως τη χαρακτηρίζουν- 35ετή πορεία του Αστεροσκοπείου του Σκίνακα και προσβλέπουν με ενθουσιασμό στις νέες προοπτικές που ανοίγονται. Την ημέρα των εγκαινίων ο ενθουσιασμός όπως καταμαρτυρούν οι επιστήμονες και τα στελέχη του αστεροσκοπείου, ήταν μεγάλος, καθώς το ακαδημαϊκό οικοσύστημα του ΙΤΕ και του Πανεπιστημίου Κρήτης γινόταν το πρώτο στην Ελλάδα που αποκτούσε ένα ερευνητικό αστεροσκοπείο στο οποίο μπορούσε να εκπαιδεύει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους φοιτητές του. Επίσης το νέο τηλεσκόπιο έδωσε την ευκαιρία στους επισκέπτες να παρατηρήσουν τον κομήτη του Χάλεϊ, ο οποίος, πιστός στο ραντεβού του με τη Γη, γινόταν ορατός και πάλι έπειτα από 76 χρόνια. Το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα δημιουργήθηκε ως κοινή ερευνητική υποδομή του Πανεπιστημίου Κρήτης, του ΙΤΕ και του Ινστιτούτου Max Planck στη Γερμανία. Οι πρωτεργάτες, στο όραμα και την υποστήριξη των οποίων οφείλουμε τη δημιουργία του Αστεροσκοπείου Σκίνακα, ήταν ο Καθηγητής και πρώτος διευθυντής του Αστεροσκοπείου Γιάννης Παπαμαστοράκης, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Max Planck Εξωγήινης Φυσικής καθ. Gerhard Haerendel, ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης καθηγητής Γρηγόρης Σηφάκης και ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΤΕ, καθηγητής Ελευθέριος Οικονόμου. Στα 35 χρόνια που πέρασαν, το Αστεροσκοπείο του Σκίνακα απέκτησε ένα μεγαλύτερο τηλεσκόπιο με διάμετρο 1.3 μ. καθώς και πληθώρα από ερευνητικά όργανα τελευταίας τεχνολογίας, τα οποία, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό του, το εδραίωσαν ως το πλέον παραγωγικό αστεροσκοπείο της χώρας μας: οι παρατηρήσεις από τον Σκίνακα έχουν οδηγήσει μέχρι σήμερα σε 247 εργασίες σε ερευνητικά περιοδικά με κριτές οι οποίες έχουν λάβει πάνω από 6000 αναφορές. Δεκάδες φοιτητές από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, και όχι μόνο, έχουν εκπαιδευτεί στις εγκαταστάσεις του, ενώ 15 διδακτορικές διατριβές έχουν εκπονηθεί χρησιμοποιώντας δεδομένα από τα τηλεσκόπιά του. Επίσης, κάθε καλοκαίρι στις καθιερωμένες ανοικτές βραδιές, εκατοντάδες επισκέπτες έχουν τη μοναδική ευκαιρία να θαυμάσουν τον υπέροχο νυχτερινό ουρανό από υψόμετρο 1750μ. και να παρατηρήσουν αστέρια και νεφελώματα, τα οποία βρίσκονται χιλιάδες έτη φωτός μακριά μας. Όπως επισημαίνει το ΙΤΕ, «η ίδρυση από την Πολιτεία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του ΙΤΕ, πριν από τρία χρόνια, έχει δώσει μία νέα δυναμική στο Αστεροσκοπείο. Με τη στήριξη του Πανεπιστημίου Κρήτης, του ΙΤΕ, του Δήμου Ανωγείων και της Περιφέρειας Κρήτης, στην επόμενη διετία, οι εγκαταστάσεις του θα αναβαθμιστούν δραματικά. Οι εργασίες για καλύτερη πρόσβαση και έναν νέο θόλο στο Αστεροσκοπείο έχουν ήδη ξεκινήσει, ενώ προγραμματίζεται η απόκτηση ενός μεγαλύτερου τηλεσκοπίου καθώς και η δημιουργία ενός νέου κτηρίου-πολυχώρου, για την υποδοχή των επισκεπτών και τη διοργάνωση εκδηλώσεων. Επιπλέον, το Αστεροσκοπείο Σκίνακα, εκτός από τον εκπαιδευτικό και ερευνητικό ρόλο που ήδη επιτελεί αναμένεται να ξεκινήσει και μια τρίτη δραστηριότητα, αυτή της παροχής υπηρεσιών προς την Πολιτεία και τους ιδιώτες. Οι νέες δυνατότητες που του δίνονται με τη συμμετοχή του σε θέματα τηλεπικοινωνιών μέσω της οπτικής σύνδεσης λέιζερ με τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους, καθώς και παρακολούθησης και ασφάλειας άλλων διαστημικών συσκευών σε τροχιά γύρω από τη Γη, δημιουργούν νέες ευκαιρίες απτής προσφοράς προς την κοινωνία και την οικονομία της Κρήτης αλλά και της χώρας μας γενικότερα». https://www.naftemporiki.gr/story/1713503/psiloreitis-35-xronia-leitourgias-gia-to-asteroskopeio-skinaka

Η μεγάλη διαμάχη. Η αντίληψη που έχουμε σήμερα για το μέγεθος του Σύμπαντος και τον αριθμό των γαλαξιών που περιλαμβάνει είναι στην πραγματικότητα κάτι που ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα, πριν από μόλις 100 χρόνια. Την εποχή εκείνη θεωρούσαμε ότι τα πάντα που βλέπαμε στον ουρανό περιλαμβάνονταν στο εσωτερικό του Γαλαξία μας, ενώ, αντίθετα, μια άλλη θεωρία υποστήριζε ότι ο Γαλαξίας μας, που δίνει την εντύπωση ενός φωτισμένου ποταμού πάνω στον νυχτερινό ουρανό, ήταν ένας μόνο από τους κόσμους-νησιά που ήταν διάσπαρτα στο Σύμπαν. Η ιστορία μας ξεκίνησε ως εξής: Το 1917 ο Αμερικανός αστρονόμος Χάρλοου Σάπλεϊ (1885-1972), χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο των 100 ιντσών του αστεροσκοπείου του όρους Γουίλσον στην Καλιφόρνια, άρχισε να παρατηρεί 69 από τα τότε γνωστά σφαιρωτά σμήνη και το πρώτο πράγμα που τον εντυπωσίασε ήταν το ότι, περιέργως πως, τα σμήνη αυτά δεν φαίνονταν ομοιόμορφα διασκορπισμένα στον ουρανό. Τα περισσότερα τα έβρισκε στον καλοκαιρινό ουρανό και προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, ενώ το 1/3 περίπου απ’ αυτά ήταν μαζεμένο γύρω από τον αστερισμό του Τοξότη. Με βάση τις παρατηρήσεις του αυτές ο Σάπλεϊ έκανε την εξής ανακοίνωση: «Τα σφαιρωτά σμήνη αντιπροσωπεύουν κατά κάποιο τρόπο τον σκελετό του σώματος του γαλαξιακού συστήματος, η δε χωροταξική διάταξή τους δείχνει ότι το κέντρο του Γαλαξία μας βρίσκεται προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Τοξότη, διότι προς τα εκεί βρίσκεται και το κέντρο του συστήματος των σφαιρωτών σμηνών». Εάν παραδεχτούμε την άποψη ότι η πλειονότητα των σμηνών αυτών είναι συγκεντρωμένη γύρω από το κέντρο του Γαλαξία μας, τότε υπολογίζοντας τις αποστάσεις τους από εμάς μπορούμε να υπολογίσουμε και την απόστασή μας από το γαλαξιακό κέντρο με βάση μια μέθοδο υπολογισμού των αποστάσεων που είχε ανακαλύψει το 1912 η αστρονόμος Ενριέτα Λίβιτ (1868-1921), η οποία ήταν συνεργάτις του Σάπλεϊ στο αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ. Ετσι, γύρω στο 1920 είχε γίνει πια αντιληπτό ότι ο Ηλιος δεν βρισκόταν στο κέντρο του Γαλαξία, αλλά ταξίδευε κι αυτός στο Διάστημα μαζί με τα δισεκατομμύρια άλλα άστρα που σχηματίζουν την αστρική μας πολιτεία. Από καιρό, επίσης, ορισμένες τηλεσκοπικές παρατηρήσεις είχαν αποκαλύψει μια ξεχωριστή σπειροειδή μορφή σε ορισμένους νεφελοειδείς, που οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως οι νεφελοειδείς αυτοί ίσως να ήταν στην πραγματικότητα μεμονωμένα και ξεχωριστά κοσμικά νησιά, απόμακρες δηλαδή αστρικές πολιτείες, κι όχι κάποια νεφελώματα αερίων και σκόνης. Αλλοι πάλι έλεγαν: «Αδύνατον, το Σύμπαν δεν μπορεί να είναι τόσο πελώριο». Τις δύο διαφορετικές αυτές απόψεις κλήθηκαν να παρουσιάσουν και να υποστηρίξουν μπροστά σ’ ένα ευρύτερο κοινό ο Χάρλοου Σάπλεϊ και ο Χέμπερ Κέρτις (1872-1942). Η μεγάλη αυτή διαμάχη ιδεών, που έκτοτε έμεινε γνωστή στην ιστορία της Αστρονομίας ως το «Μεγάλο Ντιμπέιτ», οργανώθηκε στις 26 Απριλίου του 1920 στο Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν της Ουάσιγκτον από την Αμερικανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών. Ο Σάπλεϊ υποστήριζε την ύπαρξη ενός τεράστιου Γαλαξία που περιλάμβανε στο εσωτερικό του ακόμη και τους «νεφελοειδείς», ενώ ο Κέρτις υποστήριζε ότι είχαμε να κάνουμε με έναν σχετικά μικρό Γαλαξία κι ότι οι «νεφελοειδείς» ήταν παρόμοια αστρικά νησιά πέρα και μακριά από τον δικό μας. Οπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιστάσεις, και οι δύο επιστήμονες είχαν και δίκιο και άδικο. Γιατί σύντομα αποκαλύφθηκε ότι και ο Γαλαξίας μας είναι πραγματικά τεραστίων διαστάσεων αλλά και ότι το Σύμπαν είναι ακόμη πιο τεράστιο, περιλαμβάνοντας μέσα του δισεκατομμύρια γαλαξίες σαν τον δικό μας. Κι έτσι, στις 6 Οκτωβρίου 1923, με τη ραγδαία εξέλιξη της φωτογραφικής τέχνης και με τη βοήθεια του τεράστιου για την εποχή εκείνη τηλεσκοπίου με κάτοπτρο διαμέτρου 2,5 μέτρων, στο όρος Γουίλσον στην Καλιφόρνια, ο αστρονόμος Εντγουιν Χαμπλ (1889-1953) κατόρθωσε να φωτογραφίσει μεμονωμένα άστρα στον νεφελοειδή της Ανδρομέδας, επιβεβαιώνοντας έτσι την άποψη ότι επρόκειτο για έναν απόμακρο αστρικό κόσμο, έναν άλλο, διαφορετικό γαλαξία. Τον Φεβρουάριο του 1924 ο Χαμπλ ανακοίνωσε την ανακάλυψή του στον Σάπλεϊ μ’ ένα σύντομο σημείωμα, ενώ λίγο αργότερα, στο Συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης για την Προώθηση της Επιστήμης, έγινε και η πρώτη επίσημη γνωστοποίηση της ανακάλυψης. Την Πρωτοχρονιά του 1925, στο Συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, ο Χαμπλ έδωσε τις λεπτομέρειες των παρατηρήσεών του, πως ο νεφελοειδής της Ανδρομέδας ήταν στην πραγματικότητα μια τεράστια πολιτεία δισεκατομμυρίων άστρων έξω και πέρα από τον δικό μας Γαλαξία. Οπότε αποδείχθηκε ότι και οι υπόλοιποι νεφελοειδείς είναι πέρα και μακριά από τον δικό μας Γαλαξία, αυτόνομοι και απόμακροι γαλαξίες σαν τον δικό μας. Ετσι, η ανακάλυψη του Χαμπλ μάς αποκάλυψε μέσα σε μια νύχτα ότι το Σύμπαν ήταν πολύ πιο τεράστιο απ’ ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε μέχρι τότε. https://www.kathimerini.gr/culture/561326398/i-megali-diamachi/

Α. Γολέμης:«Έτσι θα φτάσουμε στον πλανήτη Άρη...» Εξήντα χρόνια μετά την πρώτη πτήση του κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν, ένας Γάλλος αστροναύτης μετρά ώρες για να εκτοξευτεί με έναν αμερικανικό διαστημικό φορέα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο ιατρός της αποστολής του είναι Έλληνας, ο Αδριανός Γολέμης, Flight Surgeon στο Κέντρο Αστροναυτών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ΕΟΔ), ο οποίος ανήμερα της σημερινής επετείου από τη θρυλική εκείνη πτήση, μίλησε από τη μακρινή Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών, στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM». «Η σημερινή ημέρα είναι σημαντική για όλους στον τομέα μας. Πριν από 60 χρόνια, οι ιατροί που ετοίμαζαν τον Ρώσο κοσμοναύτη λειτουργούσαν με προβλέψεις που έκαναν για την επίδραση των συνθηκών του Διαστήματος στο ανθρώπινο σώμα, βάδιζαν στο άγνωστο και βασίζονταν περισσότερο στην "αποτροπή" μιας πιθανής σωματικής ζημιάς, με βάση την εμπειρία των πιλότων. Σήμερα, και ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια περίπου, που έχουμε τον ΔΔΣ σε τροχιά, ξέρουμε πολλά περισσότερα», λέει ο κ. Γολέμης, εξηγώντας πόσο προχώρησε η διαστημική ιατρική μέσα σε έξι δεκαετίες. Αφιλόξενο Διάστημα, προσαρμοστικό σώμα Είμαστε όμως σε καλό δρόμο για να ετοιμαστεί ένα ταξίδι στον πλανήτη Άρη; «Σίγουρα, οι γνώσεις μας έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Οι αστροναύτες πηγαίνουν στον ΔΔΣ και μένουν εκεί πια για μεγάλη περίοδο ώστε να εκτελέσουμε έρευνα για το πώς το σώμα αλλάζει, τι κινδύνους έχει να αντιπαλέψει στο διαστημικό περιβάλλον», εξηγεί ο κ. Γολέμης, τονίζοντας ταυτόχρονα πως είμαστε «αρκετά μακριά από το να γνωρίζουμε τα πάντα ή έστω και τα περισσότερα για τις συνέπειες της μακροχρόνιας διαστημικής διαβίωσης στο ανθρώπινο σώμα». «Ακόμη ανακαλύπτουμε νέα πράγματα, όπως έγινε π.χ με μια παθολογία που ονομάζεται SANS, η οποία έχει να κάνει με το πώς αλλάζει η οπτική οξύτητα του οφθαλμού κάποιων αστροναυτών, όταν βρίσκονται για πολύ καιρό στο Διάστημα!», εξηγεί ο Έλληνας Ιατρός Αστροναυτών. Προσθέτει δε, πως μόλις τα τελευταία δύο χρόνια εξετάζεται από τον ίδιο και τους συναδέλφους του και ένα ζήτημα που προκύπτει «με θρομβώσεις εξαιτίας και της διαβίωσης σε περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας», ζήτημα που «θα ήταν αδύνατο να μελετηθεί στη Γη». «Πράγματι, το σώμα μας σε συνθήκες μηδενικής ή πολύ μειωμένης βαρύτητας "αλλάζει", χάνει π.χ μυική μάζα και οστική πυκνότητα, αυτά όμως τα μελετούμε και ξέρουμε πώς εξελίσσονται, σε μεγάλο βαθμό. Το σώμα μας είναι εν πολλοίς προσαρμοστικό, έχει εξελιχθεί, είναι ένα... "έξυπνο" σύστημα», σχολιάζει ο κ. Γολέμης. Μέχρι τον Άρη Για ένα ταξίδι του Ανθρώπου στον πλανήτη Άρη, ο κ. Γολέμης δηλώνει -σε ιατρικό επίπεδο- αισιόδοξος. «Ελπίζω και πιστεύω πως ένα ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη είναι εφικτό. Πάντα πηγαίνουμε βήμα βήμα και με την έρευνα που διεξάγεται στις πολύμηνες αποστολές έχουμε μια καλύτερη εικόνα το τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα και τι μπορούμε να "βελτιώσουμε" για το μέλλον», εξηγεί ο Έλληνας Flight Surgeon του ΕΟΔ που τονίζει πως για τον πλανήτη Άρη υπάρχουν ειδικές προκλήσεις. «Τι θα γίνει εάν συμβεί κάτι ιατρικό σε έναν αστροναύτη στον έναν περίπου χρόνο που θα ταξιδεύει προς τον Άρη; Πώς θα λειτουργήσουν οι αστροναύτες στον συγκεκριμένο εγκλεισμό; Είναι πολύ διαφορετικό το να βρίσκεται κανείς στον Διαστημικό Σταθμό που είναι πάνω από τη Γη ή ακόμη και στο Σελήνη όπου σχεδιάζεται να λειτουργήσει ο νέος μικρός Διαστημικός Σταθμός Gateway από το να είσαι εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά...», σημειώνει ο κ. Γολέμης συνοψίζοντας της οργανικές και ψυχολογικές προκλήσεις του ταξιδιού στην Άρη. «Όσο πιο μακριά πηγαίνουμε, τόσο μεγαλύτερη αυτονομία πρέπει να υπάρχει για τους ανθρώπους. Για εμάς, τους ιατρούς, αυτό σημαίνει μια ακόμη καλύτερη προετοιμασία, να έχουμε εκπαιδεύσει τους αστροναύτες ώστε να ανταπεξέλθουν σε επείγον ιατρικά γεγονός χωρίς να υπάρχουμε εμείς για να μας... πάρουν τηλέφωνο ώστε να δώσουμε οδηγίες!», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Έλληνας ειδικός επιστήμονας. Ο κ. Γολέμης αναφέρεται επίσης στον έτερο σημαντικό παράγοντα αυτονομίας που μελετάται για μια αποστολή στη Σελήνη και περισσότερο στον Άρη. «Η αυτονομία των αστροναυτών σχετίζεται και με τον εγκλεισμό, αυτό που έχουμε βιώσει σε κάποιο βαθμό πια και... όλοι μας με τα λοκντάουν! Έτσι και οι αστροναύτες θα πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο μέρος, με τους ίδιους ανθρώπους επί μακρόν, συνθήκη που επίσης μελετούμε», σημειώνει. Στο μακρινό Ακρωτήριο Κανάβεραλ, όπου βρίσκεται, ο Ανδριανός Γολέμης φροντίζει τον Γάλλο αστροναύτη Τομά Πεσκέ (Thomas Pesquet), ο οποίος πριν από λίγες ημέρες μάλιστα «τίμησε με ειδική ανάρτηση στη σελίδα του την Ελλάδα για τα 200 χρόνια της»! Ο Γάλλος αεροναυπηγός, μετέπειτα επαγγελματίας πιλότος, επελέγη από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος ως Αστροναύτης το 2009. Η πρώτη του διαστημική αποστολή πραγματοποιήθηκε ήδη το 2017, όταν «ο Τομά και το υπόλοιπο πλήρωμα έφτασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μέσα στο ρωσικό σκάφος Soyuz MS-03 και διέμειναν εκεί για 6 μήνες». Η νέα του αποστολή λέγεται «Mission ALPHA» και ξεκινάει με την εκτόξευση στις 22 Απριλίου 2022 στις 05:11 π.μ. τοπική ώρα, από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, με το σκάφος Crew Dragon της SpaceX. «Ο Τομά και οι υπόλοιποι αστροναύτες του πληρώματος Crew-2 προετοιμάζονται από τις αρχές του 2019, με αυξημένη δυσκολία λόγω της πανδημίας του COVID-19. Η διαμονή στο διάστημα θα διαρκέσει περίπου έξι μήνες, κατά τους οποίους θα εκτελέσει διάφορα πειράματα που άπτονται πολλών επιστημονικών κλάδων, όπως και διαστημικούς περιπάτους για επισκευή και αναβάθμιση τμημάτων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Θα χριστεί μάλιστα Αρχηγός του πληρώματος του ΔΔΣ, μόλις ο τέταρτος Ευρωπαίος που λαμβάνει αυτή την τιμή και ευθύνη!», εξηγεί, καταλήγοντας, ο Αδριανός Γολέμης. https://physicsgg.blogspot.com/2021/04/blog-post_65.html

Κάμπτοντας το φως μακρινών γαλαξιών. Ανάμεσα στις μικροσκοπικές κουκκίδες, τα σπειροειδή και ωοειδή σχήματα που είναι οι γαλαξίες του σμήνους Abell 2813, υπάρχουν διάφορα σχήματα καμπυλομένων τόξων φωτός, διαμέσου των οποίων αναδεικνύεται το φαινόμενο του βαρυτικού φακού. Το φαινόμενο του βαρυτικού φακού εμφανίζεται όταν η μάζα ενός αντικειμένου προκαλεί κάμψη του φωτός. Τα καμπυλωμένα τόξα φωτός στην φωτογραφία δεν παριστάνουν «καμπύλους» γαλαξίες, αλλά είναι το φως γαλαξιών που βρίσκονται στην πραγματικότητα πολύ μακριά σε σχέση με το σμήνος γαλαξιών Abell 2813. Το σμήνος έχει τόσο μεγάλη μάζα που δρα ως βαρυτικός φακός, λυγίζοντας το φως των απομακρυσμένων γαλαξιών κάνοντάς τους να φαίνονται παραμορφωμένοι από τη Γη, με πολλά διαφορετικά σχήματα όπως μακριές γραμμές ή τόξα. Πρόκειται για μια ισχυρή παρατηρησιακή απόδειξη ότι οι μεγάλες μάζες λυγίζουν το φως, ένα συμπέρασμα που προέβλεπε η πιο διάσημη επιστημονική θεωρία: η θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Το σμήνος γαλαξιών Abell 2813 (γνωστό επίσης και ως ACO 2813) σε μια εξαιρετική φωτογραφία από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble: https://physicsgg.me/2021/04/12/%ce%ba%ce%ac%ce%bc%cf%80%cf%84%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%86%cf%89%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%8e%ce%bd/

Περίπου 5.200 τόνοι... εξωγήινης σκόνης πέφτουν στη Γη κάθε χρόνο! Είναι ήδη γνωστό πως κάθε χρόνο ο πλανήτης μας συναντιέται με ουκ ολίγη σκόνη προερχόμενη από κομήτες και αστεροειδείς. Μάλιστα, αυτά τα σωματίδια διαπερνούν την ατμόσφαιρα και προκαλούν τα «πεφταστέρια», δηλαδή τους διάττοντες αστέρες, ενώ μερικά φθάνουν στην επιφάνεια της Γης με τη μορφή μικρομετεωριτών. Γάλλοι επιστήμονες του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και του Πανεπιστημίου του Παρισιού Paris-Saclay, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστήμης και πλανητικής επιστήμης «Earth & Planetary Science Letters», υπολόγισαν ότι ετησίως περίπου 5.200 τόνοι τέτοιας εξωγήινης σκόνης μικρομετεωριτών φθάνει στο έδαφος. Συγκριτικά εκτιμάται ότι κάθε χρόνο στη Γη πέφτουν μεγαλύτεροι μετεωρίτες συνολικού βάρους το πολύ δέκα τόνων. Η συνολική μάζα της διαστημικής σκόνης, προτού συναντηθεί με την ατμόσφαιρα της Γης, εκτιμάται σε περίπου 15.000 τόνους ετησίως και από αυτούς τελικά φθάνει στο έδαφος περίπου το ένα τρίτο. Αυτά τα σωματίδια σκόνης από κομήτες και αστεροειδείς έχουν διάμετρο έως μερικά δέκατα ή εκατοστά του χιλιοστού. Οι Γάλλοι ερευνητές έχουν πραγματοποιήσει κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες έξι αποστολές κοντά στον γαλλο-ιταλικό ερευνητικό σταθμό «Κονκόρντια» στην καρδιά της Ανταρκτικής για να συλλέξουν και μετά να αναλύσουν μικρομετεωρίτες. Από τις αποστολές αυτές προέκυψαν αρκετά εξωγήινα σωματίδια μεγέθους 30 έως 200 μικρομέτρων. Οι περισσότεροι μικρομετεωρίτες προέρχονται από κομήτες (80%) και το υπόλοιπο από αστεροειδείς. Οι κομήτες αποτελούνται από πάγο και σκόνη, προερχόμενοι κυρίως από τη Ζώνη Κάιπερ στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος. ​Καθώς προσεγγίζουν τον Ήλιο, ανεβάζουν θερμοκρασία και απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες σκόνης. Από την άλλη, οι αστεροειδείς είναι κυρίως πετρώδεις και οι περισσότεροι προέρχονται από τη ζώνη μεταξύ Άρη-Δία. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/978163_peripoy-5200-tonoi-exogiinis-skonis-peftoyn-sti-gi-kathe-hrono

«Παγιέχαλι»-«Φύγαμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Μία ώρα πριν από την εκτόξευση, η φωνή του επικεφαλής του σχεδιασμού του σοβιετικού διαστημόπλοιου Σεργκέι Κορολιόφ ακούστηκε από τον ασύρματο. «Γιούρι Αλεξέγιεβιτς, με ακούς καλά;Πρέπει να σου πω κάτι». «Σε λαμβάνω καθαρά και δυνατά». «Θέλω να σου υπενθυμίσω ότι από τη στιγμή που θα ανακοινωθεί η ετοιμότητα του ενός λεπτού θα περάσουν περίπου έξι λεπτά πριν απογειωθείς, οπότε μην ανησυχήσεις». «Κατάλαβα. δεν ανησυχώ καθόλου». «Θα περάσουν έξι λεπτά για διάφορα πράγματα», είπε ο Κορολιόφ εννοώντας ότι παρουσιάστηκε ένα μικρό πρόβλημα στα όργανα που θα καθυστερούσε την εκτόξευση κατά έξι λεπτά. Μετά ακούστηκε η φωνή του κοσμοναύτη Πάβελ Πόποβιτς: «Εϊ, μπορείς να μαντέψεις ποιος σου μιλάει;». «Φυσικά, είναι “η Λίλι της Κοιλάδας”». «Γιούρι, έχεις αρχίσει να βαριέσαι εκεί μέσα;». «Θα περνούσα καλύτερα εάν υπήρχε λίγη μουσική». Ανήσυχος για κάθε λεπτομέρεια της πτήσης, ο Κορολιόφ διέταξε τους τεχνικούς που βρίσκονταν σε υπηρεσία να βρουν κασέτες ή δίσκους και να αυτοσχεδιάσουν. «Δεν συνέδεσαν τη μουσική ακόμα;» ρώτησε μερικά λεπτά αργότερα. «Οχι». «Διάολε, τους είχα πει να βιαστούν». «Α, περίμενε, κάτι ακούω. Εβαλαν ένα ερωτικό τραγούδι». «Καλή επιλογή, θα έλεγα». 08.41 Ο Γκαγκάριν αισθάνεται το σκάφος να δονείται καθώς αποσύρονται τα ερείσματα. «Γιούρι, πηγαίνουμε στο κέντρο ελέγχου». 08.51 Η μουσική σταματά. Η βαθιά φωνή του Κορολιόφ ακούγεται πλέον σοβαρή. «Γιούρι, αρχίζουν τα 15 λεπτά μέχρι την εκτόξευση». Αυτό ήταν το σύνθημα ώστε ο Γκαγκάριν να ασφαλίσει τα γάντια και το κράνος του. Σε αυτά τα τελευταία λεπτά δεν υπήρχε αντίστροφη μέτρηση. Η εκτόξευση έγινε ακριβώς στις 09.06.59,7sec ώρα Μόσχας.Εν μέσω πολλών θορύβων και δονήσεων, ο Γκαγκάριν που καθόταν ακίνητος και σε πλήρη εγρήγορση στη θέση του θα κατάλαβε κάποια στιγμή ότι εκτοξεύθηκε αλλά ανησυχούσε για το τι θα μπορούσε να πάει στραβά – η καταπακτή πάνω από το κεφάλι του να ανοίξει και να πεταχτεί μαζί με τη θέση του στον ουρανό, μια κίνηση που θα μπορούσε να του σπάσει τη σπονδυλική στήλη. Επρεπε να είναι έτοιμος. Τα G που δεχόταν το σώμα του πλήθαιναν. Δεν το θυμόταν αργότερα, αλλά του είπαν ότι φώναξε «Παγιέχαλι» («Πάμε»).«Τ-συν 70». «Σε ακούω, 70. Αισθάνομαι υπέροχα. Συνεχίζεται η πτήση. Τα G αυξάνονται. Ολα καλά». «Τ-συν 100. Πώς αισθάνεσαι;». «Μια χαρά. Εσείς;». Δύο λεπτά μετά την απογείωση και ο Γκαγκάριν δυσκολευόταν να μιλήσει στο μικρόφωνο καθώς τα G πίεζαν τους μυς του προσώπου. πέντε λεπτά πέρασαν και αποκολλήθηκε το σύστημα εκτόξευσης, όπως ήταν προγραμματισμένο – περίπλοκα μηχανήματα για τα οποία ξοδεύτηκαν εκατομμύρια ρούβλια και χρειάστηκαν χιλιάδες ώρες για να κατασκευαστούν μόνο και μόνο για να φέρουν όσο πιο γρήγορα γίνεται στο διάστημα τον πρώτο σοβιετικό κοσμοναύτη. Εννέα λεπτά μετά την εκτόξευση το διαστημόπλοιο του Γκαγκάριν είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη. Μέσα από ένα παράθυρο ο Γκαγκάριν παρατήρησε ξαφνικά μια απέραντη γαλάζια θέα σε μια απόχρωση που δεν είχε ξαναδεί. Η Γη εμφανιζόταν και χανόταν και σιγά σιγά ο ουρανός σκοτείνιαζε. Ταξιδεύοντας προς τα ανατολικά με οκτώ χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, οι μετρήσεις έδειξαν 28.000 χιλιόμετρα, αν και ο Γιούρι δεν αισθανόταν καμία ταχύτητα. «πώς αισθάνεσαι;» τον ρώτησαν από την αίθουσα ελέγχου. «Η πτήση συνεχίζεται κανονικά. ολα λειτουργούν νορμάλ. παρατηρώ τη Γη, είναι καλή η ορατότητα.Βλέπω τα σύννεφα, βλέπω τα πάντα. Είναι πανέμορφα!». Ετσι ταξιδευοντας για 1 ωρα και 48 λεπτά με 181 Km στην περίγειο και 327 Km στην απόγειο ο Γιουρι Γκαγκάριν ενας πιλότος με υψος 1,57 ,ιδιαίτερα ευφυής, παρατηρητικός, σεμνός, με φοβερή μνήμη, ταχύτατα αντανακλαστικά και μεγάλες ικανότητες – έτσι τον περιέγραφαν οι συνάδελφοί του – ο Γκαγκάριν, σύμφωνα με τον γιατρό της αποστολής, «καταλάβαινε τη ζωή καλύτερα από τους φίλους του». Μόνο που την εγκατέλειψε γρήγορα για να περάσει στη σφαίρα του μύθου. Ο Γιούρι Γκαγκάριν προσεδαφίστηκε με τη βοήθεια αλεξιπτώτου και όχι μαζί με το διαστημόπλοιο, όπως μετέδωσε το ΤΑΣΣ στις 12 Απριλίου του 1961. Έτσι έγραψε αργότερα ο ίδιος ο κοσμοναύτης στο βιβλίο του "Ο δρόμος προς το Διάστημα". Η αλήθεια αποσιωπόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, μάλλον γιατί προβλεπόταν ότι οι μελλοντικοί κοσμοναύτες θα έπρεπε να προσεδαφίζονται, ευρισκόμενοι μέσα στην κάψουλα καθόδου. Στην περίπτωση του Γκαγκάριν οι μηχανολόγοι θεωρούσαν ότι η προσεδάφιση μέσα στην κάψουλα καθόδου θα ήταν πολύ σκληρή και διάλεξαν πιο ασφαλή, όπως τους φαινόταν τότε, τρόπο προσεδάφισης. Στις 10 και 55 ο Γιούρι Γκαγκάριν πάτησε το χώμα κοντά στο χωριό Σμέλοβκα της περιοχής Σαράτοβ μπροστά στα μάτια μιας κατάπληκτης αγρότισσας και της εγγονής της. Αυτές όρμησαν προς την κατεύθυνσή του, αλλά σταμάτησαν διστακτικά γιατί τα έχασαν βλέποντας μπροστά τους ένα ασυνήθιστο όν με σκάφανδρο. «Τότε τους έκανα σήματα με τα χέρια μου και τους φώναξα: «Είμαι δικός σας. Μη φοβάστε. Ελάτε εδώ»,- αναθυμόταν αργότερα ο Γκαγκάριν. Σε λίγο τους πλησίασαν οδηγοί τρακτέρ, που άκουσαν ειδήσεις από το Ραδιόφωνο και ήταν ενήμεροι της κατάστασης. «Είναι ο Γιούρι Γκαγκάριν»,- φώναξε ένας απ’ αυτούς, συνταραγμένος ως τα βάθη της ψυχής του από τη συνάντησή του με τον άνθρωπο, για τον οποίο ακούσε πριν μερικά λεπτά από το Ραδιόφωνο. Μερικά λεπτά αργότερα ήρθε ένα ελικόπτερο και πήρε τον Γκαγκάριν στην πλησιέστερη αεροπορική στρατιωτική βάση. Ομως πισω απο τον Γκαγκάριν υπήρχαν χιλιαδες επιστημονες και τεχνικοι με επικεφαλης ενα αλλο θρυλο,τον Σεργκέι Κορολιόφ. Ο Σεργκέι Κορολιόφ γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1907 σε οικογένεια δασκάλου ρωσικής γλώσσας και λογοτεχνίας στην πόλη Ζιτόμιρ. Όντας ακόμα μαθητής σχολείου ο Σεργκέι Κορολιόφ διακρινόταν για τις ιδιαίτερες ικανότητες του και το πάθος του για τη μελέτη της αεροπορικής τεχνολογίας. Στα 17 του χρόνια επεξεργάστηκε σχέδιο αεροπλάνου χωρίς κινητήρα. Στο Πολυτεχνείο του Κιέβου ο Σεργκέι Κορολιόφ μελετούσε την αεροπορική τεχνολογία και ταυτόχρονα επιδιδόταν στην κατασκευή ιπτάμενων μοντέλων και στην αθλητική ανεμοπλοΐα. Μετά τέλειωσε στην Μόσχα την Ανώτατη Πολυτεχνική Σχολή Μπάουμαν και την Σχολή Αεροπόρων, όπου επιβλήθηκε ως ικανός κατασκευαστής συσκευών αεροπορίας. Ακριβώς υπό την καθοδήγησή του κατασκευάστηκαν οι πρώτοι πύραυλοι-φορείς, τεχνητοί δορυφόροι της Γης, τα επανδρωμένα διαστημόπλοια Βοστόκ και Βοσχόντ- από το τελευταίο ο άνθρωπος έκανε τον πρώτο του περίπατο στο ανοιχτό Διάστημα- καθώς επίσης και το πιο τέλειο διαστημόπλοιο Σογιούζ, στο οποίο οι κοσμοναύτες μπορούσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα να βρίσκονται χωρίς σκάφανδρα και να κάνουν επιστημονικές έρευνες. Σήμερα τα Σογιούζ ακριβώς πετούν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, μεταφέροντας εκεί πληρώματα αστροναυτών από διάφορες χώρες και όλα τα απαραίτητα υλικά. «Όλα, όσα είχαμε κάνει προηγούμενα και όσα κάνουμε και όσα σχεδιάζουμε να κάνουμε στο μέλλον, έγιναν δυνατά μόνο χάρι στον Κορολιόφ και τους συνεργάτες του, οι οποίοι είχαν δημιουργήσει ισχυρό δυναμικό τόσο της πυραυλικής διαστημικής εταιρείας Ενέργεια (Energia), όσο και όλου του διαστημικού τομέα της Ρωσίας»,- είπε ο Νικολάι Σεβαστιάνοφ, ένας από τους διευθυντές της εταιρείας Ενέργεια. Ήταν εποχή καταπληκτικών κατακτήσεων στον τομέα της κοσμοναυτικής. Μετά την πτήση του Γκαγκάριν, στις 6 Αυγούστου του ίδιου έτους, δηλαδή το 1961 πραγματοποίησε τη δεύτερη πτήση στο Διάστημα ο Γκέρμαν Τιτόφ με το διαστημόπλοιο Βοστόκ-2. Η πτήση του διήρκησε ολόκληρο ημερονύχτιο. Τον ΄Αύγουστο του 1962 έγινε η κοινή πτήση των διαστημοπλοίων Βοστόκ-3 και Βοστόκ-4 διαστημοπλοίων κυβερνωμένων από τους κοσμοναύτες Αντριάν Νικολάγιεφ και Πάβελ Ποπόβιτς. Ανάμεσα στα διαστημόπλοια είχε αποκατασταθεί ασύρματη επικοινωνία. Το 1963 έγινε η κοινή πτήση κοσμοναυτών – του Βαλέρι Μπικόφσκι και της πρώτης στον κόσμο γυναίκας- κοσμοναύτη Βαλεντίνας Τερεσκόβα. ΄Υστερα απ’ αυτούς πέταξε στο Διάστημα ένα τριμελές πλήρωμα με το πιο πολυσύνθετο διαστημόπλοιο Βοσχόντ. Στις 18 Μααρτίου του 1965 κατά την πτήση του με το Βοσχόντ-2 ο κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ βγήκε για πρώτη φορά στον κόσμο στο ανοιχτό Διάστημα με σκάφανδρο μέσω του ειδικού καθέκτη του διαστημοπλοίου. Όνειρο του Κορολιόφ ήταν η κατασκευή διαστημικών Σταθμών για μακρόχρονη παραμονή στο Διάστημα. Οι προβλέψεις του Σεργκέι Κορολιόφ για το μέλλον της κοσμοναυτικής ήταν πολύ ακριβείς. Να, ένα παράδειγμα. «Νομίζω ότι δεν θα κάνω λάθος, αν πώ ότι πολύ σύντομα θα τεθεί το ερώτημα αν αξίζει να στέλνονται στο Διάστημα τόσο ακριβά συστήματα, όσο είναι τα διαστημόπλοια για μερικά μόνο ημερονύχτια. Μάλλον χρειάζεται να στέλνονται για να παραμένουν εκεί για ορισμένο χρονικό διάστημα. Ο επανεφοδιασμός αυτών των διαστημοπλοίων με όλα τα απαραίτητα και η αλλαγή των πληρωμάτων τους να γίνεται με τη βοήθεια απλοποιημένων διαστημικών συσκευών με καθέκτες για τη σύζευξή τους με το σύστημα διαστημοπλοίων σε διαστημική τροχιά». Δυστυχώς, ο Σεργκέι Κορολιόφ δεν έζησε ως την πραγματοποίηση των ιδεών του. Οι ιδέες του ενσαρκώθηκαν αργότερα στα νέα διαστημόπλοια Σογιούζ. Ο αρχικατασκευαστής πέθανε στις 15 Ιανουαρίου του 1966. Η Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας την μέρα της κηδείας του ήταν γεμάτη από κόσμο. Την λάρνακα με τη σωρό του την μετέφεραν οι ηγέτες του κράτους. Πίσω τους βάδιζαν όλοι οι κοσμοναύτες, ενώ δεν είχε ανακοινωθεί ποιός θάβεται. Μόνο ύστερα από δύο μέρες πάνω στα τείχη του Κρεμλίνου εμφανίστηκε πλάκα με την επιγραφή «Σ.Π.Κορολιόφ». Το όνομα του εξαίρετου θεμελειωτή του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος και του ιδρυτή της σοβιετικής βιομηχανίας πυραύλων έγινε γνωστό μόνο μετά το θάνατό του, ενώ νωρίτερα ακόμα και τα επιστημονικά του άρθρα δημοσιεύονται με το ψευδώνυμο «Σεργκέγιεφ».

Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος : Ο μαθητής από τη Θεσσαλονίκη που έγινε δεκτός στο Yale με υποτροφία 97% Είναι αρχηγός της ομάδας ρομποτικής VeloCT που συμμετέχει στον παγκόσμιο διαγωνισμό «F1 in schools», Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, κατάφερε όχι μόνο να γίνει δεκτός από το Yale, ένα από τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα του κόσμου, αλλά και να εξασφαλίσει υποτροφία 97%. Με δεκάδες διακρίσεις σε μαθηματικούς διαγωνισμούς, την πρώτη θέση στην ολυμπιάδα επιστημών, άριστους βαθμούς, εθελοντικό έργο ως διασώστης και πάνω από όλα «δίψα» για γνώση, ο αρχηγός της ομάδας ρομποτικής VeloCT που συμμετέχει στον παγκόσμιο διαγωνισμό «F1 in schools», Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, κατάφερε όχι μόνο να γίνει δεκτός από το Yale, ένα από τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα του κόσμου, αλλά και να εξασφαλίσει υποτροφία 97%. «Έκανα αιτήσεις σε 12 πανεπιστημιακά ιδρύματα και το Yale ήταν μια από τις πρώτες τρεις επιλογές μου», αναφέρει στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, διευκρινίζοντας πως έγινε δεκτός στην πολυτεχνική σχολή του συγκεκριμένου πανεπιστημίου με υποτροφία και θέλει να γίνει μηχανολόγος μηχανικός. Η φοίτηση στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο ήταν στόχος ζωής για τον Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο. «Ουσιαστικά είναι κάτι για το οποίο προετοιμάζομαι τα τελευταία χρόνια», αναφέρει εξηγώντας πως με ετήσια δίδακτρα στον τομέα που επέλεξε 88.000 δολάρια, ο ίδιος έχει καταφέρει να κερδίσει υποτροφία που καλύπτει το 97%. Αναφερόμενος στα κριτήρια της επιλογής του από την επιτροπή του αμερικανικού πανεπιστημίου, είπε πως αυτό που μετράει είναι η συνολική εικόνα κάθε μαθητή. «Αξιολογούν το βιογραφικό, τις συνεντεύξεις μας, τις συστατικές επιστολές των καθηγητών, το εθελοντικό μας έργο (ελληνική ομάδα διάσωσης) και αυτό που τους ενδιαφέρει περισσότερο, είναι να καταλάβουν, τι μπορεί να προσφέρει κάθε υποψήφιος στην κοινότητα», τονίζει. «Θεωρώ πως και τα ελληνικά πανεπιστήμια σε ακαδημαϊκό επίπεδο είναι κορυφαία», λέει επισημαίνοντας ωστόσο πως φοιτητές «στα πανεπιστήμια της Αμερικής μπορούν να εργαστούν σε κορυφαίες εταιρείες, όπως είναι η Gοοgle και η Tesla, όσο ακόμα φοιτούν, κάτι που δεν συμβαίνει δυστυχώς στα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα». Ο Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος αναμένεται να αναχωρήσει για την Αμερική τον Αύγουστο, ωστόσο εξομολογείται πως θα ήθελε να επιστρέψει κάποια στιγμή. «Δεν θέλω να ρίξω μαύρη πέτρα στην Ελλάδα και σίγουρα θα ήθελα να γυρίσω πίσω στη χώρα μου. Ωστόσο δεν γνωρίζω εάν αυτό είναι εφικτό», τονίζει. https://www.in.gr/2021/04/12/greece/konstantinos-markopoulos-o-mathitis-apo-ti-thessaloniki-pou-egine-dektos-sto-yale-ypotrofia-97/

Ανακαλύφθηκε η «μπαρουταποθήκη» του γαλαξία μας. Εντοπίστηκε στον βραχίονα του Γαλαξία στον οποίο βρίσκεται και το ηλιακό μας σύστημα μια άγνωστη μέχρι σήμερα περιοχή η οποία είναι γεμάτη από τους σπάνιους αλλά και εντυπωσιακούς μπλε αστέρες. Σύμφωνα με τους ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη οι περισσότεροι αστέρες της περιοχής είναι έτοιμοι να εκραγούν. Ο βραχίονας του Ωρίωνα είναι ένας από τους πιο μικρούς σπειροειδείς βραχίονες του Γαλαξία. Έχει πλάτος 3.500 ετών φωτός και μάκρος 10.000 ετών φωτός. Σε μια περιοχή ανάμεσα στον βραχίονα του Ωρίωνα και τον αστερισμό του Περσέα ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Ισπανικού Κέντρου Αστροβιολογίας (CAB) ανακάλυψαν την… φωλιά των μπλε αστέρων χρησιμοποιώντας το διαστημικό παρατηρητήριο GAIA του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Οι κυανοί γίγαντες που είναι ευρύτερα γνωστοί ως «μπλε αστέρες» είναι άστρα με φασματικό τύπο O ή B (πράγμα που καθιστά το φως που εκπέμπει συνολικά ψυχρό λευκό ως γαλανό) και τάξη λαμπρότητας που χαρακτηρίζει τους γίγαντες αστέρες. Η μεγάλη πίεση που ασκεί στο εσωτερικό τους η μεγάλη τους μάζα προκαλεί την ταχεία κατανάλωση των «καυσίμων» του με αποτέλεσμα τα άστρα αυτά να έχουν πολύ μικρή διάρκεια ζωής και μετατρέπονται συνήθως σε υπερκαινοφανείς αστέρες. Να καταστρέφονται δηλαδή σε εκρήξεις σουπερνόβα. Οι ερευνητές κατάφεραν μετά από προσπάθειες πολλών μηνών να χαρτογραφήσουν την περιοχή και να γνωρίζουν έτσι την θέση των μπλε αστέρων γεγονός που προσφέρει νέα δεδομένα όχι μόνο για την συγκεκριμένη περιοχή αλλά και για την ιστορία και εξέλιξη του γαλαξία μας. «Οι μπλε αστέρες είναι σπάνιοι, ο γαλαξίας μας περιέχει περί τα 400 δισ. άστρα και οι μπλε αστέρες είναι πιθανώς λιγότεροι από 200 χιλιάδες. Καθώς αυτά τα άστρα είναι υπεύθυνα για την δημιουργία πολλών από τα βαρέα στοιχεία του Σύμπαντος μπορούμε να θεωρούμε αυτά τα άστρα ως τους χημικούς τροφοδότες των γαλαξιών. Η ύπαρξη και ο θάνατος τέτοιων άστρων επέτρεψαν στον πλανήτη μας να έχει την απαραίτητη γεωχημεία ώστε να κάνει την εμφάνιση της η βιοχημεία. Όπου βρίσκουμε μπλε αστέρες βρίσκουμε τις πιο ενεργές και πιο ζωντανές περιοχές του γαλαξία» αναφέρει ο Μικελάντζελο Πανταλεόνι Γκονζάλεζ, εκ των επικεφαλής των ερευνητών που δημοσιεύουν την ανακάλυψη τους στην επιθεώρηση «Monthly Notices of Astronomical Society». https://www.naftemporiki.gr/story/1712718/anakalufthike-i-mparoutapothiki-tou-galaksia-mas

Ένα γαλαξιακό μαιευτήριο σε όλο του το μεγαλείο. Μια νέα εντυπωσιακή και λεπτομερής εικόνα του γαλαξία Μ61 δόθηκε στην δημοσιότητα η οποία αποτελεί προϊόν δεδομένων που έχουν συλλεχθεί από το διαστημικό τηλεσκόπιο αλλά και ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια όπως το VLT στην Χιλή . Πρόκειται για ένα σπειροειδή γαλαξία παρόμοιας δομής με τον δικό μας που ανακαλύφθηκε το 1779. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 55 εκατ. ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Παρθένου. Παρά την μεγάλη απόσταση στην οποία βρίσκεται αποτελεί συχνά στόχο των αστρονόμων τόσο επειδή η θέση του επιτρέπει την καλή παρατήρηση του αλλά και επειδή εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ενεργός. Οι επιστήμονες τον έχουν κατατάξει στην κατηγορία των κοσμικών εργοστασίων παραγωγής νέων άστρων. Στην νέα εικόνα οι περιοχές ερυθρού χρώματος στις σπείρες είναι περιοχές με νεογέννητα άστρα. Η παραγωγή άστρων στον γαλαξία είναι τόσο μεγάλη που οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι αυτό συμβαίνει ακόμη και στις περιοχές κοντά στο κέντρο του όπου υπάρχει μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο Μ61 παράγει νέα άστρα με ρυθμό δέκα φορές μεγαλύτερο από ότι ο δικός μας γαλαξίας. Επιπλέον ο Μ61 αποτελεί μια από τις περιοχές του Σύμπαντος έξω από τον δικό μας γαλαξία στις οποίες εντοπίζονται συχνά υπερκαινοφανείς αστέρες, τα άστρα που αυτοκαταστρέφονται σε εκρήξεις σουπερνόβα. Είναι ένα επιπλέον γεγονός που προκαλεί μόνιμα το ενδιαφέρον των επιστημόνων. https://www.naftemporiki.gr/story/1713222/ena-galaksiako-maieutirio-se-olo-tou-to-megaleio

Το πλανητικό σύστημα ενός αρχαίου άστρου. Αστρονόμοι ανακάλυψαν πρόσφατα τρεις πλανήτες σε τροχιά γύρω από ένα άστρο με τουλάχιστον διπλάσια ηλικία από αυτήν του Ήλιου. Ο ένας, μάλιστα, από τους πλανήτες αυτούς έχει βραχώδη σύσταση, αλλά βρίσκεται τόσο κοντά στο άστρο του, ώστε καλύπτεται από έναν ωκεανό μάγματος με θερμοκρασία που υπερβαίνει τους 2.000 °C. Το άστρο του συστήματος με την κωδική ονομασία TOI 561 απέχει από εμάς μόλις 280 έτη φωτός και ανήκει σε μία σπάνια αστρική κατηγορία, τα μέλη της οποίας έχουν σημαντικά χαμηλότερη περιεκτικότητα σε «μέταλλα», δηλαδή σε στοιχεία βαρύτερα του υδρογόνου και του ηλίου. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι η ηλικία του είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου. Πραγματικά, ο πορτοκαλί αυτός νάνος έχει μάζα ίση με το 80% της μάζας του Ήλιου και γεννήθηκε πριν από 10,8 δισ. χρόνια, γεγονός που τον καθιστά ένα από τα αρχαιότερα, αλλά και με την χαμηλότερη περιεκτικότητα σε βαρύτερα στοιχεία, άστρα του Γαλαξία μας. Η προέλευση αυτών των άστρων δεν είναι ακόμη σαφής. Σύμφωνα με κάποιες μελέτες, γεννήθηκαν σε κάποιον μικρότερο και αρχαιότερο γαλαξία, ο οποίος αφομοιώθηκε από τον δικό μας, ενώ σύμφωνα με κάποιες άλλες μπορεί να ανήκουν στα πρώτα άστρα που σχηματίστηκαν μέσα στον Γαλαξία μας. Η σχετική ανακάλυψη έγινε με την βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου TESS, καθώς και του τηλεσκοπίου Keck I, που βρίσκεται στο Αστεροσκοπείο Keck της Χαβάης. Ο «κυνηγός» εξωπλανητών TESS προσπαθεί να εντοπίσει εξωπλανήτες, ανιχνεύοντας τις ανεπαίσθητες διακυμάνσεις στην φωτεινότητα του μητρικού τους άστρου, οι οποίες προκαλούνται όταν ένας από αυτούς διέρχεται μπροστά από τον δίσκο του. Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί τρεις πλανήτες σε αυτό το πλανητικό σύστημα, με διαμέτρους μιάμιση, τρεις και δύο φορές μεγαλύτερες από αυτήν της Γης. Ο εσώτατος από αυτούς έχει βραχώδη σύσταση και τριπλάσια μάζα από αυτήν του πλανήτη μας, ενώ βρίσκεται σε τόσο μικρή απόσταση από το άστρο του, ώστε συμπληρώνει μία περιφορά γύρω του σε 10,5 ώρες. Όπως υπολογίστηκε, η απόστασή του από το άστρο του είναι 100 φορές μικρότερη από την μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο, που σημαίνει ότι θα πρέπει να εκτελεί σύγχρονη περιστροφή γύρω του, όπως δηλαδή και η Σελήνη γύρω από την Γη. Αυτό σημαίνει ότι ο πλανήτης ολοκληρώνει μία περιστροφή γύρω από τον εαυτό του στον ίδιο χρόνο που διαγράφει μία πλήρη περιφορά γύρω από το άστρο του, με αποτέλεσμα να δείχνει πάντα την ίδια «όψη» του προς αυτό. Γι’ αυτό και η επιφανειακή του θερμοκρασία στο ημισφαίριό του που «βλέπει» προς το άστρο υπερβαίνει τους 2.000 °C, είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσια από την θερμοκρασία του καυτού μάγματος στην Γη. Οι δύο άλλοι πλανήτες έχουν αρκετά μικρότερη μάζα και σχετικά μεγάλη ακτίνα, γι’ αυτό και πιθανότατα δεν έχουν βραχώδη σύσταση. https://physicsgg.blogspot.com/2021/04/blog-post_11.html

Ανακαλύφθηκε νέο εξωτικό ισότοπο του φθορίου, το φθόριο-13. Μια πειραματική ομάδα φυσικών από τις ΗΠΑ δημιούργησε ένα νέο ισότοπο φθορίου, το φθόριο-13 (13F), βομβαρδίζοντας έναν στόχο βηρυλλίου-9 (9Βe) με δέσμη πυρήνων οξυγόνου-13 (13O). Το φθόριο είναι το χημικό στοιχείο που συμβολίζεται με F και έχει ατομικό αριθμό 9. Είναι το πιο δραστικό στοιχείο του περιοδικού πίνακα και το ελαφρύτερο των αλογόνων. Σε κανονικές συνθήκες το φθόριο είναι ένα διατομικό αέριο πολύ τοξικό, με χρώμα ανοιχτό κίτρινο. Διαθέτει 18 γνωστά ισότοπα από το 13F έως το 31F (με εξαίρεση το 30F) και δύο ισομερή (18mF και 26mF). Το μόνο ισότοπο του φθορίου που υπάρχει στη φύση είναι το 19F. Η μελέτη εξωτικών πυρήνων με τόσο μεγάλες διαφορές νετρονίων ή πρωτονίων έχει σημαντικό ενδιαφέρον για την κατανόηση της σύνθεσης των στοιχείων, παρόλο που η διάρκεια ζωής τους είναι εξαιρετικά μικρή. Πολλά από αυτά τα ισότοπα έχουν εξωτικές ιδιότητες. Το νέο ισότοπο του φθορίου13F, διαθέτει μόνο τέσσερα νετρόνια από τη γραμμή (σε σχέση με τα 10 νετρόνια που διαθέτει το σταθερό ισότοπο 19F) και βρίσκεται το όριο που καθορίζει την ζώνη πέρα από την οποία οι πυρήνες διασπώνται με την εκπομπή ενός πρωτονίου. Τα πολύ πλούσια σε πρωτόνια ισότοπα είναι ασταθή και τα υψηλότερης ενέργειας πρωτόνια στους τους μπορούν διαφύγουν από τον πυρήνα. Ο αρχικός σκοπός του πειράματος ήταν να φτιάξει ένα νέο ισότοπο οξυγόνου, την ελαφρύτερη έκδοση του γνωστού οξυγόνου, με μόνο τρία νετρόνια συν τα οκτώ πρωτόνια του (11O). Αφού πραγματοποιήθηκε αυτή η ανακάλυψη, εξετάστηκαν πάλι τα δεδομένα με μεγάλη προσοχή και έτσι αποδείχθηκε ο σχηματισμός του 13F. Το ισότοπο 13F παρατηρήθηκε σε πυρηνική αντίδραση ανταλλαγής φορτίου, όπου μια δέσμη πυρήνων 13O βομβάρδιζε έναν στόχο 9Be και ένα νετρόνιο του 13O αντικαθίσταται από ένα πρωτόνιο. Στην φωτογραφία με πράσινο χρώμα τα ισότοπα που ανακαλύφθηκαν από τους ερευνητές Charity and Sobotka.

Στήβεν Χόκινγκ: Ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο. Υπήρχε σχεδόν μια θρησκευτική ευλάβεια στη σιωπή που έπεφτε κάθε φορά που ξεκινούσε μια διάλεξη του Στήβεν Χόκινγκ. Συνήθως, όλα τα καθίσματα ήταν πιασμένα, και όταν το επέτρεπαν οι υπεύθυνοι πυρασφάλειας, υπήρχαν μεγάλες ομάδες ανθρώπων που στέκονταν κοντά στις εξόδους και στους διαδρόμους, τεντώνοντας τους λαιμούς τους για να μπορούν να δουν τον διάσημο φυσικό. Και όταν έμπαινε στη σκηνή, το αίσθημα δέους που προκαλούσε στο κοινό ήταν απτό. «Μερικές φορές υπήρχε απόλυτη ησυχία για 30 ή 40 δευτερόλεπτα», αναφέρει ο Κριστόφ Γκαλφάρ , ένας από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Χόκινγκ, που έγινε και ο ίδιος εκλαϊκευτής της επιστήμης. «Για εμένα, ήταν η σιωπή που το έκανε τόσο… αυτό ήταν που γέννησε την επιθυμία μου να ακολουθήσω το ίδιο μονοπάτι». Ωστόσο, παρά το πάθος του Χόκινγκ να μοιράζεται με το κοινό τη δουλειά του στον τομέα της κοσμολογίας και της αστροφυσικής, λίγοι ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν εκεί για να μάθουν πράγματα σχετικά με την επιστήμη του. Βρίσκονταν εκεί για να δουν από κοντά έναν άνθρωπο που είχε ανέβει στο Όρος Σινά και κατάφερε να δει μερικά από τα μυστικά του κόσμου. Ο Χόκινγκ ήταν ένας σπουδαίος επιστήμονας, αλλά στην αναζήτησή του για αναγνώριση, απέκτησε τα χαρακτηριστικά ενός προφήτη. Ήταν μια φαουστιανή συμφωνία που έκανε τον Χόκινγκ τον λαμπρότερο επιστήμονα που γνωρίσαμε στις ζωές μας – αλλά υπήρξε και τίμημα. Προφήτης ή επιστήμονας; Όταν μιλά ένας προφήτης, μιλά με την αυτοπεποίθηση και το αλάθητο μιας θείας αποκαλύψεως. Όμως, το χαρακτηριστικό ενός επιστήμονα και το βασικότερο συστατικό του επαγγέλματός του, είναι η αβεβαιότητα. Σχεδόν εξ’ ορισμού, ένας βιολόγος, ένας φυσικός ή ένας χημικός έχει ένα μυαλό γεμάτο ανακριβείς πληροφορίες: ακόμη και εκείνοι με τον μεγαλύτερο εγωισμό συνειδητοποιούν ότι μεγάλο μέρος της γνώσης που έχουν χτίσει με τα χρόνια είναι αβέβαιο, ατελές ή ακόμη και απόλυτα λανθασμένο. Ο βασικός σκοπός ενός επιστήμονα είναι να περιορίσει την αβεβαιότητα έστω και λίγο. Ενώ οι προφήτες έχουν πάντα δίκιο, οι καλοί επιστήμονες, που έχουν εκπαιδευτεί να πασχίζουν προκειμένου να κάνουν απλώς λιγότερα λάθη, λειτουργούν εκ φύσεως δοκιμαστικά και λαμβάνοντας υπόψη προϋποθέσεις. Και για αυτό είναι εύκολο κανείς να τους αγνοήσει, ακόμη και όταν είναι η μόνη μορφή αρχής που ο λόγος της μετράει. Αυτό δεν ίσχυε και για τον Στήβεν Χόκινγκ. Από τότε που απέκτησε το χαρακτηριστικό που προφήτη στα τέλη της δεκαετίας του ’80, δεν το αγνόησε ποτέ κανείς. Ήταν βέβαιο ότι τα βιβλία του θα είχαν πολλές πωλήσεις, ασχέτως από το αν ήταν καλογραμμένα ή ακόμη και κατανοητά. Οι διαλέξεις του ήταν συνήθως γεμάτες, με διάφορους ανθρώπους που στέκονταν τους διαδρόμους προσπαθώντας να δουν καλύτερα τον Χόκινγκ. Μπορούσε να κερδίσει την προσοχή των ακροατών όπως κανένας άλλος επιστήμονας, ο Τύπος και το κοινό κρέμονταν από κάθε του λέξη – ακόμη και όταν αυτές οι λέξεις δεν είχαν καμία σχέση με τη δουλειά του σχετικά με τις μαύρες τρύπες και την κοσμολογία και ούτε καν πρόδιδαν βαθιά διορατικότητα ή γνώση. Ο Χόκινγκ κατάφερε να πείσει το κοινό ότι η γνώμη του πάντοτε μετρούσε. «Τα σχόλιά του πάντοτε προσέλκυαν υπερβολική προσοχή ακόμη και για θέματα στα οποία δεν είχε κάποια ιδιαίτερη εξειδίκευση», γράφει ο Μάρτιν Ρις, στενός φίλος και συνάδελφός του. «Για παράδειγμα, σε θέματα φιλοσοφίας ή κινδύνων από εξωγήινους ή από έξυπνες μηχανές». Η υπερβολική του αυτοπεποίθηση και το πείσμα του, του κόστισαν τον σεβασμό πολλών συναδέλφων του, κυρίως αργότερα στην καριέρα του. Επιστήμονας με στοιχεία “celebrity” Ίσως όμως η πιο δύσκολη πτυχή της μεταμόρφωσης του Χόκινγκ σε διασημότητα, είχε να κάνει με την αναπηρία του. Ενώ γινόταν γνωστός στους κύκλους των φυσικών, η ασθένειά του (αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, επίσης γνωστή ως νόσος του Lou Gehrig) άρχισε να τον επηρεάζει. Ο Χόκινγκ πάντα υποψιαζόταν ότι η γρήγορη άνοδός του στην ιεραρχία των φυσικών, οι πρόωρες βραβεύσεις του, η πρόσληψή του στη Βασιλική Ακαδημία στην ηλικία των 32 ετών, προέκυψαν όλα λόγω της αναπηρίας του παρά λόγω του ταλέντου του στη φυσική. Παρόλο που αυτές οι αμφιβολίες ταλάνιζαν τον Χόκινγκ όλη του τη ζωή – ήθελε στην πραγματικότητα να αναγνωριστεί για την επιστήμη του παρά για την επιμονή του στη μάχη κατά της ασθένειάς του. Ο Χόκινγκ κατάλαβε πως η διασημότητά του, αν όχι η δουλειά του ως φυσικός, στηριζόταν πάνω στο δεύτερο ακριβώς όσο και πάνω στο πρώτο. Τον ενοχλούσε το γεγονός ότι η φήμη του στηριζόταν σε έναν βαθμό και σε μια «καρικατούρα» του ίδιου ως μια διάνοια με αναπηρία. Ταυτόχρονα όμως, αγκάλιασε αυτό το αφήγημα, το οποίο μάλιστα τον βοήθησε να ενισχύσει τη φήμη του. Το τίμημα για τον Χόκινγκ, ήταν ότι ο «μύθος» έκρυβε την ανθρωπιά του ατόμου που βρισκόταν πίσω από αυτόν. Στην πραγματικότητα, ο Χόκινγκ δεν ήταν ο λαμπρότερος επιστήμονας της εποχής μας. Ήταν ένας σημαντικός φυσικός, του οποίου η σπουδαιότητα έχει παρεξηγηθεί σχεδόν σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήταν ένας άνθρωπος που υπέφερε πολύ και έκανε και άλλους να υποφέρουν πολύ, ένας επιστήμονας που έγινε διασημότητα και άλλαξε θεμελιωδώς το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος τον «επιστήμονα – celebrity». Προκειμένου να κατανοήσουμε πραγματικά τον Χόκινγκ – αλλά και την επιστήμη – πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τον μύθο και να εξετάσουμε την ταραχώδη πραγματικότητα που βρίσκεται από κάτω. Για να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τον Χόκινγκ σαν προφήτη και να τον δούμε ως έναν άνθρωπο με ελαττώματα αλλά και ένα λαμπρό μυαλό. https://physicsgg.blogspot.com/2021/04/blog-post_10.html

Ο Kazbeks έφτασε στο ISS Το Διαστημικό σκάφος επανδρωμένων μεταφορών Yu.A. Ο Gagarin "(Soyuz MS-18) με το πλήρωμα της 65ης μακροχρόνιας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, σχεδόν 3,5 ώρες μετά την έναρξη, στις 14:05:05 ώρα Μόσχας, αγκυροβόλησε στην ενότητα Rassvet του ρωσικού τμήματος ISS στο κανονική λειτουργία . Για να το κάνει αυτό, έφτιαξε μόνο δύο τροχιές γύρω από τον πλανήτη. Ο ραντεβού πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με ένα σχήμα δύο στροφών σε αυτόματο τρόπο υπό τον έλεγχο ειδικών από την κύρια ομάδα επιχειρησιακού ελέγχου του ρωσικού τμήματος του ISS (SP Korolev Rocket and Space Corporation Energia, μέρος της κρατικής εταιρείας Roscosmos) . Προς το παρόν, τα πληρώματα Soyuz και ISS εκτελούν επιχειρήσεις για να προετοιμαστούν για το άνοιγμα καταπακτών: παρακολουθούν τη στεγανότητα των διαμερισμάτων διαστημικού σκάφους και εξισώνουν την πίεση μεταξύ του διαστημικού σκάφους και του σταθμού, καθώς και αφαιρώντας τις στολές πτήσης Sokol KV-2. Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής της στεγανότητας του αρμού μεταξύ του διαστημικού σκάφους και της μονάδας Rassvet, σχεδιάζεται να ανοίξει τις πόρτες μεταφοράς στις 16:00 ώρα Μόσχας. Μετά από αυτό, το πλήρωμα του Soyuz MS-18, που αποτελείται από τους κοσμοναύτες Roscosmos Oleg Novitsky, Pyotr Dubrov και τον αστροναύτη της NASA Mark Vande Hai, θα μεταφερθεί στο ISS. Θα ενταχθούν στο πλήρωμα του σταθμού Sergei Ryzhikov, Sergei Kud-Sverchkov, Kathleen Rubins, Michael Hopkins, Victor Glover, Shannon Walker και Soichi Noguchi. Η ζωντανή μετάδοση αυτής της λειτουργίας θα είναι διαθέσιμη στην ενότητα "Online Broadcast" από τις 15:40 ώρα Μόσχας. Η μετάβαση σε ένα νέο λεγόμενο. Το σχέδιο «superfast» κατέστη δυνατή μόνο με την έναρξη λειτουργίας του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a, το οποίο, σύμφωνα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις δυνατότητές του του συστήματος ελέγχου, επιτρέπει στο διαστημικό σκάφος να εκτοξευτεί σε μια δεδομένη τροχιά με την υψηλότερη ακρίβεια. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της εφαρμογής δύο στροφών είναι ο προκαταρκτικός σχηματισμός της απαιτούμενης τροχιάς ISS και η ακριβής υλοποίηση του αυτόνομου προγράμματος καθοδήγησης που ενσωματώνεται στο ενσωματωμένο συγκρότημα υπολογιστών Soyuz MS. Για πρώτη φορά, το φορτηγό όχημα Progress MS-09 πέταξε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σύμφωνα με το σχέδιο "superfast" το καλοκαίρι του 2018, δύο χρόνια αργότερα, σε 3 ώρες 3 λεπτά, το ήδη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Soyuz MS-17 έφτασε . https://www.energia.ru/ru/news/news-2021/news_04-09_01.html

Το Soyuz MS-18 εκτοξευτηκε στον ISS Σήμερα, 9 Απριλίου 2021, στις 10:42 ώρα Μόσχας, εκτοξεύτηκε ένας πύραυλος Soyuz-2.1a με επανδρωμένο όχημα μεταφοράς Soyuz MS-18 (TPK) από την τοποθεσία 31 του κοσμοδρόμου Baikonur. Στο ένατο λεπτό της πτήσης, το διαστημικό σκάφος διαχωρίστηκε κανονικά από το τρίτο στάδιο και μπήκε στην τροχιά κοντά στη γη. Στο διαστημικό σκάφος βρίσκεται το πλήρωμα των συμμετεχόντων της 65ης και 66ης κύριας αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS): οι κοσμοναύτες Roscosmos Oleg Novitsky (διοικητής) και Peter Dubrov (μηχανικός πτήσης-1), αστροναύτης της NASA Mark Vande Hai (πτήση μηχανικός-2). Επί του παρόντος, το Soyuz MS-18 TPK συνεχίζει την αυτόνομη πτήση του προς την ISS υπό τον έλεγχο ειδικών από την κύρια ομάδα επιχειρησιακού ελέγχου ISS Russian Segment στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολών (Korolev). Η επαναπροσέγγιση του Soyuz MS-18 TPK με το ISS πραγματοποιείται σε αυτόματη λειτουργία σύμφωνα με ένα εξαιρετικά γρήγορο σχήμα δύο στροφών. Η σύνδεση και η αγκύρωση του διαστημικού σκάφους με τη μονάδα Rassvet του ISS Russian Segment έχει προγραμματιστεί στις 14:07 ώρα Μόσχας. Εκτός από τους συμμετέχοντες στην αποστολή ISS-65/66, το διαστημικό σκάφος θα παραδώσει 169 κιλά ωφέλιμου φορτίου στο σταθμό: συσκευασία για διαστημικά πειράματα και βιοϊατρική έρευνα, αναλώσιμο εξοπλισμό και ένα βοηθητικό σετ τεκμηρίωσης επί του σκάφους, προϊόντα υγιεινής και φρέσκα κιτ φαγητού, όπως καθώς και μια αναμνηστική φωτογραφία του Γιούρι Alekseevich Gagarin και αναμνηστικά σύμβολα για την 60η επέτειο της πρώτης επανδρωμένης πτήσης στο διάστημα. https://www.energia.ru/ru/news/news-2021/news_04-09.html

NASA: Το OSIRIS-REX ολοκλήρωσε την περιφορά του γύρω από τον αστεροειδή Μπενού Το διαστημικό σκάφος OSIRIS-Rex της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) πραγματοποίησε και την τελευταία κοντινή περιφορά του, γύρω από τον αστεροειδή Μπενού. Οι χειριστές του σκάφους θα περιμένουν λίγες μέρες ακόμη, εωσότου βεβαιωθούν με ποιο τρόπο το σκάφος άλλαξε την επιφάνεια του αστεροειδούς, όταν συνέλεξε ένα δείγμα του πέρυσι τον Οκτώβριο. Κατά την τελευταία περιφορά του, το σκάφος φωτογράφισε τον Μπενού για σχεδόν έξι ώρες πετώντας σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων από αυτόν. Για να σταλούν όλα αυτά τα τελευταία δεδομένα και εικόνες στη Γη, θα περάσουν μερικές μέρες, έως τις 14 Απριλίου. Ο Μπενού σήμερα απέχει περίπου 298 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Το σκάφος θα παραμείνει στη «γειτονιά» του έως τις 10 Μαΐου, οπότε θα πυροδοτήσει τις μηχανές του για να ξεκινήσει το διετές ταξίδι επιστροφής του, με στόχο να παραδώσει το πολύτιμο δείγμα του στους Αμερικανούς επιστήμονες το Σεπτέμβριο του 2023. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/977036_nasa-osiris-rex-oloklirose-tin-perifora-toy-gyro-apo-ton-asteroeidi-mpenoy

Έρευνα: Αμφιβολίες για τη σύσταση του 70% του σύμπαντος. Επιστήμονες ανά τον κόσμο πίστευαν εδώ και καιρό πως το 70% του σύμπαντος αποτελείται από σκοτεινή ενέργεια, η οποία του δίνει τη δυνατότητα να διαστέλλεται με ολοένα και πιο αυξανόμενο ρυθμό. Ωστόσο, στο πλαίσιο νέας μελέτης, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (UCPH) δοκίμασαν ένα μοντέλο το οποίο υποδεικνύει πως η διαστολή του σύμπαντος οφείλεται σε μια σκοτεινή ουσία με κάποιου είδους μαγνητική δύναμη. Εάν το μοντέλο αυτό ισχύει, τότε θα σημαίνει πως η σκοτεινή ενέργεια απλά δεν υπάρχει, σύμφωνα με τον καθηγητή του UCPH που ήταν πίσω από την έρευνα. Ο μηχανισμός διαστολής του σύμπαντος συσχετιζόταν εδώ και χρόνια με την αποκαλούμενη κοσμολογική σταθερά, που είχε αναπτύξει ο Αϊνστάιν το 1917, η οποία αναφέρεται σε μια άγνωστη απωθητική κοσμική δύναμη. Εφόσον η κοσμολογική σταθερά, γνωστή και ως σκοτεινή ενέργεια, δεν μπορεί να μετρηθεί απευθείας, πολλοί ερευνητές, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Αϊνστάιν, εξέφραζαν αμφιβολίες για την ύπαρξή της, χωρίς να μπορούν να προτείνουν μια βιώσιμη εναλλακτική- τουλάχιστον, μέχρι τώρα. Στο πλαίσιο της νέας έρευνας, επιστήμονες στο UCPH δοκίμασαν ένα μοντέλο που αντικαθιστά τη σκοτεινή ενέργεια με μια σκοτεινή ύλη, υπό τη μορφή μαγνητικών δυνάμεων. «Αν αυτό που ανακαλύψαμε είναι ακριβές, θα ανέτρεπε την πεποίθησή μας ότι υπάρχει αυτό που πιστεύαμε πως αποτελεί το 70% του σύμπαντος. Θα έχουμε βγάλει τη σκοτεινή ενέργεια από την εξίσωση και θα έχουμε προσθέσει μερικές επιπλέον ιδιότητες για τη σκοτεινή ύλη. Αυτό φαίνεται να έχει την ίδια επίδραση στη διαστολή του σύμπαντος με τη σκοτεινή ενέργεια» εξηγεί ο Στέεν Χάρλε Χάνσεν, αναπληρωτής καθηγητής στο DARK Cosmology Centre του Ινστιτούτου Niels Bohr. H συνήθης προσέγγιση ως προς την κατανομή της ενέργειας του σύμπαντος είναι πως αποτελείται από 5% κανονική ενέργεια, 25% σκοτεινή ύλη και 70% σκοτεινή ενέργεια. Στο νέο μοντέλο των ερευνητών του UCPH, το μερίδιο 25% της σκοτεινής ύλης αποκτά ειδικές ιδιότητες που καθιστούν περιττό το 70% που αντιστοιχεί στη σκοτεινή ενέργεια. «Δεν ξέρουμε πολλά για τη σκοτεινή ύλη, πέρα από το ότι είναι ένα βαρύ και αργό σωματίδιο. Μα μετά αναρωτηθήκαμε- τι θα γινόταν αν η σκοτεινή ύλη είχε κάποια ιδιότητα που ήταν ανάλογη με τον μαγνητισμό; Ξέρουμε πως, καθώς κινούνται τα φυσιολογικά σωματίδια, δημιουργούν μαγνητισμό. Και οι μαγνήτες απωθούν ή έλκουν άλλους μαγνήτες- οπότε τι γίνεται εάν αυτό συμβαίνει στο σύμπαν; Αν αυτή η συνεχής διαστολή της σκοτεινής ύλης λαμβάνει χώρα χάρη σε κάποιου είδους μαγνητική δύναμη;» διερωτάται ο Στέεν Χάνσεν. Το ερώτημα αυτό ήταν η βάση για το νέο υπολογιστικό μοντέλο, που περιελάμβανε όλα όσα οι επιστήμονες θεωρούν πως ξέρουν για το σύμπαν. «Αναπτύξαμε ένα μοντέλο που λειτουργούσε με την υπόθεση πως τα σωματίδια σκοτεινής ύλης έχουν ένα ίδιο μαγνητικής δύναμης και διερευνήσαμε τι επίδραση θα είχε στο σύμπαν αυτή η δύναμη. Αποδεικνύεται ότι θα είχε ακριβώς την ίδια επίδραση στην ταχύτητα της διαστολής του σύμπαντος όπως ξέρουμε από τη σκοτεινή ενέργεια» λέει ο Στέεν Χάνσεν. Παρόλα αυτά, τα ερωτηματικά γύρω από τον μηχανισμό αυτόν παραμένουν πολλά, και πρέπει να ελεγχθούν με βάση καλύτερα μοντέλα και περισσότερους παράγοντες. https://www.naftemporiki.gr/story/1712035/ereuna-amfibolies-gia-ti-sustasi-tou-70-tou-sumpantos