Δροσος Γεωργιος

Stereo Ahead: Ο "άγνωστος επισκέπτης του Ήλιου" Πιθανότατα πρόκειται για κάποια οφθαλμαπάτη ή παιχνίδι του φακού του δορυφόρου παρατήρησης του Ήλιου Stereo Ahead COR 2 αλλά σε συγκεκριμένες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στις 8 Ιουνίου απεικονίζεται ένα μεγάλο σώμα σχεδόν συγκρίσιμου μεγέθους με αυτό της γης. Το «παιχνίδισμα» αυτό γίνεται ενώ μια μεγάλη ηλιακή προεξοχή φεύγει από τον Ήλιο. Μπορείτε να δείτε τις σχετικές φωτογραφίες εδώ http://stereo-ssc.nascom.nasa.gov/cgi-bin/images (Να σημειωθεί ότι το φαινόμενο ξεκινά σαν απεικόνιση ενός στροβίλου ΄που παίρνει το σχήμα πλανήτη. Πιο ευδιάκριτο στις φωτογραφίες με ταυτότητα από 14:54:00 έως και 10:39:00 περίπου. Επιλέξτε στην αριστερή στήλη Ahead COR 2 και στη δεξιά 20110608 και στις δύο περιοχές σε ότι ανάλυση θέλετε). Συνήθως τέτοια φαινόμενα ερμηνεύονται είτε ως Lens flare είτε ως artifacts. Βιντεο: http://www.youtube.com/watch?v=WmaHdRfur7I&feature=player_embedded

Τα νετρίνα και η σκοτεινή πλευρά της ύλης. Πριν από μία εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην κοσμική Μύκονο ένα πολύ σημαντικό συνέδριο Φυσικής (26/6-1/7). Πρόκειται για το έβδομο από μια σειρά διεθνών συνεδρίων με την επονομασία «Συνέδριο της Πάτρας» (Patras Workshop) που διοργανώνονται κάθε χρόνο από τον Κωνσταντίνο Ζιούτα, δραστήριο καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, και άλλους επιφανείς Ευρωπαίους ειδικούς. Στο φετινό συνέδριο συμμετείχαν 75 σύνεδροι από την Αμερική, την Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Κορέα. Μεταξύ των προσκεκλημένων ξεχωρίζουν πολλά ονόματα διαπρεπών επιστημόνων που πρωταγωνιστούν στην έρευνα της Φυσικής, όπως ο Yoichiro Suzuki, διευθυντής του Ινστιτούτου ICRR και επικεφαλής των πρωτοποριακών πειραμάτων στον τεράστιο ανιχνευτή Super-Kamiokande της Ιαπωνίας, αλλά και η Elena Aprile που παρουσίασε τα αποτελέσματα των νέων ερευνών της (ΧΕΝΟΝ 100) σχετικά με τη σκοτεινή ύλη. Από τους Ελληνες ερευνητές, οι οποίοι συμμετείχαν με σπουδαίες ανακοινώσεις, ξεχωρίζουν τα ονόματα του Κωνσταντίνου Ζιούτα, του Γιάννη Σεμερτζίδη, της Θεοπίστης Δάφνη και του Χρήστου Τουραμάνη. Ζητήσαμε από τον Χ. Τουραμάνη να μας μιλήσει για τα εκπληκτικά συμπεράσματα των ερευνών του σχετικά με τη φύση των νετρίνων, των πιο φευγαλέων συστατικών του γνωστού Σύμπαντος. * Τι ακριβώς είναι τα νετρίνα και τι μας αποκαλύπτει η έρευνα των νετρίνων για τη σύσταση της αινιγματικής «σκοτεινής ύλης» του Σύμπαντος; **«Τα νετρίνα είναι τα ελαφρύτερα, αφόρτιστα και λιγότερο κατανοητά από όλα τα γνωστά στοιχειώδη σωμάτια της φύσης. Αντιδρούν ελάχιστα, μόνο με την "ασθενή αλληλεπίδραση", και περνούν μέσα από τη γη σχεδόν σαν να ήταν κενό. Αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη μελέτη τους, απαιτώντας τεράστιους ανιχνευτές και πολύ ισχυρές πηγές ή δέσμες νετρίνων. Από την ανάλυση της γωνιακής κατανομής των ανισοτροπιών του Κοσμικού Υποστρώματος Μικροκυμάτων, που έγινε την τελευταία δεκαετία, γνωρίζουμε ότι τα νετρίνα δεν μπορεί να είναι η σκοτεινή ύλη. Αλλα σωμάτια, βαρύτερα από τα νετρίνα, είναι απαραίτητα γι' αυτό το ρόλο, και ήδη πολλά πειράματα σε όλο τον κόσμο επικεντρώνονται στην αναζήτησή τους». * Η ερευνητική σας ομάδα έκανε πρόσφατα μια πολύ σημαντική ανακάλυψη στην Ιαπωνία. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι ακριβώς ανακαλύψατε; Αρχίζετε μήπως να κατανοείτε πώς αποκτούν μάζα τα νετρίνα, αυτά τα τόσο «φευγαλέα» και μέχρι χθες άπιαστα συστατικά της ύλης; **«Την τελευταία δεκαετία γνωρίζαμε ότι πρέπει να υπάρχουν τρία είδη (ή τύποι) νετρίνων και ότι αυτά "ταλαντώνονται", δηλαδή αλλάζουν ταυτότητα από τον έναν τύπο στους άλλους καθώς ταξιδεύουν στο Σύμπαν. Στα τρία διαφορετικά είδη νετρίνων αντιστοιχούν συνεπώς τρεις διαφορετικές ταλαντώσεις (1-2, 2-3, 1-3). Οι δύο πρώτες ταλαντώσεις είχαν μετρηθεί πειραματικά, ενώ η τρίτη δεν είχε μετρηθεί ή παρατηρηθεί ποτέ. Στο πρόσφατο πείραμά μας παρατηρήσαμε αυτή την τρίτη ταλάντωση, επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο πειραματικά την ύπαρξη και αυτού του τρίτου είδους νετρίνων. Αυτό το αποτέλεσμα δεν μας εξηγεί πώς αποκτούν μάζα τα νετρίνα, ανοίγει όμως νέες προοπτικές για τη λύση ενός άλλου βασικού μυστηρίου που συνδέεται με την ύπαρξή μας. Ξέρουμε ότι το αρχέγονο σύμπαν περιείχε ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Η τελευταία εξαφανίστηκε τελείως πολύ νωρίς. Αν αυτό δεν είχε συμβεί, το Σύμπαν θα ήταν τόσο βίαιο ώστε δεν θα υπήρχαν τα αρκετά μεγάλα διαστήματα σταθερότητας που απαιτούνται για το σχηματισμό των γαλαξιών και κατ' επέκταση για τη δημιουργία της ζωής και την εξέλιξη του ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση, η τελική επικράτηση της ύλης στο Σύμπαν δεν εξηγείται από τους γνωστούς νόμους της φυσικής! Αν λοιπόν κανένας επιβεβαιωμένος φυσικός νόμος δεν εξηγεί την εξαφάνιση της αντιύλης, τότε ίσως το μυστικό να κρύβεται στα νετρίνα, υπό τη μορφή της παραβίασης της συμμετρίας μεταξύ ύλης-αντιύλης, της λεγόμενης ασυμμετρίας ύλης-αντιύλης (CP Violation). Και για να καταστεί αυτό κατ' αρχάς δυνατό πρέπει να συμβαίνουν και οι τρεις ταλαντώσεις. Η πρόσφατη ανακάλυψή μας στην Ιαπωνία ανοίγει το δρόμο για νέα ενδιαφέροντα πειράματα που ήδη σχεδιάζουμε. Οι αναζητήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση ίσως να μας προσφέρουν μια μέρα την απάντηση της φυσικής στο θεμελιώδες ερώτημα "γιατί υπάρχουμε"». **Σύμφωνα με το «Καθιερωμένο Μοντέλο» της σωματιδιακής φυσικής, τα νετρίνα δεν θα έπρεπε να διαθέτουν καθόλου μάζα, όμως οι πιο πρόσφατες ανακαλύψεις έδειξαν ότι αυτό ήταν λάθος. Αραγε το μοντέλο αυτό εξακολουθεί να ισχύει ή μήπως εμφανίζει ανυπέρβλητες αδυναμίες; **«Για να υπάρχει ταλάντωση των νετρίνων θα πρέπει τα νετρίνα να έχουν μη μηδενική μάζα, κάτι που, ενώ έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά, εντούτοις δεν περιγράφεται από το Καθιερωμένο Μοντέλο. Το διαπιστωμένο μάλιστα γεγονός ότι τα νετρίνα έχουν μάζα δεν μπορεί να ενταχθεί με απλό τρόπο στο Καθιερωμένο Μοντέλο. Χρειάζονται νέοι εξηγητικοί μηχανισμοί και μια καινούργια φυσική προσέγγιση, πιθανότατα μια νέα φυσική των πολύ υψηλών ενεργειών: πέρα από τα όρια του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων της Γενεύης (LHC) και ενδεχομένως πέρα από τις σημερινές τεχνολογικές μας δυνατότητες. Η μελέτη των νετρίνων, ωστόσο, ίσως αποδειχτεί ένα "παράθυρο" σε ένα άγνωστο κομμάτι της φύσης, αφού μας προσφέρει μοναδικές ενδείξεις για αυτήν τη νέα φυσική πραγματικότητα την οποία δεν μπορούμε να μελετήσουμε απευθείας με τους σημερινούς επιταχυντές. Τα μέχρι σήμερα πειραματικά δεδομένα δεν επαρκούν για να σχηματίσουμε ξεκάθαρη εικόνα. Ωστόσο, σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική, ήδη ετοιμάζουμε πειράματα πολύ μεγαλύτερης ευαισθησίας και προβλέπουμε ότι πριν από το τέλος της επόμενης δεκαετίας θα ανακαλύψουμε κάτι ιδιαιτέρως εντυπωσιακό, χωρίς να είμαστε βέβαιοι για το τι ακριβώς θα είναι αυτό». **Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα μεγαλύτερα ερωτήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς η μικροφυσική τα επόμενα χρόνια; **«Από πού προέρχεται η μάζα των στοιχειωδών σωματιδίων είναι ένα αποφασιστικής σημασίας ερώτημα και η απάντηση σε αυτό ενδέχεται να είναι εξίσου σημαντική: το σωμάτιο Higgs ή κάτι εντελώς διαφορετικό! Τι είναι η σκοτεινή ύλη, που με τη βαρύτητά της συγκρατεί τους γαλαξίες στη δομή που έχουν. Αυτό αποτελεί ένα άλλο αποφασιστικό ερώτημα. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο μηχανισμός εξαφάνισης της αντιύλης, διότι αν δεν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός δεν θα ήμασταν εδώ να αναρωτιόμαστε για οτιδήποτε. Πόση ακριβώς είναι, από πού προέρχεται η μάζα των νετρίνων και γιατί είναι κατά ένα εκατομμύριο φορές μικρότερη από τα άλλα ελαφρά στοιχειώδη σωμάτια; Υπάρχουν τα "αξιόνια" ή άλλα παρόμοια εξωτικά σωμάτια; Ποιοι είναι οι άγνωστοι νόμοι της φύσης σε πολύ υψηλές ενέργειες, π.χ. υπερσυμμετρία, υπερχορδές, έξτρα διστάσεις, ή κάτι άλλο που ούτε καν φανταζόμαστε; Σε τέτοιες ακραίες συνθήκες το Καθιερωμένο Μοντέλο καταρρέει, ακόμα κι αν τα νετρίνα δεν είχαν μάζα. Πολλά από αυτά τα ερωτήματα θα βρουν απάντηση μέσα από τα πειράματα που ήδη πραγματοποιούμε ή ετοιμάζουμε, κάποια όμως ενδέχεται να μείνουν αναπάντητα για δεκαετίες. Πάντως, το δυσκολότερο πρόβλημα σήμερα είναι ό,τι αποκαλούμε "Σκοτεινή Ενέργεια". Πρόκειται για "κάτι" που κάνει το ρυθμό διαστολής του Σύμπαντος να αυξάνεται, και που δυστυχώς καμία από τις υπάρχουσες θεωρίες δεν μπορεί να το εξηγήσει. Να σημειώσουμε ότι η γνωστή μας ύλη είναι περίπου το 4% του Σύμπαντος, η σκοτεινή ύλη περίπου το 25%. Το υπόλοιπο 70% είναι σκοτεινή ενέργεια. Αρα, για το μεγαλύτερο κομμάτι του σύμπαντος δεν διαθέτουμε παρά μόνο ένα εντυπωσιακό όνομα και τίποτα περισσότερο!». Ενας πρωτοπόρος ερευνητής από τη Μυτιλήνη Ο Χρήστος Τουραμάνης είναι ένας διεθνούς φήμης πειραματικός φυσικός των στοιχειωδών σωματιδίων. Διδάσκει μικροφυσική (καθηγητής πρώτης βαθμίδας) στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, όπου και διευθύνει μια διεθνούς κύρους ερευνητική ομάδα (και ασφαλώς μία από τις τρεις μεγαλύτερες στη Βρετανία). Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1965. Τελείωσε το Γ' Λύκειο Μυτιλήνης και σπούδασε στο Φυσικό Θεσσαλονίκης. Από το 1987 ώς το 1996 εργάστηκε στο CERN, όπου εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του και εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής. Από το 1997 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ. Στο Λίβερπουλ διευθύνει από το 2001 μια μεγάλη ερευνητική ομάδα που περιλαμβάνει πανεπιστημιακούς, μεταδιδακτορικούς ερευνητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές και μηχανικούς. Οι πολυάριθμες έρευνές του από πολύ νωρίς επικεντρώνονται στο δυσεπίλυτο πρόβλημα των διαφορετικών αλληλεπιδράσεων ύλης-αντιύλης. Με ένα κλασικό πείραμά του, το επονομαζόμενο πείραμα BABAR, ανακάλυψε μαζί με τους συνεργάτες του το φαινόμενο CP Violation, δηλαδή την ασυμμετρία ύλης-αντιύλης στα μεσόνια Β. Η ανακάλυψη αυτή, το 2001, αποτέλεσε την πειραματική βάση για την απονομή του Βραβείου Νόμπελ Φυσικής 2008 στους θεωρητικούς Kobayashi και Maskawa, οι οποίοι είχαν προβλέψει θεωρητικά το φαινόμενο από το 1973. Το πιο πρόσφατο πείραμά του είναι το λεγόμενο Τ2Κ στην Ιαπωνία. Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες η ερευνητική του ομάδα ανακοίνωσε επίσημα ότι είχαν τις πρώτες αδιαμφισβήτητες ενδείξεις για την τρίτη (και μη παρατηρημένη ώς τώρα) ταλάντωση μεταξύ των τριών τύπων νετρίνων. Για το πείραμα Τ2Κ ο Ελληνας φυσικός σχεδίασε έναν δικής του εμπνεύσεως πολύ ισχυρό ανιχνευτή: ένα σύστημα ανίχνευσης φωτονίων από 13 μονάδες, βάρους 70 τόνων.

Η πιο σφοδρή καταιγίδα στο Ηλιακό Σύστημα.Εξελίσσεται εδώ και οκτώ μήνες στον Κρόνο. Έχει έκταση ίση με αυτή της Γης, οι κεραυνοί ξεσπούν ο ένας μετά τον άλλο κάθε λίγα δευτερόλεπτα με την ισχύ τους να είναι δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή των κεραυνών στον πλανήτη μας. Πρόκειται για μια τρομερή καταιγίδα που εξελίσσεται από τον περασμένο Δεκέμβριο στον Κρόνο και είναι ένα από τα πιο βίαια καιρικά φαινόμενα στο Ηλιακό Σύστημα. Ο Άρχοντας της... θύελλας Οι επιστήμονες μελετούν εδώ και πολύ καιρό την θύελλα που μαίνεται στον κοσμικό Άρχοντα των Δακτυλιδιών και με την βοήθεια του διαστημικού σκάφους Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του εντόπισαν νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Δύο νέες μελέτες δημοσιεύτηκαν τα τελευταία 24ωρα για την καταιγίδα που οι επιστήμονες έχουν βαφτίσει «Μεγάλη Λευκή Κηλίδα» σε αντιστοιχία με την «Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα» του Δία, μια επίσης τεράστια σε έκταση και ένταση καταιγίδα που εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες ονόμασαν «Λευκή» την καταιγίδα του Κρόνου επειδή τα νέφη που δημιουργούνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας εκεί όπου μαίνεται η καταιγίδα έχουν έντονο και λαμπρό λευκό χρώμα. Σύμπλεγμα καταιγίδων Ένα έτος του Κρόνου αντιστοιχεί σε 29,5 γήινα και οι επιστήμονες γνώριζαν ότι κατά μέσο όρο μια φορά μέσα στο Κρόνιο έτος κάνει την εμφάνιση της μεγάλη σφοδρή καταιγίδα. Αυτή που εξελίσσεται τώρα ξεκίνησε στις 5 Δεκεμβρίου του 2010 και, αντίθετα με τις προηγούμενες, οι επιστήμονες είχαν αυτή τη φορά στη διάθεσή τους πολλά μέσα για να μελετήσουν το φαινόμενο αφού εκτός από τα επίγεια τηλεσκόπια υπάρχουν πλέον πολλά διαστημικά ενώ για καλή τους τύχη συνεχίζει την εξερευνητική του αποστολή στον Κρόνο το Cassini. Το σκάφος ανάμεσα στα άλλα κατάφερε να καταγράψει τους ήχους των κεραυνών. Η καταιγίδα εξελίσσεται στο βόρειο ημισφαίριο του Κρόνου και δεν είναι ακριβώς μία καταιγίδα αλλά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα σύμπλεγμα καταιγίδων που ξεκίνησε από ένα σημείο και μέσα σε διάστημα περίπου δύο εβδομάδων είχε διογκωθεί σε μια διάμετρο 10 χιλιάδων χλμ και τα νέφη της είχαν περικυκλώσει όλο τον πλανήτη. Ο μηχανισμός Από την μελέτη των δεδομένων οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Κρόνου όπου η πίεση είναι εξαιρετικά υψηλή δημιουργούνται νέφη που περιέχουν νερό τα οποία παράγουν με την σειρά τους θερμότητα, υγρασία και αμμωνία. Καθώς αυτό το μείγμα αρχίζει να ανεβαίνει προς τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και φτάνει στην τροπόπαυση (το διαχωριστικό σύνορο του τέλους της τροπόσφαιρας) αρχίζουν να δημιουργούνται σύννεφα που περιέχουν μεγάλες ποσότητες αμμωνίας και έτσι έχουν έντονο λαμπρό λευκό χρώμα. Τα σύννεφα αυτά αρχίζουν να διασκορπίζονται και να προκαλούν τις συνεχείς καταιγίδες. Δειτε το βιντεο και ακουστε τους ηχους της καταιγίδας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=409907 Περισσοτερα στις 7/7/2011 και ώρα 15:25 http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14344&start=615 Σήμερα καιρού επιτρέποντος η ιστορική εκτόξευση του Atlantis Η ΝΑΣΑ εντείνει τις προετοιμασίες της για την τελευταία πτήση των διαστημικών λεωφορείων, με την εκτόξευση του Atlantis που είναι προγραμματισμένη για σήμερα από το ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα, ωστόσο οι καιρικές συνθήκες ενδέχεται να την αναβάλουν. Η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για 11:26 π.μ (19:26 μ.μ. ώρα Ελλάδας). Όμως οι ισχυρές καταιγίδες προβληματίζουν τους υπεύθυνους για το εάν θα προχωρήσουν τελικά στην εκτόξευση. Εάν τελικά αναβληθεί η εκτόξευση, η επόμενη δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον έως την Κυριακή, γεγονός που θα απογοητεύσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο που έχει ταξιδέψει στην περιοχή για να δει την 135η και τελευταία πτήση του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου. Η ΝΑΣΑ σταματά τις εδώ και 30 χρόνια πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων καθώς θεωρεί ότι η συντήρησή τους είναι πλέον πολύ δαπανηρή. Για το λόγο αυτό εκτιμά ότι θα είναι πιο οικονομικό να αναλάβουν ιδιωτικές εταιρείες τη μεταφορά των αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το τετραμελές πλήρωμα του Atlantis θα μεταφέρει περισσότερους από 3,5 τόνους προμηθειών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δυο φωτογραφίες απο τον ISS. Στην πρώτη φωτογραφία ο διοικητής κοσμοναύτης Αντρέι Borisenko και ο μηχανικός Σεργκέι Volkov εκτελούν συντήρηση πάνω στο ρωσικό τμήμα. Στη δεύτερη φωτογραφία Σεργκέι Volkov λαμβάνει εικόνες της Γης, χωρίς να διακόπτεται η εκπαίδευση του σε ένα στατικό ποδήλατο. Αλήθεια πως βρίσκουν ακρη στο χαος που φαινεται να επικρατεί εκει μέσα!!!

Η αναζήτηση εξωγήινων ξέμεινε από χρήματα. Η οικονομική κρίση έπληξε ακόμα και την έρευνα για τους εξωγήινους! Ανακοινώσεις σοκ για τη συνέχεια του προγράμματος SETI και τα ραδιοτηλεσκόπια του ΑΤΑ. Από τις αρχές του 2007 το ΑΤΑ, σε συνεργασία με το εργαστήριο ραδιο-αστρονομίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, "χτενίζει" το διάστημα μήπως ακούσει κάποιο εξωγήινο σήμα και, παράλληλα, διεξάγει κλασικές αστρονομικές παρατηρήσεις. Τώρα, όμως η στενότητα του προϋπολογισμού - ένα φαινόμενο που έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο ορατό στις ίδιες τις ΗΠΑ- οδήγησε αυτή την εβδομάδα στην αναστολή της λειτουργίας τους, σύμφωνα με τη βρετανική "Γκάρντιαν" και το New Scientist. Εφεξής θα γίνεται απλώς συντήρηση του πανάκριβου εξοπλισμού από ένα δραστικά μειωμένο προσωπικό, αλλά και γι' αυτή τη συρρικνωμένη δραστηριότητα τα χρήματα φτάνουν μόνο για λίγους μήνες. Η κατασκευή του πολλαπλού τηλεσκοπίου -που κόστισε γύρω στα 50 εκατ. δολάρια- έγινε με δωρεές κυρίως του Πολ Άλεν, του συνιδρυτή της "Μάικροσοφτ" (Microsoft), γι' αυτό και φέρει το όνομά του, ενώ τα λειτουργικά έξοδα (περίπου 2,5 εκατ. δολάρια το χρόνο) καλύπτονται από το αμερικανικό πανεπιστήμιο, με χρηματοδοτήσεις που λάμβανε από το κρατικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών και την πολιτεία της Καλιφόρνια. Όμως, λόγω στενότητας του δημοσίου χρήματος, και οι δύο αυτές πηγές άντλησης κεφαλαίων στέρεψαν, ιδίως σε μια πολιτεία όπως η Καλιφόρνια, που έχει πληγεί από την οικονομική κρίση περισσότερο από κάθε άλλη στις ΗΠΑ. Έτσι, οι αστρονόμοι του τηλεσκοπίου ΑΤΑ δεν μπορούν ούτε το ρεύμα να πληρώσουν και φυσικά ούτε τους μισθούς τους να πληρωθούν. Είναι άγνωστο πότε θα επαναλειτουργήσει το τηλεσκόπιο, αν και ο διευθυντής του Ινστιτούτου SETI, Τομ Πίρσον, αισιοδοξεί ότι το πρόβλημα θα είναι παροδικό. Το Ινστιτούτο ήδη αναζητεί νέους χορηγούς, μεταξύ άλλων προσεγγίζοντας την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, με το σκεπτικό ότι το τηλεσκόπιο, εκτός από εξωγήινους, μπορεί να αναζητά και άλλα χρήσιμα πράγματα, όπως επικίνδυνα διαστημικά "σκουπίδια" που περιφέρονται στους ουρανούς. Το κακό όμως είναι ότι η κυβέρνηση Ομπάμα περικόπτει τον προϋπολογισμό και των υπηρεσιών του στρατού. Πριν κατασκευαστεί το πολύ-τηλεσκόπιο ΑΤΑ, το SETI ήταν αναγκασμένο να δανείζεται, για περιοδικά σύντομα διαστήματα, χρόνο σε άλλα τηλεσκόπια, όπως το γιγάντιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο. Το πρόγραμμα SETI έγινε διάσημο με το μυθιστόρημα του αστρονόμου Καρλ Σαγκάν και την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία "Επαφή", του 1997, με πρωταγωνίστρια την Τζόντι Φόστερ. Περίπου εδώ και πέντε δεκαετίες -από το 1960, όταν ο αστρονόμος Φρανκ Ντρεήκ συνέλαβε την ιδέα- το πρόγραμμα αναζητά, αλλά εις μάτην μέχρι στιγμής, σημάδια νοήμονος ζωής, απογοητεύοντας πολλούς που ήλπιζαν σε πιο γρήγορες ανακαλύψεις. Αυτή η "συμπαντική σιωπή" δεν έχει βοηθήσει ασφαλώς στην εύρεση διαθέσιμων κονδυλίων -κρατικών ή ιδιωτικών- για τη συνέχιση των ερευνών. Όμως, ο επικεφαλής αστρονόμος του SETI Σεθ Σόστακ δήλωσε ότι καθόλου δεν έχει χάσει την αισιοδοξία του, προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Απλώς, λέει, χρειάζεται κι άλλος χρόνος. Αλλά πόσος χρόνος; Μικρές ειδήσεις. Η Ρωσία θα κατασκευάσει διαστημόπλοιο συλλογής διαστημικών σκουπιδιών. Η ρωσική Πυραυλοδιαστημική Εταιρεία «Ενέργεια» ετοιμάζεται να εκτοξεύσει νέο επανδρωμένο διαστημόπλοιο, καθήκον του οποίου θα είναι ο καθαρισμός του Διαστήματος από τα σκουπίδια και η επισκευή δορυφόρων. Η δοκιμαστική εκτόξευση του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου προβλέπεται να γίνει το 2015 και του επανδρωμένου- το 2018. Το πρόβλημα των διαστημικών σκουπιδιών γίνεται όλο και οξύτερο. Σύμφωνα με τα δεδομένα της ΝΑΣΑ, το 2010 ανάμεσα στα διαστημικά σκουπίδα στη τροχιά βρίσκονταν 14.863 τεμάχια, κυρίως κομμάτια ρωσικών και αμερικανικών διαστημικών συσκευών. Όσον αφορά την εξυπηρέτηση των μετεωρολογικών δορυφόρων και συσκευών εξ αποστάσεως βολιδοσκόπησης της Γης, προβλέπονται οι εργασίες επανεφοδιασμού με καύσιμα, αντικατάστασης τεμαχιών, αλλαγής τροχιάς και διάφορα εγχειρήματα με κεραίες και ηλιακές μπαταρίες. Το πλήρωμα τέτοιου διαστημοπλοίου θα αποτελείται από δύο άτομα που θα πετούν δύο εβδομάδες το περισσότερο. Στο τηλεσκόπιο Χαμπλ έγινε η υπ’ αριθμό 1.000.000 έρευνα. Όπως ανακοίνωσε η ΝΑΣΑ, στο διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ (Hubble Space Telescope - HST) έγινε η υπ’ αριθμό 1.000.000 επιστημονική έρευνα. Αντικείμενο μελέτης ήταν η χημική σύνθεση πλανήτη, που βρίσκεται έξω από το Ηλιακό μας σύστημα σε απόσταση 1000 ετών φωτός από τη Γη. Οι επιστήμονες ελπίζουν να εντοπίσουν σ’αυτό τον μακρινό πλανήτη κάποιες ενδείξεις ύπαρξης του νερού, που είναι η κύρια προϋπόθεση της ύπαρξης της ζωής. Το Χαμπλ, που είχε κατασκευαστεί πριν 20 και πάνω χρόνια, μετέδωσε στη Γή πληροφορίες μεγέθους 50 και πάνω τεραμπάιτ.

Απαιτείται να υπάρξει εθνική στρατηγική για το Διάστημα. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί «ένα κυβερνητικό κέντρο για την προώθηση της διαστημικής πολιτικής, ένα Γραφείο Διαστήματος, το οποίο θα υπάγεται σε ένα υπουργείο, αλλά θα συντονίζει τις παρεμβάσεις όλων των υπολοίπων. Το Γραφείο Διαστήματος θα επεξεργάζεται την εθνική στρατηγική για το Διάστημα και θα διαμορφώνει ανάλογα σχέδια, θα συμβάλλει στη υπογραφή συμβολαίων με εταιρείες, θα εξασφαλίζει την αντιπροσώπευση της Ελλάδας στα διεθνή φόρα του Διαστήματος», υπογραμμίζει ο διευθυντής του ESPI. Στην Ελλάδα, τα θέματα των παρεμβάσεων για το Διάστημα παρακολουθεί η Γενική Γραμματεία Ερευνας, η οποία υπάγεται σήμερα στο υπουργείο Παιδείας. «Σε πολλές χώρες η διαστημική πολιτική υπαγόταν αρχικά στο υπουργείο Παιδείας, εκφράζοντας αρχικά μια κατεύθυνση περισσότερο προς την έρευνα και τη γνώση. Αργότερα πέρασε σε οικονομικά υπουργεία. Για παράδειγμα, πρόσφατα η Τσεχία μετακίνησε την αρμοδιότητα από το υπουργείο Παιδείας σε αυτό των Μεταφορών, ενώ η Γερμανία στο υπουργείο Βιομηχανίας και Τεχνολογίας», σημειώνει ο καθηγητής Schrogl. Τα κονδύλια για την εθνική στρατηγική του Διαστήματος πρέπει να προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για την Ελλάδα. «Πρόκειται για κονδύλια που θα αποδώσουν. Εάν έχεις ανταγωνιστικές εταιρείες μπορείς να πάρεις έργα και προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την ESA, πολυεθνικές εταιρείες που κατασκευάζουν δορυφόρους ή άλλες εφαρμογές», καταλήγει ο καθηγητής Schrogl. Αλήθεια που είμαστε αραγε; Μικρές ειδήσεις. Ανακοινώνεται η εγγραφή στο ρωσικό τμήμα κοσμοναυτών. Το ρωσικό τμήμα κοσμοναυτών θα αυξηθεί φέτος κατά 5 άτομα. Η νέα εγγραφή θα ανακοινωθεί τις προσεχείς μέρες. Η εγγραφή θα πραγματοποιείται για πρώτη φορά στις επιχειρήσεις του διαστημικού κλάδου, ενώ προηγούμενα οι μελλοντικοί κοσμοναύτες διαλέγονταν κυρίως από τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας. Σήμερα το ρωσικό τμήμα κοσμοναυτών αποτελείται από 35 άτομα. Ιδιαίτερα αυστηρές απαιτήσεις προβάλλονται για την φυσική κατάσταση των υποψηφίων κοσμοναυτών. Οι υποψήφιοι αποκλείονται τις περισσότερες φορές κατά τις δοκιμές επίδρασης στον οργανισμό διαφόρων ειδών υπερφόρτωσης. Στη Ρωσία κατασκευάστηκε ουσιαστικά νέος δορυφόρος Στη σιβηρική περιοχή Κρασνογιάρσκ, στην επιχείρηση «Πληροφοριακά δορυφορικά συστήματα» κατασκευάστηκε ένας υπερσύγχρονος δορυφόρος που προορίζεται για δοκιμές νέων συσκευών και συστημάτων στις διαστημικές συνθήκες. Το μεγαλύτερο μέρος των συσκευών του νέου δορυφόρου θα χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά. Τους προσεχείς μήνες ο νέος δορυφόρος θα τοποθετηθεί σε διαστημική τροχιά.

Καθυστερούν τα σχέδια για αποστολές στον Άρη. Δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές προσπάθειες για διεξαγωγή αποστολών στον Άρη, καθώς η Ουάσινγκτον δεν είναι ακόμα έτοιμη να προχωρήσει. Αυτή την εβδομάδα αναμενόταν να δοθεί η εντολή έναρξης των εργασιών κατασκευής ενός σκάφους που θα αναζητήσει τις πηγές μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη το 2016. Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν είναι ακόμα σε θέση να δώσουν το απαραίτητο «πράσινο φως» για το σύνολο του προγράμματος, που συμπεριλαμβάνει την αποστολή ενός μη επανδρωμένου οχήματος εδάφους στον Κόκκινο Πλανήτη μετά από δύο χρόνια. Μπροστά στην αβεβαιότητα των Αμερικανών, τα μέλη της ESA αποφάσισαν να μην εκδώσουν ακόμα συμβόλαιο για την κατασκευή του σκάφους. Αντ'αυτού, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία θα συζητήσει με αεροδιαστημικές εταιρείες ποιες είναι οι εργασίες που μπορούν να αρχίσουν να γίνονται πάνω στο πρόγραμμα για να παραμείνει «ζωντανό», ελπίζοντας πως οι ΗΠΑ θα είναι έτοιμες να προχωρήσουν το Σεπτέμβριο. «Αποφασίστηκε να ληφθούν τα ελάχιστα δυνατά μέτρα 'συντήρησης', έτσι ώστε να διαβεβαιωθεί πως δεν θα μπούμε σε κάποια 'πορεία άνευ επιστροφής'- και ότι τα μέτρα αυτά θα ληφθούν εντός του υπάρχοντος πλαισίου που έχουμε διαμορφώσει με τη βιομηχανία» είπε ο Ερίκ Μορέλ ντε Γουεστγκαβέρ, στέλεχος της ESA. Οι καθυστερήσεις προβληματίζουν τους πάντες: από το χώρο της αεροδιαστημικής βιομηχανίας εκφράζονται ανησυχίες σχετικά με τα στενά περιθώρια του προγράμματος. «Ήδη συμπιέζουμε αυτά που δεν μπορούν να συμπιεστούν άλλο» ανέφερε στέλεχος εταιρείας στο Paris Air Show, ενώ ο γενικός διευθυντής της ESA, Ζαν Ζακ Ντορντέν, ανέφερε πως το πρόγραμμα δεν διαθέτει περιθώρια μηνών. Πρόκειται για το πρόγραμμα ExoMars, το οποίο αποτελείται από δύο αποστολές. Η πρώτη θα ξεκινήσει το 2016: ένας δορυφόρος θα σταλεί στον Άρη για να αναζητήσει πηγές μεθανίου στην ατμόσφαιρά του. Θα ακολουθήσει η αποστολή ενός οχήματος εδάφους το 2018, το οποίο θα εξερευνήσει μία από τις πλέον «ενδιαφέρουσες» πηγές. Χρησιμοποιώντας ειδικό τρυπάνι, θα αναζητήσει μορφές ζωής και θα λάβει δείγματα τα οποία θα επιστραφούν στη Γη από μεταγενέστερη αποστολή. Ο δορυφόρος που θα εκτοξευτεί το 2016 θα αποτελέσει το σταθμό εκπομπής των δεδομένων που θα συλλεγούν από το όχημα εδάφους πίσω στη Γη. Η παρουσία μεθανίου στον Κόκκινο Πλανήτη αποτελεί ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα «αινίγματα» του Άρη, καθώς υποδεικνύει ύπαρξη ζωής ή γεωλογική δραστηριότητα.

Το νερό στον Εγκέλαδο, ίσως είναι ένδειξη ζωής. Κάποιοι επιστήμονες ελπίζουν πως οι χαρακτηριστικές στήλες παγωμένου ατμού που εκτοξεύουν πίδακες από την επιφάνεια του Εγκέλαδου και δημιουργούν τα χαρακτηριστικά «λοφία» του τροφοδοτούνται από μια υπόγεια υδάτινη πηγή. Αν αυτές οι εκτιμήσεις είναι έγκυρες, σημαίνει πως ο Εγκέλαδος (το έκτο μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου) θα μπορούσε να φιλοξενεί κάποια μορφή ζωής. Άλλοι υποστηρίζουν πως οι παγωμένοι κρύσταλλοι μπορεί να έχουν δημιουργηθεί από«στεγνές» διαδικασίες, όπως η διάσπαση πάγου και εγκλωβισμένων αερίων -σαν το μεθάνιο- ή από τη μετάλλαξη υπόγειων στρωμάτων πάγου που δεν περνούν ποτέ από το υγρό στάδιο κατά τη μετατροπή τους σε ατμό. Πολλά από τα πρόσφατα ευρήματα που ανακοινώθηκαν σε συνέδριο της NASA στο Ινστιτούτο SETI, στην Καλιφόρνια, δείχνουν πως στον Εγκέλαδο υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Μια ένδειξη είναι πως τα λοφία δείχνουν να αποτελούνται ισομερώς από πάγο και από υδρατμούς, λέει ο Andrew Ingersoll, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα. Μία άλλη ένδειξη για την ύπαρξη νερού είναι η χημεία των υλικών που εκτοξεύονται από τους πίδακες. Ο Frank Postberg, φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία, σημειώνει πως οι παγωμένοι κρύσταλλοι στον δακτύλιο Ε του Κρόνου, που ξεκίνησε από τον Εγκέλαδο, είναι πλούσιοι σε νάτριο, κάτι το οποίο δεν θα ήταν δυνατό εάν είχαν εκτοξευθεί σε αέρια μορφή που στην πορεία μετατράπηκε σε πάγο. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι όλα τα χημικά στοιχεία σύμφωνα με την ύπαρξη νερού. Ο Hunter Waite, του Southwest Research Institute στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, σημειώνει πως η χημική σύσταση των λοφίων, που αναλύεται από τα ειδικά όργανα του διαστημοπλοίου Cassini, αποκαλύπτει ενώσεις οι οποίες δεν είναι δυνατό να προέρχονται από κάποια υγρή υδάτινη πηγή. Ένα παράδειγμα είναι το υδροκυάνιο, το οποίο, εάν είχε έρθει ποτέ σε επαφή με υγρό νερό, θα είχε προκαλέσει χημικές αντιδράσεις που θα δημιουργούσαν άλλες ενώσεις, οι οποίες δεν έχουν εντοπιστεί ακόμα. «Δεν υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο πόρισμα» λέει ο Hunter Waite. «Υπάρχουν κάποια στοιχεία που προϋποθέτουν την ύπαρξη υπόγειων υδάτων και άλλα που την καθιστούν αδύνατη». Οι πίδακες που δημιουργούν τις στήλες πρέπει να είναι ενεργοί εδώ και πολύν καιρό. Οι παγωμένοι κρύσταλλοι που πέφτουν πίσω στην επιφάνεια του φεγγαριού έχουν σχηματίσει στοίβες πάχους 125 μέτρων, σύμφωνα με τον Paul Schenk του πλανηταρίου του Χιούστον. Ο πάγος που κατακάθεται στην επιφάνεια συγκεντρώνεται ανά ένα χιλιοστό κάθε 1.500 χρόνια, λέει, οπότε οι στήλες πρέπει να υπάρχουν εδώ και δεκάδες εκατομμύρια χρόνια. Ο Schenk βασίζει αυτό το συμπέρασμα σε φωτογραφίες υψηλής ευκρίνειας που δείχνουν μια περιοχή βόρεια των πιδάκων, η τοπογραφία της οποίας είναι λεία, σε αντίθεση με άλλες περιοχές που η φωτογράφισή τους αποκαλύπτει πολλές λεπτομέρειες. Κάτι τέτοιο φανερώνει την ύπαρξη βαθιάς στρώσης χιονιού, εξηγεί ο Schenk. Πολλοί επιστήμονες στο συνέδριο της NASA ενθουσιάστηκαν ακούγοντας τα νέα. «Αλλάζουν όσα ξέραμε μέχρι σήμερα για τη διάρκεια ζωής των λοφίων» λέει ο Frank Postberg. Το μόνο που ξέραμε ήταν πως οι πίδακες ήταν ενεργοί όσο χρειαζόταν για να σχηματίσουν τον δακτύλιο Ε του Κρόνου -μια διαδικασία που δεν θα ξεπερνούσε τα χίλια χρόνια». Η πηγή της ενέργειας που διατηρεί τους πίδακες ενεργούς παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις, οι στήλες και οι πίδακες από όπου εκτοξεύονται παράγουν 16 γιγαβάτ ενέργειας. Όμως ο Εγκέλαδος λαμβάνει μόνο ένα μικρό τμήμα αυτής της ενέργειας από έναν συνδυασμό ραδιενεργού αποσύνθεσης και της έλξης από την τεράστια βαρύτητα του Κρόνου, εξηγεί ο Francis Nimmo, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ. Με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα, οι περισσότεροι επιστήμονες που παρευρέθησαν στο συνέδριο συμφωνούν πως όσα εκατομμύρια χρόνια και εάν υπάρχουν οι στήλες αερίων δεν είναι μόνιμα ενεργές και παρουσιάζουν αυξομειώσεις στη δραστηριότητά τους. Μια ακόμα πιο δύσκολη ερώτηση είναι το αν ο Εγκέλαδος παράγει αρκετή θερμότητα για να διατηρεί υγρό νερό κάτω από την επιφάνειά του. Ο Nimmo πιστεύει πως δεν υπάρχει αρκετή θερμότητα για να διατηρεί ένα στρώμα νερού κάτω από τον πάγο σε ολόκληρο το φεγγάρι. Όμως, εάν όλη η θερμότητα εστιαζόταν σε μία ζώνη, τότε θα μπορούσε να υπάρξει, λέει, αρκετή για να διατηρεί έναν μεγάλο τοπικό ωκεανό κάτω από τους πίδακες.

Σε καραντίνα περιμένει το πλήρωμα την τελευταία εκτόξευση διαστημικού λεωφορείου. Έπειτα από μήνες εντατικής εκπαίδευσης, δεν πρέπει με τίποτα να πάθουν ένα κρυολόγημα της τελευταίας στιγμής: Οι τέσσερις αστροναύτες που θα έχουν την τύχη να συμμετάσχουν στην τελευταία αποστολή διαστημικού λεωφορείου θα περιμένουν στην καραντίνα μέχρι την ώρα «μηδέν». Έπειτα από 30 χρόνια διαστημικής εξερεύνησης, το πρόγραμμα των διαστημικών λεωφορείων τερματίζεται με το ύστατο ταξίδι του Atlantis, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 18.26 ώρα Ελλάδας την Παρασκευή 8 Ιουλίου. Τα τέσσερα μέλη της αποστολής τέθηκαν σε καραντίνα την Παρασκευή στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον του Χιούστον. Τη Δευτέρα θα επιβιβαστούν στα υπερηχητικά αεροπλάνα T-38 της NASA για να ταξιδέψουν στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντα. «Αυτή θα είναι η ιστορική τελευταία πτήση διαστημικού λεωφορείου» δήλωσε πριν μπει στην καραντίνα ο Κρις Φέργκιουσον, κυβερνήτης του Atlantis. Η αποστολή STS-135, διάρκειας 12 ημερών θα ολοκληρώσει το μερίδιο της NASA στη συναρμολόγηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο οποίος έχει λάβει το τελικό του σχήμα και μπορεί πλέον να φιλοξενεί ένα πολυεθνικό πλήρωμα των έξι ατόμων. Μετά τον παροπλισμό των σκαφών της NASA, οι μεταφορές αστροναυτών προς και από τον ISS θα πραγματοποιούνται αποκλειστικά με ρωσικά Soyuz. Οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να αναπτύξουν αντικαταστάτη των διαστημικών λεωφορείων. Αντίθετα, θα αναθέσουν σε ιδιωτικές εταιρείες τις πτήσεις σε χαμηλή γήινη τροχιά, προκειμένου να εστιαστούν στην ανάπτυξη ενός νέου σκάφους για αποστολές σε αστεροειδείς και τελικά στον Άρη. Στο μεταξύ, εκατοντάδες ή και χιλιάδες μέλη της NASA ζουν συγκινητικές στιγμές καθώς ετοιμάζονται να αποχαιρετίσουν το καμάρι της αμερικανικής διαστημικής τεχνολογίας. Με το τέλος των διαστημικών λεωφορείων αναμένεται θα χαθούν εξάλλου εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Μικρές ειδήσεις. Η τροχιά του ΔΔΣ ανυψώθηκε κατά 3,5 χλμ. Οι ειδικοί του ρωσικού Κέντρου Διεύθυνσης Πτήσεων αύξησαν το ύψος της τροχιάς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ) κατά 3,5 χλμ. όπως ανακοινώθηκε από το Κέντρο, το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα. . «Όσο υψηλότερη είναι η τροχιά, τόσο λιγότερα είναι τα μόρια του αέρα και συνεπώς – και η αντίσταση που συναντά ο σταθμός και το καύσιμο που χρειάζεται για να συγκρατείται στο ύψος της πτήσης», - διευκρίνισε εμπειρογνώμονας του Κέντρο Διεύθυνσης Πτήσεων. 105 χρόνια στο διάστημα. Μέσα στο μισό αιώνα της ύπαρξης της επανδρωμένης διαστημικής οι γήινοι πέρασαν στο διάστημα σχεδόν 105 χρόνια. Από τον Απρίλιο του 1961 πέταξαν στο διάστημα 520 άτομα. Ας σημειωθεί ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες πέρασαν σε τροχιά πάνω από 57 χρόνια, ενώ οι Αμερικανοί αστροναύτες – σχεδόν 41 χρόνια, παρόλο που από τους Αμερικανούς πραγματοποίησαν πτήση τριπλάσιοι αστροναύτες. Συνολικά στο διάστημα πέταξαν κοσμοναύτες από 35 χώρες. Η μακρύτερη διαστημική πτήση – 438 24-ωρα – πραγματοποιήθηκε από το Ρώσο Βαλέρι Πολιακόφ, όμως στη συνολική διάρκεια πτήσεων προηγείται ο Σεργκέι Κρικαλιόφ με 803 ημέρες.

Θα συναντήσουμε τον ΕΤ σε λίγα χρόνια; Ένας από τους πιο διακεκριμένους Ρώσους επιστήμονες εκτιμά ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά στο να έρθουμε σε επαφή με εξωγήινους. Ο Αντρέι Φινκελστάιν, διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, υποστηρίζει ότι θα επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όχι απλά εξωγήινης ζωής αλλά εξωγήινου πολιτισμού μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. «Μας μοιάζουν αλλά έχουν διαφορετικά χρώματα δέρματος» Μιλώντας σε διεθνές συνέδριο με αντικείμενο την έρευνα για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής ο ρώσος αστρονόμος ανέφερε ότι το 10% των πλανητών που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από κάποιο άστρο στον γαλαξία μας έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της Γης. Σύμφωνα με τον Φινκελστάιν σε όποιους από αυτούς τους πλανήτες υπάρχει νερό σε υγρή μορφή τότε υπάρχει σίγουρα και ζωή. «Η δημιουργία της ζωής είναι το ίδιο αναπόφευκτη στο Σύμπαν όσο και η δημιουργία των θεμελιωδών στοιχείων και σωματιδίων όπως τα άτομα. Υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες και θα την βρούμε μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Μέχρι σήμερα εμείς προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα μηνύματα και ίχνη εξωγήινων ενώ μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο και τελικά να μας εντοπίσουν αυτοί. Πιθανότατα η όψη τους θα είναι ανάλογη με την δική μας, θα διαθέτουν δηλαδή δύο πόδια, δύο χέρια και ένα κεφάλι. Σε αυτό που θα διαφέρουμε ίσως θα είναι στο ότι θα διαθέτουν χρώμα δέρματος διαφορετικό από των ανθρώπων» ανέφερε ρώσος επιστήμονας στο συνέδριο. Εμεις εδω θα ειμαστε!!!

2η παραξενιά της κβαντομηχανικής: Το κβαντικό φαινόμενο Άμλετ. Το κβαντικό φαινόμενο Άμλετ λέει ότι ένα δοχείο που παρακολουθείται δεν βράζει. Βεβαίως οπλισμένοι με την κοινή λογική και ξέροντας την κλασική φυσική μπορεί να αμφισβητήσετε αυτή την δήλωση της κβαντικής φυσικής. Η κβαντική φυσική όμως δεν την αμφισβητεί. Με την κβαντική παρακολούθηση το υγρό στο δοχείο αρνείται να βράσει. Μερικές φορές σε άλλες χρονικές στιγμές, βράζουν γρηγορότερα. Σε άλλες πάλι φορές, η παρατήρηση φέρνει ένα υπαρξιακό δίλημμα αν πρέπει να βράσει ή όχι. Αυτή η τρέλα είναι μια λογική συνέπεια της εξίσωσης του Schrodinger, που έφτιαξε ο Αυστριακός φυσικός Έρβιν Σρέντιγκερ το 1926 για να περιγράψει το πώς τα κβαντικά αντικείμενα εξελίσσονται πιθανοκρατικά με την πάροδο του χρόνου. Φανταστείτε , για παράδειγμα, τη διεξαγωγή ενός πειράματος με ένα αρχικά αδιάσπαστο ραδιενεργό άτομο σε ένα κουτί. Σύμφωνα με την εξίσωση του Schrodinger, ανά πάσα στιγμή μετά την εκκίνηση του πειράματος το άτομο υπάρχει σε ένα μείγμα, ή σε μια "υπέρθεση" όπως λένε οι φυσικοί, σε διάσπαση και αδιάσπαστο συγχρόνως. Κάθε κατάσταση έχει μια πιθανότητα να συμβεί η οποία βρίσκεται μέσα σε μια μαθηματική περιγραφή, τη γνωστή κυματοσυνάρτηση. Με την πάροδο του χρόνου, εφ ‘όσον δεν κοιτάζουμε το άτομο, η κυματοσυνάρτηση εξελίσσεται και η πιθανότητα να διασπαστεί το άτομο αυξάνεται με αργό ρυθμό. Μόλις το κοιτάξουμε, το άτομο επιλέγει – κατά τρόπο σύμφωνο με τις πιθανότητες της κυματοσυνάρτησης – μια κατάσταση που μας αποκαλύπτεται, ενώ η κυματοσυνάρτηση "καταρρέει" σε μια μοναδική κατάσταση. Αυτή είναι η εικόνα που γέννησε την περίφημη γάτα του Schrodinger. Ας υποθέσουμε ότι η ραδιενεργός διάσπαση του ατόμου ενεργοποιεί το σπάσιμο ενός φιαλιδίου που περιέχει δηλητηριώδη αέρια, ενώ μια γάτα είναι μέσα στο ίδιο κουτί με το άτομο και το φιαλίδιο. Είναι η γάτα και νεκρή και ζωντανή όσο δεν ξέρουμε αν η διάσπαση έχει συμβεί; Δεν το ξέρουμε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι πειράματα με ολοένα μεγαλύτερα αντικείμενα – πρόσφατα έγινε με μια μεταλλική ταινία σε συντονισμό, αρκετά μεγάλη για να την δούμε κάτω από ένα μικροσκόπιο – φαίνεται να δείχνουν ότι πραγματικά μπορεί να προκληθούν δύο καταστάσεις ταυτόχρονα. Το πιο περίεργο πράγμα σε όλα αυτά είναι τι θα συμβεί μόλις εξετάσουμε το αντικείμενο. Πάρτε για παράδειγμα το εν διασπάσει άτομο: παρατηρώντας το και βρίσκοντας το αδιάσπαστο, επαναφέρεται το σύστημα σε μια οριστική κατάσταση και η εξίσωση του Schrodinger για την εξέλιξη της διάσπασης, πρέπει να ξεκινήσει πάλι από το μηδέν. Το συμπέρασμα είναι ότι εάν κάνετε αρκετά συχνά μετρήσεις, το σύστημα δεν θα μπορέσει ποτέ να διασπαστεί. Η δυνατότητα αυτή ονομάστηκε κβαντικο φαινόμενο Ζήνων, από τον Ελεάτη φιλόσοφο Ζήνωνα, ο οποίος επινόησε ένα διάσημο παράδοξο που «αποδεικνύεται» ότι αν διαιρεθεί ο χρόνος σε ολοένα και μικρότερες στιγμές, θα ήταν απίθανο να κάνετε καμιά αλλαγή ή μια κίνηση. Και έχει συμβεί το κβαντικό φαινόμενο του Ζήνωνα. Συγκεκριμένα, το 1990, ερευνητές στο Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας στο Boulder του Κολοράντο, έδειξαν ότι μπορούν να κρατήσουν ένα ιόν βηρυλλίου σε μια ασταθή ενεργειακή κατάσταση, που μάλλον μοιάζει με την εξισορρόπηση ενός μολυβιού στη μύτη του, υπό την προϋπόθεση ότι μετρείται συνέχεια η ενέργεια του. Επίσης, συμβαίνει και το αντίστροφο φαινόμενο "αντι-Ζήνων"- κάνοντας μια κβαντική κατσαρόλα να βράζει γρηγορότερα απλά μετρώντας την. Όταν ένα κβαντικό αντικείμενο μπορεί να κινηθεί σε μια σύνθετη διάταξη καταστάσεων, μια διάσπαση σε μια χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση μπορεί να επιταχυνθεί μετρώντας απλά το σύστημα με το σωστό τρόπο. Το 2001, κι αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε στο εργαστήριο. Το τρίτο κβαντικό τέχνασμα είναι το "κβαντικό φαινόμενο Άμλετ", που προτάθηκε πέρυσι από τον Σέρβο Vladan Pankovic του Πανεπιστημίου του Novi Sad. Βρήκε, ότι μια ιδιαίτερα περίπλοκη αλληλουχία μετρήσεων, μπορεί να επηρεάσει ένα σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστεί δυσεπίλυτη η εξίσωση Schrodinger για την μετέπειτα εξέλιξή του. Όπως θέτει ο ίδιος ο Pankovic το ζήτημα: να διασπαστεί ή όχι, "που είναι μια άλυτη ερώτηση".

Κοσμικά «ραδιο-νήματα» αποκαλύπτουν τη σκοτεινή ύλη.Η ανακάλυψη προέρχεται από το κέντρο του γαλαξία μας. Επιστήμονες στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι κάποια μυστηριώδη σημεία κοσμικής δραστηριότητας που εντοπίστηκαν τη δεκαετία του 1980 αποδεικνύουν την ύπαρξη της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης. Από τις περιοχές αυτές οι επιστήμονες κατάφεραν να συλλάβουν κάποιες εκπομπές ραδιοκυμάτων η φύση των οποίων ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή. Οι επιστήμονες τα χαρακτήρισαν ως «ραδιο-νήματα» και μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να εξηγήσουν την προέλευση τους. Σύμφωνα με την νέα μελέτη αυτά τα «ραδιο-νήματα» δημιουργούνται από τη σύγκρουση σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Τα «ραδιο-νήματα» Τη δεκαετία του 1980 εντοπίστηκαν κοντά στο κέντρο γαλαξία μας κάποιες περιοχές πολύ ισχυρών μαγνητικών πεδίων από τις οποίες εκπέμπονταν ραδιοκύματα υψηλής συχνότητας ορισμένα από τα οποία ήταν εξαιρετικά υψηλής έντασης. «Έχουν αναπτυχθεί πολλές θεωρίες και έχουν γίνει διάφορες εκτιμήσεις για το τι προκαλεί αυτή την κοσμική δραστηριότητα και από τι παράγονται τα ραδιοκύματα. Όμως μέχρι στιγμής κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς συμβαίνει. Η άποψη μας είναι ότι πρόκειται για δραστηριότητα που παράγεται από τη σύγκρουση σωματιδίων σκοτεινής ύλης. Μάλιστα μια επιπλέον ένδειξη που στηρίζει την άποψη μας είναι ότι αυτά τα νήματα γίνονται ολοένα και πιο φωτεινά όσο πλησιάζουμε στο κέντρο του γαλαξία στο οποίο σύμφωνα με την κρατούσα κοσμολογική θεωρία υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση σκοτεινής ύλης από άλλες περιοχές» δηλώνει ο Νταν Χούπερ, αστροφυσικός στο Εθνικό Εργαστήριο Fermi των ΗΠΑ και μέλος της ερευνητικής ομάδας. H σκοτεινή ύλη Η ανακάλυψη, αν φυσικά επιβεβαιωθεί, θα είναι πολύ σημαντική στην έρευνα για τη σκοτεινή ύλη. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόλις το15% της ύλης του Σύμπαντος είναι ορατή (άστρα, πλανήτες, γαλαξίες κλπ). Το υπόλοιπο 85% που δεν βλέπουμε είναι η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη που, σύμφωνα με τους ειδικούς, λειτουργώντας εν είδει κοσμικής «κόλλας» συγκρατεί τα άστρα μέσα στους γαλαξίες.

Διαστημικό CSI: σχεδιάζουν «νεκροψία» σε σκάφος που θα πέσει στη Γη. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι επιταχύνει την οργάνωση της αποστολής IXV. Στο πλαίσιό της ένα σκάφος θα εκτοξευθεί και στην συνέχεια θα πέσει στον πλανήτη μας. Η είσοδος και η καταστροφή του στη γήινη ατμόσφαιρα θα καταγράφεται από ειδικά όργανα και αισθητήρες που θα είναι τοποθετημένοι πάνω του. Στόχος των επιστημόνων είναι να αποκομίσουν πληροφορίες για το τι συμβαίνει όταν διάφορα αντικείμενα εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης ώστε να σχεδιάσουν πιο ασφαλή διαστημικά σκάφη. Το σκάφος «αυτόχειρας» Το σκάφος ονομάζεται IXV και η ESA υπέγραψε συμφωνία για την κατασκευή του με την ιταλική εταιρεία Thales Alenia Space η οποία επεξεργάζεται τον σχεδιασμό τα τελευταία δύο έτη. Θα έχει μέγεθος αυτοκινήτου και αναμένεται να είναι έτοιμο για εκτόξευση το 2013. Το IXV θα ακολουθήσει αρχικά μια υποτροχιακή πορεία γύρω από την Γη και στην συνέχεια θα αρχίσει να πέφτει με ταχύτητα στον πλανήτη. Η είσοδος του στην ατμόσφαιρα και όσα θα συμβούν σε αυτή την πορεία θα καταγράφονται από τους αισθητήρες και τα όργανα. Κάποια στιγμή θα ξεδιπλωθεί ένα αλεξίπτωτο το οποίο θα ρίξει απαλά το σκάφος στην θάλασσα ώστε να μην καταστραφεί ολοσχερώς και να μπορέσουν να το μελετήσουν οι επιστήμονες. Η «νεκροψία» Η μελέτη του σκάφους και της πτήσης του θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων υλικών τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή διαστημικών σκαφών που θα είναι πιο ασφαλή και προστατευμένα όταν θα εισέρχονται είτε στην γήινη ατμόσφαιρα είτε σε εκείνες άλλων πλανητών. «Η αποστολή IXV θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε νέες σημαντικές τεχνολογίες αλλά και να κάνουμε βήματα προόδου για μελλοντικές φιλόδοξες διαστημικές αποστολές» δήλωσε στο BBC ο Αντόνιο Φαμπρίζι, στέλεχος της ESA. Bίντεο της αποστολής: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=407921&h1=true Μικρές ειδήσεις. Οι Ρώσοι αστρονόμοι συνεχίζουν τις αναζητήσεις εξωγήινων πολιτισμών. Οι Ρώσοι επιστήμονες συνεχίζουν να αναζητούν εξωγήινους πολιτισμούς και υπολογίζουν να πετύχουν το στόχο τους σε 20 χρόνια. Τη σχετική δήλωση έκανε ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Αστρονομίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Αντρέι Φινκελστέιν σε συνέντευξη τύπου στην Αγία Πετρούπολη. Σύμφωνα με πληροφορίες των επιστημόνων, επι του παρόντος έχουν ήδη ανακαλυφθεί περίπου χίλιοι πλανήτες, που περιστρέφονται γύρω από αστέρια, παρόμοια με τον Ήλιο και το 10% αυτών των πλανητών μοιάζουν με τη Γη. Η ζωή σ΄αυτούς τους πλανήτες είναι δυνατή σε περίπτωση ύπαρξης νερού στο έδαφός τους. Σήμερα στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Αστρονομίας της ΡΑΕ πραγματοποιείται το Διεθνές Συμπόσιο «Αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών». Οι πτήσεις στη Σελήνη χρειάζονται για την προετοιμασία της αποστολής στον Άρη. Οι πτήσεις στη Σελήνη πρέπει να προηγηθούν της επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, θεωρεί ο Γεν. Διευθυντής του Ρωσικού Ινστιτούτου μηχανοκατασκευών Γκενάντι Ραϊκούνοφ. Προς το παρόν δεν έχουν δοκιμαστεί οι τεχνολογίες, μεταξύ άλλων και για την προστασία των κοσμοναυτών από τη ραδιενέργεια. Γι΄αυτό το σκοπό η καταλληλότερη είναι η Σελήνη, είπε ο επιστήμονας στην αεροπορική έκθεση στο Λε Μπουρζέ της Γαλλίας. Εκτός αυτού, - είπε, η Σελήνη είναι ιδανική για την εγκατάσταση τηλεσκοπίων και ραντάρ με στόχο την πραγματοποίηση αστροφυσικών και αστρονομικών ερευνών.

1η παραξενιά της κβαντομηχανικής: Το φως είναι σωματίδιο ή κύμα; Το παλαιότερο και μεγαλύτερο από τα κβαντικά μυστήρια αφορά ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει τα μεγαλύτερα μυαλά, τουλάχιστον από την εποχή του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Ευκλείδη: από τι αποτελείται το φως; Στην ιστορία έχει ανατραπεί πολλές φορές η απάντηση για αυτό το θέμα. Ο Ισαάκ Νεύτων σκέφτηκε ότι το φως ήταν μικροσκοπικά σωματίδια, που όμως καμιά σχέση δεν είχαν με τα σημερινά φωτόνια. Όλοι οι σύγχρονοί του δεν εντυπωσιάστηκαν και στο κλασικό πείραμα κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1800 ο Thomas Young έδειξε πώς συμπεριφέρεται μια ακτίνα του φωτός, καθώς περνάει μέσα από δύο στενές σχισμές τοποθετημένες κοντά η μία με την άλλη. Παράγοντας έτσι ένα μοτίβο συμβολής σε μια οθόνη πίσω ακριβώς τις σχισμές σαν να ήταν το φως κύμα. Έτσι λοιπόν τι είναι το φως, σωματίδιο ή κύμα; Η κβαντομηχανική, που καθιέρωσε τη φήμη της μέσα σε εικονομαχίες, έδωσε σύντομα απάντηση αφού ήρθε στο προσκήνιο της επιστήμης στις αρχές του 20ου αιώνα. Το φως είναι τόσο σωματίδιο όσο και κύμα. Εν συνεχεία βρέθηκε πως ένα απλό κινούμενο σωματίδιο, όπως ένα ηλεκτρόνιο, μπορεί να διαθλάται και να συμβάλει με τον εαυτό του, σαν να ήταν κύμα και σωματίδιο ταυτόχρονα, και είτε το πιστεύετε είτε όχι, ένα αντικείμενο μεγάλο όσο κι ένα αυτοκίνητο έχει χαρακτηριστικά κύματος, καθώς κινείται κατά μήκος του δρόμου. Αυτή η αποκάλυψη ήρθε με την υποβολή της διδακτορικής διατριβής του πρωτοπόρου της κβαντικής φυσικής Louis de Broglie το 1924. Αυτός έδειξε ότι περιγράφοντας τα κινούμενα σωματίδια σαν κύματα, θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί αυτά είχαν διακριτά, κβαντισμένα επίπεδα ενέργειας και όχι συνεχή, όπως προβλέπεται από την κλασσική φυσική. Ο De Broglie κατ’αρχήν υπέθεσε ότι αυτό ήταν απλά μια μαθηματική αφαίρεση, αλλά η δυαδικότητα κύματος-σωματιδίου φαίνεται να ήταν πραγματικό πέρα ως πέρας. Το κλασικό πείραμα συμβολής του Young έχει αναπαραχθεί όχι μόνο με φως αλλά και με ηλεκτρόνια και τα κάθε λογής άλλα σωματίδια. Δεν το έχουμε ακόμη καταφέρει με ένα κινούμενο αυτοκίνητο, που σύμφωνα με τη σχέση De Broglie το μήκος κύματος του είναι περίπου 10-38 μέτρα, γιατί για να το κάνουμε να συμπεριφέρεται σαν κύμα (κάνοντας συμβολή ή διάθλαση) θα σημαίνει να δημιουργηθούν σχισμές σε τέτοια κλίμακα, που είναι πέρα ​​από τις δυνατότητες της μηχανικής μας. Το πείραμα αυτό έχει γίνει όμως με ένα φουλερένιο (buckyball) – ένα μόριο από 60 άτομα άνθρακα σε σχήμα μιας μπάλας που, με περίπου διάμετρο ενός νανομέτρου, είναι αρκετά μεγάλο για να το δούμε κάτω από ένα μικροσκόπιο. Μόνο που μας αφήνει ένα θεμελιώδες ερώτημα: πώς μπορούν τα πράγματα να είναι κύματα και σωματίδια κατά την ίδια στιγμή; Ίσως επειδή δεν είναι τίποτα από αυτά τα δύο, λέει ο Markus Arndt του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ο οποίος έκανε τα πειράματα με φουλερένια το 1999. Αυτό που εμείς ονομάζουμε ηλεκτρόνια ή φουλερένιο μπορεί στο τέλος τέλος, να μην είναι τίποτα παραπάνω παρά ένα κλικ σε έναν ανιχνευτή, ή στο μυαλό μας, όταν τα φωτόνια χτυπήσουν τον αμφιβληστροειδή μας. "Κύματα και σωματίδια είναι στη συνέχεια απλά κατασκευάσματα του νου μας για τη διευκόλυνση της καθημερινής κουβέντας”, συμπληρώνει ο Markus Arndt.

Οι μαύρες τρύπες στρέφονται τώρα πιο γρήγορα από ποτέ. Γιγάντιες μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών περιστρέφονται τώρα πιο γρήγορα από κάθε άλλη στιγμή στην ιστορία του σύμπαντος, ισχυρίζονται επιστήμονες. Συγκεκριμένα ο Alejo Martinez-Sansigre του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ και ο Steve Rawlings της Οξφόρδης, σύγκριναν θεωρητικά μοντέλα περιστρεφόμενων μαύρων οπών με παρατηρήσεις στα ραδιοφωνικά, οπτικά και ακτίνες Χ μήκη κύματος, που έγιναν χρησιμοποιώντας μια ποικιλία παρατηρητηρίων και διαπίστωσαν ότι οι θεωρίες μπορούν να εξηγήσουν πολύ καλά τον πληθυσμό των υπερβαρέων μαύρων οπών με πίδακες. Χρησιμοποιώντας δε ραδιοφωνικές παρατηρήσεις, οι δύο αστρονόμοι ήταν σε θέση να πάρουν ένα δείγμα του πληθυσμού των μαύρων οπών, και να μελετήσουν την εξάπλωση της ισχύος των πιδάκων. Εκτιμώντας εν συνεχεία το πως αυτές αποκτούν το υλικό τους, με τη διαδικασία της προσαύξησης, οι δύο επιστήμονες θα μπορούσαν να συμπεράνουν το πόσο γρήγορα περιστρέφονται αυτά τα αντικείμενα. Οι παρατηρήσεις τους δίνουν επίσης πληροφορίες για το πώς έχουν εξελιχθεί τα σπιν σε αυτές τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Στο παρελθόν, όταν το Σύμπαν είχε το μισό από το σημερινό μέγεθος του, σχεδόν όλοι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες είχαν πολύ χαμηλά σπιν (ιδιοπεριστροφή), ενώ σήμερα ένα μικρό μέρος από αυτές έχουν πολύ υψηλά σπιν. Έτσι, κατά μέσο όρο, αυτές περιστρέφονται πιο γρήγορα από ποτέ. Τα συμπεράσματα έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. Μια καλλιτεχνική εικόνα μιας υπερβαρέας μαύρης τρύπας με τους εντυπωσιακούς πίδακες της στο κέντρο του γαλαξία PKS 0521-36

Kάποτε στον Άρη!!!

Στις 8 Ιουλίου η τελευταία εκτόξευση του Atlantis. http://www.tovima.gr/webtv/#236692 Το νέο ρωσικό διαστημόπλοιο θα προσεδαφίζεται στις όχθες του Βόλγα. Το ρωσικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο νέας γενιάς, που το σχέδιο του εκπονείται από την πυραυλική διαστημική εταιρεία Ενέργεια, κατά την επιστροφή του από τη Σελήνη θα προσεδαφίζεται στην περιοχή της πόλης ΄Αστραχαν στο κάτω ρού του Βόλγα. Για την προσεδάφιση της συσκευής καθόδου θα κατασκευαστεί ειδικός χώρος 100 χιλιόμετρα από το ΄Αστραχαν. Έτσι ανακοίνωσε εκπρόσωπος της Πυραυλοδιαστημικής Υπηρεσίας της Ρωσίας. Για το 2015 προγραμματίστηκε μία περιστροφή του νέου διαστημοπλοίου γύρω από τη Σελήνη σε μη επανδρωμένο καθεστώς και για το 2018 – η πτήση του σε σεληνιακή τροχιά με πλήρωμα.

Η σύγκρουση γαλαξιών του σμήνους της Πανδώρας ρίχνει φως στην σκοτεινή ύλη. Διεθνής ομάδα επιστημόνων μελέτησε το σμήνος γαλαξιών της Πανδώρας και επικέντρωσε την προσοχή της στις γαλαξιακές συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια έτη. Οι παρατηρήσεις αναμένεται να αποκαλύψουν νέα άγνωστα στοιχεία για τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη από την οποία αποτελείται το 90% του Σύμπαντος. Η γαλαξιακή Πανδώρα Σε απόσταση 3,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από την Γη βρίσκεται το γαλαξιακό σμήνος της Πανδώρας το οποίο πήρε το όνομα του από την (κατά την ελληνική μυθολογία) πρώτη θνητή γυναίκα η οποία σύμφωνα με τον Ησίοδο ήταν η αιτία όλων των δεινών του κόσμου. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα αλλά για τέσσερα σμήνη γαλαξιών που συγκρούονται μεταξύ τους τα τελευταία 350 εκατομμύρια έτη δημιουργώντας πλήθος παράξενων και ασυνήθιστων κοσμικών φαινομένων και αυτός ήταν ο λόγος που οι επιστήμονες τους προσέδωσαν το συγκεκριμένο μυθολογικό όνομα. Η παρατήρηση των συγκρούσεων Οι επιστήμονες εντόπισαν αρχικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία από δεδομένα που έστειλε το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra αναλύοντας τις ακτίνες Χ που προέρχονταν από τα υπέρθερμα αέρια των γαλαξιών η θερμοκρασία των οποίων είναι εκατομμύρια βαθμοί Κελσίου. Στην συνέχεια οι ερευνητές «στόχευσαν» την Πανδώρα με το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble που διαθέτει μια κάμερα ειδικά σχεδιασμένη για την παρατήρηση γαλαξιών. Οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να εντοπίσουν ακόμη κάποια αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης με την «συμβατική» και, όπως φαίνεται, ακόμη και αν υπάρχουν κάποιες αλληλεπιδράσεις αυτές θα είναι σχεδόν ανεπαίσθητες, «αόρατες» θα μπορούσε να πει κάποιος, για αυτό και η παρατήρηση και μελέτη της σκοτεινής ύλης είναι εξαιρετικά δύσκολη. «Οι βαρυτικές δυνάμεις των γαλαξιών, των αερίων και της σκοτεινής ύλης δημιουργούν συνθήκες έλξης μεταξύ τους. Γαλαξίες, αέρια και σκοτεινή ύλη έλκονται και απωθούνται συνεχώς μέχρι τελικά να μπουν όλα στην κανονική τους θέση και να σχηματιστεί ένα γαλαξιακό σμήνος. «Για να δεις τι συμβαίνει πρέπει να καταφέρεις να συλλάβεις την κατάλληλη στιγμή αμέσως μετά από μια σύγκρουση όπου όλα τα στοιχεία προσωρινά είναι διαχωρισμένα. Αν κοιτάξεις σε κάποια άλλη στιγμή, λίγο νωρίτερα από την σύγκρουση, όλα θα φαίνονται απόλυτα φυσιολογικά» αναφέρει στο BBC ο Ρίτσαρντ Μάσεϊ, του Βασιλικού Παρατηρητηρίου του Εδιμβούργου που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η συμβολή του Hubble Το Hubble βοήθησε τους ερευνητές να χαρτογραφήσουν την σκοτεινή ύλη στο γαλαξιακό σμήνος. «Οι γαλαξίες και τα αέρια πραγματοποιούν πολλές σύνθετες διεργασίες οι οποίες λαμβάνουν χώρα εκεί που βρίσκεται και η σκοτεινή ύλη και έτσι είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να την απομονώσουν. Αν εντοπίσουμε και παρατηρήσουμε την σκοτεινή ύλη αυτόνομα και χωρίς τίποτε άλλο να εμπλέκεται μαζί της θα μπορέσουμε να την μελετήσουμε» τονίζει ο Μάσει. Bίντεο των συγκρούσεων στην Πανδώρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=407721&h1=true

Η αρχή της μετριότητας και του Κοπέρνικου. Η αρχή της μετριότητας όπως και η Κοπερνίκεια αρχή στην κοσμολογία δηλώνει ότι η γη δεν είναι ένας προνομιακός χώρος ή το κέντρο της Γης όπως πίστευαν παλιά, αλλά ένας μέτριος πλανήτης, σε ένα συνηθισμένο ηλιακό σύστημα μέσα σε έναν από τους αναρίθμητους γαλαξίες του σύμπαντος. Ή έρευνα στα βάθη του ουρανού με τη βοήθεια του Hubble, που ονομάζεται Άκρως Βαθύ Πεδίο Hubble, διαπίστωσε ότι ακόμα και τα σκοτεινά σημεία στο νυχτερινό ουρανό περιέχουν χιλιάδες άλλους γαλαξίες. Αυτή η εικόνα λοιπόν μας δείχνει την αρχή της μετριότητας: αυτό που εμείς θεωρούμε κάτι ξεχωριστό είναι μόνο ένας από τους αναρίθμητους πλανήτες. Πρόσφατα η Αρχή αυτή γενικεύτηκε στην απλή δήλωση ότι οι άνθρωποι δεν είναι προνομιούχοι παρατηρητές μέσα στο σύμπαν. Κατά μία έννοια αυτό είναι ισοδύναμο με την αρχή της μετριότητας, με σημαντικές επιπτώσεις στη φιλοσοφία της επιστήμης. Η αρχή της μετριότητας είναι μια έννοια στη φιλοσοφία της επιστήμης σύμφωνα με την οποία οι άνθρωποι δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο σαν όντα. Αυτές οι δύο αρχές, συνδυαζόμενες, αποτελούν τη βάση της τρέχουσας κοσμολογίας μας. Ακόμα κι αν η θεωρία της ειδικής σχετικότητας δηλώνει ότι μπορούμε να επιλέξουμε οποιοδήποτε σύστημα αναφοράς για τη βάση των υπολογισμών στον κόσμο, που σημαίνει ότι μπορούμε εύκολα να βάλουμε τη γη στο κέντρο των πάντων και να διαμορφώσουμε τους φυσικούς νόμους με αυτή ως σημείο αναφοράς ή ακόμα κι αν ο κόσμος φαίνεται ο ίδιος προς οποιαδήποτε κατεύθυνση κοιτάξουμε ή ακόμα κι αν όλοι οι γαλαξίες φαίνονται να απομακρύνονται μακριά από μας (σαν να είμαστε εμείς στο κέντρο του κόσμου όπως ο ίδιος ο Hubble αναγνώρισε στην αρχή, αλλά στη συνέχεια το αρνήθηκε απλά και μόνο επειδή αυτό θα ερχόταν σε αντίθεση με τις δύο παραπάνω αρχές), οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι και η Γη μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από κόκκοι σκόνης μέσα στον απέραντο κόσμο. Η Κοπερνίκεια Αρχή Η Κοπερνίκεια Αρχή, σαν την Αρχή της Μετριότητας, δηλώνει ότι η ζωή πάνω στη Γη εξαρτάται μόνο από μερικά βασικά μόρια, τα στοιχεία που συνθέτουν τα μόρια αυτά είναι (σε ​​μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό) κοινά σε όλα τα αστέρια, και οι νόμοι της φυσικής γνωρίζουμε ότι ισχύουν για ολόκληρο το σύμπαν (και δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι δεν ισχύουν). Επειδή ξέρουμε ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, φαίνεται να υπάρχει επαρκής χρόνος ώστε να ξεκινήσει η ζωή κάπου μέσα σε αυτό, ενώ κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να υπάρχει κι αλλού μέσα στο σύμπαν. Γιατί όμως λέγεται Κοπερνίκεια; Γιατί ενώ στην αρχαιότητα όπως και στο Μεσαίωνα οι άνθρωποι πίστευαν ότι η Γη ήταν το κέντρο του σύμπαντος, ο Κοπέρνικος πρότεινε ότι ο Ήλιος ήταν στο κέντρο. Εν συνεχεία στη δεκαετία του 1930, ο R.J. Trumpler διαπίστωσε ότι το ηλιακό σύστημα δεν ήταν στο κέντρο του Γαλαξία, κάπου προς την περιφέρεια. Στα μέσα του εικοστού αιώνα, ο George Gamow έδειξε ότι αν και φαίνεται ότι ο Γαλαξίας μας είναι στο κέντρο ενός διαστελλόμενου σύμπαντος (σύμφωνα με το νόμο του Hubble), κάθε σημείο του χώρου θα μπορούσε να έχει την ίδια αίσθηση. Και, στο τέλος του εικοστού αιώνα, ο Geoff Marcy ανακάλυψε ότι οι εξωηλιακοί πλανήτες είναι αρκετά κοινοί, αλλάζοντας την πεποίθηση των ανθρώπων ότι ο ήλιος μας είναι ένα ασυνήθιστο άστρο που έχει πλανήτες. Με λίγα λόγια, η Κοπερνίκεια μετριότητα είναι μια σειρά από αστρονομικά ευρήματα ότι η Γη είναι ένας σχετικά συνηθισμένος πλανήτης σε τροχιά γύρω από ένα σχετικά συνηθισμένο αστέρι, σε έναν σχετικά συνηθισμένο γαλαξία, που είναι ένας από τους αμέτρητους άλλους γαλαξίες σε ένα τεράστιο σύμπαν, πιθανώς μέσα σε ένα άπειρο Πολυσύμπαν.

Τα «νησιά» του Άρη.Λοφίσκοι στον κόκκινο πλανήτη υποδεικνύουν την ύπαρξη ωκεανού. Επιστήμονες στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι κάποιοι λοφίσκοι που έχουν εντοπισθεί στην επιφάνεια του Άρη έχουν μορφή η οποία υποδηλώνει πώς όταν σχηματίστηκαν δεν βρίσκονταν στην επιφάνεια του πλανήτη αλλά στον πυθμένα ενός ωκεανού που υπήρχε κάποτε εκεί. Οι λοφίσκοι, οι οποίοι μοιάζουν με δάκρυα, φωτογραφήθηκαν το 2001 από το διαστημικό σκάφος Mars Odyssey και οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου του Τέξας που τους μελέτησαν πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν μέσα στο νερό. «Η άποψη μας είναι ότι αυτά τα νησιά σχηματίστηκαν κάτω από το νερό όταν στον Άρη υπήρχε ένας σχετικά βαθύς ωκεανός» δήλωσε η Λορένα Μοσκαρντέλι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας η οποία δημοσίευσε τη μελέτη της στην επιθεώρηση «Geology».

Μια θάλασσα κάτω από την επιφάνεια του Εγκέλαδου. Ένας μεγάλος αλμυρός ωκεανός είναι πολύ πιθανό ότι βρίσκεται κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου, ενός από τους δορυφόρους του Κρόνου, σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων που συνέλεξε το διαστημικό σκάφος «Κασίνι». Πίδακες υδρατμών και σωματιδίων πάγου εκτοξεύονται από την επιφάνεια του Εγκέλαδου, τα σωματίδια των οποίων είναι πλούσια σε αλάτι. Εικάζεται ότι ενδέχεται να υπάρχουν συνθήκες ευνοϊκές για τη φιλοξενία μορφών ζωής. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον αστροφυσικό Φρανκ Πόστμπεργκ του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης και του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ στη Γερμανία, που παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Nature, σύμφωνα με το γαλλικό π-πρακτορείο ειδήσεων και τους New York Times, ανέλυσαν επιστημονικά δεδομένα της περιόδου 2008-09, που έστειλε το σκάφος «Κασίνι» (μια κοινή αποστολή των ΗΠΑ και της Ευρώπης), το οποίο μελετά την περιοχή του Κρόνου και των 19 δορυφόρων του από το 2004. Το «Κασίνι» είχε την ευκαιρία αρκετές φορές να περάσει κοντά από τον Εγκέλαδο, ένα φεγγάρι διαμέτρου περίπου 504 χλμ., που φέρει το όνομα ενός από τους Τιτάνες, που εξεγέρθηκαν κατά των θεών του Ολύμπου, του Εγκέλαδου. Ο δορυφόρος δεν φέρει ίχνη προσκρούσεων αστεροειδών, καθώς η επιφάνειά του καλύπτεται από πάγο σε "παρθένα" κατάσταση, με εξαίρεση βαθιές ρωγμές κοντά στο νότιο πόλο του, από όπου εκπέμπονται - σαν θερμοπίδακες - τεράστιες στήλες υδρατμών και σωματιδίων πάγου. Οι πίδακες αυτοί δημιούργησαν εξ αρχής τη θεωρία ότι κάτω από την επιφάνεια υπάρχει μια θάλασσα, κάτι που φαίνεται να επιβεβαιώνει πλέον η ανάλυση των διαθέσιμων στοιχείων, τα οποία μετέδωσε το "Κασίνι". Το σκάφος διαθέτει, μεταξύ άλλων, ένα όργανο ανάλυσης της κοσμικής σκόνης, το οποίο μελέτησε τα υλικά των αινιγματικών πιδάκων που εκτοξεύονται πολλά χιλιόμετρα πάνω από τον δορυφόρο. Διαπίστωσε ότι σχεδόν όλα τα σωματίδια των πιδάκων είναι πλούσια σε αλάτι, άρα πιθανώς προέρχονται από υγρό αλμυρό νερό κάτω από την επιφάνεια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Εγκέλαδος είναι γεωλογικά ενεργός χάρη στο φαινόμενο της "παλιρροϊκής θέρμανσης", που προκαλείται από τις αντιτιθέμενες βαρυτικές δυνάμεις, τις οποίες ασκούν από τη μία ο Κρόνος και από την άλλη οι γειτονικοί δορυφόροι του (Διόνη και Ιανός). Η προκαλούμενη τριβή λόγω των διαδοχικών συμπιέσεων και αποσυμπιέσεων παράγει θερμότητα στο εσωτερικό του Εγκέλαδου, η οποία θερμαίνει τον υπόγειο ωκεανό, που βρίσκεται πιθανώς σε βάθος περίπου 80 χλμ. Το αλάτι μάλλον προέρχεται από πετρώματα, τα οποία σταδιακά διαλύονται στο νερό του ωκεανού. Όταν προκαλούνται ρήγματα στην παγωμένη επιφάνεια, τα υλικά από τον υπόγειο ωκεανό έχουν την ευκαιρία να εκτεθούν και να εκτοξευτούν στο Διάστημα. Η απότομη πτώση της πίεσης αναγκάζει το νερό να εξατμιστεί, ενώ ένα μέρος του μετατρέπεται σε παγωμένα σωματίδια πλούσια σε αλάτι. Οι υδρατμοί αυτοί, μαζί με τα σωματίδια, συναποτελούν τους θεαματικούς πίδακες που μελέτησε το "Κασίνι". Αν ισχύουν οι παραπάνω εκτιμήσεις, τότε ο Εγκέλαδος διαθέτει δύο από τα σημαντικότερα στοιχεία για τη φιλοξενία ζωής: υγρό νερό και (θερμική) ενέργεια, παρόλο που απέχει πολύ από τον Ήλιο. Είναι, έτσι, ένα από τα ελάχιστα μέρη στο ηλιακό μας σύστημα, που διαθέτουν συνθήκες ευνοϊκές για την εμφάνιση ή τη συντήρηση της ζωής.

Ο πρώτος χάρτης των πάγων.Ο δορυφόρος Cryosat χαρτογράφησε τους πάγους της Αρκτικής. Ο δορυφόρος Cryosat ολοκλήρωσε την χαρτογράφηση των πάγων στις αρκτικές περιοχές δημιουργώντας τον πρώτο σχετικό χάρτη. Η δημιουργία του θα βοηθήσει τους επιστήμονες να μελετήσουν αποτελεσματικότερα τις κλιματικές αλλαγές και τις πιθανές επιπτώσεις τους στο κοντινό και απώτερο μέλλον. Η έκταση αλλά και το πάχος των πάγων της Αρκτικής αποτελεί αντικείμενο επισταμένης επιστημονικής έρευνας τα τελευταία χρόνια αλλά μέχρι πρόσφατα δεν είχε αναπτυχθεί τεχνολογία παρατήρησης και μελέτης από το Διάστημα. Τελικά η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) εκτόξευσε πέρυσι τον Cryosat που διαθέτει τα απαραίτητα όργανα καταγραφής και μετρήσεων. Ο Cryosat Ο δορυφόρος περιστρέφεται σε απόσταση περίπου 700 χλμ γύρω από την Γη και διαθέτει υπερσύγχρονα ραντάρ που προσφέρουν ακριβείς μετρήσεις του πάχους των πάγων. Οι επιστήμονες μελετώντας τα δεδομένα που στέλνει ο δορυφόρος θα μπορούν να εκτιμήσουν την επίδραση των κλιματικών αλλαγών στο λιώσιμο των πάγων και αντίστροφα. Ένα από τα βασικά ερωτήματα που μπορεί να βρει απάντηση από την λειτουργία του Cryosat είναι το αν και σε ποιό βαθμό η συρρίκνωση των πάγων επιταχύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ο χάρτης O χάρτης που δημιούργησε ο δορυφόρος βασίζεται σε παρατηρήσεις και μετρήσεις του περασμένου Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου αλλά οι επιστήμονες που επεξεργάζονται τα στοιχεία που στέλνει ο Cryosat αναφέρουν ότι η παρατήρηση συνεχίζεται και ο χάρτης θα ανανεώνεται σε μόνιμη βάση δημιουργώντας έτσι ένα πολύτιμο εργαλείο στην μελέτη των κλιματικών αλλαγών. «Οι παρατηρήσεις του δορυφόρου είναι πολύτιμες γιατί κάποιες φορές οι άνεμοι είτε διασκορπίζουν σε διάφορες κατευθύνσεις ποσότητες πάγου είτε τις συσσωρεύουν σε κάποια σημεία με αποτέλεσμα στις περιοχές αυτές εκ πρώτης όψεως να φαίνεται ότι οι πάγοι έχουν λιώσει. Χρειαζόμαστε λοιπόν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία και κυρίως τα δεδομένα από το πάχος των πάγων για να έχουμε ακριβή εικόνα του τι συμβαίνει» δήλωσε στο BBC ο Ντάνκαν Γουίνγκχαμ, επικεφαλής της αποστολής του Cryosat. Στον χάρτη οι περιοχές με σκούρο μπλέ χρώμα έχουν πάγο με πάχος 2 μέτρων ενώ στον αντίποδα εκείνες με σκούρο πράσινο 5 μέτρα. Οι ενδιάμεσες αποχρώσεις καταγράφουν πάχος πάγου από 2-5 μέτρα. Η Ωραία Ελένη ξυλιάζει στη γειτονιά του Κρόνου. H NASA έδωσε στην δημοσιότητα κοντινές εικόνες της Ελένης, του μικρού παγωμένου δορυφόρου του Κρόνου. Τις εικόνες τράβηξε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του. Οι νέες εικόνες της Ελένης σε συνδυασμό με κάποιες παλαιότερες θα βοηθήσουν τους επιστήμονες στη χαρτογράφηση του δορυφόρου καθώς και στην καλύτερη μελέτη του. Ο μικρός δορυφόρος που έχει διάμετρο μόλις 32 χλμ ανακαλύφθηκε πολύ πρόσφατα και πιο συγκεκριμένα το 1980. Πήρε το όνομά του από την Ωραία Ελένη της ελληνικής μυθολογίας, η οποία ήταν εγγονή του Τιτάνα Κρόνου. Ακολουθεί την ίδια τροχιά με ένα μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, τη Διώνη και γι'αυτό οι ειδικοί της προσέδωσαν ένα μυθολογικό χαρακτηρισμό που απορρέει από την ιστορία της Ωραίας Ελένης αποκαλώντας την «Τρωικό Φεγγάρι» της Διώνης. To Cassini έχει πλησιάσει και τραβήξει εικόνες τις Ελένης άλλες δύο φορές τα προηγούμενα χρόνια. Την τελευταία εβδομάδα το εξερευνητικό σκάφος πέρασε δύο φορές σε απόσταση επτά χιλιάδων χλμ από την Ελένη τραβώντας εικόνες από όλες τις πλευρές της.

Εκτοξευτηκε προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 21 Ιουνίου, 2011 στις 18 ώρα 38 λεπτά 15 δευτερόλεπτα ώρα Μόσχας (14:38:15 GMT) από το Μπαϊκονούρ το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος φορτίου "Progress M-11M." Το όχημα "Soyuz-U" Ρωσία εστειλε με επιτυχία σε τροχιά το οχημα με τις ακόλουθες παραμέτρους: • ελάχιστο ύψος πάνω από τη Γη - 193,96 μίλια? • μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης - 240,09 μίλια? • διάρκεια της θεραπείας - 88,54 λεπτά? • κλίση - 51,64 βαθμούς. Μετά το διαχωρισμό του διαστημικού οχήματος "Progress M-11M» για το τελευταίο στάδιο του πυραύλου το κεντρο MCC (Korolev)κοντά στη Μόσχα άρχισε να διαχειρίζεται την πτήση του. Εκτιμώμενος χρόνος σύνδεσης του φορτηγού στο σταθμό - 23 Ιουνίου, στις 20 ώρες 37 λεπτά (16:37 GMT). Το πλοίο θα παραδώσει το φορτίο στο ΔΔΣ εξής: Οι δεξαμενές καυσίμων στο σύστημα ανεφοδιασμού 740 κιλά Αερίου σε φιάλες οξυγόνου (SrPK): • Οξυγόνο 50 kg Το νερό στις δεξαμενές του "Άνοιξη" 420 kg Το καύσιμο στη DCD για χρήση στο ΔΔΣ 250 kg Φορτίων που πρέπει να παραδοθεί σε κλειστό χώρο (συνολικό βάρος - 1213 κιλά) Εξοπλισμός για: • υποστήριξης της ζωής (GM) 189 kg • παροχή νερού (SVO) 45 kg • εξασφάλιση της θερμικής κατάστασης (Comp) 8 kg • επί του πλοίου πληροφορίες τηλεμετρίας (BITS2-12) 2 kg • αερομεταφερόμενα μετρήσεις (BSA) 1 kg Μέσα συντήρησης και επισκευής (Store) 4 kg Μέσα από τις υπηρεσίες υγιεινής (SSGO) 64 kg Πυροπροστασία (DPSS) 3 kg Εξοπλισμός για την FGB "Zarya" 82 κιλά Εξοπλισμός για την MIM-1 "Sunrise" 21 kg Τα δοχεία με μερίδες τροφίμων, φρέσκα τρόφιμα 249 kg Ιατρικός εξοπλισμός, ρούχα, προσωπική υγιεινή και προληπτική επιπτώσεις της βαρύτητας 42 kg Bortdokumentatsiya, αγροτεμάχια για το πλήρωμα, που για κινητά τηλέφωνα με κάμερα 22 kg Εξοπλισμός για επιστημονικά πειράματα, «Mould", "χαλάρωση", "Βιοαποικοδόμηση", "Matryoshka-R" 42 kg Ορισμός των στοιχείων για τη Ρωσική μέλη του πληρώματος 77 kg Εξοπλισμός για το τμήμα των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων, την υγιεινή και την υγιεινή των εγκαταστάσεων για την εξασφάλιση 362 kg Το συνολικό βάρος του συνόλου των παραδοθέντων αγαθών 2673 kg Αυτοκαταστράφηκε φλεγόμενο το διαστημικό φορτηγό Johannes Kepler Έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το μη επανδρωμένο μεταγωγικό Johannes Kepler αυτοκαταστράφηκε φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα το βράδυ της Τρίτης. Είχε παραλάβει 1,3 τόνους σκουπιδιών από τον Διαστημικό Σταθμό προτού ολοκληρώσει την αποστολή του με την ελεγχόμενη «βουτιά θανάτου». To ATV-Johannes Kepler είχε παραλάβει 1,3 τόνους σκουπιδιών από τον Διαστημικό Σταθμό προτού ολοκληρώσει την αποστολή του Οι δύο υπεύθυνοι της τελευταίας αποστολής του ATV Johannes Kepler Μόνο αυτή η λάμψη καταγράφηκε από την αυτοκαταστροφή του προηγούμενου ATV το 2008. Ήταν ένα από τα μη επανδρωμένα διαστημικά σκάφη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) που ανεφοδιάζουν με τα απαραίτητα υλικά τον διαστημικό σταθμό και στη συνέχεια γεμάτα με σκουπίδια του σταθμού καταστρέφονται στην ατμόσφαιρα πέφτοντας στον Ειρηνικό ωκεανό. To ATV-Johannes Kepler είναι το δεύτερο (από τα πέντε) κατά σειρά Αυτοματοποιημένα Οχήματα Μεταφοράς (Automated Transfer Vehicles), μετά από το «Ιούλιος Βερν» που καταστράφηκε το 2008. Παρόμοια ήταν και η διαδρομή του Johannes Kepler, που καταστράφηκε φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα στην περιοχή του Νότιου Ειρηνικού: περίπου 2500 χλμ ανατολικά της Νέας Ζηλανδίας, 6.000 χλμ. δυτικά της Χιλής και 2.500 χλμ. νότια της Γαλλικής Πολυνησίας. Αλλά ακόμα και στις τελευταίες στιγμές της ζωής του το ATV Johannes Kepler προσέφερε τις υπηρεσίες του καταγράφοντας σε ένα πρωτότυπο «μαύρο κουτί» μετρήσεις θερμοκρασίας, πίεσης κ.α. σχετικών με την ελεγχόμενη «βουτιά» του. Τα στοιχεία αυτά θα βοηθήσουν στην κατανόηση κάποιων άγνωστων μέχρι τώρα χαρακτηριστικών των ελεγχόμενων εισόδων στην ατμόσφαιρα. Το τρίτο ATV, που βαφτίστηκε προς τιμήν του Ιταλού φυσικού Εντοάρντο Αμάλντι, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το Φεβρουάριο του 2012. «Αναρχία» στις αποστολές προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η συνταξιοδότηση των διαστημικών λεωφορείων, καθώς και η γενικότερη έλλειψη συνεννόησης των διεθνών εταίρων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), έχει οδηγήσει τις επανδρωμένες και μη επανδρωμένες αποστολές σε «αναρχία» δήλωσε -με ασυνήθιστα αυστηρή γλώσσα- ο γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). «Το μεγαλύτερο μάθημα από το πρόγραμμα του ISS είναι η έλλειψη μιας κοινής πολιτικής μεταφορών» δήλωσε ο Ζαν-Ζακ Ντορντέν, μιλώντας στο περιθώριο του Αεροπορικού Σόου του Παρισιού. «Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι μια εξαίρετη συνεργασία ανάμεσα σε πέντε εταίρους, οι οποίοι όμως έκαναν ένα λάθος: δεν συζήτησαν την κατάσταση επαρκώς» είπε, όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Στο πρόγραμμα του ISS συμμετέχουν η ESA, η NASA και οι διαστημικές υπηρεσίες του Καναδά, της Ρωσίας και της Ιαπωνίας. Το πρόβλημα, εξήγησε ο Ντορντέν, είναι ότι «κάθε πλευρά προχώρησε σε μονομερείς αποφάσεις» για τις αποστολές ανεφοδιασμού και αντικατάστασης του πληρώματος. Η NASA παροπλίζει φέτος τα διαστημικά λεωφορεία, τα μόνα σκάφη που μπορούσαν να μεταφέρουν αστροναύτες αλλά και μεγάλα φορτία. Αυτό σημαίνει ότι τα πληρώματα μπορούν να ταξιδεύουν στον ISS αποκλειστικά με τα ρωσικά Soyuz. Σύμφωνα με τη νέα στρατηγική της NASA που ανακοίνωσε ο Μπαράκ Ομπάμα, οι ΗΠΑ θα αναθέσουν τις μεταφορές φορτίων σε αμερικανικές ιδιωτικές εταιρείες. Από την πλευρά της, ESA θα ανεφοδιάζει το τροχιακό συγκρότημα με τα ρομποτικά φορτηγά ATV (Αυτόνομο Μεταφορικό Όχημα, ενώ η Ρωσία με τα αντίστοιχα σκάφη Progress και η Ιαπωνία με τα HTV (Μεταφορικό Όχημα H-II). «Η NASA έλαβε μονομερώς την απόφαση να αποσύρει το διαστημικό λεωφορείο, η ESA έλαβε μονομερώς την απόφαση να αναπτύξει το ATV και η Ιαπωνία έλαβε μονομερώς την απόφαση να αναπτύξει το HTV. Αναρχία!» δήλωσε ο Ντορντέν. Το πρόβλημα είναι ότι τα Soyuz δεν μπορεί να μεταφέρει μεγάλα φορτία, ενώ τα ATV και τα HTV είναι σκάφη μίας χρήσης, τα οποία καταστρέφονται στην ατμόσφαιρα μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής. Η χρήση πολλαπλών συστημάτων εκτόξευσης δημιουργεί προβλήματα οργάνωσης στον ISS, καθώς η πρόσδεση ενός σκάφους στο συγκρότημα μπορεί να εμποδίσει την πρόσδεση ενός άλλου. Ο Ντορντέν διευκρίνισε ότι η ESA δεν έχει σχέδια για την ανάπτυξη δικού της σκάφους για επανδρωμένες αποστολές. Ανέφερε πάντως ότι η NASA ενδέχεται να προσαρμόσει το σχέδιο του ATV για δική της χρήση. «Βρισκόμαστε σε συζητήσεις με τη NASA για το πώς μπορούν να συγκλίνουν τα συμφέροντα της NASA και τα συμφέροντα της ESA, τα οποία δεν είναι απαραίτητα ίδια» είπε.

Τι βρίσκεται πέρα από το παρατηρήσιμο σύμπαν Hubble. Λίγες θεωρίες πληρούν τις προϋποθέσεις για την περίφημη ερώτηση που τέθηκε στον Niels Bohr, από όσο η τρέχουσα θεωρία του Big Bang για την προέλευση του Σύμπαντος: Ρώτησαν λοιπόν τον Niels Bohr, κάποτε: “Συμφωνούμε όλοι ότι η θεωρία σας είναι τρελή. Το ερώτημα που μας χωρίζει είναι το κατά πόσον αυτή είναι τόσο τρελή ώστε να έχει μια ευκαιρία να είναι σωστή. " Τελευταία υπάρχει ένα ολοένα αυξανόμενο σύνολο δεδομένων και θεωριών που ζητούν απάντηση στο αν το Σύμπαν μπορεί να είχε ξεκινήσει με ένα Big Bang, πριν 13, 75 δισεκατομμύρια χρόνια. Αρκετοί κορυφαίοι κοσμολόγοι, όπως ο Sean Carroll του Caltech και ο Neil Turok του Cambridge αντιτίθενται στο επικρατέστερο μοντέλο του «Big Bang» και πιστεύουν πως στο μέλλον θα δούμε πράγματα, που θα μας κάνουν να αναρωτιόμαστε πώς πιστεύαμε ένα γεγονός (δηλαδή τη Μεγάλη Έκρηξη), ενώ είχε διαψευσθεί από τόσα πολλά στοιχεία;. Η προέλευση του Big Bang (δηλαδή, η κατάσταση εκείνης της "ύπαρξης", η οποία οδήγησε στην Μεγάλη Έκρηξη) είναι από μαθηματική σκοπιά μια σκοτεινή κατάσταση — μια "ανωμαλία" μηδενικού όγκου που περιείχε άπειρη πυκνότητα και άπειρη ενέργεια. Το γιατί αυτή υπήρχε αυτή η ανωμαλία ή ιδιομορφία, το πώς ξεκίνησε, και γιατί εξερράγη έχει οδηγήσει πολλούς επιστήμονες να αμφισβητήσουν και να προκαλούν ακόμα και τα ίδια θεμέλια της θεωρίας του Big Bang. Προβλήματα στη θεωρία του Big Bang Έχει επισημανθεί ότι η επιταχυνόμενη διαστολή περιορίζεται στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του γνωστού σύμπαντος και δεν είναι συμβατή με ένα σύμπαν εκρηκτικής προέλευσης, αλλά, αντίθετα, είναι ένδειξη μιας ελκτικής δύναμης — ένα “σύμπαν μέσα σε μια μαύρη τρύπα” της οποίας η υπερ-βαρύτητα επηρεάζει την ερυθρή μετατόπιση και την φωτοβολία — δημιουργώντας έτσι την ψευδαίσθηση ενός σύμπαντος το οποίο επιταχύνεται, καθώς αυτό απομακρύνεται μακριά, όταν αντί τα αστέρια να πλησιάζουν προς την μαύρη τρύπα επιταχύνονται ολοένα και πιο γρήγορα προς την καταδίκη τους. Άλλοι επιστήμονες παρατηρούν ότι και η ερμηνεία των ερυθρών μετατοπίσεων, όπως υποστηρίζει η θεωρία του Big Bang, παρουσιάζει ελλείψεις και μη αξιοπιστία. Ορισμένοι πιστεύουν ότι υπάρχουν λίγα στοιχεία που να υποστηρίζουν την πεποίθηση ότι από τις μετατοπίσεις προς το ερυθρό μπορούμε να μετρήσουμε σίγουρα την απόσταση ή τον χρόνο. Επειδή αυτά είναι πολύ μεταβλητά και επηρεάζονται από τόσους πολλούς παράγοντες, που οι εκτιμήσεις της ηλικίας, του χρόνου, και της απόστασης μπορεί να διαφέρουν έως και 3 δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα, αν κάνουμε μετρήσεις του ίδιου άστρου εντός λίγων μόλις χρόνων. Αν και το «Big Bang» παρουσιάζεται συχνά σαν να είναι αποδεδειγμένο γεγονός, υπάρχει μια πληθώρα στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων και πρόσφατων αποκαλύψεων από τις διάφορες διαστημικές αποστολές και άλλα ευρήματα στην θεμελιώδη φυσική, που ενδεχομένως να μας λένε μια διαφορετική ιστορία. Μεγάλα Τείχη Ένα από τα πρώτα προβλήματα βρέθηκαν στις Μεγάλης Κλίμακας Δομές στο Σύμπαν. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν μια σειρά από πολύ σοβαρές προκλήσεις για την τρέχουσα θεωρία της κοσμικής εξέλιξης και την πίστη πως το σύμπαν άρχισε μόλις 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η ύπαρξη αυτών των «υπερσμηνών», «Μεγάλων Τειχών» και «Μεγάλων Ελκυστών», θα μπορούσαν να έχουν οργανωθεί, να βρίσκονται στη σημερινή τους θέση και να έχουν το σημερινό μέγεθος τους μόνο σε ένα σύμπαν που να είναι ηλικίας τουλάχιστον 80 έως 250 δισεκατομμυρίων ετών. Τα μεγαλύτερα υπερσμήνη — για παράδειγμα, η "Κόμη" — επεκτείνεται έως και 320 εκατομμύρια έτη φωτός! Το 1986, ο Brent Tully του Πανεπιστημίου της Χαβάης ανέφερε ανίχνευση γαλαξιακών υπερσμηνών με μήκος 300 εκατομμύρια έτη φωτός και πάχους 100 εκατομμύρια έτη φωτός. Με τις ταχύτητες που υποτίθεται ότι οι γαλαξίες κινούνται, θα χρειάζονταν 80 δισεκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο τεράστιο σύμπλεγμα γαλαξιών. Το 1989 μια ομάδα με επικεφαλής τους John Huchra και Margaret Geller στο Κέντρο για για την Αστροφυσική του Harvard, ανακάλυψε “Το Μεγάλο Τείχος”, μια σειρά από γαλαξίες που παρατάσσονται έτσι που να δημιουργούν ένα "τείχος" γαλαξιών μήκους 500 εκατομμυρίων ετών φωτός (mly), πλάτους 200 mly, και πάχους 15 mly. Αυτή η υπερδομή θα απαιτούσε τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστεί. Μια ομάδα Βρετανών, Αμερικανών και Ούγγρων αστρονόμων έχει αναφέρει ακόμη μεγαλύτερες δομές. Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, το σύμπαν διασχίζεται από τουλάχιστον 13 “Μεγάλη Τείχη”, σαν ποτάμια γαλαξιών μήκους 320 εκατομμύρια έτη φωτός σε μια παρατηρούμενη περιοχή 7 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας. Βρήκε λοιπόν γαλαξίες να συγκεντρώνονται σε ζώνες που να απέχουν μεταξύ τους απόσταση περίπου 600 εκατομμύρια έτη φωτός. Το μοτίβο από αυτά τα συμπλέγματα (σμήνη) εκτείνεται κατά μήκος σε, περίπου, επτά δισεκατομμύρια έτη φωτός. Αυτό το τεράστιο κέλυφος και το μοτίβο του κενού θα απαιτούσε σχεδόν 150 δισεκατομμύρια χρόνια για να διαμορφωθεί, με βάση την ταχύτητα κίνησής τους, όπως παράγεται από την καθιερωμένη κοσμολογία του Big Bang. Το "Μεγάλο Τείχος Sloan" των γαλαξιών που εντοπίστηκαν από την έρευνα Sloan Digital, θεωρείται ως η μεγαλύτερη δομή που παρατηρήθηκε ποτέ στο Σύμπαν. Έχει μήκος 1.360 εκατομμύρια έτη φωτός ή 80% περισσότερο από το Μεγάλο Τείχος που ανακαλύφθηκε από τους Geller και Huchra. Ξεκινά περίπου από το κεφάλι της Ύδρας έως τα πόδια της Παρθένου. Θα πρέπει να χρειάστηκαν τουλάχιστον 250 δισεκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστεί. Κι άλλα προβλήματα Έπειτα, υπάρχει το πρόβλημα της βαρύτητας. Το Σύμπαν με μήκος Hubble, το οποίο αποτελείται από τα αστέρια και τους γαλαξίες που μπορούν να παρατηρηθούν με την τρέχουσα τεχνολογία, φαίνεται να είναι οργανωμένο σε σμήνη γαλαξιών που χωρίζονται από μια συλλογή από γιγάντιες φυσαλίδες, όπως τα κενά. Τα Μεγάλα Τείχη είναι πολύ μεγάλα και ογκώδη για να έχουν σχηματιστεί από την αμοιβαία βαρυτική έλξη των μεμονωμένων γαλαξιών του. Με βάση την κοσμολογική αρχή, που είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του μοντέλου του Big Bang, οι κοσμολόγοι προέβλεπαν ότι η κατανομή της ύλης θα είναι ομοιογενής σε όλο το σύμπαν, υπονοώντας έτσι ότι η κατανομή των γαλαξιών θα είναι ουσιαστικά ομοιόμορφη. Δεν θα υπήρχαν σμήνη γαλαξιών μεγάλης κλίμακας ή μεγάλα κενά στο χώρο. Όμως, αντίθετα με ότι πρεσβεύει η θεωρία του «Big Bang», βρισκόμαστε σε ένα πολύ «άμορφο» σύμπαν. Δειτε και Κάτι περίεργο συμβαίνει στο Σύμπαν. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14637 Πολλοί από τους μεγαλύτερους φυσικούς στον κόσμο πιστεύουν ότι μπαίνουμε σε μια «χρυσή εποχή» των κοσμολογικών ανακαλύψεων. Οι αστρονόμοι που εργάζονται για την αποστολή WMAP εξέπληξαν την επιστημονική κοινότητα με την ανακοίνωσή τους ότι η πρώτη γενιά άστρων στο σύμπαν γεννήθηκε μόλις μετά από 200 εκατομμύρια χρόνια από το Big Bang, την έναρξη του σύμπαντος. Η ηλικία του σύμπαντος σταθερά έχει σπρωχθεί προς τα πίσω στο χρόνο, από τα 2 στα 8 δισεκατομμύρια χρόνια αφού οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η Γη ήταν 4,6 δισεκατομμυρίων χρονών, ενώ τώρα οι εκτιμήσεις είναι για 13.750 εκατομμύρια χρόνια. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο νέας γενιάς James Webb, διάδοχος του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, με δεκαπλάσια ισχύ συγκέντρωσης του φωτός, που πρόκειται να πετάξει το 2014, μπορεί να ανιχνεύσει όλο και πιο μακρινούς γαλαξίες. Ομοίως, ραδιοτηλεσκόπια με υπερ-υψηλή ανάλυση, όπως το Atacama Large Millimeter Array (ALMA) στη Χιλή, που πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία το 2012, θα ανιχνεύσει ακόμα πιο βαθιά μέσα στο σύμπαν, και πιθανώς να πιέσει προς τα πίσω την έναρξη του υποθετικού Big Bang, καθώς θα ανιχνεύει ακόμα πιο μακρινούς γαλαξίες.

Ιαπωνικός ξανά ο γρηγορότερος υπολογιστής του κόσμου. Ο ιαπωνικός σουπερ-υπολογιστής με όνομα “Κ” ξαναέφερε στους Ιάπωνες τον τίτλο του γρηγορότερου υπολογιστή του κόσμου. Ο νέος υπερυπολογιστής, ονόματι “K” μόλις αναγνωρίστηκε ως ο γρηγορότερος στον κόσμο, με “επίδοση” 8,16 petaflops ή οκτώ χιλιάδες τρισεκατομμύρια μαθηματικές πράξεις ανά δευτερόλεπτο. Σε απλά μαθηματικά ο “Κ” είναι μόλις 70.000 φορές πιο γρήγορος από μια παιχνιδοκονσόλα x-box και φέρνει έτσι τον τίτλο του γρηγορότερου υπερυπολογιστή πίσω στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου μετά από πέντε χρόνια αμερικανικής και κινεζικής πρωτοκαθεδρίας. Στη δεύτερη θέση υποχώρησε πλέον ο κινεζικός «Τιανχέ-1 Α» με 2,6 petaflops, ο οποίος ανήκει στο Εθνικό Κέντρο Υπερυπολογιστών στην Τιανζίν, ενώ στην τρίτη βρίσκεται ο αμερικανικός «Τζάγκουαρ» με 1,75 petaflops, τον οποίο κατασκεύασε η Cray για λογαριασμό του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ. Στην πρώτη δεκάδα, πέντε μηχανήματα ανήκουν στις ΗΠΑ, από δύο στην Ιαπωνία και την Κίνα και ένα στη Γαλλία. Ο “Κ” κατασκευάστηκε από την εταιρία Fujitsu και το Προωθημένο Ινστιτούτο Υπολογιστικής Επιστήμης Riken στο Κόμπε, όπου εγκαταστάθηκε. Περιλαμβάνει συνολικά 68.544 κεντρικούς επεξεργαστές (ο καθένας με οκτώ πυρήνες), διαθέτοντας μία εξελιγμένη τεχνολογία διασύνδεσης αυτών των επεξεργαστών, καθώς και ένα λογισμικό ικανό να αξιοποιεί στο μέγιστο το υλικό, με συνέπεια το μηχάνημα να διαθέτει εντυπωσιακά υψηλή υπολογιστική αποδοτικότητα, της τάξης του 93%, καθώς και την υψηλότερη συνολική ενεργειακή κατανάλωση (9,89 MW). Το όνομα «Κ» προέρχεται από την ιαπωνική λέξη «Kei», που παραπέμπει στα δέκα petaflops ανά δευτερόλεπτο και οι δημιουργοί του ευελπιστούν ότι τελικά θα πετύχει το μηχάνημά τους, όταν θα τεθεί σε λειτουργία έως το Νοέμβριο του 2012. Ένα Ρetaflop ιδουναμεί με 1.000 Teraflop, δηλαδή με χίλια τρισεκατομμύρια υπολογισμούς το δευτερόλεπτο. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Fujitsu Ltd, Μιτσιγιόσι Μαζούκα, ο “Κ” ολοκληρώθηκε παρά τις δυσκολίες που δημιούργησε στην προμήθεια εξαρτημάτων ο τελευταίος καταστροφικός σεισμός στην Ιαπωνία. Την προηγούμενη φορά που ένας ιαπωνικός υπολογιστής ήταν πάλι ο Νο 1 στον κόσμο, ήταν ο «Earth Simulator», τον Ιούνιο του 2004. Η νέα παγκόσμια κατάταξη «Top 500» των υπολογιστικών «τεράτων» (η προηγούμενη είχε γίνει το Νοέμβριο του 2010) ανακοινώθηκε στις 20 Ιουνίου στη 26η Διεθνή Συνδιάσκεψη Υπερυπολογιστών, που πραγματοποιήθηκε στο Αμβούργο της Γερμανίας. Η σχετική λίστα δείχνει ότι πλέον -για πρώτη φορά- και οι δέκα ταχύτεροι υπολογιστές του κόσμου έχουν ξεπεράσει το φράγμα του ενός Petaflop, ενώ άλλοι δέκα ετοιμάζονται να το περάσουν σύντομα, μια σαφής ένδειξη για το πόσο, ολοένα, πιο σκληρός γίνεται ο ανταγωνισμός στους «αιθέρες» των υπολογιστών. Η συνολική επεξεργαστική ισχύς των 500 ταχύτερων και ισχυρότερων υπολογιστών του πλανήτη, που περιλαμβάνονται στην λίστα «Top 500», έφτασε πλέον τα 58,88 Petaflops έναντι 43,7 Petaflops πριν από έξι μήνες και 32,4 Petaflops πριν ένα χρόνο, μια ακόμα ένδειξη για το πόσο γρήγορα εξελίσσονται ο ανταγωνισμός και η τεχνολογία σε αυτό τον τομέα. Οι περισσότεροι (256) από αυτούς τους 500 «γίγαντες» βρίσκονται στις ΗΠΑ και ακολουθεί η Ευρώπη με 125 (Γερμανία 30, Βρετανία 27, Γαλλία 25) και η Ασία με 103 (Κίνα 62, Ιαπωνία 26). Η λίστα Top 500 δημιουργήθηκε το 1993 και καταρτίζεται από ερευνητές του γερμανικού πανεπιστημίου του Μανχάιμ, του Εθνικού Εργαστηρίου Λόρενς Μπέρκλεϊ των ΗΠΑ και του πανεπιστημίου του Τενεσί.

Ιδέες για διαστρικά ταξίδια ζητά το αμερικανικό Πεντάγωνο. Πρώτα ήταν ο Πόλεμος των Άστρων, το διαβόητο δορυφορικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας. Τώρα, όμως, το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας αρχίζει να φλερτάρει και με το Star Trek, καθώς ζητά ιδέες για το πώς οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σε άλλα άστρα. Συνολικά 150 προτάσεις κατατέθηκαν αυτό το μήνα στο διαγωνισμό http://www.100yss.org/ που οργάνωσε η DARPA, η φουτουριστική Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας του Πενταγώνου. Οι συμμετοχές δεν δημοσιοποιήθηκαν, σύμφωνα όμως με αξιωματούχους του υπουργείου η λίστα περιλαμβάνει «μεγάλα ονόματα». Ενδιαφέρον να συμμετάσχει είχε εξάλλου εκδηλώσει ο Κρεγκ Βέντερ, ο εκατομμυριούχος γενετιστής που διάβασε το πρώτο ανθρώπινο γονιδίωμα, και σήμερα ασχολείται με τη δημιουργία συνθετικών μορφών ζωής. Ο νικητής του υπερφιλόδοξου διαγωνισμού της DARPA θα ανακοινωθεί το Νοέμβριο και θα λάβει χρηματικό έπαθλο μισού εκατομμυρίου δολαρίων (ο διαγωνισμός θα κοστίσει συνολικά ένα εκατομμύριο). Όπως δήλωσε την Πέμπτη ο Ντέιβιντ Νέιλαντ, διευθυντής του Γραφείου Τακτικής Τεχνολογίας της DARPA, τα χρήματα θα διατεθούν για μια πρώτη επεξεργασία της καλύτερης ιδέας, την οποία θα μπορούσε να υλοποιήσει σε περίπου έναν αιώνα κάποια ιδιωτική κοινοπραξία. Οι ρομποτικές, μη επανδρωμένες αποστολές αποκλείονται -το Πεντάγωνο δεν αρκείται σε τίποτα λιγότερο από ζωντανούς ανθρώπους στο διαστρικό διάστημα. Όμως αυτός ο στόχος φαντάζει σήμερα απείρως δύσκολος. To πλησιέστερο στον Ήλιο άστρο, ο Εγγύτατος Κενταύρου (Proxima centauri), απέχει 4,24 έτη φωτός, δηλαδή γύρω στα 40 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Όπως παραδέχεται ο Νέιλαντ, το ταχύτερο διαστημικό σκάφος που έχει δημιουργήσει μέχρι σήμερα ο άνθρωπος θα χρειαζόταν πάνω από 4.000 χρόνια για να φτάσει στον προορισμό. Προφανώς, οποιαδήποτε πρόταση για διαστρικά ταξίδια θα πρέπει να αφορά ανθρώπους διατεθειμένους να ζήσουν, να αναπαραχθούν και να πεθάνουν καθ' οδόν. Πολύ θα ηθελα να δημοσιευθουν οι 150 προτάσεις για να δουμε μεχρι που φτάνει η επινοητικότητα του ανθρώπινου γένους. Ο Αγγελιαφόρος αποκαλύπτει το σκληρό πρόσωπο του Ερμή. Πεδιάδες στερεοποιημένης λάβας με έκταση 30 φορές μεγαλύτερη της Ελλάδας· θειάφι πασπαλισμένο στην επιφάνεια σαν άχνη ζάχαρη· και σκοτεινοί κρατήρες που ίσως κρύβουν πάγο νερού κάτω από το τραχύ, καψαλισμένο τοπίο. Τα δεδομένα που μεταδίδει το Messenger, το πρώτο σκάφος που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ερμή, αποκαλύπτουν τον ασυνήθιστο χαρακτήρα ενός μικρού και καυτού κόσμου. Από τις 17 Μαρτίου 2011, οπότε τέθηκε σε τροχιά, το διαστημικό σκάφος της NASA έχει ήδη μεταδώσει 20.000 εικόνες, με την προοπτική να φωτογραφήσει τελικά κάθε τετραγωνικό εκατοστό του πλανήτη. Το Messenger είναι η πρώτη αποστολή που επισκέπτεται τον Ερμή εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Το μοναδικό άλλο σκάφος που έχει εξετάσει από απόσταση τον Ερμή ήταν το Mariner 10 της NASA, το οποίο πέρασε τρεις φορές από κοντά του το 1974 και το 1975 και χαρτογράφησε μόλις το 45% της επιφάνειας. «Πολλές από τις ιδέες που είχαμε για τον Ερμή ήταν ελλιπείς, κακοσχηματισμένες. Θα πρέπει τώρα να απορρίψουμε πολλές από αυτές καθώς δεχόμαστε τα πρώτα τροχιακά δεδομένα» σχολίασε ο Σον Σόλομον, ερευνητές του Ιδρύματος Carnegie της Ουάσινγκτον και επιστημονικός υπεύθυνος του Messenger Ο Σόλομον και άλλα μέλη της αποστολής παρουσίασαν τα πρώτα ευρήματα σε συνέντευξη Τύπου που παρακολούθησε το Space.com: Κοντά στο βόρειο πόλο του Ερμή εντοπίστηκαν τεράστιες, επίπεδες εκτάσεις ηφαιστειακών αποθέσεων, συνολικής επιφάνειας τεσσάρων εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τη θεωρία για την ηφαιστειακή δραστηριότητα που διαμόρφωσε την επιφάνεια του πλανήτη για μεγάλο μέρος της ιστορίας του. Το φασματόμετρο ακτίνων-Χ του σκάφους διαψεύδει τη θεωρία ότι ο Ερμής μοιάζει με τη Σελήνη -τα δομικά υλικά του έχουν διαφορετική σύσταση από τα πετρώματα του φεγγαριού, τα οποία είναι πλούσια σε ορυκτά που ονομάζονται άστριοι. Το ίδιο όργανο κατέγραψε μεγάλες ποσότητες θείου στην επιφάνεια, παρατήρηση που ίσως βοηθήσει στην κατανόηση της γεωλογικής ιστορίας και της ηφαιστειακής δραστηριότητας του πλανήτη. Το αλτίμετρο-λέιζερ του Messenger χαρτογραφεί το ανάγλυφο της επιφάνειας, έχοντας ολοκληρώσει μέχρι στιγμής δύο εκατομμύρια μετρήσεις. Μέχρι στιγμής, η μεγαλύτερη υψομετρική διαφορά που έχει μετρηθεί είναι εννέα χιλιόμετρα. Το αλτίμετρο σαρώνει και τους κρατήρες όπου πιστεύεται ότι μπορεί να υπάρχει παγωμένο νερό. Δεδομένου ότι ο Ερμής είναι ο πλησιέστερος στον Ήλιο πλανήτης, η θερμοκρασία στην επιφάνειά του ξεπερνά τους 450 βαθμούς, αρκετή για να λιώσει μολύβι. Ωστόσο τα πρώτα δεδομένα του Messenger υποδεικνύουν ότι ορισμένοι κρατήρες έχουν τόσο μεγάλο βάθος ώστε ο πυθμένας τους παραμένει στο αιώνιο σκοτάδι. Εκεί ίσως είναι δυνατό να υπάρχουν πάγοι νερού και άλλων υλικών. Το Messenger αποκαλύπτει επίσης ότι το μαγνητικό πεδίο του Ερμή δεν είναι μια μικρογραφία του γήινου πεδίου (ο Ερμής και η Γη είναι οι μόνοι βραχώδεις πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος που διαθέτουν μαγνητικό πεδίο). Το πεδίο του Ερμή είναι ασυνήθιστα ασύμμετρο, έτσι ώστε ο μαγνητικός ισημερινός να βρίσκεται πολύ πιο βόρεια από τον γεωγραφικό ισημερινό. Οι επιστήμονες της αποστολής δεν μπορούν ακόμα να συνδυάσουν αυτά τα στοιχεία σε μια συνεκτική θεωρία για την ιστορία του μικρού πλανήτη. Η εικόνα όμως θα καθαρίσει τα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι το Messenger έχει ολοκληρώσει μόλις το ένα τέταρτο της ονομαστικής αποστολής του, με διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους «Τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα» σχολίασαν οι ερευνητές στην παρουσίαση. Ρομπότ προσσελήνωσης κάνει πρόβα στη NASA. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231113880