Δροσος Γεωργιος

Η καταστροφικότητα στην καρδιά της ανθρώπινης φύσεως. «Η ανθρώπινη ύπαρξη, τόσο κοντά, τόσο μακριά σε κάθε μελετητή που προσπαθεί να την προσεγγίσει. Διότι παρατηρητής και παρατηρούμενο είναι ένα. Χρειάζεται ένας καθρέπτης για να αντιληφθεί κανείς τον εαυτό του. Αυτός είναι το έργο των σημαντικών άλλων, που είδαν πέρα από τα φαινόμενα. Η ψυχανάλυση φιλοδοξεί από την αρχή της πορείας της να δει πίσω από τις πράξεις, πίσω από το συνειδητό επίπεδο, ποιό είναι το αίτιο που κινεί ανθρώπους και ομάδες, τι μας κάνει να είμαστε αυτό που είμαστε. Αποκάλυψε την ύπαρξη του ασυνειδήτου. Πρόκειται για τη δεξαμενή των ενορμήσεων, των ρευμάτων εκείνων που συνενώνουν το ενστικτώδες φορτίο μαζί με την ψυχική αναπαράσταση και δυναμική του. Μίλησε για ενορμήσεις θανάτου ή καταστροφικότητας, για το ρεύμα δηλαδή εκείνο που κατατείνει στην αποσύνθεση, στον θάνατο. Αντιτίθεται στις ενορμήσεις ζωής, στις δυνάμεις που υπό την αιγίδα του Έρωτα, κατατείνουν στη σύνθεση, στη δημιουργία. Φορέας τους είναι το κάθε υποκείμενο, ο καθένας από εμάς, αλλά και οι ομάδες.Τάση μιας ενόρμησης είναι η επιστροφή σε μια προγενέστερη κατάσταση ηρεμίας, ολοκληρωτικής αποσβέσεως των εντάσεων. Οι ερωτικές ενορμήσεις κινούνται προς την κατεύθυνση αυτή μέσω της εξευρέσεως ενός αντικειμένου στο οποίο θα διοχετευθεί η λίμπιντο, η ενέργεια που κινεί το ψυχικό σύστημα. Οι ενορμήσεις του θανάτου τείνουν προς τον ίδιο το σκοπό, μέσα από την καταστροφή των ζωικών ενοτήτων, που θα επιφέρει ριζική εξίσωση των εντάσεων και επιστροφή στην ανόργανη κατάσταση απόλυτης σταθερότητας και ηρεμίας. «… Κάθε πολυκύτταρος οργανισμός τη διαθέτει, ως μία ώση που στην αρχή είναι προσανατολισμένη στο εσωτερικό, αλλά μετά, με την επίδραση της λίμπιντο, που προσπαθεί να την εξουδετερώσει, στρέφεται στο εξωτερικό, μέσω του μυικού συστήματος. Τότε, ονομάζεται ενόρμηση καταστροφής, επιθυμία δύναμης«1. Ως ενόρμηση καταστροφής (του άλλου πλέον) στρέφεται εναντίον του κόσμου και των άλλων εμβίων όντων.2 Ποιά στοιχεία οδήγησαν τον Φρόιντ να καταγράψει και να στοιχειοθετήσει την ύπαρξη των ενορμήσεων θανάτου; 1. Η αναγνώριση φαινομένων επανάληψης, μέσα σε πλαίσια πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, πρωτίστως εντός της παθολογίας (με τη μορφή συμπτωμάτων που επιμένουν σε πείσμα κάθε θεραπείας), αλλά και άλλα, τα οποία δύσκολα έως καθόλου μπορούν να εξηγηθούν ως αναζήτηση της ικανοποίησης ή ως μια απλή προσπάθεια ελέγχου δυσάρεστων εμπειριών. Εκεί ο Φρόιντ είδε τη σφραγίδα κάποιας ακατανίκητης δύναμης, ανεξάρτητης από την αρχή της ηδονής (που κινεί το άτομο)3 και που αντιτίθεται σε αυτήν. 2. Η επιμονή ορισμένων σαφών και ιδιαίτερων στοιχείων, τα οποία παρουσιάζουν μια αυξανόμενη σπουδαιότητα (όπως η επιθετικότητα, ο σαδισμός και ο μαζοχισμός), καθώς αναδεικνύονται μέσα από την κλινική εμπειρία παθολογικών περιπτώσεων όπως η ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση ή η μελαγχολία. Αλλά όχι μόνον αυτά: «Αν θεωρήσουμε στο σύνολο την εικόνα που συνθέτουν οι εκδηλώσεις του ενυπάρχοντος μαζοχισμού τόσων ανθρώπων, η αρνητική θεραπευτική αντίδραση και το αίσθημα ενοχής των νευρωτικών, δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε την πεποίθεση ότι η ψυχική λειτουργία κυριαρχείται αποκλειστικά από την τάση για ευχαρίστηση. Αυτά τα φαινόμενα υποδεικνύουν, κατά κάποιον τρόπο, ότι δεν μπορεί να παραγνωριστεί η παρουσία μέσα στην ψυχική ζωή μιάς δύναμης που ονομάζουμε, σύμφωνα με τους σκοπούς της, επιθετική ενόρμηση ή ενόρμηση καταστροφής, και η οποία θεωρούμε ότι προέρχεται από την πρωταρχική ενόρμηση του θανάτου της έμψυχης ύλης» 4 3. Η δυσκολία να εξηγηθεί το μίσος από ψυχολογικής απόψεως, και να συνδεθεί με τις σεξουαλικές παρορμήσεις. «Ό,τι επικίνδυνο και εχθρικό βρίσκεται μέσα στην αγάπη, θα έπρεπε μάλλον να αποδοθεί σε μια πρωταρχική διπολικότητα του είναι»5 Ο Φρόιντ θεώρησε ότι «υπάρχει στο μίσος μιά σχέση με τα αντικείμενα πιο παλιά από την αγάπη«6 4. Η εντύπωση που άφησε σε εκείνον ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος, μια σφαγή που στα δικά του μάτια δεν μπορούσε να εξηγηθεί μόνον με όρους εξωτερικής πραγματικότητας. Οι ενορμήσεις του θανάτου ή καταστροφής σπανίως εμφανίζονται στην αμιγή τους μορφή, «καθαρές». Στα πλαίσια του δυισμού, που είναι θεμελιώδες στοιχείο στη φροϋδική και ψυχαναλιτική σκέψη γενικότερα, τα πράγματα τίθενται με όρους «ζεύγη αντιθέτων», στοιχείων, ενορμήσεων εν προκειμένω, τα οποία ισορροπούν ή όχι. Όπως πολλές φορές έχει υπογραμμίσει ο πατέρας της ψυχανάλυσης, τα γεγονότα δείχνουν ακόμη και στις περιπτώσεις όπου η τάση για καταστροφή του άλλου ή του εαυτού είναι πιο έκδηλη, όπου η μανία καταστροφής είναι τυφλή, ότι κάποια λιβιδινική ικανοποίηση μπορεί να είναι παρούσα, δηλαδή σεξουαλική ικανοποίηση, που στρέφεται στο αντικείμενο, ή ναρκισσιστική απόλαυση5. «Αυτό που μας απασχολεί δεν είναι ποτέ, για να το πούμε έτσι, απλές ενορμητικές κινήσεις, αλλά συνδυασμός δυο ενορμήσεων σε ποικίλες αναλογίες» 7Οι ενορμήσεις θανάτου εμφανίζονται λοιπόν τόσο στην ψυχική παθολογία, όσο και στις συμπεριφορές έτερο και αυτοκαταστροφικότητας, ατομικές και ομαδικές, στην τυφλή επαναληπτικότητα, μια δαιμονιώδης δύναμη που δείχνει να καθηλώνει στο ίδιο τέλμα , στην πρωτοκαθεδρία καταστροφικών επιλογών που επαναλαμβάνονται. Είναι, ακόμα, ενεργείς στο κύτταρο και εμφανίζονται και στη σωματική παθολογία αναδεικνύοντας τη σχέση του σωματικού με το ψυχικό. Επίσης και κυρίως σε κάθε μορφή βίας, σε ό,τι καταστρέφει, στους πολέμους κατεξοχήν.Ο Θουκυδίδης, καταγράφοντας τον Πελοποννησιακό πόλεμο, στην πραγματικότητα καταγράφει διαδρομές του ψυχικού συστήματος ανθρώπων και ομάδων. Μιλώντας για την «παθολογία του πολέμου» ουσιαστικά μιλάει για την παθολογία της ανθρώπινης φύσεως, για την καταστροφικότητα που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της. Θέλησε να αφήσει «κτήμα ες αεί» στην ανθρωπότητα την προγνωστική δύναμη του έργου του η οποία βασίζεται στην εξής αρχή: όσο η ανθρώπινη φύση είναι αυτή που είναι, υπό όμοιες συνθήκες θα προκύπτουν όμοια αποτελέσματα.Στην ίδια επιστημολογική τοποθέτηση ακριβώς στηρίχθηκε το έργο του Φρόιντ: η ανθρώπινη φύση είναι και παραμένει η ίδια από την εποχή που την ακτινοσκόπησε ο Σοφοκλής και οι άλλοι τραγωδοί και φιλόσοφοι έως την εποχή του δικού του έργου. Ποιά είναι αυτή η ανθρώπινη φύση λοιπόν; Θα επιχειρήσουμε να την κοιτάξουμε μέσα από τα μάτια του Θουκυδίδη, εξοπλισμένοι με το φροϋδικό έργο. Μελετώντας τον Θουκυδίδη με τον φακό της ψυχανάλυσης, θα επιχειρήσουμε να καταδυθούμε σε ακόμα μεγαλύτερα βάθη, χαρτογραφώντας αλλά αρθρώνοντας ταυτοχρόνως και τη δική μας σκέψη.Ο άνθρωπος, φτιαγμένος από φως και σκότος, ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Αυτό το τελευταίο, όταν εμφανίζεται, συχνά προκαλεί έκπληξη. Διότι απλουστευτικές ωραιοποιήσεις σχετικά με την ανθρώπινη φύση διατρέχουν τη σκέψη των πολλών και αδαών. Αλλά όχι μόνο αυτών. Απλοποιήσεις του τύπου «ο άνθρωπος είναι στη φύση του καλός, αλλά η κοινωνία τον διαφθείρει» υπήρξαν το έμβλημα καλοπροαίρετων στοχαστών8, ανά τους αιώνες. Διότι χρειάζεται κάτι παραπάνω από το κοινό θάρρος για να διαπιστώσει κανείς και μετά να περιγράψει και να αναδείξει το «στρεβλό υλικό της ανθρωπότητας», το κομμάτι της ανθρώπινης φύσεως που στεγάζει, γονιμοποιεί και αναπαράγει το κακό. Είναι οι ενορμήσεις του θανάτου επί το έργον εκεί. Δυνάμεις και πάθη που κανένα φόβητρο ή νόμος δεν συγκρατεί, που κανένα πλαίσιο δεν είναι αρκετά αποτελεσματικό για εξουδετερώσει το κοχλάζον υλικό τους. Οι στοχαστές αυτοί που τολμήσαν να το αναδείξουν πρώτοι ήταν οι Αρχαίοι τραγωδοί και φιλόσοφοι. Ο Θουκυδίδης, με τον δικό του τρόπο επίσης. Χρειάστηκαν αιώνες για να συνεχίσουν στην ίδια γραμμή ο Νίτσε και μετά ο Φρόιντ. (…) παραπομπές 1. S. Freud (1924), To οικονομικό πρόβλημα του μαζοχισμού 2. S. Freud (1923), Το Εγώ και το Αυτό 3. S. Freud (1920), Πέρα από την αρχή της ηδονής 4. S. Freud (1937), Ανάλυση με τέλος και ανάλυση χωρίς τέλος 5. S. Freud (1930), Πολιτισμός πηγή δυσφορίας 6. S. Freud (1915), Οι ενορμήσεις και τα πεπρωμένα τους 7. S. Freud (1926), Αναστολή, σύμπτωμα και άγχος 8. Όπως εκείνων του Διαφωτισμού, J.J. Rousseau κ.λπ. απόσπασμα από την εισαγωγή, του βιβλίο του Χάρη Μωρίκη – Ένας ψυχαναλυτής ξαναδιαβάζει τον Θουκυδίδη – εκδόσεις ΑΡΜΟΣ O Θουκυδίδης συνέγραψε κάτι απείρως συνθετότερο από την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου, σκιαγραφώντας με συγκλονιστικό τρόπο την ανθρώπινη φύση. Η διήγησή του συνιστά μία έξοχη αποτύπωση ψυχικών ρευμάτων. Στις πολεμικές συρράξεις, το βάρος από τους μελετητές δίδεται πρωτίστως σε εξωτερικούς παράγοντες, πολιτικούς, οικονομικούς, στρατιωτικούς, ενώ αγνοείται η συμμετοχή του ψυχικού. Όμως, η ψυχική πραγματικότητα είναι πάντοτε παρούσα και προηγείται οποιασδήποτε εξωτερικής, καθορίζοντάς την σε βαθμό αδιανόητο. Η παρούσα μελέτη, ακτινογραφώντας το έργο του κορυφαίου ιστορικού, αναδεικνύει την κρυφή δράση των δυνάμεων καταστροφικότητας και θανάτου που φωλιάζουν στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Το σημείο όπου οι ψυχικές διαδικασίες ατόμων και ομάδων καταλήγουν σε αυτό που εκ των υστέρων εμφανίζεται ως «Ιστορία», αποτελεί μία περιοχή που γεννά ερωτήματα, χωρίς προφανείς απαντήσεις. Πως; Αθέατοι ψυχικοί παράγοντες υποκινούν πολιτικές και στρατιωτικές πράξεις; Σε ποια ενδοψυχική συνθήκη αντιστοιχούν φαινόμενα όπως ο πόλεμος ή ο λαϊκισμός; Οι «πολλοί» έχουν πάντοτε δίκιο; Υπό προϋποθέσεις, μπορούν να αποτελέσουν μία δεξαμενή όπου εκθετικά αναπτύσσονται οι δυνάμεις της καταστροφικότητας; Με δεδομένες τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς της ανθρώπινης φύσεως (που αγνοούνται σκανδαλωδώς από την εποχή του Θουκυδίδη έως σήμερα), ποιά τα όρια των θεσμών και της Δημοκρατίας; https://physicsgg.me/2024/03/04/η-καταστροφικότητα-στην-καρδιά-της-αν/

Ο μύθος της υπεριώδους καταστροφής. Ένας από τους πιο αγαπημένους μύθους στην κβαντική ιστορία, είναι ότι εφόσον η προσπάθεια των Rayleigh-Jeans να εξηγήσουν την ακτινοβολία του μέλανος σώματος σύμφωνα με την κλασσική μηχανική αποτύγχανε παταγωδώς στα μικρά μήκη κύματος (η επονομαζόμενη υπεριώδης καταστροφή), ήταν αυτή η αποτυχία που ενέπνευσε τον Max Planck να εισάγει την κβάντωση την ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας κατά την αλληλεπίδρασή της με την ύλη, βάζοντας τα πρώτα θεμέλια για την ανάπτυξη της κβαντικής θεωρίας. Φαίνεται όμως πως πρόκειται για μια ψευδοϊστορία, που ναι μεν βοηθάει στα εισαγωγικά μαθήματα της κβαντικής φυσικής, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τα αληθινά γεγονότα. Στην πραγματικότητα η υπεριώδης καταστροφή συζητήθηκε για πρώτη φορά αρκετά χρόνια αφότου ο Planck δημοσίευσε τον νόμο του για την ακτινοβολία, οπότε δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην έμπνευσή του. Ο μύθος. Το κεντρικό μήνυμα της ιστορίας που παρουσιάζεται στα σχολικά βιβλία σχετικά με τη γέννηση της κβαντικής φυσικής μπορεί να συνοψιστεί ως εξής: Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα τα πειράματα έδειχναν ότι η ένταση της ακτινοβολίας(*) του μέλανος σώματος ποικίλλει ανάλογα με το μήκος κύματος. Την άνοιξη του 1900 ο Λόρδος Rayleigh χρησιμοποιώντας κλασική φυσική, κατέληξε στην γνωστή εξίσωση: όπου c1 μια σταθερά και Τ η θερμοκρασία του μέλανος σώματος. Αυτή η εξίσωση (που μπορεί πολύ εύκολα να αποδειχθεί διαστατικά) είναι γνωστή ως νόμος ακτινοβολίας Rayleigh–Jeans. Ταίριαζε με τις πειραματικές καμπύλες αρκετά καλά στα μεγάλα μήκη κύματος, όμως απέκλινε δραματικά στα μικρά μήκη κύματος. Η ένταση της ακτινοβολίας έτεινε στο άπειρο για μικρά μήκη κύματος, μια πρόβλεψη που ονομάστηκε υπεριώδης καταστροφή. Ακόμη χειρότερα, ολοκληρώνοντας την παραπάνω εξίσωση σε όλα τα μήκη κύματος παίρνουμε άπειρη συνολική ακτινοβολία από το μέλαν σώμα. Κάτι εντελώς απαράδεκτο στη φυσική. Σε μια πράξη απελπισίας, ο Planck διαπίστωσε ότι αν υποθέσει πως οι ηλεκτρικοί ταλαντωτές εκπέμπουν και απορροφούν την ενέργεια μόνο κατά ποσότητες E = n h f (όπου n ακέραιος αριθμός και h μια θεμελιώδης σταθερά της φύσης), θα μπορούσε να αποφύγει την καταστροφή και να εξαγάγει τον σωστό νόμο ακτινοβολίας. Η ριζοσπαστική υπόθεση του Planck, που εκείνη την εποχή φαινόταν τρελή, τελικά έβγαλε τη φυσική από την κρίση. Ο νόμος ακτινοβολίας των Rayleigh-Jeans, συμφωνούσε με τις πειραματικές καμπύλες αρκετά καλά στα μεγάλα μήκη κύματος (μικρές συχνότητες). Ωστόσο, προέκυπτε τεράστια απόκλιση στα μικρά μήκη κύματος (μεγάλες συχνότητες). Η ένταση της ακτινοβολίας πλησίαζε το άπειρο για τα μικρά μήκη κύματος, μια πρόβλεψη που ονομάστηκε υπεριώδης καταστροφή. Αυτή η ιστορία ευθυγραμμίζεται με μια συγκεκριμένη άποψη για το πώς πραγματοποιούνται οι επιστημονικές επαναστάσεις και αναπτύσσονται οι νέες θεωρίες. Ξεκινούν πάντα με μια κρίση που προκαλείται από την κραυγαλέα αντίφαση μεταξύ των πειραματικών δεδομένων από τη μια πλευρά και της θεωρητικής πρόβλεψης από την άλλη. Μια τέτοια κρίση παρακινεί τους φυσικούς να προτείνουν μια ριζοσπαστική υπόθεση για να εξηγήσουν τα ακατανόητα αποτελέσματα. Αν μια τέτοια υπόθεση επαληθευτεί ότι είναι η μόνη που μπορεί να εξηγήσει τα πειραματικά αποτελέσματα, θα γίνει αποδεκτή από τους φυσικούς και θα αποτελέσει το νέο Παράδειγμα. H πραγματική ιστορία Το 1860 ο Gustav R. Kirchhoff είχε πεί πως ένα από τα κύρια καθήκοντα των φυσικών πρέπει να είναι ο προσδιορισμός της έντασης των διαφόρων συχνοτήτων στην ακτινοβολία του μέλανος σώματος ως συνάρτηση της θερμοκρασίας. Το 1896 ο Wilhelm Wien βρήκε έναν νόμο ακτινοβολίας που ήταν σε κάποια συμφωνία με τις παρατηρήσεις: όπου c1 και c2 σταθερές. Το ενδιαφέρον είναι πως ο Rayleigh τον Ιούνιο του 1900, δημοσίευσε(**) μια σύντομη εργασία, στην οποία εισάγεται μια έκφραση της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος που περιγράφει την ένταση στα μεγάλα μήκη κύματος καλύτερα από το νόμο του Wien. Εισάγοντας στην έκφρασή του και έναν εκθετικό παράγοντα καταλήγει στην σχέση: όπου c’1 και c’2 νέες σταθερές. Η παιδαγωγική εκδοχή του νόμου του Rayleigh (εξ. 1) δεν περιέχει τον εκθετικό παράγοντα! Ο πραγματικός νόμος του (εξ. 3) δεν οδηγεί στην «υπεριώδη καταστροφή» για μικρά μήκη κύματος. Αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία. Ούτε ο Planck. Οι περισσότεροι φυσικοί πίστευαν πως ο αντίστοιχος νόμος του Wien (εξ. 2) λειτουργούσε τόσο καλά, που ικανοποιούσε τον στόχο που είχε θέσει ο Kirchhoff.Τον Οκτώβριο του 1900, πειραματιστές από το Physikalich-Technische Reichsanstalt του Βερολίνου ανέφεραν στον Planck ότι υπήρχαν αποκλίσεις από το νόμο Wien για τις πολύ χαμηλές συχνότητες ή τα μεγάλα μήκη κύματος. Αυτό σήμαινε ότι ο νόμος του Wien ήταν εσφαλμένος. Ο Planck χρησιμοποιώντας τα όρια της πειραματικής καμπύλης κατάφερε να εξαγάγει έναν νέο νόμο: Στην πραγματικότητα η υπεριώδης καταστροφή συζητήθηκε για πρώτη φορά αρκετά χρόνια(***) αφότου ο Planck δημοσίευσε τον νόμο του, οπότε δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην έμπνευσή του. Αυτό που έκανε ο Planck δεν το θεώρησε ως κβάντωση, αλλά ένα μαθηματικό τέχνασμα στους υπολογισμούς του ώστε η εξίσωσή του να προσαρμόζεται στα πειραματικά του δεδομένα. Σε μια συνάντηση φυσικών – μεταξύ των οποίων και ο Rayleigh, – στην Πρωσική Ακαδημία στις 25 Οκτωβρίου 1900, παρουσιάστηκε η πρόταση του Planck. Κανείς δεν αναφέρθηκε στο νόμο του Rayleigh (εξ. 3) με ή χωρίς τον εκθετικό παράγοντα. Φαίνεται τελικά πως η υπεριώδης καταστροφή δεν ήταν η μεγάλη κρίση που παρακίνησε τον Planck να βάλει με ένα μαθηματικό τέχνασμα τα θεμέλια της κβαντικής φυσική.Ο πρώτος ισχυρισμός ότι η ερμηνεία της ακτινοβολία του μέλανος σώματος δεν μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας την κλασική φυσική έγινε από τον … Αϊνστάιν το 1905. Στο πρώτο μέρος της εργασίας του ‘Concerning an Heuristic Point of View Toward the Emission and Transformation of Light’ (A. Einstein, Ann. Phys. 17, 132, 1905), όπου εισήγαγε την υπόθεση των κβάντων φωτός για να εξηγήσει το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, διαπίστωσε ότι η κλασική φυσική οδηγούσε αναπόφευκτα στον νόμο του Rayleigh και υποστήριξε ότι η θεωρητική ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος απαιτούσε την έννοια των κβάντων φωτός. σημειώσεις: (*) Το μέγεθος Ι(λ,Τ) είναι η συνάρτηση φασματικής κατανομής της αφετικής ικανότητας ή η ένταση της ακτινοβολίας που εκπέμπει ένα σώμα με μήκη κύματος μεταξύ λ και λ+Δλ και δεδομένη απόλυτη θερμοκρασία Τ, που είναι η ισχύς που εκπέμπει η μονάδα επιφάνειας του σώματος ανά Δλ στην περιοχή πλησίον του λ. (**) Η δημοσίευση του Rayleigh για την ακτινοβολία του μέλανος σώματος, πριν την δημοσίευση του αντίστοιχου νόμου του Palnck: (***) Η έκφραση «υπεριώδης καταστροφή» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1911 από τον Paul Ehrenfest στο πρώτο συνέδριο Solvay το 1911, που είχε ως θέμα την «ακτινοβολία και τα κβάντα». Εκεί οι φυσικοί συνειδητοποίησαν ότι τα κβάντα θα αλλάξουν την πορεία της φυσικής, μια δεκαετία μετά τη δημοσίευση του Planck. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: The Ultraviolet myth, Nils-Erik Bomark, Reidun Renstrøm –https://arxiv.org/abs/2402.03405

Ο ‘αιώνιος φοιτητής’ Στέφανος Τραχανάς. «Ζούμε σε μια γκαστρωμένη εποχή: μπορεί να γεννήσει ένα τέρας ή κάτι ελπιδοφόρο» Μέσα του φωλιάζει ένα μικρό παιδί, όπως σε κάθε επιστήμονα που αυθαδιάζει και βγάζει τη γλώσσα έξω… Εξάλλου και ο ίδιος δηλώνει «αιώνιος φοιτητής». Ο Στέφανος Τραχανάς, επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, ιδρυτικό μέλος και χρόνια διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και ιδρυτής του Κέντρου Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων Mathesis, μας δίνει πάντα αφορμές για ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Π.Ε.Κ. το νέο του βιβλίο με τίτλο «Ο ΚΥΚΛΟΣ Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς». «Η γενιά μου έχει δει αδιανόητα πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια», αναφέρει σε συνένευξή του στην Κατερίνα Μυλωνά και συγκρίνει το σήμερα με ό,τι συνέβαινε τον Μεσοπόλεμο στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία. «Μπορεί να βγει κάτι πολύ καλό, μπορεί να βγει και το τέρας», αναφέρει. Μιλά με πάθος για την επιστήμη και τονίζει πως ήταν πάντα μια δύναμη δημοκρατίας καθώς δεν υπάρχουν δόγματα και ιερές αλήθειες, για αυτό και η επιστήμη ανά τους αιώνες έρχεται σε μεγάλη ρήξη με θεοκρατικά καθεστώτα. Μιλά για τον Διαφωτισμό, τον Νεύτωνα, τον Γαλιλαίο, τον Χίτλερ που, ως «υποκατάστατο του Θεού», μίλησε για μία μαγική αντίληψη του κόσμου και όχι την επιστήμη. Ο κ. Τραχανάς κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα που «μόλυνε» την ανθρωπότητα με τον ιό της ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της αυθάδους σκέψης. Θεωρεί πως έρχεται ένα μεγάλο τσουνάμι εχθρότητας απέναντι στην επιστήμη με πολλές μορφές: εκατομμύρια ανθρώπων είναι θύματα διαφόρων τσαρλατάνων που πουλάνε ματζούνια με περιτύλιγμα επιστήμης, όπως λέει. Για το αύριο, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «ζούμε σε μια γκαστρωμένη εποχή: μπορεί να γεννήσει ένα τέρας ή κάτι ελπιδοφόρο». Απευθύνει κάλεσμα στον κόσμο να αγαπήσει αυτό το υπέροχο και ατελές πολίτευμα που είναι η Δημοκρατία, που συμφιλιώνεται με την ατέλεια των ανθρώπων. Μας καλεί να είμαστε ανοιχτοί στο… αμαρτωλό ενδεχόμενο ότι και ο άλλος μπορεί να έχει δίκιο, κάτι που μας βοηθάει να ξεφεύγουμε και από τα προσωπικά μας αδιέξοδα. Ευγνώμων που… απέτυχε! «Δεν είμαστε μηχανές επιτυχίας», λέει ένας άνθρωπος που θα νόμιζε κανείς πως στη ζωή του μετρά μονάχα αποστολές που πέτυχαν. Ωστόσο, ο ίδιος δηλώνει ευγνώμων για τις αποτυχίες του, ακόμα και τη μία φορά που έχυσε όλη την καλδάρα με το γάλα, που «άγγιξε» την περιθωριοποίηση. Τότε, είχε την ευκαιρία να κοιτάξει εντός του αλλά και την τύχη να έχει κοντά του ανθρώπους που τον εκτίμησαν για όσα προσέφερε. Και κάπως έτσι φτάσαμε στις Π.Ε.Κ., ένα εγχείρημα που πηγή έμπνευσής του ήταν το γενικότερο κλίμα που επικρατούσε στους πρωτοπόρους του πειράματος που έφερε τα ονόματα «Πανεπιστήμιο Κρήτης» και «ΙΤΕ». Σήμερα, «το κύρος που έχουν αυτή τη στιγμή οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις είναι τόσο μεγάλο που σχεδόν φοβάμαι», ομολογεί ο ίδιος. Ακολούθησε το Mathesis, όπου αποδείχτηκε, για ακόμα μια φορά, πόσο φιλομαθείς είναι οι Έλληνες! Η συζήτηση ταξίδεψε ως το Σύμπαν του Γιώργου Γραμματικάκη για να ειπωθεί ένα «ευχαριστούμε», από καρδιάς και έκανε μια στάση στο Καβούσι Ιεράπετρας, όπου «συναντήσαμε» μία δασκάλα αλλά και ένα ολόκληρο χωριό που άνοιγε την αγκαλιά του σε όποιον χρειαζόταν. Ο κ. Στέφανος Τραχανάς όσο και να αγωνιά για το αύριο, το πόσο κρίσιμο είναι να διαχειριστούμε τη γνώση με σοφία, πάντα στοιχηματίζει στην καλύτερη πλευρά των πραγμάτων και καλεί τους νέους ερευνητές να βιώσουν αυτό που έρχεται καθώς «η επιστήμη είναι στα πρόθυρα μιας μεγάλης επανάστασης»! Μία συζήτηση για την επιστήμη και τη Δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς… Από το Σύμπαν του Γ. Γραμματικάκη ως το Καβούσι Ιεράπετρας… Δείτε βίντεο: πηγή: https://www.cretalive.gr/kriti/stefanos-trahanas-sto-cretalive-zoyme-se-mia-gkastromeni-epohi-mporei-na-gennisei-ena-teras-i

Roscosmos Η εκτόξευση του πληρώματος Crew-8 με τον Alexander Grebenkin αναβλήθηκε για δύο ημέρες λόγω κακοκαιρίας Σύμφωνα με τη NASA, η εκτόξευση έχει πλέον προγραμματιστεί για τις 3 Μαρτίου στις 07:16 ώρα Μόσχας, με το διαστημόπλοιο να προσδένεται στον ISS την ίδια ημέρα περίπου στις 22:10 ώρα Μόσχας. Μαζί με τον Alexander Grebenkin, το πλήρωμα του Crew-8 περιλαμβάνει τους αστροναύτες της NASA Matthew Dominic, Michael Barratt και Jeanette Epps. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569240 Meteor-M Νο 2-4 σε τροχιά! Στις 08:43 ώρα Μόσχας, το διαστημόπλοιο Meteor-M No. 2-4 εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο Vostochny. Ο νέος δορυφόρος έφτασε στην επιθυμητή τροχιά και διαχωρίστηκε από την ανώτερη σκηνή. Η Fregat συνεχίζει να εκτοξεύει 18 ρωσικούς και ξένους συνδεδεμένους μικρούς δορυφόρους σε τροχιές στόχους. Να σας υπενθυμίσουμε ότι το «Meteor-M» Νο. 2-4 θα παρακολουθεί το κλίμα, θα παρακολουθεί την ηλιογεωφυσική κατάσταση στο διάστημα κοντά στη Γη και θα λαμβάνει επίσης πληροφορίες από αυτόματες πλατφόρμες μέτρησης για συλλογή δεδομένων. https://vk.com/roscosmos?z=video-33119141_456242863%2F349c86c44fb2277e30%2Fpl_post_-33119141_17832 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569244

Εξαφανίζεται η ατμόσφαιρα κοντινού στη Γη εξωπλανήτη που πιστεύουμε ότι είναι φιλικός στη ζωή (βίντεο) πηγή φωτο. (Robert Lea) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη Trappist-1e που χάνει την ατμόσφαιρα του Η τροχιακή του κίνηση δημιουργεί καταστροφικά φαινόμενα.Ο TRAPPIST-1 είναι ένα πολύ μικρό άστρο σε απόσταση 39 έτη φωτός από τη Γη. Είναι ένας σχετικά ψυχρός «νάνος Μ», το πιο κοινό είδος στο Σύμπαν, με περίπου το 9% της μάζας του Ήλιου και γύρω στο 12% της ακτίνας του. Γύρω από το άστρο έχουν εντοπιστεί επτά πλανήτες που έχουν περίπου το μέγεθος της Γης, και τρεις από αυτούς – οι e,f και g – θεωρείται πως βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη, την περιοχή του Διαστήματος γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης θα μπορούσε να έχει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του, δημιουργώντας πιθανότητες για την ύπαρξη ζωής.Από την στιγμή που εντοπίστηκε αυτό το (σχετικά) κοντινό σε εμάς πλανητικό σύστημα αποτελεί μόνιμο στόχο παρατηρήσεων και μελετών από την επιστημονική κοινότητα με στόχο να διαπιστωθεί το ποιοί και σε τι βαθμό από τους πλανήτες του είναι φιλικοί στη ζωή. Τα αποτελέσματα των διαφόρων ερευνών ποικίλλουν και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αλληλοσυγκρουόμενα. Με απλά λόγια δεν έχουμε ακόμη σαφή εικόνα της γεωατμοσφαιρικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι πλανήτες του Trappist-1.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astrophsical Journal» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι ένας από τους δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες του συστήματος ο Trappist-1e απογυμνώνεται από την ατμόσφαιρά του, μια διαδικασία που μπορεί τελικά να καταστήσει τον κόσμο αυτό αφιλόξενο για τη ζωή. Η απογύμνωση φαίνεται να προκαλείται από ηλεκτρικά ρεύματα που δημιουργούνται καθώς ο εξωπλανήτης κινείται γύρω από το μητρικό του άστρο. Είναι μια σημαντική ανακάλυψη που όμως παράλληλα δυσαρεστεί την αστρονομική κοινότητα που αναζητά εναγωνίως κόσμους φιλικούς στη ζωή και αυτοί είναι και σχετικά κοντινή απόσταση από τη Γη η ανακάλυψη τους αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία. Ειδικοί εκτιμούν ότι το ίδιο φαινόμενο που επηρεάζει την ατμόσφαιρα του Trappist-1e θα μπορούσε να επηρεάσει και τις ατμόσφαιρες των άλλων πλανητών στην κατοικήσιμη ζώνη του συστήματος περιορίζοντας έτσι περαιτέρω τις πιθανότητες να υπάρχει ζωή εκεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1603356/exafanizetai-i-atmosfaira-kontinoy-sti-gi-exoplaniti-poy-pisteyoyme-oti-einai-filikos-sti-zoi-vinteo/

Ενέργεια από το τίποτα; Οι φυσικοί έχουν εφεύρει δύο τύπους μυστηριωδών εννοιών: την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη. Και δεν τα ονομάζουν έτσι, μόνο και μόνο επειδή τους αρέσει το «σκοτάδι», αλλά γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα από που προέρχονται και από τι συνίστανται. Χρειάζονται όμως αναγκαστικά την έννοια της σκοτεινής ενέργειας για να αποδώσουν σε κάποια αιτία την επιταταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος, όπως και την έννοια της σκοτεινής ύλης για να εξηγήσουν γιατί οι γαλαξίες που περιστρέφονται αρκετά γρήγορα δεν διαλύονται εξαιτίας των φυγόκεντρων δυνάμεων. Η ιδέα ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ενέργεια απλώς δεν διατηρείται και προέρχεται από το πουθενά είναι αρκετά ελκυστική. Το ερώτημα είναι αν αυτό παραβιάζει την θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν;Η ενέργεια μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί κάθε φορά που ο ίδιος ο χώρος μεταβάλλεται με τον χρόνο. Για παράδειγμα, έστω ότι σε ένα μέρος του χώρου περιέχονται κβάντα φωτός (φωτόνια). Τα φωτόνια αντιστοιχούν σε ένα μήκος κύματος λ από το οποίο εξαρτάται η ενέργειά τους: . Όσο μεγαλύτερο είναι το μήκος κύματος, τόσο μικρότερη είναι η ενέργεια του φωτονίου. Αν έχουμε Ν φωτόνια τότε η συνολική ενέργειά τους θα είναι: Aς φανταστούμε τον χώρο – το κουτί – που περιέχει τα Ν φωτόνια να διαστέλλεται. Θα έχουμε τον ίδιο αριθμό φωτονίων, αλλά τώρα το μήκος κύματός τους θα είναι μεγαλύτερο και επομένως η ενέργειά τους είναι μικρότερη. Δηλαδή, η συνολική ενέργεια μειώθηκε. Πού πήγε; Δεν πήγε πουθενά, απλά δεν διατηρήθηκε. Κι αυτό δεν είναι απλά μια θεωρία. Συμφωνεί με τις παρατηρήσεις. Η μη διατήρηση ενέργειας των φωτονίων στο διαστελλόμενο σύμπαν είναι ο λόγος που η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου αντιστοιχεί σήμερα στα μεγάλα μήκη κύματος της μικροκυματικής αντινοβολίας.Επομένως, η ενέργεια δεν διατηρείται εφόσον ο χώρος μπορεί να τεντωθεί και να συρρικνωθεί, κάτι που συμβαίνει στη θεωρία της γενικής σχετικότητας. Ωστόσο, στη θεωρία του Αϊνστάιν έχουμε μια πιο περίπλοκη σχέση για την ενέργεια. Η οποία στην ουσία λέει ότι αν η ενέργεια δεν διατηρείται, αυτό συμβαίνει επειδή ο χώρος μεταβάλλεται με τον χρόνο. Η μεταβολή στην ενέργεια πρέπει να συμβαδίζει με την μεταβολή του χώρου. Στην στριφνή ορολογία της γενικής σχετικότητας ονομάζεται νόμος συναλλοίωτης διατήρησης του τανυστή ενέργειας-ορμής, αλλά για απλότητα ας το πούμε γενικευμένη διατήρηση της ενέργειας.Θα μπορούσαμε διαμέσου αυτής της γενικευμένης διατήρησης ενέργειας να εξηγήσουμε την σκοτεινή ύλη και την σκοτεινή ενέργεια; Η σύντομη απάντηση είναι όχι. Κι αυτό γιατί στη θεωρία του Αϊνστάιν, αυτή η γενικευμένη διατήρηση ενέργειας ικανοποιείται αυτόματα. Είναι μια μαθηματική ταυτότητα. Είναι πάντα αληθής, αρκεί να χρησιμοποιήσουμε τη θεωρία του. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια απόρριψης της γενικευμένης διατήρησης ενέργειας έχει ως συνέπεια να εμφανίζεται μια νέα συνεισφορά στις εξισώσεις που αναπληρώνει την αναντιστοιχία. Κι αυτή η νέα συνεισφορά, μπορεί να μοιάζει με σκοτεινή ενέργεια, μπορεί να μοιάζει με σκοτεινή ύλη, αλλά δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι μαθηματικά το ίδιο πράγμα, απλά ερμηνεύεται διαφορετικά. Aυτό είναι το αντικείμενο της πρόσφατης δημοσίευσης του φυσικού H. R. Fazlollahi με τίτλο «Non-conserved modified gravity theory» . Στην πρόσφατη δημοσίευσή του ο φυσικός H. R. Fazlollahi υποστηρίζει την ριζοσπαστική άποψη ότι η αρχή διατήρησης της ενέργειας ήταν λάθος … και γι’ αυτό χρειαζόμαστε την σκοτεινή ενέργεια! (Astrophysicist proposes a new theory of gravity without a conservation law) Ο Fazlollahi χρησιμοποιεί αυτήν την προσέγγιση της μη διατήρησης της ενέργειας για να καταλήξει σε συγκεκριμένες πειραματικές προβλέψεις που μπορούν αναζητηθούν στο κοσμικό υπόβαθρο μικροκυμάτων. Το ζήτημα είναι ότι ακόμα κι αν αυτή η πρόβλεψη αποδειχτεί σωστή, υπάρχουν περίπου εκατό άλλα θεωρητικά μοντέλα που δίνουν την ίδια πρόβλεψη … Για περισσότερες λεπτομέρειες παρακολουθείστε το βίντεο της Sabine Hossenfelder που ακολουθεί: https://physicsgg.me/2024/02/28/ενέργεια-από-το-τίποτα/

Rocket and Space Corporation "Energia" Ηλιακές μπαταρίες "Soyuz MS-25" πέρασαν έλεγχο φωτισμού ☀ Για έλεγχο, τα φωτοκύτταρα ακτινοβολούνται με ισχυρούς λαμπτήρες. Φυσικά, σε τροχιά ο ήλιος δεν θα τους λάμπει τόσο «ιδιαίτερα». Και το να πιάνεις τις ακτίνες του είναι ξεχωριστό έργο. Εξάλλου, το πλοίο κινείται, και ακόμη και έξω από τις σκιές, το φως δεν πέφτει πάντα απευθείας στα πάνελ. Με ένα εξαιρετικά γρήγορο μοτίβο πτήσης (περίπου 3 ώρες), δεν υπάρχει πρόβλημα, υπάρχουν αρκετές μπαταρίες. Αλλά σε μεγαλύτερες διαδρομές τα φωτοκύτταρα πρέπει να λειτουργούν. Και για να τους χτυπήσει ο ήλιος, ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πλοίο περιστρέφεται. Γύρω από τον άξονά του. Το πλήρωμα είναι ιδιαίτερα «διασκεδαστικό» αυτή τη στιγμή, γιατί κατά τη διάρκεια της πτήσης ο αστροναύτης μπορεί να ξεκινήσει μια περίοδο προσαρμογής στην έλλειψη βαρύτητας. Σε περίπτωση που κάποιος είναι εκτός κυκλώματος, ακούγεται σαν ναυτία. Και ο ελιγμός περιστροφής γίνεται μια ιλιγγιώδης έλξη. Τυπικά, η περιστροφή του πλοίου για τον προσανατολισμό των ηλιακών συλλεκτών πραγματοποιείται αυτόματα από το σύστημα ελέγχου κίνησης και πλοήγησης, αλλά αφού επιβεβαιωθεί η ετοιμότητα του πληρώματος. Επιπλέον, δοκιμάστηκαν οι συσκευές τροφοδοσίας κεραίας των ραδιοφωνικών συστημάτων του πλοίου. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3459

Εντοπίστηκε αστρικός κανίβαλος με ουλή στο… πρόσωπο του. πηγή φωτό. European Southern Observatory/L. Calcada Καλλιτεχνική απεικόνιση του λευκού νάνου που φαίνεται πάνω του η πρόσκρουση με κάποιο διστημικό σώμα Πρόκειται για ένα λευκό νάνο σε απόσταση 63 ετών φωτός από τη Γη.Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο VLT του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου στη Χιλή ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε παρατηρήσεις σε ένα λευκό νάνο που βρίσκεται περίπου 63 έτη φωτός από τη Γη. Ένα έτος φωτός είναι η απόσταση που διανύει το φως σε ένα χρόνο, περίπου δέκα τρισεκατομμύρια χλμ.Άστρα με μάζα έως και οκτώ φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου δεν αυτοκαταστρέφονται σε εκρήξεις σουπερνόβα αλλά όταν καταναλώνουν όλα τα καύσιμα τους (υδρογόνο) η βαρυτική κατάρρευση που προκαλείται σε αυτά τα υποχρεώνει αρχικά να διογκωθούν υπέρμετρα μετατρεπόμενα σε ερυθρούς γίγαντες και στη συνέχεια να συρρικνωθούν σε ένα συμπαγή μεγάλης πυκνότητας πυρήνα που έχει λάβει την ονομασία λευκός νάνος. Είναι γνωστό ότι οι ερυθροί γίγαντες καθώς διογκώνονται καταπίνουν ή καταστρέφουν τους πλανήτες και όποιο άλλο υλικό βρεθεί στο δρόμο τους. Οι αστρονόμοι έχουν διαπιστώσει ότι και οι λευκοί νάνοι είναι σε θέση να καταπιούν θραύσματα πλανητών και φεγγαριών καθώς και αστεροειδών.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters» οι ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν ένα ενδεικτικό σημάδι αυτής της διαδικασίας, μια ουλή στην επιφάνεια του λευκού νάνου που αποτελείται από τα μεταλλικά στοιχεία ενός πλανητικού θραύσματος ή αστεροειδούς που καταβρόχθισε. Το εύρημα αν επιβεβαιωθεί είναι εξαιρετικά σημαντικό αφού είναι η πρώτη φορά που υπάρχει απευθείας παρατήρηση του συγκεκριμένου φαινομένου.Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από το εύρημα θεωρώντας ότι τα συντρίμμια του σώματος που κατάπιε ο λευκός νάνος θα είχαν αναμειχθεί με το υπόλοιπο υλικό στην επιφάνεια του αστρικού πυρήνα. Εκτιμούν ότι το μαγνητικό πεδίο του λευκού νάνου που έλαβε την κωδική ονομασία WD 0816-310 εμπόδισε την ανάμιξη του συσσωρευμένου υλικού στην επιφάνεια.«Δεν πιστεύαμε ότι το μαγνητικό πεδίο θα μπορούσε να εμποδίσει την ανάμιξη του συσσωρευμένου υλικού στην επιφάνεια του άστρου. Δεν είναι σαφές τι είδους διαστημικό αντικείμενο έχει αφήσει την ουλή αλλά οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περιελάμβανε σίδηρο, νικέλιο, τιτάνιο, χρώμιο, μαγνήσιο και άλλα στοιχεία. «Αυτό το συγκεκριμένο ‘σνακ’ για το άστρο ήταν τουλάχιστον τόσο ογκώδες όσο ο Vesta, ο δεύτερος μεγαλύτερος αστεροειδής στο ηλιακό μας σύστημα» αναφέρει ο Τζέι Φαρίχι, αστρονόμος του University College του Λονδίνου μέλος της ερευνητικής ομάδας. Ο Vesta είναι ένα βραχώδες αντικείμενο στην κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος με διάμετρο περίπου 530 χλμ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1602223/entopistike-astrikos-kanivalos-me-oyli-sto-prosopo-toy/

Η πτώση μετεωροειδούς στην περιοχή Ιωαννίνων και Καλαμπάκας. … τα ξημερώματα της 18ης Φεβρουαρίου 2024 (03:20 π.μ.) Στο βίντεο φαίνονται οι καταγραφές από τις τρεις κάμερες του δικτύου AMS, ενώ του ΝΟΑΚ απουσιάζει καθώς λόγω της λαμπρότητας του φαινομένου η κάμερα έφτασε σε κορεσμό. Το βίντεο είναι σε αργή κίνηση (0.5x) και δείχνει ξεκάθαρα ότι το σώμα διασπάστηκε με το που εισήλθε στην ατμόσφαιρα σε τουλάχιστον δύο κομμάτια, στη συνέχεια φαίνεται και ένα τρίτο ενώ προς στο τέλος φαίνεται και η έκρηξη πριν εξαφανιστεί. Η διάρκεια του φαινομένου είναι περίπου 2,5 δευτερόλεπτα και η ταχύτητα εισόδου κυμαίνεται μεταξύ 17-24 χλμ/δευτερόλεπτο. Η αρχική εκτίμηση από τον συνδυασμό των δεδομένων είναι ότι “το μετεωροειδές εισήλθε στον ελληνικό εναέριο χώρο στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Ιωαννίνων και δήμου Καλαμπάκας, νότια του Μετσόβου και σε υψόμετρο περίπου 80 χλμ από το έδαφος. Λόγω της λαμπρότητας της φωτοβολίδας είναι πιθανό ένα κομμάτι του αρχικού σώματος να έχει καταφέρει να επιβιώσει της καύσης και να έχει φτάσει στο έδαφος (μετεωρίτης)”. Όπως εξήγησαν οι επιστήμονες αναφέρονται κατά προσέγγιση στο σημείο εισόδου του μετεωροειδούς στη γήινη ατμόσφαιρα και όχι στην περιοχή της πιθανής πρόσκρουσης. πηγή: https://www.facebook.com/athensobservatory

Το Angara-A5" υποβάλλεται σε ηλεκτρικές δοκιμές ελέγχου Η συνολική συναρμολόγηση του πυραύλου ολοκληρώθηκε την περασμένη εβδομάδα. Πριν μεταφερθούν στο συγκρότημα εκτόξευσης Angara-A5, θα πραγματοποιηθεί μια σειρά από τακτικούς ηλεκτρικούς ελέγχους. Θα πραγματοποιηθούν εκτενείς ηλεκτρικές δοκιμές προσομοίωσης της πτήσης Angara-A5. Μετά την ολοκλήρωσή τους, ο αερομεταφορέας θα είναι έτοιμος για ελλιμενισμό με τη διαστημική κεφαλή. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569220 Αγαπάμε αυτές τις ανατολές περισσότερο από όλα - σήμερα το πρωί στην περιοχή Amur το Soyuz μεταφέρθηκε στο συγκρότημα εκτόξευσης Vostochny.) Κυκλοφορεί την Πέμπτη, μην το χάσετε! Από τη συναρμολόγηση στην αφαίρεση: Σογιούζ στο συγκρότημα εκτόξευσης Vostochny! https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243936%2Fd0134d8a7afa8db1c1%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569221 100 μέρες μέχρι το διαστημικό ρεκόρ! Ο διοικητής του σώματος κοσμοναυτών Roscosmos, Oleg Kononenko, εργάζεται σε τροχιά από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αυτή είναι η πέμπτη διαστημική αποστολή του και θα διαρκέσει ένα χρόνο! Στις 4 Φεβρουαρίου, ο κοσμοναύτης ξεπέρασε το επίτευγμα του συμπατριώτη του Gennady Padalka - συγκέντρωσε συνολικά 878 ημέρες 11 ώρες 29 λεπτά 48 δευτερόλεπτα και έγινε ο νέος κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ για τη συνολική διάρκεια των διαστημικών πτήσεων. Σήμερα, ο αριθμός των διαστημικών ημερών έχει ξεπεράσει τις 900. Στις 5 Ιουνίου στις 00:00:20 ώρα Μόσχας, ο Oleg Kononenko αναμένεται να φτάσει συνολικά τις 1.000 ημέρες στο διάστημα. Και με την ολοκλήρωση της αποστολής (23 Σεπτεμβρίου 2024), ο συνολικός χρόνος πτήσης της θα είναι 1.110 ημέρες. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569223

Το ιαπωνικό σκάφος άντεξε την παγωνιά της σεληνιακής νύχτας, Τις 14 ημέρες που διαρκεί η σεληνιακή νύχτα τα ηλιακά πάνελ δεν λειτουργούν και η θερμοκρασία πέφτει από τους 100 στους -130 βαθμούς Κελσίου. Σχέδιο της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας Jaxa που μας δείχνει την προβληματική ισορροπία του διαστημικού σκαφους SLIM στην επιφάνεια της Σελήνης. Παρόλο που δεν ήταν σχεδιασμένο να αντέξει το σκοτάδι και το κρύο μιας σεληνιακής νύχτας που διαρκεί δύο γήινες εβδομάδες, η ιαπωνική σεληνάκατος SLIM ξύπνησε και επικοινώνησε ξανά με τη Γη.«Χθες το βράδυ εστάλη μια εντολή στο SLIM και ελήφθη απάντηση» ανακοίνωσε η ιαπωνική διαστημική υπηρεσία JAXA. Χάρη στην προσσελήνωση του ρομποτικού σκάφους τον περασμένο μήνα, η Ιαπωνία έγινε μόλις η πέμπτη χώρα που πατά το φεγγάρι, μετά τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία.Το SLIM δοκίμασε μια νέα ιαπωνική τεχνολογία που επιτρέπει προσεδάφιση με ακρίβεια μερικών δεκάδων μέτρων, μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με άλλες αποστολές όπου η απόκλιση φτάνει συνήθως τα αρκετά χιλιόμετρα.Η σεληνάκατος αντιμετώπισε ωστόσο προβλήματα καθώς προσεδαφίστηκε γερμένη κατά 90 μοίρες, με τη «μύτη» της να αγγίζει το έδαφος. Ως αποτέλεσμα, οι ηλιακοί συλλέκτες δεν ήταν στραμμένοι στο φως και JAXA έθεσε το σκάφος σε κατάσταση αναμονής για να εξοικονομήσει ενέργεια.Περίπου μια εβδομάδα αργότερα, ο Ήλιος είχε μετακινηθεί αρκετά στον ουρανό ώστε να φωτίσει τους συλλέκτες, οπότε η επικοινωνία με τη Γη αποκαταστάθηκε.Παρόλα αυτά, η JAXA είχε προειδοποιήσει πως το SLIM πιθανότατα θα σταματούσε οριστικά να λειτουργεί στη διάρκεια της σεληνιακής νύχτας, οπότε τα ηλιακά πάνελ δεν λειτουργούν και η θερμοκρασία πέφτει από τους 100 στους -130 βαθμούς Κελσίου.Η σεληνάκατος αποδείχθηκε πιο ανθεκτική από το αναμενόμενο. Το SLIM προσεδαφίστηκε εντός 55 μέτρων από το προεπιλεγμένο σημείο λίγο νότια του ισημερινού της Σελήνης.Την περασμένη Πέμπτη ακολούθησε η προσσελήνωση του Odysseus, μιας σεληνακάτου της εταιρείας Intuitive Machines που μεταφέρει επιστημονικό εξοπλισμό για το πρόγραμμα Artemis της NASA.Η Ιαπωνία πιστεύει ότι η τεχνολογία ακριβούς προσσελήνωσης θα διευκολύνει την εξερεύνηση του ανώμαλου εδάφους στον νότιο πόλο, όπου έχουν ανακαλυφθεί κρατήρες των οποίων ο πυθμένας παραμένει βυθισμένος σε αιώνιο σκοτάδι.Μέσα τους πιστεύεται ότι κρύβονται μεγάλες ποσότητες πάγου, οι οποίες εκτός από νερό για τις μελλοντικές αποικίες μπορεί να διασπαστεί με ηλεκτρόλυση και να δώσει οξυγόνο και υδρογόνο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. πηγή: https://www.in.gr/2024/02/26/in-science/space/slim-iaponiko-skafos-antekse-tin-pagonia-tis-seliniakis-nyxtas/ – https://www.bbc.com/news/science-environment-68400989

Ο αστεροειδής Δίμορφος είναι ένας σωρός… μπάζων (βίντεο) Λίγο πριν πέσει πάνω στον Δίμορφο το σκάφος καμικάζι κατέγραψε εικόνες από την επιφάνεια του και σε αυτές απεικονίζονται πέτρες ορισμένες από τις οποίες εκτοξεύτηκαν στη συνέχεια και μπήκαν σε τροχιά γύρω από τον αστερεοιδή. πηγή φωτό (NASA, APL) Ενδιαφέρουσα ανακάλυψη σε ένα ζευγάρι αστεροειδών που αποτελούν αντικείμενο ερευνών.Το Σεπτέμβριο του 2022 το σκάφος της αποστολής DART έπεσε όπως ήταν προγραμματισμένο με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 23 χιλιάδες χλμ./ώρα πάνω στον αστεροειδή Δίμορφο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια για να συναντήσει τον αστεροειδή Δίδυμο διαμέτρου περίπου 800μ μέτρων και τον Δίμορφο διαμέτρου περίπου 200 μέτρων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δίδυμο λειτουργώντας ως δορυφόρος του. Μια νέα μελέτη διεθνούς ομάδας επιστημόνων με επικεφαλής της Σαμπίνα Ραντουκάν, ειδική στα μικρά διαστημικά σώματα στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, αναφέρει ότι τα δεδομένα «υποδηλώνουν ότι ο Δίμορφος είναι ένας σωρός συντριμμιών».«Με βάση τις προσομοιώσεις, οι μόνες λύσεις που βρίσκουμε λένε ότι αρχικά ο Δίμορφος μάλλον ήταν ένα πολύ εύθραυστο αντικείμενο που προέβαλε ελάχιστη αντίσταση στην πρόσκρουση με τα 610 κιλά του DART. Ηταν τόσο εύθραυστος που με την σύγκρουση, αντί να δημιουργηθεί ένας κρατήρας διαμέτρου καμιά δεκαριά μέτρων ο αστεροειδής παραμορφώθηκε εντελώς» εξηγεί ο Πατρίκ Μισέλ, αστροφυσικός στο Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής μέλος της ερευνητικής ομάδας.Η χρήση του υποθετικού λόγου γίνεται επειδή οι επιστήμονες για να βεβαιωθούν περιμένουν να φτάσει στον Δίμορφο, το 2026, το διαστημόπλοιο HERA της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας που θα εξετάσει τον αστεροειδή με μεγαλύτερη ακρίβεια. Ο Δίμορφος φαίνεται ότι αποτελείται από ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα υλικών με βάση το πυρίτιο, από μικρούς βράχους εκ των οποίων ούτε το 40% δεν ξεπερνά τα 2,5 μέτρα, σύμφωνα με τις τελευταίες εικόνες που τράβηξε το DART πριν από την πρόσκρουσή του. Η δομή του άστρου, που θα μελετηθεί λεπτομερέστερα από ένα ραντάρ χαμηλών συχνοτήτων του HERA, πιστεύεται ότι είναι πορώδης, κάτι που εξηγεί την τρωτότητά του.Αυτό, από την άλλη πλευρά, μπορεί να σημαίνει ότι ο Δίμορφος γεννήθηκε και μεγάλωσε χάρη στα συντρίμμια που εκτόξευε ο «μεγάλος αδελφός» του, ο Δίδυμος, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σαν σβούρα – και μοιάζει με σβούρα. Και η ταχύτητά του είναι τέτοια που λόγω της φυγόκεντρου μπορεί να εκτοξεύει στο διάστημα το υλικό του, το οποίο συσσωρεύτηκε για να σχηματίσει τον «μικρό αδελφό».Ο Πατρίκ Μισέλ θεωρεί ότι τα νέα θα είναι «καλά» αν επιβεβαιωθεί ότι ένας αστεροειδής πυριτίου όπως ο Δίμορφος έχει την ίδια συμπεριφορά όπως εκείνοι με βάση τον άνθρακα (όπως οι Μπένου και Ριούγκου), δηλαδή ότι προβάλλει «ελάχιστη αντίσταση». Θα γνωρίζαμε επομένως ήδη τι θα έπρεπε να κάνουμε αν χρειαζόταν, στο μακρινό μέλλον, να εκτρέψουμε κάποιον για να σώσουμε τη Γη. Και αυτή είναι σημαντική πρόοδος, δεδομένου ότι τα αντικείμενα αυτά «έχουν μια συμπεριφορά που δεν γνωρίζουμε, δεδομένου ότι το περιβάλλον τους είναι πολύ διαφορετικό από αυτό της Γης», εξήγησε.Το 2029 ο αστεροειδής Απόφις θα περάσει «κοντά» από τη Γη, σε απόσταση 32.000 χιλιομέτρων, προσφέροντας τη δυνατότητα να μελετηθούν αυτά τα άστρα. Ετοιμάζεται ήδη μια αποστολή που θα μελετήσει τη συμπεριφορά του αστεροειδούς αυτού κατά το πέρασμά του, χωρίς να χρειαστεί να τον πλησιάσει αφού θα είναι ορατός από τη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1601320/o-asteroeidis-dimorfos-einai-enas-soros-mpazon-vinteo/

Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας μιλά στη «Ν» για την ανακύκλωση με ρομποτικές τεχνολογίες. Το ΙΤΕ συμμετέχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα RECLAIM.Το έργο RECLAIM (AI-powered Robotic Material Recovery in a Box) το οποίο χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση εστιάζει στην ανάπτυξη μιας κινητής, ρομποτικής μονάδας ανάκτησης ανακυκλώσιμων υλικών που στοχεύει να ενισχύσει τις περιφερειακές δραστηριότητες ανακύκλωσης, παρέχοντας στις μη-αστικές περιοχές τη δυνατότητα διαλογής ανακυκλώσιμων με υψηλή αποτελεσματικότητα βιομηχανικού επιπέδου.Για τη σταδιακή βελτίωση της αποδοτικότητας της παραπάνω μονάδας, σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Ψηφιακών Παιχνιδιών (Institute of Digital Games) του Πανεπιστημίου της Μάλτας ένα ψηφιακό παιχνίδι το οποίο διευκολύνει τη συλλογή δεδομένων ανακύκλωσης με διασκεδαστικό τρόπο, μέσα από την «παιχνιδοποίηση» των ιδιαίτερα δύσκολων και απαιτητικών διαδικασιών διαλογής ανακυκλώσιμων στις μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων. Ο σκοπός του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι τριπλός: α) να εκπαιδεύσει τους πολίτες και να ενισχύσει την ευαισθησία τους σε θέματα ανακύκλωσης, β) να ενεργοποιήσει τους πολίτες στην ανάλυση δεδομένων μέσα από τη διασκεδαστική ενασχόληση τους με το παιχνίδι, και γ) να εμπλέξει τους πολίτες στις ερευνητικές δραστηριότητες της ρομποτικής ανάκτησης υλικών και στην αντιμετώπιση επιστημονικών προκλήσεων σε θέματα ανακύκλωσης.Το παιχνίδι υποστηρίζει τη συλλογή δεδομένων ανακύκλωσης τα οποία δημιουργούνται από τους χρήστες και στη συνέχεια αξιοποιούνται για τη σταδιακή βελτιστοποίηση των αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης που αναλαμβάνουν την αναγνώριση και κατηγοριοποίηση των ανακυκλώσιμων υλικών. Πρόκειται για ένα παιχνίδι φιλικό προς τον χρήστη στο οποίο μπορεί να εμπλακεί οποιοσδήποτε, χωρίς να χρειάζεται να είναι ειδικός στην ανακύκλωση και χωρίς να χρειάζεται να γνωρίζει λεπτομέρειες για τις δραστηριότητες του έργου και τους αλγορίθμους επεξεργασίας εικόνων με ανακυκλώσιμα αντικείμενα. Εν συντομία, το παιχνίδι παρουσιάζει στους χρήστες εικόνες τις οποίες καθημερινά καλείται να επεξεργαστεί η κινητή ρομποτική μονάδα ανάκτησης υλικών. Οι χρήστες καλούνται να απαντήσουν ερωτήσεις σχετικά με την παρουσία υλικών (π.χ. πόσα πλαστικά μπουκάλια υπάρχουν στην εικόνα) ή τους ζητείται να αξιολογήσουν και να συγκρίνουν την αποδοτικότητα διαφορετικών αλγορίθμων κατηγοριοποίησης των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων. Οι απαντήσεις των χρηστών συλλέγονται και χρησιμοποιούνται σαν δεδομένα για την επαν-εκπαίδευση και τη βελτίωση της μονάδας κατηγοριοποίησης των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων. Με αυτόν τον τρόπο οι χρήστες των παιχνιδιών συνεισφέρουν στη δημιουργία νέων μοντέλων γνώσης για τους αλγορίθμους επεξεργασίας των εικόνων με ανακυκλώσιμα απορρίμματα, οι οποίοι στη συνέχεια, στη νέα βελτιωμένη τους μορφή, δημιουργούν νέες προκλήσεις για τους χρήστες με νέες εικόνες να εισέρχονται στο παιχνίδι. Οι χρήστες μέσω του παιχνιδιού τους δημιουργούν ξανά νέα δεδομένα που χρησιμοποιούνται από τους αλγορίθμους και ούτω καθεξής, με αποτέλεσμα στο πέρασμα του χρόνου οι αλγόριθμοι να βελτιώνουν συνεχώς την απόδοσή τους.Παράλληλα με τα παραπάνω, οι χρήστες ενημερώνονται για την κρισιμότητα των διαδικασιών ανακύκλωσης μέσα από καταγεγραμμένες στατιστικές πληροφορίες όπως η παραγωγή απορριμμάτων ανά πολίτη ή η ενέργεια που εξοικονομείται μέσα από τη σωστή και ολοκληρωμένη διαχείριση κάθε ανακυκλώσιμου αντικειμένου, έτσι ώστε να ευαισθητοποιηθούν περισσότερο και να συμμετάσχουν ενεργά στις δραστηριότητες ανακύκλωσης του δήμου τους. Με άλλα λόγια, το συγκεκριμένο παιχνίδι προάγει την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα κυκλικής οικονομίας και τους δίνει τη δυνατότητα να εμπλακούν ενεργά στις δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής «Πράσινης Συμφωνίας». Συνολικά, το έργο RECLAIM ακολουθεί την προσέγγιση που ονομάζεται «Επιστήμη των Πολιτών» (Citizen Science) η οποία διευκολύνει και ενισχύει τη συμμετοχή όλων των πολιτών ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο και το μορφωτικό τους επίπεδο στην παραγωγή δεδομένων που αξιοποιούνται για την πρόοδο της επιστήμης. Ειδικότερα στο RECLAIM, τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση πολύ-επίπεδων νευρωνικών δικτύων (Deep Neural Networks) τα οποία αναγνωρίζουν και κατηγοριοποιούν ανακυκλώσιμα υλικά και διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην αποτελεσματική λειτουργία της κινητής ρομποτικής μονάδας ανάκτησης υλικών.Τα ερευνητικά δεδομένα που δημιουργούν οι χρήστες του παιχνιδιού συλλέγονται, οργανώνονται και γίνονται άμεσα διαθέσιμα σε αναγνωρισμένα δημόσια αποθετήρια που εξασφαλίζουν την αξιόπιστη πρόσβαση από οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο. Το παιχνίδι ανακύκλωσης θα γίνει προσβάσιμο και έτοιμο προς χρήση μέσω διαδικτύου. Στοχεύοντας στην εύκολη πρόσβαση, το παιχνίδι θα είναι διαθέσιμο σε κινητά τηλέφωνα και tablets, επιτρέποντας στο ευρύ κοινό να «παίξει» και να συμμετέχει στη συλλογή δεδομένων.Προκειμένου να επιτευχθούν οι σκοποί του έργου RECLAIM, το παιχνίδι ανακύκλωσης θα χρησιμοποιήσει περισσότερες από 2000 εικόνες και βίντεο διαλογής από τη βάση δεδομένων των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων. Επίσης αναμένεται ότι θα εμπλακούν στο παιχνίδι πολλοί χρήστες οι οποίοι θα παρέχουν δεδομένα αλλά και θα ενισχύσουν τις γνώσεις τους σε θέματα ανακύκλωσης.Για το RECLAIM μίλησε στο Naftemporiki.gr ο επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος κ. Μιχάλης Μανιαδάκης. Πώς έγινε η σύλληψη της ιδέας; Στην προσπάθεια μας να αναπτύξουμε μια κινητή μονάδα διαλογής ανακυκλώσιμων απορριμμάτων, έγινε γρήγορα εμφανές ότι τα απορρίμματα εμφανίζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά από τόπο σε τόπο. Το γεγονός αυτό δημιουργεί δυσκολίες στα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση και κατηγοριοποίηση των ανακυκλώσιμων συσκευασιών. Θα ήταν λοιπόν ιδιαίτερα υποστηρικτικό στην προσπάθεια μας να δώσουμε τη δυνατότητα στους πολίτες των τοπικών κοινωνιών να συμμετέχουν στη διαδικασία εκπαίδευσης των μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης. Πώς υλοποιείται; Στο έργο RECLAIM συμμετέχει το Πανεπιστήμιο της Μάλτας το οποίο είναι ένα από τα πιο γνωστά ακαδημαϊκά ιδρύματα της Ευρώπης στον χώρο των ψηφιακών παιχνιδιών με μακρά εμπειρία σε αυτό που ονομάζεται «επιστημονικά παιχνίδια». Σε συνεργασία με τον Αναπληρωτή Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μάλτας Αντώνη Λιάπη, έχει αναπτυχθεί συλλογή παιχνιδιών στα οποία παρουσιάζονται εικόνες από την κινητή μονάδα διαλογής ανακυκλώσιμων. Οι χρήστες καλούνται να εντοπίσουν ανακτώμενα υλικά αλλά και να επιβλέψουν την ορθή λειτουργία των μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης. Ποιοι είναι οι στόχοι του προγράμματος; Εκτός από την ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα ανακύκλωσης, και την ενεργή εμπλοκή τους στις ερευνητικές δραστηριότητες του έργου RΕCLAIM, το παιχνίδι στοχεύει να λειτουργήσει σαν μέσο ώστε οι μονάδες τεχνητής νοημοσύνης που αναλαμβάνουν την αναγνώριση και κατηγοριοποίηση των ανακυκλώσιμων να μπορούν συνεχώς να βελτιώνονται και κυρίως να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες προκλήσεις που αφορούν τη διαχείριση απορριμμάτων (π.χ. εισαγωγή νέων τοπικών ή εποχιακών προϊόντων). https://www.naftemporiki.gr/techscience/1601291/to-idryma-technologias-kai-ereynas-mila-sti-n-gia-tin-anakyklosi-me-rompotikes-technologies/

Ανακαλύφθηκαν 3 νέοι μικροί δορυφόροι – δύο του Ποσειδώνα και ένας του Ουρανου. Οι δορυφόροι του πλανήτη Ποσειδώνα αυξάνονται κατά δύο φτάνοντας στους 16, ενώ οι δορυφόροι του Ουρανού αυξάνονται κατά έναν φτάνοντας στους 28. Η φωτογραφία ανακάλυψης του νέου δορυφόρου του Ουρανού S/2023 U1 χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Magellan στο Παρατηρητήριο Las Campanas του Carnegie Science στη Χιλή, στις 4 Νοεμβρίου 2023. Ο S/2023 U1 είναι το αχνό σημείο φωτός (όχι το μεγάλο φωτεινό αντικείμενο). Ο νέος δορυφόρος του Ουρανού, είναι πιθανότατα ο μικρότερος, με διάμετρο μόλις 8 χιλιόμετρα και ολοκληρώνει μια τροχιά γύρω από τον πλανήτη Ουρανό κάθε 680 ημέρες. Συγκριτικά, ο δορυφόρος του Άρη που ονομάζεται Δείμος, που θεωρείται ένα από τα πιο μικροσκοπικά γνωστά φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος, έχει εύρος 13 χιλιόμετρα. Προς το παρόν ο νέος δορυφόρος αναφέρεται ως «S/2023 U1», αλλά θα πάρει το όνομα ενός σαιξπηρικού χαρακτήρα, σύμφωνα με ανακοίνωση του Carnegie Institution for Science. Ο φωτεινότερος από τους δυο νέους δορυφόρους του Ποσειδώνα που ονομάζεται προσωρινά «S/2002 N5», έχει εύρος 23 χιλιόμετρα, και φαίνεται να βρίσκεται σε τροχιά με περίοδο 9 ετών γύρω από τον Ποσειδώνα. Ο λιγότερο λαμπερός δορυφόρος που αποκαλείται «S/2021 N1», έχει εύρος 14 χιλιόμετρα και ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τον Ποσειδώνα σε 27 χρόνια. Για τους δυο νέους δορυφόρους του Ποσειδώνα θα επιλεγούν ονόματα από θεούς και νύμφες της θάλασσας από την ελληνική μυθολογία.Η ανακάλυψη των τριών νέων δορυφόρων ανακοινώθηκε την Παρασκευή (23 Φεβρουαρίου) από το Minor Planet Center της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης , ένα επιστημονικό όργανο με έδρα τη Μασαχουσέτη, υπεύθυνο για τον προσδιορισμό πλανητών, κομητών και φεγγαριών στο ηλιακό μας σύστημα. πηγή: https://www.space.com/new-moons-discovered-uranus-neptune

Το τροχιακό υψόμετρο του ISS προσαρμόστηκε απόψε. Ο σταθμός προετοιμάζεται για μελλοντική εκτόξευση και ελλιμενισμό με το διαστημόπλοιο Soyuz MS-25, καθώς και για την προσγείωση του Soyuz MS-24. Στις 24 Φεβρουαρίου στις 03:21 ώρα Μόσχας, οι κινητήρες Progress MS-26 άναψαν, λειτούργησαν για 1053,12 δευτερόλεπτα και παρήγαγαν ώθηση 1,73 m/s. Μετά τον ελιγμό, το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του ISS αυξήθηκε κατά 3,04 km και ανήλθε σε 418,72 km πάνω από την επιφάνεια της Γης. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569215 Ο πύραυλος Soyuz-2.1b με τον δορυφόρο Meteor-M Νο 2-4 μεταφέρθηκε στο συγκρότημα εκτόξευσης Vostochny! Μετά την εγκατάσταση του οχήματος εκτόξευσης σε κάθετη θέση, οι ειδικοί της Roscosmos συνέχισαν την προετοιμασία του για εκτόξευση. Πώς ξεκίνησε το πρωινό σου; Εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-2.1b με Meteor-M No. 2-4 και συνοδευτικό ωφέλιμο φορτίο - 29 Φεβρουαρίου στις 08:43 ώρα Μόσχας. Εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1b με το ανώτερο στάδιο Fregat, το διαστημόπλοιο Meteor-M Νο. 2-4 και 18 Ρώσους και ξένους συνοδευτικούς μικρούς δορυφόρους: 29 Φεβρουαρίου στις 08:43:26 ώρα Μόσχας. Το «Meteor-M» Νο. 2-4 θα παρακολουθεί το κλίμα και το περιβάλλον, την ηλιογεωφυσική κατάσταση, θα μελετά τους φυσικούς πόρους της Γης και θα παρακολουθεί τη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας. Ο δορυφόρος μεταφέρει επίσης εξοπλισμό για το διεθνές διαστημικό σύστημα έρευνας και διάσωσης COSPAS-SARSAT. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569216 Το πλήρωμα του Crew-8 με τον Alexander Grebenkin έφτασε στο κοσμοδρόμιο της Φλόριντα! Μαζί με τον Alexander Grebenkin, τα μέλη του πληρώματος του Crew-8, Matthew Dominic, Michael Barratt και Jeanette Epps, έφτασαν στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA. Εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Falcon-9 με το πλοίο Crew Dragon - 1 Μαρτίου στις 08:04 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569217

Τα κινητά τηλέφωνα τεχνητής νοημοσύνης πρωταγωνιστές στο φετινό Mobile World Congress Η ΑΙ εισβάλει στις κινητές επικοινωνίες.Το Mobile World Congress ξεκίνησε το 1987 ως ένα συνέδριο στον ραγδαία αναπτυσσόμενο κόσμο των τηλεπικοινωνιών αλλά μετά την έλευση των smart phones έχει μετατραπεί σε μια εκδήλωση που κυριαρχεί η βιομηχανία κινητών τηλεφώνων. Στη μόνιμη έδρα του συνεδρίου στη Βαρκελώνη η φετινή διοργάνωση σφραγίζεται όπως και τα πάντα άλλωστε στη βιομηχανία της τεχνολογίας από την τεχνητή νοημοσύνη.Θα παρουσιαστούν κινητά τηλέφωνα με εντυπωσιακές δυνατότητες που προσφέρει η ΑΙ ενώ στη φετινή έκθεση θα κάνουν την εμφάνιση τους και γενικότερα τεχνολογίες αιχμής κινητής επικοινωνίας όπως νέα είδη φορετών συσκευών (π.χ έξυπνα δαχτυλίδια) αλλά και συστήματα αυτοκινήτων που εντάσσονται στον κόσμο του Διαδικτύου των Πάντων (Internet of Things) και μετατρέπουν τα οχήματα σε προηγμένους τηλεπικοινωνιακούς κόμβους. Θα κάνουν την εμφάνιση τους και διάφορα gadgets με φουτουριστικές τεχνολογίες όπως για παράδειγμα, διάφανοι φορητοί υπολογιστές.Η εταιρεία Honor θυγατρική της κρατικής κινεζικής εταιρείας Shenzhen Zhixin New Information Technology Co παρουσίασε το κινητό τηλέφωνο Magic 6 Pro που ενσωματώνει μια πειραματική τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης που επιτρέπει στους κατόχους αυτοκινήτων να ανοίγουν το όχημα τους αλλά και να το θέτουν σε κίνηση με βιομετρικό σύστημα αναγνώρισης προσώπου στην οθόνη.H Deutsche Telekom θα παρουσιάσει στο MWC ένα κινητό τηλέφωνο που ενσωματώνει τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης της εταιρείας Brain.ai, τεχνολογία που σύμφωνα με τους δημιουργούς της θα αναλάβει εκείνη τον συντονισμό όλων των λειτουργιών της συσκευής και σύγχρονων αναγκών του κατόχου της καταργώντας τις διάφορες εφαρμογές που είναι ενσωματωμένες στα περισσότερα κινητά τηλέφωνα.«Ένας βοηθός που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη αντικαθιστά τις αμέτρητες εφαρμογές στο smartphone. Ο βοηθός θα κατανοεί τους στόχους σας και φροντίζει τις λεπτομέρειες όπως το κάνει ένας υπάλληλος σε μια ρεσεψιόν ξενοδοχείου» αναφέρει σε ανακοίνωση της η Deutsche Telekom.Η Huawei θα παρουσιάσει κινητό τηλέφωνο με κάμερα που θα ενσωματώνει λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης η οποία θα μπορεί σε πραγματικό χρόνο να βελτιώνει ποικιλοτρόπως την εικόνα σε φωτογραφίες και βίντεο κατά τη διάρκεια της λήψης ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι το βέλτιστο. Η τεχνολογία αναγνωρίζει το όλο σκηνικό αλλά και τις γενικότερες συνθήκες στο περιβάλλον που γίνεται η λήψη εικόνων με την κάμερα (π.χ αντικείμενα, φωτισμός κ.α.) και κάνει τις απαραίτητες προσαρμογές ώστε οι φωτογραφίες ή το βίντεο να έχουν την καλύτερη δυνατή ποιότητα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1600268/ta-kinita-tilefona-technitis-noimosynis-protagonistes-sto-fetino-mobile-world-congress/

Γαλαξία εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων εντόπισε το Hubble (βίντεο) Ο γαλαξίας IC 3476 όπου γεννιούνται συνεχώς νέα άστρα. πηγή φωτό. (ESA/Hubble & NASA, M. Sun) Ένα σύνθετο κοσμικό φαινόμενο προκαλεί μαζική αστρογένεση σε αυτό το γαλαξία.Μπορεί το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb να κλέβει από την στιγμή που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από 18 μήνες την παράσταση στον κόσμο της αστρονομίας και κοσμολογίας με τις συνεχείς εκπληκτικές ανακαλύψεις του αλλά το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble εξακολουθεί να αποτελεί ένα εξαιρετικό και σταθερό εργαλείο για την επιστημονική κοινότητα που πραγματοποιεί συνεχώς και αυτό παρατηρήσεις και ανακαλύψεις που το James Webb παρά τις προηγμένες τεχνικές του δυνατότητες δεν θα ήταν εύκολο να κάνει.Το Hubble κατέγραψε το IC 3476 έναν νάνο γαλαξία που βρίσκεται περίπου 54 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Κώμης της Βερενίκης. Αν και αυτή η εικόνα δεν φαίνεται πολύ δραματική και εκ πρώτης όψεως ο γαλαξίας μοιάζει γαλήνιος αλλά τα πραγματικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο IC 3476 είναι πολύ διαφορετικά. Αυτός ο μικρός γαλαξίας που βρίσκεται σε ένα τοπικό σμήνος γαλαξιών υφίσταται μια διαδικασία που ονομάζεται απογύμνωση πίεσης ram που οδηγεί σε ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα σχηματισμού άστρων σε περιοχές του γαλαξία. Οι γαλαξίες στα σμήνη γαλαξιών συχνά παραμορφώνονται από τη βαρυτική έλξη μεγαλύτερων γειτονικών τους γαλαξιών. Αυτές οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις προκαλούν διαφόρων ειδών κοσμικά φαινόμενα στους γαλαξίες που τις δέχονται. Αν αυτό δεν ήταν αρκετό ο χώρος μεταξύ των γαλαξιών σε ένα σμήνος περιέχει διάχυτο καυτό πλάσμα (μερικώς ιονισμένο αέριο) που οι ειδικοί ονομάζουν «μέσο ενδοομάδας».Ενώ αυτό το πλάσμα είναι εξαιρετικά αδύναμο, οι γαλαξίες που κινούνται μέσα από αυτό το βιώνουν σχεδόν σαν κολυμβητές που παλεύουν ενάντια σε ένα ρεύμα και αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να αφαιρέσει από τους γαλαξίες το αέριο που σχηματίζει αστέρια. Αυτή η αλληλεπίδραση μεταξύ μέσου ενδοομάδας και των γαλαξιών ονομάζεται απογύμνωση πίεσης ram φαινόμενο που προκαλεί μαζική αστρογένεση και σε ορισμένες περιπτώσεις μεταβάλει τη μορφολογία γαλαξιών ειδικά των σπειροειδών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1600334/galaxia-ergostasio-paragogis-neon-astron-entopise-to-hubble-vinteo/

Ο Οδυσσέας… έγειρε στη Σελήνη και είναι τώρα σιωπηλός. Πηγή φωτό: Intuitive Machines Το σκάφος έχει πάρει κλίση προς τη μια πλευρά του και δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τη Γη.Τα ξημερώματα της Παρασκευής οι ΗΠΑ πανηγύρισαν την επιστροφή της χώρας στη Σελήνη μετά από μισό αιώνα και τις αποστολές του θρυλικού προγράμματος Apollo έστω και αν η σεληνάκατος που προσεδαφίστηκε σε κρατήρα κοντά στο νότιο πόλο του φεγγαριού δεν ήταν της NASA αλλά μιας ιδιωτικής αμερικανικής εταιρείας.Η σεληνάκατος που ονομάζεται Odysseus φέρει πάνω του επιστημονικό εξοπλισμό της NASA για διαφόρων ειδών μελέτες του φυσικού μας δορυφόρου καθώς και επιστημονικό εξοπλισμό ενός αμερικανικού πανεπιστημίου αλλά και ένα φορτίο με διάφορα αντικείμενα και αξεσουάρ ιδιωτών. Η Intuitive Machines, η εταιρεία στην οποία ανήκει o Oδυσσέας, είχε ανακοινώσει ότι η σεληνάκατος έχει προσεδαφιστεί ομαλά. Όμως η NASA έκανε γνωστό ότι η σεληνάκατος δυστυχώς δεν έχει προσεδαφιστεί σωστά και αυτή τη στιγμή έχει κλίση προς τη μια πλευρά υποχρεώνοντας έτσι την Intuitive Machines να επανέλθει και να επιβεβαιώσει το γεγονός υποστηρίζοντας πώς όταν ανακοίνωσε ότι πήγαν καλά τα δεδομένα τηλεμετρίας που είχε στη διάθεση της αυτό έδειχναν και τα επόμενα δεδομένα αποκάλυψαν τι έχει συμβεί.Παρόμοιο πρόβλημα είχε αντιμετωπίσει και πριν από ένα μήνα η σεληνάκατος της ιαπωνικής αποστολής SLIM. Η σεληνάκατος προσεδαφίστηκε με κλίση τέτοια που εμπόδιζε τη δεδομένη στιγμή τη θέα του φωτοβολταϊκού της συστήματος στο ηλιακό φως και έπρεπε οι επιτελείς της αποστολής να περιμένουν μερικές μέρες ώστε η τροχιακή κίνηση Σελήνης και Ήλιου να στείλει τις ακτίνες του μητρικού μας άστρου στα ηλιακά πάνελ του σκάφους για να λειτουργήσει όπως και συνέβη.Η Intuitive Machines ανακοίνωσε ότι η κλίση που έχει ο Οδυσσέας είναι τέτοια που αυτή την στιγμή τα όργανα και τα ηλιακά του πάνελ πιθανότατα φωτίζονται από τον Ήλιο και μπορεί να λειτουργούν ομαλά αλλά δεν λειτουργεί προς το παρόν το σύστημα επικοινωνίας. Η εταιρεία παρουσίασε μάλιστα μια μακέτα του σκάφος με τη κλίση στην οποία βρίσκεται αυτή την στιγμή και γίνεται συνεχής προσπάθεια επικοινωνίας με το σκάφος. Η NASA έχει αποφασίσει να πραγματοποιεί πλέον όλες τις διαστημικές αποστολές σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα γεγονός που μπορεί οικονομικά να είναι πιο συμφέρον για την υπηρεσία και το αμερικανικό κράτος αλλά η τεχνολογία και κυρίως η τεχνογνωσία των ιδιωτικών εταιρειών στην παρούσα τουλάχιστον φάση δεν είναι σε επίπεδο παρόμοιο με αυτή της NASA και έτσι οι αποστολές από εδώ και πέρα θα έχουν ένα επιπλέον ποσοστό κινδύνου και πιθανότητας αποτυχίας από αυτό που θα είχαν αν τον έλεγχο είχε αποκλειστικά η αμερικανική διαστημική υπηρεσία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1599377/o-odysseas-egeire-sti-selini-kai-einai-tora-siopilos/

Εντοπίστηκε κοσμικό χρυσωρυχείο (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση μια έκρηξης από σύγκρουση άστρων νετρονίου (πηγή φωτό Robin Dienel/Carnegie Institution for Science) Για πρώτη φορά διαπιστώθηκε η δημιουργία χρυσού από σύγκρουση άστρων νετρονίων.Ερευνητική ομάδα ανέλυσε μια ασυνήθιστα μεγάλη έκρηξη ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας, γνωστή ως έκρηξη ακτίνων γ (GRB), και διαπίστωσαν ότι προήλθε από τη σύγκρουση δύο υπερπυκνών άστρων νετρονίων. Αυτό το αποτέλεσμα βοήθησε την ομάδα να παρατηρήσει μια λάμψη φωτός που προερχόταν από το ίδιο γεγονός που επιβεβαιώνει ότι αυτές οι συγχωνεύσεις είναι οι τοποθεσίες που δημιουργούν χημικά στοιχεία όπως ο χρυσός.Οι παρατηρήσεις, που έγιναν χρησιμοποιώντας τα διαστημικά τηλεσκόπια James Webb και Hubble επέτρεψαν στους επιστήμονες να δουν χρυσό και διάφορα βαρέα στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα πώς αυτά τα γεγονότα συγχώνευσης άστρων νετρονίων δημιουργούν τα μόνα περιβάλλοντα στο Σύμπαν ικανά να δημιουργήσουν στοιχεία βαρύτερα από το σίδηρο όπως το ασήμι και ο χρυσός προκαλώντας φαινόμενα όπως ένας τύπος εκρήξεων που ονομάζεται kilonova και αποκαλείται από τους επιστήμονες η «τέλεια έκρηξη» το Σύμπαντος.«Ήταν συναρπαστικό να μελετάς μια kilonova όπως δεν είχαμε ξαναδεί χρησιμοποιώντας τα ισχυρά μάτια του Hubble και του JWST. Είναι η πρώτη φορά που καταφέραμε να επαληθεύσουμε ότι τα μέταλλα βαρύτερα από τον σίδηρο και το ασήμι κατασκευάστηκαν πρόσφατα μπροστά μας» λέει η Ελεονόρα Τρόγια αστροφυσικός του Πανεπιστημίου της Ρώμης, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα ευρήματα της στην επιθεώρηση «Nature. https://www.youtube.com/watch?v=y8VDwGi0r0E Τα άστρα νετρονίων (πάλσαρ) είναι άκρως συμπυκνωμένα άστρα αποτελούμενα κυρίως από νετρόνια και συνήθως έχουν διάμετρο μόνο 20 χιλιομέτρων, όμως έχουν βάρος σχεδόν διπλάσιο του Ήλιου. Ένα κουταλάκι ύλης από άστρο νετρονίων ζυγίζει περίπου όσο το όρος Έβερεστ. Όταν δύο άστρα νετρονίων συγκρούονται, συμβαίνει το εκρηκτικό φαινόμενο της κιλονόβα, καθώς ενώνονται αρχικά σε ένα ενιαίο τεράστιο άστρο νετρονίων, το οποίο μετά καταρρέει σε μαύρη τρύπα. Θεωρητικά οι κιλονόβα είχαν προβλεφθεί από το 1974, αλλά για πρώτη φορά παρατηρήθηκαν σαφώς το 2013. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1599299/entopistike-kosmiko-chrysorycheio-vinteo/

Η ελαφρύτερη μαύρη τρύπα ή το βαρύτερο άστρο νετρονίων; Μια πιθανή εξέλιξη του συστήματος NGC 1851E (Lightest black hole or heaviest neutron star?) Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων, με επικεφαλής ερευνητές από το Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Max Planck, χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο MeerKAT ανακάλυψε ένα ενδιαφέρον αντικείμενο άγνωστης φύσης στο σφαιρικό σμήνος NGC 1851. Το τεράστιο αντικείμενο είναι βαρύτερο από τα βαρύτερα γνωστά άστρα νετρονίων και ταυτόχρονα ελαφρύτερο από τις ελαφρύτερες γνωστές μαύρες τρύπες και αποτελεί δυαδικό σύστημα με ένα ταχέως περιστρεφόμενο πάλσαρ χιλιοστού του δευτερολέπτου. Θα μπορούσε να είναι η πρώτη ανακάλυψη του πολυπόθητου δυαδικού συστήματος πάλσαρ-μαύρης τρύπας. Καλλιτεχνική άποψη του δυαδικού συστήματος NGC 1851E, υποθέτοντας ότι το τεράστιο άστρο σύντροφος είναι μια μαύρη τρύπα. Το φωτεινότερο άστρο στο υπόβαθρο είναι ο τροχιακός του σύντροφος, το ραδιοπάλσαρ PSR J0514-4002E. Τα δύο άστρα απέχουν 8 εκατομμύρια χιλιόμετρα και η περίοδος περιφοράς του ενός γύρω από το άλλο είναι 7 ημέρες. Ο κρίκος ανάμεσα στις μαύρες τρύπες και τους αστέρες νετρονίων.Από καιρό οι αστροφυσικοί γνωρίζουν ότι οι αστέρες νετρονίων, κάποια περιδινούμενα άστρα ή πάλσαρ και οι μαύρες τρύπες αποτελούν τα τελικά στάδια της εξέλιξης των άστρων που έχουν μάζα πολλαπλάσια από αυτήν του Ηλιου. Οταν αυτά τα μεγάλα άστρα εξαντλούν τα πυρηνικά τους «καύσιμα» σβήνουν για πάντα, και ο αστρικός τους πυρήνας καταρρέει βίαια προς το κέντρο του, αυξάνοντας τη θερμοκρασία και την πίεση στο εσωτερικό του σε ασύλληπτα υψηλά επίπεδα, μετατρέποντας έτσι όλη την ύλη στο εσωτερικό τους σε μια συμπαγή μάζα νετρονίων. Αυτό έχει συνέπεια, σε κλάσματα του δευτερολέπτου, να καταρρέουν και οι εξωτερικές στοιβάδες του άστρου, οι οποίες προσκρούοντας στον συμπαγή πια αστρικό πυρήνα εκτινάσσονται πολύ βίαια προς τα έξω σε μια έκρηξη σουπερνόβα.Ωστόσο, η διεργασία «αυτοκτονίας» των άστρων που καταρρέουν δεν είναι πάντα η ίδια, αλλά εξαρτάται από το αν ο αστρικός τους πυρήνας έχει μάζα μικρότερη από τις περίπου 3 ηλιακές μάζες, τότε το αστρικό λείψανο που απομένει μετά την αστρική έκρηξη γίνεται ένας «αστέρας νετρονίων». Πρόκειται δηλαδή για υπέρπυκνα λείψανα άστρων που η μάζα τους είναι περίπου από 1,5 έως 3 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ηλιου και η οποία συμπιέζεται τελικά σε μια σφαίρα με διάμετρο που δεν υπερβαίνει τα 10-20 km! Αν, αντίθετα, η μάζα του αστρικού πυρήνα υπερβαίνει το όριο των 3 ηλιακών μαζών, τότε η ύλη του καταρρέει σε ένα σημείο μηδενικού όγκου και άπειρης πυκνότητας και αυτά τα πιο μεγάλα άστρα μετατρέπονται σε «μαύρες τρύπες».Οι αστρονόμοι πίστευαν, μέχρι σήμερα, ότι η συνολική μάζα που απαιτείται για να καταρρεύσει ένα αστέρι νετρονίων είναι περίπου 2,2 φορές μεγαλύτερη από τη συνολική μάζα του Ηλιου, ενώ οι ελαφρύτερες μαύρες τρύπες που δημιουργούνται υπολογίζεται ότι έχουν περίπου 5 φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ηλιο. Εν τούτοις, η συναρπαστική ανακάλυψη που έγινε από μια διεθνή ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο MeerKAT, που βρίσκεται στο Βόρειο Ακρωτήρι της Νότιας Αφρικής, δείχνει ότι τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.Σύμφωνα με το σχετικό άρθρο τους στο κορυφαίο περιοδικό «Science», αυτοί οι αστροφυσικοί εντόπισαν ένα αινιγματικό αντικείμενο μέσα στο πυκνό σμήνος αστεριών «NGC 1851» που βρίσκεται περίπου 38.000 έτη φωτός από τη Γη. Το περίεργο με τη νέα σκοτεινή οντότητα που ανακάλυψαν είναι ότι πρόκειται για ένα διαστημικό αντικείμενο λίγο βαρύτερο από τα πιο βαριά αστέρια νετρονίων και ταυτοχρόνως πολύ ελαφρύτερο από τις ελαφρύτερες γνωστές μαύρες τρύπες.Πράγματι, αυτό το πολύ περίεργο αντικείμενο που πρώτη φορά εντοπίστηκε από τους ερευνητές έχει μάζα μεταξύ 2,1 και 2,7 ηλιακές μάζες, άρα μπορεί να είναι είτε το πιο ογκώδες αστέρι νετρονίων που έχει παρατηρηθεί ποτέ είτε η μικρότερη σε όγκο μαύρη τρύπα που έχει εντοπιστεί μέχρι τώρα. Ομως, ενδέχεται να είναι και κάτι εντελώς νέο, δηλαδή κάτι ενδιάμεσο μεταξύ αυτών των δύο, για το οποίο μέχρι σήμερα τίποτα δεν γνωρίζουμε, αφού εντοπίζεται πρώτη φορά.Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια μοναδική ανακάλυψη και όπως δήλωσε ο Μπεν Στάπερς, καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και επικεφαλής της έρευνας: «Κάθε πιθανότητα σχετικά με τη φύση αυτού του αντικειμένου είναι συναρπαστική: Ενα σύστημα πάλσαρ-μαύρης τρύπας θα είναι ένας σημαντικός στόχος για τη δοκιμή των θεωριών της κβαντικής βαρύτητας,ενώ ένα πιο βαρύ αστέρι νετρονίων θα προσφέρει νέες γνώσεις για την πυρηνική φυσική σε πολύ υψηλές πυκνότητες». https://physicsgg.me/2024/02/25/η-ελαφρύτερη-μαύρη-τρύπα-ή-το-βαρύτερο/

Από τον Δημόκριτο στους Κβαντικούς Υπολογιστές. O Γαληνός μας περιέσωσε ένα απόσπασμα (125) από τα γραπτά του Δημόκριτου όπου παρουσιάζει το Λογικό να διαφωνεί με τις Αισθήσεις ως προς τι είναι ‘αληθινό’. (Αξίζει να σημειωθεί ότι ο διάλογος αυτός έγινε γνωστός στους περισσότερους φυσικούς ανά τον κόσμο μέσα από τα βιβλία του Erwin Schrödinger ‘Tι είναι η ζωή;’ και ‘Η Φύση και οι Έλληνες’ – κυκλοφόρησαν την δεκαετία του 1940 και 1950 αντίστοιχα). Ο Δημόκριτος παρότι στην πραγματικότητα ήταν σύγχρονος του Σωκράτη, θεωρείται «προσωκρατικός» φιλόσοφος. Σχεδόν κανένα από τα γραπτά του Δημόκριτου δεν έχει διασωθεί. Ότι γνωρίζουμε γι αυτόν προέρχεται από άλλους φιλοσόφους, όπως τον Αριστοτέλη, που τον αναφέρουν για να τον επικρίνουν. Tα χωρία του Δημόκριτου που έχουν διασωθεί – στα οποία εικάζεται μεταξύ άλλων, ότι όλα τα φυσικά φαινόμενα προκύπτουν από πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ λίγων ειδών μικροσκοπικών «ατόμων», τα οποία στριφογυρίζουν μέσα στον κενό χώρο – βρίσκονται πλησιέστερα προς μια σύγχρονη επιστημονική κοσμοθεώρηση από οτιδήποτε άλλο διατυπώθηκε στην αρχαιότητα (και σίγουρα πλησιέστερα από οποιαδήποτε ιδέα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη).Ωστόσο, ο Δημόκριτος, πολύ γρήγορα μετά τη διατύπωση της ατομικής υπόθεσης, συνειδητοποίησε ανήσυχος, την τάση της να καταπιεί εξολοκλήρου τις ίδιες τις αισθητικές εμπειρίες που υποτίθεται ότι προσπαθούσε να εξηγήσει. Πώς θα μπορούσαν εκείνες να αναχθούν στις κινήσεις των ατόμων; Ο Δημόκριτος εξέφρασε το δίλλημα υπό τη μορφή του διαλόγου ανάμεσα στο Λογικό και τις Αισθήσεις, που παρουσιάζεται στην αρχή της ανάρτησης. Το βιβλίο του Scott Aaronson «Από τον Δημόκριτο στους κβαντικούς υπολογιστές» (εκδόσεις ροπή), θέτει υποψηφιότητα για το πιο αλλόκοτο βιβλίο που εκδόθηκε ποτέ από τον εκδοτικό οίκο Cambridge University Press. Η παραδοξότητά του εντοπίζεται ήδη από τον τίτλο, ο οποίος προφανώς και αποτυγχάνει να μας εξηγήσει τι ακριβώς πραγματεύεται. Πρόκειται για ακόμη ένα διδακτικό εγχειρίδιο κβαντικής υπολογιστικής – του δημοφιλούς πεδίου στο οποίο διασταυρώνονται οι κλάδοι της Φυσικής, των Μαθηματικών και της Επιστήμης των Υπολογιστών και που υπόσχεται στον κόσμο ένα νέο είδος υπολογιστή εδώ και δύο δεκαετίες, αλλά δεν έχει ακόμη φτιάξει μια πραγματική συσκευή, η οποία να κάνει κάτι εντυπωσιακότερο από το να παραγοντοποιεί το 21 σε 3×7 (με υψηλή πιθανότητα); Αν ναι, τότε τι παραπάνω προσθέτει αυτό το βιβλίο στην πληθώρα των άλλων που έχουν ήδη χαρτογραφήσει τα βασικά γνωρίσματα της θεωρίας της κβαντικής υπολογιστικής; Μήπως, αντίθετα, πρόκειται για μια δονκιχωτική απόπειρα σύνδεσης της κβαντικής υπολογιστικής με την αρχαία ιστορία; Και τι σχέση έχει ο Δημόκριτος, ο Έλληνας προσωκρατικός φιλόσοφος που εισήγαγε τον ατομισμό, με το περιεχόμενο αυτού του συγγράμματος που τουλάχιστον κατά το ήμισύ του θα αποτελούσε νέα γνώση για τους επιστήμονες της δεκαετίας του 1970, πολλώ δε μάλλον του 300 π.Χ.; Σύμφωνα με τον Scott Aaronson και μόνο η πρόταση του Λογικού (Φαινομενικά υπάρχει το γλυκό, φαινομενικά υπάρχει το πικρό, φαινομενικά υπάρχει το χρώμα. Στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνον τα άτομα και το κενό), αρκεί για να τοποθετήσει τον Δημόκριτο στο ίδιο επίπεδο με τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη ή οποιονδήποτε άλλον αρχαίο φιλόσοφο γνωρίζετε: θα ήταν δύσκολο να διατυπωθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια και σε μια μόνο φράση η επιτομή ολόκληρης της επιστημονικής κοσμοθεωρίας που θα αναπτυσσόταν 2000 χρόνια αργότερα!Αυτός ο δυο σειρών διάλογος θα λειτουργήσει ως θεμέλιος λίθος ολόκληρου του βιβλίου του Scott Aaronson. Ένα από τα θέματά του θα αφορά τον τρόπο με τον οποίο η κβαντομηχανική φαίνεται να παρέχει τόσο στο λογικό όσο και στις αισθήσεις απροσδόκητα νέα όπλα στη 2300 ετών διαμάχη τους – χωρίς (σύμφωνα με τον Aaronson) να οδηγεί ακόμη σε μια σαφή νίκη για κάποιον από τους δύο αντιπάλους.Στο βιβλίο του δεν προσπαθεί να «πουλήσει» κάποια αγαπημένη «ερμηνεία» της κβαντομηχανικής. Ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει οποιαδήποτε ερμηνεία του υπαγορεύει η συνείδησή του. Όσον αφορά την δική του άποψη; Δηλώνει ότι: «Συμφωνώ με κάθε ερμηνεία στον βαθμό που λέει ότι υπάρχει πρόβλημα, και διαφωνώ με κάθε ερμηνεία στον βαθμό που ισχυρίζεται ότι έχει επιλύσει το πρόβλημα!»Ο Aaronson κατακρίνει την φιλοσοφία που εμφανίζεται εκ των υστέρων, όταν η επιστήμη έχει ήδη ολοκληρώσει το έργο της: «Ποιό το νόημα να μιλάμε για φιλοσοφικά ερωτήματα; (…) Λοιπόν, υπάρχει η τυπική απάντηση, ότι η Φιλοσοφία είναι μια εργασία διανοητικής εκκαθάρισης – οι καθαριστές που έρχονται να μαζέψουν τα κομμάτια από το χάος που δημιούργησαν οι επιστήμονες. Οπότε, υπό αυτή την έννοια, οι φιλόσοφοι κάθονται στις πολυθρόνες τους περιμένοντας να συμβεί κάτι αναπάντεχο στην επιστήμη – όπως η κβαντομηχανική, όπως η ανισότητα Μπελ, όπως το θεώρημα του Γκέντελ – και τότε (για να αλλάξουμε σχήμα λόγου) να ορμήσουν σαν όρνεα λέγοντας: ‘α, αυτό σήμαινε πραγματικά’ . Λοιπόν, εκ πρώτης όψεως, αυτό φαντάζει κάπως βαρετό. όμως, όσο εξοικειώνεται κανείς με αυτού του είδους τη δουλειά, θα δει ότι … μπα, και πάλι βαρετό είναι! Προσωπικά, με ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα – η εύρεση λύσεων σε μη τετριμμένα και καλώς ορισμένα ανοιχτά προβλήματα. Οπότε, ποιός είναι ο ρόλος της Φιλοσοφίας σε αυτό; Θέλω να προτείνω έναν ανώτερο ρόλο από εκείνον του διανοητικού καθαριστή: η Φιλοσοφία μπορεί να είναι ένας ανιχνευτής. Μπορεί να είναι ένας εξερευνητής – που χαρτογραφεί το διανοητικό έδαφος στο οποίο η επιστήμη θα φτάσει αργότερα και θα χτίσει ουρανοξύστες ή οτιδήποτε άλλο. Η Φιλοσοφία δεν έπαιξε τον ρόλο του ιχνηλάτη για όλους τους κλάδους της επιστήμης προ του καιρού τους, αλλά για κάποιους το έκανε. Και στην πρόσφατη ιστορία, νομίζω ότι ο κβαντικός υπολογισμός είναι πράγματι το καταλληλότερο παράδειγμα τέτοιου κλάδου. Εντάξει. Μπορείς να λες στους ανθρώπους: ‘Σκάσε και υπολόγιζε;’, αλλά το ερώτημα είναι τι πρέπει να υπολογίσουν; Τουλάχιστον στον κβαντικό υπολογισμό, που είναι το πεδίο μου, τα πράγματα που μας αρέσει να υπολογίζουμε- χωρητικότητες κβαντικών διαύλων, πιθανότητες σφαλμάτων κβαντικών αλγορίθμων – είναι αυτά που οι άνθρωποι δεν θα είχαν ποτέ σκεφτεί να υπολογίσουν, αν δεν υπήρχε η Φιλοσοφία.»Το βιβλίο του Aaronson είναι γεμάτο ιδέες, επιχειρήματα και φιλοσοφικές προοπτικές και καταπιάνεται με πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα. Μεταφέρει τους αναγνώστες σε μερικές από τις βαθύτερες ιδέες των μαθηματικών, της επιστήμης των υπολογιστών και της φυσικής. Ξεκινώντας από την αρχαιότητα με τον Δημόκριτο, προχωρά στη λογική και τη θεωρία συνόλων, την θεωρία υπολογισιμότητας και πολυπλοκότητας, τους κβαντικούς υπολογιστές, την κρυπτογραφία, την πληροφορία που εμπεριέχουν οι κβαντικές καταστάσεις και την ερμηνεία της κβαντικής μηχανικής. Υπάρχουν επίσης εκτενείς συζητήσεις για το ταξίδι στο χρόνο, το παράδοξο του Newcomb, την ανθρωπική αρχή και τις απόψεις του Roger Penrose. Σύμφωνα με τους επιμελητές της ελληνικής έκδοσης, η μελέτη του βιβλίου απαιτεί προσοχή, διότι οι διασθητικές εξηγήσεις του Aaronson είναι τόσο εύστοχες που μπορεί να μας παραπλανήσουν ώστε να θεωρήσουμε σχετικά απλές τις έννοιες που μελετά. Όποιος θέλει να κατανοήσει σε βάθος το περιεχόμενο του βιβλίου θα πρέπει να αφιερώσει σημαντικό χρόνο και κόπο για τη μελέτη των περίτεχνων μαθηματικών αποδείξεων και εννοιών που κρύβονται πίσω από τις γραμμές του. Θα αποζημιωθεί όμως με την «μύηση» σε μια από τις γοητευτικές μυστηριώδεις και πολλά υποσχόμενες θεωρίες της σύγχρονης επιστήμης. πηγή: https://www.ropipublications.com/democritus-quantum-computing

Rocket and Space Corporation "Energia" ️Αυτή είναι η κάψουλα του τελευταίου πλοίου Voskhod από το μουσείο μας Δεν υπάρχει κούνια μέσα. Αντίθετα, δοχεία. Οι τετράποδοι κοσμοναύτες, τα σκυλιά Veterok και Ugolyok, μπήκαν σε τροχιά σε αυτά πριν από 58 χρόνια. Πέρασαν 22 ημέρες στο διάστημα. Εκείνη την εποχή, το ρεκόρ διάρκειας θα έσπασε μόνο σε πέντε χρόνια. Η τροχιά του πλοίου περνούσε από την εσωτερική ζώνη ακτινοβολίας της Γης. Αυτή είναι η ζώνη στην οποία το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη παγιδεύει φορτισμένα σωματίδια. Ο μηχανισμός μας προστατεύει, αλλά κάνει το πέταγμα στο ύψος της μέσης επικίνδυνο - το επίπεδο ακτινοβολίας είναι πολύ υψηλό. Η ακτινοβολία και η παρατεταμένη έκθεση στην έλλειψη βαρύτητας είναι οι δύο κύριοι εχθροί ενός ζωντανού οργανισμού στο διάστημα. Και οι δύο παράγοντες μελετήθηκαν στο πείραμα. Φυσικά, η ακτινοβολία δεν μπορούσε να περάσει χωρίς να αφήσει ίχνος - μετά την πτήση, τα σκυλιά έχασαν τα μαλλιά τους και ήταν πολύ αποδυναμωμένα. Ωστόσο, ανάρρωσαν και άφησαν ακόμη και υγιείς απογόνους. Χάρη σε αυτή την αποστολή, η τελευταία πτήση του Voskhod ήταν ένα μεγάλο βήμα προς τις μακροπρόθεσμες διαστημικές αποστολές. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3454

Οι ΗΠΑ επέστρεψαν με τον Οδυσσέα στη Σελήνη μισό αιώνα μετά το Apollo (βίντεο, φωτογραφίες) Πηγή φωτό: Intuitive Machines Για πρώτη φορά από την εποχή του Απόλλων 17 (Δεκέμβριος 1972), ένα αμερικανικό διαστημόπλοιο, ο Οδυσσέας, προσγειώθηκε στη Σελήνη. Ο ομηρικός ήρωας Οδυσσέας, χρειάστηκε 10 χρόνια για να επιστρέψει από την Τροία στο βασίλειό του στην Ιθάκη. Η NASA, χρειάστηκε κάτι παραπάνω από 50 χρόνια αναμονής έτσι ώστε να στείλει τον δικό της «Οδυσσέα» στη Σελήνη. Το ομώνυμο διαστημικό σκάφος, έγινε το πρώτο που εκτοξεύθηκε από αμερικανικό έδαφος, και κατάφερε να βρεθεί στην επιφάνεια της Σελήνης, μετά το 1972. Ο σύγχρονος Οδυσσέας, εξέπεμψε σήμα, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά έπειτα από την επιτυχημένη αποστολή του «Apollo 17», στη Σελήνη, η οποία είχε διαρκέσει 12 ημέρες, 13 ώρες, 51 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα. «Σήμερα, για πρώτη φορά για περισσότερο από μισό αιώνα, οι ΗΠΑ, επιστρέφουν στη σελήνη. Σήμερα, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, μία εμπορική εταιρεία, μία Αμερικανική εταιρεία εκτόξευσε και οδήγησε το ταξίδι εκεί ψηλά. Και σήμερα, είναι η μέρα που αποδεικνύει τη δύναμη και την υπόσχεση των εμπορικών εταίρων της NASA. Συγχαρητήρια σε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτό το μεγάλο και τολμηρό σχέδιο της εταιρείας Intuitive Machines και Space X και εδώ, της NASA. Τί θρίαμβος! Ο Οδυσσέας έφτασε στη σελήνη. Αυτό το βήμα είναι ένα τεράστιο βήμα μπροστά για ολόκληρη την ανθρωπότητα» αναφέρει ο Μπιλ Νέλσον, επικεφαλής της NASA. Το ρομπότ θα ανοίξει τον δρόμο για την επιστροφή των Αμερικανών αστροναυτών στη Σελήνη το 2026.Ο Οδυσσέας έφτασε στο φεγγάρι. Για πρώτη φορά από την εποχή του Apollo, ένα αμερικανικό διαστημόπλοιο προσγειώθηκε στη Σελήνη.Πρόκειται για ένα ρομπότ ιδιωτικής εταιρείας χωρίς πλήρωμα, που χρηματοδοτήθηκε από τη NASA για να ανοίξει το δρόμο στους Αμερικανούς αστροναύτες, που σχεδιάζουν να επιστρέψουν στον κοσμικό γείτονα της Γης μέσα σε αυτή τη δεκαετία. Το Odysseus (Οδυσσέας), που κατασκευάστηκε από την Intuitive Machines, εταιρεία με έδρα το Χιούστον, προσγειώθηκε κοντά στον σεληνιακό νότιο πόλο την Πέμπτη (ξημερώματα Παρασκευής ώρα Ελλάδας), μετά από μια τελική κατάβαση κατά την οποία οι χειριστές έπρεπε να στηριχθούν σε πειραματικό σύστημα προσγείωσης. «Σήμερα, για πρώτη φορά σε περισσότερο από μισό αιώνα, οι ΗΠΑ επέστρεψαν στη Σελήνη», δήλωσε σε βίντεο ο διαχειριστής της NASA, Μπιλ Νέλσον. «Σήμερα, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, μια ιδιωτική εταιρεία, μια αμερικανική εταιρεία, πραγματοποίησε το ταξίδι έως τη Σελήνη». Εικόνες από μια εξωτερική “EagleCam” που σχεδιάστηκε να εκτοξεύεται από το διαστημόπλοιο κατά τα τελευταία δευτερόλεπτα της καθόδου του θα μπορούσαν να δημοσιευτούν αργότερα μέσα στην ημέρα δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ένα μέλος της ομάδας που το κατασκεύασε.«Μετά την αντιμετώπιση προβλημάτων των επικοινωνιών, οι ελεγκτές πτήσης επιβεβαίωσαν ότι ο Οδυσσέας αρχίζει να στέλνει δεδομένα», ανέφερε η Intuitive Machines στην τελευταία της ενημέρωση στο X.Μία προηγούμενη απόπειρα από αμερικανική εταιρεία τον περασμένο μήνα κατέληξε σε αποτυχία. Η ιδιωτική βιομηχανία πάλευε εδώ και καιρό να αποδείξει ότι μπορεί να επαναλάβει ένα κατόρθωμα που πέτυχε τελευταία η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA κατά τη διάρκεια της επανδρωμένης αποστολής Apollo 17 το 1972. Σεληνιακός νότιος πόλος Για να γίνουν αντιληπτές οι τεχνικές προκλήσεις, ένα ενσωματωμένο σύστημα πλοήγησης απέτυχε και ο Οδυσσέας στο τελευταίο σκέλος του ταξιδιού του χρησιμοποίησε ένα πειραματικό σύστημα καθοδήγησης λέιζερ που αναπτύχθηκε από τη NASA.Ο επικεφαλής τεχνολογίας της εταιρείας Tim Crain επιβεβαίωσε πως «ο εξοπλισμός μας βρίσκεται στην επιφάνεια της Σελήνης», με το προσωπικό να ξεσπά σε χειροκροτήματα.Η NASA ελπίζει να δημιουργήσει τελικά μια μακροπρόθεσμη παρουσία και να συλλέξει πολικό πάγο τόσο για πόσιμο νερό όσο και για καύσιμο πυραύλων για ένα επόμενο ταξίδι στον Άρη υπό το πρόγραμμα Artemis.Η τρέχουσα αποστολή είναι «μία από τις πρώτες επιδρομές στον νότιο πόλο για να εξετάσουμε πραγματικά τις περιβαλλοντικές συνθήκες σε ένα μέρος που πρόκειται να στείλουμε τους αστροναύτες μας στο μέλλον», δήλωσε ο ανώτερος αξιωματούχος της NASA Joel Kearns.Η πρώτη αποστολή της NASA με πλήρωμα έχει προγραμματιστεί για το 2026. Η Κίνα, σχεδιάζει επίσης να στείλει το πρώτο της πλήρωμα στη Σελήνη το 2030, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή διαστημικού ανταγωνισμού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1598246/oi-ipa-epestrepsan-me-ton-odyssea-sti-selini-miso-aiona-meta-to-apollo-fotografies/

Αυτή είναι η ιδανική θερμοκρασία για τη ζωή στη Γη. Ερευνητές βρήκαν τις βέλτιστες συνθήκες για να ακμάζουν φυτά και ζώα στον πλανήτη.Ομάδα επιστημόνων υποστηρίζει ότι ανακάλυψε τις βέλτιστες συνθήκες και πιο συγκεκριμένα την ιδανική θερμοκρασία για να ευδοκιμεί το σύνολο της χλωρίδας και πανίδας στη Γη. Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα η όλα τα είδη στη Γη φαίνεται να ευδοκιμούν στους 20 βαθμούς Κελσίου και κατ’ επέκταση αυτή η θερμοκρασία φαίνεται να είναι «κομβική» για τη βιοποικιλότητα.Ενώ πολλά είδη έχουν προσαρμοστεί για να ζουν σε θερμότερες και ψυχρότερες περιοχές, πολλά εξακολουθούν να ζουν στους 20 C. «Βρίσκουμε στοιχεία ότι οι θερμοκρασίες πάνω από 20 βαθμούς Κελσίου γίνονται όλο και πιο υποβέλτιστες για όλους τους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών και των προκαρυωτικών οργανισμών», γράφουν οι ερευνητές. Υποψιάζονται ότι η θερμοκρασία των 20 βαθμών Κελσίου είναι καθοριστική για την αποτελεσματικότητα των βιολογικών διεργασιών λόγω των μοριακών ιδιοτήτων του νερού στα κύτταρα.Η αποτελεσματικότητα των χημικών διεργασιών στο εσωτερικό των κυττάρων αυξάνεται καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται, φτάνει στο μέγιστο και στη συνέχεια μειώνεται γρήγορα όταν γίνεται πολύ ζεστό. Αυτό σημαίνει ότι θερμοκρασίες μεγαλύτερες από 20 βαθμούς θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αρκετές κρίσιμες αλλαγές μεταξύ των οργανισμών, όπως μείωση της ανοχής σε χαμηλά επίπεδα οξυγόνου μεταξύ των θαλάσσιων ειδών, εξηγούν οι ερευνητές. Σε έναν κόσμο που θερμαίνεται, τα πλάσματα που δεν μπορούν να μετακινηθούν σε άνετες θερμοκρασίες μπορεί να δυσκολεύονται περισσότερο να προσαρμοστούν.Ενώ τα θαλάσσια είδη μπορούν να προσαρμοστούν αλλάζοντας τη γεωγραφική τους κατανομή, τα ζώα της ξηράς μπορεί να μην μπορούν να μετατοπιστούν τόσο εύκολα «λόγω τοπίων που τροποποιούνται από πόλεις, γεωργία και άλλες ανθρώπινες υποδομές» αναφέρουν οι ερευνητές. Η έρευνα σημαίνει επίσης ότι περιοχές που παρουσιάζουν σταθερά θερμοκρασίες πάνω από 20 C θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση της ποικιλομορφίας των τοπίων.Οι επιστήμονες βρήκαν επίσης παρόμοια στοιχεία εξαφανίσεων σε αρχεία απολιθωμάτων όταν οι θερμοκρασίες παρέμειναν πέρα από αυτό το όριο για μεγάλες περιόδους. Τα ευρήματα προσθέτουν σε αυξανόμενες ενδείξεις ότι η βιοποικιλότητα που ήδη μειώνεται πάνω από 20 βαθμούς θα επιδεινωθεί περαιτέρω από την υπερθέρμανση του πλανήτη.Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αυτό θα οδηγούσε σε μια «απλούστευση» των οικοσυστημάτων με λιγότερες μορφές ζωής να υπάρχουν σε πολλά μέρη. Εκτιμούν επίσης ότι θα υπάρξει επίσης μεγαλύτερος ανταγωνισμός μεταξύ των υπαρχόντων ειδών που θα μπορούσαν να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τους οικοτόπους. https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1597686/ayti-einai-i-idaniki-thermokrasia-gia-ti-zoi-sti-gi/

Η Αθήνα παγκόσμιο επίκεντρο για την Παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη (GenAI) για 3 μέρες. Στο Ίδρυμα Ευγενίδου, από 29 Φεβρουαρίου - 2 Μαρτίου 2024.Tο δεύτερο συνέδριο Παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης (Generative Artificial Intelligence) στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το μεγαλύτερο συνέδριο στην Ευρώπη με 3.000 live συμμετέχοντες και 15.000 διαδικτυακή κοινότητα, κάνουν την Αθήνα το επίκεντρο για την Τεχνητή Νοημοσύνη παγκοσμίως για τρεις ημέρες.Το 2nd GenAI Summit SE Europe – Αθήνα, που πραγματοποιείται στο Ίδρυμα Ευγενίδου, από 29 Φεβρουαρίου – 2 Μαρτίου 2024, στόχο έχει να ενδυναμώσει επιχειρήσεις, δημόσιους και ακαδημαϊκούς οργανισμούς στην Ελλάδα, τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, με σκοπό να ενσωματώσουν βιώσιμα, δίκαια και υπεύθυνα την Παραγωγική Τεχνική Νοημοσύνη.Αυτό αναμένεται να γίνει με τη συμμετοχή των οργανισμών που παράγουν τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα (Large Language Models) με τα μέλη τους, στελέχη, ακαδημαϊκούς/ερευνητές, επιχειρηματίες & thought leaders που θα συμμετέχουν για τρεις ημέρες σε παρουσιάσεις λύσεων και εφαρμογών, συζητήσεις (panels) και πρακτικά εργαστήρια (GenAI workshops) κατά τη διάρκεια του Summit, καθώς και με θεματικά εργαστήρια-masterclasses.Σημαντικά στοιχεία θα παρουσιαστούν για το GenaI Ψηφιακός Μετασχηματισμός όπως: στον Ιδιωτικό Τομέα: Το 2024 είναι η χρονιά που το 70% των επιχειρήσεων θα προχωρήσουν στην υιοθέτηση GenAI στις ροές εργασίας τους (GenAI augmented workflows). 600 στελέχη από 250 εταιρείες, σε 12 κλάδους (Industry & Role GenAI Tracks) και 14 χώρες έχουν ήδη δηλώσει συμμετοχή θεωρώντας ότι το συγκεκριμένο συνέδριο «είναι το συνέδριο ορόσημο για τη λήψη σωστά ενημερωμένων αποφάσεων για το πιά εργαλεία Παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης και συμβουλευτικές υπηρεσίες (consulting firms, solution architects, integrators, AI & Data firms) θα αγοράσουν και πιο το ποσό και ο χρόνος επένδυσης σε αυτά για το 2024». – στο Δημόσιο Τομέα, Πανεπιστήμια, Σχολεία: Στο συνέδριο θα παρουσιαστούν νέες λύσεις και εφαρμογές από φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που θα διατεθούν στο κοινό στις χώρες τους και θα είναι η δημόσια πρώτη για πολλές από αυτές. Θα συμμετέχουν εκπρόσωποι από Εθνικές Επιτροπές για την ΠΤΝ καθώς και σχετικοί αξιωματούχοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνείς οργανισμούς. Επίσης θα μοιραστούν οι βέλτιστες πρακτικές από προγράμματα ανάπτυξης GenAI δεξιοτήτων σε εθνικό επίπεδο, στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση συμμετεχόντων χωρών, καθώς και πολλαπλές πρωτοβουλίες για την προσαρμογή του τρόπου διδασκαλίας, αξιολόγησης και λειτουργίας ακαδημαϊκών οργανισμών από όλο τον κόσμο.Το δεύτερο συνέδριο είναι μεγαλύτερο από το πρώτο (15 Ιουνίου 2023), με αποστολές χωρών να ταξιδεύουν στη χώρα μας από 14 χώρες από τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή μέχρι την Ιαπωνία, με εταιρείες όπως η OpenAI, η Google, η ΝVIDIA και ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, όπως Stanford, Cambridge και Harvard. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1598017/i-athina-pagkosmio-epikentro-gia-tin-paragogiki-techniti-noimosyni-genai-gia-3-meres/