Δροσος Γεωργιος

Η απόκοσμη Ερις αποκαλύπτεται (βίντεο) Νέα στοιχεία για την Έριδα και τον δορυφόρο της. Νέα στοιχεία για τον απομακρυσμένο πλανήτη νάνο του ηλιακού μας συστήματος.Στις αρχές Ιανουαρίου του 2005 ανακοινώθηκε ο εντοπισμός ενός διαστημικού σώματος στα βάθη του ηλιακού μας συστήματος τα χαρακτηριστικά του οποίου το τοποθέτησαν στην κατηγορία των πλανητών νάνων όπως ο Πλούτωνας. Η κωδική του ονομασία είναι 2003 UB313 και επιλέχθηκε τελικά για αυτόν τον πλανήτη νάνο το όνομα Ερις, της κόρης της Νυκτός και θεά της διχόνοιας στην αρχαία ελληνική μυθολογία.Με διάμετρο περίπου 770 χλμ. είναι το δέκατο μεγαλύτερο γνωστό σώμα που περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο χωρίς να είναι δορυφόρος και ένα από τα πιο απόμακρα αντικείμενα του ηλιακού συστήματος, που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, με εξαίρεση κάποιους κομήτες.Η απόσταση της από τη Γη και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται καθιστούσε μέχρι σήμερα την Έριδα ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες. Όμως ερευνητική ομάδα κατάφερε να αποκαλύψει μια σειρά από ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτόν τον απομακρυσμένο παγωμένο κόσμο του ηλιακού μας συστήματος ο οποίος διαθέτει και ένα δορυφόρο που έλαβε το όνομα της κόρης της Έριδας, της Δυσνομίας. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η Έρις διαθέτει ένα βραχώδες υπέδαφος κάτω από ένα κέλυφος πάγου. Ο Πλούτωνας έχει επίσης βραχώδες υπέδαφος κάτω από την παγωμένη του επιφάνεια αλλά έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε πάγο και πιστεύεται ότι φιλοξενεί έναν υπόγειο υγρό ωκεανό. «Γνωρίζαμε ήδη ότι η Έρις είναι πιο πλούσια σε βραχώδες περιβάλλον από τον Πλούτωνα, αλλά αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν είχε διαχωριστεί ο βράχος από τον πάγο. Αυτό σημαίνει ότι η Έρις θερμάνθηκε αρκετά σε κάποια στιγμή της ιστορίας της για να λιώσει, έτσι ώστε όλος ο βράχος βυθίστηκε στο κέντρο. Ο πάγος δεν είναι ακίνητος, αλλά βιώνει μια αργή αναδόμηση, λόγω της υπολειπόμενης θερμότητας από το εσωτερικό. Πιθανότατα δεν υπάρχει υγρός ωκεανός μέσα στην Έρις αναφέρει ο Φράνσις Κρουζ, πλανητολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ, Φράνσις Νίμο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Το "Progress MS-25" πλησιάζει στην εκτόξευση και βρίσκεται ήδη στο βενζινάδικο ⛽ Για περίπου δύο ημέρες, εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια θα αντλούνται στο διαστημικό φορτηγό. Παρεμπιπτόντως, σε ποιες στιγμές λειτουργεί ο ίδιος ο κινητήρας Progress; 🚀 Κατά τη διάρκεια της πτήσης προς τον ISS. Ο αερομεταφορέας εκτοξεύει το πλοίο σε χαμηλή γήινη τροχιά και τότε αρχίζει η μαγεία των ειδικών της βαλλιστικής. Το σχέδιο πτήσης υπαγορεύει τον αριθμό των απαιτούμενων παλμών και την ταχύτητά τους. Στην περίπτωση μιας τροχιάς τεσσάρων τροχιών, αυτό είναι περίπου έξι: για βασικούς ελιγμούς, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς από τη μια τροχιά στην άλλη. Και σε μια εξαιρετικά γρήγορη διπλή στροφή είναι το μισό. 🌏 Για να διορθώσετε την τροχιά του σταθμού. Ο ISS είναι τυπικά στο διάστημα, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Αποφορτίζονται πολύ, αλλά ο σταθμός εξακολουθεί να επιβραδύνει και κυριολεκτικά πέφτει. Ανυψώνεται κυρίως από κινητήρες Progress. Η τροχιά αλλάζει επίσης για να δημιουργηθούν συνθήκες για το επόμενο πλοίο. ☄ Όταν ο ISS χρειάζεται να αποφύγει τα διαστημικά συντρίμμια. Συμβαίνει. Μόλις τις προάλλες, το Progress απομάκρυνε τον ISS από μια επικίνδυνη τροχιά, αλλάζοντας το υψόμετρο σχεδόν κατά 1 km. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3261

O πρώτος ξύλινος δορυφόρος στο διάστημα. Από ξύλο μανόλιας Η NASA και η JAXA, η ιαπωνική υπηρεσία Διαστήματος, σχεδιάζουν να εκτοξεύσουν τον πρώτο ξύλινο δορυφόρο στο Διάστημα – και οι λόγοι είναι αναμενόμενοι. Ο LignoSat, ένας δορυφόρος από ξύλο μανόλιας στο μέγεθος κούπα καφέ, θα εκτοξευθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη το καλοκαίρι του 2024, σε μια προσπάθεια να καταστούν οι διαστημικές αποστολές πιο βιώσιμες. Το ξύλο δεν καίγεται ούτε σαπίζει στο διαστημικό κενό, παρά μετατρέπεται σε λεπτή στάχτη κατά την επανείσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα – κάτι που το καθιστά ένα εντυπωσιακά χρήσιμο, λιγότερο επιβαρυντικό, βιοδιασπώμενο υλικό για τους δορυφόρους του μέλλοντος. Μετά την επιτυχή δοκιμή ξύλινων δειγμάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) φέτος, οι επιστήμονες εκτιμούν πως ο δοκιμαστικός δορυφόρος τους είναι κατάλληλος για εκτόξευση. «Τρία ξύλινα δείγματα δοκιμάστηκαν και δεν έδειξαν σημάδια παραμόρφωσης μετά την έκθεσή τους στο Διάστημα» αναφέρουν οι ερευνητές σε προηγούμενη ανακοίνωσή τους, τον περασμένο Μάιο. «Παρά το ακραίο περιβάλλον του Διαστήματος, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων σημαντικές μεταβολές θερμοκρασίας και έκθεση σε ισχυρή κοσμική ακτινοβολία και επικίνδυνα ηλιακά σωματίδια για δέκα μήνες, οι δοκιμές δεν επιβεβαίωσαν αποσύνθεση ή παραμορφώσεις, όπως ρωγμές, αλλοιώσεις, ξεφλουδίσματα ή επιφανειακές ζημιές» προσθέτουν στην ανακοίνωση. Σημειώνεται πως πάνω από 9.300 τόνοι διαστημικών αντικειμένων –συμπεριλαμβανομένων διαστημικών σκουπιδιών, όπως δορυφόροι σε αχρηστία ή τμήματα χρησιμοποιημένων πυραύλων– βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε τροχιά γύρω από τη Γη.Τα γυαλιστερά μέταλλα από τα οποία είναι κατασκευασμένα τα αντικείμενα αυτά, όπως το τιτάνιο και το αλουμίνιο, αυξάνουν τη φωτεινότητα του νυχτερινού ουρανού κατά τουλάχιστον 10% σε πολλά σημεία του πλανήτη, προκαλώντας φωτορύπανση, που καθιστά πολύ δυσκολότερη την παρατήρηση αστρονομικών φαινομένων στο σύμπαν. Πέραν, όμως, της ρύπανσης, τα διαστημικά οχήματα από μέταλλο είναι ακριβότερα, αλλά και πολύ πιο επικίνδυνα στο ενδεχόμενο πρόσκρουσής τους με τον ΔΔΣ, διαστημόπλοια με πλήρωμα, ακόμη και στη Γη – στην περίπτωση που «επιβιώσουν» και δεν αναφλεγούν διαλυόμενα κατά την επανείσοδό τους στην ατμόσφαιρα. πηγή: https://www.kathimerini.gr/life/science/562729936/giati-nasa-kai-iaponia-stelnoyn-ton-proto-xylino-doryforo-sto-diastima/ – https://www.livescience.com/space/space-exploration/nasa-and-japan-to-launch-worlds-1st-wooden-satellite-as-soon-as-2024-why – Ξύλινους δορυφόρους αναπτύσσει η Ιαπωνία

Κοσμικό φλιπεράκι έφερε τη ζωή στη Γη. Νέα θεωρία για το πώς έφτασαν στον πλανήτη μας τα δομικά υλικά της ζωής.Ένα από τα «ιερά δισκοπότηρα» της επιστήμης είναι η προέλευση της ζωής στη Γη. Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για το πώς εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας. Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες αναφέρει ότι η ζωή είναι γήινο προϊόν και υποδεικνύει τις υποθαλάσσιες «καμινάδες». Τα φρεάτια στον πάτο των ωκεανών οι συνθήκες των οποίων είναι φιλικές στην παρουσία της ζωής.Η έτερη δημοφιλής θεωρία έχει εντελώς αντίθετη συλλογιστική και κάνει λόγο για μεταφορά της ζωής στη Γη, των δομικών της υλικών ακριβέστερα, από διαστημικούς βράχους (μετεωρίτες, αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας. Άλλη θεωρία αναφέρει ότι η ζωή αναπτύχθηκε σε μικρές γούρνες νερού που δημιουργήθηκαν σε ηφαιστειογενείς περιοχές. Πριν από ένα χρόνο μια μελέτη υπέδειξε τις αστραπές και τους κεραυνούς ως παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Proceedings of The Royal Society A» ερευνητική ομάδα στηρίζει τη θεωρία της διαστημικής καταγωγής της ζωής στη Γη προτείνοντας παράλληλα μια νέα θεωρία για το πώς συνέβη αυτό. «Είναι πιθανό τα μόρια που οδήγησαν στη ζωή στη Γη να προήλθαν από κομήτες και το ίδιο να έχει συμβεί και σε άλλους πλανήτες του γαλαξία μας» λέει ο Ρίτσαρντ Άνσλοου, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Κέιμπριτζ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι κομήτες θα μπορούσαν πράγματι να μεταφέρουν άθικτα τα αποκαλούμενα υλικά της ζωής όπως για παράδειγμα (πρεβιοτικά μόρια) αλλά μόνο υπό ορισμένες συνθήκες. Πρώτον, ο κομήτης πρέπει να ταξιδεύει σχετικά αργά και πιο συγκεκριμένα με ή κάτω από 15 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Διαφορετικά η θερμότητα που θα αναπτυσσόταν κατά την είσοδό του κομήτη στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη θα έκαιγε αμέσως αυτά τα ευαίσθητα οργανικά μόρια. Όμως οι κομήτες κινούνται κατά βάση με μεγαλύτερη από την προτεινόμενη από την έρευνα ταχύτητα. Τα κοσμικά φρένα Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ποιο είναι το διαστημικό περιβάλλον που θα υποχρέωνε τους κομήτες να πατήσουν… φρένο και να μειώσουν την ταχύτητα τους τόσο ώστε όταν πέσουν σε ένα πλανήτη να μην έχουν καταστραφεί τα οργανικά υλικά που μεταφέρουν διασκορπίζοντας τα έτσι στον πλανήτη που αν όπως στην περίπτωση της Γης διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες τα υλικά αυτά θα πυροδοτήσουν τις διεργασίες εμφάνισης της ζωής.Σύμφωνα με τους ερευνητές το πλέον κατάλληλο περιβάλλον είναι πλανητικά συστήματα όπου πολλοί πλανήτες περιφέρονται σε τροχιά γύρω από το μητρικό τους άστρο σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις θα υποχρέωναν τους κομήτες που θα κυκλοφορούσαν εκεί να αναπηδούν, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές, από την τροχιά ενός πλανήτη στον επόμενο σε μια διαδικασία που μοιάζει με ένα κοσμικό φλιπεράκι.Οι αναπηδήσεις αυτές όπως λένε οι ερευνητές θα επιβραδύνουν συνεχώς την ταχύτητα των κομητών και έτσι αν κάποιος τελικά πέσει σε έναν από τους πλανήτες θα εναποθέσει σε αυτόν το οργανικό του φορτίο άθικτο. Αν και αυτή η διεργασία μπορεί να μην είναι η μοναδική που υπάρχει στο Σύμπαν για την εμφάνιση ζωής οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι προσομοιώσεις τους θα μπορούσαν να προσφέρουν στους επιστήμονες μια καλύτερη ιδέα για το πού να ψάξουν για εξωγήινη ζωή. Με περισσότερους από πέντε χιλιάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής ο περιορισμός αυτής της αναζήτησης είναι πολύ σημαντικός.«Είναι συναρπαστικό που μπορούμε να αρχίσουμε να προσδιορίζουμε τον τύπο συστημάτων που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να δοκιμάσουμε διαφορετικά σενάρια προέλευσης. Είναι μια συναρπαστική στιγμή, καθώς μπορούμε να συνδυάσουμε τις προόδους στην αστρονομία και τη χημεία για να δώσουμε απαντήσεις σε μερικά από τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα» λέει ο Άνσλοου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1536776/kosmiko-fliperaki-efere-ti-zoi-sti-gi/

Αποστολή της NASA θέλει να δει τι συνέβη τη στιγμή που γεννήθηκε το Σύμπαν (βίντεο) Το εικονιζόμενο παρατηρητήριο SPHEREx θα χαρτογραφήσει εκατοντάδες εκατ. γαλαξίες. πηγή φωτό. (CfA) Ένα νέο διαστημικό παρατηρητήριο θα κάνει προηγμένη κοσμική χαρτογράφηση.Η NASA αποκάλυψε μια σειρά από στοιχεία για την αποστολή Spectro-Photometer for the History of the Universe, Epoch of Reionization and Ices Explorer (SPHEREx) που είναι σχεδιασμένη για να πραγματοποιήσει μια μεγάλης έκτασης και λεπτομέρειας χαρτογράφηση του Σύμπαντος. Το διαστημικό παρατηρητήριο της αποστολής θα χαρτογραφήσει και θα συλλέξει στοιχεία από περίπου 450 εκατ. γαλαξίες καθώς και από περίπου 100 εκατ. άστρα που βρίσκονται στο δικό μας γαλαξία.Σύμφωνα με τα στελέχη της NASA η αποστολή θα παρέχει έναν άνευ προηγουμένου γαλαξιακό χάρτη, με «δακτυλικά αποτυπώματα» από τις πρώτες στιγμές της ιστορίας του Σύμπαντος. Η αποστολη θα προσφέρει επίσης νέα στοιχεία για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της επιστήμης: Τι έκανε το Σύμπαν να διασταλεί τόσο γρήγορα, λιγότερο από ένα νανοδευτερόλεπτο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Μάλιστα η αποστολή θα αναζητήσει σε περιοχές του γαλαξία μας όπου γεννιούνται νέα άστρα αλλά και σε αστρικούς δίσκους ύλης που δημιουργούνται πλανήτες ίχνη νερού και οργανικών μορίων που είναι απαραίτητα για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε εδώ στη Γη. Επίσης η αποστολή θα υποδείξει στόχους για περαιτέρω μελέτη από άλλα τηλεσκόπια ή ερευνητικές αποστολές και προγράμματα. Η εκτόξευση του παρατηρητηρίου μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με την NASA το ερχόμενο καλοκαίρι αλλά δεν έχει ακόμη οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1536853/apostoli-tis-nasa-thelei-na-dei-ti-symvainei-ti-stigmi-poy-gennithike-to-sympan-vinteo/

Εντοπίστηκε εξωπλανήτης στον οποίο βρέχει σκόνη (βίντεο) Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξπωλανήτη που βρέχει σκόνη. πηγή φωτό. (Klaas Verpoest/Johan van Looveren/LUCA School of Arts/KU Leuven/PA) Ένα νέο εξωτικό κόσμο στο γαλαξία μας εντόπισε το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε το James Webb. Αποκάλυψε ότι σε ένα γνωστό εξωπλανήτη βρέχει… σκόνη. Ο πλανήτης, Wasp-107b, βρίσκεται 200 έτη φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό της Παρθένου και είχε ήδη τραβήξει την προσοχή των αστρονόμων επειδή είναι πολύ μεγάλος αλλά πολύ ελαφρύς, δίνοντάς του το παρατσούκλι «χνουδωτή καραμέλα». Οι πιο πρόσφατες παρατηρήσεις δίνουν μια άνευ προηγουμένου εικόνα ενός παράξενου και εξωτικού κόσμου που διαθέτει σύννεφα πυριτικής άμμου που πέφτει σαν βροχή στον πλανήτη.Στον Wasp-107b που ανακαλύφθηκε το 2017 επικρατούν καυτές θερμοκρασίες, μανιασμένοι άνεμοι ενώ όποιος βρεθεί εκεί θα μυρίζει το διακριτό άρωμα του διοξειδίου του θείου που είναι αυτό που εκπέμπεται όταν καίγεται ένα σπίρτο. «Η γνώση μας για άλλους πλανήτες βασίζεται σε όσα γνωρίζουμε από τη Γη. Αυτή είναι μια πολύ περιορισμένη γνώση» αναφέρει η Λιν Ντεσίν καθηγήτρια του Καθολικού Ινστιτούτου (KU) Leuven, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Ο Wasp-107b έχει το μέγεθος του Δία αλλά μάζα παρόμοια με τον κατά πολύ μικρότερο Ποσειδώνα και οι συνθήκες του επέτρεψαν στο πανίσχυρο James Webb να διεισδύσει σε βάθος στην ατμόσφαιρα του και να κάνει παρατηρήσεις. «Είναι ένας εξαιρετικός στόχος γιατί είναι πραγματικά ένας αφράτος. Είναι ένας από τους πιο χνουδωτούς πλανήτες εκεί έξω και είναι αυτοί που μπορούμε να λάβουμε αυτά τα μεγάλα σήματα όταν κοιτάμε την ατμόσφαιρά τους» Εργαζόμαστε πάνω σε προβλέψεις τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά τίποτα δεν μας έχει προετοιμάσει αρκετά για αυτό που βλέπουμε στην πραγματικότητα – τόσο για αυτό που ανακαλύπτουμε όσο και για την ποιότητα των δεδομένων. Ήταν πραγματικά συναρπαστικό» λέει η Δρ. Τζοάνα Μπάρστοου πλανητολόγος στο Open University του Λονδίνου που εργάζεται σε άλλη ερευνητική ομάδα η οποία επίσης μελετά τον εξωπλανήτη με τα στοιχεία που κατέγραψε το James Webb.Οι τελευταίες παρατηρήσεις, που δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Nature, αποκαλύπτουν στοιχεία υδρατμών και γενικότερα τη χημική σύσταση των νεφών του εξωπλανήτη κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά τόσο ολοκληρωμένα σε πλανήτη έξω από το ηλιακό μας σύστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1537161/entopistike-exoplaniti-ston-opoio-vrechei-skoni-vinteo/

Σε αυτήν την επέτειο, μάλλον δεν θα μιλήσουμε για τον θρίαμβο και την τραγωδία του μεγαλειώδους, αλλά τελευταίου έργου της σοβιετικής κοσμοναυτικής. Ωστόσο, ας δώσουμε τα εύσημα στους βασικούς χαρακτήρες. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εργάστηκαν για τη δημιουργία του Energia-Buran. Τι κατάφεραν να πετύχουν; 🌐 Για πρώτη φορά στην ιστορία, η πτήση και η προσγείωση ενός διαστημικού αεροπλάνου έγιναν εντελώς αυτόματα - δύο τροχιές γύρω από τη Γη σε 205 λεπτά. 🌐 Το όχημα εκτόξευσης Energia ήταν αυτόνομο και, σε αντίθεση με το American Shuttle, μπορούσε να παραδώσει άλλα διαστημόπλοια σε τροχιά. 🌐 Η μάζα του ωφέλιμου φορτίου εξόδου είναι έως 30 τόνοι, η επιστροφή έως 20. 🌐 Έως και 30 ημέρες τροχιακής πτήσης. 🌐 Το τροχιακό πλοίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί έως και 100 φορές, τα μπλοκ του πρώτου σταδίου - έως και 10. 🌐 Ο Energia ήταν ο πρώτος σοβιετικός πύραυλος που χρησιμοποίησε υγρό υδρογόνο. Και εξακολουθεί να παραμένει το πιο ισχυρό από τα εγχώρια. 🌐 Η ώθηση του συστήματος πρόωσης ήταν μέχρι 740 τόνους και περίπου 190 στο κενό. Εμπνευσμένο; Αναμφίβολα. Σήμερα, όταν η νεότερη γενιά μηχανικών πρόκειται να εφαρμόσει το παγκόσμιο έργο ROS, αυτό είναι ένα σημαντικό παράδειγμα. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3260

Η «εγκυκλοπαίδεια» του πλανητικού μικροβιώματος. Δισεκατομμύρια νέων άγνωστων μέχρι σήμερα πρωτεϊνών αποκάλυψε πολυετής διεθνής συνεργασία με πρωτοστατούντες έλληνες ερευνητές. Το μικροβίωμα, το σύνολο δηλαδή των μικροοργανισμών που συμβιούν με τον καθένα από εμάς παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη φυσιολογία μας, είναι μάλλον γνωστό. Λιγότερο όμως γνωστό, ακόμη και στους επιστήμονες, είναι το περιβαλλοντικό μικροβίωμα, το σύνολο δηλαδή των οργανισμών στο περιβάλλον. Αν και αόρατοι με γυμνό μάτι, οι μικροοργανισμοί (ιοί, βακτήρια, μύκητες) βρίσκονται παντού: στο έδαφος, στον αέρα, στα υδάτινα οικοσυστήματα, επιβιώνοντας ακόμη και στις πλέον ακραίες συνθήκες, όπως είναι, παραδείγματος χάριν, τα ηφαίστεια, οι ωκεάνιες θερμοπηγές ή οι πάγοι των πόλων. Μια βάση-χρυσωρυχείο Παραδοσιακά, η μελέτη ενός μικροοργανισμού προϋπέθετε την απομόνωσή του και στη συνέχεια τη (συχνά ανέφικτη) καλλιέργειά του σε εργαστηριακές συνθήκες. Οι τεχνολογικές (και κυρίως οι υπολογιστικές) πρόοδοι όμως, οι οποίες έφεραν επανάσταση στη βιολογία ήδη από τα τέλη του περασμένου αιώνα και συνεχίζονται ακόμη με αμείωτη ένταση, έχουν επιτρέψει τη μελέτη των μικροβιωμάτων συνολικά, χωρίς να είναι απαραίτητη η απομόνωση και καλλιέργεια των επιμέρους μικροοργανισμών που τα απαρτίζουν. Στην πρωτοπορία της ανάλυσης των Μεγάλων Δεδομένων (Big Data) των μικροβιωμάτων βρίσκεται εδώ και μια εικοσαετία το εργαστήριο του δρος Νίκου Κυρπίδη, το οποίο ανήκει στο Joint Genome Institute (JGI) του υπουργείου Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών (DOE) και εδρεύει στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Berkeley. Ο έλληνας βιολόγος και οι συνεργάτες του έχουν, μεταξύ άλλων, δημιουργήσει εκεί μια τεράστια βάση δεδομένων περιβαλλοντικών μικροβιωμάτων, την οποία θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ως «χρυσωρυχείο» πληροφορίας. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου το γεγονός ότι οι μελέτες που βασίζονται σε στοιχεία από βάσεις δεδομένων ονομάζονται «εξορύξεις» (mining).Στις «στοές» αυτού του ιδιότυπου ψηφιακού χρυσωρυχείου καταδύθηκε μια διεθνής ομάδα επιστημόνων στην οποία η ελληνική συμμετοχή ήταν έντονη. Ειδικότερα, εκτός από τον δρα Κυρπίδη, ο οποίος είχε την επίβλεψη και τον συντονισμό των ερευνών, στη μελέτη συμμετείχαν μεταξύ άλλων τρία εργαστήρια με έδρα την Ελλάδα: το εργαστήριο του δρος Χρήστου Ουζούνη, καθηγητή Βιοπληροφορικής στο Τμήμα Πληροφορικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διευθυντή Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Ερευνας & Τεχνολογικής Ανάπτυξης, το εργαστήριο του δρος Ιωάννη Ηλιόπουλου, αναπληρωτή καθηγητή Μοριακής Βιολογίας – Βιοπληροφορικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, και το εργαστήριο του δρος Γεωργίου Παυλόπουλου, κύριου ερευνητή Βιοπληροφορικής στο ερευνητικό κέντρο «Αλέξανδρος Φλέμινγκ», το οποίο είχε και τη μερίδα του λέοντος στη συγκεκριμένη μελέτη. Ετσι, ο δρ Παυλόπουλος είναι ο πρώτος και βασικός συγγραφέας στο σχετικό επιστημονικό άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στα μέσα Οκτωβρίου στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «Nature». Φως στη σκοτεινή ύλη Ο τίτλος του άρθρου είναι «Αποκαλύπτοντας τη λειτουργική σκοτεινή ύλη μέσω παγκόσμιας μεταγονιδιωματικής» (Unraveling the functional dark matter through global metagenomics), που ίσως να μη σημαίνει και πολλά στους μη ειδικούς. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να δώσουμε ορισμένες διευκρινίσεις. Το γονιδίωμα είναι το γενετικό υλικό ενός οργανισμού, ενώ ως μεταγονιδίωμα ορίζεται το σύνολο του γενετικού υλικού που υπάρχει σε ένα περιβαλλοντικό δείγμα που αποτελείται από πολλούς οργανισμούς. Κατ’ αντιστοιχία μεταγονιδιωματική είναι το πεδίο που μελετά το μεταγονιδίωμα, ενώ το έως τώρα ανεξερεύνητο γενετικό υλικό περιγράφει ο όρος «σκοτεινή ύλη» του τίτλου.Τόσο στο γονιδίωμα όσο και στο μεταγονιδίωμα υπάρχει κωδικοποιημένη η γενετική πληροφορία για τη δημιουργία πρωτεϊνών, των μορίων που εμπλέκονται στο σύνολο των βιολογικών διεργασιών. Το τιτάνιο έργο της συγκριτικής ανάλυσης των πρωτεϊνών της τεράστιας βάσης δεδομένων του εργαστηρίου του δρος Κυρπίδη ανέλαβε η διεθνής ομάδα επιστημόνων. Χωρίς υπερβολή, θα μπορούσε κανείς να πει ότι στην πραγματικότητα οι ερευνητές ανέλυσαν το πλανητικό μικροβίωμα καθώς η εν λόγω βάση δεδομένων καλύπτει κάθε γωνιά του πλανήτη. Οπως εξήγησε μιλώντας στο ΒΗΜΑ-Science ο δρ Παυλόπουλος, «αρχικά συγκρίναμε μεταξύ τους, μία προς μία, τις 8,5 περίπου δισεκατομμύρια πρωτεΐνες της βάσης. Αυτές οι μαζικά παράλληλες υπολογιστικές συγκρίσεις μάς οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι περίπου 1,2 δισεκατομμύρια από αυτές δεν σχετίζονται με καμία πρωτεΐνη που είναι κωδικοποιημένη στα μέχρι σήμερα γνωστά ως γονιδιώματα αναφοράς». Οικογένειες πρωτεϊνών Με άλλα λόγια, οι ερευνητές διαπίστωσαν αρχικά την ύπαρξη τουλάχιστον 1,2 δισεκατομμυρίων άγνωστων μέχρι σήμερα πρωτεϊνών. Γιατί όμως επέλεξαν να μελετήσουν τις πρωτεΐνες; «Οι πρωτεΐνες είναι το αποτέλεσμα ενός πανάρχαιου ταξιδιού που ξεκίνησε πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Αυτές οι μακρομοριακές μηχανές έχουν οργανώσει τις δομές και λειτουργίες τους από την αυγή της ζωής στη Γη. Εχουν εξελιχθεί και προσαρμοστεί να ανταποκρίνονται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις των ζωντανών οργανισμών» εξήγησε ο δρ Ουζούνης και πρόσθεσε: «Επιπλέον, οι πρωτεΐνες δεν είναι μεμονωμένα στοιχεία: συνιστούν περίπλοκες κοινότητες γνωστές ως οικογένειες πρωτεϊνών. Αυτές οι οικογένειες αποτελούνται από πρωτεΐνες που προέρχονται από έναν κοινό πρόγονο με παρόμοιες δομές και λειτουργίες, που χρησιμεύουν ως μαρτυρία της κοινής εξελικτικής τους κληρονομιάς».Αναζητώντας λοιπόν τις εξελικτικές μεταξύ τους σχέσεις, οι ερευνητές ομαδοποίησαν τις άγνωστες πρωτεΐνες σε οικογένειες. «Χρησιμοποιώντας παράλληλους αλγορίθμους και πάνω από 170.000 υπολογιστικούς πυρήνες σε έναν από τους μεγαλύτερους υπερυπολογιστές του κόσμου, ομαδοποιήσαμε αυτές τις άγνωστες πρωτεϊνικές αλληλουχίες σε οικογένειες» εξήγησε ο δρ Παυλόπουλος και συνέχισε: «Για να πληροί τις προϋποθέσεις που θέσαμε ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος λάθους, μια πρωτεϊνική οικογένεια θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 100 μέλη. Εντοπίσαμε έτσι περισσότερες από 100.000 νέες οικογένειες πρωτεϊνών, αριθμός αντίστοιχος με αυτόν των οικογενειών που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, οι οποίες προέρχονται αποκλειστικά από τα καταχωρισμένα γοδιώματα αναφοράς. Διπλασιάσαμε δηλαδή τον αριθμό των πρωτεϊνικών οικογενειών». Απαρχή νέων ανακαλύψεων Στη φύση οι πρωτεΐνες δεν είναι γραμμικά μόρια αλλά υιοθετούν τρισδιάστατες δομές οι οποίες υπαγορεύονται από την αλληλουχία των δομικών συστατικών τους (αμινοξέα). Ετσι, οι ερευνητές δεν αρκέστηκαν στο γεγονός ότι με τα αρχικά ευρήματά τους διπλασίασαν τον αριθμό των πρωτεϊνικών οικογενειών, αλλά θέλησαν να ελέγξουν και τη δομή τους με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. «Εφαρμόζοντας τη μεθοδολογία της Google DeepMind, θυγατρικής της Alphabet, υπολογίσαμε πιθανές τρισδιάστατες δομές των πρωτεϊνών και τις συγκρίναμε με όλες τις υπάρχουσες δομές του πλανήτη. Εντοπίσαμε έτσι εκατοντάδες εντελώς νέες δομές, οι οποίες αξίζει να επαληθευτούν πειραματικά» εξήγησε ο δρ Παυλόπουλος, ενώ ο δρ Κυρπίδης τόνισε ότι «η συγκεκριμένη έρευνα δεν διπλασίασε μόνο την υπάρχουσα γνώση για την ποικιλία των διαφορετικών πρωτεϊνών, αλλά και για πρώτη φορά παρέχει ποσοτικές πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος αυτής της ποικιλομορφίας στη φύση, που ακόμα δεν έχει εξερευνηθεί πλήρως. Επιπλέον, προσφέρει πρώτες ενδείξεις σχετικά με τον πιθανό ρόλο των νέων πρωτεϊνών, το οποίο αναμένουμε να οδηγήσει σε νέες μεγάλες ανακαλύψεις και νέες βιοτεχνολογικές εφαρμογές τα επόμενα χρόνια».Επομένως, τα αποτελέσματα του τιτάνιου έργου της ερευνητικής ομάδας δεν είναι μόνο η αποκάλυψη ενός άγνωστου πρωτεϊνικού κόσμου, πράγμα που συνεπάγεται την ύπαρξη πληθώρας άγνωστων ακόμη μικροοργανισμών, αλλά και το γεγονός ότι αποτελεί την απαρχή για αναρίθμητες νέες ερευνητικές μελέτες. Πρόκειται δηλαδή για ένα δώρο στην παγκόσμια ερευνητική κοινότητα η αξιοποίηση του οποίου θα αποδίδει καρπούς για πολλά ακόμη χρόνια. https://www.tovima.gr/print/science/i-egkyklopaideia-tou-planitikou-mikroviomatos/

Το δεύτερο «Arktika-M» έφτασε στο Baikonur! Το "Arktika-M" No. 2 πέρασε μια σειρά από τελικά στάδια: ολοκληρωμένες ηλεκτρικές δοκιμές του αποσυναρμολογημένου και συναρμολογημένου προϊόντος. Θερμοηλεκτρικές δοκιμές σε θάλαμο κενού. τεχνολογική δοκιμή κραδασμών του προϊόντος· έλεγχος της στεγανότητας του συστήματος πρόωσης, έλεγχος ανοίγματος όλων των δομικών στοιχείων και πολλοί άλλοι έλεγχοι. Στο κοσμοδρόμιο Arktika περιμένουν προετοιμασίες πριν την εκτόξευση, ανεφοδιασμός και ελλιμενισμός με την ανώτερη σκηνή. Έναρξη - τον Δεκέμβριο Δύο "Arktika-M" θα παρακολουθούν την επιφάνεια και τη συννεφιά της Γης, της θάλασσας στην περιοχή της Αρκτικής και των παρακείμενων περιοχών όλο το εικοσιτετράωρο, καθώς και θα μεταδίδουν μετεωρολογικές πληροφορίες και σήματα σχετικά με τη θέση των πλοίων και των αεροσκαφών που βρίσκονται σε κίνδυνο. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568310

Νέα ώθηση στο πεδίο της διαστημικής ιατρικής. Δείγματα της ανθρώπινης καρδιάς στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Αμερικανοί επιστήμονες έστειλαν για πρώτη φορά ανθρώπινα κύτταρα του καρδιακού μυός στο Διάστημα προκειμένου να μελετήσουν την επίδραση της μικροβαρύτητας επάνω τους – Τα δείγματα θα επιστρέψουν στη Γη σε έναν μήνα για ανάλυση.Δείγματα ανθρώπινου καρδιακού μυός που αποτελούν «προϊόντα» βιοτεχνολογίας θα «φιλοξενηθούν» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Είναι οι πρώτοι ανθρώπινοι ιστοί της καρδιάς που ταξιδεύουν στο Διάστημα – το ταξίδι τους πραγματοποιείται με την 29η αποστολή της NASA για μεταφορά προμηθειών στον ISS την οποία εκτελεί η SpaceX. Η αποστολή «SpaceX CRS-29» ξεκίνησε στις 9 Νοεμβρίου και χρειάζεται περίπου τρεις ημέρες για να φθάσει στον ISS. Τα δείγματα, που θα διατηρηθούν σε ειδικές συνθήκες φύλαξης, θα παραμείνουν στο Διάστημα για περίπου 30 ημέρες. Στη συνέχεια θα επιστρέψουν στη Γη προκειμένου να αναλυθούν για τις επιδράσεις της μικροβαρύτητας στους καρδιακούς ιστούς. Στόχος η διαστημική… βιολογική γνώση Μέσω αυτού του πειράματος οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Icahn του Νοσοκομείου «Ορους Σινά» στη Νέα Υόρκη οι οποίοι και αποστέλλουν τα δείγματα στοχεύουν στο να κατανοήσουν καλύτερα πώς τα κύτταρα του καρδιακού μυός προσαρμόζονται σε συνθήκες ακραίου βιολογικού στρες καθώς και πώς η μικροβαρύτητα και άλλες πτυχές των διαστημικών ταξιδιών επιδρούν στη λειτουργία του ανθρώπινου καρδιακού μυός.Η νέα γνώση που θα αποκτηθεί θα αποκαλύψει τις δυνατότητες αλλά και τους περιορισμούς της λειτουργίας των καρδιακών κυττάρων στο Διάστημα, γεγονός άκρως σημαντικό για τη διατήρηση της υγείας των αστροναυτών. Παράλληλα θα αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για τις μελλοντικές προσπάθειες μηχανικής ιστών, της βιοεκτύπωσης καθώς και της δημιουργίας οργανοειδών στο Διάστημα – σε συνθήκες δηλαδή μικροβαρύτητας. Οι συνθήκες φύλαξης Οι ερευνητές του «Ορους Σινά» συνεργάζονται με την εταιρεία Space Tango σε αυτό το πείραμα, η οποία παρέχει πρόσβαση στη μικροβαρύτητα για ερευνητικούς σκοπούς στον ΙSS. H Space Tango διαχειρίζεται τους ιστούς οι οποίοι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού φυλάσσονται σε ειδικά δοχεία που με τη σειρά τους είναι τοποθετημένα σε μια μεγαλύτερη μονάδα που ονομάζεται CubeLab. Τα μικροσκοπικά δοχεία φύλαξης με μέγεθος ενός χιλιοστόμετρου περιέχουν ειδικά μέσα καλλιέργειας προκειμένου τα κύτταρα να παραμείνουν ζωντανά καθ’όλο το διάστημα παραμονής τους στον Διαστημικό Σταθμό. Μετά την άφιξη στον ΙSS οι αστροναύτες θα τοποθετήσουν το CubeLab σε έναν ειδικό χώρο φύλαξης. Περί τις 30 ημέρες αργότερα τα δείγματα θα επιστρέψουν στη Γη για να γίνει ανάλυσή τους από τους ερευνητές. Προστασία των αστροναυτών αλλά και του πληθυσμού της Γης Οι αστροναύτες παρουσιάζουν συχνά σημάδια καρδιακής ανεπάρκειας κατά την παραμονή τους στο Διάστημα εξαιτίας των ακραίων συνθηκών οι οποίες φαίνεται να επιταχύνουν τη διαδικασία γήρανσης του ανθρώπινου οργανισμού. Τα αποτελέσματα του πειράματος θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να ανακαλύψουν νέους τρόπους προφύλαξης της καρδιακής υγείας των αστροναυτών αλλά και να αναπτύξουν παράλληλα καινούργιες θεραπείες για τα καρδιαγγειακά νοσήματα που πλήττουν τον ολοένα και πιο γηρασμένο πληθυσμό της Γης.«Αυτό το πείραμα θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την επίδραση της μικροβαρύτητας και των διαστημικών ταξιδιών στα ανθρώπινα κύτταρα του καρδιακού μυός καθώς θα εξετάσουμε για πρώτη φορά πώς αυτά τα άκρως ενεργά παλλόμενα κύτταρα προσαρμόζονται σε έναν ολόκληρο μήνα έκθεσης σε ακραίες συνθήκες. Μια από τις συναρπαστικές πτυχές του πειράματος είναι ότι τα δείγματα θα μεταφερθούν στο ‘Ορος Σινά’ ζωντανά μετά την επιστροφή τους στη Γη, οπότε και θα μπορέσουμε να αναλύσουμε το πώς λειτουργούν οι ιστοί όταν θα έχουν πλέον επιστρέψει στις γήινες συνθήκες» εξήγησε ο δρ Κέβιν Κόστα, επικεφαλής του πειράματος, αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας στη Σχολή Icahn του «Ορους Σινά» και προσέθεσε: «Η καλύτερη κατανόηση σχετικά με το πώς λειτουργούν αυτά τα καρδιακά κύτταρα θα μας βοηθήσει να βρούμε νέους τρόπους προστασίας των αστροναυτών ώστε να μπορούν να μένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο Διάστημα προκειμένου να ολοκληρώνουν πιο δύσκολες αποστολές εξερεύνησης. Θα μας παρέχουν επίσης στοιχεία σχετικά με το πώς θα προστατεύσουμε την καρδιά των ανθρώπων στη Γη από τις επιβαρυντικές επιδράσεις της γήρανσης αλλά και της έλλειψης δραστηριότητας». Χρήση κυττάρων iPS Τα κύτταρα του καρδιακού μυός που ταξιδεύουν αυτή τη στιγμή στο Διάστημα δημιουργήθηκαν με χρήση κυττάρων iPS (induced pluripotent stem cells, πολυδύναμα κύτταρα με τις ιδιότητες των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων τα οποία προκύπτουν από τη μετατροπή ενηλίκων κυττάρων με χρήση κατάλληλων παραγόντων) ενός υγιούς ενήλικου δότη. Σύγκριση… διαστημικών και γήινων κυττάρων Μάλιστα ίδια δείγματα καρδιακού ιστού καλλιεργούνται αυτή τη στιγμή και στο Ινστιτούτο για τα Καρδιαγγειακά του «Ορους Σινά» προκειμένου μετά την επιστροφή των… διαστημικών κυττάρων να γίνει σύγκριση μεταξύ των δειγμάτων. «Θα εξετάσουμε αν υπάρχουν διαφορές στη βιολογία των κυττάρων που θα επιστρέψουν από τον ISS σε σύγκριση με τα αντίστοιχα δείγματα που καλλιεργούμε στο εργαστήριό μας» σημείωσε ο δρ Κόστα. Ωθηση στο πεδίο της Διαστημικής Ιατρικής «Καθώς το κόστος των διαστημικών ταξιδιών συνεχίζει να μειώνεται και ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να ζουν και να εργάζονται στο Διάστημα, θα είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς το διαστημικό περιβάλλον επηρεάζει το σώμα τους. Οι ιστοί- μινιατούρες ‘προϊόντα’ της εμβιομηχανικής αποτελούν πολύ καλά εργαλεία για να αποκτήσουμε αυτή τη γνώση μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος μεταφοράς στο Διάστημα. Είμαστε ενθουσιασμένοι που μπορούμε να εφαρμόσουμε τα εργαλεία μας στο νέο πεδίο της Διαστημικής Ιατρικής και να χρησιμοποιήσουμε τη μικροβαρύτητα ως μοντέλο της ανθρώπινης γήρανσης» ανέφερε από την πλευρά του ο δρ Ντέιβιντ Σακς, επίκουρος καθηγητής Γενετικής και Γενωμικών Επιστημών στη Σχολή Icahn. Θεοδώρα Ν. Τσώλη – https://www.tovima.gr/2023/11/14/science/deigmata-tis-anthropinis-kardias-ston-diethni-diastimiko-stathmo/

Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών με το όνομα Yu.A. Γκαγκάριν "Συμβάλετε στην ανάπτυξη της επιστήμης": ένας υπάλληλος του Κέντρου Εκπαίδευσης και Παραγωγής συμμετείχε στο πείραμα SIRIUS-23 Στις 14 Νοεμβρίου 2023 ξεκινά το IV στάδιο του International Insulation Project SIRIUS. Το πείραμα μελετά τους μηχανισμούς προσαρμογής του ανθρώπινου σώματος υπό συνθήκες ετήσιας απομόνωσης, η οποία προσομοιώνεται σε ερμητική εγκατάσταση με τεχνητό βιότοπο. Κατά τη διάρκεια της αποστολής, μερικά στοιχεία μιας πολλά υποσχόμενης διαπλανητικής αποστολής αναδημιουργούνται, όπως πτήση σε δορυφόρο, σύνδεση σε σεληνιακό τροχιακό σταθμό, εργασία σε σεληνιακή τροχιά, προσγείωση στη σεληνιακή επιφάνεια και επιστροφή στη Γη. Ένας ενεργός συμμετέχων σε επιστημονικά και τεχνικά συνέδρια, ειδικός σε ρομποτικά και ευφυή συστήματα για επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις, ένας υπάλληλος του Κέντρου Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών, ο Γιούρι Τσεμποτάρεφ, συμμετείχε φέτος στο πείραμα SIRIUS-23. Επιπλέον, επιλέχθηκε ως διοικητής του πληρώματος! «Είναι γνωστό ότι ένα από τα πιο σημαντικά μοτίβα της ζωής ενός ατόμου είναι η αυτοπραγμάτωση, η ανακάλυψη ταλέντων και η χρήση δεξιοτήτων για την παραγωγή καλού με τη μία ή την άλλη μορφή, εκτελώντας μια δημιουργική λειτουργία. Είναι μεγάλη τιμή να συμμετέχω σε ένα τέτοιο παγκόσμιο έργο», σημείωσε ο Γιούρι, «για να παρέχω στην επιστημονική κοινότητα το αποτέλεσμα της προσωπικής και της κοινής μας εργασίας και ομαδικών δραστηριοτήτων. Φυσικά, θέλω να συνεισφέρω στην ανάπτυξη της επιστήμης· η δημιουργική δραστηριότητα αυτή τη στιγμή είναι πιο σημαντική από ποτέ». Διαβάστε περισσότερα για τους στόχους του έργου και τις κύριες δυσκολίες του, τις σχέσεις με το πλήρωμα και τις ευθύνες του διοικητή στην επίσημη ιστοσελίδα μας! SIRIUS-23: Έναρξη ενός έτους επίγειου πειράματος απομόνωσης σήμερα! 👨‍🚀 Πλήρωμα αποστολής: Chebotarev Yuri (Ρωσία) - διοικητής πληρώματος. Parfenova Anzhelika (Ρωσία) – μηχανικός πτήσης. Orlova Ksenia (Ρωσία, κάτοικος της πολιτείας Asgardia) - γιατρός του πληρώματος. Mastitskaya Olga (Λευκορωσία) – ερευνήτρια. Shishenina Ksenia (Ρωσία) – ερευνήτρια. Rustam Zaripov (Ρωσία) – ερευνητής. Ενώ βρίσκεται στη Γη, το πλήρωμα θα πάει στον φυσικό δορυφόρο του πλανήτη μας: οι επιστήμονες θα ελλιμενιστούν με φορτηγά πλοία, θα πετάξουν γύρω για να βρουν ένα σημείο προσγείωσης, θα προσγειωθούν στη σεληνιακή επιφάνεια και θα ελέγξουν το ρόβερ. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568313

Χημικός τεχνητής νοημοσύνης ανακάλυψε μέθοδο παραγωγής οξυγόνου στον Άρη (βίντεο) Το σύστημα εντόπισε μόρια τοπικών υλικών του πλανήτη που λειτουργούν ως καταλύτες.Οι ακραίες και αφιλόξενες συνθήκες για τη παρουσία της ζωής και του ανθρώπου στην επιφάνεια του Άρη υποχρεώνουν τους επιστήμονες να αναζητούν λύσεις για να ξεπεράσουν τα πολλών ειδών εμπόδια που υπάρχουν ώστε να μπορεί ο άνθρωπος να διαβιώσει στον πλανήτη.Η έλλειψη οξυγόνου στον Κόκκινο Πλανήτη είναι ένα από αυτά τα εμπόδια. Το οξυγόνο είναι απαραίτητο όχι μόνο για να μπορεί να αναπνέει ο άνθρωπος αλλά και για την χρήση του ως καυσίμου για τους πυραύλους που θα χρησιμοποιούνται για την εκτόξευση διαστημικών σκαφών και φορτίων από τον πλανήτη.Με τη βοήθεια των ρομποτικών εξερευνητών που βρίσκονται στον Άρη οι επιστήμονες πραγματοποιούν διαφόρων ειδών έρευνες και πειράματα στην προσπάθεια εξεύρεσης τρόπων παραγωγής οξυγόνου στον πλανήτη αφού όπως είναι ευνόητο η παραγωγή οξυγόνου εκεί είναι πιο συμφέρουσα από κάθε άποψη από την μεταφορά του οξυγόνου από τη Γη.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Synthesis» πολυμελής ερευνητική ομάδα στην Κίνα παρουσιάζει τα αποτελέσματα των ερευνών της τα οποία οδήγησαν στην ανακάλυψη μιας μεθόδου παραγωγής οξυγόνου με τοπικά υλικά.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης σχεδιασμένο να πραγματοποιεί χημικές έρευνες. Το ρομπότ πήρε δείγματα μετεωριτών που έχουν φθάσει στη Γη από τον Άρη. Πρόκειται για πετρώματα που εκτοξεύτηκαν από τον Άρη μετά από πτώσεις μεγάλων αστεροειδών στον πλανήτη. Τα πετρώματα αυτά ταξίδεψαν στο ηλιακό μας σύστημα έπεσαν στη Γη και εντοπίστηκαν είτε από ιδιώτες που τα παρέδωσαν στους επιστήμονες είτε από ερευνητικές αποστολές αναζήτησης μετεωριτών όπως αυτές που οργανώνονται στην Ανταρκτική που αποτελεί ιδανικό τόπο ανακάλυψης μετεωριτών. Οι καταλύτες Η προσπάθεια αναζήτησης μεθόδων παραγωγής οξυγόνου στον Άρη βασίζεται στο γεγονός ότι ο πλανήτης διαθέτει σημαντικά νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος του. Δεδομένου ότι το νερό αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο οι επιστήμονες αναζητούν τρόπους να συλλέξουν αυτό το οξυγόνο από τα αποθέματα νερού του Άρη. Για να συμβεί αυτό απαιτείται η παρουσία ενώσεων που λειτουργούν ως καταλύτες ικανοί να προκαλέσουν χημικές αντιδράσεις που διασπούν τα μόρια του νερού για να δημιουργήσουν οξυγόνο και αέριο υδρογόνο.Ο ρομποτικός χημικός πραγματοποίησε υπολογισμούς σε περισσότερα από 3,7 εκατομμύρια μόρια τα οποία μπορούσε να φτιάξει από έξι διαφορετικά μεταλλικά στοιχεία που υπήρχαν στα πετρώματα και πιο συγκεκριμένα σίδηρο, νικέλιο, μαγγάνιο, μαγνήσιο, αλουμίνιο και ασβέστιο. Μέσα σε έξι εβδομάδες, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, ο χημικός AI επέλεξε, συνέθεσε και εξέτασε 243 από αυτά τα διαφορετικά μόρια. «Όταν ήμουν παιδί ονειρευόμουν τη διαστημική εξερεύνηση. Όταν τελικά είδαμε ότι οι καταλύτες που κατασκευάζει το ρομπότ μπορούσαν πραγματικά να παράγουν οξυγόνο διασπώντας τα μόρια του νερού, ένιωσα ότι το όνειρό μου γινόταν πραγματικότητα. Άρχισα ακόμη και να φαντάζομαι ότι εγώ ο ίδιος θα ζω στον Άρη στο μέλλον» αναφέρει ο Τζουν Τζιάνγκ επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας, εκ των επικεφαλής της έρευνας. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ένας άνθρωπος επιστήμονας θα χρειαζόταν περίπου 2.000 χρόνια για να βρει αυτόν τον «καλύτερο» καταλύτη χρησιμοποιώντας συμβατικές τεχνικές δοκιμής και λάθους γεγονός που αποκαλύπτει την σημασία αυτής της έρευνας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1536419/chimikos-technitis-noimosynis-anakalypse-methodo-paragogis-oxygonoy-ston-ari-vinteo/

Η Roscosmos δημοσιεύει αποχαρακτηρισμένα έγγραφα για την 35η επέτειο από την πτήση του διαστημικού σκάφους Buran Στις 15 Νοεμβρίου 1988, ένας πύραυλος υπερβαρέος τύπου «Energia» εκτοξεύτηκε από το Μπαϊκονούρ με το επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημόπλοιο «Buran», το οποίο έκανε αυτόματα κύκλους της Γης δύο φορές και προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Yubileiny. Μεταξύ των εγγράφων είναι το πρώτο πρόγραμμα πτήσης, πληροφορίες σχετικά με το επαναχρησιμοποιήσιμο διαστημικό σύστημα μεταφορών MTKS-O, το συγκρότημα πυραύλων και διαστημικών μεταφορών Buran-T και επιλογές για όχημα μεταφοράς φορτίου για αυτό. Διαβάστε στην ιστοσελίδα μας: https://www.roscosmos.ru/39897/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568317

Μια έκλαμψη ακτίνων γάμμα «χτυπάει» τη Γη. Το τηλεσκόπιο Integral της ESA (αριστερά) ανιχνεύει τη ισχυρότερη έκρηξη ακτίνων γάμμα, ενώ ο σεισμο-ηλεκτρομαγνητικός δορυφόρος της Κίνας αντιλαμβάνεται την επίδρασή του στην ανώτερη ιονόσφαιρα (καλλιτεχνική άποψη). Η ισχυρότερη έκλαμψη ακτίνων γάμμα (Gamma-Ray Burst, GRB), που έχει καταγραφεί ποτέ, έπληξε τη Γη δημιουργώντας ερωτήματα για τις συνέπειες που μπορεί να έχει μια έκρηξη αστέρα στον πλανήτη μας.Στις 9 Οκτωβρίου 2022, στις 3:21 μ.μ. ώρα Ελλάδας, μια εξαιρετικά φωτεινή και μακράς διάρκειας έκλαμψη GRB εντοπίστηκε από πολλούς από τους δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη, συμπεριλαμβανομένου του διαστημικού τηλεσκοπίου Integral του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) που ανιχνεύει τέτοιες εκρήξεις.Αυτή η έκρηξη, που ονομάστηκε GRB 221009A, κάθε άλλο παρά συνηθισμένη ήταν. «Ήταν ίσως η πιο φωτεινή έκλαμψη ακτίνων γάμμα που έχουμε εντοπίσει ποτέ», σημειώνει ο Μίρκο Πιερσάντι από το Πανεπιστήμιο της Λ’ Άκουιλα στην Ιταλία, και επικεφαλής συγγραφέας της ομάδας που δημοσιεύει αυτά τα αποτελέσματα σήμερα στο περιοδικό «Nature Communications». Ένας από τους συγγραφείς, ο Πιέτρο Ουμπερτίνι από το Εθνικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής στη Ρώμη και κύριος ερευνητής για το όργανο IBIS του Integral τη χαρακτηρίζει ως «την ισχυρότερη» GRB που έχει μετρηθεί ποτέ. Στατιστικά μία έκλαμψη GRB τέτοιου μεγέθους φτάνει στη Γη μόνο μία φορά κάθε 10.000 χρόνια.Αυτή η έκλαμψη ήταν το αποτέλεσμα έκρηξης ενός αστέρα που απέχει σχεδόν δύο δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Η έκρηξη ενεργοποίησε τους ανιχνευτές κεραυνών στην Ινδία, πάνω από την οποία καταγράφηκε το απόγειο της GRB. Η ροή φωτονίων τής έκλαμψης φώτιζε την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και μέρος της Αυστραλίας, ενώ όργανα στη Γερμανία εντόπισαν σημάδια ότι η ιονόσφαιρα της Γης διαταράχθηκε για αρκετές ώρες από την έκρηξη.Η ιονόσφαιρα είναι το στρώμα της ανώτερης ατμόσφαιρας της Γης, σε υψόμετρο από 50 χιλιόμετρα έως 950 χιλιόμετρα, που περιέχει ηλεκτρικά φορτισμένα αέρια (πλάσμα). Η σταθερότητα του ιονισμού της γήινης ατμόσφαιρας διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο για την εξέλιξη και διατήρηση της ζωής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρξε ισχυρή μεταβολή του ηλεκτρικού πεδίου στην επάνω πλευρά της ιονόσφαιρας και αύξηση του ιονισμού στην κάτω πλευρά της ιονόσφαιρας.Η ESA υπογραμμίζει ότι η ανάλυση των επιπτώσεων της έκρηξης θα μπορούσε να δώσει πληροφορίες για τις μαζικές εξαφανίσεις στην ιστορία της Γης. Επίσης, το συγκεκριμένο συμβάν ενισχύει την ιδέα ότι μια έκρηξη αστέρα σουπερνόβα στον δικό μας Γαλαξία μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, βλάπτοντας το στρώμα του όζοντος και επιτρέποντας στην επικίνδυνη υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου να φτάσει στην επιφάνεια της Γης. πηγή: https://www.ertnews.gr/eidiseis/epistimi/eklampsi-aktinon-gamma-xtypaei-ti-gi/ – https://www.science.org/content/article/cosmic-blast-seared-earth-s-atmosphere-2-billion-light-years-away

Ο δεύτερος πιο μακρινός γαλαξίας. … ανακαλύφθηκε με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb Εικόνες του δεύτερου και του τέταρτου πιο μακρινού γαλαξία που παρατηρήθηκαν μέχρι σήμερα (UNCOVER z-13 και UNCOVER z-12) από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Οι γαλαξίες βρίσκονται στο Σμήνος της Πανδώρας (Abell 2744). Οι συστηματικές παρατηρήσεις των επιστημόνων στο γαλαξιακό Σμήνος της Πανδώρας, το οποίο κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο «James Webb», επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του δεύτερου και του τέταρτου πιο μακρινού γαλαξία που παρατηρήθηκαν ποτέ. Οι γαλαξίες περιγράφονται σε δημοσίευση στο περιοδικό «Astrophysical Journal Letters» [UNCOVER: Illuminating the Early Universe—JWST/NIRSpec Confirmation of z > 12 Galaxies]. Μια διεθνής ομάδα με επικεφαλής ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια (Penn State) επιβεβαίωσε την απόσταση αυτών των αρχαίων γαλαξιών και συμπέρανε τις ιδιότητές τους χρησιμοποιώντας νέα φασματοσκοπικά δεδομένα από το τηλεσκόπιο.Σε αντίθεση με άλλους γαλαξίες που έχουν επιβεβαιωθεί σε αυτή την απόσταση, οι νέοι γαλαξίες είναι μεγαλύτεροι. Ο ένας είναι επιμήκης, σχεδόν σαν φιστίκι, και ο άλλος μοιάζει με χνουδωτή μπάλα. Αν και αναμένεται να έχουν σχηματιστεί από παρόμοια υλικά, δείχνουν σημάδια ότι είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους.Η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι το φως που ανιχνεύθηκε από το τηλεσκόπιο εκπέμφθηκε από τους δύο γαλαξίες όταν το σύμπαν είχε ηλικία περίπου 330 εκατομμυρίων ετών και ταξίδεψε για περίπου 13,4 δισεκατομμύρια έτη φωτός για να φτάσει στο James Webb. Όμως, οι γαλαξίες βρίσκονται σήμερα στα 33 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη, λόγω της διαστολής του σύμπαντος κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου. Οι απίστευτα μακρινοί γαλαξίες προσφέρουν πληροφορίες για το πώς μπορεί να σχηματίστηκαν οι πρώτοι γαλαξίες.«Το φως από αυτούς τους γαλαξίες είναι αρχαίο, περίπου τρεις φορές παλαιότερο από τη Γη», δηλώνει ο Τζόελ Λέγια, επίκουρος καθηγητής Αστρονομίας και Αστροφυσικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.«Πριν από την ανάλυσή μας, γνωρίζαμε μόνο τρεις γαλαξίες που είχαν επιβεβαιωθεί σε αυτή περίπου την ακραία απόσταση», εξηγεί ο πρώτος συγγραφέας, Μπίνγκζι Γουάνγκ, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο γαλαξίες είναι σημαντικά μεγαλύτεροι από τους τρεις γαλαξίες που είχαν εντοπιστεί προηγουμένως σε αυτές τις ακραίες αποστάσεις. Ο ένας είναι τουλάχιστον έξι φορές μεγαλύτερος με διάμετρο περίπου 2.000 έτη φωτός. Καθώς το πρώιμο σύμπαν θεωρείται ότι ήταν πολύ συμπιεσμένο, αποτελεί, σύμφωνα με τον κ. Γουάνγκ, έκπληξη το γεγονός ότι ο γαλαξίας είναι τόσο μεγάλος.Οι δύο γαλαξίες ήταν μεταξύ των 60.000 πηγών φωτός στο Σμήνος της Πανδώρας που ανιχνεύθηκαν σε μία από τις πρώτες εικόνες βαθέος πεδίου του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb κατά τη διάρκεια του 2022, του πρώτου έτους επιστημονικής λειτουργίας του. Μέσα σε λίγους μήνες η ερευνητική ομάδα περιόρισε τις 60.000 φωτεινές πηγές σε 700 υποψήφιες για περαιτέρω μελέτη, οκτώ από τις οποίες θεωρούσαν ότι θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι μεταξύ των πρώτων γαλαξιών. Στη συνέχεια το τηλεσκόπιο στράφηκε ξανά στο Σμήνος της Πανδώρας καταγράφοντας τα φάσματα των υποψήφιων πηγών φωτός. https://www.amna.gr/home/article/775750/O-deuteros-pio-makrinos-galaxias-anakalufthike-me-to-diastimiko-tileskopio-James-Webb – https://phys.org/news/2023-11-second-most-distant-galaxy-james-webb.html

Η εμφάνιση του ρωσικού τροχιακού σταθμού και της εμπορικής μονάδας παρουσιάστηκε στο Dubai Airshow. Η αρθρωτή αρχιτεκτονική του σταθμού σας επιτρέπει να δημιουργήσετε σχεδόν απεριόριστο αριθμό μονάδων, τόσο για διαφορετικούς σκοπούς όσο και για διαφορετικούς χρήστες. Ταυτόχρονα, υπάρχει η δυνατότητα όχι μόνο της άμεσης ενσωμάτωσής του στην κύρια δομή του σταθμού, αλλά και της δημιουργίας μιας ξεχωριστής υπηρεσίας πτητικής μονάδας. Η εμπορική ενότητα μπορεί να περιλαμβάνει καμπίνες για τη διαμονή του πληρώματος, πανοραμικά ολόπλευρα παράθυρα, χώρο αποθήκης για χαλάρωση αστροναυτών, χώρο μαγειρέματος και φαγητού, καθώς και σταθμούς εργασίας με εξοπλισμό υποστήριξης πληρώματος για μακροχρόνιες διαστημικές αποστολές. Η μονάδα μπορεί επίσης να εξοπλιστεί με πρόσθετους αποθηκευτικούς χώρους για ωφέλιμα φορτία. Το διαμέρισμα σέρβις έχει σχεδιαστεί για να φιλοξενεί συστήματα που εκτελούν τις λειτουργίες σέρβις της μονάδας, ενώ η μονάδα ελεύθερης πτήσης παρέχει πρόσθετη αυτονομία και δυνατότητα επίτευξης συνθηκών κοντά στο βαθύ χώρο όσον αφορά τη βαρύτητα, το κενό και την απουσία πρόσθετου θορύβου. και δόνηση. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568309

Μια εργαλειοθήκη σε τροχιά γύρω από τη Γη. Oρατή από τη Γη η εργαλειοθήκη που έχασαν οι αστροναύτες στο διάστημα – Έχει καταχωρηθεί στα διαστημικά σκουπίδια. Εκτός από τα άστρα, τους πλανήτες, τα νεφελώματα, τους γαλαξίες, εδώ και μερικά 24ωρα, στο πεδίο των παρατηρητών του ουρανού βρίσκεται και … μία εργαλειοθήκη. Έπεσε κατά λάθος από τις Τζασμίν Μογκμπέλι και Λοράλ Ο’Χάρα που πέρασαν έξι ώρες και 42 λεπτά εκτός του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για εργασίες συντήρησης. Η Jasmin Moghbeli και η Loral O’Hara εκτελούν εργασίες έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Πλέον, ο λευκός σάκος αιωρείται σε τροχιά γύρω από τη Γη, από την οποία είναι μάλιστα και ορατός, αν και όχι με γυμνά μάτια. Συγκεκριμένα, ο επίσης αστροναύτης Σατόσι Φουρουκάουα «συνέλαβε» το αντικείμενο ενώ φωτογράφιζε το όρος Φούτζι στην Ιαπωνία από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Σύμφωνα με τη NASA, τα εργαλεία που χάθηκαν, δεν αποδείχτηκαν απαραίτητα για τους δύο αστροναύτες στο υπόλοιπο του διαστημικού περιπάτου τους. Οι ελεγκτές αποστολής ανέλυσαν την τροχιά του λευκού σάκου, επιβεβαιώνοντας πως ο κίνδυνος σύγκρουσης με τον ΔΔΣ ήταν χαμηλός και πως το πλήρωμα είναι ασφαλές. Ο σάκος έχει καταχωρηθεί στα διαστημικά σκουπίδια και αναμένεται να επανέλθει στην τροχιά της Γης τους επόμενους μήνες, αλλά πιθανότατα θα αναφλεγεί όταν φτάσει σε ύψος περίπου 113 χιλιομέτρων. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα αντικείμενο χάνεται στο διάστημα. Το 2008, η Χαϊντμαριέ Στεφανίσιν-Πάιπερ είδε τη δική της εργαλειοθήκη επίσης να πέφτει ενώ εκείνη επισκεύαζε μια ζημιά στον ΔΔΣ. Η απώλεια αυτού του σάκου ανάγκασε τους ελεγκτές της αποστολής να αλλάξουν τα σχέδια για τους υπόλοιπους διαστημικούς περιπάτους που είχαν προγραμματιστεί κατά τη διάρκεια της αποστολής του διαστημικού λεωφορείου Endeavour. πηγές: https://www.kathimerini.gr/life/technology/562725430/astronaytes-echasan-mia-ergaleiothiki-sto-diastima-kai-einai-orati-apo-ti-gi/ – https://news.sky.com/story/astronauts-accidentally-drop-toolbox-during-space-walk-and-you-could-see-it-from-earth-13006280 Κοινοποιήστε:

Καθηγητής φυσικής στέλνει το DNA του στη Σελήνη για να τον κλωνοποιήσουν εξωγήινοι. Αμερικανική εταιρεία μετά θάνατον διαστημικών υπηρεσιών ανέλαβε την μεταφορά.Η αμερικανική εταιρεία Celestis πραγματοποιεί εδώ και 26 χρόνια διαστημικές… κηδείες. Πιο συγκεκριμένα εκτοξεύει σε τροχιά γύρω από τη Γη κάψουλες που περιέχουν την τέφρα ανθρώπων. Η πρώτη εκτόξευση ήταν η τέφρα του Τζιν Ρoντενμπέρι, του δημιουργού του Star Trek. Στη συνέχεια η εταιρεία έστειλε μακριά από τη Γη την τέφρα πολλών διάσημων αλλά μη επωνύμων φίλων του Διαστήματος ενώ άρχισε σταδιακά να αυξάνει το εύρος των υπηρεσιών της.Ο Κένεθ Ομ, ένας 86χρονος Αμερικανός καθηγητής φυσικής, έγινε πελάτης της Celestis με ένα ασυνήθιστο αίτημα. Όταν φύγει από την ζωή η εταιρεία θα λάβει μια κάψουλα που δεν θα περιέχει μόνο την τέφρα του αλλά και δείγματα του DNA του. Ο καθηγητής ζήτησε η κάψουλα να μην τεθεί σε τροχιά αλλά να σταλεί σε κάποιο σημείο στο νότιο πόλο της Σελήνης ευελπιστώντας ότι κάποιοι πολιτισμοί (ανθρώπων ή εξωγήινων) στο απώτερο μέλλον θα θελήσουν να δημιουργήσουν ένα διαγαλαξιακό ζωολογικό κήπο και έχοντας το DNA του θα τον κλωνοποιήσουν και θα τον τοποθετήσουν σε κάποιο κλουβί του κήπου. Ο καθηγητής θα ήταν ευτυχής μάλιστα αν το DNA κλωνοποιούνταν όχι μια φορά αλλά πάρα πολλές δημιουργώντας όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος ένα «σμήνος χιλιάδων αναγεννημένων Κεν Ομ που εξαπλώνονται σε όλο το Σύμπαν». Σχολιο:Πρεπει να εχεις φοβερο εγωισμο και ματαιοδοξια για να θελεις το DNA σου να το κλωνοποιησουν και μαλιστα πολλες φορες.👺 https://www.naftemporiki.gr/techscience/1536116/kathigitis-fysikis-stelnei-to-dna-toy-sti-selini-gia-na-ton-klonopoiisoyn-exogiinoi/

Η κλιματική αλλαγή απειλεί την ανθρωπότητα με μπαράζ πανδημιών. Η αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να «γεννήσει» άγνωστους επικίνδυνους ιούς.Καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται ολοένα και πιο ορατές στον πλανήτη και την ανθρωπότητα ειδικοί έχουν προειδοποιήσει ότι μια ακόμη πιθανή απειλή σχετίζεται με το λιώσιμο των μόνιμων πάγων που υπάρχουν στον πλανήτη σε περιοχές όπως για παράδειγμα, το μόνιμο στρώμα της Σιβηρίας.Πολλοί επιστήμονες έχουν διατυπώσει την άποψη ότι κάτω από τους πάγους που σχηματίστηκαν πριν από μερικές χιλιάδες έτη είναι φυλακισμένα επικίνδυνα για το περιβάλλον αέρια όπως μεθάνιο τα οποία θα απελευθερωθούν από το λιώσιμο των πάγων και θα επιτείνουν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Λένε επίσης ότι κάτω από τους πάγους είναι φυλακισμένοι πολλοί ιοί με τους οποίους δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή ο άνθρωπος και δεν γνωρίζουμε τίποτε για αυτούς.Είναι πιθανό κάποιοι από αυτούς να είναι επικίνδυνοι και ο ανθρώπινος οργανισμός να μην μπορεί να τους αντιμετωπίσει ενώ παράλληλα να είναι δύσκολο να βρεθεί γρήγορα μια αποτελεσματική θεραπεία και έτσι η εκδήλωση μιας πανδημίας να είναι ένα υπαρκτό σενάριο. Το ζήτημα αυτό επανέρχεται στη επικαιρότητα με διάφορους ειδικούς να επιβεβαιώνουν τους θιασώτες αυτής της θεωρίας.«Υπάρχει ένας Παράγοντας Χ για τον οποίο πραγματικά δεν γνωρίζουμε πολλά. Βαθιά μέσα στον μόνιμο παγετό, πρέπει να υπάρχουν μικρόβια –ιδιαίτερα ιοί αλλά και βακτήρια– που βρίσκονταν στη Γη πολύ πριν από την ύπαρξη του Homo sapiens» αναφέρει η Μπριγκίτα Εβενγκάρντ, καθηγήτρια μολυσματικών ασθενειών στο Πανεπιστήμιο Umeå στη Σουηδία.«Μπορεί μέσα σε αυτούς τους μόνιμους πάγους να υπάρχουν αρχαίοι ιοί που μόλυναν και προκάλεσαν την εξαφάνιση των Νεάντερταλ ή των μαμούθ. Επίσης μπορεί να υπάρχουν ιοί από εξαφανισμένες ασθένειες όπως η ευλογιά» ο Ζαν Μισέλ Κλαβέρ, ιολόγος του Πανεπιστημίου Aix-Marseille στη Γαλλία. Πριν από ένα χρόνο ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε ότι εντόπισε και… ξεπάγωσε έναν ιό ηλικίας 48,5 χιλιάδων ετών που βρισκόταν κάτω από ένα σημείο μόνιμων πάγων στη Σιβηρία το οποίο έλιωσε εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Οι τηλεοπτικές σειρές καμπανάκι κινδύνου; Παράλληλα επιστήμονες του Ινστιτούτου Έρευνας Βιοιατρικής στη Βαρκελώνη ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ένα άγνωστο υβριδικό μύκητα που προέκυψε από μια σπάνια διεργασία ένωσης δύο στελεχών η οποία σύμφωνα με τους ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη οφείλεται στην προκειμένη περίπτωση στην κλιματική αλλαγή με τον νέο μύκητα να δημιουργήθηκε για να είναι πιο ανθεκτικός από τους… γονείς του στις υψηλότερες θερμοκρασίες. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτός ο μύκητας όχι μόνο μπορεί να προσβάλει τον άνθρωπο αλλά είναι ανθεκτικός στα φάρμακα.Οι ερευνητές λένε ότι τα υβρίδια θα μπορούσαν να γίνουν πιο κοινά με την αύξηση της θερμοκρασίας και τις αλλαγές στις συνθήκες των οικοσυστημάτων. Σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση και την ανθρώπινη δραστηριότητα όπως η εκτεταμένη χρήση μυκητοκτόνων και αντιβιοτικών στη γεωργία οι ερευνητές λένε ότι μπορεί να υπάρξει ξέσπασμα επιδημιών που να είναι εξαιρετικά απειλητικές κάνοντας πραγματικότητα τα όσα βλέπουμε στις δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές Walking Dead και The Last Of Us που παρουσιάζουν ένα εφιαλτικό κόσμο με την ανθρωπότητα να έχει χτυπηθεί από θανατηφόρες πανδημίες και τους επιζώντες να αγωνίζονται να επιβιώσουν.«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ο υβριδισμός – μια διαδικασία που έχει λάβει λίγη προσοχή μέχρι στιγμής – επιτρέπει την ταχεία απόκτηση ιδιοτήτων που επιτρέπουν την ανθρώπινη μόλυνση. Επομένως, στους μύκητες, αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να είναι μια συντόμευση για την κατάκτηση ενός είδους σαν το δικό μας» δηλώνει ο Δρ. Τόνι Γκαμπαλντόν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας η οποία σε κοινή της ανακοίνωση σημειώνει «Στην πραγματικότητα, με τη δέουσα προσοχή, αυτή είναι η πλοκή της πρόσφατης και δημοφιλής μίνι σειράς «The Last of Us» όπου ένας μύκητας αποκτά γρήγορα μια τεράστια ικανότητα μόλυνσης, μετάδοσης και λοιμογόνου δράσης, ένα τέλειο κοκτέιλ ιδιοτήτων που της επιτρέπει να αποδεκατίσει την ανθρωπότητα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Υπολογίζεται ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερα από ένα εκατομμύριο είδη μυκήτων, τα περισσότερα από τα οποία είναι προσαρμοσμένα να ζουν σε εύκρατες ή χαμηλές θερμοκρασίες στο έδαφος, στο υδάτινο περιβάλλον, στα δέντρα και στα φυτά και σε ζώα όπως αμφίβια, ψάρια, ερπετά και έντομα». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1536379/i-klimatiki-allagi-apeilei-tin-anthropotita-me-mparaz-pandimion/

Σκάφος της NASA θα ακολουθεί αστεροειδή σε κοντινή διέλευση το 2029. Ο αστεροειδής Απόφις θα πλησιάσει τη Γη πιο κοντά από πολλούς δορυφόρους τηλεπικοινωνιών. Σε περίπου 5,5 χρόνια από σήμερα, προβλέπουν οι αστρονόμοι, ένας αστεροειδής σε μέγεθος ουρανοξύστη θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση περίπου 30.000 χιλιομέτρων, το ένα δέκατο της απόστασης μέχρι τη Σελήνη, πιο κοντά από πολλούς δορυφόρους τηλεπικοινωνιών.Θα είναι η πρώτη φορά που ένα αντικείμενο αυτού του μεγέθους περνά ξυστά από τον πλανήτη στη σύγχρονη ιστορία. Κι όταν αυτό συμβεί, ένα σκάφος της NASA που εκτοξεύτηκε το 2016 θα βρίσκεται σε θέση να παρακολουθήσει τη διέλευση από κοντά. Η αποστολή, την οποία σχεδίασαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, αναμένεται να προσφέρει πληροφορίες που ίσως αποδειχθούν χρήσιμες σε περίπτωση που χρειαστεί να αποτρέψουμε προσκρούσεις αστεροειδών στη Γη.Ο αστεροειδής που θα περάσει το 2029 είναι ο Apophis («Απόφις»), βαπτισμένος προς τιμήν μιας αιγυπτιακής θεότητας που συμβολίζει το κακό και το χάος. Όταν ανακαλύφθηκε το 2024 έδειχνε να βρίσκεται σε πορεία πρόσκρουσης, όμως οι μετέπειτα υπολογισμοί της τροχιάς του απέκλεισαν αυτό το ενδεχόμενο για τουλάχιστον έναν ακόμα αιώνα. Τον Apophis θα σπεύσει τώρα να υποδεχτεί το σκάφος OSIRIS-Rex, το οποίο είχε συλλέξει δείγματα από έναν άλλο αστεροειδή πριν από τρία χρόνια και έστειλε τα δείγματα κλεισμένα σε μία κάψουλα που έπεσε με αλεξίπτωτο στην έρημο της Γιούτα τον Σεπτέμβριο. Δεύτερη πράξη Αντί να παροπλίσει το σκάφος μετά την επιτυχή παράδοση των δειγμάτων, η NASA αποφάσισε να το χρησιμοποιήσει για τη μελέτη του Apophis. Οι ερευνητές περιγράφουν τη νέα αποστολή στο Planetary Science Journal.Ο Apophis, του οποίου το σχήμα θυμίζει φιστίκι, έχει πλάτος 340 μέτρα και πιστεύεται ότι αποτελείται κυρίως από πυριτικά πετρώματα μαζί με σίδηρο και νικέλιο. Όταν βρεθεί στην ελάχιστη απόστασή του από τη Γη στις 13 Απριλίου 2029 θα είναι ορατός με γυμνό μάτι για μερικές ώρες, δήλωσε στο Reuters ο Μάικλ Νόλαν, αναπληρωτής κύριος ερευνητής της αποστολής.Η βαρυτική έλξη της Γης εκτιμάται ότι θα προκαλέσει μετρήσιμες μεταβολές στην κίνηση του αστεροειδή, ενδεχομένως και κατολισθήσεις στην επιφάνειά του ή εκτίναξη σύννεφων σκόνης. Το OSIRIS-Rex θα προφτάσει τον αστεροειδή καθώς πλησιάζει τη Γη και θα τον ακολουθήσει για 18 μήνες. Δεν αποκλείεται να αγγίξει την επιφάνειά του για να ελέγξει τι κρύβεται κάτω από την επιφανειακή σκόνη. Πλανητική άμυνα Σώματα αυτού του μεγέθους εκτιμάται ότι περνούν σε τόσο μικρή απόσταση από τη Γη μια φορά κάθε 7.500 χρόνια. Όπως πολλοί άλλοι αστεροειδείς, ο Apophis παραμένει σχεδόν άθικτος από την εποχή που σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα πριν 4,6 δισ. χρόνια, είναι δηλαδή ένα είδος χρονοκάψουλας που μπορεί να προσφέρει στοιχεία για τον σχηματισμό των πλανητών.Η εξέτασή του από κοντά ίσως προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την δομή και τις ιδιότητές του. Τέτοιες πληροφορίες θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ανθρωπότητα σε περίπτωση που βρεθεί σε πορεία πρόσκρουσης. Πέρυσι, η αποστολή Dart της NASA συνετρίβη εσκεμμένα σε έναν μικρό αστεροειδή και κατάφερε να αλλάξει ελαφρώς την πορεία του.Ο Apophis είναι πολύ μικρότερος από τον αστεροειδή των 10 χιλιομέτρων που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια και οδήγησε τους δεινόσαυρους στην εξαφάνιση. Παρόλα αυτά, σε περίπτωση πρόσκρουσης θα ήταν αρκετός για να προκαλέσει καταστροφή σε επίπεδο χώρας ή να σηκώσει τεράστια τσουνάμι. : https://www.in.gr/2023/11/13/in-science/space/apofis-skafos-tis-nasa-tha-akolouthei-asteroeidi-se-kontini-dieleysi-2029/ – https://www.reuters.com/technology/space/nasa-probe-observe-near-earth-asteroids-2029-close-encounter-2023-11-10/

Kινηματογραφώντας την τέταρτη διάσταση. «Είμαστε απειροελάχιστοι και τυχεροί» – Δύο λάτρεις της επιστήμης απεικόνισαν με πρωτότυπο τρόπο την εξέλιξη του Σύμπαντος στην έρημο Μοχάβι της Νεβάδας «Είμαστε σαν τις πεταλούδες που φτερουγίζουν για μια μέρα και πιστεύουν ότι είναι για πάντα». Τάδε έφη ο αστροφυσικός Καρλ Σαγκάν, ο οποίος θα μπορούσε να είναι και ο πνευματικός πατέρας του Γουάιλι Οβερστριτ και του Αλεξ Γκόρος, δύο λίγο εκκεντρικών μιλένιαλ Αμερικανών που αποφάσισαν να διηγηθούν την ιστορία του Σύμπαντος, κατασκευάζοντας προσομοιώσεις του χρόνου σε μια αληθινή κλίμακα, στην έρημο Μοχάβι. Το να εξηγήσω το παράδοξο αυτό εγχείρημα είναι ένα εγχείρημα από μόνο του, ωστόσο θα το επιχειρήσω.Ο Γουάιλι και ο Αλεξ γνωρίστηκαν το 2010 όταν δούλευαν στο ίδιο περιοδικό, ο πρώτος στη σύνταξη και ο δεύτερος στο τμήμα βίντεο. Αφού έφυγαν από το περιοδικό, κράτησαν επαφές και κάποια μέρα ο Γουάιλι τηλεφώνησε στον Αλεξ με μια τρελή ιδέα: να κατασκευάσει και έπειτα να βιντεοσκοπήσει βασικές αρχές της επιστήμης. Ο Αλεξ αρχικά δεν κατάλαβε τι εννοούσε, αλλά συμφώνησε. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει δύο τέτοια μοντέλα.Το 2015 το δίδυμο βιντεοσκόπησε μια προσομοίωση του Σύμπαντός μας, με πραγματικές σφαίρες που απεικονίζουν πλανήτες, επιχειρώντας έτσι να διορθώσει συχνά λάθη που κάνουμε: ποια είναι η αναλογία Σελήνης και Ηλιου σε σχέση με τη Γη; Πόσο μακριά είναι ο Πλούτωνας; Πότε καλύπτει η Σελήνη τον Ηλιο; Χρησιμοποιώντας το Time Lapse της κάμερας και εκατοντάδες μικρά φωτάκια, κατάφεραν να απεικονίσουν τις τροχιές των πλανητών, σεβόμενοι την πραγματική κλίμακα. Το δεύτερο έργο τους, με τον τίτλο «To Scale: Time» που ανέβηκε στο YouTube πριν από λίγες εβδομάδες και είναι και το πιο τολμηρό, χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να στηθεί. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό ταξίδι στον χρόνο, όπου τοποθετώντας φωτάκια κάθε 10 μέτρα σε μια ευθεία γραμμή που εκτείνεται σε 7 χιλιόμετρα, απεικονίζεται η ιστορία του Σύμπαντος. Από τη Μεγάλη Εκρηξη, 13,8 δισ. χρόνια πριν, μέχρι την εμφάνιση του πρώτου homo sapiens 300.000 πριν. Κάθε 10 μέτρα ένα καινούργιο συμβάν το οποίο οπτικοποιείται (πριν από τόσα χρόνια τα ερπετά, οι δεινόσαυροι τότε, ο Νεάντερταλ, η Αναγέννηση και ούτω καθεξής). Το τελευταίο της κομμάτι, η ιστορία του homo sapiens, εκτείνεται σε μόλις μερικά εκατοστά, που αντιστοιχούν σε 300.000 χρόνια. Η ζωή σου, ή η δική μου, δεν θα ήταν παραπάνω από μια κλωστή. «Δεν είμαστε φτιαγμένοι ώστε να καταλαβαίνουμε τον χρόνο σε τόσο μεγάλη κλίμακα, να αντιλαμβανόμαστε πόσο γηραιό είναι το Σύμπαν. Αν θέλουμε να καταλάβουμε την ιστορία του Σύμπαντος πρέπει να κατασκευάσουμε ένα μοντέλο της ιστορίας του». Αυτά είναι τα λίγο μπερδεμένα λόγια του Γουάιλι καθώς ξεκινάει το βίντεο. «Θέλαμε να απεικονίσουμε την έννοια του χρόνου με τρόπο που ο θεατής να το πάρει μαζί του για όλη του τη ζωή, να έχει μια εικόνα στο μυαλό του ή ένα συναίσθημα στο σώμα του που να του επιτρέπει ανά πάσα στιγμή να πει “Ετσι έφτασα μέχρι εδώ. Αυτός είναι ο χρόνος μου εδώ”», λέει ο Γουάιλι. Με άλλα λόγια, θέλησαν να μετατρέψουν κάτι πολύ τεχνικό και επιστημονικό σε κάτι προσιτό για τον μέσο άνθρωπο. «Το κίνητρο για να φτιάξουμε αυτά τα βίντεο ήταν ότι πιστεύουμε ότι υπάρχει μια έλλειψη ενημέρωσης και παιδείας γύρω από την επιστήμη. Δεν βλέπαμε αυτό που θα θέλαμε να δούμε», λέει ο Αλεξ. Ο κόσμος ανταποκρίνεται, το κανάλι τους στο YouTube μετράει 139.000 ακολούθους με εκατοντάδες σχόλια υποστήριξης, που περιγράφουν την άγνοια που είχαν γύρω από αυτά τα ζητήματα.«Ο κόσμος μας είναι όλο και περισσότερο διχασμένος με διάφορους τρόπους. Συνεπώς είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι βρισκόμαστε όλοι μαζί σε μια περιστρεφόμενη πέτρα και έχουμε πολύ περισσότερα κοινά από όσες έχουμε διαφορές», λέει ο Γουάιλι.Και σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι η Γη είναι επίπεδη; «Το ακούω κι αυτό. Εννοώ πως αυτά που παρουσιάζουμε είναι αποδεδειγμένες θεωρίες, αλλά αν για κάποιο λόγο κάποια καινούργια θεωρία μας διαψεύσει, τότε θα το δεχτούμε. Θα είμαστε απογοητευμένοι, αλλά θα το δεχτούμε». Η Τέταρτη Διάσταση Κανένας από τους δύο δεν έχει κάνει σπουδές στην επιστήμη. Η επαφή τους με τη φυσική ξεκίνησε, όπως για τους περισσότερους, σε εργαστήρια στο σχολείο, κάνοντας πειράματα. «Επρεπε να φτάσω σχεδόν 30 χρόνων για να ανακαλύψω ότι η επιστήμη είναι κάτι παραπάνω από δεδομένα και αριθμούς, ότι είναι ένα αφήγημα. Αν το δεις υπό αυτό το πρίσμα, μετατρέπεις κάτι τεχνικό όπως την επιστήμη σε κάτι μαγικό, όπως την ιστορία της ύπαρξής μας», λέει ο Γουάιλι. Ετσι δημιουργήθηκε το πρώτο τους εγχείρημα. «Κι έπειτα αποφασίσαμε να κινηματογραφήσουμε την Τέταρτη Διάσταση, τον χρόνο δηλαδή», λέει ο Γουάιλι.«Οταν ξεκινήσαμε το εγχείρημα “To Scale: Time” ανησυχούσαμε ότι οι άνθρωποι αυτό που θα έβλεπαν ως κεντρικό μήνυμα θα ήταν ότι ο χρόνος είναι απέραντος, και κοίτα πόσο μικροί είμαστε και ως εκ τούτου είμαστε ασήμαντοι», λέει ο Γουάιλι και θυμάμαι πως στο βίντεο, όταν τα φώτα έχουν πέσει και μπορούμε να δούμε την κλίμακα σε όλο της το μεγαλείο, 7 χιλιόμετρα από λαμπτήρες, όλη η ιστορία του Σύμπαντος και μερικά εκατοστά της ανθρώπινης ζωής, ο Γουάιλι κλαίει.Στη δική μου περίπτωση, όπως περνάνε οι μαρκίζες που εξηγούν αρχικά τη Μεγάλη Εκρηξη, τα πρώτα κύτταρα, κι έπειτα τους δεινοσαύρους και τα πρώτα ερπετά, την εξέλιξή τους και τον πρώτο άνθρωπο, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Σκέφτομαι, κοίτα τι έπρεπε να συμβεί για να φτάσουμε μέχρι εδώ, να μιλάμε μαζί μεταξύ Αθήνας και Καλιφόρνιας, για φιλοσοφία και επιστήμη. Γιατί όχι ψηφιακά «Η αντίδραση του θεατή σε κάτι χειροπιαστό είναι ένας από τους λόγους που θελήσαμε να το κατασκευάσουμε. Γιατί να μην αρκεστούμε σ’ ένα ψηφιακό βίντεο; Γιατί πηγαίνεις σ’ ένα μουσείο αν μπορείς να δεις το έργο και στο Διαδίκτυο;», λέει ο Αλεξ. «Με CGI (Computer Generated Image) δεν καταφέρνεις να εγείρεις τα ίδια συναισθήματα. Εκείνο το βράδυ που με βλέπεις να κλαίω, ήρθε έπειτα από μια έντονη μέρα, ήμουν κουρασμένος και έβλεπα χιλιόμετρα από φώτα», εξηγεί ο Γουάιλι. «Μου εντυπώθηκαν δύο πράγματα στο μυαλό. Πρώτον, συνειδητοποίησα πόσο πολύτιμη είναι η ζωή μου και, δεύτερον, πόσο τυχερός είμαι που μπόρεσα να γεννηθώ. Σκέψου, αν οι δεινόσαυροι είχαν πάρει μαζί τους άλλο ένα είδος ζωής, μπορεί να μην ήμασταν τώρα εδώ», λέει. Θα σωθεί ο πλανήτης; Ολα αυτά έρχονται σε μια περίοδο που αναρωτιόμαστε αν οι επιπτώσεις του ανθρώπου στον πλανήτη τον έχουν καταδικάσει σε θάνατο. «Η ιστορία του ανθρώπου στον πλανήτη είναι πολύ μικρή, αν σκεφτείς πότε έγινε η Μεγάλη Εκρηξη και πόσο αργότερα εμφανίστηκε ο άνθρωπος. Οπως επίσης και ο χρόνος που έχει περάσει από τότε που μελετούμε τη φύση και υπάρχει η έννοια της επιστήμης, είναι ελάχιστος. Είμαστε πολύ νέοι σ’ αυτό. Εχω ελπίδα γιατί, ενώ τα πράγματα φαίνονται πολύ άσχημα, έχουμε τη δυνατότητα, εξερευνώντας όλο και περισσότερο τον κόσμο, να σώσουμε τον πλανήτη μας», τονίζει ο Αλεξ.«Αλήθεια, αν οι άνθρωποι κατάφερναν να έχουν μια άλλη εικόνα του εαυτού τους, δηλαδή της θέσης τους στο Σύμπαν, το πόσο απειροελάχιστοι είμαστε αλλά και τυχεροί, ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός. Δεν ξέρω τι διαφορές θα είχε, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα ήταν διαφορετικός. Και αυτός είναι ο στόχος μας: να ελευθερώσουμε στο Σύμπαν μια καινούργια οπτική», λέει ο Γουάιλι. Κυριολεκτικά.Οσο για τις συνθήκες που επικρατούσαν όσο γύριζαν το βίντεο; Υπάρχει ένα ολόκληρο βίντεο από τα παρασκήνια. Για αρχή, πρέπει να ξέρουμε πως όταν αποφάσισαν να γυρίσουν το βίντεο, η σύντροφος του Αλεξ ήταν έγκυος και πολύ κοντά στο να γεννήσει. Εκτός λοιπόν της ανάγκης να βρεθεί μια τεράστια, ξηρή έκταση, σαν έρημος, που να επιτρέπεται η χρήση drone, το μέρος των γυρισμάτων έπρεπε να μην είναι πολύ μακριά από το νοσοκομείο που θα γεννούσε και να έχει καλό σήμα σε περίπτωση που ξεκινούσαν οι ωδίνες.Επειτα είναι και όλες οι άλλες λεπτομέρειες: Αφού εκείνοι και μερικοί φίλοι συναρμολόγησαν περίπου 800 μπαταρίες και φωτάκια, και τα ένωσαν με μικρά ξύλινα κοντάρια, έπρεπε να τα τοποθετήσουν σε απόσταση μερικών μέτρων για 7 χιλιόμετρα, κάνοντας περίπου 800 βαθιά καθίσματα, σε θερμοκρασία 37 βαθμών. «Οταν ρώτησα τη σύντροφό μου αν είναι ΟΚ να φύγω για το γύρισμα, μου απάντησε ότι μπορώ, αλλά πρέπει το βίντεο να είναι τέλειο», θυμάται ο Αλεξ. Καμία πίεση. «Ευτυχώς είμαστε πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο λόγος που μας πήρε τόσο χρόνο, γιατί αποφασίσαμε ότι δεν θα κάνουμε συμβιβασμούς. Θέλαμε όλο το κείμενο, όλες οι εικόνες και κάθε φωτάκι να είναι ακριβώς όπως θέλαμε. Σκεφτόμουν πρόσφατα πως ο Σπίλμπεργκ έλεγε ότι για το Jurassic Park δεν υπολόγισε καθόλου τα έξοδα. Εμείς βέβαια δεν είχαμε καθόλου μπάτζετ, αλλά είχαμε χρόνο να αφιερώσουμε», συνεχίζει.Η δουλειά τους μπορεί να υποστηριχθεί μέσω της πλατφόρμας του Patreon, αλλά όπως είναι φυσικό, προς το παρόν δεν καλύπτει τα έξοδά τους. Παρ’ όλα αυτά, μου εξηγούν ότι βρίσκονται σε συζητήσεις για να δημιουργήσουν μια σειρά εκπαιδευτικών κατασκευών για μια ψηφιακή πλατφόρμα. Μιλούν επίσης με σχολεία για την παρουσίαση της δουλειάς του ως εκπαιδευτικό υλικό. Υπάρχει ζωή αλλού; Αφού έχω δει το βίντεο και έχω σκεφτεί αφενός πόσο τυχαία είναι η ύπαρξη του ανθρώπου στη Γη, και αφετέρου πόσο εξαρτήθηκε από ανεξάρτητους παράγοντες, αναγκαστικά μου έρχεται στο μυαλό να τους ρωτήσω: «Υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες; Τι πιστεύετε;».«Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για το Σύμπαν, άλλο τόσο πιο απίθανο μοιάζει να είμαστε μόνοι μας. Μάλλον υπάρχουν δισεκατομμύρια πολιτισμοί, κι αυτό μόνο στον δικό μας γαλαξία. Φαντάσου στο Σύμπαν»! https://www.kathimerini.gr/culture/562723960/eimaste-apeiroelachistoi-kai-tycheroi/

Η ίδια η κάψουλα έσπασε τα στρώματα της ατμόσφαιρας και λειτούργησε, θα λέγαμε, για τη φθορά. Αλλά τα ηλεκτρονικά μέσα, κατά κανόνα, επιστρέφουν από την τροχιά εντελώς άθικτα. Και είναι εξαιρετικά σπάταλο να στέλνουμε εξοπλισμό για σκραπ. Μετά από τους πιο σχολαστικούς ελέγχους και τις πολλαπλές εγκρίσεις, θα εξακολουθεί να εξυπηρετεί τους κοσμοναύτες σε άλλα διαστημόπλοια Soyuz. Ποιες συσκευές μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν και πόσες φορές; ⚙ Σύστημα αποθήκευσης πληροφοριών (μαύρο κουτί) – 10. ⚙ Σκελετός καρέκλας "Kazbek" – 7. ⚙ Σύστημα τηλεόρασης «Klest» (κάμερα) – 5. ⚙ Τηλεχειριστήριο «Neptune» – 5. ⚙ Το ίδιο το κατάλυμα είναι 3. ⚙ Σύστημα «Cactus» (υψόμετρο) – 2. ⚙ Όλες οι συσκευές του συστήματος ελέγχου κυκλοφορίας και πλοήγησης - 2. ⚙ Αυτοματοποίηση του συγκροτήματος εξοπλισμού διάσωσης – 2. Και αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Τα περισσότερα ηλεκτρονικά προϊόντα παράγονται σε διάφορες επιχειρήσεις της Roscosmos και αποστέλλονται στον τόπο παραγωγής για περαιτέρω εξέταση ή διάθεση, εάν η διάρκεια ζωής τους έχει λήξει. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3255

Πυρηνοκίνητα διαστημόπλοια παρήγγειλε ο αμερικανικός στρατός. Σχέδιο ενός διαστημικού σκάφους που κινείται με πυρηνική ενέργεια. πηγή φωτό. (NASA) Στόχος μια νέα επανάσταση στην εξερεύνηση του Διαστήματος.Το Ερευνητικό Εργαστήριο Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (AFRL) υπέγραψε συμφωνία με την Lockheed Martin για την ανάπτυξη τεχνολογίας που θα οδηγήσει σε πυρηνοκίνητα διαστημικά σκάφη. Η συμφωνία είναι μέρος του προγράμματος Joint Emergent Technology Supplying On-Orbit Nuclear (JETSON) που αφορά την «ωρίμανση τεχνολογιών πυρηνικής ηλεκτρικής ενέργειας υψηλής ισχύος και πρόωσης και σχεδιασμού διαστημικών σκαφών».Το JETSON στοχεύει να εκτοξεύσει έναν αντιδραστήρα σχάσης που θα τεθεί σε λειτουργία μια φορά στο διάστημα. Ο αντιδραστήρας θα παράγει θερμότητα, η οποία στη συνέχεια μεταφέρεται στους μετατροπείς ισχύος Stirling για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για την τροφοδοσία ωφέλιμων φορτίων διαστημικών σκαφών ή ηλεκτρικούς προωθητήρες για πρόωση.Ο αντιδραστήρας βασίζεται στην προηγούμενη τεχνολογία Kilopower Reactor Using Technology Stirling (KRUSTY) της NASA που παρουσιάστηκε το 2018. «Η ανάπτυξη της πυρηνικής σχάσης για διαστημικές εφαρμογές είναι το κλειδί για την εισαγωγή τεχνολογιών που θα μπορούσαν να αλλάξουν δραματικά τον τρόπο με τον οποίο κινούμαστε και εξερευνούμε στην απεραντοσύνη του Διαστήματος» αναφέρει ο Μπάρι Μάιλς, διευθυντής προγράμματος JETSON και κύριος ερευνητής της Lockheed Martin.«Από το ηλεκτρικό υποσύστημα υψηλής ισχύος και την ηλεκτρική πρόωση μέχρι την πυρηνική θερμική πρόωση ή την επιφανειακή ισχύ σχάσης, η Lockheed Martin επικεντρώνεται στην ανάπτυξη αυτών των συστημάτων με τους σημαντικούς κυβερνητικούς φορείς και τους βιομηχανικούς εταίρους μας», πρόσθεσε ο Μάιλς. Στο JETSON, η Lockheed θα συνεργαστεί με τη Space Nuclear Power Corp (SpaceNukes) και την BWX Technologies οι οποίες διαθέτουν εξειδίκευση στην πυρηνική ενέργεια και στο σχεδιασμό αντιδραστήρων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1535560/pyrinokinita-diastimoploia-pariggeile-o-amerikanikos-stratos/

Γιουβάλ Χαράρι: Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να προκαλέσει παγκόσμια οικονομική καταστροφή. πηγή φωτό Twitter/Harari Απαισιόδοξη πρόβλεψη του διάσημου ιστορικού και συγγραφέα για την ΑΙ.Η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομική κρίση με «καταστροφικές» συνέπειες, σύμφωνα με τον διάσημο ιστορικό, φιλόσοφο και συγγραφέα Γιουβάλ Νόελ Χαράρι ο οποίος λέει ότι η πολυπλοκότητα της τεχνολογίας καθιστά δύσκολη την πρόβλεψη των κινδύνων της.Μιλώντας στην εφημερίδα Guardian o Χαράρι που αποτελεί ένα από τα πιο επιφανή μέλη της κοινότητας των επωνύμων που ανησυχούν για τις πιθανές παρενέργειες και κινδύνους της ραγδαία εξελισσόμενης τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης. Αναφέρει ότι ένα σοβαρό ζήτημα που υπάρχει με την τεχνητή νοημοσύνη είναι ότι σε αντίθεση με τα πυρηνικά όπλα που υπάρχει ένα και μόνο επικίνδυνο σενάριο στην περίπτωση της τεχνητής νοημοσύνης δεν υπάρχει ένα «μεγάλο επικίνδυνο σενάριο» που να κατανοούν όλοι.«Με την τεχνητή νοημοσύνη, αυτό για το οποίο μιλάμε είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός επικίνδυνων σεναρίων, καθένα από τα οποία έχει μια σχετικά μικρή πιθανότητα να συμβεί αλλά που όλα μαζί αποτελούν υπαρξιακή απειλή για την επιβίωση του ανθρώπινου πολιτισμού» λέει ο Χαράρι.Ο συγγραφέας του μπεστ σέλερ βιβλίου ιστορίας Sapiens είπε ότι η παγκόσμια σύνοδος κορυφής για την ασφάλεια της τεχνητής νοημοσύνης στη Βρετανία ήταν ένα «πολύ σημαντικό βήμα προς τα εμπρός», επειδή οι κορυφαίες κυβερνήσεις είχαν συγκεντρωθεί για να εκφράσουν ανησυχία για την τεχνολογία και να κάνουμε κάτι για αυτό.«Ίσως το πιο ενθαρρυντικό ή ελπιδοφόρο πράγμα σε αυτό είναι ότι θα μπορούσαν να πείσουν όχι μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και την κυβέρνηση της Κίνας να υπογράψουν τη δήλωση. Νομίζω ότι ήταν ένα πολύ θετικό σημάδι. Χωρίς παγκόσμια συνεργασία, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να χαλιναγωγηθεί το πιο επικίνδυνο δυναμικό της τεχνητής νοημοσύνης» λέει ο Χαράρι.Η σύνοδος κορυφής ολοκληρώθηκε με μια συμφωνία μεταξύ 10 κυβερνήσεων -συμπεριλαμβανομένων της Βρετανίας και των ΗΠΑ αλλά όχι της Κίνας- της ΕΕ και μεγάλων εταιρειών τεχνητής νοημοσύνης, συμπεριλαμβανομένου του προγραμματιστή ChatGPT OpenAI και της Google, να συνεργαστούν για τη δοκιμή προηγμένων μοντέλων τεχνητής νοημοσύνης πριν και μετά την κυκλοφορία τους. Τα σενάρια«Η τεχνητή νοημοσύνη είναι διαφορετική από κάθε προηγούμενη τεχνολογία στην ανθρώπινη ιστορία, επειδή είναι η πρώτη τεχνολογία που μπορεί να πάρει αποφάσεις από μόνη της, που μπορεί να δημιουργήσει νέες ιδέες από μόνη της και που μπορεί να μάθει και να εξελιχθεί μόνη της. Σχεδόν εξ ορισμού, είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους ανθρώπους, ακόμη και για τους ανθρώπους που δημιούργησαν την τεχνολογία, να προβλέψουν όλους τους πιθανούς κινδύνους και προβλήματα. Οι κυβερνήσεις ανέφεραν την απειλή των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης που βοηθούν στη δημιουργία βιολογικών όπλων όταν προσπαθούσαν να εξηγήσουν τους κινδύνους στη παγκόσμια διάσκεψη αλλά υπήρχαν και άλλα σενάρια που θα μπορούσαν να εξεταστούν» λέει ο Χαράρι και αναφέρει σημειώνει τον χρηματοπιστωτικό τομέα ως έναν τομέα που ταιριάζει ιδανικά σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης και μια πιθανή πηγή μιας σοβαρής κρίσης που μπορεί να προκληθεί από την τεχνητή νοημοσύνη.«Αυτό είναι το ιδανικό πεδίο για την τεχνητή νοημοσύνη γιατί είναι μόνο δεδομένα. Τι θα συμβεί εάν η τεχνητή νοημοσύνη όχι μόνο αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα του κόσμου, αλλά αρχίσει να δημιουργεί νέες οικονομικά συστήματα και προϊόντα που μόνο η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορεί να καταλάβει και κανένας άνθρωπος δεν θα μπορεί;» εξηγεί ο Χαράρι, προσθέτοντας ότι η χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-08 προκλήθηκε από χρεόγραφα, όπως οι εξασφαλισμένα ομόλογα χρέους (CDOs) που λίγοι άνθρωποι κατανοούσαν και επομένως ρυθμίστηκαν ανεπαρκώς.«Η τεχνητή νοημοσύνη έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει χρηματοοικονομικά προϊόντα που θα είναι τάξεις μεγέθους πιο περίπλοκες από τα CDO. Και απλά φανταστείτε την κατάσταση όπου έχουμε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που κανένας άνθρωπος δεν είναι σε θέση να κατανοήσει και επομένως δεν μπορεί επίσης να ρυθμίσει. Και τότε υπάρχει μια οικονομική κρίση και κανείς δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει» επισημαίνει ο διάσημος ιστορικός. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1535556/gioyval-charari-i-techniti-noimosyni-mporei-na-prokalesei-pagkosmia-oikonomiki-katastrofi/

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Σύμπαντος απέκτησε νέα εντυπωσιακά φωτάκια (βίντεο) Μία από τις νέες εικόνες του γαλαξιακού… δέντρου με τα κσσμικά λαμπάκια. πηγή φωτό. (NASA, ESA, CSA, STScI, J. Diego (Instituto de Física de Cantabria, Spain), J. D’Silva (U. Western Australia), A. Koekemoer (STScI), J. Summers & R. Windhorst (ASU), and H. Yan (U. Missouri) Νέες εικόνες ενός εκπληκτικού γαλαξιακού σμήνους.Σε απόσταση 4,3 δισ. ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται ένα γαλαξιακό σμήνος με την κωδική ονομασία MACS041 το οποίο έχει λάβει από την επιστημονική κοινότητα την ονομασία «Γαλαξιακό Σμήνος Χριστουγεννιάτικο Δέντρο» εξαιτίας των χαρακτηριστικών του, της μορφολογίας και της φωτεινότητας του.Το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που έφερε επανάσταση στην αστρονομία και την εξερεύνηση του Σύμπαντος και το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε η ανθρωπότητα ένωσαν τις δυνάμεις τους για να καταγράψουν νέες πιο λεπτομερείς και εντυπωσιακές εικόνες του MACS041.Το Hubble και το James Webb όχι μόνο κατέγραψαν αυτές τις νέες εικόνες αλλά διαπίστωσαν ότι αυτό το κοσμικό δέντρο έχει αποκτήσει νέα… φωτάκια που όπως και τα λαμπάκια στα χριστουγεννιάτικα δέντρα αναβοσβήνουν. Πρόκειται για κοσμικά αντικείμενα όπως μεμονωμένα άστρα τα οποία εκπέμπουν πολύ έντονο φωτισμό για κάποιο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια το φως τους εξαφανίζεται, με απλά λόγια πρόκειται για κοσμικά σώματα που αναβοσβήνουν για κάποιο λόγο.Τα δύο τηλεσκόπια εντόπισαν συνολικά 14 τέτοια αντικείμενα στο σμήνος MACS041 δίνοντας του ακόμη πιο εντυπωσιακή όψη. «Αποκαλούμε το MACS0416 το Σμήνος Γαλαξιών Χριστουγεννιάτικου Δέντρου, τόσο επειδή είναι τόσο πολύχρωμο όσο και λόγω των φώτων που τρεμοπαίζουν μέσα του. Πρόκειται για αντικείμενα γίνονται ιδιαίτερα λαμπερά ξαφνικά και στη συνέχεια εξαφανίζονται. Είναι σαν να κοιτάμε μέσα από έναν μεγεθυντικό φακό που κινείται» αναφέρει ο Χάοτζινγκ Γιαν αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Μιζούρι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Οι νέες παρατηρήσεις και εικόνες αποκαλύπτουν παράλληλα μια σειρά από άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία για το σμήνος. Η πιο εντυπωσιακή ανακάλυψη είναι ένα πανάρχαιο γιγάντιο άστρο ηλικίας 13,7 δισ. ετών που γεννήθηκε όταν το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το άστρο αυτό έχει μάζα από 10 χιλιάδες ως ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1535726/to-christoygenniatiko-dentro-toy-sympantos-apektise-nea-entyposiaka-fotakia-vinteo/