-
Αναρτήσεις
14578 -
Εντάχθηκε
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
15
Τύπος περιεχομένου
Forum
Λήψεις
Ιστολόγια
Αστροημερολόγιο
Άρθρα
Αστροφωτογραφίες
Store
Αγγελίες
Όλα αναρτήθηκαν από Δροσος Γεωργιος
-
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Μερικα ενδιαφεροντα διαστημικα νεα. 1)Βιντεοδιάσκεψη με τον ISS από το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών στη Θεσσαλονίκη την Δευτερα 21 Σεπτεμβριου. Βιντεοδιάσκεψη με έναν από τους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), ο οποίος θα παρουσιάζει ζωντανά πειράματα σε περιβάλλον μικροβαρύτητας, θα πραγματοποιήσει στις 21 Σεπτεμβρίου το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας «Νόησις» στη Θεσσαλονίκη. Η εκδήλωση οργανώνεται με αφορμή το διαγωνισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος «Ταξιδέψτε τους μαθητές σας στο Διάστημα», ο οποίος απευθυνόταν σε καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι διαγωνιζόμενοι πρότειναν πειράματα για το περιβάλλον μικροβαρύτητας που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα στη Γη και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πρώτο βραβείο κέρδισε ο Έλληνας Θόδωρος Πιερράτος, που διδάσκει στο 2ο Λύκειο Εχεδώρου, στα Διαβατά της Θεσσαλονίκης. Στη διάρκεια εικοσάλεπτης ζωντανής σύνδεσης με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο Βέλγος αστροναύτης Φρανκ ντε Βίνι θα πραγματοποιήσει τα βραβευμένα πειράματα σε περιβάλλον μικροβαρύτητας. Η εκδήλωση, ανοιχτή για το κοινό, θα διαρκέσει από τις 11.00 μέχρι τις 15.00, ενώ η βιντεοδιάσκεψη με τον ISS προγραμματίζεται για τις τις 14.30 με 14.50. 2)Πύραυλος της NASA επιχειρεί να σπείρει σύννεφα. Τεχνητά σύννεφα στο ανώτατο στρώμα της ατμόσφαιρας θα επιχειρήσει να δημιουργήσει πύραυλος της NASA που προγραμματίζεται να εκτοξευτεί τα ξημερώματα της Τετάρτης. Το Πείραμα Απελευθέρωσης Φορτισμένων Αερολυμάτων (CARE) έχει στόχο τη μελέτη των λεγόμενων «φωτεινών νυχτερινών νεφών», σύννεφων από μικροσκοπικούς παγοκρυστάλλους που κινούνται υψηλότερα από οποιοδήποτε άλλο είδος νέφους. «Ουσιαστικά βρίσκονται στο όριο του Διαστήματος» σχολίασε στο Space.com o Ουέιν Σκέιλς του πολυτεχνείου Virginia Tech, ο οποίος συνεργάζεται με τη NASA για το πείραμα. «Τίποτα σαν κι αυτό δεν έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν» επισήμανε. Ο υποτροχιακός πύραυλος Black Brant XII θα πυροδοτήσει το σχηματισμό νεφών απελευθερώνοντας σωματίδια μαζί με τα καυσαέρια του κινητήρα. Αυτό το σύννεφο σκόνης θα απελευθερωθεί σε ύψος περίπου 90 χιλιομέτρων και θα αφεθεί να πέσει λίγο χαμηλότερα, στο υψόμετρο όπου σχηματίζονται τα φυσικά φωτεινά νυχτερινά νέφη. Επίγεια και δορυφορικά όργανα θα παρακολουθούν τη σκόνη για εβδομάδες ή και για μήνες για να εντοπίσουν τα τεχνητά νέφη. Γνωστά και ως πολικά μεσοφορικά νέφη, τα σύννεφα αυτά δύσκολα εντοπίζονται με γυμνό μάτι. Ορισμένες φορές πάντως γίνονται ορατά λίγο πριν την αυγή, όταν φωτίζονται από τις ηλιακές ακτίνες που ξεπροβάλλουν κάτω από τον ορίζοντα. Ο πύραυλος προγραμματίζεται να εκτοξευτεί από βάση της NASA στη Βιρτζίνια γύρω στις 02.30 ώρα Ελλάδας την Τετάρτη. Αν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι κατάλληλες, η εκτόξευση θα αναβληθεί για το διάστημα 16-20 Σεπτεμβρίου. 3)Ο χαρτογράφος των πάγων. Oλοκληρώθηκε η κατασκευή του Cryosat-2, ενός δορυφορικού σκάφους-ραντάρ το οποίο θα εκτοξεύσει στο Διάστημα τον Φεβρουάριο του 2010 η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ΕSΑ). Το σκάφος φέρει τα πλέον προηγμένα όργανα παρατήρησης και μετρήσεων που υπάρχουν διαθέσιμα σήμερα, τα οποία δεν διαθέτει ακόμη κανένα άλλο σκάφος ή δορυφόρος. Το Cryosat θα χαρτογραφήσει τα επίπεδα των πάγων στις πολικές περιοχές του πλανήτη (τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα) με στόχο να μελετηθεί ο ρυθμός τήξης τους. Το σκάφος διαθέτει δύο κεραίες που του προσδίδουν τη δυνατότητα να λαμβάνει τρισδιάστατες εικόνες ώστε για πρώτη φορά να μετρήσει όχι μόνο την έκταση των πάγων αλλά και το πάχος τους. Οι τελικές δοκιμές λειτουργίας του σκάφους γίνονται σε τεχνικό κέντρο λίγο έξω από το Μόναχο και, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η εκτόξευση θα γίνει στις 28 Φεβρουαρίου 2010. Το Cryosat αποτελεί μέρος του προγράμματος Εarth Εxplorer της ΕSΑ το οποίο περιλαμβάνει έναν στόλο επτά σκαφών και δορυφόρων που θα παρατηρούν και θα μελετούν τις κλιματικές μεταβολές στη Γη. Στην καλλιτεχνική απεικόνιση, το Cryosat εν ώρα δράσης. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Discovery. Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η προσγείωση του διαστημικού λεωφορείου Discovery στην αεροπορική βάση Έντουαρντς της Καλιφόρνια. Το λεωφορείο ολοκλήρωσε αποστολή 14 ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου μετέφερε εφόδια και επιστημονικά όργανα. Λόγω των κακών καιρικών συνθηκών είχε αποφασιστεί χθες να μην προσγειωθεί στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στη Φλόριντα, όπως προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός, αλλά στη Βάση Έντουαρντς, που είναι ο εναλλακτικός χώρος προσγείωσης των διαστημικών οχημάτων στις ΗΠΑ. Το διαστημικό λεωφορείο κατά την πτήση της επιστροφής στη Γη, χρειάστηκε να αποφύγει ένα κομμάτι από διαστημικό σκουπίδι, όπως ανακοίνωσε η NASA.Σημειωτεον το διαστημικο λεωφορειο θα μεταφερθει με αεροπλανο στην βαση του. Το πρώτο ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού. Τρεις ημέρες αφότου αποχαιρέτισε το διαστημικό λεωφορείο Discovery, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) ετοιμάζεται να υποδεχθεί το πρώτο ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού, το οποίο εκτοξεύτηκε την Παρασκευή από το Διαστημικό Κέντρο του νησιού Τανεγκασίμα στη νότια Ιαπωνία. Το μη επανδρωμένο σκάφος HTV μεταφέρει 4,5 τόνους φαγητού, αναλώσιμων και επιστημονικού υλικού, όπως σπόρους για την καλλιέργεια φυτών σε τροχιά. Δεν θα προσδεθεί στον σταθμό μόνο του, αλλά θα πιαστεί με τη βοήθεια του ρομποτικού βραχίονα Canadarm του ISS. Το κυλινδρικό σκάφος, μήκους 10 μέτρων, θα φορτωθεί αργότερα με σκουπίδια και απόβλητα και θα καταστραφεί φλεγόμενο στη γήινη ατμόσφαιρα. Κάθε σκάφος HTV κοστίζει 217 εκατ. δολάρια, ενώ η ανάπτυξη της τεχνολογίας κόστισε στην Ιαπωνία σχεδόν 750 εκατ. δολάρια, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το HTV μπορεί να μεταφέρει φορτίο πέντε τόνων, συγκριτικά με τους 7,5 τόνους του αντίστοιχου ευρωπαϊκού μεταγωγικού ATV και τους 2,5 τόνους του ρωσικού Progress, ανακοίνωσε η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης. Για την εκτόξευση της Παρασκευής χρησιμοποιήθηκε ο πύραυλος H-2B, ο οποίος επίσης πραγματοποιεί την παρθενική του αποστολή. Ο Η-2Β θα μπορεί τώρα να χρησιμοποιείται για εμπορικές εκτοξεύσεις δορυφόρων, ανακοίνωσε η Mitsubishi Heavy Industries που συνέβαλε στην ανάπτυξή του. Η Ιαπωνία δεν διαθέτει σήμερα δικό της σκάφος για επανδρωμένες αποστολές, θα μπορούσε όμως να τροποποιήσει το HTV για τη μεταφορά πληρώματος. H χώρα του ανατέλλοντος ηλίου ολοκλήρωσε φέτος την πρώτη της ρομποτική αποστολή στη Σελήνη και σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στο φεγγάρι γύρω στο 2020. Σχετικο βιντεο απο προηγουμενη δημοσιευση: http://www.youtube.com/watch_popup?v=ShGS4_UkdzY Τωρα κατι καλο και Ελληνικο: Έλληνας επιστήμονας ανακάλυψε νέα ζώνη ακτινοβολίας στον Κρόνο. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τον νεαρό ελληνικής καταγωγής ερευνητή δρα Ηλία Ρούσο, του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, ανακάλυψε μια νέα προσωρινή ζώνη ακτινοβολίας στον Κρόνο, η οποία βρίσκεται γύρω από την τροχιά του δορυφόρου Διόνη, σε απόσταση περίπου 377.000 χλμ. από το κέντρο του πλανήτη. Η ανακάλυψη παρουσιάζεται σήμερα από τον Ρούσο στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Πλανητικής Επιστήμης, που πραγματοποιείται στο Πότσνταμ της Γερμανίας. Ο εντοπισμός του φαινομένου έγινε με την χρήση ενός ειδικού οργάνου απεικόνισης της μαγνητόσφαιρας, το οποίο βρίσκεται στο διαστημικό σκάφος «Κασίνι», σε τροχιά εδώ και χρόνια γύρω από τον Κρόνο από τον Ιούλιο του 2004. Ζώνες ακτινοβολίας, όπως η ζώνη Βαν Άλεν της Γης, έχουν ανακαλυφθεί στο Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Μέχρι σήμερα ήταν δυνατή η παρατήρηση της μεταβολής της έντασης της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας μόνο στις ζώνες της Γης και του Δία. Όμως η αποστολή «Κασίνι» επέτρεψε πλέον στους επιστήμονες να μελετήσουν, εδώ και πάνω από πέντε χρόνια, τις αντίστοιχες μεταβολές στην ζώνη ακτινοβολίας και του Κρόνου. Η ομάδα υπό τον Ρούσο έκανε τη σχετική ανακάλυψη αναλύοντας τα δεδομένα των οργάνων του «Κασίνι», που μετρούν την ενέργεια και την κατανομή των φορτισμένων σωματιδίων στην μαγνητική σφαίρα που περιβάλλει τον Κρόνο. Σύμφωνα με τον Ρούσο, οι πιο δραματικές μεταβολές παρατηρήθηκαν ως ξαφνικές αυξήσεις στην ένταση των υψηλής ενέργειας φορτισμένων σωματιδίων στο εσωτερικό τμήμα της μαγνητόσφαιρας του Κρόνου, στην περιοχή των δορυφόρων Διόνης και Τηθύος. Οι μεταβολές αυτές, που μπορεί να δημιουργήσουν πρόσκαιρα ατμόσφαιρες γύρω από τους δύο δορυφόρους του Κρόνου, σχηματίζονται ως «απάντηση» σε ηλιακές καταιγίδες που κτυπούν περιοδικά τη μαγνητόσφαιρα του Κρόνου. Η νέα ζώνη, που ονομάστηκε «ζώνη της Διόνης», σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, βαθμιαία απορροφήθηκε από τους δύο δορυφόρους (η Τηθύς βρίσκεται λίγο πιο κοντά στον Κρόνο, σε τροχιά απόστασης 295.000 περίπου από αυτόν). Αντίθετα με τη ζώνη Βαν Άλεν πέριξ της Γης, καθώς και την μεταβαλλόμενη ζώνη ακτινοβολίας πέρα από την τροχιά της Τηθύος, οι ζώνες ακτινοβολίας του Κρόνου, που βρίσκονται πιο κοντά, μεταξύ της Τηθύος και του πλανήτη, είναι πολύ σταθερές και δείχνουν αμελητέα μεταβολή κατά την περίοδο των ηλιακών καταιγίδων και καμία μεταβολή στα πέντε χρόνια που τις παρατηρεί το «Κασίνι». Η εξωτερική μεταβαλλόμενη και η εσωτερική αμετάβλητη ζώνη φαίνεται να χωρίζονται ξεκάθαρα από ένα μόνιμο κενό ακτινοβολίας κατά μήκος της τροχιάς της Τηθύος. Σύμφωνα με τον Ρούσο, οι παρατηρήσεις δείχνουν πως η Τηθύς δρα σαν φράγμα ενάντια στη «διείσδυση» ενεργειακά φορτισμένων σωματιδίων και προστατεύει τις εσωτερικές ζώνες ακτινοβολίας του Κρόνου από τις επιδράσεις του ηλιακού ανέμου. Το γεγονός αυτό κάνει τις εσωτερικές ζώνες ακτινοβολίας του Κρόνου την πιο απομονωμένη μαγνητοσφαιρική δομή στο ηλιακό σύστημά μας. Ο Ηλίας Ρούσος γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Σπούδασε φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και διαστημικές σπουδές στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Διαστήματος του Στρασβούργου, ενώ απέκτησε το διδακτορικό του από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μπραουνσβάιγκ της Γερμανίας. -
«Μη βιώσιμο» το αμερικανικό σχέδιο επιστροφής στη Σελήνη
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της nansy σε Διάστημα
Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Μελετωντας τα πορισματα της επιτροπης της ΝΑΣΑ θα ηθελα να παραθεσω καποιες σκεψεις μου για το μελλον της διαστημικης εξερευνησης κυριως σε τρια θεματα: 1)Η δωδεκασέλιδη περίληψη των πορισμάτων της επιτροπής καταλήγει ότι η υλοποίηση του σημερινού προγράμματος της NASA θα απαιτούσε αύξηση της χρηματοδότησης από τα 18 στα 21 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Στις 18/06/2008 εγραφα για το θεμα των Στρατιωτικων Δαπανων και των δαπανων για την Διαστημικη Εξερευνηση στο post Διαστημικη Εξερευνηση. Το Διεθνες Ινστιτουτο Ερευνων για την Ειρηνη της Στοκχολμης (Sipri) ανακοινωσε οτι οι Στρατιωτικες Δαπανες κατα το 2007 ανηλθαν σε 1339 δις $ η 851 δις ευρω(ισοτιμια 1,57 $/ευρω).Το 45% δηλαδη 602,5 δις $ αφορουν τις Η.Π.Α. Αντιστοιχα το 2006 ηταν 1262 δις $ η 804 δις ευρω. Ο προυπολογισμος της ΝΑΣΑ το 2007 ηταν 16,79 δις $ και ο προυπολογισμος του 2008 (αρχισε 1 Οκτωβρη του 2007 οπως συμβαινει με τους προυπολογισμους στην Η.Π.Α.) ειναι 17,31 δις $. Ο προυπολογισμος της Poskosmos (Ρωσικη Διαστημικη Υπηρεσια) ειναι για την δεκαετια 2006-2015 συνολο 13,50 δις $ η 8,6 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Δεν γνωριζω τους προυπολογισμους της ESA η της Κινας.Αν γνωριζει καποιος ας το γραψει. Δηλαδη οι Η.Π.Α. δινουν για την Διαστημικη Εξερευνηση εν σχεσει με τις Στρατιωτικες Δαπανες 602,5/16,79 δις $ ποσοστο 2,79%. Δεν λεμε βεβαια αν τα 1339 δις $ παγκοσμια πηγαιναν για Παιδεια,Υγεια,Περιβαλλον,Διαστημικη Εξερευνηση κ.λ.π. τι προοδος παγκοσμια μπορουσε να επιτευχθει. Υ.Γ. Παγκοσμιο Α.Ε.Π.2007 = 53.560 δις $ η 34.114,56 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Υ.Γ.Σημερινο σημειωμα ΝΕΩΝ. Δαπανες για αμυνα το 2006 σε δις ευρω. Η.Π.Α. 348= Κινα 78,6 = Ρωσια 45,1 =Βρετανια 35,7 =Γαλλια 34,8 = Ιαπωνια 26,5 =Γερμανια 24,4 =Ιταλια 19,7 =Σ.Αραβια 19 =Ισπανια 9,3 = Ελλαδα 5,2. Μεσα απο αυτα τα στοιχεια χωρις να ξεχναμε το θεμα της οικονομικης κρισης δεν πιστευω οτι η ΗΠΑ δεν μπορουν να διαθεσουν 3 δισ.δολλαρια επιπλεον στη ΝΑΣΑ αλλα αυτο ειναι θεμα πολιτικης αποφασης του Ομπαμα με την συμφωνη γνωμη του Κογκρεσου που τωρα ελεγχεται απολυτα απο τους Δημοκρατικους. 2)-Η NASA θα πρέπει να ζητήσει τη συνδρομή άλλων χωρών στο πρόγραμμα εξερεύνησης και να ενθαρρύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα. Στις 26/8/2009 στο post Διαστημικη εξερευνηση εγραφα: Ανακαλυψα μια μικρη ειδηση και ψαχνω λεπτομερειες.Αν ξερει καποιος περισσοτερα ας το γραψει εδω. Η Ειδηση:Η διοίκηση της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος κάλεσε τη Ρωσία να προβούν σε κοινή επανδρωμένη πτήση στον Άρη, είπε σήμερα Τρίτη ο επικεφαλής του γραφείου της NASA στην Μόσχα. Η Ρωσία σχεδιάζει να στείλει κάποια στιγμή στο μέλλον δική της αποστολή στον Άρη. Τι τρεχει??? Δεν εχω ανακαλυψει ακομα κατι αλλα ειμαι σιγουρος οτι τελικα οι δυο ασπονδοι εχθροι του παρελθοντος θα βρουν τροπο συνεργασιας και να μην ξεχναμε οτι τωρα συνεργαζονται στον ISS και μετα το 2010 μονο οι Ρωσοι θα ανεβοκατεβαζουν πληρωματα στον Διαστημικο Σταθμο. Σημειωτεον ο ISS δεν προκεται να τελειωσει το 2015 αλλα θα συντηρηθει τουλαχιστον μεχρι το 2020 πριν καταληξει στον Ειρηνικο Ωκεανο. 3)Το θεμα της τεχνολογικης εξελιξης οπως το εθεσε και ο Βοωτης: Πάντως προσωπικά με προβληματίζει το γεγονός ότι ενώ η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία, οι διαστημικές εξελίξεις έχουν τρομερές καθυστερήσεις στα δικά μου τα μάτια τουλάχιστον. 40 χρόνια μετά την αποστολή στη σελήνη και με έτη φωτός ανώτερη τεχνολογία θα έπρεπε να πηγαινοέρχονταν στη σελήνη για πλάκα και να είχαμε πατήσει και πιο μακριά. Εδω θα ηθελα να τονισω οτι η διαστημικη τεχνολογια ειναι στην πρωτοπορια της τεχνολογικης εξελιξης αλλα το διαστημα ειναι πολυ σκληρο και καθε μικρο λαθος η αστοχια υλικου κοστιζει ακριβα(Απολλων-13,Τσαλεντζερ,Κολουμπια). Ετσι λοιπον χρειαζεται τεραστια προσοχη και φοβερη προσπαθεια απο πληθος επιστημονων και τεχνικων. Να θυμισω τι εγραφα στις 2/4/2009 στην Διαστημικη Εξερευνηση για το Ares I και το Ωριων: Η ΝΑΣΑ εχει σημαντικα προβληματα στο σχεδιασμο του σκαφους Orion.Ο πυραυλος Aries I με τον οποιο θα εκτοξευτει το Orion προβλεπεται να τρανταζεται τοσο βιαια ωστε να κινδυνευει να διαλυθει τα πρωτα λεπτα μετα την εκτοξευση παραδεχτηκε η ΝΑΣΑ.Οι δονησεις της κατωτερης βαθμιδας εχουν ιδια συχνοτητα με τις δονησεις του θαλαμου καυσης με αποτελεσμα να υπαρχει φαινομενο συντονισμου που μεγιστοποιει τους κραδασμους.Οπως αποκαλυφθηκε οι μηχανικοι βαθμολογησαν τις πιθανες δονησεις με τον αριθμο 5 σε μια πενταβαθμια κλιμακα επικινδυνοτητας. Ετσι λοιπον εχουν τα πραγματα και κατι προτασεις για προσεγγιση αστεροειδων ειναι τουλαχιστον ανευ ουσιας. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Για το πρώτο του ταξίδι ετοιμάζεται το ιαπωνικό διαστημικό όχημα μεταφοράς 'HTV-1'. Σύμφωνα με το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο "RIA Novosti" ιαπωνικός πύραυλος τύπου "H-IIB" μαζί με το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος "HTV-1"ετοιμάζεται προς εκτόξευση την Πέμπτη στις 19:01 (θερινή ώρα Κ. Ευρώπης) από το διαστημικό σταθμό "Tanegashima" στη Νότια Ιαπωνία. Με μια ομαλή εκκίνηση και χωρίς προβλήματα πτήση το διαστημικό μεταγωγικό σκάφος προβλέπεται να προσδεθεί στο διεθνή διαστημικό σταθμό στις 17.Σεπτεμβρίου .Μέχρι τώρα τροφοδοτούσαν το σταθμό συνήθως οχήματα από Ρωσία , Αμερική και Ευρώπη. Πιο συχνά χρησιμοποιούνταν ρωσικά οχήματα τύπου "Progress" ,για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα στέλνονταν τα αμερικανικά διαστημικά λεωφορεία ,τα οποία μετέφεραν συγκριτικά πιο πολλές ποσότητες ερευνητικού υλικού,πόσιμου νερού και τροφίμων και από την Ευρώπη με οχήματα τύπου "ATV". Το νέο κυλινδρικό σκάφος"HTV-1",μάκρους δέκα μέτρων και πλάτους 4,4 μ,μπορεί να μεταφέρει έξι τόνους φορτίου κατά την πτήση.Βέβαια κατά την πρώτη του παρθενική πτήση δεν θα φορτωθεί πλήρως ,παρά μόνο με 4,5 τόνους ιαπωνικού ερευνητικού υλικού για τον πλήρη εξοπλισμό του διαστημικού σταθμού. Το όχημα "HTV-1" θα παραμείνει "αγκυροβολημένο" στο διεθνή σταθμό για ένα μήνα. Κατά πληροφορίες της διαστημικής ιαπωνικής οργάνωσης "Jaxa" η κατασκευή του προαναφερόμενου οχήματος ξεκίνησε το 1997 και το κόστος των δαπανών του ενέρχεται περίπου στα 700 εκατομμύρια δολάρια. Πηγή: de.rian.ru Το SDTV εύχεται στο μεταγωγικό ιαπωνικό όχημα " να είναι καλοτάξιδο και καλό ελλιμενισμό στον " ISS". Δειτε το βιντεο: http://www.youtube.com/watch_popup?v=ShGS4_UkdzY -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ. Μέσα στο έρεβος του Σύμπαντος ένας (μη διακρινόμενος) αστροναύτης της ΝΑSΑ απαθανατίζει τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με φόντο τον ορίζοντα της Γης δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό «γαλάζιος πλανήτης». Στα αριστερά φαίνονται καθαρά μια τεράστια θαλάσσια επιφάνεια και η ακτογραμμή της ξηράς. Αξίζει να σημειωθεί ότι η λήψη δεν είναι ούτε δορυφορική ούτε αποτέλεσμα κάποιου αυτοματοποιημένου φωτογραφικού συστήματος. Πρόκειται απλώς για μια «αναμνηστική φωτογραφία» κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου για τη συντήρηση του διαστημικού σταθμού στις 5 Σεπτεμβρίου. (ΑΡ ΡΗΟΤΟ/ ΝΑSΑ) -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Γαλαξιακος κανιβαλισμος της Ανδρομεδας πριν 2 εως 3 δισεκατομμυρια χρονια!!! Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων έχει φέρει στο φως αποδείξεις για μια γειτονική κοσμική σύγκρουση. Η μελέτη τους δείχνει ότι η Ανδρομέδα ‘ρούφηξε’ κυριολεκτικά εκατομμύρια άστρα του γαλαξία του Τριγώνου (Triangulum) όταν βρέθηκε στο δρόμο της, περίπου, δύο με τρία δισεκατομμύρια χρόνια πριν, με αποτέλεσμα ο τεράστιος γαλαξίας της Ανδρομέδας να αυξήσει το συνολικό του όγκο. Το φαινόμενο αυτό που ονομάζεται γαλαξιακός κανιβαλισμός οφείλεται στο ότι το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο της Ανδρομέδας καταπίνει το μικρότερο γαλαξία του Τριγώνου, ενώ και οι δύο είναι γαλαξίες ενός μικρού σμήνους γαλαξιών γνωστού ως τοπική ομάδα. Ο γαλαξίας Τρίγωνον, το τρίτο πολυπληθέστερο μέλος της τοπικής ομάδας, είναι περίπου το ένα δέκατο του μεγέθους της Ανδρομέδας. Ο Nickolay Gnedin, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Chicago, ο οποίος δε συμμετείχε στη συγκεκριμένη μελέτη, περιέγραψε αυτήν τη διαδικασία «γαλακτική αρχαιολογία στην πράξη». Οι αστρονόμοι συγκεκριμένα εντόπισαν μέσω επίγειων τηλεσκοπίων υπολείμματα άλλων γαλαξιών, ότι απέμεινε του κανιβαλισμού της Ανδρομέδας, και η οποία θα έχει πιθανότατα ως επόμενο στόχο τον δικό μας Γαλαξία. Ωστόσο κάτι τέτοιο αναμένεται σε δισεκατομμύρια χρόνια και το μόνο ορατό αποτέλεσμα θα είναι η αλλαγή της θέσης των αστεριών στον ουρανό. Το φαινόμενο της συγχώνευσης των γαλαξιών είναι γνωστό στους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες, ωστόσο οι εικόνες που κατεγράφησαν μέσω ενός τηλεσκοπίου στη Χαβάη έχουν εντυπωσιάσει τους αστρονόμους λόγω της κλίμακας του κανιβαλισμού. Οι ερευνητές ανακάλυψαν στα «προάστια» του γαλαξία-κανιβάλου αστέρια, η τροχιά των οποίων αποκαλύπτει ότι είναι αδύνατον αυτά να έχουν δημιουργηθεί μέσα στην Ανδρομέδα. Οι εικόνες της Ανδρομέδας, που απέχει 2,3 εκατομμύρια έτη φωτός από τον δικό μας Γαλαξία και μάλιστα τα άστρα του φαίνονται με γυμνό μάτι, δείχνουν για πρώτη φορά το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο της Ανδρομέδας να «καταπίνει» τον μικρότερο γαλαξία του Τριγώνου. Οι γαλαξίες είναι μεγάλες συλλογές άστρων που συχνά κατανέμονται σε κεντρικό δίσκο από τον οποίο ξεκινούν βραχίονες. Σχεδόν πριν 40 χρόνια οι αστρονόμοι έμαθαν ότι οι γαλαξίες είναι ενσωματωμένοι σε μια εκτεταμένη άλω από σκοτεινή ύλη. Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι αστέρια κατοικούν και στην εξωτερική άλω, και όπως λένε οι ερευνητές αυτά τα αστέρια είναι μάλλον λείψανα των μικρών γαλαξιών που καταστράφηκαν από το ισχυρό παλιρροιακό πεδίο ενός μεγαλύτερου γαλαξία. Μέσα σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια ο γαλαξίας Τρίγωνον θα καταστραφεί εντελώς από την Ανδρομέδα και τα αστέρια του θα διασκορπιστούν σε όλη την άλω (φωτοστέφανο) της Ανδρομέδας. Και σε λίγα δισεκατομμύρια χρόνια μετά από αυτό, η Ανδρομέδα και ο Γαλαξίας μας αφού συγκρουστούν θα συγχωνευτούν με αποτέλεσμα τον σχηματισμό ενός γιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία. Βρεθηκε μαυρη τρυπα ιση με 1,000,000,000 ηλιους μας. Ιάπωνες αστρονόμοι από το πανεπιστήμιο της Χαβάης ανακάλυψαν την πιο υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που βρέθηκε ποτέ, σε γαλαξία, που απέχει περίπου 12,8 δισεκατομμύρια έτη φωτός από το δικό μας. Η τερατώδης μαύρη τρύπα περιέχει ύλη τουλάχιστον 1.000.000.000 φορές περισσότερη από τον ήλιο μας. Οι αστρονόμοι ξαφνιάστηκαν που βρήκαν έναν τόσο μεγάλο γαλαξία να υπάρχει σε μια εποχή που το σύμπαν είχε μόνο το 1/16 της σημερινής ηλικίας του και παράλληλα να "φιλοξενεί" μια τέτοια γιγάντια μαύρη τρύπα. Όπως εκτιμούν, τόσο ο γαλαξίας και η μαύρη τρύπα πρέπει να σχηματίστηκαν τρομερά γρήγορα στο πρώιμο σύμπαν. Αντίθετα με τις μικρότερες μαύρες τρύπες, που θεωρούνται ότι σχηματίζονται όταν ένα πολύ μεγάλο άστρο πεθαίνει και καταρρέει προς το εσωτερικό του, η προέλευση των τεράστιων μαύρων οπών παραμένει ένα άλυτο μυστήριο. Μια εκδοχή είναι ότι προέρχονται από τη συγχώνευση μικρότερων μαύρων οπών. Όταν σχηματίζονται, τέτοιες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες συνεχίζουν να μεγαλώνουν, επειδή η τρομακτική βαρύτητά τους έλκει συνεχώς ύλη από το γύρω χώρο τους. Η ενέργεια που απελευθερώνεται στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, εξηγεί το έντονο φως που εκπέμπεται από την περιοχή γύρω από τις μαύρες τρύπες. Η ανακάλυψη έγινε από τον αστρονόμο Τομοτσούγκου Γκότο του πανεπιστημίου της Χαβάης και τους συνεργάτες του, με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου "Σουμπάρου" στο όρος Μάουνα Κέα, και δημοσιεύτηκε στο αστρονομικό περιοδικό "Monthly Notices" της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας του Λονδίνου. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Κανοντας μωρα στο Διαστημα.Για να ριξουμε μια ματια στο μελλον του ανθρωπινου γενους. Πειραματική αναπαραγωγή ποντικιών σε προσομοίωση διαστημικού περιβάλλοντος με σχεδόν μηδενική βαρύτητα, έδειξε πως ίσως να είναι καλύτερα να αφήσουμε τη διαδικασία αυτή αποκλειστικά στους γήινους. Σύμφωνα με Ιάπωνες βιολόγους, ανωμαλίες στα μικροβαρυτικά τους έμβρυα έδειξαν πως «η γονιμοποίηση μπορεί να επιτευχθεί φυσιολογικά» στο διάστημα, αλλά η κανονική βαρύτητα που υπάρχει στη Γη ίσως να είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του εμβρύου. Το πείραμα, που δημοσιεύτηκε στο Public Library of Science ONE, αποτελεί την τελευταία προσθήκη σε ένα απροσδόκητα μεγάλο σώμα βιβλιογραφίας σχετικά με το πώς το περιβάλλον του διαστήματος επηρεάζει τη βασική κυτταρική διαδικασία της αναπαραγωγής. Μεταξύ των ζώων που αναπαράχθηκαν στο διάστημα, συμπεριλαμβάνονται βάτραχοι, σαλαμάνδρες, αχινοί -που δεν τα πήγαν και τόσο καλά- και ψάρια. (Τα πουλιά και οι μέλισσες, για ευνόητους δυστυχώς λόγους, δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα.) Σημαντικά λιγότερη, όμως, έρευνα έχει γίνει πάνω στην αναπαραγωγή των θηλαστικών στο διάστημα, και οι επιστήμονες έχουν λόγους να σκέφτονται τις πιθανές παρενέργειες που μπορεί να έχει η χαμηλή βαρύτητα στα θηλαστικά, των οποίων η εμβρυική ανάπτυξη είναι πιο πολύπλοκη και ευαίσθητη από τα υπόλοιπα ζώα. Προκειμένου να εξετάσουν αυτές τις παρενέργειες, οι ερευνητές γονιμοποίησαν τεχνητά ωάρια ποντικιών με σπέρμα, το οποίο είχαν διατηρήσει σε ένα τρισδιάστατο κλινοστάτη, ένα όργανο που αντιγράφει τις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, περιστρέφοντας αντικείμενα με τέτοιο τρόπο ώστε η επίδραση της βαρύτητας να είναι προς πάσα κατεύθυνση. Η γονιμοποίηση επιτεύχθηκε φυσιολογικά, αποδεικνύοντας ότι η μικροβαρύτητα δεν είχε αλλοιώσει την ποιότητα του σπέρματος. Όσο, όμως, μεγάλωναν τα έμβρυα μέσα στον κλινοστάτη, πολλά από αυτά ανέπτυξαν προβλήματα. Τα κύτταρά τους παρουσίασαν πρόβλημα στον διαχωρισμό και την ωρίμανσή τους. Κάποια εμφυτεύθηκαν τελικά σε ένα θηλυκό ποντίκι και οδήγησαν σε μία υγιή γέννηση, αλλά σε χαμηλότερα ποσοστά από την ομάδα ελέγχου της κανονικής βαρύτητας. Ένα μέρος της διαφοράς ίσως να είναι αποτέλεσμα των περίπλοκων διαδικασιών που συντελέστηκαν στα ευαίσθητα κύτταρα, αλλά οι ερευνητές υποψιάζονται πως οι διαφορές αυτές αντικατοπτρίζουν και την επίδραση ενός περιβάλλοντος χαμηλής βαρύτητας στις κυτταρικές διαδικασίες που εξελίχθηκαν για την γήινη φυσική. «Η διατήρηση ζωής πέρα από τη Γη, είτε στους διαστημικούς σταθμούς είτε σε άλλους πλανήτες, απαιτεί μία ξεκάθαρη κατανόηση του πως το διάστημα επηρεάζει φάσεις-κλειδιά στην αναπαραγωγή των θηλαστικών,» αναφέρουν οι ερευνητές. Σημειωτεον πρωτοποροι στο θεμα ειναι οι Ρωσοι που κατα πληροφοριες υπηρξε προσπαθεια γονιμοποιησης στο διαστημα (Mir) μεταξυ Ρωσων κοσμοναυτων καθως οσο μπορω να θυμηθω υπηρξε γαμος μεταξυ Ρωσων Κοσμοναυτων και δημιουργια οικογενειας.(Λεονωφ-Τερεσκοβα). -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Ας καλωσορισουμε την Κυπρο στην Ευρωπαικη Διαστημικη Υπηρεσια. Υπεγραφη συμφωνια συνεργασιας μεταξυ της Κυπριακης Δημοκρατιας και του Ευρωπαικου Οργανισμου Διαστηματος στις 27/8/2009. http://www.sdtv.gr/news-3763.html KAΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ ΕSΑ ΚΥΠΡΟ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ!!! :cheesy: -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Προσκολληθηκε στον Διαστημικο Σταθμο το Discovery. Το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Discovery, που απογειώθηκε την Παρασκευή από τη Φλόριδα έπειτα από τρεις αναβολές, προσκολλήθηκε την Κυριακή το βράδυ στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), όπως ανακοίνωσε η αμερικανική διαστημική υπηρεσία NASA. Η πρόσδεση του Discovery στον Σταθμό περαιώθηκε χωρίς προβλήματα στις 02.54, ώρα Ελλάδος, δέκα λεπτά νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα. Οι επτά αστροναύτες, μεταξύ τους κι ένας Ελβετός, που επέβαιναν στο λεωφορείο μπόρεσαν να εισέλθουν στον Σταθμό έπειτα από μία διαδικασία τεχνικών επαληθεύσεων, οι οποίες απαίτησαν 90 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της 13ήμερης αποστολής του, το Discovery και το πλήρωμά του μετέφεραν και θα τοποθετήσουν 6,8 τόνους φορτίου, στο οποίο περιλαμβάνεται ένα νέο διαμέρισμα κοιτώνων, τρόφιμα, μία νέα δεξαμενή αμμωνίας για τα καινούργια πειράματα και έναν καινούργιο διάδρομο για τζόκινγκ. Το προσωπικό του σταθμού αυξήθηκε στους δέκα τον περασμένο Μάιο και κατά συνέπεια χρήζει επιπλέον χώρων ενδιαίτησης. Τρεις διαστημικοί έξοδοι, διάρκειας 6,5 ωρών η καθεμία, για δύο αστροναύτες κάθε φορά, προβλέπει το πρόγραμμα της αποστολής. Μία από τις κύριες εργασίες τους θα είναι η αντικατάσταση της άδειας δεξαμενής αμμωνίας και η αντικατάστασή της από μία καινούργια 800 κιλών. Η υγρή αμμωνία χρησιμοποιείται ως ψυκτικο. Ας δουμε ομως και ενα πλανητη με τασεις ... αυτοκτονίας! Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανακοίνωσαν πως εντοπίστηκε ο πρώτος πλανήτης με αυτοκτονικές τάσεις, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Nature. Όσον κι αν ακούγεται αστείο, είναι πραγματικότητα, καθώς πρόκειται για τον εξωηλιακό πλανήτη ονόματι WASP-18B που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο, το οποίο πλησιάζει σταδιακά. Ενδεικτικό είναι πως η μάζα του προκαλεί στο μητρικό άστρο παλιρροϊκά κύματα υπέρθερμου αερίου όπως η Σελήνη προκαλεί στη Γη το φαινόμενο της παλίρροιας. Ωστόσο, οι παλίρροιες που προκαλεί ο WASP-18B στο μητρικό άστρο είναι χιλιάδες φορές ισχυρότερες από αυτές που προκαλεί η Σελήνη στη Γη, λόγω ισχυρότερης βαρυτικής έλξης. Οι επιστήμονες αναφέρουν πως ο WASP-18B, ο οποίος απέχει 325 έτη φωτός από τη Γη, θα συγκρουστεί με το μητρικό του άστρο και θα καταστραφεί σε περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια, ενώ η θερμοκρασία πάνω σε αυτόν υπολογίζεται περίπου σε 2.000 βαθμούς Κελσίου. Όπως αναφέρεται ο ίδιος ο πλανήτης προκαλεί την ίδια του την καταστροφή, δημιουργώντας αυτό το παλιρροϊκό φαινόμενο. Το όνομα του μητρικού άστρου WASP-18 αποτελεί ακρωνύμιο για το ερευνητικό πρόγραμμα «Ευρυγώνια Αναζήτηση Πλανητών» - «Wide Angle Search for Planets». Ο WASP-18 βρίσκεται στο γαλαξία μας προς τον αστερισμό του Φοίνικα. Ως προς τον WASP-18B, το μέγεθός του ανέρχεται σε 10 φορές το μέγεθος του Δία, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως απέχει από το μητρικό άστρο 1,9 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η απόσταση μπορεί να φαίνεται τεράστια, όμως τιθέμενη σε κοσμικές αναλογίες δεν είναι, αφού μιλάμε για απόσταση 50 φορές μικρότερη από αυτή που μεσολαβεί μεταξύ της Γης και του Ήλιου. Η ταχύτητα περιφοράς του είναι πολύ υψηλή σε σημείο που ένα έτος να διαρκεί λιγότερο από 24 ώρες. -
Αδοξο τέλος για την πρώτη αποστολή της Ινδίας στο φεγγάρι
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της nansy σε Διάστημα
Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Για καλυτερη εικονα του θεματος ο δορυφορος Τσαντραγιαν-1 πριν απο την εκτοξευση του τον Οκτωβριο του 2008. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Kοινή επανδρωμένη πτήση στον Άρη. Ανακαλυψα μια μικρη ειδηση και ψαχνω λεπτομερειες.Αν ξερει καποιος περισσοτερα ας το γραψει εδω. Η Ειδηση:Η διοίκηση της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος κάλεσε τη Ρωσία να προβούν σε κοινή επανδρωμένη πτήση στον Άρη, είπε σήμερα Τρίτη ο επικεφαλής του γραφείου της NASA στην Μόσχα. Η Ρωσία σχεδιάζει να στείλει κάποια στιγμή στο μέλλον δική της αποστολή στον Άρη. Τι τρεχει??? -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Πατημασιες των αστροναυτων του Apollo-14 διακρινονται σε φωτογραφιες του δορυφορου LRO. Ίχνη που άφησε στη σεληνιακή επιφάνεια η επανδρωμένη αποστολή Apollo 14 πριν από 38 χρόνια φωτογραφήθηκαν από το νέο δορυφόρο της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Ο Σεληνιακός Αναγνωριστικός Δορυφόρος (LRO) πέρασε πάνω από τα βραχώδη υψίπεδα Fra Maurο στα οποία περπάτησαν το Φεβρουάριο του 1971 οι Αμερικανοί αστροναύτες Αλαν Σέπαρντ και Έντγκαρ Μίτσελ. Στην εικόνα διακρίνεται ως μικρή κουκκίδα η σεληνάκατος Antares, όργανα που ανέπτυξαν οι αστροναύτες στο πλαίσιο ενός πειράματος, καθώς και οι πατημασιές από τις βαριές μπότες τους. Τα ίχνη αποκαλύπτουν ότι οι δύο άνδρες είχαν φτάσει σε απόσταση μόλις 30 μέτρων από τον κρατήρα που είχαν επιχειρήσει να προσεγγίσουν, πριν τελικά κουραστούν και αναγκαστούν να γυρίσουν πίσω στη σεληνάκατο. Ο Κωνικός Κρατήρας βρίσκεται μόλις 1,4 χιλιόμετρα από τη σεληνάκατο, ήταν όμως δύσκολο για τους αστροναύτες να παραμείνουν προσανατολισμένοι και να ανέβουν την απότομη ανηφόρα περπατώντας με τις στολές τους στο σαθρό έδαφος. Το Apollo 14 ήταν η τρίτη από τις έξι επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη που πραγματοποίησε η NASA το διάστημα 1969-1972. Ο δορυφόρος LRO, κόστους 504 εκατ. δολαρίων, τέθηκε φέτος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με στόχο να χαρτογραφήσει την επιφάνειά της, να εντοπίσει σημεία κατάλληλά για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, και να διαπιστώσει αν υπάρχει πάγος νερού κρυμμένος μέσα σε μονίμως σκοτεινούς κρατήρες. Αναβληθηκε για την Τεταρτη η εκτοξευση του Discovery. Αναβολή 24 ωρών έλαβε η εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου Discovery εξαιτίας των άσχημων καιρικών συνθηκών, όπως ανακοίνωσε η NASA. Η εκτόξευσή του αναμένεται την Τετάρτη στις 1:10 τοπική ώρα (08:10 ώρα Ελλάδας). Το διαστημικό λεωφορείο με επταμελές πλήρωμα θα εκτελέσει αποστολή 13 ημερών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μεταφέροντας τρόφιμα, ανταλλακτικά και εξοπλισμό εργαστηρίων. Σκοπος της αποστολης STS-128 ειναι η μεταφορα στον ISS εξοπλισμου και επιστημονικων οργανων ,οπως ενα νεο εργαστηριο,ψυγειο-καταψυκτη για την αποθηκευση-συντηρηση των επιστημονικων δειγματων καθως επισης τροφη ,νερο,ιματισμο και μια δευτερη συσκευη εκγυμνασης για το πληρωμα.Επιπλεον θα προστεθουν στην ιαπωνικη μοναδα ερευνας Kibo καμπινες υπνου. Η αστροναυτισσα Nicole Stott θα αντικαταστησει τον συναδελφο της Timothy Kopra ως μονιμο μελος του εξαμελους πλεον πληρωματος του ISS. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Aνθρωπινη επινοητικοτητα. Υπαρχουν μερικες φορες που η ανθρωπινη επινοητικοτητα περναει τα ορια της φαντασιας.Επιστημονες σκεφτηκαν εναν ασυνηθιστο τροπο για να σταματησουν την υπερθερμανση του πλανητη:να τον μετακινησουν σε ενα πιο ψυχρο σημειο του διαστηματος. Το μόνο που χρειάζεται να γίνει είναι να περάσουν με δύναμη δίπλα από τη Γη μερικοί κομήτες και η τροχιά της θα μεταβληθεί. Ο κόσμος μας, τότε, θα μεταφερθεί σε ένα ασφαλέστερο και ψυχρότερο σημείο του ηλιακού μας συστήματος. Η εκπληκτική αυτή ιδέα της βελτίωσης της διαπλανητικής μας γειτονιάς είναι επινόηση μίας ομάδας μηχανικών της NASA και Αμερικανών αστρονόμων, οι οποίοι ισχυρίζονται πως το σχέδιο τους θα μπορούσε να εξασφαλίσει άλλα 6 δισεκατομμύρια χρόνια χρήσιμης ζωής στον πλανήτη μας. «Η τεχνολογία δεν είναι σε καμία περίπτωση παρατραβηγμένη,» δήλωσε ο Δρ. Γκρεγκ Λόγκλιν, από το Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA, στην Καλιφόρνια. «Πρόκειται για τις ίδιες τεχνικές που προτείνουν οι άνθρωποι προκειμένου να εκτραπεί η πορεία ενός αστεροειδή ή ενός κομήτη που κατευθύνεται προς τη Γη. Δεν χρειαζόμαστε απότομη ενέργεια για να μετακινήσουμε τη Γη, απλά χρειαζόμαστε λεπτότητα στον σχεδιασμό και τον χειρισμό.» Το σχέδιο, που επινόησε ο Δρ. Λόγκλιν και οι συνεργάτες του Ντον Κορικάνσκι και Φρεντ Άνταμς, απαιτεί την προσεκτική κατεύθυνση ενός κομήτη ή ενός αστεροειδούς ώστε να περάσει ξυστά από τον πλανήτη μας και να μεταφέρει τμήμα της βαρυτικής του ενέργειας στη Γη. «Η ταχύτητα της τροχιάς της Γης θα αυξηθεί και έτσι ο πλανήτης μας θα μετακινηθεί σε μία υψηλότερη τροχιά, μακριά από τον Ήλιο,» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Λόγκλιν. Οι μηχανικοί θα κατευθύνουν τότε τον κομήτη τους ώστε να περάσει πολύ κοντά από τον Δία και τον Κρόνο και να συμβεί η ακριβώς αντίθετη διαδικασία. Ο κομήτης θα πάρει ενέργεια από έναν από τους δύο αυτούς γιγάντιους πλανήτες. Στη συνέχεια, η τροχιά του θα τον γυρίσει πίσω προς τη Γη και η διαδικασία θα επαναληφθεί. Βραχυπρόθεσμα, το σχέδιο αποτελεί μία ιδανική λύση στο πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αν και η ομάδα κατέληξε σε αυτή την ιδέα προκειμένου να προλάβει έναν πιο δραστικό κίνδυνο. Ο Ήλιος αναμένεται να υπερθερμανθεί σε ένα δισεκατομμύριο χρόνια και η βιόσφαιρά μας εκτίθεται σε σοβαρότατο βαθμό, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να ψηθούμε. Εξ' ου, λοιπόν, και η απόφαση της ομάδας να σώσει τη Γη. «Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τοποθετήσουμε έναν χημικό πύραυλο σε έναν αστεροειδή ή έναν κομήτη και να τον πυροδοτήσουμε την κατάλληλη στιγμή,» πρόσθεσε ο Λόγκλιν. «Είναι βασικές αρχές της επιστήμης των πυραύλων.» Παρόλα αυτά, υπάρχουν δύο πράγματα στην όλη ιδέα που προκαλούν ανησυχία. Πρώτον, οι μηχανικοί του διαστήματος θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί με το πώς θα κατευθύνουν τον αστεροειδή ή τον κομήτη προς τη Γη. Ακόμα και ο παραμικρός λάθος υπολογισμός στην τροχιά θα μπορούσε να τον ρίξει πάνω στη Γη -με ολέθριες συνέπειες. Είναι ένας κίνδυνος που η ομάδα αναγνωρίζει. «Η σύγκρουση ενός αντικειμένου διαμέτρου 100 χιλιομέτρων με τη Γη, σε κοσμική ταχύτητα, θα αποστείρωνε τη βιόσφαιρα, τουλάχιστον σε επίπεδο μικροβίων,» υπογραμμίζει η ομάδα σε μία μελέτη της Αστροφυσικής και της Επιστήμης το Διαστήματος. «Δεν μπορεί να δοθεί περισσότερη έμφαση στον κίνδυνο.» Τι θα γίνει, όμως, με τη Σελήνη; Εάν η Γη μετακινηθεί από την τρέχουσα θέση της, «πολύ πιθανόν η Σελήνη να απομακρυνθεί από τη Γη», με αποτέλεσμα να αναστατωθεί ριζικά το κλίμα του πλανήτη. Οι κριτικές αυτές βρίσκουν σύμφωνους τους επιστήμονες. «Η έρευνά μας έδειξε με ποιον τρόπο η Γη θα ισορροπήσει αρμονικά στο ηλιακό σύστημα,» παραδέχεται ο Λόγκλιν. «Εντούτοις, το σχέδιό μας έχει πρακτικές συνέπειες. Οι υπολογισμοί μας δείχνουν πως για να μετακινηθεί η Γη σε μία ασφαλέστερη μακρινή τροχιά, θα πρέπει να περάσει από ασταθείς ζώνες και θα χρειαστεί προσεκτική καθοδήγηση και ώθηση. Οποιοσδήποτε εξωγήινος αστρονόμος, που θα παρατηρούσε το ηλιακό μας σύστημα, θα καταλάβαινε ότι συμβαίνει κάτι περίεργο και θα συνειδητοποιούσε πως υπεύθυνη για όλο αυτό είναι μία ευφυής μορφή ζωής. «Το ίδιο ισχύει και για εμάς. Όταν παρατηρούμε άλλα ηλιακά συστήματα και εντοπίζουμε πλανήτες γύρω από άλλους ήλιους -κάτι που τώρα έχει αρχίσει να συμβαίνει- ίσως δούμε ότι κάποιος πλανήτης έχει μετακινηθεί. Τότε θα έχουμε τα πρώτα στοιχεία που θα αποδεικνύουν το έργο εξωγηινων οντων. Βεβαια τα πραγματα εχουν γινει πολυ ασχημα με το φαινομενο του θερμοκηπιου και την αλογιστη ανθρωπινη συμπεριφορα(οι φωτιες στην Αττικη θα προσθεσουν 6 βαθμους Κελσιου στην μεση θερμοκρασια της Αθηνας-ΝΕΑ-24/8/2009) αλλα εμεις αρχοντες με την φραπεδια μας,την σαγιοναρα και το παρονομο εξοχικο μας στο δασος Ετσι η μεση θερμοκρασια των ωκεανων ανηλθε τον Ιουλιο στο ιστορικο ρεκορ των 17 βαθμων Κελσιου Αυτο Θα επιταχύνει ενδεχομένως την τήξη των πάγων των Πόλων και θα συντελέσει στην ισχυροποίηση των κυκλώνων η άνοδος της θερμοκρασίας των ωκεανών του πλανήτη, η οποία άγγιξε των περασμένο Ιούλιο του 17 βαθμούς Κελσίου, τα υψηλότερα επίπεδα από το 1880, όταν άρχισε η συλλογή των σχετικών στοιχείων. Όπως μεταδίδει το Ασοσιέιτεντ Πρες - επικαλούμενο στοιχεία του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Στοιχείων για το Κλίμα (NCDC) - η θερμοκρασία αυτή ήταν υψηλότερη κατά περίπου 0,3 βαθμούς Κελσίου από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα, και κατέρριψε το προηγούμενο ρεκόρ που είχε σημειωθεί το 1998. Η χαμηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία των ωκεανών ήταν 16,1 βαθμοί Κελσίου, τον Δεκέμβριο του 1909. Οι θερμοκρασίες στον Κόλπο του Μεξικού, όπου το ζεστό νερό τροφοδοτεί τους κυκλώνες, ανέρχονται σε περίπου 24,5 βαθμούς Κελσίου. Το μεγαλύτερο μέρος των υδάτινων μαζών στο βόρειο ημισφαίριο είναι αισθητά πιο ζεστό από ό,τι φυσιολογικά. Η Μεσόγειος είναι περί τους 0,8 βαθμούς Κελσίου πιο ζεστή από το φυσιολογικό, ενώ υψηλότερες θερμοκρασίες απαντώνται στον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό. Η θερμότητα γίνεται περισσότερο αισθητή όσο πλησιάζουμε στην Αρκτική, όπου οι θερμοκρασίες των θαλασσών είναι κατά 2,7 βαθμούς Κελσίου υψηλότερες του μέσου όρου. Οπως επισημαίνει ο διευθυντής του Earth Science and Observation Center στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο Ουαλίντ Αμπνταλάτι, οι «γλώσσες» θερμού ύδατος ενδέχεται να συμβάλλουν στην τήξη των πάγων του Βόρειου Πόλου και να προκαλέσουν ακόμη τήξη πάγων στη Γροιλανδία. Η κατάρριψη ρεκόρ στη θερμοκρασία των ωκεανών είναι πιο δυσοίωνη ένδειξη του φαινομένου του θερμοκηπίου από ό,τι η αντίστοιχη κατάρριψη ρεκόρ στη θερμοκρασία των χερσαίων επιφανειών, καθώς το νερό χρειάζεται περισσότερο χρόνο να θερμανθεί και δεν ψύχεται με την ταχύτητα που ψύχονται οι γήινες επιφάνειες. «Το ζεστό νερό που βλέπουμε σήμερα δεν θα εξαφανιστεί, έτσι απλά, του χρόνου», προειδοποιεί ο επιστήμων κλιματικής αλλαγής στο πανεπιστήμιο Βικτώρια στη Βρετανική Κολομβία (Καναδάς) Αντριου Ουίβερ. «Χρειάζεται πενταπλάσια ενέργεια για να θερμανθεί το νερό από ό,τι μια γήινη μάζα», πρόσθεσε. Το πιο ζεστό νερό «επηρεάζει τον καιρό στη ξηρά. Αυτό είναι άλλος ένας πραγματικά σημαντικός παράγων που πρέπει να λάβουμε υπόψη», υπογράμμισε ο κ. Ουίβερ. Από την πλευρά της, η καθηγήτρια μετεωρολογίας στο Georgia Institute of Technology Τζούντιθ Κάρι ανέφερε ότι οι θερμοκρασία των υδάτινων μαζών σημειώνει άνοδο σε περισσότερες περιοχές από ό,τι συνήθως, εξέλιξη η οποία δεν είχε προηγούμενο τα τελευταία πενήντα χρόνια. ΜΗΠΩΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
«Κύριε Οικονόμου η παγίδα λειτούργησε, η σκόνη πιάστηκε!». Πέρασαν πέντε εφιαλτικά λεπτά στη Διοίκηση Διαστήματος της ΝΑSΑ. Τόσος χρόνος χρειάστηκε μέχρι το διαστημόπλοιο να επιβεβαιώσει ότι έπιασε την «ουρά» του κομήτη. O Θανάσης Οικονόμου έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης. Ήταν Ιανουάριος 2004. Ακόμη κανείς δεν υποψιαζόταν τι... ψάρια είχαν πιαστεί στην απόχη. Πέντε χρόνια αργότερα, και ύστερα από εξονυχιστικές έρευνες, επιστήμονες από το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της ΝΑSΑ ανακοίνωσαν με ενθουσιασμό μόλις προχθές ότι τα μικροσωματίδια από την ουρά του κομήτη Wild 2 που παγίδεψε το διαστημόπλοιο Stardust (Αστερόσκονη) περιείχαν την ουσία γλυκίνη, από τους δομικούς λίθους της ζωής. Είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι οι κομήτες περιέχουν τέτοιες ουσίες, δηλαδή αμινοξέα, που συνδυάζονται μεταξύ τους για να δημιουργήσουν τις πρωτεΐνες, την κινητήρια δύναμη των ζωντανών μορίων. «Είναι μία πολύ σημαντική ανακάλυψη καθώς ενισχύει τη θεωρία ότι τα βασικά συστατικά της ζωής στη Γη μπορεί να έφτασαν στον πλανήτη μας από κομήτες, αστεροειδείς ή μετεωρίτες», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Θανάσης Οικονόμου, επικεφαλής επιστήμονας στο Εργαστήριο Ενρίκο Φέρμι του Πανεπιστημίου του Σικάγου και ένας από τους λίγους ανθρώπους που έχει εφοδιάσει με τόσο πολλά ερευνητικά όργανα πολυάριθμα διαστημόπλοια της ΝΑSΑ. «Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, η νεαρή Γη όπως και άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος δέχονταν βροχή από τέτοια ουράνια σώματα. Δεν αποκλείεται λοιπόν τα βασικά συστατικά της ζωής να διασκορπίστηκαν στον πλανήτη μας από το Διάστημα και να δημιούργησαν εδώ σύνθετες μορφές ζωής». Ο διεθνούς φήμης Έλληνας ερευνητής δεν θα μπορούσε να μη βάλει το χέρι του και στο Stardust! Το διαστημόπλοιο δηλαδή που εκτοξεύτηκε το 1999 και ύστερα από περίπλοκες μανούβρες γύρω από τον Ήλιο και την Αφροδίτη, πήρε στο κυνήγι τον κομήτη Wild 2 για να παγιδέψει, ύστερα από δέκα χρόνια τελικά, σε μια περίτεχνη «φάκα» τη σκόνη που άφηνε πίσω η ουρά του. «Το όργανο που είχα φτιάξει μαζί με την ομάδα μου από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου προοριζόταν να καταμετρήσει την ποσότητα των μικροσωματιδίων που απελευθερώνεται από τον πυρήνα του κομήτη. Άλλοι συνάδελφοί μου είχαν φτιάξει το όργανο- παγίδα που θα αιχμαλώτιζε τους κόκκους σκόνης από την ουρά του κομήτη. Τα δύο όργανα θα λειτουργούσαν ταυτόχρονα και θα είχαν στη διάθεσή τους μόνο 2 λεπτά για να το πετύχουν. Τελικά όλα λειτούργησαν τέλεια». «Στο Χιούστον ανοίξαμε την παγίδα που ήταν κατασκευασμένη από πυρίτιο και νιώσαμε μεγάλη χαρά όταν είδαμε τα μικροσωματίδια που είχε αιχμαλωτίσει. Η ανακάλυψη της γλυκίνης ήταν αναπάντεχη και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι τελικά η ζωή στο Σύμπαν ίσως να μην είναι τόσο σπάνια όσο πιστεύαμε». Και τώρα, τέλος; «Όχι! Πρότεινα στη ΝΑSΑ να μην αφήσουμε το Stardust να γυρνάει άσκοπα γύρω από τον Ήλιο αλλά να το στείλουμε σε έναν άλλον κομήτη, τον Τemple 1 για κάνει ξανά την ίδια δουλειά ελπίζοντας να βρούμε πάλι κάποια ευρήματα που θα μας εκπλήξουν!». Και τι είπαν; «Το βρήκαν καλή ιδέα!». «Ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη» Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ της αποστολής του Stardust, καθηγητής Αστρονομίας Ντόναλντ Μπράουνλι , δήλωσε στα «ΝΕΑ»: Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που εντοπίστηκαν αμινοξέα στα δείγματα που ελήφθησαν από τον κομήτη. Πρόκειται για ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό επιστημονικά, διότι καταδεικνύει ότι αστεροειδείς μαζί με κομήτες μετέφεραν αμινοξέα στην πρώιμη Γη. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο το ότι έχουν αναπτυχθεί μέθοδοι που μπορούν να ανιχνεύουν εξωγήινα αμινοξέα σε τόσο μικρά δείγματα. Ρωσια:Αεροδιαστημικη Εκθεση MAKS-2009. Η ρωσική κυβέρνηση θα επενδύσει στην ανάπτυξη της αεροδιαστημικής βιομηχανίας, είπε σήμερα Τρίτη ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. "Η ανάπτυξη της βιομηχανίας αεροσκαφών σχετικά με την εξερεύνηση του διαστήματος είναι σίγουρα μία από τις προτεραιότητές μας", δήλωσε σχετικά ο Ρώσος ηγέτης. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η χρηματοδότηση της βιομηχανίας αεροσκαφών έχει αυξηθεί κατά 20 φορές τα τελευταία πέντε χρόνια. Παρά την οικονομική κρίση, μέσα στο 2009 διατέθηκαν περίπου 2,5 δις δολάρια για την ανάπτυξη του κλάδου. "Εμείς σχεδιάζουμε να συνεχίσουμε να επενδύουμε σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς τους κλάδους της οικονομίας, για τη δημιουργία ανταγωνιστικών επιχειρήσεων που μπορούν να "συλλάβουν" εξειδικευμένα τμήματα της αγοράς", είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ετσι τουλαχιστον η Ρωσια φαινεται να κοιταει μπροστα -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Eπιτροπη Σχεδιων Ανθρωπινης Διαστημικης Πτησης. Η επιτροπη Σχεδιων Ανθρωπινης Διαστημικης Πτησης μας λεει οτι χωρις ενισχυση της ΝΑΣΑ, η σεληνη και ο Αρης παραμενουν εκτος βεληνεκους. Τα σχέδια για επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και τον Αρη δεν μπορεί να υλοποιηθούν χωρίς να αυξηθεί σημαντικά η χρηματοδότηση της NASA, προειδοποιεί κυβερνητική επιτροπή στις ΗΠΑ. Η επιτροπή Σχεδίων Ανθρώπινης Διαστημικής Πτήσης παρουσίασε στο Λευκό Οίκο τα προκαταρκτικά της συμπεράσματα, ενώ η τελική της έκθεση αναμένεται να δημοσιοποιηθεί στις 31 Αυγούστου. Τα κυριότερα σημεία: -Η ανάπτυξη του σκάφους Orion που θα διαδεχθεί τα διαστημικά λεωφορεία απαιτεί αύξηση της χρηματοδότησης κατά 3 δισ. δολάρια το χρόνο. Σήμερα, η NASA δαπανά τα μισά από τα 18 δισ. δολάρια του ετήσιου προϋπολογισμού της στα προγράμματα ανθρώπινης διαστημικής πτήσης, δηλαδή στις αποστολές διαστημικών λεωφορείων, τις επιχειρήσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και το σχεδιασμό του νέου σκάφους. -Το Πρόγραμμα Αστερισμός, το οποίο προβλέπει επιστροφή στη Σελήνη το 2020 και επανδρωμένες αποστολές στον Αρη τη δεκαετία του 2030, είναι ουσιαστικά καταδικασμένο μετά την περικοπή 30 δισ. δολαρίων από τον δεκαετή προϋπολογισμό των 108 δισ. «Δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα με αυτό τον προϋπολογισμό» σχολίασε στο Reuters η Σάλι Ράιντ, πρώην αστροναύτης και μέλος της επιτροπής. -Ακόμα και αν δοθεί οικονομική ενίσχυση, η Σελήνη ίσως δεν είναι ο καλύτερος προορισμός για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η επιτροπή εκτιμά ότι θα ήταν οικονομικότερο και πιο ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό να σχεδιαστούν αποστολές σε αστεροειδείς ή άλλα σώματα. -Τα σημερινά κονδύλια και οι σημερινές τεχνολογίες δεν επαρκούν για αποστολή ανθρώπων στον Αρη. Μέχρι σήμερα η NASA έχει δαπανήσει 9 δισ. δολάρια στο Πρόγραμμα Αστερισμός και το σκάφος Orion, το οποίο θυμίζει τις κάψουλες των αποστολών Apollo και θα εκτοξεύεται με τον υπό ανάπτυξη πύραυλο Ares. Το Orion θα πραγματοποιήσει την πρώτη του επανδρωμένη αποστολή το 2015 το νωρίτερο, δηλαδή μια πενταετία μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων. Αυτά τα πέντε χρόνια οι Αμερικανοί αστροναύτες θα εξαρτώνται από τα ρωσικά Soyuz για αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η Επιτροπή ζητά τώρα από την αμερικανική κυβέρνηση επιπλέον χρηματοδότηση 2,5 δισ. δολαρίων προκειμένου να αναπτυχθούν ιδιωτικές, εμπορικές υπηρεσίες για τη μεταφορά ανθρώπων σε χαμηλή γήινη τροχιά Στις 18/06/2008 εγραφα για το θεμα των Στρατιωτικων Δαπανων και των δαπανων για την Διαστημικη Εξερευνηση: Το Διεθνες Ινστιτουτο Ερευνων για την Ειρηνη της Στοκχολμης (Sipri) ανακοινωσε οτι οι Στρατιωτικες Δαπανες κατα το 2007 ανηλθαν σε 1339 δις $ η 851 δις ευρω(ισοτιμια 1,57 $/ευρω).Το 45% δηλαδη 602,5 δις $ αφορουν τις Η.Π.Α. Αντιστοιχα το 2006 ηταν 1262 δις $ η 804 δις ευρω. Ο προυπολογισμος της ΝΑΣΑ το 2007 ηταν 16,79 δις $ και ο προυπολογισμος του 2008 (αρχισε 1 Οκτωβρη του 2007 οπως συμβαινει με τους προυπολογισμους στην Η.Π.Α.) ειναι 17,31 δις $. Ο προυπολογισμος της Poskosmos (Ρωσικη Διαστημικη Υπηρεσια) ειναι για την δεκαετια 2006-2015 συνολο 13,50 δις $ η 8,6 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Δεν γνωριζω τους προυπολογισμους της ESA η της Κινας.Αν γνωριζει καποιος ας το γραψει. Δηλαδη οι Η.Π.Α. δινουν για την Διαστημικη Εξερευνηση εν σχεσει με τις Στρατιωτικες Δαπανες 602,5/16,79 δις $ ποσοστο 2,79%. Δεν λεμε βεβαια αν τα 1339 δις $ παγκοσμια πηγαιναν για Παιδεια,Υγεια,Περιβαλλον,Διαστημικη Εξερευνηση κ.λ.π. τι προοδος παγκοσμια μπορουσε να επιτευχθει. Υ.Γ. Παγκοσμιο Α.Ε.Π.2007 = 53.560 δις $ η 34.114,56 δις ευρω.(Ισοτ.1,57) Υ.Γ.Σημερινο σημειωμα ΝΕΩΝ. Δαπανες για αμυνα το 2006 σε δις ευρω. Η.Π.Α. 348= Κινα 78,6 = Ρωσια 45,1 =Βρετανια 35,7 =Γαλλια 34,8 = Ιαπωνια 26,5 =Γερμανια 24,4 =Ιταλια 19,7 =Σ.Αραβια 19 =Ισπανια 9,3 = Ελλαδα 5,2. Ενισχυεται η θεωρια οτι οι πρωτες υλες ηρθαν απο το Διαστημα. Ένα από τα βασικά πρωτεϊνικά αμινοξέα, η γλυκίνη, εντοπίστηκε για πρώτη φορά σε κομήτη, ενισχύοντας τη θεωρία ότι οι πρώτες ύλες της ζωής ήρθαν στη Γη από το διάστημα, ανακοίνωσαν τη Δευτέρα επιστήμονες. Μικροσκοπικά ίχνη γλυκίνης βρέθηκαν σε δείγμα από μόρια που ελήφθησαν τον Ιανουάριο του 2004 από την ουρά του κομήτη Wild 2 από το διαστημόπλοιο της NASA Stardust που βρίσκεται βαθιά στο ηλιακό σύστημα, περίπου 390 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Δύο χρόνια αργότερα τα μόρια αυτά έφτασαν στη Γη σε μεταλλικό δοχείο το οποίο αποκολλήθηκε από το διαστημόπλοιο και προσγειώθηκε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα. Οι κομήτες, όπως ο Wild 2, πιστεύεται ότι περιλαμβάνουν καλά διατηρημένο υλικό που χρονολογείται από την απαρχή του ηλιακού μας συστήματος, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, και ως εκ τούτου μπορούν να μας δώσουν στοιχεία για τον σχηματισμό του ηλίου και των πλανητών. Ο εντοπισμός της γλυκίνης, που είναι το πιο συνηθισμένο από τα 20 πρωτεϊνικά αμινοξέα στη Γη, ανακοινώθηκε πέρυσι, αλλά χρειάστηκε χρόνος για να επιβεβαιώσουν οι επιστήμονες ότι αυτή προερχόταν από το εξωτερικό διάστημα. «Έχουμε ξαναδεί αμινοξέα σε μετεωρίτες, όμως αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίστηκε (αμινοξύ) σε κομήτη», δήλωσε η αστροβιολόγος της NASA Τζέιμι Ελσίλα, η οποία παρουσίασε τα πορίσματα της έρευνας αυτής σε σύνοδο της Αμερικανικής Χημικής Ένωσης στην Ουάσινγκτον αυτήν την εβδομάδα. Τα συμπεράσματα των επιστημόνων θα δημοσιευτούν επίσης στην επιθεώρηση Meteoritics and Planetary Science. Τα τελευταία αυτά πορίσματα ενισχύουν την άποψη ότι η Γη, όπως και άλλοι πλανήτες, μπορεί να εφοδιάστηκε από το διάστημα με τις πρώτες ύλες της ζωής που υπήρχαν αλλού στο σύμπαν. «Ο εντοπισμός γλυκίνης σε κομήτη ενισχύει την ιδέα ότι οι πρώτες ύλες της ζωής είναι διαδεδομένες στο διάστημα και ισχυροποιεί το επιχείρημα ότι η ζωή στο σύμπαν μπορεί να είναι κάτι συνηθισμένο κι όχι κάτι σπάνιο», δήλωσε παράλληλα ο Καρλ Πίλτσερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροβιολογίας της NASA στην Καλιφόρνια. Το 2010 θα ξεκινησει η κατασκευη του Αστεροσκοπειου Πινδου. Στις αρχές του 2010 προγραμματίζεται να ξεκινήσει η κατασκευή αστεροσκοπείου στο όρος Όρλιακα του νομού Γρεβενών, ανακοίνωσε τη Δευτέρα η τοπική αυτοδιοίκηση. Η τελική μελέτη για το έργο αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί ως τον Οκτώβριο. Το χρονοδιάγραμμα για το νέο αστεροσκοπείο ανακοινώθηκε από το νομάρχη Γρεβενών, Δημοσθένη Κουπτσίδη, στη διάρκεια της τρίτης «Αστρογιορτής» που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στα Γρεβενών. Στην εκδήλωση παρέστη και ο Γρεβενιώτης αστροφυσικός συνεργάτης της ΝΑΣΑ, Αθ. Οικονόμου, ο οποίος μάλιστα κατάγεται από την περιοχή που θα φιλοξενήσει το παρατηρητήριο, το δημοτικό διαμέρισμα Ζιάκα του δήμου Θ. Ζιάκα. Σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου και τους συνεργάτες του στο ΑΠΘ, τους κκ Σειραδάκη και Κάνουρα, η τοποθεσία του αστεροσκοπείου είναι η καλύτερη που υπάρχει στα Βαλκάνια και τη Νότια Ευρώπη. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.450 μέτρων και παρουσιάζει την ελάχιστη φωτορύπανση, ενώ είναι εύκολα προσβάσιμη. Στο αστεροσκοπείο θα εγκατασταθούν τρία τηλεσκόπια, από τα οποία το ένα θα χρησιμοποιείται για εκπαιδευτικούς σκοπούς. =D> -
Jupiter Impact-7-19-2009
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Fred Ley σε Αστρονομία, Αστροφυσική και Κοσμολογία
Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Σημερα(13/8/2009) εγραφα στο θεμα:Διαστημικη Εξερευνηση(ΔΙΑΣΤΗΜΑ) για τους νεους κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket.Εκει λοιπον αναφεροταν οτι θα χρησίμευε ο (VASIMR)για τον εκτοπισμό αστεροειδών από την πορεία τους προτού πλησιάσουν επικίνδυνα τη Γη. Ετσι λοιπον φαινεται οτι το θεμα απασχολει σοβαρα ολους αυτους που μπορουν υπευθυνα να διαμορφωσουν πολιτικη για την αντιμετωπιση των μετεωριτων. Επισης nansy για το θεμα της συνεργασιας Ρωσων-Αμερικανων να μην ξεχναμε την αγαστη συνεργασια τους στον Διεθνη Διαστημικο Σταθμο και το οτι απο το 2010 εως το 2015 μονο οι Ρωσοι θα εκτοξευουν πληρωματα για τον ISS και ετσι η συνεργασια τους ειναι απολυτως αναγκαια και πιστευω οτι θα επεκταθει και για την Σεληνη και για το θεμα της αντιμετωπισης των μετεωριτων. Επειδη οι δυο εικονες στην προηγουμενη δημοσιευση θυμισαν Οδυσσεια 2000 ας μην ξεχναμε απο που ξεκινησαμε και που φτασαμε ως τωρα -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Κινητήρες. Οταν ξεκινησα το θεμα:Διαστημικη Εξερευνηση στις 23/10/2007 ρωτουσα αν υπαρχει προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων. Τοτε για καλυτερη κατανοηση εδωσα ενα πινακα για τον χρονο προσεγγισης των πλανητων του ηλιακου μας συστηματος με την ταχυτητα 11,6Km/sec και με μια υποθετικη ταχυτητα 300Km/sec δηλαδη το 1/1000 της ταχυτητας του φωτος. Αποσταση απο την Γη (σε εκατ.χιλ*) Ελαχιστη Μεγιστη 1.Ερμης=89.100.000.*(88,90ημ=3,44ημ)-94.100.000*(93,89ημ=3,63ημ) 2.Αφροδιτη=41.400.000.*(41,31ημ=1,60ημ)-257.000.000 (256,43ημ=9,92ημ) 3.Αρης=55.700.000.*(55,58ημ=2,15ημ)-399.000.000* (398,11ημ=15,39ημ) 4.Διας=628.760.000.*(627,35ημ=24,26ημ)-970.000.000* (967,83ημ=37,42ημ) 5.Κρονος=1.274.000.000*(1271,15ημ=49,15ημ) 2.587.000.000*(2581,22ημ=99,81ημ) 6.Ουρανος=2.587.000.000*(2581,22ημ=99,81ημ) 3.156.000.000*(3148,95ημ=121,76ημ) 7.Ποσειδων=4.313.000.000*(4303,36ημ=166,40ημ) 4.683.000.000*(4672,53ημ=180.67ημ) 8.Πλουτων=4.290.000.000*(4280,41ημ=165,51ημ) 7.520.000.000*(7503ημ=290,12ημ) Απο τον πινακα αυτο φαινεται καθαρα οτι αν θελουμε να αποικισουμε το ηλιακο μας συστημα θα πρεπει να φτιαξουμε κινητηρες προωθησης για μεγαλυτερες ταχυτητες. Στην συζητηση που επακολουθησε καταληξαμε οτι η καλυτερη λυση ειναι οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket-ειναι οι κινητηρες που μπορουν να δωσουν την ταχυτητα των 300 Km/sec(1/1000 ταχ. φωτος). Ετσι στις 14/1/2009 ρωτουσα:Ξερω οτι η ΝΑΣΑ το ψαχνει το VASIMR.Ξερει κανενας περισσοτερα;Aς το γραψει εδω. Οπως ομως φαινεται υπαρχουν θετικες εξελιξεις οπως γραφει το New Scientist:Μεγαλύτερη απήχηση έχει σήμερα ένα επανδρωμένο ταξίδι στον Άρη παρά στη Σελήνη. Ωστόσο, η απόσταση είναι πολύ μακρινή και κουραστική, αφού χρειάζονται περί τους έξι μήνες μέχρι τον Κόκκινο Πλανήτη. Ένας νέος κινητήρας ιόντων που βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό στάδιο ενδεχομένως να συντομεύσει το ταξίδι σε μόλις 39 ημέρες. Οι συμβατικοί πύραυλοι καίνε χημικά καύσιμα για να παράγουν ώθηση. Το μεγαλύτερο μέρος των καυσίμων χρησιμοποιείται κατά την αρχική ώθηση του πυραύλου για να βγει από την επιφάνεια της Γης, και επομένως όσο είναι στο διάστημα, τον περισσότερο χρόνο, βρίσκεται σε ελεύθερη κίνηση. Οι κινητήρες πλάσματος, από την άλλη πλευρά, επιταχύνουν ηλεκτρικά φορτισμένα άτομα, ή ιόντα, μέσω ενός ηλεκτρικού πεδίου, ωθώντας το διαστημόπλοιο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Παρέχουν πολλή λιγότερη ώθηση σε οποιαδήποτε στιγμή σε σχέση με τους χημικούς πυραύλους, το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορούν από μόνοι τους να βγουν από το πεδίο βαρύτητας της Γης. Ωστόσο, ενόσω βρίσκονται στο διάστημα, μπορούν να σπρώχνουν την άκατο για χρόνια, σαν ένα σταθερό αεράκι πίσω από τη βαρκούλα, επιταχύνοντας σταδιακά μέχρις ότου το διαστημόπλοιο να κινείται γρηγορότερα από τους χημικούς πυραύλους. Οι κινητήρες πλάσματος έχουν χρησιμοποιηθεί σε αρκετές διαστημικές αποστολές, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής της NASA Dawn, η οποία βρίσκεται καθ' οδόν για τους αστεροειδείς Vesta και Ceres, καθώς και του ιαπωνικού διαστημόπλοιου Hayabusa, το οποίο συνάντησε τον αστεροειδή Itokawa το 2005. Ωστόσο, ένας νέος κινητήρας, με την ονομασία VASIMR (από τα Αγγλικά Πύραυλος Μαγνητοπλάσματος Μεταβλητής Ειδικής Πρόωσης) έχει πολύ μεγαλύτερη προωστική ισχύ σε σχέση με τους προηγούμενους. Και αυτό επειδή χρησιμοποιεί μία συσκευή παραγωγής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, παρόμοια με τους πομπούς που χρησιμοποιούνταν για να μεταδώσουν ραδιοφωνικές εκπομπές, για να θερμάνει τα φορτισμένα σωματίδια, ή αλλιώς το πλάσμα (το πλάσμα είναι η τέταρτη κατάσταση της ύλης μετά τη στερεά, την υγρή και την αέρια). Ο πυραυλοκινητήρας πλάσματος κατασκευάζεται από την εταιρεία Ad Astra Rocket Company, η οποία ιδρύθηκε από τον φυσικό και πρώην αστροναύτη Franklin Chang-Diaz. Ο VASIMR δουλεύει περίπου όπως η ατμομηχανή, με το πρώτο στάδιο να περιλαμβάνει μία εργασία ανάλογη με τον βρασμό νερού για την παραγωγή ατμού. Η γεννήτρια ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων ζεσταίνει ένα αέριο από άτομα αργού έως ότου τα ηλεκτρόνια «βράσουν» και παράγουν το πλάσμα. Το πλάσμα παράγει προωστική ισχύ, ωστόσο όχι και τόσο αποδοτική. Για τη βελτιστοποίηση της απόδοσης, στο δεύτερο στάδιο, ο πύραυλος ανεβάζει τις θερμοκρασίες των ατόμων στους ένα εκατομμύριο βαθμούς, θερμοκρασία συγκρινόμενη με αυτές που επικρατούν στον πυρήνα του ήλιου. Για να το επιτύχει αυτό, εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι σε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο, τα ιόντα περιστρέφονται σε συγκεκριμένη συχνότητα. Η γεννήτρια ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων συντονίζεται στην ίδια συχνότητα, εκχέοντας παραπάνω ενέργεια στα ιόντα. Στη συνέχεια, ισχυρά μαγνητικά πεδία κατευθύνουν το πλάσμα στο πίσω μέρος του κινητήρα, ωθώντας τον πύραυλο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Χάρη στη συσκευή παραγωγής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, ο VASIMR μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα ισχύος του κινητήρα έως και εκατό φορές. «Πρόκειται για την πιο ισχυρή πηγή υπέρ-αγώγιμου πλάσματος που έχουμε αντικρύσει μέχρι σήμερα,» αναφέρει ο Jared Squire, διευθυντής έρευνας στην Ad Astra. Πρακτική εφαρμογή Η Ad Astra και η NASA συμφώνησαν να δοκιμάσουν τον πύραυλο στο διάστημα, συνδέοντας τον με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το 2012 ή 2013. Μελλοντικά, ο VASIMR θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τις περιοδικές ριπές που χρειάζονται για τη διατήρηση του ISS στην τροχιά του. Με τα τωρινά επίπεδα ισχύος, ο VASIMR θα μπορούσε να λειτουργεί αποκλειστικά με ηλιακή ενέργεια. Θα ήταν ένα εξαιρετικό ρυμουλκό σε τροχιά γύρω από τη Γη, ρυμουλκώντας τους δορυφόρους σε διάφορες θέσεις. Θα μπορούσε επίσης να μεταφέρει φορτία σε βάσεις στη Σελήνη, και επειδή θα μπορούσε να ταξιδεύει σχετικά γρήγορα, θα χρησίμευε για τον εκτοπισμό αστεροειδών από την πορεία τους προτού πλησιάσουν επικίνδυνα τη Γη. Για να ταξιδέψει στον Άρη σε 39 ημέρες όμως, ο κινητήρας χρειάζεται 1000 φορές περισσότερη ισχύ από αυτήν που δύναται να παράσχει η ηλιακή ενέργεια. Γι' αυτό το σκοπό, ο VASIMR θα χρειαστεί έναν πυρηνικό αντιδραστήρα. Τα πρώτα δείγματα τεχνολογίας αντιδραστήρων είχαν χρησιμοποιηθεί κατά τις δεκαετίες 1960 έως και 1980 από την πρώην Σοβιετική Ένωση, χωρίς να έχουν δοκιμαστεί στο διάστημα, επομένως κάτι τέτοιο θα χρειαστεί χρόνο. «Χρειάζεται αρκετός χρόνος για να φτάσουμε σε εφαρμόσιμη τεχνολογία,» αναφέρει ο Squire. Πάρα ταύτα, η πιθανότητα επίτευξης ενός ταξιδιού στον Άρη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα είναι κάτι που ενδιαφέρει ιδιαίτερα το νέο αρχηγό της NASA, Charles Bolden. Ο ίδιος ανέφερε ότι ένα σταθερό ποσό έχει ήδη διατεθεί από την υπηρεσία του για την ανάπτυξη του VASIMR, και τόνισε ότι η συνεργασία με την Ad Astra αποτελεί καλό παράδειγμα συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα ώστε να πετύχει η NASA τους στόχους της. Ο John Muratore από το Ινστιτούτο Διαστήματος του Πανεπιστημίου του Τεννεσί και πρώην μηχανικός στο διαστημικό πρόγραμμα της NASA λέει ότι μηχανές σαν τον VASIMR θα μπορούσαν να κάνουν πραγματικότητα τα πρώτα ταξίδια του ανθρώπου στον Άρη. «Εάν μπορούσαν να αναπτυχθούν μηχανές, όπως ο VASIMR, που να πάνε τον άνθρωπο στον Κόκκινο Πλανήτη σε 40 ημέρες, τότε το καθιστούν μέσα στα πλαίσια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, ανέφερε στο New Scientist. «Ο VASIMR αλλάζει τα δεδομένα του παιχνιδιού.» -
Jupiter Impact-7-19-2009
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Fred Ley σε Αστρονομία, Αστροφυσική και Κοσμολογία
Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Παρακολουθω προσεκτικα την συζητηση σας και θα ηθελα να καταθεσω καποιες σκεψεις μου. Κατ΄αρχην δεν νομιζω οτι ο ανθρωπινος πολιτισμος απειλειται απο μια πτωση μετεωριτη.Θα επελθουν αναλογα το μεγεθος και το σημειο πτωσης του τεραστιες οικολογικες και οικονομικες καταστροφες αλλα ο πολιτισμος μας και η γνωση που εχουμε κατακτησει θα επιτρεψει την αντιμετωπιση των συνεπειων της προσκρουσης αποφασιστικα. Εξαλλου η παγκοσμιοποιηση των μεσων επιτρεπει την γρηγορη μεταφορα βοηθειας και ενα τετοιο κτυπημα θα φερει μεγαλυτερη αισθηση ενοτητας και αλληλοβοηθειας του ανθρωπινου γενους. Δευτερον:Επειδη ολοι κατανοουμε οτι ολα ειναι θεματα πολιτικης βουλησης και αποφασης, πιστευω οτι οι νεες ηγεσιες των δυο κυριωτερων διαστημικων δυναμεων (Ρωσια-Η.Π.Α.) δηλαδη Ομπαμα-Μεντβεντεφ(Πουτιν) μετα το περας της οικονομικης κρισης θα βαλουν μπροστα προγραμμα αντιμετωπισης των μετεωριτων επειδη μπορουν να κατανοησουν το θεμα της προσκρουσης μετεωριτη στην Γη (π.χ. ο Μπους και οι Ευαγγελιστες που τον καθοδηγησουν μπορει να το εβλεπαν σαν θεια τιμωρια γιατι οι γυναικες δεν μενουν παρθενες πριν το γαμο τους και ο ηλιθιος θα τους ακουγε) και σε συνεργασια με ολες τις διαστημικες δυναμεις (ESA-Κινα-Ινδια-Ιαπωνια-Καναδα-Βραζιλια κ.λ.π.)να ετοιμασουν ενα προγραμμα για την επιτυχη παρεκλιση απο την τροχια του ενος επιλεγμενου αστεροειδους για την αποκτηση της καταλληλης τεχνολογιας και εμπειρειας. Σημειωτεον οτι σε καποια χρονια θα πρεπει να φυλαμε οχι μονο την Γη αλλα και την Σεληνη γαιτι οι βασεις μας εκει θα διατρεχουν σοβαρο κινδυνο απο μια βιαιη προσκρουση. Αρα λοιπον ας ειμαστε αισιοδοξοι γιατι εχουμε τα μεσα πιστευω και θα ερθει και η πολιτικη αποφαση να τα δοκιμασουμε. Εξαλλου σαν ανθρωπινο ειδος επιβιωσαμε οταν ειμαστε μονο λιγες εκατονταδες κατω στο κερας της Αφρικης πριν σκορπιστουμε σε ολο τον πλανητη. Ας αισιοδοξουμε λοιπον!!! -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Νεες τεχνολογιες για την ασφαλεια των διαστημικων οχηματων. Πειραματικό σκάφος για τη συλλογή πληροφοριών που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών για την ασφαλή επιστροφή των διαστημικών σκαφών στη Γη, θα εκτοξεύσει η Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία υπέγραψε συμβόλαιο με ιταλική εταιρεία για την κατασκευή του EXPERT, ενός κωνόσχημου δοκιμαστικού οχήματος. Το EXPERT θα εκτοξευθεί σε ύψος 105 χλμ πριν ξαναπέσει στο έδαφος και προσγειωθεί με αλεξίπτωτο. Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν, θα συμβάλλουν στη βελτίωση των μοντέλων που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση των συνθηκών κατά την επανείσοδο των διαστημικών οχημάτων στη γήινη ατμόσφαιρα. Οι τεχνικές καινοτομίες θα εφαρμοστούν κατά πάσα πιθανότητα στο ARV, το ευρωπαϊκό όχημα μεταφοράς φορτίων και αστροναυτών στο διάστημα. Οι μηχανικοί έχουν ήδη αρχίσει την έκθεση των τεχνικών προδιαγραφών για το σκάφος, προκειμένου να πάρουν την υπουργική έγκριση για να περάσουν στο στάδιο της υλοποίησης το 2011. Το EXPERT (Experimental Re-entry Test-bed) θα έχει μήκος μόλις 1,5 μέτρο και βάρος που δεν θα ξεπερνά τα 450 κιλά. Θα μεταφέρει περίπου 15 όργανα μέτρησης τα οποία θα καταγράψουν μία σειρά αεροδυναμικών και αεροθερμοδυναμικών φαινομένων, συμπεριλαμβανομένων των μεταβολών θερμοκρασίας και πίεσης που υφίσταται το όχημα καθώς εισέρχεται στην ατμόσφαιρα. Λόγω του χαμηλού ύψους εκτόξευσής του, το EXPERT δεν θα φτάσει την μέγιστη ταχύτητα την οποία αναπτύσσουν τα διαστημικά οχήματα. Ωστόσο, η ταχύτητα των 5 χλμ ανά ώρα είναι επαρκής ώστε να συνάγουν οι επιστήμονες τα συμπεράσματά τους. «Είναι καθ' ολοκληρίαν σχεδιασμένο έτσι ώστε όχι να προσομοιάσει ένα τελικό λειτουργικό σύστημα αλλά να παράγει τα αεροδυναμικά και φυσικά φαινόμενα που θέλουμε να διερευνήσουμε», εξήγησε ο Marco Caporicci, επικεφαλής του τμήματος μεταφοράς και επανεισόδου στη διεύθυνση των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων της ESA. To ARV (Advanced Re-Entry Vehicle), είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση του μεταφορικού σκάφους ανεφοδιασμού που η ESA ήδη χρησιμοποιεί για τις πτήσεις στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Προς το παρόν, το φορτηγό σκάφος καταστρέφεται με ελεγχόμενη έκρηξη στην ατμόσφαιρα στο τέλος της αποστολής του. Οι βελτιώσεις στο ARV θα εξοπλίσουν το σκάφος με ένα θαλαμίσκο με όλες τις απαραίτητες τεχνολογίες για ασφαλή είσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα. Αυτό θα επιτρέψει όχι μόνο τη μεταφορά φορτίων από το διάστημα, αλλά όπως πιστεύουν οι ειδικοί της υπηρεσίας, με ορισμένες τροποποιήσεις, και τη μεταφορά πληρωμάτων. Την κατασκευή του EXPERT ανέλαβε η ιταλική εταιρεία Thales Alenia Space η οποία υπέγραψε αυτή την εβδομάδα το σχετικό συμβόλαιο με την ESA. Το συνολικό κόστος της αποστολής ανέρχεται στα 30 εκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 15 εκ. καλύπτουν τα έξοδα των πειραμάτων από ερευνητικά ινστιτούτα και εταιρείες σε όλη την Ευρώπη. Η εκτόξευση θα γίνει από τον Ειρηνικό Ωκεανό με ρωσικό πύραυλο Volna και αναμένεται να πραγματοποιηθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Η προσγείωση θα γίνει στη ρωσική χερσόνησο Kamchatka. Η Thales εργάζεται επίσης σε ένα άλλο πειραματικό όχημα επανεισόδου, ονόματι IXV (Intermediate Experimental Vehicle). Με αναμενόμενη εκτόξευση το 2012, θα επιτύχει πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες κατά την επανείσοδό του και θα είναι σε θέση να δοκιμάσει συγκεκριμένα υλικά, αλλά και να συγκεντρώσει επιπρόσθετα υπερηχητικά δεδομένα. Στις 13/7/2009 ειχα γραψει για το θεμα αυτο: Την αναπτυξη επανδρωμενου σκαφους εξεταζει ο Ευρωπαικος Οργανισμος Διαστηματος. Μελέτη σκοπιμότητας για την ανάπτυξη ενός σκάφους για επανδρωμένες αποστολές παρήγγειλε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), ο οποίος σήμερα βασίζεται στις ΗΠΑ και τη Ρωσία για τη μεταφορά αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αξιωματούχοι του ESA μετέβησαν στη Βρέμη της Γερμανίας στις 7 Ιουλίου και υπέγραψαν συμφωνία για τη σύνταξη της μελέτης με την ευρωπαϊκή αεροδιαστημική βιομηχανία EADS Astrium, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η υπογραφή της συμφωνίας «είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα σε ένα ταξίδι που θα προσφέρει μεγάλη ανταπόδοση στην Ευρώπη» σχολίασε η Σιμονέτα Ντι Πίπο, διευθύντρια της ESA αρμόδια για την ανθρώπινη διαστημική πτήση. Τον περασμένο Νοέμβριο, οι υπουργοί των χωρών-μελών της ESA συμφώνησαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο ανάπτυξης ενός «προηγμένου οχήματος επανεισόδου» ή ARV. Το όχημα αυτό θα ήταν μια τροποποιημένη έκδοση του μη επανδρωμένου μεταγωγικού ATV που πραγματοποίησε πέρυσι το πρώτο ταξίδι του στον ISS. Στη σημερινή του μορφή, το ATV καταστρέφεται φλεγόμενο στην ατμόσφαιρα μετά την ολοκλήρωση της αποστολής. Αν οι κυβερνήσεις δώσουν το πράσινο φως και δεν υπάρξουν σοβαρά τεχνικά κωλύματα, το ATV θα αποκτήσει δυνατότητα επιστροφής στη Γη στα μέσα της επόμενης δεκαετίας και δυνατότητα μεταφοράς πληρώματος μια δεκαετία αργότερα. Σημειωτεον υπηρχε προταση για κοινο διαστημικο φορεα με τους Ρωσους που ομως δεν προχωρησε. Τωρα ξεκινουν μια προσπαθεια που στην καλυτερη περιπτωση θα δωσει αποτελεσματα σε 15 χρονια οταν τοτε πια ο Διεθνης Διαστημικος Σταθμος θα εχει τελειωσει την επιχειρησιακη λειτουργια του και θα βρισκεται στα βαθη του Ειρηνικου Ωκεανου οπως παλαιοτερα το Mir και Ρωσοι και Αμερικανοι θα εχουν ξεκινησει την νεα κατακτηση της Σεληνης. Καυμενη Ευρωπη και ESA, μια ζωη καθυστερημενη. -
Φιλοι μου ,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Λιγα πραγματα για το τεραστιο αλμα για την ανθρωποτητα. Πάνε 40 χρόνια που στη σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης αποτυπώθηκε για πρώτη φορά ένα ανθρώπινο χνάρι, ένα βήμα που απετέλεσε ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα. Ενώ ο αστροναύτης του Απόλλων 11 Νιλ Άρμστρονγκ έμελλε να ήταν ο πρώτος άνθρωπος, που στις 20 Ιουλίου 1969 θα έκανε εκείνα τα πρώτα φανταστικά βήματα πάνω στην επιφάνεια ενός άλλου Κόσμου. Τον Μάιο του 1961 ο πρόεδρος Τζον Κέννεντι έθεσε το πιο μεγαλεπήβολο στόχο που είχε θέσει ποτέ ο άνθρωπος. Την κατάκτηση της Σελήνης μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Το πρόγραμμα «Απόλλων» ήταν πράγματι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο με κινητήρια δύναμη το μεγαλύτερο και ισχυρότερο πύραυλο που έχει κατασκευαστεί μέχρι τώρα: τον «Κρόνος 5». Με ύψος 110 μέτρα και διάμετρο 10 μέτρα., είχε βάρος 25.000 τόνους και ύψος ενός μεγάλου ουρανοξύστη 28 ορόφων. Από την αρχή της όλης προσπάθειας είχε γίνει αντιληπτό ότι ένα ταξίδι στη Σελήνη απαιτούσε όλη την κολοσσιαία δύναμη και ευφυΐα που αντιπροσώπευε ο πύραυλος «Κρόνος 5». Τα εκατομμύρια διαφορετικά κομμάτια που τον αποτελούσαν χρειάζονταν 45 μήνες για να κατασκευαστούν και να συναρμολογηθούν σ’ ένα πυραυλικό σύστημα που περιλάμβανε τρεις επιμέρους ορόφους, στην κορυφή των οποίων βρισκόταν το διαστημόπλοιο «Απόλλων». Ένα διαστημικό όχημα, όμως, που περιελάμβανε 10 εκατομμύρια διαφορετικά εξαρτήματα, απαιτούσε και μια πραγματικά ιλιγγιώδη αποτελεσματικότητα. Αλλά πίσω από μιαν εκτόξευση του «Κρόνος 5» κρύβονταν κυριολεκτικά τρισεκατομμύρια ανθρωποώρες εργασίας και αναρίθμητες δοκιμές σε 20.000 διαφορετικές βιομηχανίες. Γι’ αυτό άλλωστε οι τρεις αστροναύτες του «Απόλλων» μπορούσαν να αντιμετωπίζουν με μεγάλη αυτοπεποίθηση το ταξίδι τους προς τη Σελήνη. Η κατάκτηση της Σελήνης απετέλεσε ένα σκληρό πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ των Αμερικανών και της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Κι αν στην αρχή φάνηκε πως η Σοβιετική Ένωση είχε την πρωτοβουλία, οι Αμερικανοί αφενός κινητοποίησαν όλες τις τεράστιες δυνάμεις και πόρους τους για να πάρουν την πρωτιά, αλλά αφετέρου και οι Σοβιετικοί λίγες μέρες πριν την εκτόξευση του Απόλλων 11, και συγκεκριμένα στις 3 Ιουλίου του 1969, είχαν ένα τρομακτικό ατύχημα. Εκείνη τη μέρα ο ρωσικός πύραυλος Ν1 είχε εκραγεί στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ κατά τη διάρκεια μιας προσομοίωσης εκτόξευσης, βάζοντας οριστικό τέλος στα σχέδια των Σοβιετικών για την κατάκτηση της Σελήνης. Έτσι, οι Αμερικανοί φάνηκε τότε πως θα ήταν οι πρώτοι που αργά ή γρήγορα θα κατακτούσαν τη Σελήνη, κι έτσι θα πραγματοποιούσαν το πανάρχαιο όνειρο του ανθρώπου να περπατήσει πάνω στη σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης. Ξημέρωνε η 16η Ιουλίου του 1969 και εκατοντάδες χιλιάδες θεατές είχαν ήδη κατακλύσει τις παραλίες και τους λόφους σε απόσταση ασφαλείας από την εξέδρα εκτόξευσης στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο είχαν συντονίσει τους δέκτες των τηλεοράσεων τους προκειμένου να παρακολουθήσουν τη μεγάλη στιγμή της εκτόξευσης, που θα μετέφερε τους αστροναύτες Νιλ Αρμστρονγκ, Μάικλ Κόλινς και Εντουιν «Μπαζ» Ολντριν στη Σελήνη. Βετεράνοι και οι τρεις τους των διαστημικών αποστολών «Gemini», προετοιμάζονταν επί χρόνια για την επική αυτή διαστημική οδύσσεια. Με την επιτυχή εκτόξευση του «Απόλλων 11» στις 9.32 (τοπική ώρα) το πρωί της 16ης Ιουλίου 1969, τα 20 και πλέον χρόνια του σκληρού ανταγωνισμού μεταξύ της τότε Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για την κατάκτηση του Διαστήματος πλησίαζαν προς το τέλος τους. Μόλις 12 λεπτά αργότερα, το «Απόλλων 11» εισήλθε σε τροχιά γύρω από τη Γη κι αφού συμπλήρωσε μιάμιση περιφορά, οι μηχανές του τρίτου ορόφου του πυραύλου ενεργοποιήθηκαν, δίνοντας την απαραίτητη ώθηση στο διαστημόπλοιο για να κινηθεί προς τη Σελήνη. Ένα ταξίδι στη Σελήνη διαρκεί περίπου 66 ώρες. Αν στην εκτόξευση του διαστημοπλοίου μας σκοπεύαμε κατ’ ευθείαν τη Σελήνη, δεν θα ήταν δυνατόν να την πετύχουμε γιατί εν τω μεταξύ η Σελήνη θα είχε προχωρήσει 240.000 χιλιόμετρα πάνω στην τροχιά της. Για να αντισταθμίσουμε το γεγονός αυτό, πρέπει να σημαδέψουμε και να στείλουμε το διαστημόπλοιο μας στο σημείο που θα βρίσκεται η Σελήνη 3 μέρες μετά την εκτόξευση, όταν το διαστημόπλοιο μας θα έχει φτάσει στην τροχιά της. Και πραγματικά αυτό έγινε. Πλησιάζοντας τη Σελήνη από τη σκοτεινή της πλευρά στις 19 Ιουλίου, το «Απόλλων 11» εισήλθε σε τροχιά εκτελώντας αρκετές περιφορές γύρω από τη Σελήνη, που επέτρεψαν έτσι στους τρεις αστροναύτες να παρατηρήσουν το προεπιλεγμένο σημείο προσεδάφισης στο νότιο μέρος της Θάλασσας της Ηρεμίας. Στις 20 Ιουλίου, κι ενώ το «Απόλλων 11» βρισκόταν ξανά στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης και 112 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της, η σεληνάκατος «Αετός», με επιβάτες και χειριστές τον Νιλ Αρμστρονγκ και τον Εντουιν Ολντριν, αποσυνδέθηκε από το θαλαμίσκο «Columbia» (όπου παρέμεινε ο τρίτος της αποστολής Μάικλ Κόλινς) ξεκινώντας την κάθοδο της προς τη Σελήνη. Πίσω στο Χιούστον, στο Κέντρο Ελέγχου, ο νεαρός Στιβ Μπέιλς, υπεύθυνος του ελέγχου πτήσης, συνειδητοποίησε ^v ότι η ταχύτητα της σεληνακάτου υπερέβαινε την ενδεδειγμένη ταχύτητα κατά 21 χιλιόμετρα την ώρα. Έχοντας ήδη προσπεράσει το προεπιλεγμένο σημείο προσεδάφισης, ο υπολογιστής, που ήλεγχε την κάθοδο της σεληνακάτου, φαινόταν ότι την οδηγούσε προς μία περιοχή κοντά σε έναν μεγάλο κρατήρα, διάσπαρτη από μεγάλους βράχους. Με τη βοήθεια του Ολντριν ως πλοηγού, ο Αρμστρονγκ ανέλαβε τον έλεγχο της σεληνακάτου Αετός χειροκίνητα. Μήπως όμως ήταν πλέον αργά; H οθόνη πλοήγησης αναβόσβηνε προειδοποιητικά ότι τα καύσιμα δεν αρκούσαν για περισσότερα από 60 δευτερόλεπτα πτήσης ενώ το σκάφος εξακολουθούσε να βρίσκεται 30 με 40 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης. Με καύσιμα λιγότερα των 30 δευτερολέπτων πτήσης η σεληνάκατος του «Απόλλων 11» είχε προσπεράσει το προεπιλεγμένο σημείο προσεδάφισης περίπου κατά 7 χιλιόμετρα. Κι ενώ η αγωνία στο Κέντρο Ελέγχου πίσω στη Γη είχε κορυφωθεί, στις 16.17 ώρα Χιούστον, της 20ής Ιουλίου, ακούστηκε επιτέλους η φωνή του Ολντριν να ενημερώνει: «Χιούστον, εδώ Βάση της Ηρεμίας. O "Αετός" προσεδαφίστηκε». H σεληνάκατος, έχοντας εξαντλήσει σχεδόν όλα τα καύσιμα της, περνούσε στην ιστορία ως η πρώτη που μετέφερε συνανθρώπους μας σε ένα άλλο ουράνιο σώμα. Έτσι, καθώς ολόκληρη η ανθρωπότητα παρατηρούσε από την τηλεόραση, ο πρώτος άνθρωπος ήταν έτοιμος να κατεβεί και να περπατήσει πάνω στο παράξενο έδαφος του δορυφόρου μας. Στην Ουάσινγκτον τα ρολόγια έδειχναν 4 λεπτά πριν από τις 11 το βράδυ της 20ής Ιουλίου και στην Αθήνα σχεδόν 5.00 το πρωί της άλλης μέρας. Αλλά παντού, σχεδόν σε ολόκληρο τον πλανήτη μας, ό,τι ώρα κι αν ήταν, ο κόσμος ήταν κολλημένος στις τηλεοράσεις ή τα ραδιόφωνα που περιέγραφαν την πρώτη κάθοδο του ανθρώπου στην επιφάνεια της Σελήνης. Εκείνο το βράδυ της 20ής Ιουλίου 1969, πάνω στη σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης αποτυπώθηκε για πρώτη φορά ένα ανθρώπινο χνάρι που έγινε το σύμβολο «ενός τεράστιου άλματος για την ανθρωπότητα». Όπως τόσο χαρακτηριστικά γράφτηκε τότε, «εκείνη η στιγμή ήταν ανώτερη και από την πρώτη χρήση της φωτιάς, και από την ανακάλυψη του τροχού, και από την εκμετάλλευση του αρότρου. Ήταν σπουδαιότερη από τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο και του Κολόμβου, ανώτερη ακόμη και από τη διάσπαση του ατόμου». Γιατί έκτοτε ο κόσμος μας και η ιστορία του δεν περιορίζονται σ’ ένα μονάχα πλανήτη. Γιατί ο κόσμος μας είναι πλέον ολόκληρο το Διάστημα και η ιστορία μας είναι τόσο μεγάλη και ανοιχτή όσο ολάκερο το Σύμπαν. Μετά τα πρώτα βήματα του Αρμστρονγκ πάνω στην επιφάνεια ενός άλλου κόσμου ακολούθησε σε λίγο και ο Ολντριν. Από την επιφάνεια της Σελήνης οι δύο αστροναύτες κοιτάζοντας τον ουρανό είδαν τα ίδια άστρα και τους ίδιους αστερισμούς που φαίνονται τη νύχτα και από τη Γη. Υπήρχαν όμως και δύο νέα αντικείμενα εκεί ψηλά ανάμεσα στα άστρα. Το πρώτο ήταν η Γη, τέσσερις φορές πιο μεγάλη απ’ ό,τι φαίνεται σ’ εμάς η Σελήνη, και το δεύτερο ήταν ο λαμπερός δίσκος του Ήλιου, με το ίδιο μέγεθος που φαίνεται και από τη Γη, αλλά πολύ πιο επικίνδυνος. Στη Σελήνη δεν υπάρχει ατμόσφαιρα να φιλτράρει και να απορροφά τις υπεριώδεις και άλλες ακτινοβολίες που εκπέμπει ο Ήλιος. Ούτε ωκεανοί να απορροφούν τη θερμότητα και να διατηρούν τη θερμοκρασία σε μέτρια επίπεδα, όπως στη Γη. Ούτε άνεμοι και ρεύματα να την μοιράζουν ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια. Για τις επόμενες περίπου τρεις ώρες οι Αρμστρονγκ και Ολντριν ασχολήθηκαν με το επιστημονικό τμήμα της αποστολής τους, συλλέγοντας δείγματα χώματος και πετρωμάτων της σεληνιακής επιφάνειας, παίρνοντας φωτογραφίες κλπ. Κατάκοποι πλέον, επέστρεψαν στη σεληνάκατο για να ξεκουραστούν και να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους για το ταξίδι της επιστροφής. Περίπου επτά ώρες αργότερα, το Κέντρο Ελέγχου στο Χιούστον τους ξυπνάει, προκειμένου να ξεκινήσουν τις προετοιμασίες της επιστροφής. Στις 20.54 της 21ης Απριλίου το άνω μέρος της σεληνακάτου εκτοξεύτηκε από την επιφάνεια της Σελήνης μεταφέροντας τους δύο αστροναύτες και 21,5 κιλά σεληνιακών δειγμάτων, κατευθυνόμενο προς το κύριο σκάφος «Columbia». Οι Αρμστρονγκ και Ολντριν, εκτός από ορισμένα επιστημονικά όργανα, άφησαν στην επιφάνεια της Σελήνης μια αμερικανική σημαία και μια επιγραφή με τις υπογραφές των τριών αστροναυτών και του τότε προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον (1913-1994), που σε ελεύθερη μετάφραση έγραφε: «Εδώ, άνθρωποι από τον πλανήτη Γη για πρώτη φορά πάτησαν το πόδι τους στη Σελήνη, τον Ιούλιο του 1969 μ.Χ. Ήλθαμε ειρηνικά και εξ ονόματος ολόκληρης της ανθρωπότητας». Στα επόμενα τρία χρόνια, από το 1969 έως το 1972, ολόκληρη η ανθρωπότητα παρακολούθησε στις οθόνες των τηλεοράσεων μία από τις μεγαλύτερες εξερευνήσεις της ανθρώπινης ιστορίας. Με τη βοήθεια εκατοντάδων χιλιάδων επιστημόνων, μηχανικών και τεχνικών, συνολικά 27 αστροναύτες τέθηκαν σε τροχιά γύρω από το φυσικό δορυφόρο της Γης, ενώ 12 από αυτούς περπάτησαν κι εξερεύνησαν 6 διαφορετικές περιοχές της σεληνιακής επιφάνειας. Στην επιφάνεια της Σελήνης και για τον υπολογισμό της εσωτερικής δομής της, οι αστροναύτες τοποθέτησαν διάφορα όργανα και σεισμογράφους, από τις μετρήσεις των οποίων καταλήξαμε σε βασικά συμπεράσματα για το εσωτερικό της και την ιστορική της εξέλιξη. Προφυλαγμένοι από το εχθρικό περιβάλλον, τις θανατηφόρες θερμοκρασίες και την παντελή έλλειψη αέρα, παρέμειναν στη σεληνιακή επιφάνεια επί μέρες. Σε αυτές τις εξευρευνητικές αποστολές τους εκτέλεσαν επιστημονικές μελέτες και εγκατέστησαν ειδικά επιστημονικά όργανα που έκαναν παρατηρήσεις για την εσωτερική δομή του δορυφόρου μας. Επί πλέον περισυνέλεξαν εκατοντάδες κιλά πετρωμάτων και σεληνιακού χώματος, αρχίζοντας έτσι την πρώτη προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της καταγωγής και της γεωλογικής ιστορίας ενός άλλου Κόσμου με την εργαστηριακή εξέταση του εδάφους του. Από τη μελέτη των 2.000 διαφορετικών δειγμάτων πετρωμάτων και χώματος, συνολικού βάρους 382 κιλών, που μετέφεραν πίσω στη Γη οι 12 αστροναύτες που περπάτησαν στη Σελήνη, αντλήθηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για την ιστορική εξέλιξη του δίδυμου Γης – Σελήνης. Το ταξίδι του «Απόλλων 11» στη Θάλασσα της Ηρεμίας ακολούθησε η αποστολή του «Απόλλων 12» στον Ωκεανό των Καταιγίδων, 400 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κρατήρα Κοπέρνικος. H περιοχή προσεδάφισης μάλιστα βρισκόταν πολύ κοντά στην περιοχή όπου είχε προσεδαφιστεί ομαλά μία από τις αυτόματες διαστημοσυσκευές του προγράμματος «Σερβέγιορ» δύο χρόνια νωρίτερα. Τις τρεις τελευταίες αποστολές συνόδευε κι ένα μικρό τζιπάκι με το οποίο οι αστροναύτες περιηγήθηκαν σε αρκετά μεγάλες αποστάσεις από το σημείο της προσεδάφισης. Στην τελευταία μάλιστα αποστολή του «Απόλλωνα 17» οι αστροναύτες προσεληνώθηκαν σε μια κοιλάδα μεταξύ των ορέων του Ταύρου και του κρατήρα Λίτροου, που αποδείχτηκε ένας πραγματικός γεωλογικός παράδεισος. Ιστορίες από την αποστολή Επειδή υπήρχαν μεγάλες πιθανότητες η αποστολή να καταλήξει σε τραγωδία γι’ αυτό και το επιτελείο του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον είχε φροντίσει να φτιάξει έναν εφεδρικό επικήδειο λόγο. Με τα σημερινά δεδομένα, η αποστολή στη Σελήνη πραγματοποιήθηκε με «πρωτόγονα» μέσα – ακόμη και ως προς τα «συστήματα» με τα οποία οι αστροναύτες ικανοποιούσαν τις βιολογικές τους ανάγκες. Έτσι, τουλάχιστον ένας αστροναύτης χρησιμοποίησε καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού αντιδιαρροϊκά φάρμακα για να αποφύγει την «πρόσθετη» ταλαιπωρία. Μετά από χρόνια ο Μπαζ Ολντριν αποκάλυψε πως όταν προσεδαφίστηκε το σκάφος που τους μετέφερε στη Σελήνη προσευχήθηκε. Οι ειδικοί συμφωνούν πως η πιο επικίνδυνη φάση της αποστολής ήταν η προσεδάφιση: με τους ελιγμούς που αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει ο Aρμστρονγκ (ώστε η σεληνάκατος να μη βρεθεί πάνω σε βράχους), το διαστημόπλοιο λίγο έλειψε να μείνει από καύσιμα. Το «μικρό βήμα για τον άνθρωπο» που πραγματοποίησε ο Αρμστρονγκ –ο πρώτος που πάτησε στο φεγγάρι– δεν ήταν τελικά και τόσο μικρό: το τελικό σκαλί απείχε 1,2 μέτρα από την επιφάνεια της Σελήνης, επειδή η σεληνάκατος είχε προσεδαφιστεί πολύ ομαλά και οι αναρτήσεις της δεν είχαν συμπιεστεί καθόλου. Το πιο δύσκολο πράγμα στη βόλτα τους πάνω στη Σελήνη ήταν να στερεώσουν την αστερόεσσα. Παρόλο που οι επιστήμονες προέβλεπαν πως το σεληνιακό έδαφος θα ήταν μαλακό, οι αστροναύτες ανακάλυψαν πως η Σελήνη καλύπτεται από ένα μικρό στρώμα σκόνης, κάτω από το οποίο υπάρχει σκληρός βράχος. Έτσι, ο ιστός της σημαίας στερεώθηκε σε βάθος λίγων εκατοστών – κάτι που σήμαινε ότι θα έπρεπε να προσέχουν μήπως κατά λάθος τη ρίξουν. Από τους φιλόσοφους και τους αστρονόμους της Αναγέννησης μέχρι τον ανταγωνισμό των δύο πόλων του ψυχρού πολέμου Τι σηματοδοτούσαν, άραγε, εκείνα τα πρώτα μικρά βήματα που έκανε ο Νιλ Αρμστρονγκ πάνω στη Σελήνη τη νύχτα μεταξύ της 20ής και της 21ης Ιουλίου 1969; Για κάποιους σηματοδοτούσαν την υλοποίηση ενός μεγάλου ονείρου. Ήταν το όνειρο του Κέπλερ, ο οποίος, φοιτητής ακόμα, αφιέρωσε μια από τις διατριβές του στο πανεπιστήμιο του Tiμπιγκεν στο ερώτημα: «Πώς θα φαίνονταν τα φαινόμενα που συμβαίνουν στον ουρανό σε έναν παρατηρητή ευρισκόμενο στη Σελήνη;» και είδε με τη φαντασία του ό,τι είδαν οι πρώτοι αστροναύτες από το διαστημικό τους θαλαμίσκο. Το έργο του Πλούταρχου «Το πρόσωπο της Σελήνης» είχε γοητεύσει τόσο πολύ τον Κέπλερ, ώστε το 1604 στην «Οπτική» του παρέθεσε δεκατέσσερα χωρία από αυτό. Και έπειτα, στο έργο του «Ονειρο» (Somnium), ο Κέπλερ δεν δίστασε να γράψει για τη μελλοντική πτήση στη Σελήνη και να καταστρώσει σχέδια προσελήνωσης ήδη από το 1609. Στις δεκαετίες που έχουν περάσει από τότε η Σελήνη παραμένει χωρίς ανθρώπινους επισκέπτες. O άνθρωπος έφυγε. Όχι όμως για πάντα. Γιατί η Σελήνη και η ανθρωπότητα έχουν ένα κοινό μέλλον. Κι όταν, σε εκατό, σε χίλια, σε ένα εκατομμύριο χρόνια από σήμερα, οι απόγονοι μας θα φτάσουν για να σταθούν ευλαβικά στη σκοτεινή κοιλάδα που λέγεται Θάλασσα της Ηρεμίας, θα κοιτάζουν σιωπηλά τα περίεργα αρχαία επιστημονικά όργανα και, περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, τα ανθρώπινα χνάρια που θα έχουν μείνει αναλλοίωτα ακόμη κι έπειτα από ένα εκατομμύριο χρόνια. Και θα ξέρουν ότι όλα άρχισαν εδώ. Ότι εδώ ξαναγεννήθηκε η ανθρωπότητα και ότι το σημείο αυτό είναι πραγματικά ένα κοσμικό μνημείο αφιερωμένο στους ανθρώπους της Γης. Γιατί εδώ, στα όρια του ουράνιου ωκεανού, ο άνθρωπος έκανε το πρώτο του βήμα προς τα άστρα. Κάποτε ο Κέπλερ είχε πει ότι «όταν θα έχουν επινοηθεί τα πλοία που θα ταξιδεύουν ανάμεσα στα άστρα, τότε θα υπάρξουν επίσης και οι άνθρωποι που θα ταξιδεύουν μ’ αυτά». Γιατί δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει έλλειψη Κολόμβων και Μαγγελάνων. Γιατί κι εμείς σήμερα δεν είμαστε διαφορετικοί από εκείνους τους θαλασσοπόρους. Γιατί, όπως ο Ιάσων και ο Βύζας, ο Κολόμβος και ο Μαγγελάνος άνοιξαν στην ανθρωπότητα τους επίγειους ωκεανούς, έτσι και η νέα αυτή Μεγάλη Εποχή Εξερευνήσεων υπόσχεται να μας αποκομίσει σύντομα πλούτη αδιανόητα μέχρι τώρα: με τις νέες ιδέες και γνώσεις, με τις νέες τεχνολογίες και πιθανότατα με ένα νέο πνεύμα ειρήνης και συνεργασίας. Αν συνεχίσουμε να ωριμάζουμε ως είδος, αν είμαστε προσεκτικοί κι ευγενικοί με τους εαυτούς μας και με τη Γη, κάποια μέρα, κάποιοι από εμάς θα μπαρκάρουν για το πρώτο τους ταξίδι στα άστρα. Γιατί είναι η φύση μας να ερευνάμε, να είμαστε ταξιδιώτες και εξερευνητές. Και κάποια μέρα, όταν θα είμαστε έτοιμοι, θα πάμε στα άστρα. Γιατί είναι δικαίωμα μας. Και μοίρα μας. O Αριστοτέλης είχε υποστηρίξει ότι η Σελήνη και ο κόσμος πάνω από αυτήν είναι ο άφθαρτος κόσμος της αιώνιας τελειότητας, που κυριαρχείται από απλούς νόμους, διαφορετικούς από εκείνους που ισχύουν στον φθαρτό γήινο κόσμο. O Γαλιλαίος, αντίθετα, παρατηρώντας τη Σελήνη με το μικρό τηλεσκόπιο του συμπέρανε ότι είναι και αυτή ατελής, όπως και η Γη, και κυβερνιέται από τους ίδιους φυσικούς νόμους. Πράγμα που μπόρεσε να διαπιστώσει ο Αρμστρονγκ 359 χρόνια μετά τον Γαλιλαίο. O Γαλιλαίος απέσπασε τη Σελήνη από το βασίλειο της τελειότητας και τη Γη από το κέντρο του σύμπαντος. Και στα τέλη του 17ου αιώνα ο Νεύτων διατύπωσε τους νόμους της παγκόσμιας έλξης, που θεμελίωσαν την κλασική μηχανική. Χάρη στις εξισώσεις του το διαστημόπλοιο «Απόλλων 11» πραγματοποίησε την αποστολή του και οδήγησε τον άνθρωπο στη Σελήνη. Στις θεωρητικές εμπνεύσεις των μεγάλων φυσικών του 17ου αιώνα χρειάστηκε, βέβαια να προστεθεί η εξελιγμένη τεχνολογία του 20ού αιώνα, τα επιτεύγματα της οποίας συμβόλιζε η μορφή του γερμανού μηχανικού Βέρνερ φον Μπράουν. Αλλά η «κατάκτηση της Σελήνης» δεν ήταν το αποτέλεσμα ενός συνδυασμού φιλοσοφικών ιδεών, μεγάλων επιστημονικών θεωριών και τεχνολογικών επιτευγμάτων. Στην πραγματοποίηση της συνέβαλαν καθοριστικά οικονομικοί, πολιτικοί και στρατηγικοί υπολογισμοί και σχεδιασμοί. Βάραινε και η αναμέτρηση ανάμεσα σε δύο ιδεολογικά, πολιτικά και στρατιωτικά αντιτιθέμενες υπερδυνάμεις. Το όνειρο της κατάκτησης της Σελήνης ήταν η απάντηση της Αμερικής στις πρώτες μεγάλες διαστημικές επιτυχίες της Σοβιετικής Ένωσης. H ΕΣΣΔ είχε προηγηθεί στο διάστημα με τον πρώτο δορυφόρο, τον Σπούτνικ, και τον πρώτο αστροναύτη, τον Γιούρι Γκαγκάριν. H Αμερική δεν μπορούσε να αποδεχθεί παθητικά αυτό το σοβιετικό προβάδισμα. H Σελήνη έγινε έτσι ένας τόπος όπου μεταφέρθηκε εκείνη η παράξενη σύγκρουση που αποκλήθηκε «ψυχρός πόλεμος». Με άλλα λόγια, η διαστημική τεχνολογία δεν ήταν παρά ένα μέσο σε έναν ανταγωνισμό, σκοπός του οποίου ήταν η στρατιωτική ηγεμονία σε παγκόσμια κλίμακα. O Τζον Κένεντι ενσάρκωνε όσο λίγοι τον αμερικανικό μύθο: επιτυχία, γόητρο, νεότητα. Ήταν, όμως, και ένας αμερικανός ιρλανδικής καταγωγής. Και ήξερε να χρησιμοποιεί επιδέξια την ιδέα του «νέου συνόρου», το οποίο μετακίνησε τότε από το Far West της αμερικανικής ηπείρου στο διάστημα. Το 1969, το θέαμα του πρώτου ανθρώπου στη Σελήνη προκάλεσε παγκόσμιο θαυμασμό και συγκίνηση. Δεν έλειψαν, ωστόσο, και οι φωνές που διατύπωναν επιφυλάξεις και κριτικές για τα αστρονομικά ποσά που σπαταλήθηκαν. Το διαστημικό ταξίδι στη Σελήνη πρόδιδε την αδιαφορία της εξουσίας για τις ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες, για τα περίπου πενήντα εκατομμύρια των φτωχών που ζούσαν τότε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας επιστήμονας, ο Ουόρεν Γουίβερ, υπολόγισε όχι τα 2θ δισεκατομμύρια δολάρια που ξοδεύτηκαν για τη διαστημική αποστολή στη Σελήνη θα μπορούσαν να έχουν δοθεί για εκπαιδευτικούς και οικονομικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, το ποσό αυτό θα μπορούσε να αυξήσει κατά 10% ετησίως και επί δέκα έτη τους μισθούς όλων των δασκάλων στις ΗΠΑ. Ή θα μπορούσε να επιχορηγήσει διακόσια μικρά κολέγια με 10 εκατομμύρια το καθένα. Ή θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την εκπαίδευση πενήντα χιλιάδων επιστημόνων, να κτίσει εκατό νέα ιατρικά κολέγια, με 200 εκατομμύρια δολάρια το καθένα. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να οικοδομηθούν και να χρηματοδοτηθούν πάνω από πενήντα ολοκληρωμένα πανεπιστήμια. Τέλος θα μπορούσε να δημιουργήσει σαράντα νέα ιδρύματα Ροκφέλερ αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων το καθένα. Σήμερα, η παλιά ιδέα της «κατάκτησης του διαστήματος» δεν συγκεντρώνει πολλούς και ενθουσιώδεις οπαδούς. Στα σαράντα χρόνια που μεσολάβησαν έχουμε αντιληφθεί πιο καθαρά πόσο δραματικά είναι τα προβλήματα που ταλανίζουν όλη την ανθρωπότητα και πόσο ευάλωτος και απειλούμενος είναι ο μικρός πλανήτης Γη, που είναι η κοινή μας κατοικία. Σήμερα γνωρίζουμε ότι το εγχείρημα της «κατάκτησης» της φύσης έχει ένα πολύ υψηλό τίμημα. Το ζητούμενο, επομένως, είναι να βγούμε από τη λογική της κατάκτησης και να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη να τεθούν όρια στη φιλοδοξία της απόλυτης κυριαρχίας που αυτή υποδηλώνει. H κριτική γνώση μάς θέτει μπροστά στα όρια μας. H εικόνα ενός ανθρώπου που βαδίζει πάνω στη Σελήνη, εξοπλισμένος με τα τεχνολογικά του μαραφέτια, αλλά τελικά μόνος μέσα σε ένα σκηνικό συμπαντικής ερημιάς, αντί να τροφοδοτεί την κατακτητική μεγαλομανία μας θα μπορούσε ίσως να μας βοηθήσει να νιώσουμε πιο ταπεινοί και να συνειδητοποιήσουμε τα όρια μας. Θα αργήσει η επιστροφή στη Σελήνη; Αν έως σήμερα μόλις 12 αστροναύτες έχουν περπατήσει στη Σελήνη, το κρίσιμο ερώτημα είναι πότε θα υπάρξει και 13ος. Το 2020 θα απαντούσαν κατηγορηματικά μέχρι πριν από λίγο καιρό οι περισσότεροι ειδικοί, λαμβάνοντας υπόψη τη δέσμευση του Τζορτζ Μπους πριν από μία πενταετία. Τότε, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε εξαγγείλει πως το 2020 η διαστημική υπηρεσία θα επιστρέψει στον φυσικό δορυφόρο της Γης, ξεκινώντας μία σειρά από επανδρωμένες αποστολές οι οποίες θα σηματοδοτήσουν τη «μόνιμη παρουσία» πλέον του ανθρώπου στο φεγγάρι, αφού ένας από τους στόχους τους θα είναι να εγκαταστήσουν τις απαραίτητες υποδομές για την πρώτη σεληνιακή βάση. Σύμφωνα άλλωστε με αυτό το σενάριο, το φεγγάρι θα αποτελέσει το «προκεχωρημένο φυλάκιο» της διαστημικής υπηρεσίας, ώστε να οργανώσει ακόμη μακρινότερες αποστολές προς τον Άρη. Σήμερα, πάντως, δεν είναι λίγοι αυτοί που αμφισβητούν το κατά πόσο η NASA θα προχωρήσει με τα βήματα και τις χρονικές προθεσμίες, που είχε καθορίσει ο απελθών πρόεδρος. Και αυτό όχι μόνο γιατί ο τωρινός Αμερικανός ηγέτης θεωρείται λιγότερο φιλόδοξος από τον προκάτοχό του όσον αφορά την κατάκτηση του Διαστήματος, αλλά και επειδή στην παρούσα οικονομική κρίση μάλλον θεωρείται πολυτέλεια να δαπανηθούν 35 δισ. δολάρια για να κατασκευαστούν ένα νέο διαστημόπλοιο, μία καινούργια σεληνάκατος και η επόμενη γενιά προωθητικών πυραύλων. Μία λύση που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι η αναθεώρηση των σχεδίων ώστε να χρησιμοποιηθεί ένα μεγάλο μέρος του εξοπλισμού που ήδη υπάρχει, ώστε να μειωθεί δραστικά το κόστος του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος που θα φέρει τις ΗΠΑ πίσω στη Σελήνη. Άλλωστε, σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε τη δεκαετία του ’60 (όταν υλοποιήθηκε το πρόγραμμα Apollo), η Αμερική σήμερα δεν έχει να ανταγωνισθεί κάποια αντίπαλη υπερδύναμη, η οποία να συγκεντρώνει πολλές ελπίδες να στείλει πρώτη δικούς της αστροναύτες στο φεγγάρι. Από τις υπόλοιπες χώρες που διαθέτουν σήμερα διαστημική τεχνογνωσία –τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, την Ιαπωνία και την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία– μόνον οι τρεις πρώτες έχουν δηλώσει ρητά πως βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο μιας επανδρωμένης πτήσης στη Σελήνη. Και από αυτές, μόνο ίσως στην περίπτωση της Κίνας το πολιτικό γόητρο θα μπορούσε να αντισταθμίσει ως κίνητρο τις τεράστιες οικονομικές επενδύσεις που θα σήμαινε ένα τέτοιο εγχείρημα.
-
Jupiter Impact-7-19-2009
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Fred Ley σε Αστρονομία, Αστροφυσική και Κοσμολογία
Φιλοι μου,Κοσμοναυτες του Συμπαντος. Λιγα πραγματα για την δουλεια που κανει ο Θεος του Ολυμπου για μας. Αν δεν ήταν ο Δίας, μπορεί και να μην κάναμε διακοπές φέτος. Δεν μιλάμε για τον θεό του Ολύμπου, αλλά τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος την περασμένη Κυριακή μπήκε ανάμεσα στη Γη και έναν απειλητικό κομήτη. Ο κομήτης που δεν ξεπερνούσε σε διάμετρο το ένα χιλιόμετρο έπεσε στην επιφάνεια του Δία με τόση φόρα, που άνοιξε μια τρύπα ίση με τον Ειρηνικό Ωκεανό O κομήτης έπεσε στην επιφάνεια του Δία με τόση φόρα, που άνοιξε μία τρύπα ίση με τον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι επιστήμονες της ΝΑSΑ θεωρούν ότι το αντικείμενο που τη δημιούργησε ήταν αρκετά μικρό και δεν ξεπερνούσε σε διάμετρο το ένα χιλιόμετρο. Υπολογίζουν ότι έπεσε στον πλανήτη με ταχύτητα 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και συνδέουν με το γεγονός αυτό κάποιες ατμοσφαιρικές μεταβολές (θέρμανση της τροπόσφαιρας, αύξηση της εκπομπής αέριας αμμωνίας κ.ά.). Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αν ο κομήτης δεν έβρισκε εμπόδια στον δρόμο του, ίσως έπεφτε πάνω στη Γη. Και δεν είναι η πρώτη φορά που μας γλιτώνει ο Δίας. Πριν από 15 χρόνια, ο κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τον κομήτη Σουμέικερ-Λέβι 9 να πέφτει στην επιφάνεια του μακρινού πλανήτη, αφήνοντας σημάδια όμοια σε μέγεθος με τη Γη. Αυτή είναι η δουλειά του Δία, λένε οι αστρονόμοι, και ευτυχώς για μας, την κάνει καλά. Η βαρυτική έλξη του πλανήτη αποτελεί την προστατευτική ασπίδα της Γης, που αλλάζει πορεία στα διαστημικά σκουπίδια και τα ουράνια αντικείμενα, όπως οι κομήτες και τα σπρώχνει μακριά από το ηλιακό μας σύστημα. Μεγάλες καταστροφές. Αν ένας κομήτης έπεφτε στη Γη, θα μπορούσε να προκαλέσει όση ζημιά έκανε ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 65 εκατ. χρόνια. «Αν κάτι παρόμοιο είχε χτυπήσει τη Γη, θα τελείωνε η ζωή στον πλανήτη μας, γι΄ αυτό πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που υπάρχει ο Δίας και “καθαρίζει” το Σύμπαν από όλα αυτά τα μεγάλα αντικείμενα», λέει ο Άντονι Γουέσλι, ο Αυστραλός ερασιτέχνης αστρονόμος, που πρώτος παρατήρησε το σημάδι στην επιφάνεια του Δία και σήμανε τον γενικό συναγερμό στην αστρονομική κοινότητα. Μάλιστα, οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν τον Δία ως οδηγό στην αναζήτησή τους για εξωγήινη ζωή. Αναζητούν παρόμοια πλανητικά σχήματα, δηλαδή έναν γιγαντιαίο πλανήτη κοντά σε ένα κεντρικό αστέρι, με μικρότερους πλανήτες γύρω τους γιατί ενδεχομένως αυτός ο σχηματισμός επιτρέπει τη δημιουργία συνθηκών φιλόξενων προς κάποια μορφή ζωής. Δημιουργεί και απειλές. Είναι όμως ο Δίας ο φύλακας άγγελός μας; Υπάρχουν και οι διαφωνούντες. «Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου», λέει ο Μπράιαν Μάρσντεν από το Κέντρο Αστροφυσικής των Χάρβαρντ- Σμιθσόνιαν, με ειδίκευση στην παρακολούθηση κομητών στο ηλιακό μας σύστημα. «Μέχρι ένα σημείο είναι αλήθεια. Ο Δίας λειτουργεί ως σωτήρας μερικές φορές, άλλες όμως δημιουργεί μεγάλες απειλές. Ο πλανήτης στέλνει πολλούς κομήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα, αλλά και μέσα σε αυτό». Για παράδειγμα, ο κομήτης Λέξελ το 1770 πέρασε 1,6 εκατ. χιλιόμετρα από τη Γη, απόσταση πολύ μικρή για τα διαστημικά δεδομένα. Αυτός ο κομήτης είχε έρθει προς τα μέρη μας από το εξωτερικό ηλιακό σύστημα τρία χρόνια νωρίτερα και πέρασε κοντά από τον Δία. Η βαρύτητα του Δία άλλαξε την τροχιά του κομήτη και τον έστειλε κατευθείαν πάνω στη Γη. ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ πιστεύουν πως αν ο κομήτης δεν έβρισκε εμπόδια στον δρόμο του, ίσως έπεφτε πάνω στη Γη Επιφυλάξεις αστρονόμων για την ασπίδα της Γης ΤΗ ΜΕΣΗ ΟΔΟ της… αστρικής διπλωματίας προτιμά ο Χαλ Λέβισον, αστρονόμος στο ερευνητικό ινστιτούτο του Κολοράντο, που μελετά την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος. Ο επιστήμονας εξηγεί πως ο Δίας μπορεί να είναι προστάτης της Γης ή επικίνδυνος ανάλογα με την προέλευση των κομητών. Ο Λέξελ, ο Σουμέικερ-Λέβι 9 και πιθανώς αυτός που χτύπησε τον Δία την περασμένη Κυριακή, προήλθαν από μία παγωμένη ζώνη διαστημικών θραυσμάτων, γνωστή με την ονομασία Ζώνη Κουίπερ, που βρίσκεται έξω από την τροχιά του Ποσειδώνα. «Ο Δίας μάλλον αυξάνει τον κίνδυνο έκθεσης της Γης σε αυτούς τους κομήτες». Από την άλλη, ο Δίας μας προστατεύει από μία, πιο επικίνδυνη ακόμα, ομάδα κομητών που προέρχεται από το Νέφος του Όορτ. Το νέφος αυτό αποτελείται από ένα τρισεκατομμύριο περίπου πυρήνες κομητών. Τον πρώτο καιρό μετά τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος, ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός τραβούσαν κοντά τους θραύσματα και τα εκσφενδόνιζαν μακριά. Αυτά έφταναν στο Νέφος του Όορτ. Αλλά ο Δίας και ο Κρόνος, ακόμα πιο ισχυροί πλανήτες, έπαιρναν αυτά τα κομμάτια και τα πετούσαν ακόμα μακρύτερα, έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Κάθε τόσο, ένας κομήτης αποσπάται από το νέφος λόγω ενός διερχόμενου αστέρα και κατευθύνεται προς το εσωτερικό του ηλιακού συστήματος. Όταν συμβαίνει αυτό, ο Δίας αναλαμβάνει δράση και τους αλλάζει πορεία. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Endeavour Προσγειώθηκε στις 31/7/2009 στις 17:48 (ώρα Ελλάδας) στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα το διαστημικό λεωφορείο Endeavour, αφού ολοκλήρωσε επιτυχημένα την αποστολή του στον Διεθνή Διαστημικό σταθμό. Ετσι τελειωσε επιτυχημενα και αυτη η αποστολη ενω απομενουν αλλες 7 αποστολες στον ISS μεχρι το 2010 και την αποσυρση των Διαστημικων Λεωφορειων. Επισης φιλοι μου επιστημονική σπαζοκεφαλιά εχει δημιουργησει ένα φωτεινό σημάδι που εμφανίστηκε στην Αφροδίτη. Ένα παράξενο μεγάλων διαστάσεων φωτεινό σημάδι εμφανίστηκε πάνω στην Αφροδίτη και οι αστρονόμοι δεν είναι βέβαιοι τι μπορεί να το προκάλεσε. Ελπίζουν ότι οι μελλοντικές παρατηρήσεις τους θα δείξουν αν η αιτία είναι η ηφαιστειακή δραστηριότητα, κάποια διαταραχή στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, φορτισμένα σωματίδια από τον Ήλιο ή κάτι άλλο. Πρώτος πρόσεξε το σημάδι, που βρίσκεται στο νότιο ημισφαίριο, ο ερασιτέχνης αμερικανός αστρονόμος Φρανκ Μελίλο, περιέργως την ίδια μέρα (στις 19 Ιουλίου) που ένας άλλος ερασιτέχνης αστρονόμος από την Αυστραλία πρόσεξε πρώτος το τεράστιο μαύρο σημάδι πάνω στο Δία, το οποίο προκλήθηκε πιθανότατα από πρόσκρουση αστεροειδούς. Το σημάδι στην Αφροδίτη επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια και από άλλα επίγεια παρατηρητήρια, καθώς και από το ευρωπαϊκό διαστημικό σκάφος Venus Express, το μόνο που βρίσκεται αυτή την περίοδο σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη, σύμφωνα με το New Scientist. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα όργανα του σκάφους, το σημάδι εμφανίστηκε τουλάχιστον τέσσερις μέρες πριν το δει ο ερασιτέχνης αστρονόμος, ενώ νέες παρατηρήσεις έδειξαν ότι έχει εξαπλωθεί περισσότερο. Οι επιστήμονες περιμένουν τα νεότερα στοιχεία από το Venus Express για να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα. Το σημάδι είναι πολύ φωτεινό στο μήκος κύματος της υπεριώδους ακτινοβολίας, πράγμα που σημαίνει ότι ίσως δεν προέρχεται από πρόσκρουση μετεωρίτη, επειδή τα βραχώδη ουράνια σώματα (με εξαίρεση όσα είναι πολύ πλούσια σε παγωμένο νερό) κάνουν πιο σκοτεινό και όχι πιο φωτεινό το σημείο πρόσκρουσης, καθώς αυτό γεμίζει με σκόνη, η οποία απορροφά το φως. Κατ' εξοχήν «ύποπτα» για το παράξενο σημάδι είναι τα ηφαίστεια του πλανήτη. Η Αφροδίτη έχει τα περισσότερα ηφαίστεια από κάθε άλλο πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα και το 90% περίπου της επιφανείας της καλύπτεται από ροές βασαλτικής λάβας, αν και μέχρι στιγμής δεν έχει εντοπιστεί κάποιο ενεργό ηφαίστειο. Όμως ακόμα και αν ένα ηφαίστειο ήταν η αιτία, θα είναι πλέον δύσκολο να αποδειχτεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχουν εντοπιστεί φωτεινά σημάδια πάνω στην Αφροδίτη. Εδώ και δεκαετίες οι αστρονόμοι έχουν δει τέτοια σημάδια, όμως δεν έχουν δώσει μέχρι σήμερα κάποια βέβαιη εξήγηση. Το πιο εντυπωσιακό περιστατικό συνέβη τον Ιανουάριο του 2007, όταν περιοχές τόσο το βόρειο όσο και το νότιο ημισφαίριο του πλανήτη φωτίστηκαν. Το νέο συμβάν είναι διαφορετικό από την άποψη ότι είναι πιο εντοπισμένο στον χώρο, αλλά παραμένει εξίσου μυστηριώδες. «Αυτό δείχνει πόσα πράγματα δεν ξέρουμε για την Αφροδίτη», δήλωσε ο Σαντζάι Λιμάγιε του αμερικανικού πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον και μέλος της επιστημονικής ομάδας που παρακολουθεί το Venus Express. Ανάμεσα στα μυστήρια της Αφροδίτης, που δεν κατανοούν οι επιστήμονες, είναι τι είναι αυτό που κάνει την ατμόσφαιρά της να περιστρέφεται 60 φορές ταχύτερα από την ίδια. Ένας παράξενος διπλός στρόβιλος στο νότιο πόλο της επίσης παραμένει ανεξήγητος. Ξαφνικό χτύπημα από κομήτη φαίνεται ότι δέχθηκε ο Δίας. Επίγεια τηλεσκόπια κατέγραψαν δραματικές εικόνες της γιγάντιας κηλίδας που δημιούργησε στην επιφάνεια του Δία η αναπάντεχη πρόσκρουσης ενός μεγάλου αντικειμένου, πιθανώς κομήτη. Η NASA ενημερώθηκε από ερασιτέχνη αστρονόμο το μεσημέρι της 20ής Ιουλίου και πρόλαβε να απαθανατίσει το σπάνιο φαινόμενο με το μεγάλο τηλεσκόπιο που βρίσκεται στο Μάουνα Κέα της Χαβάης, ανακοίνωσε το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) στην Καλιφόρνια. «Ήμασταν εξαιρετικά τυχεροί που είδαμε τον Δία ακριβώς τη σωστή στιγμή, τη σωστή ώρα, τη σωστή πλευρά του Δία, ώστε να γίνουμε μάρτυρες του συμβάντος. Δεν θα μπορούσαμε να το είχαμε σχεδιάσει καλύτερα» σχολίασε ο Γκλεν Όρτον, ερευνητής του εργαστηρίου. Το 1994, ο Δίας είχε γίνει ο στόχος της πρώτης πρόσκρουσης κομήτη που παρακολούθησε σχεδόν ζωντανά η ανθρωπότητα: ο κομήτης Σούμεϊκερ-Λέβι 9 είχε διαλυθεί τότε σε κομμάτια που φωτογραφήθηκαν να χτυπούν τον πλανήτη και να σχηματίζουν πάνω του κηλίδες μεγαλύτερες από τη Γη. Το αντικείμενο που χτύπησε τον αέριο γίγαντα 15 χρόνια μετά πιθανώς ήταν και πάλι κομήτης, εκτιμούν οι αστρονόμοι της NASA. Δεν πρόλαβαν πάντως να δουν τι ήταν αυτό που προσέκρουσε στο νότιο ημισφαίριο του Δία. Οι φωτογραφίες ελήφθησαν στο υπέρυθρο και εγγύς υπέρυθρο τμήμα του φάσματος και κατέγραψαν ηλιακή ακτινοβολία που ανακλάται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Δία. Στην εικόνα διακρίνεται μια γιγάντια, έντονη, ελλειπτική κηλίδα, η οποία αντιστοιχεί στο σημείο πρόσκρουσης, και ένα σύννεφο από συντρίμμια που κινούνται ανοδικά στην ατμόσφαιρα προς τα βορειοδυτικά της κεντρικής κηλίδας. Το τηλεσκόπιο κατέγραψε επίσης θέρμανση της τροπόσφαιρας και αύξηση της εκπομπής αέριας αμμωνίας. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Μερικα καλα νεα αλλα και κακα νεα απο το Διαστημικο Σταθμο. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΙSS)απέκτησε μια ανοιχτή πλατφόρμα σαν μπαλκόνι που θα εκθέτει επιστημονικά πειράματα στο κενό του Διαστήματος, ωστόσο ο ενθουσιασμός των αστροναυτών αντισταθμίστηκε από τη βλάβη που έθεσε εκτός λειτουργίας την κύρια τουαλέτα. Η νέα πλατφόρμα μεταφέρθηκε σε τροχιά από το διαστημικό λεωφορείο Endeavour που θα παραμείνει συνδεδεμένο στο σταθμό για 11 ημέρες. Η βλάβη της τουαλέτας, η οποία είναι συνδεδεμένη σε σύστημα ανακύκλωσης νερού, δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα, δεδομένου ότι το πολυεθνικό τροχιακό εργαστήριο φιλοξενεί για πρώτη φορά 13 άτομα: επτά από το Endeavour και τα έξι μέλη του μόνιμου πληρώματος του ISS. Οι αστροναύτες κάνουν τώρα ουρές έξω από την εφεδρική τουαλέτα στο ρωσικό τμήμα του σταθμού και το WC του διαστημικού λεωφορείου, μέχρι να εντοπιστεί και να επιδιορθωθεί η βλάβη. Στο μεταξύ, η NASA είναι αναγκασμένη να περιορίσει τη χρήση της τουαλέτας στο Endeavour, καθώς τα λύματα δεν μπορούν απλά να απορριφθούν στο κενό του διαστήματος: υπάρχει περίπτωση να μολύνουν το εξωτερικό του σταθμού και ειδικά τη νέα πλατφόρμα. Το «μπαλκόνι» εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό της ιαπωνικής υπομονάδας Kibo και θα φιλοξενήσει πειραματικές διατάξεις που πρέπει να εκτεθούν στο διαστημικό περιβάλλον. Ένας ακόμα λόγος ανησυχίας για τη NASA είναι τα κομμάτια μονωτικού υλικού που αποκολλήθηκαν ξανά από την εξωτερική δεξαμενή του Endeavour κατά την εκτόξευσή του από τη Φλόριντα και χτύπησαν την κάτω επιφάνεια του σκάφους. Το διαστημικό λεωφορείο δεν φαίνεται να έχει υποστεί σημαντικές βλάβες, ωστόσο το πρόβλημα με το μονωτικό υλικό πρέπει να έχει επιλυθεί πριν την επόμενη προγραμματισμένη εκτόξευση, αυτή τη φορά με το διαστημικό λεωφορείο Discovery. Επτά ακόμα αποστολές προγραμματίζονται μέχρι την ολοκλήρωση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και την οριστική απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων το 2010. (Στην πρωτη φωτογραφια η τουαλετα του ISS.) -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Σελήνη και Νερό. Το πρώτο 15νθήμερο του Οκτωβρίου και εντός 4 λεπτών, θα δοθεί η απάντηση για το αν η Σελήνη έχει νερό κάπου βαθιά, στους κρατήρες των σκιερών πόλων της, προκειμένου εκεί να στηθεί το πρώτο διαστημικό προγεφύρωμα για τη φυγή του ανθρώπου μακριά από τη Γη Σαράντα χρόνια μετά την επίσκεψη του ανθρώπου στο Φεγγάρι, ένα μικρό διαστημόπλοιο κινείται προσεκτικά γύρω από τη Σελήνη για να ετοιμάσει τη μεγάλη επιστροφή. Θα τελειώσει τη δουλειά που άφησε πίσω του ο 12ος αστροναύτης, ο τελευταίος άνθρωπος που πάτησε εκεί. Θα ψάξει να βρει νερό και την κατάλληλη τοποθεσία για να κτιστεί η πρώτη βάση. Θα είναι το πρώτο διαστημικό προγεφύρωμα για τη φυγή του ανθρώπου μακριά από τη Γη. Τα πάντα θα κριθούν σε τρεις μήνες από τώρα, το πρώτο 15νθήμερο του Οκτωβρίου. Θα χρειαστούν μόνο τέσσερα λεπτά για να δοθεί απάντηση σε ένα ερώτημα που βασανίζει εκατοντάδες επιστήμονες. Έχει η Σελήνη νερό; Εφόσον διαπιστωθεί ότι κάπου βαθιά, στους κρατήρες των σκιερών πόλων της, υπάρχει νερό κρυμμένο, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για την οριστική επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι. «Θα δημιουργηθεί πρώτα ένας μικρός καταυλισμός, που στη συνέχεια θα μετατραπεί σε βάση και από αυτή τη μικρή αποικία, θα δοθεί έμφαση στην πραγματοποίηση επιστημονικών ερευνών, πειραμάτων και παρατηρήσεων», αναφέρει στην εφημερίδα «Los Αngeles Τimes» o δρ Κρεγκ Τούλεϊ που είναι διευθυντής του προγράμματος για την αναζήτηση νερού στο φεγγάρι. Μακροπρόθεσμα όμως, η βάση αυτή θα αποτελέσει ένα προγεφύρωμα για την υποστήριξη επανδρωμένων αποστολών σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, καθώς μέχρι τότε, δηλαδή μετά το 2020, εκτιμάται ότι θα έχουν επιλυθεί προβλήματα που αφορούν στην προστασία του ανθρώπινου οργανισμού από τις βλαβερές ακτινοβολίες που διατρέχουν το Σύμπαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Στον νότιο πόλο. Ο άνθρωπος λοιπόν, 40 χρόνια μετά την απόβασή του στον δορυφόρο της Γης, αποφάσισε να επιστρέψει για να μείνει. Τα όσα θα εκτυλιχθούν σε τρεις μήνες από σήμερα στον νότιο πόλο του φεγγαριού, κόβουν την ανάσα. Ένας τεράστιος πύραυλος, ο «Κένταυρος», βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε τροχιά γύρω από τη Γη. Πάνω του μεταφέρει ένα μικρό διαστημόπλοιο. Πριν από λίγες μέρες, όταν εκτοξεύτηκε, μετέφερε μια ακόμη διαστημοσυσκευή η οποία αποκολλήθηκε από αυτόν και φθάνει στο φεγγάρι. Η διαστημοσυσκευή λέγεται Lunar Reconnaissance Οrbiter και με τα όργανα που διαθέτει θα χαρτογραφήσει εξονυχιστικά κάθε σπιθαμή του σεληνιακού εδάφους, ώστε να διαπιστωθεί ποια είναι η κατάλληλη τοποθεσία όπου θα εγκατασταθεί ο αρχικός καταυλισμός. Θα πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά ενός κρατήρα, προφυλαγμένου από τις θανατηφόρες επιδρομές μετεωριτών, που προσκρούουν ανεμπόδιστα στο φεγγάρι με ταχύτητα δεκάδων χιλιομέτρων την ώρα εξαιτίας της έλλειψης ατμόσφαιρας. Σε έναν τέτοιο κρατήρα θα βρεθεί από πάνω και ο πύραυλος «Κένταυρος». Θα σταθεί περίπου 16,5 χλμ. μακριά του και στη συνέχεια θα κατευθυνθεί με δύναμη στο εσωτερικό του. Καθώς θα προσκρούσει πάνω του, θα εκτοξευτεί σε ύψος 8 χιλιομέτρων ένα μεγάλο νέφος από υλικά που κρύβονται στην καρδιά του φεγγαριού. Αυτή η στιγμή θα είναι καθοριστική. Αμέσως μετά την εκκωφαντική έκρηξη, την οποία θα παρακολουθούν χιλιάδες ερασιτέχνες αστρονόμοι και όχι μόνο, το διαστημόπλοιο που τώρα είναι συνδεδεμένο με τον πύραυλο θα ίπταται μέσα στο νέφος που θα εκτιναχθεί και θα έχει στη διάθεσή του 4 λεπτά για να καταγράψει τη σύσταση των υλικών που θα διαχυθούν και να στείλει σε πραγματικό χρόνο τα δεδομένα στη Γη για να διαπιστωθεί αν κρύβουν νερό. Μόλις το κάνει αυτό, θα βουτήξει και το ίδιο το διαστημόπλοιο μέσα στον κρατήρα, σε άλλο σημείο, ώστε να προκληθεί μια ακόμα έκρηξη η οποία θα μελετηθεί από διαστημικά τηλεσκόπια και μεγάλα επίγεια τηλεσκόπια στη Γη για να ανιχνευτεί η ενδεχόμενη ύπαρξη νερού. Το νερό στη Σελήνη μπορεί να διαχωριστεί με τη διαδικασία της ηλεκτρόλυσης σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο, εκτός από το να γεμίζει τα πνευμόνια των αστροναυτών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την παρασκευή πυραυλικών καυσίμων. Οι ενεργειακές ανάγκες της βάσης θα καλύπτονται από τον ήλιο. Με συλλέκτες, θα απορροφάται το φως και θα μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό. Τα πρακτικά θέματα της καθημερινής ζωής μπορούν εύκολα να επιλυθούν. Το δύσκολο είναι η προστασία του οργανισμού από την κοσμική ακτινοβολία. Αυτός είναι και ένας από τους πολλούς λόγους που μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί εφικτό ένα ταξίδι στον Άρη. Μέχρι στιγμής δεν έχει κατασκευαστεί κάποιο συνθετικό υλικό που αποδεδειγμένα να μπορεί να μπλοκάρει την ακτινοβολία και να επενδύσει τα τοιχώματα της βάσης. Στη Γη υπάρχει η ατμόσφαιρα που μας προστατεύει. Επιπλέον δεν έχει ακόμα κατανοηθεί ο αριθμός των ασθενειών που μπορεί να προκαλέσει αυτή στον ανθρώπινο οργανισμό. Πειράματα αλλά και η εμπειρία από την παραμονή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό απέδειξαν ότι το ανθρώπινο DΝΑ βλάπτεται, όπως και τα ζωτικά όργανα. Εμφανίζονται καρκίνοι, μειώνεται η οστική μάζα. Προβλήματα που ελπίζεται να ξεπεραστούν. -
Διαστημική Εξερεύνηση
Δροσος Γεωργιος απάντησε στην συζήτηση του/της Δροσος Γεωργιος σε Αστρο-ειδήσεις
Εκτοξευτηκε επιτελους το Endeavour Εκτοξεύτηκε στις 01.03 ώρα Ελλάδας, από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι κοντά στο ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, το διαστημικό λεωφορείο Endeavour. Μετά από οκτώμισι λεπτά πτήσης, το Endeavour τέθηκε σε τροχιά με τελικό προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το Endeavour, με επταμελές πλήρωμα, θα πραγματοποιήσει 16ήμερη αποστολή, προκειμένου να εγκαταστήσει στον ISS μια εξωτερική πλατφόρμα ιαπωνικής κατασκευής. Η έκτοξευση του διαστημικού λεωφορείου επιτεύχθηκε έπειτα από αρκετές αναβολές, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν τις προηγούμενες ημέρες κοντά στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι. Νεα στοιχεια συνελεξε το Venus Express.Ο χαμενος ωκεανος της Αφροδιτης. Το διαστημικό σκάφος «Venus Εxpress» της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ΕSΑ) το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη συνέλεξε ενδιαφέροντα νέα στοιχεία που μαρτυρούν ότι κάποτε ο πλανήτης κατακλυζόταν από νερό ενώ διέθετε και σύστημα τεκτονικών πλακών. Το διαστημικό σκάφος που εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν το 2005 έστειλε στους επιστήμονες υπέρυθρους χάρτες που δείχνουν διαφοροποιήσεις της θερμότητας στους επιφανειακούς βράχους της Αφροδίτης. Από τους χάρτες αυτούς προκύπει ότι ορισμένες περιοχές της επιφάνειας των βράχων είναι ψυχρότερες, γεγονός που μαρτυρεί διαφορετική σύσταση των πετρωμάτων. Ερευνητές του Ινστιτούτου Πλανητικής Ερευνας του Γερμανικού Αεροδιαστημικού Κέντρου οι οποίοι συμμετέχουν στη μελέτη του υλικού που συλλέγει το «Venus Εxpress» αναφέρουν ότι ορισμένα από τα πετρώματα της Αφροδίτης μοιάζουν πολύ με τους ηπειρωτικούς βράχους που συναντούμε στη Γη και οι οποίοι έχουν ως κύριο συστατικό τον γρανίτη. Στον δικό μας πλανήτη ο γρανίτης δημιουργείται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανακύκλωσης των βραχών η οποία λαμβάνει χώρα στα όρια μεγάλων γεωλογικών πλακών που καλύπτουν τη Γη. Στα όρια αυτών των πλακών αρχαίοι βράχοι φθάνουν κάποια στιγμή στα έγκατα του πλανήτη, όπου γίνεται «ζύμωσή» τους με νερό και στη συνέχεια ανεβαίνουν ξανά στην επιφάνεια στα ηφαίστεια. Αν λοιπόν υπάρχει πράγματι γρανίτης στην Αφροδίτη, αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα κάποτε υπήρχε στον πλανήτη ένας ωκεανός και μια διδικασία κίνησης τεκτονικών πλακών, αναφέρουν οι επιστήμονες της ΕSΑ. Σε ό,τι αφορά τη μάζα, το μέγεθος και τη σύσταση η Αφροδίτη και η Γη μοιάζουν πολύ. Ωστόσο η «γειτόνισσά» μας αποτελεί πλέον σήμερα έναν αφιλόξενο πλανήτη. Οπως όλα δείχνουν, όμως, δεν ήταν έτσι και στο παρελθόν... <Κοπερνικιο>θα ονομασθει το στοιχειο 112 του Περιοδικου Πινακα. Προς τιμήν του μεγάλου αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου θα ονομαστεί το νεώτερο και ένα από τα βαρύτερα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα, μια τεχνητή ουσία που δημιουργήθηκε σε εργαστήριο της Γερμανίας. Το στοιχείο «κοπερνίκιο», με τη συντομογραφία Cp, έχει 112 πρωτόνια στον πυρήνα του και είναι ένα από τα βαρύτερα γνωστά στοιχεία, πολύ βαρύτερο από το μόλυβδο ή το ουράνιο. Είναι εξαιρετικά ασταθές και δεν μπορεί να υπάρξει στη φύση για περισσότερο από μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. «Θα θέλαμε να τιμήσουμε έναν σπουδαίο επιστήμονα που άλλαξε την εικόνα μας για τον κόσμο» δήλωσε ο Σίγκουρτ Χόφμαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που ανακάλυψε το Cp στο Κέντρο Έρευνας Βαρέων Ιόντων στη Γερμανία, σε συνεργασία με επιστήμονες από τη Γερμανία, τη Φινλανδία, τη Ρωσία και τη Σλοβακία. Από το 1981 έως σήμερα, το ίδιο Κέντρο έχει ανακαλύψει έξι χημικά στοιχεία με ατομικούς αριθμούς 107 έως 112. Οι ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν ελάχιστα άτομα του νέου στοιχείου χρησιμοποιώντας έναν επιταχυντή σωματιδίων για να βομβαρδίσουν ένα στόχο από μόλυβδο με ιόνα ψευδαργύρου. Ο Περιοδικός Πίνακας, η «βίβλος» της σύγχρονης Χημείας, κατατάσσει τα χημικά στοιχεία ανάλογα με τον ατομικό αριθμό τους, δηλαδή τον αριθμό των πρωτονίων στον πυρήνα τους. Ο αριθμός των πρωτονίων και των νετρονίων στον πυρήνα καθορίζει πόσο βαρύ είναι το στοιχείο. Από τα στοιχεία με ατομικό αριθμό άνω του 92, μόνο το πλουτώνιο και το ποσειδώνιο ανιχνεύονται στη φύση, ενώ τα άλλα έχουν δημιουργηθεί μόνο στο εργαστήριο. Το ρεκόρ ατομικού βάρους κατέχει το 118, μια άλλη ασταθής ουσία που ανακαλύφθηκε στη Ρωσία το 2006 και επίσης δεν έχει προστεθεί ακόμα επίσημα στη λίστα. Το στοιχείο 112 είχε ονομαστεί προσωρινά ununbium (ununbi σημαίνει 112 στα λατινικά) μέχρι να αποφασίσουν οι ερευνητές την οριστική του ονομασία. Το νέο όνομα αναμένεται να εγκριθεί επισήμως από τη Διεθνή Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) σε περίπου έξι μήνες, αναφέρει την Τετάρτη το LiveScience.com. Ο Νικόλαος Κοπέρνικος (1473-1543) ήταν ο αστρονόμος που διατύπωσε τη σύγχρονη ηλιοκεντρική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο και όχι το αντίστροφο.